درود بانو طراوت گرامی
با سپاس از بانو شیدا.
الان دوتا تفکر هست بین ما مردا:
1.زنا توی خرج کردن ولخرج هستند و ببخشید تا نوک بینیشونو میبینن و ناقص العقل هستند البته در تعدادی از نا حق دارن ولی نه همشون)مدیریت مالی ندارن
2.چطوریه حقوق زن و مرد مساویه مهریه میگیرین سر کار میرین ولی نوبت به خرج کردن حقوقتون میشه حقوق زن برای خودشه؟!!! یک بام و دو هوا نمیشه
کاری به درست یا غلط بودن نظریات بالا ندارم البته تا حدود کمی درسته.البته یکم نه بیشتر
البته واقع نگر بخوایم باشیم انصافا زنا توی اکثر موارد از ما مردا حسابگرتر هستند نمونش هم شوهر شما واقعا هم همینه چه خود من و چه اطرافیان وقتی مردها را در مدیریت مخارجشان دقت میکنماکثرا بدین صورته.
شما قبلا شاغل بودید خدا پدرتان را بیامرزه نور به قبرشان بباره شما شاغل بودید ایشونم شاغل بودن خوب درآمدتان خوب بودش و خرجی نداشتید به اون صورت حالا شما نه اون درامد را دارید تازه به اضافه اون کلی هم خرج روی دست ایشون گذاشتید!(دارم از دید مردا نگاه میکنم ببخشید مکانیکیه و منطقیه) خوب والا هر مردی هم باهش زور داره براش از ما مردا خیلی توقع نداشته باشید احساسات شما زنها را در این مواقع درک کنیم ماها مثل ماشین حسابیم اکثرا اولویت مسائل مالیه تقریبا برای اکثر مردا مثل اولویت توی کار کردن خوب ذاتمون اینجوریه.
و تازه از کجا معلوم که بعد اتمام درستان سرکاری مشغول بشید؟!!
از دید مردانه ببینیم ایشون حق دارن.از دید واقعی ببینیم شما هم حق دارید.
نتیجه دوطرف حق دارید و رفتار ایشون با اینکه اشتباه هستش ولی فعلا تا وقتی درستان تمام بشه و جایی مشغول بشید وضعیت فکر کنم همینه بهتره بسازید یا جایی حداقل بصورت پاره وقت مشغول به اشتغال بشید و کسب درآمد.
در مورد سوالتان:خانوم منم خودش خرجشو میده دقیقا هم مثل شما دوست نداره بهم بگه پول بده گرچه توی خونه ما همیشه پول روی میز هست لازمش بشه ورمیداره
شما بهتره جایی مشغول بکار بشید بقول معروف هرکی خربزه میخوره پای لرزشم باید بشینه دوست داری ادامه تحصیل بدی این خیلی خوبه پس سعی کن جایی شاغل بشی.
ببخشید دیگه از دید یک آقا به این مسئله نگاه کردم گرچه انصافا درست نیست
دوتعریف جدید و جالب ﮐﻪ خوب است به عمقش فکر کنیم:
ﻋﺼﺒﺎﻧﯿﺖ؛ ﯾﻌﻨﯽ، ﺗﻨﺒﯿﻪ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﺧﺎﻃﺮ ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ!
ﮐﯿﻨﻪ؛ ﯾﻌﻨﯽ، ﺧﻮﺭﺩﻥ ﺯﻫﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﮐﺸﺘﻦ ﺩﯾﮕﺮﺍﻥ!
ﻫﯿﭻ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺳﻌﺎﺩﺕ ﻧﻤﯽ ﺭﺳﺪ،
ﻣﮕﺮ ﺁﻧﮑﻪ ﺩﻭ ﺑﺎﺭ ﺯﺍﺩﻩ ﺷﻮﺩ:
ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﺍﺯ ﻣﺎﺩﺭ خویش
ﻭ ﺑﺎﺭ ﺩﯾﮕﺮ
ﺍﺯ خویشتن ﺧﻮﯾش ،ﺗﺎ ﺣﻘﯿﻘﺖ ﺩﺭﻭﻧﺶ ،
در زﺍﯾﺶ ﺩﻭﻡ، ﻫﻮﯾﺪﺍ ﺷﻮﺩ
ﻭ ﺣﯿﺎﺕ ﻭﺍﻗﻌﯽ ﺍﻭ ﺁﻏﺎﺯ ﮔﺮﺩﺩ !
علاقه مندی ها (Bookmarks)