باسلام ، من 30 ساله ام و 11 ساله که ازدواج کرده ام شوهرم 12 سال از من بزرگتر است ، ازدواج به دلیل پافشاری و اصرار خیلی خیلی زیاد ایشان اتفاق افتاد ما مشکلات زیادی داشته ایم اما الآن که فکر میکنم میبینم مرد خوبیست ،در مجموع نکات مثبتش از نکات منفی اش بیشتر است مشکل اصلی من اینست که عاشقش نیستم دوسش ندارم ، این کمبود عاطفی و احساسی زجر آوره ،وقتی خانمهایی رو می بینم که عشق رو تجربه کرده اند داغون میشم ،کاش حداقل قبل از ازدواج عاشق یه پسر شده بودم!!!به نظرم احمقانه ترین کار یه ازدواج سنتی به امید به وجود آمدن عشق بعد از ازدواج است، گاهی حتی باداشتن یک پسر شش ساله به طلاق فکر میکنم، آیا راهی برای عاشق شدن هست ؟ اصلا میشه عاشق یه فرد خاص شد یا عشق خودش به وجود میاد و نمیشه طرف رو انتخاب کرد ؟ اگر موفق نشدم عاشق بشم آیا باید همه عمرم رو بخاطر پسرم قربانی باشم یا باید جدا بشم و دنبال عشق زندگیم بگردم؟
علاقه مندی ها (Bookmarks)