عشق به معناى واقعى چيست و كدامين عشق است كه اساس و بنيان خانواده باآن مستحکمتر می شود

[فرشته مهربان]

1

عشق به معناى واقعى چيست و كدامين عشق است كه اساس و بنيان خانواده با آن مستحكم‏تر می ‏شود.؟

پاسخ :

مقدمه

نيازهاى انسان به طور كلى دو دسته است:
نيازهاى مادى و نيازهاى معنوى.

اين نيازها، منشأ انگيزه‏ ها است و انسان پس از احساس نيازدر پي پاسخ برمي آيد پاسخ به نيازها، زمينه رشد و شكوفايى انسان را فراهم آورده، او را به سوى مرزهاى شكوفايى و كمال رهنمون می شود.

يكى از مهم‏ترين نيازهاى انسان، دستيابى به كمالات انسانى و درنتيجه، رسيدن به كمال مطلق است. همه تلاش و كوشش‏ها و بیقراریهاى انسان، براى رسيدن به اين نقطه اوج است و تا اين وصال تحقق نيابد، فرياد نياز انسان خاموش نمی شود. بنابراين، اگر انسان دريابد چيزى يا كسى نياز كمال طلبی ‏اش را ارضا می ‏كند يا وسيله دستيابى به آن حقيقت مطلق است، آن را دوست مى‏دارد و بدان عشق می‏ورزد ؛

از اين رو، محبت و عشق حالتى است كه در دل يك موجود ذى شعور نسبت به چيزى كه با وجود و تمايلات و نيازهايش تناسب دارد، پديد می‏آيد.

جاذبه ‏هاى ادراكى همانند جاذبه‏ هاى غير ادراكى است؛ يعنى همان گونه كه در موجودات مادّىِ فاقد شعور، نيروى جذب و انجذاب وجود دارد و آهن‏ربا آهن را جذب می كند، در موجودات ذى شعور نيز جذب و انجذاب وجود دارد ؛ اما جذب و انجذاب در موجودات ذى شعور، آگاهانه است و عنصر شناخت در آن نقشى مهم دارد. به همين دليل جذب و انجداب در موجودات ذى شعور را جاذبه ادراكى می گويند؛ يعنى حقيقت اين جاذبه را شناخت تشكيل می دهد؛ به عبارت ديگر، محبت و عشق ورزيدن معلول شناخت است.

ممكن است بپرسيد ملاك اين جذب و انجذاب و محبت و عشق ورزيدن چيست؟

پاسخ : ملاك آن، سازگاری اى است كه آن موجود با محب و عاشق دارد.

انسان به چيزى محبت می‏ ورزد كه سازگارى آن را با وجود و نيازهاى خود دريافته باشد. البتّه هر چه عنصر شناخت در اين ميان كم رنگ باشد، به همان ميزان، ممكن است انسان دچار خطا شود و در تعيين مصداق محبوب و معشوقِ خود به بيراهه رود.

.

[فرشته مهربان]

2


مراتب محبت

محبت؛ مراتبى دارد. كم‏ترين مرتبه آن، محبت‏هاى ظاهرى و معمولى برآمده از امورى چون شكل و رنگ و چهره اشخاص است.

هنگامى كه انسان ظاهر چيزى يا كسى را مى‏ بيند و آن را با خواسته‏ هاى خويش متناسب می يابد، توجهش به او معطوف می ‏گردد. در اين‏جا فردِ داراى جمال، به واسطه جمال يا كمالش، جاذبه‏ اى دارد كه دل را متوجه خويش می سازد و كششى دارد كه حواس و عواطف انسان را به سوى خود جلب می‏كند.

مرتبه بالاتر و عالى محبت، جايى است كه متعلق علاقه انسان، امور معنوى و غير محسوس باشد؛ مانند اين‏كه انسان به وجود صفاتى مانند شجاعت، غيرت يا عدالت و سخاوت در وجود كسى پی برد. از آن‏جا كه اين صفات كمالى، مطلوب هر انسانى است و با فطرت كمال طلب انسان همخوانى دارد، جاذبه آن، دل انسان را متوجه خود می كند. هر چه معرفت انسان بيش‏تر شود، متعلق محبت انسان، كامل‏تر و ارزشمندتر می شود تا جايى كه دل انسان به موجودى كه منشأ همه كمالات و زيبايیها است، توجّه می ‏كند و عشق به معناى حقيقى و واقعى‏ اش تحقق می يابد و انسان، به آفريدگار كمال و جمال دل می سپارد.

اين عشق نيز مراتبى دارد و هر كس به اندازه معرفتش به اسما و صفات الهى از آن بهره می برد.

عشقى كه موجب استحكام خانواده می شود :

.

[فرشته مهربان]

3

عشقى كه موجب استحكام خانواده مى‏شود

ارزش محبت‏هايى كه بر شمرديم، به متعلق آن‏ها بستگى دارد. اگر متعلق محبت انسان، امور مادّى و جسمانى باشد، عمرى كوتاه و گذرا و در نتيجه ارزش كم‏تر دارد؛ امّا اگر متعلق محبت انسان امور معنوى باشد، به دليل دوام و استمرار آن، ارزش فزون‏تر خواهد داشت. از همين جا مى‏توان دريافت: « عشق و محبتى كه بنيان خانواده را مستحكم مى‏كند، نبايد صرفاً بر اساس امور شهوانى و خصوصيات ظاهرى باشد » ؛ زيرا اين گونه امور در معرض خطر و زوالند و نمى‏توانند موجب استحكام و دوام خانواده شوند. عشقى موجب استحكام خانواده مى‏شود كه داراى اين دو ويژگى مهم باشد:

1. پشتوانه معرفتى.

2. ريشه داشتن در نيازهاى واقعى انسان به منظور فراهم ساختن زمينه كمال و بستن گذرگاه‏هاى شيطان.

چنين عشقى هرگز كهنه نمى‏شود؛ با گذشت زمان رنگ نمى‏بازد و تا پايان عمر استمرار مى‏يابد. بنابراين، آنچه مهم است، صبغه و رنگ اين محبت است. اگر صبغه الهى داشته باشد، در راستاى همان محبت حقيقى قرار خواهد گرفت.
پرسش ديگرى كه ممكن است به ذهن بيايد، اين است كه :

صبغه عشق و محبت خويش را چگونه دريابيم؟ از كجا بفهميم اين عشق و محبت جنبه شهوانى و حيوانى دارد يا عشق واقعى با صبغه الهى است؟

اگر اين محبت و علاقه هيچ گونه پشتوانه معرفتى ندارد و علاقه اى كور و بدون توجّه به معيارهاى مهم ايمان، اعتقاد، اخلاقيات و امور معنوى است، می ‏توان دريافت فقط جنبه حيوانى و شهوانى دارد ؛
امّا اگر اين محبت بر اساس آگاهى از ويژگی‏هاى اخلاقى و اعتقادى و معنوى باشد و با توجّه به جنبه ‏هاى ظاهرى فرد و حفظ پاكدامنى و نجابت، در جهت دستيابى به آرامش و فراهم ساختن زمينه‏ هاى رشد و كمال پديد آمده، در واقع جاذبه‏اى اداركى است نه كور و حيوانى.

.

[فرشته مهربان]

4


چگونه فرايند ازدواج را آغاز كنيم ؟

در پاسخ به بخش دوم پرسش كه از چگونگى آشنايى و فرآيند ازدواج پرسيده بود، بايد بگوييم: اگر قصد داريد با كسى ازدواج كنيد، بايد پيش از اين‏كه محبت و علاقه ‏اش را در دل جاى دهيد، در مورد او و ويژگی‏هاى شخصيتش ، در حدى كه براى ازدواج لازم است ، شناخت داشته باشيد ؛ البتّه علاقه اوليه در حدى كه انگيزه و محرك انسان براى فراهم آوردن زمينه‏ هاى ازدواج باشد، در صورتى كه شدت نيابد ، اشكال ندارد. اگر اين علاقه شدت پيدا كند، طبيعى است که عقل را از عرصه انتخاب كنار خواهد راند و فرايند ازدواج را دچار مشكل خواهد كرد؛ زيرا » حبُّ الشَّى‏ءِ يُعْمى و يُصِمّ « ؛ يعنى دوستى هر چيزى باعث می‏شود انسان، كوركورانه در مقابل آن تسليم شود و با تفكر و تعقل در مورد آن تصميم ‏گيرى نكند.

محبتى كه پشتوانه معرفتى نداشته باشد، بصيرت انسان را درباره فرد مورد نظر كاهش می ‏دهد؛ در نتيجه از قدرت انتخاب می ‏كاهد و ممكن است نتايج نامطلوب به ارمغان آورد. از اين روى، عقل سليم حكم می كند در امر مهمّى مانند ازدواج، مطالعه و تحقيق و نيز مشورت با كارشناسان و مشاوران مجرب انجام پذيرد. خوشبختانه اگراین پرسش ، پرسش شما بود ،گوياى اين حقيقت است كه اهميّت ازدواج را به خوبى دريافته ‏ا ید و می توانید از طريق مشاوره، بهترين راه‏ ها را برگزينيد. ما نيز فرصت را مغتنم شمرده، وظيفه خود می دانيم نكات لازم و مهم را خدمت شما ارائه دهيم. باشد كه از طريق انتخاب همسرى مناسب، در جهت رشد و تكامل خود گامى بلند برداريد و به سكونت و آرامش كه فلسفه اصلى ازدواج است، دست يابيد. خداوند بلند مرتبه، يكى از مهم‏ترين فايده ‏هاى ازدواج را رسيدن به آرامش روانى می ‏داند:

«و مِنْ آياتِهِ أَنْ خَلَقَ لَكُمْ مِنْ أَنْفُسِكُمْ أَزْواجاً لِتَسْكُنُوا إِلَيْها» (روم، آيه 30).

[فرشته مهربان]

5


راهكارهاى عملى و توصيه ‏هاى لازم در گزينش همسر

به نظر می‏ آيد، رعايت نكات زير براى دستيابى به ازدواج موفق و همسر مناسب ضرورت دارد:

1. بكوشيد علاقه نخستين و پيش از خواستگارى را تا جايى كه ممكن است كنترل كنيد و پيش از طى مراحل بعدى، خود را به كسى وابسته نسازيد؛ زيرا علاقه و وابستگى زياد، مانع شناخت صحيح می ‏شود.

2. از هر گونه تماس( تلفنى ، حضورى و نامه ) پيش از تصمیم گیری قطعی و اقدام رسمى خوددارى كنيد.

3. در نخستين اقدام، وضعيت و مشخصات فرد مورد نظر را با خانواده خود در ميان گذاريد و از ديدگاه ‏هاى آنان آگاه شويد.

4. در صورت توافق با خانواده، تحقيقات را به وسيله افراد مجرب و مورد اعتماد آغاز كنيد.

5. در صورتى كه نتايج تحقيقات، فرد مورد نظر را مناسب نشان می ‏دهد، به وسيله خانواده و افراد مجرب و مورد اعتماد، خواستگارى را آغاز كنيد.

6. در صورت پاسخ مثبت دختر و خانواده او، زمينه يك گفت‏گوى طرفينى را با نظارت دو خانواده فراهم كنيد تا با آراى يكديگر درباره زندگى مشترك آشنا شويد.

7. اگر در صحبت‏هاى اوليه همديگر را پسنديديد و ديدگاه‏هاى يكديگر را پذيرفتيد، در مسير زندگى مشترك گام نهيد


در تمام اين مراحل، توجّه و توكل به خداوند، راهنما و راهگشاى شما خواهد بود.

منبع

[فرشته مهربان]

صبغه عشق و محبت خويش را چگونه دريابيم؟ از كجا بفهميم اين عشق و محبت جنبه شهوانى و حيوانى دارد يا عشق واقعى با صبغه الهى است؟

اگر اين محبت و علاقه هيچ گونه پشتوانه معرفتى ندارد و علاقه اى كور و بدون توجّه به معيارهاى مهم ايمان، اعتقاد، اخلاقيات و امور معنوى است، می ‏توان دريافت فقط جنبه حيوانى و شهوانى دارد ؛
امّا اگر اين محبت بر اساس آگاهى از ويژگی‏هاى اخلاقى و اعتقادى و معنوى باشد و با توجّه به جنبه ‏هاى ظاهرى فرد و حفظ پاكدامنى و نجابت، در جهت دستيابى به آرامش و فراهم ساختن زمينه‏ هاى رشد و كمال پديد آمده، در واقع جاذبه‏اى اداركى است نه كور و حيوانى.

.

.