راهی برای پیشگیری و یا تخلیه ناراحتی و اندووه زیاااد

[بهار.زندگی]

سلام

این مشکل رو به شکل دیگه قبلا بیان کردم اما هنوز حل نشده.

زمانی که یه اتفاق بد درست وقتی که توقعشو ندارم یا تو اوج امید هستم برام میفته،مخصوصاً زمانی که ذهنیت منو راجب کسی یا چیزی بد میکنه خیلی بهم میریزم.

اگه به کسی اعتماد دارم و متوجه بشم که خلاف تصور من بوده خیلیییییی ناراحت میشم.حتی اگه اون شخص اونقدا مهم نباشه.
متاسفانه همیشه فکر میکنم آدما مثه خودم صاف و صادقن و دلیلی نداره انقد انرژی بذارن و به من دروغ بگن یا ظاهرسازی کنن تا اعتماد منو جلب کنن.

مسئله مهم ناراحتی منه...تامدتها از من انرژی میگیره.ناراحتم میکنه و از سادگی خودم لجم میگیره که اعتماد کردم.جوری که روزا و شبای زیادی رو برام خراب میکنه.

بعد به همه بی اعتماد میشم.ازشون دوری میکنم و نمیذارم بهم نزدیک بشن.

وقتیم ناراحت میشم گریم نمیگیره متاسفانه. فقط بغض میکنم و خودخوری میکنم.

تاپیکای کنترل احساسات رو خوندم اما بی فایده بوده.

چیکار کنم؟

مرسی

[دختر مهربون]

سلام بهار

بعد به همه بی اعتماد میشم.ازشون دوری میکنم و نمیذارم بهم نزدیک بشن.

پس چی میشه که دوباره به اون سیکل اعتماد کردن و ضربه خوردن برمیگردی؟

[بهار.زندگی]

سلام دختر مهربون

منظورم همه آدمای اون قشره..

خوب احتمالا ناچار میشم بازم باشون ارتباط بگیرم.نمیتونم یهو همه رو بذارم کنار.بلاخره سروکارم بهشون میفته.خوب لزوماً همشون بد نیستن که.اما اگه تکرار بشه به مرور بهشون بی اعتمادتر میشم.

مشکل اصلی من ناراحتی خیلی زیاده که منو خیلی تحت فشار میذاره.

- - - Updated - - -

شاید لزوماً ضربه خاصی نخورده باشم.اما همینکه رذالت یا دروغگویی یه نفر برام عیان میشه که قبلا برام معلوم نبود خیلی اذیتم میکنه.چطور بگم.احساسهای بدی سراغم میان.

خوب مسلمه اگه ضربه ای خورده باشم حالم خیلی بدتر میشه.

یه مثال میزنم.
فرض کنید یه نفر خواستگاری من میاد.مثلا میگه فوق لیسانس دارم.اما من بهش اعتماد ندارم.به دلایل منطقی و حس بدی که بهش دارم جواب رد میدم.
بعد ممکنه فکر کنم ایا کارم درست بوده؟؟
بعد همون موقع به یه طریقی بهم معلوم بشه مثلا یارو الکی گفته فوق داره.مثلا لیسانس داره یا فوق دیپلم.و فقط میخواسته دل منو بدست بیاره.
اینجا از اینکه حقیقت برام روشن شده و قبلش خودم بهش اعتماد نکردم خوشحالم اما دروغی که گفته حالمو خیلی بد میکنه و بی اعتمادم میکنه.

این یه مثال تا حدی ساختگیه برای اینکه منظورمو برسونم.

[bahar.shadi]

سلام بهار عزیزم :)

به آدمها به اندازه ظرفیتشون اعتماد کن!!!

قبلا ها مثل تو بودم. تا آدمها رو نمی شناختم چون خودم آم صاف و صادقی بودم به همه اعتماد می کردم

اما حضرت علی یه حدیث داره که خیلی دوستش دارم و خیلی بهش عمل کردم و اون حدیث اینه :

"اعتماد کردن به مردم قبل از آزمودنشان از ضعف ایمان است!"

فهمیدم حتما اراده و ایمان من سسته که با دل صاف به همه اعتماد می کنم و اینجای کارم می لنگه

این شد که سعی کردم این نقطه ضعف رو برطرف کنم.

به آدمها به اندازه حدشون اعتماد کن و روی هر کس حساب میلیاردی احساسی باز نکن که وقتی ناگهانی حسابت خالی شد بهم بریزی.

احساس تو ودل تو محترم تر و مهم تر از ایناست که هر کسی ببینتش.

یه مثال میزنم واست.

مثلا اگر تو برای خودت تو یه بانک حساب 5 هزار تومانی باز کنی تا خدمات اون بانک رو بسنجی ، اگر حساب به هر دلیلی مسدود شه ناراحت میشی؟

فقط میفهمی که اون بانک خدماتش خوب نبوده و میری سراغ یک بانک دیگه.

اما اگر بانک رو ندیده و نشناخته بری یک حساب 50 میلیونی باز کنی قطعا اگر مشکلی پیش بیاد حسابی داغون میشی. واینجا مشکل از خودت بوده که قبل از حصول اطمینان

حساب باز کردی و حرف حضرت امیر همینه. میگه انسان باید زیرک باشه و تا بنای شناختی حاصل نشده اطمینان نکنه و حسابی باز نکنه.

آدمهایی که باعث رنجش تو میشن مثل موسساتی هستن که به 1001 وعده و وعید میان جلو و تو رو وادار به باز کردن حساب سنگین می کنن و بعد که منفعتشون رو

بردن رهات می کنن!

بهار اگر میخوای آسیب نبینی تا کسی رو نشناختی بهش اعتماد نکن!

همیشه قدم به قدم برو جلو! اگر کسی رفت تو هم برو اما با احتیاط و شرط عقل!

عقل رسول باطنی ماست و بهترین سنگ محکه و تو هم دختر زیرکی هستی :)

این رویه رو به کار ببر تا احساساتت آسیب نبینه عزیزم و دچار حس بی اعتمادی به جامعه نشی که این خودش آسیب های زیادی به دنبال داره.

موفق باشی گلم

[بهار.زندگی]

سلام بهار شادی عزیز

حرفت کاملا متین و صحیحه.اینکه تا کسی رو نشناختیم بهش اعتماد نکنیم.منم سعی کردم اینطور باشم و حتما بازم تلاش میکنم بیشتر از این دقت کنم.

من سعی میکنم آدما رو امتحان کنم.دو حالت داره.یا متوجه بدیاش میشم و اون تو امتحانم رد میشه که باز بخاطر اون بدیایی که ازم پنهون کرده بوده و خودم کشفشون کردم بهم میریزم یا قبول میشه و من بهش اعتماد میکنم.حالا اگه موردی پیش بیاد که توقعشو از اون شخص نداشته باشم بازم بهم میریزم.

مسلمه همه آدما از دروغ و بدی بدشون میاد اما من حالم خیلی بد میشه.روزها و شبها از خواب و خوراک میفتم.حس بدی دارم.از نظر جسمی اذیت میشم.کمرم تیر میکشه و...
اما لازم نیست انقد خودخوری کنم.اگه قویتر باشم احتمالا بهتر میتونم اون اتفاقو حل کنم یا مدیریت کنم اما چنان حالم بد میشه که هیچ کاری نمیتونم بکنم.دلم نمیخواد خودمو،جسممو سر هرچی انقد تحت فشار بذارم.:(

اون مثال خواستگار یه مثال ساختگیه فقط میخواستم نشون بدم حتی اگه خودم اون آدمو زیاد قبول نداشته باشم اما برملا شدن دروغ یا رذالتش بازم منو بهم میریزه.
هرچند پسرایی که میخوان آدمو بدست بیارن دروغ هم میگن.شاید نه دروغی به این تابلویی ولی 100% صادق نیستن.همه ادای عاشق مجنون همه چی تمومه همه چی بیست رو درمیارن اما کدومشون واقعا اینطورن؟
یادتون نره من تو این زمینه رو خونوادم نمیتونم حساب باز کنم.

اما تاکید من فعلا روی کنترل ناراحتیمه.

مثلا فکر کنید یه روزی تو گوشی همسر ایندم یه چیز مشکوک ببینم.فکر میکنید چی میشه؟عملا فلج میشم...

[bahar.shadi]

ببین بهار

تو دختر خیلی حساس و با عاطفه ای هستی.

همینه که روحیه ات خیلی شکننده است.

آدمای حساس خیلی شکننده هستن. این آستانه حساسیت باید کم بشه. باید بتونی خودت رو قوی کنی.

تو میگی من حمایت خانوادم رو ندارم. پس باید بیشتر خودت رو قوی کنی.

باید عزت نفست و اعتماد به نفست رو حسابی پرورش بدی و حساسیتت رو کاهش!

اینجوری اگر یک چیز مشکوک هم توی گوشی همسرت ببینی نمیشکنی.

همه چیز رو بصورت مسئله ای می بینی که با تدبیر تو و لطف خدا قابل حله.

وقتی خودت رو بیش از همه دوست بداری و از آدمها هییییییییییچ توقعی نداشته باشی می بینی خودت راحت تری.

من امتحان کردم. یادته با خواهرم خیلی مسئله داشتم؟

پذیرفتمش با همه نقاط قوت و ضعفش و توقعم رو ازش کاهش دادم . اوایل برام سخت بود.

اما وقتی توقعم رو کم کردم خودم راحت تر شدم.

تو هم سعی کن توقعت رو از آدمها کم کنی و بهشون زود اعتماد نکنی تا وقتی خلافش ثابت شد خیلی اذیت نشی.

در آخر هم یادت باشه انسان ممکن الخطاست. پس اگر عزیز زندگیت روزی خطا کرد به جای شکستن و فلج شدن دنبال حل مسئله باش و سعی کن زندگیت رو مدیریت کنی.

تو مقام حرف آسونه و تو مقام عمل سخت و این رو میدونم.

اما تو این دنیای پر رنگ و ریا اگر حواسمون به خودمون نباشه و از خودمون و دلمون حفاظت نکنیم هر کسی یک تیکه از دلمون رو با خودش می بره و ما می مونیم و حسرت و غم.

[بهار.زندگی]

مرسی بهار جان.

مسئله رو خوب باز کردی.حساسیت...خودت رو قوی کنی... از آدمها هییییییییییچ توقعی نداشته باشی...از خودمون و دلمون حفاظت کنیم

من نمیدونم چطور حساسیتمو کم کنم.یا قوی شم.من توقع زیادی ندارم.فقط اینکه دروغ نگن یا رذل و پست نباشن.

مشکل اون قسمته که کادر قرمز داره.چطور انقد حساس نباشم و خودمو اذیت نکنم؟


[img]http://www.hamdardi.net/imgup/3394351b2ca639801c.jpg[/img

مرسی

[فرشته مهربان]

بهار جان


اینها از کمالگرایی نشأت میگیره . برو تاپیکهای مدیر در این باره را بخوان :




http://www.hamdardi.net/thread-15050.html


http://www.hamdardi.net/thread-15051.html

[bahar.shadi]

سلام بهار گلم

امیدوارم امروز بهتر باشی :)

میدونی من خودم یک روش برای قوی شدن پیدا کردم.

از خیلی ها پرس و جو کردم. خیلی مطلب خوندم

میخواستم قوی باشم.
میخواستم زود رنج و شکننده نباشم.
میخواستم زود اعتماد نکنم و مراقب دلم و احساسم باشم.
و متوفع نباشم.

برای اینا چند تا نکته هست.

برای کاهش حساسیت و زود رنجی و کاهش توقعات از دیگران لینک هایی که در دو تاپیک زیر به آفتاب همدرد و اقلیما معرفی کردم رو بخوون و بهشون عمل کن :


لینک های راهکارهای کاهش حساسیت و زود رنجی 1

لینک های راهکارهای کاهش حساسیت و زود رنجی 2


برای قوی شدن روحت هم باید ظرف روحت رو بزرگ کنی!

روح وقتی بزرگ میشه که ادم تمرین کنه صبور باشه
تا میتونه از دیگران هیـــــــــچ توقعی نداشته باشه و احساسات خودش رو مدیریت کنه.
به هر فکری اجازه ی جولان نده!
به هر احساسی اجازه رشد نده.
ساده نباشه و وقایع مهم زندگیش رو به کسی نگه و محرم اسرار خودش باشه! (این نکته مهمیه)
و هر نوع وابستگی رو به هر ادمی قطع کنه و از آدمها به اندازه ظرفیتشون چیزی بخواد نه بیشتر
و یادش باشه که هر انسانی محدوده و ظرفیت هاش اندک!

این تاپیک ستاره در این راستا بسیار مفیده. همه پست هاش عالیه.وقت بذار بخون!

برای ترافیک ذهنت پلیس بگذار


در مورد توقعت و حفاظت از دلت هم ، این توقع در این دنیای هزار رنگ توقع بی جاییه چون اگر ساده باشی اجابت نمیشه!

دنیا که عوض نمیشه ، پس تو تغییر کن و حافظ منافع خودت باش!

احساسات نابت رو فقط وقتی به کسی نشون بده که مطمئنی همه جوره آزمایش شده و کنارته!

با آدمها توی جامعه محکم و جدی و با احترام کامل برخورد کن (منظورم پرخاش جویانه یا خشن نیست)

سعی کن همیشه آقایون رو با لحن جمع و شما خطاب کنی! این کار حد و مرز آقایون رو بهشون نشون میده!


توصیه دیگم به تو افزایش اعتماد به نفسته!


وقتی عزت نفس بالایی داشته باشیم ، تنها هم بمونیم شرافتش از اینکه بخوایم حقیر بشیم و دلمون آسیب ببینه بیشتره.

بنابراین سراغ هر کسی یا هر چیزی یا هر کاری نمیریم چون خودمون رو دوست داریم و برای خودمون ارزش قائلیم.


به توصیه های فرشته هم حتما در مورد کمالگرایی عمل کن! تازه الان عکست رو دیدم

ویژگی کمال گراها در تو مشهوده. در تکمیل لینک های فرشته این لینک رو هم بخون :


خوب هایی که از زندگی لذت نمی برند (تیپ شخصیتی کمال گرا)

[بهار.زندگی]

ممنونم فرشته مهربان و بهار شادی.

مرسی بابت لینکها.میخونم و نتیجه رو میگم هرچند قبلا تاپیک پلیس برای ترافیک ذهن و چگونگی کنترل احساسات زجرآورو قبلا فرشته مهربان بهم معرفی کرده و خوندم اما فایده نداشته.

اما فعلا راجب یه قسمت حرف دارم.

وقتی عزت نفس بالایی داشته باشیم ، تنها هم بمونیم شرافتش از اینکه بخوایم حقیر بشیم و دلمون آسیب ببینه بیشتره.

بنابراین سراغ هر کسی یا هر چیزی یا هر کاری نمیریم چون خودمون رو دوست داریم و برای خودمون ارزش قائلیم.

دلم میخواد فکر کنم اینو کلی نوشتی.اما چون تو تاپیک من و خطاب به منه نمیتونم همچین فکری کنم.
در موردشم... بحثی ندارم.
بیخیال.

مرسی