اورژانسی (لطفا شما بگید برم دیدن زن عموی شوهرم یا نه)

سلام دوستان
تو دوراهی موندم زیاد وقت ندارم
زن عموی شوهرم 1 ماهه عمل کرده و من و شوهرم نرفتیم دیدنش.
بزارید کامل بگم. حدود 4 ماه پیش من و شوهرم دعوای بدی داشتیم که کار به خانواده ها کشیده شد و خانواده شوهرم اومدن خونه ما و همسر من بخاطر اینکه منو از دست نده حرفی زد که نباید میزد بخاطر همین هم من هم خانوادم خیلی عصبانی شدیم و شوهرمو خانوادشو از خونه انداختیم بیرون.

که بماند چیا کشیدم و شوهرم کلی عذرخواهی کرد و یه سری شرط منو پذیرفت . که تو این دوران مادربزرگ من فوت کرد و شوهرم به تنهایی اومد مجلس ختم با اینکه خانوادش یه تسلیت نگفتن. به این خاطر نیومدن که ما اونا رو با ناسزا انداختیم بیرون. ولی شوهرم با اینکه شهرستان بود و من گفته بودم نیاد ولی اومد و همینطور مجلس چهلم شوهرم اومد
مادرپدرشم بعد از چهلم اومدن خونمون که تسلیت گفتن البته فوق العاده ناراحت بودن و اخم کرده بودن. معلوم بود به اصرار شوهرم اومده بودن

حالا شوهرم میگه بخاطر ابروی من بیا بریم دیدن زن عموم که فامیلام شک نکنن. شوهرم میگه من که اومدم ختم .

موندم چیکار کنم. ممنون از نظراتتون. خیلی اشفته ام.

به نظرم برید. اگر برید حرمت و احترامتون هم بیشتر میشه تازه. شما احترامتون رو بزارید. اگر اونا احترام نزاشتن به شما, با این کارشون فقط سطح خودشون رو اووردن پایین...

هر دو اوّل پدر و مادرهاتون رو طلاق بدهيد تا کار خودتون به طلاق نرسه.
يعني زن عمو ديگه چيه که بخواد در زندگي ما تاثيرگذار باشه
خداحفظش کنه زن عمورو
شوهرشما لطف کرده اومده مراسم،شماهم اگه بري لطف کردي به ايشون ولي هيچکدوم انتظاري نيايد داشته باشيد ازهم.
به زندگي خودتون محکم بچسبيد وگرنه ديگران منفجرش مي کنن.

سلام

عیادت زن عموی همسرتون برید.

------------------------------

اگه شوهر شما یه کم کمتر منت کشی کنه و کمتر خودش را به آب و آتیش بزنه و با همه ی سازهای شما نرقصه
شما اخلاقت بهتر می شه و معقولانه تر رفتار می کنی.

گفتم شاید تاپیکهاتون را بخونه، اینو نوشتم که به خودش بیاد.

سلام. خجالت نمی کشید یه خانواده که اومدن منزل تون و مهمان بودند رو با ناسزا و تحقیر بیرون کردید تازه طلبکار هم هستید؟
اون خانواده بزرگی که کردن بعد چهلم مادربزرگ تون برای تسلیت اومدن منزل تون.
همسرتون هم برای مادربزرگ تون اومده، اون وقت شما بر چه حسابی می خواید برای زن عمو شون نرید؟

ممنون از نظرات دوستان
من رفتم دیدن زن عموی شوهرم. ولی خیلی دو دلم. خدا می دونه فقط بخاطر شوهر رفتم ولی خیلی معمولی رفتار کردم. نمی دونم . کاش نمیرفتم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Elmira sh

ممنون از نظرات دوستان
من رفتم دیدن زن عموی شوهرم. ولی خیلی دو دلم. خدا می دونه فقط بخاطر شوهر رفتم ولی خیلی معمولی رفتار کردم. نمی دونم . کاش نمیرفتم.

---

سلام.بهتر شد رفتی.اوضاع اینطوری قمر در عقرب که نمیمونه.اگه نمیرفتی دو روز بعد وقتی میدیدیشون با خودت میگفتی کاش میرفتم تو فامیل اینطوری بهتره.چرا اینقدر آشفته ای؟ چه تصمیمی گرفتی برای زندگیت؟ نمیخوای که همیشه دلسرد و خسته باشی از زندگی؟

سلام donya عزیز
اصلا نمی دونم دارم چیکار میکنم. همش دارم به رفتارهای مادرش و خانوادش فکر میکنم.
نمی دونم چرا هیچی خوشحالم نمیکنه. شاید به قول خیلی از بچه های تالار خوشی زده زیر دلم.
خودمم نمیدونم از زندگیم چی میخوام.
شوهرم مرد خوبیه. مسئولیت پذیره.خیلی هوامو داره. همش مراقبه. کار خوبی داره. دکترا داره. چشم پاکه.

اما من، بعضی موقع ها خوبم. بعضی موقع ها نه. الکی گیر میدم. همش پشت سر مادرش و خانوادش حرف میزنم. همش بهش میگم تو قدر منو نمی دونی.
دلم نمیخواد برم سر زندگی خودم. میخوام شوهرمو داشته باشم به عنوان کسی که دو سه روز یه بار ببینمش. بهم محبت کنه. باهم بریم تفریح. بعد برگردم خونه خودمون. میدونم این رفتارام عادی نیست.

الانم از دیشب که برگشتیم خونه همش به شوهرم میگه باید ازم تشکر کنی اومدم. باید قدر منو بدونی. از این حرفا. اونم با خنده و شوخی قضیه رو حل میکنه و میگه من قدرتو میدونم.

من خیلی روحم خسته اس. من میخوام احساس خوشحالی کنم.
ممنون که به نوشته های پراکنده منو خوندید. واقعا ذهنم اشفته هست.

کسی که هیچی خوشحالش نمیکنه باید کودک درونش رو فعال کنه تا احساس شادی کنه شیطونی و شوخ طبعی و کارای بچگونه روحت رو زنده میکنه یه کم مسایل رو راحت بگیر و اینقدر همه چی رو جدی نگیر با همسرت بگو و بخند و شاد باش قدر همسرت و زندگیت رو بدون اگه اون اینقدر برای زندگیتون مایه میزاره شما هم متقابلا باید برای زندگیت تلاش کنی کاری نکنی که یه روز حسرت زندگی از دست رفته رو داشته باشی چشمات رو ببند و تصور کن از همسرت جدا شدی و اون دیگه تو زندگیت نیست چه حالی پیدا میکنی قدر همسرت رو بدون

- - - Updated - - -

خواستم بگم زندگی تو کشور ما متاسفانه برای زنی که قبلا ازدواج کرده اصلا خوب نیست و بعد از همسرت هیییچ کسی اینقدر ناز تورو نمیکشه فک نکن اگه زندگیت به هم خورد بعدا زندگی بهتری خواهی داشت پس دو دستی به زندگیت بچسب (اینو به عنوان یه خواهر بزرگتر بهت گفتم )

سلام عزیزم.یک چیزی بگم .البته نمیخوام تو رو با خودم و شرایطم یکی کنم ولی منم قبل ازدواجم همچین حسی داشتم.دلم نمیخواست این اتفاق بیفته.علی الخصوص که از دست خانواده اش هم دل چرکین بودم.ولی رفتیم خونه خودمون و اوضاع بهتر شد برای من.چون من قبلا همسرم رو خیلی کم میدیدم.دل تنگ بودم و اعصابم خورد میشد.ولی دیگه این مشکل نبود.بعد از ازدواجمون چند دعوای بد داشتیم ولی باز اوضاع بهتر از عقد بود برام.عقد طولانی مدت دردسر سازه.خداروشکر که شوهرتم دوستت داره . توی زندگی که میفتی اوضاعت فرق میکنه.البته میگم من از سمت خودم با توجه به تجربه ای که داشتم میگم.بهتره که زودتر مسیر زندگیتو مشخص کنی و همه رو از بلاتکلیفی نجات بدی.:18:

سلام اما حتما رو خودت کار کن اگه خودت دوست داری وگرنه بعد اینکه همسرت با خودش دودوتا چهارتا کرد دید برا هر دختر دیگه اینکارهارو میکرد روسرش میذاشتن بعد گیر دادنای شمارو هم مقایسه می‌کرد و بگه دیگهنمیخام همچین دختری رو هرکییه استانه تحملی داره اگه پرشه.....
اونوقت میای اینجا میگییییی کمککککککک چطوری همسرم از دست ندم دوستم داشته باشهبقول شیدا خوشی زده زیر دلت
هرکی ناشکری کنه خدا نعمتش رو میگیره و ناشکری شما اخم و تخم و گیر دادنهاتهست

الیمرا ... داری تیشه به ریشه ی زندگیت می زنی

این هم بلایی که داری سر زندگی نوپات می آری یه جایی یه روزی برمی گرده به خودت.
همسرت الان داره تحمل می کنه، تلاش می کنه و می خواد هر طوری شده این مشکلات را حل کنه و با شما به آرامش برسه.
شاید یه روزی خودت به این آرامش برسی و زندگیتون خوب بشه، اما همسرت دیگه خسته باشه. بریده باشه. احساسش به زندگی مشترکتون تغییر کرده باشه و .... شاید دیر باشه.

این که دوست داری روزها و ساعتهایی را در هفته با همسرت باشی ولی در نهایت برگردی پیش پدر و مادرت
شاید یه جور ترسه
ترس از تغییر
پناه بردن به یه جای امن و مطمئن ( خونه ای که ازش مطمئنی و آدمهایی که باهاشون احساس امنیت کامل داری )

یه مقدارش طبیعی هست. اکثر ما در مقابل تغییر یه کم مقاومت می کنیم و گاهی می ترسیم. یکی کمتر، یکی بیشتر.
شرایط استیبل و امنیت داشتن خوبه، اما امید و انگیزه و ریسک پذیری و ... باعث می شه یکی راحت تر بره به استقبال تغییر، یکی سخت تر.

شاید به خاطر طولانی شدن عقدتون و مشکلاتی که این وسط پیش اومده، ترست بیشتر شده.
برو پیش یه روانشناس. چند جلسه باهات صحبت می کنه و کمکت می کنه برای شروع زندگی مشترک و این تغییر آماده بشی.

عزیزم من فکر کنم شوهر شما باید میومد تاپیک میزد و کمک میخواست !!!یه سری تو همین تالار بگردین و ببینین چه مردایی پیدا میشه و بعضی خانوما با چه عذابی زندگی میکنن! شاید اینجوری قدر همسرتونو بیشتر بدونین

با سلام خیلی خوبه که تمام احساست رو مینویسی و اتفاقات رو کامل. این یعنی دنبال دور زدن خودت نیستی...جبهه گیری هم نمیکنی لا اقل تو این تاپیک که اینطور بوده.
من تاپیکای دیگه شما رو ندیدم اما فکر میکنم این مقالات رو با دقت بخونین خیلی بهتون کمک کنه تا انشالله زندگیتون ختم بخیر بشه
http://www.hamdardi.net/thread-16465.html
http://www.hamdardi.net/thread-9046.html
http://www.hamdardi.net/thread-13679.html
http://www.hamdardi.net/thread-19404.html
پ.ن: نکته ی مهمی که شیدا خانوم متذکر شدن رو بادقت بخونین و مراقب زندگیتون باشین
براتون ارزو موفقیت میکنم

سلام من تاپيك شما رو خوندم.....
با اجازه دوستان ميخام نظر خودم رو بگم شما احتياج فوري اورژانسي به يك روانشناس داريد....(ببخشيد خيلي رك گفتم)كدوم خانمي تا اين حد ناز ميكنه....اگه فردا ديدي دست زن ديگه اي تو دستت شوهرت هست تعجب نكن چون باعثش خود شما و خانوادتون بوديد. فكر ميكنم يكي از اقوام شما(منظورم اقوام درجه يك هست) داره يه جورايي حس برتر بودن خانواده شما نسبت به خانواده آقاي دكتر رو در شما القاء ميكنه در صورتي كه شما داريد با همسرتون زندگي ميكنيد نه خانوادش. كدوم آدم عاقل و بالغي كسي رو كه آمده خونشون براي آشتي بيرون ميكنه!!!!! آقاي دكتر بخاطر سطح شعور و فرهنگشون بوده كه برگشته و داره با شما زندگي ميكنه.....هر مرد ديگه اي كه بود جاي ايشون نه تنها شما رو ديگه به همسري قبول نميكرد حتي براي تلافي كردن اين رفتارتون چنان آشي ميپخت براتون كه يك وجب روغن باشه روش(منظورم رو كه ميفهميد)..... نهايت كاري كه شما ميتونستيد انجام بديد درخواست مهريه بود كه يك مرد حاضره مهريه 100000سكه اي رو پرداخت كنه اما شخصيتش خورد نشه.....ضمنا بچسبيد به زندگيتون چون بعيد ميدونم تو خواب هم ديگه زندگي به صورت الان داشته باشيد. در پايان لازم ميدونم كه بخاطر لحن تندم از شما و از ساير دوستان عزيز معذرت خواهي كنم.