... انواع احساس کدامند؟ (هوش هیجانی)

سلام دوستان :72:

اولین قدم برای افزایش هوش هیجانی، اینه که انواع احساسات رو بشناسیم.

تا جائیکه من می دونم، دومین قدم اینه که هر لحظه سعی کنیم احساسمون رو در اون لحظه مشخص کنیم. یا حداقل آخر شبها، روزمون رو مرور کنیم و اونهایی که یادمون مونده رو مشخص کنیم.

قدم سوم هم اینه که سعی کنیم احساسمون رو به سمت مثبت تغییر بدیم. یعنی مثلا حالا که من فهمیدم در این لحظه غمگین هستم، سعی کنم فعالیتی انجام بدم که منجر به ایجاد حس شادمانی بشه.

من اطلاعات زیادی در مورد هوش هیجانی ندارم، و شاید همینایی هم که نوشتم اشتباه یا ناقص باشن. ممنون می شم دوستانی که در این مورد بیشتر از من می دونن، کاملش کنن. اینکه مراحل هوش هیجانی به چه ترتیبیه؟ و اگه بخوایم یه برنامه ریزی براش داشته باشیم، بهتره برای هر مرحله چه مدت زمانی رو در نظر بگیریم؟

خصوصا آقای m.reza، شما یکبار این مطلب خیلی مهم رو به من گفتید و در واقع بهم یاد دادید (چون قبلش اصلا بهش توجه نکرده بودم) که فقط فهمیدن احساسات منفیم کافی نیست، و باید مثبتشون کنم. من اون زمان در موقعیت خوبی نبودم و ازتون توضیح بیشتری نخواستم، فکر کنم حتی تشکر هم نکردم، اما همین نکته بعدا خیلی به کارم اومد. :72: فکر می کنم شما در این زمینه اطلاعات خوبی دارید، از راهنمایی های قبلیتون متشکرم، و ممنون می شم در این تاپیک هم راهنمایی کنید.

----------------------------------------------------------------------

خب اینها مقدمه بودن. از اونجائیکه من خیلی وقتا نمی دونم دقیقا چه احساسی دارم، و در واقع اسم همه احساساتم رو نمی دونم، الان سوال اصلیم اینه که انوع احساس کدامند؟

قبلا در موردش سرچ کرده بودم، الان دوباره سرچ کردم. کامل ترین چیزی که پیدا کردم، اینه:

انواع احساس ها(احساسات 19 گانه) - shabahang

البته اینجا هم نوشته 27 احساس داریم، اما 20 تا رو اسم برده.

و در ضمن به نظرم اینها همش نیست. همشه؟

-------------------------------

و البته یه سری سوالات فرعی هم دارم که بعدا ازتون می پرسم.

:72:

- - - Updated - - -

ویرایش:

* ... مراحل تقویت هوش هیجانی به چه ترتیبیه؟ و ...

بازم ویرایش:

انگار سوال نظرسنجی رو طولانی نوشتم، کامل نمایشش نمی ده: با توجه به تصویری که شاید از من در ذهنتون داشته باشید، از نظر شما هوش هیجانیم در چه سطحیه؟

با سلام
در مورد هوش هیجانی ما قبلا تاپیک کاملی ارائه داده ایم. که لینکش در ذیل هست
http://www.hamdardi.net/thread-268.html

اما اگر سئوال شخصی دارید طبق قوانین اگر همراه با نظر سنجی هست باید در انجمن آزاد مطرح شود.
لیکن اگر درخواست مشاوره دارید باید سئوال خود را شخصی و با توضیحات ارائه کنید. یعنی نباید به مسائل کلی احساس و هیجانات بپردازید بلکه باید مشکلات خود را مطرح کنید

سلام،

آقای مدیر سوالم کاملا شخصیته.

همونطور که توضیح داده بودم، مشکلم اینه که خیلی وقتا نمی تونم به سوال "در این لحظه چه احساسی دارم؟" جواب بدم. چون دقیقا نمی دونم اسم این احساسی که الان دارم، چیه؟ اگه یه لیست کامل از همه احساساتم داشته باشم، می تونم با نگاه کردن بهش، مشخص کنم که الان کدوم یکی رو دارم تجربه می کنم. اما چنین لیستی رو نتونستم تهیه کنم. به همین خاطر کمک گرفتم.

مثلا شما در تاپیکتون اینها رو نوشتید:

یعنی باید دقیقا در میان معرکه علاوه بر اینکه روی محتوا موضوعات تمرکز کرده ایم. این سئوال را از خود بپرسیم که : « هم اکنون چه احساس و هیجانی را در خود دارم»
ترس؟
خشم؟
غم؟
محبت؟
کینه؟
نگرانی؟
یا....

همونطور که گفتم من با سرچ کردن هم به نتیجه نرسیدم، چون همه جا یه چند تا مثال زده شده، و لیست کاملی پیدا نکردم. حالا اگه هست و من پیدا نکردم، ممنون می شم که لینکش رو برام بذارید، یا خودتون برام لیست کنید.

البته بعد از اون هم تاپیکم باز ادامه داره. چون در مورد تشخیص و درک احساساتم بازم مشکل دارم. که بعدا مطرح می کنم.

در مورد نظرسنجی،

این از اون مواردی نیست که به انجمن آزاد مربوط می شه. چون یه نظرسنجی عمومی نیست و در مورد شخص خودمه. منظورم اینه که بدونم دیگران هم این ضعف رو در من دیدن یا نه؟ چون اگه بقیه هم منو با این ویژگی شناخته باشن، خیلی باید جدی تر بگیرمش. با این حال، اگه می خواید، حذفش کنید، و پستم دوم خودم رو هم حذف کنید.

سلام میشل

نقل قول:

---

اول باید احساساتمون رو بشناسیم (بدونیم این حسمون مثلا عصبانیته اون حسمون مثلا شادیه و ... مبهم نباشه حس هامون و بدونیم در اصل منبع حسمون چی هست. از کجا اومده این حسمون. اگر نمی دونیم هم ببینیم مشابه این حس رو کی ها داشتیم و ... ) بعد بتونیم هیجانات احساسیمون رو کنترل کنیم بعد بتونیم به شکل مناسب بیان کنیم. بعد از اینا ارتباطات بین فردی مطرح می شه.

---

اینو توی تاپیک آبی نوشته بودم

یک راه اینکه ببینیم احساسمون جنسش از چیه یاداوری این هست که قبلا مشابه و همرنگ و جنس این حس الانمون رو کی داشتیم.
کنترل. کنترل مرحله بعدی هست. اول احساساتمون رو شناسایی می کنیم حدودا از چه جنسی هستن. می بینیم خودمون رو و واکنشهامون رو. بعد در مرحله بعدی کنترل یا مدیریت می کنیم. یعنی مثلا می دونیم ما گاهی عصبانی می شیم. این حسمون رو میشناسیم. بعد که عصبانی شدیم تا این حس میاد می فهمیم. پس دقت می کنیم اون زمان تصمیمی نگیریم. ادامه ندیم. کش ندیم. سکوت کنیم یا یک جمله ی کوتاه و ملایم بگیم مثل اینکه بعدا این بحث رو ادامه می دیم و بریم از اون محیط و ... اینا میشن کنترل.
تا این قسمت رو می دونم. موفق باشی

یک سوال دارم میشل. فکر می کنم قبلا درباره رفتاردرمانی cbt مطالعه داشتی. کتابی که به درد بخوره واسه خودم می خوام. توی مطالعه هات پیدا کردی کتابی که کاربردی باشه؟ ببخشید اینجا پرسیدم. میتونی بعدا گزارش بدی بیان حذف کنن پستمو. ممنون.

سلام.

برای چی میخواید تمامی حس ها رو بدونید؟ جز اینه که شما یک فرد کمال گرایید؟؟ جز اینکه همواره در زندگیتون به دنبال راه در رو از مشکلات هستید و چه دردناکه استفاده و در واقع سو

استفاده از علم برای راحت کردن خیال در انسان های کمال گرا از دانستن همه چیز و سپس دوباره ادامه ی مسیر قبلی؟؟؟؟ در واقع فقط ارضا خودتون و خلاص کردن وجدانتون از عذابی که

درش واقعید به صورت موقتی!!! دوره ای به دنبال درمانید و بارها بهش رسیده اید اما یه چیزی بهتون اجازه ی حرکت به جلونر نداده. شاید اگه یک قدم دیگه برداشته بودید...

اصل مشکل شما کمال گرایی هست و با توجه به نوع پرسش شما دقیقا مصداق بارز کمال گرایی رو تو شما میبینم.

کمال گرایی یک کلمه است و یک تعریف مشخص داره اما یه دنیا آسیب به همراه خودش داره. لطفا لطفا لطفا بدونید کجا های زندگیتون رو آلوده کرده و یاد بگیرید باهاش کنار بیایید.

هوش هیجانی قابل ترمیم و پیشرفت هست خوبه در موردش بدونید من هم اگه فابل خوبی داشتم براتون میذارم ولی باید بگردم.

دوست عزیز خانم مینوش گرامی کارگاه CBT خدمت شما.

کارگاه های دکتر یعقوب شفیعی درمورد رفتار درمانی شناختی CBT | انجمنهای روانشناسی مشاورفا

سلام:72:

من هرجا میرم این کمال گرایی دنبال سرم میاد.

هرکسی یه مسائلی داره و یه شخصیتی. اون مسائل بالاخره در بستر اون شخصیت یه راه حل هایی دارن دیگه. فقط نباید گفت که تو کمال گرایی و تمام. کمال گرا باید بره بمیره؟ خب بالاخره اونم باید زندگی کنه دیگه. باید مسائلشو حل کنه.

بله من تا حدودی کمال گرا هستم (حدودش رو نمی تونم دقیقا مشخص کنم!). حالا کمال گراها که اسم گذاری کردن و درجه بندی کردن براشون سخته، باید چیکار کنن؟

خب یه راه حل اینه که یه لیست از اسم هایی که بقیه انتخاب کردن داشته باشن، و حداقل هربار یکی رو از بین اونها انتخاب کنن. شما اگه راه حل دیگه ای دارید، راه حل رو بگید. به یه آدم معلول نمیان فقط بگن که تو معلولی. بهش می گن حالا که معلولی این شکلی از خیابون رد شو. یا فلان کار رو به این شکل انجام بده.

هر مسئله ای بالاخره یه راه حلی داره. وقتی کسی سوال می کنه، باید بهش گفت با توجه به اینکه تو "این" هستی، مسئله ت رو "این شکلی" حل کن.

البته این یه لطفه. آدم می تونه این لطف رو به کسی نکنه. و یا فقط به این اندازه لطف کنه که بگه تو کمال گرایی.

مرسی که نوشتی. :72:
------------------------------

مینوش جان کتاب "از حال بد به حال خوب" رو بخون. یه کتاب کاربردیه، یعنی تمرین می ده که حل کنی.

درضمن عصبانیت، احساس نیست. رفتاره. انسان وقتی دچار احساس خشم یا سرخوردگی یا شرم یا ... می شه می تونه رفتارهای بدی، به نام عصبانیت، از خودش نشون بده یا نده.

زندگی خوب امیدوارم لحن نوشتنم ناراحتت نکنه. الان عصبانیم، فکر کنم تو رو دعوا کردم... ببخشید... :82:

بازم ممنون از تحلیلت. درسته کمال گرایی خیلی جاها بهم اجازه نداده جلو برم. منم خیلی جاها به زحمت زیاد سعی کردم ازش بگذرم. یعنی در اون موردی که زمین گیرم کرده بوده، به یه حدودی قانع بشم و قائله رو ختم کنم. و دارم سعی می کنم حداقل بهش آگاه باشم و بدونم کجاها رو به قول شما آلوده می کنه. آنکس که نداند به بنداند که نداند، لنگان خرک خویش به منزل برساند. منم بالاخره باید این لنگان خرکم رو به یه گوری برسونم...

میشل جان واقعیتش خواستم تایپکاتونو بخونم ببینم اصلا با کی طرفم ولی نشد ببخشید من چون همیشه تالار نمیام فقط تایپیک میام یه پست رو میخونم و بر اون اساس جواب

میدم پیشینه ی فکریم هم کامل نیست از اعضا امروز بخونم فردا یادم نیست ببخشید دیگه آلزایمر دارم بعد هم ببینم طرفم پایه نیست یا احساس کنم قراره به ترکستان برم دیگه جواب نمیدم

چون میترسم. الان زیاد عصبانی شدید ترسیدم که یه وقت باعث تشدید مشکلاتتون نشم خواستم تایپکاتونو بخونم ولی تایپیکاتون هم زیاده و کلا با وجود اینکه به نظرم دختر توصیفی

نبودید خوب خودتون رو توصیف کردید تلاشتون برای حل مشکلاتتون قابل ستایشه. هر چند نشد که بخونم ولی تو چنتاش نوشتی احساساتت کلا روت تاثیر میذاره و دنبال اینی که نذاری فکر

میکنی مثلا با خوندن هوش هیجانی قراره برات اتفاقی بیوفته. در واقع گویا مدتهای مدیدی یه مشکل خاصی داری که در موردش حسابی هم مطالعه کردی ولی وقتی به عمل میرسه...


شما وقتی فکر میکنی که یه مشکلی داری و تصمیم میگیری حلش کنی دقیقا چیکار می کنی؟

اول تحقیق و مطالعه و بعد شروع به حل مشکل یا فقط مطالعه و پر کردن موقت خلا درونی؟

ببین عزیز من نمیخوام برای شما مشکل تراشی کنم ولی شما حساب کن یه مشکل عصبانیت داری مثلا!! بعد حالا هوش هیجانی همه شو ندونی قرار نیست اقدام به حلش کنی؟؟؟

حالا بگو ببینم این که ما کارهامون رو به تعویق میندازیم و با وجود اینکه وقت عمله اما این کارو نمیکنیم اسمش کمال گرایی نیست پس چیه؟ کمال گرایی دیو نیست راحت تلفظش کن یک

کلمه ی دو بخشیه همین!!! با خودت تکرار کن چون من اضطراب دارم کمال گرام. برای خودت کوه مشکل نساز. یه اضطرابه. حالا از کجا میاد مهم نیست. مهم اینه که مشکلت قابل حله.

نمیخواد تحلیلش کنی نمیخواد اصلا بفهمی دلیل اضطرابت چیه. همه ی آدما اضطراب دارن. اصلا انسان با اضطراب آفریده شده.

ببین عزیز شما هم باهوشی هم توانا. از نظر جسمی و ذهنی وضعیتت جوری نیست که بگی من نمی تونم در ضمن انگیزه ی بالایی هم داری برای تغییر اونچه که فکر میکنی مشکلته.

حالا چرا یه مشکلی داری که سالاست نمی تونی حل کنی؟

در مورد راه حل ببین عزیز شما چون به خودت سخت میگیری و مشکلات رو برای خودت دیو هفت سر میکنی که برای حلش باید تا حد مرگ تلاش کنی وقتی به راه حل ساده میرسی مغزت

هنگ میکنه!!! عزیزم مشکلت به راحتی آب خوردن حل میشه شما خودآزاری داری نمیخوای قبول کنی!!!! کافیه برنامه ریزی کنی و کارهات رو به اندازه ای که لازمه انجام بدی دیگه مشکلی

نداری. مشکلاتت حل میشه چون سالمی و اگه حل هم نشه باید بتونی پذیرششون کنی و باهاشون کنار بیای. در واقع قرار نیست که تا آخر عمرت درگیر باشی.

به خودت سخت نگیر و برای کنترل تکانه های هیجانیت فکر کنم اصلا به مطالعه نیاز نداری !!!

فقط داری خلا درونیت رو پر میکنی. اگه cbt بلدی که واقعن نمیدونم چرا باید بلد باشی!!! خوب میدونی وقتی کسی میاد با این مشکل که من نمیخوام تحت تاثیر احساسات قرار بگیرم در

واقع میگه من تشنه ی احساساتم!!! خب تشنه ی احساس خلا درونیت که میخواد با آدما ارتباط خوب و صمیمی داشته باشه و بفهمه آدما چی فکر میکنن رو تا حدودی میتونی تو کتابا پیدا

کنی.اما نیازمند عمل تو دنیای واقعی هستی.

دنبال درمانی؟ یا تو دنیال یه جور بازی هستی که تا جای ممکن پدر خودتو در بیاری !!!

اگه دنبال درمانی یه برگه بردار و بنویس چی دوست داری و چه چیزی برات ارزش داره. تو یه برگه ی دیگه بنویس چه چیزی تو رو بسیار آزار میده. کافیه یکم رو راست باشی اونچه که تو

دوست داری در واقع همونیه که تو رو آزار میده و اونچه که تو رو آزار میده همون ارش های درونیه توئه.

حالا به حکم عقل از فردا با خیال راحت طبق ارزش هات رفتار کن.خیالت راحت باشه. هیچ مشکلی پیش نمیاد نیاز به مطالعه نداری بلکه فقط نیاز داری که عمل کنی بدون ترس.

با عمل کردن و اشتباه کردن کم کم متوجه میشی ارزش های تو بسیار خوبن و همه ی آدما ارزش هایی رو دارن. لازم نیست اینقدر مطالعه کنی اینکه بدونی هر کس بر طبق ارزش هاش

عمل میکنی ومثل تو پلیس مخفی بازی در نمیاره !!!! دیگه کی جرات داره به تو بگه مهر طلب؟؟راحت با آدما دعوا کن راحت به آدما اخم کن راحت به اخم ادما و عصبانیت اونها بی توجهی کن.

خیلی راحت...

من در کل دقیقا متوجه مشکل شما نشدم . فقط یه دختر احساسی دیدم که میخواد احساسات نداشته باشه. یه دختر سخت کوش دیدم که فکر میکنه مجبوره به سخت گرفتن همه چیز و

یه مقداری هم دختری سردرگم که فکر میکنه باز هم چیزی هست که ندونه. دیگرانی که همه چیز میدونن و بهش نمیگن. اطرافیانش افکاری دارن مخفی که اون نمیدونه و ...

اگه همه ی مشکلاتی که من فکر میکنم داری رو داری در واقع مشکل نداری!!! البته از نظر من. نمیدونم نظرم درسته یا نه من نمیشناسمت فقط برداشتم اینه ازت. ممکنه اشتباه باشه ولی

بخون و من رو درک کن و به من اجازه بده نفهممت. به من به خودت و به دنیا اجازه ی اشتباه بده. و بدون خیلی بیشتر از من خودتو میشناسی و تمامی راه حل ها رو میدونی ممنونم ازت:72:

ببخشید من واقعا معذرت میخوام پست قبلیم طولانی شد. فقط یادم رفت ازتون بابت تایپیک های خوب قبلیتون تشکر کنم. من چند تا از پست هاتون رو هم الان خوندم تایپیک های خودتون هم

خوب بود. ممنونم ازتون.:72::72::72::72::72::72::72::72:

سلام خانم میشل
ازینکه تونسته باشم کمکی کرده باشم خوشحالم اونم ازون پست کوتاه.
کمالگرایی رو نباید دست کم بگیرید در واقع نمیتونید از شناخت درمانی استفاده کنید و در پایان کار هم چنان کمالگرایی رو داشته باشید چون یکی از اهداف شناخت درمانی نابودی کمالگراییه. کسی هم قصد نداره برچسب بزنه؛ خودمو مثال میزنم چه دلیلی داره وقتی که نه رشتم و نه کارم ارتباطی با روانشناسی نداره، این چیزا رو بدونم؟ جواب اینه که چون خودمم کمالگرا بودم و علی رغم اینکه این روزا افکارم از دستش خلاص شده ولی نتایج سالها این گونه زندگی کردن همچنان در زندگی امروزم هم هست.
پست شماره ی 9 خیلی عالی بود، این یعنی اینکه تونستید به لحن تند پست قبلی پی ببرید و اینکه ممکنه فرد روبه رویی رو ناراحت کنید ؛ این توضیح رو دادید که مخاطبتون ناراحت نشه چون براتون مهم بود که ناراحت نشه یعنی به احساساتش اهمیت دادید. تعریف دقیقی از هوش هیجانی در ذهنم نیست ولی چیزی جدای از کاری که کردید نیست. پست 9 قابل ستایشه ولی کمالگرایی بهتون میگه که نباید پست 8 رو میزدی؛ این طور نیست!؟ اگه اینطوره بهش توجهی نکنید. هیچ کس قرار نیست شما رو به خاطر اون یه پست قضاوت کنه.
بذارید یه چیزی رو با هم مرور کنیم.
میدونید که افکار احساسات رو می سازند و احساسات رفتار رو. رفتارها رو تو سه دسته طبقه بندی میکنند؛ انفعالی جراتمند پرخاشگری؛ اگر خوب دقت کنید تقریبا هر رفتار ما یا دیگران یکی ازین سه تاست. ولی احساسات میتونه این چیزا باشه: خشم،ناراحت،شاد، خوب، بد، ترس، اضطراب،نگرانی، حقارت، سرخورده، خوشحال و ... .
بیاین تو مثال خانواده؛ زن از مادر شوهرش خشمگینه چون کلی بد و بیراه بهش گفته ، اونجا هیچی نتونسته بگه حتی گریم نکرده، زن میره خونش یه غذای بد مزه می پزه و ظرف غذا رو محکم میکوبونه رو میز و به شوهرش میگه "بخور" و بعد با شوهرش دعوای شدیدی میکنه.
تو این مثال ما دو تا حس عمده در خصوص زن داریم: خشم و حقارت. دو رفتار متفاوت داریم : یه جا انفعال در برابر مادرشوهرش و یه جا پرخاشگری در مقابل شوهرش؛ پس احساسات ثابت دو تا رفتار متفاوت بروز دادند. میتونیم مثالی بزنیم که یه حس ثابت هر سه رفتار جراتمند انفعالی و پرخاشگری رو به همراه داشته باشه؛
اینو به خاطر این گفتم:

نقل قول:

---

درضمن عصبانیت، احساس نیست. رفتاره. انسان وقتی دچار احساس خشم یا سرخوردگی یا شرم یا ... می شه می تونه رفتارهای بدی، به نام عصبانیت، از خودش نشون بده یا نده.

---

سختش نکنید این قدر. یه الگوی ثابت داریم، یه سری احساس داریم و سه تا رفتار، نیاید برا هر احساسی یه رفتار مجزا درست کنید.
بریم سراغ افکار . دیوید برنز به این افکار ، افکار اتوماتیک میگه. افکاری که ریشه در واقعیات موجود ندارند بلکه ناشی از توهمات اشتباهه ، تحلیل رفتار متقابل ریشه ی این افکار رو در گذشته میدونه و میگه که این افکار توسط والد درون شما که در حقیقت نماینده ای از والدین شما هست بهتون تذکر داده میشه. هر چند شناخت درمانی گذشته نگر نیست و کاری با گذشته نداره.
تمام کاری که در شناخت درمانی لازمه بکنید اینه که این افکار رو شناسایی کنید. مثلا دوستتون به دلیل مشغله ی ذهنیش به شما جواب سلام نمیده، شما سکوت میکنید و احساس حقارت میکنید ناشی ازین فکر که "تو آدم نیستی که کسی بخواد بهت سلام کنه همه تو رو تحقیر میکنند"
حالا شناخت درمانی کاری نداره که ریشه ی این فکر کجاست بلکه میگه اول بیا خطای شناختی این فکر رو پیدا کن و بعد هم بر اساس اون، تحلیل کن که این فکر غلطه ، پس احساسش هم غلطه. افکار منفی که حذف شد با گسترش ارتباط با جهان احساسات خوب هم سراغتون میاد.
راستی، این فکر رو با کمک شناخت درمانی تحلیل کنید: " من باید لیست تمام احساسات را بدانم تا بتوانم به کمک آن به رشد خود کمک کنم"

در خصوص تقویت هوش هیجانی بخش چهارم کتاب دیوید برنز و همین طور بحثای تحلیل رفتار متقابل رو می تونید استفاده کنید؛ هر چند من هم موافقم که مطالعه و تحقیق دیگه کافیه، بهترین روش اینه که ارتباطاتتون رو با مردم بیشتر کنید؛ بیشتر یاد می گیرید و فرصت خواهید داشت از آموخته هاتون استفاده کنید .
در این مورد تاپیک خودتون خیلی خوبه:http://www.hamdardi.net/thread-42820.html این تاپیکم نگاه کنید : http://www.hamdardi.net/thread-14963.html


در مورد سوال نظر سنجی؛ الان خیلی پیشرفت داشتید و به خصوص این اواخر چیزی که نظرمو جلب کرده گرایشتون به معنا گراییه که دید بهتری بهتون خواهد داد.
در گذشته یادمه یه بار با شیدا خانم دعوای سختی داشتید!! :-)

سلام میشل جان

همان کتاب از حال بد به حال خوب خیلی می تونه کمک کننده باشه خوندنش وعملیاتی کردنش شاید چندین سال طول بکشه.

در جلسات مشاوره ای که بنده هم برای درمان کمال گرایی رفته بودم دریافتم که نه سخته نه پیچیده فقط و فقط تمرین .

آقای رضایی خوب توضیح دادند افکار ، احساسات ، رفتار

خطاهای شناختی رو توی کتاب از حال بد به حال خوب بارها وبارها بخون .

کلید معما در خطاهای شناختیه.

ساده ترین راه حل برای گریز از خطاهای شناختی همون توصیه هایی است که در احادیث و احکام آمده. خوش بینی و پرهیز از هر گونه سوء ظن

خوش بینی و نداشتن سوء ظن ناخود آگاه باعث به وجود آمدن افکار صحیح و سالم می شه و در پس اون احساسات درست در نتیجه رفتار شایسته.

گاهی با داشتن خوش بینی ، برخی افکار صحیح و سالم نا خوشایندی هم به وجود می یاد که موجب احساسات ناخوشایند در آدم می شه در این شرایط مهم پذیرش شرایط وگذر از اون ودرجا نزدنه.

به عنوان مثال فرزند آدم معلول به دنیا می آید ، با تمام خوش بینی می دانی تا آخر عمر یک سری هزینه های معنوی و مادی باید بدهی واین موجب به وجود آمدن احساس غم ، اضطراب و... در ادم می شه آیا باید ناسپاسی کرد و با دنیا جنگید ؟!!! باید بپذیریم و زندگی مان را برای بالاترین بهره وری در این شرایط از زندگی آماده کنیم.

اما در رفتار های روز مره همان خوش بینی بسیار چاره سازه ، اصلا احتیاج نیست که در گیر شناخت احساساتت شوی .

برای خوش بینی یک سری مقدمات لازمه اول از همه روش توقف وتاخیری .

در مواقعی که نمی دونی وتوانایی تحلیل نداری هیچ کاری نکن هیچ رفتاری بروز نده.

به مرور تمرکز زیاد می شه و می تونی بفهمی علت کدوم خطای شناختی یا همون بد بینی وسوء ظن است .

در ادامه باید بتونی فکر بد را با فکر خوب جایگزین کنی.

به مرور به مرحله ای می رسی که دیگه اتوماتیک وار دیگه افکار بد وخطاهای شناختی سراغت نمی یان و در عوض احساسات خوب در نتیجه رفتار درست.

در چنین حالتی به طور عام ممکنه دیگران بنده و شما را عذر می خوام ساده و په په نام نهند و دیگه از اون حالت کمال گرایی و hi level بودن در بیایی اما دستاوردی که داره رضایت درونی ، آرامش درونی و موفقیت است.

امیدوارم تونسته باشم کمک کرده باشم.

با سلام و احترام
شما از کاربران قدیمی و فعال همدردی هستید.
اگر دقت کرده باشید رویکرد همدردی برای حل مشکلات احساسی و مدیریت و کنترل آنها یک رویه معتدل هست.
و از آنجا که اکثر مشکلات مربوط به احساسات به خاطر افراط احساسی و پرداختن زیادی به آنها هست، لذا ما اکثر با تمرکز زدایی و بستر زدایی به مراجع کمک می کنیم که به سایر جنبه های زندگی توجه بیشتری داشته باشد.
این به معنی بی توجهی به احساسات نیست. این به معنی آن است که حتی اگر شما خود دیوید برنز هم باشید و کتاب از حال بد به حال خوب بنویسید. یا اینکه دقیقا کتاب از حال بد به حال خوب را بخوانید و یا حتی آن را نشر دهید. لیکن آنچه که در آخر به فریاد شما می رسد عملگرایی هست.
گاهی عوض کردن روش زندگی و نحوه تفکر در عمل (نه صرفا در تجزیه و تحلیل و تفکر انتزاعی) بسیار بیشتر اثر بخش هست.

اصلا احساسات به نوعی عمل می کند که هرچه به آن بیشتر پرداخته شده و بررسی می شود و به آن بهاء داده می شود بیشتر در انسان مقیم می شود و مرکز فرماندهی انسان را به دست می گیرد.

شما خودتون در سال 1392 پاسخهای کارشناسان به چنین احساساتی را از کتاب معتبر و اثر بخش "از حال بد به حال خوب" تهیه و حتی در همدردی ارسال داشته اید. همانها جواب شماست.
http://www.hamdardi.net/thread-31076.html

به نظرم به همان کتاب مجدد رجوع کنید و به کار بگیرید. در آنجا خوب به احساسات پرداخته شده است. و اگر کسی واقعا بخواهد مدیریت کند آن کتاب کافیست.

سخت گيري و تعصّب خامي است
تا جنيني کار خون آشامي است.
با احترام به اريک برن و فرويد و بقيه ي دوستان اما
مولانا يک چيز ديگرست.
تجربه ي معنوي براي اکثريتي از مردم ايران که بيماريهاي رواني شديد ندارند بهترين راه رسيدن به حال خوب است.
هوش هيجاني يا مديريت احساسات در مراحل اوليه با معنويت ارضاء خواهد شد.و نيازي به آزمودن راههاي ديگر نيست.
فرشته را دعوت کنيد تا درخانه ي دلتان آشيانه کند و بماند.

سلام و عرض ادب و احترام:72:



هوش هیجانی دو تا قلمرو داره : فردی - اجتماعی


در قلمرو فردی، هوش هیجانی به توانمندی هایی می پردازه که ارتباط فرد را با خود تنظیم می کنه
مانند: آگاهی به خود، اعتماد به نفس و عزت نفس - کمال گرایی و .....
یعی باید روی موارد بالا کار کنیم و آنها را بهینه کنیم .


در قلمرو اجتماعی، به قابلیت هایی می پردازه که ارتباط فرد با دیگران هست .
مانند: همدلی، آگاهی سازمانی، کار گروهی، نفوذ، پرورش دیگران - ارتباط موفق با دیگران و .....


شاید بتونیم بگیم هوش هیجانی یعنی ارتباطات ( با خود و دیگران ) و مدیریت و کنترل آ ن .

.....................................


چند روز خودتان را زیر ذربین قرار دهید !

یعنی تو این چند روز سعی کنید احساسات خودتون را لیست کنید - مثلا در محیط کار – خانه – مسیر رفت و آمد و .....

یه دفترچه با خودتان داشته باشید و اونها را توش بنویسید - مثلا :

همکارام این گونه با من صحبت کرد و باعث شد من احساس خشم کنم – یه فرد اونور خیابون با نگاهش حس حقارت را به من القا کرد

یا دوستم خبر نگران کننده ای به من داد و باعث نگرانی من شد و ......

یا می تونید با فکر کردن در این مورد،، احساس هایتان را شناسایی و لیست کنید – باید یه ریشه مشترک تو همه اینها باشه !!



سپس احساستان را بیان کنید ( به صورت درست ) - یعنی وقتی احساس ترس – غم – خشم و .....می کنید سعی کنید فردی که هوش هیجانی بالایی داره در تماس باشید

و بهش بگید و احساس و راه کارهای او را جویا بشید - در واقع باید احساسات منفی کنترل و مدیریت بشه ( با کمک مرشدها )

که میتونید در این زمینه با دیگران و کارشناسان مصاحبه کنید ! و برای خودتان یه پکیج درست کنید .


اگر من به بخوام به عنوان یه برادر دردو دلی کرده باشم با شما ،،، به شما می گویم برای افزایش هوش هیجانی باید خودمان را در مقابل خداوند کسی ندونیم !

مثلا یه شخصی یه توهینی میکنه و باعث خشم ما میشه ، باید به خودمان بگیم من کسی نیستم که !

یاد کتری و آب جوش بیافتیم و بدانیم ارزش کتری به میزان آب درونشه ! وقتی آب کتری کم بشه ارزشش کم میشه!

وقتی انسان خشمناک میشه ،، ارزشش کم میشه .

احساسی مانند خشم – کینه – نفرت – غرور و ..... با نسخه بالا حل میشه .

پس به نظرم یکی از راه ها ،،،، مسیر سبز معنوی ست .



خداوند دو تا گوش داده و یه دهان ! پس بیشتر گوش بدیم

سکوت خودش یه مهارت هوش هیجانی ست ! تا جایی که امکان داره سعی کنیم بیشتر سکوت کنیم و بیشتر بشنویم

و اگر لازم و صلاح دیدیم با آرامش پاسخ بدهیم و جدل نکنیم . لازم نیست عقایدمان را به هر طریقی به دیگران ثابت کنیم
یه برنامه ریزی 10 روزه انجام بدید و ببینید چقدر لذت بخش هست .


یه تکنیک هست به نام تکنیک ایست !
وقتی در هجوم احساست منفی هستیم - اندکی صبر کنیم . و به خودمان بگیم اگر هیجان خودم را کنترل نکنم چی میشود !
سپس خودمان را آرام کنیم ( مثلا با نفس عمق کشیدن یا انحراف فکر و ...فیلتر فکری و .....) و به پکیجی که خودمان درست کردیم ( خطوط بالاتر ) فکر کنیم
یا مثلا یه باغ زیبا را در ذهنتان تجسم کنید .


مثبت بودن و خلاقیقت ذهنی کمک میکنه به این مهم .


مسئله بعدی افزایش عزت نفس هست ! باید خودمون را ارزشمند بدونیم ،،، چون یه انسانیم.
این ارزشمندی را شخصی نمیتونه از بین ببره مگر فکر و ذهن ما !
مبارزه با احساست منفی و کنترل و درمان آن میتونه ما را ازشمند تر کنه .


موفق باشی.:72:

سلام دوستان :72:

هم ازتون متشکرم، و هم خوشحالم که در جمع انسان های فهیمی مثل شما هستم. :72:

هر انسانی که تلاش می کنه به قول باغبان با زندگی و اتفاقاتش دوست بشه، کم کم تبدیل می شه به یه سرزمین سرسبز. و بادها به خواست خدا از سرزمین های سبز به سرزمین های خشک می وزند.

این سیستم به چشم های من خیلی زیباست. واقعا دوستش دارم، چه خودم خشک باشم چه سبز.

و اما من،

مدیرهمدردی از یادآوری به جای شما و سایر دوستان متشکرم، من دارم عملگراتر از قبل زندگی می کنم. و با وجود اینکه اخیرا زندگیم شلوغ تر شده، اما کمتر سختگیری می کنم. البته این رویکرد یکی دو ساله که شروع شده و سعیم بر اینه که بصورت آگاهانه گسترشش بدم، تا یه وقتی تبدیل به اخلاقم بشه.

در حال حاضر خیلی کارها هستند که باید انجام بدم، کتاب از حال بد به حال خوب رو بخونم و تمریناتش رو انجام بدم، تاپیک های شما مثل تمرین صبور بودن رو دوباره دقیق تر بخونم، تاپیک هوش هیجانی و اون فایلی که بهش پیوست شده، این کارگاهی که زندگی خوب جلساتش رو گذاشته، و تست ها و مقالات مربوط به ازدواج و شناخت طرف مقابل. اما در عین حال اون کار اصلیه رو فکر می کنم دارم انجام می دم: تحلیل وقایعی که برام چالش برانگیز می شن، از نظر احساس و فکر و رفتار. همین یعنی دارم عملگرایی می کنم، درست؟ :82: خیلی هم گیر نمی دم که حتما باید بنویسم، گاهی فقط توی ذهنم مرور می کنم.

الان چیزی که متوجه شدم اینه که بهتر از قبل می تونم احساساتم رو از هم تفکیک کنم.

اما در مورد تمرکززدایی از احساسات، این درسته، ولی باید در کنارش کارهای اساسی تری هم انجام داد. من دارم سعی می کنم هم روی دیدگاه ها و افکار غیرارادیم کار کنم که مشکل بصورت اصولی برطرف بشه، و هم در حین برافروختگی احساسی همین راهکار شما رو بکار بگیرم.

آقای محمدرضا و بی نهایت جان، راجع به پست های شما حرف دارم، بعدا می نویسم.

آقای باغبان شما یه وقتی نوشته بودید که روی هوش هیجانیم کار کنم، توصیه به جایی بود، مرسی.

زندگی خوب ممنون از کارگاهی که معرفی کردی.

آقای حسینی با دیدگاهتون موافقم، مرسی.


دوستان من فکر کنم در زمینه درک و مدیریت هیجانات یه سری استعدادهای نهفته دارم... حالا یه هوش هیجانی ای بسازم کــــــــــــــه ....