چگونه در خاستگاری سنتی عزت نفس خودم را حفظ کنم؟

سلام
دختری 23 ساله
دانشجوی ترم آخر
خانواده سنتی-مذهبی
درونگرا و کم حرف
تا به الان هر خاستگاری داشتم همه به صورت معرفی بوده و اینطور نبوده که پسری منو بپسنده و بعد به خاستگاریم بیاد.میشه گفت اصلا خاستگاری هام رو نمیشه به حساب خاستگاری گذاشت.بیشتر آشنایی بوده.و هیچ کدوم به مراحل بعدی نرسیده.در شهر ما خاستگاری به این نحو هست که اول مادر و خواهر آقا پسر تشریف میبرن خونه دختر خانم.اگر مورد پسند واقع شد آقا پسرو میارن!
و این مسئله خیلی ناراحتم میکنه.چون بعد از این همه خاستگاری که رفتن و پشت سرشونم نگاه نکردن احساس میکنم لابد من عیب و ایرادی دارم.البته این نکته رو هم بگم که سلیقه اکثر مادرای شهر ما این هست که دختر باید سفید و تپل باشه:))) و من هیچ کدوم ازین معیارای ظاهری رو ندارم.و در نتیجه در همون جلسه اول منتفی میشه.
سالهای زیادی هم هست سایت همدردی رو میخونم و اگر میخاهید تاپیک های خانوم مصباح الهدی رو لینک کنید باید بگم که از همون اول تا به الان تایپک هاشونو خوندم و در جریان خاستگاری های ایشون هستم.ولی تفاوتی که بین ما هست اینه که ایشون در مرحله اول پسنیدیده میشن.و خب من این مورد رو صد درصد مربوط به معیارای ظاهری میدونم.چون باقی موارد اعم از حجاب و اعتقادات مذهبی و یا تحصیلی رو دارا هستم.و تا جایی هم که تونستم آموزش های هنری هم دیدم.و به هنر علاقه دارم و همینطور ورزش میکنم.ولی در جلسه اول هیچکسسس،تاکید میکنم که هیییچ کس با این موارد کاری نداشته و سوالی هم نکردن.یعنی تنها ملاک های ظاهری براشون مهم بوده و چمیدونم شاید هم ظاهر خونه!
به هر حال با این عقیده که مادر ها میتونن دخترهای خوب و بهتر را بیشتر از پسرهاشون تشخیص بدن موافق نیستم.وعقیده دارم که مادرها بیشتر درگیر ملاک ظاهری هستن..البته ظاهرم بد نیست و به اندازه خودم زیبایی هایی دارم که گویا این زیبایی ها فقط از نظر خودم و مادرم زیبایی محسوب میشه نه مادر پسرا:))

بارها خاستم به مادرم بگم که خاستگار های سنتی رو به منزل راه ندن ولی موفق نشدم!چون مادرم هم عقیده دارن که ازدواج باید به این صورت باشه.ولی از دل پر درد من خبر ندارن که بعد از هر بار رفتن خاستگار چه غمی وجودم رو میگیره و اعتماد به نفسم رو ازم میگیره.
حالا ممکنه بعضی دوستان بگن شاید اون موردهایی که رفتن و برنگشتن خودشون رو در سطح من نمیدونن که باید بگم خیر اینطور نیس.اتفاقا خودشون رو خیلی بالاتر میدونن.حتی از طرز نگاه بعضی هاشون هم کاملا مشخصه.یجوری نگا میکنن انگار من گفتم بیایید خاستگاری!:|

حالا مشکلاتی که من فکر میکنم علت این برخورد خاستگارها میشه:
1-اولین مورد چهره و ویژگی های ظاهریم هست!خب من از اول بچگیم لاغر بودم و سبزه!واقعا دست خودم نیس که تغییرشون بدم.شاید بتونم با فشار بسیار زیادی چند کیلو خودم رو چاق تر کنم ولی خوشبختانه یا متاسفانه استعداد چاقی و حتی معمولی شدن هم ندارم:))و این لاغری باعث میشه بینی مبارک بر چهره من احساس اضافی بودن کنه:دی
و بارها به فکر جراحی زیبایی افتادم ولی ترسیدم!که نکنه همینم بدتر شه.اونوقت هم پولم رفته هم دماغم!
2-مورد دوم درون گرایی من هست.که کم حرف هستم و تا حدی میشه گفت خجالتی.بلد نیستم زبون بریزم!و سالهاست در پی تغییرم ولی نشده که نشده!
خب تا به اینجا فقط من همین دو مشکل رو مانع پسندیده نشدم میدونم و باعث شده من اعتماد به نفس پذیرفتن خاستگار رو نداشته باشم.مخصوصا اینکه معرف های ما عمدتا از دختر خاله دخترداییام هستن که همگی حتی از من کویچکترا مزدوج شدن و وقتی که خاستگار میاد و میره اول از همه اونا خبر دار میشن و این باعث میشه من بین فامیل هم احساس خجالت کنم.و از مورد ترحم واقع شدن بیزارم!!
آیا این تصور من درست هست که خاستگارهایی که نیدیده و نشناخته میان خونمون رو از این به بعد نپذیرم؟
و امیدوارم باشم یه روزی یه جایی یه پسری منو ببینه و ازم خوشش بیاد و بتونم حداقل قد یه نخود ناز کنم و ایشون ابراز نیاز؟:(
یا برم دماغمو عمل کنم؟:دی


.................
این نکته رو هم بگم که معیارهای ازدواج من بسیار متعادل و تعریف شده هست.و بیشتر جنبه اخلاقی و رفتاری و شباهت های فرهنگی برام مهم هست و دنبال شوهر پولدار و خاص نیستم.البته شغل و تحصیلات هم برام اهمیت داره و خاستگارایی که برام اومدن این ملاک منو در ظاهر داشتن!البته من با خودشون که حرف نزدم ولی معیارهای کلی من رو دارا بودن.

در مورد اختلاف نظری که در مورد خواستگاری سنتی یا جلسه زنانه، با مادرت داری، محترمانه و جرآتمندانه صحبت کن.
البته احتمالا کمی حساس هستی و باید صبورتر باشی تا به نتیجه برسی.

من فکر میکنم جلسه خواستگاری زنانه بیشتر مربوط به بررسی مسائل ظاهری هست، مسائلی مثل چهره، قد و وزن، تحصیلات و وضعیت مالی و هر آنچه در کمتر از ده دقیقه صحبت کردن بدست میاد.
بنابراین اگر در این زمینه ها امتیاز بالایی نمی گیریم بهتر هست این جلسه رو برگزار نکنیم.

با توجه به اینکه میگی خواستگارهای شما توسط بستگانت معرفی میشن،
بهتر هست در مهمانی ها یا مراسم های دیگه که در منزل بستگانت ترتیب داده میشه، و بصورت غیر مستقیم، دیده بشی.

شاید خیلی درست نباشه که خواستگاری رو ندیده رد کنی ولی اگر دیدی مادر خواستگار یا معرف، روی مسائل ظاهری خیلی حساس هست، ردش کن.

در مورد عمل بینی، باید توجه داشته باشی که بعد از این تغییر در صورتت، احتمالا یه سری آدما رو جذب و یه سری ها رو دفع میکنی.
باید ببینی نگاه اطرافیانت به این موضوع چطوری هست.
اگر مطمئن نیستی که نهایتا نتیجه ی رضایتبخشی داشته باشه، بهتر هست از خیرش بگذری.

سفید بودن یا تپل بودن نه فقط در شهر شما که در همه ی شهرهای ایران جز پارامترهای زیباییِ افراد ظاهربین هست.
آدم هایی که زن بودن رو مساوی با تنها یک کارکرد زنانه میدونن . . .

دیدن زیبایی های مادی و ملموس هم نگاه هنرمندانه میخواد.
اعتماد به نفست رو حفظ کن و زیبایی های طبیعی خودت رو باور کن.

سلام عزیزم
منم مثل شما یکی از مخالفان خواستگاری سنتی به نحو رایج بودم.اتفاقا اینجا هم در موردش تاپیک زدم و صحبت هام حول در نظر نگرفتن اعتماد به نفسم در این جور مراسم بود.اما جالبش اینه که نهایتا با همسرم به شیوه ی همین خواستگاری سنتی آشنا شدم و عاشق شدم و ازدواج کردم:18:
خانمی اینکه یه شیوه ی مهم معرفی شدن رو کلا ندیده بگیری اصلا منطقی نیست.من با تمام وجودم درک میکنم که وقتی خانم هایی جهت خواستگاری میومدن و کلی کلاس میزاشتن و بی هیچ خبری میرفتن چه اعصابی از دختر خرد میشه و چه فرآیند روح فرسایی هستش.
من به میزان زیاد توی این حالت برزخی بودم و همیشه هم انگشت اتهامم به سمت خودم بود.یه مدت بسیار زیادی هم کلا اعتماد به نفسم نابود شد.
اما بین همین پروسه های مخل آسایش، من اونی که میخواستمو کاملا مطابق معیار هام بود به دست آوردم.آدم نمیدونه تقدیر از چه مسیری سر راهش میاد پس هیچ مسیری رو برای خودت مسدود نکن.
عزیزم اگه جلسات اول این مراسم خانوما میان پس بحث ظاهر مطرح میشه.شما هم به ظاهرت به قدر کافی برس.اگه به نظر خودت لاغری میتونی لباسهایی که اندامت رو پر تر نشون میده بپوشی.باید از قیلتر اول رد بشی پس متاسفانه باید یه مقداری ظاهر سازی کنی تا به مرحله بعدی برسی و از ارزش هات خبر دار بشن.
در مورد رنگ پوست هم که خدا خیر لوازم آرایش بده::311:
در مورد جراحی زیبایی من خودم انجام دادم و طوری بود که از نتیجه ش کاملا راضی هم.اما به هر حال خیلیییییی از آقایون جراحی رو دوست ندارن و ممکنه بیشتر از جاذبه دافعه داشته باشه.
اما از یه نکته غافل نشو که مهم اینه که خودت از وجودت لدت ببری و خودت رو دوست داشته باشی، در این صورت اعتماد به نفست نمود بیرونی تری پیدا میکنه و اونی که واقعا قسمتت باشه نه اهمیت میده چرا لاغری یا چرا پوستت سبزه و بانمک.تو جلسات خوش برخورد باش و شاد.سرتو بالا بگیر و از خدا بخواه مطمئن باش قشنگ ترین تقدیرو سر راهت میزاره
شاد باشی و خوشبخت:72:

غزیزم هر وقت تونستی این فرهنگ غلط رو از بین ببری میتونی عزت نفست حفظ کنی
وقتی مردم مثلا با فرهنگ ما یاد گرفتم برای یه دختر ارزش قائل بشن اون رو مثل یه کالا پشت ویترین تصور نکردن که بایدمورد پسند همه قرار بگیره اونوقت دخترای ایرانی میتونن عزت نفس داشته باشن
وقتی برای ازدواج اول یه دختر باید مورد تایید خاله وخان باجی وهمسایه وهفت جد واباد مادر شوهر قرار بگیره بعد خود شازدشون بیارن جلو تا کی میخواستی دخترا اعتماد به نفسی براشون بمونه!
وقتی یه پسر اونقدر عرضه ولیاقت نداره برای انتخاب شریک زندگیش خودش اول پا پیش بزاره و به مادر گرامیش بگه این نظر وسلیقه منه که مهمه این من ودختر خانم هستیم که باید ظاهر هم رو پسند کنیم نه شما و خاله وخان باجی وعمه وغیره ...تا این هست وضعیت همینه از دست من وتو دختر هم هیچ کاری بر نمیاد
تنها کاری که باید بکنی ایننه وقتی خواستگاری تماس گرفت بگو اگه با اقا پسر تشیف اوردین قدمتون روی چشم اگه نه برین پی کارتون.
جالبه همجنسای خودمون وقتی درکمون نکنن وقتی اینجوری روی همجنس خودشون هزار عیب وایراد بزارن وقتی ازش حمایت نکنن چه انتظاری از جنس مخالف داری.
اخه بگو اقا مگه سلیقه تو با مادرت یکیه؟
شاید یه دختر مادرت رفت دید پسند نرکد بابا سلیقه اش نبود در حالی که اگه خودتون میدیدن به دلتون مینشت وهمونی بود که میخواستین
تو رو خدا دست بردارین از این فرهنگ غلط چقدر این دخترای بیچاره باید استرس اینو داشته باشن که تو خواستگاری سنتی اول باید مورد تایید مادر شوهر وخواهر شوهر قرار بگیرن
چقدر دختر وجوود داره که اعتماد به نفسشون با این کار له کردن روحیه شون از دست دادن هزار یک عیب وایراد رو خودشون گذاشتن چون مادر پسره پسند نکرده و رفته
برای یه پسر این مسئله اصلا قابل درک نیست که یه دختر چقدر توی این مسئله اسیب پذیره وروحیه اش داغون میشه پس خواهش وقتی خواستین ازدواج کنید اول خانمای فامیل نفرستین جلو خودتو اقا باشین مرد باشین برین این زندگی وانتخاب شماست که مهمه نه مارد خواهر ووووووووووو.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط meysamm

در مورد اختلاف نظری که در مورد خواستگاری سنتی یا جلسه زنانه، با مادرت داری، محترمانه و جرآتمندانه صحبت کن.
البته احتمالا کمی حساس هستی و باید صبورتر باشی تا به نتیجه برسی.

من فکر میکنم جلسه خواستگاری زنانه بیشتر مربوط به بررسی مسائل ظاهری هست، مسائلی مثل چهره، قد و وزن، تحصیلات و وضعیت مالی و هر آنچه در کمتر از ده دقیقه صحبت کردن بدست میاد.
بنابراین اگر در این زمینه ها امتیاز بالایی نمی گیریم بهتر هست این جلسه رو برگزار نکنیم.

با توجه به اینکه میگی خواستگارهای شما توسط بستگانت معرفی میشن،
بهتر هست در مهمانی ها یا مراسم های دیگه که در منزل بستگانت ترتیب داده میشه، و بصورت غیر مستقیم، دیده بشی.

شاید خیلی درست نباشه که خواستگاری رو ندیده رد کنی ولی اگر دیدی مادر خواستگار یا معرف، روی مسائل ظاهری خیلی حساس هست، ردش کن.

در مورد عمل بینی، باید توجه داشته باشی که بعد از این تغییر در صورتت، احتمالا یه سری آدما رو جذب و یه سری ها رو دفع میکنی.
باید ببینی نگاه اطرافیانت به این موضوع چطوری هست.
اگر مطمئن نیستی که نهایتا نتیجه ی رضایتبخشی داشته باشه، بهتر هست از خیرش بگذری.

سفید بودن یا تپل بودن نه فقط در شهر شما که در همه ی شهرهای ایران جز پارامترهای زیباییِ افراد ظاهربین هست.
آدم هایی که زن بودن رو مساوی با تنها یک کارکرد زنانه میدونن . . .

دیدن زیبایی های مادی و ملموس هم نگاه هنرمندانه میخواد.
اعتماد به نفست رو حفظ کن و زیبایی های طبیعی خودت رو باور کن.

---

سلام آقا میثم و ممنون از پاسخگوییتون:72:
من بارها به مادرم گفتم خانوم هایی که زنگ میزنن و یا سر زده میان منزلمون رو راه ندن.مادرم میگه نمیشه.همه اینطور ازدواج کردن و راه دیگه ای وجود نداره.رسمه!!
بهشون میگم والا این رسم من نیس.کسی که میخاد بیاد با من زندگی کنه باید رسم و رسومش با من همخوانی داشته باشه.
و واقعا حس بدی داره وقتی چند نفر میان و زل میزنن به آدم.بارها من وقتی میبینم همشون بهم زل زدن خندم میگیره:))) بزور جلوی خودمو نگه میدارم.
تو فامیل های ما تابحال کسی عمل نکرده و به نظرم وقتی من عمل کنم کلی مسخره شم:)) حالا اگر بعد از عمل هم ازدواج کنم این واکنش ها تند تر میشه میگن دختره به خاطر دماغش شوهر کرد:دی یه همچین اقوامی داریم ما!
ولی به نظر خودم اگر نتیجه جراحی همانطور که انتظارش رو دارم باشه تاثیر خیلی زیادی رو چهرم میزاره.البته فعلا صبر پیشه میکنم ببینم چه پیش میاد:18:
:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hanie_66

سلام عزیزم
منم مثل شما یکی از مخالفان خواستگاری سنتی به نحو رایج بودم.اتفاقا اینجا هم در موردش تاپیک زدم و صحبت هام حول در نظر نگرفتن اعتماد به نفسم در این جور مراسم بود.اما جالبش اینه که نهایتا با همسرم به شیوه ی همین خواستگاری سنتی آشنا شدم و عاشق شدم و ازدواج کردم:18:
خانمی اینکه یه شیوه ی مهم معرفی شدن رو کلا ندیده بگیری اصلا منطقی نیست.من با تمام وجودم درک میکنم که وقتی خانم هایی جهت خواستگاری میومدن و کلی کلاس میزاشتن و بی هیچ خبری میرفتن چه اعصابی از دختر خرد میشه و چه فرآیند روح فرسایی هستش.
من به میزان زیاد توی این حالت برزخی بودم و همیشه هم انگشت اتهامم به سمت خودم بود.یه مدت بسیار زیادی هم کلا اعتماد به نفسم نابود شد.
اما بین همین پروسه های مخل آسایش، من اونی که میخواستمو کاملا مطابق معیار هام بود به دست آوردم.آدم نمیدونه تقدیر از چه مسیری سر راهش میاد پس هیچ مسیری رو برای خودت مسدود نکن.
عزیزم اگه جلسات اول این مراسم خانوما میان پس بحث ظاهر مطرح میشه.شما هم به ظاهرت به قدر کافی برس.اگه به نظر خودت لاغری میتونی لباسهایی که اندامت رو پر تر نشون میده بپوشی.باید از قیلتر اول رد بشی پس متاسفانه باید یه مقداری ظاهر سازی کنی تا به مرحله بعدی برسی و از ارزش هات خبر دار بشن.
در مورد رنگ پوست هم که خدا خیر لوازم آرایش بده::311:
در مورد جراحی زیبایی من خودم انجام دادم و طوری بود که از نتیجه ش کاملا راضی هم.اما به هر حال خیلیییییی از آقایون جراحی رو دوست ندارن و ممکنه بیشتر از جاذبه دافعه داشته باشه.
اما از یه نکته غافل نشو که مهم اینه که خودت از وجودت لدت ببری و خودت رو دوست داشته باشی، در این صورت اعتماد به نفست نمود بیرونی تری پیدا میکنه و اونی که واقعا قسمتت باشه نه اهمیت میده چرا لاغری یا چرا پوستت سبزه و بانمک.تو جلسات خوش برخورد باش و شاد.سرتو بالا بگیر و از خدا بخواه مطمئن باش قشنگ ترین تقدیرو سر راهت میزاره
شاد باشی و خوشبخت:72:

---

سلام هانیه عزیزم:72:
خوشحالم که تونستی همسر ایده آلت رو پیدا کنی :43:امیدوارم منم بتونم به زودی ازدواج کنم و مرد زندگیم رو خوشبخت کنم :163::blush::biggrin:

بله درست میگی منطقی نیست که این منبع خاستگارو کلا ببندم.ممکنه درصدی احتمال داشته باشه همسرمو از این راه پیدا کنم.ان شالله:)
والا هر وقت میخان بیان به خودم میرسم لباس خوشگلامو میپوشم،اصلا میرم جلوی آینه میگم خودمو میبینم میگم واای چقد خوشگل شدم:))کوفتش بشه اون مردی که با من بخاد ازدواج کنه:دی
در اون لحظه به نظر خودم خیلی خوب میشم ولی گویا مامانای بی سلیقه ی پسرا پسند نمیکنند:47:اینجور وقتا دلم میخاد یه آینه بدم دستشون بگم هم خودتونو نگاه کنید هم منو!خداییش کدوم بهتریم؟:)))
و همینطور لبخند از رو لبام پاک نمیشه و خیلی خوش برخوردم و با اینکه ناراحت میشم از برخوردشون ولی به احترام مهمون بودن باهاشون برخورد بد نمیکنم ولی ...:(
ممنون عزیزم.ایشالا همه دختر پسرای مجرد این سایت ازدواج مناسبی داشته باشن:43::72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط abi.bikaran

غزیزم هر وقت تونستی این فرهنگ غلط رو از بین ببری میتونی عزت نفست حفظ کنی
وقتی مردم مثلا با فرهنگ ما یاد گرفتم برای یه دختر ارزش قائل بشن اون رو مثل یه کالا پشت ویترین تصور نکردن که بایدمورد پسند همه قرار بگیره اونوقت دخترای ایرانی میتونن عزت نفس داشته باشن
وقتی برای ازدواج اول یه دختر باید مورد تایید خاله وخان باجی وهمسایه وهفت جد واباد مادر شوهر قرار بگیره بعد خود شازدشون بیارن جلو تا کی میخواستی دخترا اعتماد به نفسی براشون بمونه!
وقتی یه پسر اونقدر عرضه ولیاقت نداره برای انتخاب شریک زندگیش خودش اول پا پیش بزاره و به مادر گرامیش بگه این نظر وسلیقه منه که مهمه این من ودختر خانم هستیم که باید ظاهر هم رو پسند کنیم نه شما و خاله وخان باجی وعمه وغیره ...تا این هست وضعیت همینه از دست من وتو دختر هم هیچ کاری بر نمیاد
تنها کاری که باید بکنی ایننه وقتی خواستگاری تماس گرفت بگو اگه با اقا پسر تشیف اوردین قدمتون روی چشم اگه نه برین پی کارتون.
جالبه همجنسای خودمون وقتی درکمون نکنن وقتی اینجوری روی همجنس خودشون هزار عیب وایراد بزارن وقتی ازش حمایت نکنن چه انتظاری از جنس مخالف داری.
اخه بگو اقا مگه سلیقه تو با مادرت یکیه؟
شاید یه دختر مادرت رفت دید پسند نرکد بابا سلیقه اش نبود در حالی که اگه خودتون میدیدن به دلتون مینشت وهمونی بود که میخواستین
تو رو خدا دست بردارین از این فرهنگ غلط چقدر این دخترای بیچاره باید استرس اینو داشته باشن که تو خواستگاری سنتی اول باید مورد تایید مادر شوهر وخواهر شوهر قرار بگیرن
چقدر دختر وجوود داره که اعتماد به نفسشون با این کار له کردن روحیه شون از دست دادن هزار یک عیب وایراد رو خودشون گذاشتن چون مادر پسره پسند نکرده و رفته
برای یه پسر این مسئله اصلا قابل درک نیست که یه دختر چقدر توی این مسئله اسیب پذیره وروحیه اش داغون میشه پس خواهش وقتی خواستین ازدواج کنید اول خانمای فامیل نفرستین جلو خودتو اقا باشین مرد باشین برین این زندگی وانتخاب شماست که مهمه نه مارد خواهر ووووووووووو.

---

سلام آبی بیکران جان
متاسفانه این فرهنگ غلط از بین نمیره:47:یه بابایی یه فرهنگی ایجاد کرده که هزار تا دختر عاقل نمیتونن نابودش کنن:97:
نظر خودم هم بر این بود که یجوری به مادرم بگم وقتی خانما زنگ میزنن بهشون بگه با پسرتون تشریف بیارید.البته که احتمال داره با شنیدن این جمله خدافظی کنن:160:
همیشه تو ذهنم بود که اول پسری عاشقم بشه و در تلاش باشه برای به دست آوردن من .ولی گویا این اتفاقا واسه از ما بهترانه:310:

خواستگاری سنتی برای شما که مذهبی هستی تقریبا بهترین و مطمئن ترین راه برای ازدواج هست.
همونطور که خودت هم اشاره کردی باید صبورتر باشی و حساسیتت رو کم کنی.
احتمالا روال خواستگاری سنتی و جلسات زنانه رو هم باید ادامه بدی.

مسئله ای که بنظرم میرسه در حال حاضر میتونی تغییرش بدی، خجالتی بودنت یا کم حرف بودنت هست.
درون گرایی شما ربطی به این موضوع نداره.
من هم درون گرا هستم، اما نه تنها خجالتی نیستم بلکه خیلی راحت میتونم توی جمع صحبت کنم یا با دیگران ارتباط برقرار کنم.
برقراری ارتباط با دیگران و خوش صحبت بودن، یه مهارته که فارغ از تیپ شخصیتیی که داری، میتونی این مهارت رو کسب کنی.
قطعا یه خانم خوش برخورد و خوش بیان، جذابیت و زیبایی بیشتری داره و راحت تر میتونه اطرافیانش رو جذب کنه.

با توجه به نوشته هات به نظر میرسه آدم باهوش و منطقیی باشی، بنابراین به این موضوع فکر کن و برای عملی کردنش دنبال راه حل باش.

موفق باشی

سلام خانم گلاب...ببخشید زیادی می نویسم..تایپک شما از اون تاپیک هایی هستش که منم خیلی واسش حرف و درد دل و سوال و هر چی فکر کنید دارم ... همیشه می خواستم یک تاپیک راجبش بزنم البته این تاپیک ها شاید مثل بعضی تاپیک ها با مضامین خاص مخاطب نداشته باشه منصرف شدم...البته چون چند وقتی هستش باز از فکر ازدواج اومدم بیرون دیگه سعی کردم بهش فعلا فکر نکنم...ولی الان که فرصتی پیش اومده می خوام بنویسم..امیدوارم سایر دوستان هم نظرات ارزشمندشون رو دریغ نکنند و به شخصه من خودم هم استفاده خواهم کرد.

ببنید من یک پسر هستم... به وضوح دیده بودم وقتی برای دختری خواستگار سنتی میاد اونم اول مادر و خواهر یا احیانا خاله و عمه پسر که اول دختر خانم رو ببینند که ایا مورد پسند واقع می شند یا نه ...و به قول شما بعد نگاه و حرفای معنا دار بعضی ها می رند و بر نمی گردند چه حس بدی رو به دختر خانم القا می کنند...می خوام بدون تعارف با شما صحبت کنم...دختر و پسر هم نداره ولی مخصوصا واسه دختر ها به طور ویژه دختر هایی که از چهره و اندام متناسبی برخوردار هستند خواهان و خواستگار بیش تری دارند(به نظرم هر کی بگه نه و.. شعار داده لااقل توی پیشنهاد دادن ها که توی مجالس زنانه مخصوصا به خانواده دختر پیشنهاد می دند این مورد هستش که به چشم میاد) دیگه دختری که از حد معمول هم بهتر باشه خیلی بیش تر میشه خواهانش و چنین دختر های پون زیبایی ظاهری دارند از خداشون هم هست توی خواستگاری این حسن ظاهریشون هم دیده بشه... ولی دختری که از حد معمول کم تر باشه(هر چقدر هم این خانم ما بگیم سیرت زیبایی داره و... ) ولی کم تر مورد استقبال قرار می گیرند...


من به بقیه پسر ها کار ندارم...می خوام خودمو بگم...شاید اشتباه می کنم امیدوارم در نهایت قبل ازدواج به نتیجه ی درستی به امید خدا برسم...به شخصه توی ازدواج برام ظاهر طرف مقابلم خیلی مهمه...تاکیید می کنم خیلی مهمه...ولی لطفا اشتباه برداشت نکنید نه که بخوام لزوما اون فرد مقابلم خوشگل باشه و خوش چهره باشه و.. از نظر همه و.. بلکه برام خیلی مهم هستش اون فرد چهرش به دلم بشینه.... حالا شما تصور کنید در کنار چهره من مثلا 9 معیار اصلی و مهم دیگه برای ازدواج دارم...این معیار چهره(یا بهتره بگم به دل نشستن) برای من دروغ نگم نه که اندازه ی 9 معیار دیگه مهم باشه ولی این یک معیار رو اگه کسی نداشته باشه اون نه معیار دیگه رو اصلا نمی خوام درش بررسی کنم اگه حتی بقیه رو کامل کامل داشته باشه... گفتم شاید اشتباه می کنم...واسه همین از خواستگاری سنتی اصلا خوشم نمیاد.. و همیشه دوست داشتم خودم فردی که مورد پسندم هست از نظر ظاهر رو به خانواده معرفی کنم و بعدش راجب بقیه موارد ادامه بدیم که همین کار رو هم کردم ولی قسمت نشد...

حالا من که به شخصه می دونم اگه دختری به دلم نشینه هر چقدر هم که توی بقیه مواد کاملا اونی که بخوام باشه ولی من تمایلی به ازدواج باهاش ندارم...تصور این که مثلا اول مامانم بره خواستگاری دختر خانمی اول اونا بپسندند(که ممکنه اونا یکی رو بپسندند ظاهری من نپسندم یا اونا نپسندند ولی اتفاقا من بپسندم)بعدش من برم خواستگاری ببینم اصلا من نمی پسندم دیگه واقعا حس عذاب وجدان بهم دست میده چون من میدونم قلبا به این ازدواج تمایلی ندارم پس دیگه بعدش احتمالا اون دختر خانم ممکنه مثل شما رنجیده بشه و... این منو ناراحت می کنه... جالب ترش این هست بدونید که من تا حالا از تمام دختر هایی که مورد پسندم بودند برای ازدواج وقتی دقت می کنم از نظر ظاهری همشون یک وجه اشتراکی دارند که حالا نمی گم این جا... و باز جالب ترش این هست که این دختر خانم ها که مد نظر من بودند و قسمتم نشدند رو به خواهرم نشون داده بودم (که اتفاقا توی هر سه مورد خواهرم انتخابمو تحسین کرده بود که بعدش هم برای خواستگاری اقدام کردیم یا نکردیم)...حالا چیزی که منو ترسوند این هستش که چند وقت پیش من به خانوادم گفتم دیگه خودم فعلا قصد این که کسی رو انتخاب کنم ندارم (اخه تا این سنم همیشه بهشون گفته بودم که خودم انتخاب می کنم و از سنتی خوشم نمیاد بنا به دلایلی که بهتون گفتم) بعدش توی فامیل و همسایه ها چند نفر رو ابجیم و مامانم این قدر ازشون تعریف کردند که اتفاقا از نظر ظاهری اصلا به دلم نمی نشستند...مطمئنم اون دختر هایی که مامانم و ابجیم معرفی کردند از نظر اون نه معیار دیگه مد نظرم بیش تر از اون دختر هایی که خودم انتخاب کردم نزدیک هستند بهشون ولی چه کنم که معیار ظاهر رو برام ندارند...به ابجیم هم گفتم از تو بعید تو که لااقل سلیقه ی من رو دیده بودی نه یکبار بلکه چند بار چرا این پیشنهادات رو دادی ؟

ولی واقعا توی تناقضش گیر کردم..مطمئن هستم دختر هایی که مامانم و ابجیم معرفی کردند چون توی مجالس زنانه دیدند و خودشون هم زن هستند و پسرشون رو هم خوب می شناسند واقعا برای من بهتر هستند ولی معیار ظاهر رو چه کنم..این که شما گفتنید قبول ندارید مامان ها مثلا بهتر می شناسند و یا سخت گیر تر هستند خواستم بگم نه این طوی نیست یا لااقل برای من این طوری نیست...اتفاقا به نظرم من خودم خیلی توی ظاهر سخت گیر تر هستم.. یا به نوعی سلیقه ی متفاوتی نسبت به اونا دارم...و و اقعا برام جای سواله که باز اگه قصد ازدواج به طور جدی داشته باشم از کجا مطمئن باشم دخترهایی که مامانم می پسندند یا رد می کنند مورد علاقه من هستند یا نه ؟!؟!

اما ببنید یک نکته ی مهم دیگه هستش بهتون بگم...شما قصد دارید با خانواده ای وصلت کنید که فهم بالایی داشته باشند دیگه...ببنید مامان و ابجی خودم به شخصه نامردی نکردند و دخترهایی که می دونستند سایر معیار ها رو داره برای ن فارغ از چهره بهم معرفی کردند و این من بودم که نپسندیدم... بدونید خانواده ای که مامانش این قدر سطحی بین هستش که صرفا فارغ از سلیقه ی پسرشون می رند و پشت سرشون رو نگاه نمی کنند به نظرم مورد مناسب برای وصت باهاشون نیستند...اگه واقعا شما سایر معیار ها رو دارید که دارید و بقیه بهش توجه ندارند خدا رو شکر کنید همین الان متوجه می شید و قضیه تمام میشه...

یک نکته ی مهم دیگه هم هستش گفتید درون گرا هستید و شاید به نوعی به کنایه گفتید بلد نیستید زبان بریزید...ببنید من خودم حالم از ادمای چرب زبان و چاخان بهم می خوره..نمی گم خیلی تجربه دارم ولی اون قدری با این سنم متوجه هستم وقتی طرف مقابلم دهنشو باز می کنه داره چاخان و چرب زبانی می کنه یا نه واقعا داره اونی که هست رو نشون میده... این که ادم بتونه خودش رو شرح بده و از توانمندی هاش بگه یک هنره به شرطی که این دو رو اشتباه نکنیم... ببنید فرض کنید شما می خواید فردی رو برای کاری که شما کارفرما هستید استخدام کنید.. دو نفر بیان برای مصاحبه ...یکی بیاد خیلی مرتب و عین صداقت خودشو شرح بده بدون هیج کم رویی از کارای کرده و نکرده وتوانمندی هاش بگه و...
یکی بیاد تریپ خجالت برداره و نتونه درست حتی حرف بزنه (با این که از اولی کلی توانمند تر باشه) خب شما اولی رو به دومی ترجیح می دید دیگه... چون شما از بیان اونا تصمیم می گیرید دیگه بعدش توی عمل می بیند واقعا طرف راست گفته یا نه... پس شما باید بدون تعارف قبول کنید برای امر مهمی مثل ازدواج باید بتونید خودتون رو شرح بدید و از توانمندی هاتون بگید...خود درست صحبت کردن یک توانمندی هستش..باز میگم زبان ریزی نه هااااا....بلکه درست و به جا حرف زدن... من واقعیتش قبول ندارم تمام خواستگار های شما چون مامان طرف بودند صرفا به خاطر چهره رفتند و برنگشتند...مطمئن هستم شما دارید اینو سریع ناخوداگاه به چهره ربط می دید...من گفتم چهره چقدر مهمه لااقل برای من و...
ولی از حق نگزریم دیگه همه به خاطر چهره که نبوده...شما توی سایر موارد توانمندی هاتونو بتونید شرح بدید بعش ببنید نظر خواستگاراتون عوض میشه یا نه ؟!

اصلا به نظر من این که نه لزوما شما بلکه مامان شما بتونه توی جلسات خواستگاری بحث رو به طرفی پیش ببره که صحبت از توانمندی های شما بشه بعدش میکروفن رو بدند به شما (منظورم این هست اول بحثو شروع کنند بعدش بگند خود شما توضیح بدید) شما بتونید خیلی مودب از خودتون و... بگید مطمئن باشید تاثیر چهرتون براشون خیلی کم میشه و ....

سعی کنید روی این چیزا کار و تحقیق کنید...

ببنید من خودم از سه سال پیش می رفتم واسه مصاحبه کاری شرکت های بزرگی که توسط روزنامه اگهی می دادند...کلا یکی از سرگرمی هام این بود هر روز نیازمندی می خوندم دوران دانشجویی شرکت های مهم مثلا نهایتا دو سه روز یا هفته ای یکبار این اگهی ها به چشمم می خورد می رفتم واسه مصاحبه کاری...شاید باورتون نشه اوایل این قدر خجالت می کشیدم....وقتی میدیم بقیه با چه تیپ هایی اومدند..با چه رزومه های قوی و... شکر خدا هی رابش تحقیق کردم و بعد هر مصاحبه می اومدم توی دفتری از تجربه هام می نوشتم...که این کارت درست بود این غلط بود...چرا رد شدی .. اون زمان همش رد میشدم :))... خلاصه گذشت و گذشت ...یادم نمیره پارسال که توانمندیم بیش تر شد رفتم جایی واسه مصاحبه و قبول شدم بعدش دیگه همون جا مشغول به کار بودم اینا یک هفته اگهی دادند واسه کار از ابدارچی بگیرید تا متخصص بخش مربوطه.. منم از دور نگاه می کردم به کسایی که واسه مصاحبه می اومدند..وای بعضی ها رو میدیدم که چقدر استرس و خجالت الکی دارند یاد اشتباهات خودم می افتادم و من خودم می گفتم اینا رد هستند حتما و هیمن طور هم میشد...بعضی ها این قدر با اعتماد به نفس و ریلکس ادم کیف می کرد... به شخصه خیلی درس ها گرفتم...البته من از اون جا اومدم بیرون ... توی یکسال گذشته چون درگیر ارشد بودم دیگه اصلا هیج جا برای مصاحبه نرفتم... شکر خدا همین چند ماه پیش دنبال یک کار به خصوصی بودم که اون جایی که من رفتم حتی اگهی واسه مصاحبه نداده بود من خودم حضوری رفتم پیششون از همین تجربه هایی که گفتم استفاده کردم و بهشون از توانمندی هام گفتم و... شکر خدا طرف قبول کرد و اون جا مشغول به کار شدم...

من از تجربه ی شخصیم گفتم فکر نکنید صرفا اینا رویا و داستان بود... یا اینا رویاست که بعضی ها میگند...واقعا شما کارایی که گفتم رو انجام بدید نتیجشو می بنیید...دیگه لطفا همه چی رو به چهرتون ربط ندید...گفتم بی ربط نیست...ولی همه چی نیست... ضمنا شما کلا هر جا هستید توی هر محیطی اگه واقعا بتونید توانمندی هاتونو نشون بدید فردی که شیفته ی شما بشه و برای رسیدن به شما هم تلاش کنه ممکنه از راه برسه...اینو ازاین بابت گفتم که دوست داشتید همیشه اول یکی از شما خوشش بیاد و بهدش برای رسیدن به شما تلاش کنه...دقیقا منم رویام این بود شیفته ی کسی بشم برای رسیدن بهش تلاش کنم و بهش برسم گویا قسمتم نشد..یا فعلا نشده... هر چی خیره همون بشه...


خللاصه کلام خانم گلاب که از اسم انتخابیتون مشخص هستش که خوش سلیقه هم هستید..از فکر بینی عمل کردن و این چیزا بیاید بیرون... اینا زاییده تفکر شماست... به چیزایی درونی که گفتم فکر کنید وراجبش بررسی کنید و ان شالله توانمندیتون رو ببرید بالا خودتون از بینی خودتون فراموش می کنید...تا حالا شده گوشه از لباستون پاره یا لکه بشه برید پیش جمعی بعدش فکر می کنید همه دارند اونو نگاه می کنند؟؟ بعضی وقتا برای این که طبیعیش کنیم مثلا میگیم فلانی اره داشتم فلان کارو می کردم موقع بیرون اومدن از خونه لباسم گثیف شد فرصت نشد عوضش کنم (تا منثلا طرف فکر نکنه شلخته هستیم) اتفاقا طرف میگه اه من اصلا حواسم نبود و ندیدمش ؟!؟!؟
حکایت بینی شما و ظاهر شما هم همین هستش.... شما خودتون حساس شدید و مطمئن باشید اگه خوش چره ترین دختر دنیا هم بودید ولی مثلا قدتون یکم کوتاه بود و الان باز خواستگارا می رفتند و.. الان می گفتید به خاطر قدتون هستش که بقیه می رند و کلا دنبال یک چیزی بودید که بهش ربط بدید اینو...پس قدرسلامتی خودتونو بدونید...


خوب بشنید فکر کنید ببنید فارغ از ظاهر چی میشه توی جلسات خواستگاری که شما نتونتسدی از توانمندی هاتون بگید...باشه اونا نپرسیدند...ایا نمیشه شما این قدر مهارت کسب کنید و به مامانتون بگید که جلسه فضاش به اون سمت ها بره؟چرا که میشه..این چیزا سخت نیست...راهی رو که بقیه رفتند و نتیجه گرفتند کافیه شما هم استفاده کنید و نتجیه بگیرید به امید خدا...

به حق این وقت های عزیز ان شالله ازدواجی سالم و موفق و راحت قسمت همه ی جوان های خوب ایرانی بشه.

ان شالله خبرای خوبی ازتون بشنویم.

سلام گلاب جان:72:


ببین گلاب ما وقتی اولین بار یه شخصی رو می بینیم چیزی که تو چند ثانیه اول توجه مارو به خودش جلب میکنه ظاهر و لباس و نحوه احوالپرسی (در کل نحوه حرف زدن شخص در چند ثانیه اول برخورد) اون شخص هستش،و این اصلا دلیل بر ظاهر بین بودن یا سطحی نگر بودن نیست بلکه مغز ما این جوری هستش که در برخورد اول با یه فرد غریبه اولین چیزهایی که از اون شخص به خاطر میسپاره همین هاست و حالا بعدا با برخوردای بیشتر میره سراغ آنالیز رفتار و اخلاق اون شخص.


پس شما برای اینکه تاثیر بهتری تو طرف مقابلت که برای اولین بار شمارو می بینه داشته باشی باید روی خودت کار کنی.البته منظورم این نیست که برای خوش اومدن یکی دیگه ظاهر خودت رو دستکاری کنی،بلکه منظورم اینه میتونی با راهکارهای ساده ظاهر خودت رو قشنگ تر کنی این طوری خودت هم احساس بهتری نسبت به خودت پیدا میکنی و احتمال اینکه مورد پسند خواستگارها هم قرار بگیری بیشتره.


مثلا در مورد رنگ پوستت خب کار خاصی نمی تونی بکنی به جز لوازم آرایش که اون هم عملا فقط برای صورت قابل استفاده است.،هر چند به قول تو شاید خیلی از مادرها از دختر سفید خوششون بیاد ولی من دوستای سبزه ای دارم که واقعا قشنگ و جذابن.


برای لاغر بودنت،من تو فامیلای خودم دیدم که با چند کیلو اضافه کردن وزنش به حدی زیباتر شده که باور نمیکنی،همین که صورتش پر شده و گونه هاش برجسته شده بینیش کوچیکتر دیده میشه،یا به خاطر اینکه اندامش پرتر شده بود لباسها خیلی بیشتر به تنش میومد.شما هم میتونی با چند کیلو اضافه کردن وزنت ظاهر خودت رو بهتر کنی.بعضی از دوستای منم هستند که مثل شما میگن نه من استعداد چاقی ندارم و از این حرفا.درحالیکه اگه از نظر مسایل غدد(مثل پرکاری تیروئید) مشکلی نداشته باشی به راحتی و با صرف صبر و حوصله میتونی در عرض چند ماه به وزن دلخواهت برسی و شاهد بیشتر شدن زیبایی ظاهریت باشی.


مثلا میتونی به جای سه وعده صبحانه و ناهار و شام،از 6-7 وعده غذا استفاده کنی.از غذاهای پرکالری مثل برنج،ماکارونی،تخم مرغ و سیب زمینی آبپز با کره،بستنی،آجیل،حلوا ارده،کشمش،آبمیوه،کنجد و...استفاده کنی.یه روز خاص در هفته مثلا هر جمعه هم میتونی خودت رو وزن کنی تا متوجه بشی تونستی وزن اضافه کنی یا نه.هر روز یه قرص مولتی ویتامین بخور که هم ویتامین های بدنت تامین میشه هم باعث افزایش اشتها میشه.هر روز یا روزی در میون هم قرص زینک(روی)بخور هم برای افزایش وزنت خوبه هم برای تقویت موی سر مفیده،بعد از هر وعده غذایی یه قاشق جوانه گندم داخل ماست بریز و بخور،هر روز سعی کن 8-10 لیوان آب بخوری فوایدی که آب برای بدن داره باور نکردنیه هم پوستت رو صاف و شفاف میکنه،صورتت رو پرتر نشون میده،کار کلیه هارو بهتر میکنه و کلی فواید دیگه.هر روز یه سیب رو آبپز کن بخور بعد از چند هفته متوجه برجسته شدن گونه هات میشی انگار که پروتز گذاشتی:18:


در مورد لباس حتما از رنگهایی که به رنگ پوستت میاد استفاده کن.من خودم عاشق رنگهای شاد هستم و اکثر لباسها و مانتوهام تو طیف سبز،زرد،آبی،زرد و... هستند،باورت میشه من یه دونه مانتوی مشکی بیشتر ندارم اونم فقط برای بعضی مراسم خاص میپوشم.شما هم سعی کن از رنگهای تیره مثل مشکی و خاکستری دوری کنی.سعی کن هارمونی رنگهارو تو لباسهات رعایت کنی.بزرگترین اشتباه خانمهای ایرانی اینه که مثلا یه مانتوی سبز میخرن همون روز میرن یه شال یا روسری سبز هم میخرن و به نظر خودشون ست کردن:311:در حالیکه ست کردن اصولی این طوری نیست.چندین راه برای ست کردن لباس وجود داره.میتونی از روش یکی در میون استفاده کنی مثلا شال مشکی،مانتوی صورتی،شلوار مشکی،کفش صورتی.یا میتونی از رنگهای متضاد یا مکمل استفاده کنی.مثلا ترکیب رنگ صورتی و طوسی واقعا قشنگه، یه مانتوی طوسی با شال صورتی قشنگ میشه.یا میتونی از رنگهایی ک تو یه طیف هستند ولی درجه سیریشون با هم فرق داره استفاده کنی مثلا مانتوی قهوای تیره با شال قهوه ای روشن و....یا اگه مانتوی طرحدار داری میتونی یکی از رنگهای داخلش رو انتخاب کنی و یه شال اون رنگی واسش بخری.


در کل شما که لاغری باید لباسهای رنگ روشن بپوشی، لباسهای تیره لاغرتر نشونت میده.از لباسهایی با خطوط عمودی که لاغر نشونت میده استفاده نکنی و به جاش از لباسهایی با خطوط افقی استفده کنی.


در مورد خجالتی بودنت هم باید به مرور خودت رو عادت به صحبت کردن تو جمع های مختلف بدی.ولی همیشه موقع احوالپرسی با دیگران و خواستگارات حتما و حتما با صدای بلند و رسا صحبت کن،آخر جمله هاتو نخور،شمرده شمرده صحبت کن.صاف راه برو و قوز نکن.همه اینا باعث میشه دیگران بدونند شما یه آدم با اعتماد به نفس هستید.



برای مساله خواستگارات هم گفتی مادرت میگه باید به همین شیوه سنتی باشه و اول مادر و خواهر بیان.ولی مثلا من خودم در این مورد با مادرم حرف زدم و اگه کسی تماس بگیره برای این جور خواستگاریها،مادرم همیشه بهشون میگه اگه تشریف میارید باید آقازادتون هم تشریف بیارن وگرنه ما شرمنده ایم و تقریبا همه اونها هم موافقت کردن.به جز یه مورد که گفت اجازه بدید اول خودمون بیاییم و مادرم هم در کمال ادب ازشون عذرخواهی کرد و اجازه نداد که بیان.


واقعا باید دختر باشی تا بفهمی چه حس بدی به آدم دست میده که مادر و خواهر میان زل میزنن به آدم از سر تا پای آدمو برانداز میکنن انگار اومدن سیب زمینی و گوجه بخرن:311:


من اون موقع که سنم کمتر بود و جوون بودم و جویای نام:311: و تجربه کمی در مورد خواستگاری داشتم اجازه دادم یه مادر و خواهری بدون پسرشون بیان خونمون اینا انقد که منو برانداز کردن من واقعا خندم گرفته بود، نمیدونم بعضی دخترا چجوری میتونن تحمل کنن،منم که خوش خنده:58:


شما هم با مادرت صحبت کن و با هم به یه نتیجه واحد برسید.


اینا چیزایی بود که به ذهن رسید امیدوارم به دردت بخوره.


موفق باشی:72:

سلام دوستم تقریبا اکثر ما به این مشکلات برخوردیم..راه حل هایی البته داره اما بستگی به خانواده ها داره

مثلا دوست من هرکی زنگ می زنه مامانش هتلی چیزی قرار میزاره و مامان اقا پسر و خود اقاپسر با مامان دختر خانوم و دختر میرن..من به مامانم همینو پیشنهاد دادم ولی روش نمیشه بگه

در کل فقط کسی که این شرایط براش پیش اومده باشه می تونه درک کنه که چقد حس بدی به ادم دست میده..

در کل بهت توصیه می کنم کسایی رو که کاملا بیگانه ان و هیچ کدوم از اشناهاتون معرفی نکردن راه ندین..چون توهین در این شرایط خیلی بیشتر اتفاق می افته نسبت به زمانی که

یک اشنایی دوری باشه..مخصوصا این خانومهایی که لیست بلندی از شماره دختر دارن..به 10 15 جا همزمان زنگ می زنن و همه جا رو می رن و باتوجه به وضعیت مالی و قیافه

یکی رو انتخاب می کنن..برام پیش اومده این وضعیت که میگم..حتی یک بار یک خانومی اومد تا2 هفته خبری ازش نشد بعد 2هفته زنگ زد گفت تو این مدت هر روز خواستگاری

می رفتم و بین اونا دختر شما رو پسندیدم!!!!یعنی 10 15 تا خانواده رو معطل خودش کرده انگار نه انگار!!!

با مامانت جدی صحبت کن و نزار بدون پسر تشریف بیارن به هیچ وجه..

در کل منم وضعیت تو رو حالا به نحو دیگه دارمو نمی دونم راه چاره چیه..من همیشه دوست داشتم باهم رشته خودم ازدواج کنم تحصیلاتشم از خودم بالاتر باشه و شرکت زده باشه

که باهم کار کنیم در کمال تعجب یک نفر با این خصوصیات دیروز زنگ زد و من نزاشتم بیان..می دونی بیشتر به خاطر مامانمه که بنا به دلیلی که میرن و دیگه پیداشون نمیشه غصه

می خوره..من حاضر بودم به قیافه من توهین کنن ولی کسی به خانوادم توهین نکنه..من حاضرم ازدواج نکنم اما واقعا برام سخته شرمنده شدن مامان بابامو پیش خودم ببینم..

ببخشید تاپیکتو با دردودل اشغال کردم..

در مورد سلیقه ی مادر و پسر من هم مخالفم و به نظر نمیرسه سلیقه این دو در ظاهر یکی باشه، ضمن اینکه نگاه مرد به زن و زن به زن فرق داره احتمالا. بارها شده مادر و خواهرم گفتند فلانی خیلی خوشکله ولی از دید من خوشکل نبوده و برعکس اونی که من میگم خوشکله اونا میگن بی ریخت. خواستگاری سنتی به این شکل به نظر من هم صحیح نیست چون زیبایی سلیقه ای و نسبی هست. جالبه اکثر کسایی از بازیگران فیلم سریال های خارجی و ایرانی یا خانم های دیگه که در خیابان دیدم و خوشم اومده دارای یک ویژگی تقریبا مشترک بودند در ظاهر و یا فیزیک. و این باز، نسبی بودن را میرساند و غلط بودن اون شیوه ی سنتی. اما با توجه به مذهبی بودن که فرمودین، چاره ای نیست، با دوستان موافقم در مورد مثال مصاحبه کاری، فرد مصاحبه کننده خیلی از اعتماد به نفس خوشش میاید و سر زبان و ظاهر آراسته. ست کردن لباس و آراسته بودن مهم هست. ترکیب رنگ های مورد استفاده در لباس ها مهم هست.
در هر صورت توجه بفرمائید در ایران مساله با سایر نقاط جهان متفاوت هست، طلاق بسیار سخت هست، و پسر قرار هست از روز اول بدهکار بشود به واسطه ی مهریه، و همین، سخت گیری را در انتخاب بیشتر کرده چون فقط یک بار میتوانی ازدواج کنی و اشتباه نباید بکنی و قرار هست بدهکار شوی به آن دختر، پس چه در زیبایی چه در شرایط خانوادگی و ...باید دقت کرد، شما از دید دختر به این مسائل نگاه کردید بد نیست از دید پسر هم به آن نگاه کنید. اینجا تفاوت هم خودش را نشان میدهد با مساله مصاحبه کاری، فرد استخدام شده در پایان قرارداد ، یا میتوانی تمدید کنی یا اخراج اما در مورد زن چنین نیست.

meysamm آقا:
سلام
همین مسئله که من چطور این حالت خجالت رو از بین ببرم هم مشکلی هست.چون یه مقدار از این حالات من ارثی هست!یعنی تو خونواده ما کسی سر زبون دار نیست و من با اینکه از بچگی در تلاش بودم این ویژگی منفی رو از خودم دور کنم و کلی هم پیشرفت کردم و تازه شدم این!
و درونگرا بودنم هم این مسئله رو تشدید کرده.چون از شلوغی و جمع های چند نفره لذت نمیبرم و ترجیح میدم جمع دو نفره باشه و در این حالت میتونم راحت صحبت کنم و از صحبت کردن لذت ببرم.توی جمع های چند نفره هم معمولا فقط شنونده هستم و اگر صحبتی کنم در حد کوتاه هست.و در کل باهاتون موافقم که خوش بیان بودن گاهی میتونه جای زیبایی رو بگیره و حتی موثر تر از اون باشه.و من برای رسیدن به این حالت در تلاشم ولی نتیجه کمی میگیرم.مطالعه ام خوبه ولی در یک لحظه نمیتونم کلماتو کنار هم بچینم و بیان کنم(البته در نوشتار قوی تر هستم)یا در تعارفات روزمره اگر کلمه جدیدتری بخام بیان کنم همش حس میکنم خیلی مصنوعی میشم.



جناب فدایی یار
ممنونم که در این تاپیک شرکت کردید.
بله من هم ظاهر طرف مقابل برام اهمیت داره.اصلا فکر نمیکنم برای کسی بی اهمیت باشه و هرکسی این حق رو داره که با کسی زندگی کنه که ظاهرش به دلش بشینه.ولی من این معیارم اصلا سخت گیرانه نیست که توجه کنم که رنگ پوست آقا و یا موهاش و چشماش و دماغش چه شکلیه.همین که ظاهر ایشون به نظرم غیر قابل تحمل نباشه برام کافیه.چه بسا گاهی از شخصیت هایی خوشم اومده که ظاهرشون از نظر بقیه افراد جامعه جالب نیس.(مثلا کچلن یا بینی بزرگی دارن)و این رو خودم کامل قبول کردم که باید به معیارایی توجه کنم که شخص برای رسیدن بهشون تلاش کرده.مثل علم و اخلاق و ادب.نه قیافه احسن و پدر پولدار و ...و دوست دارم که شخص مقابل من هم این تفکر رو داشته باشه .چون من ظاهرم عجیب غریب یا غیر قابل تحمل نیست که بگم با یک نگاه حق دارن از انتخابشون صرف نظر کنن.من یک چهره خیلی معمولی دارم که خدا بهم داده و برای رسیدن به چیزهای دیگه توی زندگیم تلاش زیادی کردم و این حقو برای خودم قائل هستم که طرف مقابلم به دستاوردهای من توجه کنه.حالا جالبه من این موضوع رو بهتون بگم ،گاهی از خانومایی که اومدن بعضیاشون رشته تحصیلیم رو پرسیدن و من هم گفتم.با اینکه رشته خوبی درس خوندم ولی اونها طوری رفتار میکردن که انگار من باید خجالت بکشم که این رشته رو خوندم!!
البته من نگفتم که مادرها خوشگل پسند تر هستن یا پسرهاشون.به نظر من اختلاف سلیقه وجود داره.ممکنه مادر پسری من رو نپسنده ولی پسرش از چهره من خوشش بیاد.افرادی بودن که به نظر من بقیه ملاک هاشون رو در حد عالی داشتم ولی این حق رو به پسرشون و من ندادن که یک بار ،فقط یک بار با هم صحبت کنیم و ببینیم مناسب هم هستیم یا نه.و این مسئله ناراحتم میکنه.و حتی از اون آقا پسر هم با اینکه ندیدمش ناراحت میشم که چرا کمی محکم تر برای ازدواج اقدام نمیکنه و خودش رو از آشنایی با موردهایی که ممکنه خیلی هم کفوش باشن محروم میکنه.

در رابطه با خجالت و کم حرفی حرفتون رو کاملا قبول دارم.به قول امام علی شخصیت انسان زیر زبانش نهفته هست.اگر من نگم خب مسلما اونها هم علم غیب ندارن که بدونن.و دنبال راه حل هستم که چطور بحث رو به اون سمت بکشونم که در مورد توانایی هام صحبت شه و شاید درصد زیادی از راه حل دست مادرم باشه.چون مادرم هم زیاد صحبت نمیکنه و منتظر میشه بیشتر اونها سوال بپرسن.گاهی اوقات جلسه انقد تو سکوت برگزار میشه که نمیتونم تحمل کنم همش به مادرم نگاه میکنم که سر صحبت رو باز کنه تا مجلس گرم شه.دوست درم مادرم بیشتر سوال بپرسه و اونها بیکار نشینن که مجبور شن به من زل بزنن:دی
در این مورد باید حتما با مادرم صحبت کنم.
خیلی ممنونم از همفکری تون.ان شاالله شما هم به زودی فرد دلخواهتون رو پیدا کنید.


آی تک عزیزم سلام.ممنونم ازت که نظرت رو گفتی:43:

درمورد رنگ پوست ،واقعیتش من خودم اصلا مشکل ندارم باهاش و از نظرم قشنگه:311:و گاهی مثل بازیگرای هندی میشم:311:ولی خب از کرم و چیزهایی که یکمی روشن تر و شفاف ترم کنه استفاده میکنم .ولی خب بیس اصلی صورت مشخص میشه که سبزه هست.و سفید مطلق نیس.واقعا برای خودم جای تعجبه که چرا رنگ پوست باید انقد در نظر بقیه مهم باشه:303:خاله ای داشتم که تنها ملاک انتخاب همسر برای پسرش این بود که طرف انقد سفید باشه وقتی آب میخوره از گلوش پیدا باشه:311:و همینطور هم شد.هرچند این عروس خانوم سفید برفی روزگارشون رو سیاه کرد:grief:و قلبا مطمئن هستم که سرنوشت هرکس به انتخاب هاش گره خورده.
آی تک جان ممنونم که اطلاعاتت رو در اختیارم گذاشتی و حتما سعی میکنم به کار بگیرمشون:43:راستش تو غذا خوردن یکم تنبل تشریف دارمD-: باید حتما بعد از ماه رمضون یه برنامه غذایی درست برای خودم ترتیب بدم.قبلا هم دکتر تغذیه رفتم هم باشگاه بدنسازی رفتم و هم متخصص.ولی خودم اهمال کاری کردم.پیش یه دکتری رفتم گفتم ویتامین بده من یکم وزنم زیاد شه ،وقتی جواب آزمایشمو دید کمونده بود منو از اتاق پرت کنه بیرون:311:میگفت میخای چیکار چاق بشی دختر؟خاستم بهش توضیح بدم ولی روم نشد:biggrin:
باید اساسی با مادرم صحبت کنم که اگر ازین پس کسی زنگ زد محترمانه بگه با آقا پسر تشریف بیارید:305:



سوگند عزیزم سلام
فقط دخترا میتونن درک کنن که چقد سخته این وضعیت:47:

معرف های من اکثرا آشنا هستن و کمتر پیش اومده کسی همینطوری بیاد و اونموقع به دلیل بی تجربگی مادرم اجازه میداد بیان ولی بعدا خودش هم به نتیجه رسید که نباید هرکسی رو به منزل راه بده.
و این حس شما رو درک میکنم که نگران از سرخوردگی مادرت هستی. چون منم گاهی حس میکنم مادرم هم به اندازه من نرااحت میشه ازین قضایا.همش میخاد روحیه منو حفظ کنه و خودش رو بیخیال نشون بده ولی خب مشخص میشه که خودش هم نگرانه.دلم میخاس پدر و مادرم داماد خوبی داشته باشن و دو نفره شدن ثمره زندگیشونو ببینن.
:103:باید دید قسمت چیه.امیدوارم هر چه زودتر زودتر شما و بقیه مجردای اینجا خوشبخت و از اون مهمتر عاقبت بخیر شیم:72:




آقا مهدی گرامی از شما هم ممنونم که شرکت کردین:72:

بله سلیقه ها متفاوته و شاید مادر و پسر سلیقشون 100 درصد مخالف بود.من در مورد برادرم هم که درسن ازدواج هست ،وقتی مادرم میگه از بین دوستات کسیو انتخاب کن میگم من قرار نیس بپسندم.خودش باید دقت کنه به اطرافش و حداقل در مورد سلایقش باهام صحبت کنه تا بتونم مسیر رسیدن به دختر ایده آلش رو براش راحت تر کنم.نه اینکه من برم طرفو با سلیقه و معیارای خودم بپسندم.

والا من وقتی از دید یه پسر نگا میکنم میبینم چقد پسرای جامعه مون ضرر کردن که تاحالا منو ندیدن و انتخاب نکردن:-":311:البته این شوخی بود:biggrin:ولی از نظر خودم اگر پسری در زندگیش دنبال رسیدن به عشق و آرامش بوده باشه میتونستم سیرابش کنم.البته باید در نظر داشت که هرکسی آرامش رو در چیز خاصی میبینه و من فقط میتونم مردی با عقاید شبیه به خودم رو خوشبخت کنم:)
متشکر از همه دوستان که تجربیاتشون رو در اختیارم گذاشتن:72:

سلام گلاب عزیز:72:

تاپیکت را خوندم و کاملا درک کردم.راستش خیلی اول دوست نداشتم بیام دوباره برای خودم یه سری ماجرا را تکرار کنم اما دیدم شما تو پست اولت فکر کردی من جلسات خواستگاریم مشکلی نداشتم و خیلی راحت و آسوده گذرانده ام. باور کن اصلا اینگونه نبوده. و من خیلی وقتها تو این جلسات دلم شکسته. اتفاقا من فکر می کنم من گاهی بدجور ترور شخصیتی شدم.

اول اینو بگم که بی انصافی نکنم من خیلی از جلسات زنانه و خواستگاری هایی داشتم که واقعا خوب بوده حتی یکیش را می تونم بعدا توضیح بدم که حداقل اگر آقا پسری مادرش مجبوره بره این جوری بره ...
واقعا بعضی از این جلسات فقط برای دیدن قیافه من نیامده بودند.واقعا از من سوالات مختلف می شد و خیلی مواقع بود که همون موقع اختلافات خاص مشاهده می شد مثلا مادر آقا پسر می گفت پسر من روی آهنگ نشنیدن خانومش حساسه. یا چند مورد داشتم که پای تلفن مشخص نمی شد ولی تو اون جلسه کاملا صحبت کردیم و اختلافات خاص مشاهده کردیم و دیگه به جلسات بعدی نکشید.

اما راست می گی. یعنی سوگند هم راست می گه. یعنی اصلا همه راست می گن! به خدا من خودم تو این مراحل خواستگاری بسیار مستهلک شدم. خیلی وقتها گریه کردم. اما می خوام بگم الان یه نگرش جدید پیدا کردم که در آخر پستم متوجه می شی.

ببین حالا شما توسط مادر و خواهر به عزت نفست برخورده بذار من برات دو مورد تعریف کنم که خود آقا پسر مستقیم منو ترور شخصیت کردند!!! که واقعا من این دو مورد خیلی به قلب من آسیب زد!موارد دیگر هم بوده اما این دو مورد فعلا قابل پخشه!
مورد اول:
من یه خواستگار داشتم دانشجوی دکترای حقوق. ایشون آمدند خواستگاری من. اتفاقا قابل توجه شما که جلسه اول خودشون تشریف آوردند! و جلسات زنانه در کار نبود. صحبتهایی کردیم که من از همون اول هم فهمیدم طرف بی میله. با اینکه کلی سوال هم داشتم دیگه بحث را خاتمه دادیم. بعد از چند روز پیک خبر آورد ما می خواستیم رنگ چشم دختر خانم آبی باشه! به من خیلی خیلی برخورد! چون:
1) من اصلا دلیلی نپرسیده بودم. اصلا لازم هم نبود به ما دلیلی بگن. 2) حالا اگر خیلی اصرار داشتن دلیلی بیارن و این را به روی ما بیارن می تونستن هزار تا دلیل و بهانه دیگر بیارن و من از یه آقای دانشجوی دکترا( قابل توجه با وضع مالی خوب!) انتظار نداشتم بخواد همچین دلیل زشتی را برای رد من بیاره.

مورد دوم:
یعنی هنوز هم باورم نمیشه همچین خواستگاری داشتم. جناب مهندسی با شغل و تحصیلات خوب با مادر و خواهرشون سه تایی تشریف آوردند خواستگاری من .صحبتهای عادی بین مادر من و مادر ایشون رد و بدل شد. بعد مادر من گفتند اگر پسرتون می خوان می تونن این دو تا جوان برن با هم صحبت کنند. مادر رو به پسرش کرد و پرسید می خوای. فکر می کنی چی شد؟ پسر با بردن سر و ابرو به سمت بالا گفت نچ .یعنی حتی حاضر نشد 5 دقیقه الکی و از روی احترام هم شده با هم صحبت کنیم. بعد هم خیلی شیک و مجلسی بلند شدند رفتند. اون لحظه من احساس کردم ترور شخصیتی شدم!!! جلوی مادرم ضایع شدم. اصلا به چه حقی اون پسر به خودش اجازه داد که پیشنهاد مادر من را رد کنه. موقع خداحافظی خواهرشون به من دست دادند و گفتند از آشنایی با شما خوشحال شدم.منم گفتم بنده هم همین طور ولی تو دلم داشتم فریاد می زدم جناب مهندس فکر کردی با کی طرفی فکر کردی مثلا ما دخترا لنگ شوهریم؟ خدا بهت رحم کرد که بابای من اینجا نبود که اگر بود جوابت را می داد!(این ها تو دلم می گذشت!ولی خیلی دلم می خواست به زبان هم می آوردم)
حس کرده بودم باید اینجا یکی از من دفاع می کرد... ولی کسی نبود و من ترور شدم... من خیلی گریه کردم. شاید بگم تا صبح گریه کردم.

من دیگه به رفتارهای "بعضی" از مادرها عادت کرده بودم (البته بگم خداییش بعضی واقعا و واقعا خیلی خوب و متشخص بودند) و پیش خودم می گفتم خب بالاخره اینها سنی ازشون گذشته. تحصیلات ندارند. بالاخره مادرند. فکر می کنند این جوری خیر بچشون را می خوان.برای همین هیچ وقت به دل نمی گرفتم اما هیچ وقت فکر نمی کردم یه روزی پسری مستقیم این جوری شخصیت من را داغون کنه!!! جواب منفی منظورم نیست. احتمالا من خودم هم جوابم به آنها منفی می شد مد نظرم رفتاری بود که با من شد.
من تا صبح با خدا حرف می زدم که خدایا من این همه عزت نفسم را جلوی نامحرم حفظ کردم خدایا من همیشه سعی کردم حجابم را حفظ کنم که نامحرمی جرات نکنه با من بد برخورد کنه پس چه طور این طور شد؟ من از اون آقا چنین توقعی نداشتم!
ولی می دونی گلاب جان به چه نتیجه ای رسیدم؟ گفتم الهی شکر... که همین جلسه اول شخصیتش معلوم شد! من به شخصه اگر آقایی بیاد خواستگاریم و من فقط همین را بفهمم که قبل از من با یک دختری این گونه رفتار کرده بدون شک بهش جواب منفی می دادم.پس چه خوب که من شخصیتش را همین اول فهمیدم.

گلاب من خیلی ماجرا گذروندم. شاید کمتر دختری(و یا حتی پسری!) باشه که بتونه چند تا از ماجراهای منو با هم تحمل کنه. من خواستگارایی داشتم که چندین جلسه باهاشون گذروندم و به نظر همه چیز خوب بود اما قسمت نشد. واقعا هم سر موضوع مهمی قسمت نشد. یعنی حتی یک مورد بود که من به موضوع مهمی پی بردم که واقعا خدا را هم شکر می کنم.

اون موقع که اون پروسه های وقت گیر و زمان بر تموم میشد به خدا می گفتم خدایا چی می شد همون جلسه اول معلوم می شد... من این همه زمانم رفت... این همه از درسم عقب افتادم... خدایا دلیلش را هم نمی خواستم... من به تو اعتماد دارم ای کاش فقط همون جلسه اول معلوم می شد و من این همه سختی نمی کشیدم... مستهلک نمی شدم لااقل... اونم این همه... همین!
حالا این به کنار که من خواستگارایی داشتم که بعد از جواب موجبات عذاب وجدان من شدند!
حالا این به کنار که من با پدرم هم جریاناتی داشتم...
باورت نمیشه گلاب من با چه توکلی جلساتم را می گذروندم و لااقل سعی خودمو می کردم محکم باشم. همیشه قبل از مراسم زنگ می زدم حرم امام رضا... با چادر متبرک به حرم تو جلسات حاضر می شدم...اما این اواخر بریدم... از امام رضا ... دیگه داشتم از خود خدا هم...
من دیگه صبرم لبریز شده بود...
فقط یک سوال داشتم که چرا... خدایا چرا منو این جوری امتحانم می کنی...

جوابش را فهمیدم... هرچند که برای رسیدن به این جواب هزینه دادم... اما خدا را شکر فهمیدم...
من یه ادعا کرده بودم پیش امام رضا... یه قولی داده بودم به حضرت... گفته بودم قلب من فقط و فقط برای همسر آینده ام و بس... اما این ادعا اشتباه بود.من اشتباه کرده بودم من باید قلبم را فقط برای خدا نگه می داشتم... واقعا فهمیدم این وسط انتخاب کننده نهایی من نیستم... یکی دیگه هست که برای من تقدیر را رقم می زنه... و در نهایت من باید عاشق کسی به عنوان همسر بشم که خود خدا اونو برای من انتخاب کرده باشه در راستای خواست همون خدایی که باید از اول هم قلبم برای او می بود...

راستش من الان خیلی خسته ام. دیشب هم به خدا گفتم خدایا نمی دونم برای سال بعدم چه تقدیری رقم می زنی ولی هر تقدیری که هست خواهشا حواست به دل منم باشه... به تحمل منم باشه...

آره گلاب شاید همون طور که تو می گی من راحت تر از تو از فیلتر اولیه گذشته باشم اما بقیه ماجرا به این راحتی و خوشی و خرمی نبوده... من آرزوم بود درنهایت فقط همسر آیندم خواستگارم می شد...واقعا دارم با زبان روزه راست می گم.

ببین این همه آدم برای شما آمد. مطمئنا همشون که برای ازدواج با تو مناسب نمی شدند.می شدند؟ هر کدوم اگر به ازدواج ختم می شد مطمئنا تقدیری برایت زده می شد که خودت هم خبر نداشتی.درسته؟ ان شاالله یه دونه شوهر هم که بیشتر احتیاج نداری. داری؟

پیش خودت حساب بکن ببین حاضر بودی مثل من با همه اون خواستگارات جلسات مختلف بگذرونی و این همه مستهلک بشی... شاید خدا تو را دوست داشته و نمی خواسته این قدر اذیت بشی... تو از کجا می دونی... از کجا می دونی هرکدوم از اون خواستگارات جلو میامدند تو بعدا اشتباه تصمیم نمی گرفتی و یه تقدیر دیگه که دوست نداشتی نصیبت نمی شد؟
از کجا می دونی خدا تو را با این مکانیسم برای همسر آینده ات حفظ نکرده باشه و هنوز همسر آینده ات شرایطش برای ازدواج با تو جور نشده؟

این ها را راستش نمی خواستم بگم.ولی دیشب شب قدر که تاپیکت را خوندم حس وظیفه پیدا کردم که حداقل بیام تجربه شخصیم را دراختیارت بذارم و بهت بگم بیا از یه زاویه دیگه هم به مساله تقدیرت نگاه کن و بدون همیشه می تونست شرایط بسیار بدتر یا تقدیر بدتری برایت باشه که تو خبر نداشتی و همیشه اون چیزی که ما در ظاهر می بینیم لزوما اونی نیست که درواقع هم باشه!!!

حضرت رسول میفرمایند:
هر كس اطمينان داشته باشد كه آنچه خداوند برايش تقدير كرده است به او مى ‏رسد، دلش آرام مى ‏گيرد.

دیشب خیلی دعات کردم.هم تو و هم بقیه مجردین تالار را... ان شاالله بهترین تقدیر برای هممون در این شب های قدر رقم بخوره.
ان شاالله:72:

سلام هدی جان:43:
چقد خوشحال شدم که نظر و تجربیاتت رو بیان کردی.
راستش من یک خاستگاری داشتم که تنها موردی بود که به جلسه دوم کشید و آقا پسرو آوردن.با اینکه همون موقع متوجه شدم که از نظر فرهنگ و بعضی مسائل باهم تفاهم نداریم و مطمئن بودم که نظرم به ایشون منفی هست ولی بعد از چند دقیقه که نشستن خواهرش از مادرم اجازه گرفت که صحبت کنیم.مادرم هم گفت اشکالی نداره و اتاق رو بهشون نشون داد.حالا هی من منتظر بودم آقا پسر بلند شه تا منم بلند شم و بریم تو اتاق صحبت کنیم ولی انگااار نه انگار.همینطوری نشسته بود و به روی خودش نمیاورد.خواهرش هی به من نگاه کرد و گفت بلند شید دیگه.منم مجبوری بلند شدم و رفتم تو اتاق.و منتظر موندم که بیاد ولی نمیومد:47:مادرم دید اینطوره پاشد رفت آشپزخونه که پسره با خواهرش تنها باشن و صحبت کنن .بعد از چند دقیقه پسر اومد تو اتاق و کاملا معلوم بود که به زور اومده خاستگاری!!حالا من قبلش تو دلم میگفتم عیب نداره من که میدونم جوابم به اینا منفیه ولی یکاری نکنم که پسره اعتماد به نفسش کم شه.و وقتی نشست حتی خودم شروع به سوال پرسیدن کردم.(چون جلسه اولم بود با پسری حرف میزدم سعی کردم هرچی سوال به ذهنم میاد بپرسم که یه مقداری روال کار دستم بیاد:311:)و تو همون صحبت ها هم متوجه تفاوت هامون شدم.این جلسه تموم شد و رفتن و دیگه زنگی هم نزدن که ببینن جواب ما چی هست!با اینکه آشنای دور بودیم حداقل حرمت فامیلی رو نگه نداشتن.من انتظار داشتم زنگ بزنن و اولا تشکر کنن بخاطر پذیرایی و وقتی که گذاشتیم و ثانیا اگر جوابشون منفی هست بگن این دو با هم تفاهم ندارن و ایشالا دخترتون خوشبخت شه!
ولی بعدا با خودم فکر کردم گفتم بالاخره هرکسی طبق آداب خونواده خودش رفتار میکنه.نمیشه انتظار داشت اونها کاری رو انجام بدن که من انتظار دارم.
یه مورد هم مادر آقا پسر برای جلسه دوم زنگ زدن و من مادرم خونه نبود.از من پرسیدن مادر هستن؟گفتم نه.یک ساعت بعد زنگ بزنید میاد.خدافظی کردم و چند دقیقه بعد دوباره خانومه زنگ زد و انگار عصبانی بود.گفت بالاخره نظر پدرتون چیه؟ما بیاییم یا نه؟منم واقعا نمیدونستم نظر پدرم چیه!!چون مادر پدرم پیش من صحبت نکرده بودن.گفتم نمیدونم من اطلاع ندارم.اگر میشه یک ساعت بعد زنگ بزنید از مادرم بپرسید.
ولی دیگه زنگ نزد!!!!!
بعضی موارد بود که مثلا مادراشون میگفتن خب ایشالا زنگ میزنیم قرار میزاریم دختر پسر خودشون باهم صحبت کنن.ولی اینا هم زنگ نمیزدن!
یه موردی هم بود که یک هفته بعد خاستگاری پسر فوت کرد!بعد که علت فوتش رو پدرم از در و همسایه خبر گرفته بود فهمیدیم اینا چقدرررر به ما دروغهای وحشتناک گفتن!!

در مورد اینکه آدم یه خاستگار داشته باشه و اون فرد همسر آیندش باشه باهات موافقم.راستش بین فامیلای ما اکثرا دختر خاله و دخترداییام اینطور ازدواج کردن.با اولین خاستگاراشون و من مدام با اونها خودم رو مقایسه میکردم که چرا اونها انقد راحت ازدواج کردن ولی من واسه هرکاری مدام باید تو پستی بلندی بیوفتم و نگران باشم.

خیلی ممنووونم که به یاد منم بووودی:43::43:شما قلب پاکی داری و من امیدوار و مطمئنم که با فرد شایسته ای ازدواج میکنی:323:

هدی جان سوالی داشتم ازت:
اگر تو جلسه خاستگاری مادر و خواهر در مورد توانایی ها و کارهات سوالی نپرسن شما چطور بحث رو هدایت میکنی که اونهارو بیشتر با خودت و تواناییات آشنا کنی؟ که هم اونها بیشتر با خوده واقعیت آشنا بشن و هم حالت خودنمایی پیدا نکنه؟
...............
از دختر خانوم های دیگه هم خواهشمندم اگه در این مورد تجربه ای دارن ،نظرشون رو بگن.


مثلا من تصمیم گرفتم چنتا تابلو درست کنم و یه جایی نصب کنم که تو دید باشه:biggrin:و خونه را با هنر خودم خوشگلسازی کنم.ولی آیا متوجه میشن که اینا کار خودمه؟:biggrin:یا اصلن این چیزا برای کسی مهم هست؟:huh:

سلام گلاب عزیز:72:
خواهش می کنم.
ببین اینکه همش خودت را با بقیه مقایسه می کنی که چه طور آنها زودتر ازدواج کردند ولی تو نه اشتباهه... چون اصولا مقایسه اشتباهه... خدا تو موارد مختلفی آدم ها را امتحان می کنه. اگر پستهای منو خونده باشی یه پست داشتم که نوشته بودم مشکل نه به وجود میاد نه از بین میره.بلکه از شکلی به شکل دیگه تبدیل میشه. خب حالا یکی این ور خواستگاری مشکلی نداره دلیل نمیشه مشکلات دیگری نداشته باشه.مطمئن باش او مشکلات دیگری داره که مدلش فرق داره. من که خودم ترجیح می دم مشکلات مربوط به ازدواجم قبل از ازدواج و درمرحله خواستگاری باشه تا خدای نکرده تو مرحله ازدواج با همسر آینده ام امتحان بشم.ولی خوب خدا منو می شناسه و می دونه که من این حد را می تونم تحمل کنم ولی مثلا گلاب نه.. گلاب می تونه یه مشکل دیگه را بهتر تحمل کنه...

در مورد سوالت:
ببین شما اول قبل از خواستگاری به خودت نیرو و انرژی مثبت بده! به قول خودت عزت نفست را ببر بالا! در حد تیم ملی!همون که خودت گفتی واقعا همسر آینده تو چه مرد خوشبختی خواهد بود! اصلا و ابدا به خواستگاری های قبلی فکر نکن! اصلا!
از خواب که پاشدی فکر کن که این افراد که دارند میان انگار اولین خواستگارت هستند! انگار سلیقشون اینه که یه دختر باربی انتخاب کنند!
خیلی خودت را بالا ببین! راستی تو پرانتز بگم که می دونستی از تعریفاتی که کردی از ظاهرت اتفاقا من یه زن داداشم همین شکل شماست؟ خیلی هم دختر خوبیه و ما دوستش داریم... اتفاقا همون جلسه زنانه که رفتیم خیلی به دل من و مادرم نشست... چون خیلی خوب با ما ارتباط برقرار کرد...
دقیقا ما خواستگاری یه دختر دیگه هم با همین پارامترهای ظاهری رفتیم ولی جذب نشدیم.برادرم هم همین طور... البته خب موارد دیگری هم بودها که به هم نمی خوردیم...ولی می خواستم این قسمت را بگم که چقدر جالبه که دو نفر از نظر پارامتر ظاهری تشابه دارند اما تاثیرات متفاوت تو به دل نشستن می ذارن!
ببین من چند وقت پیش آلبومم را نگاه می کردم. خب آدم همیشه موقع عکس انداختن لبخند می زنه دیگه... ولی من می دیدم تو بعضی عکسام حس خوبی بهم منتقل نمی شه... اصلا لبخنده به من نمی شینه... بعد یادم افتاد آره تو این زمان ما درگیر فلان مشکل بودیم!!!
ولی مثلا یه عکسهایی داشتم که شاید مثلا خیلی تصادفی و بی آمادگی هم ازم گرفته بودند(غافلگیرانه) اما خیلی خوب بودند چون اونجا خیلی حالم خوب بوده... حالا شما هم دقت کن. ببین وقتی زمان عکس گرفتن فکرت مثبته عکست بهتر میفته! حتی سیستم عصبیت در عضلات صورتت و کشیدگی پوستت نقش دارند! حتی نوع نگاهت و حالات چشمات!
پس قبل خواستگاری مثبت فکر کن همیشه و فایل ذهنی خواستگاری های قبلی را بذار کنار! می تونی از حالا فکر کنی به زن داداش من که شبیه شماست و ما خیلی هم پسندیدیمش:)

*********
تو مرحله بعد به نظر من باید با مادرت هم یه سری چیزها را هماهنگ باشی و هیچ اشکالی هم نداره یه سری چیزها را شما به مادرت یاد بده...
حالا من یه سری خط فکر می گم شما خودت تا انتها بخون.
1) استقبال با روی خوش از مادر و خواهر.... با همون فکر مثبت!!! اگر فکرت نسبت به این سیستم مثبت نباشه حست منتقل میشه... پس تو ذهنت این نباشه که اه خواستگاری سنتی چقدر بده و این حرفا! قشنگ خوش آمد گویی با لحن مثبت و با انرژی بکن.

2) پذیرایی... ببین منظورم اصلا این نیست که تو هزینه بیفتی اما نحوه پذیرایی هم می تونه موثر باشه.
ببین مثلا مادر من همیشه خودشون شربت نعناع درست می کنند و همون شربت را می بریم. خب همین شروع یه گفتگو میشه می گن چه طعمی خودتون درست کردین؟ منظورم اینه که همون ابتدا با یه حس مثبت و خنک طرف مقابل روبرو میشه. و یه برخورد خوب... یا حتی می تونی کنار سینی از این گلهای کوچولو هست بذاری و پذیرایی کنی. ببین من مثلا دو تا گل رز مصنوعی کوچولو را بهم چسبوندم و دورش پاپیون بستم کنار سینی چای و شربت می ذارم. یا از این قندهایی استفاده کنی که مدل دار هستند... خب این ها همه سلیقه را نشون می ده

3) همون وازه خوشگل سازی را خوب اومدی!!! خیلی این واژه ات را دوست داشتم! چرا که نه! حتما و حتما با هنر خودت خوشگل سازی کن! منم کردم . از منم راجع بهشون پرسیدند! حتی بعضی هاشون پا می شدند میامدند از نزدیک نگاه می کردند:)
شنیدی می گن اسباب خونه به صاحب خونه می ره؟ دقیقا همین طوره... به فضا خیلی دقت کن. ما خودمون هم خونمون متوسطه ولی به قول تو خیلی خوشگل سازیش کردیم!
سلیقه و چیدمان خونه خیلی حتی تو مثبت بودنش تاثیر داره. مثلا حتی نورگیر بودنش و یا پرده ها! باور کن حتی نور! نور خیلی مهمه! ببین حتی اگر نور خونه مناسب نباشه مادره تو را خوب نمی بینه. ما یه جا رفته بودیم از این لامپهای کم مصرف روشن کرده بودند بعد مثلا پردشون بنفش بود!خونه هم مدلش شلوغ بود! خب خیلی فضای خوبی نبود و دلمون می گرفت.
قسمت وروردی خونتون را دقت کن! بعد دقت کن مادر کجا می شینه اونجا ها یه سری خوشگل سازی خاص بکن. یا مثلا با آقا پسر کجا قراره صحبت کنید مثلا روی اون میز یه سری سلیقه خاص به کار ببر...

4) گفتگو:
اگر مادر و خواهر از اون دسته آدمهای خون گرم باشند که خیلی عالیه... خودشون سوال می پرسند و تو هم خیلی خوب و صمیمی و با لبخند جواب بده...
اگر هم دیدی نه خیلی بلد نیستند سوال بپرسند این جا مادرتون باید وارد کار بشن! اول نه شما! خوب نیست شما خودت همون اول مجلس را به دست بگیری.البته از نظر من که مشکلی نیست ولی خب بعضی ها این جوریند... با مادرت اینجاها را هماهنگ کن...
مثلا مادرتون بپرسند آقا پسرتون در چه زمینه ای فعال هستند؟ بعد آنها یه چیزی می گن مثلا... بعد مادر شما بگن دختر منم تو این زمینه کار کردند... فلان رشته را خوندند... بعد به اصطلاح میکروفون را بدن دست شما! مثلا وسطش بگن: گلاب جان بگو مادر کار پایان نامه ات چی بوده؟ (مثلا ها!) بعد دیگه اینجا بی ادبی نیست تو صحبت کنی. چون از طرف یه بزرگتر بهت میکروفون رسیده! خب دیگه اینجا شما صحبت کن! فقط حواست باشه تو فن بیان طرف مقابل را در نظر بگیری... مثلا یه وقت می بینی مادره تحصیل کرده است خب شما می تونی خیلی خوب و حسابی صحبت کنی ولی یه وقت می بینی مادر زیاد خودش با سواد نیست.. خب اینجا زیاد قلنبه سلنبه صحبت نکن.
ببین غالبا تو این موقع ها حرف حرف میاره. مخصوصا اگر اونجا خواهر خواستگار باشه خیلی بهتره... چون هم درجه شما هم هست و بهتر می تونی حرف بزنی... مثلاها می بینی خواهر می رن یه مدرسه ای... بعد شما می گی چه جالب منم قدیم ها تو اون مدرسه بودم. یا یه دوستم اونجا بوده... خیلی مدرسه خوبیه... ما یه معلم داشتیم اون جور بود... بعد می بینی اینجا یه لینکی پیدا میشه می فهمی مثلا این خانواده سیستم فکریشون چه جوریه... یه دفعه مثلا بحث جامعه میاد وسط... بحث دانشگاه و جوانها چرا این جوری شدند و... اینجا مادرتون هم نقش دارند و سعی کنند که سرنخ های گفتگو را بدن...

بعد حتی مادر شما در نقش اینکه خب عزت نفس دارند و اینکه می خوان دختر گلشون :72:را بدن صحبت کنند! یعنی مادرتون دقیقا اینجا باید شان شما را بالا ببرند! مثلا دقیقا اینجاها بعد از یه گفتگوی کم از شما تعریف کنند! قشنگ بگن الحمداالله ما از گلاب خیلی راضی هستیم... خیلی روی حجابش حساسه... همیشه درس خون بوده... ایمان برای ما مهمه! آقا پسر شما از نظر اعتقادی چگونه اند؟
ببین دقیقا اینجاها مادر شما باید بپرسند! باید نشون بدن که فقط آنها انتخاب کننده نیستند! شما هم دارید بررسی می کنید و خدای نکرده این جوری نیست که فکر کنند که می خوان دو دستی دخترشون را تقدیمشون کنند! بلکه کاملا تو سوالاتشون بفهمونند که گلاب برای ما مهمه! ما عزت نفس داریم!
ببین اینجا خود به خود عزت نفست و ارزشت میره بالا! و وقتی که انسان ببینه یه چیزی ارزشمنده بیشتر بهش راغب می شه.و خانواده خواستگار می فهمند نه خیر! مثل اینکه ما اومدیم خواستگاری یه دختر خوب و نجیب! نکنه از دستش بدیم!

پس اینجاها برای مادرت یه سری سوال طرح کن. بگو مثلا مامان بعد از یه مدت بپرس آقا پسرتون ایمانشون چه جوریه؟ مثلا با ادامه تحصیل دخترم مخالفتی ندارن که؟ خلاصه یه سری سوال که برات مهمه را می تونی تو همین جلسه مطرح کنید که آنها فکر نکنند که قضیه یه طرفه هست و چیزی که زیاده دختر...
خب آنها هم یه سری جواب می دن... بعد تو جواب آنها خودش دوباره یه سری نکته میاد! مثلاها یه دفعه متوجه شدیم این قدر آقا پسر به حجاب حساسه که حتی نمی خواد خانومش روسری اش از زیر چادر بیرون بیاد... یا برعکس یه بار فهمیدیم خیلی هم براش حجاب چادر مهم نیست... خب اینها اختلافات فرهنگی را نشون می ده دقیقا...
مادرتون حتی می تونند از بقیه خواهر برادرهای شما هم حرف بزنند و تعریفاتی کنند.(البته باید دقت بشه تعادل در تعریف رعایت بشه مثلا دیگه از اون ور پشت بوم نیفتین که این حس منتقل بشه شما لیاقت دختر ما را ندارین!!!)
اینجاها خودت هم دیگه می تونی وارد کار بشی و از عقاید خودت صحبت کنی. بگی بله من به حجاب خیلی حساسم. مثلا همیشه سعی می کنم حرمت چادرم را حفظ کنم ولی مثلا این قدر هم نیستم که رو بگیرم...(به عنوان مثال!) یا بگی که خدا را شکر سعی کردم این جور مسائل را رعایت کنم...
خلاصه بگم حرف حرف میاره و وقتی میکروفون بیاد دستت خودت می تونی کاملا صحبت کنی.
***********

اما اگر دیدی آنها رغبتی ندارند خب دیگه شما هم سختی نده به خودت... محل هم نذار... ارزش نداره.
مثلا دقیقا یه تجربه ای که گفتی من خودم هم داشتم. خواهر خواستگار از تحصیلات من پرسید بعد انگار من چقدر اشتباه می کنم درس می خونم. می خواستم بگم ببخشید تو را خدا من فلان دانشکاه می رم... یعنی گلاب باورت نمیشه دقیقا مثل بانو چویی (تو سریال یانگوم!) به من نگاه می کرد.بعضی وقتها هم بهم چپ چپ نگاه می کرد... خب من دیگه اینجا اصلا خودمو ناراحت نکردم. زیاد هم تحویلشون نگرفتم. خیلی عادی جلسه تموم شد...
دقیقا من اگر احترام و تواضع نبینم اصلا هیچ تلاشی نمی کنم ... چون بعضی هاشون واقعا خیلی متکبر هستند و یه جوری برخورد می کنند که انگار چیزی که ریخته دختر!!! نمی دونند که از قضا اومدند خواستگاری یه دختر خوب ... اصلا حدیث داریم در مقابل تکبر، تکبر کنید! حالا من بد برخورد نمی کنم ولی تحویلشون هم دیگه نمی گیرم...حتی یه بار این قدر دیگه برام مهم نبود اصلا دقت نکردم چایی داغه یا نه. اشتباهی(شایدم یه ذره البته...) چایی سرد بردم براشون:311:که مادرم هم از دستم ناراحت شد و البته دیگه زنگ هم نزدند و منم خوشحال شدم:). تو هم ولشون کن. بذار یه دختر خوب مثل تو را از دست بدن! والا:) هیچم خودتو ناراحت نکن! ارزشی نداره... یه نفس راحت هم بکش تازه...

کلا ریلکس باش... من که می بینم الحمدالله عزت نفست خوبه... اعتماد به نفس داری... خدا را شکر چیزی هم کم نداری... سنت هم مناسبه و دیر نشده...
وظیفه ات را انجام بده و دیگه بقیه اش را بسپار دست خدا..

ان شاالله خوشبخت بشی.:72:

مصباح الهدی جان خیلی نکات خوبیو مطرح کردی:43:
من از امروز شروع کردم به خوشگل سازی و کلی روبان رنگی خریدم:biggrin:
کاش انقدری با مادرم صمیمی بودم که این تاپیک رو بهش نشون بدم تا خودش نوشته هاتو بخونه.باید کلی زمینه سازی کنم تا این مسائل رو یجوری که تابلو نباشم به مادرم بگم:blush:
هدی جان کاش منم یه خواهر شوهر مثل شما قسمتم شه:227:

یه مشکل دیگه که دارم اینه که ما تو شهری هستیم که اکثرا ترک زبان هستن.ولی خب من و خواهر برادرام از بچگی فارسی حرف زدیم و تو محیط مدرسه و دانشگاه و دوستان هم فارسی بوده.برای همین من تو صحبت کردن به ترکی نمیتونم منظورمو برسونم.مثل یه انگلسی زبان که میخاد فارسی حرف بزنه و کج و کوله میشه:biggrin:برای همین همش دعا میکنم خاستگاری که میاد خودشون فارسی حرف بزنن تا منم بتونم راحت تر صحبت کنم.یا اگر فارسی حرف زدم اینو به منزله کلاس گذاشتن یا ..ندونن.
مثلا همون خاستگاری که به جلسه صحبت با پسر منتهی شد،پسرشون شروع کرد به ترکی حرف زدن وگفت من با ترکی راحت ترم.منم گفتم من با فارسی راحت ترم و هر کدوم به یک زبان جداگانه شروع به صحبت کردیم:311:البته آخرش ایشون تسلیم شد و فارسی حرف زد ولی همین مسئله رو بارها بین حرفاش بیان کرد که انگار من یه دختری هستم که اهل کلاس گذاشتن و مد و اینجور چیزا هستم و به همه چیز اینو تعمیم میداد.مثلا حرف از درس میشد میگفت بعضیا درس میخونن و دانشگاه میرن که کلاس بزارن.یا میگفت من کارمندم و نمیتونم خرج مد و تجملات رو بدم.در حالی که من خاسته ای مطرح نکرده بودم.ولی ایشون شمشیرو از رو بسته بود:exclamation:

از همه دوستان هم ممنونم.تو این تاپیک نکات خیلی خوبی مطرح کردن.و به جمع بندی کلی ای رسیدم.
1-به تغذیه خودمبیشتر برسم و کمبود وزنی رو که دارم جبران کنم
2-رو اعتماد به نفس و عزت نفسم بیشتر کار کنم تا از برخورد نامحترمانه عده ای از خاستگارا ناراحت نشم.
3-قدرت بیان خودم و مادرم رو تقویت کنم و مسائلی رو باهاش قبل از خاستگاری مطرح کنم که هماهنگ شیم
4-دکوراسیون خونه رو با هنر خودم زیباتر کنم
5-از دعا و توکل کردن غافل نشم
و نکات دیگه ای که در باره جلسه خاستگاری مصباح جان مطرح کردن.

البته باید تلاش کنم وارد محیط هایی بشم که امکان پیدا کردن خاستگار هم کفوم بیشتر باشه.

ان شالله تو این شب عزیزم همههههههههه دختر پسرای مجرد همسر مناسب خودشون رو زودتر پیدا کنن.
ایشالا همسر آیندمون خاستگار بعدیمون باشه:43::227::72:

سلام عزیزم
به نظر من خودت باید برای خودت بیشتر ارزش بذاری.وگرنه چه تو خواستگاری سنتی و چه غیرسنتی دختر میتونه با رفتارش ارزش خودشو بالا یا پایین ببره.
من خودم هم خواستگار سنتی زیاد داشتم و هم غیر سنتی.اما بر طبق سلیقه و افکار من اصلا خواستگاری سنتی رو قبول نداشتم.و الانم مواردی که سنتی یعنی صرفا از طرف خواهر یا مادر اون شخص مطرح شده رو جزو موارد خواستگاریم نمیدونم.
من ترجیح میدادم اول پسر منو پسندیده باشه و بخاطر من تلاش کنه.راضی کردن خونوادش هم در صورت مخالفت هم به عهده خودشه.لا اینکه تو خواستکاری غیر سنتی فکر کنیم دختر قلاب انداخته که پسرو تور کنه غلطه.حداقل برای من اینطور نبوده.من دختر مغروریم و برام خیلی مهمه که طرف مقابلم چطور رفتار کنه.
و مطمءن باش پسرها دور از جون احمق نیستن که نتونن فرق دختر خوب و بد رو بفهمن و من اگه خواستگار سنتی نداشتم درست نبود بگم مادرا و پسرا نمیتونن دختر خوب پیدا کنن.یا اگه تا حالا هیچ پسری مستقیم ازم خواستگاری نکرده بود نمیتونستم بگم پسرا دختر خوب و بد نمیفهمن.
میگم من از هردو مورد زیاد داشتم و حتی موارد زیادی به گوشم رسیده که میترسیدن جواب رد بشنون میدونستن سختگیری.

خب من اینا رو برا این گفتم که بگم چه سنتی و چه مدرن دختر میتونه عزت خودش رو بالا یا پایین ببره و این به خودت بستگی داره.
حالا من یلیقم با خواستگاری سنتی اصلا جور نیس اما به نظر من تو کارت اشکال داره.بازم میگم این نظر منه.اما من هیچ جوره نمیتونم قبول کنم که جلسه اول پسر نیاد.خوبه پس شما هم جلسه اول نباشبد و فقط وصفتون رو از زبون خونوادتون بشنون؟
مگه خواستگار معنیش خواهان نیس؟پس کو پسری که خواهان باشه؟
من خودمو میذارم جای شما و فرض میگیرم خواستگار سنتی دوس میدارم.قطعا شرط میکردم پسر باید باشه.جلسه اول بیرون خونه بهتره.و قبلش یه سری مشخصات کلی میگرفتم ببینم اصلا کلیت خواستگار چه جوره؟

ببین عزیزم معمولا نه همیشه مادری که میره خواستگاری عروس واسه خودش میخواد نه زن برای پسرش.خیلی از مادرا واقعا نمیدونن سللیقه پسرشون چیه؟حداقل خوبی که اومدن پسر داره اینه که میفهمی طرف اصلا میخواد ازدواج کنه؟
یه سری مادرا هستن مدام به پسرشون میگن زن بگیر زن بگیر.پسرم فعلا نمیخواد اما برا اینکه از دست مامانش خلاص بشه میگه باشه برو بگرد دختر پیدا کن.
یا مامانه از ترس اینکه نکنه پسرش خودش بره سراغ دختری که باب میل مادره نیس بدون اطلاع پسر دنبال دختر میگرده.
خیلی از این دختر دیدنا رو پیر اصلا خبر نداره.

پس چرا خود دختر بدا خودش ارزش نذاره و نخواد پسر همون اول باشه؟
قطعا با این حرف خیلیا که زنگ زدن بیان دیگه پشت سرشونم نگاه نمیکنن.اینا یه جای کارشون میلنگه..پس همون بهتر که نباشن.
نمیشه که آدم یه لیست دختر برداره راه بیفته خونه تک تکشون بره یه میوه شیرینی بخوره یه دوری بزنه ببینه چبزی نظرشو جلب میکنه.

پسر اگه بخواد واقعا زن بگیره باید از جلسه اول بیاد.هم برا دختر و خونوادش ارزش قاءله.هم مرد و مردونه اومده جلو.
هم نشون میده برا وقت مردم ارزش قاءله.خودش نظرش مستقل از خونوادس.

تو هم تکلیفت روشنه.هم خودت راجب خواستگار فکر میکنی.هم نشون دادی سهل الوصول نیستی.

من باشم ترجیح میدادم کم بیاد اما درست بیاد..
باز نظر خودت مهمه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بهار.زندگی

و مطمءن باش پسرها دور از جون احمق نیستن که نتونن فرق دختر خوب و بد رو بفهمن و من اگه خواستگار سنتی نداشتم درست نبود بگم مادرا و پسرا نمیتونن دختر خوب پیدا کنن.یا اگه تا حالا هیچ پسری مستقیم ازم خواستگاری نکرده بود نمیتونستم بگم پسرا دختر خوب و بد نمیفهمن.

---

این بهترین پاسخ برای توهینی بود که به آقایون در یکی از پستهای این تاپیک شد و خیلی از دوستان بدون پاسخ مناسب از کنارش گذشتند (از جمله خود بنده :302: )واز طرفی بهترین پست برای راهنمایی استارتر تاپیک.
امیدوارم بارها و بارها بخونن و نکاتش رو عملی کنن.
همینطور دوستان دیگه که با غرور از وضعیت خودشون صحبت کردن کمی در افکارشون بیشتر مداقه کنن و بدونن که بعضی از چیزهایی که بهش افتخار میکنن اگر از جهت دیگه دیده بشه اصلا مساله افتخار آمیزی نیست و چه بسا تا یکی دو سال دیگه (بسته به سن و سال فعلیشون) به علت جبر زمانه از نظرات و خط مشی فعلی خودشون به شدت پشیمون باشن....
فقط میتونم آرزو کنم که این خانمها متوجه بشن که اولا داشتن تعداد زیادی خواستگار سنتی، نشانه اینکه برای خیلی از آقایون کیس مطلوبی برای ازدواج هستند نیست بلکه داشتن خواستگاران غیر سنتی نشانه این موضوعه و دوما داشتن تعداد زیادی خواستگاری نافرجام سنتی حتی اگر شخصا برای یک آقا کیس مطلوبی برای ازدواج باشند، درصورتیکه این آقا از اون سابقه باخبر بشن "به طور منطقی" به فکرشون میرسه که این خانم احتمالا مورد خیلی دندانگیری برای ازدواج نبودن که از بین این همه خواستگار سنتی (که از قبل شناختی ازشون نداشتن و با ورود به منزلشون اولین شناختها و برخوردها رو با ایشون داشتن)، هیچ کس پا پی ازدواج با ایشون نشده و برای رسیدن به ایشون اصرار زیادی نکرده...، ولی برعکس وقتی مردی از تعدد خواستگار غیر سنتی برای خانمی با خبر میشه دقیقا برعکس عبارت بالا به ذهنش خطور میکنه و برای رسیدن به اون خانم اصرار زیادی میکنه.
فقط یک نکته رو هم من اضافه کنم و اون اینکه پسرهایی که در مهمترین انتخاب زندگیشون اجازه دخالت (و نه یک مشورت خیلی کمرنگ و سبک) به پدر و مادرشون میدن امکانش قریب به یقینه که در تمام مسائل ریز و درشت دیگه زندگیشون هم این دخالتها وجود داشته باشه و به هر اشاره مادرشون جهت زندگی خود و همسرشون رو تغییر بدن. به عنوان یه مرد این چنین صفتی رو جزو بدترین و سمی ترین صفتها برای یک شوهر میدونم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط اثر راشومون

این بهترین پاسخ برای توهینی بود که به آقایون در یکی از پستهای این تاپیک شد و خیلی از دوستان بدون پاسخ مناسب از کنارش گذشتند (از جمله خود بنده :302: )واز طرفی بهترین پست برای راهنمایی استارتر تاپیک.
.

---

آقای راشومون سلام
من الان این پستتون را خوندم اگر بدونید چقدر ناراحت شدم. به هیچ وجه قصد توهین نداشنم و من فکر می کنم شما دچار سوء برداشت از پست من#13 شدین. من واقعا داشتم با لحن طنر صحبت می کردم و البته به نکته مهمی اشاره می کردم که هم دخترها و هم پسرها خیلی اوقات شناخت کافی از جنس مخالف ندارند.

من خودم به شخصه (خودم را مثال می زنم که به کسی هم برنخوره) احساس می کنم یه مرد مثلا برادرام یه جلسه با یه مرد صحبت کنند خیلی زودتر از من می تونن طرف را بشناسن.
یا خودم این احساس را می کنم که وقتی با یک خانم صحبت می کنم می تونم تا حد زیادی بشناسمش...حالا منظورم به طور دقیق نیست ولی احساس می کنم خانمها هم جنس هاشون را بهتر از آقایون می شناسند و می خواستم بگم از این موضوع هم میشه به نفع دختر استفاده کرد. همان طور که شما هم جنس هاتون را بهتر می شناسید..
با این وجود اگر موجب ناراحتی شما شدم قلبا و واقعا از شما عذر می خوام .

و ضمن اینکه الان زبان روزه هستم "صادقانه" می گم به هیچ وجه و به هیچ وجه داشتن خواستگار را یک حسن نمی دانم.و واقعا قلبا آرزوم این بود که تقدیر برایم یک جور دیگه بود و اینکه از روی نوشته ها افراطی برداشت نشود که حالا من هر روز یا یه روز درمیون خواستگار دارم. نه به خدا!

و اینکه بیشتر می خواستم بر این نکته تاکید کنم که این قدر زود قضاوت نکنیم و زود تسلیم این روند نشویم و نگیم پس چون فلان ایرادها به این نوع خواستگاری وارد هست(که خودم هم عرض کردم بله وارد هست) بیایم کلا یک منبع را برای یک دختر ببندیم و او را ناامید کنیم. من واقعا ناامید کردن یک دختر از این روند را نمی پسندم. اما خب کنار این موضوع مطرح کردن برخی نکات کمک کننده را بسیار مفید می دانم.

و اینکه من راه های دیگر را رد نکردم و فقط چون تو این زمینه تجربه داشتم تجربیاتم را گذاشتم. اگر در زمینه دیگر تجربه داشتم خب آنها را هم دریغ نمی کردم و قصدم واقعا خیر بود.

باز هم اگر موجب رنجش حضرت عالی شدم عذرخواهی می کنم.

سلام بهارجان
بهار عزيز، ببينيد توي هر شهر و منطقه و حتي خونواده اي نحوه خاستگاري رفتن و عرفي که رايجه فرق داره با جاهاي ديگه.من تنهايي نميتونم اين عرف رو بشکنم.وقتي حتي عزيزترين کسم که مادرمه روش منو خلاف عرف ميدونه.از کوچيک و بزرگ فاميل بگيريد تا مادر و خاله هام همه با اين روش ازدواج کردن و اين روش خاستگاري به عنوان عرف رايج تو فرهنگ خونواده ما جا افتاده و تغيير دادنش به همين راحتيا نيست.
اين مسئله رو بگم که من واقعا از ته دلم ميخاستم که پسري قبلا منو ديده باشه و مناسبم باشه و براي رسيدن بهم تلاش کنه!!اصلا کي دلش اينو نميخاد؟؟ولي آيا همه اين موقعيتو ميتونن داشته باشن؟
نه!من واقعا اين موقعيتو نداشتم!!تو دانشگاه که همه يا همسنم هستن يا کوچيکتر و اصلا تو فاز ازدواج نبودن پسرامون.تو فاميل نزديک مورد مناسب براي من نبوده.همه مراسم هايي که فاميل هاي دور هستن همه خانوم آقا جدا هست.هنوز شغل ندارم که بگم تو محل کارم همکارم ازم خوشش بياد.در و همسايه هم يا موردي نبوده يا ما نديديم.يا ديدن و نخاستن!!خب من اينجا چکار ميتونستم بکنم که خاستگار غير سنتي داشته باشم؟
تنها راه ممکنه اينه که خاستگار سنتي قبول کنم.تنها مسير ازدواج من در حال حاضر اين هست.حالا بريم سر وقت اينکه چطوري قبولشون کنم.تو فرهنگ شهر و يا خونواده اي که من زندگي ميکنم انگار تنها روش خاستگاري اين هست که اول مادر و خواهر پسر ميرن خونه دختر.و شرايط رو بررسي ميکنن.اگه مناسب هم بودن پسرو ميارن.وقتي من به کسي از خونوادم ميگم این روش رو دوست ندارم همه تعجب میکنن!!ميگن پس چجوری میخای زادواج کنی؟از قديم الايام اين روش بوده و يادآور ميشن که قديما بدتر بود.بايد شکرگزار هم باشي.
خب من وقتي براي اولين بار به مادرم گفتم کسی بدون پسرش نبايد بيان ،خيلييي تعجب کرد!چون در ذهنش اينطور ثبت شده که تنها راه ازدواج من خاستگاری سنتی هست(که البته با شرایط کنونی من حرفش صحیحه).مادر پسرا هم همينطور فکر میکنن.شايد من بتونم با کلي کلنجار رفتن و صحبت با مادرم راضيش کنم پشت تلفن بگه با پسرتون تشريف بيارين.ولي اينکه بيرون از خونه خاستگارو ببينم اصلا و ابدا مورد قبولشون نيست.و اينو نامحترمانه ميدونن.البته خودمم دوس ندارم قرار بزارم بيرون از خونه.شايد اگه طرف مقابل آشنا بود ميشد کاريش کرد.ولي با يه آدم غريبه بيرون از خونه نميتونم براي ازدواج ملاقات کنم به خاطر نوع روش تربیتی حاکم تو خونمون (حتی تو شهر ما و سنتی تر ها ملاقات بیرون از خونه رو خیلی بد میدونن).
ولي دوست داشتم وقتي کسي ميخاد بياد خاستگاري جهت آشنايي قبلش منو به صورت غيرمستقيم ديده باشه.مثلا وقتي ميرم بيرون يا مهموني پسرشون منو ديده باشه،و تا وقتي نپسنديدن حرفي از خاستگاري مطرح نکنن.ولي نشده تا الان.
از آينده خبر ندارم.نميدونم شايد اگر روزي رفتم سرکار يا طي يه شرايطي اين امکان برام فراهم بشه که با کسي اونطور که مد نظرم هست آشنا بشم و ازدواج کنم.ولی اگر بخام منتظر اون روز بمونم سالها ممکنه زمان ببره.و در اون صورت بحث سن هم به مشکلاتم اضافه میشه.
پدرم هم گاهی اوقات میگه الان به ازدواج فکر نکن و درستو بخون و برو سر کار بعد به ازدواج فکر کن.ولی خب من نمیتونم این همه سال نیاز ها و عواطف و فرصت هامو به هدر بدم.تنها کاری که میتونم در حق خودم انجام بدم اینه که سعی کنم مورد مناسب رو از بین سنتی ها پیدا کنم.

خاستگاری غیر سنتی در شرایطی که الان من دارم شاید 10% هم احتمالش نباشه.و اگر اتفاق بیوفته مثل یه پیشامد ناگهانی و غیر منتظرس.چون من الان تو محیطی نیستم که با جنس مخالفم تعامل داشته باشه و بتونم با کسی آشنا شم.



يه نکته کوچيک بگم که فکر ميکنم از حرفام اشتباه برداشت شده که ما هرکسي رو به خونه راه ميديم. خاستگاري هايي که انجام ميشه اينطور نيست که هرکي زنگ زد مامانم بگه بفرماييد.مادر من سوال ميپرسه از سن و کار و تحصيلات پسر.اونها هم سوال ميپرسن و تا وقتي اين موارد حل نشده نميگه بفرماييد منزلمون.بودن مواردي که از نظر کار تحصيل يا سن ،پشت تلفن رد شدن و افرادي که منزلمون اومدن شرايط اوليه براي ازدواجو داشتن.


آقای راشومون عزیز
سلام
ببینید همونطور که به دوستمون بهار توضیح دادم خاستگاری غیرسنتی برای هر کسی امکان پذیر نیست.و برای افرادی مثل من که خونواده سنتی ای هستیم این اتفاق کمتر پیش میاد.
مثلا برادر من تو محیطی کار میکنه که هیچ دختری وجود نداری و در فامیل هامون هم مورد مناسب برای برادرم وجود نداره.حالا برادر من از کجا باید خودش دختری پیدا کنه؟این وظیفه میوفته به دوش مادرم و من که با توجه به اخلاق و عقاید برادرم موردایی رو بهش پیشنهاد بدیم.ولی برادر من اصلا چنین شخصیتی نداره که بگیم وابسته هست یا تحت سلطه مادرم.مثلا الان برادر من گفته من فعلا قصد ازدواج ندارم و مادرم هم به تصمیمش احترام گذاشته و منتظر هست که برادر اعلام آمادگی کنه.گاهی اوقات به مادرم میگه بزار داداشم خودش دنبال دختر مناسب بگرده ولی بعد میبینم که خب دور و اطرافش دختری نیست که پیدا کنه.با کسی مراوده نداره.از کجا میخاد پیدا کنه؟
باز هم میگم من واقعا دوست داشتم شخصی رو از قبل بشناسم و با شناخت قبلی دو طرف خاستگاری صورت بگیره ولی این امکان تا به الان برای من نبوده متاسفانه.
ممنون از وقتی که گذاشتید:72::72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط گلاب

مصباح الهدی جان خیلی نکات خوبیو مطرح کردی:43:
من از امروز شروع کردم به خوشگل سازی و کلی روبان رنگی خریدم:biggrin:
کاش انقدری با مادرم صمیمی بودم که این تاپیک رو بهش نشون بدم تا خودش نوشته هاتو بخونه.باید کلی زمینه سازی کنم تا این مسائل رو یجوری که تابلو نباشم به مادرم بگم:blush:
هدی جان کاش منم یه خواهر شوهر مثل شما قسمتم شه:227:

یه مشکل دیگه که دارم اینه که ما تو شهری هستیم که اکثرا ترک زبان هستن.ولی خب من و خواهر برادرام از بچگی فارسی حرف زدیم و تو محیط مدرسه و دانشگاه و دوستان هم فارسی بوده.برای همین من تو صحبت کردن به ترکی نمیتونم منظورمو برسونم.مثل یه انگلسی زبان که میخاد فارسی حرف بزنه و کج و کوله میشه:biggrin:برای همین همش دعا میکنم خاستگاری که میاد خودشون فارسی حرف بزنن تا منم بتونم راحت تر صحبت کنم.یا اگر فارسی حرف زدم اینو به منزله کلاس گذاشتن یا ..ندونن.
مثلا همون خاستگاری که به جلسه صحبت با پسر منتهی شد،پسرشون شروع کرد به ترکی حرف زدن وگفت من با ترکی راحت ترم.منم گفتم من با فارسی راحت ترم و هر کدوم به یک زبان جداگانه شروع به صحبت کردیم:311:البته آخرش ایشون تسلیم شد و فارسی حرف زد ولی همین مسئله رو بارها بین حرفاش بیان کرد که انگار من یه دختری هستم که اهل کلاس گذاشتن و مد و اینجور چیزا هستم و به همه چیز اینو تعمیم میداد.مثلا حرف از درس میشد میگفت بعضیا درس میخونن و دانشگاه میرن که کلاس بزارن.یا میگفت من کارمندم و نمیتونم خرج مد و تجملات رو بدم.در حالی که من خاسته ای مطرح نکرده بودم.ولی ایشون شمشیرو از رو بسته بود:exclamation:

از همه دوستان هم ممنونم.تو این تاپیک نکات خیلی خوبی مطرح کردن.و به جمع بندی کلی ای رسیدم.
1-به تغذیه خودمبیشتر برسم و کمبود وزنی رو که دارم جبران کنم
2-رو اعتماد به نفس و عزت نفسم بیشتر کار کنم تا از برخورد نامحترمانه عده ای از خاستگارا ناراحت نشم.
3-قدرت بیان خودم و مادرم رو تقویت کنم و مسائلی رو باهاش قبل از خاستگاری مطرح کنم که هماهنگ شیم
4-دکوراسیون خونه رو با هنر خودم زیباتر کنم
5-از دعا و توکل کردن غافل نشم
و نکات دیگه ای که در باره جلسه خاستگاری مصباح جان مطرح کردن.

البته باید تلاش کنم وارد محیط هایی بشم که امکان پیدا کردن خاستگار هم کفوم بیشتر باشه.

ان شالله تو این شب عزیزم همههههههههه دختر پسرای مجرد همسر مناسب خودشون رو زودتر پیدا کنن.
ایشالا همسر آیندمون خاستگار بعدیمون باشه:43::227::72:

---

سلام گلاب جان:72:
نظر لطف شماست.اصلا ای کاش خواهر بودیم.البته خب به نوعی مثل خواهرم می بینمت .
گلاب خیلی از اون خواستگاری که تعریف کردی خندم گرفت. اما ای کاش این موضوع را زودتر مطرح می کردی. من احتمال قوی می دم که این موضوع خیلی موثر بوده باشه!
به نظرم حتما روی speaking ات کار کن:دی
جدی می گما! خب شما درواقع زبان مادری شهرتون ترکیست و خب قرار هست در آن شهر ان شاالله ازدواج کنید و احتمال اینکه این موضوع باعث بشه نتونید ارتباط خوب برقرار کنی و به قول خودت فکر کنند تو داری کلاس می ذاری خیلی هست...
ولی حالا اگر باز هم سختت هست به نظرم حتما با مادرت درمیون بذار یه جوری این موضوع را نامحسوس (!) به خانواده خواستگار منتقل کند!
مثلا این جوری بگن(البته در بین صحبتها ): ما چون رو درس بچه هامون حساس بودیم از یه چند نفر شنیدیم که می گفتند مشاوره ها می گن بهتره اول با زبان فارسی با بچه ها حرف زد تا وقتی مدرسه می رن درس را زود تر بفهمن. یا زود تر راه بیفتن. برای همینم گلاب الان این طوری بهتر صحبت می کنه. ولی به خودش هم گفتم که ترکی یه زبان دیگه است و واقعا شرینه!
حتی خودت هم می تونی مثلا اینجا تایید کنی و بگی آره باید سعی کنم .خودم هم خیلی این زبان را دوست دارم.
این جوری هم آنها متوجه می شن چرا شما ترکیتون خوب نیست و هم می فهمند که نمی خوای کلاس بذاری و دلیل موجهی هم آوردی.

در مورد اینکه بچه ها گفتند به تغذیه ات برس. ببین به نظر من اول با یک طب سنتی خوب مشورت کن. شما اگر طبعت خشک باشه خیلی به سختی وزن می گیری و سختت میشه. برای همین باید به سمت تری ببری و این طوری راحت تر می تونی رژیم چاقی بگیری و این قدر هم سختت نمیشه.
معمولا افرادی که باید خیلی تلاش کنند که چاق بشن مشکل کارشون همینجاست.

موفق باشی خواهر گلم:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط گلاب

از همه دوستان هم ممنونم.تو این تاپیک نکات خیلی خوبی مطرح کردن.و به جمع بندی کلی ای رسیدم.
1-به تغذیه خودمبیشتر برسم و کمبود وزنی رو که دارم جبران کنم
2-رو اعتماد به نفس و عزت نفسم بیشتر کار کنم تا از برخورد نامحترمانه عده ای از خاستگارا ناراحت نشم.
3-قدرت بیان خودم و مادرم رو تقویت کنم و مسائلی رو باهاش قبل از خاستگاری مطرح کنم که هماهنگ شیم
4-دکوراسیون خونه رو با هنر خودم زیباتر کنم
5-از دعا و توکل کردن غافل نشم
و نکات دیگه ای که در باره جلسه خاستگاری مصباح جان مطرح کردن.

---

این تاپیک عملاً با این جمع بندی با توجه به سئوال گلاب عزیز درپست اول به نتیجه رسیده

بهتره مقالات مربوط به تقویت عزت نفس و اعتماد به نفس را بخوانی و روی خود باوریت بیشتر کار کنی ....


توضیحات لازم :

اگر خود باوری و عزت نفس قوی باشه هیچ کدام از اشکال خواستگاری مسئله نمیشه ... نه اومدن مادر و خواهر یک پسر میشه توهین ، نه فقط پسری خودش انتخاب کنه میشه افتخار ... بلکه یک روند طبیعی در مسیر انتخاب برای ازدواج هست .... این نگاه های یک بعدی حکایت از خطای شناختی مطلق نگری هست که در کلام بعضی از دوستان متأسفانه می بینم .... نتیجه خوبی حاصل تجربیات مصباح هست .... اینکه خدا محور باشی حالت عوض میشه و نگاهت آسون تر و بی دغدغه تر ... برای اینه که در خدا محوری خود باوری وعزت نفس خیلی قوی تر میشه و خود ارزشمداری میاره و در نتیجه اصلاً حساسیت در مورد اینکه شکل خواستگاری چطور باشه پیش نخواهد آمد و احساس بی ارزش شدن پیدا نمی کنیم ... فردی که از دورن قوی شده و احساس ارزشمندی مبتنی بر روحیات و رفتار ارزشی و با ثبات پیدا کرده نوع رفتارش و نگاهش و حالتش طوری هست که حتی اگر کسی بهش توهین کنه هرگز احساس اینکه ارزشش زیر پا گذاشته شده و ترور شخصیت شده پیدا نمی کند بلکه متأسف به حال اون فرد میشه و خویشتندار خواهد بود و جایی که با رفتار درست اجازه نمیده کسی با بی احترامی رفتار کنه نه از این خواهد بود که مبادا ارزشش پایین بیاد یا واکنش دفاعی باشه بلکه برای این خواهد بود که به سهم خودش مانع به خطا رفتن یکی شود و این هم نشونه قوت فرد هست حال اگر کسی با این وجود به خطا رفت و رفتار مناسب نداشت اثر احساسی منفی روی او نخواهد داشت یا اگر داشته باشه موقت و زود گذر خواهد بود .....

در یک کلام حساسیت زیاد روی اشکال خواستگاری ، ناراحتی از رفتن خواستگار و نیامدنش ، ناراحتی از انتخاب نشدن ، توهین دیدن اینکه مادر و خواهری ابتدا دیدار داشته باشند ..... همه و همه نشونه عدم همه جانبه نگری ، عدم انعطاف و ترس ، و ضعف خودباوری و عزت نفس هست ....
برعکس آن اینکه وقتی عزت نفس قوی باشه و خود باوری خود به خود در رفتار هویدا میشه و دختر نه اینکه طوری حاضر بشه در جلسه که میخوان انتخابش کنند بلکه طوری حاضر میشه که میخواد انتخاب کنه لذا نوع برخورد و رفتارش پرسشگر خواهد بود و با خانواده هماهنگ کرده باشه ابتدا خانواده او ابتکار عمل را به دست گرفته و پرسش و کنجکاوی می کنند تا معیارهای اولیه را بسنجند و چه بسا خواستگار از در بیرون رفته چند ساعت بعدش این مادر دختر باشه که تماس بگیره بگه شرمنده مثل اینکه زیاد به هم نمیخورند و ..... و مهمتر اینکه با عزت نفس قوی و خودباوری .... رفتار یک دختر جذابیت خواهد داشت ... وقتی از این نظر ضعف وجود داشته باشد یعنی یک دختر ابتدا برای خودش جذاب نیست چطور می تواند در دید دیگری جذاب باشد!! رفتارش و نحوه نشستنش و در یک کلام زبان بدنش میشه دختری منتظر تا نگاه مادر و خواهر پسری آیا می پسنددش یا نه و نوعی اضطراب پنهان که نکنه پسندیده نشه .... در حالی که معلوم نیست این پسر اصلاً مناسب باشه که ما در انتظار پسندیده شدنش باشیم . حالت ناراحتی بعضی دوستان از این نظر مثل کسی هست که اون خواستگار ایده آل هست و متأسف از اینه که او را نپسندیده در حالی که هیچ اطلاعات وشناخت دقیقی وقتی نیست جای هیچ گونه موضع و انتظاری هم نباید باشد . این روند و حالت یک سیکل معیوب است که بایدنوع نگاه را تغییر داد تا از بین برود

اطاله کلام شد اما چون می بینم در تاپیکهایی چند ، باب شده تقبیح خواستگاری سنتی و بولد کردن غیر سنتی و آشنایی دختر و پسر بطور مستقل و مطلق درست دانستن آن و ..... نیاز دیدم این توضیحات داده شود

خانم گلاب خوشحال شدم که به جمع بندی های خوبی رسیدید.بابت دعاهای خوبتون تشکر میکنم.مطمئن هستم خود شما توی خواستگاری های بعدی با اجرا کردن شده حتی یکی از این تجربه هایی که الان کسب کردید اگه عملی کنید به وضوح تاثیرش رو خواهید دید به امید خدا.با ارزوی موفقیت.

سلام:72:


یه مدل ترکیبی بسازید برای ازدواج. ترکیب از سنتی و مدرن. هر کدوم از این دوتا سبک یه سری مزیت دارند یه سری معایب.
معایب هر دو روش رو که بذاریم کنار یه مدل ترکیبی میاد ازش بیرون. طبق اون مدل عمل کنید.

خلاصه کلام :

*مدل ترکیبی ازدواج رو در نظر بگیرید نه فقط سنتی و نه فقط مدرن.
*وقتی یه نفر میخاد برای امر خیر بیاد خونتون ذوق مرگ نشید! خواستگاری هست. طرف یه سری معیار داره ممکنه شما اونا رو داشته باشید یا نداشته باشید! دلیل نمیشه که شما عیب بذارید روی خودتون. اصلا شاید به جلسه سوم یا دوم یا ... رسید خود شما پسر رو نپسندید! اونوقت پسره باید بره خودکشی کنه؟!!
* دعا رو هم بکنید.
* با خانواده تون گفتمان و مذاکره کنید. شرایطتون رو ، معیارهاتون رو بگید. بگید که وقتی کسی خواست بیاد مثلا اگه معیار قد براتون مهمه بگید. یا اگه تحصیلات و ... .



پ.ن :اینا رو قبل از ارسال فرشته مهربان تایپیدم. توضیحات ایشون خیلی خیلی کامله. اصلا تاپیک بسته بشه.:18: سه ارسال در یک روز شده یک ارسال در دو روز!

انشاالله که خوشبخت بشید.:72:

سلام گلاب خانم


گلاب تو روی جمع ، منم بعنوان کسی که خودم چندبار با چشمای خودم قاتل بروسلی رو از نزدیک دیدم ، خواستم چند تا مطلب بگم.:biggrin:


نکته اول اینکه :
یک زمانی مثلا ما سرفه میکنیم و دکتر میریم ، و دکتر برای ما یک شربت تلخ مزه تجویز میکنه ... اما یک زمانی توی یخچال ، یک پارچ شربت زعفرونی داریم که با شکر و گلاب خوش طعم و خوش عطر شده و هر زمانی که تشنه میشیم ، برای رفع عطش یک لیوان از اون شربت رو میخوریم.... معمولا ما وقتی شربت تلخ مزه سرفه رو میخوریم ، بخاطر تلخیش ، خیلی کم نق و نوق میکنیم و غر میزنیم چون انتظارش رو داریم ، اما اگر یک لیوان شربت زعفرونی بخوریم و مثلا برخلاف انتظار ما تلخ باشه و یا حتی بی مزه باشه ، شاکی و ناراحت میشیم....



واقعیت اینه که این مثال در مورد زندگی ما هم هست ، در مورد طعم زندگی به خیلی از ماها دروغ گفتن... زندگی رو برای ما جایی برای تلذذ جویی و خوشی و خوشگذرونی و رفاه و... تعریف کردن... در حالیکه واقعیت چیز دیگه ای هست ... زندگی و مراحل مختلف اون با رنج و سختی و درد همراه هست «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ فی‏ کَبَدٍ» حالا اگه ما نگاهی خوشگذرانه و لذت جویی نسبت به دنیا و زندگی داشته باشیم ، دقیقا تصور ما از زندگی یک شربت زعفرانی هست که تا کمی سختی و درد توی اون بکشیم ، تحملش برای ما سخت میشه چون برخلاف تصور ما از زندگی هست ، اما اگر نگاه ما به زندگی یک شربت تلخ باشه و به انسان به موجودی نگاه بشه که در رنج افریده شده ، در سختی ها و دردها و جاهایی که به ما فشار میاد ، کمتر دچار سختی و درد و شکوه و گلایه میشیم... چون انتظار ما هم همین بوده... یعنی با یک تغییر نگرش به زندگی ، و داشتن یک نگاه واقع بینانه به زندگی ، خیلی از احساس دردهای ما کاسته میشه ... و اگر این نوع نگاه رو به زندگی داشته باشیم ، اصلا دیگه نگاه ما حتی به سختی ها و رنج ها هم تغییر میکنه و دیگه رنج رو رنج نمیبینیم و فقط طبیعت زندگی میدونیم و حتی اگه فلسفه این رنجها رو بدونیم و ایمان به این دردها و سختی ها هم داشته باشیم ، به جایی میرسیم که حتی سختی ها رو زیبایی میبینیم(ما رأیت الا جمیلا)



حالا این سختی ها توی دوران کودکی ما هست ، توی جوانی ، تحصیل ، اشتغال ، ازدواج ووووووو وجود داره ، و توی خواستگاری هم وجود داره ... همینکه فردی توی خواستگاری جواب نه بشنوه و رد بشه ، این یک درد هست که اگه نگاهمون رو اصلاح کنیم ، دیگه برای ما رنج و سختی _ این طرد شدن_ نداره .... جالب اینجاست که افرادی که نگاه واقع بینانه به زندگی دارن و زندگی رو محلی برای لذت جویی و خوشی نمیبینن ، کمتر دچار نوسانات خلقی و روحی در زندگی میشن.... یادمه خواستگاری دختر خانمی رفته بودم ، وقتی ازش پرسیدم چرا میخوای ازدواج کنی و هدفت از ازدواج چیه اصلا؟ گفت چون میدونم وقتی ازدواج کنم ، با چالشهای جدیدی توی زندگیم مواجه میشم و این چالش رو من دوست دارم و میدونم برای رشدم لازمه.... قطعا زندگی با این دختر به احتمال زیاد ثبات و حتی لذت بیشتری داره تا با دختری که وقتی ازش هدف از ازدواج رو میپرسی میگه برای اینکه یکسره همدیگه رو ماچ و موچ کنیم و یکسره اس ام اس عاشقانه بفرستیم و مسافرت بریم و کلا خوش بگذرونیم و حالش رو ببریم.....



نکته دوم اینکه ، در مورد گرایش به ازدواج غیر سنتی نوشته بودید که در تکمیل مطلب خانم فرشته مهربان من یک نکته رو بگم که ، بنا به امارهای موجود ، ریسک ازدواجهایی که در خارج از محیط خانواده ، اشنایی شکل میگیره زیاد هست ... حالا اصلا از این موضوع که بگذریم ، واقعیت اینه که خیلی از این اشنایی ها اصلا منجر به ازدواج نمیشه... یعنی یک اشنایی غیر سنتی نافرجام هست.... حالا واقعا شما فکر میکنید ، بفرض شما خواستگارهای سنتی دارید که به ازدواج ختم نمیشه ، و یک سختی میکشید و بعد یک دوهفته تموم میشه و میره پی کارش همه چیز.... حالا توی همین سایت ببینید چقدر اشنایی های غیر سنتی هست که چندین برابر سختی و گرفتاری برای طرفین ایجاد شده و اخرش هم هیچی... گرفتاری اینکه واقعا دختر پسر بهم تعلق ندارن و تکلیف کارشون معلوم نیست و یک اینده مبهم دارن ... چقدر جنگ اعصاب دارن بخاطر اینکه واقعا نمیتونن نیازهای همدیگه رو کامل رفع کنند ، اینکه چقدر فرصتها و زمانشون هدر میشه بابت هیچ و........... و از همه بدتر اینکه ظرف عاطفه و احساساتشون خالی میشه و اخر سر وقتی بهم نرسیدند ، یک احساس پوچی و انزجار از تمام جنس مخالف دارند ، چون دیگه احساسی برای خرج کردن ندارند و... مطمئن باشید درد و سختی اشنایی نافرجام غیرسنتی ، چند ده برابر اشنایی سنتی نافرجام هست.



نکته سوم اینکه اگه ما ادمها ، اینقدر داشته توی زندگی داشته باشیم و بانک داشته هامون پُرِ پُر باشه ، دیگه اصلا طرد شدن و نه شنیدن از بقیه و پسند نشدن از سوی دیگران ذره ای روی ما اثر نداره ... من خودم جوونتر که بودم ، همیشه یک شعاری داشتم ، میگفتم خوش به حال کسی که من برم بگیرمش (با همین لفظ و از ته دل میگفتم :biggrin:) ، البته اون زمان از روی غرور این حرف رو میزدم و این روزها از روی عزت نفس و خود دوست داشتن ..... چهره رو خدا به ما داده ، اما اینکه من چند تا هنر داشته باشم ، توی حرفه خاصی تخصص داشته باشم ، بتونم یک دو زبون خارجی حرف بزنم ، توی یک علم غیر درسی چند ده کتاب مطالعه کرده باشم و تخصص داشته باشم ، حجب و حیا داشته باشم ، اخلاق جذاب و شور زندگی داشته باشم و.... اینها اکتسابی هست وهمه چیزهایی هست که بانک معنوی زندگی ما رو پر میکنه و هر چقدر پرتر باشه ، نظر و رفتار نامناسب دیگران روی ما کمتر و کمتر اثر داره .... و این نوع داشته ها مثل ضربه گیر عمل میکنه....





من خودم چهره بانمک و باحالی دارم، فقط متاسفانه همین ابروهام چون پیوند داره ، باعث شده خیلی خوشگلیم ، انجلینا جولیایی نشه :biggrin: رفته بودم خواستگاری دختر خانمی ، این دختر خانم خیلی خیلی خوشگل بود... یعنی یک چیزی من میگم یک چیزی شما میشنوید... تا حالا من خواستگاری دختری نرفته بودم که اینقدر خوشگل باشه و اصلا تا حالا دختر به این خوشگلی از این فاصله نزدیک با این کیفیت ندیده بودم:biggrin:.... اصلا اینجور فایده نداره صبر کنید ببینم میتونم عکسش رو از توی فیس بوکش پیدا کنم....
.
.
.
.
اهان پیدا شد...

http://www.uplooder.net/img/image/12...led-1_copy.jpg

جان؟؟ واقعا الان انتظار دارین عکس ناموس مردم کامل لود بشه ؟ :biggrin: فقط این عکس مال سال پیش دانشگاهی اون دختره هست یکم سیبیل داره وگرنه واقعا بعد دانشگاه که من رفته بودم خواستگاری، جیگری بود:biggrin:.... خلاصه اینها توی خواستگاری یکسره از خوشگلی فک و فاملیشون تعریف میکردن و خیلی این موضوع خوشگلی براشون مهم بود و اخر سر هم ، به ما جواب نه دادن و از واسطه خبر رسید گفتن چون این پسرتون ابروهاش پیونده ، و اون بسیار خوشگلی مدنظر دختر ما رو نداره جواب ما منفی هست.... بعد واقعا فکر میکنید من پیگیر اون دختر خانم شدم یا اینکه ذره ای غصه خوردم؟؟ نــه ، اصلا ، چون اون دختر خانم بود که یک تیکه باحالی رو از دست داده بود ، من که چیز خاصی رو از دست ندادم... :biggrin: البته اینها که یک مقداریش شوخی هست .. منظورم اینه که اگه ما بتونیم روی رشد شخصیتی خودمون کار کنیم و تواناییهای خودمون رو افزایش بدیم واقعا نظر مردم روی ما اثر نداره حتی با وجود تعدد خواستگار، و دیگه خسته نمیشیم از تعدد خواستگارهایی که فکر میکنیم حضور بعضی از اونها توهین به ما شخصیت ما هست....




نکته چهارم اینکه ، همون خدایی که این چهره و فیزیک رو به مخلوقاتش داده ، برای هر کدوم هم یک زن و شوهری افریده که عاشق تیپ و چهره طرف مقابلشون بشه ، گاهی تو خیابون میشه دختر پسرهایی دید که واقعا در ظاهر هیچ سنخیتی ندارن ولی خدا مهرشون رو در دل هم قرار داده...

نکته زیاده ولی دیگه همکارانم از اتاق فرمان اشاره میکنن ظاهرا وقت امشبمون تموم شده :biggrin:

نقل قول:

---

هدی جان سوالی داشتم ازت:
اگر تو جلسه خاستگاری مادر و خواهر در مورد توانایی ها و کارهات سوالی نپرسن شما چطور بحث رو هدایت میکنی که اونهارو بیشتر با خودت و تواناییات آشنا کنی؟ که هم اونها بیشتر با خوده واقعیت آشنا بشن و هم حالت خودنمایی پیدا نکنه؟

---

من هدی نیستم ، هادیشون هستم :biggrin: به نظر من توی هر جلسه یک خانم خوش صحبت اگه باشه ، مثلا مادربزرگی ، خاله ای ، زن داداشی ، کسی ، خیلی اثر داره که ایشون از شما و توانایی شما تعریف صادقانه بکنه...


راستی یک موضوع دیگه هم اینکه ، اصلا توی جلسه خواستگاری کنار سینی چایی گل نزارید .... :biggrin:
من خودم یکجا رفته بودم خواستگاری ، بعد این دختر خانم کنار سینی چاییشون یک گل چسبونده بود ، وقتی برای من چایی اورد ، من فکر کردم این گله ، اشانتیونی چیزی هست :biggrin: اقا حالا هر چی من این گله رو میکشم ، مگه کنده میشه ، از اینطرف من گله رو میکشم ، از اونطرف هم دختر خانم دسته سینی رو محکم گرفته و داره میکشه:biggrin: حالا مگه من ادمیم که از مال مفتی بگذرم ، خلاصه هر چی کشیدم دیدم فایده نداره دیگه بیخیالش شدم:biggrin:.... بعدش رفتیم توی اتاق با دختر خانم صحبت کنیم ، بعد دختر خانم شروع کرد به حرف زدن گفت ببخشید شما چه معیارهایی انتظار دارید که همسرتون داشته باشه ، منم گفتم:
به نام خدا ، با عرض سلام و خسته نباشید خدمت شما و خانواده زحمتکشتون :biggrin: من در درجه اول میخوام همسرم یک فرد مذهبی باشه ، در درجه دوم میخوام همسرم جینگوله مستون باشه ، در درجه سوم ... هم میخواستم درجه سوم رو بگم ، دخترخانم ازم پرسید ، ببخشید شما همون اقای نود و سه سایت همدردی نیستید ، منم ذوق کردم و گفتم لابد میخواد عکس سلفی ، چیزی با من بندازه ، برای همین با نیش تا بناگوش باز شده گفتم ، چرا ، خود نامردشم :biggrin:.... دیگه از اینجا به بعد دیگه نفهمیدم چی شد که یهو به خودم اومدم دیدم با دسته گلم روی جدول کنار خیابون نشستم و خانوادم دارن بادم میزنن.... که شروع تمام حوادث از اون گل کنار سینی چایی بود :biggrin-new:

این تاپیک با جمعبندی استارتر به نتیجه رسیده اعلام می گردد :

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط گلاب

از همه دوستان هم ممنونم.تو این تاپیک نکات خیلی خوبی مطرح کردن.و به جمع بندی کلی ای رسیدم.
1-به تغذیه خودمبیشتر برسم و کمبود وزنی رو که دارم جبران کنم
2-رو اعتماد به نفس و عزت نفسم بیشتر کار کنم تا از برخورد نامحترمانه عده ای از خاستگارا ناراحت نشم.
3-قدرت بیان خودم و مادرم رو تقویت کنم و مسائلی رو باهاش قبل از خاستگاری مطرح کنم که هماهنگ شیم
4-دکوراسیون خونه رو با هنر خودم زیباتر کنم
5-از دعا و توکل کردن غافل نشم
و نکات دیگه ای که در باره جلسه خاستگاری مصباح جان مطرح کردن.

---