منفعل بودن بیش از حد در برابر شوهرم بیچاره ام کرده

سلام دوستان مشکلات قبلی من تقریبا حل شده البته حل که نه باهاشون با منفعل بودن فراوان کنار اومدم
خیلی وقته اینجا موضوعی نزاشتم که البته این ناشی از رو غلتک بودن زندگی بود
از تقریبا دو سال پیش که شوهرم رفت سره کار تقریبا همه چی خوب بود تا اینکه ماه پیش بدلیل شرایط بد اقتصادی تعدیل نیرو کردن و شو هر منم.....
باز شده همون آدم بی اعتماد به نفس شده منم به شدت منفعلم یعنی چشمم به دهن اونه بخنده میخندم عصبی باشه از ترس مثل بید میلرزم با عالم و آدم هماهنگ میکنم چیزی به آقا بر نخوره خیلی داغونم خیلی دیگه عزت نفس نمونده واسم احساس میکنم شخصیت ندارم برای خودم

خواهش میکنم کمکم کنید با این انفعالم کنار بیام به شدت هم ازش میترسم چون آدمیه که زود چیزی بهش برمیخوره و در مواقع شدید دست بزن هم داره (تو چیزی که من بی تقصیر و اصلا بی نقشم)
در ضمن هردو 26 هستیم من شاغلم و شوهرم در حال حاضر کار موقت داره

- - - Updated - - -

انقدر حالم خرابه و استرس دارم که صبحها از شدت استرس بالا میارم و دستهام به شدت میلرزه طوری که همکارام هم متوجه شدن به غذا خوردن بی میل شدم و احساس میکنم افسردگی شدید داره میاد سراغم
خودم هم با مطالبی که اینجا میخونم میدونم همه بدبختیام ناشی از منفعل بودنمه یعنی شوهرم هرچی بگه میگم چشم هر حرفی بگه بهش حق میدم اگه بیخود از دستم ناراحت باشه میرم منت کشی من که اصلا نباید ناراحت باشم خیلی عزت نفسم اومده پایین خیلییییییی

- - - Updated - - -

الان هم مشکل من این نیست که شوهرم زود عصبی میشه این نیست که فهمیدم چند بار بهم خیانت کرده این نیست که بهم بیخودی شک داره و محدودم کرده این نیست که زاید با خانواده ام جور نیست مشکل من اینه که چرا من با همه این موارد هیچی نمیتونم بهش بگم قبول دارم که ازش میترسم از کتک خوردن میترسم از اینکه نخنده و شاد نباشه دیگه دوستم نداشته نباشه میترسم
یکی بهم گفت تو زیادی وابسته شوهرتی ! در حالی که من وابسته نیستم بهتره بگم مشروط به شوهرم هستم یعنی رفلکس اونم بخنده میخندم بریم جایی میرم نریم چشم نمیرم حتی لباسهام رو هم اون انتخاب میکنه

چرا هیچ کس جوابمو نمیده؟
http://www.hamdardi.net/thread-29123.html
http://www.hamdardi.net/thread-29179.html
http://www.hamdardi.net/thread-29566.html
http://www.hamdardi.net/thread-30435.html
اینا لینک تایپک های قبلیه منه شاید کمکتون کنه

فکر میکنم همه دوستان درگیر امتحانات باشن ، اخه الان موقع امتحاناست و اکثر دانشجو ها از جمله خودم امتحان دارن ...
به نظر من باید حرفهای دلتون رو قاطعانه بزنید و منطقی . ترس اینو نداشته باشید که کتک میخورید اگه منطق بدونه مطمئنا این کارو نمیکنه .
پس بهتره تک تک مشکلاتون رو بنویسید و یه جمع بندی بکنید و بهش دلداری بدید که شرایطش رو درک میکنید و شما شریک زندگیش هستید و تا تهش باهاش هستید و در کنار همسرتون با تموم ناملایمات میجنگید . و اینم بگید که به همون اندازه که تو سختی میکشی منم میکشم پس حق من این نیست که باهام بد برخورد بشه حق من این نیست از محبتات محروم بشم سهم منم ازین مشکلات پنجاه درصده . مشکلات سختیها همیشه هست خوشبخت کسیه که شیوه مدیریت و حل مشکلات رو داشته باشه و رفتارش تغییر نکنه ....

دیگه منتظر جواب کسی نیستم مینویسم چون چون جای دیگه ای واسه حرف زدن ندارم
دیروز یه بدبیاری آورد.... شروع کرد به گلایه کردن از زمونه.... ولی نمیدونم چرا باز آخر سر همه ناراحتیهاش به من منتهی میشه .این بار هم مثل همیشه .البته نسبت به دو سه سال پیش بهتر شده دیگه عصبانی شدنی منو نمیزنه و وقتی مشکلی داره با من قهر نمیکنه ...
ولی دیروز که ناراحت بود حرفهایی گفت که خیلی دلم شکست:47: گفت الان هم سن و سالای من پی عشق و حالشونن واسه خودشون دوست دختر دارن حتی با حسرت گفت دختر میبرن خونه ولی من چی باید غصه این قسط و اون قرض رو بخورم.... مگه تقصیره منه؟ مگه من مملکتو خراب کردم؟ مگه من باعث وضع اقتصادی ام؟ باز هم صبح از استرس استفراغ کردم ....
دوست دارم یه بلایی سرم بیاد... نمیرم ولی اتفاقی بیفته که یه ذره قدرمو بدونه...

- - - Updated - - -

اصلا صبور نیست کلی برنامه ریزی کردم که فلان کار رو بکنیم دقیقا تا کی قرضهامون تموم میشه ولی انگار تو دنیا فقط ما قرض و قسط داریم
خیلی میترسم خیلی اگه این کار موقت رو ول کنه دیگه نمیدونم چی به سرم میاد....:54:

تاپیکاتو قبلا خوندم
چرا انفعالو در پیش گرفتی؟
البته با توجه به جریان دماغ شکستنو کتک و پاسگاه جراتمندی زیادم برات جواب نمیده
خب میتونی با مهربونی جواب حرفا و ناراحتیاشو بدی تا اینکه دقیقا همون رفتاریو بکنی که اون دوست داره
تو نظر خودتو بگو اما با مهربونی و احترام خیلی زیاد و دادن حس اقتدار و اعتماد به نفس به شوهرت
کلید مردو گوش کردی؟خیلی خوبه
یه سری چیزاییم که گفتی راجع به لباس و محدودیت و اینا فک میکنم متاسفانه بعضی اوقات ممکنه به رابطه قبل ازدواج شما فکر کنه که انقد حساسه روتون که شمام به نظرم رویه درستیو میش گرفتی که حساسیتشو تحریک نمیکنی و ممکنه به مرور زمان این وضعیت بهتر شه

دوست دارم یکی منو از این زندگی بکشه بیرون خودم جرئتشو ندارم و البته خیلی بهش وابسته ام که عاجزم از اینکه از زندگی برم بیرون
مطمئنم اونم همینو میخواد دوستم داره ولی دوست داست دوستم نداشته باشه یه بار وسط دعوا بهم گفت چرا بد نیستی که طلاقت بدم؟ یه بار دیگه هم گفت کاشکی میمردی و من نهایت یه سال عزادارت بودم ولی بعدش دیگه راحت میشدم

- - - Updated - - -

شاید برم مهریه مو ببخشم اصلا دوست دارم یه اتفاقی بیفته مجبور شم جدا شم....شاید بخاطر مهریه نمیتونه ازم جدا شه... بزار مانعش رو بردام

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط baitollah-abbaspour

تاپیکاتو قبلا خوندم
چرا انفعالو در پیش گرفتی؟
البته با توجه به جریان دماغ شکستنو کتک و پاسگاه جراتمندی زیادم برات جواب نمیده
خب میتونی با مهربونی جواب حرفا و ناراحتیاشو بدی تا اینکه دقیقا همون رفتاریو بکنی که اون دوست داره
تو نظر خودتو بگو اما با مهربونی و احترام خیلی زیاد و دادن حس اقتدار و اعتماد به نفس به شوهرت
کلید مردو گوش کردی؟خیلی خوبه
یه سری چیزاییم که گفتی راجع به لباس و محدودیت و اینا فک میکنم متاسفانه بعضی اوقات ممکنه به رابطه قبل ازدواج شما فکر کنه که انقد حساسه روتون که شمام به نظرم رویه درستیو میش گرفتی که حساسیتشو تحریک نمیکنی و ممکنه به مرور زمان این وضعیت بهتر شه

---

ممنون از اینکه بهم جواب دادین والا انفعال من ریشه در کودکیم داره وقتی بابام مامانمو کتک میزد میرفتم یه گوشه و فقط ناخونامو میجوییدم ولی اون یکی آبجیام جلو بابام وایمیسادن ولی من نه میترسیدم از کتک خیلی ممیترسم بیشتر از چیزی که واقعا هست ازش میترسم شاید این باعث انفعالمه البته شوهرم هم آدم کم اهتماد به نفس ولی در عین حال خیلی مغروریه و اصلا هم به علایق من توجه نمیکنه ابته تقصیری هم نداره من علایقمو بهش نگفتم همیشه هرچی میگه تاییدش میکنم....

مهناز خانم

زندگی کردن با آدم منفعل که خودش را دوست نداره و هیچی برای خودش نمی خواد خیلی سخته.
به قول همسرتون حتی اینقدر بد نیستید و یه کاری نمی کنید که بتونه حرف از جدایی بزنه.
فقط آدم می بینه یه مجسمه بی روح و بی هویت جلوشه که هیچ اراده ای از خودش نداره.

با بخشیدن مهریه و جدا شدن و ... هیچ کدوم از مشکلاتت حل نمی شه.
خوبیش اینه که الان فهمیدی اشکال کار از کجاست.
به حل کردنش فکر کن.
چرا فرار؟
به کجا؟ از کی؟

تا هر جای دنیا که بری، مهناز باهاته.
اون چیزیم که زندگیت را خراب کرده خودتی. پس با طلاق هم به چیزی نمی رسی. از خودت که نمی تونی جدا بشی. می تونی؟

چند سالته؟
شغلت و تحصیلاتت و سرگرمیهات چیه؟
زندگیت را چطور می گذرونی؟
تا حالا برای رفع اشکالات تربیتی و شخصیتیت چیکار کردی؟
مشاور و روانشناس هم رفتی یا می ری؟ اگه بله، یه کم توضیح بده.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

مهناز خانم

زندگی کردن با آدم منفعل که خودش را دوست نداره و هیچی برای خودش نمی خواد خیلی سخته.
به قول همسرتون حتی اینقدر بد نیستید و یه کاری نمی کنید که بتونه حرف از جدایی بزنه.
فقط آدم می بینه یه مجسمه بی روح و بی هویت جلوشه که هیچ اراده ای از خودش نداره.

با بخشیدن مهریه و جدا شدن و ... هیچ کدوم از مشکلاتت حل نمی شه.
خوبیش اینه که الان فهمیدی اشکال کار از کجاست.
به حل کردنش فکر کن.
چرا فرار؟
به کجا؟ از کی؟

تا هر جای دنیا که بری، مهناز باهاته.
اون چیزیم که زندگیت را خراب کرده خودتی. پس با طلاق هم به چیزی نمی رسی. از خودت که نمی تونی جدا بشی. می تونی؟

چند سالته؟
شغلت و تحصیلاتت و سرگرمیهات چیه؟
زندگیت را چطور می گذرونی؟
تا حالا برای رفع اشکالات تربیتی و شخصیتیت چیکار کردی؟
مشاور و روانشناس هم رفتی یا می ری؟ اگه بله، یه کم توضیح بده.

---

سلام شیدا جان ممنون که واسم وقت گذاشتی من و همسرم هردو 26 ساله هستیم تو یه شرکتی کار دفتری میکنم تحصیلاتم رو هم به علت مشکلات اقتصادی و الته حساس بودن همسرم به رفت آمدم به دانشگاه نصفه ول کردم
اونطورها هم که شما میگی مجسمه بی روح نیستم اتفاقا تو خونه خیلی بگو بخند میکنم و خیلی گرمم این انفعالم هم بعد از کودکی ریشه در نقطه ضعفم (آشنایی با پسری قبل از همسرم) هست که اوایل چون اینو واسه خودم ضعف میدونستم ناخودآگاه همه کارهای دیگه رو بر فق مراد همسرم انجام میدادم ولی الان دیگه بحث اون نیست دیگه روحیه ام مرده احساس میکنم همسرم اجباری باهام زندگی میکنه البته وقتی حالش خوبه میگه که خوشبختترین روی زمینه و واقعا دوستم داره ولی بقول معروف حرف دل طرفو باید مواقع دعوا ازش بشنوی تا تقی به تیقی میخوره میگه 4ساله خودمو بدبخت کردم و دلش هم نمیخواد جدا بشیم فقط میگه یکیمون بمیریم تا اونیکی راحت بشه

- - - Updated - - -

دیگه کم کم دارم به این نتیجه رسیدم که شوهرم ا فسردگی شدید داره متاسفانه هزینه مشاوره زیاده و نمیتونیم :54: بزارین یه کم از شوهرم براتون بگم 1-شوهرم به شدت درونگراست 2-اعتماد به نفسش خیلی کمه تا حدی که اگه یه دونه جوش تو صورتش داشته باشه هیچ جا نمیره و کافیه یه نفر نظر مخالف بگه بهش که کلا به هم میریزه 3-ورزشکاره و اکثر اوقات فراغتش و گاها موقع کاریش رو اشغال میکنه 4- خیلی گرمه و در اثر ژنتیکش عصبی هم هست 5- بسیار دمدمی مزاج هست یعنی تو اوج بگو بخند هم که باشیم یه اتفاق خیلی کوچولو برخلاف میلش اتفاق بیفته بدعنق و بداخلاق میشه 6- مواقعی که اعتماد به نفسش خوبه با من خیلی خوبه و خیلی بهم میرسه 7-وقتی بد عنق میشه همه کارای خوبی رو که تو خوشیمون انجام داده میکوبه تو سرم مثلا یه بار واسم یه انگشتر خریده بود و دوماه بعدش سر اینکه اومده بود باشگاه دنبال من و دیده من من یه دقیقه زودتر دراومدم کلی دعوام کرد و کتک کاری شدید کردیم گفت حیف اون انگشتر که واسه تو خریدم! در حالی که منم شاغلم و کل حقوقم رو دو دستی میدم بهش و پا به پاش تو ادای قرض و قسط همکار میکنم

مهناز جان،

منظورم از بی روح بودن این نبود که ساکتی.
تو برای تایید گرفتن هر کاری می کنی. خودت را به آب و آتیش می زنی. پس بی روح به اون معنا نیستی.

صبح که اشکالات همسرت را خوندم داشتم فکر می کردم
دو نفر با یه سری ایرادات تقریبا جدی
حالا اگه مهناز خودش را اصلاح کنه و خیلی هم خوب رفتار کنه، همسرش چی؟ اون را چطور می تونه اصلاح کنه؟

داشتم مسواک می زدم که یادم افتاد موقع یادگیری بدمینتون، سالها قبل وقتی که خیلی مبتدی و ناشی بودم
وقتی با دوستام که هم سطح خودم بودن بازی می کردم افتضاح بود. کلافه می شدم، خسته می شدم و هر دقیقه هم باید دولا می شدم توپ را از زمین برمی داشتم ....

هممون مترصد این بودیم که فرصتی پیش بیاد یا نوبتمون بشه که مربی باهامون تمرین کنه.
توپهای مربی اینقدر قشنگ و حساب شده می اومد که راحت می گرفتیمش
و اون اینقدر مسلط بود که بدترین توپهای ما رو هم راحت می گرفت

یاد تاپیکت افتادم و سوالی که از خودم پرسیده بودم
اگه مهناز خوب بازی کنه، می شه مث اون مربی
هر چی مهناز مسلط تر باشه ناشی گری طرف مقابل بهتر جبران می شه


به هر حال الان انرژیت را بذار روی خودت. این که تو خوب بازی کنی.
شاید اگه وقت بذاری و توپهای خوبی به همسرت بدی
اونم کم کم پیشرفت کنه و بازیش خوب بشه.

یه لینک تو تاپیک زهره گذاشتم، گوش کن.
از مشکلات کودکیت گفتی، شاید به دردت بخوره.

ممنون شیدا جان اینجا چند تا مسئله رو باید مطرح کنم اینکه من نهایت مسئول پرتاب توپهای خودمم پرتاپهای دیگه شوهرم رو چیکار کنم من که نمیتونم ضمانت پرتاب بد دیگرون رو کنم؟ من باهاش خوب برخورد کرده بودم قضیه کلا خوب بود تا یه ماه پیش که از کار درش آوردن به زمین و زمان گیر میده و بهونه گیری میکنه همه اش هم به من ربط میده الان پول برق واسه مون اومده صد تومن اومده سره من داد میزنه که من از کجا بیارم این پول رو بدم ؟ شرکت قبلیش تسویه اش رو نداده با من دعوا میکنه که پس قسطها رو چطوری بدم بعد با حالت طلبکارانه میگه بده دیگه قسطها رو بده این قبضها رو هم بده ببینم از کجا میاری بدی:47:
بخدا من خسته شدم همه اش استرس همه اش دلهره به قول آبجیم من باید مراقب آفتاب هم باشم که زیاد نتابه که آقا گرمش نشه
خیلی بدبختم خیلییییییییییییی
توی یه سایتی در مورد افسردگی داشتم میخوندم دقیقا رفتارهای مشابه رفتارهای شوهرم رو نوشته بود ! نوشته بود همسر وظیفه اش خیلی سخته و اینکه باید بدیهایی که تو این مدت میبینه رو از ذهنش حذف کنه نوشته بود این رفتارها عادیه برای مدت افسردگی ولی به خدا دیگه کم آوردم واقعا کم آوردم

مهناز جان سلام

من نوشته های تو و شیدا رو توی این تاپیک خوندم. شیدا مثل همیشه خیلی حرفه ای بهت جواب داده بود. بیا یه کاری بکن،(میدونم که تمرین لازم داره ولی شدنیه.)

1. کلن توی ذهنت و فکرت شوهرت و کارهاش رو همینطور که هست به عنوان یه وضعیت ثابت و پایدار بپذیر. (همینه که هست)

2. ذره بین رو از روی شوهرت بردار. دیگه به کارهاش تمرکز نکن. سعی کن اهمیت ندی که الان خوشحاله یا ناراحت. نبینش! بی خیال بشو نسبت بهش.

3. ذره بین رو بذار روی رفتار خودت. کارهایی رو که انجام میدی و احساساتت رو بنویس.

4. خودت رو بررسی کن. تو به هر دلیلی زخم های عمیقی داری که باید درمان بشه. (لطفن به درمان همسرت فکر نکن! کاری به او نداشته باش!) به زخم هایی که داری فکر کن!

5. کسی رو مسئول و مقصر مشکلاتت ندون! فقط خودت هستی و خودت! خودت رو هم سرزنش نکن!

6. دقیقن بررسی کن ببین جه کاری از دستت برمیاد برای مهناز انجام بدی؟ برای اینکه مهناز احساس بهتری داشته باشه؟

7. شروع کن به دوست داشتن مهناز و کمک کردن به مهناز و فکر کردن به خودت و نیازهات.

بیا اینجا برامون بنویس که مهناز چه کاری از دستش برمیاد برای خودش انجام بده. راجع به زندگی شخصیت بنویس و داستان های شخصی خودت رو برامون تعریف کن!

منتظرم.

سلام. من حرفای شیدا حون رو تائید میکنم ولی یه نکته ای یه ذهنم رسید که گفتم بد نباشه بگم. من حس میکنم تو زندگی وقتی یک طرف خیلی محکم باشه و بخواد همه چیزو همیشه رو به راه کنه و دائم به فکر حل مشکل باشه و هیچ وقت کم نیاره درسته که این رفتار خیلی پسندیده است ولی یه سری تاثیراتی رو طرف مقابل میذاره که نمیشه ازش گذشت. مثلا اینکه اون طرف میدونه همیشه کسی هست که محکمه و حواسش به قسط هاست و هر چیز مطابق میلش باشه براش فراهم میکنه. درنتبجه اون خودشو کنار میکشه چون مبدونه همیشه یکی هست که تا اوضاع به هم بریزه همه چیزو جمع و جور کنه. به نظرم این خوب نیست. مخصوصا برای مردا که باید برعکس این مرد باشه که حامی زن و تکیه گاه زن باشه. من فکر میکنم شااید بد نباشه وقتی مهناز خانم تو یه شرایطی که حال شوهرش خوبه برعکس اون رفتار نگرانی و استرس از خودش نشون بده و از ترس هاش با شوهرش حرف بزنه بگه که از اینده میترسه. اون موقع است که شوهرش میفهمه که این زن نیاز داره که اون تکیه گاهش باشه. و باید خیلی محکم باشه تا بتونه ازش مراقبت کنه. گاهی وقتا برای زن لازمه که به شوهرش یفهمونه چقدر نیاز داره که اون محکم باشه. شاید اگه مهناز یه رفتاری مثل رفتار شوهرش مثل شکایت از زندگی و کار و قرض از خودش نشن بده یه کم اون مرد به خودش بیاد. و اون زمانیه که اینبار مرد زن را دلداری میده. و اینجاست که زن باید از مرد زندگیش به خاطر قوی بودن و اعتماد به نفس داشتنش تشکر کنه و ازش بخواد همیشه همینطور مثل کوه باشه.

مهناز سعی کن حرفتو بزنی دیگه منعل نباش ادمها فقط یکبار زندگی میکنند تو اعتماد به نفس ضعیف شده حرفاتو بزن نزار اینطور عقده بشه ناامید نشو تا کی میخوای تو خودت بریزی هااااا حرفتو بزن صحبت کن مرگ بکبار شیون یکبار

بدبیاری پشت بدبیاری .....
رفته بود تسویه شو از شرکت بگیره قرار بود قسطهامون رو با اون بدیم یخورده حالش بهتر شده بود کل حقوقشو واسه وامی که از شرکت گرفته بود در اومدن که هیچ گفتن بقیه شو هم بیار واریز کن.. بیمه بیکاری هم میخواست بگیره فعلا جور درنیومد:54:
یعنی حسابی ناراحته میگه رسیدم اونجا(شب میرسه) حتما خودمو میکشم دیگه خسته شدم میگه خودمو بدبخت کردم مسئولیت زندگی رو نمیتونم تحمل کنم
من الان چیکار باید بکنم چطوری باهاش رفتار کنم چطوری دلداریش بدم بدون اینکه وظایف درست کردن قضیه رو به عهده بگیرم خیلی داغونم خیلی ...
روزه گرفته بودم از استرس دوباره بالا آوردم روزه ام هم باطل شد....

سلام دوست عزیز
اول فقط داشتم تاپیکتونو میخوندم بعد دیدم نمیتونم جواب بدم چون خودمم همچین روزهاییو تجربه کردم
شما و همسرتون هر دو منفعل هستین انفعال فقط پذیرش مطلق نیست اتفاقا پرخاشگری از بزرگترین نشانه های انفعاله
اما اینجا اونچیزی که بیشتر از انفعال به چشم میخوره این احساس ناتوانی و ناکارآمدی هر دوی شماست
ببین عزیزم الان شما دو تا هی دعوا کنین هی جر و بحث کنید هی بهم استرس وارد کنین آطا قسط و قرضهاتون پرداخت میشه ؟آیا روابطتون عادی میشه؟

همسرتون متاسفانه جایگاهشو به عنوان یه مرد نمیشناسه و شما هم اشتباها جایگاه غلطیو نشونش دادین
کدوم بانک در اثر پرداخت نکردن چند تا قسط کسیو کشته؟کدوم آدمیو میشناسین که تا حالا قسطی ازش عقب نیافتاده باشه؟اداره برق همین الان منتظره شما قبضو بدین؟

جواب همه اون سوالها مسلما نه،دقیقا من خودمم هزار بار این شرایطو تجربه کردم باید سعی کنین اوضاعو مدیریت کنین
پ.ن:متاسفانه شرایط بد مالی به خاطر وضع اقتصادی جامعه به همه زوجهای جوون فشار میاره هیچ کسی هم استثنا نیست

پ.ن2:بیشتر مراقب سلامتیتون باشین
ا

ممنون دوستان که تایپکمو میخونید و جواب میدین تشکر ویژه از خانم she
شوهرم انقدر که وقتی درگیر مشکلاته تقصیرات رو گردن من انداخته منم ناخوداگاه احساس میکنم واقعا تقصیر منه و اگه با این شرایطش (اینکه اول ازدواج هیچی نداشت )باهاش ازدواج نمیکردم اونم توی دردسر نمینداختم الن هم واقعا عزت نفسمو از دست دادم شوهرم الان که زنگ زده بود و ناراحت بود باز هم گفت که خودمو بدبخت کردم و مگه قحطی دختر میخواست بیاد که زود ازدواج کردم و....
البته یه چیزی ....اینی رو که میخوام بگم یکی از اشتباههای زندگیمه و کمبود عزت نفسم هم ناشی از همینه و اینکه دوست دارم اینی رو که میخوام بگم رو همیشه انکار کنم ولی واقعیت اینه:
ما یه سال باهم دوست بودیم و توی این دوران دوستی چندین بار شوهرم به بهانه های مختلف باهام قهر میکرد و میگفت ما به درد هم نمیخوریم و من پشیمونم و ... ولی متاسفانه متاسفانه با اصرار زیاد تلاشم رو کردم که با هم ازدواج کنیم کلی گریه زاری میکردم و انقدر بهش زنگ میزدم که از رو میرفت و باهام آشتی میکرد. گاهی آدم یه کارهایی میکنه که نه عقلش مجوز میده نه احساسش ولی باز اون کار رو انجام میده ! منم موقع ازدواجم این احساس رو داشتم حتی یه خاستگار با شرایط خیلی خوب هم داشتم حتی راضی نشدم ببینمش مبادا که نظرم عوض بشه و دقیقا این روزها جلوی چشمم بود ولی انگار یه خودآزاری داشتم و شاید باورتون نشه ولی خودم از بچگی خواستم زندگی پردغدغه ای داشته باشم و حتی از خدا میخواستم هیچ منو بی مشکل نکنه که از یادش غافل بشم ولی الان همین مشکلات منو از یادش غافل کرده!

مهناز اون سخنرانی ها رو گوش می کنی؟

شوهرت را ول کن. خودت خودت خودت ........

در مورد تمام این رفتارهای شما اونجا توضیح می ده (همینایی که تو پست آخرت نوشتی)

سلام دوستان دعا کنید امروز من ختم به خیر بشه ! هنوز شوهرمو ندیدم بعد از ظهر میبینمش !
شیدا جان میشه لینک اون سخنرانی رو برام بفرستی نتونستم پیداش کنم

دانلود رایگان برنامه های دکتر علی بابایی زاد

سلام خوشبحالت که انقد صبوری عزیزم