نمایش نسخه قابل چاپ
دوستان کم و بیش با مشکلات و مسائل زندگی مشترک من آشنایی دارند.
در بحران فعلی زندگی مشترکم از چه راههایی میتونم آرامش لازم رو کسب کنم؟
چنین شرایطی رو با اتفاقات پیش اومده از جمله ...
جدا زندگی کردن من از خانمم،
اقدام برای طلاق
و درگیری فکری من درباره آینده و زندگی پسرم رو به چه صورت میتونم درست مدیریت کنم؟
سلام،
اگه اشتباه نکنم،
خطاهای تشخیصی ذهن + عدم مهارت های ارتباطی + زمان = بحران.
منظورم از خطاهای ذهن، اینها هستند:
http://www.hamdardi.net/thread-154.html
و منظورم از "ارتباط"، ارتباط با خود، ارتباط با پیرامون (شامل انسان ها) و ارتباط با خداست.
در واقع ذهن در تشخیص واقعیات درونی و بیرونی ما دچار خطا می شه، و گستردگی یا عمق این خطاها وقتی در گذر زمان در کنار عدم مهارت های ارتباطی ما قرار می گیرن، هر از گاهی زندگی ما رو دچار بحران می کنن.
بر این اساس:
بازبینی فعالیت های ذهنی + کسب مهارت های ارتباطی + زمان = برون رفت از بحران.
پیشنهاد من:
(1) تاپیک خطاهای ذهنی رو با دقت بخونید و برای خطاها مثال بزنید تا کاملا درکشون کنید. مطالعه ی کتاب "از حال بد به حال خوب" که این تاپیک برگرفته از اونه، در این مورد بهتون کمک می کنه. لیست خطاها رو پرینت بگیرید و به دیوار اتاقتون بچسبونید.
بعد هر زمان که ذهنتون داره کار می کنه، سعی کنید فعالیتش رو با دقت رسد کنید. خطاها رو ببینید. بعد فکر درست رو هم مشخص کنید. اگه اینها رو در یه دفتر بنویسید بهتره. اما در هر حال زیاد به خودتون فشار نیارید. همین رسد کردن کار خودش رو می کنه.
یه مثال بزنم که منظورم روشن تر بشه. مثلا وقتی این فکر از ذهنتون می گذره:
به خودتون بگید: پژمان بذار ببینیم این فکر خطایی نداره؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط پژمان
بعد برید و لیست روی دیوار رو از اول بخونید. احتمالا به این نتایج می رسید:
خطای همه یا هیچ + تعمیم مبالغه آمیز + بی توجهی به امر مثبت + استدلال احساسی+ ...
در حین تعیین خطاها، احتمالا وارد یه مذاکره با خودتون می شید. مثلا می گید: پژمان واقعا هم اینطور نیست که "هیچ" چیزی نتونه من رو برگردونه. فرضا اگه فلان رفتار و فلان رفتار تغییر کنه، من طبیعتا می خوام زندگی کنم. یا: پژمان این زندگی چیزهای قشنگی هم داره، مثلا فلان چیز و فلان چیز. به هرحال همسرم همواره به من وفادار بود و غیره.
در مرحله بعد فکر درست رو مشخص کنید. مثلا می تونه این باشه: با توجه به شرایط فعلی ای که در زندگی ما حاکم شده، برای من بسیار سخت و غیر معقول میاد که این زندگی رو به شکل فعلیش ادامه بدم.
من اینها رو مثال زدم که حرفم رو روشن کنم. اصراری در مورد درستیشون ندارم.
در هر حال ذهنی که خطای کمتری داشته باشه، صاحبش رو از بحران ها دورتر نگه می داره.
(2) افزایش مهارت های ارتباطی.
در ارتباط با خودتون: فهرستی از توانایی ها و تجارب موفق خودتون رو جمع آوری کنید و روزی سه بار به مدت 40 روز مرور کنید.
هر شب قبل از خواب، به مدت 10 دقیقه اتفاقات خوبی که در اون روز براتون افتادن رو مرور کنید. وقتی بهش فکر کنید متوجه می شید که خیلی اتفاقات خوب براتون افتاده. مثلا اینکه از توانایی دستشویی رفتن برخوردار بودید و مجبور نشدید رنج و تحقیر این رو تحمل کنید که یه انسان دیگه در این مورد بهتون کمک کنه. و خیـــــــــلی چیزهای دیگه.
برای ارتباط بهتر با خودتون، چه راهکارهای دیگه ای به ذهنتون می رسه؟ لطفا برام بنویسید.
در ارتباط با پیرامون، این تاپیک ها رو بخونید:
http://www.hamdardi.net/thread-19883.html
http://www.hamdardi.net/thread-18343.html
ارتباط مرتب و مطلوب با خدا رو هم فراموش نکنید. خیلی کلیدیه، خصوصا در این شرایط.
(3) زمان بدید و صبر داشته باشید.
همونطور که زمان زیادی طول کشیده تا به این بحران برسید، زمان هم لازمه تا ازش بیرون برید. تحلیل درست شرایط و تخمین درست زمان برون رفت، سهم مهمی در موفقیت داره.
مطالبی که نوشتم مستقل از تصمیمیه که در مورد پایان دادن یا ندادن به زندگیتون می گیرید. در هر حال در یه شرایط سالم ذهنی و روانی، احتمال تصمیم درست بیشتر می شه.
موفق باشید.
سلام خانم میشل... ممنونم برای مطلب آموزنده تون
درباره خطاهای شناختی خطای سوم فیلتر ذهنی برای من پررنگ هست.
برای ارتباط بهتر با خودم باید فکر کنم چه کارهایی رو بهتر میتونم انجام بدم
- - - Updated - - -
من در اینجا میتونم ذهنیاتم رو بنوبسم یا نمیتونم؟
سوالاتم و ذهنیاتم رو مینویسم
من از گذشته ام متنفرم و نمیتونم با این مورد زیاد ارتباط برقرار کنم ولی گذشته و حال من ادغام شده.
باورم این هست گذشته ام دست و پایم رو بسته اجازه پیشرفت به من نمی ده.میدونم باید با گذشته کنار اومد ولی نمیخوام توی وضعیت حالم خللی ایجاد کنه.چطوری میتونم از قید وبند گذشته ام رهایی پیدا کنم؟
- - - Updated - - -
الان یه حسی دارم میخواهم همه گذشته ام و آدمهایی که توی گذشته من دخیل بودن رو از اطرافم کنار بگذارم چون حس میکنم باعث تمام ناتوانی ها و پسرفت های احتمالی من شرایط و آدمهایی بودند که همیشه مثل سایه دنبالم بودند
- - - Updated - - -
توی زندگیم همیشه شرایط و خواسته ها چه جبر محیطی و چه جبر زندگی یا خانوادگی همه به من تحمیل شد.با وجود اینکه خیلی سعی کردم واقعا خیلی سعی کردم کنار بیام ولی رفتار آدمهای اطرافم باعث شد هیچوقت درک متقابلی از هم نداشته باشیم
- - - Updated - - -
میخوام از خیلی چیزها فاصله بگیرم.میخوام یک آدم دیگه بشم همین درک وهمین ذات وهمین شخصیت خودم باشم ولی یک آدم متفاوت.برای این موضوع هم سالها تلاش کردم چه روحی چه معنوی چه تحصیلی وچه شغلی و حالا کم کم دارم به هدفم نزدیک میشم.هنوز کامل نزدیک نشدم ولی کم کم روی غلطک میفتم چرخه زندگی + واسم شروع کرده به چرخیدن و نمیخوام هیچ کس وهیچ چیز متوقفش کنه
- - - Updated - - -
میگن اگر میخواهی با عقابها پرواز کنی نمیتونی معاشر بوقلمون ها باشی. من همه بوقلمون های زندگیم رو دور میریزم.میخواد آدم باشه یا شرایطی که قبلا داخلش بودم.دیگه اجازه نمیدم کسی واسم تکلیف تعیین کنه دیگه بخاطر کسی زندگی نمیکنم دیگه برای خوشحال نگه داشتن دیگران از رضایت خودم نمیگذرم.وقتی خوشحالم که خودم خوشحال باشم.
- - - Updated - - -
تا الان بخاطر سنم و شرایطم دیگران برای من خط مش تعیین میکردند الان من میگم اون ها باید بپذیرند اگر نمیپذیرند هم مهم نیست میتونند ارتباطشون رو قطع کنند.
- - - Updated - - -
ماه هاست برای وارد شدن دیگران حتی خانوادم ،به حریم شخصی ام حد وحدود نگه میدارم چون دیگه اون پژمان سابق نیستم و نمیخوام باشم.هر وقت دلم تنگ میشه تلفن رو برنمیدارم به طرف مقابل زنگ بزنم خودم رو نگه میدارم.هر وقت دلم تنگ میشه برای دیدن کسی که دوستش دارم عجله نمیکنم دیدار رو میگذارم برای وقتی که دلتنگیم سر اومد.
خوبه همینجوری ادامه بده. من کارشناس نیستم نخواستم نظر غیر کارشناسی بدم. فقط بعنوان تشویق گفتم
دو سال پیش خانم "بالهای صداقت " به من گفتند اگر "قفلی عوض بشه کلیدش هم عوض میشه".بی شک تاثیرگذارترین جمله ای بود که در انجمن با اون مواجه شدم و بیشترین تاثیر رو بر روی زندگیم گذاشت.ماه ها تلاش کردم قفل زندگیم رو عوض کنم کلیدهای زیادی توی این قفل شکسته شد ولی بالاخره کلید خودم رو پیدا کردم.اون کلید درونم بود ولی متوجه نبودم
- - - Updated - - -
تفییر و پوست انداختن درد داره و من با همه سلول های بدنم این درد رو کشیدم و الان منتظر پاسخ از سمت زندگی هستم.نمیدونم کی و کجا وچطوری ولی منتظرم.در حال حاضر تغییراتی که از دو سال پیش تا به امروز داشتم این موارد بودند... اگر مورد تازه ای به ذهنم رسید اضافه میکنم!
- - - Updated - - -
وقتی بچه بودم همیشه میخواستم شرایطم رو تغییر بدم،بعضی ها چیزهایی در زندگی داشتند که من نداشتم وچیزهایی من داشتم که بقیه نداشتند.
عادت به مقایسه کردن خودم با دیگران نمیدونم از کی شروع شد ولی شاید بخاطر تربیتم بود یا شاید بخاطر شرایطم بود مثلا همیشه اینکه بچه های دیگه مادر داشتند ومن فقط مادربزرگ داشتم شروع شد یا شاید بخاطر رویاهایی بود که میخواستم اونجوری باشم ولی نبودم،هرچی بود درسته عادت خوبی نبود ولی من رو خیلی تغییر داد.
- - - Updated - - -
چند سال پیش قبل از اینکه عضو انجمن همدردی بشم چندتا جمله رو نوشتم و قاب کردم و به دیوار خانه در بالای میز تحریرم آویزان کردم
مردان بزرگ یا راهی می یابند یا خود راهی میسازند...
در دنیایی که لبخند آدمها بخاطر شکست توست،برخیز تا بگریند...
بی پیرو مرو در خرابات هرچند رستم دستانی....
این جملات زندگیم رو دگرگون کرد!
- - - Updated - - -
یاد گرفتم از لاک قربانی بیرون بیام... شاید مسئول شرایطم در گذشته من نبودم ولی یاد گرفتم مسئول شرایط زندگیم در حال حاضر خودم هستم.
- - - Updated - - -
یاد گرفتم "من" وجودم خیلی قویه و فقط اونه که همه کاره است.یاد گرفتم بشناسمش و "من" وجودم رو از خودم و دیگران پس گرفتم.
- - - Updated - - -
برای گذران شرایطم بی رویه مشروب میخوردم یاد گرفتم عادتم رو کنار بگذارم و ماههاست سمتش نرفتم.
- - - Updated - - -
ارتباطم با خدا زیاد شده. من که قبل این از شمع فقط برای رفع تاریکی وقتی که برق نبود استفاده میکردم،مدتهاست بی اختیار شمع روشن میکنم و با خدا صحبت میکنم
- - - Updated - - -
با داشتن 24 سال سن نمیدونم کجای این دنیا ایستادم ولی حس میکنم جایی که ایستادم زمین زیر پاهایم سفته میدونم یکی هست اون بالا کمکم میکنه
- - - Updated - - -
انرژی های انباشته شده ام رو رها کردم انباشتگی باعث کپک زدن میشه من همه انباشتگی ها رو بیرون ریختم و رها کردم
- - - Updated - - -
فاصله گریه هایم رو در خلوت کم کردم .گریه هایم رو گذاشتم برای وقتیکه یا واقعا درمانده هستم و یا فقط برای دل خودم باشه.دیدم که چقدر انرژی های مثبت بیشتری سمتم میاد و راههای بهتری جلوی پایم قرار میگیره...این هم یک درس بود
- - - Updated - - -
رابطه ام رو با پدرم بهتر کردم چون فکر کردم پدرم با 57 سال سن الان به همدلی من به عنوان فرزند آخرش نیاز داره نه به جبهه گیری من.می بینم چقدر درکش از شرایط من بهتر شده و سعی میکنه دل به دلم بگذاره و کمکم کنه زندگیم بهتر بشه
- - - Updated - - -
اینکه با این انجمن آشنا شدم یک اعجاز توی زتدگی من بود...
دو روز پیش وقتی شمع روشن کرده بودم از خدا خواستم یک راهی به من نشون بده آرامش پیدا کنم...
دیشب خانم فرشته مهربان گفتند یک تابپیک با این عنوان ایجاد کنم
این هم یک نشانه دیگر برای من بود
- - - Updated - - -
مثل خیلی ها نبودم،مثل خیلی ها زندگی نکردم،دغدغه های من با اکثر همسن و سالهایم همیشه فرق داشت حتی وقتی بچه بودم
علتش رو هیچوفت نفهمیدم ولی دیگه دنبال چراهای زندگیم نمیگردم.دنبال چاره های زندگیم هستم
- - - Updated - - -
حکایت است در زمانهای قدیم توی یک دشت درختهای زیادی سبز میشدند
یکی از درختان هنوز در ریشه باقی مانده بود و باقی درختها ریشه هایشان سر از خاک بیرون آورده بود.ریشه ای که در خاک مانده بود از خدا پرسید خدایا چرا ریشه من سبز نشد؟
از سمت خدا ندایی آمد صبر کن
ماهها گذشت ریشه های دیگر تبدیل به نهال شدند و ریشه مورد نظر هنوز سر از خاک بیرون نیاورده بود.با ناراحتی از خدا پرسید خدایا درختها سبز شدند من هنوز در ریشه ماندم
خدا ندا داد صبر کن
سالها گذشت و درختهای دیگر سبز شدند و ریشه باز با ناراحتی گفت خدایا این چه حکمتی هست اگر نمیخواهی سبز بشم درخت بشوم چرا بذر من رو بوجود آوردی؟
از سمت خدا ندایی آمد به زودی حکمتش رو متوجه میشی
بعد از چند ماه ریشه سبز شد و درعرض مدت کوتاه تبدیل به یک درخت سرو شد و یک سر وگردن از باقی درختهای اطرافش بلندتر شد
خدا به او گفت اگر تو دیر رشد کردی اگر خیلی صبرکردی دلیل داشت تو باید در زندگیت از بقیه درختها بزرگتر و تنومندتر میشدی و ریشه هایت باید قویتر میشد
گاهی فکر میکنم شاید من هم حکایت اون سرو باشم
نقل قول:
نوشته اصلی توسط پژمان
افرین بر شما :104::104:
این جایگاهی که الان بهش رسیدی ( که بی انصافی است اگر نگوییم و اعتراف نکنیم که بخاطر سختیها و مشکلاتی که داشتی، بوده) سکویی است برای پرتاب شما به سمت یک آینده که هوشمندانه و شجاعانه و عاری از اشتباهات گذشته ساخته می شود.
در این مسیر "بخشش خویشتن" و "رها کردن اتفاقاتی " که به هر دلیلی خ در کنترل شما نبوده نیز بسیار مهم است.
باور کنیم که شکستی وجود نداره. باور کنیم که هیچ کس انقدر قدرتمند نیست که بتونه زندگی یک نفر که "می خواهد" تباه کند
هر جا اراده ای هست راهی هست :72:
من خورد شدم و دوباره ساخته شدم ولی خودم رو نباختم
چند تا سوال دارم،
پیشرفت رو در چه می بینی؟ پسرفت رو در چه؟
اگر این آدم ها در زندگی ات نبودند چند درصد می تونی اطمینان بدی که همونی می شدی که می خواستی؟ به نظر من تا زمانیکه پیشرفت زندگی ات را وابسته به وجود یا عدم وجود دیگران بدونی همچنان در سیر نزولی خواهی بود.
معنای آرامش برای شما در چه نشانه هایی نمود پیدا می کنه؟ با معنای واقعی آرامش چقدر نزدیکه؟ شاید آرامشی که در پی اون هستید با ذات شما همخونی نداشته باشه؟
زندگی هر انسانی کتاب ناگفته ای است با خاطرات خوش و ناخوش با ارزش ها و ضد ارزش ها . اگه وقتی کتاب می خونی یه دفعه ماجرای داستان و قهرمان هاش عوض بشن هیچ لذتی از اون کتاب نخواهی برد بلکه فقط سر در گم می شی. اما وقتی شخصیت اصلی داستان در اون کتاب در گذر از رنج ها تبدیل به قهرمان می شه اون کتاب تبدیل به یک اثر ماندگار می شه.
معنای آرامش برای من آرامش فکری و روحی هست.اینکه فرمودید "شاید آرامشی که در پی اون هستید با ذات شما همخوانی نداشته باشه؟ " کاملا متوجه منظور شما نشدم.لطفا اگر امکانش هست واضحتر توضیح بدید... ممنون.
سلام
پیشرفت رو در پیش برد اهدافم میبینم. این اهداف هر چیزی میتونه باشه.
در زمینه خودباوری،خانوادگی،اجتماعی ،شخصی،شغلی و هر چیزی که برای انسان مهم هست.علاقه ای ندارم وارد مسائل شعار گونه بشم و حرفهای کلیشه ای رو تکرار کنم ولی پیشبرد اهداف روحی و معنوی هم هست ولی خیلی شخصی هستند و ترجیح میدم درباره شون چیزی ننویسم.
پسرفت هم مشخصه نقطه مخالف پیشرفت هست.هر چیزی و هر امکانی که از انسان گرفته بشه و بازدارنده هدفها و تواناییهایش باشه پسرفت به حساب میاد.
آدمهای اطرافم در مواردی باعث پیشرفتم شدند مثلا پدرم با حمایتهای نسبی شون یا کسانی که در زندگیم چالش های عمیق و سختی ایجاد کردند و من رو ناخواسته مجبور کردند زود بزرگ بشم و دیدم نسبت به دنیا عوض بشه یک جوری باعث پیشرفتم بودند ولی بیشترین علت پیشرفتم توانایی و تلاش خودم بوده. در مواردی هم کاملا برعکس بود اطرافیان و نوع شرایطم باعث پس رفت های واضح در زندگیم شدند.
یعنی شما قبول ندارید بعضی از شرایط و بعضی آدمها بازدارنده برای پیشرفت آدم هستند؟حالا هر پیشرفتی؟
شاید کتابی که میخونیم بهتر است قهرمان هایش عوض نشه ولی ما میتونیم آخر کتاب رو اونجوری که دوست داریم بنویسیم.زندگی هم از نظر من خیلی با کتاب متفاوته اگر هم متفاوت نباشه اگر ما حکم قهرمان رو داریم پس میتونیم کتاب رو اونجوری که دوست داریم به اتمام برسونیم.
پژمان جان سلام
:104:
حرفهای قشنگ زده شده ....وقت برنامه ریزی و هدف گذاری برای حرفهای قشنگه . وقت عمل کردن ...
از همین ثانیه ها . از همین دقیقه ها ..... هر لحظه که بگذرد خیانت به خود کردی و اونچه که برامون نوشتی .....
منتظر پیشرفت شما هستیم ...........
مشاوران خوبی داشتی . موفق باشی :310:
میخواستم درباره راههای عملی کسب آرامش بدونم. کارهایی که شدنی باشه و انجام دادنش خیلی سخت نباشه.
درباره مدیریت رفتاری هم دوست دارم بدونم. چطوری رفتارم رو مدیریت کنم که نوع مدیریتم باعث پیشرفتم بشه؟یعنی این نوع مدیریت برنامه ریزی هایم رو تکمیل کنه و سرعت موفقیتم رو بالا ببره.مرسی
- - - Updated - - -
نقل قول:
نوشته اصلی توسط parsa1400
پارسا جان اینها هیچکدوم فقط حرف نبود همه مواردی بودند که به اکثر اون ها عمل کردم و نتیجه رو در حال حاضر نوشتم.دوسال قبل یک سری افکار داشتم ولی سردرگم بودم ... با کمک مشاور، کتاب ، فکر کردن وتجزیه وتحلیل زندگیم سعی کردم خیلی چیزها رو تغییر بدم.
الان هدفم برنامه ریزی روی اهدافم هست چون فکر میکنم از اون نقطه صفر در اومدم و به نقطه 20 یا 30 رسیدم باز هم نمیدونم باید مشاوران تعیین کنند پیشرفتم کمتر بوده یا بیشتر.ممنون برای دلگرمیتون:72:
سلام
امیدوارم به همه هدف هاتون برسین واز زندگیتون لذت ببرین وپدر نمونه ای هم باشین
با ارزوی خوشبختی
با سلام
جناب پژمان
بنده سعی می کنم راه کارهای عملیاتی خدمتتان عرض کنم .
1 - اولین و مهمترین گام در راه آرامش کنترل ذهن هست .
درگیریهای ذهنی ، ازدرگیر مشکلات و مسائل و تحلیل آنها تا ذهن خوانیها و حتی تصورات حاکی از خشم و نفرت و یا حتی تلافی جویی ..... همه و همه اولین و کاری ترین اثرش اختلال در آرامش و به تبع آن اختلال در سلامت و امور عادی زندگی حتی اختلال در تمرکز و ... رفته رفته اختلال در تفکر و تعادل رفتار می شود و بطور طبیعی ندانم کاریها شروع می شود
برای کنترل ذهن و در واقع تخلیه و تجلیه آن نیاز هست هر آنچه از ناملایمات و مسائلی که ناخوشایند و حتی نگران کننده است را از حوزه تمرکز خود خارج کرده و از واگویه شدن آنها دوری کنید که برای این کار سوئیچ فکری به سوی آنچه بطور مثبت شما را درگیر خود می کند بخصوص بصورت عملی به شما می تواند کمک کند .
همچنین پر کردن اوقات خود با فعالیتهایی که به شما لذت و آرامش می دهد و معاشرت با کسانی که به شما انرژی مثبت می دهند و موجب آرامش می شوند
2 - دومین گام ایجاد شبکه حمایتی هست ( حمایت روحی و عاطفی) از دوستان و آشنایان و همکاران گرفته تا خانواده . در این میان مشاوره حتی در همین همدردی می تواند یکی از گزینه های این شبکه باشد . مثلاً بنگرید و ببینید در میان اعضاء خانواده یا دوستان یا حتی مشاور کدامیک در چه مواردی می توانند در تخلیه ذهن و آرامش دهی و امید بخشی کمک باشند هر وقت در بحران روحی یا درگیری ذهنی به گونه ای قرار می گیرید که خود نمی توانید مدیریت کنید از آن افراد کمک بگیرید . دقت داشته باشید کسانی که نمک به زخم می پاشند یا با حس ترحم برخورد می کنند مناسب نیستند بلکه کسانی که قوی هستند و ضمن هم حسی به شما امید می دهند و کمک می کنند ذهنتان از آشفتگی بیرون آید و به مسائل دیگر سوق یابد را مد نظر قرار دهید ......
3 - بهره گیری از هر چیزی که خلاف شرع و شئونات و قوانین نباشد برای کسب آرامش .... مثلاً وقتی به هم ریخته اید احساس می کنید خوردن یک بستنی به شما آرامش می دهد ، فلان بازی ، قدم زدن ، دوش گرفتن ، تنفس عمیق ، دیدار یک دوست و .... پیدا کنید که چه چیزی شما را از درگیری ذهنی و بحران روحی بیرون می آورد و آرامش را به شما می بخشد همان را استفاده کنید
4 - استفاده از جملات تأکیدی امید بخش و نوید بخش و آرامبخش در مقابل یأس ، ترس و ناامیدی . ... مثلاً این نیز بگذرد ... بیخیال بابا .... اونچه مرا نکشد قوی ترم می کند ..... دنیا که به آخر نرسیده .... خدا را شکر بدتر از این نشده و ......
این را هم باید پیدا کنید که چه جمله ای با درون شما چفت می شود و اثر می گذارد و اون یا اونها را استفاده کنید .
5 - در خصوص بند اول تأکید می کنم بخصوص آنجا که مربوط می شود به اشتغال ذهن برای مدیریت مشکلات و تصمیم گیری درست و به موقع و مناسب با نظر به احتمالات و شرایط ،حتماً از مشاوره کمک بگیرید گاه ممکن است بگذارید زمان بگذرد و در لحظه و وقتش ببینید چه باید بکنید این وقتی خوب است که موجب اختلال ذهن نشود که می شود و خود را یا با اانفعال و بلاتکلیفی و یا نوعی بیخیالی، نشان می دهد که اصطلاحاً می توان گفت ذهن سر شده یعنی ظاهراً بیخیال شده و به نظر درگیر نیست اما در اصل درگیریها نامحسوس شده و نوعی سری باعث میشه آشکار نباشه و وقتی مسئله به ظاهر جدید سر برمی آورد خود را نشان می دهد یا مثلاً در امورات و اشتغال ، دست و دلتان به کار نمی رود و مختل می شوید . لذا بهره گیری از مشاوره برای طرح احتمالات مختلف و متفاوت و منفعل نماندن و تصمیم گیری درست و در واقع آماده باش بودن به گونه ای که بدانی وقتش که رسید چه خواهی کرد ( مهره های شطرنج مد نظر بازیکن هوشیار و قدر با نظر به حرکات احتمالی حریف هست تا هر وقت حریف حرکت کند حرکت مناسب را انجام دهد ) لذا بهره گیری از مشاوره در این زمینه باعث رهایی ذهن و وجود ، از اسارت دغدغه ها و نگرانی ها می شود و موجبات مدیریت درست در سایه آرامش و احساس قوتی که پدید می آید می گردد و چون از متخصص بیرون از گود کمک گرفته می شود نوعی احساس اطمینان ، رضایت و انصاف هم در فرد پدید می آید که این هم خود در آرامش و قوت و صحت عمل و تصمیم گیری به موقع و درست بسیار نقش آفرین است .
در این راستا انتخاب مشاور بسیار بسیار مهم هست
موفق باشید
ممنون خانم sevil73 ... شما هم همچنین:72:
- - - Updated - - -
سلام خانم فرشته مهربان
در مورد اول در این روزهای نوروز با توجه به درگیری های فکری و خانوادگی که این روزها دارم بیشتر با نت و صحبتهای خارج از برنامه با خانواده ام سعی میکنم ذهنم رو از موضوعات آزاردهنده دور نگه دارم.
حتی وقتی میبینم افکاری ناراحتم میکنه با هندزفری ساعتها موزیک گوش میدم و یا تلویزیون میبینم.
درباره مورد دوم این شبکه حمایتی رو باید خارج از خانواده ام پیدا کنم.باید جستجو کنم ببینم بجز یک مشاور حاذق چه کسانی رو میتونم در اطرافم پیدا کنم.
برای مورد سوم خیلی چیزها رو امتحان کردم و جواب داده.همین بستنی خوردن،بخصوص نوشیدن قهوه روزانه دو یا سه بار،دوش گرفتن،دویدن طولانی با هندزفری توی گوشم،شمع روشن کردن و بعضی از عمل هایی که ناخودآگاه در لحظه پیش میاد.
به جرات جملات تاکیدی نقش حیاتی توی زندگیم داشتند. اما بیشترین جملاتی که این روزها با من چفت شده و مرتبا توی مکالماتم به کار میبرم:
خدا بزرگه...
هیچ سختی همیشگی و هیچ خوشی ابدی نیست...
خدایا هرچی برای من خیره پیش بیار من رو آزمایشم نکن ...
همیشه میتونه بدتر از این هم اتفاق بیفته...
هستند.
در خصوص بند اول مشاوره، من از طریق همین انجمن و با انجمن آزاد،آیا قادرم به اون نوع از مشاوره وتغییری که مورد نیازم هست دست پیدا کنم یا باید حتما مشاوره ام حضوری باشد؟
پاسخ این سئوال برای من وافعا مهم هست.
ممنون
- - - Updated - - -
یک حسی درونم هست میدونم نباید باشه ولی آزارم میده یعنی همین بودنش آزارم میده... حس میکنم باید خودم رو از خودم پس بگیرم ولی با خودم کنار نمیام
- - - Updated - - -
اون تصورات حاکی از خشم و نفرت و یا حتی تلافی جویی رو میخوام از ذهنم بیرون بریزم و کنترل ذهن داشته باشم.
- - - Updated - - -
دنبال یک نقطه عطف توی زندگیم میگردم ولی پیداش نمیکنم.اون نقطه عطف چی میتونه باشه؟
- - - Updated - - -
یک هدف مهم دارم مربوط به یکی از سطوح پیشرفت من هست ولی برای بعضی از شرایط هنوز نتونستم به اون چه که میخوام دست پیدا کنم.چطوری برای این موضوع برنامه ریزی کنم؟ لازمه ساعت خاصی رو برای این کار اختصاص بدم یا باید تواناییم رو در این زمینه ارتقا بدم؟
- - - Updated - - -
دستگاهی رو که اختراع کردم لازمه ثبتش کنم یا مهم نیست ...چقدر در پیشرفت کاری من تاثیر پذیره... به حرف پدرم توجه نمیکنم و دنبالش نمیرم.
فکر میکنم کارم بی ارزشه؟همه انجام میدن؟برای خودم ارزش قائل نیستم؟ من "پژمان" یک نیرو میخوام چرا ندارم
- - - Updated - - -
:102:
اقا پژمان سلام . نیرو در درون خودت هست . به حرف پدرت گوش کن . ایا همه اختراع میکنند ؟ خودت رو دست کم نگیر . راهنمایی های دیگران را همیشه دخالت محسوب نکن . حرفهایی که دیگران میگند گاهی از روی تجربه بیشتره . گاهی از روی دلسوزی و دوست داشتنه . مثلا یادم میاد در یکی از تایپک های قبلیت نوشته بودی چون پسرت رو وقتی نوزاد بود حموم کرده بودی و مادر زنت دعوا راه انداخته بود . :311:این از نظر شما دخالت بود . ولی برادر من همه نوزادها رو مادرها یا مادر بزرگها حمام میبرند . کمتر پدری رو دیدم که خودش بخواد اینکار رو بکنه .
سلام
خانم واحد ممنون از توجه شما.... اصلا علافه ای ندارم توی این تایپیک درباره همسرم حرف بزنم و مشکلاتم رو یادآوری کنم این تایپیک برای آرامش من هست
سلام
سال نومبارک
ازروزی که برگشتید به تالارواقعا مشخصه ذهنتون خیلی درگیره...اما خداروشکردارید به جاهای خوب میرسید.
میگید میخواید خودتون روپیدا کنید...یعنی احساس میکنید خودواقعی تون روگم کردید.
میشه کمی توضیح بدید که ازخودتون چه انتظارهایی دارید...دوست دارید چطور باشید که نیستید؟
توضیحات خوبی دادید درموردخودتون...املیشترنوشت د که ازچه چیزهایی رنج میبرید...نگفتید میخواید چطور باشید
ازگذشته تون ناراضی هستید..حتی اززمان مجردی تون...پس چی رو گم کردید؟
ازچی دور شدید؟
سعی کنید ذهنتون روآروم کنید...تا بتونید خودتون رودریاببید...توصیه های فرشته مهربون عالیه...
الان وقت عمله...خوبه که ذهنیاتتون رومینویسید...اما سعی کنید ازاین به بعد کارهای مثبتی روکه بهشون عمل میکنید اینجا بنویسید.
هدفهایی روواسه خودتون مشخص کنید...حتی هدفهای کوچیک...لازم نیست حتما بزرگ باشه واحتیاج به زمان زیادی داشته باشه...
روی اهدافتون تمرکزکنید.
درضمن خودتون روهم دست کم نگیرید..به توانایی هاتون ایمان داشته باشید...اختراع تون روحتما حتما به ثبت برسونید حتی اگه خیلی کوچیک باشه
شما فرد پرتلاشی هستید...من این روازدوسال پیش درموردشما فهمیدم مثل همه دوستان اینجا...پس روبه جلو حرکت کنید...به گذشته فکرنکنید...عقب گرد نداشته باش
موفق باشید
نقطه عطف زندگیت را خودت می تونی پیدا کنینقل قول:
نوشته اصلی توسط پژمان
شاید حدس من غلط هست
ولی با نگاه اجمالی به حرفهایی که در تاپیکهای قبلیت و فعلیت زدی
نماد خارجی این نقطه عطف را در اصلاح رابطه ات با پدر و خانواده ات می بینم. انگار بهتر همدیگه را درک می کنید.
و این درک متقابله. حس می کنم پدرتون هم به سمت شما گام برداشته.
چیزی شبیه مشکل آرام، تو زندگیت رو به حل شدن رفته.
به مرحله پذیرش و بخشش گذشته هم می رسی.
شاید ازدواج در نوجوانی و زود بچه دارشدنتون، باعث شده یک مرحله از زندگیت را درست طی نکنی.
یه مرحله از زندگیت نیست
تجربه اش نکردی
نداشتیش
و حالا اون قسمت خلا و خالیه. می خوای توی ذهنت جاش را پر کنی.
paiize
سلام سال نو شما مبارک.ممنون از لطف شما
اگر بخواهم بنویسم الان دوست دارم در آینده چجوری باشم ممکنه بعدا نتونم یا نشه اونجوری بشم.ولی سعی دارم بفهمم وافعا چی رو گم کردم.
هدف کوچیک و بزرگ خیلی دارم همه رو نوشتم.زندگیم اصلا راحت نبود همیشه مجبور بودم از توی عمق مشکلات بگذرم فکر میکنم یک فاصله است بین اون چیزی که الانم با اونچه که باید باشم امید و آرزوهام چیزهای دیگه بود ولی چیزی که الان هست یک چیز دیگه است.
نگرانی دارم یک چیزی این وسط درست نیست.تلاش میکنم ولی موفقیتم به اندازه تلاشم نیست
خیلی سئوالات توی ذهنمه بعضی اوقات اینقدر تکرار میکنم سرخورده و نا امیدم میکنه.هی توی وجودم کندو کاو میکنم.میترسم زمانم بگذره و به چیزهایی که میخوام نرسم
- - - Updated - - -
شیدا
من نقطه عطف رو دو جور میبینم شاید هم یک جوره من اینجوری میبینم.به نقطه عطف داریم بعنوان رویداد مثبت تلقی میشه یکی بعنوان چالش و توی مشکلات رو میاد.
مثلا اصلاح رابطه ام با خانوادم یه نقطه عطف مثبته ولی بعضی اوقات وقتی به بن بست میرسیم و به چه کنم چه کنم میفتیم نقطه عطف دیگه خودش رو نشان میده.
الان من توی زندگیم به بن بست رسیدم ولی نقطه عطفم رو پیدا نمیکنم.وقتی هم به گذشته برمیگردم راههای دیگه رو میرم شاید گریزی پیدا کنم میبینم راهی نیست ولی یک چیزی برایم واضحه من چیزهایی رو فهمیدم و درک کردم که دیگه راه فراری برای اون ندارم.الان ناخودآگاه درونم بیدار شده شاید زمان برد آروم پیش رفت ولی بیدار شد.
من تازه راه زندگی کردن رو یاد گرفتم و میدونم زندگیم در حال تغییراته و نمیخوام سد راه وجود خودم بشم.
گاهی اوقات توی یه موقعیت فقط خودت هستی...وتلاشی روکه میکنی میدونی به نتیجه هرچند کوچک میرسی...عوامل دیگه دخالت دارند اما تاثیرشون کمه
اما گاهی تلاشها توی موقعیتی که خودت تنها نیستی وملزم به تلاش یه فرددیگه ست اونجور که باید جواب نمیده...مثل زندگی زناشویی...که واقعا به تلاش دوطرف بستگی داره...گاهی خیلی ها موفق میشن چون طرف مقابل بادیدن تلاش اون یکی به خودش میاد...گاهی هم نه!!!اما بازهم بی نتیجه نیست!!حداقلش اینه که وجدان خودت راحته ومیگی من تلاشم روکردم.
پس نگران نباشید هیچ تلاشی بی نتیجه نیست
اگه مسیر زندگیت روپیدا کردی ومیدونی باید چکارکنی پس ادامه بده زیاد درگیر نقطه عطف نشو...اگه باآرامش جلو بری وبه اهدافت نزدیکت بشی یه روز میبینی که نقطه عطفت رومدتها پیش پیدا کردی اما خودت متوجه اش نبودی!!
گفتی به خدانزدیکترشدی...اگه بیشتربه این موضوع توجه کنی وخدارودرهمه حال ببینی یه مدت دیگه خیلی چیزها دستگیرت میشه.
نگران نباشید
فقط آرامش داشته باشید وذهنتون روکنترل کنید
تعریف کلی نقطه عطف: تلاشهایی برای آغاز یک فرآیند مقتدرانه است به منظور خودسازی دوباره و قرار گرفتن در مسیری که به سوی مقصد واقعی می رود نه یک مسیر تاره یا یک نقشه اصلاح شده تازه.بلکه مسیری کامل و بیدارکننده.
به نظر من همه چیز به زمان حال من بستگی داره. حال من همان گذشته من هست که من رو به اینجا رسونده و آینده من همین حال من هست که چه تصمیمی میگیرم و کدوم مسیرها رو انتخاب میکنم.
اگر بتونم نقطه عطفم رو پیداش کنم میتونم گام بزرگی بردارم و نصف راه آینده ام رو هموار کردم.
چرا نمیتونم پیداش کنم چرا؟خیلی ذهنم رو مشغول کرده حس میکنم روبروی دری قرار گرفتم که باید وارد بشم ولی کلیدش رو گم کردم.
نقطه عطف جایی هست که جهت تقعر منحنی عوض می شه
پیشامدی که باعث می شه دنیای یک نفر تغییر کنه
سلام.این فایل رو لطفا تا آخر گوش بدین.شنیدنش ضرر نداره:) به آرامش من که کمک زیادی کرد،امیدوارم به درد شماهم بخوره.
http://bayanbox.ir/download/838506414230...ra-64K.mp3
- - - Updated - - -
لینک اصلاح شده این هستنقل قول:
نوشته اصلی توسط tanin-91
http://bayanbox.ir/download/83850641...eZahra-64K.mp3
خودتون میگید دیگه...
تلاش واسه خودسازی...
کاری که شماالان داری انجام میدی وبه قول شیدا جان اتفاقی این وسط میفته که مسیر زندگیتون تغییر میکنه
اتفاقی که الان داره واسه شما میفته هرچند اتفاق خوبی نیست اما میتونه نقطه عطفی باشه واسه تغییر زندگیتون
واسه همینه که میگم شما ادامه بدید مطمن باشید همین احساسی که پیدا کردید واسه تغییر وخودسلزی ازجایی شروع شده وشما حواستون نیست...چون ذهن شلوغی دارید
موقعیتی که واسه شما پیش اومده...شمارو به خودتون آورده!!بیشترازاین ذهنتون روخسته نکنید
بیشترسعی کنید عمل کنید
کارهایی عقب افتاده...کارهایی که دوست داشتید یه روزی انجام بدید...روعملی کنید
نقطه عطف زندگیم رو در حال حاضر پیدا کردم ... استقلال شخصیتی