چگونه با مجردی ام و رنج هایش سازگار شوم؟من درمانده شدم و نیاز به کمک دارم و راه حل کاربردی میخوام

با سلام<br>من تازه واردم ولی دو سالی هست که به صورت مهمان از مطالب تالار استفاده میکنم.. و خیلی یاد گرفتم و گاهی یاداشت هم برمیداشتم...وقت های ازادم رو میومدم و تایپیک ها رو میخوندم و اینجوری سعی داشتم برای مشکل ام خودم راهی پیدا کنم ولی موفق نشدم....من دارم وارد سی و یک سالگی میشم..و  کارشناسی ارشد دارم و نزدیک دو سالی هست که شاغل شدم..دختر شاد و بیخیالی بودم و از زندگی ایم لذت میبردم..من اعتقادات مذهبی دارم و هیچ وقت سراغ دوستی با پسرها نرفتم...چون باور داشتم که درست نیست و مخصوصا وقتی میومدم و این مشکلات رو میدیدم مطمن تر میشدم که راه ام رو درست انتخاب کردم....اما  جدیدا اتفاقاتی افتاده که باعث شده خیلی کم بیارم...مثلا ازدواج های زیادی دور و برم اتفاق میوفته مخصوصا توی محیط کارم که اکثرا هم با هم چند سالی دوست بودن و الانم دارن ازدواج میکنند با هم...البته من همه اشون رو خیلی دوست دارم و ارزوی سلامتی و خوشبختی دارم..ولی این روزها انگار یه جور دلتنگی و غمی وجودم رو گرفته..مثلا تو خیابون همه دو تا دو تا....راستش من دختر مغروریم و اصلا توی ظاهرم به روم نمیارم ولی الان میبینم نکنه تا اخر تنها بمونم....من دو سه تا خواستگار داشتم که روحم بعدا از وجودشون با خیر شده اخه مامان و بابا بدون اینکه به من بگن رد کردن...  و من از فامیل میشندیم که فلانی زنگ زده بوده و منم فقط سکوت میکردم..چون من اصلا خبر نداشتم.این جند مورد هم سه سال پیش بوده..خیلی ترس ها و غم ها وجودم رو گرفته..لطفا من رو راهنمایی کنید...ممنونم

سلام دوستم خوش اومدی.اول اسمتونو عوض کنید تا موج منفی نده:18:

اگه تو تالار یه چرخی بزنی متوجه میشی که این مشکل واسه خیلی از دخترا اپیدمی شده.نمیدونم پسرا تعدادشون کم شده؟تعداد پسرای مسئولیت پذیر و اهل ازدواج کم شده یا چی؟

خلاصه اینکه شما تنها نیستید و تنها شما نیستید (عجب جمله ای گفتم:227:)

آخرای سال و روزای اول سال این حس میاد سراغ اکثر جوونا که چرا من تنهام چرا من همدم و همسر ندارم.باورتون نمیشه تو همین هفته ده تا از دخترای فامیلمون مزدوج شدن به حول و قوه الهی:18:ولی واسه بعضیا انگار قسمت نیست به راحتی ازدواج بکنن.من خودمو مثال میزنم درسمو از همون دوره مدرسه تا ارشد پشت سر هم و با رتبه خوب تو بهترین دانشگاه خوندم.تو بهترین ارگان دولتی و با موقعیت شغلی خوب کار میکنم.از نظر ظاهر و قد و قواره و تیپم خدا شاهده چیزی کم ندارم(ما که یاری نداریم ازمون تعریف کنه حداقل خودم از خودم تعریف کنم:311:) ولی همچنان مجردم و جالب اینکه همه دخترای فامیل و همه دوستام ازدواج کردن و فقط یکی دو تا دوست مجرد دارم.پس کاملا حس شمارو درک میکنم.



خودم تو تاپیکای مشابه تاپیک شما یه سری توصیه ها و حرفا زدم تا بیشتر تو معرض انتخاب قرار بگیرن مثل:شرکت تو مراسم عروسی و کلاسهای مختلف،خوش تیپ بودن،خوش رو بودن،برخورد اجتماعی خوب و خنده رو بودن،داشتن یه کوچولو آرایش ملیح و این چیزا.ولی بعدا دیدم خودم که اینارو دارم پس چرا مجردم:311:کسایی رو تو اطراف می بینم که نه اخلاق دارن نه تیپ و قیافه ولی ببین با کیا ازدواج کردن.پس نتیجه میگیریم شانس تو مقوله ازدواج خیلی دخیله.



پدر و مادر شما هم کار اشتباهی کردن که با وجود اینکه شما سه سال پیش، 28 سال سن داشتید و سن کمی هم نبوده خواستگارای شمارو رد میکردن.


گفتی مغروری ولی امیدوارم این غرروت از نوع غرور خوب باشه نه غروری که با اخم و تخم همراهه چون پسرا جرئت نمی کنن بیان طرفت.تو محیط کار که کیس زیاد پیش میاد پس سعی کن خوش برخورد باشی ولی در عین حال متین و خانوم.


امیدوارم زوده زود عروس بشی البته از نوع خوشبختش:72:

سلام خانم گل :72:
عزيزم اولا عنوان تاپيكت چرا اينقدر افسرده كننده و اسفناكه؟ خب حالا تا الان ازدواج نكردى ايشالا قراره صبر كنى يه همسر خوب نصيبت بشه، شاعر ميگه گر صبر كنى ز غوره حلوا سازى، البته ميتونى آبغوره هم بگيرى ولى حلوا شيرين تر و خوشمزه تره كه ميگن حلواى تن تنانى تا نخورى ندانى و از اين صحبتها :18:
ببين قبول دارم واقعا بعضى وقتها دوستى پدر مادرها دوستى خاله خرسه هست، نه از مامان من كه از سن چهارده سالگى برام جهاز جمع كرده و الان قراره چندين دست كاسه بشقاب و روتختى و روبالشى دمده ببرم خونه بخت! نه از مامان شما كه تو سن ٢٨ سالگى برداشته بدون اطلاع شما خواستگار رد كرده! :102:
اما تجربيات شخصى خودمو در اختيارت ميذارم، بلكه مقبول افتد، ببين با دست رو دست گذاشتن خواستگار نمياد كه نمياد، بايد همه بدونن شما قصدت واسه ازدواج جديه، پس چى كار مى كنى، از لاك خودت بيرون مياى و ميرى تو اجتماع، الان ميگى من اجتماعيم، سر كار ميرم، دانشگاه رفتم، قبول دارم ولى منظور از تو اجتماع بودن اين نيست كه از خونه بيرون برى و برى توى جمع، منظور از تو اجتماع بودن يعنى اجتماعى بودن، يعنى بگى بخندى، به خانواده و دوستانت بسپرى كه بهت فرد جديد معرفى كنن، بايد همه بدونن شما قصد ازدواج دارى، ديگه زمان قديم نيست كه تا اسم خواستگار بياد دختر قرمز شه بگه ميخوام درسمو ادامه بدم! همين اشتباهات رو كردن تو گوشمون حال و روزمون اين شده، پس با اعتماد به نفس زياد (اگر هم اعتماد به نفست كمه اداشو در بيار بلافاصله درونى ميشه، كلا اعتماد به نفس نصفش اداست) با لبخند، با حال خيلى خيلى خوش با مردم روبه رو شو، در مقابل مردها گارد نداشته باش، دليل عمده ى بى شوهر موندن دخترهاى مذهبى اينه كه در مقابل آقايون گارد دارن، يا خيلى رو ترش مى كنن، يا اصلا نگاه نمى كنن، هم كلام نميشن،اينها همه آفته، كلا اين قضيه مثل بازاريابى ميمونه، شما بايد روحياتتو، درونياتتو، سلايق و علايقتو به بقيه معرفى كنى، اونم به شكل كارآمد، بخنديد، مهربون باشيد، زندگيتون رو متعادل كنيد با آدمهاى جديد آشنا بشيد، كلاس جديد، محيط جديد و...
از همه مهم تر، بزرگترين و مهم ترين، واقع بين باشيد، قرار نيست يكى بياد دست شمارو بگيره باهاتون مثل ملكه ها رفتار كنه، من الان با كسى قرار ازدواج گذاشتم كه اگر تا چند سال پيش يكى به من مى گفت نگين تو قراره زن اين بشى اولين سوالى كه ازش مى پرسيدم اين بود كه چى مى زنى و ساقيت كيه؟ چون من به جرات ميگم تا همين چند هفته پيش من نديده بودم اين آقا بخنده، اصلا فكر مى كردم از زنها متنفره، فكر مى كردم هركس خواستگاره بايد اول يه هفته گل بفرسته، بعدش بياد زانو بزنه، حلقه برليان تقديم كنه، همونجا آهنگ لاو استورى پخش شه تو پس زمينه، خودتو رها كن خواهرى... از زندگيت لذت ببر، دعا هم زياد بكن، به شرافتم قسم اين كارهايى كه گفتم بكنى سر يه سال مياى تاپيك مى زنى كدومو جواب كنم، كيو انتخاب كنم؟:310:

سلام خانم محترم.راستش نمی خوام شعار بدم....شرایطسخت شما رو نمی تونم حقیقتا کامل درک کنم ول میتونم تا حدودی حس کنم.

منم عقاید شما رو راجب دوستی داشتم و دارم.دوستی های زیادی رو دیدم که چی مشروع بود چی نا مشروع چه خوب بودند چه بد به ازدواج ختم نشد.. و بر عکس دوستی هایی که در چارچوب عرف و شرع بود و به ازدواج ختم شد و خوشبخت شدند...

به هر حال بهتون حق میدم... واقعا براتون ناراحت شدم... چیزی ندارم براتون جز دعا و همدردی.با ارزوی موفیت و ازدواجی موفق و تمنای صبر و تحمل از خدا .

سلام دوست خوبم خوش اومدی:72:

به نظر منم یک جور سر صحبتو باز کن مثلا با دوستای متاهلت بهشون با حالت خنده و شوخی (جوری که عزت نفست از بین نره) بگو بین دوستای شوهرشون اگه موقعیت مناسب

سراغ دارن بفرستن..

مثلا می تونی بگی ای بابا مردم دوست دارن ماهم دوست داریم.تو چه جور دوستی هستی که می دونی من قصد ازدواج دارم ولی موقعیتی رو واسم نمی فرستی:58:

ولی به نظر من روی ازدواج هرچی زوم کنی نتیجش برعکسه و بدتر روح و روانت اذیت میشه..تو تلاش خودتو بکن و خودتو به عنوان موقعیت ازدواج معرفی کن بقیشو به خدا

بسپار..

امیدوارم هرچی به صلاحت باشه اتفاق بیفته:72::72:

سلام و خیلی ممنونم که با من همدلی میکنین و این قد دلسوزانه برام مینویسین... راستش من درسته مذهبی ام ولی تیپ ام مانتویی هستم و مثل همه دخترها به ظاهرم هم میرسم یعنی همون ارایش ملایم و خوش لباس بودن..خداروشکر منم ظاهر خوبی دارم و میدونم مشکل طاهرم نیست.. و حتی باید بگم اتفاقا خیلی عادی و با احترام با جنس مخالف هم برخورد دارم و البته خب شاید نسبت به همکارهای خانم من کم جرف ترم و خیلی گرم نمیگیرم... و چیزی که همیشه من متوجه میشم اینه که اتفاقا مورد توجه قرار میگیرم ...توی محل کارم و یا دانشگاه متوجه رفتارها یو یا نگاه های خاصی بودم ولی فقط در همین حد میمونه....نمیدونم شاید بگین توهم میزنی ولی به نظرم این رو هر دختری سریع متوجه میشه...خب جتی شده که منم اون جس مثبت رو داشته باشم به شخصی ولی عملا هیج کاری نمیکنم..من الان این سوال برام پیش اومده ...چرا با وجود نشونه های علاقه مندی هیچ اقدامی نمیکنند؟ من گاهی فکر میکنم چرا پسرها با وجود علاقه داشتن باز هم کاری نمیکنند ...ببینید من مشکلم اینه ...وگرنه از نظر روابط اجتماعی در حد یه رفتار متعادل و درست رو همیشه دارم و هرگز کمان نکردم که توی رفتار و کردارم مسکلی باشه...اون غرور هم گفتم بیشتر منظورم اینه که معمولا مشکلات شخصی یا نیازهای شخصی ایم رو نمیتونم راحت بیان کنم...حتی به پدر و مادرم... و واقعا این روزها یه جورایی دلخورم از دستشون... و یه مورد دیگه متاسفانه شده که توی خیابون پسری دنبالم افتاده باشه و تقاضای اشنایی کرده باشه و منم بدون کوچکترین تردیدی سریع تر قدم برداشتم و فرار کردم یه جورایی.. حالا باز گاهی میگم نکنه باید وایمستادم و گوش میدادم لااقل چی میخواهد بگه... من نام کاربری ایم رو سرگردون نوشتم ..اخه الان واقعا همین حس های دو گانه اومده سراغم..دنبال درست و غلط ام .. لطفا بازم با همفکری و مهربونیتون با من حرف بزنید... خیلی ممنونم از لطف اتون... امیدوارم خدای مهربون دلهای همه ادم ها رو شاد کنه

- - - Updated - - -

این روزها خیلی دلگیرم و هی توی دلم میگم چرا بدون این که به من بگن و نظر من رو بخوان رد کردند... شاید یکی از همون خواستگارهای قبلی ایم قسمتم بوده... اصلا ملاک های من که مثل ملاک ها ی مامان و بابا نیست... شاید اگه به من اجازه داده بودن که باهاشون اشنا بشم و حرف بزنم کلی هم مناسب بودن... من حس میکنم مامان و بابا اصلا فکر نمیکنند منم یه ادم ام با همه نیازهای انسانی... بیشترین نگرانی مادرم اینه که حتما غذا خورده باشم و لباس خوب بپوشم یه وقت مریض نشم... خدا میدونه که عاشق اشون هستم و خیلی دوستشون دارم و همیشه هم احترامشون رو دارم... ولی نمیدونم چه جوری بعضی دخترها این قد راحت میتونند راجب ازدواجشون با مادرشون جرف بزنند و من نمیتونم.. مثلا برای زن دادن برادرم کلی تلاش میکنند.. و حتی منم با ذوق و تمام وجودم کمک کردم و دختر خوب معرفی کردم و خداروشکر دوست خودم شد زن داداشم و الانم خوشبختن خدارو شکر.... میدونید انگار دختر همسر نمیخواد ولی پسر حتما زن میخواد و همه باید بسیج بشن... من ناشکری نمیکنم و خوشبختی و سلامتی همه ادم ها من رو خوشحال میکنه جه برسه به اعضای خانواده ولی من حرفم اینه... خانواده من به فکر ازدواجم نیستن و معرف هم ندارم ... فامیل هم میبین و خبر دارن که مجردم .. محل کارم که فقط میشنوم فلانی خیلی دختر خوبیه و خانمه... همین و همین.. من میگم اگه یه دختر میتونه کاری کنه و قدمی برداره واسه ازدواجش اون چیه تا من انجام بدم... بهتر از این که چند سال دیگه افسرده تر و بی انگیزتر از الانم بشم... اگرم راهی و کاری نیست که از دستم بیاد ... پس چه جوری قوی کنم خودمو و ادامه زندگی ام رو به خطا نرم؟ لطفا منو راهنمایی کنید... ممنونم از لطفتون

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط یه دختر سرگردان

سلام و خیلی ممنونم که با من همدلی میکنین و این قد دلسوزانه برام مینویسین... راستش من درسته مذهبی ام ولی تیپ ام مانتویی هستم و مثل همه دخترها به ظاهرم هم میرسم یعنی همون ارایش ملایم و خوش لباس بودن..خداروشکر منم ظاهر خوبی دارم و میدونم مشکل طاهرم نیست.. و حتی باید بگم اتفاقا خیلی عادی و با احترام با جنس مخالف هم برخورد دارم و البته خب شاید نسبت به همکارهای خانم من کم جرف ترم و خیلی گرم نمیگیرم... و چیزی که همیشه من متوجه میشم اینه که اتفاقا مورد توجه قرار میگیرم ...توی محل کارم و یا دانشگاه متوجه رفتارها یو یا نگاه های خاصی بودم ولی فقط در همین حد میمونه....نمیدونم شاید بگین توهم میزنی ولی به نظرم این رو هر دختری سریع متوجه میشه...خب جتی شده که منم اون جس مثبت رو داشته باشم به شخصی ولی عملا هیج کاری نمیکنم..من الان این سوال برام پیش اومده ...چرا با وجود نشونه های علاقه مندی هیچ اقدامی نمیکنند؟ من گاهی فکر میکنم چرا پسرها با وجود علاقه داشتن باز هم کاری نمیکنند ...ببینید من مشکلم اینه ...وگرنه از نظر روابط اجتماعی در حد یه رفتار متعادل و درست رو همیشه دارم و هرگز کمان نکردم که توی رفتار و کردارم مسکلی باشه...اون غرور هم گفتم بیشتر منظورم اینه که معمولا مشکلات شخصی یا نیازهای شخصی ایم رو نمیتونم راحت بیان کنم...حتی به پدر و مادرم... و واقعا این روزها یه جورایی دلخورم از دستشون... و یه مورد دیگه متاسفانه شده که توی خیابون پسری دنبالم افتاده باشه و تقاضای اشنایی کرده باشه و منم بدون کوچکترین تردیدی سریع تر قدم برداشتم و فرار کردم یه جورایی.. حالا باز گاهی میگم نکنه باید وایمستادم و گوش میدادم لااقل چی میخواهد بگه... من نام کاربری ایم رو سرگردون نوشتم ..اخه الان واقعا همین حس های دو گانه اومده سراغم..دنبال درست و غلط ام .. لطفا بازم با همفکری و مهربونیتون با من حرف بزنید... خیلی ممنونم از لطف اتون... امیدوارم خدای مهربون دلهای همه ادم ها رو شاد کنه

---

سلام
من هم توی این سایت عضوم و مشکل خودمو دارم که متاسفانه هنوز حل نشده ولی امیدم به خداس
اول اینکه در مورد مشکل با خانواده من هم که پسرم این مشکلو با خانوادم دارن اونا هم منو یه ربات میدونن برای ارضای اهدافشون یعنی باید درس بخونه فوق لیسانس بگیرم از الان گیر دادن پسر فلانی دکتراس و از این حرفا ولی با وجدو 27 سال سن هرچی در لفافه ازشون میخام یه کم به مسیله ازدواج من مهم تر فکر کنن فایده ای نداره با وجود اینکه درآمد هم کم و بیش دارم.این مشکل رو اگر راه جلی براش یافتی به ما هم بگو ولی خب این حل میشه پس:

خواستم اینجا نظرمو بهت بدم شاید کمک کرده باشم
شما میگی متوجه نگاه و توجه بعضی پسرها شدی توی محل کار یا دانشگاه. من بعنوان یه پسر بهت میگم بله ما پسرا به بعضی خانم ها توجه بیشتری میکنیم نسبت به بعضی های دیگه.حالا شاید به علت ظاهر جذاب تر و قاطعانه میگم که همه این نگاه ها منفی نیست خیلی دخترا با همون نگاه های اول به دل پسرا میشینن و میتونن به علاقه ختم بشن. شما میتونی تشخیص بدی که کدوم این نگاه ها از منفی هست و کدوم از روی هوس فکر نمیکنم زیاد سخت باشه. حالا بالاخره با شنناختی که از اون پسرا داری و میتونه بعضیاشونم هم رو بپسندی. من میخام یه پیشنهاد بهت بدم . میتونی جوری که عزت نفس و احترام و شخصیتت کوچیک نشه کم کم خودتو به اون پآقا نزدیک کنی مثلا د رمحل کار سعی کنی مسایل کاریتو ازش کمک بگیری البته نه خیلی زیاد که زود پر رو بشن >(قابل توجه من یه پسر هستم و دارم از طرف مقابل نگاه میکنم) میتونی کم کم بهش نشون بدی که از نظرش فرق داری البته یادت باشه اون پسری رو میگم که نگاهش فرق داره برات نه هر پسری .مطمین باش بعد از مدتی ابراز علاقه میکنه بهت.باید کم کم بهش اجازه بدی بهت نزدیک بشه.البته بار هم تاکید میکنم این کار برای پسرای پاکدامن باید انجام بشه و گرنه گرگ صفت رو خودت باید بشناسی. اینو یادت باشه پسرا درسته باید علاقمند بشن و اونا اقدام کنن ولی بعضی وقتا خیلی سفت و سخت گرفتن دخترا و بی اعتناییشون باعث میشه جرات نکنن. موفق باشی.ان شالله به هرچه میخاهی برسی

سلام

متاسفانه دومورد هست منو خیلی نارحت میکنه. که بی ارتباط با تاپیک شما نیس

اول اینکه دختر خانوما تا 22-23 سال سن دارن قصد ازدواج ندارن! نمیخوان مسئولیت قبول کنن و دوس دارن راحت باشن. وقتی که سنشون رسید نزدیک 30 تازه یادشون میفته باید ازدواج کنند و اونوقته که میگن چرا ما خواستگار نداریم. یکی نیست بگه خب شما خودت خواستگاراتو پر دادی حالا منتظر شاهزاده سوار بر اسبی. من که دلم از این دسته دخترا پره دعا میکنم همیشه مجرد و تنها بمونن تا بدونن تو این دنیا از هر دستی بدی از همون دست میگیری (به نظر میاد شما جزو این دسته نیستید)

مسیله بعدی هم درمورد دوستی. یه زمانی از این دوستیها با اسم عشقهای خیابانی یاد میشد و طوری تبلیغ میشد که این ازدواجا به طور حتم محکوم به شکتن. هنوزم خیلی از مشاورای مذهبی چنین جهت گیری در مورد این دوستیها دارن و در افکار مذهبیها(چه دختر و چه پسر) تاثیر گذاشته. اما خب چه بپذیریم چه نپذیریم واقعیت اینه که الان ازدواجهایی که آغازش دوستی بوده کم نیستن و هر روز هم بیشتر میشن و در بینشون ازدواجهای موفق هم کم نیستن. من هیچوقت موافق این دوستیها نبودم و در خودم توان و انگیزه این کار رو هم ندیدم. درکش برام سخت بود و الان هست که دو نفر با هم دوست باشن بدون اینکه ازدواج کنن! اگر عشقی هست چرا ازدواج نمیکنن و اگر نیس چرا دوستن! یا اینکه برام قابل درک نیست دو نفر 4 سال با هم دوست باشن و بعد راحت بگن خب ما به درد هم نمیحوریم خداحافظ! بعضی از دوستام بهم میگن دوستی خوبه از طرف شناخت پیدا میکنی خواستی ازدواج میکنی نخواستی جدا میشی! ولی من این چیزا رو نمیفهمم مگه میشه آدم به کسی علاقه نداشته باشه و مدت زیادی باهاش دوست باشه؟ مگه میشه به همین راحتی بگی حالا که به شناخت رسیدیم خداحافظ! من همه این افکار رو داشتم و دارم ولی نتیجه چی شد؟
نتیجه این شد کسی رو میشناسم که 5 سال با دختری دوست شد در حالی که نه سربازی رفته بود نه دانشگاهشو تموم کرده بود نه کار داشت . حتی پول تو جیبیشو از باباش میگرفت و الان بعد 5 سال دوستی به تازگی ازدواج کرده آنهم با دختری از خانواده بسیار سرشناس که حتی خوابشم نمیدید درحالی که الان هم کار داره خونه داره سربازی و تحصیلشو تموم کرده و منی که به دوستی اعتقاد ندارم با شرایطی به مراتب بهتر از 5 سال پیش اون فرد دوساله متظرم مادر محتره یک فرد مناسب برام پیدا کنه که حاضر باشه شرایط فغلی شغلی و مالی منو قبول کنه! نمیدونم متوجه حرفام شدید؟ من اگه بیام اینجا بنویسم میخوام برم خواستگاری درحالی که نه کار دارم و نه پول .سربازیم مونده و تحصیلاتمم تموم نشده چند نفر بهم میخندن چن نفر مسخره م میکنن چن نفرم میگن دیونه شدی و در مودبانه ترین حالات ممکنه مدیر محترم همدردی بیان بگن وقت ازدواج شما نیست! اما با همین شرایط میتونم برم یه دوست ختر پیدا کنم که بخاطرم نه دوسال بلکه 5 سال صبرکنه. نمیتونم؟ حالا شما بهم حق میدین برم دنبال دوستی؟ حق میدین حتی افرادی مثل من که اعتقادی به این دوستیها نداشتن چاره ای جز انتخاب این راه نبینن؟ یه نظرتون مشکل کار کجاس؟ مشکل جز متوقع بودن دخترا و خودنواده هاشون از خواستگار و در عین حال بی نوقعی از دوست پسر محترمه؟
من خودم پس از دوسال تلاش بی نتیجه خسته شدم واقعا خسته شدم و دارم آخرین تلاشهامو میکنم تا به صورت سنتی و تحت نظر خانواده ها ازدواج کنم(چون اعتقادم اینه) اما اگه این آخرین تیرمم به سنگ بخوره عطای ازدواج رو به لقایش خواهم بخشید و علی رغم میل باطنیم سمت دوستی خواهم رفت.
اگر راهی غیر این هست به منم بگین.
موفق باشین

من با خانمم تو دانشگاه آشنا شدم. سه سال تو دانشگاه باهاش هم كلاسى بودم روزى كه دلمو زدم به دريا رفتم باهاش حرف بزنم گفت من اصلا شمارو نميشناسم. شما؟ آقا اوقاتم تلخ شد كفرم در اومد، من از دورى خانم خواب و خوراك نداشتم اونوقت سركار خانم اصلا مارو نديده بود... اينهارو گفتم كه به همون نگاههاى دور و براون بيشتر توجه كنين بانو

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sepanta1990

سلام

متاسفانه دومورد هست منو خیلی نارحت میکنه. که بی ارتباط با تاپیک شما نیس

اول اینکه دختر خانوما تا 22-23 سال سن دارن قصد ازدواج ندارن! نمیخوان مسئولیت قبول کنن و دوس دارن راحت باشن. وقتی که سنشون رسید نزدیک 30 تازه یادشون میفته باید ازدواج کنند و اونوقته که میگن چرا ما خواستگار نداریم. یکی نیست بگه خب شما خودت خواستگاراتو پر دادی حالا منتظر شاهزاده سوار بر اسبی. من که دلم از این دسته دخترا پره دعا میکنم همیشه مجرد و تنها بمونن تا بدونن تو این دنیا از هر دستی بدی از همون دست میگیری (به نظر میاد شما جزو این دسته نیستید)

---

آی آی گفتی در مورد 22 23 ساله ها .اول قشنگ دل آدمو میبرن قشنگ نابودت میکنن بعد که بحث اردواج باهاشون میکنی میگن قصد ازدواج ندارم!!!!!!! من توی زندگیم سابقه 2تاشونو دارم.اولیش که برام مهم نیست اما دومی خدانکنه دعای شما درموردش مستجاب بشه ان شالله راضی بشه با خودم ازدواج کنه .هنوزم دارم براش تلاش میکنم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Ar@sh

من با خانمم تو دانشگاه آشنا شدم. سه سال تو دانشگاه باهاش هم كلاسى بودم روزى كه دلمو زدم به دريا رفتم باهاش حرف بزنم گفت من اصلا شمارو نميشناسم. شما؟ آقا اوقاتم تلخ شد كفرم در اومد، من از دورى خانم خواب و خوراك نداشتم اونوقت سركار خانم اصلا مارو نديده بود... اينهارو گفتم كه به همون نگاههاى دور و براون بيشتر توجه كنين بانو

---

خوب جناب بگو چجوری بعدش اقدام کردین به درد ما میخوره این مسیله ...

ممنونم که همفکری میکنید و امیدوارم مشکلات همه اتون حل بشه... یه جایی خوندم ادم وقتی توی دوزخ زندگی میکنه خواه نا خواه به بهشت هم ایمان خواهد داشت... من روزای سختی رو سپری میکنم چون هرگز فکر نمیکردم یه روزی ازدواج کردن بشه دغدغه ام... فکر نمیکردم به دوستای متاهلم حسودیم بشه..وقتی بچه بودم گمان میکردم وقتی بزرگ بشم منم عین همه ازدواج میکنم و بچه دار میشم ... فکر میکردم وقتش که شد اتفاق میوفته... الان پذیرفتم که واقعا طبق گفته خدا : که ما انسان رو در رنج افریدیم... من وقتی نا امید شدم و مغزم دیگه کار نمیکرد رفتم در مورد رنج و فلسفه اش توی همین سایت خوندم و از مدیر همدردی هم خیلی تشکر میکنم... من دلم میخواد برای ازدواجم تلاش کنم چون فکر میکنم شادی و ارامش یه ازدواج خوب رو حق انسانی خودم میدونم و همه ادم ها... تنهایی برازنده خدا هست ... میخوام جداقل اگه کاری از دستم میاد انجام بدم بعد اگه نشد دیگه خیالم راحت باشه که من تلاشمو کردم و نشد.. حالا میخوام این رو بفهم ایا این نظر من در مورد ازدواج هم درسته یا ازدواج کاملا قسمته و نمیشه کاریش کرد اگه توی تقدیرت نباشه... فکر کنم کاملا گیج شدم توی مفهوم تقدیر و قسمت و حکمت و اراده و عدالت و... البته تسلیم و پذیرش که گمان دارم کلید ارامش هست و من بلدش نیستم.. یادمه بودا هم گفته ریشه رنج خواستنه... ولی نخواستنم سخته که

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط یه دختر سرگردان

ممنونم که همفکری میکنید و امیدوارم مشکلات همه اتون حل بشه... یه جایی خوندم ادم وقتی توی دوزخ زندگی میکنه خواه نا خواه به بهشت هم ایمان خواهد داشت... من روزای سختی رو سپری میکنم چون هرگز فکر نمیکردم یه روزی ازدواج کردن بشه دغدغه ام... فکر نمیکردم به دوستای متاهلم حسودیم بشه..وقتی بچه بودم گمان میکردم وقتی بزرگ بشم منم عین همه ازدواج میکنم و بچه دار میشم ... فکر میکردم وقتش که شد اتفاق میوفته... الان پذیرفتم که واقعا طبق گفته خدا : که ما انسان رو در رنج افریدیم... من وقتی نا امید شدم و مغزم دیگه کار نمیکرد رفتم در مورد رنج و فلسفه اش توی همین سایت خوندم و از مدیر همدردی هم خیلی تشکر میکنم... من دلم میخواد برای ازدواجم تلاش کنم چون فکر میکنم شادی و ارامش یه ازدواج خوب رو حق انسانی خودم میدونم و همه ادم ها... تنهایی برازنده خدا هست ... میخوام جداقل اگه کاری از دستم میاد انجام بدم بعد اگه نشد دیگه خیالم راحت باشه که من تلاشمو کردم و نشد.. حالا میخوام این رو بفهم ایا این نظر من در مورد ازدواج هم درسته یا ازدواج کاملا قسمته و نمیشه کاریش کرد اگه توی تقدیرت نباشه... فکر کنم کاملا گیج شدم توی مفهوم تقدیر و قسمت و حکمت و اراده و عدالت و... البته تسلیم و پذیرش که گمان دارم کلید ارامش هست و من بلدش نیستم.. یادمه بودا هم گفته ریشه رنج خواستنه... ولی نخواستنم سخته که

---

خانم عزیز به نظر من همونطور که گفتم باید سعی کنی اون آقایونی که گفتی تگاهشون فرق داره و البته با شخصیت هستن رو به خودت نزدیک کنی .مطمین باش اونا اگر انسان های سالمی باشن دل دارن و علاقمند میشن اینو شک نکن .در مورد محل کارت فکر کن ببین کسی بوده که نگاهش از نظرت فرق داشته . ارزششو داشته باشه خودتو بهش نزدیک کتی .(خواستی در مورد مصداق های کار هم کمکت میکنم ) یکی دو ماه بیشار طول نمیکشه یه شب موبایلتو چک میکنی میبینی پیام داده با خانواده مزاحمتون بشیم برای آشنایی!!!!!! خیلی از آقایون اینجورن فقط جرات استارت کار رو ندارن. و در مورد خانواده با وجود اینکه من هم به نوی مشکل شما رو دارم باید یه کم جسارت به خرج بدید و بگید که سنتون دیگه کم نیست و خواستگاری رو بدون خواستن نظرتون رد نکنن.نهایتش یه چند ساعت اخماشون بره توی هم ولی بعدش فکر میکنن در موردش و به حقانیت شما پی میبرن.ان شالله موفق باشی و به هرچه میخوای برسی.من این تاپیکتو دنبال میکنم و کمکی هم از دستم بر بیاد دریغ نمیکنم به امید اینکه به همین زودیا اینجا نیمه گمشدت رو به ما معرفی کنی

ببخشید دختر سرگردان عزیز سوال من از اقای dearvahab هست
اینکه گفتین خیلی از پسرها جرات استارت زدن ندارن علتش چیه؟ مثلا چی میشه مطرح کنن و جواب منفی بشنون؟
چون شما مرد هستین میخوام شما جواب بدین مرسی

یه دختر سرگردان، امیدوارم مشکل شما حل بشه، ما پسرا هم شرایطو مشکلات خودمونو داریم (هر کیو در نظر میگیری همیشه یه بهتر پیدا میشه :58: سخته انتخاب. شوخی کردم) ولی ناامید نباش، تلاشتو بیشتر کن در عین اینکه نذار این مساله روی شما تاثیر بذاره چون ناخودآگاه ممکنه از حالت طبیعی خارج بشی. یه رازی رو هم در مورد پسرا بهت بگم """ پسرا از دختری خوششون میاد که خودشو انسانیتو دوست داشته باشه خودخواه نباشه - شاد باشه این یکی واقعا تاثیرگذاره - بتونن بهش اعتماد کنن اینو خودتون میدونید دیگه چجوری """

sepanta1990 پستت خیلی حرف توش داره، چه قسمت دختران 22-23 ساله، چه قسمت دوستی و خواستگاری (الان که دوست پسرا کلا ته اعتماد بنفسن، الان جامعه دست دوست پسراست دارن حکومت میکنن. خخخخ) به شخصه ازت تشکر میکنم بابت پست قشنگت،
قبلا تو یه تایپیک دیگه گفتم بعضی خانما به ما پسرا به چشم "لنگه کفش تو بیابون غنیمته" نگاه میکنن، فقط زمانی یاد پسرا میفتن که مجبور باشن زمانیکه زمان شوهر کردنشون دیر شده باشه. بازم همون موقع اگه خواستگارشون بشه دو تا باز شروع میکنن. به خاطر اینکه میخوان فرار کنن از سختی ساختن یه زندگی، میخوان پسرا برن تنهایی با دوست دختراشون! زندگی رو بسازن بعد از این خانم خواستگاری کنن

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط dearvahab

خانم عزیز به نظر من همونطور که گفتم باید سعی کنی اون آقایونی که گفتی تگاهشون فرق داره و البته با شخصیت هستن رو به خودت نزدیک کنی .مطمین باش اونا اگر انسان های سالمی باشن دل دارن و علاقمند میشن اینو شک نکن .در مورد محل کارت فکر کن ببین کسی بوده که نگاهش از نظرت فرق داشته . ارزششو داشته باشه خودتو بهش نزدیک کتی .(خواستی در مورد مصداق های کار هم کمکت میکنم ) یکی دو ماه بیشار طول نمیکشه یه شب موبایلتو چک میکنی میبینی پیام داده با خانواده مزاحمتون بشیم برای آشنایی!!!!!! خیلی از آقایون اینجورن فقط جرات استارت کار رو ندارن. و در مورد خانواده با وجود اینکه من هم به نوی مشکل شما رو دارم باید یه کم جسارت به خرج بدید و بگید که سنتون دیگه کم نیست و خواستگاری رو بدون خواستن نظرتون رد نکنن.نهایتش یه چند ساعت اخماشون بره توی هم ولی بعدش فکر میکنن در موردش و به حقانیت شما پی میبرن.ان شالله موفق باشی و به هرچه میخوای برسی.من این تاپیکتو دنبال میکنم و کمکی هم از دستم بر بیاد دریغ نمیکنم به امید اینکه به همین زودیا اینجا نیمه گمشدت رو به ما معرفی کنی

---

سلا م دوست عزیزم . در مورد نزدیک شدن به آقایون میخواستم بگم من تو قسمت "سوالات ارتباط دختر و پسر" با عنوان " ابراز علاقه به یک پسر، درست یا غلط؟" مشکلم رو گفتم نگاه کنید خوبه. اینکار دردسر زیاد داره. برای من فقط رنج و ناراحتیش مونده. گاهی اوقات با خودم میگم ای کاش هیچوقت اینکارو نمیکردم و الان ذهنم درگیر کسی نبود . اصلا حس خوبی نیست که خانوم فقط سعی کنه رابطه رو شروع کنه حتی ممکنه بعد از شروع رابطه و حتی ازدواج هم با خودت فکر کنی که برای طرف مقابل اونقدر ارزش نداشتی برای به دست آوردنت تلاش کنه و غرورشو زمین بزنه. البته خب شاید برای خیلی ها جواب بده :undecided:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط capitan2

sepanta1990 پستت خیلی حرف توش داره، چه قسمت دختران 22-23 ساله، چه قسمت دوستی و خواستگاری (الان که دوست پسرا کلا ته اعتماد بنفسن، الان جامعه دست دوست پسراست دارن حکومت میکنن. خخخخ) به شخصه ازت تشکر میکنم بابت پست قشنگت،
قبلا تو یه تایپیک دیگه گفتم بعضی خانما به ما پسرا به چشم "لنگه کفش تو بیابون غنیمته" نگاه میکنن، فقط زمانی یاد پسرا میفتن که مجبور باشن زمانیکه زمان شوهر کردنشون دیر شده باشه. بازم همون موقع اگه خواستگارشون بشه دو تا باز شروع میکنن. به خاطر اینکه میخوان فرار کنن از سختی ساختن یه زندگی، میخوان پسرا برن تنهایی با دوست دختراشون! زندگی رو بسازن بعد از این خانم خواستگاری کنن

---

سلام دوست عزیزم
ممنونم که مورد توجهت قرار گرفته. راستش این حرفا خیلی وقت بود توی دلم بود.
براش یه تاپیک مستقل زدم. خوشحال میشم نظرتو بدونم.
http://www.hamdardi.net/thread-37897.html

سلام عزیزم

توی پستهات متوجه تشابهاتی با شرایط قبلی خودم شدم.اول اینکه خانوادت بدون اینکه به تو بگن خواستگارهات رو رد کردن و اینکه علیرغم اینکه خیلی بهت اهمیت میدن

ازدواج کردن تو دغدغشون نیست و بعد هم غرورت که باعث میشه نیازها و خواسته هات رو به کسی نگی.

شاید مشکل همینه.خانواده منم دقیقا همینطورن.خودمم که قبلا کاملا بیخیال ازدواج و این حرفا بودم.ولی وقتی این مساله برام مهم شد،غرورم رو کاملا گذاشتم کنار

و با خانوادم صحبت کردم.طوری شد که این موضوع دغدغه اونها هم شد.

این خیلی تاثیر داره.پدر و مادرت میتونن تو این قضیه خیلی کمکت کنن.اگه بدونن اینقدر برات مهمه که ازدواج کنی خیلی چیزها عوض میشه.

خودت هم مسائلی که دوستان گفتن رو رعایت کن.اینکه تو جمع هستی ولی زیاد گرم نمیگیری خیلی بهت کمک نمیشه.تا حد امکان روابط اجتماعیت رو گسترش

بده،از خانوادت هم بخواه همین کار رو بکنن.

من یه سال از تو بزرگترم و چندماه پیش خواستگاری برام اومد که بیشتر ملاکهام رو داشت.یه مدت من سر قضیه دیر شدن ازدواجم ناامید و ناراحت بودم.ولی جالبه وقتی این

اتفاق افتاد که من قبلش موفق شده بودم تبدیل به یه دختر شاد و امیدوار بشم که خودش به تنهایی میتونه خوشبخت باشه و خوشحالیش رو منوط به ازدواج نمیدونه.

زندگیت رو بکن،شاد و امیدوار باش در عین حال تمام تلاشت رو هم بکن.

ببین تو جمع بودن و گرم گرفتن با بقیه و خوشرو بودن میتونه منجر به ازدواج بشه برات.ولی غیر از اون نتیجه ای که قطعا برات داره شاد بودن و شاد زندگی کردنه.

سلام خانم محترم
من پسرم و 4سال از شما کوچیکترم ولی میفهمم چی میگین ، کاملا درک میکنم حال روحیتونو و اینکه چه قدر شرایط سختی هستش ، کلا فقط نباید نا امید باشید باید سختی تحمل کنید چون بعدش اگه خدا بخواد وقتی به عشقتون برسین خیلی زندگی شیرین میشه براتون .
من خودم با شرایطی که دارم دلم میخواد برم جلو برای ازدواج ولی بزرگترین مانع ترس از آینده مبهم هستش ، از نظر مالی اینکه چی میخواد بشه ، اینکه آینده شغلیم متزلزله به نظر من کلا ازدواج بخاطر شرایط سخت مالی جامعه سخت شده . یه مساله دیگه هم که من باهاش درگیرم اینه که نه شنیدن برام سخته ، با اینکه میدونم وقتی دختری بهت نه میگه باید به انتخابش احترام گذاشت و این دلیل نیست که من مشکلی دارم که بهم نه گفته ، ولی برای من سخته .
یکی دو تا دوست صمیمی هم دارم اونا برا این ازدواج نمیکنن چون که نمیتونن دختر بازیو بزارن کنار ، میگن بازم دلمون یه نفر جدید میخواد .
یکی دیگه از دوستام هست که میگه وقتی بخوام با دوست دخترم ازدواج کنم خانواده هارو درگیر میکنیم ، فلن نمیخوام درگیر این مسائل بشم .
کلا هر کی یه شرایطی داره دیگه ، ولی این فازی که مثل ماها هستن و هیچکس نیست پیششون خیلی سخته . امیدوارم خدا یه کاری کنه
آرزوی سلامتی و شادی میکنم برات

سلام
وقت بخیر
مشکلی که شما داری خیلی از دخترا دارن.. منم شرایطم مثل شماست.. در واقع اینکه بدون دلیل موقعیت خوب پیش نمیاد اینکه همه شرایط از نظر خودمون خوبه اما معلومه یه حس تنهایی تو وجود ادم میمونه و نباید تو این سن از خانواده انتظار داشت این احساس ما رو درک کنن...منم خانوادم کلا به این مبحث فکر نکردن از اولم مدام میگفتن فقط درس ... این شد که الان شرایط اینطور شده..روابط اجتماعی زیاد خوبه اما با افرادی که مثل خودت باشن و واقعا بخوان ازدواج کنن... وگرنه من اطرافم پر بود همیشه از مهمونی ها و رفت و امدا و دوستا و شرایطی که مطمئنن بیشتر دنبال دوستی بودن تا ازدواج..البته خیلی از اطرافیانم همونجاها اشنا شدن و بعد از چند سال زندگی مشترکشونو شروع کردن... به روحیه خودت بستگی داره..من شرایط روحیم این جور چیزا نیست..و واقعا اکثر دوستام و دخترای فامیلم چه دختر و چه پسر قبل از ازدواج با همسرشون دوست بودن و به خانواده معرفی کردن... الانم همه فکر میکنن منم حتما همین شرایطو دارم و یه نفر تو زندگیم هست...
مسئله دیگه اینکه واقعا پسر های بالای 30 سال که پیش میاد و صحبت میکنیم جز اولین سوالاشون اینه که با تعجب میپرسن چرا تا به حال ازدواج نکردی؟ تا الان چی کار میکردی؟ این سوالا باعث میشه یه دختر خیلی از نظر روحی تحلیل بره و مدام فکر کنه مشکلی هست..
در واقع راه حل کاربردی در این باره من شخصا فکر میکنم وجود نداره برای یه دختر ..چون تو جامعه ما خانواده به خانواده و شهر به شهر همه چیز متفاوته.. شاید این اجتماعی بودن که همه ما میگیم برای یه دختر تو یه شهر خیلی هم خوب نباشه اما جای دیگه باشه...تنها چیزی که میشه گفت اینه شاد بود و سعی کرد زندگی کرد فقط همین یعنی اگه کاری هم میکنی و جایی میری و خلاصه هر کاری میکنی هدفت فقط خوشحالی خودت و درونت باشه تا نمود بیرونی هم پیدا کنه.. وگرنه از نظر شخصی من همه میدونن یه دختر دوست داره ازدواج کنه وگرنه نیازی نیست مدام به بقیه بگیم...
براتون بهترینارو تو سال جدید ارزو میکنم...

سلام دوست خوبم :72:
این نگرانی شما اپیدمی شده. دوستان به خوبی شما را راهنمایی کرده اند و در زمان کوتاهی به شما پاسخ های خیلی خوبی دادند.و من هم استفاده بردم
ضمن اینکه من با دوستان موافقم فقط این نکته را بگم که تعداد خواستگار لزوما معنیش این نیست که زود تر ازدواج می کردی... چه بسا دخترهای هم سن خودت که کلی خواستگار داشتند ولی هنوز ازدواج نکردند.
یک جوری در ازدواج به شدت قسمت دخیل است.
و بعد هم راجع به این پست بگم:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mahya_mo

سلا م دوست عزیزم . در مورد نزدیک شدن به آقایون میخواستم بگم من تو قسمت "سوالات ارتباط دختر و پسر" با عنوان " ابراز علاقه به یک پسر، درست یا غلط؟" مشکلم رو گفتم نگاه کنید خوبه. اینکار دردسر زیاد داره. برای من فقط رنج و ناراحتیش مونده. گاهی اوقات با خودم میگم ای کاش هیچوقت اینکارو نمیکردم و الان ذهنم درگیر کسی نبود . اصلا حس خوبی نیست که خانوم فقط سعی کنه رابطه رو شروع کنه حتی ممکنه بعد از شروع رابطه و حتی ازدواج هم با خودت فکر کنی که برای طرف مقابل اونقدر ارزش نداشتی برای به دست آوردنت تلاش کنه و غرورشو زمین بزنه. البته خب شاید برای خیلی ها جواب بده :undecided:

---

نظر منم همینه. یعنی اگر ذهنت را روی انتخاب یک آقا متمرکز کنی ممکنه از چاله به چاه بیفتی. یعنی ریسکه.اگر جواب بده خوبه.ولی اگر جواب نده آسیب بیشتری می خوری و به عنوان یه دختر حس تحقیر و شکست عاطفی بیشتری تحمل می کنی.
اما اگر روی همون موضوع اجتماعی بودن کار کنی بسیار خوب هست.

نکته دیگر اینکه من خودم هیچ وقت آقایی از من مستقیم خواستگاری نکرده. اما خواستگار زیاد داشتم. دلیلش فقط معرف بوده. یعنی منو همیشه معرفی کردند . چون پدر و مادرم اجتماعی بودند دوستان پدر و مادرم مواردی را به من معرفی کردند.
شما می تونی از همون نکته که خودت زن داداشت را معرفی کردی استفاده کنی و به اطرافیان از همین راه رسم معارفه را یاداوری کنی و اینکه چقدر این کار مستحب است و مثلا تو چه ثوابی کردی...

*****************
******************************

در زمینه اینکه بعضی شرایط می تونه در سخت کردن ازدواجت دخیل باشه و باید چه کار کنی که هر مشکل را حل کنی خوندن پست زیر #2 که برای تاپیک آقای sepanta نوشته شده می تونه برای شما و سایر مجردین کمک کننده باشه که من اینجا کپی اش را(البته فقط قسمتیش که کمک کننده است) می ذارم: (البته قسمتهای رنگی داخل پرانتزش را خاصه برای شما اضافه کرده ام):
****
1)مهمترینش مساله اقتصادیه... که خب واقعا دیگه مسئولین رسیدگی نمی کنند و به ما هم ربطی نداره...

2)دلایل مهم دیگه اش هم که خانواده ها هستند!!! فرقی نداره چه خانواده دختر چه خانواده پسر...
و کلا شرایط اجتماعی ندیده گرفته میشه و توقعات براساس شرایط فعلی جامعه سنجیده نمیشه....

3) و یک دلیل دیگرش هم دهه شصتی بودنه که تعدادمون زیاد شده بعد هرم سنی یه بهم خوردگی تو توازن دختر و پسر ایجاد کرده(حرفم مستدله...) یعنی با وجود اینکه تو هر سال تعداد متولدین دختر و پسر تقریبا برابر بوده ولی به خاطر اختلاف سنی که پسر باید با دختر داشته باشه گزینه انتخاب برای هر دو گروه کم میشه . در این مورد می تونید پست #6 را بخونید تا متوجه منظورم بشید. اینجا ازدواج با هم سن می تونه کمک کننده باشه.مثلا پسر 30 ساله با دختر 30 ساله ازدواج کنه. (پس روی سن می تونی زیاد سخت گیری نکنی! یکی دو سال دختر بزرگتر در سن شما مشکلی ایجاد نمی کنه)

4) و دلیل دیگرش هم همین مساله دوستی است! یعنی وقتی تو جامعه با توجه به شرایط سخت ازدواج یک جوان بتونه نیازش را برطرف کنه خب قاعدتا همان جوان با خیال راحت تر ازدواجش را به تاخیر می اندازه تا کار و سربازیش را درست کنه و دختر مناسب تر (!) پیدا کنه... که دوباره همین مساله باعث تشدید مشکل ازدواج میشه... ( و همین طور سعی کن شبیه دخترانی که در این گروه دوستی قرار می گیرند نباشی... چرا ه گاهی از نظر بقیه از روی ظاهر قضاوت می شی حتی مثلا ممکنه هیچ وقت تجربه دوستی نداشته باشی ولی مثلا چون بیش از حد به ظاهر رسیده باشی پیش خودشون بگن این دختر الان تا این سن احتمالا تجربه دوستی داشته(!!!) برای همین ظاهر متین و محجبه داشته باش.)

5) بعد یک دلیل دیگرش هم ظاهر بینی هست...
الف) ظاهر بینی خانمها:مثلا من خودم از وقتی که عضو این سایت شدم چقدر تاپیک دیدم پسری رفته خواستگاری و جواب منفی گرفته و دلایلش را داره عنوان می کنه (حالا من که جای دختره نبودم ببینم واقعا این پسر دلایلش درسته یا فقط داره این طور فکر می کنه کلی می گم) بعد می بینم مثلا این پسر چقدر هم اتفاقا پسر خوبی هم بوده! مثلا می گه من فلان توانایی ها را دارم... بعد مثلا متوجه میشی چقدر این آقا با مسئولیت بوده و مرد زندگی بوده و چقدر آدمی هست که می تونه یه دختر را واقعا خوشبخت کنه...
حالا این آدم می ره خواستگاری... بعد جواب منفی می گیره...
یکی از این دلایل می تونه جواب منفی دختر خانم باشه: 1/ لاغره 2/ حقوقش کمه؟!!! 3/ مهربون نیست (حالا اتفاقا این آقا مثلا با توجه به تاپیکهاش می بینی چقدر هم آدم رومانتیکی بوده ها! و مثلا این دختر می دونست یک دل نه صد دل عاشقش می شد) و و و
بعد حالا مهم تر اینکه خیلی وقتها هم خانواده دختر مداخله می کنند! مثلا شما می بینی همین پسری که تاپیک زده چقدر آدم کاری هست و دنبال کار بوده اما پدر دختر کلا یه قضاوت دیگه می کنه!!! می گه چرا یه جوان 30 ساله تازه رفته سر کار؟ (پدر دختر با زمان خودش مقایسه می کنه! نمی دونه که این دهه شصتی ها فرق دارند!)
( ***با پدر و مادرت خیلی خوب حرف بزن. مثلا ازدواجج برادرت را بهانه کن و بگو مامان یادته من چقدر کمک کردم.... چرا مثلا شما به من کمک نمی کنید؟ بعد مادرت ازت می پرسه چه طوری؟ بعد بگو که مثلا متوجه شدی چند مورد بوده ولی به تو نگفتند! بعد مثلا می تونی از معضلات بچه های دهه شصتی بگی)

ب)ظاهربینی آقایون: ببخشید این هم مشخصه دیگه... مثلا آقایی می ره خواستگاری دختر خوب با کمالات... ولی دختر را نمی پسنده... چرا؟ مثلا چرا این دختر (که از حقوق اولیه انسانیشه) باید ادامه تحصیل بده؟ من نمی خوام خانومم کار کنه...یا برعکس من می خوام خانمم حتما کار کنه!!!
بعد همین محدودیت ها برای یه دختر احساس خفگی میاره. می گه من چرا با یه مرد ازدواج کنم این قدر محدود بشم؟! وقتی 22 سالگی ازدواج کنم آقای شوهر نمی ذاره من به علاقم برسم.منم مجبور می شم که اول به اون چیزایی که دوست دارم برسم بعد ازدواج کنم! نتیجه اینکه من فعلا قصد ازدواج ندارم! فعلا می خوام جوانی کنم... چرا به خاطر یه مرد زودی خودم را محدود کنم... حالا که وقت دارم!!!
در حالی که اصلا به نظر من اگر به ازدواج درست نگاه بشه برای همینه که زن و شوهر به هم کمک کنند که مسیرشون و علایقشون را بهتر طی کنند... اصلا من خودم اگر یه همسری داشتم که هم تیپ فکری من بود و مثلا با هم درس می خوندیم حتی تو همین درسم خیلی موفق تر می شدم... چون دیگه انتخابم را کرده بودم و این همه دغدغه انتخاب شوهر نمی داشتم.....

بعد یه قسمت از ظاهربینی آقایون هم اینه که دختری که خودش خوشگله را با دختری که با آرایش خوشگل میشه را نمی تونن تمیز بدن... مثلا ممکنه پسر خواستگاری دختر بره بعد یه قیافه معمولی و یه رفتار معمولی ببینه ولی وقتی دوست دخترش را می بینه یه دختر خوشگل و طناز می بینه که چقدر هم خوب دلبری می کنه.... تازه توقعی هم نداره! فقط می گه بیا منو بگیر!!! خب این تفاوت باعث میشه یه آقا هم تو خواستگاری خیلی از دختره خوشش نیاد... می گه وا! این ها چقدر پرتوقع اند.حالا قیافه خاصی هم نداره... (غافل از اینکه همون دختره بعد ازدواج چقدر هم پتانسیل دلبری و خوشگلی داشته! فقط آب نبوده و گرنه خیلی شناگر ماهری بوده!!! و بعد یه مدت دست دوست دخترش را هم می بسته!)
و معلومه که یه دختر که خوشگله بیشتر خواستگار داره و چون بیشتر خواستگار داره سخت تر آقای خواستگار را می پسنده و شما می گید چقدر دختران سخت گیرند.در صورتی که از نظر آماری خب معلومه که بیشتر آدم ها از نظر قیافه معمولی هستند و اگر توقع جامعه این قدر به خاطر ظاهر بالا نمی رفت و اون آقا می رفت خواستگاری یه دختر با قیافه معمولی( که با آرایش زیبا میشه) می تونست راحت تر ازدواج کنه و تعداد خواستگارها هم بین دخترها پخش می شد...

(در این مورد باید در جمع زنانه و مهمانی ها نشان بدی که تیپ بیرونت چقدر متفاوته(به دلیل حجاب) و چقدر برات مهمه)
****
حالا این ها بعضی دلایل بود که باید هر کی ببینه کدوم دلایل به سمت خودش هست... من خودم به شخصه بعضی دلایل به سمتم هست و اشتباهات خودم بوده و اشتباهات خانواده ام....
این که ازدواجتون سخت شده برام قابل درکه... کلا هم برای دختران سخت شده هم برای پسران...
اما من راستش به عنوان یه دختر بیشتر حق را به پسرها می دم که ازدواج برای آنها سخت تر از ما دختران احساس میشه... یعنی یه پسر هم وظیفش هست که شرایط ازدواج خودش را خوب کنه هم دنبال یه دختر خب بگرده و انتخاب کنه! حالا دختر خوب را از کجا پیدا کنه؟!
بعد اون دختر خوب خودش چه شرایطی بذاره!

تاپیک زیر هم می تونه براتون مفید باشه:
پیدا کردن دختر خوب واسه ازدواج (این تاپیک می تونه به شما کمک کنه از این جهت که در چه شرایطی قرار بگری تا انتخاب بشی. به عبارتی از این جهت برای دختران هم خوبه)


****************

موفق باشی دوست خوبم:72:

سلام. من هم شرایط و حس و حال شما رو درک میکنم و ازش خیلی هم میترسم. راستش تو این یک سال که برام ازدواج خیلی مهم شده به یه نتیجه ی بزرگ رسیدم. پسرها دختر دورشون پره و اکثرا متاسفانه معیارشون همون خوشگلیه و دلبری کردن ازشون :97:. نه پاک بودن و تحصیل کرده بودن و خانواده دار بودن. اما باز هم متاسفانه چیزی که میتونه این معیار خیلی خوشگل بودن رو پوشش بده پوله. به نظرم شما سعی در پیشرفت کارت داشته باش و سعی در تهیه ی یک اپارتمان کوچک و ماشین بعد ببین چه جوری پسرها به قصد ازدواج به سمتت سرازیر میشن. اون وقت این شمایین که حق انتخاب خواهین داشت. این شاد بودن و این ها هم که دوستان گفتن تاثیر داره (هر چند واسه من که زیاد فایده نداشته ). موفق باشی.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط shivaram

سلام. من هم شرایط و حس و حال شما رو درک میکنم و ازش خیلی هم میترسم. راستش تو این یک سال که برام ازدواج خیلی مهم شده به یه نتیجه ی بزرگ رسیدم. پسرها دختر دورشون پره و اکثرا متاسفانه معیارشون همون خوشگلیه و دلبری کردن ازشون :97:. نه پاک بودن و تحصیل کرده بودن و خانواده دار بودن. اما باز هم متاسفانه چیزی که میتونه این معیار خیلی خوشگل بودن رو پوشش بده پوله. به نظرم شما سعی در پیشرفت کارت داشته باش و سعی در تهیه ی یک اپارتمان کوچک و ماشین بعد ببین چه جوری پسرها به قصد ازدواج به سمتت سرازیر میشن. اون وقت این شمایین که حق انتخاب خواهین داشت. این شاد بودن و این ها هم که دوستان گفتن تاثیر داره (هر چند واسه من که زیاد فایده نداشته ). موفق باشی.

---

از یک چیز مطمئننننن باشید:
اون پسرهایی که به علت پول پدر و خونه و ماشین به شما پیشنهاد ازدواج بدن غیرت و همیت و در نتیجه صلاحیت ازدواج رو ندارن و به قول شاعر بزرگ کشورمون سعدی:
مگسانند به دور شیرینی.
میتونید این توصیه بنده رو قبول نکنید اما به نظر من تنها پسری رو به عنوان خواستگار بپذیرید که در تمام اون موارد حتما از شما بالاتر باشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط shivaram

به نظرم شما سعی در پیشرفت کارت داشته باش و سعی در تهیه ی یک اپارتمان کوچک و ماشین بعد ببین چه جوری پسرها به قصد ازدواج به سمتت سرازیر میشن. اون وقت این شمایین که حق انتخاب خواهین داشت.

---

جق انتخاب از بین پسرهای بی عرضه ای که به هوای یه آپارتمان برن خواستگاری ؟؟؟؟؟

شیوا جان،
چون توی تاپیکهای مختلفت دیدم خیلی مشتاق ازدواجی (و البته اصلا کارت را بد نمی دونم و خوبه که تو سن مناسب حواست به این مساله هم هست)
این را بدون که امتیازات مالی، مخصوصا وقتی خودت به دست آورده باشی (نه پدرت)، بیشتر از اون که به نفع زندگی خانوادگی آتی شما باشه، می تونه ضربه زننده باشه. اگر یک پسر با شرایط مالی بد، بخواد با شما بخاطر حقوق یا خونه و ماشین ازدواج کنه. چون ذات پسر این را نمی پذیره و بخاطر تحقیری که می شه زندگی را برای همسرش جهنم می کنه. اگر چه ظاهرا خودش به هوای همین حمایتها اومده باشه.

میگم shivaram دوست خوبم تو مگه میخوای زن بگیری که خونه و ماشین اماده کنی؟

به چه درد میخوره اون ازدواجی که پسر بخاطر اینا بیاد طرف ادم خ همون بهتر که نیاد

متاسفانه نقش دختر و پسر داره عوض میشه

سلام دوست عزیزم
میتونی به تاپیک من هم با نام وحشت از تنها موندن سر بزنی. منم عید پارسال کلن همین استرس الان شما رو داشتم. راستش کلی اینجا بچه ها راهنمایی کردن. کلی خودم تحقیقات کردم. الان ازدواج نکردم هنوز ولی لااقل یه چند تا خواستگار داشتم. اونم بیشتر از طریق دوستام معرفی شدن
راستش من هیچوقت به کسی نمیگفتم که قصد ازدواج دارم. همیشه واسه
خودم کسر شان میدونستمو به همه هم میگفتم که آدم میتونه به تنهایی هم
شاد باشه. ولی خوب از بعد از راهنمایی های دوستان در اینجا سعی کردم
مشکلم رو با دوستان متاهلم مطرح کنم (چون خانواده من اهل معرفی کردن نیستن). اونا هم هروقت پسر خوبی میبینن بهم معرفی میکنن.
یه مشکل دیگه ای که هنوزم دارم اینکه من خجالتیم. تو جمعها راحت صحبت
میکنم ولی روم نمیشه به یه آقا نزدیک بشمو باهاش سر صحبت باز کنم. کلن در راحت ترین حالت ممکن هم که با آقایون برخورد میکنم بعدش میفهمم
که اونا منو دختر سر به زیر و خیلی نجیبی توصیف کردن و جالب اینکه این
موضوع باعث میشه جذابیتم رو براشون از دست بدم!!!! باور کنید که راست
میگم و اغراق هم نمیکنم. همین چند هفته پیش به اتفاق دوستم با یکی از همکارانش جهت آشنایی رفتیم بیرون. اون آقا به دوستم گفته بود که این خانم خیلی زیبا و جذاب و .... بود و کلن پسندیدم ولی یه مساله ای دارن که ذهنم رو مشغول کرده و باید بیشتر باهاش صحبت کنم و خلاصه بعد از کلی سر و کله زدن دوستم باهاش بالاخره موفق شده که بفهمه مشکل من چیه. فکر کنید که آقا فرمودن به نظرم این خانم از نظر ج.ن.س.ی سرد هستند چون رفتارشون با من زیاد صمیمانه نبود !!!!!(حالا البته جمله رو با ادبیات دیگه ای و توی لفافه گفته بود ولی منظورش همین بود) خوب من
تمام مدت داشتم صحبت میکردم و میخندیدم و .... انگار آقایون این دوره و زمونه توقع دارن ادم از لحظه اول .....
والا من فهمیدم که پس اون همکلاسی ها و همکاران محترم هم یه مدت زوم میکنن و بعد بدون هیچ دلیلی میرن پی کارشون هم لابد همین وحشت رو دارن چون طبعا رفتار دخترهایی از جنس ما توی محیط کار و دانشگاه سنگین تر و موقتر هم هست و دوستان رو به وحشت وا میداره
خلاصه که بگم دوره زمونه اونجوریکه مادر و پدرهامون تو مغز ما کردن نیست باید خیلی تغییر کنیم ظاهرا

سلام و خیلی ممنونم از همه اتون..من با این که حق اشتراک یه ماه پرداخت کردم ولی بازم نتونستم بیشتر از سه پست بزارم.. موقع پرداخت اسم a girl n رو انتخاب کردم و اینترتنی
پرداخت کردم ولی موقع تکمیل فرم ثبت نام ارور میداد که این نام موجود است و منم یه دختر سرگردان زدم.. خلاصه فکر کنم مشکلی پیش اومده سر همین.. این ها رو در قسمت تماس با ما هم نوشتم و فرستادم.... نمیتونستم پست برارم ولی مرتب تایپیک ام رو چک میکردم و راهنمایی هایتون رو میخوندم..صمیمانه از همگی تشکر میکنم.. از وقتی این تایپیک رو زدم سبکتر شدم . خیلی خوشحالم اینجا ادم های مهربون و شریفی هستن که با نوشته هاشونم کلی امیدوارم میکنند... بی نهایت ممنونم از لطف اتون... کاش توی دنیای واقعی میتونستم کمک بگیرم... دلم میخواد خجالتم برارم زمین و این کلمه کاش بشه شدن....

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط محیا ناز

ببخشید دختر سرگردان عزیز سوال من از اقای dearvahab هست
اینکه گفتین خیلی از پسرها جرات استارت زدن ندارن علتش چیه؟ مثلا چی میشه مطرح کنن و جواب منفی بشنون؟
چون شما مرد هستین میخوام شما جواب بدین مرسی

---

به خاطر محدودیت 3 پسام الان ج میدم
اون دسته از پسرایی که ساده تر هستن و کمتر دنبال ارتباط با دخترا بودن توی زندگیشون .وقتی دل به دختری ببندن همین طوری جرات نمیکنن برن جلو شاید از ترس ضایع شدن نه شنیدن و هر چیز دیگه .توی محیط های رسمی کار هم کم نیستن این جور اشخاص .به همین خاطر نظر شخصی من اینه دختری که متوجه نگاه ها و برخوردهای متفاوت و گرمتر پسری شد باید با رفتارش و برخوردش بهش اجازه بده حرف دلشو بزنه .البته اگر پسره ارزششو داشت و دختره هم پسندیدش.

اقای دیر وهاب ممنونم از نظرتون ولی در مورد این که نوشتین تا حدی نزدیک بشم..اخه مشکل اینجاست که در مجل کارم حیطه وظایف ما کاملا جدا هست از هم.. مثلا یکی از همکارها توی قسمت طراحی هست و از روز اول من مرتب متوجه نوع خاص رفتارش و توجه اش شدم ولی چون توی این سایت دیده بودم دخترها رو به درگیر نکردن ذهن دعوت میکرد و منم کاملا بی اعتنایی میکردم ...یعنی شاید به قول شما باید یه کم انعطاف میداشتم و نگاهش میکردم یه کوچلو وقتی میومد واحد ما... اخه زیادم میاد همین جوری بدون دلیل خاصی میاد با همکار کناری ایم که یه اقا هست و متاهله(نامزدن) گپ میزنه و هی بهش میگه تو بالاخره ازدواج کردی یا نه.. و یه بارم همکارم به شوخی گفت فلانی گلوش گیر کرده پیش ... من سرم توی کارم بود و یعنی من نمیفهمم چی میگین.. خلاصه ریس امونم خندید البته ریس امون خانمه... یعنی چه جوری بگم من حس میکنم نگاهش و رفتارش ... خب منم بهش حس خوب دارم ولی هیچ کاری نمیتونم بکنم.. و مثلا این همکارم هی ازش تعریف میکنه قلانی خیلی خوبه و ادم درستیه.. این ها رو بلند میگه... من هم که روی سایلتنم و خودمو میزنم به کوچه علی چپ.. چون به نظرم دختر باید زندگیش بکنه و اونی که میخواد باید خودشو بکشه و بیاد مردونه بگه حرفش.... حالا این ها رو داشته باشین... بعد از اون ور میام توی دلم غصه میخورم... من توی ظاهرم و رفتارم کاملا ریلکس و عادیم ... چی کار میشه کرد؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

این را بدون که امتیازات مالی، مخصوصا وقتی خودت به دست آورده باشی (نه پدرت)، بیشتر از اون که به نفع زندگی خانوادگی آتی شما باشه، می تونه ضربه زننده باشه.

---

:104::104::104:
نکته ای عمیق و حاکی از شناخت کافی و عمیق از جنس مرد که خوشبختانه مثل همیشه ایشان جسارت کافی در بیانش را داشتند.
ای کاش همه خانمها این یک جمله را همیشه در ذهن خود حک شده داشته باشند و از اولین معیارهای بررسی موارد خواستگاری قرار دهند.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط یه دختر سرگردان

اقای دیر وهاب ممنونم از نظرتون ولی در مورد این که نوشتین تا حدی نزدیک بشم..اخه مشکل اینجاست که در مجل کارم حیطه وظایف ما کاملا جدا هست از هم.. مثلا یکی از همکارها توی قسمت طراحی هست و از روز اول من مرتب متوجه نوع خاص رفتارش و توجه اش شدم ولی چون توی این سایت دیده بودم دخترها رو به درگیر نکردن ذهن دعوت میکرد و منم کاملا بی اعتنایی میکردم ...یعنی شاید به قول شما باید یه کم انعطاف میداشتم و نگاهش میکردم یه کوچلو وقتی میومد واحد ما... اخه زیادم میاد همین جوری بدون دلیل خاصی میاد با همکار کناری ایم که یه اقا هست و متاهله(نامزدن) گپ میزنه و هی بهش میگه تو بالاخره ازدواج کردی یا نه.. و یه بارم همکارم به شوخی گفت فلانی گلوش گیر کرده پیش ... من سرم توی کارم بود و یعنی من نمیفهمم چی میگین.. خلاصه ریس امونم خندید البته ریس امون خانمه... یعنی چه جوری بگم من حس میکنم نگاهش و رفتارش ... خب منم بهش حس خوب دارم ولی هیچ کاری نمیتونم بکنم.. و مثلا این همکارم هی ازش تعریف میکنه قلانی خیلی خوبه و ادم درستیه.. این ها رو بلند میگه... من هم که روی سایلتنم و خودمو میزنم به کوچه علی چپ.. چون به نظرم دختر باید زندگیش بکنه و اونی که میخواد باید خودشو بکشه و بیاد مردونه بگه حرفش.... حالا این ها رو داشته باشین... بعد از اون ور میام توی دلم غصه میخورم... من توی ظاهرم و رفتارم کاملا ریلکس و عادیم ... چی کار میشه کرد؟

---

خیلی سخت میگیرید نیازی نیست شما زندگیتو نو تعطیل کتید و اونو به زور بکشید سمت خودتون .شما وقتشه یه کم خلاقیت به خرح بدی و سرتو از لاک خودت بیرون بکشی. یه چیز مشترکی پیدا کنی .
مثلا وقتی اون اومد پیش اون همکارتون نشست الکی بری از اون همکارتون یه سوال بپرسی در مورد کار سوالی که به اون آقا هم بی ربط نباشه سعی کنی اونم درگیر کنی توی سوالت مثلا از جواب این قانع نشدی و از این حرفا.
خیلی کارا میشه کرد که دل پسرا رو به شک انداخت یه بسته شکلات بگیر بزار توی کشوی میزت خب.وقتی ایشون اومد به هردوتا تعارف کن .البته باید قبلش به همه تعارفی کرده باشی که نگن حتما به خاطر این خریده .دیگه خودتی که تشخیص بدی چه حوریه.
سعی کن یه گیر توی کارت بندازی که فقط به دست این حل بشه . توی مسایل کاری
کم کم باهاش ارتباط بگیر د رحدی که شخصیتت حفظ بشه
یه کم روی این مسیله بیشتر فکر کن و ازش الکی نگذر
باور کن اگر نگاهش بهت فرق داشته تا حالا دل بسته بهت شاید الان داره به تو فکر میکنه توی رویاهاش و منتظر اینه که جراتی پیدا کنه برای قدم محکم و اونو خودت باید بهش بدی .دیشبم بهت گفتم یه شب میبینی پیامک اومده روی گوشیت اولش فکر میکنی تبلیغاتیه ولی وقتی میری چکش کنی میبینی همون آقاس که گفته با خانواده مزاحمتون بشن برای آشنایی بیشتر .
اونوقت همینجا باید یه کادوی ویژه به من و بقیه بچه های انجمن بدی و اون کادو چیزی نیست جز خوشحالی خودت .
خدا کمکت کنه موفق باشی

مرسی اقای دیر وهاب .. سعی میکنم توی سال جدید این پیشنهاد شما رو روش فکر کنم و ببینم چه کار میشه کرد.. این اقا خیلی با شخصیت و همیشه با احترام برخورد میکنه و یه بارم توی راه پله ها اتفاقی دیدمش با لبخند بهم شلام کرد و بعدش ام با این که موقع رفتن بود و کار تعطیل بود و میتونست راحت بره خونه اشون.. الکی وایستاد دم در .. و تک تک بچه ها انگشت زدن و موقع خروچ چون اون دقیقا کنار در وایستاده بود از اونم خداجافظی کردن و تا نوبت من رسید و وقتی داشتم از کنارش رد میشدم گفتم خداحافظ و اون دوباره با لبخند گفت خسته نباشید و خداحافظ و منم سرم زیر بود که شنیدم یکی از دوستاش که بیرون بود با خنده صداش زد بیا دیگه دیوانه امون کردی.... اون لحظه خنده ام گرفت و رفتم ..... همش حس میکنم دوستم داره.. هر وقت میاد توی واحد خیلی با همه مهربون برخورد میکنه... من هم ته دلم خوشم میاد ازش ولی اصلا نه بلدم و نه دوست دارم کاری کنم...خانم شمیم بهار از خوندن تایپیک شما هم کلی خوشحال شدم از این که نوشتین تونستین راحت به دوستای متاهل اتون بگین ... ار این که شرایط مشابه ای داریم و ار این که این قد خوب حالمو درک کردین... من میدونم پسرها هم خیلی گناه دارن و کلی مسولیت و سختی هست توی مسیر رسیدن به دختر مورد علاقه اشون ... ولی دخترها هم این جور وقت ها کاملا دستشون بسته استوو پسر میتونه مردونه بیاد حرف دلش بزنه اما دختر نمیتونه هم بنا بر ذات دخترونه اش و هم بنا به عرف... من دلم میخواد مجترمانه ازم تقاضای ازدواج بشه .. نه این که خودم رو به اب و اتیش بزنم.. ازدواج به هر قیمتی اصلا دوست ندارم... کاش همه چی سر جاش بود و مطابق طبیعت ولی خان شمیم بهار راست میگی و ظاهرااا باید ما ها تغییر کنیم هر چند ناخوشایند

سلام.عزیزم من کاملا درکت میکنم.اما مبادا خدای ناکرده به خاطر فشار سنی وتنهایی و ...به ازدواج با کسی که لیاقتت شمارو نداره ازدواج کنی.خیلی حواستو جمع کن.تنهایی بهتراز بودن با کسیه که تنهاترت کنه.غصه نخور.این نیز بگذرد....مرد واقعی خیلی کم پیدا میشه تو این دوره زمونه

- - - Updated - - -

شما یه لیست بلند بالایی از ویژگیهایی که میخوای همسرت داشته باشه تهیه کن و خیلی هم دقیق بنویس چی میخوای.هرچی دقیق تر بنویسی زودتربه خواستت میرسی.حتی میتونی لیستتو به دوستات نشون بدی.عزیزم از زوم کردن روی این موضوع خارج شو این چیزا فقط با دعا به درگاه خدا وتسلیم حل میشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط یه دختر سرگردان

و یه بارم همکارم به شوخی گفت فلانی گلوش گیر کرده پیش ... من سرم توی کارم بود و یعنی من نمیفهمم چی میگین.. خلاصه ریس امونم خندید البته ریس امون خانمه... یعنی چه جوری بگم من حس میکنم نگاهش و رفتارش ... خب منم بهش حس خوب دارم ولی هیچ کاری نمیتونم بکنم..

---

اگر تا این حد موضوع آشکار هست و همکارانتون هم متوجه شدند (منظورم این هست که شما اشتباه متوجه نشدید)،
شاید بد نباشه از رییستون که خانم هستند کمک بگیرید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط يه دختر سرگردان

مرسي اقاي دير وهاب .. سعي ميکنم توي سال جديد اين پيشنهاد شما رو روش فکر کنم و ببينم چه کار ميشه کرد.. اين اقا خيلي با شخصيت و هميشه با احترام برخورد ميکنه و يه بارم توي راه پله ها اتفاقي ديدمش با لبخند بهم شلام کرد و بعدش ام با اين که موقع رفتن بود و کار تعطيل بود و ميتونست راحت بره خونه اشون.. الکي وايستاد دم در .. و تک تک بچه ها انگشت زدن و موقع خروچ چون اون دقيقا کنار در وايستاده بود از اونم خداجافظي کردن و تا نوبت من رسيد و وقتي داشتم از کنارش رد ميشدم گفتم خداحافظ و اون دوباره با لبخند گفت خسته نباشيد و خداحافظ و منم سرم زير بود که شنيدم يکي از دوستاش که بيرون بود با خنده صداش زد بيا ديگه ديوانه امون کردي.... اون لحظه خنده ام گرفت و رفتم ..... همش حس ميکنم دوستم داره.. هر وقت مياد توي واحد خيلي با همه مهربون برخورد ميکنه... من هم ته دلم خوشم مياد ازش ولي اصلا نه بلدم و نه دوست دارم کاري کنم...خانم شميم بهار از خوندن تايپيک شما هم کلي خوشحال شدم از اين که نوشتين تونستين راحت به دوستاي متاهل اتون بگين ... ار اين که شرايط مشابه اي داريم و ار اين که اين قد خوب حالمو درک کردين... من ميدونم پسرها هم خيلي گناه دارن و کلي مسوليت و سختي هست توي مسير رسيدن به دختر مورد علاقه اشون ... ولي دخترها هم اين جور وقت ها کاملا دستشون بسته استوو پسر ميتونه مردونه بياد حرف دلش بزنه اما دختر نميتونه هم بنا بر ذات دخترونه اش و هم بنا به عرف... من دلم ميخواد مجترمانه ازم تقاضاي ازدواج بشه .. نه اين که خودم رو به اب و اتيش بزنم.. ازدواج به هر قيمتي اصلا دوست ندارم... کاش همه چي سر جاش بود و مطابق طبيعت ولي خان شميم بهار راست ميگي و ظاهرااا بايد ما ها تغيير کنيم هر چند ناخوشايند

---

اصلا فکر نکنيد خودتون رو به آب و آتيش بزنيد مثال هايي هم که زدم برات معنيش اين نيست که شما ازش خواستگاري کني . با اين نمونه هايي که فرمودي پسرايي که من ميشناسم اون آقا دلش پيشت گيره و فقط نياز به يه کم توجه شما داره براي درخواستش . فرهنگ و زمونه الان عوض شده اون آقا شايد خيلي سادس و پيش خودش يه فکرايي داره .شايد براش با توجه به برحورد شما خيلي دست نيافتني هستي و در حد يک رويا و آرزو براش هست نيازه شما با رفتارت به ايشون
در مورد خودت اعتماد به نفس بدي يه کم دلش قرص بشه و بيشتر گير کنه .آحر حرفشو ميزنه. ايشون هم ازت خواستگاري میکنه يه خواهش ازت ميکنم من حال اون پسر رو درک ميکنم بلایی که سر من اومده شما سر اون آقا نیار پس جان هرکسي دوس داري با توجه به تمايل خودت هم نزار براش يه آرزوي دست نيافتني بموني و بعدا حسرتشو بخوري بزار براش آرزویی باشی که باید برات تلاش کنه تا بهت برسه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا

اگر تا این حد موضوع آشکار هست و همکارانتون هم متوجه شدند (منظورم این هست که شما اشتباه متوجه نشدید)،
شاید بد نباشه از رییستون که خانم هستند کمک بگیرید.

---

این کار درست نیست به نظرم هم شخصیت دختر خانوم پایین میاد هم پسر پر رو میشه (ببخشید اصطلاحی دیگه به ذهنم نرسید) باید بهش بفهمونه تلاش کنه به نتایج خوبی خواهد رسید

عزیزم لازم نیس کار خاصی بکنی وقتی دیدیش(فک کنم زیاد میبینیش اگرم نه یه بهانه ای واسه تصادفی:311: دیدنش جورکن)وقتی دیدیش با لبخند وارتباط چشمی خوب(چشاتم باید بخنده) باهاش سلام واحوالپرسی کن واگه چیزی گفت خیلی راحت وخوشرو چند کلمه باهاش گفتگو کن اینکارو بکن مطمئن باش اگه قصدش جدی باشه فورن میاد جلو انقد خجالتی نباش این زمونه معمولن خجالتی بودن رو به حساب سردوبی احساس بودن میزارن نه نجابت:72::72:

اوه...
4 صفحه خوندم چشام در اومد....:303:
بالاخره تموم شد
دم سال تحویله و هر صفحه‌ای که خوندم اوضاع بهتر می‌شد خدا رو شکر
خواستم با توجه به اطلاعاتی که دریافت کردم یه چیزی بگم...
"یه دختر سرگردان" شاید ایشون برای شما مناسب باشه شاید هم نه ایشالا که 99 % ایشون همونی باشه که مورد پسند شماست اما برای همون احتمال 1% هم ارزش قائل شین و سعی کنین توی تعطیلات عید بهش فکر نکنین چون یه مقدار کار شما رو سخت می‌کنه شیوه‌ای که "زی زی گولو" پیشنهاد کرد بسیار خوبه(لیست کردن تمامی خواسته های شما)...
سعی کنین به معیارهاتون وزن(امتیاز، درجه اهمیت) بدین(این خیلی مهمه) در فرآیند وزن دادن شما متوجه میشی چقدر برخی نکات براتون مهمه و برخی دیگه نه... البته این کار رو باید چند بار انجام بدین تا همه وزن ها درست و حساب شده باشه

خلاصه این که براتون آرزوی خوشبختی می‌کنم
راستی یه نکته‌ای یادم رفت بگم میدونی چرا پدر مادر شما در مورد ازدواج حرفی با شما نمی زنن؟ به نظرم اونها این‌طور فکر می‌کنن که دختر ما از هر لحاظ بسیار با کمالات و با ایمانه و امکان نداره به خاطر تعویق در ازدواج و از این جور حرفا خدایی نکرده به گناه بیافته یا اصلاً افسرده بشه، دختر ما در جامعه زندگی می‌کنه و خیلی هواسش جمع هست.
اون‌ها رو از این اشتباه در بیارین یک جلسه با مادر و بیان مشکلات و سختی‌ها خیلی کمک می‌کنه... برای من که همینجور بود
پدر و مادر من 14 و 17 ساله بودن که ازدواج کردن یک سال بعد هم بچه دار شدن من از زمان ازدواج پدرم 13 سال بزرگترم ولی... :302:

پدرم همیشه به من می‌گه تو از سن من جلوتری یعنی من توی 30 سالگی از پدرم که 30 سالش بوده بیشتر متوجه مسائل هستم ولی این دلیل نمیشه... هر انسانی نمی‌تونه نیازهای فطری خودش رو سرکوب کنه حتی اگر هم دست به این کار بزنه یک آستانه طاقتی داره و به نظرم این حالا که متوجه اش شدین براش تلاش کنین زندگی تون رو هم یه مقدار ماجرا جویانه(ورزش، هنر، علم) سپری کنین که این دوران زودتر بگذره و انشا الله شرایط ازدواج جور بشه و همه ما رو خوشحال کنین:18:


راستی عید همگی مبارک :227:

خودتو ناراحت نکن. ازدواج خیلی هم اش دهن سوزی نیست. مطمئن باش

مرسی خانم مصباح الهدی...مثل همیشه خیلی خوب و کامل نوشتین و راهنمایی کردین... خیلی ممنونم و واقعا همین طور هست و کلا ازدواج توی شرایط الان خیلی سخته شده هم برای پسرها و هم دخترها.. امیدوارم همه چی درست بشه و همه یه همدم مناسب داشته باشن ... چون واقعا ازدواج خوب خیلی مهم نه صرفا ازدواج کردن... مرسی از لطف اتون..من قبلا هم که به صورت مهمان میومدم تالار ،پست های شما رو دوست داشتم ...امیدوارم خوشبخت بشی دختر گل:72:

- - - Updated - - -

سلام به همه دوستای خوبم و خیلی ممنونم از همگی که در تایپیکم شرکت کردین و راهنمایی میکنید و نظرات خودتون نوشتین ..خیلی خوشحال شدم از پست های تک تک اتون و استفاده کردم... سال نو هم مبارک باشه و امیدوارم شروع امسال چر از خیر و شادی باشه برای همه:72::72::72::72::72::72::72::72::72::72::72: :72::72::72::72::72:.... من از طریق همکارم فهمیدم اون اقای مورد نظر به مدت سه ماه سفر کاری رفتن به خارج از ایران... بنابراین اقای دیر وهاب پیشنهاد شما رو فعلا نمیتونم انجام بدم ... توی این مدت فکر کنم باید ذهنم رو از این اقا دور نگه دارم..البته با راهنمایی دوستای خوبم در اینجا تصمیم گرفتم به مادرم حرف دلم رو بزنم هر چند خیلی سخته.. خانم ا اتیتا 123 خیلی خوشحال شدم از این که خواستکار مناسبی اومده و به سلامتی دارین ازدواج میکنید..امیدوارم خوشبخت باشین :72::72: