میخام راه جدیدی رو تو زندگیم انتخاب کنم

با سلام،پسری هستم 29 ساله و کارمند،اوضاع روحیم کمی نا مساعد شده و دارم نقطه جدیدی رو تو زندگیم حس میکنم.قبلا وقتی می شنیدم یکی میگفت افسردگی گرفتم میگفتم ببین مردم چه تلقین های الکی رو به خودشون می کنند،اما الان خودم قشنگ دارم حسش میکنم و عوامل محیطی هم توش کم بی تاثیر نبوده..مشکلی که تا حد زیادی باعثش شده شاید از دید شما خنده دار باشه اما منو خیلی ازار میده.من از اول سیستم بدنم جوری بوده که لاغر بودم و با اینکه خوب هم غذا میخورم اما چاق نمیشم،این برا خودم مهم نیستش اما وقتی نگاه افراد دیگه مخصوصا دخترا رو میبینم واقعا ناراحت میشم،احساس میکنم کل شخصیت من خلاصه شده تو لاغریم،اون همه تواناییها،استعداد و.. هیچه و این لاغریه به همشون می چربه.شاید الان همتون بیایید اینجا راهکار بدید فلان غذا رو بخور برو دکتر تغذیه و...اما من سیستم بدنم جوریه که به سختی وزن اضافه میکنم و خیلی راحت وزنم میاید پایین و به خودم قبولوندم که همینم.این رو هم بهتون بگم اینکه گفتم لاغرم یک وقت فکر نکنید ادم خموده ای هستم و یا مریضی دارم،نه به هیچ وجهه اینطور نیست.همین ماه پیش ازمایش کلی دادم و خدارو شکر بدنم سالمه سالمه،این رو هم اضافه کنم با همین بدن همیشه توی ورزش حرف اول رو میزدم،توی پرش،توی دو و...و کلا استیل بدنم ورزشکاریه و انعطاف بالایی داره اما خب لاغره فقط و کبود وزن زیادی دارم.این همه فلسفه چیدم تا اصل ماجرا رو بهتون بگم.من با توجه به نگاه ها و برخوردهای اطرافم که خیلی روم تاثیر بدی گذاشته(مخصوصا جدیدا) میخام راه جدیدی رو برا زندگیم انتخاب کنم و هر روز فکر اون داره پر رنگتر میشه.و اون اینه که میدونم دختری که واقعا مناسب باشه برا زندگی منو انتخاب نمیکنه( چند مورد بوده که طرف با دیدن عکس جواب منفی داده) و این منو بیشتر مجاب کرده روش زندگیمو تغییر بدم .من کارمند هستم و با یک حقوق نمیگم عالی اما خوب(کاملا راضیم میکنه)تو کارم ادم موفقی هستم و به قول بعضیا پرستیژ کاریم بالاست ،از لحظ تیپ هم وقتی تیپ اسپرت میزنم بهم خیلی میاد..لیسانس مهندسی داشتم که فوق رو هم قبول شدم واز این هفته میرم سر کلاس و به طور کلی از زندگی و موقعیتم راضیم..اما چه فایده..اینا برا خودم مهمن اما برا بقیه نه...وقتی میبینم شخصیتم دیده نمیشه.وقتی میبینم مهارتم تو رقابت با لاغریم گم میشه.وقتی میبینم استعدادم زورش نمیرسه به لاغریم..وقتی میبینم دخترا آهن پرست شدن..وقتی میبینم اینکه من اهل دود و دم و مشروب و خانم بازی و رفیق بازی و راه نادرست نبودم و این برا خیلی دخترا ارزش نداره چرا دارم خودمو خسته میکنم.دنبال چی هستم!!!دختر چادری که خودش کاملا ظاهرش معمولیه از روی عکس جواب منفی بهت میده از بقیه چه توقعی داری..میخام ازدواجو کنار بگذارم.منی که تا الان دست به نامحرم نزدم فکر صیغه افتاده تو سرم.به انداره خودم پول دارم ،با این کار هم نیازم برطرف میشه هم دیگه کسی با نگاهش ،با حرفش،با رفتارش تحقیرم نمیکنه اونم چون من نمیخام باهاش دائم زندگی کنم لاغری و.. براش مهم نیستش،هر چی میرم جلوتر قوی تر میشه تصمیمم،تو شغلم ارتقا گرفتم محکمتر شدم،ارشد که قبول شدم باز محکمتر شدم و الان نقطه ای هستم که تقریبا تصمیممو گرفتم،با این کار نه گناه میکنم و نه تحقیر میشم و به نیازامم جواب درستی میدم( گرچه مطلوبم نیست اما گویا راه بهتری فعلا و با این روحیه من نمونده دیگه) فقط خواهشا الان کسی سرزنشم نکنه و پیشنهاد برا دکتر تغذیه و.. رو نده چون امتحان کردم و کافیه دو روز یکم تغذیم کم شه.. خیلی دلم پر بود،فقط شروع کردم نوشتم و الانم که به اینجا رسیدم حوصلم سر رفت و دیگه نمیخام بیشتر از این بنویسم،فقط خواستم در دل کنم تو اینجا.همین

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط zemestoon

اینجور که من متوجه شدم تنها مشکل شما تو رابطه با دختراس!خب پسر خوب ماشالا الان همه ی دخترایی که تو خونه میمونن و منتظر میشن که براشون خاسگار بیاد!همییشه دنبال بهترین هستن از همه لحاظ!خیلی کم پیش میاد این مدل دخترا ظاهر براشون مهم نباشه!پس همونجور که گفتی با دیدن عکس و بدون شناخت طرفو رد میکنن!برا همینم هست که دیگه ازدواج سنتی جواب نمیده!چون دخترای چندین سال پیش همیشه تو خونه بودن و هیچ پسری رو نمیدین برا همین فوری هر پسری که میرفت خاسگاریش رو قبول میکردن و تموم ولی الان دخترا و پسرا تو اجتماع باهمن و درستشم همینه برا همین اکثرا دنبال کسی میگردن که ملاک های ظاهری اونارو هم داشته باشه!خب از شانست شما رفتی سراغ دختری که ظاهر شمارو نپسندیده!
اقا منم یه مدتی مث شما بودم!با همین حس و حال!ولی اگه واقعا تو اجتماع باشی متوجه میشی که واقعا جوری نیست که شما فک میکنی!یعنی کلا دخترا بهت بد نگاه کنن و از شما به خاطر ظاهرت خوششون نیاد!! ببین خب تو جامعه ی ما این چیزا یکم مشکل داره و درست به نمایش در نمیاد که نشون بدن واقعا ظاهر یه چیز نسبیه و هر کسی میتونه از یه نفر خوشش بیاد یا نیاد! مثلا یه فیلم باید نشون دهنده ی ویژگی های اجتماعی یه کشور باشه دیگه!ولی تو ایران 90 درصد بازیگرا خوشکلن و مخصوصا تو موضوعات دختر پسری همیشه دو تو ترگل و ورگل رو به عنوان شخصیتای اصلی انتخاب میکنن که عاشق هم بشن!!!خب همین میشه یه دلیل برای اینکه منو شمایی که چهرمون عادیه!احساس بدی بهمون دست بده!چون تو زندی واقعیمون که دختری تحویلمون نمیگرفت با دیدن این فیلما و چیزایی که ظاهرا تو جامعه(عشق و عاشقیای دبیرستانی!) میبینیم همشون خوشکلن!
ولی ولی و باز هم ولی پیشنهاد میکنم سریال girls رو دانلود کن ببین!حتی اگه شده قسمت اولشو!(بیشتر در مورد مشکلات دخترای امریکایی و 70 درصدش در مورد سکسه!)همون جا میفهمی واقعا پسرای با قیافه ی مزخرف(یعنی از عادی هم اونور تر :D ) چه کارایی میکنن!!من که وقتی اون فیلمو دیدم واقعا به خودم اومدم!بعد که بیشتر رفتم تو نخ سریال و فیلم واقعا دیدم زندگی تو کشورای پیشرفته واقعا بر اساس ملاک های دیگست!خب طبیعیه یه نفر از یه نفر دیگه خوشش نیاد!ولی دلیلم نمیشه که کلا کسی از اون شخص خوشش نیاد!
بهترین کار به نظرم اینه که شما اگه از دختری خوشت اومد این بار!(ترجیحا تو خیابون نباشه!!!) به جای اینکه فوری بری خاسگاریش!اول سعی کن یکم باهاش صمیمی تر بشی و دلشو بدست بیاری بعد خودت متوجه میشی که واقعا دخترای اینجا هم مث همون دختران(البته نجابت و حیا رو 10 برابرن و قابل مقایسه نیستن ولی شخصیت و دلبستگی هاشون منظورمه!)
فقط باید راه درست ارتباط با دخترا و خانومارو یاد بگیری!پس از این به بعد اول سعی کن با دخترا با توجه به ویژگی های شخصیتی که داری ارتباط برقرار کنی!اگرم دیدی دختره بد برخورد میکنه خب مشخصه به هم نمیخورید وباید بری سراغ یه نفر دیگه!!
یه چیزی فقط!این مشکلی که شما داری مشکل جنسی نیست که فقط بخوای با صیغه و اینا حلش کنی که!!!اگه هر روزم با یه زن صیغه ای باشی!خب اخرش از نظر جنسی تخلیه میشی ولی عاطفی چی!!؟؟
فقط بهت بگم من خودم مث شما بودم ولی الان تجربه ی یه دوستی 4 ساله با یه گروه 8 نفری از دوستامو(4 تا دختر و 4 تا پسر) دارم که کلی با هم خوش میگذرونیم!فارغ از عشق و عاشقی و اینکه ظاهر کسی برای یکی دیگه مهم باشه!شاید اون اولش که تازه با هم میخواستیم آشنا بشیم یکم تو دل خودمون یه چیزایی نسبت به هم میگفتیم ولی الان دیگه اون چیزا برامون اصلا مهم نیست...تو دانشگاه یه دوست عالی داشتم البته دوست صمیمیم نبود ولی واقعا دوست خوب و عزیزی برام بود که اونم دختر بود و الان ازدواج کرده داره زندگیشو میکنه!!ولی عوضش خودم از یه دختری خوشم اومد که میخواستم رابطمون از حد دوستی بیشتر باشه ولی خب اون نمیخواست و کلا فهمیدم خیلی با من متفاوته!اولش ناراحت شدم که مورد پذیرش نبودم حتی برای یه نفر!ولی خب بعدش که بیشتر فکر کردم و ادمای دیگه اومدن تو زندگیم و دوستای دیگه ای که داشتم واقعا فهمیدم نباید سخت گرفت و فقط باید ادم درست رو انتخاب کرد...
به جای فکر کردن به این چیزا که بری یه نفرو صیغه کنیا و اینا دنبال چندتا ادم خوب بگرد!دنبال چندتا گروه خوب مث کوه نوردی و چیزای دیگه باش که ادمای جدید رو بشناسی!
((((اونایی که میان فقط میگن تفکیک جنسیتی تنها راه حل مشکل این کشوره!بیان تحویل بگیرن!هر چیزی میشه میخوان پسرا و دخترا رو جدا کنن از هم !بعد که میای میگی به خاطر همین کاراست که اکثر جوونای این کشور افسردگی دارن میان خیلی محکم از نظرای سفت و سختشون دفاع میکنن که ارتباط دخترو پسر هرگز!!! من یکی و دوستای دورم کلا سعی کردیم رابطه هامون فارغ از این چیزا باشه و الان واقعا از زندگیم خوشحالم!البته خیلی چیزا تو این کشور ناراحت کنندس ولی خب دوستی میتونه کاری کنه که زندگی برای آدم لذت بخش باشه...)))

---

اون حس عاطفه که شما گفتید توم مرده دیگه و روش حسابی باز نمیکنم چون میدونم کسی نیست که بخام دوستش داشته باشم،پس حداقل جسمی رو داشته باشم بد نیست،اینجور حداقل حسرت این یه دونه رو نمیخورم

ببینید دوست عزیز من اصلا قصد دلداری دادن به شما را ندارم ولی من خودم مورد زیاد دیدم دخترایی که از لحاظ ظاهر و تحصیلات و خانواده و بقیه شرایط عالی اند ولی شوهرشون خیلی لاغر بودند و یا مشکلات دیگه داشتند برعکسشم زیاد هست.کلا ازدواج تا حدی هم به قسمت بستگی داره و مخصوصا توی این دوره زمونه باید به اندازه کافی تو امر ازدواج صبور بود
من تعجب میکنم چرا پسرایی با شرایط شما زود ناامید میشند؟
شما باید خدا را هم شکر کنید که گرفتار دخترای ظاهربینی که با دیدن یه عکس جواب رد میدند نشدید.
شرایط ازدواج تو جامعه تا حدودی پیچیده شده از یه طرفی دخترایی را میبینی که فوق العاده تو ازدواج سخت گیر و ریز بین هستند از طرفی ازدواج های را میبینی که از انتخاب طرف شوکه میشی.
خودتون به خوبی میدونید صیغه اصلا راه درستی نیست و به نظر من با این کار همه زحمات چند سالتون یه جورایی زیر سوال میره پس بهتره باز هم صبور باشید و دنبال گزینه های بهتر بگردید.
من خودم برادر اول و دومم خیلی راحت چند سال پیش ازدواج کردند ولی در مورد برادر سومم با توجه به شرایط خوبی هم که از لحاظ اخلاقی شغلی و ظاهری داره یه جورایی به مشکل برخوردیم و اصلا فکر نمیکردیم این چند جایی که خواستگاری رفتیم(هر چند در سطح هم بودند) جواب منفی بگیریم ولی الان این حقیقت را پذیرفتیم که باید بیشتر تلاش کنیم و بازهم دنبال گزینه های مورد نظرمون بگردیم.
شما هم مهم نیست چند جا خواستگاری برید مهم اینه که با یه دختر مناسب و هم کفو ازدواج کنید.

جالبه برام.چرا انقدر زود خودتونو باختید؟اینهمه سال با افتخار زندگی کردید.یه کم زوده کم بیارید.دلیل نمیشه چون کسایی که شما بهشون معرفی شدید به خاطر ظاهرتون جواب رد دادن،همه خانوما دیدشون این باشه.خیلی ها ظاهر براشون مهم نیست.اگر شما چند جلسه با خانومی که میرید خواستگاری رفت و آمد کنید و ببینن از لحاظ اخلاق و بقیه چیزا مناسبید،مطمین باشید به دلش میشینید.اخلاق اگر خوب باشه،لاغری چیه، کچل هم باشید تو دل میشینید،والا به خدا!!!تازه اینجوری خیلی هم خوبه که هیچکس به خاطر ظاهرتون بهتون بله نمیگه، یه کم صبور باشید.اینهمه سال رو حروم نکنید،تازه هم خانم هم آقا بعد از ازدواجشون یه مقدار روی فرم میان.نگران نباشید.
صیغه واسه چی؟تا وقتی میتونید در کنار همسرتون تا آخر عمر خوشبخت باشید و همه نیازهاتونو با عشق از ایشون بگیرید،چرا صیغه.مطمین باشید وقتی همسرتون وارد زندگیتون بشه، حس دوست داشتنتون خود به خود فعال میشه.براتون بهترینهارو آرزو میکنم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط elham.e

جالبه برام.چرا انقدر زود خودتونو باختید؟اینهمه سال با افتخار زندگی کردید.یه کم زوده کم بیارید.دلیل نمیشه چون کسایی که شما بهشون معرفی شدید به خاطر ظاهرتون جواب رد دادن،همه خانوما دیدشون این باشه.خیلی ها ظاهر براشون مهم نیست.اگر شما چند جلسه با خانومی که میرید خواستگاری رفت و آمد کنید و ببینن از لحاظ اخلاق و بقیه چیزا مناسبید،مطمین باشید به دلش میشینید.اخلاق اگر خوب باشه،لاغری چیه، کچل هم باشید تو دل میشینید،والا به خدا!!!تازه اینجوری خیلی هم خوبه که هیچکس به خاطر ظاهرتون بهتون بله نمیگه، یه کم صبور باشید.اینهمه سال رو حروم نکنید،تازه هم خانم هم آقا بعد از ازدواجشون یه مقدار روی فرم میان.نگران نباشید.
صیغه واسه چی؟تا وقتی میتونید در کنار همسرتون تا آخر عمر خوشبخت باشید و همه نیازهاتونو با عشق از ایشون بگیرید،چرا صیغه.مطمین باشید وقتی همسرتون وارد زندگیتون بشه، حس دوست داشتنتون خود به خود فعال میشه.براتون بهترینهارو آرزو میکنم.

---

دیگه کار از این حرفا گذشته.....من زمان دانشجوییم شهرستان بودم بچه ها اون زمان میرفتن گشتن و تفریح و.. اما من از اینهام میزدم و دنبال درس و مطالعه بودم و در اخر رسیدم به اینجایی که الان هستم و پیشرفتم فرا تر از حد انتظار خودم بود شاید 10 سال پیش ازم میپرسیدن هیچ وقت همچین اینده ای نمی دیدم..بگذریم....تو شخصیت خودم خانواده دوستی و صمیمیت رو میدیدم اما وقتی در عمل و دنیای واقعیت با چیزهایی که بالا نوشتم برخورد کردم دقیقا مثل ادمی که یک پارچ اب یخ روش میریزن شدم و به طرز عجیبی سرد شدم و هر روز هم داره بیشتر میشه..خب قبلا به خاطر درس و کار و سربازی فرصت نشد خیلی کارها و جاها برم...حالا که این ویژگیهام برا خیلیها ارزش نداره (حداقل در چند مورد برام ثابت شده و به یقین تبدیل شده) با حفظشون برا خودم، مسیرمو تغییر میدم..مثلا اولیش یک سفر خارجه تا چند ماه بعده فقط و فقط برا تفریح...میدونید پولش از پول چه کاری هستش..بخشی از پولیه که به سرعت داشتم جمع میکردم برا تشکیل زندگی..اما برا کسی که سختی زیادی کشیده و خیلی از ایام زندگیشو صرف این سختی کرده الان که به نتیجه رسیده باید یکم به خودش برسه و اون چیزی که دلشو شاد میکنه رو انجام بده.. کی میگه تنهاییی بده،:ِ "کی گفته تنهایی نمیشه زندگی کرد،:ِکی گفته همه چی ازدواجه...ما اگه خدا عمری بده نهایت 60 سال عمر می کنیم، الانم که نصفشو رفتیم بذارید نصف بعدیش به کام خودمون باشه و لااقل بازنده از این دنیا بیرون نریم و بعدا حسرتشو نخوریم

آقای "زندگی جدید"،

با صیغه کردن مشکلتون حل که نمی شه هیچ، بدتر هم می شه. اثر این رابطه روی خودتون، زندگی آینده تون و ... خیلی بیشتر از اونی هست که فکرش را می کنید.
بعد هم نگید سی سالش گذشته، سی سال دیگه مونده. از سی سال گذشته، شما هفت هشت سالش را به فکر ازدواج بودید و دو سه ساله که واقعا جدی شده فکرتون و نیاز به همراه و همسر را حس می کنید.
پس نهایتا فقط 5-4 سالش گذشته. می خوای سی سال تک و تنها زندگی کنی؟ اگر عمرت بیشتر از شصت باشه که دیگه بدتر.

به جای این افکار و راه حلهای اشتباه، دنبال راه حل درست باش.

گفتید که ورزشکارید و بدنتون سالمه. فقط لاغرید.
با یه روش ساده کالری شماری راحت می تونی وزنت را بالا ببری. فقط کافیه یکی دو هفته روی کالری دریافتی بدنت دقت کنی و کمی بیش از میزان لازم بهش برسونی،
بعدش به این روش عادت می کنی و حساب کالریها دستت می آد، می تونی وزنت را راحت بالا ببری.

ضمنا آقایون بعد از ازدواج و بعد از سی سالگی کمی چاق تر می شن. پس شما در حالت عادی و بدون رژیم هم جا برای تغییر ظاهر دارید.

دخترها دنبال زیبایی مرد نیستند. اعتماد به نفس و برخورد و رفتار شماست که باعث می شه به دل بشینید.

این تصمیمی که شما گرفتید و متنهایی که شما می نویسید، نشون می ده اونقدر محکم و مطمئن برخورد نمی کنید که دختر بتونه اعتماد کنه.
وقتی با اعتماد به نفس برخورد کنید، حس مثبتی به خانم می دید و از فیلتر ظاهر رد می شید.

نشون بدین که مرد هستین و محکم و مصمم.
اگه تو مشکل به این سادگی بمونین، یه خانم چطور باید بهتون اعتماد کنه و شما را به عنوان مرد زندگیش انتخاب کنه؟

اون چیزی که باعث شده جواب رد بشنوید، انتقال این حسهای منفی است، نه لاغریتون.

سلام.
خیلی خوبه.حتما برید مسافرت،حتما شاد باشید،چرا که نه؟به خودتون برسید،و لذت ببرید از زمانتون.اما اگر پولهاتونو پس انداز کردید برای یه آینده ایی که براش برنامه دارید،بهتره بی رویه خرجشون نکنید.
ببینید حق میدم بهتون اما نه در این حد که انقدر نا امید باشید برای آینده،شما قراره مرده یه خونه زندگی باشید،همینقدر قوی هستید در مقابل مشکلات؟شما اینجوری میخواید تکیه گاه همسرو فرزنداتون باشید؟
من یه تاپیک زدم،اگر وقت کردید بهش سر بزنید.ببینید منه نوعی معیارام همه چی توش هست ولی ظاهر واقعا مهم نیست برام چون معتقدم آدم بودن طرف، یه عمر برام میمونه نه ظاهرش،و ببینید که کسایی که نظر دادن توی تاپیک من، معیارهای منو گفتن خوبه.پس کم نیستن خانومهایی که اخلاقیات براشون مهم تره.
به نظرم یه مسافرت برید.یه هوایی تازه کنید و با امید بیشتر از قبل به زندگیتون برگردید،با این دید که به زودی یه همسفر خوب در کنارتون قرار میگیره.میبینم اون روزی رو که در کنار همسرتون به فکرای الانتون لبخند میزنید و تو دلتون از بچه های همدردی تشکر میکنید که نذاشتن بیراهه برید.
روی اعتماد به نفستون کار کنید،شما اعتماد به نفستون رو در مورد ظاهرتون از دست دادید و این خیلی بده و واقعا در هر دیداری انرژی منفی به هر دو طرف ساطع میکنه.شما زندگیه جدید شروع میکنید اما نه اونجوری که گفتید،با دید مثبت،شما تازه 29 سالتونه.خیلی زمان دارید برای تشکیل زندگی.به خدا توکل کنید.خدا آدمهای نا امیدو دوست نداره و دستشونو نمیگیره هااااا.پس به خودتون بیاید.فکر صیغه کردن رو هم از سرتون بیرون کنید.چون آفت زندگیتون میشه.فکر کنید صیغه کنید بعد یه دختر خانومه سالم و خوبیو ببینید و ایشون هم شما رو بپسنده ،بعد اون موقع است که خودتونو سرزنش میکنید،چون اون موقع شما اون آدم موفقی که اینجوری الان از خودتون با افتخار تعریف میکنید نیستید.یه کم آینده رو تصور کنید با این کاری که میخواید بکنید.
میدونم فقط خسته اید.همین. و میدونم کسی که 29 سال اینطوری با قدرت به هرچی خواسته رسیده، یه شبه، همه چیو خراب نمیکنه. قدر روزای موفقیتتونو بدونید و کارنامه زندگیتونو سیاه نکنید به خاطر 4 تا نه شنیدن .نپسندیدن که نپسندیدن.والا.در ضمن از این به بعد با هرکسی خواستید اشنا بشید به هیچ عنوان از خودتون عکس و فیلمو اینا نشونشون ندید قبل از اینکه خودتونو ببینن و باهاتون صحبت کنن.بذارید باهاتون صحبت کنن و موفقیت و انسان بودنتونو از زبون خودتون بشنون..
موفق باشید

نقل قول:

---

ببینید حق میدم بهتون اما نه در این حد که انقدر نا امید باشید برای آینده،شما قراره مرده یه خونه زندگی باشید،همینقدر قوی هستید در مقابل مشکلات؟شما اینجوری میخواید تکیه گاه همسرو فرزنداتون باشید؟
من یه تاپیک زدم،اگر وقت کردید بهش سر بزنید.ببینید منه نوعی معیارام همه چی توش هست ولی ظاهر واقعا مهم نیست برام چون معتقدم آدم بودن طرف، یه عمر برام میمونه نه ظاهرش،و ببینید که کسایی که نظر دادن توی تاپیک من، معیارهای منو گفتن خوبه.پس کم نیستن خانومهایی که اخلاقیات براشون مهم تره.

---

ممنون از راهنمایی و دلداریتون.تو نوشته هاتون در مورد این چند خطتتون توضیحی بدم.درست حرفهای من بوی نا امیدی میده اما من نه امیدم، نه اعتماد به نفسم کمه.من خودمو خیلی دوست دارم.من خدای خودمو خیلی دوست دارم.با توجه به شناختی که از خودم دارم اصلا آدم ضعیفی نیستم.. هم اینا برام کافیه..حالا اصلا هیچ ادمی تو دنیا منو دوست نداشته باشه...و هیچ وقت ازدواج نکنم..من هیچ وقت حسرت این چیز رو نخواهم خورد چون از خدا ثروت های زیادی گرفتم و اگر درست از اونا استفاده کنم همچین مسئله ای توش گم هست..من اگر اسم صیغه رو اوردم چون تو فکرم تغییر جهت زندگی بود و خب از اونجایی که انسان نیاز داره اینم برا رفع نیاز توش اوردم وگرنه منظورم این نبود حالا که اینجوری شده پس برم صیغه کنم..با توجه به تصمیمم یکی از موراد مورد نیاز صیغه بود ..اما همه چیز نبود...در مورد قسمت دومم حرفتون ضمن اینکه بهتون جسارت نمی کنم اما همه دخترا اولش همینو میگن..به قول شما ادم بودن و اخلاق و...براشون مهمه اما در عمل چیز دیگه ای دیده میشه..من دختری بود که بخاد منو اما اخرش میدونید برا چی می خاست؟برای اینکه از خونه پدرش برای فرار فشار از خونشون میخواست باهام ازدواج کنه..اما من میخام طرف منو واقعا دوست داشته باشه نه به خاطر چیزهای دیگه بخاد وارد زندگیم شه..

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

ببینید حق میدم بهتون اما نه در این حد که انقدر نا امید باشید برای آینده،شما قراره مرده یه خونه زندگی باشید،همینقدر قوی هستید در مقابل مشکلات؟شما اینجوری میخواید تکیه گاه همسرو فرزنداتون باشید؟
من یه تاپیک زدم،اگر وقت کردید بهش سر بزنید.ببینید منه نوعی معیارام همه چی توش هست ولی ظاهر واقعا مهم نیست برام چون معتقدم آدم بودن طرف، یه عمر برام میمونه نه ظاهرش،و ببینید که کسایی که نظر دادن توی تاپیک من، معیارهای منو گفتن خوبه.پس کم نیستن خانومهایی که اخلاقیات براشون مهم تره.

---

ممنون از راهنمایی و دلداریتون.تو نوشته هاتون در مورد این چند خطتتون توضیحی بدم.درست حرفهای من بوی نا امیدی میده اما من نه امیدم، نه اعتماد به نفسم کمه.من خودمو خیلی دوست دارم.من خدای خودمو خیلی دوست دارم.با توجه به شناختی که از خودم دارم اصلا آدم ضعیفی نیستم.. هم اینا برام کافیه..حالا اصلا هیچ ادمی تو دنیا منو دوست نداشته باشه...و هیچ وقت ازدواج نکنم..من هیچ وقت حسرت این چیز رو نخواهم خورد چون از خدا ثروت های زیادی گرفتم و اگر درست از اونا استفاده کنم همچین مسئله ای توش گم هست..من اگر اسم صیغه رو اوردم چون تو فکرم تغییر جهت زندگی بود و خب از اونجایی که انسان نیاز داره اینم برا رفع نیاز توش اوردم وگرنه منظورم این نبود حالا که اینجوری شده پس برم صیغه کنم..با توجه به تصمیمم یکی از موراد مورد نیاز صیغه بود ..اما همه چیز نبود...در مورد قسمت دومم حرفتون ضمن اینکه بهتون جسارت نمی کنم اما همه دخترا اولش همینو میگن..به قول شما ادم بودن و اخلاق و...براشون مهمه اما در عمل چیز دیگه ای دیده میشه..من دختری بود که بخاد منو اما اخرش میدونید برا چی می خاست؟برای اینکه از خونه پدرش برای فرار فشار از خونشون میخواست باهام ازدواج کنه..اما من میخام طرف منو واقعا دوست داشته باشه نه به خاطر چیزهای دیگه بخاد وارد زندگیم شه..

سلام
دوست عزیز مشکل مشابه تو رو خیلیا دارن
مثلا این تاپیک همزمان با تو ایجاد شده از طرف یک دختر 30 ساله ایجاد شده :http://www.hamdardi.net/thread-35740.html

من نمیخوام شعار بدم
شما حداقل چند بار دیگه خواستگاری برو مثلا 10 بار
بعد اگر دیدی روند به همین شکله و امکان ازدواجت محیا نیست مسیر زندگیتو همونطوری که گفتی تغییر بده

میدونم اینکه دخترا بخاطر ظاهر جواب منفی بدن خیلی دردآوره و حس تحقیر به آدم دست میده اما تلاش شما کم بوده و باید بیشتر تلاش کنی و چند بار دیگه هم شانستو امتحان کنی

صیغه و ازدواج موقت آسیب زا هستن ولی ازدواج نکردن و تنهایی و برطرف نکردن نیازهای عاطفی و افسرده بودن آسیبشون بیشتره

اگر قراره مسیر زندگیتو تغییر بدی باید با اطمینان این کار رو بکنی و مطمئن بشی راههای دیگه رو امتحان کردی و به نتیجه نرسیدی

موفق باش

با سلام برادر من. تبریک میگم که از نظر شغلی و موقعیت اجتماعی رضایت کامل رو دارید. چون مشکل شما هم تا حدودی به ازدواج ربط داشت خواستم نظرم رو بیان کنم. گفتید تاعکس تون دیدن جواب رد دادن. برادر من ما دختر ها شاید از بین خواستگارها کسایی بودن که بعد از دیدن ما چون با معیاراشون جور نبوده پیگیر قضیه نشدن پس این مورد در مورد خان ها هم صدق میکنه چون همه ما معیارهایی داریم و قرار هم نیست که مورد تایید همه قرار بگیریم.
من به عنوان یه دختر برام موفقیت و پاک بودن همسرم مهمه و مطمئن باشید برا خیلیا این مدنظر هست. نباید با چندبار خواستگار رفتن ناامید بشید که مورد پسند دختر خانمهانیستید اصلا ربطی به لاغر بودن و قیافه نیست من تو تاپیک خودم هم گفتم ازدواج به این مسائل ربطی نداره اگر اینطوری بود باید فقط باید افراد زیبا و پولدار ....ازدواج می کردن. آقایون زیادی تو اطراف خودم دیدم با موقعیت شغلی و ظاهر متوسط که دختر خانم خوب و پاک نصیبشون شده.

سلام برادر گرامی :72:

می دونید یک دختر از یک همسر چی می خواد؟ اینکه همسرش تکیه گاهش باشه و محکم و قوی باشه. در قدیم شاید این بود که قوی بودن را در جثه و هیکل می دیدند ولی الان قوی بودن را اتفاقا در استعداد و... می بینند.در این راستا لطفا حتما این پست را بخوانید:#11

***

بله خب خیلی از دخترا هیکل براشون مهمه. همان طور که خیلی ها هم مهم نیست.

همان طور که خیلی از پسرا دوست دارند خانومشون مثلا شبیه فلان شخص باشه و خیلی از پسرها هم سلیقشون یه چیز دیگه است...

هر کسی برای خودش سلیقه و معیاری داره. حالا شما مطابق سلیقه چند نفر نبودین.آیا معنیش اینه مطابق سلیقه بقیه هم نیستین؟

شما خودتون اگر برید خواستگاری یک دختری و ظاهرش را نپسندین و خوشتون نیاد و جواب منفی بدین آیا معنیش اینه که اون دختر هرگز ازدواج نمی کنه و کس دیگه ای ازش خوشش نمیاد؟

آیا شما به خودتون حق این انتخاب را نمی دین که به خاطر اینکه ظاهر کسی به دل شما ننشسته بهش جواب منفی بدین؟ این حق را برای خودتون قائلید یا نه؟

آیا اگر از ظاهر دختری خوشتون نیامد الزاما بقیه هم خششون نمیاد؟

********

در مورد اون دختر چادری که با دیدن عکستون جواب منفی داد من یه تجربه از زمان خیلی قدیمم(که تجربم واقعا کم بود) بگم...

برای من همچین اتفاقی افتاد. یعنی من اولین خانومی که به منزلمون برای امر خیر آمد عکس پسرش را به من نشون داد...

باورتون می شه من اصلا نگاه نکردم. یعنی او فکر کرد من نگاه کردم ولی در واقع اصلا نگاه نکردم........

می دونید اون موقع بهم بر خورد!!!

اون موقع نگرش من یه جور دیگه بود و تازه مثلا ناراحت بودم که مادر پسر قبلش میاد ظاهر دختر را ببینه و اصلا خوشم نمیامد. مخصوصا از نوع نگاه ها! پیش خودم می گفتم مگه قراره عروسک انتخاب کنند!!! (حالا الان عقیدم کامل فرق کرده ها.دوستان در جریان هستند.ولی خوب اون موقع ها هنوز پخته نبودم و یه جور افکار ایده آلگرایانه داشتم)

وقتی مادر پسر داشتند از خصوصیات پسرشون می گفتند حقیقت اون موقع من از تحصیلات و نوع شغلشون خوشم نیومده بود و دیگه تو دلم جوابم منفی بود. البته نه قطعی. بعد وقتی عکس پسر را می خواستند بهم نشون بدن واقعا به من برخورد(می دونم نباید بر می خورد ولی اون موقع خودم را دارم براتون می گم). یعنی یه حس انزجار و نفرت از خواستگاری برای من پیش اومد که یعنی چی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ مگه من می خوام با قیافه کسی ازدواج کنم؟

تو دلم این می گذشت که به من توهین شد.تو دلم می خواستم بگم خانوم شما منو چی فرض کردین؟من خیلی معیارهای بالایی دارم. معیارهای من ظاهری نیست که...

باور کنید حتی یه نگاه هم به عکس نکردم و اصلا نفهمیدم اون آقا چه شکلیه. (البته شاید خانومه فکر کرد نگاه کردم). خیلی به من برخورد و اون اولین تجربه من از حضور یک مادر پسر در منزل ما بود...

و این از بی تجربگی اون زمان من بود که این رفتارها را توهین می دیدم و خبر نداشتم که بعدا برام خواستگارانی میان که یه ذره ادب و نزاکت تو نحوه خواستگاریشون ندارند و پای تلفن با چه ادبیاتی از ویژگی های ظاهری یک دختر سوال می کنند گویا که اینجا واقعا می خوان یک کالا بخرند..... که اگر این تجربیات بعدیم را داشتم اون روز برای من توهین محسوب نمی شد.و شاید جواب منفی هم نمی دادم و اجازه می دادم یک جلسه پسر هم بیاد.

غرض از این حرفها این بود که می شه این احتمال را داد که اون دختر هم بهش برخورده و شاید فکر کرده وقتی عکس یک پسر را بهش نشون بدن بعدا حتما خود پسر تو ظاهر سخت گیرتره... شاید مثل من حس توهین بهش دست داده!شاید فته چقدر اعتماد به نفس پسره کمه. شاید هزارتا دلیل دیگه داشته باشه...

به هر حال همه اینو می دونند که از روی عکس اصلا نمیشه روی ظاهر کسی قضاوت کرد.من خودم عکسهایی دارم که اگر یه خواستگار ببینه فکر می کنه عجب دختر زشتی!

از روی عکس هم خیلی نمیشه لاغری و چاقی را قضاوت کرد و آدم نمی تونه خیلی درکی از خوش تیپی طرف داشته باشه ...

پس به نظر من این کار شما اشتباهه که عکستون را نشون می دین. به نظر من اصلا درست نیست و معنی خوبی هم نمی ده.

شما مثل یه آقای با شخصیت وبا اعتماد به نفس می رید خواستگاری. باور کنید خواستگار داشتم پای تلفن چنان از ویژگی های ظاهری من می پرسید و از ظاهر پسرش تعریف می کرد که ما فکر کردیم که آقای یوزارسیو(!) می خواد بیاد خواستگاریم... بعد آمد و اتفاقا خیلی خیلی قیافه معمولی داشت. حالا شما که این قدر می گید ورزشکارید و... با این اعتماد به نفس برید معلومه چه حسی را به دختر منتقل می کنید...

*******

نمی دونم حالا که نظر یه چند تا دختر براتون مهم بوده ؛ نظر من هم می تونه برای شما مهم باشه یا نه؟

به عنوان یک دختر صادقانه عرض می کنم واقعا برای من لاغری مهم نیست. این قدری شخصیت تو به دل نشستن من تاثیر داره که ظاهر قابل مقایسه نیست. دوست داشتین تاپیک های منو بخونید.(آیا من در ازدواج سخت گیرم1 و2) ببینید واقعا دروغ نمی گم. وقتی کسی شخصیتش به نظرم خوب بیاد نمی دونم چه جوریه که قیافش هم به دلم می شینه... این نظر من بود. حتما خیلی ها هم مثل من هستند. همان طور که خیلی ها هم مثل من نیستند.

موفق و موید باشید :72:

مرسی از دوستان...من برای دلداری نیومدم اینجا...چون اونقدر خسته ام که روحیم نسبت به دلداری و.. هیچ سیگنالی دریافت نمیکنه..خانم تنهای خسته یک سوال از شما دارم...شما 10 سال پیش که 20 سالتون بود هم همینجوری حرف میزدید؟ پاکی و موقعیت و صداقت براتون مهم بود یا چون الان احساس می کنید دیر شده اینو می گید.اقای معاون کلانتر فکر میکنی روحیه ای برام مونده که بخام حداقل 10 بار برم خواستگاری....مشکل من جواب رد نبوده و نیست...هر کس حق انتخاب داره ...مشکل اصلیم این بود که فکر می کردم ظاهر چقدر تاثیرش قویه که بقیه خوبیهاتو می پوشونه...احساس بدی بهم دست می ده وقتی اینو میفهمم..اعتماد به نفسم رو خیلی پایین میاره جوری که اصلا خودمو یادم میره و خودم هم خودمو تحقیر می کنم..خیلی بده ادم خودش بخاد خودشو تحقیر کنه...خیلی بده.... با اینکه ظاهرم اونقدری هم بد نیست اما همش احساس خجالت دارم و خیلی اوقات یادم می ره چه کسی هستم و چه توانا هایی هایی دارم و خودمو دست کم می گیرم...من با اینکه خودمو دوست دارم اما این اواخر خودمو تحقیر می کردم....اما دیگه نمیخام خودمو تحقیر کنم...زندگی خیلی چیزهای قشنگی داره و ارزش غصه خوردن برا هیچ چیزی رو نداره

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط زندگی جدید

مرسی از دوستان...من برای دلداری نیومدم اینجا...چون اونقدر خسته ام که روحیم نسبت به دلداری و.. هیچ سیگنالی دریافت نمیکنه..خانم تنهای خسته یک سوال از شما دارم...شما 10 سال پیش که 20 سالتون بود هم همینجوری حرف میزدید؟ پاکی و موقعیت و صداقت براتون مهم بود یا چون الان احساس می کنید دیر شده اینو می گید

---

همونطور که خانم مصباح الهدی هم گفتند که وقتی اولین خواستگارشون اومد (مثلا 18 ساله بودند) برخوردشون طور دیگری بود و الان برخورد و نگاه دیگه ای دارند، شاید خانم "تنهای خسته" هم تو این سالها معیارهاشون عوض شده، اما این دلیل دیر شدن نیست، دلیل پخته تر شدن و عاقل تر شدن هست. یک نوجوان ممکنه عاشق یک پسر خوش تیپ معتاد بیکار بی شخصیت ... بشه، اما یک دختر سی ساله ؟

برداشت شما اینه که دختر سی ساله دیرش شده که عاشق خوش تیپ معتاد نمی شه یا عاقل تر شده؟

دختری که شما را به خاطر ظاهرتون رد کرده، شاید هنوز به پختگی و بلوغ لازم برای زندگی مشترک نرسیده.
ببینید این حرفها به معنی رد کردن مساله ظاهر و به دل نشستن نیست. شما باید به دل طرفتون بشینید، اما به دل نشستن در دخترها خیلی به ظاهر مربوط نیست. به جذابیت رفتارهای شما مربوطه. شاید اعتماد به نفس تون کافی نیست.

گفتید وقتی دانشجو بودید بقیه بچه ها می رفتن گردش و شما می نشستید درس می خوندید. راستش این رفتار شما نشون دهنده درس خون بودن و پسر خوب بودن نیست. تفریح سالم داشتن چه ایرادی داره؟

شاید این با جمع نبودن ها و تفریح نکردن ها و ... باعث شده در معاشرت کمی ضعیف به نظر برسید.

شما الان با پسرهای هم سن و سالتون کوه می رید؟ سینما می رید؟ رستوران می رید؟ ورزش می رید؟ مسافرت سالم می رید؟ تفریحتون چیه؟

ببینین اقایون چه دردی داره اینکه یه اقا به خاطر ظاهرش انتخاب نشده!
پس فکر کنید دخترا چی میکشن که معیار اول انتخاب شما اقایون ظاهره و تا ظاهر دختری رو قبول نکنین قدمی بر نمیدارین!
ولی اقای زندگی جدید این اطمینان رو بهتون میدم که ظاهر برای 80درصد دخترا ملاک و معیار اخر قرار داره وفقط یه به دل نشستن ساده براشون مهمه
پس چون یه دختر به خاطر ظاهر به شما جواب منفی داده دلیل نمیشه کلا فکر کنید همه دخترا اینجوری هستن یا قید ازدواج رو بزنید
در ضمن نحوه اشنایی شما چجوریه که فقط عکس شما رو نشون میدن؟
فکر نمیکنید حضوری تاثیرش خیلی بیشتره اخه از روی عکس واقعا ادم نمیتونه تشخیص بده شاید یکی خیلی بد عکس باشه وحس خوبی بهش نداشته باشی
ولی وقتی حضوری ببینی و مستقیم کاملا نظرت عوض بشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط abi.bikaran

ببینین اقایون چه دردی داره اینکه یه اقا به خاطر ظاهرش انتخاب نشده!
پس فکر کنید دخترا چی میکشن که معیار اول انتخاب شما اقایون ظاهره و تا ظاهر دختری رو قبول نکنین قدمی بر نمیدارین!
ولی اقای زندگی جدید این اطمیانان رو بهتون میدم که ظاهر برای 80درصد دخترا ملاک و معیار اخر قرار داره وفقط یه به دل نشستن ساده براشون مهمه
پس چون یه دختر به خاطر ظاهر به شما جواب منفی داده دلیدل نمیشه کلا فکر کنید همه دخترا اینجوری هستن یا قید ازدواج رو بزنید
در ضمن نحوه اشنایی شما چجوریه که فقط عکس شما رو نشون میدن؟
فکر نمیکنید حضوری تاثیرش خیلی بیشتره اخه از روی عکس واقعا ادم نمیتونه تشخیص بده شاید یکی خیلی بد عکس باشه وحس خوبی بهش نداشته باشی
ولی وقتی حضوری ببینی و مستقیم کاملا نظرت عوض بشه.

---

ممنو ازدوستان بابت نظرات خوبشون،اقای ابی بیکران موردها از طریق واسطه انجام شده برا ازدواج و ابتدا برای اینکه طرفین یک پیش زمینه قبلی داشته باشن یک عکس ساده نشون داده شد.من با گفته هام باعث شدم الان خواننده ها فکر کنند من خیلی زشت و یا بد اندامم اما واقعا اینطور هم نیست اما خب تقریبا 3 یا 4 مورد برا ازدواج به خاطر همین قضیه و حتی قبل دیدن لغو شدش...و فهمیدم به خاطر ظاهر و لاغریم بوده....و یا یکبار یکی از همکارام بعد از چند روز ماه رمضون گفت چرا اینقدر لاغر شدی و از قبل هم لاغرتر شدی منم به شوخی بهش گفتم اینا مهم نیست مهم اونیه که باید بپسنده برگشت گفت پس طرف باید خیلی ادم خوبی باشه....خب این حرف و مشابه اون واقعا تو روحیه تاثیر میگذاره...وقتی یک مذکر و همجنس خودت همچین حرفی میزنه از دختر چه انتظاری داری...اونقدر این سه یا چهار مورد تاثیر منفی روم گذاشت که اصلا فکر اینکه بخام حضوری با کسی صحبت کنم رو نمی کنم...گاهی اوقات میشد در جایی مثل مراسمات فامیلی و مانند اون دختری رو می دیدم و ازش خوشم می اومد اما تا یاد حرف همکارم میافتادم سریع خودمو جمع و جور می کردم و میگفتم میخای مضحکه طرف شی....الان فقط یه سفر و دور بودن از این محیط ارومم میکنه چون خستگی روحم جسمم رو دچار مشکل کرده و حال خوبی ندارم...اما قوی هستم و همچنان خودم رو دوست دارم و حرف دیگران روم نمیتونه اثر منفی در مورد زندگی روزمرم و پیشرفتم بذاره....من خودم مخالف سرسخت صیغه بودم چون با اینکه شرعی هست اما اونو ظلم در حق همسر اینده می دونم اما این حالت اشفتگی درونم باعث شد این حرف رو بزنم که اونم با مرور زمان و با کنار اومدن خودم با قضیه حل میشه...فقط دعا کنید تا از این حالت بغض بیرون بیام و مثل چند سال پیش خودم شم

من خانم ابی بیکران هستم.
این خیلی خوبه که اعتماد به نفس دارین واز خودتون کاملا راضی هستین البته باید هم باشین شما در جای خود واقعا جوان موفقی هستین واین خودش خیلیه!
اصلا قضاوت همکاراتون هم فراموش کنید شاید واقعا منظور بدی نداشتن اگه هم داشتن بیخیال ادمهای اطراف ما متاسفانه گاهی اگه بدونن با قضاوتهای نادرستشون
ممکنه چه ضربه ای به احساس و شخصیت یه نفر بزنن هیچ وقت دهن باز نمیکردن!
شما زود دارین ناامید میشین چون چند نفر از روی عکس شما رو پسند نکردن دلیل نمیشه اینقدر دیدتون منفی بشه تازه از کجا معلوم فقط به خاطر ظاهر رد کردن؟
پسرایی دیدم چند سال فقط کارشون خواستگاری رفتنه تا بتونن مورد مناسبی پیدا کنن واصلا جا نمیزنن مطمئن باشین دخترای بسیاری هستن که ظاهر براشون مهم نیست
بلکه فقط معیار شخصیت براشون مهمه.در ضمن سعی کنید از این به بعد حتما حضوری برین لااقل یه جلسه کوتاه واسه اشنایی بزارین فقط نشون دادن عکس اصلا کار جالبی نیست.

آقای زندگی جدید سلام دوباره.:72:

من هم موافقم شما یه مدتی فاصله بگیرید و این بار تو جلسات آشنایی عکس نبرید. ان شاالله با یکم فاصله احساستون درست میشه.

ولی جالبه ها. شما هنوز فرایند خواستگاری را شروع نکردین و در همین حد بوده این قدر تحت تاثیر قرار گرفتین.

ببینید من خودم دو تا برادر داشتم.هر دوشون هم الحمدالله الان ازدواج های موفقی کردند.ولی تو خواستگاری هاشون بساطهایی داشتیم...

گاهی باید خیلی راحت از کنار برخی مسائل گذشت و روش توقف نکرد.

داداش من این قدر بااعتماد به نفس خواستگاری می رفت. قبلش به من به شوخی می گفت: به خانواده دختر بگین چاقو برای پذیرایی نیارن. می گفتم چرا؟ می گفت برای اینکه من اگر وارد بشم ممکنه دستهاشون را ببرن!!! (مثل ماجرای یوزارسیو) :311:

تازه برادر من که فکر کنم ظاهرشون از نظر خودم متوسط هست. شما که ماشاالله طبق گفته خودتون یه جوان خوش سیما هستین! پس با اعتماد به نفس جلو برید...

قبل رفتن به خواستگاری جلوی آینه از خودتون تعریف کنید... بگید چه قدر همسر آینده من باید خوشحال باشه منو انتخاب کنه.

اگر جواب منفی هم شنیدین این قدر اعتماد به نفس داشته باشید که بگید خیلی هم دلشون بخواد. پسر به این خوبی از کجا می خوان پیدا کنند! (البت حواستون باشه فقط تو دلتون بگیدها!:) )

چه ده جا خواستگاری برید چه صد جا هیچ فرقی نداره. فقط باید همسر آیندتون شما را بپسنده.

یادتون باشه خواستگاری ها مستقل از هم دیگه هستند و وقوع یک خواستگاری بر روی خواستگاری دیگه تاثیر نداره! (جبر و احتمال خوندین دیگه. نه؟)

لطفا این لینک را با دقت بخونید:

دیوار شیشه ای ذهن

شما مثل این ماهی ها نباشید. دیوار شیشه ای ذهنتون را بردارید. ناسلامتی شما مهندس هستین ها.جبر و احتمالات بلدین:) )

این مورد شما را به دلیل خودش نپسندید ممکنه دقیقا مورد بعد شما را با همون دلیل اتفاقا بپسنده.

شما اگر چند مورد را نپسندین ممکنه مورد بعد دقیقا شخصی باشه که شما بپسندینش. ولی با این دیوار شیشه ای ذهن این فرصت را به راحتی از خودتون گرفتین!

هیچ چیز معلوم نیست. مهم اینه که توکلتون به خدا باشه همین جوری روندتون را ادامه بدین و ناامید نباشید.

چه یک خواستگاری برید چه صد جا. مهم اینه که شما خودتون رفتارهاتون درست باشه.کار به بقیه هم نداشته باشید. و از این جلسات به عنوان تجربه کسب کردن و حتی شناختن آدم های مختلف و حتی محکم شدن استفاده کنید.

من خودم این هایی که به شما می گم را البته باید اول به خودم بگم. شما اول راهید ولی من خسته از این راه...

چند وقت پیش ها این قدر خسته شده بودم که داشتم با خدا درد و دل می کردم آخه چرا با من این جوری می کنی.انگار خیلی هم دلت نمی خواد من ازدواج کنم....

ولی می دونید به خودم گفتم خدا می خواد منو با مساله ازدواج امتحان کنه ولی داره به من لطف می کنه این امتحان را قبل از ازدواجم تو خواستگاری ها ازم می گیره. قطعا امتحان شدن تو خواستگاری خیلی راحت تر از امتحان شدن با همسر آیندم هست. و این لطف خداست که از من امتحانی می گیره که جبرانش برام کاری نداره.ولی فرض اگر بعد از ازدواج بعضی مسائل برام پیش میومد چه جوری می تونستم جبران کنم.

و حتما شما خودتون بهتر می دونید گاهی ما فکر می کنیم خیرمون یه چیزیه بعد با اصرار بهش می رسیم و می فهمیم دقیقا شر ما بوده و تازه از خدا طلبکار هم می شیم خدایا من نمی دونستم.درست. ولی تو که می دونستی.چرا گذاشتی من با فلان شخص ازدواج کنم! چرا با یه بهانه ای کنسل نکردی. چرا گذاشتی این همه جلسات بگذرونم و وابسته بشم و و و

اگر واقعا از خدا همسر آیندتون را می خواهید و اگر به خدا اعتماد دارید ؛پس از این زاویه هم نگاه کنید اگر موردی قسمتتون نشد حتما خدا صلاح شما را می خواسته و معلوم نیست ازدواج شما با اون دختر در آینده برای شما چگونه تمام می شد. الان با یه جواب منفی یکم دلتون می شکنه. یکم ناراحت می شید ولی عوضش از یک شکست بزرگ تو زندگیتون جلو گیری میشه که ناراحتی اون موقعتون قابل مقایسه با ناراحتی الانتون نیست... این جوری بهتر نیست؟ آیا اینجوری نباید بیشتر خدا را شکر کنید که از یک ضرر بزرگ شما را نجات می ده؟

دعا می کنم ان شالله بهترین انتخاب راداشته باشید.

دیر و زود بودنش این قدری اهمیت نداره که خوب بودن شریک زندگی آیندتون مهمه!

موفق و خوشبخت باشید :72:

ممنون از همه دوستان،نمیدونم حرفهاتونو بر پایه واقعیت بذارم یا بر پایه روحیه دادن و ترحم و دلسوزی...اما چیزهایی که نوشتیدو به کار می گیرم... اما هر چی بود قشنگ بود ...چون من همین ترحم و دلسوزی رو هم در این مورد تجربه نکرده بودم...گرچه الان فقط میخام به طریقی خستگی روحیم از بین بره و به هیچ چیز دیگه فکر نکنم....و از خدا الان تنها چیزی که میخام ارامشه...ارامش بهترین هدیه برا زندگیه...

چرا به سوال من جواب ندادید؟


راستش من کم پیش می آد دلم برای آقایون بسوزه. برای شما هم اصلا دلم نسوخت. دلسوزی برای چی؟
مگه ظلمی بهتون شده؟ مگه حقی ازتون ضایع شده؟ مگه مشکلی هست که رفعش از توان شما خارجه؟

الان دلم برای خودم باید بسوزه.
دوبار براتون پست نوشتم و دریغ از یک تشکر خشک و خالی :311: چه برسه به جواب.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط زندگی جدید

ممنون از همه دوستان،نمیدونم حرفهاتونو بر پایه واقعیت بذارم یا بر پایه روحیه دادن و ترحم و دلسوزی...اما چیزهایی که نوشتیدو به کار می گیرم... اما هر چی بود قشنگ بود ...چون من همین ترحم و دلسوزی رو هم در این مورد تجربه نکرده بودم...گرچه الان فقط میخام به طریقی خستگی روحیم از بین بره و به هیچ چیز دیگه فکر نکنم....و از خدا الان تنها چیزی که میخام ارامشه...ارامش بهترین هدیه برا زندگیه...

---

آقای زندگی جدید من برای شما دلسوزی نکردم. شما حرف های منو از دید کاملا منطقی بخونید.خودتون متوجه می شید.
این جا پر از تاپیکهایی است که واقعا به دلسوزی احتیاج دارند.تاپیک شما دلسوزی نمی خواد. شما هیچی خواستگاری نرفتین و تو همون مرحله قبل دیدار شما با دختر دچار این احساسات شدین و واقعا فکر می کنید این مشکلیه؟

باور کنید مشکلی نیست. آدم وقتی مشکلات بزرگتر را نمی بینه فکر می کنه مشکل خودش خیلی مشکله! در صورتی که چهار تا تاپیک بخونید که مردم تو خواستگاریهاشون چه سختی هایی کشیدند و شما هنوز درگیر خواستگاری نشده این حس را پیدا کردین؛اصلا از عنوان کردن این تاپیک هم صرف نظر می کردین و روتون نمی شد!

من حرفهام صرفا منطقی بود. حالت ترحم نداشت. دلم برای شما نمی سوزه. دلم برای پسرهایی می سوزه که شرایط شما را ندارند.حتی کار هم ندارند.هیچی ندارند. قوی باشید این ها مشکلی نیست...

شما می گید این خستگی روحیه! پس اون پسری که چندین جا خواستگاری رفته و نشده چی بگه! پس اون دختری که چند تا خواستگار جدی تجربه کرده چی بگه؟ این ها باید بگن خستگی روحی...

شما مگه چند جا خواستگاری رفتین که می گید خسته شدم؟ والا من برای برادرام کلی جا رفتیم و هر جا بنا به دلیلی قسمت نشد. ازشون نشنیدم بگن خسته شدم.ولی اگر آنها می گفتند کاملا حق داشتند . نه شما. مگه چند مورد تجربه کردین؟


همچنین توصیه می کنم بعضی تاپیکهای خواستگاری و ازدواج و مشکلات را قبل از رفتن به خواستگاری بخونید. فکر کنم این طوری بهتر باشه و یکم تجربه کسب می کنید.

به نظرم با دیدگاه پخته تر و با تجربه بیشتر خواستگاری برید خیلی بهتره.


موفق باشید
و خسته هم نباشید :72:

سلام برادر؛ بنده هم عین شما لاغر هستم.
متولد 69 و وزنم حدود 49 تا 52 هست. معمولا همین حدودا هست و از بچگی هم همیشه لاغر بودم.
باور کنید دید همه خانوما این نیست. اتفاقا از نظر روان شناختی ثابت شده که ظاهر برای پسر ها خیلی مهمه اما برای دختر ها جزو اولویت اول نیست!
من خودم تا حالا دو مورد داشتم که طرف خودش عاشقم شده و یه جورایی چراغ سبز نشون داده! حتی مورد دوم که دیگه علنا بهم گفت. البته نه اون دخترا دخترایی بودن که خدایی نکرده بی حیا باشن و نه من از اون پسرایی هستم که زبون باز باشم و همش دور دخترا!
تازه بهشونم گفتم که به بیماری دیابت مبتلا هستم، لکنت دارم و اینکه هیچ و پول و سرمایه چندانی هم ندارم!
بازم با همه اینا عشقشون نسبت بهم کم نشد و میگفتن که اخلاق من براشون مهمه و از صداقت و مهربونیم خوششون اومده بود. (البته تعریف از خود نباشه ولی من واقعا آدم مهربون و صادقی هستم، البته نسبت به همه نه فقط دخترا!)
میخوام بگم که اخلاق صدبرابر از ظاهر مهم تره. من خودم اگه به فرض دو تا مورد پیش روم باشه که اولی از نظر ظاهر پری دریایی باشه اما اخلاقش باهام سازگار نباشه و دومی ظاهر خیلی عالیی هم نداشته باشه اما از نظر اخلاقی کاملا به من بخوره مسلما دومی رو انتخاب می کنم.
امیدوارم به حرفام فکر کنی و از تصمیمت صرف نظر کنی. :72:

سلام شیدا خانم،معذرت میخام اگر تشکر نکردم ازتون

- - - Updated - - -

ممنون از همه کسایی که نظر دادن...شیدا خانم فکر نکنم دختری پیدا بشه که به علت ترس از تجرد به یک جوان معتاد خوش تیپ بخاد جواب مثبت بده...این از روی پختگی عقلش نیست ه نظر من... یک چیز کاملا بدیهی هستش که این ازدواج انتهاش معلوم نیست ...بهتر بود یک مثال دیگه می زدید..مثلا می گفتید این خانم الان از یکسری خواسته هایی که پیشتر براشون پر رنگ بوده اما بعدا که متوجه شده اونقدر هم مهم نیست دست کشیده این نشانه پختگیه یا ترس از مجرد موندن...خانم مصباح الهدی از شما یک انتقاد دارم..گفتید از رفتار طرف خوشتون بیاد ظاهر مهم نیست براتون...یعنی شما اخلاق و رفتار طرفتون خوب باشه ظاهر دیگه براتون مهم نیستش؟فکر نمیکنید این حرفتون شعاره؟ گفتید چند ده تا برید خواستگاری...الان برای ازدواج خیلی افراد و معرف ها قبل از اینکه فرایند خواستگاری بخواد طی بشه یک عکس از طرفین نشون میدن تا در صورتی که طرف خوشش نیومد از ظاهر طرف به خواستگاری هم کشیده نشه که اونم چند مورد بوده....یکی از موارد که حضوری هم بود یک خانمی بود که با هم صحبت کردیم..البته خواستگاری نبود و از طریق یه واسطه بود...در انتهای صحبت هامون این خانم ازم پرسید شما همیشه اینقدر لاغرید....این خانم قدش 150 بود...چاق بود...چون اهل عیب گذاشتن روی کسی نیستم ادامشو نمیگم دیگه....و البته با اینکه خیلی پیگیری کرده بودن از طریق اون واسطه بنده جواب منفی دادم به ایشون ....من ادم ضعیف و ناامیدی نیستم...بهم حق بدید رو ی روحیم تاثیر گذاشته باشه... بحث من جواب منفی گرفتن از کسی نبود....اگر بهتون گفتن ترحم منظورم روحیه ای بود که بهم دادید ..چون من در عمل چیزهای دیگه دیدم و دارم میبینم...حالم خیلی بهتر شد..اون صیغه ای که گفتم رو انجام نمیدم..به جاش وقتم رو با ورزش و مطالعه و درس و یادگیری پر میکنم...و با اینکه میدونم کارم درست نیست و کاره سختیه با نیازم مبارزه میکنم و جای این نیاز رو با چیزهای دیگه پر میکنم...الان باید اون حس کوچیک بینی رو تو خودم از بین ببرم و از دیدگاه خودم به قضیه نگاه کنم..اینکه من خودم برا خودم هستم و باید پیش خودم عزیز باشم و نگاه دیگران برام اهمیتی نداشته باشه...اگر اینو به خودم بتونم بقبولونم دیگه حس بد سراغم نمیاد....

-

چقدر خوب نتیجه گیری کردید،یه نتیجه گیری درست و به جا .آفرین.خوشحالم حداقل در حد فکر هم شده به یه نتیجه معقول رسیدید.تبریک میگم،ایشاا... روی حرفتون بتونید وایسید و مثه همیشه موفق باشید. از آخرین مطلبی که نوشتید کاملا مشخصه که روز اولی که تاپیکتونو ایجاد کردید واقعا خسته بودید همونجور که حدس زدم و پیشتر گفتم، اما امروز خیلی بهترید و این عالیه،به شرطی که دوباره نزول نکنید(شرط نزول نکردن هم اینه که با تمام وجود به کاری که میخواید بکنید ایمان داشته باشید و فکر نکنید راه اشتباهی رو دارید میرید،هنوز یه عالمه وقت هست برای ارضا سایر نیازها به روش غیر اصولی،اول راه درستشو برید و زمان بدید،اگر نشد ... که حتما میشه)
فقط یه مورد کوچولو. چرا اصرار دارید بگید ما خانومهایی که میگیم اخلاق برامون مهمتر از ظاهره و ظاهر در درجه اخر اولویتمونه، داریم شعار میدیم؟ ما رو که کسی اینجا نمیشناسه، پس چه لزومی داره نشون بدیم تا این حد روشن فکریمو ظاهر اصلا مهم نیستو این حرفا؟خوب اگر مهم بود میگفتیم مهمه، تعارف که نداریم!!
من خودم یه خواستگار داشتم که برعکس شما کلی درشت هیکل بودن، و تازه موهاشون کلی کم بود!!! اما خیلی مهربون و خوش اخلاق بودن، من تا جایی باهاشون ادامه دادم که دیدم ایشون در اون حدی که باید و شاید مستقل و قوی نیستن توی زندگی،و به این علت گفتم نه. نه به خاطر ظاهر.
اون خانم که رفتید خواستگاریشون رو به خاطر حرف آخرشون رد کردید یا به خاطر عیبهایی که نخواستید بگید؟ولی انصافا حرف اون خانم خنده دار بوده بیشتر،یعنی چی همیشه انقدر لاغرید!!! نه قراره...
عجب حرفهایی بعضی ها میزنن.

ممنون ازتون،بله روز اول خسته بودم...خیلی خسته..اونقدری که یک پسر 29 ساله خود به خود بدون اینکه از چیزی ناراحت باشه و شکایتی داشته باشه از چشمهاش اشک می اومد ...فقط چون دلش گرفته بود وگرنه هیچ ناراحتی و ناشکری نداشت..علت اینکه سوال پرسیدم که واقعا ظاهر مهم نیست یا نه این بود که فاصله عمل تا گفتاردرون بعضیها خیلی زیاده...من فکر کردم شما میخاید به من روحیه بدید و برا این دارید این حرفها رو میزنید....من از حرف اون خانم خیلی ناراحت شدم..اما فهمیدم این رو از رو سادگیشون زدن...اون خانم رو مهمترین دلیلی که باعث شد رد کنم این بود که حرف دیگران براش خیلی مهم بود ...مثلا اگر یکی بهش میگفت چرا کفشت اینجوره خیلی سریع نسبت به خرید خودش شک می کرد...من همین یک مورد کافی بود تا اصلا به بقیه موارد نرسم و بررسیش نکنم...کسی که اونقدر رو حرف خودش محکم نباشه وبه تصمیم خودش شک داشته باشه قطعا تو زندگیش هم با حرف دیگران حرکت میکنه و من با کسی که دهن بین هست نمیتونم هیچ وقت باشم....البته این رو از روی حرفهاشون تو همون جلسه فهمیدم که خیلی زود تحت تاثیر حرف دیگران قرار می گیره....و البته کسی که قبل از چیزهای دیگه لاغری من رو دید و حتی از روی همون سادگیش به زبون هم آورد نمیتونست برا من شریک زندگی خوبی باشه....این خانم واقعا خودشون ظاهرشون عادی عادی بود...من واقعا تا زمانی که ندونم طرفم منو به خاطر خودم میخاد ازدواج نمی کنم چون میدونم پایدار نیست و حس خوبی رو بهم القا نمیکنه ....

برادر من من همون آدمم و تفاوت اینه که کمی پخته تر شدم. من از اول هم معیارم پاکی و نجابت طرف ام بوده وهنوزم رو حرف ام هستم. قرار نیست الان که 30 سال رو رد شدم تن به هر ازدواجی بدم. من همین الانش هم اعتماد به نفس ام بالاست. شما داشته های زندگیتون رو پر رنگ کنید نه اینکه زوم کنید رو نداشته هاتون . اکثر دختر خانم ها یه زندگی آروم و بی دغدغه می خوان و چهره این آرامش رو نمیاره چیزی که بعد از مدتها ثابت میشه برا ما آدمها. هنوز کاری نکردید که ناامید شدید. الان زمونه عکس نشون دادن گذشته. هر جا خواستید خواستگاری برید خودتون هم تشریف ببرید تا کسی رو که خواستگاری میکنید مورد تایید خودتون قرار بگیره . شاید ظاهر در نگاه اول به دل نشینه ولی با حرف زدن ها و پیدا کردن نکات مشترک شاید نظر دو طرف هم فرق کنه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط تنهای خسته

برادر من من همون آدمم و تفاوت اینه که کمی پخته تر شدم. من از اول هم معیارم پاکی و نجابت طرف ام بوده وهنوزم رو حرف ام هستم. قرار نیست الان که 30 سال رو رد شدم تن به هر ازدواجی بدم. من همین الانش هم اعتماد به نفس ام بالاست. شما داشته های زندگیتون رو پر رنگ کنید نه اینکه زوم کنید رو نداشته هاتون . اکثر دختر خانم ها یه زندگی آروم و بی دغدغه می خوان و چهره این آرامش رو نمیاره چیزی که بعد از مدتها ثابت میشه برا ما آدمها. هنوز کاری نکردید که ناامید شدید. الان زمونه عکس نشون دادن گذشته. هر جا خواستید خواستگاری برید خودتون هم تشریف ببرید تا کسی رو که خواستگاری میکنید مورد تایید خودتون قرار بگیره . شاید ظاهر در نگاه اول به دل نشینه ولی با حرف زدن ها و پیدا کردن نکات مشترک شاید نظر دو طرف هم فرق کنه

---

بله]حق با شماست...شما هم از نسل خودمون هستید که شبیه هم فکر میکنیم ....من به نظرم سن شما هم اونقدر زیاد نیست..یک سن نرمال برای ازدواج هستش...من خودم یکی از معیارام اینه که همسرم همسن خودم باشه و یا نهایتش 3 سال ازم کوچیک باشه....واقعا نمیتونم مثلا یک دختر 20 ساله رو بگیرم چون مطمئنم اون پختگی کسی که همسن خودم هست رو نداره...شما درست میگید...من خیلی خودم رو دست کم گرفتم...دارم خودمو اصلاح میکنم...دیگه هم غصه این مسئله رو نمیخورم...بالاتر از سیاهی که رنگی نیست...نهایتش اینه ادم ازدواج نمیکنه...هیچ اتفاقی هم نمی افته..

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط زندگی جدید

خانم مصباح الهدی از شما یک انتقاد دارم..گفتید از رفتار طرف خوشتون بیاد ظاهر مهم نیست براتون...یعنی شما اخلاق و رفتار طرفتون خوب باشه ظاهر دیگه براتون مهم نیستش؟فکر نمیکنید این حرفتون شعاره؟ گفتید چند ده تا برید خواستگاری...الان برای ازدواج خیلی افراد و معرف ها قبل از اینکه فرایند خواستگاری بخواد طی بشه یک عکس از طرفین نشون میدن تا در صورتی که طرف خوشش نیومد از ظاهر طرف به خواستگاری هم کشیده نشه که اونم چند مورد بوده....یکی از موارد که حضوری هم بود یک خانمی بود که با هم صحبت کردیم..البته خواستگاری نبود و از طریق یه واسطه بود...در انتهای صحبت هامون این خانم ازم پرسید شما همیشه اینقدر لاغرید....این خانم قدش 150 بود...چاق بود...چون اهل عیب گذاشتن روی کسی نیستم ادامشو نمیگم دیگه....و البته با اینکه خیلی پیگیری کرده بودن از طریق اون واسطه بنده جواب منفی دادم به ایشون ....من ادم ضعیف و ناامیدی نیستم...بهم حق بدید رو ی روحیم تاثیر گذاشته باشه... بحث من جواب منفی گرفتن از کسی نبود....اگر بهتون گفتن ترحم منظورم روحیه ای بود که بهم دادید ..چون من در عمل چیزهای دیگه دیدم و دارم میبینم...حالم خیلی بهتر شد..اون صیغه ای که گفتم رو انجام نمیدم..به جاش وقتم رو با ورزش و مطالعه و درس و یادگیری پر میکنم...و با اینکه میدونم کارم درست نیست و کاره سختیه با نیازم مبارزه میکنم و جای این نیاز رو با چیزهای دیگه پر میکنم...الان باید اون حس کوچیک بینی رو تو خودم از بین ببرم و از دیدگاه خودم به قضیه نگاه کنم..اینکه من خودم برا خودم هستم و باید پیش خودم عزیز باشم و نگاه دیگران برام اهمیتی نداشته باشه...اگر اینو به خودم بتونم بقبولونم دیگه حس بد سراغم نمیاد....

-

---

سلام آقای زندگی جدید.
در ابتدا خوشحالم به خاطر دیدگاه جدید شما و واقعا هم امیدوارم در آینده زندگی جدید خیلی خوبی را داشته باشید.

نه. من شعار ندادم. واقعا لاغری در نگاه من زشت نیست. مدل من این طوری هست. ممکنه مدل خیلی دخترای دیگه این طور نباشه. واقعا وقتی از رفتار و طرز صحبت کردن کسی خوشم بیاد چهره و قیافه معمولی طرف به دلم می شینه.
حالا منظورم این نیست کسی خیلی داغون و زشت باشه برام زیبا بشه ها! منظورم اینه که اگر کسی خیلی معمولی باشه و نشه بهش گفت زیبا و خوش تیپ من طرز رفتار و صحبت برام خیلی تاثیر می ذاره . حتی برخی هنرپیشه های مرد هستند که در نظر خیلی از دخترها زیبا هستند من ازشون بدم میاد. یعنی قیافه اش را که می بینم حالم واقعا بد میشه.دیگه نمیتونم اسم ببرم.
خودم نمی دونم چرا این همه رفتار و طرز صحبت کردن و لحن برام موثره. خب البته من سمعی هم هستم.

این تاپیک منه.توش دو تا خواستگار داشتم که در اولین نگاه از قیافشون خوشم نیومد ولی وقتی رفتیم صحبت کردیم جذبشون شدم و ظاهرشون به دلم نشست:
آیا من در ازدواج سخت گیرم؟(چقدر از معیارهام باید کوتاه بیام؟)
بعد اگر دقیق تر می خواهید بدونید در واقع من به عنوان یک دختر چه چیزهایی از نظر احساسی تو همسر آیندم برام از ظاهر خیلی مهم تره این تاپیک را بخونید:
آیا من در ازدواج سخت گیرم 2(می خوام بعضی معیارهایم را تعدیل کنم)

البته می دونم که دیگه به راهنمایی من نیازی نیست. و شما این قدری محکم هستین که دیگه از جواب منفی ناراحت نشید. ولی باز هم خواستم یه سری حرف دلم را بزنم تا اگر کسی دیگری می خونه متوجه برخی زوایا و نکات بشه شاید از نظر احساسی براش مفید باشه:
ببینید من به عنوان یک دختر که برام خیلی پیش اومده به بعضی خواستگارانم جواب منفی دادم. خب واقعا من نمی تونستم آنها را به عنوان همسرم انتخاب کنم.اما باور کنید جواب منفی دادنم برام خیلی سخت بوده. این قدری که گاهی گریه کردم. این قدری که برای اون آقای خواستگار رفتم امام زاده نماز خوندم و دعا کردم که خدایا یه دختر بهتر از من سر راهش قرار بده.
وقتی توی این سایت احساسات بعضی پسرها را خوندم که از شنیدن جواب منفی این قدر ناراحت می شن و حتی غرورشون می شکنه باور کنید از اون به بعد عمدا شده که تو جلسات خواستگاری جواب هایی دادم که اون آقا خودش جواب منفی بده.
و گاهی خیلی دعا کردم که اون آقا خودش جوابش منفی باشه.
یا اگر هم احیانا تو بعضی خواستگاری هام من نظرم مثبت بوده این طور دعا کردم که خدایا اگر تو صلاح نمی بینی و این ازدواج صلاح نیست کاری کن اون آقا جوابش منفی باشه.

می خوام بگم واقعا جواب منفی شنیدن برام مهم نبوده و نیست. من شخصیت خودم را تو پسنیدین یک شخص نمی بینم. اگر کسی منو نپسندید برام مهم نیست. ولی برام مهمه که کسی که از در خونه ما بیرون می ره دلش نشکنه. یا شخصیتش خورد نشده باشه. برام مهمه که من خودم رفتارم اشتباه نباشه.چون هر کی مسئول رفتار خودشه.

البته من از نظر اخلاقی و شرعی مسئول احساس طرف مقابلم اصلا نیستم . ولی می خواستم بگم وقتی از دختری جواب منفی شنیدین راجع بهش قضاوت نابجا نکنید که خودش که قیافش معمولی بود چرا منو نپسندید یا چقدر مغروره یا... شما از دل طرف مقابل هیچ خبری ندارید. نمی دونید که او واقعا چرا به شما جواب منفی می ده. نمی دونید که شاید از روی غرورش نیست... (چه بسا خیلی خواستگاران من هم در مورد من قضاوت اشتباهی کرده باشند)

نمی دونم گاهی یه حالتی بین ما هست که دوست داریم ما جواب منفی بدیم نه طرف مقابل. می خوام بگم دوستان بیاین یکم بالاتر بریم. بیاین عزت نفسمون را بالا ببریم. ما ارزشمون به پاسخ مثبت یا منفی نیست. ما ارزشمون به داشتن خواستگار زیاد یا رفتن به خواستگاری زیاد نیست.
این قدری عزت نفسمون بالا باشه که برامون چیزهای مهتری ملاک باشه.

برادر بزرگتر من که براش خواستگاری می رفتیم وقتی خودش جواب منفی می شنید خدا را شکر می کرد. می گفت خدایا شکرت که تو صلاح ندونستی من این ازدواج برام صورت بگیره و مسئولیت این انتخاب را از روی دوش من برداشتی و روی دوش اون دختر گذاشتی.(بارها این اتفاق براش افتاد)
هر وقتی می رفتیم براش خواستگاری و بعد از چند جلسه به این نتیجه می رسید که اون دختر را نمی پسنده و می خواست جواب منفی بده من می دیدم که سر نمازش گریه می کرد و می دونم که برای خوشبختی اون دختر دعا می کرد.

واقعا اون موقع من به این اخلاق برادرم غبطه می خوردم که چقدر دیدگاهش بالاست و من هم از ایشون این اخلاق را یاد گرفتم.

الان هم مزد خوش قلبی خودش را گرفته و خانومش و خودش واقعا عاشق هم هستند. کاملا دو طرفه. نه یک طرفه. و اصلا تعداد جواب های منفی که شنید تو زندگی الانش هیچ تاثیری نداشته و نخواهد داشت. و الحمداالله خوشبخت شده.


در نهایت همون حرفی که خودتون زدین عالی بود:
"الان باید اون حس کوچیک بینی رو تو خودم از بین ببرم و از دیدگاه خودم به قضیه نگاه کنم..اینکه من خودم برا خودم هستم و باید پیش خودم عزیز باشم و نگاه دیگران برام اهمیتی نداشته باشه...اگر اینو به خودم بتونم بقبولونم دیگه حس بد سراغم نمیاد...."

امیدوارم تو زندگی جدیدتون نه تنها کوچک بینی نداشته باشید بلکه عزت نفس خیلی بالایی داشته باشید. کسانی که عزت نفس بالایی دارند ارزش ها را یه مدل دیگه می بینند.از خیلی چیزها چیزی به دل نمی گیرند... از خیلی چیزها نمی رنجند... (البته من خودم خیلی خیلی تا عمل واقعی به این جملات فاصله دارم!!!خیلی!)

خوشبخت و عاقبت بخیر باشید :72: