گفتن یا نگفتن رابطه ی قبلی

سلام. یکی از دوستانم به علت عدم دسترسی به اینترنت از من خواستن سوالشون رو اینجا بپرسم. ایشون تو دانشگاه با پسری به قصد ازدواج دوست بودن و خیلی هم همدیگرو میخواستن. اما به علت مشکلاتی که روحشونم خبر نداشت خونواده ها مخالفت کردن. گویا در طایفه ی دو طرف کدورتی برای یک قتل بوده که برای پسر فامیل نزدیک بوده اما برای دوست من نه. ابتدا اونا میخواستن مقاومت کنن و خیلی هم مقاومت کردن و بعد چند بار خواستگاری به خاطر مخالفت پدر دوستم به علت شرایط بیکاری پسر تصمیم گرفتن کمی صبوری کنن. اما گویا بعد اون دوستم متوجه خیانت پسره شده و الان یه سالی هست که تموم کردن. الان چند وقتی هست که دوستم میخواد با کس دیگه ای ازدواج کنه. اما نمیدونه راجع به تجربش چیزی باید بگه یا نه! با توجه به اینکه اونا باهم رابطه هم داشتن البته به دختر بودنش لطمه ای نخورده و دوروبر ( منظور دوستان دانشگاهی فقط در حد همون دوستی و اینکه گاهی با ماشین بیرون باهم از دانشگاه تا شهرشون میومدن اطلاع دارن). لطفا راهنمایی کنین که اگه چیزی پرسیده شد چی باید بگه؟ البته خودش تلفنی از یک مشاور پرسیده و اون گفته گذشته ی شما هیچ ربطی به ایشون نداره. ولی خودش نگرانه که اگه بگم شاید سوء ظنی ایجاد شه و حساسیت به وجود بیاره. یا اینکه کلا نگه و فرض کنه اونم یکی مثه خواستگارای دیگش بوده و پدرش رضایت نداده. ممنون از دوستان

ببخشید احتمالا نظرم کارشناسانه نباشه ، به نظر من نباید بگه مگه آقایون میان همه رابطه هاشونو بگن که حالا دخترا تا دو روز با یکی اس ام اس بازی میکنن فوری بگن ، مطمئن باشین خاستگارشونم ازین تجربه ها داشته لازم نیست بگه :81:
نمیدونم این چه رسمیه آقایون خودشون هر کاری دلشون میخواد میکنن بعد موقع زن گرفتن که میشه ، دنبال مریم مقدس میگردن اونم مریم مقدس با دماغ و لب عملی !و هیکل ...

سپیده در حد اس ام اس بازی نبوده ، ایشون گفتن فقط به بکارتش لطمه نخورده یعنی معاشقه داشتن . . . به نظر من باید صادقانه وارد یه رابطه شد ، اگه دوستش داشته باشه و خود دختر خانوم براش مهم باشه میتونه قبول کنه و با موضوع کنار بیاد ، چه پسر چه دختر باید حق انتخاب داشته باشه و حقایق رو بدونه

اگه این امکان وجود داره که بعداً این قضیه لو بره باید گفته بشه. مثلاً احتمال می‌دن که آقای قبلی بیاد و موضوع رو فاش کنه؛ یا این‌که دیگران از این قضیه مطّلع بوده باشن و امکان داره بعداً بگن و...

ولی اگه مطمئن هستن که کسی چیزی نمی‌گه، گفته نشه بهتره.

عجیبه برای بعضی ها رابطه **** داشتن مثل اس ام اس بازی میمونه خدایا به هممون رحم کن :323:

اولن برای من رابطه ****مثل اس ام اس بازی نیست چون من حتی تا حالا با کسی اس ام اس بازیم نکردم (خدا رو شکر خدا رو شکر که هیچ وقت گول هیچ مردی رو نخوردم )
ولی خوب شما میگین ایشون برن به خاستگارشون بگن من قبلا با یه نفر رابطه داشتم ولی باکرم!نه واقعا بگه !
وقتی بگه چی میشه ؟
بعدم شما که یه آقایین مگه به کسی که میرین خاستگاریش میگین من قبلا رابطه **** داشتم نه آقا ابدا نمیگین بعدم به خودتون میگین من مردم من فرق دارم با یه خانوم!
من یه دوستی داشتم که برای یه مدت با یه نفر صیغه محرمیت خوند که مثلا اینا یه ماه باهم رفت و آمد کنن بعد عقد کنند ، این صیغه چهار سال طول کشید و بعد چهار سال ازدواجشون منتفی شد !(البته به جز پدر مادر دختر و پدر مادر پسر هیچ کس از این نامزدی خبر نداشت و این دختر خانوم میتونست پنهان کاری کنه ضمن اینکه به دلیل مسافت طولانی بین شهر ایشو ن و نامزدشون رابطه ای هم باهاشون نداشتن)
بعد از یه سال ایشون یه خاستگار داشتن که خوب تا مرحله آشنایی پیش رفتن و ایشون به اون آقا گفتن البته اون آقا خودشون هم قبلا رابطه داشته بودن ولی به ایشون گفته بودن من نمیتونم با این قضیه کنار بیام و باز ازدواجش به هم خورد ، به خاطر این میگم نباید بگن چون آقایون همه جا برای خودشون حق قائل میشن ! (متاسفانه )

از نظر من باید عین حقیقت رو بگه (البته لزومی نداره نوع رابطه رو شرح بده ولی باید اشاره خیلی گذرا و محدودی داشته باشه)
یعنی باید بگه که با فردی نامزد بوده و فلان ماه اینا همدیگه رو میدیدن و میرفتن و میومدن و باهم صمیمی بودن و ...

شما و هر دختر دیگه ای اگه بفهمید همسرتون قبل شما ازدواج کرده بوده و طلاق گرفته بوده و این موضوع رو از شما مخفی کرده چه حالی میشید و چه حسی بهتون دست میده

ایشون هم با اون آقاق رابطه داشته و با هم بیرون رفتن و خیلی حرف ها بینشون رد و بدل شده و رابطه جنسی هم برقرار کردن و ... و در نهایت از هم جدا شدن ، پس فرق ایشون با دختری که طلاق میگیره چیه ؟

اولا ازدواج به هر قیمتی نباید شکل بگیره ، شاید طرف مقابل انقدر ایشون رو دوست داشته باشه که چشم پوشی کنه ، شاید طرف مقابل هم قبلا با یک دختر نامزد بوده یا رابطه داشته و با این مسئله کنار بیاد ، اما اگر اون پسر تجربه چنین روابطی رو نداشته باشه و بعدا متوجه بشه کاملا نابود میشه و زندگی اون دختر هم نابود میشه

دوما خدا ناظر اعمال ماست و ماییم که باید وجدان داشته باشیم ، ایشون یکبار یک گناه کبیره انجام داده و خودشو اینطور توجیح کرده که چون برای ازدواج با هم بودیم ایرادی نداره و احتمالا توبه هم کرده

و بازم میخواد گناه دیگه ای انجام بده و دروغ بگه و بازم خودشو توجیح کنه که برای ازدواج دارم دروغ میگمو بازم سریع توبه کنه

و مطمئنا دفعه بعد در حین اینکه متاهله به همسرش خیانت میکنه و خودشو توجیح میکنه که از لحاظ عاطفی تامین نشده و بازم توبه میکنه

و این توبه کرنا و توجیح کردنا تا آخر زندگیش ادامه داره و مطمئن باشه که هیچکدوم قبول نیست

تو این دنیا هدف ازدواج کردن و زندگی کردن نیست ، هدف مورد امتحان و آزمایش قرار گرفتن ماست

چه پسر باشیم چه دختر باید وجدان داشته باشیم

خود من اگر دختری که دوستش دارم (که توی این 27 سال فقط یه نفر از هزاران نفر بوده) بگه که نامزد داشته ولی منجر به ازدواج نشده و غیر مستقیم بهم بفهمونه که رابطه کاملی هم بینشون نبوده ، من باهاش ازدواج میکنم

ولی برای خود من رابطه جنسی کامل خط قرمز محسوب میشه و اصلا و ابدا نمیتونم این مسئله رو بپذیرم

رابطه جنسی کاملی که به بکارت صدمه ای وارد نشده و از مجرای دیگه ای محقق شده فرقی با رابطه مستقیم نداره

فردی که روحش باکره نباشه جسم باکره اش به هیچ دردی نمیخوره

ممنون از پاسختون. ولی مشاورین اینجا حرفی ندارن؟

می تونه به طور سر بسته و کلی اول از آقا بپرسه که به نظرش گذشته طرف مقابل چفدر در ازدواج مهمه. اگر ایشون خیلی سخت جواب دادن و نشون دادن که براشون خیلی مهمه (باید تمام حالات بدن و صورتشون رو دقت کنن، نه تنها کلام زبانی آقای خواستگار رو) پس بهتره نگن و خودشون کلا قضیه رو منتفی کنن به دلیل دیگری. اما اگر راحت برخورد کردند و زبان بدنشون هم هماهنگ با زبانشون بود به نظرم اونوقت بیان اینجا بگند تا یک راه دیگه پیش پاشون بذاریم.

پاورقی: به نظرم به دوستتون بگید خودشون یک راهی برای دسترسی به اینترنت پیدا کنند و خودشون بیایند و سوال بپرسند چون اینجوری ممکنه شما خیلی در مورد مسائل جزنی و یا خواستگار جدید اطلاعاتی نداشته باشید و ایشون خودشون بهتر بتونند توضیح بدهند.

به نظر من به هیچ عنوان نگه چون در هر صورت بهش بدبین میشه............فقط بگه یه خواستگار داشتم که به این نام و نشون که از بقیه خواستگارها ماجرا جدی تر بود ولی در اخر دیدیم باهم سنخیتی نداریم..........ولی به هیچ عنوان نگه که اقا بهش بدبین میشه.........من تجربشو دیدم میدونم..........مطمئنم...شاید اوایل بگه که نه برام مهم نیست و فقط خودت برام مهمی ولی بعد یه مدت کلا بدبین میشه ..اوایل شاید به زبون نیاره ولی همش شک داره وبعد عملا به زبون میاره و گذشته رو همش یاداوری میکنه.........حالا بیا و ثابت کن که گذشته گذشت............عمرا اگه بتونی.........

به نظر من به هیچ عنوان به هیچ عنوان نگه:81::81:

اگه این امکان وجود داره که بعداً این قضیه لو بره باید گفته بشه. مثلاً احتمال می‌دن که آقای قبلی بیاد و موضوع رو فاش کنه؛ یا این‌که دیگران از این قضیه مطّلع بوده باشن و امکان داره بعداً بگن و...

ولی اگه مطمئن هستن که کسی چیزی نمی‌گه، گفته نشه بهتره.______________


حاج اقای دهنوی در برنامه گلبرگ هم همینو میگفت

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط معاون کلانتر

چه پسر باشیم چه دختر باید وجدان داشته باشیم

خود من اگر دختری که دوستش دارم (که توی این 27 سال فقط یه نفر از هزاران نفر بوده) بگه که نامزد داشته ولی منجر به ازدواج نشده و غیر مستقیم بهم بفهمونه که رابطه کاملی هم بینشون نبوده ، من باهاش ازدواج میکنم

ولی برای خود من رابطه جنسی کامل خط قرمز محسوب میشه و اصلا و ابدا نمیتونم این مسئله رو بپذیرم

رابطه جنسی کاملی که به بکارت صدمه ای وارد نشده و از مجرای دیگه ای محقق شده فرقی با رابطه مستقیم نداره

فردی که روحش باکره نباشه جسم باکره اش به هیچ دردی نمیخوره

---

حرفتون درسته و من کامل قبولش دارم اما شاید وقتی دخترا میبینن که تو ایران پسری که خودش رابطه داشته اینو حق خودش میدونه و خیلی راحتم تو یه تاپیک دیگه در مورد رابطه اش و حسی که بعد از رابطه داشته صحبت میکنه اما موقع ازدواج خودش که میرسه این مورد رو خط قرمز برای دختر طرف مقابل خودش میدونه یه کم شک کنن که بگن یا نگن!!!
عذر میخوام ولی همین امروز خود شما تو یه تاپیک دیگه این پست رو زدین که :

"خود من پسری هستم که بعد از رابطه خیلی احساس ضعف میکنم و مثلا فردای اون روز توان جسمی و ذهنی بالایی ندارم ، و باید کلی ورزش کنم و غذاهای زیادی بخورم و کلی تمرکز کنم تا اثراتش از بین بره ، البته پسر گرمی هستم و همین اذیتم میکنه ، پس سعی میکنم کمتر به زنها فکر کنم یا رابطه رو تو ذهنم ترسیم کنم و..."

"

http://www.hamdardi.net/thread34935-3.html

من نظر خودم رو میگم
به نظرم اول خانوم باید ببینند میخوان با این آقا ازدواج کنن یا نه ؟
بعد ببینند ایا این آقا ، خانوم رو پسندیده و از همه نظر اوکی هستن ؟
اگه جواب دو تا سوال بالا مثبت بود بعد دنبال این باشند که مسئله را بگن یا نه
یه توصیه اگه خواست بگه (به نظرم نگه بهتره )بزاره تو مراحل آخر بگه یعنی قبل از اینکه به خانواده بگن که با هم به توافق رسیدن ! بعد به اقا وقت برای فکر کردن بدن ، اگرم خدای نکرده جوابشون منفی بود بگن به تفاهم نرسیدیم.
ضمنا اقای کلانتر
توبه مخصوص خداست قرار نیست کسی بیاد گناهشو پیش کس دیگه بگه که مثلا توبه کرده باشه !این خانوم هر رابطه ای قبلا داشتن به خودشون مربوطه (اگه بکارتشون رو از دست داده بودن فرق میکرد)قرار نیست تو بوغ و کرنا بکنه و آبروی خودشو ببره .
بعدم یه دعایی میکنم (دعا میکنم خدا به هر کس یه همسر مثل خودش بده اگه پاکه یه همسر پاک اگه گناهکاره یه همسر گناهکار اگه ام توبه کردس یه همسر توبه کرده در حد خودش )

قضیه پسر و دختر بودن نیست

آیا شما با مردی که زن طلاق داده ازدواج میکنید ؟
اگر بعدا بفهمید چه حالی میشید ؟
(چرا هیچ دختری به این سوال جواب نمیده ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ )

اگر دنبال نظر مشاور هستید انقدر مشاور بیوجدان و بی اخلاق وجود داره که زنهای بدکاره رو دعوت میکنند به فریب همسر حتی اگر بکارت آسیب دیده باشه تشویق میکنند به ترمیم اون و استفاده از یکسری دارو ها که بیشتر از این توضیح نمیدم

خود شخصه که باید وجدان داشته باشه
چرا میخواهید بزور خودتون رو به ازدواج یک پسر در بیارید ، هر پسری هر طور که علاقه داره میتونه همسرش رو انتخاب کنه

مثلا یک دختر میتونه لاغر باشه ولی پسر چاق انتخاب کنه ، در این جور مواقع باید یک پسر چاق بیاد با تفنگ تهدیدش کنه که خودت چاقی پس باید با من ازدواج کنی ؟؟؟

پسر هم اگر یک میلیون بار رابطه داشته باشه و این روابط رو در خواستگاری به دختر بگه حق داره هر فردی رو که میخواد برای ازدواج انتخاب کنه و دختر با دانستن اینکه پسر با افراد زیادی رابطه داشته فقط حق داره که اونو رد کنه یا قبول کنه ، نه بزور باهاش ازدواج کنه!!

__________________________________________________ ____
خانم گیسو از شما انتظار نداشتم ، لطفا از این به بعد اینطور راحت در خصوص دیگران صحبت نکنید
من کجا گفتم که رابطه جنسی با کسی داشتم ؟

هر فردی میتونه رابطه رو توی ذهنش ترسیم کنه و فکر نمیکنم اینکه من رابطه رو توی ذهنم ترسیم کردم باعث بشه که با یک زن که مرتکب زنا شده ازدواج کنم و اصلا و ابدا همچین کاری رو انجام نمیدم

نمیخواستم اسمی از خ . ا بیارم چون بگفته یکی از دوستان صحبت از اون گناه محسوب میشه

ببینید چقدر دروغ گفتن بده میدونید چرا نسبت به دیگران انقدر بد بین هستید چون هر روز صد جور دروغ میشنوید
پس چرا دیگران رو تشویق به دروغ گفتن میکنید

مطمئنا فردی که ایشون رو تشویق به دروغ کنه در گناه ایشون شریکه

و خدا در قرآن گفته که زن زنا کار باید بامرد زنا کار و زن پاک با مرد پاک ازدواج کنه و برای افرادی که مانع ازدواج افراد پاک با هم میشن یا وسیله ازدواج افراد ناپاک با پاک رو فراهم میکنن آتش دوزخ رو وعده داده

دو چیز رو هم برای همه دوستان روشن میکنم

اولا پسری که در این خصوص سوال پرسیده براش مهمه که پرسیده پس نباید اینطور استدلال کنید که اگر براش مهم بود باید بهش بگیم چون حتما مهمه که میپرسه وگرنه از روی سرگرمی نپرسیده

دوما همیشه این احتمال هست که این رابطه رو بشه چون این دو نفر با هم کلی جا رفتن و بالاخره یه روز همه چی رو میشه ، بحر حال حتی اگر یک دهم درصد این اتفاق امکان وقوع داشته باشه بازم محتمله

واقعا برای دختر ها متاسفم که تا گفته میشه در خصوص روابط قبلیتون نباید دروغ بگید ، بیشتر اعضا بجای اینکه از این گفته خوشحال بشند جبهه گیری میکنند

آن کس که حساب پاک است از محاسبه چه باک است

__________________________________________________ _______
منم برای خانم سپیده دعا میکنم که یک مردی نصیبشون بشه که با زنهای زیادی رابطه داشته چون به خودش مربوطه

و از اینکه کسی به من تهمت بیجا زده باشه هرگز نمیگذرم ، و خودم و شما رو واگذار میکنم به خدا

به نظر من اول بهتره به چند تا از موضوعات تو همین سایت که در مورد فهمیدن شوهر از فریب(بله فریب اسمش همینه) همسر هست توجه کنید.
من نمیدونم زندگی که با فریب شروع بشه تهش چی میشه ولی خیلیها هم شاید عاقبت به خیر شدن. خیلیها هم با دزدی و رشوه پولدار شدن ولی منم باید برم دزدی کنم؟!
به نظر من بهترین راه اینه که همون اول حداقل بصورت کلی باید گفته بشه.

اقای معاون کلانتر من ازتون عذرخواهی میکنم ولی نوع نوشته شما جوری بود که متاسفانه بیشتر همین برداشت رو ازش میشد کرد و متاسفانه خودتون هم میدونین طرز تفکر بعضی از همجنساتون رو تو ایران که هر نوع رابطه ای دارن و موقع ازدواج البته با فریبکاری دختر پاک پاک میخوان و...به هر حال من تو تالار با شما اشنایی زیادی ندارم و بازم عذرخواهی میکنم اگه از اون حرفتون بد برداشت کردم:72:

همونطور که تو پست قبلیمم گفتم با حرفاتون موافقم

ببین اول باید بفهمی که این روابط تا چه حد برای اون آقای خواستگار مهمه. اگر فهمید که خیلی برایش مهم است و نمی تواند تحمل کند بدون اینکه از این موضوع چیزی به خواستگار بگوید جواب رد بدهد و تمام. اما اگر دید این پسر هم عقایدی مثل خودش دارد و با روابط آزاد مشکلی ندارد می تواند برود گواهی از پزشکی قانونی بگیرد و بگوید من معاشقه داشته ام اما باکره هستم.
هر کس باید با کسی ازدواج کند که روابط و عقایدی مثل خودش دارد وگرنه ازدواج بدون تناسب به بن بست می خورد.

چند وقت پیش یه متنی از فرشته مهربان یا مدیر همدردی خوندم الان هر چی میگردم پیداش نمیکنم اما مفهومش این بود :

اگر شخصی قبلا رابطه داشته و توبه کرده (دقت کنین توبه کرده) نیاز به افشای اون نیست . و افشای اون هم گناه محسوب میشه

- - - Updated - - -

این نوشته رو از فرشته مهربان پیدا کردم لینکشم میذارم:

http://www.hamdardi.net/thread-11130.html




چه تضمینی وجود داره خیانت نکنی؟؟؟

http://www.hamdardi.net/images/style...quote_icon.png نوشته اصلی توسط lمریم




از اونجایی که این اواخر جواب بیشتر سوالامو از طریق افراد و کارشناس های برجسته دین گرفتم و قانع شدم باید بگم که در هیچ کجای دین حرفی از درستی ریختن آبرو نشده ،چه آبروی دیگران چه آبروی خودمون
در هیچ کجا گفته نشده که وقتی من و تو و... در جایی خطایی،اشتباهی، و احیانا گناهی کردیم و بعد توبه کردیم و دیگه تکرار هم نشد و با خلوص نیت به فکر ادامه زندگی بودیم باید در آینده به خاطر اون گناه و اشتباه، آبروی خودمونو ببریم و بگیم مثلا در فلان تاریخ فلان کار رو کردم و...




با تایید نظر مریم عزیز باید بگم که :

خدایی که ما را آفریده بر تمام زوایای وجود ، نیازها ، آسیب پذیریها و عوامل رشد ما اشراف کامل دارد ، و برنامه های که تحت عنوان دین به وسیله انبیاء به بشر رسانده که آخرین و کاملترینش دین اسلام است ، ناظر بر باید و نباید هائیست که مبتنی بر این علم و اشراف کاملی که بر بنده هایش دارد است .

لذا در همین دین مبین :

اقرار به گناه فقط برای خدا مجاز است و تاکید شده خود افشایی در مورد گناهی که ترک و توبه در رابطه با آن صورت گرفته پیش نیاید و فقط خدا مطلع باشد ( که حکمتهای زیبا و ظریفی دارد که مجال بیان آن اینجا نیست ) . و اما چون انسان نیاز به تخلیه اثرات منفی گناه در وجود دارد ، خدا تاکید بر این دارد که وقت توبه اشتباه و گناه را دقیق در محضر خودش عنوان کنیم و از آن اظهار پشیمانی و بعد ترک ( عدم تکرار ) را داشته باشیم . و فراوان هم آیات و روایات در مورد لطف و محبت خدا بر توابین داریم ، از جمله " ان الله یحب التوابین " .

حتماً شنیده ای جریان کفن دزدی که در آخرین بار کفن دزدی مواجه با جسد دختر جوان تازه فوت شده ای می شود که بعد از برگرفتن کفنش دست به عمل شنیعی میزنه و اما بعد بلافاصله عذاب وجدان به سراغش می آید و .... زیر بار این عذاب به سراغ یا پیامبر صلوات الله علیه یا امام علی (ع ) می رود و عنوان می دارد من گناه بزرگی مرتکب شده ام ، و معصوم (ص یا ع) بلافاصله می گوید برو توبه کن ، می گوید گناه من خیلی بزرگ است و اظهار ناامیدی از بخشش خدا می کند ، و معصوم علیه السلام باز ارجاع به توبه می دهد ، و هر چه او می خواهد عنوان کند چه کرده پیامبر (ص) یا امام (ع) باز داری می کند از این که گناهش را عنوان کند و...... ( بقیه ماجرا بماند ) و این جز برای این نیست که حکمت در این توصیه نهفته که بازگویی گناه را نکنید .

به نظرم شما هنوز از عذاب وجدان آن خطای 18 و 20 سالگی خلاص نشده ای و میل به اقرار برای کسانی که قصد ازدواج با آنها را داری از این است ، در حالی که اگر یک بار با اقرار به تمام زوایای خطا و اشتباهاتت نزد خدا از او بخشش خواسته و عهد به حتی جبران با در پیش گرفتن پاکی را داشته باشی و دیگه حتی در ذهن خودت هم آن خاطرات را مرور نکنی خلاص می شوی ، و همین برایت کافی خواهد بود که دیگران که محق تر از خدا و خودت نسبت به خودت نیستند ، پس وقتی با خدای خود و خودت حسابت را صاف کرده ای و نزد این دو راه صداقت و درستی را در پیش گرفته ای و خشنودی از بازگشت از اشتباه و عدم تکرار آن ، آرامش پیدا می کنی . و نیاز به باز گویی برای دیگران نمی بینی .

ممکن است بعضی این به ذهنشان برسد که این صداقت نیست ، باید گفت اولاً ما حکیم تر از خدا نیستیم ، آن هم خدایی که تاکید بر صداقت و راستی دارد ( و در سوره اسرا آیه ی مستقیمی در این رابطه دارد ) ، پس این روند را باید از مصداق بی صداقتی بیرون کشید ( چون صداقت و عدم صداقت در مورد جریان زندگی است ، یعنی فعل و رفتار جاری ماست که امتداد دارد ، مثلاً بعضی عادات و رفتارها که ما داریم و در جریانه که اگر حق طرف ما باشد که بداند و ما پنهان کنیم ، عین دروغگویی و بی صداقتی است )
مثلاً در مورد کسانی که سالهایی را بدون عذاب وجدان و بدون اعتقاد به غلط بودن این کار ارتباط جنسی ( نامشروع ) با دیگران پیش از ازدواج داشته اند و با این تفکر که گذشته من مال منه آنرا پنهان می کنند از همسر آینده ، این مصداق بی صداقتیه ، چرا ؟ چون تفکر و نوع نگاه پدید آورنده آن رفتارها در وجود فرد در جریانه و ترک نشده و آن هم ایدئولوژی و بینش او نسبت به روابط است و لذا ممکنه فرد در امتداد زندگی با همسرش هم مشکلاتی را توجیه و بهانه برای مجاز دانستن خودش به خیانت به همسرش بداند و.....

و یا کسی که این رفتار را حتی با اقدام به ازدواج هم ترک نکرده و نمی کند اما آنرا پنهان می دارد ، اینها دیگر نفاق است و لذا فرد موظف است صداقت را درپیش گرفته وبیان دارد .

و کسی که چنین نمی کند بیانگر آن است که خودش هم اذعان دارد که رفتارش غلط است و به همین دلیل پنهان می دارد ، در این صورت سلامت اینگونه فردی مورد سئوال است و اگر توصیه می شود که گذشته جنسی فرد مورد توجه قرار گیرد ( البته نه تجسس بی مورد ) برای یافتن گره های احتمالی رفتاری و فکریِ در جریان در وجود فرد و کلاً تشخیص سنخیت یا عدم سنخیت است .

و به نظر بنده مسئله شما هیچ کدام از این موارد نیست .

پس با تکیه به توبه پذیری خدا و عهد خود بر عدم تکرار ( درسهای آن اشتباهات ) آنها را حتی نزد خود هم یاد آوری نکنید چه رسد به دیگری .

درسته که در دین ما گفته شده نباید به گناهتان اقرار کنید اما هیچ جایی از دین نیامده است که در ازدواج دختر یا پسری را فریب دهید. این کار را بهش می گویند تدلیس و می توانید مفصل در این لینک مطالعه کنید و البته دردسرهای حقوقی فراوانی نیز دارد. مثلا تدلیس گاهی موجب تعلق نگرفتن مهریه و گاهی موجب فسخ نکاح است :
گنجینه معارف : آثار فقهی- حقوقی فریب در ازدواج

- - - Updated - - -

این هم حکم حقوقی :
http://rahemaghsoud.ir/index.php/%D8...nent&faqid=123

فقط یه دعا میکنم برای پسرهای مجرد که دوست دختر نداشتن مثل خودم
=== خدایا ما رو گیر دخترهای رابطه جنسی داشته پنهان کار ننداز ====

:54::54::54:

چرا زن من باید چندسال قبل از من برهنه شده باشه برای یکی دیگه -

تدلیس در ازدواج می تواند مجازات هم داشته باشد :
فریب و تدلیس در ازدواج از ناحیه زوجه،نه تنها می تواند برای زوج حق فسخ را به وجود آورد،بلکه‏ با احراز شرایطی،مسئولیت کیفری و نهایتا تعقیب‏ و اعمال مجازات وی را در پی خواهد داشت.
اولین قانون مدنی که فریب در ازدواج را در خود پیش‏بینی کرد قانون راجع به ازدواج بود،که‏ ماده(5)آن مقرر می‏داشت:«هریک از زن و شوهری که قبل از عثد طرف خود را فریب داده‏ که بدون آن فریب،مزاوجت صورت نمی‏گرفت، به شش ماه تا دو سال حبس جنحه‏ای محکوم‏ خواهد شد.»

در این ماده،مصادیقی هر چند تمثیلی از فریب‏ در ازدواج مشخص نشده بود،تا اینکه قانونگذار اسلامی در ماده(647)ق.م.ا،مصوب 1375، مجددا این جرم را به شکلف کامل تری پیش‏بینی‏ نمود:«چنان‏چه هریک از زوجین قبل از عقد ازدواج،طرف خود را به امور واهی از قبیل داشتن‏ تحصیلات عالی،تمکن مالی،موقعیت اجتماعی، شغل و سمت خاص،تجرد و امثال آن فریب دهد و عقد بر مبنای هریک از آنها واقع شود،مرتکب‏ به حبس تعزیری از شش ماه تا دو سال محکوم‏ می‏گردد

4-ارکان جرم:
جرم فریب در ازدواج،جرمی‏ مرکب است از سه جزء تشکیل شده که فقدان‏ یکی از آنها تحقق آن را منتفی خواهد کرد.
جزء اول-توسل به امور واهی و غیرواقعی‏ (دوشیزه یا عفیفه معرفی یا وانمود کردن خود)؛ جزء دوم-فریب خوردن طرف مقابل؛ جزء سوم-واقع شدن ازدواج از این طریق

- - - Updated - - -

دوستان عزیز می بینید که در قانون برای این به اصطلاح ( عیب پوشی ) و ( ستار العیوبی ) مجازات در نظر گرفته شده است. پس بهتر است که صادقانه جلو برویم و خودمان را به کسی تحمیل نکنیم. اگر خواستگار برود بهتر از این است که خدای نکرده سابقه کیفری یا طلاق و فسخ نکاح برای کسی اتفاق بیافتد .
اگر کسی خودش به روابط آزاد اعتقاد داشته باشد این کارها را بی آبرویی قلمداد نمی کند پس بحث بی آبرویی که شما می گویید منتفی است. هر کس باید با همکفو و هم عقیده خودش ازدواج کند و ازدواج با فریب آنهم به بهانه ستارالعیوبی عاقبت خوبی ندارد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نوپو

تدلیس در ازدواج می تواند مجازات هم داشته باشد :
فریب و تدلیس در ازدواج از ناحیه زوجه،نه تنها می تواند برای زوج حق فسخ را به وجود آورد،بلکه‏ با احراز شرایطی،مسئولیت کیفری و نهایتا تعقیب‏ و اعمال مجازات وی را در پی خواهد داشت.
اولین قانون مدنی که فریب در ازدواج را در خود پیش‏بینی کرد قانون راجع به ازدواج بود،که‏ ماده(5)آن مقرر می‏داشت:«هریک از زن و شوهری که قبل از عثد طرف خود را فریب داده‏ که بدون آن فریب،مزاوجت صورت نمی‏گرفت، به شش ماه تا دو سال حبس جنحه‏ای محکوم‏ خواهد شد.»

در این ماده،مصادیقی هر چند تمثیلی از فریب‏ در ازدواج مشخص نشده بود،تا اینکه قانونگذار اسلامی در ماده(647)ق.م.ا،مصوب 1375، مجددا این جرم را به شکلف کامل تری پیش‏بینی‏ نمود:«چنان‏چه هریک از زوجین قبل از عقد ازدواج،طرف خود را به امور واهی از قبیل داشتن‏ تحصیلات عالی،تمکن مالی،موقعیت اجتماعی، شغل و سمت خاص،تجرد و امثال آن فریب دهد و عقد بر مبنای هریک از آنها واقع شود،مرتکب‏ به حبس تعزیری از شش ماه تا دو سال محکوم‏ می‏گردد

4-ارکان جرم:
جرم فریب در ازدواج،جرمی‏ مرکب است از سه جزء تشکیل شده که فقدان‏ یکی از آنها تحقق آن را منتفی خواهد کرد.
جزء اول-توسل به امور واهی و غیرواقعی‏ (دوشیزه یا عفیفه معرفی یا وانمود کردن خود)؛ جزء دوم-فریب خوردن طرف مقابل؛ جزء سوم-واقع شدن ازدواج از این طریق

- - - Updated - - -

دوستان عزیز می بینید که در قانون برای این به اصطلاح ( عیب پوشی ) و ( ستار العیوبی ) مجازات در نظر گرفته شده است. پس بهتر است که صادقانه جلو برویم و خودمان را به کسی تحمیل نکنیم. اگر خواستگار برود بهتر از این است که خدای نکرده سابقه کیفری یا طلاق و فسخ نکاح برای کسی اتفاق بیافتد .
اگر کسی خودش به روابط آزاد اعتقاد داشته باشد این کارها را بی آبرویی قلمداد نمی کند پس بحث بی آبرویی که شما می گویید منتفی است. هر کس باید با همکفو و هم عقیده خودش ازدواج کند و ازدواج با فریب آنهم به بهانه ستارالعیوبی عاقبت خوبی ندارد.

---

من کاملا با حرفای ایشون موافقم

من نمیگم دختر یا پسری که قبلا ابطه جنسی داشته بره بگه من رابطه جنسی داشتم

فقط بگه ما صمیمی بودیم

اگر طرف مقابل از جزئیات پرسید بگه بقیه اش به شما ربطی نداره {تا آبروش نره }

خانم anisa
گيرم حرف شما در مورد دين صحيح باشه ولي آيا صرف تاييد دين ميتونه فريب در ازدواج رو براي كسي كه براش اين مورد مهم هست توجيه كنه؟

خودتون رو مثال ميزنم. خود شما حاضريد همسرتون همزمان باشما چند همسر ديگه هم داشته باشه؟ دين چندهمسري رو صحيح ميدونه ولي كسي نميتونه منكره فشارهاي روحي وارد شده به يك زن در حال حاضر در مورد اين موضوع باشه.
اگه خودتون اين مورد رو در خودتون هضم كردين اونوقت ميتونين صرفا حرف دين رو بدون توجه به شرايط روحي و رواني يك مرد كه شديدا از فهميدن اين موضوع عذاب ميكشه بزنين.

(نشانه) ايمان، اين است كه راستگويى را هر چند به زيان تو باشد بر دروغگويى، گرچه به سود تو باشد، ترجيح دهى.


(نهج البلاغه، حكمت 458)
4- امام سجاد عليه السلام:


اِتَّقُوا الكَذِبَ الصَّغيرَ مِنهُ وَالكَبيرَ، فى كُلِّ جِدٍّ وَهَزلٍ فَإِنَّ الرَّجُلَ إِذا كَذِبَ فِى الصَّغيرِ اجتَرَأَ عَلَى الكَبيرِ؛



از دروغ كوچك و بزرگش، جدّى و شوخيش بپرهيزيد، زيرا انسان هرگاه در چيز كوچك دروغ بگويد، به گفتن دروغ بزرگ نيز جرئت پيدا مى كند.


(تحف العقول، ص 278)
5- پيامبر صلى الله عليه و آله:


اَلكَذِبُ يَنقُصُ الرِّزقَ؛



دروغ، روزى را كم مى كند.


(الترغيب و الترهيب، ج3، ص596، ح29)
6- امام على عليه السلام:


يَكتَسِبُ الكاذِبُ بِكَذِبِهِ ثَلاثا: سَخَطُ اللّه عَلَيهِ و َاستِهانَةُ النّاسِ بِهِ و َمَقتُ المَلائِكَةِ لَهُ؛



دروغگو با دروغگويى خود سه چيز بدست مى آورد: خشم خدا را نسبت به خود، نگاه تحقيرآميز مردم را نسبت به خود و دشمنى فرشتگان را نسبت به خود.


(غررالحكم، ج6، ص480، ح11039)


7- امام صادق عليه السلام:


إِنَّ مِمّا أَعانَ اللّه (بِهِ) عَلَى الكَذّابينَ النِّسيانَ؛



از جمله كمكهاى خداوند بر ضد دروغگويان فراموشى است.


(كافى، ج2، ص341، ح15)


8- پيامبر صلى الله عليه و آله:


عَبدُ اللّه بنُ عامِرٍ : دَعَتنى أُمّى يَوما وَرَسولُ اللّه صلى الله عليه و آله قاعِدٌ فى بَيتِنا ، فَقالَت : ها تَعالَ اُعطِكَ ، فَقالَ لَها رَسولُ اللّه صلى الله عليه و آله ما أَرَدتِ أَن تُعطيهِ ؟ قالَت : أَرَدتُ أَن اُعطِيَهُ تَمرا ، فَقالَ لَها رَسولُ اللّه صلى الله عليه و آله أَما إِنَّكَ لَو لَم تُعطِهِ شَيئا كُتِبَت عَلَيكَ كِذبَةٌ؛



عبداللّه بن عامر: روزى رسول خدا صلى الله عليه و آله در خانه ما نشسته بودند. مادرم مرا صدا زد و گفت: بيا به تو (چيزى) بدهم. رسول خدا صلى الله عليه و آله به او فرمودند: مى خواهى چه به او بدهى؟ عرض كرد: مى خواهم خرمايى به او بدهم. رسول خدا صلى الله عليه و آله به مادرم فرمودند: بدان كه اگر چيزى به او ندهى، دروغ برايت نوشته مى شود.

(من لا يحضره الفقيه، ج4، ص 353، ح5762)
10- پيامبر صلى الله عليه و آله:


اَلصِّدقُ طُمَنينَةٌ وَ الكَذِبُ ريبَةٌ؛

راستگويى [مايه] آرامش و دروغگويى [مايه] تشويش است.


(نهج الفصاحه، ح 1864)
11- پيامبر صلى الله عليه و آله:


اِعلَم اَنَّ الصِّدقَ مُبارَكٌ وَ الكِذبَ مَشؤومٌ؛



بدان كه راستگويى، پر بركت است و دروغگويى، شوم.


(تحف العقول، ص 14)
12- پيامبر صلى الله عليه و آله:


اَنا زَعيمٌ بِبَيتٍ فى رَبَضِ الجَنَّةِ وَ بَيتٍ فى وَسَطِ الجَنَّةِ وَ بَيتٍ فَى اَعلَى الجَنَّةِ، لِمَن تَرَكَ المِراءَ وَ اِن كانَ مُحِقّـا وَ لِمَن تَرَكَ الكِذبَ وَ اِن كانَ هازِلاً وَ لِمَن حَسَّنَ خُلقَهُ؛



من براى كسى كه بگومگو را رها كند، هر چند حق با او باشد و براى كسى كه دروغ گفتن را اگر چه به شوخى باشد، ترك گويد و براى كسى كه اخلاقش را نيكو گرداند، خانه اى در حومه بهشت و خانه اى در مركز بهشت و خانه اى در بالاى بهشت ضمانت مى كنم.


(خصال، ص 144، ح 170)
13- پيامبر صلى الله عليه و آله:


عَلَيكُم بِالصِّدقِ فَاِنَّهُ مَعَ البِرِّ وَ هُما فِى الجَنَّةِ وَ ايّاكُم وَ الكِذبِ فَاِنَّهُ مَعَ الفُجورِ وَ هُما فِى النّارِ ؛



شما را سفارش مى كنم به راستگويى، كه راستگويى با نيكوكارى همراه است و هر دو در بهشت اند و از دروغگويى بپرهيزيد كه دروغگويى همراه با بدكارى است و هر دو در جهنم اند.


(نهج الفصاحه، ح 1976)
14- امام صادق عليه السلام:


لا يَنبَغى لِلمَرءِ المُسلِمِ أَن يُواخىَ الفاجِرَ و َلاَ الحمَقَ وَ لاَ الكَذَّابَ؛



سزاوار نيست كه مسلمان با بدكار و احمق و دروغگو رفاقت كند.


(كافى، ج2، ص640، ح3)
15- پيامبر صلى الله عليه و آله:


مَن عامَلَ النّاسَ فَلَم يَظلِمهُم وَ حَدَّثَهُم فَلَم يَكذِبهُم وَ وَعَدَهُم فَلَم يَخلِفهُم فَهُوَ مِمَّن كَمُلَت مُرُوءتُهُ وَ ظَهَرَت عَدالَـتُهُ وَ وَجَبَت اُخُوَّتُهُ وَ حَرُمَت غيبَتُهُ؛




هر كس در معاشرت با مردم به آنان ظلم نكند، دروغ نگويد و خلف وعده ننمايد، جوانمرديش كامل، عدالتش آشكار، برادرى با او واجب و غيبتش حرام است.


(خصال، ص 208، ح 28)
16-امام صادق عليه السلام:


سِتَّةٌ لاتَكونُ فِى المُؤمِنِ: اَلعُسرُ وَ النَّكَهُ وَ الحَسَدُ و َاللَّجاجَةُ وَ الكَذِبُ وَ البَغىُ؛



شش (صفت) در مؤمن نيست: سخت گيرى، بى خيرى، حسادت، لجاجت، دروغگويى و تجاوز.


(تحف العقول، ص377)
17- امام على عليه السلام:


لا تَستَشِرِ الكَذّابَ فَإِنَّهُ كَالسَّرابِ يُقَرِّبُ عَلَيكَ البَعيدَ وَ يُبَعِّهُ عَلَيكَ القَريبَ؛



با دروغگو مشورت نكن، چون دروغگو، مانند سراب، دور را در نظرت نزديك نشان مى دهد و نزديك را دور.


(غررالحكم، ج6، ص310، ح10351)
18- امام على عليه السلام:


لَو تَمَيَّزَتِ الشياءُ لَكانَ الصِّدقُ مَعَ الشَّجاعَةِ وَ كانَ الجُبنُ مَعَ الكَذِبِ؛



اگر خصلت ها از يكديگر متمايز و جدا شوند، هر آينه راستى با شجاعت باشد و بزدلى با دروغ.


(غررالحكم، ج5، ص118، ح7597)
19- امام صادق عليه السلام:


تَركُ الحُقوقِ مَذَلَّةٌ وَ إِنَّ الرَّجُلَ يَحتاجُ إِلى أَن يَتَعَرَّضَ فيها لِلكَذِبِ؛



ندادن حقوق (ديگران) ذلّت مى آورد و انسان در اين باره مجبور به دروغ گفتن مى شود.


(تحف العقول، ص 360)
20- امام حسن عسکری علیه السلام:


جُعِلتِ الخَبائِثُ فی بَیت وَ جُعِل مِفتاحُهُ الکَذِبَ؛



تمام پلیدیها در خانه ای قرار داده شده و کلید آن دروغگویی است.

من نظر خاصی ندادم فقط گفته های فرشته مهربان رو گذاشتم.

در ضمن هنوزم که نپرسیدن وقتی نپرسیدن چه لزومی داره که چیزی گفته بشه . به نظرم اگر هم پرسیده بشه خیلی کلی باید بهش اشاره بشه . کسی حرف از فریب نزد . در ضمن فریب هم باید اثبات بشه که اثباتش در این مورد کار راحتی نیست چون کسی هم خبر نداشته . بدون مدرک کسی رو مجازات نمیکنن.

آقای انوش بنده قبلا تو یه تاپیک دیگه حرف شمارو زدم و مورد سرزنش قرار گرفتم .بحث دین خیلی گستردست و من ترجیح میدم اینجا چیزی نگم . اما چطور وقتی روح و روان یک زن عذاب میکشه و داغون میشه اونوقت همه حرف از دین میزنن و کار مرد رو توجیه میکنن حتی زن ها ... این عین واقعیته . اونوقت دختری که قبلا قصد ازدواج با فردی رو داشته و مرتکب گناه شده (حالا از روی سادگی یا هر چی) و الان از کار خودش پشیمونه و تکرار نمیکنه و توبه میکنه خداوند با اون همه قدرتش میبخشه اما از نظر دیگران فریبکار خونده میشه . مردای ایرانی جزو خودخواه ترین مردا هستن واقعا.

میدونم الان کلی مورد هجوم قرار میگیرم ولی نظر من این بود در صورتی که سوالی پرسیده شد باید به طور کلی ارتباط گفته بشه ... اگر بکارت این خانوم از دست میرفت باید حقیقت گفته بشه .

اگر برای طرف مقابل داشتن یا عدم داشتن رابطه شرط ازدواج است بهتر است بدون اینکه چیزی بگوید جواب منفی بدهد و تمام.
وقتی هم برای کسی مهم نیست خوب مهم نیست دیگر. منتها احتیاط شرط عقل است و بهتر است سربسته و کلی گفته شود.
مثلا بگوید: من هم مثل شما فکر می کنم و معتقدم که داشتن رابطه پیشرفته به قصد ازدواج هیچ اشکالی ندارد و محیط جامعه باید باز باشد.
یا اگر از کارش پشیمان شده است بگوید :
این روزها دختری که رابطه نداشته باشد خیلی کم است و بیشتر دخترها تجربه ارتباط با پسری را دارند. اما چیزی که مهم است این است که خیلی از دخترها وقتی مستی رابطه رمانتیک از سرشان افتاد به اشتباهشان پی می برند و توبه می کنند. از این گذشته مهم این است که آدم بعد از ازدواج به همسرش وفادار بماند گذشته گذشته است و نباید کند و کاوش کرد.

نمونه اش را در همین تالار داشتیم. خانمی یک خواستگار داشت و در جریان صحبت ها به خواستگار گفته بود که شرطش برای ازدواج نداشتن دوست دختر و پاک بودن گذشته است.
آقا هم تلویحا و بدون اشاره مستقیم اما کاملا صرح و روشن گفته بودند که قبل از ازدواج رابطه داشته اند. این آقا حرفش را اینگونه مطرح کرده بود :

(شما نباید زیادی سختگیری کنی و انسان جایزالخطا است . )

یا وقتی دخترخانم حرف خیانت بعد از ازدواج را زده بود باز هم این اقا زرنگی کرده بود و غیر مستقیم فهمانده بود که رابطه قبل از ازدواج دارد :

( یک خانمی به من گفت که شوهرش خیانت کرده است. من هم گفتم تقصیر خودت است که نیازهای او را برطرف نکرده ای )
خوب کاملا مشخص است که منظور این آقا این بوده که وقتی یک مردان نیازهایی دارند که وقتی برآورده نشود می توانند اگر خواستند دوست دختر داشته باشند و عیبی ندارد.

باید قبول کنیم که وقتی مردی روی مساله ای حساس است و برایش مهم است و ما دقیقا همان مورد و عیب را داریم ، بهتر است با چنین شخصی ازدواج نکنیم و با کسی که شبیه خودمان فکر می کند ازدواج کنیم.

با سلام
لینک این تپیک باید در تاپیک ذیل گذاشته شود.
دلایل عینی برای منع رابطه های دوستی دختر و پسر


دوستان توجه کنند هر گردی گردو نیست.
هر مشکلی راهکار خودش را دارد.
این مسئله مراجع از چند زاویه و جنبه باید بررسی شود.
1 - این خانم از نظر فرهنگی، مذهبی و اجتماعی قائل به ارتباط با جنس مخالف و ارتباط حضوری و لمس و ... با یک آقایی بوده است که در تعهدش نبوده است. لذا طبیعی هست نباید با آقایی که مخالف اینگونه ارتباطات هست و خودش هم تن نداده است، ازدواج کند. چون در غیر اینصورت به خاطر این تفاوت دیدگاه ، دچار درگیری و در نهایت احتمالا جدایی خواهند شد.

2 - گاهی فردی در گذشته فقط یک بار لغزشی سطحی داشته است یا خطایی کرده است و احساس گناه و پشیمانی و توبه کرده است . که نوع دیگر باید این مسئله بررسی شود.

3 - گاهی مسئله خطا یک یا چند پیامک بوده است. و فرد هم ترس از ارتباط داشته و هم تن نداده و هم پشیمان شده است. و هیچکس هم خبر ندارد و او هم به هیچ وجه وابستگی نداشته است. اینجا هم باید جداگانه بررسی شود.

4 - به هر حال چه دختر و چه پسر وقتی اختیار خود را در دست احساس خود گذاشته اند و همه نوع رابطه و ارتباطی را تجربه می کنند باید آمادگی پرداختن هزینه های سنگین آن هم باشند. امروز خیلی دختران و پسران بدون توجه به عواقب اینگونه دوستی هایی با جنس مخالف تجارب مختلف را دارند. و معمولا اگر به ازدواج ختم شود با بدبینی و مشکلاتی همراه هست و اگر به ازدواج هم ختم نشود تاثیر بسیار منفی و بدی را روی انتخاب همسر برای آنها دارد.


این مراجع با این شرایط جزء بند یک هست. و خودش باید همسری را بلی بگوید که چنین ارتباطهایی را قبول داشته باشد. و اگر با فردی ازدواج کند که در این مسائل حساس هست و خودش تن نداده است. مثل قمار می ماند.
اگر تا آخر عمر مخفی بماند. که مانده است. لیکن هر وقت شکی به این رابطه بشود زندگی به هوا می رود.

سلام،

وقتی می گن گذشته رو (در صورت توبه) به طرفت نگو، به این معنی نیست که اگه طرف براش مهمه، بهش نگو و باهاش ازدواج کن.

باید بصورت غیر مستقیم بررسی کرد که آیا اون فرد این مسئله براش مهم هست یا نه. اگه روش حساس بود، بدون گفتن موضوع، باید به بهانه دیگری رابطه رو قطع کرد.

مثلا من دزدی کرده و توبه کرده باشم. خب الان دیگه من پاکم. اما اینکه من "الان" پاکم، معنیش اینه که در زمان حال آلودگی اون دزدی همراه من نیست و ازم برطرف شده، و به قول دوستان مذهبی، حتی تبدیل به حسنه شده. اما این به این معنا نیست که اون دزدی از زمان گذشته هم پاک شده.

حالا من نباید برم دزدی خودم رو جار بزنم... اما اگه بخوام با کسی ازدواج کنم، باید تحقیق کنم که نظر اون فرد نسبت به ازدواج با فردی که "در گذشته" دزدی کرده، اما الان دزدی نمی کنه، چیه؟ اومدیمو یکی (چه منطقی چه غیر منطقی) نخواست با کسیکه حتی تو 5 سالگیش دزدی کرده (حتی در حد دزدیدن یه شوکولات از خواهرش) ازدواج کنه. من که نباید خودم رو به اون تحمیل کنم. من اگه توبه کردم و به خودم و پاک بودنم ایمان دارم، پس ارزش خودم رو میدونم و هیچوقت خودم رو به کسی تحمیل نمی کنم.

اما به فرض که غیر مستقیم پرسیدم و متوجه شدم که اون فرد حساسیتی به این موضوع نداره. اونوقت دیگه نیازی نیست بهش بگم که من فلان وقت دزدی کردم و به این ترتیب توبه کردم و جبران کردم و فلان کردم...

دوستان با توجه به اینکه این مورد زیاد در تالار مطرح می شه، پیشنهاد می کنم تاپیک زیر رو با دقت بخونید (همه پست ها رو با دقت بخونید) تا بتونید حسب موضوع راهنمایی های دقیق تری به مراجع های سایت بدید.

http://www.hamdardi.net/thread-25759.html

==================================

یه نکته هم در حاشیه: سعی کنید همزاد پنداری نکنید که نه اذیت بشید، نه ناامید، نه بدبین. اینجا مثل یه کلینیک می مونه، که افراد با مسائل خاص بهش مراجعه می کنن.

من یه وقتی اونقدر تاپیک های خیانت اینجا دیده بودم، کلی اعصابم به هم ریخته بود. بعد یبار نشستم منطقی با خودم صحبت کردم، گفتم: تو در اطرافت چند تا خیانت دیدی؟ دوتا. چند تا مرد وفادار دیدی؟ همه منهای دو تا.... خب تا اینجاش خیلی دلم آروم گرفته بود...

بعد اون دو مورد رو بررسی کردم. یکیشون مربوط به سال ها پیش بود و اطلاعات چندانی ازش در دسترس نبود. دومی نزدیک خودم اتفاق افتاده بود. و می دونستم که زندگی اون خانم بصورت منحصر بفردی بود! از جزئیات بگذریم، اما مطمئن بودم که من هرگز راه اون خانوم رو در زندگیم نخواهم رفت. من اولا مثل اون خانوم نبودم. دوما امثال شوهر اون رو انتخاب نمی کنم. سوما ماهیت زندگیم شکل دیگه ایه و اگه با همون فرد هم ازدواج کرده بودم، راه زندگیم اون شکلی نمی شد.

بعلاوه فکر کردم گیریم که تو زندگیت این اتفاق افتاد، تو زندگی تو کم اتفاقاتی افتاده که از عهدشون براومدی؟

الان دیگه تاپیک های خیانت منو چندان آزار نمی دن. چون اولا می دونم دنیا به این تاریکی نیست که تو همدردی دیده می شه. دوما کم پیش میاد که همزاد پنداری کنم. سوما می دونم خیانت یه رخداد نیست، بلکه یه رونده که اغلب چه پیش از ازدواج چه بعد از اون قابل پیش گیریه.

پس به جای همزاد پنداری، باید راهکارها رو پیدا کرد و پیش گیری کرد.:72:

ببینید دوستان این دوست من خیلی دختر پاکی بود. الانم هست و هنوزم خیلی بالاترین مشخصه اش رو پاکی و سربه زیریش میدونن. نه که نباشه هست و من میدونم این تنها اشتباه زندگیش بود که از عشق مفرط ناشی شد. دست خودش نبود نمیتونست فراموش کنه و از عشق زیاد در مقابل خواسته های پسر تسلیم بود. خودش میگه فقط خدا شاهده من در اون لحظه هیچ لذتی نمیبردم جز اینکه در همان حال از خدا شرمنده بودم و بدون اینکه پسره بفهمه اشکای شرمندگیمو پاک میکردم. کم نیست با این عشق افراطی دو ماه التماسش کرده که دستشو بگیره. کم نیست که زورش به دختره نرسیده و آخر سر گفته از تنهایی به فلان زن پناه بردم. دوستم میگه وقتی گفت به فلان زن پناه بردم، زنی که دوست خودم بود و شوهرشم میشناختم به ناچار خودمو خر کردم. ببینین این دوست من اون موقع هم شرمنده بود از خدا. قبل از دعواهاشونم توبه کرده. به خاطر شرم از خدا. چطور کسی از ستارالعیوب انقد شرم داره بره به بنده هاش افشاگری کنه. کسانی که میگن باید بگه اینو جواب بدن؟ من خودم شاهدم که هنوز خودشو نبخشیده. چرا باید در مورد کسی که ذاتا فاحشه است با کسی که حالا به هر دلیلی خطا کرده و الان قلبا توبه کرده. هرچند میدونم ذات این دختر هیچ وقت با اون گناه جور نبوده و جنون مفرط باعث این کار شده یک جور فکر کرد؟ چرا باید مساوی باشن؟
اگه واقعا هرزه بود پسرا همه میفهمن پس چرا ازش میخواسته که اجازه بده دوباره خواستگار بیان؟ اون که دوروبرش شلوغ بوده و خودشم زبون بازی حرفه ای که به راحتی دخترا تورش بشن. چرا خواستگار فرستاده؟

به نظرم همون لینکی که میشل معرفی کرده رو برو ببین مسئله ات حل میشه
گفتن این مسئله باعث میشه خاستگارشون حتی اگه الان قبول کنه بعدا نتونه از فکرش بیاد بیرون و بهشون بد بین بشه !این خانوم فقط یه اشتباه کرده همین الانم توبه کنه و خودش رو ببخشه وقتی خدا میبخشه ما بنده ها چرا انقدر سخت میگیریم .
ولی عزیزم من اگه پسر بودم نه به خاطر رابطه قبلی که به خاطر سادگی زیاد این خانوم باهاش ازدواج نمیکردم یه خانوم ساده نمیتونه مادر خوبی برای بچه ها باشه به نظرم ایشون علاوه بر توبه باید رو خودش کار کنه که انقدر ساده نباشه سادگی بدترین بلاهارو به سر ما میاره .
اینو به عنوان یاد آوری برای خودم و همه خواهرام مینویسم.
((یادمون باشه اگه یه نفر ما رو واقعا دوست داشته باشه هیچ وقت حاضر نمیشه بهمون صدمه بزنه ))
مردی که قبل از ازدواج ازمون رابطه میخواد یعنی میخواد که بهمون صدمه بزنه چون حتی اگه به فرض محال ما رو برای ازدواج بخواد بازم ممکنه اتفاقی براش بیفته که نتونه به تعهداتش عمل کنه (مثلا دوراز جون بمیره )پس اگه پسری شما رو دوست داشته باشه قبل از ازدواج حتی بهتون دست نمیزنه!

بله سپیده جان موافقم. ایشون الان کاملا به اشتباهش پی برده و میدونه که سادگی کرده هرچند همون موقع هم به اشتباهش،واقف بوده. منم اصلا کار اون آقا رو موجه نمیدونم. منظورم از گفتم اینه که همه ی مردا اگه با زنی باشن میتونن خراب بودنش رو تشخیص بدن مخصوصا اگه اون مرد هفت خط باشه که صد در صد میفهمه. و هیچ پسری یک دختر خراب رو قبول نمیکنه. منظورم این هست که حتی اون پسر هم به یه جورایی به طینت دختره آگاه بوده. من همچنان منتظر پاسخ یه مشاور مجرب از سایت هستم. از پاسخ همه ی دوستان هم ممنونم ولی شرایط دوستم بحرانیه. چطور میتونم پاسخ مشاورین رو بگیرم؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط girl1

بله سپیده جان موافقم. ایشون الان کاملا به اشتباهش پی برده و میدونه که سادگی کرده هرچند همون موقع هم به اشتباهش،واقف بوده. منم اصلا کار اون آقا رو موجه نمیدونم. منظورم از گفتم اینه که همه ی مردا اگه با زنی باشن میتونن خراب بودنش رو تشخیص بدن مخصوصا اگه اون مرد هفت خط باشه که صد در صد میفهمه. و هیچ پسری یک دختر خراب رو قبول نمیکنه. منظورم این هست که حتی اون پسر هم به یه جورایی به طینت دختره آگاه بوده. من همچنان منتظر پاسخ یه مشاور مجرب از سایت هستم. از پاسخ همه ی دوستان هم ممنونم ولی شرایط دوستم بحرانیه. چطور میتونم پاسخ مشاورین رو بگیرم؟

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

با سلام
لینک این تپیک باید در تاپیک ذیل گذاشته شود.
دلایل عینی برای منع رابطه های دوستی دختر و پسر


دوستان توجه کنند هر گردی گردو نیست.
هر مشکلی راهکار خودش را دارد.
این مسئله مراجع از چند زاویه و جنبه باید بررسی شود.
1 - این خانم از نظر فرهنگی، مذهبی و اجتماعی قائل به ارتباط با جنس مخالف و ارتباط حضوری و لمس و ... با یک آقایی بوده است که در تعهدش نبوده است. لذا طبیعی هست نباید با آقایی که مخالف اینگونه ارتباطات هست و خودش هم تن نداده است، ازدواج کند. چون در غیر اینصورت به خاطر این تفاوت دیدگاه ، دچار درگیری و در نهایت احتمالا جدایی خواهند شد.

2 - گاهی فردی در گذشته فقط یک بار لغزشی سطحی داشته است یا خطایی کرده است و احساس گناه و پشیمانی و توبه کرده است . که نوع دیگر باید این مسئله بررسی شود.

3 - گاهی مسئله خطا یک یا چند پیامک بوده است. و فرد هم ترس از ارتباط داشته و هم تن نداده و هم پشیمان شده است. و هیچکس هم خبر ندارد و او هم به هیچ وجه وابستگی نداشته است. اینجا هم باید جداگانه بررسی شود.

4 - به هر حال چه دختر و چه پسر وقتی اختیار خود را در دست احساس خود گذاشته اند و همه نوع رابطه و ارتباطی را تجربه می کنند باید آمادگی پرداختن هزینه های سنگین آن هم باشند. امروز خیلی دختران و پسران بدون توجه به عواقب اینگونه دوستی هایی با جنس مخالف تجارب مختلف را دارند. و معمولا اگر به ازدواج ختم شود با بدبینی و مشکلاتی همراه هست و اگر به ازدواج هم ختم نشود تاثیر بسیار منفی و بدی را روی انتخاب همسر برای آنها دارد.


این مراجع با این شرایط جزء بند یک هست. و خودش باید همسری را بلی بگوید که چنین ارتباطهایی را قبول داشته باشد. و اگر با فردی ازدواج کند که در این مسائل حساس هست و خودش تن نداده است. مثل قمار می ماند.
اگر تا آخر عمر مخفی بماند. که مانده است. لیکن هر وقت شکی به این رابطه بشود زندگی به هوا می رود.

---

منظورتون دقیقا از مشاور مجرب چیه و کیه ؟؟!!!!

منتظر پاسخ مشاور مجرب هستید یا منتظر تایید شدن دوستتون؟؟

ایشون با دوست پسرش رابطه داشته و در توجیهش می گید چون دوست پسرش برای تامین نیازهاش با زن متاهل ( که اتفاقا دوست همین خانم هم بوده !) رابطه داشته، دوستم بهش گفته بیا با خودم باش. عذر بدتر از گناه !!!!!

دوست شما با مردی رابطه داشته و دل بسته و قصد ازدواج داشته که با زن متاهل! اونم با دوست خودش! رابطه داشته ......

جالبه که می گید دوستم بعدا بخاطر خیانت ازش جدا شد. خب این که جلو جلو و قبل این ماجراها خیانت می کرده. خودش به دوست گفته من با یه زن متاهل هستم.

دوست من، آدم سر هر کسی را که بتونه کلاه بذاره، سر خودش را نمی تونه.
یه بار دیگه این جمله ها و توجیهاتی که نوشتی بخون. ببین اصلا می تونی دو تا جمله ی هماهنگ پیدا کنی؟
همش ضدو نقیض ! همش توجیه!!

اون موردی هم که می گید خدا گفته گناهتون را فاش نکنید و هوار نزنید برای ریختن نشدن قبح گناه و رفتارهای زشت تو جامعه بوده، الان که ماشاله همه زشتیها و وقاحتها اسمشون شده عشق و دلبستگی و سادگی و نیاز و ...
خدا نگفته سر دیگری را کلاه بذار و دروغ بهش بگو. گفته کارهای زشتت را فریاد نزن. همین. یعنی این دوستتون لزومی نداره هر جا می شینه بگه من رابطه داشتم و فلان کردم و بهمان کردم. به دیگران ربطی نداره. مثلا نباید به شما هم می گفت. نباید اینقدر قبح کارش را بریزه و به همه بگه.
اما وقتی کسی قراره شریک زندگیش بشه و بر اساس این موضوع تصمیم بگیره، یا باید بهش بگه، یا به بهانه ای ردش کنه بره.

خدا نگفته به همه بگو، فقط به اونی که باید بگی نگو!!!!

راستش من تازه به این گروه اومدم و واقعا نمیدونم کی مشاوره و کی کاربر عادی. تا الان تا حدودی فهمیدم فرشته ی مهربون توضیحات خوبی میده. ببین شیدا جان حرفات پر از خشم و برای یک رنجدیده پر از استرس. شما مبرا از خطایی؟ شما مطمئنی شیطون شما رو گول نمیزنه؟! نه عزیزم. اینکه گفتم میدونسته با دوستش رابطه داره به این صورت بوده که به اون دوستش آبجی میگفته. سر این جریان هم کشمکش داشتن اما وابستگی مفرط مانع عقل میشد. من الان نمیخوام اون گذشته رو برای شما کنکاش،کنم. فقط میخوام راه حلی برای آینده ی این دوستم باشه؟ همین

سلام.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط girl1

ببینید دوستان این دوست من خیلی دختر پاکی بود. الانم هست و هنوزم خیلی بالاترین مشخصه اش رو پاکی و سربه زیریش میدونن. نه که نباشه هست و من میدونم این تنها اشتباه زندگیش بود که از عشق مفرط ناشی شد. دست خودش نبود نمیتونست فراموش کنه و از عشق زیاد در مقابل خواسته های پسر تسلیم بود. خودش میگه فقط خدا شاهده من در اون لحظه هیچ لذتی نمیبردم جز اینکه در همان حال از خدا شرمنده بودم و بدون اینکه پسره بفهمه اشکای شرمندگیمو پاک میکردم. کم نیست با این عشق افراطی دو ماه التماسش کرده که دستشو بگیره.
بالاخره یا عاشق! بودن و تصمیم به این کار گرفتن, یا مجبور بودن.
اگه عشق بوده دیگه گریه برای چی؟ اگه اجبار بوده، چرا التماس؟! (کمی عاشق بودن کمی مجبور؟):exclamation:

کم نیست که زورش به دختره نرسیده و آخر سر گفته از تنهایی به فلان زن پناه بردم. دوستم میگه وقتی گفت به فلان زن پناه بردم، زنی که دوست خودم بود و شوهرشم میشناختم به ناچار خودمو خر کردم.
مگه آدم می تونه خودشو خر کنه؟! عذر می خوام اما یا هست یا نیست. دچار دگردیسی که نمیشه. اگر هست که نمی تونه پنهانش کنه. اگر نیست چرا بهش تظاهر می کنه؟

ببینین این دوست من اون موقع هم شرمنده بود از خدا. قبل از دعواهاشونم توبه کرده. به خاطر شرم از خدا. چطور کسی از ستارالعیوب انقد شرم داره بره به بنده هاش افشاگری کنه. کسانی که میگن باید بگه اینو جواب بدن؟
خدا ستار العیوبه و تجسس و افشاگری گناه. کسی هم نگفته ایشون اشتباهشون رو جار بزنند. اما مهمتر از این، حق الناسه. اگر جایی تاثیر مهمی داشت باید گفته بشه.مثال ساده ای بزنم: اگر کسی قتلی مرتکب شد و دید دیگری رو به جاش مجازات می کنند باید بشینه و بگه خدا ستار العیوبه؟ (می دونم قیاس درستی نیست اما برای سفسطه شما پاسخ مناسبیه)

من خودم شاهدم که هنوز خودشو نبخشیده. چرا باید در مورد کسی که ذاتا فاحشه است با کسی که حالا به هر دلیلی خطا کرده و الان قلبا توبه کرده. هرچند میدونم ذات این دختر هیچ وقت با اون گناه جور نبوده و جنون مفرط باعث این کار شده یک جور فکر کرد؟ چرا باید مساوی باشن؟
گمونم اعتراف به داشتن رابطه بهتر از جنون مفرط باشه. حداقل اولی به فتوای برخی مراجع موجب ابطال عقد نمیشه اما دومی صددرصد عقد رو بی هیچ شرطی باطل میکنه.

اگه واقعا هرزه بود پسرا همه میفهمن پس چرا ازش میخواسته که اجازه بده دوباره خواستگار بیان؟ اون که دوروبرش شلوغ بوده و خودشم زبون بازی حرفه ای که به راحتی دخترا تورش بشن. چرا خواستگار فرستاده؟
کسی نگفته ایشون هرزه هستند. ممکنه خانم خوب و متینی هم باشند که صرفا عقاید متفاوتی دارند. این مشکلی نداره. مشکل وقتیه که سعی می کنن چیزی غیر از اونچه که هستند رو نشون بدند.
ایشون می تونن و ازدواج هم می کنن. اما با کسی مثل خودشون که با این مسئله هم مشکلی نداره. نه با دروغ و ریا با مردی که برخلاف ایشون به سنت های جامعه پایبند بوده و هست.

---

امیدوارم از صحبت های من اینطور برداشت نشه که قصد محکوم کردن خانم رو دارم یا براشون تعیین تکلیف می کنم. صرفا خواستم ابهامات رو روشن کنم.
موفق باشید.
_________
راستی جناب مدیر هم که براتون نظر گذاشتند. مشاوری مجرب تر از ایشون در سایت همدردی نیست.

سلام
میخواهید خودتون جواب دوستتون رو بدید ازش این سوال رو بپرسید

من دوستی دارم که از روی سادگی و خلاء های عاطفی که داشت گول خورد و مواد مخدری مثل شیشه و تریاک و ... رو تجربه کرد بعد از چند ماه از اینکارش بشدت پسیمون و نادم شد و توبه کرد حالا از یک دختر خوشش اومده
من هرچی بهش میگم طرف مقابل رو فریب بده و باهاش ازدواج کن به گوشش نمیره این حرف
هر چقدر میگم اگر راستشو بگی که چه موجودی هستی دیگه کسی باهات ازدواج نمیکنه
هر چقدر میگم هر راست نباید گفت
هر چقدر میگم خدا مهمه که گناهتو بخشیده
هر چقدر میگم که دکتر فرهنگ گفته تا میتونید به کسی که قصد ازدواج با شما رو داره دروغ بگید
هر چقدر میگم که اقرار به اینکه معتاد بودی خودش گناهه
و هرچقدر با این ادم بحث کردم میگه من چیزی به اسم وجدان دارم و طرف مقابل رو میتونم گول بزنم اما خودم رو که نمیتونم

حال سوال من از شما به نظر شما این آقا نباید همسرشو فریب بده ؟ آخه گذشته ایشون که مربوط به خودشه چرا باید همسرش بدونه ؟ به چه قیمتی به قیمت مجرد موندن ایشون تا 70 سالگی بخاطر ساده بودن و فریب خوردن ؟؟

خانم girl1 خواهشا بدون دور زدن و عوض کردن بحث و فرار از سوال فقط یک جواب بله یا نه بدید ، این دوست من منتظر نظر شماست؟

فقط جواب بدی نه توجیح و فلسفه و مقایسه و ...

واقعا نمیدونم چی بگم دوستان! من مشاور نیستم و نمیتونم با یک حرف بر اساس عقیده ی خودم با زندگیه کسی بازی کنم. به خاطر این مشکل دوستم تا الان خواستگاریو کش داده و الانم به خاطر شرم از گفتن میخواد کلا تموم کنه این جریانو؟ ولی آخرش چی؟ باید تا آخر عمر به خاطر شرم از گناهی که توبه کرده باید تنها بمونه؟ نظرات دوستان اینجا متفاوته. اما همه ی اونایی که خودشون تجربه کردن حتی اگه همه چیز به خیر هم گذشته نظرشون اینه که نباید گفته بشه. به خدا گیج شدم دیگه.

مدیر همدردی مشاور خانواده هستند و براتون پاسخ گذاشتند. لطفا یک بار دیگه پاسخ ایشون رو بخونید. و همچنین پاسخهایی که با پاسخ ایشون همگرا هست.