خیانت مادرم

سلامشب همتون بخیر. چند روزه که به طور وحشتناکی داغونم از خواب و خوراک افتادم دام دیوونه می شم .اومدم اینجا تا از شما کمک بخوام. چند روزه متوجه شدم مادرم با مردی ارتباط داره. خدا می دونه از وقتی فهمیدم ارتباط در چه حدیه با نفرت باهاش رفتار می کنم. تقربا دو سال و نیم بود که میدیدم مادرم همش با گوشی اس ام اس و زنگ می زنه دائما گوشیش دستش بود . من و خواهرم شک کردیم من چندبار پنهانی گوشیشو چک کردم و شماره ی مردی و که باهاش در ارتباط رو پیدا کردم . من و خواهرام اول باور نمیکردیم اما من از عصبانیت رفتم و بهش گفتم باهاش درگیر شدم به روش آوردم دادو بیداد کردم تهدیدش کردم که به بابا می گم . به اون مرد زنگ زدم و هر چی بدو بیره بلد بودم نثارش کردم خواهرم هم باهاش حرف زد تهدیدش کردیم خیلی ترسیده بود تنها کاری که می تونستم بکنم همین بودو نذاشتیم بابامون بفهمه. البته باید بگم بابام آدم بداخلاق و بیتفاوتیه به هیچکدوم ما محبت نمیکنه هممون ازش بیزاریم فقط بهش احترام میذاریم چون پدرمونه. خیلی سردمزاج و نسبت به مادرم بی تفاوته فقط کار می فهمه همین و همینو نه تفریحی نه خوش گذرونی هیچ. ما 5 تا بچه ایم خواهر بزرگم بچه هم داره من هم تو دوران عقدم و مادرم 50 سالشه .هیچکدوممون باورمون نمیشه مادرمون با این سن و با این همه بچه یه همچین کاری بکنه. بعد از اون ماجرا من خیالن راحت شد گفتم حتما ترسیده و دیگه کاری ازش سر نمیزنهو اما بعد از یه مدتدوباره سرش همش تو گوشیش بود. می گفت تو اینترنت میره و اخبارا رو دنبال می کنه. کم و بیش باورم شد. تا چند روزه پیش اتفاقی گوشیشو چک کردم. به خدا باورم نمیشه می خوام زمین دهن باز کنه برم تو زمین تروخدا کمکم کنید با این راز بزرگ تو دلم چیکار کنم.مادرم با یه غریبه ارتباط داره که حتی تو خونمون هم اومده یعنی با هم ارتباط جنسی هم داشتن خدایا منو بکش.باور کنید از وقتی فهمیدم همش به خودکشی فکر می کنم. گاهی هم فکر می کنم اونو بکشم. به کسی نگفتم هنوزولی به خودش گفتم که فهمیدم عین سگ ترسیده. به شماره ی اون مرده کلی اس ام اس تهدیدآمیز زدم.بهشون گفتم که میدونم با هم رابطه داشتن. نمی دونم چیکار کنم ترو خدا راهنماییم کنید چیکار کنم دارم دیوونه می شم. مادرم و تهدید کردم که با داییم می گم. آخه داییم روانشناس و مشاوره. از آبروریزی وحشت دارم. نمیدونم به کی بگم. میدونم خواهرام بفهمن داغون میشن

به نظرم نیاز هست کمی ارامش خودتون رو حفظ کنید و دست از تهدید مستقیم بردارید چه اینکه دیدید که دفعه پیش که تهدید کردید و به روی مادرتون اوردید وضع بدتر شد.

این تاپیک شرایطی شبیه شما داشتن. لطفا پاسخهای مدیر همدردی را که مشاور خانواده هشتند را با دقت بخوانید.

http://www.hamdardi.net/thread31102-5.html

ممنونم از شما (دلجو_دلتنگ)

- - - Updated - - -

واقعاا ممنونم فکر می کردم یکی باشه اینقدر زود جوابمو بده. همه ی حرفاتون درست. من نباید خودم خدا بدونم. ولی با بی آبرویی چه کنم اگر روابطشون بیشتر شد. درو همسایه چی؟ بخدا ما خانواده ی آبرومندی هستم. وایی اصلا نمی تونم تصور کنم. اگر دستش رو بشه من پیش خانواده ی شوهرم چه جوری سر بلند کنم. آخه به بچه ها و آبروی اونها فکر نمی کنه. بابام چی . میترسم اگر اون بفهمه ساکت نشینه و یه کار وحشتناکی انجام بده. به خدا از بی آبرویی وحشت دارم. مادرم خیلی وقیح شده .زندگی هممون در خطره. من ،خواهرم با یه بچه.تروخدا بهم نگید بیخیال باشم و فراموش کنم. نگید که بزارم کاراشو از پیش ببره. به نظرتون با برادرش در میون بزارم اشتباهه می دونم که اون تجربه ی ای مسائلو داشته به واسطه ی شغلی که داره. حداقل شاید از اون خجالت بکشه و دست از کارش برداره.

عزیزم اول آرامش خودتو حفظ کن.
بعدشم یادت باشه اوشون مادرتون هستن و احترامشون واجبه.(یعنی از الفاظ بدی مثه اینکه میگین مثه سگ ترسیده و.... استفاده نکنین.یا باهاشون درگیر نشین ، تهدید نکنین، دعوا نکنین ، توهین نکنین)

شما با انجام اینجور کارها ، بیشتر مادرتون و از محیط خونه زده میکنین و به سمت اون آقا بیشتر میکشونین تا اینکه بخواین دورشون کنین.

بهتر نبود با نرمش بیشتری رفتار میکردین؟

مثلا بصورت غیر مستقیم از تبعات بد این کار براشون توضیح میدادین .
بیشتر سعی میکردین باهاشون صمیمی تر بشین.

رابطه اتون با مادرتون در چه حدی بوده؟
مثلا الان شما میگین پدرتون سرد مزاج هستن و بداخلاق ، خب مادرتون محبتشونو از پدر که دریافت نمیکنن، حالا بریم سراغ بچه ها! شماها هم که دارین ازدواج میکنین!
دیر یا زود میرین سر زندگی خودتون و ایشون مجبورن باهمون پدرتون که محبتی بهشون نمیکنن زندگی کنن.

احتیاج به محبت سن و سال نمیشناسه ، خصوصا زنان که احساساتی تر هم هستن بیشتر نیاز به محبت دارن.

بیشتر سعی کنین اون محبتی که مادرتون نیاز دارن و شما بهشون بدین.
بهشون این اطمینان و بدین که بعد از اینکه حتی رفتین سر زندگی خودتون رفتین مشکلات زندگی باعث نمیشه که ایشون و تنها بذارین و بهشون سر میزنین.

تا حالا دروز چند ساعت اختصاص دادین که کنار مادرتون بشینین و باهم درد و دل کنین و صحبت کنین؟
چند وقت به چند وقت ازشون قدردانی میکنین بخاطر تمام کارهایی که براتون انجام دادن؟
چند وقت به چند وقت سورپزایرشون میکنین و براشون هدیه یا گلی میخرین؟
باهم بیرون میرین؟


راستی اینم یادتون باشه که آبروی مادرتون ، آبروی کل خانوادتون هم هست!

پس همه جا پخش نکنین.

مادرتون و ببرین پیش یک مشاور حضوری ازشون بخواین مشکلاتشونو بگن ، در جهت حل مشکل بر بیاین.
الان شماها اول اشتباه کردین ، سرد مزاجی و بداخلاقی پدرتونو دیدین، باید به مادرتون میگفتین برای حل مشکل برن پیش مشاور ! و راه حلی پیدا کنن!
ایشون و شما اینکارو نکردین تحمل کردین، خب برای شماها ساده تر از مادرتون بوده!
اما مادرتون تا آخر عمر باید زندگی میکردن! از راه نادرست سعی کردن مشکلشونو حل کنن.
الان وقتشه مادرتون و سوق بدین به راه درست و منطقی .

با سلام و احترام
لطفا خونسرد باشید.
درچنین شرایطی به شرطی می توانید از عقل و درایت خود استفاده کنید که بتوانید بر خود مسلط باشید و به جای احساس از عقلتون استفاده کنید.
لطفا تجسس در گوشی ایشون نکنید.
با دایی خود مشورت کنید و طبق نظر ایشون عمل کنید.
از پرده دری و فاش کردن این موضوع به غیر از دایی خود (به جهت مشاور بودن)جدا پرهیز کنید.

.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

با سلام و احترام
ملیکا 69 گرامی
بنده متوجه موقعیت پر تنش و پرفشار شما شدم. به نظر آگاهی شما از مسائل خصوصی مادرتون ، موجب شده شما به شدت در تنگنا و بحران قرار بگیرید.
خواهش می کنم به دقت مطالبی را که می گویم هم مطالعه کن و هم به کار بگیر. شاید در اینجا اعضاء نظرات متفاوتی به شما داده باشند، اما صرفا جوابهایی که همراستا با نظر کارشناسان و مدیران تالار هست مورد تایید ما هست. و انجام هر گونه کار دیگری که مغایر با بندهای ذیل باشد، مسئولیتش متوجه شخص شماست .


یکم: لطفاصبور باشید. تا بتوانید با بررسی همه جوانب صحیح عمل کنید.
گاهی ممکن است به خاطر عجله اشتباهی در روابط انسانی انجام شود که حل آن انرژی بر یا غیر ممکن باشد.




دوم: ابتدا روی خودتون سرمایه گذاری کنید و قوی باشید.
نحوه نگارش شما نشان می دهد که شما فردی حساس و بسیار بسیار برای حل مشکلات به این مهمی ضعیف هستید. ادبیاتی که در مورد آن آقا استفاده می کنید مثل : عوضی، آشغال و .. نشان می دهد رویکرد شما به حل مشکلتون احساسی هست. نحوه عجله در پیگیری این تاپیک نشان می دهد که هیجانات شما بالا بوده و آسیب زیادی دیده اید. لذا باید فعلا از کمک به مادرتان به کلی اجتناب کنید.
مثل اینست که شما با مادرتان در یک ماشین بوده اید و تصادف کرده اید، مادرت دستش شکسته است و شما ستون فقراتت. لذا اگر شما زیاد احساسی بشوید و فعالیت زیادی بکنید، مادرت خیلی وضعش متفاوت نمی شود، اما شما ممکن است تا آخر عمر فلج شوید.
الان همین وضعیت است. شما به خاطر احساساتی که داشتید و عملکردهایی که در این قضیه دارید روز به روز حالتون بحرانی تر می شود و به سوی فلج روانی در حرکت هستید، لیکن مادرتون آسیبش در همان حد قبلی هست.

برای اینکه بتوانید از این رویکرد احساسی خارج شوید و روش منطقی پیش بگیرید، ابتدا نیاز هست آگاهی خود را بالا ببرید و بعدتمرین کنید. خواندن مقالات تالار ( مثلا مقاله در مورد کنترل احساس ونتایج مخرب احساسات انفجاری )، در این زمینه می تواند به شما کمک کند. تا آن هنگام که بتوانید کاملا آرام باشید، باید صبور باشید.





سوم: برای کمک به دیگران نخست باید زیر پای خودمان محکم باشد.
کسی که خودش دست و پا می زند تا غرق نشود، چگونه می خواهد غریق نجات شود و کس دیگری را نجات دهد. در واقع فرد باید ابتدا بر خودش مسلط باشد، آسیب نبیند، تا بتواند در مرحله بعد سنجیده عمل کند.





چهارم: برای اینکه خودتون قوی باشید و به مادرتون کمک کنید، باید حریم خودتون و مادرتون را کاملا از هم جدا کنید و مرزهایتان را پر رنگ کنید.
نقش شما صرفا فرزندی هست.
باید در همین نقش باقی بمانید.
شما نقش پلیس ندارید
شما نقش کارآگاه ندارید
شما نقش والد ندارید
شما نقش زندانبان ندارید
شما نقش قاضی ندارید
شما نقش تصمیم گیرنده برای مادرتون ندارید.
شما نقش بزرگتری ندارید.

شما باید فقط در حوزه استحفاظی خودتون با همه قوا باشید، تا بتوانید اثربخشی خوبی داشته باشید.
یک فرزند اجازه ندارد هیچ کدام از این کارها که شما کردید را انجام دهد. و اگر انجام دهد صرفا خود را به هم می ریزد و در بحران قرار می دهد، بدون آنکه بتواند به کسی کمک کند یا او را نجات دهد.

این بند به لحاظ عملی یعنی اینکه: اجازه بده او مادر بماند. حتی اگر اشتباه می کند. و شما هم فرزند. وقتی شما نقش والد و پلیس و قاضی و .... می گیرید، این همه فشار شما را از پا در می اورد. انرژی شما را به صفر می رساند. شما را عصبی می کند. مگر یک دختر چقدر می تواند نقش به خودش بگیرد. !!!!!






پنجم: پای خودت را از حریم خصوصی ایشون بیرون بکش. گوشی موبایل را به او بده.
مشکل از گوشی و ارتباط او نیست که بخواهی بگیری
شما نمی توانید او را زندانی کنید.
حتی والدین که قدرت دارند و در برابر فرزندان وظیفه دارند، با چنین روشهایی نمی توانند به فرزندشان کمک کنند. شما که اساسا وظیفه دخالت در حوزه خصوصی مادرتان ندارید و همین دخالتها مشکل برای شما ایجاد کرده است.





ششم: شما در قبال مادرتان ، نقش تعاملی و هم پا دارید. مانند نقش امر به معروف و نهی از منکر که مسلمانان نسبت به همدیگر دارند. به علاوه نقش فرزندی.
نقش فرزندی نقش سپاسگزاری نسبت به والدین هست. حتی اگر اشتباهاتی داشته باشند.
نقش فرزندی نقش محبت هست، حتی اگر لغزش داشته باشند.
نقش فرزندی اطاعت از فرمانهای آنهاست ، به جز موردی که از شما بخواهد شما به خطا بروید. اما اگر خودش به خطا می رود شما صرفا می توانید دلسوزانه محبت کنید ، موعظه کنید و غیر مستقیم کمک کنید.






هفتم: روش کنونی شما ناکارآمد هست. چون به اشتباه فکر می کنید مشکل مادرتون به خاطر تنها و صرفا همین آقای خطاکار هست که مادرتون لغزش پیدا کرده است.
اما اگر آن آقا نباشد، آیا هیچ آقایی در دنیا نیست که در سر راه مادرتون قرار بگیرد.
پس اگر بخواهید اینگونه مسائل حل شود، راهش ابتدا غنی کردن مادرتون هست.
دو فرض هست.
1 - مادر شما به کلی آدم فاسد و با اختلالات باشد و هرزه باشد. و به هیچ وجه قابل اصلاح و تغییر نباشد و دنبال مردها باشد.
اگر این فرض صحیح باشد، پس اساسا هر کاری شما بکنید چیزی عوض نمیشه.

2 - مادر شما دچار لغزش شده، به خاطر تنهایی، یا به خاطر فشارها، یا به خاطر احساساتی شدن یا ....
در این صورت اگر شما بخواهید کمک کنید با این بزن و ببند و پلیس بازی و درگیری و تجسس کار خراب می شود و مادرتان از این فرض خارج می شود و خدایی نکرده به فرض اول می افتدو برای اینکه به شما بفهماند دخالتهایش جواب نمی دهد ممکن است لج کند.


پس وقتی می گوییم که رفتارتون باید با محبت باشد، با راز داری باشد، با حسن نیت باشد، با کنترل احساس باشد، با عدم دخالت و تجسس باشد، با قدر شناسی نسبت به نیکی های مادر باشد، با سپاسگزاری از همه زحمات مادر باشد، غیر مستقیم باشد، بدون مچ گیری باشد، بدون دام گذاشتن باشد، بدون سیاست بازی و دو دوزه بازی باشد، بدون حرف توهین آمیز باشد، بدون عجله باشد و .... ، همه برای اینست که مادرتان در فرض اول باقی بماند( یعنی لغزشی محدود که بتوان غیر مستقیم در بستر زمان کنترل کرد) و اگر بخواهید به روش خود احساسی و پرفشار بمانید به خاطر استرسهای شما و فشارهایی که وارد می کنید خدایی نکرده مادرتان به فرض دوم می افتد.






هشتم: بابت تجسستون از مادرتون معذرت خواهی بکنید، روی او را ببوسید. از اهانتهایی که احتمالا به او کرده اید معذرت خواهی کنید. و با ادبیاتی ، شبیه ادبیات ذیل با او سخن بگویید.
<< مادرم منو حلال کن، از اینکه در کار شما تجسس کردم معذرت می خواهم. شما برایم خیلی ارزشمند هستید، همه وجودم از شماست. اما به خاطر این همه دوست داشتن ، زیاده روی کردم، برای اینکه قصد کمک به شما داشتم از روشهای اشتباه استفاده کردم. مادر شما اجازه دارید هر تصمیمی که صحیح ، عاقلانه و شرعی باشد بگیرید. و می دانم هر تصمیمی بگیرید خود شما مسئولش هستید. خواهش می کنم به من و برادرم اعتماد کنید. و اگر مواردی هست را با ما در میان بگذارید. و اگر فکر می کنید ما صلاحیت مشورت را نداریم، خواهش می کنم به یک مشاور خانواده مراجعه کنید. و تصمیم صحیحی بگیرید. مادر عزیزم اگر قول بدهی منو حلال کنی و از اشتباهاتم در گذری، من هم قول می دهم دیگر از روشهای ناصحیح مثل تجسس و فشار ، بدخلقی و ... استفاده نکنم. مادرم، الان که پدرم در کنار ما نیست. به تو بیشتر احساس نیاز می کنیم. شاید همین امر منجر به زیاده روی ما شده است. من مثل فردی هستم که در بیابان تشنه هست. با عجله هر کاری می کند که قمقمه آب خودش را حفظ کند. مادر من به تو نیاز دارم. خیلی خیلی زیاد. تصور نکن بزرگ شده ام و رهایت کردم و به تو نیاز ندارم. هرگز، هرگز، شما باید همیشه بر ما نظارت داشته باشید. ازطرفی می دانم مادر تو هم یک انسانی، اختیار داری، حق انتخاب داری. می توانی ازدواج بکنی یا نکنی، می توانی هر کسی که خود انتخاب کردی ازدواج کنی، ما هم در کنارت هستیم. حتی می توانیم کمکت کنیم. آنچه تا کنون پیش آمده است ، به خاطر نگرانی افراطی بنده بوده است که تصور لغزشت را داشته ام. خواهش می کنم با حرفهایت به من ایمنی بده، اگر ممکنه برایم شفاف سازی کن تا من هم درست درکت کنم و دچار سوء تفاهم نشوم. خواهش می کنم این دختر خاطی خودت را ببخش و به حال خودم رهایم نکن. >>





نکته بسیار بسیار مهم:
خواهش می کنم زیرک باش و این پست من را چندین بار بخوان. تا برایت سوء تفاهم نشود.
خلاصه: تو باید ابتدا مورد اعتماد مادرت قرار بگیری. مثل مادر و دخترهای دیگر برای هم از رازهایتان بگویید و از هم مشورت بگیرید.
تو نباید یواشکی و به زور به حوزه شخصی او وارد شوی. بلکه باید با حرفهایت و از آن مهمتر با رفتارت آنقدر او را دلبسته خود کنی، که او در را به روی تو باز کند و به درون خودش دعوتت کند.
در آن صورت، هم در جریان همه چیز قرار می گیری. و هم به لحاظ محبت و ا حترامی که به او کردی می توانی روی او تاثیر بگذاری. با بهتر بگویم او از شما تاثیر را می پذیرد.

ببین خودت را با آن آقا مقایسه کن:
او با شیفتگی به مادرت ابراز محبت می کند و تنهایی را به صورت مثبت پر می کند.
اما شما با خشونت ، اشتباه مادر را به سرش می زنی، گوشی اش را مثل یک بچه می گیری و در نظرت او مثل یک زن هرزه می ماند.

خودت مقایسه کن. مادرت باید به طرف کدامیک از شما برود.
او که محبت و توجه نشان می دهد.
یا آنکسی که او را حبس می کند ، تجسس می کند و تحت فشارش قرار داده است.

کلا روشهای تهاجمی و سخت افزاری برای مدت بسیار کوتاه ممکن است نتیجه بدهد. اما در صورت ادامه برای همیشه مادرتان از دست می رود

---

مشکل مادر شما این است که تنهاست و کسی درکش نمی کند. یک آدم منزوی که باید به پای شوهری که توجهی به او ندارد بماند و بچه هایش هم فقط به فکر خودشان هستند. به فکر زندگی خودشان و آبروی خودشان. اصلا برایشان مهم نیست که مادرشان سی سال این زندگی را تحمل کرده و کسی بهش توجه نکرده است. همه معتقد بوده اند باید به خاطر بچه هایش آبروی خانواده اش و کلا به خاطر همه چیز و همه کس این شرایط را تحمل کند و دم نزند و اعتراضی هم نکند. در این زندگی که شما می گویید همه چیز مهم بوده است به جز مادر شما. مادر شما باید برای همه کاری انجام دهد بی آنکه کسی به فکرش باشد و اهمیتی داشته باشد. بی آنکه خواسته ها و نیازهای خودش اهمیت داشته باشد. مادر شما باید برای دیگران زندگی می کرده است و حالا هم باید به خاطر دیگرانی که به فکر خودشان هستند این زندگی را تحمل کند.

به نوشته خودتان نگاه کنید. اثری از دلسوزی برای مادرتان می بینید ؟ نه به هیچ وجه. شما به خاطر اینکه خانواده شوهرتان چیزی نفهمند نگران هستید نه به خاطر مادرتان. همان طور که گفتم در خانواده شما مادرتان اهمیت ندارد. کسی نگران مادر شما نیست. همه نگران خودشان هستند. نگران آبرویشان نگران حرف شوهرشان نگران حرف خانواده شوهرشان و... . مطمئنم اگر مادرتان بدون خیانت هم می خواست به صورت قانونی طلاق بگیرد باز هم همین حرف آبروریزی و خانواده شوهر و... مطرح می شد. پس موضوع خیانت نیست. موضوع این است که این زن باید به خاطر دیگران زندگی کند و حق ندارد به خودش و خواسته هایش و عمری که داده فکر کند چه به صورت قانونی چه غیر قانونی.

تا وقتی این رفتار با مادرتان وجود دارد و شما مثل پلیس ها با او رفتار می کنید و هیچ محبتی نه از شوهرش که از فرزندانش هم نمی بیند منتظر هیچ تغییری نباشید. هر وقت برای مادرتان ارزش قائل شدید واقعا برای خود او نه خودتان و آبرویتان و زندگی رویایی که قرار است با شوهرتان داشته باشید و مادر مانع آن است آن وقت می توانید راه حلی پیدا کنید.

- - - Updated - - -

من فقط سعی کردم این موضوع را از زوایه دید مادرتان به شما نشان دهم. شما الان از زاویه دید خودت نگاه می کنی و برای همین اینقدر به هم ریخته ای. اما یکی از راه حل ها برای مشکلات این است که از درون خودمان بیرون بیاییم و با چشم کسی دیگری به آن مشکل نگاه کنیم. ببینیم او چه احساسی دارد و چه فکر می کند و چه مشکلی دارد.
این نوشته را از زبان من نخوان. این نوشته را از زبان مادرت بخوان. ببین تنگنایی که در آن قرار گرفته چیست و وضعیتش چگونه است.
این را بدان من این نوشته را برای سرزنش شما ننوشتم و قضاوتی هم ندارم که چه کسی خوب است و چه کسی بد. بلکه فقط خواستم زاویه دیدت عوض شود و مشکل را از دید مادرت هم ببینی.
امیدوارم این مشکل به زودی حل شود.

اما یک چیزی را می خواستم به شما بگویم. تاپیک خانم دیگری را دیدم که همین وضعیت را داشت و به طرف مرد دیگری جذب شده بود و نمی توانست با شوهرش زندگی کند. راهنمایی های زیادی شد اما نمی توانست از این وضعیت بیرون بیاید. آخر سر به او گفته شد : قطع عضو بهتر از مرگ است. وقتی عضوی فاسد شده است و تمام بدن را به عفونت می کشد اگرچه کار دردناکی است و معلولیت برای همه عمر در پی دارد اما از مرگ جلوگیری می کند و انتخاب بهتری است. پس اگر به هیچ وجه نمی توانی با شوهرت زندگی کنی از او جدا شو و طلاق بگیر و با مردی دیگری ازدواج کن. اگرچه هیچ کس طلاق مشکل زا است اما از مشکلات جدی تر جلوگیری می کند.

این تصمیم به عهده مادر شما است. اگر مادرتان گفت که به هیچ وجه نمی خواهد با پدرتان زندگی کند بپذیرید و اجازه دهید از زندگی پدرتان بیرون برود و با کس دیگری ازدواج کند.

باز هم گفتم سعی من از قسمت بالای پست این بود که وضعیت بحرانی مادرتان را به شما نشان دهم و در واقع مشکل کسی را که از همه طرف در تنگنا است نشانتان دهم . می خواستم از احساسات شدید شما به او کم کنم تا رفتارهای شما ملایم تر و معقول تر شود. چون اگر به همین شکل ادامه پیدا کند مادرتان به شدت در مقابل شما خواهد ایستاد و مشکلات بیشتر می شود.

ممنونم ازتون دختر بیخیال.یه دنیا ممنون . حق با شماست من تند برخوردکردم و کارم اشتباه بود. ولی به خدا هرچقدر مادرم از جانب پدرم ساپورت نشده باشه دلیل نمیشه!! توجیه کارش نیست. بیشتر مردهای ایرانی قدیم همینطور بودن پس باید بگیم همه ی اون زنها حق دارن. اما ارتباط بچه ها .خواهر بزرگم فوق العاده به مادرم رابطه ی خوبی داره خیلی خیلی بهم وابستن روزی نمیشه که با هم حرف نزنن ساعت ها. یهروز درمیون خونمون هست.درباره ی خودمم باید بگم من از بچگی با مادرم مشکل داشتم یعنی منو دوست نداره و ارتباط با من براش خوشایند نیست این قضاوت من نیست همه ی خونواده نظرشون اینه که از من بیزاره. دلیلش و نمیدونم. از بچگی با منر فتارهایی داشته که هیچ مادری فکر نمیکنم دلش بیاد با بچش اینطور باشه. و اینکه من دانشجو شهر دیگه بودم و کمتر حضور داشتم فوقالعاده درگیر درسم بودم . غیر از اینها خواهر و برادری کوچکترم همیشه پیشش هستند دوستش دارن و همیشه دوروبرش شلوغه. از لحاظ مالی در مضیغه نیست . و یه موضوع دیگه اینه که خودشم اخلاق فوقالعاده تندی داره پدرم با همهی سردیش یکبار هم بخواد بیاد سمتش اونقدر باهاش بد رفتار می کنه که پدرم و دورتر می کنه. غرور و بداخلاقی خودشم به این موضوع دامن زده. ما بچگی خوبی نداشتیم این دوتا همیشه با هم در حال دعوا و جنگ بودن. اصلا یه چیزی ما بچه ها خصوصا من از هر دو طرف بی عاطفی دیدم .از هیچکدوم محبت ندیدم تازه تو 26سالگس ازدواج کردم من که بیشتر تشنه ی محبت بودم من که بیشتر تنهایی و بی کسی کشیدم پس منم حق داشتم هر غلطی بکنم. به خدا منظورم این نیست که من خوبم اون بدو ولی خواهشا توجیه نکنید کار اشتباهشو. با همه ی رفتار های بدی که داشته من باز هم به سمتش رفتم و تا اونجایی که ازم برمیومده بهش محبت کردم. این کارش از نظر من بیشتر خود خواهی بود. اون مادر بود به خدا با همه ی شرایط روحی بدی که بزرگ شدیم هممون بچه های خوبی هستیم براشون خیلی احتمالش بود که خیلی خیلی بد بشیم و دردسر ساز و کینه ای. مدیر همدردی ممنونم از راهنمایتون . چشم این رازو پیش خودم نگه می دارم به داییمم نمیدونم به چه رویی بگم. یه دنیا ممنون از توجهتون. نوپو عزیز متشکرم از رهنمودهات تو درست می گی یک جانبه به قاضی رفتم اشتباه کردم که برخورد تند کردم ولی واقعا عکس العمل ناگهانی بود. روم نمیشه بگم ولی احساس می کنم خودخواهی و یه جور هوس رانی اسمش ،نه کمبود محبت. کلی زن میشناسم که شوهرهاشون بدتر از پدر من بودن. چشم من حتما سعی می کنم از دیدمادرم هم نگاه کنم و خودم و جای اون بزارم ولی بهم حق بدین . مادرم تو نظر من دیگه یه مادر نیست به خودشم گفتم می دونم اشتباه کردم ولی دیگه مادر از دید من یه موجود پاک نیست من دخترش هستم از کی باید رسم زندگی و یاد بگیرم از کی باید وفاداری به شوهر و یاد بگیرم از کی گذشت به خاطر بچه هام یاد بگیرم. مگه تو شعار هامون همیشه اینارو نمیگفتیم . آبروی اون آبروی منه و بالعکس. من اگر نگرانم به خدا به خاطر خودم نیست یعنی این حرف اصلا مفهوم نداره ما یک خونواده ایم که همه مسائلمون ناخوداگاه چه بخواهیم چه نخواهیم به هم مربوط میشه. پس من اول از همه نگران خودشم میدونم که اونقدر غرق در لذت و خوشی این ارتباط شده که هیچ واقعیتی به چشمش نمیاد. با همه ی این اوصاف شما بهش حق می دین!!!! ولی چیکار کنم که دل من اینو نمیگه به خدا یه چشمم اشکه یه چشمم خون نمیدونم چه جوری باهاش روبه رو بشم از اون روز خودم و تو اتاقم حبس کردم. تروخدا کمکم کنید این نفرت از دلم بیرون بره تا درست بتونم تصمیم بگیرم برام دعا کنید . این قضیه رو رابطم با همسرم هم تاثیر گذاشته پرخاشگر شدم حوصلشو ندارم . خدایا خودت کمکم کن. فرشته ی مهربون ممنونم از مطابی که گذاشتین خیلی خیلی آرومم کرد .یه دنیا ممنون.

راهنمایی های جامعی گرفتی.من هم امیدوارم بابکارگرفتن اونها مادرت قلبا پشیمان بشه واز ادامه این رفتارهامنصرف بشه.امافراموش نکن معیارمهم برای اثبات ارتباط جنسی مشاهده مستقیم یا نتیجه آزمایشات هست..بنابراین سعی کن توی مرام فکری خودت مادرت رو یک ناپاک جنسی تلقی نکنی.چون علم ومشاهداتت چنین مسأله ای روقطعی ثابت نمیکنه.

نقل قول:

---

سلامشب همتون بخیر. چند روزه که به طور وحشتناکی داغونم از خواب و خوراک افتادم دام دیوونه می شم .اومدم اینجا تا از شما کمک بخوام. چند روزه متوجه شدم مادرم با مردی ارتباط داره. خدا می دونه از وقتی فهمیدم ارتباط در چه حدیه با نفرت باهاش رفتار می کنم. تقربا دو سال و نیم بود کهس و زنگ می زنه دائما گوشیش دستش بود . من و خواهرم شک کردیم من چندبار پنهانی گوشیشو چک کردم و شماره ی مردی و که باهاش در ارتباط رو پیدا کردم . من و خواهرام اول باور نمیکردیم اما من از عصبانیت رفتم و بهش گفتم باهاش درگیر شدم به روش آوردم دادو بیداد کردم تهدیدش کردم که به بابا می گم . به اون مرد زنگ زدم و هر چی بدو بیره بلد بودم نثارش کردم خواهرم هم باهاش حرف زد تهدیدش کردیم خیلی ترسیده بود تنها کاری که می

تونستم بکنم همین بودو نذاشتیم بابامون بفهمه. البته باید بگم بابام آدم بداخلاق و بیتفاوتیه به هیچکدوم ما محبت نمیکنه هممون ازش بیزاریم فقط بهش احترام میذاریم چون پدرمونه. خیلی

سردمزاج و نسبت به مادرم بی تفاوته فقط کار می فهمه همین و همینو نه تفریحی نه خوش گذرونی هیچ. ما 5 تا بچه ایم خواهر بزرگم بچه هم داره من هم تو دوران عقدم و مادرم 50 سالشه .هیچکدوممون باورمون نمیشه مادرمون با این سن و با این همه بچه یه همچین کاری بکنه. بعد از اون ماجرا من خیالن راحت شد گفتم حتما ترسیده و دیگه کاری ازش سر نمیزنهو اما بعد از یه مدتدوباره سرش


همش تو گوشیش بود. می گفت تو اینترنت میره و اخبارا رو دنبال می کنه. کم و بیش باورم شد. تا چند روزه پیش اتفاقی گوشیشو چک کردم. به خدا باورم نمیشه می خوام زمین دهن باز کنه برم تو زمین تروخدا کمکم کنید با این راز بزرگ تو دلم چیکار کنم.مادرم با یه غریبه ارتباط داره که حتی تو خونمون هم اومده یعنی با هم ارتباط جنسی هم داشتن خدایا منو بکش.باور کنید از وقتی فهمیدم همش به خودکشی فکر می کنم. گاهی هم فکر می کنم اونو بکشم. به کسی نگفتم هنوزولی به خودش گفتم که


فهمیدم عین سگ ترسیده. به شماره ی اون مرده کلی اس ام اس تهدیدآمیز زدم.بهشون گفتم که میدونم با هم رابطه داشتن. نمی دونم چیکار کنم ترو خدا راهنماییم کنید چیکار کنم دارم دیوونه می شم. مادرم و تهدید کردم که با داییم می گم. آخه داییم روانشناس و مشاوره. از آبروریزی وحشت دارم. نمیدونم به کی بگم. میدونم خواهرام بفهمن داغون میشن

---

نقل قول:

---

واقعاا ممنونم فکر می کردم یکی باشه اینقدر زود جوابمو بده. همه ی حرفاتون درست. من نباید خودم خدا بدونم. ولی با بی آبرویی چه کنم اگر روابطشون بیشتر شد. درو همسایه چی؟ بخدا ما



خانواده ی آبرومندی هستم. وایی اصلا نمی تونم تصور کنم. اگر دستش رو بشه من پیش خانواده ی شوهرم چه جوری سر بلند کنم. آخه به بچه ها و آبروی اونها فکر نمی کنه. بابام چی . میترسم اگر اون بفهمه ساکت نشینه و یه کار وحشتناکی انجام بده. به خدا از بی آبرویی وحشت دارم. مادرم خیلی وقیح شده .زندگی هممون در خطره. من ،خواهرم با یه بچه.تروخدا بهم نگید بیخیال باشم و فراموش کنم. نگید که بزارم کاراشو از پیش ببره. به نظرتون با برادرش در میون بزارم اشتباهه می دونم که اون تجربه ی ای مسائلو داشته به واسطه ی شغلی که داره. حداقل شاید از اون خجالت بکشه و دست از کارش برداره

---

نقل قول:

---

ممنونم ازتون دختر بیخیال.یه دنیا ممنون . حق با شماست من تند برخوردکردم و کارم اشتباه بود. ولی به خدا هرچقدر مادرم از جانب پدرم ساپورت نشده باشه دلیل نمیشه!! توجیه کارش نیست. بیشتر مردهای ایرانی قدیم همینطور بودن پس باید بگیم همه ی اون زنها حق دارن. اما ارتباط بچه ها .خواهر بزرگم فوق العاده به مادرم رابطه ی خوبی داره خیلی خیلی بهم وابستن روزی نمیشه که با هم حرف نزنن ساعت ها. یهروز درمیون خونمون هست.درباره ی خودمم باید بگم من از بچگی با مادرم مشکل داشتم یعنی منو دوست نداره و ارتباط با من براش خوشایند نیست این قضاوت من نیست همه ی خونواده نظرشون اینه که از من بیزاره. دلیلش و نمیدونم. از بچگی با منر فتارهایی داشته که هیچ مادری فکر نمیکنم دلش بیاد با بچش اینطور باشه. و اینکه من دانشجو شهر دیگه بودم و کمتر حضور داشتم فوقالعاده درگیر درسم بودم . غیر از اینها خواهر و برادری کوچکترم همیشه پیشش هستند دوستش دارن و همیشه دوروبرش شلوغه. از لحاظ مالی در مضیغه نیست . و یه موضوع دیگه اینه که خودشم اخلاق فوقالعاده تندی داره پدرم با همهی سردیش یکبار هم بخواد بیاد سمتش اونقدر باهاش بد رفتار می کنه که پدرم و دورتر می کنه. غرور و بداخلاقی خودشم به این موضوع دامن زده. ما بچگی خوبی نداشتیم این دوتا همیشه با هم در حال دعوا و جنگ بودن. اصلا یه چیزی ما بچه ها خصوصا من از هر دو طرف بی عاطفی دیدم .از هیچکدوم محبت ندیدم تازه تو 26سالگس ازدواج کردم من که بیشتر تشنه ی محبت بودم من که بیشتر تنهایی و بی کسی کشیدم پس منم حق داشتم هر غلطی بکنم. به خدا منظورم این نیست


که من خوبم اون بدو ولی خواهشا توجیه نکنید کار اشتباهشو. با همه ی رفتار های بدی که داشته من باز هم به سمتش رفتم و تا اونجایی که ازم برمیومده بهش محبت کردم. این کارش از نظر من بیشتر خود خواهی بود. اون مادر بود به خدا با همه ی شرایط روحی بدی که بزرگ شدیم هممون بچه های خوبی هستیم براشون خیلی احتمالش بود که خیلی خیلی بد بشیم و دردسر ساز و کینه ای. مدیر همدردی ممنونم از راهنمایتون . چشم این رازو پیش خودم نگه می دارم به داییمم نمیدونم به چه


رویی بگم. یه دنیا ممنون از توجهتون. نوپو عزیز متشکرم از رهنمودهات تو درست می گی یک جانبه به قاضی رفتم اشتباه کردم که برخورد تند کردم ولی واقعا عکس العمل ناگهانی بود. روم نمیشه بگم ولی احساس می کنم خودخواهی و یه جور هوس رانی اسمش ،نه کمبود محبت. کلی زن میشناسم که شوهرهاشون بدتر از پدر من بودن. چشم من حتما سعی می کنم از دیدمادرم هم نگاه کنم و خودم و جای اون بزارم ولی بهم حق بدین . مادرم تو نظر من دیگه یه مادر نیست به خودشم گفتم می دونم اشتباه کردم ولی دیگه مادر از دید من یه موجود پاک نیست من دخترش هستم از کی باید رسم زندگی و یاد بگیرم از کی باید وفاداری به شوهر و یاد بگیرم از کی گذشت به خاطر بچه هام یاد بگیرم. مگه تو شعار هامون همیشه اینارو نمیگفتیم . آبروی اون آبروی منه و بالعکس. من اگر نگرانم به خدا به خاطر خودم نیست یعنی این حرف


اصلا مفهوم نداره ما یک خونواده ایم که همه مسائلمون ناخوداگاه چه بخواهیم چه نخواهیم به هم مربوط میشه. پس من اول از همه نگران خودشم میدونم که اونقدر غرق در لذت و خوشی این ارتباط شده که هیچ واقعیتی به چشمش نمیاد. با همه ی این اوصاف شما بهش حق می دین!!!! ولی چیکار کنم که دل من اینو نمیگه به خدا یه چشمم اشکه یه چشمم خون نمیدونم چه جوری باهاش روبه رو بشم از اون روز خودم و تو اتاقم حبس کردم. تروخدا کمکم کنید این نفرت از دلم بیرون بره تا درست بتونم تصمیم بگیرم برام دعا کنید . این قضیه رو رابطم با همسرم هم تاثیر گذاشته پرخاشگر شدم حوصلشو ندارم . خدایا خودت کمکم کن

---

شما خودت حال و روز درستی نداری. خودت نیاز به کمک داری. نمی تونی به مادرت کمک کنی. در توانت نیست. الان بزرگترین کاری که از دستت بر میاد اینه که لطف کنی هم به خودت هم به همه اتون اینو به کس دیگه ای نگی. اگه دست خودت نیست تو اتاقت بمون. نمی خواد تا پریشون حالیت بهتر نشده بری با این و اون حرف بزنی یه وقت از دهنت در نره.

مادرت بره مشاوره.

خودت روانپزشک + روانشناس

لطفا حالا که داری ازدواج م یکنی سعی کن حتما روانشناس و روانپزشک رو بری و سعی کن روی مشکلاتت کار کنی تا در اینده که بچه دار هم لابد میشی درداتو به بچه ات انتقال ندی.

نه من بهیچ عنوان رفتار مادرتونو توجیه نکردم فقط گفتم ایشون بزرگتر هستن باهاشون اینگونه برخورد نکنین! اگه خونده باشین، گفتم که مادرتون راه اشتباه و انتخاب کردن اگه میخواین کمکشون کنین ایشون به راه درست راهنمایی کنین.

حاالا اگه مادرتون باهاتون بد برخورد کردن بنظرتون وظایفشونو درست انجام ندادن شما وظیفه فرزندیتونو بجا بیارین.
کار اشتباه دیگران توجیه درستی برای کار اشتباه ما نیست.
ولی از نوشته هاتون مشخصه اصلا آرامش لازم و ندارین.اول سعی کنین آرامش از دست رفتتونو بدست بیارین.
اگه هم روتون نمیشه به داییتون بگین.
خب میتونین از یک مشاور خوب دیگه استفاده کنین.که غریبه هم باشن
البته اگه نگران آشناییت داییتون هستین.

درود بانو

خیلی سخته بعضی تایپیک ها حتی خواندنش هم سخته چه برسه به اینکه تیو شرایطش باشی.شاید اگه ماها هم توی این شرایط قرار میگرفتیم مثل ایشون برخورد میکردیم :72:

فعلا مهمترین چیز حفظ آرامش و تصمیمی گرفته بشه که کمترین آسیب را به مادرتان و خانواده بزنه.بنظرم اگه به دایی خودتان همی میخواهید بگید خیلی خلاصه و کوچیک شده بگید مثلا اینکه راهنمایی کنه ایشونو برن پیش مشاور و یا پدرتان حرف بزنید مشاوره برن و اینکه جدیدا بگید مادرتان توی اینترنت میره و شما میترسید چون مادرتان ساده هستند و فضای مجازی هم پر گرگه خدایی نکرده گول بخوره و از اینجور حرفا خیلی خلاصه شده بگو :72:

جواب اصلی را مدیر همدردی و بانو فرشته مهربان دادن.خدا را شکری رابطه خوبی دارین بچه های خانواده با مادرتان و همدیگه این خیلی خوبه سعی کنید بیشتر کنید و محکمتر این رابطه را.

با حرف ammin موافقم تا چیزی را با چشمهای خودت ندیدی لطفا قضاوت نکن اینم بگم وقتی دوطرف وارد پیامک دادن به همیشن یکم برای تحریک همدیگه و تشویق غلو انجام میدن خیلی به نوشته های توی پیامک حساس نشو البته حدس منه و نظر شخصیم(حداقل 8ساله توی اینترنت هستم روزی 7تا 8 ساعت)

پ.ن:نداشتن مهارت های لازم برای زندگی مشترک چه از طرف مرد و چه از طرف زن باعث نابودی خانواده های زیادی میشه ایکاش تعداد روانشناسای مملکت ما بیشتر بود و ارگان های اجتماعی مثل تلفن 1480 بسیار فعالتر و با متخصصین بهتر بودن و تعدادشون خیلی بیشتر بود.مشکل اصلی نبود مهارت هستش توی این تایپیک مثل اکثر تایپیک هایی که زده میشه افسوس میخورم قبل زادواج فقط یه جلسه 1 ساعته میزارن برای آموزش زوجین !!!!

سلام دوست عزیز
کاربرای فعال انجمن می دونن، برای من هم یک ماه پیش دقیقا عین مشکل شما پیش اومد و تمام این یک ماهه همه و وقت و فکرم به این موضوع مادرم گیر بود. مطمئن باشید توی این انجمن من کامل شرایط و حال شما رو درک می کنم.
تاپیک هم که زدم الان توی بخش خصوصی و مخصوص کاربران ویژه هست و نمی تونم لینک بدم شما بخونیدش.
توی این مدت یک ماهه هم، هم توی همین انجمن که تاپیک زدم اکثر دوستان و به خصوص مدیر همدردی زحمت کشیدند و مشاوره های خیلی خوبی بهم دادند هم چندین نوبت پیش مشاوره حضوری خانواده رفتم و ایشون بهم خیلی راهکارهای عملی و اصولی دادند.
که حالا سعی می کنم هم مشاوره های آقای مدیر همدردی رو که توی تاپیکم گذاشتند رو براتون بذارم و هم راهکارهای مشاوره حضوری رفتم رو بهتون انتقال بدم. یه مقداری هم خودم توی این مشکل تجربه پیدا کردم که مثل شما که تا اینجای کار چند اشتباه انجام دادید منم اشتباهاتی انجام دادم که سعی می کنم اونها رو هم بگم که شما اونها رو انجام ندید.
==============================
در کل فکر نکنید فقط شما این مشکل رو دارید و خیلی های دیگه هم همین مشکل شما رو دارند. این موضوع هم خیلی حساسه . به هر حال خیانته و هر کار ناخردمندانه ای می تونه به پاشیده شدن یک خانواده و آسیب دیدن همه اعضای اون خانواده بشه. پس اولین کار شما هیچ کار سرخود دیگه مثل تجسس در کار مادرتون و زنگ زدن به اون آقا نکنید که منجر به بدتر شدن اوضاع نشه.
مطمئن هم باشید با مدیریت صحیح و معقول شما این مشکل می تونه حل بشه. قضیه مادر من خیلی وخیم تر از مادر شما بود. مادر من با 2-3 نفر همزمان دوست شده بود. در حالی که مادر من 45 ساله است اون پسرها مجرد و حدود 27-8 سالشون بود. بعدم آدمهای نرمالی نبودند و خلاف و حرفه ای بودند و کلا کارشون گیر انداختن خانم های متعهل بود و بعدم تهدید کردن شون و ازشون اخاذی کردن و پول گرفتن و ... بود.

===========================
اولین کاری که می کنید باید توقف تجسس هاتون باشه. شما الان کلیت موضوع رو می دونید و می دونید که مادرتون با کسی رابطه دارند. همین برای شما کافیه و دیگه اینکه جرئیات رو بدونید برای شما سم هست. این که جزئیات رو مثلا sms هاشونو بخونید فکر و اعصاب تون رو کامل بهم می ریزه و هم باعث میشه کار احساسی و نامعقول انجام بدید و هم باعث میشه خودتون عصبی بشید و فشار اضافی متحمل بشید.
من اول کار که فهمیدم متاسفانه تجربه ام کم بود و مقداری توی گوشی مادرم تجسس می کردم و sms هاشونو می خوندم. فقط توی 2 اول ، دقیقا همون 2 روز اول با اینکه 25 ساله 5 تا از تار موهای جلوی سرم سفید شدند! قبل از این هیچی موی سفید نداشتم. اما فقط به خاطر تجسس هایی که کردم و بعدش هم حرص و جوش هایی که خوردم مدام استرس داشتم و شبها خوابم نمی برد و این هم به سرم اومد.
لطفا واقعا دیگه تجسس نکنید چون در مرحله اول به خودتون و روان خودتون آسیب می زنه و بعد هم باعث میشه نابه خردمندانه به مادرتون آسیب بزنه

موارد بعدی هم به مرور بهتون میگم ...

تجربه سختیه عزیزم
یکم دعا بخون و از خدا کمک بخواه ببخشید اینو میگم خوب ناراحت نشیا
ولی هرکسی که کسی رو سرزنش کنه برای کاری از دنیا نمیره تا زمانی که در شرایط اون ادم قرار بگیره و عمل خودش سنجیده بشه
از خدا بخواه مادرتو هدایت کنه دل پدرتو نرم کنه
مامان تو دنیا یکیه تورو خدا دوسش داشته باش به خصوص که اینقد حساسه
منم از راه دور واست خیلی دعا میکنم که ارامش داشته باشی منطقی و مثل یه دختر قوی برخورد کن
باید مامانت بتونه به تو تکیه کنه
قبلا هر رفتاری داشته فراموش کن و الان همه محبتتو نثارش کن
وقتی نباشه تازه میفهمی مامان چه نعمتیه حتی اگه خطاکار باشه
:72:

گوش کن خانومی بهتره شما هم مثل آقای بابک حق عضویت بپردازید و از مشاوره تخصصی سایت در انجمن آزاد بهره مند شوید. به نظر من بهتره برای زندگی مشترک خودتان هم با توجه به اینکه نگرانش هستید و حق هم می دهم به شما مشاوره بگیرید.

این را هم بدانید که من به هیچ کس حق نمی دهم کار خلافی انجام دهد. اگر راستش را بگویم عزیزم من همه عمرم آدمها را محکوم کرده ام به خاطر کارهایشان.
راستش را به شما بگویم اگر شما تحمل خیانت مادرتان را ندارید من از شما وضع بدتری دارم و تحمل هیچ گونه اشتباهی را ندارم. اگر مادر شما با خیانت از چشم شما افتاده است آدم های اطراف من و حتی آدم هایی که در خیابان می بینم با هر اشتباهی که می کنند من را تا سرحدی منزجر و عصبانی می کنند که زندگی مدتهاست برایم تلخ شده است. من مدت هاست که این گونه هستم و همین باعث شده است حتی از ازدواج کردن بترسم. در یک کلام بگویم در همه عمرم آدمها به خاطر اشتباهاتشان هر چند کوچک در نظر من محکوم بودند و من همیشه می گفتم نمی توانم درک کنم که چرا فلانی این اشتباه را کرده است و یا چرا این طوری حرف می زند .
فکر می کنی نتیجه ای هم گرفتم ؟ نه . هیچ چیز عوض نشد عزیزم. تنها چیزی که عوض شد من بودم. منی که روزهای شیرین زندگی ام تلخ شد و مجبور بودم بار کینه و نفرت را هر روز با خودم حمل کنم. هر روز حس می کردم قلبم با نفرت می تپد. اخلاقم بد شده بود و خواهرم می گفت نوپوی بیچاره دائما ناراحت است و هر چیزی بگویی عصبانی می شود. تنها کسی که عوض شد من بودم و قلب مهربان و ساده من پر شد از نفرت و کینه و احساس های ناخوشایند.
من هم همین را می گفتم. می گفتم چرا من فلان کار زشت را نمی کنم در حالی که مشکل دارم. هیچ چیز مجوزی برای خطا کرد نیست.
نمی توانم بگویم چه روندی را طی کردم اما به جایی رسیدم که طاقت زندگی کردن را نداشتم. خودم را قربانی ای می دانستم که در این جامعه سراسر خطا قربانی اشتباهات دیگران است.
برای اینکه بتوانم زنده بمانم و سکته نکنم یا از شدت عصبی بودن بلایی سرم نیاید تنها یک راه پیدا کردم. همین راهی که به شما گفتم. البته قبول دارم که می توانستم منظورم را برایت بهتر بیان کنم اما به خاطر مریضی نتوانستم و واقعا متاسفم. داشتم می گفتم راهی پیدا کردم . یک روز به احادیثی برخوردم که نوشته بود هیچ کس را به خاطر گناهش سرزنش نکنید و سرکوفت نزنید و این کار را ناپسند دانسته شده بود. این اولین جرقه بود. من هم هنوز اول این راه هستم. اما حالا دارم یاد می گیرم که دست از سرزنش کردن دیگران و محکوم کردنشان بردارم. دارم یاد می گیرم که حرف های کسی را که اشتباه می کند بشنوم. وقتی یاد گرفتم حرف های دیگران را گوش کنم بدون قضاوت حس کردم کم کم دارد از بار سنگینی که قلبم را فشار می داد کم می شود. حس کردم حقیقت هایی بر من ظاهر می شود که تا به حال پوشیده بود. حتی می توانم بگویم دیدم به خودم هم عوض شده است و خودم را هم بهتر شناختم. من هیچ وقت نتوانستم ببخشم. اما حالا این امید در من زنده شده است که توانایی بخشیدن پیدا خواهم کرد و از عذابی که مدتهاست به خودم میدهم کم خواهد شد. دارم می فهمم که بخشش چقدر در زندگی مهم است.
عزیزم من هنوز اول این راه هستم. انتخاب این راه برایم آسان نبود و حتی زمانی به نظرم اشتباه بود و هیچ درکی از آن نداشتم. اما به شما می گویم اگر بتوانی این راه را بیایی می توانی مطمئن باشی که هیچ چیز نمی تواند زندگی شما را برهم بریزد و شما را درهم بشکند. من خوب می دانم حس قربانی بودم چیست و با انسان چه می کند. برای همین اصرار دارم که وارد این راه نشو.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بابک 1369

سلام دوست عزیز
کاربرای فعال انجمن می دونن، برای من هم یک ماه پیش دقیقا عین مشکل شما پیش اومد و تمام این یک ماهه همه و وقت و فکرم به این موضوع مادرم گیر بود. مطمئن باشید توی این انجمن من کامل شرایط و حال شما رو درک می کنم.
تاپیک هم که زدم الان توی بخش خصوصی و مخصوص کاربران ویژه هست و نمی تونم لینک بدم شما بخونیدش.
توی این مدت یک ماهه هم، هم توی همین انجمن که تاپیک زدم اکثر دوستان و به خصوص مدیر همدردی زحمت کشیدند و مشاوره های خیلی خوبی بهم دادند هم چندین نوبت پیش مشاوره حضوری خانواده رفتم و ایشون بهم خیلی راهکارهای عملی و اصولی دادند.
که حالا سعی می کنم هم مشاوره های آقای مدیر همدردی رو که توی تاپیکم گذاشتند رو براتون بذارم و هم راهکارهای مشاوره حضوری رفتم رو بهتون انتقال بدم. یه مقداری هم خودم توی این مشکل تجربه پیدا کردم که مثل شما که تا اینجای کار چند اشتباه انجام دادید منم اشتباهاتی انجام دادم که سعی می کنم اونها رو هم بگم که شما اونها رو انجام ندید.
==============================
در کل فکر نکنید فقط شما این مشکل رو دارید و خیلی های دیگه هم همین مشکل شما رو دارند. این موضوع هم خیلی حساسه . به هر حال خیانته و هر کار ناخردمندانه ای می تونه به پاشیده شدن یک خانواده و آسیب دیدن همه اعضای اون خانواده بشه. پس اولین کار شما هیچ کار سرخود دیگه مثل تجسس در کار مادرتون و زنگ زدن به اون آقا نکنید که منجر به بدتر شدن اوضاع نشه.
مطمئن هم باشید با مدیریت صحیح و معقول شما این مشکل می تونه حل بشه. قضیه مادر من خیلی وخیم تر از مادر شما بود. مادر من با 2-3 نفر همزمان دوست شده بود. در حالی که مادر من 45 ساله است اون پسرها مجرد و حدود 27-8 سالشون بود. بعدم آدمهای نرمالی نبودند و خلاف و حرفه ای بودند و کلا کارشون گیر انداختن خانم های متعهل بود و بعدم تهدید کردن شون و ازشون اخاذی کردن و پول گرفتن و ... بود.

===========================
اولین کاری که می کنید باید توقف تجسس هاتون باشه. شما الان کلیت موضوع رو می دونید و می دونید که مادرتون با کسی رابطه دارند. همین برای شما کافیه و دیگه اینکه جرئیات رو بدونید برای شما سم هست. این که جزئیات رو مثلا sms هاشونو بخونید فکر و اعصاب تون رو کامل بهم می ریزه و هم باعث میشه کار احساسی و نامعقول انجام بدید و هم باعث میشه خودتون عصبی بشید و فشار اضافی متحمل بشید.
من اول کار که فهمیدم متاسفانه تجربه ام کم بود و مقداری توی گوشی مادرم تجسس می کردم و sms هاشونو می خوندم. فقط توی 2 اول ، دقیقا همون 2 روز اول با اینکه 25 ساله 5 تا از تار موهای جلوی سرم سفید شدند! قبل از این هیچی موی سفید نداشتم. اما فقط به خاطر تجسس هایی که کردم و بعدش هم حرص و جوش هایی که خوردم مدام استرس داشتم و شبها خوابم نمی برد و این هم به سرم اومد.
لطفا واقعا دیگه تجسس نکنید چون در مرحله اول به خودتون و روان خودتون آسیب می زنه و بعد هم باعث میشه نابه خردمندانه به مادرتون آسیب بزنه

موارد بعدی هم به مرور بهتون میگم ...

---

وایی واقعا ممنونم از اینکه باهام همدردی می کنید . فکر می کردم تنهام شما میدونید چقدر سخته، مسئله ی به این مهمی و بدونی ولی نتونی بگی به کسی .مثل یه بمب درحال انفجار میمونه که هرلحظه باید به فکر خنثی کردنش باشی. من بی تجربم چه میدونستم چیکار باید میکردم. در مقابل این مسائل ضعیفم نمیتونم تاب بیارم مگه از سنگم که بتونم خیلی منطقی باهاش رفتار کنم. ممنونم که حق یکم اشتباه و شتاب زدگی و بهم میدین. مادرم و دوستش دارم نمی خوام اینجوری به خودش و عزیزاش صدمه بزنه . نمی خوام اینجوری از دستش بدم. بی صبرانه منتظر تایپک هاتون هستم. از همه بیشتر شما منو درک میکنید. برام دعا کنید

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط صدف تنها

وایی واقعا ممنونم از اینکه باهام همدردی می کنید . فکر می کردم تنهام شما میدونید چقدر سخته، مسئله ی به این مهمی و بدونی ولی نتونی بگی به کسی .مثل یه بمب درحال انفجار میمونه که هرلحظه باید به فکر خنثی کردنش باشی. من بی تجربم چه میدونستم چیکار باید میکردم. در مقابل این مسائل ضعیفم نمیتونم تاب بیارم مگه از سنگم که بتونم خیلی منطقی باهاش رفتار کنم. ممنونم که حق یکم اشتباه و شتاب زدگی و بهم میدین. مادرم و دوستش دارم نمی خوام اینجوری به خودش و عزیزاش صدمه بزنه . نمی خوام اینجوری از دستش بدم. بی صبرانه منتظر تایپک هاتون هستم. از همه بیشتر شما منو درک میکنید. برام دعا کنید

---

از همتون ممنونم. واقعا با خوندن تایپکاتون آروم میشم به خدا مثل یه مسکن خیلی قوی میمونه همینکه میبینم تنها نیستم و می تونم حرفامو برای کسایی بزنم می خوام بال در آرم.تمام دیروز و داشتم به حرفاتون فکر می کردم.
آقای امین عزیز این مسئله ی رو مطمئن هستم یعنی شک ندارم همچین اتفاقی بینشون افتاده نپرسید تروخدا نپرسید چه طوری که حقیقتا روم نمیشه بگم. Meinoush
ممنونم از رک بودنت. تمام مطالبی که گذاشته بودی خوندم. کاش یکم دلسوزانه تر راهنماییم می کردی .من عادت ندارم تو کار کسی کاوش کنم اینیم که گوشیشو چک کردم بعد از دوسالی بود که میدیدم همش دستشه. خوب هرکسی باشه شک میکنه. این پز آزادی و دموکراسی که به خودتون گرفتین مطعلق به دین و فرهنگ ما نیست. تو یه خانواده اعضای اون نمیتوونن در مقابل مسائلی که برای هرکدومشون پیش بیاد بگن به من چه !!! این وسط فقط منم که این موضوع و میدونم پس مسئولیت دارم در قبال این دونستن .این که من خودمم مشکل دارمو باید برم پیش دکتر باشه قبول ولی فکرمی کنید علتش چیه؟؟!!!
دختر بی خیال ممنونم . اصلا این طور نیست قصد من تلافی رفتار گذشته ی مادرم نیست. از سر دوست داشتن و دلسوزیه ولا غیر
Khaleghezi ممنونم ازتوجه وراهنماییتون.
نیم پز عزیز از اینکه برام دعا میکنی ممنونم. به خدا دلگرمی میگرم.
وقتی مادرم و نمیبینم آرومم و منطقی به محض اینکه میبینمش عصبی میشم و داغون .حرفاتون واقعا آرومم کرده جمعه قراره خاله هامو داییم بیان خونمون برای ناهار نمیدونم قبل از این مهمونی با داییم صحبت کنم یا بذارم بعدش. چقدر کار سختی خدایا سر هیچکس نیار .اوایل اینقدر انرژی داشتم و خشم که هر لحظه می خواستم زنگ بزنم و با داییم حرف بزنم و مسئله رو بگم ولی الان هیچ انرژی ندارم احساس می کنم از پس اینکاربرنمایم. قدرتش و تو خودم نمیبینم.راهنماییم کنید . آقای بابک منتظر تایپک هاتون هستم.
نوپو ی عزیز متشکرم از توجهت ولی باور کن من انقدر حساس نبودم خطا ها و مشکلات دیگه ی ماردم هیچوقت برام اینقدر بزرگ نبود و مهم . ولی این مسئله فرق می کنه خیلی خیلی فرق می کنه . خیلی حساسه . به خدا دارم نابود میشم از خونمون متنفرم از وقتی فهمیدم پای نجسشو تو خونمون گذاشته .اصلا سمت اتاق مادرم نمی تونم برم بوی تعفن ازش میشنوم. مطمئنم اگراون مرد و ببینم می کشمش با افتخار می کشمش. انقدر تنفر تو وجودمه از اون مرد که خودم میترسم از خودم. آخه میشه یه نفر اینقدر پست و بی ناموس باشه. آخه فکرنمیکنه سر خواهرو مادر خودش بیاد!!!! چقدر حیوونه که دونسته داره تیشه به ریشه ی ما میزنه. اونقدر نفرینش کردم اونقدر گریه کردم و لعنتش کردم که اگر بگیره نابود میشه. احتمال زیاد همون مرد قبلیه هستش که همه چیزو میدونه. همون که یه بار با خواهرم تهدیدش کردیم. اما چقدر وقیحه که...
خدایا کمک کن

کلی وقت گذاشتم دونه دونه ی اونایی که قرمز کرده بودمو براتون نوشتم که چرا قرمز کردم و نظرم چیه. بعدش که تموم شد فکر کردم پست جالبی نیست اصلا. دلیلی نداشت من اینکارو بکنم. مگه فضول مردمم. خلاصه تر فقط بنویسم که شما الان حالت خوب نیست کاری نکن بهتره. تو ویرایش همه اشونو پاک کردم. امیدوار بودم نخونده باشینن که میگین خوندین.

من که واضح نوشتم دیگه چه راهنمایی باید می کردم؟
شما هر حرکت اشتباهی بکنین اگه به مادرتونم اهمیت نمی دین به این فکر کنین که همسرتون خبردارشه ممکنه از دستش بدین. پس به خاطر خودتون هم که شده نیازه صبر کنین ارامش پیدا کنین بعد کاری کنین.

از نظر من به داییتونم نگین بهتره. اشتراک ازاد بگیرین. به طور خصوصی مشورت بگیرین بخواین بهتون مشاوری متناسب با مشکل مادرتون معرفی کنن مادرتون رو ببرین مشاوره. راهنمایی هم می شین اینحا از کارشناسا. بابک 69 هم که می گن میان پست هایی که مفید باشه برای شما می ذارن. پس در کل ارامش داشته باشین. اگه هم ندارین صبر کنین و هیچ کاری نکنین تا قبل از ارامشتون چون اوضاع بدتر خواهد شد و اوضاع بد اولین ضررش برای شما خواهد بود.

نقل قول:

---

این پز آزادی و دموکراسی که به خودتون گرفتین مطعلق به دین و فرهنگ ما نیست.

---

اینو نوشتین. البته از نظر من اگه پز دادنی باشه این شمایین که دارین پز پاک بودن اونم فقط و فقط از نظر ارتباط جنسی رو به مادرتون می دین.

در مجموع عذر می خوام برای پست قبل از ویرایشم که نوشته بودم. من حق نداشتم اینطوری بنویسم. ولی برای عذرخواهی هم دیره. شما خوندین و حتما ناراحت هم شدین.

امیدوارم مشکلاتتون به خیر و خوشی حل شه.


توصیه:
اگر در موارد دیگه هم این حد پریشان احوال می شین بهترین کار اینه که وقتی حال و وضعتون دست خودتون نیست یا در اتاقتون بمونین یا برین بیرون ورزش کنین انرژیتون تخلیه شه یا اینکه زمانی که حالتون خوبه یه روانشناس یا مشاور پیدا کنین که وقتی اینطوری پریشانین و ممکنه هر چیزی رو به هر کسی بگین برین پیش روانشناس و حداقل به اون بگین.

تا زمان بازیابی ارامش کاری نکنین.
ضمنا فشار رو روی جسمتون نگه ندارین. با چیزایی به جز انسان ها تخلیه اش کنین. مثل دویدن مثل شنا یا حمام کردن یا هر چیز دیگه ای.

در این مورد که گذشت اما برای مثال در این مورد وقتی متوجه شدین مادر شما چه می کنه و چه کرده به جای اینهمه حرف و ناسزا و تهدید که از پریشانی بی حد خودتون امد بهتر بود می رفتین ورزش می کردین قدم می زدین حمام می کردین مشورت از متخصص می گرفتین (که دارین اینکارو می کنین) و وقتی ارام می شدین دقیق تر رفتار می کردین. الان گذشت و این مهم نیست. اما اگه موارد دیگه ای پیش اومد که اشفته شدین سعی کنین اول ارامش خودتون رو پیدا کنین بعد قدم به قدم حل کنین مشکل رو. می دونم سخته. خیلی سخته. اما اینکار کردن بسیار راحت تر از اینه که عواقب عجولانه رفتار کردن رو بعدا تحمل کنین.

در این مورد منم مثل شما هستم در مورد اینکه حالم زیاد بد میشه. اینا تجربیات من بود برای کاهش فشار و دور شدن از پشیمانی بعد از رفتار های عجولانه.

توصیه دیگه ای که دارم اینه که خودتون رو بهترین و محور و معیار تشخیص بد و خوب ندونین. هر چیزی که هست دلایلی در لایه های پنهانیش هست که اگر دقت کنین همین رفتار مادرتون رو هم که الان براتون غیر قابل تحمله اگه اون دلایل پنهانی رو بدونین می تونین درک کنین مادرتون رو. البته نه قبول. درک. این درک کردن باعث میشه یه طرفه به قاضی نرین. اینو در نظر بگیرین وقتی چیزی هست که نمی فهمینش یعنی چیزای زیادی هست پشتش که شما از اونا بی خبرین و اگه اونا رو بدونین براتون اوضاع قابل درک میشه. پس لطفا انقدر سریع برای دیگران قضاوت نکنین. برای اینکه بعدا به احتمال زیاد یه ذره وجدان هم که ادم داشته باشه همون رنجش خواهد داد که چرا انقدر راحت این ها رو گفته و فکر کرده.

موفق باشید.

صدف جان اصلا همچین موضوعی را به داییت یا هر کس دیگه نگو!

قبح و حیا از بین می رود.

به نظر من صبر کن آقا بابک بیاید و نظراتش را بگوید چون من هم یادمه ایشان همچین مشکلی داشتند.

خودت هم عضو انجمن آزاد بشی بهتره و از راهنمایی های متخصصین استفاده خواهی کرد.

می دونم الان خیلی احساساتی شدی. هروقت احتیاج به تخلیه احساسات داشتی بیا حتما اینجا پست بذار تا احیانا از روی احساسات تصمیم نگیری.

موفق باشی عزیزم.

سلام خانم صدف،مادرتون باید قدر دختری مثل شما رو بدونه،تو زمونه ای که دخترای همسن شما میرن سمت این کارها حالا شما باید دنبال اصلاح کردن مادرتون باشید و از عواقب کارهای اون بترسید،این نشون از حساسیت و بهم ریختن شما نشون از احساس مسئولیت شماست،من با این حرف که میگن تو گوشی مادرتون کاوش نکنید (ویا چیزهای دیگه )کاملا مخالفم،شاید اگر شما این کاوش رو 2 سال پیش کرده بودید و پی به این می بردید که کار داره به جاهای باریک میکشه الان این اتفاق بد نیفتاده بود،اتفاقی که افرادی که انجامش میدن عذابش هم این دنیا گریبانشونو میگیره هم اون دنیا(اسمشو نمیخام بیارم) اما حالا که این عمل زشت اتفاق افتاده باید جلشوشو بگیرید،چون تا الان حتما این ارتباط عمیقتر شده،با داییتون حتما در میون بذارید اما کاملا خونسرد این کار رو کنید ،بدون اینکه بخاید ابروی مادرتون رو ببرید،(نذارید هیجان تو وجود شماباعث بشه کسای دیگه هم از این ماجرا خبردار شن چون اون وقت برا مادرتون بد میشه) و منطقی این قضیه رو پیش ببرید.واقعا شرایط سختی هستش و باید بر اساس لحظه تصمیم گیری کنید،ایشالا مشکلتون حل بشه،من پست خانم مصبح رو الان دیدم،اگر راهکارهای دوستان جواب نداد اون وقت به دایتون بگید وگرنه من هم با خانم مصباح موافقم قبح کار از بین میره اما اگر راهکارها جواب نداد حتما ازش کمک بگیرید،چیزی که الان مهمه اینه که نباید زمان رو از دست بدید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط samanft

سلام خانم صدف،مادرتون باید قدر دختری مثل شما رو بدونه،تو زمونه ای که دخترای همسن شما میرن سمت این کارها حالا شما باید دنبال اصلاح کردن مادرتون باشید و از عواقب کارهای اون بترسید،این نشون از حساسیت و بهم ریختن شما نشون از احساس مسئولیت شماست،من با این حرف که میگن تو گوسی مادرتون کاوش نکنید (ویا چیزهای دیگه )کاملا مخالفم،شاید اگر شما این کاوش رو 2 سال پیش کرده بودید و پی به این می بردید که کار داره به جاهای باریک میکشه الان این اتفاق بد نیفتاده بود،اتفاقی که افرادی که انجامش میدن عذابش هم این دنیا گریبانشونو میگیره هم اون دنیا(اسمشو نمیخام بیارم) اما حالا که این عمل زشت اتفاق افتاده باید جلشوشو بگیرید،چون تا الان حتما این ارتباط عمیقتر شده،با داییتون حتما در میون بذارید اما کاملا خونسرد این کار رو کنید ،بدون اینکه بخاید ابروی مادرتون رو ببرید،(نذارید هیجان تو وجود شماباعث بشه کسای دیگه هم از این ماجرا خبردار شن چون اون وقت برا مادرتون بد میشه) و منطقی این قضیه رو پیش ببرید.واقعا شرایط سختی هستش و باید بر اساس لحظه تصمیم گیری کنید،ایشالا مشکلتون حل بشه

---

آقا سامانما دایی ایشان را نمی شناسیم.

احتمالش زیاده که یک برادر نتونه در چنین موقعیتی واکنش منطقی نشون بده!!!

و وقتی هم پرده حیا پاره بشه (نه اینکه فکر کنید فقط به خاطر آبرو می گم) اون شخص راحت تر از گذشته به کارش ادامه می ده چون دیگه چیزی برای از دست دادن نمی بینه! اونم پرده حیا بین خواهر و برادر!!!!

صدف جان آدم تا حرفی را نزده همیشه می تونه اون حرف را بزنه.ولی وقتی دیگه اون حرف را زد هیچ وقت نمی تونه به عقب برگرده و اون را پاک کنه.

ضرر که نداره.شما فعلا هیچ حرفی نزن.حالا اگر بعدا تمام راه ها از جمله مشاوره و... را رفتی و نتیجه نگرفتی می تونی به این گزینه هم فکر کنی.

بهتره هرچه سریع تر عضو انجمن آزاد بشی. چون من در شما صبر و تحمل را نمی بینم.و ممکنه اشتباهی انجام دهی که جبرانش بسیار سخت باشد.آن هم در این موضوع حساس!

بهتره از طریق راهکارهای منطقی وارد عمل بشی که کمترین عوارض را داشته باشد. زود تر عضو انجمن آزاد شو عزیزم.

http://www.hamdardi.net/eshterak.htm

به نظر من هم هرگز با داییتون مطرح نکنید این کار عواقب به مراتب بدتری برای شما و مادرتان خواهد داشت علاوه بر آبروریزی در خانواده ممکن است مادرتان را هم جری تر کند. داییتون هم هرچقدر آدم اروم و منطقی باشه نمیتونه نسبت به خواهرش بی تفاوت باشه و واکنش نشون نده . پس پیش مشاور غریبه بروید بهتر است

صدف می دونم از پست من ناراحتین ولی خواهش می کنم به دوستان دقت کنین
به داییتون نگین
اینکار درسته فشار رو از شما بر می داره موقتا اما معلوم نیست چند برابرشو به شما برنگردونه
شما دخترش بودی این حالته
چرا فکر می کنی اون برادر حتی مشاور هم باشه درک می کنه یا می تونه تحمل کنه
ارامش داشته باش
امیدوارم مشکل مالی نداشته باشین
برین پیش مشاور خوب غریبه اینجا هم مشاوره بگیر
مادرت هم بعدا قدردان تو خواهد بود که تو این وضعیت به کسی نگفتی اینو
شما راز حفظ کنی به دایی بگی اون حفظ نکنه چه فایده ای داره؟

در هر حال موفق باشید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مصباح الهدی

آقا سامانما دایی ایشان را نمی شناسیم.
احتمالش زیاده که یک برادر نتونه در چنین موقعیتی واکنش منطقی نشون بده!!!
و وقتی هم پرده حیا پاره بشه (نه اینکه فکر کنید فقط به خاطر آبرو می گم) اون شخص راحت تر از گذشته به کارش ادامه می ده چون دیگه چیزی برای از دست دادن نمی بینه! اونم پرده حیا بین خواهر و برادر!!!!

صدف جان آدم تا حرفی را نزده همیشه می تونه اون حرف را بزنه.ولی وقتی دیگه اون حرف را زد هیچ وقت نمی تونه به عقب برگرده و اون را پاک کنه.
ضرر که نداره.شما فعلا هیچ حرفی نزن.حالا اگر بعدا تمام راه ها از جمله مشاوره و... را رفتی و نتیجه نگرفتی می تونی به این گزینه هم فکر کنی.

بهتره هرچه سریع تر عضو انجمن آزاد بشی. چون من در شما صبر و تحمل را نمی بینم.و ممکنه اشتباهی انجام دهی که جبرانش بسیار سخت باشد.آن هم در این موضوع حساس!

بهتره از طریق راهکارهای منطقی وارد عمل بشی که کمترین عوارض را داشته باشد. زود تر عضو انجمن آزاد شو عزیزم.

http://www.hamdardi.net/eshterak.htm

---

بله من هم حرف شما رو تایید کردم،اما این خانم توی بد مخمصه ای گیر افتاده و به تنهایی کاری نمیتونه کنه،حتی اگر برادری هم داشتن که میتونستن با اون مطرح کنند خیلی بهتر بود تا اینکه تنهایی بخان جلو برن،شما اینم در نظر بگیرید طبق توضیحات این خانم این رابطه عمیق هست و رابطه چند ساله شده،این خانم علاوه بر جلوگیری از ادامه رابطه باید حواسش به بازگشت هم باشه،چشم مادر ایشون باید جوری بترسه که حتی دیگه فکر این رابطه رو هم نکنه،چون اگر احساس حاشیه امنیت کنند به احتمال خیلی زیاد برگشت پذیره رابطشون این خانم هم نمیتونه زندگیشو رو ول کنه و 24 ساعته حواسش به مادرش باشه،پس باید راهی انتخاب شه که این کار تکرار نشه.ضمنا بعدا اگر این کار تکرار بشه و بقیه اعضای خانوادشون بفهمن که خانم میدونسته برای خود خانم صدف هم بد میشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط samanft

بله من هم حرف شما رو تایید کردم،اما این خانم توی بد مخمصه ای گیر افتاده و به تنهایی کاری نمیتونه کنه،حتی اگر برادری هم داشتن که میتونستن با اون مطرح کنند خیلی بهتر بود تا اینکه تنهایی بخان جلو برن،شما اینم در نظر بگیرید طبق توضیحات این خانم این رابطه عمیق هست و رابطه چند ساله شده،این خانم علاوه بر جلوگیری از ادامه رابطه باید حواسش به بازگشت هم باشه،چشم مادر ایشون باید جوری بترسه که حتی دیگه فکر این رابطه رو هم نکنه،چون اگر احساس حاشیه امنیت کنند به احتمال خیلی زیاد برگشت پذیره رابطشون این خانم هم نمیتونه زندگیشو رو ول کنه و 24 ساعته حواسش به مادرش باشه،پس باید راهی انتخاب شه که این کار تکرار نشه.ضمنا بعدا اگر این کار تکرار بشه و بقیه اعضای خانوادشون بفهمن که خانم میدونسته برای خود خانم صدف هم بد میشه

---

این خانم میخواد مشکلش حل بشه نمی خواد بدتر از چاله بیفته تو چاه گفتن به این و اون مشکل رو پیچیده تر و بدتر میکنه ضمنا مادرش رو هم به لجبازی تشویق میکنه در این موارد باید با آرامش و صبر و پرهیز از پرده دری عمل کرد.

دوست عزیز عضویت انجمن آزاد بگیرید.
یا فقط نظر مدیر و مشاورین سایت را مطالعه کنید :72:

دوستان این موضوع حساسه لطفا بزارید مشاورین و مدیر همدردی بیشتر و بهتر ایشونو راهنمایی کنن و حرفایی که یمزنیم هم راستا با نظریاتشون باشه.

داشتم نوشته های جناب مدیر را در تایپیک های مثل این شما میخوندم به نوشته ی جالبی برخوردم چون نوشته بودید خواهرتان رابطه خیلی خوبی داره با مادرتان و بهش زنگ میزنه و بهم محبت میکنن از طریق خواهرت وارد شو:

نقل قول:

---

تو بايد ابتدا مورد اعتماد مادرت قرار بگيري. مثل مادر و دخترهاي ديگر براي هم از رازهايتان بگوييد و از هم مشورت بگيريد.
تو نبايد يواشکي و به زور به حوزه شخصي او وارد شوي.
بلکه بايد با حرفهايت و از آن مهمتر با رفتارت آنقدر او را دلبسته خود کني،
که او در را به روي تو باز کند و به درون خودش دعوتت کند.
در آن صورت، هم در جريان همه چيز قرار مي گيري.
و هم به لحاظ محبت و ا حترامي که به او کردي مي تواني روي او تاثير بگذاري. با بهتر بگويم او از شما تاثير را مي پذيرد.

ببين خودت را با آن آقا مقايسه کن:
او با شيفتگي به مادرت ابراز محبت مي کند و تنهايي را به صورت مثبت پر مي کند.
اما شما با خشونت ، اشتباه مادر را به سرش مي زني، گوشي اش را مثل يک بچه مي گيري و در نظرت او مثل يک زن هرزه مي ماند.

خودت مقايسه کن. مادرت بايد به طرف کداميک از شما برود.
او که محبت و توجه نشان مي دهد.
يا آنکسي که او را حبس مي کند ، تجسس مي کند و تحت فشارش قرار داده است.

کلا روشهاي تهاجمي و سخت افزاري براي مدت بسيار کوتاه ممکن است نتيجه بدهد.
اما در صورت ادامه براي هميشه مادرتان از دست مي رود

---

:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Aras

این خانم میخواد مشکلش حل بشه نمی خواد بدتر از چاله بیفته تو چاه گفتن به این و اون مشکل رو پیچیده تر و بدتر میکنه ضمنا مادرش رو هم به لجبازی تشویق میکنه در این موارد باید با آرامش و صبر و پرهیز از پرده دری عمل کرد.

---

شما نوشته من رو کامل خوندید؟؟؟!!!!! مهمتر از جلوگیری، برگشت ناپذیر بودن رابطه هست،عمق رابطه زیاد بوده پس اگر حتی رابطه قطع بشه هم امکان بازگشتش زیاده همون جوری که گفتن دوسال پیش هم این اتفاق افتاده و حتی با وجود اینکه مادر این خانم میدونه دخترش خبر داره باز هم ادامه داده رابطه رو و این یعنی احساس خطر نکرده!!!!من دایی ایشون رو نمیگم اما حداقل یکی از اعضای خانواده که میتونه منطقی با این حادثه برخورد کنه رو همراه شدنش با این خانم رو بد نمیدونم،حالا نیاز نیست این خانم کل ماجرا رو کامل به اون شخص بگه

زمانی که من برای اولین بار برای خیانت مادرم پیش مشاور رفتم، مشاور به من گفت رفتار شما (یعنی من) باید 2 تا ویژگی داشته باشه:
مهربانی همراه با قاطعیت.

این 2 ویژگی اگر بدون هم باشن تاثیر مخرب دارن و حتما باید همراه با هم باشن. شما باید رفتارتون با مادرتون مهربون و دلسوزانه باشه. مادرتون توی این دو راهی باید شما رو نزدیک به خودش بدونه که به شما اعتماد کنه و همراه تون بشه. مادرتون باید شما رو به اون آقا ترجیح بده. اگر رفتار شما عصبی و خصمانه باشه مسلما مادرتون ترجیح میده بره سمت اون آقا که با جملات عاشقانه و به ظاهر مهربانانه سعی می کنه مادرتونو جذب کنه.
همین طور رفتار تون باید قاطعانه باشه. به هر حال مادرتون حتما هنوز بی میل نیست که رابطه شو ادامه بده یا احتمالا به رابطه با اون آقا وابسته شده و خیلی براش ترک این رابطه مشکله و ممکنه از قطع رابطه بخواد سر باز بزنه و بخواد همچنان ادامه بده. پس برای همین شما باید رفتارتون قاطع باشه و منفع نباشید تا این رابطه اشتباه رو با جدیت قطع کنید.

صدف جان آخرین پستت را که خواندم دیدم هنوز خیلی حالت بد است. عزیز پست مدیر همدردی و فرشته مهربان را بخوان. چندین باره بخوان و به دقت رویش فکر کن. فرشته مهربان تاکید کرده است که کسی که الان احتیاج زیادی به کمک دارد خود شما هستید عزیزم.
می خواستم بهت بگویم فعلا باید خودت را نجات بدهی. من نگرانت شدم. احساس خطر برای سلامتی روحی و جسمی شما می کنم. ضمن اینکه خودتان هم گفتید رفتارتان با نامزدتان هم تغییر کرده است.




- - - Updated - - -

من کاملا متوجه هستم که توی چه وضعیتی هستید . برای همین تاکید می کنم فعلا هیچ اقدامی برای مادرتان نکنید و به درمان جراحت عمیقی که خودتان دارید بپردازید. تاکید می کنم شما به رسیدگی فوری نیاز دارید.
ازت خواهش می کنم فعلا آن مرد و مادرت را رها کنی و به داد خودت برسی. می دانم که در یک خانواده نمی شود اعضا به هم بی تفاوت باشند اما فعلا در خانواده شما کسی که بیشتر از همه به توجه و کممک نیاز دارد تو هستی.

- - - Updated - - -

بگذار یک مثال برایت بزنم از دنیای واقعی. یک قلعه را تصور کن که دشمن به آن حمله کرده است و فرمانده آن به شدت پریشان حال شده است و در صدد دفاع است. اما نه آذوقه دارد و نه سربازان کافی برای دفاع دارد و همچنین تعداد زیادی زن و بچه بی دفاع در قلعه هست. فرمانده به هیچ وجه دلش نمی خواهد عقب نشینی کند و می خواهد به شیوه مبارزان دلاور در مقابل دشمن بایستد. اما اگر این کار را بکند هیچ کس جان سالم به در نمی برد و همه کشته می شوند. تصمیم عاقلانه در این شرایط چینست ؟

- - - Updated - - -

بسیار سخت و دردناک و زجرآور است که یک فرمانده که تمام عمرش مبارزی دلاور بوده است میدان را خالی کند اما تصمیم عاقلانه همین است وگرنه همه کشته خواهند شد. فرمانده تصمیم می گیرد که قلعه را تخلیه کند و به جای دفاع از قلعه نیرویش را صرف عقب نشینی و نجات ساکنان قلعه کند. برای همه رها کردن خانه و کاشانه دشوار است اما عقب نشینی می کنند. دشمن موقتا قلعه آنها را تصرف می کند. اما این به معنای شکست نیست.


- - - Updated - - -

فرمانده و سربازانش به همراه مردم به منطقه ای امن پناه می برند و شروع می کنند به تجهیز خودشان و آماده شدن برای نبرد. این کار مدتی طول می کشد . اما در نهایت آنها با سربازان فراوان و نیروی زیادی که با تقویت خود به دست آورده اند بالاخره قلعه خود را بازپس می گیرند و قوی تر از قبل برآن مناطق حکمرانی می کنند.

امیدوارم مثالم به اندازه کافی گویا بوده باشد.

واقعا من بعنوان یک مرد غیرت ومتانت شمارا تحسین میکنم واقعا زن تمام عیار هستید مرحبا بر غیرت وغرور وطرز افکار شما!!!!
بنظرم هرچی سریعتر به داییت بگو و یادآوری کن طوری برخورد کنه که آبروی خانواده از افشای این راز لطمه نبینه!!!
وبرای اینکه انتظاراتت از قوم زن یه خورده پاییین بیاد فرمایشات حضرت علی را درمورد زنان مطالعه کن وانموقع درمیابید که همچین کارهای سرزده یه خصلت عادی اززنها هست .
درنهایت کلام باز غیرت ووجدان پاک شمارا ستایش میکنم.واعتقادات وطرز افکار شما واقعا بی نظیر هست واین فرشته خصالی را بشما تبریک میگوییم واز خداوند خواستارم هرگز راضی نشود به آبروی همچین فرشته خصال لطمه وارد بشه که آزرده خاطر بشود.

ایشون آرامش خودشان را حفظ کردن خوبه:72:
ولی حل این مشکل نیاز داره ایشون صبور باشه بامحبت بیشتری با مادرشان برخورد کنن قاطعانه برخورد کنند و زیر نظر متخصصین و مشاورین متخصص حرکت کنند.این چیزا خیلی ربطی به غیرتی بازی نداره و با اینکارا هم چیزی درست نمیشه که هیچ برعکس خرابتر هم میشه:81:
خیلی دوست داشتم از جناب بابک 1369 عزیز و دوست داشتنی یه سپاس ویژه ای داشته باشم بخاطر راه حل هایی که ارائه دادن به ایشون واقعا عالیه دوست عزیز:104:

از همگیتون ممنونم
Samanft عزیز چقدر خوب حال من و فهمیدین واقعا تنهام بدون همفکر
Aras عزیز مرسی از نگرانیت و همفکریت
Meinoush جان برم پیش مشاور چی بگم؟؟؟؟!!!!! بگم چه طور جلوی مادرم و بگیرم. مادری که غرق تو دنیای خودشه
Shahrear این طوریم که میگین نیست. فکر کنم هرشخص دیگه ای بود همینطوری فکر می کرد. شما لطف دارین. دیگه فرشته !!! اغراق بود من اینطوری نیستم چون میدونم خودم خیلی عقده ها دارم که میترسم از بروزش و مییترسم روزی بدتر از این رفتارارو نشون بدم .راستی یه سوال ؟منظور شما حرفای حضرت علی تو نهج البلاغه هست؟؟
بابک 69 همه ی این حرفا درست ولی مشکل اینجاست که من اصلا حتی نمیتونم به مادرم نگاه کنم چه برسه بشینم باهاش حرف بزنم !دستاشو تو دستم بگیرم و تو چشماش نگاه کنم و بگم مادر عزیزم لطفا رابطه رو قطع کن!!!!!! خواهش میکنم از تجربیاتتون بیشتر برام بگید
نوپو خوبم چقدرخوبه یکی نگران حال آدم بشه ازت ممنونم. با دلسوزی فوق العاده ای راهنمایی می کنی. چقدر مثال جالبی زده. درست میگی حرفتو قبول دارم ولی راهشو نمیدونم . قبلا تجربه ی مشاوره رفتن و دارم ولی هیچ فایده ای برام نداشت.
Khalegjezi عزیز چی بگم به مشاور؟ من مستقیم نمیتونم با مامان ارتباط برقرار کنم باور کنید نمیتونم حتی یک کلمه باهاش حرف بزنم من همیشه قهرام با مامانم طولانی بود نمیدونم چرا ولی همش با هم بحثمون میشد نمیتونیم با هم زیاد حرف بزنیم چون زود بحثمون میشه
بخدا نشدنیه من رابطم با مادرم همینجوریشم پر از مشکل بود چه برسه الان که دیگه فاجعه هست. توی خانواده ی ما احساسات و بروزش هیچ جایی نداره هممون تو خودمون سرکوب کردیم تنها حسی که میتونیم بروز بدیم به هم خشمه و ناراحتیه همین و همین
احساس میکنم احتاج به یه نفر سومی هست که رابطش با مامان خوب باشه تا بتونه مؤثر باشه ولی نمیدونم کی باشه نمیدونم به کی بگم
میترسم به داییم بگم مامانم بیشتر از این باهام بد بشه منو نبخشه و دیگه نشه رابطم و باهاش درست کنم از طرفی میدونم باید زودتر یه کاری کرد تا اوضاع بدتر از این نشه
خواهرمم که با مامانم خوبه خودش از لحاظ روحی خیلی حساسه یه مدت افسردگی شدید داشت میترسم بهش بگم داغون بشه و رو زندگیش تاثیر بذاره
نمیتونم بگم که این مدت چی بهم گذشت ولی تنها دلخوشیم اینجا بود. هر روز چندبار به اینجا سر میزدم.
شدم مثل سنگ دیگه برام چیزی مهم نیست نمیدونم چرا ولی عجیب بی تفاوت شدم . فقط تنها کاری که تونستم تو این مدت انجام بدم این بود که قراری که با هم گذاشته بودن و بهم زدم . روز قرارو و جاشو از تو پیاما فهمیده بودم همون ساعت دیدم مامانم داره حاضر میشه تمومه بدنم میلرزید از فشار عصبی هیچی نگفتم فقط رفتم بیرون به اون مرد زنگ زدم گفتم اگر مردی بیا سر قرار..
اونم ترسید گوشیشو خاموش کرد همین
نه با مامانم حرف زدم و نه به کسی گفتم هیچ هیچ
دیگه رمقی برام نمونده
توانشو دیگه ندارم بارها خواستم به خواهرم بگم ولی نتونستم
نمیدونم یه دفعه چم شده دیگه نه خشمی دارم نه ناآرومیی! دیگم گریه نمیکنم
یه دفعه از نظر روحی بی نهایت افت کردم
چون دیگه از حد ظرفیتم گذشته. این چند وقت فقط تو اتاق خودمم صبح تا شب ،شب تا صبح
دارم کم کم به همه بدبین میشم چقدر دنیا کثیف و بی ارزشه!! نمیدونم خدا چه جوری همچین دنیایی و خلق کرده که چی بشه ؟؟که چیو نشون بده ؟؟؟که بگه ما بدیم و ضعیف .... !!!
از اون روز حتی نتونستم یک بار تو روی مادرم نگاه کنم
بخدا نمیگم اون بد من خوب ولی نمیتونم نمیتونم باهاش روبه رو بشم شده
ببخشد طولانی شد