زنداداشم رو دوست دارم بیش از حد وابستشم

سلام من پسری23 ساله هستم تو بچگی از نعمت پدرو مادر محروم شدم ی برادر دارم ده سال ازم بزرگتره خیلی واسم زحمت کشید وقتی پدرو مادرمون رو تو سانحه تصادف از دست دادیم عموم سرپرستیمونو به عهده گرفت رفتار زن عمو خیلی با ما بد بود من خیلی ازش میترسیدم ولی داداشم همیشه حامی من بود سال ها گذشت تا عموم به رحمت خدا رفت زن عموم ما رو از خونه بیرون کرد شکر خدا پدرم واسمون ی خونه به ارث گذاشته بود برادرم هم کار میکرد هم درس میخوند وضعمون خوب بود زندگیمون با تلخیها و شیرینیهاش میگذشت خاله ام گهگداری بهمون سر میزد ولی برادرم بعد از برخوردهای زن عموم دوست نداشت کسی بهمون کمک کنه.خاله ام به برادرم پیشنهاد داد تا ازدواج کنه چند تا دختر خوب رو نشون میداد ولی تا باهم صحبت میکردند دخترا مخالفت میکردند چون شرط اصلیش این بود که منم باهاشون زندگی کنم واسه همین قبول نمیکردند تا اینکه رفت خاسگاری زنداداشم هر چی داداشم گفت قبول کرد و باهم ازدواج کردند سال 85 بود که ازدواج کردند با ورود زنداداشم زندگیمون متحول شد خیلی خوب و مهربون بود همون اوایل به من گفت من هم مادرتم هم خواهرت نمیزارم کمبودی رو حس کنی هر چی میخوای به خودم بگو زنداداشم شده بود عین مادرم از هیچ چیز برام دریغ نمیکرد چ از نظر خورد و خوراک چ عاطفی با اینکه تنها پنج سال از من بزرگتر بود ولی منو عین بچش ترو خشک میکرد اگر کوچکترین بیماری میگرفتم زمین و زمان رو واسه بهبودی من بهم میریخت خیلی دوستم داشت هر مسافرتی میرفتند به برادرم میگفت پرهام هم باید باشه هر غذایی که بیرون میخورد واسه منم میاورد هر لباسی که واسه برادرم میخرید برای منم میخرید. هر چقدر من بزرگتر میشدم بیشتر به زنداداشم علاقمند میشدم تحمل دوریشو نداشتم میخواستم همیشه کنارم باشه در نبودش به عکساش نگاه میکردم و اشک میریختم این احساسم دو ساله خیلی شدید شده نمیدونم چ حسیه گاهی وقتا فکر میکنم زبونم لال عاشقش شدم حتی یک لحظه تحمل دوریشو ندارم چند روز پیش به من گفت وقتشه واست بریم خاسگاری میدونم به شوخی این حرفو زد ولی تا شنیدم تمام تن و بدنم لرزید نمیخوام ازدواج کنم میخوام تا آخر عمرم کنار زنداداشم بمونم هر وقت حالم خرابه میاد پیشم میگه داداش کوچیکه من چش شده نبینم غمو تو صورتت تو همه زندگی من و برادرت هستی دوست ندارم غمگین ببینمت همیشه سعی میکنه منو بخندونه دو روزه که مریض شده منم تا میبینمش میرم جای خلوت اشک میریزم دیگه طاقتم تموم شده هیچی نمیخوام فقط میخوام همیشه کنارم باشه ولی از الان برام نقشه ازدواج کشیدند هر چند به شوخی ولی استارتش زده شد.

سلام پرهام عزیز.خدا واقعا تو و برادرتو دوس داشته که همچین زن با محبتی کنارتون قرار داده. اول اینکه آیا تا حالا خانومی تو زندگیت بوده؟من فکر نمیکنم مشکلی باشه و بعد ازدواجتان قضیه حل میشه چون شما تنها زنی که تو زندگیت دیدی و محبتو فقط او از ایشون دیدی اونم خیلی زیاد. یک جورایی مثل مادرت بهت لطف کرده حق داری که دوسش داشته باشی همه ما به مادرامون وابسته ایم و دوسشون داریم حالا تو زن داداشت جای مادرت رو گرفته مخصوصا که بچگی مادرتو از دست دادی.نگران حست نباش از ازدواج هم نترس خیلی خوبه که شما هم تشکیل زندگی بدین و از این به بعد 4نفری خوشبخت باشین.با زن داداشت راجب معیارات صحبت کن تا کمکت کنه برای ازدواج.خدواند پدر ممادرتو رحمت کنه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mordad

سلام پرهام عزیز.خدا واقعا تو و برادرتو دوس داشته که همچین زن با محبتی کنارتون قرار داده. اول اینکه آیا تا حالا خانومی تو زندگیت بوده؟من فکر نمیکنم مشکلی باشه و بعد ازدواجتان قضیه حل میشه چون شما تنها زنی که تو زندگیت دیدی و محبتو فقط او از ایشون دیدی اونم خیلی زیاد. یک جورایی مثل مادرت بهت لطف کرده حق داری که دوسش داشته باشی همه ما به مادرامون وابسته ایم و دوسشون داریم حالا تو زن داداشت جای مادرت رو گرفته مخصوصا که بچگی مادرتو از دست دادی.نگران حست نباش از ازدواج هم نترس خیلی خوبه که شما هم تشکیل زندگی بدین و از این به بعد 4نفری خوشبخت باشین.با زن داداشت راجب معیارات صحبت کن تا کمکت کنه برای ازدواج.خدواند پدر ممادرتو رحمت کنه.

---

تا به حال با دختری دوست نبودم اهل اینجور دوستیها نیستم بخاطر قیافه ای که دارم دخترا به سمتم کشیده میشند ولی فکر اینکه بخوام از زنداداشم جدا بشم نمیزاره به کسی علاقمند بشم بر فرض اینکه من ازدواج کنم کدوم زن حاضره با جاریش زیر یک سقف زندگی کنه اونم دخترای امروزی.خیلی برام زحمت کشیده من دوست دارم همیشه کنارش بمونم

سلام.
به خانم داداشتون بگو که یه دختر مثل خودش واستون پیدا کنه و بگو دوست داری بعد از ازدواج هم رابطه ی صمیمانه ای با خانمتون داشته باشه.
چون الان فقط از سمت ایشون بهتون توجه می شده، این همه احساس وابستگی داری ولی وقتی در کنار یه خانم جوان به عنوان همسر قرار بگیری از این همه وابستگی تون کم میشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط صبا_2009

سلام.
به خانم داداشتون بگو که یه دختر مثل خودش واستون پیدا کنه و بگو دوست داری بعد از ازدواج هم رابطه ی صمیمانه ای با خانمتون داشته باشه.
چون الان فقط از سمت ایشون بهتون توجه می شده، این همه احساس وابستگی داری ولی وقتی در کنار یه خانم جوان به عنوان همسر قرار بگیری از این همه وابستگی تون کم میشه.

---

اصلا نمیتونم به ازدواج فکر کنم حس میکنم زنی غیر از زنداداشم رو نمیتونم دوست داشته باشم محبتهایی که زنداداشم میکنه هیچ زنی نمیتونه منم پسر حساسی هستم

آقا پرهام

شما اگر الان مادر و پدرتون (خدا بیامرزتشون) زنده بودند باز هم در سن ازدواج باید کم کم وابستگی هاتون رو کم می کردید و نمی تونستید همیشه پیش اونها باشید و برای ازدواج باز باید مستقل می شدید. می تونید مقاله های مربوط به وابستگی در این سایت رو مطالعه کنید.

هیچ دو ادمی هم مثل هم نمی شوند. حستون درسته هیچ وقت نمی تونید کسی مثل زن داداشتون پیدا کنید ولی شاید بهتر هم بتونید پیدا کنید، ولی مهم اینه که هر کس رو که باهاش ازدواج کنید در عواطفی باهاش شریک می شید که اون عواطف رو قبلا با هیچ کس دیگری تجربه نکردید. رابطه شما با زن داداشتون رو با زابطه ای که شما در زندگی مشترک با همسرتون تجربه خواهید کرد رو جدا کنید و بدونید این دو از یک جنس نیستند. مثل حس پسر بوودن و همسر بودن و پدر بودن که سه احساس متفاوت و از سه جنس متفاوت خواهد بود.

آقای پرهام. حس شما رو من نمی دونم. ولی اگه خودمو در نظر بگیرم اگه خیلی سال پیشا یه دفعه ای یه خانم جوون و پرمهر میومد و منو زیر پرو بالش می گرفت وقتی ناراحت بودم میومد ببینه چمه. اگه گریه می کردم بغلم می کرد. براش مهم بودم خوب عمیقا بهش دلبسته میشدم. این دلبستگی که شما داری لزوما عشق به غیرهمجنس از نوعی که نتونی ازدواج کنی نیست. یه مهر عمیقه که به عمق دلت نشسته. یه مادر خیلی خوب یه خواهر خیلی خوب اونم واسه کسی که می دونه تنهایی چیه و مادر پدرشو زود از دست داده. احساستونو من نمی دونم. اما من که دختر هم هستم می تونم همین عمق احساسی که شما می گی رو به یه زن که خواهرم بشه یا مادرم بشه پیدا کنم. لزوما این حستون منافات با ازدواج نداره.
راستی اگه ازدواج کنی مجبور نیستی که دیگه زن داداشتو نبینی. می تونی یه خونه کنار خونه داداش و زن داداشت بگیرین زندگی کنین. هم مامانتو داری هم همسری که باهاش ازدواج می کنی.
گریه نکن. خوشحال باش که تونستی همچین اغوش پرمهری رو داشته باشی. این اغوش می تونه اعوش یه مادر خوب و یا یه خواهر خوب باشه. به دلت رجوع کن. ایا واقعا عشقه به مادره یا عشق به یک زن به عنوان همسر؟؟ به نظر من عشق پاک مادرانه است بی قید و شرط.
موفق باشی عزیزم.

آقا پرهام منم اگه شبانه روز بشینم بگم من به x وابسته ام و نمی خوام به کس دیگه ای فکر کنم و محبت فقط اونیه که x بهم می کنه خب معلومه که حالات شما بهم دست میده، باید یادبگیری تمرکز زدایی کنی. باید یادبگیری در حین اینکه علاقه و احترامت پابرجا هست ولی وابستگی وجود نداشته باشه.

ّبین الان خانوم داداشت جای مادرتو واست گرفته و تو هم همش خودتو لوس میکنی. پاشو مرد! ی تکونی به خودت بده! درهای این قفس را باز کن و به سمت زندگی تازه خودت پرواز کن!!
اونها هم هر چقدر با تو مهربون بودن ولی قبول کن که سخته این شرایط و از این دریچه نگاه کن که الان وقتش شده خانم داداشت بیشتر از زندگی مستقلش لذت ببره و شما هم صاحب ی زندگی مستقل بشی!!
پاشو پاشو یالله جمع کن این بساطتو پسر

همه میگید وابسته نباش زن بگیری خوب میشی ولی من نمیتونم به کسی علاقمند بشم از این دیدگاه هم خوشم نمیاد که عشق بعد از ازدواج بوجود میاد هر چند زندگی داداشمو زنش رو میبینم که چقدر همدیگرو دوست دارند تو این چند سال ندیدم باهم بحث کنند چجوری بگردم زنی عین زنداداشم پیدا کنم همه که عین هم نیستند بر فرض مثال قصد ازدواج داشته باشم زنی حاضره قبول کنه که من با زنداداشم عین حالا صمیمی و راحت باشم فردا پس فردا گیر نمیده؟
تازگیا فهمیدم زنداداشم بارداره بارداری دومشه یه برادرزاده هم دارم دکتر بهش گفت تا دوماه باید استراحت کنی داداشم میخواد ببرتش خونه مادرش ولی بخاطر من نمیره اگه بره من از دلتنگیش دق میکنم کدوم زن حاضره تا این حد فداکاری کنه تو این دوره زمونه خانوما سایه جاریشون رو با تیر میزنند منم تحمل ندارم کسی از گل نازکتر به زنداداشم بگه

آقا پرهام از اینکه اومدی اینجا تاپیک من یکی که این نتیجه رو میگیرم که دنبال راه حل هستی که این وابستگی شدید رو کم کنی، نتیجه گیری من درسته، یا فقط می خوای دردودل کنی؟

اگه دنبال راه حل هستی به داداشت و زن داداشت اصرار کن که از این فرصت دوماهه استفاده کنند و شما یه مدت تمرین دوری و مستقل شدن کنی، هر موقع هم خیلی زیاد احساس دلتنگی کردی برو یه ساعت خونه مادر زن داداشت و برگرد.

به فرض هم که نخوای زن بگیری هیچ وقت، نمی گم یه مرد، میگم یه انسان بالغ درست نیست تا این حد به کسی وابسته باشه که زندگیش مختل بشه، که اینقدر ضعیف و شکننده باشه.

از شغلت و وضعیت و تحصیلیت و سربازی و ... نگفتی؟ میشه بیشتر اینا رو باز کنی؟

درود دوست عزیز

یه سوال الان زن داداش شما نقش مادرو برای شما داره و فداکاری کرده که شما را هم قبول کرده و شما هم بهش وابسته شدید تا اینجاش خیلی چیز مهمی نیست و احساس پیش میاد چون مادر و پدر هم نداری عادیه ولی بیش از اندازش نه اصلا درست نیست.

من نمیدونم شرایط ازدواج کردن را داری یا نه ولی قرار نیست زن برادرت هوو خانومت بشه دوست عزیز ایشون میتوانند کماکان جای مادر و یا خواهر بزرگتر را برای شما پر کند.مثلا یکی از آشناها مادرش فوت کرده بود و یکی از خواهرهایی که داره و بهش هم علاقه داره تقریبا جای مادرشو پر کرده این رابطه خوبه ولی به اندازش دوست عزیز :72:

بنظرم بهتره عضو انجمن آزاد سایت بشید یا حتما به مشاور مراجعه کنید:



http://www.hamdardi.net/payments.php

حق اشتراک يکماهه انجمن آزاد 10000 تومان
حق اشتراک 3ماهه انجمن آزاد 28000 تومان
ولي بهتره که سه ماهش را پرداخت نماييد
چنتا حسن داره.1.بصورت انلاين مشاوريد سايت در اختيار شما هستن و لازم نيست وقت بگيريد يا از منزل خارج بشيد.2.قيمت مناسب نسبت به بيرون 3. از همه مهمتر حداقل خيالت راحته سايت داراي مشاورين متخصص و باتجربه اي هستش

سلام پرهام جان..

این تاپیک شما رو خوندم یاد یک خاطره از خودم افتادم...

همین حدودای سن شما بودم 22 ساله بودم ، ترم اخر دانشگاه بودم ، یک شب که با اتوبوس داشتم از شهری که توش درس میخوندم به شهر خودمون میومدم ، توی اتوبوس صندلی کنار دست من دو تا دختر خانم نشسته بودند، همون اوایل مسیر بود که شروع کردند به خوردن خوراکیهایی که داشتند.. وقتی پاکت چیپسی که داشتند رو باز کردند ، اون دختر خانمی که به من نزدیکتر بود به من با یک عشوه شاید معمولی دخترانه ، تعارف کرد ( من با اینکه دوره دانشجویی بخاطر ویژگیهایی اخلاقی که داشتم توی دانشکده بین بچه ها محبوب بودم ولی هیچ وقت با دخترخانمهای کلاس بخاطر اعتقاداتی که داشتم رابطه خارج از عرف کلاس و رابطه صمیمانه نداشتم) شاید بخاطر اینکه توی اون بیست و خورده ای از عمرم اون دختر همسفر داخل اتوبوس ، اولین دختر نامحرم و غریبه ای بود که یک محبت خیلی خیلی ساده به من کرد و یک تعارف خیلی ساده کرد، و تا حالا طعم این نوع محبت رو نچشیده بودم ، اونجا خیلی دلم لرزید .. یک شعله ای درونم روشن شد که تا اون روز خاموش بود .. چقدر درونم از اون لحظه به بعد احساس کمبود محبت و عاطفه از سمت یک جنس مخالف حس کردم... بقدری این موضوع محبتی که از سمت اون دختر خانم با یک حرکت ساده در من ایجاد شده بود ، ازارم میداد که به محضی که رسیدم شهرمون ، منی که اصلا به فکر ازدواج نبودم ، پامو کردم تو یک کفش که من زن میخوام!! زود زود... خلاصه اینکه با هر اصرار که بود خانواده رو راضی کردم که برام خواستگاری برن و ... خلاصه اینکه چند صباحی جاهای مختلف رفتن خواستگاری و به هر شکل پسند نمیشد ... تا اینکه من خیلی زود بعد فارغ التحصیلی مشغول به کار شدم و بقدری گرفتار و سرگرم کار شدم که دیگه کم کم ازدواج و خواستگاری رفتن و... رو فراموش کردم... اما اتفاقیکه افتاد این بود که مثلا شاید بعد از یک دو سال از اون شب حادثه داخل اتوبوس که میگذشت ، اصلا دیگه نه از اون خاطره چیزی تو ذهنم مونده بود ، نه از اون تکون خوردن دلم و هیاهویی که توی دلم برپا شده بود و نه از هیچی....

پس شاید این چند خطی که میخوام برات بنویسم ، تا چند درجه ضعیفتر من خودم تجربه کردم و بدونم الان چه حالی داری و توی دلت چه هیاهویی برقراره...

پرهام جان نکته اول اینکه این سن شما خیلی خیلی احساس توش پررنگه... شاید با زن داداشت نه ، با یک دختر خانم اشنا میشدی و همین حس و حالی که الان داری رو با اون دختر میداشتی... ولی چیزی که هست بقول خودت الان اروم و قرار نداری ، اصلا یک لحظه هم نمیتونی فکر کنی بدون این خانم زندگی کنی ، طاقت دوریش رو نداری و... ولی وقتی این سن گذر و پرتلاطم رو رد کنی و مثلا به سنین 27-26 سال برسی به این تفکر و حال و روز خودت میخندی فقط یک شرط خیلی مهم داره... از خانم داداشت فاصله بگیری...

ببین پرهام جان میخوام باهت رک باشم... اون خانم یک قلب و یک عشق داشته که نثار همسرش یعنی داداش شما کرده... اینجا که روستاهای ماداگاسکار نیست که یک زن بتونه همزمان با چند مرد ازدواج کنه ... پس این وسط هر چقدر این خانم توی زندگی شما باشه ، بازنده شما هستی که چیزی به شما نمیرسه.. زن داداش شما به شما لطف نمیکنه که نمیخواد شما رو تنها بزاره و دائم به شما محبت میکنه .. بلکه داره به شما ظلم میکنه که شاید این موضوع نااگاهانه از سمت ایشون باشه ... چون با هر محبتی که میکنه لحظه به لحظه داره شما رو وابسته تر میکنه .. یک وابستگی باطل و پوچ.... اگر زندگی و ایندت رو دوست داری فقط یک راه داری اونم اینکه از این خانم تا جاییکه میتونی دور بشی ، ایشون الان باردار هست ، زیاد مطمئن نیستم ولی فکر میکنم خانمها دوران بارداری بی حوصله میشن و حتی مثل زمان غیر بارداری حوصله حتی همسر خودشون رو هم نداشته باشن (زیاد مطمئن نیستم در مورد این موضوع و بهتر خانمها نظر بدن ) بعد از فارغ شدن هم معمولا چندین ماه دچار افسردگی میشن (اینو تا حدودی مطمئنم http://www.hamdardi.net/images/smilies/welcoming.png ) و بعد هم گرفتاریهای نوزاد و بقیه داستانها .. یعنی شما از الان شاید یک دوره یک سال تا یک سال و نیمه یک توفیق اجباری برات حاصل شده که خانم داداشت از شما فاصله اجباری بگیره ، از این فرصت بهترین استفاده رو بکن و از داداشت بخواه که ایشون رو از محل سکونت شما ببرن تا به تدریج مهر ایشون از دلت خارج بشه....

پس به طور خلاصه حرفام این شد که...
شما الان دو تا راه داری... یا به همین سطح از محبت و عاطفه که مثل حباب روی اب ناپایدار و پوچ هست و در نهایت بخاطر موانعی که هست نمیتونه اون نیازهای عاطفی شما رو ارضا کنه ، راضی بشی و در یک سطح پایین لذت بمونی...

راه دوم اینکه مثل یک بیمار که برای درمان دردش باید جرعه جرعه یک شربت تلخ رو بخوره ، این تلخی رو تحمل کنی و از خانم داداشت تا جاییکه میتونی فاصله بگیری تا مهر ایشون به تدریج از دلت خارج بشه و بعد به فکر ازدواج و یک منبع عشق و عاطفه که مال خود خودت باشه ، بیفتیی . از نظر من ازدواج در این شرایط برای شما شاید صحیح نباشه و باید اجازه تخلیه عاطفی به خودت بدی.

مسله بعد هم اینکه همونطور که بالا گفتم اصلا ذره ای بابت اینده نگران نباش ، چون این حالات به اقتضای سنت و اون احساسات رقیقی که بالا برات اشاره کردم ، هست و یکم سنت بالاتر که بره به این دوران خودت میخندی ...

مورد بعد اینکه وقتی داری این نوشته های من یا دوستان رو میخونی ، یک سیمی داری که اگه اون سیم رو بکشی ، سنسورهای احساس بدنت از کار میفته ، اون سیم رو بکش بعد این نوشته ها رو بدون احساس و از نگاه یک پرهام صرفا منطقی بخون تا بتونه عقلت مسیر درست رو تشخیص بده و بهترین تصمیم رو به لطف خدا بگیری.


موفق باشی.

سلام آقای پرهام

با نظر آقای محمد93 موافقم.کلی براتون تایپ کرده بودم که همش پرید!

الان خلاصه اش را می نویسم!

منم معتقدم چون شما تنها از طرف زن داداشتون محبت را چشیدین این گونه شدین و با قطع رابطه و رعایت حریم درست می شود.

در بسیاری از خانواده ها این طور پذیرفته شده که نامحرمان داخل فامیل خیلی نامحرم نیستند!:دی و حتی گاهی محرم هستند!!! :دی

در صورتی که به نظر من حریم و حیا بین نامحرمان فامیل باید بیشتر از سایر نامحرمان حفظ شود! و حتی حجاب هم باید بیشتر رعایت شود!

چرا که مثلا اگر شما دختری تو خیابون نظرتون را جلب کرد؛مثل همون دختری که آقای محمد93 گفتند،برای مدت کوتاهی فکرتون را مشغول خواهد کرد و چون رابطه قطع می شود یادتون می ره.

اما زنان فامیل مثل زن داداش همیشه جلوی چشم آدم هستند و اگر حریم رعایت نشود؛ و همچین شعله ای روشن شود(که به خاطر نزدیکی زیاد و رفتار مثل یک محرم است!) به راحتی فراموش نمی شوند!چون عملا قطع ارتباط با این زنان بسیار سخت تر است!و بالاخره آدم چشم تو چشم می شود!

شما به یک نکته خیلی خوب هم اشاره کردین!!! هیچ دختری دوست نداره شوهرش با جاریش این قدر صمیمی باشه!!!

به نظر من شما باید با زن داداشتون یک حریمی قرار دهید! و وقتی پیگیر شدند که چرا رفتارت سردتر و یا توام با حیا شده،توضیح دهید که به نظر شما باید بین دو نامحرم حریمی باشد و بگید که اگر بخواهید ازدواج کنید فردا زنتون احتمال زیاد به این روابط صمیمانه حساس خواهد شد! و بگید: دوست دارم خانومی با حیا انتخاب کنم! که در ارتباط با تمام نامحرمان حریم داشته باشد. پس ممکنه فردا خانومم بهم اعتراض کنه پس چرا خودت با زن دادشت اینجوری هستی و ناراحت شود! پس زن داداش بهتره از الان تمرین کنم که یک حریمی بین من و شما باشد.هر چند که احترام بسیار زیادی برایتان قائل هستم! و می دانم شما دوست دارید من در آینده به مشکل برنخورم.

و دیگه همیشه با حفظ حریم با زن داداشتون حرف بزنید و برای ایجاد فاصله از همین فرصت بارداری ایشان استفاده کنید و بعد از این فاصله و فراموشی دیگه حریم بین خودتان و زن داداشتان را رعایت کنید.مثل دو تا نامحرم! اما آشنا.

نگران نباشید مشکلتون قابل حله.

تاپیک زیر پسری شرایط خیلی خیلی به مراتب بدتری از شما داشته که با کنترل ذهنش تونسته موفق بشه.آخر تاپیک موفق شده.می تونید بخونیدش تا انگیزه بگیرید:

يك رابطه اشتباه با زن دايي

- - - Updated - - -

البته بگم تاپیکی که معرفی کردم خیلی شرایطش وخیم تره! و خیلی احساسات شدیدتری از پسر درگیر شده. من صرفا خواستم بگم وقتی اون آقا تونسته پس حتما شما هم می توانید! نه اینکه بگم خدایی نکرده اون احساسات با اون درجه از ناپاکی نسبت به زن دادشتون توی شما باشه! که واقعا خدا نکنه!

هر چند که اگر آدم مواظب خودش نباشه شیطان همیشه دنبال فرصت هست و ممکنه همچین افکاری را به ذهن بیاره!

مواظب خودتون باشید.

موفق باشید :72:

سلام.

شرایطی که یه ماشین توی سرازیری قرارگرفته باید دنده خلاص باشه،ترمز رهاشده وجاده سرازیرومانع هم نباشه،خروجی میشه اینکه ماشین شروع به حرکت توی سرازیری میکنه.


بستروشرایطی که تو دراون قرارگرفتی خروجیش وابستگی به خانم برادرت هست.با این شرایطی که داری وبرای خودت درست کردی اگه بجای ایشون بازیهای کامپیوتری جذاب دم دستت بود وابستگی درسطحی دیگراتفاق می افتاد.تمام دیوارها روبالاکشیدی وفقط یک پنجره باقی گذاشتی واون زن برادرت هست خب معلومه وابسته میشی.


تازمانی که دیوارها روخراب نکنی همچنان وابستگی سرجاش هست..هیچ کس منکر زحماتی که برات کشیده نیست،اما یه نکته ی مهم روفراموش نکن بسیاری ازتفاسیری که ذهن از مسائل داره تحت تأثیرشرایط هست واوناحقایق مسلم نیستند.این تفکرکه او تنها حامی مهم زندگی توبوده وتنهاکسی بوده که تورودرک کرده بسیار تحت شرایطی هست که دراون قرارداری.به عنوان مثال وقتی کسی میخاد یه ماشین سمندبگیره وپولشو داره قبل ازخریدهمیشه ازخوبی این ماشین وتوجیهات برای خریدش میگه،این تفکرات اون موقع واقعی واصیل نشون میده اما اگربنابه هر دلیلی موفق به خرید نشه و نا امیدبشه شروع میکنه به شمردن مضرات ومعایب سمندواین تصمیم وبازهم این تفکرکه ۱۸۰درجه فرق داره واقعی واصیل جلوه میکند.(این رونتایج تحقیقات روانشناسی ثابت میکنه)


بنابراین موج افکاری که سراغت اومده زائیده شرایطی هست که دراون هستی اگراین بستر روتغییربدهی وبیشتربا دوستان خودت ارتباط بگیری کاروسرگرمی جدیدی روشروع کنی موج افکارت تغییرمیکنه وآنچه قبلا واقعیت مسلم بودسست وکمرنگ میشه طوری که خودت هم متعجب میشی
.(فراموش نکن که او تاسال ۸۵در زندگی شمانبوده)


نکته بعدی که ازصحبتهات پیداست گفتی که با این تفکرکه عشق بعداز ازدواج ایجاد میشه مخالف هستی؛واقعیت اینکه که هرتفکری ،احساس وتجسم خاص خودش رو دنبال داره بنابراین همراه این بستر
تفکرات شمادراین زمینه اشکالاتی دارد که باعث تولید این احساس شده.

پس به صورت خلاصه "تفکرخودت"و"شرایط"روتغییربد ه.


وقتی اینجاتایپیک زدی یعنی سوسو هایی ازنوروتوانایی درتوهست که بتونی ازاین شرایط بیرون بیایی وواقعانفس بکشی..

با سلام
پرهام گرامی
بعضی ها اعتقاد دارند جواب خوبی، بدی هست.
بعضی ها هم اعتقاد دارند جواب خوبی ، خوبی هست.

شاید تعجب کنید و بگویید چه کسی می تواند اعتقاد داشته باشد جواب خوبی بدی و خیانت هست؟!
جواب اینست که هر کس که فقط به لذت و خوشی خود فکر کنید و دیگران و زندگی دیگران برایشان مهم نباشد، آنگاه هر خوبی را با بدی می توانند جواب دهند.

تو باید با خودت خلوت کنی
با خودت حرف بزنی
ببینی جزء کدام دسته از آدمهای بالا هستی.
می توانی شرایط زن دادشت را در نظر نگیری، خواست و زندگی آنها برایت مهم نباشد.
می توانی فقط به فکر خودت و لذتت و راحتی ات باشی.
و همه خوبی های زن دادشت را بی خیال بشوی و خواست آنها برایت مهم نباشد و فقط دنبال خوشی فعلی خودت باشی.

اگر اینطور بودی جزء دسته اول هستی که نتیجه خوبی کردن را بدی می دانی.

اما اگر فکر کردی و گفتی با اینکه آنها مسئولیتی در قبال من به این شکل نداشتند. اما کار پدرانه و مادرانه کردند. از لذت خود گذشتند و برای من رنج کشیدند.
حالا باید نتیجه قدردانی من را ببینند. ببینند که بذری که مواظبت کردند ، بدون آفت رشد کرده و آماده شکوفایی هست.
جنینی که در این مدت حمل کردند، اکنون آماده تولد و استقلال هست.
نباید این رنج را با خودخواهی، لذت جویی و فراز از مسئولیت بر تن آنها دائمی کنم. نباید خستگی را بر زندگیشان مستمر کنم.
باید نتیجه کارشان را با به نتیجه رسیدن زندگی من ببینند.

سعی کن بالغانه و مسئولانه تصمیم بگیری.
چسبندگی و وابستگی برای کودکان به هنگام رفتن کلاس اول هست. که لذت درخانه ماندن را بر کسب علم مقدم می دارند. لیکن تو اکنون جوان رشیدی هستی که خودت باید همسری را تیمار داری کنی. باید دست نوازش را بر سر فرزندانت بکشی.
گیرندگی تو به اتمام رسیده است. وقت آنست که از سایه تو خانواده ای برخوردار شود.
حالا تو خود باید نقش مهربانی زن دادشت را برای همسرت و فرزندانت بازی کنی.

تو حالا نیازمند بودی، ولی حالا با سرمایه جوانی و تدبر می توانی خودت نیاز همسر و فرزندانت را کم کم برآورده سازی.
مرد باش. دست به کمر بزن.
و ارتباطت را به تدریج با زن دادشت کم کن. بگذار خلوتشان بیشتر شود و شما آماده تولد گردی




===========
پاورقی: البته یک اشتباهی مربوط به زن دادشت می شود که من اینجا عمدا صرفنظر کردم. و آن اینست که توجه نکردند که شما چقدر جنبه محبت را داری. لذا با محبت بیجا و زیادی ، شما وابسته شدی. که باید خودت سریعا این مسئله را حل و فصل کنی.

از خودم متنفرم دلم میخواد بمیرم دیروز زنداداشم رو کاناپه خوابیده بود یک لحظه وسوسه شدم رفتم سمتش:302: برادرزاده ام صدام کرد زنداداشم بیدار شد منو که بالاسرش دید ترسید گفت چیزی میخوای؟به دروغ گفتم دنبال گوشی میگشتم میترسم بلایی سرش بیارم تصمیم گرفتم ازدواج کنم میخوام مشاوره حضوری برم حرفاتون امید بخشه دعا کنید ازین وابستگی پوچ و لعنتی بیرون بیام

بذار بره خونه مادرش نوشته بودی که می خواد بره چون بارداره
یه کمی ازش دور باشی خودتم روش های توقف فکر رو از تالار بخون اروم میشی
مطمنی دوست داشتن زن داداشت همراه با کشش جنسیه ؟؟
http://www.hamdardi.net/thread-26620.html
اینم بخون
موسیقی بی کلام گوش کن
ورزش کن
وقتتو خالی نذاز

موفق باشی

- - - Updated - - -

چطور تا حالا بهش کشش نداشتی اما یه دفعه ای که شنیدی می خوان ازدواج کنی اینطوری شدی؟
شاید یه کم حساس شدی.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط meinoush

بذار بره خونه مادرش نوشته بودی که می خواد بره چون بارداره
یه کمی ازش دور باشی خودتم روش های توقف فکر رو از تالار بخون اروم میشی
مطمنی دوست داشتن زن داداشت همراه با کشش جنسیه ؟؟
http://www.hamdardi.net/thread-26620.html
اینم بخون
موسیقی بی کلام گوش کن
ورزش کن
وقتتو خالی نذاز

موفق باشی

- - - Updated - - -

چطور تا حالا بهش کشش نداشتی اما یه دفعه ای که شنیدی می خوان ازدواج کنی اینطوری شدی؟
شاید یه کم حساس شدی.

---

تو این هشت سالی که زن داداشم شده هیچ کشش جنسی نسبت بهش نداشتم دیروز شرایط واقعا فرق میکرد زنداداشم جلو من دراز نمیکشه اما دیروز از خستگی زیاد رو کاناپه خوابش برد خودمم فکر میکنم حساس شدم میخوام زنداداشم رو راضی کنم بره خونه مادرش هر چند تحملش برام دردناکه ولی میخوام تغییر کنم

آره آقا پرهام این بهترین کاره.حتما راضیشون کنید به بهانه بارداری برن خونه مادرشون.

آقا پرهام یه چیز دیگه. به نظرم شما زاویه دیدتون را نسبت به وابستگی تغییر بدین.

مگه نمی گین زن داداشتون مثل مادرتون می مونه؟

ببینید بالاخره اگر مادر واقعیتون هم می بود باید یک روزی ازش جدا می شدین و زن می گرفتین.درسته؟

یعنی همه پسر ها می رن ازدواج می کنند بدون اینکه نگران وابستگی عاطفی بین خودشون و مادرشون باشن.می رن و با اینکه همه عاشق مادرشون هستد ولی گاهی پیش میاد که فقط هفته ای یک بار همو ببینند! تازه بعضی ها به یک شهر دیگه می رن!

پس به نظر خودتون مشکل شما کجاست که نمی تونید دختر دیگری را بپذیرید؟ و یاچرا باید دوری از زن داداشتون این قدر سخت باشه؟

بهتره از این منظر هم فکر کنید.شاید منطقی نگاه کنید این مساله براتون حل بشه!

شاید اصلا ازشون دور شدین بفهمید که فقط یک فکر بوده که الکی برای خودتون بزرگش می کردین و اون طوریا هم نبوده! به فکرای منفی پر و بال ندین!آبیاریشون نکنید.

به جاش به خودتون تلقین کنید که زن برادر شماست.ناموس برادر شماست و نباید بیشتر از این بهش نگاهی بشه.

زنداداشم با اصرار من رفت خونه مادرش ولی دیروز برگشت میگفت دلم شورتو میزد مادرتم دیگه.تو این چند روزی هر چی داداشم میگفت بیا اونجا نرفتم رو خودم کار کردم این وابستگی رو به خودم دیگه تلقین نکنم ولی خیلی سخت بود دلم خیلی واسش تنگ میشد حتی خودمو از شنیدن صداش محروم کردم دارم به جاهای خوب میرسم ولی این حس غیرت و دوست داشتن رو روش دارم مرسی از همه:72:ی سوال دارم زنداداشم خیلی حساس شده دیشب بیجهت گریه کرد داداشم هر چی سوال کرد چته جواب نمیداد میگفت دلم گرفتست یخورده خندوندیمش ولی دوباره امشب هم دیدم تو آشپزخونه گریه میکنه من نرفتم جلو به داداشم گفتم اونم به روش نیاورد فقط گفتم زنداداش بیا ی کلیپ نشونت بدم وقتی دید حالش بدک نبود همش تو خودشه واسه بارداریه؟یا چیز دیگست؟تو بارداری اولش اینجوری نبود

سلام آقا پرهام

احتمال می دم زن داداشتون تو دوران بار داری دچار افسردگی حاملگی شده باشند.

از طرفی خب شاید ایشون هم به نوعی به شما وابسته شده اند. و شاید قطع این وابستگی در شرایط حاملگیشون براشون سخت باشه.

همه این ها احتمالاته .من هیچ چی نمی دونم.

ولی این را هم در نظر بگیریم که بین زن و شوهر ممکنه اختلاف پیش بیاد.به هرحال زن و شوهر رودروایسی ندارند.

ولی بین زن داداش و برادر شوهر همیشه یه رودروایسی و احترام بیشتری هست. و ممکنه آدم تو ذهنش یا دلش خطا کنه و فکر کنه مثلا برادر شوهرش مهربون تره و اونو بیشتر دوست داره. در صورتی که این مقایسه منطقی نیست.

گفتم این احتمالاته.ان شالله که زن داداشتون وابستگی از جنس مادر و پسری دارند.که احتمال زیاد همین جوره.

راستش اول یه سوالی ازتون دارم.

زن داداش شما کلا حجابشون چه جوریه؟ مثلا به حجاب اعتقاد دارند؟

زن داداش شما حجابش پیش شما چه شکلیه؟

می خواستم پیشنهادی بدم بهتون:

بگید که ماه رمضان هست و باید اعضاء و جوارح آدم به جز شکم روزه باشه. زن داداش من به شما به چشم مادرم نگاه می کنم.اما شرع به من یه چیز دیگه می گه. شرع بهم می گه زن داداش نامحرم محسوب میشه و اگر شما می بینید من رفتارهایم تغییر کرده به این دلیله. و من دارم سعی می کنم دستورات خدا را اجرا کنم.

پ ن: ای کاش یه بزرگتری بود و می تونست زن داداشتون را توجیه کنه که با یک پسر مجرد باید حریم را بیشتر رعایت کنه.و جوری می گفت که سوء تفاهم پیش نیاد. و مساله شما براش قابل درک باشه. نه اینکه بزنه تو ذوقتون یا سرزنشتون کنه.و غیرتی بازی درنیاره. دارید همچین بزرگتریو؟

خواستم بگم با برادرتون صادقانه صحبت کنید که جنس مرد را می شناسه.ولی دیدم احتمالا ایشون غیرتی بشن و سوء تفاهم براشون پیش بیاد.

احساس می کنم همون بهانه شرع و نامحرم بودن برای پیدا کردن حریم بین شما و زن داداشتون بهترین گزینه است.

موفق باشید :72:

زنداداشم جلوی من سارافون میپوشه با روسری حجابش کامله لباساش آزادن تنگ نیست ولی جلوی بقیه چادر سر میکنه بیرون هم میره چادر سرش میکنه اتفاقا اونا از خانواده مذهبی هستند برعکس من و داداشم من تو نماز خیلی کاهلی میکردم وجود زنداداشم منو مشتاق به نماز خوندن کرد.نه اینجوریا نیست زنداداشم منو عین برادر کوچکتر خودش میدونه حتی من گاهی وقتا مامان صداش میکنم با یه بزرگتر یا برادرم چه صحبتی کنم؟در چه مورد؟

می خواستم بگم همین حرفایی که اینجا به ما زدین. اینکه وابستگی به زن داداشتون باعث می شه حتی نتونید به ازدواج با یک دختر دیگه فکر کنید را با یک بزرگتر درمیون بذارید و بگن که باید بین شما و زن برادرتون فاصله باشد تا این وابستگی کم بشه.

ولی گفتم نکنه سوء تفاهم پیش بیاد و فکر بدی در موردتون بشه و مساله غیرت و... پیش کشیده بشه. مثل همون فکری که تو پست #17سراغتون اومده بود.

حالا ان شاالله فردا مشاوران بهتر راهنمایی خواهند کرد.

ولی از آنجایی که خدا را شکر زن داداشتون مذهبی هستند همون مساله شرعی و فاصله و... می تونه خیلی کمک کننده باشه.

موفق باشید

پرهام جان سلام
دوستان راهنمایی های خوبی کردن و استفاده کن ولی ترس من از فرداس اگه خودتو درمون نکنی تو مقایسه همسرت و جاریش ضربه سختی به زندگیت خواهی زد . از نظر شما اسمش مادر یا زنداداشه از نظر اون جاریه . بیشتر رو خودت کار کن.
بدرود

نه نگین به برادر یا زن داداشتون که چه حسی دارین بهش. اصلا نگین.
خودتونم سعی کنین وابستگیتونو کم کنین.
اگه نیاز بود بگین که خیلی به ایشون وابسته این و می خواین تمرین کنین که کم کم وابستگی به ایشون رو کمتر کنین. اون قسمت که احساستون چه مدلیه رو اصلا نگین.
زن داداشتون نمی دونم ولی کلا خانما شنیدم توی بارداری حساس می شن راحت تر گریه می کنن. اگه مشکلی هم باشه خوب با شوهرش در میون می ذاره.
شما گفتین بره خونه مادرش دیگه احتمالا میره. خیلی بیشتر سر این موضوع اصرار نکنین که حس بدی نداشته باشه. هر وقت دوست داشت بره.
شما هم سرتو گرم کن به کارای خودت. اگه کاری نداری ورزش کن یه کلاسی مهارتی چیزی یاد بگیر وقتت پر شه.

- - - Updated - - -

اگه به وقتی هم واسه راهنمایی نیاز داشتین به صحبت بیشتر می تونین علاوه بر همین تاپیک اشتراک ازاد هم بگیرین خصوصی هم مطرح کنین مشکلتونو
بازم می گم این چیزا رو به هیچ وجه به خونوادتون نگین. نه به برادر نه به همسر اینده و نه به زن داداش. اینجا می تونین بگین از کارشناسا هم راهنمایی بخواین.

- - - Updated - - -

شما خودتونم درست نمی دونین حستون چیه. احتمالا وابستگیه که همراه با حساس شدن روی این موضوع شده. یه مقدار فکرتونو مشغول کارای مفید کنین درست میشه.

زنداداشم میخواد برام بره خواستگاری ته دلم آشوبه خیلی استرس دارم

آقا پرهام به نظر من خوبه که خواستگاری را شروع کنید. البته نظر شخصی منه.

چون فکر می کنم در جریان خواستگاری ها خیلی چیزها براتون حل بشه. مثل اینکه ببینید ممکنه دخترای خوب دیگه ای مثل زن داداشتون هستند و اینکه شما نباید قضاوت کنید و ... از دور نمی تونید به هیچ نتیجه ای برسید.

به هر حال ممکنه برای پیدا کردن همسرتون چندین جا خواستگاری کنید و چون این موضوع ازدواج خیلی خیلی مساله مهمیه به شدت فکرتون را مشغول می کنه و همین باعث میشه فضای ذهنیتون با موضوع خواستگاری اشغال بشه و دلبستگیتون به زن داداشتون کمتر.

همین استرس های خواستگاری که آیا منو می پسنده یا نه. یا آیا انتخابش کنم یا نه به نظر من براتون خوبه.

تو فرایند خواستگاری ها و ازدواج به نظر من کلی آدم پخته تر میشه.

و اینکه شاید اگر فرایند خواستگاری را شروع کنید بتونید بهانه ای پیدا کنید و به زن داداشتون بگید: مثلا زن داداش شما فکر نمی کنید همسر آینده من به رابطه بین من و شما حساس بشه؟ بهتر نیست از حالا یکمی روابطمون رسمی تر بشه؟

چون شما خودتون جنس زن ها را می شناسید دیگه! همه که مثل شما مهربون نیستن. من می ترسم در آینده زنم حس حسادت به جاریش که شما بشید داشته باشه و از این حرف ها...

فقط چند نکته:

1) یکمی از همین الان در مورد خواستگاری و... تو همین تالار مطالعه کنید. معیارهاتون را مشخص کنید و...

خود همین باعث میشه کم کم ذهنتون تو فضای ازدواج قرار بگیره و از زن داداشتون فاصله بگیرید.

2) وقتی خواستگاری می رین سعی کنید فقط به انتخاب خودتون دقت کنید. یک موقع از رودروایسی زن داداش و... زود انتخاب نکنید. و هیچ وقت تو ذهنتون مقایسه نکنید. هیچ کس شبیه کس دیگه نمیشه! هر کسی منحصر به فرده! مقایسه همیشه کار را خراب می کنه!و باعث تحریف واقعیت میشه. اوایل این پست را بخونید: #31

3) همیشه در نظر داشته باشید که نباید زود ناامید شد. این قدر خواستگاری برید تا همسرتون را پیدا کنید. یک موقع مثلا با دو سه تا خواستگاری اول قضاوت نکنید که پس من نمی تونم ازدواج کنم و دختر مورد نظر من نیست و هیچ کی مثل زن داداش من نمیشه و...

این قدر دیدم آدمایی که 30 جا خواستگاری رفتن و در آخر ازدواج خیلی خوبی هم کردند.

4) با توجه به این که عاطفی هستین این را در نظر داشته باشید که تا لحظه عقد دل بسته نشید و احتمال همه چیز را بدین. یعنی 50-50 فکر کنید. این پست را بخونید: #22

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مصباح الهدی

آقا پرهام به نظر من خوبه که خواستگاری را شروع کنید. البته نظر شخصی منه.
چون فکر می کنم در جریان خواستگاری ها خیلی چیزها براتون حل بشه. مثل اینکه ببینید ممکنه دخترای خوب دیگه ای مثل زن داداشتون هستند و اینکه شما نباید قضاوت کنید و ... از دور نمی تونید به هیچ نتیجه ای برسید.

به هر حال ممکنه برای پیدا کردن همسرتون چندین جا خواستگاری کنید و چون این موضوع ازدواج خیلی خیلی مساله مهمیه به شدت فکرتون را مشغول می کنه و همین باعث میشه فضای ذهنیتون با موضوع خواستگاری اشغال بشه و دلبستگیتون به زن داداشتون کمتر.
همین استرس های خواستگاری که آیا منو می پسنده یا نه. یا آیا انتخابش کنم یا نه به نظر من براتون خوبه.

تو فرایند خواستگاری ها و ازدواج به نظر من کلی آدم پخته تر میشه.

و اینکه شاید اگر فرایند خواستگاری را شروع کنید بتونید بهانه ای پیدا کنید و به زن داداشتون بگید: مثلا زن داداش شما فکر نمی کنید همسر آینده من به رابطه بین من و شما حساس بشه؟ بهتر نیست از حالا یکمی روابطمون رسمی تر بشه؟
چون شما خودتون جنس زن ها را می شناسید دیگه! همه که مثل شما مهربون نیستن. من می ترسم در آینده زنم حس حسادت به جاریش که شما بشید داشته باشه و از این حرف ها...

فقط چند نکته:
1) یکمی از همین الان در مورد خواستگاری و... تو همین تالار مطالعه کنید. معیارهاتون را مشخص کنید و...
خود همین باعث میشه کم کم ذهنتون تو فضای ازدواج قرار بگیره و از زن داداشتون فاصله بگیرید.

2) وقتی خواستگاری می رین سعی کنید فقط به انتخاب خودتون دقت کنید. یک موقع از رودروایسی زن داداش و... زود انتخاب نکنید. و هیچ وقت تو ذهنتون مقایسه نکنید. هیچ کس شبیه کس دیگه نمیشه! هر کسی منحصر به فرده! مقایسه همیشه کار را خراب می کنه!و باعث تحریف واقعیت میشه. اوایل این پست را بخونید: #31

3) همیشه در نظر داشته باشید که نباید زود ناامید شد. این قدر خواستگاری برید تا همسرتون را پیدا کنید. یک موقع مثلا با دو سه تا خواستگاری اول قضاوت نکنید که پس من نمی تونم ازدواج کنم و دختر مورد نظر من نیست و هیچ کی مثل زن داداش من نمیشه و...
این قدر دیدم آدمایی که 30 جا خواستگاری رفتن و در آخر ازدواج خیلی خوبی هم کردند.

4) با توجه به این که عاطفی هستین این را در نظر داشته باشید که تا لحظه عقد دل بسته نشید و احتمال همه چیز را بدین. یعنی 50-50 فکر کنید. این پست را بخونید: #22

---

مرسی.زنداداشم فقط حرفشو زده اونم جدی. دخترخالشو بهم پیشنهاد داد یکسال ازم کوچکتره ظاهرا که دختر خوبیه حجابش مثل زنداداشم نیست یعنی مانتوییه اما بلند و موهاش هم پیدا نیست من دلم میخواد چادری باشه شرطام واسه ازدواج زیاد نیست مهم ترینش قبول کنه باهم تو یه ساختمون زندگی کنیم و صادق باشه واحترام داداشم و خانومش رو داشته باشه راستش زنداداشم از وقتی که باردار شده کم حوصله شده خیلی فرصت خوبیه که ازش دور بشم زیاد باهم صحبت نمیکنیم من تو شرکت داداشم تا ساعت 2 کار میکنم اما داداشم تا 6 هست اون 4 ساعت رو داداشم خودش کم کرد که پیش زنداداشم باشم ولی تصمیم گرفتم منم تا6 بمونم زنداداشم شیرزنه سوسک و مارمولک رو با دستش میگیره:311:نیازی نداره پیشش بمونم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط "پرهام"

شرطام واسه ازدواج زیاد نیست مهم ترینش قبول کنه باهم تو یه ساختمون زندگی کنیم

---

دوست عزیز، تا وقتی اصلی ترین شرطتون برای ازدواج اینه ، بهتره ازدواج نکنید؛ قطعا همسر آیندتون به خاطر این وابستگی شما به زن داداشتون دچار آسیب میشه و مشکلات زیادی بوجود خواهد اومد.مساله ی بعدی اینکه معیارهای شما هنوز آماده نیست که مهمترینشون اینه!
اول بخواید و تصمیم قاطع بگیرید که این وابستگی رو کم کنید بعد به عنوان بخشی از راه حل نهایی ،با معیارهای عاقلانه و منطقی ازدواج کنید. خود مسیر ازدواج هم بهتون کمک میکنه.

منم با پست قبلی کاملا موافقم.

شما اول وابستگیتونو کم نه ، کاملا از بین ببرین، ورگرنه با کمال تاسف یک دختر و بدبخت میکنین.متاسفانه

یک دختر وقتی ازدواج میکنه، با کلی آرزو وارد زندگیتون میشه، دوست داره اولویت اول تو زندگیتون ایشون باشن، یعنی ناراحتیاش مهمتر از جاریش برای شما که همسرش میشین باشه، کارهایی کنین که همسرتون دوست داره نه اینکه کارهایی انجام بدین که تو لیست علاقه مندیای زن داداشتون باشه.
اونو محرم خودتون بدونین و تو تصمیمات مهم زندگیتون با همسر آیندتون مشورت کینین و نظرات اون مهمتر باشه تا زن داداشتون.
درسته مشورت کردن خوبه، اما با این وابستگی زیاد شما کاملا مشخصه آخر و عاقبت رابطه شما با همسر آینده اتون چی میتونه باشه.

مگه اینکه دختری انتخاب کنین که بسیار بسیار صبور باشه مثه خیلی از خانوم های این تالار، و کلی آسیب هایی که سر این وابستگی شما میبینن و تحمل کنن تا آخر بتونن با کلی سختی بالاخره شمارو بخودشون علاقه مند کنن.

ولی بدونین خیلی طفلک اذیت میشه.( که اگه آدم معتقدی باشین بفکر آخرتتون باشین حتما نمیخواین ناخواسته خدایی نکرده دل دختر مردم و بشکنین)

الان یک تاپیک هست تو این راستا، البته تو پست اولشون زیاد خوب توضیح ندادن اما اگه پست آخرشون و بخونین متوجه میشین که چقدر آسیب دیدن، متوجه کارهایی که همسرشون و جاریشون کردن میشین، و اینکه صمیمیت بین همسرشون و جاریشون چه آسیبی به زندگی هردو زده، متاسفانه.

امیدوارم آخر عاقبت زندگی شما هم اینطوری نشه.
نه شما، نه دختری که در آینده قراره همسرتون بشه.

لطفا روی این وابستگی و احساس بیشتر کار کنین و این مسله و جدی بگیرین، چون بسیار آسیب زاست.

زندیگم به خاطر هم عروسم داره نابود میشه چکار کنم شوهرم دوباره عاشقم بشه ؟


تاپیک بالا یجورایی شبیه مشکل شماست منتها فرقش اینه که از زبان دختری نوشته شده که همسرشون با جاریشون صمیمیتر از ایشون بودن، و اینکه فرقش اینه که شما هنوز ازدواج نکردین ایشون کردن.

ایشون به این مشکل توجه ای نکردن.
جدی نگرفتنش
قبل ازدواج سعی نکردن اول این مشکل و حل کنن متاسفانه.
و حتی بعدشم کارهایی کردن که به جاریشون اجازه دخالت تو زندگیشون داده شده
و خانومشونو حساستر کردن
و زندگیشون با مشکلاتی مواجه شده متاسفانه.

حالا من کار ندارم که جاریشون چقدر اشتباه داشتن، از دخالت گرفته تا دروغ گفتن
و همینطور خود خانوم و همسرشون چقدر راهاای اشتباه رفتن .

مهم اینه که این مسله وابستگی بسیار مهمه، و بجای پرو بال دادن بهش و فرار کردن ازش باید حلش کرد.

یعنی همین که شرطتون زندگی با برادرتون اونم با این میزان وابستگیتونه، متاسفانه مطمعن باشین در آینده مشکلات زیادی براتون پیش میاد
حتی اگه بگین حواستون هست مطمعن باشین نمیتونین و چیزهایی که برای همسرتون مهمه، شما نادید میگیرین.
و ممکنه حتی جاریتون بارفتاراشون بصورت ناخواسته باعث دلخوری همسرتون بشن.
میدونین چطوری؟؟؟
مثلا وقتی ازدواج کردین دیگه برای همسرتون هست که مهمه شما چی دوست دارین انجام بدین، یا چه غداهایی دوست دارین براتون درست بشه،
یا وقتی مریض میشین دیگه همسرتون هستن که میخواین مراقبتون باشن.
اما ممکته جاریتون هنوز اون حس نگرانی و نسبت بشما از دست تداده باشن و نتونن بفهمن دیگه شما ازدواج کردین و اینا وظایف همسرتون میشه.
اینجوری با دل نگرونی های بی جا و بی مورد باعث دلخوری همسر آیندتون میشن.
شما هم که به دل نگرونی جاریتون عادت کردین خوشتون میاد این وسط همسرتون عذاب میکشه و آسیب میبینه و ذره ذره آب میشه.
حداقلش بهتره که جدا زندگی کنین تا اینطوری جاریتون متوجه این فاصله بهتر بشن.
همسرتون دوست دارن در طول زندگی و با آشنایی بیشتر با خودتون به علاقه مندیاتون برسن نه با دخالت های جاریتون! اینجوری هر چند اشتباه اما فکر میکنن برای شما جاریتون مهمتر از ایشونه و این فکر بسیار برای زندگیتون مشکل ساز میشه.
برعکس گذاشتن این شرطا اتفاقا شما اول باید وابستگیتونو از بین ببرین و بعدشم سعی نکنین با شرط اینکه تو یک ساختمون زندگی کنیم صورت مسله و پاک کنین و از راه حل فرار کنین.