انتخاب : فراموشی یا شجاعت

سلام به عزیزان
پسری هستم ترم اخرلیسانس نرم افزار یک دانشگاه سراسری.متولد 1372
یک سال هست که با دختری از هم کلاسی های هم رشته ای رابطه ی احساسی فقط از طریق نگاه کردن داشته ام(مطمئن باشید بیشتر از نگاه معمولی).شروع با ایشون بوده چون من اصلا در این وادی ها نبوده ام و فقط تمرکز به کارودرس داشته ام.اما اکنون بسیار به ایشون فکر میکنم و با دیدن حرکاتشون احساس میکنم دقیقا همونی هست که میخام.و وقتی ایشون حضور دارن من ناخواسته تپش قلب می گیرم.اما به دلایل مشکلاتی که وجود داشت از همان اول تا الان هیچ حرکتی نکرده ام با با وجوداین که نه ترسی از مساله ای داشته ونه مشکل در برقراری ارتباط ونه چیز دیگری.مشکل من انتخاب بین رفتن ونرفتنه.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
من:
1-یک سال از ایشون کوچکتر هستم اما رفتارم بزرگتر از دوستانم هست به طور معمول(یک سال رو جهشی خوندم وسال اول هم دانشگاه قبول شدم)
2-سربازی معاف شدم با سه برادری.
3-من می تونستم از سال سوم درامد خیلی خوبی رو داشته باشم اما چون تصمیم به اپلای گرفتم کار تخصصی رو رها کردم و رفتم دنبال مقاله وتحقیق و ساختن روزمه واسه اپلای.یعنی الان توانایی کاروپول ندارم.چون دیگه وقت نذاشتم واسه یادگیری اون تخصص ها.
3-به خودم قول داده بودم تا تکلیف درس وکارم مشخص نشه دنبال احساساتم رو نگیرم یا به قول یکی از بزرگای عزیز این سایت وقتی شرایطش رو نداری دمیدن در تنور احساسات ممنوع (این مورد هم نمیدونم چرا اینطوری شد.من سرم پایین بود همیشه :(( )
4-خونوادم تحصیل کرده و خوب هستند اما مشکلاتی هم دارندکه با اوضاع این جامعه تقریبا طبیعیه.مسائل مالی و ...
5-میخام که خنده ی زیبای رو لبش مال من بشه.با لبخندش ارامش میگیرم.
6- یه جورایی خوشتیپم خخخخ.خودم نمیگم بقیه میگن.درسم قویه.مقام هایی دارم.بین دوستان پسر محبوبیت معمولی دارم.با دختر ها رابطه سنگین معمولی در حد درس و پروژه دارم.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
دختر:
1-زیبا (از نظر من خیلی)
2-ارایش میکنن همیشه اما رفتارشون سنگینه و از سبک صحبت هاشون معلومه که با درک وشعور هستن حتی نسبت به بقیه دخترهای ورودی ما.
3-با دو تا از پسر ها دیدم که مدتی بودن و حتی با یکیشون قرار ازدواج گذاشتن اما بدلیل اعتیاد پسر قضیه منتفی شده.
4-هیچکدوم از اون دو پسر از نظر من ویژگی های مردونه و یا حتی پسرونه نداشتن متاسفانه و من نمیدونم که همچین خانمی چطور همچین پسرایی رو انتخاب کرده بودن.اون پسرها میدونم که با دخترهای دیگه رابطه جنسی داشتن البته نه با ایشون.این موضوع نگرانم کرد.
5-بین دوستان دخترشون محبوب و اجتماعی هستن.
6-احتمالا خونوادشون از نظر ازادی از خونواده ما راحت تر باشن.من مشکلی ندارم چون قراره زندگیم اونور اب باشه و این مسائل فقط مال اینجاست...
مشکل :
من یا یک سال دیگه یا سه سال دیگه از ایران میرم.یعنی ایشون باید این مدت رو واسه من بمونه درحالی که به راحتی میتونم بگم لایق خیلی از من بهتر هاهستن و رو زمین نمیمونن.
یکی میگه بری شهر خودت همه چی رو فراموش میکنی.ولی من نگرانم.شبا نمیخام بخوابم چون دوست دارم بهش فکر کنم.صبح با فکرش بیدار میشم.
یکی میگه برو جلو که اگه نری بعدا حسرت میخوری.از این هم می ترسم.
خودم میگم این یک سال یا سه سال بگذره اگه خدا بخواد اونو واست نگه میداره بعدمیری دنبالش.ولی میدونم ایشون خواستگارای زیادی خواهند داشت.
میدونم خونوادم مخالفت خواهند کرد.حق هم دارند.بدون کار نمیشه رفت جلو.
بسیار پشیمونم که ازمون ارشد رو به خاطر این که ایشون همیشه جلوی چشمام بوده خراب کردم.نه به خاطر این که یک سال میمونم پشت کنکور.به خاطر این که اگه ارشد رو خوب داده بودم وضعیتم ثبات بیشتری داشت و الان میتونستم پا پیش بگذارم.
خدایا گناه من بابت گریه های شبونه ای که بهم هدیه دادی چیه؟چرا وقتی شرایطشو نداشتم منو درگیرش کردی؟
یک ماه بیشتر وقت ندارم اونم همش تو امتحاناس.
میدونم که ایشون هم از من بدشون نمیاد.
لطفا راهنماییم کنید دوستان گرامی.:47:

درود دوست عزیز

شما بیست و یک ساله هستید.توی سنی که هستی و توی جو دانشگاه این حالت ها عادیه و رخ میده بنظرم شما بشین و به درست برس و هرچه زودتر یه شغل خوب پیدا کن وقتی پس اندازت به حداقل رسید یا یه شغل با درآمد مناسب پیدا کردی پا جلو بزار.چون بدون داشتن شرایط کمتر دختری حاضر به ازدواج میشه :72:

جمله پایین را خودت دوباره بخوان:

با دو تا از پسر ها دیدم که مدتی بودن و حتی با یکیشون قرار ازدواج گذاشتن اما بدلیل اعتیاد پسر قضیه منتفی شده.

چرا داری ماست مالی میکنی بگو دوست پسر داشته دوتا اونم توی دانشگاه فقط و اونایی که من ازشون اطلاع داشتم:72:

داداش من فدات شم بشین سر درسات واسه ازدواج کردن کلی وقت هست فعلا درسات مهمتره بزار شخصیتت شکل بگیره معیارهای ازدواجت شکل بگیری و واسه زندگیت هدف پیدا کنی قدم جلو بزار نترس اتفاقی نمیوفته و ایشونم ازدواج نمیکنن.گرچه با معیارهایی که شما داری مطمئنا بازم با خانوم هایی آشنا میشی مثل ایشون :72:

ایشالله درستو میخوانی یه کار خوبم پیدا میکنی شایدم قسمت شد بری اونور آب شرایط فرق میکنه موقعیتت فرق میکنه اونوقت یه انتخاب خوب میکنی ایشونم احتمالا تا آنموقع مجرد باقی میمونن.

سلام
یعنی همه این فهمیدگی و طرز فکر و ... رو از نگاهشون فهمیدید ؟
برادر من مردم چند ماه با هم صحبت می کنن و هنوز نمی تونن راجع به هم نظر قطعی بدن بعد شما با نگاه به این همه نتیجه رسیدی ؟
شما فقط از ظاهرشون خوشتون اومده اعم از چهره ، خندیدن ،طرز آرایش ، طرز لباس پوشیدن و ...
اما زندگی خیلی فراتر از این حرفاست ...
دیدم از بعضی مسائل خیلی اسون گذشتید مثل
احتمالا خونوادشون از نظر ازادی از خونواده ما راحت تر باشن.من مشکلی ندارم چون قراره زندگیم اونور اب باشه و این مسائل فقط مال اینجاست...
نه این مسائل فقط برا اینجا نیست ....
به تناسب مکانی که هستید و امکانات و آزادی ها هم رفتار ایشون هم واکنش شما مهمه.

سلام

نقل قول:

---

من یا یک سال دیگه یا سه سال دیگه از ایران میرم

---

نقل قول:

---

خودم میگم این یک سال یا سه سال بگذره اگه خدا بخواد اونو واست نگه میداره بعدمیری دنبالش

---

اینکه توقع داشته باشید ایشان 1 تا 3 سال منتظر شما باشند اصلا منطقی نیست:81:
و جز ضرر چیزی برای هیچ کدام شما دو نفر ندارد......
تاپیک زیر را حتما ببینید.... نسبتا مشابه شما است......
http://www.hamdardi.net/thread-33460.html

معیارهای شما قبل از اشنایی با ایشان و یا بهتر است بگویم با حذف احساسات کنونی تان واقعا چیست؟
ویژگی هایی که شما از این خانم نام بردید فقط مربوط به ظاهر ایشان و بس. و اینکه قبلا دوست پسر داشتند و انهم با افرادی که شما نمی پسندید و میشه این را نکته منفی برشمرد.....
به جز اینها میشه نقاط قوت این خانم را ذکر کنید؟
از کجا معلوم که ایشان نیز قصد مهاجرت داشته باشند؟ ایا نظرشان را در این مورد میدانید؟
وقتی شما پذیرش بگیرید ایا همزمان با شما مقدمات مهاجرت ایشان هم فراهم می شود و با هم میروید و یا باز هم ایشان باید اینجا بمانند و بعد از شما بیایند؟
شما دقیقا چند درصد قصد رفتن دارید؟ چون به ارشد هم اشاره کردید؟

ببینید اگر اینده تون را دوست دارید با اراده هر چه تمام تر جلوی احساساتتون بایستید و با منطق 2 موضوع را بررسی کنید
1) ایا ایشان با معیارهای شما تناسب دارند؟
2) ایا شما الان امکان خواستگاری از ایشان را دارید یا خیر؟
اگه نه با زندگی و جوانی تون بازی نکنید:81:
طبق توضیحاتی که دادید اینده خوب و درخشانی دارید پس بهتر راحت زندگی تون را خراب نکید و بعد افسوس ان را بخورید.

نقل قول:

---

احتمالا خونوادشون از نظر ازادی از خونواده ما راحت تر باشن.من مشکلی ندارم چون قراره زندگیم اونور اب باشه و این مسائل فقط مال اینجاست...

نه این مسائل فقط برا اینجا نیست ....

---

کاملا با زندگی موفق موافقم.... اگه بدون لحاظ احساس تون بخواهید به این موضوع نگاه کنید باز هم همین نظر را دارید؟؟؟

نقل قول:

---

بسیار پشیمونم که ازمون ارشد رو به خاطر این که ایشون همیشه جلوی چشمام بوده خراب کردم

---

لطفا چشمانتون را باز کنید و اجازه ندهید در اینده بیشتر پشیمون بشید.

موفق باشید

ممنونم از خاله قزی(عم قزی بیشتر میاد بهتون فک کنم خخخ)و زندگی موفق.
در حالت کلی بله درست میگید اما :

-------------------------------------------------------------------------------------

خاله قزی عزیز:
1-بحث کار و پول نیست چون اون دونفر هم نداشتند.منم اگه میخاستم میداشتم.تاالان حدو15میلیون پروژه رد کردم که هرکدوم چند تا دیگه پروژه همراهشون بود.هدفم از اپلای چیزایی مهمتری بوده که قید پول رو زدم.با خیلی از مسائل زندگی اینجا مشکل اساسی دارم خوو.تاثیراتی که مردم اینجا روی زندگی ما دارن و هزار تا مساله ریز و درشته دیگه که حتما شما بهتر از من میدونید و نمیخام بازش کنم.اگه لازم بشه میگم.ببینید مسائل مالی خونواده ما رو به رشده خداروشکر.مثلا برادرم رو یکی از پروژه هایی داره مدیریت میکنه که حدود 700 میلیارد تومان سرمایه اون پروژه هست.البته ایشون کارش درسته به من چه خخخخخخخ :)).من دوست ندارم از پل یکی دیگه به جایی برسم.باید همشو خودم بسازم.
2-من به فکر ازدواج نبودم که حالا سن کمم باعث بشه که بخام بعدا بهش فکر کنم.الانم که با قصد ازدواج به ایشون فک میکنم چون تنها راه درست رابطه دختر و پسر رو با هدف ازدواج میبینم.
3-همین طوری نمیشه بگیم که چون دوست پسر داشته پس مشکل داره.اینو وقتی بفهمم که هدفش از دوست پسر داشتن چی بوده و چطوری بوده میتونم نظر بدم.که لازمش اینه که برم جلوتر و بشناسمش.
4-این جمله یعنی چی؟

گرچه با معیارهایی که شما داری مطمئنا بازم با خانوم هایی آشنا میشی مثل ایشون.
یعنی معیارام مشکل دارن ایا؟ایا منظورتون اینه که اون خانم مشکل دارن دوباره ایا؟
5- من مشکلی ندارم که اگه ایشون با معیار های من یکی نبودن یا حتی من رو قبول نداشتن ازشون دل بکنم.مشکلم اینه که میخام برم جلو تا با چشام ببینم که به هر دلیلی ما به هم نمیخوریم.نه این که چیزی که حالا حتی از دور به چشمم عالی میاد رو همینطوری بدون امتحان رد کنم.شما تضمین میدی چند سال دیگه حسرتشو نخورم؟

-------------------------------------------------------------------------------------
زندگی موفق گرامی:
1-دوست من بله از روی نگاه نبوده.خیلی به جملتون خندیدم.وقتی یه سال همه حرکاتشو زیر نظر داشته باشی شاید بشه.درضمن من نمیگم ایشون کامل هستن.میگم فک میکنم واگه مساله ای هم هست، باید بهم ثابت شه وهمینطوری از دور نمیتونم رد کنم .تهش میرم اشنا میشم باهاشون و بعد میفهمم که بهم نمیخوریم.مارو به خیر وایشون به سلامت.ولی میدونید به کسی تمام روز رو فک کنید و نرید جلو یعنی چی؟وقتی هر از چند وقتی نمی بینمش به خودم بدو بیراه میگم که چرا دنبالشی؟ولی وقتی مثلا می بینمش همه چواب هامو پیدا میکنم جالبه نه.ولی دردناکه...
2-از نظر من اگه روابط ایشون با دوستان پسرشون به منظور ازدواج بوده مشکلی نداره.خودم هم دوست داشتم همچین روابطی با دخترها داشته باشم اما نخاستم ونرفتم.
3-چرا همه حمله می کنید اخه.فک نمی کردم این همه مساله منفی باشه داخلش.
مساله اون نیست فعلا.مساله سر شرایط من و مرحله ی اوله.هنوز به مرحله ی ایشون نرسیدیم که ایشون رو کامل بشناسیم که.بله ایشون میتونه خیلی چیزها باشه و خیلی چیزها نباشه.فعلا مشکل من خودم هستم.
خیلی راحت میگید که فراموشش کنم.اگه راحت بود سوال نمی کردم که.
ولی حق من نبود که اینطوری درگیر بشم :((
دوستون دارم خیلی.کاشکی میشد ماهم جواب لطفتون رو یه جوری بدیم:))

- - - Updated - - -

دوست عزیز صالح92 بسیار منطقی بحث کردید.
دقیقا همونی که تودلم بود رو گفتید و پرسیدید.
معیار های من چیه؟همون معیار های شماست؟تعادل توی همه چی.فهم وشعور و واکنش مناسب توی شرایط سخت.عاقلانه تصمیم گرفتن .اخلاق.دین
اخ که حرف دلم رو گفتی عزیز.ایا اونم مهاجرت میکنه؟ایا شرایط اپلای واسه اونم فراهمه؟
نوچ امکان خواستگاری اصلا و ابدا نیست.
من صددرصد میرم .ارشد هم فقط برای تقویت رزومم هست واسه ان شاءا... top 10 یا top 100
اما برگشتنم احتمالش کمه.حالا اونموقع بهش فک میکنم:))
قربون همتون که انقد گلید خداااااااا.....

مجدادا سلام

نقل قول:

---

-احتمالا خونوادشون از نظر ازادی از خونواده ما راحت تر باشن.من مشکلی ندارم چون قراره زندگیم اونور اب باشه و این مسائل فقط مال اینجاست...

---

نقل قول:

---

تعادل توی همه چی.فهم وشعور و واکنش مناسب توی شرایط سخت.عاقلانه تصمیم گرفتن .اخلاق.دین

---

به نظرتون اینجا تناقض وجود نداره؟

نگفتید که با شناخت فوق العاده کم و ناچیزی که تا همین حالا پیدا کردید چه قدر ایشان با معیارهای شما تناسب دارند؟

نقل قول:

---

نوچ امکان خواستگاری اصلا و ابدا نیست.

---

با این پاسخ اصلا جای بحثی باقی نمی مونه.....
ان تاپیک را حتما بخونید.... و ببینید چه قدر ان اقا الان دارند اذیت می شوند.... چرا که خانمی که مدتی صبر کرده بودند دیگر صبرشان به پایان رسیده و رفته اند.......

نقل قول:

---

با سلام
اشتباه شما این بوده و اکنون هم هست که دل به کسی می بندید که تعلقی به شما ندارد. عاشق کسی می شود که در تعهد شما نیست.
شما مانند کسی هستید که بدون سند زدن یک زمین ، می رود و درون آن همه سرمایه احساسی خود را خرج کرده و چند برج چند طبقه ایجاد می کند. و حالا یا باید تخریب کند یا واگذار.

لطفا مقاله ای را که سالها پیش برای هزاران هزار نفری که چون شما وارونه به قضایای ازدواج وارد می شوند داشته ایم بخوانید :(

امیدوارم که مشکل شما تجربه ای شود هم برای خودتون

و هم برای دیگران که این پست را می خوانند.)

اگر شرایط ازدواج ندارید.........(دمیدن در تنور احساسات ممنوع)

---

این بخشی از پاسخ مدیر همدردی به ایشان است... اگر مایل بودید ادامه اش را بخوانید کلیک کنید

و بهتر دست از احساسی عمل کردن بکشید و اگر مایل بودید نام کاربری دیگری را انتخاب کنید تا شما را به یاد ایشان نیندازد و از طریق تماس با ما اطلاع دهید تا تغییرش دهند...

و در انتها باید بگویم که صالحه هستم.

و طبق قوانین کاربران فقط سه پست در روز می توانند ارسال کنند.... پس می خواهید صبر کنید تا دوستان دیگر نیز نظرشان را بفرمایند و بعد اگر موردی بود بفرمایید.

موفق باشید.

صالحه خانم عزیز :58::58:
ممنونم
تاپیک رو خوندم .البته تنها نکته ی مشترکمون با ایشون نبودن شرایط مناسب برای ازدواجه.
ببینید من منطقی هستم خب؟در واقع از اول میدونستم که جواب دوستان چی خواهد بود اما گفتم شاید بازم راه دیگه ای باشه.
در عین حال که به شدت ایشون رو میخام درعین حال که 6 ماهه جلوی چشمامه،درعین حال که بچه نیستم اما شبای زیادی واسش چشام خیس بوده، اگه تا یک ماهه دیگه به هر دلیلی کاری از دستم بر نیاد ایشون رو به طور کامل از ذهنم پاک میکنم.
گرچه خیلی خیلی سخته باور کنید سخته.
اما معیار های مهم تری از خودم توی زندگیم دارم مثل خونوادم که علتش رو اینجا نمیگم چون تا همینجا که همه چی خوب بود گفتید
نه چه برسه به یه سری مشکلاتی که از نظر من خیلی بزرگه و مربوط میشه به خونوادم و نیاز اون ها به کمک های من.
احساس میکنم توی این یه سالی که این احساس رودارم خیلی رشد کردم.چون خیلی سختی کشیدم و به قبل از اون دوران که فکر میکنم می بینم چقد بی ارزش بوده فکرام.
عشق من به ایشون بسیار پاک بوده و نسبت به دیگرانی که دوست پسر یا دوست دختر هم میشن خندم میگیره و فک میکنم که اونها کمترین سطح از علاقه و دوست داشتن رو درک کردن.
البته بعد از این قضیه هم انگیزه ای جز خونوادم واسه ادامه ندارم.جدی میگم.مگه این که به گفته ی شما زمان حلش کنه.
تا اینجای زندگیم تنها چیز زیبایی که تو عمرم دیدم همین حس بوده به ایشون.
اره گویا مسیر ما به همدیگه راهی نداره.باشه هرجا میره ارزوی من واسه خوشبختیش اونو در بر می گیره و اون نخواهد دونست که این خوشحالی و شادی اون از چه بابته...
میرم به سمت حذف کردن اون.امیدوارم به حذف خودم منجر نشه.......
خداکنه که بارون بباره اخه تورو به یاد من میاره

سلام
درود درود درود
خانمهای محترم تالار یک سوال اساسی دارم
شما معتقدید که مردها نباید از روی ظاهر عاشق کسی بشن و از طرف مقابل خواستگاری کنند (اصل اول همه خانم ها)
بعد معتقدید که مردها باید اخلاق و رفتار یک دختر رو ببینند و عاشق اخلاقیات و خلق و خو و شخصیت یک خانم بشند نه ظاهر (اصل دوم همه خانم ها)
اما در کنار این موارد معتقدید که پسر نباید راه دوستی را در پیش بگیرد و باید از طریق سنتی و بصورت رسمی از شما خواستگاری کند (اصل سوم نیوتن ... 100 درصد موافقم )
بنظرتون میشه اون پسر بدون اینکه با دختر دوست باشه و مدتی با هم باشن عاشق رفتار و اخلاقیات دختر بشه
؟؟؟
این سه حالت و فرض تواما ممکن نیستند!!!!!!!!!!

من فردی هستم که نسبت به ایرادات دوستی و اشتباه بودن اون کاملا مثل شما فکر میکنم اما نسبت به دو اصل دیگه 180 درجه با شما مخالفم

فرضا وقتی من یک دختر رو در خیابون میبینم و حس میکنم ظاهرش همون چیزیه که مد نظر منه و بواسطه پوششی که داره و آرایشش و سایر مسائل تا حدودی حدس میزنم که جایگاه اجتماعی و فرهنگی و مذهبی خودش و خانوادش در چه حدیهو حتی در خصوص سنش و اینکه از لحاظ تفکرات به هم میخوریم تخمین میزنم
بعد به خواستگاری طرف مقابل میرم و جایگاه خودش و خانوادش رو یک بررسی اولیه میکنم اگر همون چیزی بود که به من میخورند در دوران آَشنایی که به نظرم حداقل 6 ماهه سعی میکنم خلقیات طرف مقابل رو بسنجم
و در نهایت ازدواج و ...

لطفا انقدر این موضوع رو پیچیده نکنید

هر پسری میگه من از ظاهر یه دختر خوشم اومده و فکر میکنم همسر ایده آل منه فوری دلسردش میکنید
خوب پس باید از چه چیزیش خوشش بیاد که پا پیش بذاره (همینجا یه نکته کنکوری بگم:در این جمله واج آرایی حرف شین رخ داده است )

وقتی دوستی رو منع میکنیم چطوری میتونیم از پسرا انتظار داشته باشیم که بواسطه اخلاق طرف مقابل پا پیش بذارن

نمونه زنده این موضوع خانم صبوری هستند که گفتند سر کار برخورد خشک و رسمی دارند و حتی عصبانی شدند و ...

لطفا توقع نشدنی و غیر ممکن از دیگران نداشته باشید

پسرها در روابط دوستی دنبال این نیستند که عاشق اخلاقیات دختری شوند. هدف از روابط دوستی را همه می دانند. در این روابط همه چیز هست به جز عشق. آن چیزی هم که این افراد عشق می نامند فقط یک حالت انگیزشی معطوف به هدف است نه یک عاطفه خاص و در مغز آنها حالتی شبیه به اختلال وسواس فکری عملی و اعتیاد رخ میدهد. همان فرایندها تکرار می شود در همان ناحیه مغز. این بهترین حالتش است. بیشتر پسرها دنبال ارضای نیازهایشان هستند و الان بیشتر پسرهایی که وارد این روابط شده اند فقط با یک دختر رابطه ندارند. عشقی که شما می گویید بیشتر بعد از زندگی مشترک شکل می گیرد و بستگی به شخصیت زوج ها دارد. قبل از ازدواج یک علاقه دقت کنید علاقه نه عشق لازم است.

با سلام

نقل قول:

---

بنظرتون میشه اون پسر بدون اینکه با دختر دوست باشه و مدتی با هم باشن عاشق رفتار و اخلاقیات دختر بشه؟؟؟

---

در ابتدا قرار نیست عاشق بشوند بلکه قرار اشنا بشوند.

نقل قول:

---

فرضا وقتی من یک دختر رو در خیابون میبینم و حس میکنم ظاهرش همون چیزیه که مد نظر منه و بواسطه پوششی که داره و آرایشش و سایر مسائل تا حدودی حدس میزنم که جایگاه اجتماعی و فرهنگی و مذهبی خودش و خانوادش در چه حدیهو حتی در خصوص سنش و اینکه از لحاظ تفکرات به هم میخوریم تخمین میزنم
بعد به خواستگاری طرف مقابل میرم و جایگاه خودش و خانوادش رو یک بررسی اولیه میکنم اگر همون چیزی بود که به من میخورند در دوران آَشنایی که به نظرم حداقل 6 ماهه سعی میکنم خلقیات طرف مقابل رو بسنجم

---

وقتی فردی را در خیابان ببینید، خیر امکان اشنایی با اخلاق و منش و شخصیت دختر خانم وجود ندارد.
ولی هنگامیکه با خانمی در محیط دانشگاه اشنا می شوید علاوه بر ظاهر با طرز فکر و گفتار و رفتار ایشان نیز تا حدی، حتی خیلی کم اشنا می شوید و همچنین می توانید از علاقه و استعداد و اهداف تحصیلی ایشان نیز تا حدی اطلاع کسب کنید و اگر پسندیدید، به طور رسمی جهت اشنایی بیشتر اقدام فرمایید.
ایشان در دانشگاه اشنا شدند، انتظار می رود که علاوه بر ظاهر، دیگر نقاط قوت ایشان را هم دیده باشند....

از اقایان اطلاع ندارم که چه قدر ظاهر برایشان اهمیت دارد ولی بعنوان یک دختر ظاهر را معیار اول برای انتخاب اصلا نمیدانم و فکر نمی کنم که صرفا با دیدن ظاهر فرد امکان کسب اطلاعات کافی فراهم شود....همچنین به نظرم با ظاهر میشه سازش کرد ولی با اخلاق بد اصلا.

نقل قول:

---

هر پسری میگه من از ظاهر یه دختر خوشم اومده و فکر میکنم همسر ایده آل منه فوری دلسردش میکنید
خوب پس باید از چه چیزیش خوشش بیاد که پا پیش بذاره

---

http://www.hamdardi.net/thread-9311.html
این تاپیک را ببینید.... موارد مشابه در انتخاب دختر هم صدق می کنه.....

و از مدیرهمدردی بابت ارسال این پست عذرخواهی می کنم....
جناب معاون کلانتر جهت ادامه بحث باید به انجمن ازاد مراجعه کنیم.....

جناب "من بدون سحر" اگر مایل بودید این کتاب را هم مطالعه بفرمایید.
http://www.hamdardi.net/thread-33505.html

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط man-bedoone-sahar

دختر:
1-زیبا (از نظر من خیلی)
2-ارایش میکنن همیشه اما رفتارشون سنگینه و از سبک صحبت هاشون معلومه که با درک وشعور هستن حتی نسبت به بقیه دخترهای ورودی ما.
3-با دو تا از پسر ها دیدم که مدتی بودن و حتی با یکیشون قرار ازدواج گذاشتن اما بدلیل اعتیاد پسر قضیه منتفی شده.
4-هیچکدوم از اون دو پسر از نظر من ویژگی های مردونه و یا حتی پسرونه نداشتن متاسفانه و من نمیدونم که همچین خانمی چطور همچین پسرایی رو انتخاب کرده بودن.اون پسرها میدونم که با دخترهای دیگه رابطه جنسی داشتن البته نه با ایشون.این موضوع نگرانم کرد.
5-بین دوستان دخترشون محبوب و اجتماعی هستن.
6-احتمالا خونوادشون از نظر ازادی از خونواده ما راحت تر باشن.من مشکلی ندارم چون قراره زندگیم اونور اب باشه و این مسائل فقط مال اینجاست...

---

ایشون از دوست پسرهایی که انتخاب کرده و روابطی که داشته وضعیتش معلومه.
شما می گی من نمی دونم چرا اینا رو انتخاب کرده؟
تازه تضمین هم می کنی پسرها با بقیه رابطه داشتن، با ایشون نداشتن!!

حرفهایی که در مورد خوبی دختر خانم زدی (زیبایی و نجابت و خانواده و ....) مستنداتی براش نداشتی، ما هم که ندیدیم، قبول.
اما برای احتمال "نامناسب" بودنش یک سند خیلی خوب ارائه کردی.

1- دوست پسر داشتند. اونم دوتا (تازه به قول آقای خاله قزی، تا اونجایی که شما خبر داری. بقیه اش بماند)
2- دوست پسرهای مذکور دوست دخترهااااایی داشتند. هر دختری با پسری که دوست دخترهاااااایی داشته دوست نمی شه. برای دخترها هم مهم هست طرفشون کیه. حتی برای دوستی. مگر این که خودش هم ...
3- دوست پسرهای مذکور یکیش معتاد از آب دراومده. درسته دختر نمی تونه خیلی مقصر باشه. ولی جذب همچین شخصیتی شدن و با همچین کسی بودن ( که اعتیادش راحت تو دانشگاه مطرح است!! ) خیلی نکته مثبتی نیست.
4- دوست پسرهاش با دوست دخترهای قبلیشون رابطه جنسی داشتن. با دختر مورد نظر شما هم چون دوست نداری، می خوای باور کنی که نداشتند!

این ور آب و اونور آب هیچ فرقی نداره. چیزی که تعیین کننده است خانواده و تربیت فرد هست.
قرار نیست تربیتش عوض بشه که. شخصیتش شکل گرفته است. اونور آب دستش باز تر میشه. اگر شما اینجا نمره ات 50 است، اونجا بشه 70
ایشون نمره ی 60 داشته باشه، می شه 80
(منظورم از این اعداد فقط میزان تغییر است. تعیین جهت و نوع و ... با خودتون)


جواب همه دوستان را با تمسخر و چند تا شکلک و ... دادی که خیلی جالب نبود. می شه بدون غش و ضعف کردن از خنده هم جوابی را رد کرد و بدون خخخخخخخ مخالفت کرد.

سلام
خانم صالحه چرا دعوا میکنید (معلومه که خیلی دلتون پره)
من فقط مثال زدم که فرضا اگر دختری را در بیرون ببینیم
که شما خیلی کامل به مثال نگاه نکردید (دختران خیابانی و... !)بعد هم که منو ارجاع دادید به آقای مدیر و اینکه صحبت نکنم و ...

استفاده از واژه خیابان فقط بیان یک مثال در نوشته من بود من اون واژه رو اصلاح میکنم
فرضا وقتی من یک دختر رو در خیابون(این کلمه رو اصلاح میکنم) در دانشگاه میبینم و ...

اما در خصوص تاپیکی که ارجاع دادید و بعبارتی کار من رو خیلی راحت کردید اولا یک سوال : شما چهار بند اولیه اون مقاله رو خوندید!!!

یكم :
هر ‌پسری بر اساس سلیقه، طرز نگرش،‌اعتقادات،‌وضعیت اقتصادی، احساسات،‌ و تفكر خود به دنبال همسر می گردد.

دوم :
در بین پسرها هم مثل دختران پراكندگی و تفاوت گسترده ای وجود دارد، یعنی هر پسری بر اساس مواردی كه در بند یك برشمردیم ، دیدگاههای مختلفی برای انتخاب همسر دارد.

سوم:
البته دخترها هم متفاوتند و ایده آلهایشان در زندگی و توقعاتشان از همسرشان متفاوت هست.

چهارم :
با توجه به موارد بالا هر دختری نمی تواند برای هر پسری ایده آل باشد و به عكس
مثلا: برای یك پسر مذهبی ، دختری كه آرایش می كند و بیرون از منزل می آید مطلوب نیست. و برای دختر مذهبی نیز پسری كه با دختران بگو و بخند دارد مطلوب نیست.

اما مثالی که زدم رو بر اساس چهار بند مقاله ای که معرفی کردید ولی با دقت نخوندید شرح میدم :

فرضا وقتی من یک دختر رو در دانشگاه میبینم و حس میکنم (احساسات بند 1) ظاهرش همون چیزیه که مد نظر منه (یعنی همون سلیقه بند 1) و بواسطه پوششی که داره و آرایشش (مثال بند 4)و سایر مسائل تا حدودی حدس میزنم که جایگاه اجتماعی و فرهنگی و مذهبی (اعتقادات و وضعیت اقتصادی بند 1) خودش و خانوادش در چه حدیه و حتی در خصوص سنش و اینکه از لحاظ تفکرات به هم میخوریم (تفکر بند 1) تخمین میزنم
بعد به خواستگاری طرف مقابل میرم و جایگاه خودش و خانوادش رو یک بررسی اولیه میکنم اگر همون چیزی بود که به من میخورند در دوران آَشنایی که به نظرم حداقل 6 ماهه سعی میکنم خلقیات طرف مقابل رو بسنجم
.................................................. ...
تا اسم ظاهر رو آوردم خیلی حساس شدید
اولا منظور من از ظاهر فقط صورت و فرضا چشم و ابرو و گونه و بینی و این چیزها نبود منظور من انطباق مشخصات غیر باطنی و مشهود طرف مقابل با معیارها و خواسته های خودم بود حالا چه صورتش چه قدش چه اندامش چه پوشش چه صداش چه نحوه راه رفتنش چه آرایشش چه مدل حرف زدنش چه برخوردش و ...............

ثانیا چرا تا اسم ظاهر میاد هرج و مرج میشه
یعنی پسرا از ظاهر یک دختر بی بند و بار بیشتر از یک دختر سنگین و با وقار و باشخصیت خوشششون میاد و اونو برای ازدواج انتخاب میکنند!!!؟؟؟(سوء تفاهم محض!!!)

تازه اگر فقط جنبه زیبایی رو در نظر بگیرید من نگفتم و نمیگم و نخواهم گفت که همسرم مدل یا مانکن باشه یا عروسک باربی ، شاید من از همسری خوشم بیاد که چاق و قد کوتاه باشه یا لاغر و قد بلند یا چشماش درشت باشه یا چشماش ریز باشه (گفتم اگر فقط جنبه زیبایی ملاک باشد امیدوارم همین مثال بعدا داستان نشه ...)

مگه توی بند دوم مقاله نگفته :در بین پسرها پراكندگی و تفاوت گسترده ای وجود دارد، یعنی هر پسری، دیدگاههای مختلفی برای انتخاب همسر دارد.
چرا فکر میکنید پسر ها فقط با دخترایی عمل کرده یا خیلی زیبا ازدواج میکنند ؟تا جایی که من میدونم اکثر پسرها از دختران خیلی زیبا گریزانند و مثلا میگند فلانی چون خیلی زیباست به هم نمیخوریم و همین باعث میشه طرف اون دختر نرند

بعضی ها هم که خیلی خشک و بسته فکر میکنند زیبایی رو عامل منفی میدونند مثلا میگند معلوم نیست که تا حالا با چند تا پسر دوست بوده یا این دختر بعدها به من خیانت میکنه و ...

نقل قول:

---

از اقایان اطلاع ندارم که چه قدر ظاهر برایشان اهمیت دارد ولی بعنوان یک دختر ظاهر را معیار اول برای انتخاب اصلا نمیدانم و فکر نمی کنم که صرفا با دیدن ظاهر فرد امکان کسب اطلاعات کافی فراهم شود.

---

در بند 3 گفته شده که :دخترها متفاوتند و ایده آلهایشان در زندگی و توقعاتشان از همسرشان متفاوت هست.

پس شما که ایده آل هاتون متفاوته نباید ایده آلهای دیگران رو بواسطه اینکه شبیه شما نیست نادرست بدونید

نقل قول:

---

هنگامیکه با خانمی در محیط دانشگاه اشنا می شوید علاوه بر ظاهر با طرز فکر و گفتار و رفتار ایشان نیز تا حدی، حتی خیلی کم اشنا می شوید

---

خودتون هم قبول دارید که خیلی کم و در حد نزدیک به صفر میشه آشنا شد بعد انتظار دارید طرف مقابل بر اساس اخلاق شما بیاد خواستگاریتون
بازم اون جمله ای که بهش ایراد گرفتید و بد تفسیرش کردید رو کنار جمله اتون میذارم
فرضا وقتی من یک دختر رو در دانشگاه میبینم و حس میکنم ظاهرش همون چیزیه که مد نظر منه و بواسطه پوششی که داره و آرایشش و سایر مسائل تا حدودی حدس میزنم که جایگاه اجتماعی و فرهنگی و مذهبی خودش و خانوادش در چه حدیه و حتی در خصوص سنش و اینکه از لحاظ تفکرات به هم میخوریم تخمین میزنم

چون دانشگاه محل تحصیله و محل ابراز تفکرات شخصی و برقراری رابطه نیست تا بشه از خلق و خو طرف مقابل سر درآورد
محل کار و سایر محیط های اجتماعی هم به همین شکل

زمانی که من دانشجو بودم دختر های کلاس فقط سر ساعت وارد کلاس میشدند و تمام فکر و ذکر ما پاس کردن درس و توجه به صحبت های استاد بود و بلافاصله بعد از اتمام درس از کلاس خارج میشدیم و به هیچ وجه هیچ پسری با هیچ دختری بجز سلام علیک حتی احوالپرسی هم نمیکرد و سر کلاس همه ساکت بودند ومثلا دختر ها از خلق و خوی خودشون چیزی نمیگفتن
و مثلا نهایتا از روی آرایشی که کرده و نشست و برخاستش یا لحن حرف زدنش حدس میزدیم که طرف مقابل مذهبیه و خانواده مذهبی داره و مثلا من که مذهبی هستم مشخصاتش با من میخونه

یعنی از روی مشخصات ظاهری طرف مقابل میشد یه حدس هایی به قول شما خیلی کم زد که طرف مقابل به ما میخوره یا نه

شاید شما با هم اردو و مسافرت و گشت و گذار میرید یا سر کلاس استادتون بجای درس نظرات شخصی شما رو میخواد که مثلا بجای فرمول نیرو ازتون میپرسه نظرتان راجع به خوشبختی چیست

نمیدونم چرا انقدر مسر هستید که کسی که در محیط دانشگاه از شما خواستگاری میکنه یعنی با خلق و خو و تفکرات شما آشنایی داشته
در حالی که طرف مقابل فقط یه محک خیلی کوچک از شما زده و بر اساس ظواهر اومده جلو

و با خودش اینطور تصمیم گیری کرده که در جلسات خواستگاری و آشنایی از روحیات و خلق و خوی شما خبر دار میشه

بازم میگم اصلا از دید شما به قضیه نگاه میکنیم من از صورت زیبای یک دختر خوشم میاد بعد چه اتفاقی می افته همون لحظه خطبه عقد رو بین ما میخونن

یا مراحل خاصی قراره طی بشه
مثلا من از دختر مورد نظر درخواست میکنم به خواستگاری اش برم بعد در جلسه خواستگاری خانواده ها همدیگه رو میبینند و به برسی هم میپردازند
و ما در خصوص معیار هامون صحبت میکنیم و جلسات نامزدی و شناخت رو دنبال میکنیم و در نهایت ازدواج


خانم صالحه اما تکلیف افرادی که در رشته اشان دختر تحصیل نمیکرده چیه یا اونهایی که مثلا 15 نفر پسر و 2 نفر دختر در کلاس بودند
یا افرادی که در محیط کار یا محیط های اجتماعی با دختر ها سر و کار ندارند یا با تعداد انگشت شماری دختر زیاد در رفت و آمد هستند (مثل خود من)
با این تفاسیر من فقط میتونم از بین 3 یا 4 دختر همسر ایده الم رو انتخاب کنم و اگر نشد از فامیل !!!؟؟؟
اگر مثلا وارد یک دفتر بیمه بشم و فقط اونجا یکبار کارداشته باشم و دختری رو ببینم که به نظرم با معیار هام میخونه باید چیکار کنم ، کارمند اون قسمت بشم !!
یا ازش خواستگاری کنم و وارد فاز شناخت بشم


خانم صالحه گرامی من فقط بصورت کلی گفتم چون در چند تاپیک دیگه هم این موضوع بصورت موازی توسط اعضای خانم این تالار داره بیان میشه که پسر نباید بر مبنای ظاهر دختر از طرف مقابل خواستگاری کنه و باید باطن دختر رو بسنجه و ... که به نظر نشدنیه

امیدوارم از حرفام ناراحت نشده باشید :72:
بحر حال حرفی که به نظرم لازم بود رو گفتم و دیگه ادامه نخواهم داد
.................................................. .................................................. ...........
دوست عزیز
آقای man-bedoone-sahar
من چند سال از شما بزرگترم و اگر من رو بعنوان برادر بزرگ و دوست خودت بدونی نه یک مشاور (که در واقعیت هم مشاور نیستم)
شاید باورت نشه ولی بارها در دوراهی که شما الان در اون قرار گرفتی حظور داشتم و بجای شجاعت فراموشی رو انتخاب کردم

یه ضرب المثل هست که میگه نقد رو بچسب نسیه رو ول کن
اولین و مهمترین لازمه تشکیل خانواده برای هر مردی داشتن شغل مناسب و بزاعت مالیه

منم قرار بود وقتی فارغ التحصیل میشم با توجه به افرادی که فارغ التحصیل رشته ما بودند و تخصص من رو داشتند ماهی 20 میلیون حقوق دریافت کنم اونم فقط با مدرک کارشناسی و چند نرم افزار محدود

اما واقعیت اینه که در حال حاظر بیکارم و حتی هزار تومن هم پول به حساب من ریخته نمیشه و وضع مالی من فاجعه باره

شما گفتید خانوادتون بنیه مالی قوی ندارن که دیگه بدتر

خدا رو شکر میکنم که بقول نوشته خودت به نقل از مدیر همدردی در تنور احساسات ندمیدم و با فراموشی خاموشش کردم

باور کن همین که طرف مقابل رو از خواسته قلبی و علاقه خودت مطلع کنی بعد از چند روز از کار خودت پشیمون میشی و نسبت بهش مسئولیت پیدا میکنی و زیر بار مشکلات فراوانی میری

متاسفانه برادر من و بعضی دوستام همچین کاری رو کردند و بجای اون فانتزی هایی که از بودن با دختر مورد علاقه اشون در ذهنشون بود دوران کابوس واری رو تجربه کردند

هیچ دختری انقدر صبر نداره و حاظر نیست تحت این شرایط به پای خواستگارش بمونه و حتی اگر بمونه فشار زیادی به شما وارد میشه چون دروغ یا راست از فردای اون روز کلی خواستگار برای اون دختر پیدا میشه و خانواده اون دختر و علی الخصوص پدرش اون دختر رو در فشار و منگنه قرار میده تا زودتر بله رو به خواستگاری که وضعیت خوبی داره بده و اون دختر همین فشار رو چند برابر میکنه و به تو انتقال میده

پس تا وقتی که کار و درآمد مناسب و لازم جهت گذران زندگی رو نداری دور ازدواج و عشق و عاشقی رو خط بکش که لذت نامزدی پسر بیکار مثل لیمو شیرین بعد از مدتی کوتاه تلخ تلخ میشه و فقط دنبال این میگردی که همه چی رو قورت بدی یا هر چیزی که داری میخوری رو بریزی بیرون و تلخیش تا مدت زیادی کامت رو تلخ نگه میداره

بهت حق میدم چون تا حالا جلسه خواستگاری رو تجربه نکردی و زیر بار مسئولیت و توقعات خانواده دختر نرفتی تا ببینی چه حسی داره !

نقل قول:

---

به خودم قول داده بودم تا تکلیف درس وکارم مشخص نشه دنبال احساساتم رو نگیرم یا به قول یکی از بزرگای عزیز این سایت وقتی شرایطش رو نداری دمیدن در تنور احساسات ممنوع (این مورد هم نمیدونم چرا اینطوری شد.من سرم پایین بود همیشه :(( )

---

پس خیلی عجولانه اقدام نکن و اول شرایط ازدواج رو محیا کن

در خصوص اینکه اون دختر دوست پسر داشته و حتی تا خواستگاری پیشرفته و پسره معتاد هم بوده و با دخترای دیگه رابطه جنسی داشته

به نظر من نشون میده اون دختر چقدر سطح پایین فکر میکنه و اصلا گزینه مناسبی برای ازدواج نیست و حتی اگر اون دختر واقعا سنگین و پاک باشه همین مسئله بعداز ازدواج دغدغه اصلی ذهن تو میشه که نکنه قبلا رابطه داشته و بهم دروغ گفته و ...


موضوع مهم اینه که تو نسبت به اون دختر دچار احساسات شدی و قلبت پیش اونه و اینطوری نمیتونی تصمیم صحیح رو بگیری

عاشق کر و کور میشه و بدی ها رو نمیبینه

به نظرم یا شرایط رو محیا کن یا به همین ارتباط چشمی هم که داری پایان بده

کاری که من بارها مجبور به انجامش شدم و انجامش دادم اما بعد ها متوجه شدم بهترین کار ممکن رو کردم

موفق باشی

جناب معاون دوست داشتنی بحث شما شخصی و فقط داری خودت را میبینی خوب منم مرد و همجنس همیم
80% دنبال سرگرمی و رابطه جنسی و بغل کردن ببخشید بوسیدن و دست زدن به بدن دختر هستند پسرا..........
مودبانش این بود ببخشید دیگه جلوتر نمیرم:72:

این بنده خدا man-bedoone-sahar فکر کنم هنوز خیلی بچست و توی رویا زندگی میکنه همونجایی که هستی باش فدات شم فکر میکنه زن گرفتن مثل دوست دختره گرفتی خوشت نیومد بندازیش کنار یکی دیگه بگیری نه فدات شم از این خبرا نیست.

با سپاس بسیار بسیار بسیار زیاد از بانو شیدای گرامی :72::104::104::104: من بیش از اندازه موشکافی نکردم موضوع دوست پسر داشتن این دخترخانوم را و شما چون خودتم دختری و همجنس خودت را بهتر میشناسی خیلی بهتر راهنمایی کردین و نظر دادین.

موضوع ایشون در مورد ازدواج کردن را کلاب زارین کنار دوستان فعلا مسئله اینه ایشون این دختر خانوم را دوست دارن همین و بس.خواهشا روی این موضوع متمرکز بشید :72:

معاون جون فدات شم اتفاقا منم همین آشنایی قبل ازدواج را تجربه کردم نتیجشم دوسال به باد رفتن عمر و احساسم بوده :227: نتیجه گیری که من کردم:.

خواستگاری سنتی زیر نظر خانواده ها + عاقلانه رفتار کردن + 3جلسه صحبت کردن توی منزل و چند جلسه اضافه تر توی کافی شاپ + نامزدی و عقد و دوران شناخت

بهترنی و مطمئن ترین راهه.البته رفتن پیش مشاور به هیچ عنوان نباید فراموش بشه و کاملا الزامیه حداقل 2یا 3جلسه:72:

سلام جناب معاون کلانتر گرامی

خیر عصبانی نیستم.... جدی بودن را دعوا نپندارید..... دل پری ندارم.....ولی طلاق دختران جوان را در کمال ناباوری شاهد بودم.... مانند دوست 22 سالم که عقد کرده بود و هنوز جشن نگرفته بود و در اوج جوانی و با کلی ارزو مطلقه شد......
هرگز منظورم دختر خیابانی نبود(ببخشید که این کلمه را نوشتم).... منظورم این بود که وقتی دختر خانم خوبی را در خیابان و یا هر نفطه ای از شهر برای چند لحظه می بینید امکان کسب اطلاعات اولیه کافی مقدور نیست.... البته اگر کسی راه دیگری سراغ ندارد شاید این هم روشی برای اشنایی باشد.

نقل قول:

---

خودتون هم قبول دارید که خیلی کم و در حد نزدیک به صفر میشه آشنا شد بعد انتظار دارید طرف مقابل بر اساس اخلاق شما بیاد خواستگاریتون

---

بله قبول دارم که این روش، روش سختیه.... و خودم در اینباره یک سری سوال دارم که در اینده یک تاپیک در انجمن ازاد جهت یافتن پاسخ سوالاتم باز می کنم......
بیشتر از این دیگر امکان نقض قوانین جایز نیست....
اگر عمری بود در اینده در انجمن ازاد با شما گفتگو می کنم.....

نقل قول:

---

امیدوارم از حرفام ناراحت نشده باشید
بحر حال حرفی که به نظرم لازم بود رو گفتم و دیگه ادامه نخواهم داد

---

خیر ناراحت نشدم... امیدوارم شما نیز ناراحت نشده باشید.....

موفق باشید

ببنید من روی حرفهای شما فکر کردم آقای بدون سحر. من اظهار نظری راجع به دخترخانم نمی کنم چون با عقاید شما آشنا نیستم و نمی دانم چه دختری برای شما مناسب است. اما راجع به حالتی که الان دارید. شما الان حالت شیدایی و شیفتگی شدیدی دارید. همه مشاورانی که من نظراتشان را خوانده ام یا سخنرانی هایشان را گوش کرده ام متفق القول هستند که در این حالت نباید تصمیمی برای ازدواج گرفت. در حالت های شیفتگی ( حالتی که الان شما دارید ) غمگینی و خوشحالی شدید نباید تصمیمی برای ازدواجتان یا هر انتخاب مهم دیگری بگیرید. همان طور که خودتان هم گفتید این حالت آنقدر شدید است که روی درس شما اثر گذاشته است. پس مطمئن باشید روی تصمیم شما هم اثر می گذارد. الان که این حالت را دارید ذهن شما می خواهد به هر طریق ممکن آرام شود و برای همین ترغیب می شوید که به ازدواج با این خانم فکر کنید.
پس بهترین کار این است که در قدم اول به فکر این باشید که به حالت عادی از نظر احساسی برگردید. حالتی کاملا ریلکس و آرام. بدون گریه و بی خوابی. بدون اینکه تمرکزتان به هم بخورد. بدون اینکه دایما نیاز داشته باشید به این خانم فکر کنید یا نگاهش کنید. بدون اینکه هیچ احساس فشاری داشته باشید. وقتی به این حالت برگشتید می توانید تصمیم گیری کنید. اما الان لطفا همه هم و غمتان را بگذارید برای بهبود حالتان.

دوست من نوپو
به نتیجه ای که میخاستم رسیده بودم با کمک دوستان عزیز.اما پاسخ شما باعث شد تا باز هم پست بگذارم.

لطفا همه را مثل هم نگیرید.من در طول این شش ماه حتی یک بار هم در رویاهایم با ایشان به رابطه ی جنسی فکر نکردم.درحالی که با هر دختر دیگه ای که
دیده بودم بله در رویاهایم انجا که دیگر دست مانیست به رابطه جنسی فکر کردم.به طور طبیعی نه اینکه داغون باشم.
اما به شدت تاکید میکنم که شرم داشتم اگر ذره ای از روی نیاز جنسی به این خانم فکر کنم.اینه تفاوتش واسه من بابقیه.
شاید قبول نکنید اما من از جانب خودم میتونم بگم که علی رغم سنم این مسائل از من گذشته جناب نوپوی محترم.
یعنی انقد بد نوشتم که فقط رابطه ی جنسی رو از پست هام برداشت کردید؟؟؟
متاسفم.البته حق دارید.
انقد این مسائل در جامعه ما دیده میشه که کسی مثل من حق حرف زدن هم پیدا نمیکنه.تر و خشک با هم میسوزن وانقد تاپیک هایی که نتیجه انها نرسیدن و
جدایی بوده دراین سایت هست که من برای لحظه ای حس کردم دوستان طبق عادت بدون درنظر گرفتن جزییات یک نسخه ی تکراری را برای همه می پیچند که
همه ی پسرها فقط به رابطه جنسی فکر می کنند و هر رابطه ای بین دختر و پسر حرام اندر حرام اندر حرام.
من فقط به خاطر نداشتن شرایط (پول لعنتی و نیاز روحی خونوادم به من)جلو نمی روم و عقل و احساسم با هم به شدت درگیر شدند.
گرچه هنوز به مرحله کامل شناخت از ایشون نرسیده ام اما حداقل کاش میشد جلو می رفتم و می فهمیدم.
که نشد که بشه.
باز هم ممنون.نظرتون تو خیل کثیری از شرایط حاکمه.

-----------------------------------
صالحه خانم گرامی
بله من نقاط قوت دیگری هم از این خانم دیده ام.نمیدانم چرا اکثرا اصرار دارن که ظاهر شخص را ملاک کنند برای من.اگر دقت کنید ظاهر جزو ملاک های 5 به بعد من بوده.من با
دید اولیه ایشون را بسیار هماهنگ با معیار هام دیدم.رفتارشون با اقایان با خانم ها.هوش درسی.سبک سوال و جواب هایشان.زیبایی و شیک بودن و ارایش در عین سنگینی.
ارایش ایشون در برابر دخترانی که در خیابون توتهران می بینید هیچه هیچ.
خب اینا اول راهه دیگه.بقیش رو هم باید برم جلو تا ببینم دیگه .از دور که نمیشه.امان از جواب های بعضی ها....
ولی بعله هنوز جا داره تا بشناسمشون.
که البته دیگه جا نداره دیگه همه چی تموم شد :((

----------------------------------
شیدا خانم غیر گرامی
شکلک خنده من نسبت به خانم صالحه مربوط به سوء تفاهم در مورد نام کاربری وجنسیت ایشون بوده.
نیازی نیست تا من اینجا گریه کنم تا فکر کنی جدی ام.تمام خونواده و فامیل رو من میخندونم ولی هیچ کس از دل من خبر نداره. کل کلاس ها با طنز سنگین من
همیشه شاده ولی کی از غم من خبر داره؟
بعد از چهار سال ، شخصیت تمام دختر ها و پسرهای ورودی برای همه مشخصه تا حدودی البته.
شما حق ندارید بدون مدرک درمورد بقیه نظر بدید.شما نمونه ای از اعضای جامعه ای هستی که من باهاش مشکل دارم.
از صحبت هاتون مشخصه میخواین برسین که این شخص رابطه جنسی داشته.از کجا میدونید؟فقط چون دوست پسر داشته؟
خب اگه رابطه جنسی داشته هم که دیگه همه چی تمومه .بحثی نداریم سرش.
اما لطفا واسه همچین مسائلی از احتمال صحبت نکنید.ما اینجا نیاز به قطعیت داریم،نیاز به شناخت.
درمورد انتخاب پسرها ، گاهی مواقع بعضی ها اشکالاتی رو در جنس مخالف نمی بینن که جنس موافق به راحتی می بینه.
ایشون جذب اعتیاد نشده.دفع شده پس نکته ی مثبتیه.یعنی فک کرده پسره مناسبه اما گفته بایداعتیادرو بذاری کنار که پسره قبول نکرده و بهم زدن.
من قبل از ایجاد احساسم با این خانم با اون پسرها بیشتر رابطه داشتم و جزئیات روابطشون رو با تک تک دختران میدونستم و همون موقع هم اونها می گفتن که
رابطشون با این خانم به یه شکل دیگه بوده وجدی بوده و بحث مسائل جنسی نبوده.اونا که نمیدونستن من قراره دو سال بعد به این خانم وابسته شم.
اینکه شاید خونواده اونها راحت تر باشند در مسائلی نسبت به خونواده ما.منظورم این بوده که خونواده ما خیلی به نظرم بسته هستند نه این که اون ها خیلی اوپنن.
-----------------------------------
جناب معاون کلانتر
نمیدونم چرا همه حرفاتو قبول دارم.شاید چون از لحاظ سنی بهم نزدیک تریم و شما گویا به عینه تجربه کردی.ولی نمیدونم چرا چند بار تجربه کردی؟
من که دیگه جایی واسه دختر دیگه ای ندارم تو قلبم حتی با فراموش کردن ایشون.هیچ دختری حتی بهترینشون یا زیباترینشون دیگه واسم مهیج نیست.
ممنونم ازت.دمت گرم.
اما با همه احساسی که بهشون دارم کر و کور نیستم واماده پذیرش واقعیات هستم. موضوع اینه که حتی اجازه دیدن واقعیات رو چه موافق چه مخالف هم ندارم.نمیذارن برم جلو که.
باشه چشم.فراموشش میکنم.اما فعلا یک ماه وقت دارم تا با یادش به زیبایی زندگی کنم.بعدش هم تموم.
دلنوشته :نمیدونستم که واقعا همچین حسی هم بین دختر وپسر هست تا این که حسش کردم.بی دلیل فقط اونو میخای.نفست بند میاد.
با اون احساس کنی خوشبخت ترین روی زمینی.شاید بگی یه بچه دیگه با احساسات عاشقانه کودکانش دوباره اومده اینجا پست میذاره.مهم نیست واسم.اگه تجربه کرده باشی اینو نمیگی. تا سال پیش چهارتا از دوستان صمیمیم همینطوری شدن ولی من باور نداشتم.
کاشکی یکی هم میگفت کجای کارم ایراد داشت که حالا باید این حسو به این قشنگی ببوسم بذارم کنار؟ رسم زندگی همینه ایا ؟ تا دل ببندی باید دل بکنی ؟ همیشه همینطوریه ؟ پس عجب دنیای قشنگی.....

- - - Updated - - -

اما با تشکر از همه دوستان در نهایت من بدلیل استدلال جناب معاون کلانتر و خانم صالحه راه فراموشی رو گرفتم ونه سبک استدلال ونتیجه گیری جناب نوپو.

سلام
من اصلا نگفتم فراموش کنید
من فقط در جواب شما که فرمودید همه معیارهاتون رو از نگاهشون فهمیدید داره گفتم همه اینها رو از نگاهشون متوجه شدید ؟
در غیر اینصورت مخالف نیستم
شما در درجه اول باید از ظاهرشون خوشتون بیاد که بتونید بقیه معیارها رو هم بسنجید
بعد هم در مورد اینکه فرمودید یه سری از موارد مثل حجاب و ... تو ایران فقط مهمه گفتم بنا به جایی که تشریف می برید حساسیتها تغییر پیدا می کنه اما از بین نمیره
در کل منظورم این بود که بدون شناخت نشستید این همه غصه می خورید
من جای شما بودم شرایطمو می سنجیدم بعد می رفتم باهاش بیشترآشنا میشدم ( البته با اطلاع خانواده ها) شرایطم رو هم کامل توضیح میدادم . حالا در این صحبت کردنها شاید معیارهاتون اصلا با هم نخوند . که کلا قضیه منتفی میشه اگر هم دیدید مناسب همید که طبیعتا ایشون حق دارن فکراشون رو بکنند و جواب بدن .

با سلام و احترام

نقل قول:

---

اگر دقت کنید ظاهر جزو ملاک های 5 به بعد من بوده

---

نقل قول:

---

دختر:

1-زیبا (از نظر من خیلی)

2-ارایش میکنن همیشه اما رفتارشون سنگینه و از سبک صحبت هاشون معلومه که با درک وشعور هستن حتی نسبت به بقیه دخترهای ورودی ما.
3-با دو تا از پسر ها دیدم که مدتی بودن و حتی با یکیشون قرار ازدواج گذاشتن اما بدلیل اعتیاد پسر قضیه منتفی شده.
4-هیچکدوم از اون دو پسر از نظر من ویژگی های مردونه و یا حتی پسرونه نداشتن متاسفانه و من نمیدونم که همچین خانمی چطور همچین پسرایی رو انتخاب کرده بودن.اون پسرها میدونم که با دخترهای دیگه رابطه جنسی داشتن البته نه با ایشون.این موضوع نگرانم کرد.
5-بین دوستان دخترشون محبوب و اجتماعی هستن.
6-احتمالا خونوادشون از نظر ازادی از خونواده ما راحت تر باشن.من مشکلی ندارم چون قراره زندگیم اونور اب باشه و این مسائل فقط مال اینجاست...

---

ببینید خودتون نقاط قوت بیشتر را ذکر نکردید و در نتیجه سوال کردم. قصد توهین را هم نداشتم.
بگذریم.... اگر نمی خواستید برید که همه چیز معلوم بود.... اول باید خواستگاری می کردید و...... ولی الان خب شرایط شما سخته.... البته من مشاور نیستم ولی پیشنهاد می کنم حتی اگه می خواهید یک جلسه برید مشاوره حضوری بگیرید و اگر مشاور هم نظر موافق داشتند بعد برید رسما خواستگاری کنید و ببینید نظر ایشان درباره زندگی در خارج از کشور و بقیه مسائل چیه... البته اول در اینباره مشاوره کنید و ببینید با این شرایط بیشتر تلاش کردن به صلاح است یا خیر......

موفق باشید
خدا یار و نگهدارتان.

لطفا از کلمات درست استفاده کنید.

شیدا خانم غیر گرامی

گزارش شد :81:

سوء تفاهم نشود آقای بدون سحر. من آن پست در جواب سوال جناب کلانتر نوشتم. این پست به شما مصداق پیدا نمی کنه چون شما اصلا صحبتی از رابطه نکرده اید.فقط گفتید که این خانم نظر شما را جلب کرده است و به او فکر می کنید. من اصلا اهل تهمت زدن به کسی نیستم.

درود بر همه عزیزان
دوستانی که خیلی به روش سنتی علاقه دارند لطفا جواب بدن به این سوال:
من خودم چندین مورد سراغ دارم که بعله به قول شما به روش سنتی رفتن جلو.یعنی پسره وقت ازدواجش داره میگذره مثلا 28 بعد تو فامیل یه
دختر که دم بخته رو معرفی میکنن.یه شب خونواده ها میرن پیش هم.دختر و پسر نیم ساعت تو یه اتاقی یه سری حرف میزنن.(نمیدونم چی میشه گفت تو این نیم ساعت)بعد تموم میشه و مزدوج میشن.
همه چی هم ارومه.پسر و دختر هم خوب و پاکن.اما حالا بعد چند سال می بینم که فقط کنار هم هستن و به قولی شاید بشه گفت طلاق عاطفی گرفتن.
از نظر بقیه شاید همه چی روبراه باشه اما حقیقت چیز دیگه ایه به نظر من.
ایا مواردی که من سراغ دارم نمونه های غیر قابل استنادی هستن؟
ایا من اشتباه می کنم؟
پس کجاس اون حس که میخای واسش بمیری هر لحظه؟نتونی نبودش رو تحمل کنی؟
ایا اصلا وجود این حس درسته؟ یا دوباره من جو گیر شدم؟(همون شیفتگی به قول جناب نوپوی عزیز)
اونایی که سنتی رفتن جلو میشه از خود الانشون بگن؟واقعا اون حسی که میگن بعد ازدواج بوجود میاد رو دارن الان؟
به نظرم اول باید دختر و پسر از هم خوششون بیاد بعد خونواده ها بیان جلو.فاصله مکانی هم اصلا مهم نیست.
چون به مورد خودم مربوط میشد همینجا پرسیدم.
دوستان منتظر نظراتتون هستم.
ادم می ترسه شکلک بذاره(قابل توجه بعضیا)

رفیق عزیز
اینجا هیچ راهی بجز ازدواج سنتی پیشنهاد نمیدن

حرفات تا حدودی درسته
ازدواجی که بدون عشق و علاقه شکل بگیره ذره ای نمی ارزه
حالا هر چقدر هم که قد و سن و ظاهرو ... با هم بخونه که اینجا فقط اینها ملاک هستند

اگه عشق باشه هر ایرادی کوچکی که در معشوق باشه قابل چشم پوشیه ولی اگر عشق نباشه هر دو زندگی میکنن و به ظاهر اسمش زندگیه ولی ...

از ازدواج سنتی هم اگر خیلی درست جلو بری و جلسات آشنایی زیاد باشه میشه به عشق و علاقه رسید(که اکثرا این مورد رعایت نمیشه و تمام بدبختیا از همین میاد)

ولی اگه روال همون چیزی باشه که معموله یعنی از جلسه سوم قرار مدار عقد و تالار و سرویس طلا و مهریه و اینچیزا باشه و باید جواب نهایی بله و خیر رو بدی به هیچ دردی نمیخوره و ممکنه شانسی ازدواج موفقی داشته باشی ولی ...

من دوستی رو هم تایید نمیکنم فقط بخاطر وابستگی و روابط عاطفی جنسی که پیش میاد
ولی اگه بتونی یه مخلوطی از ازدواج سنتی و دوستی بسازی خیلی خوبه

یعنی اول چند جلسه با طرف مقابل بدون درگیر کردن احساسات مثل دوتا آدم عاقل و بالغ بنشینید حرفاتونو بزنید و شرایطتونو بگید
بعد اگر حس کردید از هم خوشتون میاد تحت نظارت خانواده ها مدتی با هم بردی و بیایید تا بهتر هم بشناسید
خانواده ها رو هم باید به هم معرفی کنید که بخش خیلی مهمی از ازدواج همینه

بعد از چند ماه که هر چی بیشتر باشه بهتره ولی بهتره تبدیل نشه به چند سال میتونید از هم به شناخت برسید و بهترین ازدواج ممکن رو انجام بدید

ولی تا لحظه ای که نرفتید زیر یک سقف دور روابط جنسی از هر نوعش رو خط بکشید که زندگی هر دوتون رو نابود میکنه
قبل از در جریان گذاشتن خانواده ها هم پای روابط عاطفی و احساسات رو وسط نکشید

ولی اگه بخای از طریق دوستی بری جلو و کارت به برقراری روابط عاطفی و جنسی بکشه بعد متوجه بشی مثلا مادرت مخالفه دخلت میاد و زیر بار این کار اشتباه خورد میشه فقط هم این تو نیستی که نابود شده یه نفر دیگه رو هم با خودت پرت کردی ته دره

یا اگه بخای ازدواج سنتی کنی و بعد 4 جلسه ازدواج کنید از دوستی هم بدتره
هر هفته 100 نفر میان این سایت و میگن بدون شناخت همسرشئون باهاش ازدواج کردند

خلاصه بازم میگم برای یک ازدواج در درجه اول درگیر نکردن احساسات و عواطف و مطمئن شدن از عدم مخالفت خانواده ها و در درجه بعد که مهمترین قسمت ازدواجه شناخت پیدا کردن از همدیگه است

اگر اینطوری جلو بری حالا از هر راهی جلو بری احتمال اینکه ازدواجت موفق باشه خیلی زیاده

من خودم با خواستگاری موافقم اما نه به روش ده هزار سال پیش . یک خواستگاری امروزی همراه با رابطه ، تحقیقات و مشاوره. بعد از همه اینها اگر آدم علاقه ایجاد شده و عقل و دلش یک چیز می گوید ازدواج می کند.
من اصلا و ابدا از ازدواج فامیلی خوشم نمی آید. اینقدر توی زندگی ام آدم های معلول حاصل این ازدواج ها را دیده ام که برای هفت پشتم بس است. نمی خواهم بگویم چه دیده ام اما اگر بهترین آدم دنیا هم باشد اگر فامیل باشد ازدواج نمی کنم. خود پیامبر هم فرموده اند با خویشان نزدیک خویش ازدواج نکنید چون این کار فرزندانی ضعیف در پی دارد.
مطمئنا با نیم ساعت حرف زدن در اتاق هم نمی شود ازدواج کرد. اما یک سوال : مگر هنوز هم کسی این طوری ازدواج می کند. من حتی در خواستگاری هم ندیده ام کسی این طوری باشد. در همه خواستگاری هایی که من دیده ام حداقل یک ماه دختر و پسر با هم حرف زده اند. حداقل. البته من تهران زندگی می کنم. شاید بعضی شهرستان ها این طوری باشد. به هر حال برایم این الگویی که از خواستگاری ارائه دادید کمی عجیب به نظر می رسد.
در مورد عشق و علاقه پیشنهاد می کنم مصاحبه های دکتر شیری را بخوانی. خیلی قشنگ توضیح می دهد. ببین اصل حرفش این است که این حالتی که در ذهن جوان ها است بعد از شش ماه تا دو سال از بین می رود و زندگی روال عادی به خود می گیرد. به قول خودمان یک عاشقانه ساده. من وبلاگ عاشقانه زیاد خوانده ام. همه وقتی ازدواج می کنند تا مدتی که نامزد هستند همین من برات می میرم و از این حرف ها می زنند. اما بعد که می روند زیر یک سقف با زندگی واقعی و مسئولیت روبه رو می شوند. مثلا یک آقا باید خانه تهیه کند کار کند خرجی بیاورد مواظب زنش باشد و روابط خانوادگی را مدیریت کند . این آقا اگر می خواهد زندگی را اداره کند دیگر نمی تواند جوان عاشق پیشه ی سه سال قبل باشد که همه هم وغمش کادو گرفتن و اس دادن و پیدا کردن شعرهای رمانتیک بود. زندگی این طوری نمی گذرد. ناچار مرد باید نقطه تمرکزش را عوض کند. زن هم به نوع دیگر.
بعد تازه که زندگی جدی می شود اختلاف ها و عیب های طرفین خودش را نشان می دهد. تا وقتی خوشی و گردش عاشقانه است همه خوبند و بهترین. موقع کار است که آدم ها شخصیت خودشان را نشان می دهند.
اما دوست داشتن بین زن و شوهر با دوست دختر و دوست پسر فرق می کند. خیلی هم فرق می کند. دو مسیر متفاوت از هم است. ببین در دوستی همه چیز خیلی بیش از حد شسته رفته است. مثل خانه ای که تازه برای عروس چیده اند که همه بیایند دیدن کنند. همه چیز گلدوزی شده همه چیز تزیین شده و... . این رابطه جوری طراحی شده که این طور باشد. که آدم ها مدتی از واقعیت دنیا دور شوند و در رویاها زندگی کنند. جایی که هیچ ختلافی نیست ( اگرچه هست اما شما نمی بینی ) جایی که چیزی بالاتر از وصال وجود ندارد . اما زندگی واقعی این طور نیست. در زندگی مشترک زن و شوهر هر چیزی هست دیده می شود و دیگر نمی شود در رویا زندگی کرد. دیگر کسی مثل والدین هوای تو را ندارند و خودت مسئول همه چیز زندگی ات هستی. پس باید چهار چشمی مراقب زندگی باشی و از خیالات بیایی بیرون.
رابطه دوستی وجه اشتراک عمیق هنوز وجود ندارد. برای همین می بینی که این همه کادوی ولنتاین و دستبند عشق و از این چیزها به وجود آمده تا پیوند بین طرفین باشد. ببین دو طرف نه خانه مشترک دارند نه مال مشترک دارند نه هیچ چیز مشترک دیگری. فقط جاهایی قرار می گذارند و هم را می بینند. اما زن و شوهر همه چیزشان مشترک است. بچه های مشترک خانواده مشترک خانه مشترک مال مشترک و.... . پس نیازی نیست که با چیزهایی مثل جاسوئیچی های رمانتیک به هم وصل شوند. آنها عمیقا به هم وصل هستند.
اینها فقط پاره ای از تفاوت های زندگی مشترک و رابطه دوستی است. وقتی نوع رابطه متفاوت است نوع احساسات و نوع ابراز احساسات متفاوت است. انتظارات متفاوت . مثلا دختری که تا دیروز با یک کیف دستی و یک رژ لب همرنگ کیف دستی در آسمان سیر می کرد حالا انتظار دارد مردش برای او غذا فراهم کند پول آب و برق را بدهد در مقابل خانواده احترامش را نگه دارد و... . چرا ؟ چون زمان دوستی خانه پدرش بود و نیازهایش تامین می شد و پسر فقط لازم بود احساسات رمانتیک دختر را ارضا کند. اما حالا دختر دیگر در خانه پدر نیست و در خانه شوهر است. اگر شوهر سهل انگاری کند باید وسط خیابان زندگی کند ونان خشک بخورد . اگر پسر احترامش را حفظ نکند خانواده پسر نیز هیچ احترامی به او نمی گذارند و تحت فشارش قرار می دهند. دیگر چندتا حرف عاشقانه و یک کادوی ولنتاین دردی از زندگی دوا نمی کند.

خوب اینها فقط کمی از تفاوت های زندگی مشترک و رابطه دوستی است. بین همه زن و شوهر ها هم هست. چه کسانی که دوست بوده اند و چه کسانی که با واسطه ازدواج کرده اند.
اما مشکلات ازدواج که گفتی برمی گردد به مهارت های زندگی . برمی گردد به فکر درستی که آدم ها باید داشته باشند. برمی گردد به اطلاعات مطالعه و درکی که زن و شوهر از زندگی مشترک دارند.
متاسفانه در خیلی از خانواده های ایرانی ازدواج یک میدان رقابت است که باید طرفت را زمین بزنی و برنده شوی. متاسفانه مناسبات آسیب رسان در خانواده های ایرانی وجود دارد که باعث این مشکلاتی می شود که شما می بینید. ریشه علاقه و محبت را خشک می کند .

سلام دوستان
روز موعود داره میرسه.
فردا واسه اخرین بار می بینمش.یعنی خواب امشب به من حرومه...
حقیقتش اگه یه روزی پسر نداشته ام همین مشکل منو داشت بهش میگفتم با شجاعت بره جلو.
ولی خودم...
نبود؟دوستان گفتنیا رو گفتن اما شاید یکی دیگه،یه راهی،چیزی...
دختر خوب
پسر احمق،بدون داشتن شرایط
یه داستان تکراری

معاون کلانتر...
خاله قزی...
شیدا...
صالحه...
نوپو...
نبود؟

هععیییی :((
یادت زیباست...،
ببین اگر خودت بودی چه غوغایی می شد.!!!

سلام دوسن خوبم جناب من بدون سحر.احتمالا این سحر هم استعاره از اون خانم هست اگه اسم واقعیشون نباشه (که درستش هم همینه)
وقتی احساساتت رو میخوندم و شرایطت رو بیش از 90 درصد با هم تشابه داشتیم مخصوصا احسالسات مشابه ای که داشتیم همین نمونش پست اخر شما !! یه زمانی منم اخر ترم های زوج یا موقعی که عید میشد دانشگاه تعطلیل میشد این حس ها بهم دست میداد!! یادش بخیر الان یادم اومد یه طوری شدم خیلی وقته سعی میکنم به این چیزا فکر نکنم. به جز مواردی مثل این که میخوای بری خارج و سربازی معاف هستی

اما در ماجرای شما چند نکته ی کلیدی هست که من میگم توجه داشته باشی

1- اون خانم از شما یک سال بزرگتر هستند من از روی پست هاتون بدون تعارف میگم حدس میزدم سن بیش تری داشته باشید و اصلا نمیگم از اون خانم کمتر متوجه هستید و.. ولی بحث ظاهر رو قبول دارید نمیشه کتمان کرد ؟؟ قبول کنید الان نهایتش هم سن میخورید یا اون خانمی کمی از شما بزرگتر احتمالا ..شما الانو نبین فکرشو بکن بعد فرزند دار شدن واقعا یکم سن خانم ها میاد بالاتر و طراوتشون کم تر میشه (اگه ایثن بندو قبول نداری و دلایل قانع کننده ای داری اشکال نداره دلایلتو نگو چون خود من یه زمانی مخالف سر سخت این بند بودم و کلی دلیل داشتم نه اشکالی نداره و.. ولی الان شخصا به این نتجه رسیدم این حقیقتی قابل انکار هست که شما هم اگه الان قبولش ندرای بعد ها بهش میرسی )

2- اون خانم گفتید با یه پسری از دانشگاتون قصد ازدواج داشتند..ببنید به هر حال ه ادمی ممکنه توی سن کم اشتباه کنه اما ..این موضوع مطمئن باشید باید براتون کامل حل بشه ...من راجب این موضوع میخواستم یه سری چیزهایی رو بگم..ظاهرا شما با این قضیه مشکلی ندارید...(میدونی این بند خودش کلی جای بحث داره که جاش این جا نیست..میترسم نظرمو بدم سو تفاهم بشه..به هر حال این مورد رو برای خودت برای یه بار و همیشه حل کن و این نظر شخصی خودت مهم هست)

3- مهم تر از همه شما داری حرف از رفتن میزنی !! از کجا معلوم اون دختر هم بخواد بره اون ور اب ؟!؟ اصلا خانوادش اجازه بدند !؟؟! این خودش یه موضوع بسیار مهمی هستش !! شما چطور با این که میخواید برید خارج و.. برای خودتون این قدر رویا پردازی میکنید و حتی میگید چون میخواید با هم برید خارج مشکل ندارید با یه سری از کارهاشون و.. من برای خودتون میگم

خواستم بگم شما موضوعات مهمی رو پیش رو داری با فرض این که تمام بند های بالا برات حل شده باشه

ببین دوست من من تجربه ی شخصیم رو میگم
خانمی که من زیر نظر داشتم حدود سه سال !! دقیقا مثل شما !! نگاه و..
و فکر میکردم اگه از من خوشش نیاد حتما بدش هم نمیاد و منم نسبت به بقیه شرایطم خیلی بهتر بود و هست و البته بگم این خانم از کسانی بود که هیچ پسری هم باهاش هم کلام نمیشد و نشده بود!! دست نیافتنی بود و توی مدت 4 سال یه بار هم براش حاشیه ای درست نشد و استه راهشو رفت و اومد و خلاصه خیلی قبولش داشتم و دارم

به هر حال منم مثل شما تردید داشتم اونمنه برای رفتن به خارج !! برای این که ارشدم رو یه جای تاپ ادامه بدم و کلا هم قید این خانم رو بزنم و هم قید ازدواج رو لااقل برای چند سال دیگه...ولی این قدر این خانم برام مهم بود رسیدن ایشون رو به ادامه ی اتحصیل ترجیح دادم!! خواستم بگم اگه اون خانم بگه باهات ازدواج میکنم به شرطی که ایران بمونی ایا حاظری به خاطر ایشون قید خارج رفتن رو بزنی ؟!؟!

به هر حال من پی همه چی رو به تنم مالیدم و از این خانم خواستگاری کردم و از طرف خانواده که بدونه چقدر مصمم هستم ولی کلا جواب ایشون منفی بود هم خودشون و هم خونوادشون و انگار من با ایده الی که این خانم و خانوادشون داشتم کلی تفادت داشتم..

امام من چند تا حسرت خوردم !! یکی این که یه خانمی به این خوبی قسمتم نشد..ولی میخوام یعه چیزو بهت بگم دختر خوب واقعا کم نیست..شما شرایطتت درست و خوب باشه اون قدر دخترخوب هست که بهش عشق بورزی حتی بیش تر از عشقی که نسبت به این خانم الان داری (هر چند این که اینا عشق نیست خودش کلی جای بحث داره ) به هر حال دوست خوبم..حسرت بیش تر من میدونی چی بود ؟!؟ این بود که هر از گاهی به این خانم فکر میکردم..اگه بدونی همین ماه اخر چقدر بهشون فکر کردم و دست دست میکردم برم بهش بگم نرم خدیاا چیکار کنم

دقیقا مثل الان شما.. البته من اگه دست دست میکردم چون شرایطم جور نبود..مطمئن باش اگه شرایطم مثل شما بود و سربازی معاف بودم لحظه ای درنگ نکرده بودم و حتی یکی دوسال پیش ازش خواستگاری می کردم !! من هر چی زمان برام میگذشت بهتر بود.. به هر حال یه تجربه برام شد یا از دختری خوشم نیاد یا اگه اومد اگه بعد یه مدت زیر نظر گرفتن دختر خوبی به نظر بیاد سریع اقدام می کنم و دیگه الکی پیش خودم خیالبافی و فکر نمیکنم و سعی میکنم با واقعیت ها خودم رو رو به رو کنم...

میدونی من از اون روزی میترسم که شما حتی همین الان دقیقا همین الان بری خواستگاریش بعدش ببنی اصلا به شما هیچ موقع به چشم هسمر نگاه نمیکنه بنا به هر دلیلی !! بعدش کلی افسوس میخوری از این همه که گفتی اون اون این قدر احساسا خرجش کردی و.. به هر حال خیلی ناراحت میشی

شما نگفتی خوانوادت برات پا پیش میزارند یا نه و...
ولی چند تا توصیه دوستانه دارم

یا مردانه با خوناودت صحبت کن و از اون خانم خواستگاری کن رسمی...به هر حال قسمت این نیست بشینی گوشه ی خونه بگی خدایا اگه بخوای برام سه سال نگهش میداری مخصوصا این که اون خانم دیگه الانا توی اوج هستش و بیش تر خواستگار دارند و در عوض شما هر چه سنت بره بالاتر شرایطتت بهتر میشه..پس اون بنده خدا هم باید بدونه که شما دوسش داری و..
اگه بحث خارج رفتنت اکی هست اگه وقعا اون خانم کسی هست که یه عمر باهاش زندگی کنی وافسوس نخوری و.. همین روزها یه اقدامی بکن..به هر حال من چون نمیدونم میخوای حتما بری خارج یا نه زیاد توضیح نمیدم شما بگو تصمیم نهاییت چی هست تا نظرمو دوباره بگم ولی اگه میخوای بری خارج شاید بهتر باشه فراموش کنی اون خانم رو

اما اگه شرایطش رو نداری خوناودت الان برات کاری نمی کنند و بنا به هر دلیلی نمیتونی الان خواستگاری کنی بهت توصیه میکنم از همین الان فراموش کن اون خانم رو..از این رویاا ها که اگه قسمتم باشه سه سال میمونه و.. لطفا بیا بیرون..من نمیگم نشدنی هستش ولی شما الان زندگیتو تحت تاثیر قرار داده..شما اگه اون قدر میتونی خودتو کنترل کنی الان کامل این خانم رو بزاری کنار سه سال دیگه شرایطتت اکلی شد بری خواتسگاریشون مجرد بودند و قسمت هم شدید چی بهتر و اگه غیر این بود خب میگی راحت قسمت هم نبودیم!!

ولی این طوری نیست شما الان درگیر شدی بد جور..دوست من شما سن خیلی خوبی داری...سربازی معافی ..دانشگاه خوب بودی و.. باور کن بچسب همین ارشدت رو هم بگیر و کنارش همون کارایی و ایده هایی که میگی رو هم عملی کن بهت قول میدم اون قدر دختر خوب باشه بری خواستگاریش و همین حس ها رو بهش داشته باشی و .. بهم اعتماد کن..

کاری و طوری رفتار نکن که بعد ها افسوس بخوری... من درسته خواستگاری کردم و وبرام همه چی تموم شد و دیگه افسوس نمیخورم یه هم کلاسی داشتم و.. ولی خب شرایط کاریم بهتر بود..قصد خارح نداشتم ..خانوادم پشتم بودند..شما هم اگه این شرایطو داری ادقدام کن کلا افسوس نمیخوری چی بشه چی نشه..


در غیر این صورت بعد ها افسوس خواهی خورد.

جناب فدایی یار
عزیزم چه پست دلنشینی گذاشتی...
مرسی از احساسی که واسه ما خرج پستت کردی...

اسم اون خانم سحر هست.نام کاربری من هم مربوط به اسم ایشونه و هم به معنای این که زندگی من در شب وتاریکی مونده و سحری در ادامه نداره...

1-الان انتظار ندارید که به این دلیل بی خیال شم که؟دوست با شعور من .حس من به ایشون چیزی فرای ظاهر ایشونه.بعدشم 9 ماه که دیگه این حرفا رو نداره که.

2-قبلا گفتم.من هم دوست داشتم که همچین روابطی با دخترها داشته باشم ولی به قصد ازدواج.ولی نرفتم و نخواستم.لذا اگه هدف ایشون هم همین بوده باشه من مشکلی با قضیه ندارم.به نظرم پسر یا دختری که تا این سن تو این جامعه بدون رابطه مونده یا خیلی خیلی خیلی خوبه یا یه جای کار می لنگه.
اما اگه رابطه جنسی داشته نمیتونم قبول کنم و همه چی تموم میشه.

3-من حتما اپلای میکنم میرم.ولی حرف شما کاملا درسته.به انتخاب بین هدفم و ایشون فک نکرده بودم!!!
تنها دلیلی که بخواد نیاد و من چیزی نگم موندن کنار خونوادشه.اونم یه کاریش میکنیم.بقیه دلایلش رو میکوبم زمین.یعنی تفهیمش میکنم که اشتباه میکنه.(if you know what i mean)

4- اگه اون منو نخاد یا من اونو نخام مساله ای نیست.ایشون به خیر و ما به سلامت.

5- با خونواده مشکل خواهم داشت.اما دلیلشون نداشتن شغله.اگه شغل داشتم بقیه مسائل رو میشد با مذاکره حل کرد.

6-اقدام کنم؟چیکار کنم؟کلی پول تو ذهنم خوابیده.ولی دستم خالیه.

دوست من مشکل من هنوز به جاهایی که شما داری راه حل میدی نرسیده.

قضیه اینه.من میتونم دو سه تومن درامد داشته باشم بعد برم سراغ این خانم.که بعد بشناسمش که بهم میخوریم یانه.که خوبه یا نه؟مناسبه یانه؟فرشته است یا شیطان رجیم؟
ولی باید قید هدفم رو بزنم که نمیزنم.
قید ایشون رو هم نمیزنم.
حد اقل تا وقتی که شانسی هست هنوز.ولی اگه پرید خب پرید.خوشبخت شه.اون موقع میتونم فراموشش کنم.البته شک دارم بتونم.
بابا به خدا خیلی تو چشمم خوب اومده.باهوشه.سنگینه.خوش بیانه.خوشگله.لبخندش دیوونم میکنه.خو اگه گذشته داغون نداشته باشه و از لحاظ فکری هم به هم بخوریم.خب من مرگ میخام؟درد میخام؟حالا شما بگو دختر خوب زیاده.دختر خوب نمیخام.

ممنونم همه حرفات درسته.همش.

ولی مساله منو فقط خودم میفهمم.راه حلش هم اینه.
تمام سعیم رو بکنم به یک ثباتی برسم.از اون جایی که بیخیال هدفم هم نمیشم پس باید تو این زمینه به ثبات برسم.یعنی گرفتن پذیرش به همراه فاند.بعد میرم اقدام میکنم.بقیه مشکلات و مسائلی که شما ذکر کردی میشه مسائل عادیه سایر تاپیک ها که خب باید به وقتش حل شه.چیز جدیدی نیست.
به ایشون هم نمیتونم فک نکنم.
حالا هی شما بگو فراموش کن.هی بگو.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط man-bedoone-sahar

سلام به عزیزان
پسری هستم ترم اخرلیسانس نرم افزار یک دانشگاه سراسری.متولد 1372
یک سال هست که با دختری از هم کلاسی های هم رشته ای رابطه ی احساسی فقط از طریق نگاه کردن داشته ام(مطمئن باشید بیشتر از نگاه معمولی).شروع با ایشون بوده چون من اصلا در این وادی ها نبوده ام و فقط تمرکز به کارودرس داشته ام.اما اکنون بسیار به ایشون فکر میکنم و با دیدن حرکاتشون احساس میکنم دقیقا همونی هست که میخام.و وقتی ایشون حضور دارن من ناخواسته تپش قلب می گیرم.اما به دلایل مشکلاتی که وجود داشت از همان اول تا الان هیچ حرکتی نکرده ام با با وجوداین که نه ترسی از مساله ای داشته ونه مشکل در برقراری ارتباط ونه چیز دیگری.مشکل من انتخاب بین رفتن ونرفتنه.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
من:
1-یک سال از ایشون کوچکتر هستم اما رفتارم بزرگتر از دوستانم هست به طور معمول(یک سال رو جهشی خوندم وسال اول هم دانشگاه قبول شدم)
2-سربازی معاف شدم با سه برادری.
3-من می تونستم از سال سوم درامد خیلی خوبی رو داشته باشم اما چون تصمیم به اپلای گرفتم کار تخصصی رو رها کردم و رفتم دنبال مقاله وتحقیق و ساختن روزمه واسه اپلای.یعنی الان توانایی کاروپول ندارم.چون دیگه وقت نذاشتم واسه یادگیری اون تخصص ها.
3-به خودم قول داده بودم تا تکلیف درس وکارم مشخص نشه دنبال احساساتم رو نگیرم یا به قول یکی از بزرگای عزیز این سایت وقتی شرایطش رو نداری دمیدن در تنور احساسات ممنوع (این مورد هم نمیدونم چرا اینطوری شد.من سرم پایین بود همیشه :(( )
4-خونوادم تحصیل کرده و خوب هستند اما مشکلاتی هم دارندکه با اوضاع این جامعه تقریبا طبیعیه.مسائل مالی و ...
5-میخام که خنده ی زیبای رو لبش مال من بشه.با لبخندش ارامش میگیرم.
6- یه جورایی خوشتیپم خخخخ.خودم نمیگم بقیه میگن.درسم قویه.مقام هایی دارم.بین دوستان پسر محبوبیت معمولی دارم.با دختر ها رابطه سنگین معمولی در حد درس و پروژه دارم.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------
دختر:
1-زیبا (از نظر من خیلی)
2-ارایش میکنن همیشه اما رفتارشون سنگینه و از سبک صحبت هاشون معلومه که با درک وشعور هستن حتی نسبت به بقیه دخترهای ورودی ما.
3-با دو تا از پسر ها دیدم که مدتی بودن و حتی با یکیشون قرار ازدواج گذاشتن اما بدلیل اعتیاد پسر قضیه منتفی شده.
4-هیچکدوم از اون دو پسر از نظر من ویژگی های مردونه و یا حتی پسرونه نداشتن متاسفانه و من نمیدونم که همچین خانمی چطور همچین پسرایی رو انتخاب کرده بودن.اون پسرها میدونم که با دخترهای دیگه رابطه جنسی داشتن البته نه با ایشون.این موضوع نگرانم کرد.
5-بین دوستان دخترشون محبوب و اجتماعی هستن.
6-احتمالا خونوادشون از نظر ازادی از خونواده ما راحت تر باشن.من مشکلی ندارم چون قراره زندگیم اونور اب باشه و این مسائل فقط مال اینجاست...
مشکل :
من یا یک سال دیگه یا سه سال دیگه از ایران میرم.یعنی ایشون باید این مدت رو واسه من بمونه درحالی که به راحتی میتونم بگم لایق خیلی از من بهتر هاهستن و رو زمین نمیمونن.
یکی میگه بری شهر خودت همه چی رو فراموش میکنی.ولی من نگرانم.شبا نمیخام بخوابم چون دوست دارم بهش فکر کنم.صبح با فکرش بیدار میشم.
یکی میگه برو جلو که اگه نری بعدا حسرت میخوری.از این هم می ترسم.
خودم میگم این یک سال یا سه سال بگذره اگه خدا بخواد اونو واست نگه میداره بعدمیری دنبالش.ولی میدونم ایشون خواستگارای زیادی خواهند داشت.
میدونم خونوادم مخالفت خواهند کرد.حق هم دارند.بدون کار نمیشه رفت جلو.
بسیار پشیمونم که ازمون ارشد رو به خاطر این که ایشون همیشه جلوی چشمام بوده خراب کردم.نه به خاطر این که یک سال میمونم پشت کنکور.به خاطر این که اگه ارشد رو خوب داده بودم وضعیتم ثبات بیشتری داشت و الان میتونستم پا پیش بگذارم.
خدایا گناه من بابت گریه های شبونه ای که بهم هدیه دادی چیه؟چرا وقتی شرایطشو نداشتم منو درگیرش کردی؟
یک ماه بیشتر وقت ندارم اونم همش تو امتحاناس.
میدونم که ایشون هم از من بدشون نمیاد.
لطفا راهنماییم کنید دوستان گرامی.:47:

---

حالا چی الانم تو کار اپلای اید؟
بعد این حانم میتونن تو این هدف همراتون باشن؟
مثلن اینکه زن و شوهر بتونن تو یه شهر اپلای کنن؟ یا با فاند دانشجویی هزینه ی زندگی دو نفره رو بدید ؟

سلام
بله یه ساله جدی دنبال اپلای هستم و تاتهش هستم.
نمیدونم.اصلا با ایشون صحبت نکردم که هنوز...
اگه اکسپت همراه فاند بگیرم میرم باهاشون موضوع رو درمیون میگذارم.
حالا یا میان یا نمیان . اون موقع یه کاریش میکنیم.
مثلا من برم بعد برگردم یکی شیم.بعد دوسال.و تو این یه سال دوسال همدیگه رو بشناسیم.
یا مثلا من برم بعد ایشون رو هم با اپلای بردارم بیارم.
یا به احتمال خیلی کم برم بعد برگردم و اینجا یکی شیم.(عمرا برگردم...)
یا...

کلا هنوز به این مراحل نرسیدم.
فعلا کارم شده زبان خوندن و مقاله و استاد
تاببینیم چی میشه... :47:

ممنونم