من واقعا می خواستم الان یک مطالبی در جهت ترغیب فرشته جان برای پذیرش مراحل بعد خواستگاری بنویسم و اینکه فعلا به این موضوع نپردازد تا اینکه این جمله فرشته را خواندم:
اخع مصباح فک کن بهش میگم با کارت مشکل دارم میگه خب تو فقط انتخاب کن چه کاری دوس داری من میرم دنبال اون کار به نظرت این حسنه یا عیب
مگه یه مرد نباید خودش خط مشی داشته باشه میخاد به حرف من باشه؟ هرچی میگم بگه چشم؟ این خوبه یعنی؟ منکه خوشم نمیاد
خب آقایون به نظرم جنس خودشون را بهتر می شناسن.اما منم جای فرشته اردیبهشت بودم با این جمله تردید می کردم!
مگه نه اینکه استقلال فکر و نظر و سنجیدن اون تو خواستگاری مهمه؟
ممکنه این آقا بعدا یک موقع دهن بین بشه؟
2)راست میگه و به استقلال فکر نرسیده.
اینا برای من که موارد مهمی هستند.ولی باز نمی تونم قضاوت کنم.بهتره در این مورد آقایون نظر بدن.و یا راهکارهایی برای سنجیدن این موضوع بدن تا مطمئن شی.
اما فرشته جان در مورد ظاهر که گفتی؛دو حالت داره:
1)سخت گیری و حساسیت به خرج می دی.باید به کمک بچه ها تعدیلش کنیم
2)واقعا ظاهرشون خوب نیست.یا به دل تو نمیشینه. که در این صورت حق داری
ببین من خودم تو معیارهام ظاهر نیست.ظاهر را فقط در حد به دل نشستن قبول دارم.اما در مورد همین من که می گم ظاهر مهم نیست:
1) شده که تو خواستگارام از ظاهر کسی خوشم نیامده و جلسات بعدش همین جور بد تر می شدم.
2)شده هم که اولش از ظاهر بدم نیومده ولی بعد صحبت کردن دیگه حالم از قیافه و... همه چیش به هم می خورد!!!
3)اما شده که دفعه اول از ظاهر خوشم نیامده ولی بعد از صحبت کردن و... 180 درجه نظرم عوض بشه.
مورد اول از نوع صحبت کردنش و صداش و وسط حرفاش نوچ نوچ کردن بدم میومد.طرز نشستنش و...هم بد بود.من اون موقع این قدر عذاب وجدان داشتم که چرا از ظاهر کسی خوشم نیومده یا من چرا ظاهر بینم!
ولی مورد دوم قیافه و... معمولی خوب بود.اما واقعا بی شخصیت بازی در میاورد.تو خوردن،تو نشستن،تو تعارف کردن.ادب و... نداشت.نگاه کردن و... اصلا همونجا متنفر شدم ازش!و بعضی حرکات مورد اول را هم انجام می داد.اصلا نوع نگاه کردنش مثل مورد اول بود.اونجا فهمیدم درواقع قیافه برام مهم نبوده و نحوه رفتار برام خیلی مهم بوده که نمی تونستم با مورد اول کنار بیام!!!
مورد سوم واقعا مشکلات ظاهری داشتند.مثلا یکی سرش طاس بود ولی بعد از صحبت کردن این قدر با شخصیت و مودب بود که کلا برام حل شد و مهم نبود.یکی خیلی خیلی چاق بود ولی این قدر با حیا و باادب و مهربون بود که برام حل شد.
(نکته:آقایون خواهشا نگید چرا پس ردشون کردی.دلایل دیگه ای داشتم!تاپیکش موجوده)
حالا تو هم معیار ظاهریت را یکم تعدیل کن و به شخصیت ربطش بده.حالا نه اینکه دیگه شخصیت در حد پروفسور حسابی مدنظرت بشه ها:دی.ببین مثلا اصلا مهم نیست که حالا آقا حتما لباس آنچنانی بپوشه!!!(آخه گفتی: حتی تا جزییات لباس پوشیدنش مهمه ...)
فکر می کنی این تیپ و مد مال چند وقته؟ خیلی خوش تیپ هم که باشه نهایت تو دوران نامزدی با لباسهای خوب ببینیش.بعدش که زیر یک سقف رفتین قطعا یه جور دیگه می بینیش!!!:دی (که البته ای کاش اینجور نبود و یه حدی و چیزی برای لباس پوشیدن بود.ولی آقایون ایرانی متاسفانه اینجورین) تازه این آقا اگه تو را دوست داشته باشه بازم ممکنه رعایت کنه و به میل تو باشه.اما اگه نه که وقتی می گی زیر شلواری راه راه نپوش میگه ای بابا خانوم بذار تو خونه خودمون حداقل راحت باشیم دیگه!!!(آخرش میشه این!)
خب به این موضوع فکر کن.ببین به خاطر چند ماه،الکی الکی به گفته خودت جزئیات لباس پوشیدنش بازم برات مهمه!؟
خب در اینجا میزان اهمیت جزئیات و تاثیر آن در آینده ات چقدره؟ مگه در هر صورت بعدا جزئیات را برات رعایت می کنه که این قدر حساس شدی؟(آخرش همه مردا تو خونه یه تیپ دارن!)
از یک جهت دیگه هم به این موضوع نگاه کن:
می گی می خوام همسرم تو دل برو باشه.به دلت بشینه که حرفی نیست و درسته اما در مورد تو دل برو بودن ببین هزینه اش را داری بدی:
مواظب باش زیادی تو دل برو نباشه که تو دل بقیه دخترا بره!!! مثلا استاد دانشگاه بشه چقدر می تونی بهش اعتماد کنی.خودت می تونی همیشه جذاب و... باشی تا او بعدا پایش نلغزه!!! حتی تو فکرش!؟
از یک جهت دیگه هم نگاه کن(بی زحمت اینجا را آقایون نخونن!!!):
{به نظر خود من خانم یک درجه از نظر قیافه بهتر از همسرش باشه بهتره.اگه به من باشه که می گم 3 درجه!!!
می دونی چرا؟
تو را نمی دونم.ولی من خودم زیاد تصویری نیستم(بیشتر خانم ها این طورین).بیشتر صوتی و لمسی هستم.بعد از مدتی قیافه عادی میشه برام.(می دونم زشتی عادی نمیشه.اما قیافه چه معمولی چه زیبا حتما عادی میشه)
اگه من از همسرم زیبا تر باشم زیباییم همیشه به چشمش میاد!همیشه به نظرش زیبا خواهم بود و سخت تر تکراری می شم.ممکنه در کنار یک مرد هم سطح یا زیباتر زیباییم اونجوری دیده نشه ولی کنار یک مرد معمولی تر زیباییم بهتر دیده میشه.و همسرم بیشتر پی به زیبایی من می بره!!!
حالا مگه تو تو حست دوست نداری همیشه از نظر زیبایی تو ذهن همسرت جذاب تر باشی و بیشتر پی به زیبایی تو ببره!!! اینجوری احساس بهتری بهت دست نمیده؟}
خب تا اینجا به نظرت یکم از سطح اولیه ظاهری کوتاه اومدی؟
حالا بریم سطوح عمیق تر!
الف)یک مرد خوش تیپ و خوش قیافه و...عین برد پیت را در نظر بگیر ولی عصبانی و اینکه سرت داد بزنه.و یا حتی فقط خیلی دوستت نداشته باشه!!!
اوایل ازدواج بله.قیافش خوبه.تو دل بروست.خوشت میاد.ولی درست وقتی که داره قیافش برات عادی میشه،اون وقت اخلاقش را برات نشون می ده.سرت داد می کشه! درکت نمی کنه! خدای نکرده به پدر و مادرت بی احترامی می کنه!تو دعوا براش مهم نیست چه لغاتی از دهنش در بیاد و..... دقیقا همون موقع که قیافه داره عادی میشه،این آقای زیبا برات زشت ترین مرد دنیا میشه!
اصلا اولین باری که خدای نکرده به پدر و مادرت توهین کرد عمرا بتونی دوستش داشته باشی!!! (من که این طوریم)
اولین بار که دیدی با یک دختر نامحرم داره لاس می زنه،می خوای سر به تنش نباشه!!!
ب)یک مرد معمولی یا حتی متوسط رو به پایین را در نظر بگیر.قدش زیاد بلند نیست.یکم شکم داره.اما مهربونه.خوش اخلاقه.درکت می کنه. این قدر درکت می کنه که با ناراحتیت ناراحت میشه.با خوشحالیت خوشحال میشه!
حاضره برای اینکه تو به علائقت برسی از علائق خودش بگذره!حاضره برات گذشت کنه!!! این گذشت تو زندگی مشترک چقدر مهمه!!! تو سایت خودت دیدی دیگه!نه؟
خب چه کسی گذشت می کنه.یا درواقع چه کسی راحت تر گذشت می کنه؟
کسی که مهربون باشه.کسی که تو را واقعا دوست داشته باشه!
مثلا امتحان داری وقت نداری چلو خورش بپزی دو حالت داره:
a)مرد باگذشت که تو را واقعا دوست دارد:
با نون پنیر هم قانعه.اصلا راضی نیست خانومش تو زحمت بیفته. یا فوقش تو اون هفته امتحانات از بیرون غذا می گیره یا...
بعد وقتی امتحانت را خوب بدی از خوشحالی تو می پره هوا!وقتی بد دادی نمیگه مگه حالا چی شده!! انگار قراره نیوتون بشه! به جاش باهات همدردی میکنه!
b)مرد بی گذشت که دو حالت داره:
1)اخلاقش بد نیست یا حتی خوبه.تو را معمولی دوست داره.میره جلو تلویزیون می خوابه!صدای تلویزیون را بلند می کنه!غذا کو؟
تو می گی وقت ندارم.مگه نمی بینی؟ چیزی نمی گه ها ولی با نگاهش رفتارش همش داره بهت فحش می ده.مثلا میگه ای بابا!یا میگه من یک دوست دارم خانومش از هر انگشتش یه هنر میریزه!اصلا سر کار که میاد غذاش حاضره و... یه حالتی باهات رفتار می کنه که انگار برات منت می ذاره! انگار چه لطف بزرگی کرده که گذاشته تو درس بخونی و...
تازه این اخلاقش خوبه ها! ولی مشکلش اینه که زیاد تا اون حد دوست نداره که بتونه از ته دلش برات گذشت کنه!گذشت می کنه ها ولی با منت!همون گذشت نکنه راحت تری!
2)بداخلاق! که دیگه خودت حدس بزن چی میشه!!! مطمئنم همه امتحانات را خراب می کنی!!!و شاید مشروط بشی!
یکمی از این زوایا هم نگاه کن ببین ظاهر و علاقه و یک سری خصوصیات اخلاقی کجای معیارات قرار می گیرن.
خودت به نکته خوبی اشاره کردی!!!هیچ مردی نیست همه خصوصیات خوب را با هم داشته باشه.
ببین اگه قرار باشه از یه خصوصیت کوتاه بیای از چه خصوصیاتی راحت تر کوتاه میای.من که می گم در همین حد که از ظاهرش بدم نیاد و فقط به دلم بشینه ولی واقعا منو دوست داشته باشه و بااخلاق باشه.واقعا درکم کنه.با گذشت باشه و مهربون باشه!!!
