قصه تلخ زندگی من....نمیتونم ولش کنم...قسمت3

نمیتونم ولش کنم.....همه چیزخیییلی وقته نموم شده......ولی هنوزعاشقشم...کمک

سلام
من دختری هستم 23ساله.سال 90باآقایی تلفنی اشناشدم اوایل خیلی رسمی وباشماشماگفتن حرف میزدیم خیلی خوب همدیگرودرک میکردیم من خوابگاه بودم وشبوروز باهم حرف میزدیم ایشون شغل ازادداشتن...کارساختمانی..ول� �� � بسیاربامعلوماتوتیزوفهمیده ....مدتی گذشت وبسیاربهم علاقه مندشدیم ایشون حدوده9ساعت باشهرمحل تحصیل من فاصله داشتن....درعرض6ماه بحث ازدواجووسط کشیدنوابرازعلاقه!!!!!!!!!!البت ه من هم بشدت علاقه مندشده بودم.ولی بشدت ازعاقبت کارمیترسیدم چون دیپلم وشغل ازادبودن نمیشدب خونواده م میگفت تودانشگاه اشناشدیم تواین مدت ازایشون اصرارومن فقط میگفتم محاله...ولی ایشون ندیده قول ازدواج تاپای جون دان فاصله سنیمون8بودمن اصلاحرفاشوباورنمیکردم ولی خوب دوستش داشتم.بالاخره اومدن وهمدیگرودیدیم.........وکلی ازظاهرم خوششون اومد..این بگم طبق شناختی ک ازم داشت حتی دست هم بهم ندادیم.4روزتوهتل موندن...روزاخرگفت میخوام ی چیزی بگم ولی نگفتورفت....گذشتوگذشت ورابطه ماتلفنی ادامه داشت ی شب تموم دوستم برافرجه رفته بودن ومیدونست زنگ زدوچیزی بهم گفت ک مردم ب معنای واقعی.........گفت زن داره ولی طلاق غیابی گرفته ورفته ی دختر4ساله هم داره گفت فکراتوبکن..........اونقدحالم بدبودک احساس کردم میمیرموهیشکی نمیفهمه !!!!!!!!!!!!!!!بااین حرفش دیگه شک نداشتم راستی راستی رسیدن!!!!!!!تاباخره گفتم باشه وایشوون گفتن نترس اگه شده پای باباتومیبوسمووووووووووووو بعدازاون چندتاشرط براش گذاشتم
:54:

- - - Updated - - -

براش شرط گذاشتم شهرمازندگی کنیم.ادامه تحصیل بده وسیگاروک بقول خودش چندروزی ی بارمیکشیدوترک کنه...همش دروغ!!!!!!!!!!!!!!!!!داستانم طولانیه ...من بازحرفاش باورنکردم گفتم بایدباخونوتده م حرف بزنی تاعشقتوباورکنم...دوتاخط داشت گوشیشوگذاشت روبلندگووب بابام زنگ زدوخواستگاری کرد.........بابام گفت بعدترم زنگ بزن البته بزرگترت..بابای بیچاره من نمیدونست دارم میشنوم...........کاری بابقیه ش ندارم..چنذباردیگه اومد ولی حتی دست همونگرفتیم...اینوبگم ک تواین مدت من مدام زنگ میزدم وجواب نمیدادواعصابم داغون میشد.............بعدک جواب میداد میگفت خواب بوده من شماره خونشون وحتی خواهراشومامانشوباباشوداشت م گاهی ب اونا زنگ میزدم ازنوشتن داستانم حالم بدتروبدترمیشه ولی خواهشابخونین تایپیکموقسمت سومشوبعدامیدم
ادامه قصه تلخ من...
باخونواد ه ش بارهاصحبت کردم حتی مامانش وقتی رفت کربلابراخدافظی بهم زنگ زد.....برام سوغاتی گرفت چندین بارگفت باخونواده ت صحبت کنم وولی می ترسیدم......گذشتوگذشت وطبق معمول جواب تلفنامونمیدادجزئیات زیادی روازقلم انداختم هربارجواب نمیدادب خواهرش زنگ میزدم.....اوایل بدش نمیومدولی بعدهابشدت کفری میشدازکارم هربارقول میدادموولی باجواب ندادنش ک بهونش سرکاربودن یاخواب یا....دوباره زنگ میزدم..
ولی اخرشب ک بیکاربودولی خودش زنگ نمیزدالن ک دارم مینویسم داغونم هرچنددوساله گذشته ک دارم بهش التماس میکنم....اینوبگم تومدتی ک میگفت تموم.بعدش میومددیدنم اونم رااه طولانی!!!!!!!بعدقسم ک تورودوس ددارموداشتمو براازدواج فقط زنگ نزن ک قاطی میکنم...........بعدرفتنش مدتی خوب می بودیم ولی دوباره روزازنوروزی ازنو....تادفعه بعدک بیاد...
براترم تابستون هم ب شهردیگه ای رفتم توی استان دیگه بازم اومد...ولی رابطمه مون صمیمی شد.....توسینمالب گرفتیم....اولین بوسه درزندگیم....
رفت ورفت بعدی ماه دوباره بدشدیم....بماند....همش زنگ زنگ زنگ زنگ زنگ زنگ........بعد1سال خوب جواب داد...گفت دارم ترک میکنم.....واااای حدسم درست بووود.....قبلا.ولی هربارمیپرسیدم....جواب نمیدادوانکارمیکرد...بااازم قبول کردم....روزای سختی بوددددد.....منی ک سیگارتوخونواده م فاجعه بودووحالاعاشق ی مردمعتادمطلقه دیپلمه ک باباشم اعتیادداشتو.....توخونواده ش کاملاعادی بودای چیزا.........شده بودم..اینوبگم قبل شنیدن حقیقت اززبون خودش....برااولین بارمن رفتم دیدنش......ازبس جواب نمیداددل ب دریازدموخوابگاهوپیچوندمور فتم...بهش اس دام فلان جام باورنمیکردم باباجه زنگ زدم باورش شدوعصبانی شد...ی شب پیشش بودم وفقط لب!!!!!!!!!!!گذشتوگذشت وبازدوباره شروع شد.....گاهی خوب گاهی واکثراجواب نمیداد...یک سال گذشت اخرین ترم من تودانشگاه ک دوباره اومد........اونقدعاشقانه باهام رفتارمیکردالبته فقط حرف.....اینوبگم فقط ی شب ک من رفتم شهرشون باهم زیری سقف بودیم هردفعه اون میومدهتل میرفت وهمش تاشب توشهربودیم....چیزی ک منوشیفته اون کرده بودحافظه قوی وهوش بالاش ودقت زیادش بودهمه حرفام وهمه خاطره هاروموب مویادش بود..هرچندتموم مدت ک جواب نمیدادفک میکردم همه چیزویادش رفته....چندبارتوسفره خونه لب گرفتیم ودیگ هیچ اینارومیگم ک بدونیدهوس بازنبودراستی اینم بگم هروقت پول نیازداشتم برام میفرستادبدون هیچ توقعی!!!!دوروزموندمن همش گریه میکردم ک بارآخره میگفت زنگ زدنات ب خونواده م کاروخراب کردک بازمن اصرارکردم وگفت باشه وگفت اگ قبلاجوابتوندادم بخاطراینبودک میدیدم نمیشه!!!!!!!!!! شک نکن ک دوستت داشتمودارموخواهم داشت..ولی بخاطرمحال بودن رسیدنمون بااین اوضاع اینجوررفتارمیکردم محال بودن!!حرفی ک اوایل من میگفتمواون اصرااصراراصرارک من میتونموخودموب ابواتیش میزنم....حالاخودش بحرفم رسیدده ومن بشدت بشدت دوستش دارم....اون کلی برام مایه گذاشته بود.....منوسوارکردورفت...ی هفته خوب بودیم ودوباره جواب ندادناش شروع شد...ازاسفند92تاامروزبازمن بهش اس میدموزنگ....میگه دیگه تموم شده بروسراغ زندگیت.....ولی میدونم دوستم داره...ولی من بااون کارام همه چیزوخراب کردم...ازگوشی حالم بهم میخوره شبوروزروزشب بهش اس میدم زنگ میزنم وجواب نمیده خطم ایرانسله اونقدزنگ میزنم ک اپراتورخطموکنترل میکنه گاهی!!!!!!!!!!....خسته م....تازه اگه اون بخوادخونواده م نمیذارن همه چیش ب کنارنحوه اشناییمون ب کنار...چندتا خواستگاردارم ردکردم....شباهمش گریه میکنم....اینم بگم ترم1افسردگی گرفتم تاالان ک تموم کردم قرص مصرف میکنم...خونواده م فک میکردن ب خاطردوری بوده اره ولی نه همش حالاک درسم تموم شده داغونترازقبل شدم باهیچ کس هم نمیتونم دردموبگم....دوس دارم فراموش کنم ولی دوسال طردم کردوبازاومددلخوشم کردورفت....همش بیادشم کمکم کنین...دوسال برافراموشی کم نیست وقتی هرروزطردت کنه توروخداکمکم کنین ازش متنفربشم بارهاشرایط خودموباهاش مقایسه میکنم دانشگاه دولتی بارتبه1000 خونواده باسوادوبدورازدودحتی سیگاربایدعاشق همچین ادمی بشمونتونم ولش کنم...این اولین واخرین ارتباطم بوده وخواهدبود...ممکنه بگیدخودتوسرگرم کن ولی همه راه هاروامتحان کردم مدتی حتی گوشیموبرداشتم تاهمش اسوزنگ نزنم...ولی دوباره ک گوشیم دستم میفتاددوباره شروع..:grief::grief::grief::grief:

کسی نیست کمکم کنه

سلام.
چه کمکی نیاز دارید به جز همدردی؟!
با خوندن نوشته هاتون می تونم بگم طرز فکرمون بی نهایت متفاوته. اگه من بودم گوشیم رو خاموش می کردم. از فکر عشق حقیقی و به نتیجه رسوندن رابطه و ... میومدم بیرون. خدا رو هم شکر میکردم که بلایی سرم نیومده و شاید هم پیش یه روانشناس خوب می رفتم.
اما الان و با خوندن حرفهای شما فقط می تونم بگم بی نهایت متاسفم

سلام دوست عزیز.بنظرم شما ازاول بدون فکرجلورفتی.نبایدباکسی که ندیدیش دوست میشدی وقتی یکیو ندیدی و نمیدونی راست میگه یادروغ چطوری بهش اعتمادکردی؟وقتی میگه من زن دارم بچه دارم همون موقع بایددورشو خط میکشیدی.من نمیخوام متهمت کنم فقط میخوام به اشتباهت پی ببری.هرکسی ممکنه یه اشتباهی کنه و بعد بفهمه اشتباه کرده وپشیمون بشه.حالا دنیا به اخر نرسیده.چرانمیتونی فراموشش کنی؟ازنظرمن اون ادم هوس باز بود ازکجا معلوم ززنش طلاق گرفته بود واقعا؟شاید داشته سرکارت میزاشته.نمیخوام قضاوت بی جا کنم ولی ادم نباید به این راحتی اعتماد کنه.اگر باخانوادش اومده بود خواستگاریتون اونوقت میشد گفت که واقعا قصدش درسته ولی اینکه اینطوری بپیچونه بزنه زیر همه چیز!بعید میدونم.شایداولش قصدش واقعا ازدواج بود که به پدرت زنگ زد بعدش پشیمون شدو دید در حدشمانیست.شایدم برای اینکه اعتماد شماروجلب کنه تابتونه بیشتر باهاتون ارتباط داشته باشه این کارو کرد.بهرحال گذشته رو فراموش کن وخوشحال باش که اون اقا لیاقت شمارو نداشت وشماهم اینوزود متوجه شدی.خداروشکرکن که اشتباه بزرگتری نکردی و خداچشماتو بازکرد.از همین الان کهداری این متنو میخونی تصمیم بگیر که همه چیو فراموش کنیو زندگیو ازنوشروع کنی.لیاقت شما بهتر وبالاترازاین چیزاست.خطتم عوض کنو تاوقتی عوض نکردی گوشیتو خاموش کن.شماره اون اقاهم ازذهنت پاک کن.فک کن وجود نداره...

سلام دوست من.
این اولین تایپیک هست که مستقیما دعوت میکنم
بیا در تایپیک شروع چهل شب دعا شرکت کن و برای مشکلات دوستان دیگه دعا کن و نیت کن در این چهل روز به هیچ عنوان ازش خبر نگیری.
انشاءالله به حق دعاهایی که میشه مشکل شما هم حل بشه.

ازهمه ممنونم...بایدبگم من تاقبل این اقاسطح توقعم خییلی بالابودولی متاسفانه عشق این ادم منوب تباهی کشونده...میخوام دیگ بهش فک نکنموبهش زنگ نزنم ولی دست خودم نیست....خودمومشغول کنمم بازدوباره بالاخره زنگرومیزنم...بخداداغونم....ا� �ساس میکنم بس ک بهش اس دادموزنگ اثرانگشتام پاک شدن بس ک ب دکمه های گوشیم کوبیدن ودریغ ازی جواب ک چیشد؟وچرااامن؟ومیلیون هاسوال دیگه...ک مغزموتاسرحدانفجارمیبره

سلام من تازه عضو شدم...هنوز درست از انجمن سر درنیاوردم..امیدوارم منم بتونم کمک کنم و بتونم این عذابی که به خاطر گذشته ام دارم میکشم را حلش کنم:47:

من اینجا تو پست 5 یه بار جوابتونو دادم http://www.hamdardi.net/thread-33035.html
الان یه طور دیگه می گم.
شما عاشق بودین باشه. اما عاشق کی؟ عاشق کسی که فکر می کردین اون اقاست بودین. اما الان که می بینین انقدر بهت زده این الان که می بینین که همه چی براتون عجیبه معنیش اینه که اون اقا رو نمی شناختین. و نمی شناسینش. پایه ی هر عشقی یه حدی از شناخته. پس این عشق رو رها کنین چون معشوقتون واقعی نیست تصور خودتون بوده. پس نمی خواد برین دنبالش نمی خواد اس ام اس بزنین نمی خواد بهش فکر کنین نمی خواد سوال بپرسین چون واقعیت اینه که ایشون ناشناسن. به اندازه ی ادمای غریبه ای که هر روز ممکنه توی خیابون ببینین براتون ناشناسن. پس دلتونو بیشتر از این ازار ندین. کسی رو دوست دارین که وجود خارجی نداره. خیلی از ما هم این اتفاق برامون می یفته که یکدفعه ای می بینیم برداشت هامون غلط بوده.
به عبارت دیگه شما دارین سر قبری گریه می کنین که کسی توش نیست. واسه عشقی اشک می ریزین که معشوقش نیست و از اولم نبوده. پس خودتونو ازار ندین.

مورد دیگه اینکه در مواقعی که مشکل برای ادم پیش میاد یهترین کار اینه که در همون لحظه بدون قضاوت و فکر کردن بدون اینکه ادم تلاش کنه دنبال دلیل بگرده بدون هیچ قضاوت و سوال جوابی اون لحظه رو بپذیره. حتی اگه درد داری هم اونو در اون لحظه بی رنج بیشتر بپذیر. بعد از این مشکل از این درد رها می کنی خودتو با این پذیرش بدون سوال و جواب بدون درگیری فکر. و حالا فکرت یه فکری می شه که چون ازادش کردی از مشکل می تونه واقعا بهت راهکار خوب بده.

اگه هم هیچکدوم این دو تا پاراگرافم و اون پست قبلیم کمکی به شما نکرده عشقو با عشق جایگزین کن. با هر عشقی به جز عشق به ادمی دیگه. می تونی عاشق خودت بشی عاشق کارت بشی عاشق طبیعت بشی و ... . الان عشقو با عشقی جایگزین کن که اصلا به ادم دیگه ای ربطی نداشته باشه.

امیدوارم تونسته باشم کمکی بکنم.
موفق باشید.

ببین عزیز من... فقط احساس ... فقط احساس ... پس عقلت کجا رفته؟
عاشق کی هستی تو ؟
فقط خدارو شکر کن که اتفاق بدتر ازین واست نیافتاده. اعتماد به نفستو بالا ببر
ایمانتو قویتر کن. به خدا ایمان داشته باش
هر کسی جواب اعمال خودش رو میگیره.
دست از سر خودتو این تلفن بیچاره بردار دیگم زنگ نزن...
این آدم به اندازه کافی ویژگی های منفی داشت که بتونی فراموشش کنی
همه ی ما تو زندگی اشتباهاتی کردیم و می کنیم
خودتم سرزنش نکن
فقط به خدا فکر کن اعتقادتو بالا ببر.
فقط میتونم بهت بگم هر چی اون صلاح بدونه همون میشه و لازمش اینه که خودتو کنترل کنی

خدا رو شکر کن که تمومش کرده
شما مجردی . موقعیت های خیلی بهتر برات پیش میاد . عشق واقعی و با صداقت شایسته توست
وگرنه اگه خدای نکرده باهاش ازدواج میکردی بعد میومدی از اختلاف فرهنگی و معتاد بودن و بی مسئولیتی و ... میگفتی
کسی که همسرش و دخترش رو رها کرده ... این آدم لیاقت تو هست ؟
یا خیلی بالاتر ازین حرفایی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط meinoush

من اینجا تو پست 5 یه بار جوابتونو دادم http://www.hamdardi.net/thread-33035.html
الان یه طور دیگه می گم.
شما عاشق بودین باشه. اما عاشق کی؟ عاشق کسی که فکر می کردین اون اقاست بودین. اما الان که می بینین انقدر بهت زده این الان که می بینین که همه چی براتون عجیبه معنیش اینه که اون اقا رو نمی شناختین. و نمی شناسینش. پایه ی هر عشقی یه حدی از شناخته. پس این عشق رو رها کنین چون معشوقتون واقعی نیست تصور خودتون بوده. پس نمی خواد برین دنبالش نمی خواد اس ام اس بزنین نمی خواد بهش فکر کنین نمی خواد سوال بپرسین چون واقعیت اینه که ایشون ناشناسن. به اندازه ی ادمای غریبه ای که هر روز ممکنه توی خیابون ببینین براتون ناشناسن. پس دلتونو بیشتر از این ازار ندین. کسی رو دوست دارین که وجود خارجی نداره. خیلی از ما هم این اتفاق برامون می یفته که یکدفعه ای می بینیم برداشت هامون غلط بوده.
به عبارت دیگه شما دارین سر قبری گریه می کنین که کسی توش نیست. واسه عشقی اشک می ریزین که معشوقش نیست و از اولم نبوده. پس خودتونو ازار ندین.

مورد دیگه اینکه در مواقعی که مشکل برای ادم پیش میاد یهترین کار اینه که در همون لحظه بدون قضاوت و فکر کردن بدون اینکه ادم تلاش کنه دنبال دلیل بگرده بدون هیچ قضاوت و سوال جوابی اون لحظه رو بپذیره. حتی اگه درد داری هم اونو در اون لحظه بی رنج بیشتر بپذیر. بعد از این مشکل از این درد رها می کنی خودتو با این پذیرش بدون سوال و جواب بدون درگیری فکر. و حالا فکرت یه فکری می شه که چون ازادش کردی از مشکل می تونه واقعا بهت راهکار خوب بده.

اگه هم هیچکدوم این دو تا پاراگرافم و اون پست قبلیم کمکی به شما نکرده عشقو با عشق جایگزین کن. با هر عشقی به جز عشق به ادمی دیگه. می تونی عاشق خودت بشی عاشق کارت بشی عاشق طبیعت بشی و ... . الان عشقو با عشقی جایگزین کن که اصلا به ادم دیگه ای ربطی نداشته باشه.

امیدوارم تونسته باشم کمکی بکنم.
موفق باشید.

---

ایناهمش قبول بخدااونقدرابی منطق نیستم...بارهابدیاشوگذاشتم جلوچشام...ولی چندروز بیشتردووم نیوردم...وباززنگوزنگوزمگوا� �صاب خوردی

همش وسوسه میشم بهش زنگ بزنم واس بدم بااینکه اصلاوابداجواب نمیده....نمیتونم جلوخودموبگیرم.......خسته م.....داغونم............کمک............. ............:grief::grief::grief:

در تعجبم چرا به چنین شخصی علاقمند شدید
اگر خوب بود که همسر اولش با یه بچه ازش جدا نمیشد
شما فقط وابسته شدید . سعی کنید با تفریحات سالم مثل شنا کوهنوردی یا شرکت تو جمع های فامیلی و دوستانه و ... به چیزای دیگه فکر کنید تا یواش یواش ازفکرش بیرون بیایید .
اگر خودتون بخواهید راحت میتونید فراموشش کنید. چون ویژگی های خوب و ایده آلی برای ازدواج نداشته و بعها موجب سرافکندگی شما تو فامیل و .. میشد .
تکید میکنم اگ خودتون بخواهید راحت میتونید فراموشش کنید

همسرقبلیش پرخاشگربودوبای پسرمجردرابطه داشت ک بالافاصله بعدطلاقشون بااون ازدواج کرد.....درسته خییلی شرایط ایده الی نداشت...ولی خیییلی درکم میکردمنم همینطور..بسیارشنونده خوبی بود.....خیلی دقیق بودوقتی پیشم بودتازه میفهمیدم...چقدهمه چیزمومیفهمه.....بخداخسته م خیللی ازمرداسرازحرفای ی دخترواحساسشون درنمیارن.....این تنهاویزگی مثبتش بوددرکش ازعمق احساسم منوشوکه میکرد...درضمن مطمئنم براازدواج بود....فقط من خراب کردم...تازه حتی اگه اینکارورونمیکردم رسیدن محال بودبخاطرخونواده من........ولی چیکارکنم مهرش ازدلم نمیره بااینکه باتمام توانش میخواست ازش متنفربشم...:grief:

سلام دوست عزیزم درکت میکنم
میدونم الان عقلت اصلا یاری نمی کنه خیلی کنترل احساس سخته
اما با این شرایط بیا اینجوری فک کن شاید الان داره سر یکی دیگه رو عین تو شیره میماله
تو خاستگار داری احساستم که درگیر اون اقاس،من جای تو بودم با عقل باقی موندم یکی از این خواستگارامو که رایطش خوبه رو انتخاب میکردم
بهترین راه فراموشی اومدن یکی تو زندگیته اما به صورت شرعی و قانونی.عزیزم همونطر که اون داره زندگیشو میکنه بهتره توم زندگیتو بکنی.ازدواج کن تا دیر نشده و زندگیت پوچترازاین نشده

ایشون گفته همسرم پرخاشگر بود شما که تحصیلکرده هستید چرا باور کردید؟
یعنی وافعا انتظار داشتید بیاد بگه همسرم خانم فداکار و دلسوزی بود چون اعتیادم رو ترک نکردم ازم جدا شد ؟؟
خب عزیز من دیده شوهرش ترک نمی کنه ، جدا شده و بعد از یه مدت مثل هر دختر مجردی ازدواج کرده تا خوشبخت بشه...
شما باور نکن که پرخاشگر بوده .. هر کسی که همسر معتاد داشته باشه و سعیش رو بکنه که همسرش ترک کنه اما همسر ترک نکنه حتما دعوا و مشاجره پیش میاد این که دلیل نمیشه رو مردم عیب گذاشت
شما همین که بری سراغ تفریحات و ... اولین گام رو برداشتی
ما هم دعا میکنیم موفق باشی

[

نقل قول:

---

QUOTE=zendegiye movafagh;327736]ایشون گفته همسرم پرخاشگر بود شما که تحصیلکرده هستید چرا باور کردید؟
یعنی وافعا انتظار داشتید بیاد بگه همسرم خانم فداکار و دلسوزی بود چون اعتیادم رو ترک نکردم ازم جدا شد ؟؟
خب عزیز من دیده شوهرش ترک نمی کنه ، جدا شده و بعد از یه مدت مثل هر دختر مجردی ازدواج کرده تا خوشبخت بشه...
شما باور نکن که پرخاشگر بوده .. هر کسی که همسر معتاد داشته باشه و سعیش رو بکنه که همسرش ترک کنه اما همسر ترک نکنه حتما دعوا و مشاجره پیش میاد این که دلیل نمیشه رو مردم عیب گذاشت
شما همین که بری سراغ تفریحات و ... اولین گام رو برداشتی

---

باورکنیدرمق هیچ کاری روتواین فصل ندارم اینجاگرم ترین استان کشوره والان ک فصل بهاره دمای40روداریم تجربه میکنیم...کلاادم کم تحرکیم......حتی اگه تواوج مشغله باشم بازم فراموشمم نمیشه همش تومغزمه....
اگه میشه ب فرشته مهربان ومدیرهمدردی اقای خالق ذی وبقیه قدیمی هابگین بیان نظربدن...منتظرم واقعابنظرخودم نسبت به بقیه مشکلم من اونقدراحادنیست..مثلارابطه جنسی و...ولی همین مشکل هم منوفلج کرده...امتحان ارشدموخراب کردم....زندگیم راکدراکده...هیچ انگیزه ای براآینده ندارم شغل و...دارم ازازدواج بیزارمیشم مشکلات زنوشوهرهاروهم کموبیش میخونم....تاربطش بدم به اینده خودم بااون اقا...گاهی جوگیرمیشمومیگم عمرابهش زنگ واس بزنم...بعددوباره دپرسوداغون میشم...ونمیتونم خودموکنترل کنم.....خاطره ها یادم میادو........همش چشمم به گوشیمه هرچنذتواین2سال حتی 1بارپیشقدم برااشتی نشد....گوشیمومیبینم اعصابم خراب ترمیشه...:grief::grief::grief::grief::grief: :grief:

برای این تحملش براتون سخته که رابطه از طرف ایشون کات شده و مطمئنم اگر از طرف شما کات شده بود لحظه ای این حس و حال رو نداشتید
کما اینکه خودتون هم اوایلش همش بهش جواب رد میدادید و میگفتید محاله .
الان فقط وابستگیه همین
هیچ چیز دیگه ای نیست
کاری کن بعدها خودتو سرزنش نکنی که بهترین روزهای عمرت رو هدر دادی
پاشو برو کارهایی که همیشه آرزو داشتی رو انجام بده و به هدفهات فکر کن و تلاش کن تا موفق شی...

درود

اول یه موضوع لطفا با آرامش بنویسید انگار تیکه های یه لباس را به هم دوخته باشیم هیچیش معلوم نباشه اونجور یمینویسید شما.طرز نوشتن شما خیلی کمک میکنه تا دوستان بهتر راهنمایی بکنند:72:

لطفا آرامش خودتان را حفظ کنید.
الان شما یه لطفی کن و برای من و بقیه دوستان این موضوع را روشن کنید.
1.آیا میخواهید با این آقا به همین روش با همین شرایطی که دارن خصوصیات خوب و بد ادامه بدید یا خیر؟با این علم که تغییر نمیکنن و امکان داره یا به ازدواج ختم بشه یا اصلا به ازدواج ختم نشه
اینم احتمال بدین شاید به مراحل برقراری رابطه جنسی بکشه و دردسرای بعدش

2.اگر هم میخواید ادامه ندید اعلام کنید تا مراحل لازم را با کمک هم طی بکنیم.

فقط جواب بدید ولی قبلش تصمیم بگیری ادامه میدید یا نه تمامش میکنید.بشین خوب فکراتو کن اگه میخوای باهاش بمونی باید بدونی همینیه که میبینی همینجوریه عوض نمیشه اگرم میخوای تمومش کنی هرچی زودتر بهتر.اگه یه مرد معتاد باشه اگه بهترین اخلاقم داشته باشه پولدارترینم باشه بازم نمیتونی کنارش دووم بیاری توی آشناهای ما هستند دیدم که بهت میگم بقرآن حیفی دختر خودتو جوونیتو زندیگتو حرام نکن :54: ما واسه خودت میگیم میدونم چقدر داری درد میکشی من خودمم توی وضعیت شما بودم اینکه با یکی باشی بعد وابسته بشی و بعد تازه متوجه حقیقت بشی از درون داغون میشی یکهو خالی میشی ولی من تمامش کردم الانم حتی به اندازه سر سوزنی پشیمون نیستم.تصمیم با خودته بانو :72:



پ.ن:من یکی موندم این بنده خدا مدیر همدردی و بانو فرشته مهربان دیگه با چه زبانی به این دخترا بگن وارد این ارتباطاط احساسی و سراسر غلط نشید.خواهر من به پیر به پیغمبر به والله قسم به هرچی میپرستی تمامش کن تمامش کن این رابطه ای که تهش هیچی معلوم نیست و هرچی جلوتر میری بیشتر عذاب میکشی بکن این دندون لق را بانو.وجود شما برای ما تک تک بچه های همدردی باارزشه خواهشا ازت التماس میکنم به خودت بدی نکن دختر خوب بخدا حیفی.

اگه بدمینویسم بخاطرداغون بودن حالمه...دوم بخاطراینه ک هیچ کس رازبدبودن

حالموتواطرافم نمیدونه...وحتی یک درهزارهم احتمال نمیده بدبودم وضعیت روحیم

بخاطرمساله احساسیه... درسته دربدوورودبه دانشگاه به خاطردوری ازخانواده

دچارافسردگی شدم وتاالان دارومصرف میکنم ...ولی به جرات میتونم بگم اگه این اتفاق

نمیفتادخیلی وقت بیش به زندگیم برمیگشتم....

موردی ک گفتین معتاده...ایشون1ساله توترکه...

درموردموند ن یانموندن باایشون...راستش دوستش دارم قدجونم باوجودتموم کنبودااش

وضعیت خونوادگیش تحصیلاتش مطلقه بودنش بابندنبودن به بعضی مسایل ازجمله خوردن

مشروب...بارهاوقتی دیوانه واربهش زنگ میزنموردتماس میزنن! یاخاموش یااصلاجواب

نمیدن.. وقتی دیگه دستام توانشونوبراتماس گرفتن ازدست میدن... میشینم ذره ذره

وجودشونوزیرسوال میبرم.. ظاهرباطن هردوش...بعدمیگم ولش کن...بعدیه مدت خییلی کم

دوباره احساسم فوران میکنه..وبعدهمه چی یادم میره وروزازنوروزی ازنو...بعضی مواقع

کاربه تهدیدکشیده میشه ...ومن برامدت کم بی خیال میشم ولی وقتی عصبانیت ایشون
فروکش کرددوباره زنگ.زنگ .زنگ....:grief::grief:

خودم میدونم حتی اگه همه چیش خوب میبود..بااین اصرارهاوسماجتهای من بعدازدواج

سرکوفت خواهم شنید...وکلاازدواج باایشون محاله.. واگه هم بشه شرایط سختی

روبایدتحمل کنم...چون خواهرش بارهامیگفت تلفنی خودتواینقدحقیرنکن....این

ازاین...حالابراانجام گرفتن ازدواج بایدبگم جزمحالاته خونواده قبول کنن...دوستی....

وباورکردنش براشون سخته که من رفاقت کردم...وحتی اگه خواستگاری بیان..برامن

بدمیشه.:grief:.

مشکل من اینه که احساسموایشون خوب درک میکنن...حرفاموهم همینطور...دیگه ویزگی

خاصی ندارن یه چیزدیگه ایشون تاحالاباکسی رفاقت نکردن...وخونواده ش میگفتن وقتی

باتوحرف میزده شوکه میشدن..چون تونخ این چیزانبود..من دوس دارم شوهراینده م

بایندباشه..متاسفانه بسرایی که توذانشگا ه دیدم اصلااینجورنبودن...اگه ازخودم تعریف

نباشه ازلحاظ ظاهرباطن وقاراصالت خونواده گی و...هیچ چیزبرایه ازدواج خوب کم

ندارم...خودم معیارهای خوبی براازدواج داشتم ولی بااین احساس کشنده که2سال منوبه

بایین ترین سطح شخصیت رسونده همه معیارامونادیده گرفتم...فک میکنم ادمی که

اینقداحساسموبفهمه وبابندباشه برام بیدانمیشه...وبسرای ایدوره زمونه هرچقدهم خونواده

داروتحصیل کرده باشن ازین لحاظ به باش نمیرسن..تواین تالاربسرای زیادی بودن که

مذهبی وخونواده داروتحصیل کرده بودن ولی رابطه جنسی نامشروع داشتن...

دوس دارم باتموم وجودازشون دل بکنم تموم زورمم میزنم ولی اثرش موقتیه ودوباره به

سمتش میرم...بایدبگم رابطه به رابطه جنسی نمیرسه ...چون دیگه همدیگه رونمیبینیم من

شهرخودمم واون کیلومترهااونطرفتره...فقط بگین چیکارکنم به زندگیم برگردم واقعابریدم:grief:

بارهاخودموباکسایی که خدای ناکرده عزیزشونوازدست میدن مقایسه میکنم..تابفهمم

مشکل حادی ندارم که نشه حلش کرد.یاحتی اوناکه عشقشونویااوناکه بعدعقدبه هم

میخوره رابطه شون...یاحتی بعدازدواج...میگم اوناروببین.. بعد..مدتی خوبم ولی دوباره

احساسم امونمومیبره وزنگ زدنام شروع میشه...

راستی واقعاشماهم شکست عشقی داشتین...والان براتون همه چی آرومه...من 2ساله

تلخیای ایشونودیدم ولی بازولش نکردم..یعنی میرسه روزی که ازش متنفربشم؟؟؟؟؟؟؟؟؟:grief:
عقلم خیلی وقته میگه تمومش من...این احساس لعنتی مه که ول کن نیست:grief:

راستی درست میگین آدم اول بایدتوازدواج بزاره عقل بیادوسط به که اوکی دادبذاره احساس بیا..چون

اگه ول احساس بیاددیگه نمیذاره عقل کارشوبکنه

شما متن هایی که دوستان براتون می نویسند رو می خونید ؟؟؟
راه حلها نوشته شده
تفریح ورزش ادامه تحصیل اشتغال شرکت تو جمع های خانوادگی یا دوستانه
فکر نکردن به اون شخص
یه شبه فراموش نمیشه به مرور زمان
و البته اگر خودت بخوای و به گذشته فکر نکنی امکانپذیره

نقل قول:

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط zendegiye movafagh

شما متن هایی که دوستان براتون می نویسند رو می خونید ؟؟؟
راه حلها نوشته شده
تفریح ورزش ادامه تحصیل اشتغال شرکت تو جمع های خانوادگی یا دوستانه
فکر نکردن به اون شخص
یه شبه فراموش نمیشه به مرور زمان
و البته اگر خودت بخوای و به گذشته فکر نکنی امکانپذیره

---

---

سلام ممنون ازبیگیریتون:203:

قبلاهم گفتم تواوج کارهم بیادشم...:47:

مشکل من اینه که باوجودتوم بدبودناش بازم زده نشده ازش..یکیرومیبینی وقتی میبینه

عشقش اون

که فکرمیکرده نبوده ازش متنفرمیشه ....کاری که درتوان من نیست....:54:

ولی من باوجودتموم بدیاش هنوزعاشقشم توتموم لحظه ها چ مهمونی چه بیکاری هرچی.:grief:

مهمان 93 میشه لطفا با یک کلمه جواب بدید میخواید با این آقا با همین وضعیت بمانید یا میخواید تمامش کنید؟

خواهش کوتاه جواب بدید آره یا نه

سلام دوست عزیز
منمتو همین مدتی پیش رابطه ای تموم شده داشتم. اون چیز که بیشتر آدمو آزار میده همین احساس نیاز زوحی و اینکه دیگه مثل این شخص پیدا نمیشه و این حرفاست. من الان خودم با گذشت کمتر از 1 ماه به سطح خوبی رسیدم. شما اولین کار به نظر من اینه که قبول کنی این اقا نیست. حالا شاید آدم خوبی از دید بقیه نباشه واسه شما بهترین بوده از نظر خودت. در هر صورت بپذیر نیست. یعنی تصمیم بگیر فقط تصمیم بگیر تموم کنی. در مرحله بعد راحت به خودت وقت بده ناراحت باشی اگر گریت گرفتم گریه کن.. اما بعد چند روز راحت میشی و میپذیری و تموم میکنی ...مطمئن باش مهمترین چیز خودتی اگر خودتو دوست داشته باشی زود به زندگی عادی برمیگردی الان حس معلق بودن داری میدونم ...

ممنون ازت آیداجون امیدوارم ازبسش بربیام:47:

=======================

واماجواب سوال شمااقای خالقی ذی...

لحظه ای که سوالتونوخوندم نمیدونم چنددقیقه به مانیتورماتم برد؟.......ولی بعدش یه دل سیرگریه کردم...به هق هق

افتادم.....طوری که اهالی خونه هراسون اومدن بببینن چیشده...

بگذریم............

باخودم خییلی فک کردم...ولی ..

حس میکنم...بااین احساسم باهیچکس دیگه ای نمیتونم باشم...

ازطرفی....

میدونم باین اقامشکلات زیادی خواهم داشت...تازه اگه ازدواجی رخ بده..که محاله هضم همچین قضیه ای

براخونواده م...چه..

برسه به موافقتشون...نمیدونم تونستم جوابتونوبدم یانه بهرحال...توبدبرزخی گیرافتادم....:grief::grief:

حالانمیدونم...چه کنم:302:

قاعدتاادم وقتی میفهمه عشقش بهش دروغ گفته تازه بعدش بدخلقی میکنه...بایدبذاره بره...

ولی متاسفانه درموردمن

باگذشت2سال

احساس ازبین نرفته...

خییلی دلم میخوادقصه تونوراجع به عشقتون...در"گذشته" چون الان مهدیه کوچولووخانومتونه..:72:

دوس دارم بشنوم..من شماروفردموفقی میدونم.....


لطفاکمک کنین.....

ببین خواهر من اینکه بگی نمیتونم فراموش کنم از نظر من فقط داری خودتو گول میزنی،انسان اراده داره.میتونه هرکاریو که بخواد انجام بده پس توهم میتونی فراموشش کنی اما باید اول ازهمه خودت بخوای،اینکه اینجا ازبقیه کمک بخوای اما ته دلت هنوزم به اون فرد فک کنیو دلت بهت اجازه نده که فراموشش کنی هیچ کمکی بهت نمیکنه هرچقدرم بقیه راه حل خوب بزارن جلوی پات تا وقتی خودت نخوای غیرممکنه که فراموشش کنی.پس اول بشین باخودت فکر کن تکلیف خودتو باخودت روشن کن،ببین اکثریت اینجا دارن میگن این اقارو فراموش کن چون با همه تعریفایی که کردی همه ما به این پی بردیم که این اقا واقعا بدرد شما نمیخوره پس بهتره بفکر خوشبخت کردن خودت باشی چرا راهیو میری که شک داری بش؟از کجا مطمئنی خوشبختت میکنه؟یعنی شما نمیتونی موقعیت بهتر از این پیدا کنی؟کی میگه پسرا نمیتونن دخترارو درک کنن ولی این اقا از بین این همه پسر از اسمون اومده زمینو میتونه درکت کنه؟!اگر یکم بادید بازتری به زندگی نگاه کنی میفهمی که همه ادما مثل هم نیستن همه ادما بد نیستن همه ادما یه جور نیستن...خدا وقتی زن و مردو افرید برای هرکدوم خصوصیت هایی رو گذاشت که اون یکی نداره ولی هرکدوم از این دو جنس میتونن باتوجه به خصوصیت های خودشون مکمل هم دیگه باشن،زن ها موجودات احساساتی هستن و مردها هم قدرت اینو دارن که این احساساتو درک کنن و جنس ضعیف تر از خودشونو بفهمن حالا بعضیا از خصوصیت وجودیشون خوب استفاده میکنن و بعضیام سرکوبش میکنن اینکه بگیم ادم خوب پیدا نمیشه و این فرد تنها کسیه که منو درک میکنه یه حرف کاملا غیر منطقیو از روی احساساته...لطفن بیشتر فکر کنو بفکر ایندتو خوشبختیت باش...هیچ چیزی توی دنیا نیست که چاره نداشته باشه...بجز مرگ

مشکل اصلی شما بیماری است که به آن دچار هستید. بله مشکل شما افسردگی شما است. باید بدانید این حالتی که گرفتار آن هستید اختلال (وسواس ) . وسواس انواع مختلفی دارد. طبق پژوهش های روانپزشکی وسواس گاهی همراه با افسردگی بروز می کند و گاهی ناشی از بیماری افسردگی است.
شما نیاز به درمان های دارویی دارید. بعد از مدتی درمان دارویی می توانید از یک روانکاو کمک بگیرید. همچنین می توانید از روانشناس بالینی کمک بگیرید.
به هر حال باید هر چه سریعتر به یک روانپزشک مجرب مراجعه کنید و همه حالت های روحی و جسمی خود را دقیقا برایش شرح دهید.
باید مدام با پزشکتان در ارتباط باشید تا دوز دارو را تنظیم کند.

سلام به همه...

ممنون ازشمادخترشرق بهشت ونوبوبابت راهنماییهاتون...

آره حقیقتابایدخودم بخوام.......ولی عقلم میخواد....ولی حقیقتاجلوداراحساسم نیست........

مشکل اصلی منم همینه...........

درموردروانبزشک بایدبگم5سالی میشه که دارومصرف میکنم.....وعلت اصلی برنگشتنم به زندگی همین مساله ست.......

:grief::grief:

بازم میگم که موقعیت خونوادگی ومهمترازهمه ...دخترخوبی هستم..............چیزی برایه ازدواج موفق

ندارم.........ازخودتعریف نباشه البته!!!!!!!!!!!!!!!!

ولی اگه این مشکلم حل بشه....!

تواین سایت...

آدمابعددیدن حقیقت طرفشون...

زجرمیکشنومدتی خودشونوسرزنش میکنن...

بعدش تموم...

اگه هم یادش بیفتن شایدانزجارباشه احساسشون..

ولی من متاسفانه هنوزبیش ازبیش دوستش دارم...

واحساسم عوض نشده.........

2سال زمان کمی نیست براتغییراحساس...........

واقعابریدم دیگه.......................................... ....:grief:

سلام همدردای عزیز:72:

امروزوالان که دارم تایب میکنم.............

حالم بینهایت خرابه...........:47:

بغضی توگلومه.....که نمیترکه.............

بخداخسته م..........

ازخودم که اینقدضعیفم............گاهی فک مبکنم کاش ضربه مغزی بشم.....حافظموازدست بدم....لیسانسمم بخوره

توسرم..............

آخه اینم زندگیه که من دارم!!!!!!!!!:97:

عین یه تیکه آشغال منواززندگیش برت کردبیرون...ولی هنوزعاشقشم...........

اونم عاشق باشه یانباشه که نیست........

رسیدن محاله...

میگیددخترخوب بخوای میتونی فراموششش کنی......

فکرمیکنید نخواستمونمیخوام!!!!!!!!!!!!!دیگ� � خسته ترازاونیم که حتی نفس بکشم.........:grief:

میگیدبرومشاور.روانبزشک5سال ه دارومصرف میکنموهیچ هیچ هیچ...........

چراکسی صدامونمیشنوه...........

دارم تاوان چیروبس میدم خدااااااااااااااااااااااب سمه..............:grief::grief:

20سال احساس توزندگیم تعطیل بود.....یکی ازراه میرسه...........اونم کی...........یکی که میدونمست شرایط روحیم

چقدداغونه...ولی بابیرحمی تمام.........ترحم نخواستم ازش...ولی چرابارآخراومدوقول دارددلخوشم

کردویک هفته بعدبراهمیشه ..انداختم دور...........وهنوزدیوانه واردوستش دارم........:54:

سهم من اززندگی اینه خداااااااااااااااااا...

توروکمکم کنید...بریدم دیگه:grief:

برای شما واقعا متاسفم که هنوز هم حرف خودتو میزنی این همه دوستان راه حل خوب پیش پای شما گذاشتن اما شما هنوز هم اصرار داری روی حرف خودت وایسی،میگی تاوان چیو پس میدم؟من میگم ،شما تاوان بی خردی خودتو پس میدی ببخشید که اینطور مینویسم امیدوارم ناراحت نشی ازم چون میخوام بخودت بیای اینطور میگم ولی شما توی گذشته از روی کم تجربگی و بی خردی یه اشتباهی کردی پس لطفا به خودت بیا و اشتباهتو بپذیر این حرفو که میگی نمیتونم ،نه تنها من بلکه هیچ انسانی قبول نداره چون انسان اراده داره عقل داره میتونه تصمیم بگیره پس ناپختگی خودتونو تقصیر تقدیر بد و سرنوشت بدی که خدا برات درنظر گرفته ننداز این حرفا فقط برای تبرئه کردن خودته که فقطم خودت قبولش داری مقصر اصلی توی هر مشکلی خود انسانه که یه جایی رو اشتباه رفته تازه امتحان الهی روهم باید درنظر گرفت که شاید خدا میخواد شما از این طریق و از طریق دعای بیشتر برای حل مشکلت بهش نزدیکتر بشی،اگر یکم فکر کنی و به گذشته برگردی میبینی که مقصر فقط و فقط خودت بودی که نباید اعتماد میکردی و کردی حالاهم چیزیو از دست ندادی که بخاطرش اینطوری از زندگی سیری ادم هست مشکل خیلی بدتر از شما داره هنوز سرجاش ایستاده و داره تلاش میکنه مشکلش حل بشه مطمئنا هم میتونه مشکلشو حل کنه حالا هرچقدرم تواین راه شکست بخوره،همین که خدارو داره و دوباره سعیشو میکنه برای حل مشکلاتش،خدا هم خودش هواشو داره...امیدوارم دیگ حرف نا امید کننده ای ازت نشنوم،خداروشکر کن از امکاناتی که توی زندگیت هست و خیلی ها این امکاناتو ندارن

سلام دختر خوب، من اول نظرم رو در مورد شما بگم و بعد بگم که به نظر من باید چکار کنی. اگه مدتی توی این سایت باشی می بینی که حرفهای شما زیاد تکرار میشه. اینکه من قبلا چقدر خوب بودم و بعد از این ماجرا چقدر روی من تاثیر گذاشت و وضعم رو بد کرد و شدم اینی که خیلی با گذشتم فرق دارم و داغون شدم و ...

حقیقت اینه که آدمها به جایی میرسند که راهش رو از خیلی قبل شروع کردند و رفتارهاشون ریشه در شخصیتی داره که توی طول زمان در وجودشون شکل گرفته. شما همین شخصیت رو داشتی و حالا توی این مورد فرصت بروز پیدا کرده. با این راهی که در پیش گرفتی چه این آقا چه هر کس دیگه ای به احتمال زیاد میرسیدی به همین حس و حال.

شما باید راهت رو عوض کنی. انتظارت از زندگی رو باید تغییر بدی. دلایلی که در مورد دوست داشتن این آقا می یاری همه رو رفتارهای ایشون نقض میکنه و شما همچنان اونها رو به عنوان خوبی های ایشون بیان میکنی. اینکه احساس شما رو درک میکنه، اینکه با کسی رابطه دوستی نداشته، اینکه قصدش ازدواج بوده. رفتارهاش دقیقا عکس اینها رو نشون میده. احساس شما رو اگه درک میکرد شما به این حال و روز نمی افتادی. و رابطه دوستی هم که با خود شما داره! ازدواج هم که باهات نمیکنه! پس لطفا استدلال کردن رو بزار کنار. اولین کار اینه که مشکلت رو اینطوری بگی: من اون رو خیلی میخوام ولی هیچ دلیلی ندارم و کلی بدی داره.

حالا اینکه چرا دلیلی نداری و با این وضعیت هنوز دوستش داری هم برمیگرده به خودت. شما احتمالا خودت آدم ارزشمندی نیستی به همین خاطر یک آدمی در این حد رو دوست داری! باید برای زندگیت هدف تعیین کنی، ببینی واسه چی داری زندگی میکنی، میخوای به کجا برسی. اونوقت میتونی تصمیم بگیری که اصلن در حدی هستی که بیشتر از این آقا رو بخوای یا نه. اگر نبودی که همین راه رو ادامه میدی و بهش بچسب و زنگ زدن بهش رو بیشتر کن و اگر هم فکر کردی که لیاقت بیشتر رو داری خودت خود به خود نظرت نسبت بهش عوض خواهد شد.

این تصمیم خیلی ناخوداگاه اتفاق می افته. یعنی اینطوری نیست که مثلا هر روز صبح پاشی به خودت بگی که من چقدر خوبم و ارزشم بیشتر از اینه که اینقدر خودم رو خوار و ذلیل کنم و اینجور حرفها. شما اول باید بشینی ببینی هدفت در زندگی چی هست و میخوای به کجا برسی و حد خودت چقدره اونوقت اگر هنوز دوستش داشتی یعنی حد شما همینقدره! و کاریش نمیشه کرد. بهرحال همه قرار نیست آدمهای قوی و موفقی باشند. اگر هم دوستش نداشتی که یعنی به این حد زندگی راضی نیستی و برای خودت زندگی بهتری میخوای.

سلام به همه دوستان:72::72:


واماجواب شماجناب توجیه...

نقل قول:

---

رفتارهاشون ریشه در شخصیتی داره که توی طول زمان در وجودشون شکل گرفته. شما همین شخصیت رو داشتی و حالا توی این مورد فرصت بروز پیدا کرده. با این راهی که در پیش گرفتی چه این آقا چه هر کس دیگه ای به احتمال زیاد میرسیدی به همین حس و حال.

---

اول بایدبگم براتون بی نهایت متاسفم برای طرزفکرتون ونیزبرای طرزحرف زدنتون!:81:

[quote]

نقل قول:

---

شما احتمالا خودت آدم ارزشمندی نیستی به همین خاطر یک آدمی در این حد رو دوست داری!]/quote]

---

فکرمیکنم آدم براهم دردی کردن بادیگرانی که مث خودشماهزارتامشکل دارن...بایدبه حدی ازبختگی وادب

برسه که بتونه اول مشکل خودشوحل کنه بعدبیادوحرف از شخصیتواین چیزابزنه!

دوم اینکه طوری باقاطعیت راجع بمن حرف زدین که یه لحظه فکرکردم سال هادرغارزندگی کردموبسربچشم

ندیدم!که گفتین هرکی ازراه برسه شماهمین وضعودارین چون ریشه درشخصیتتون داره!


من4سال دریکی ازبهترین دانشگاه های دولتی درس خوندم وبیشترهمکلاسام بسربودن!وبسرندیده نیستم که

بخوام بادیدن هربسروابرم!:311::58:


خداروشکراونقدی موقعیت خوبی دارم که....اصلاازتعریف کردن ازخودخوشم نمید!ولی درجواب حرف شمابود

جناب توجیه!

.

نقل قول:

---

شما احتمالا خودت آدم ارزشمندی نیستی به همین خاطر یک آدمی در این حد رو دوست داری!

---

بازم فقط براتون متاسفم باطرزفکرتون وحرف زدنتون!


شمابسیارآدم سطحی نگری هستین.....


ولی خوب شایدحرفام قدی روتون اثرکنه!دیگه بالاترازخداهست!بی چشم داشت مخلوقاتشودوس داره بایدبگید

خدابی ارزشه که این موجودات کوچکودوس داره!نه خیراین طورنیست ...

این که من آدم ارزشمندی هستم یانیستم تشخیصش باشمانیست!اونی که بایدبدونه وبفهمه فهمیده خودم واطرافیانم!

ارزش آدمامیدونیین به چیه/به رعایت احترام به آدمای دیگه ست به دوس داشتن خودودیگران.به درک قشنگای

دنیاست به قبول خیلی ازارزشهای والایی که دیگه براخیلیابراشون دمده شده!و...و...و...:104:




اگه میشه برا بست من دیگه نظرندین.ممنون میشم:81::81:

عزیزم لحن توجیه زیاد خوب نبود ولی کلیت حرفش درست بود. اینکه تو خودتو به اندازه ی کافی دوست نداری. و اینکه دلیل اینکه کسی رو دوست داری که اینهمه بدی داره در درون خودته. نه فقط تو. همه همینطوری هستن. اینکه هدف برای خودت تعیین کنی. راهتو و مسیر زندگیتو مشخص کنی و ببینی اون ادم و کلی ادمای دیگه اصلا کسایی هستن که در این مسیر و هدف های تو قرار بگیرن یا نه. اینایی که نوشته بود درست بود. فقط لحن خوبی نداشت. و البته با یه چیز دیگه اش هم من مخالفم. اینکه بی ارزش باشه کسی. تمام ادم ها ارزشمندن. ولی باید همنیشین کسی بشیم که بتونه خوبی ها ی ما رو بیشتر شکوفا کنه. البته منم توی تاپیکم یکی از دوستای خوب این تالار برام نوشت همه قرار نیست ازدواج کنن و همه قرار نیست موقق باشن. اینا واقعیتن البته برای من. و البته برای الان من. و هر چیزی قابل تغییره. من اینم چون چندین سال به روشی و با نگرشی زندگی کردم که این شدم. چیزی که هستم نتیجه ی چندین سال قبل منه. چند سال بعدم نتیجه ی این چند سالی خواهد بود که هنوز نیومده. چیزی که از اینا واقعی تره اینه که هر کسی ارزشمنده. فقط باید تلاش کنیم این ارزش ها رو در وجودمون پیدا کنیم. و بعدم شکوفا. تو که سنت کمه. به جای اینکه به این ادم که برات نقش مثبتی نداشته و روی زندگیت اثر مثبتی نداشته بچسبی خودتو ازش ازاد کن. بقیه راهتو ادامه بده. امیدوارم تو خیلی زود موفق بشی و هر روزت بهتر و بهتر شه.

دوستان لحن متفاوت به کار می گیرن که شاید شما بتونی اثر بدیش. یه بار دیگه همه ی پست هایی که براتون گذاشتن رو بخون. من هر بار که پست هایی که برام می ذارنو می خونم چیزایی بیشتر پیدا می کنم توشون.

موفق باشی.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مهمان93

سلام همدردای عزیز:72:

امروزوالان که دارم تایب میکنم.............

حالم بینهایت خرابه...........:47:

بغضی توگلومه.....که نمیترکه.............

بخداخسته م..........

ازخودم که اینقدضعیفم............گاهی فک مبکنم کاش ضربه مغزی بشم.....حافظموازدست بدم....لیسانسمم بخوره

توسرم..............


خسته ای و معترض. چون داری با چیزی که هست می جنگی. اون رفته. بپذیر. تو حست خوب نیست. اینم بپذیر. اینا چیزایین که هستن. همین لحظه واقعیه. اول همه چی رو بپذیر. نجنگ با این لحظه و وضعیتی که الان داری. دنبال سوال جواب نگرد. بی تفسیر و قضاوت همین الان همین لحظه رو با همه ی چیزایی که توشه بپذیر. بعدش بیا با فکرت که ازاد تر شده با این پذیرش برای بهتر شدن روند زندگیت فکر کن و بعدم تلاش.
آخه اینم زندگیه که من دارم!!!!!!!!!:97:

عین یه تیکه آشغال منواززندگیش برت کردبیرون...ولی هنوزعاشقشم...........

هیچکس توان اینو نداره که کس دیگه ای رو مثل اشغال دور بندازه یا نندازه. این حس توئه. تویی که این حسو پیدا کردی. همین. هیچ موجودی اشغال یا بی ارزش نیست. همه ارزشمندن. اگه یکی رهات کرد و رفت معنیش این نیست که به تو توهین شده. معنیش این نیست که تو معیوبی. معنیش این نیست که اون عوضیه (البته این ادم هست بسکه دروغ گفته. اما رها کردن یه ادم و ترکش به تنهایی معنی عوضی بودن نداره) وقتی دو نفر راهشون از هم جدا میشه فقط معنیش اینه که دیگه راهشون یکی نیست. اصلا موجودیت ارزش و هویت هیچکدوم زیر سوال نمی ره. فقط راه جدا شده. همین.

اونم عاشق باشه یانباشه که نیست........

رسیدن محاله...

میگیددخترخوب بخوای میتونی فراموششش کنی......

فکرمیکنید نخواستمونمیخوام!!!!!!!!!!!!!دیگ� � خسته ترازاونیم که حتی نفس بکشم.........:grief:
گیر دادی و چسبیدی به این حست. واسه همینه که نمی شه. ببین میگن وقتی ادم با کلی زحمت و زمان به رنج هاش دست پیدا می کنه بعدش فکر می کنه این رنج ها خیلی ارزشمندن! چون خیلی زحمتش شده تا به اینا برسه. بعدش می خواد به هر شکلی نگهشون داره. همه امون اینطوری بودیم و یا هستیم. واسه همینم کلی با خودش و لحظه و همه چی می جنگه فقط چون این رنج ها رو فکر می کنه خیلی مهمن و می خواد نگه دارتشون. رهاشون کن. خودتو بتکون از دردا و رنج ها. همین الان. بیشتر از این نمی خواد به گذشته بچسبی. اگه خودت بخوای می شه که دیگه انقدر عاشقش نباشی. خودتی که اصرار داری به این عشق. و خودتی که می تونی این احساسو به خودت تموم شده اعلام کنی و راه خودتو بری.

میگیدبرومشاور.روانبزشک5سال ه دارومصرف میکنموهیچ هیچ هیچ...........

چراکسی صدامونمیشنوه...........

دارم تاوان چیروبس میدم خدااااااااااااااااااااااب سمه..............:grief::grief:

20سال احساس توزندگیم تعطیل بود.....یکی ازراه میرسه...........اونم کی...........یکی که میدونمست شرایط روحیم
بازم عاشق میشی. بازم عاشق میشی. هر بار بهتر و بهتر عاشق میشی. نترس. این احساسو به این ادم که رفته انقدر دو دستی نچسب. ول کن این عشقو. بعدا بهتر از اینو پیدا می کنی. یهتر. فقط باید خودتو بپذیری.

چقدداغونه...ولی بابیرحمی تمام.........ترحم نخواستم ازش...ولی چرابارآخراومدوقول دارددلخوشم

کردویک هفته بعدبراهمیشه ..انداختم دور...........وهنوزدیوانه واردوستش دارم........:54:

سهم من اززندگی اینه خداااااااااااااااااا...
همه چیز در تغییره. اینو بپذیر. این چیزیه که هست. توقع نداشته باش که چیزای بیرون از وجودت بی تغییر بمونن. واقعیت هستی و دنیا اینه که تغییر کنه. تو هم تغییر می کنی. اما درونت همیشه مال خودته. در درونت هم تغییراتی می کنی. اما با اگاهی خودت.
به هیچی انقدر سفت نچسب تا درد نکشی. همه چیزو بپذیر. با خودت مهربان باش.

توروکمکم کنید...بریدم دیگه:grief:

---

عشقم مثله خیلی چیزای دیگه است. البته وابستگی مربوط به عشق. عادت می کنی. بعدش باید صبور باشی تا بتونی این عادتو کم وکمتر کنی. یه جور اعتباده اما صبور که باشی دیگه بعدش که ترکش کردی این وابستگی رو دیگه نمی ری سراغش.
صبور باش و با خودت مهربان باش. چیزایی که هستو بپذیر.
حالت خوبه. حست بده. حست هم کم کم به کمک خودت بهتر میشه.
:72:

سلام.

احساست رو درک میکنم ومیدونم چه عذابی داری میکشی بسیاری ازما چنین تجربه های تلخ وآزار دهنده ای داشته ایم ومثل الان شما اصرار برادامه دادن داشته ایم .امیدوارم هرچه زودترخودتو ازاین شرایط بیاری بیرون.


چه باوری باعث میشه بر دوس داشتن او پایداربمونی؟جواب این سوال رو خودت باید از درونت کنکاش کنی وبکشی بیرون

.اون هم یک انسان مث بقیه باتمام خوبیها وبدیهاش.آیا میتونی باقاطعیت قسم بخوری کسی ازاو بهتروجود ندارد؟اگرندارد پس بت ساختن ازش چه معنی دارد؟

ازبالا نگاه قضیه کن ازش یه داستان بساز(این یک روش درعلم روانشناسی ست).یک پسربعدازیک ازدواج ناموفق وپس از اعتیادبه مشروب ومواد به دختری احساسی زنگ میزند هر دواز برمحورنقص و وابستگی ارتباط رادامه میدهندوحالا... .


قلب واحساست درگیرشده لذت با اوبودن وطعم دلپذیر درک شدن توسط او همچنان زیر زبونته.هربارکه این لذت رومیچشی عوضش چندین برابر دردوعذاب میکشی. چرا؟چون احساسی از درون خودت داره میسوزه.غرق شدن دراین احساس ،راحت ترین ولذت بخش ترین کاریه که میتونی انجام بدهی

.اون مرد مسئول زندگی ورفتارهای خودشه وتو مسئول اعمال وانتخاب های خودتی، توانتخاب کردی که جواب تلفن وپیامکهاش روبرای اولین بار بدهی یا برای اولین باربه او پیامک وزنگ بزنی.چه باورومعرفت واحتمالی تو رو وادارکرد که انتخاب کنی به یک پسرغریبه زنگ وپیام بدهی؟

چه خلأیی تو روبه دردودل کردن باهاش کشوند؟چه دلیل محکمی وجود داره که ثابت میکنه بقیه پسرها نمیتونن احساس یک دختر رو درک کنند وبهش گوش کنند؟

نگرشت رومنطقی تغییربده تا"احساست"تغییرکنه به همین سادگی.

فقط خوندن یکی دوپست ازپستهای تایپیک زیرمیتواند روشنگرو هدایت کننده باشد

.http://www.hamdardi.net/thread-17296.html

مهمان جان سلام خوش اومدی:72:

من نتونستم همه پست ها رو بخونم ولی خیلی خلاصه میتونم بگم سریع تر و با قاطعیت خودتو ازین رابطه ها بکش بیرون باور کن سختیش برا دوروزه ولی اگه ادامه بدی و درگیریت بیشتر شه و بعد که مسلما منتهی به قطع رابطه میشه اون موقع با روانپزشک رفتن هم شاید حالت خوب نشه...

ادم اگه کمتر تو چاله فرو بره راحتتر بیرون میاد ولی اگه تا ته بری شاید همونجا بمونی و نتونی بیرون بکشی چون پایین رفتن خیلی اسونه ولی بالا اومدن کار هرکسی نیست .

موفق باشی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مهمان93

من4سال دریکی ازبهترین دانشگاه های دولتی درس خوندم وبیشترهمکلاسام بسربودن!وبسرندیده نیستم که

بخوام بادیدن هربسروابرم!:311::58:

---

دوست عزیز،

موفقیت شغلی یا تحصیلی ربطی به سلامت روح و روان نداره.
اگر اطراف شما پر از پسرهای سالم و موجه هست و شما جذب یک مرد متاهل مشروب خور و معتاد و .... شدید، مطمئنا یک ایرادی در شخصیت شما هست.

اتفاقا اگر کسی نبود و جذب این آقا شده بودی می گفتیم چاره ای نبوده، اولین موردی هست که سر راهش دیده.

شما یه آدم بی مسئولیت بیمار مشکل دار که خانواده اش هم از خودش بدترند! (با دوست دختر برادر متاهلشون همکاری می کنند)
را انتخاب کردی و می گی اطراف من پسر خوب زیاده، من اما بدش را ترجیح می دم !!

شاید از حرفهای من هم، مثل حرفهای آقای توجیه ناراحت بشین.
اما این که بعد از دوسال کنترلی روی رفتار خودتون ندارید
ایشون شما را از خودش می رونه و شما همچنان اس ام اس می زنید
این هم تحقیر و توهین را ندیده می گیرید
و ...

مشکل عزت نفس دارید.
شما ارزشمند هستید، اما مشکل اینجاست که ارزش خودتون را باور نکردید.
و اگر به این روند ادامه بدید بدتر هم می شه، پس به جای مقاومت به فکر بهبود باش.

یه مدت که بگذره و اون آقا محل نذاره و راه چاره ای نداشته باشی، می ذاریش کنار.
اما به نظر من به جای این که منتظر این باشی که زمان خود به خود این مساله را حل کنه، بیا و ریشه ای درمانش کن.

تاپیکها و پستهای مصباح الهدی، دختر بیخیال، صبوری، ستیلا و ... را بخون.
ببین چقدر برای خودشون و زندگیشون و اینده شون ارزش قایلند.
چطور با خواستگارهاشون برخورد می کنند و ارزیابیشون می کنند،
نه این که هر بی سروپایی از راه برسه و ازشون سواستفاده کنه و یه زخمی به روحشون بزنه و بره.

یکی از دخترهای تالار هم مثل شما درگیر رابطه عاطفی با یک مرد هوسباز متاهل بود.
بعد از مشاوره ها و پیگیریهای خودش از اون موضوع رها شد.
الان هم خواستگارهای خوبی داره که گاهی در موردشون توی تالار مشورت می گیره.
البته ایشون دختر باهوش و زرنگی بود و تونست مسیر درست را پیدا کنه.
واقعا تغییرات خوبی کرده و کاملا توی تاپیکهاش مشخصه.
مطمئنم که شما هم می تونی. فقط بشین خوب فکر کن برای بیرون اومدن از این مسیر.

زخم های عاطفی عامل اصلی ضعف عزت نفس هستند

امیدوارم بتونی راه درست را پیدا کنی و یه روزی شاهد تاپیکهای از خوشبختی و آرامشت در تالار باشیم.

سلام شیدا:72::72:


درجواب حرفاتون بایدبگم...خاصیت عشق همینه که چشم آدموکورمیکنه.............واین احساس من به این


آقادلیلی برمشکل داربودن من نیست!بلکه من اونقدراحساسم قوی بوده وهست که کنترلش برام سخت شده وای


مشکل اصلی منه!درضمن من هم مث شماوهزاران آدم دیگه مشکلاتی توزندگی دازیم ولی ایامثلامن بایدبه


شمابگم ایرادازشخصیت شماست!که این مشکلات برات بیش اومده/بجای کمک به شما؟خودتون بودین چه حسی


بیدامیکردین؟


یعنی بااین حساب بایدبگیم هرکی توهمدردیه مشکل شخصیت داره؟:81:


درموردبودن یانبودن بسرخوب اطرافم بایدبگم معیارهام شایدباخیلی هاازدخترای امروزی فرق داره که




بیشتربسرابچشمم نمیان ....واین چیزغیرطبیعی نیست شایدبسرایی هم باشن که خیلی ازدخترابچشمشون


نمیاد!


ایناسلیقه ایه!ونشون نمیده که یه آدم مشکل داره ازلحاظ شخصیت یانداره؟


......که ممکنه خیلی هااگه توموقعیت من قرارمیگرفتن وازشون خواستگاری میکرد..دستوبای خودشونوگم


میکردن براجواب مثبت دان!بهتره تواین سایت به جای زیرسوال بردن عقایددیگران خودتونوتوی موقعیت همون آدم


بذاریدکه همش بهش میگین راهت اشتباه!وقتی خودتونوتونستین توموقعیتش حس کنین وکاملادرکش کردین


بعدبراش نسخه ببیچین:305:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مهمان93

سلام شیدا:72::72:


درجواب حرفاتون بایدبگم...خاصیت عشق همینه که چشم آدموکورمیکنه.............واین احساس من به این


آقادلیلی برمشکل داربودن من نیست!بلکه من اونقدراحساسم قوی بوده وهست که کنترلش برام سخت شده وای


مشکل اصلی منه!:305:

---

سلام عزیزم ،حالت رو درک میکنم ولی در جواب جمله ای که به شیدای عزیز گفتی حاضرم برات قسم بخورم عشق چشمو باز میکنه نه کور میکنه،ببین من حالت رو درک مکنم وابستگی و بی قراری و بی تابی و سردرگمی که داری رو درک میکنم،اینکه با کوچکترین تلنگری میشکنی و بهم میریزی "مثل جواب دادنت به آقای توجیه" میدونی الان توی این شرایط هستی با هرچیزی بهم میریزی،ناکامی ها انرژی آدم رو ازش میگیره،عزیزم عنوان تایپیکت رو گفتی قصه ی تلخ زندگیت درحالیکه باور کن از دید من که خارج از این قضیه هستم میشه گفت شیرین ترین تجربه ی زندگیت بوده که عمرت رو نجات داده،فقط تجربه ات رو تکرار نکن که بدترین کاره ممکنه،اراده کن ازش فاصله بگیری باور کن هیچ چیز توی دنیا به اندازه ی آرامش روح و روانت ارزشمند نیست،آدم وقتی کسی رو دوست داره هیچوقت باعث رنجش نمیشه .

من آخرین پست شما را خواندم. مشکل اصلی شما این است که به هیچ عنوان فکر نمی کنید این راهی که رفته اید اشتباه بوده است. از پست شما این گونه برمی آید که برای احساسی که دارید نوعی تقدس قایل هستید. یعنی فکر می کنید که الان عاشق هستید و این یک نوع حس مقدس است. همچنین به دوستان معترض هستید که چرا راهی که شما رفته اید را اشتباه می دانند. شما می گویید با همه اشکلات اخلاقی این آقا و اعتیاد ایشان ، انتخاب ایشان سلیقه شما است و سلیقه ربطی به کسی ندارد.
نتیجه اش اینکه : به دلایلی که در بالا توضیح دادم شما خودتان معتقدید که باید به راهتان ادامه بدهید. نگاهی به چند پست اخیرتان بیندازید همه اش جنبه تدافعی دارد. پس اگر می خواهید همین راه را ادامه دهید ... نمی دانم چه بگویم اما این راه همین است که تا به حال دیده اید و به جز این نیست. حتی اگر ازدواجی هم رخ دهد زندگی با این آقا تبعاتش کمتر از الان نخواهد بود. اما به هر حال انتخاب شما و سلیقه شما همین است به گفته خودتان و کسی که خودش انتخابش را کرده است ، دیگر کرده است. خوب هر راهی سختی هایی دارد و راهی نیست که سختی نداشته باشد. درست یا غلط. زندگی یعنی سختی. سختی های انتخاب شما هم اینها است که گفتید . اگر واقعا انتخاب شما همین است پس به خودتان بقبولانید که باید سختی اش را هم تحمل کنید. اگر غیر از این باشد حال فعلی شما تغییری نخواهد کرد.

مهمان عزیز،

من این کتاب را نخوندم. بالطبع به خاطر تفاوت فرهنگی و ... ممکنه بخشی از مطالبش با فرهنگ ما هماهنگ نباشه.
اما با توجه به این مقدمه، به نظرم بد نباشه که بخونیش.

نقل قول:

---

کتاب لطفا مرغ نباشید
بحثی در کنترل احساسات زنانه برای یک زندگی سعادتمند
نوشته : باربارا دی آنجلیس
ناشر : فراگفت
ترجمه : آزاده سخایی منش
شابک : 978-600-5553-60-4
تعداد صفحات : 160
شمارگان چاپ : 2500
نوبت چاپ : چهارم -1391
لیتوگرافی : -
قیمت پشت جلد : 3900 تومان
درباره کتاب :
وقتی عاشق بودن به معنای رنج کشیدن باشد، نشانه ی آن است که درگیر احساسات زنانه شده ایم. وقتی بیشتر حرفهایمان با دوستان صمیمی درباره ی او، مشکلاتش، افکارش و احساساتش می باشد، وقتی تقریباً همه جمله هایمان با «او» شروع می شود، نشان از این است که درگیر احساسات زنانه شده ایم.
زمانی که کج خلقی، بداخلاقی، بی تفاوتی یا تحقیرهایش را به حساب دوران کودکی پر از مشکلاتش می گذاریم و سعی می کنیم روانکاوش شویم، درگیر احساسات زنانه شده ایم.
وقتی مشغول خواندن یکی از کتابهای روان شناسی یا عاشقانه هستیم، و زیر تمام قسمت هایی را که فکر می کنیم به درد او می خورد، خط می کشیم، درگیر احساسات زنانه شده ایم. زمانی که بسیاری از خصوصیات، معیارها و برخوردهایش را دوست نداریم، اما تحملش می کنیم با این تفکر که اگر به اندازه ی کافی جذاب باشیم و محبت نشان بدهیم، او به خاطر ما تغییر کرد، درگیر احساسات زنانه شده ایم...
وقتی رابطه ی روانی و حتا سلامت فیزیکی مان را به خطر می اندازد، شک نداشته باشید که درگیر احساسات زنانه شده ایم! دوست داشتن بیش از حد، با وجود رنج و نارضایتی که به همراه دارد – چنان که پدیده رایجی در میان بسیاری از زنان می باشد – تقریباً همه تصور می کنند یک رابطه عاطفی صمیمانه باید چنین شکلی داشته باشد.
بیشتر ما در زندگی دست کم یک بار شخصی را دوست داشته ایم؛ برای بسیاری از ما نیز این مسئله بارها در زندگی تکرار شده است. فکر شریک زندگی و رابطه مان با او، چنان ذهن برخی از ما را به خود مشغول کرده که تقریباً زندگی مان فلج شده است.
در این کتاب می خواهیم ببینیم به چه دلیل بسیاری از زنان به دنبال مردی که دوستشان داشته باشد می گردند؛ اما به شکلی اجتناب ناپذیر، همیشه با مردانی ناسالم و نامهربان آشنا می شوند! پس به جست و جوی علت این امر می پردازیم که، چرا با وجود آگاهی از برآورده شدن خواسته هایمان در یک رابطه، پایان دادن به آن مشکل است؟

---