تصميم گيرى براى يك رابطه بعد از ٧ سال

سلام،

لطفاء به من در تصميم گيرى كمك كنيد. من ٧ سال پريش كه براى ادامه تحصيل كه از ايران خارج شدم با پسرى اشنا شدم كه از من ٤ سال كوچكتر بود. من أون موقع ٢٥ ساله بودم و أون ٢١ سأله. اون موقع اين اختلاف سنى تو فكر ايرانى من اينقدر عجيب بود كه من فقط به عنوان يه دوستم ساده بهش نگاه ميكردم. ولى ما اينقدر از لحاظ اخلاقى و طرز فكر به هم شبيه بوديم كه روز به روز به هم نزديك تر شديم و بعد از ٤ ماه تصميم گرفتيم كه دوست دختر-پسر باشيم. اين رابطه يك سال و ٣ ماه طول كشيد. روزهاى خوب زياد داشتيم ولى اين فكر اختلاف سن منو رها نمى كرد. تا آخر بعد از يكسال و ٣ ماه من بعد از تموم شدن درسم ازش خداحافظى كردم و رفتم يه كشور ديگه پيش خانواده ام. اين اقا تازه ٢ سال پيش رفت ايران منظورم اينكه ايران بزرگ نشده.

بعد از أون هر دو ما رابطه با ادماى ديگرو تجربه كرديم هروقت كه رابطه هامون تموم مى شد دوباره با هم تماس مى گرفتيم. هيچ كدول نتونستيم دوباره ادمايي رو پيدا كنيم كه بأهم راحت باشيم. خلاصه اينكه الآن هر دو فكر ميكنيم كه ما ادم همديگه هستيم و مى خوايم با هم ازدواج كنيم. من نگرانم اين رابطه هايي كه هردو داشتيم برامون مشكل پيش بياره ولى أون ميگه اين رابطه ها خوب بودن و به هردو ما ثابت كردن كه ما بايد با هم باشيم. در ضمن فقط بگم ما هيچكدوم ادماى الافى نيستيم هر دو كار و موقعيت حوبي داريم و از سر ناچارى نيست كه مى خوايم بأهم باشيم.

كلا دوست دارم بدونم شما به عنوان يه نفر سوم چى فكر مى كنين چون من مىدونم اين آخرين شانسى هست كه من به اين رابطه دارم مى دم يعنى يا تصميم قطعى براى ازدواج يا كاملا تموم. خوشحال مى شم نظرتونو بگين.

- - - Updated - - -

در ضمن من الآن ٣١ ساله هستم و ايشون ٢٧ سأله. من baby face هستم. و ايشون خيلى بزرگتر از سنشون هستن و فكر مى كنن.

درود

معیارهای شما برای انتخاب ایشان را بنویسید
نکات مثبت و منفی ایشون را بنویسید
نکات مثبت و منفی رفتاری خودتان را بنویسید

میدونم شما 31سالتونه و فرد پخته ای هستی ولی فکر میکنم بد نباشه یکسر به لینک زیر بزنید شاید بتواند به شما کمک کند

http://www.hamdardi.net/thread-17296.html

http://www.hamdardi.net/thread-25882.html

بشخصه حس خوبی نسبت به این موضوع ندارم شما چون مدت زیادی باهم بودید و از هم دور شدید بنظر خیلی احساسی دارید به این موضوع فکر میکنید و نمونش همین جمله شما که نوشتید از سن خودتان کمتر نسان میدهید.مگه قراره برای دیگران زندگی کنید یا اینکه فکر میکنید زندگی فقط اینه توی خیابان دست همدیگه را بگیرید و دیگران نظر بدهند که شما به هم می آیید یا خیر؟

من توی ایرانم همسرم 3ماه ازم بزرگتره از اول با این موضوع مشکلی نداشتم حتی تا یک سال ولی این 3سال یکم مشکل زاست مخصوصا طریقه آشنایی و ادامه این رابطه کاملا احساسی.هرچه شما تکرار کنید احساسی نیست این رابطه بنظر من فقط داردی خودتان را گول میزنید

- - - Updated - - -

راستی یادم رفت به همدردی خوش آمدید بانو :72:

دقیقا با khaleghezey موافقم
احساسات اجازه تفکر منطقی رو نمیده
شما بررسی کن، نقاط مثبت و منفی زندگی مشترک با ایشون رو در نظر بگیر
احساس میتونه ایجاد بشه، ولی اون احساس وقتی درست و واقعی هستش که از قیلتر عقل گذشته باشه

انشالله که در انتخابتون موفق باشین




راستی
منم به همدردی خوش اومدم:311:

سلام. به تالار گفتگوی همدردی خوش اومدید.

سوالی که دارم اینکه آیا خانواده ها هم در جریان هستند و مشکلی با این قضیه ندارند؟ آیا خواستگارهای دیگه ای هم داشتید که بخواید روش فکر کنید یا نه؟

با توجه به سنتون، فرصت شما برای تصمیم گیری خیلی کمه. چون هر چی زمان بگذره شما از زمان مناسب برای فرزندداری و مادر شدن دور میشد و این هم برای شما و هم برای همسر آیندتون خیلی اهمیت داره.

توصیه من اینه که اگه هر دو ایران هستید و تصمیمتون برای ازدواج قطعیه یک مشاوره حضوری برید. در کنارش از تجربیات و نظرات کاربران این سایت هم استفاده کنید.

ممنون از همگى، راستش بعد از ٧ سال و اينهمه اتفاقى كه افتاده من تعجب مى كنم شما فكر مى كنين من احساسى دارم تصميم مى گيرم. در مورد نوشتن مزايا و معايب اينكارو كردم و فقط موضوع سن جزء معايب هست.

Mansor:
بله خانواده ها اطلاع دارند و مشكلى ندارند. ما متاسفانه در ٢ كشور مختلف الان هستيم و نمى تونيم بأهم مشاوره حضورى بريم.

- - - Updated - - -

من كلا با خواستگارى و نداشتن همه جور رابطه قبل از ازدواج مخالفم. با ٢ نفر ديگه بعد از ايشون اشنا شدم ولى از لحاظ اخلاقى خيلى متفاوت بوديم.

نقل قول:

---

من كلا با خواستگارى و نداشتن همه جور رابطه قبل از ازدواج مخالفم.

---

به همین علت که بلاتکلیفی.

فرهنگ ٢٧: راستش ترجيح ميدم بت اگاهى كامل از طرفم ازدواج كنم نه يه سرى حدس و گمان در خواستگارى. أمار بالاى طلاق در ايران اين فضيه رو تاييد مى كنه. علت بلا تكليفى من اختلاف سنيمونه.

نمیخوام بحث کنم

ولی امار بالای طلاق در ایران ربطی به این موضوعی که شما گفتید نداره.اتفاقا این موضوع یکی از علت های آمار بالای طلاق در ایران رابطه داشتن قبل از ازدواج بدور از اخلاق و زیر نظر دو خانواده و کاملا احساسی

دوست ندارم کشش بدم و همینجا تمامش میکنم.ما وظیفمون بود اطلاعاتی که داریم را در اختیار شما قرار بدیم این شمایید که باید تصمیم بگیرید اگه فکر میکنی این مسیر درسته و تایپیک هایی که بهتون دادم همشون غلطه خوب ادامه بدید همین مسیر را بانو.

لطفا این تاپیک ها را بخوان


دلایل عینی برای منع رابطه های دوستی دختر و پسر

*:* پیوست تاپیک دلایل عینی برای منع رابطه های دوستی دختر و پسر >>>

شما همه حواست را گذاشته ای بر روی اختلاف سنی و بقیه موارد را هم نمیبینی.

وقت کردید جواب سوال های بالا که نوشته ام را بدهید با سپاس

برای آگاهی کامل لازم نیست وارد همه جور رابطه شد،اگر سرنخو پیدا کنی در اون مورد

به آگاهی می رسی.علت بلاتکلیفیتم داشتن همه جور رابطه ست که باعث شده معیار

اختلاف سن که برات مهم هستو از ابتدا نادیده بگیری.و الآن به موضوع جدی تر فکر می کنی

وابستگی ها اجازه نمی دن در مورد این معیار تصمیم قاطع بگیری.

شرایط در کشورهای دیگه با ایران به هر حال متفاوته، اگه همه شرایطش به نظرت خوبه و حرفایی هم که میزنه صادقانه است و با کس دیگه ای هم در ارتباط نیست و فقط مشکل اختلاف سنی هست، اگه از نظر جثه و چهره با هم تناسب دارید میتواند بیاد رسما از شما خواستگاری کنه و به نظر صرف اختلاف سن 4 سال مساله مهمی نیست. به هرحال با مشاور متخصص هم (با توجه به کشوری که می خواهید در اون زندگی کنید) مشورت کنید.

سلام دوست گرامی ،
یک سو ال از شما دارم.

انسجام و امنیت خانواده براتون چقدر مهمه؟

تعهد به زندگی وخانواده را چگونه تعریف می کنید؟

اگر بعد از ازدواج متوجه شوید همسرتان به شما متعهد نبوده عکس العمل شما چگونه خواهد بود؟

مساله مهم اینه که ببینید معیار هاتوناف برای ازدواج چیه؟ هر دوتون. واینکه آیا با هم ساز گاره؟

اختلاف سن شاید الان به چشم نیاد اما 10 ساله دیگه شما یک خانم 41 ساله هستید که پا به میانسالی دارید می ذارید و آقا یک جوان 37 ساله . آیا می تونید همه نیاز های ایشون رو برآورده کنید؟

البته این در صورتیه که افق دیدتون نسبت به زندگی مشترک طولانی باشه.


واینکه آیا فکر نمی کنید همین آگاهی نسبت به روابط های گذشته ای که نسبت به یکدیگر دارید مشکل زا باشه؟ دیدگاه هر دوتون به این مورد چگونه هست؟

سلام
نوشته هاتو خوندم ولی ارتباط موضوعهارو باهم پیدا نکردم
ولی به عنوان همون نفر سوم میگم اصلا نشونه ی خوبی نیست که شما و دوست پسرت هر وقت رابطه هاتون تموم میشد میرفتید سراغ همدیگه،ریکاوری میشدید بعد دوست دختر دوست پسر جدید پیدا میکردید بعد دوباره تموم میکردید برمیگشتید پله ی اول،این نه نشونه ی علاقه است نه نشونه مکمل بودن همدیگه چون بعد از ازدواج هم این مسئله کماکان ادامه خواهد داشت،به این دلیل که حکما نقش کمکی همدیگه رو به عهده دارید،نه چیز دیگه،شاید تا آخر عمرتون هم کنار هم با این روند ادامه بدید،رابطه ای وقتی تموم میشه دیگه نباید نقطه ی امیدی داشته باشه که طرف اگه رابطه ی جدیدش به شکست خورد باز برگرده به همون قبلی.

آمار طلاق ارتباط مستقیم داره به اینکه آدم از زندگیش چی میخواد ربطی هم به کشور نداره،درست مثل شما که نمیدونی جز معیارها و ملاکهات سن طرف مقابلت هست یا نه،تدبیر داشتن توی زندگی نشونه بزرگ بودن یک فرد هستش به نظر من بهتره جوانب رو بسنجی تا آدمهای مختلف.

دليلى كه دير جواب ميدم اينكه من نمى دونستم روزى بيشتر از ٣ مسيج نميشه اينجا گذاشت.

Khaleghezey عزيز،

من هم قصد بحث با شما ندارم و سؤالم هم در مورد داشتن يا نداشتن رابطه قبل از ازدواج نبود. من همه سؤالاتونو جواب دادم. فقط اينكه گفته بودم من baby face هستم منظورم اين بود كه از لحاظ ظاهر به هم مى خوريم.

Amin عزيز،

ممنون، راستش در صداقتش و احساسش به خودم اصلا شكى ندارم. نگرانيم اول بخاطر اختلاف سنيمونه و همون موقع هم به همون دليل تموم كردم. اينكه مى ترسيدم اين قضيه مشكل پيش بياره در اينده. الانم دليلى كه دوباره به اين رابطه فكر مى كنم اينكه من اين اولين تجربه من بود و خوبيهايى كه در رابطه بود فكر مى كردم كه همه دارن. ولى با دو نفر بعدى كه اشنا شدم فهميدم كه چقدر ادما ميتونن با هم متفاوت باشن.

- - - Updated - - -

بينهايت عزيز،

مرسى از سوالاى خيلى به جا و خوبتون. راستش من بر أساس جواب همين سوالهاست كه دوباره به اين رابطه فكر مى كنم. ما هر دو خيلى زياد به خانواده اهميت ميديم و هر دو دنبال يه زندگى مشترك اروم هستيم. هميشه درباره اين چيزها بأهم حرف زديم و هميشه به هم اطمينان كامل داشتيم حتى الآن كه تو ٢ كشور مختلف زندگى مى كنيم.

خيلى از لحاظ معيارهاى زندگى و هدفهامون به هم شبيه هستيم. اينكه از روابط هم خبر داريم دقيقا علت نگرانيه منه. البته من از اينكه أون با كسى بوده أصلا ناراحت نيستم و فكر مى كنم تا وقتى أدما به هم خيانت نكنن زندگيشون به خودشون مربوطه. ايشون هم همينو ميگه ولى خوب اين نگرانى من هست براى اينده.

كلا ما هر دو ادماى خيلى متعهدى هستيم تو رابطه و هر دو اينو مى دونيم.

اینکه بعد از ۷ سال و بعد از داشتن روابط دیگه هنوز اون آقا شما رو میخواد، به نظرم از رو احساساتش نیست...

ولی گاهی اوقات آدم میره تو رابطه های نادرست و وقتی میبینه با اون آدما جور نمیش، فکر میکنه پس همون قبلی بهتر بود... امیدوارم مال شما اینجوری نبوده باشه

ولی کلا من خودم هم با این قضیه از نظر روانی مشکل دارم، دوست ندارم بزرگ تر از طرفم باشم.. با توجه به اینکه میگین این آقا هم از نظر قیافه و هم رفتار بزرگ تر از سنشه، نباید مشکل خاصی باشه. همش برمیگرده به اینکه هردوتون چقدر با این موضوع کنار اومده باشین

با توجه به اینکه هر دوتون سنتون کم نیست زیاد و در کشور دیگه ای زندگی کردین و ظاهرا با ادمای دیگه ای هم علاوه بر خودتون زندگی مشترک داشتین میشه گفت که خودتون از همه بهتر می تونین تصمیم بگیرین و با تجربه ترین.
مگه اینکه مشاور متخصص مشورت بگیرین که با شرایط کشورتون اشنا باشه. شما در قیاس با من که تقریبا هم سن هستیم در واقع میشه گفت 3 بار زندگی مشترک و ازدواج غیر رسمی کردین. به اندازه ی سه تا زندگی مشترک به علاوه ی برگشتن هایی که بین اونها بوده به هم تجربه اتون از من که هیچ وقت زندگی مشترکی نداشتم یا بیشتر دوستان اینجا که یکی داشتن یا دارن بیشتره. خودتون تصمیم بهتری می گیرین. یا مشورت از مشاوری بخواین که هم به شرایط کشورتون اشنا باشه هم روحیات شما که دو ملیتی حساب میاین.
4 سال اختلاف سنی به نظر من نمی تونه لزوما مشکل ساز باشه. اگه فقط همین مشکل باشه و در بقیه موارد تفاهم داشته باشین.
اسمان ابی به نکته ی خوبی اشاره کرد. اینکه هر بار با ادمای دیگه ای بودین و بعد هم برمی گشتین به هم رو فکر کنین ببینین می خواین جز رویه ی زندگیتون قرار بدین در اینده یا نه. ممکنه این کار که نوعی تنوع طلبی هست تکرار بشه. و ممکن هم هست این براتون خوشایند و قابل قبول باشه و قبول کنین. به هر حال به این چیزا هم نیازه قبلش توجه کنین.
موفق باشید.