برای اولین بار جراتمندانه حرف زدم و کارم به طلاق کشیده

سلام دوستان. متاسفم که دوباره تاپیک می زنم. هنوز امیدوارم یکی از کارشناس ها (آقای سنگتراشان و یا آقای sci و ...) به کمکم بیان.
شرایطم رو در تاپیک های قبلی که آخرینش
با شوهرم که همه ی فکر و ذکرش مادرش و خواهراش (و البته پدرش!) هست چه کار کنم؟

بوده گفتم.
شوهر بی جنبه من ظرفیت محبت و توجه و تمرکز زیاد من رو نداشت. من هم توان ادامه دادن نداشتم. روند جدیدی که فعلن می خوام در پیش بگیرم رسیدگی به خودمه که بیمار، افسرده و درب و داغون هستم.
.
میخوام خانواده اش رو فراموش کنم. فراموش کنم که اصلن وجود دارند. فکر کردن به کارها و حرفهاشون داغونم می کنه.
اون ها به شدت دورو، ریاکار و متظاهر هستند و اثبات کارهای بدجنسانه شون برای من خیلی سخته و شوهرم خیلی چیزها رو نمی پذیره و همه ی بدی ها رو به من نسبت میده.
اون ها به شدت بی سواد، پول دوست، از خود متشکر و با اعتماد به نفس هستند و زندگی ما و زندگی دوتا دخترشون رو به گند کشیدند.
اما از نظر شوهر من اون ها مظلومند و دامادها و عروس بدی نصیبشون شده.
.
من نتونستم توی این سه سال زندگس مشترک شوهرم رو به خودم جذب کنم و اون به من اعتماد نداره.
.
یکبار برای اولین بار به نظرم رسید وقتی از خانواده اش ناراحتم جلوی خودشون بگم. به پدرش با مهربونی و شوخی گفتم که شب عید فطر مناسبت دیگه ای هم داره و تولد منه و دوست داشتم یادش می بود. البته اون باز هم به روی خودش نیاورد.
روز بعدش هم به پدرش گفتم از این که هر بار به خونه شون میایم اون و مادرشوهرم و خواهرها دست شوهرم رو میگیرند و میرند توی یه اتاق و درو می بندند ناراحت میشم. الکی گفتم که شوهرم میاد حرفها رو به من میگه و من رو محرم میدونه و من غریبه نیستم.
اینکاررو کردم. اون ها نتونستن تحمل کنن.
(توی خانواده اون ها فقط احترام یکطرفه وجود داره. احترام ما به اونها و اون ها لازم نیست حرمت ما رو نگه دارند. با این حال همیشه کلی ادعا دارند و میگن ما بهترین هستیم و هیچکی مثل ما عروس داری نکرده تا حالا.)
.
شوهرم طرف پدرش رو گرفت و جلوی اون منو بی حرمت کرد. دعوا و قهر رو تا جایی پیش برد که گفت از خونه ی من برو بیرون. بعدشم تحقیر و توهین و ...
.
.
من به بن بست رسیدم و دارم سعی می کنم توی این خونه با قهر و بی تفاوتی ادامه بدم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط she

شوهر بی جنبه من ظرفیت محبت و توجه و تمرکز زیاد من رو نداشت.

---

مشکل شما دقیقا همینی هست که نوشته اید ، (پیدا کردن مساله ، نصف حل مساله هست) پس در صدد رفع آن باشید ، منتها از راه و روش درست ... طنابی رو که پیچ خورده در جهت عکس می پیجونند تا پیچش باز بشه ، نه در همان جهت قبلی !!!!
امیدوارم منظورم رو گرفته باشی
یا حق

سلام، این لینکو با شوهرم که همه ی فکر و ذکرش مادرش و خواهراش (و البته پدرش!) هست چه کار کنم؟ گذاشته بودم تو بوک مارکم .
به خاطر همین چند روز بود که نبودین؟ خیلی دوس داشتم بدونم آخرش چی میشه. چون من خیلی ها رو میشناسم که این مشکلو دارن ولی نمیدونن چی کار کنن. خیلی سخته مشکلتون. چون اکثرا طلاق ها به خاطر دودی بودن مرد. خیانت. چیزهای مشابه اینن. خیلی سخته که به خاطر این آدم جدا شه.
پدرم خیلی از این ضرب المثل استفاده می کنه . من اصالتا ترک هستم. یه ضرب المثلی هست که برات ترجمشو می نویسم: سگ تیمار کردن حالیش نمیشه در حق سگ باید از کلوخ و سنگ استفاده کرد تا بفهمه صاحب داره.
البته خیلی معذرت می خوام که از این لفظ استفاده کردم.

- - - Updated - - -

میدونین مشکل کجاس؟ خانواده دغل بازه شوهر دهن بین هم مثل مال تو بودن. همیشه انگاری داره تو حقشون ظلم میشه. مظلوم جامعه خودشو جلوه میدادن. همیشه میگفتن پسرمون پشتوانه زندگی ماست. تلقین کرده بودن که اگه پسرشون نباشه اینا بدبخت میشن. از این حس نهایت سواستفاده رو می کنن.
وقتی شوهرت می بینه تو بدون اون می تونی سرپات وایستی ولی خانوادش نمی تونن معلومه دیگه. رگ غیرتش!!!!!!!!!!! میزنه بیرون. میره سمت اونا. سرشار از نیاز باش. ظاهر سازی کن.
می دونم چی می گی.پدرشوهر تو هر چقده هم خسیس باشن به پای مال من نمیرسن که باید برن به اسم خسیس ترین اسمشونو تو گینس ثبت کنن.
شعارشون اینه. زن پیدا میشه. خواهر مادرش نه.
ولشون کن با این فرضیات خوش باشن.

سلام shi عزیز.
قبلا به تاپیکت سر زدم و کاملا با تک تک سلولهای بدنم درکت میکنم.به نظر من کسی که فقط تا وقتی زنشو میخواد که همه چی به کام خودش باشه , نمیتونه زندگی نرمالی داشته باشه.

نقل قول:

---

خیلی سخته مشکلتون. چون اکثرا طلاق ها به خاطر دودی بودن مرد. خیانت. چیزهای مشابه اینن. خیلی سخته که به خاطر این آدم جدا شه.

---

زدی به هدف ساحل جون.وتازه بعد از جدایی همه میگن:دختره مشکل داشت.پسره که نه معتاد بودنه دست بزن داشت و......

فکر نمی کنم رفتارتون جراتمندانه بوده باشه.

معمولا افراد منفعل رفتار بعد از انفعالشون پرخاشگرانه هست، نه جراتمندانه و جراتمندانه رفتار کردن یک فرایند داره و یک دفعه اتفاق نمی افته.

در مورد صحبتتون با پدر شوهرتون هم متاسفانه باید بگم، بدون سیاست و احساسی برخورد کردین.

سلام خانومی

امیدوارم خوب باشی.

با توجه به اینکه خودم شرایط روحی خوبی ندارم ولی سعی میکنم بتونم درست راهنماییت کنم.

چیزی که در صحبتهات مشهوده اینه که تعادل رو رعایت نمیکنی و یه طرفه محبت میکنی و در نهایت زمین میخوری.در واقع توقع داری که در مقابل محبتهات دقیقا محبت بگیری و وقتی این رو نمیگیری برافروخته میشی.

تو نمیتونی و هرگز نباید سعی کنی که چیزی از بدی خانواده همسرت رو به همسرت ثابت کنی.این اشتباهه محضه و دودش فقط تو چشم خودت میره.
همسرت خانوادش رو خوب میشناسه.خیلی بهتر از تو.
پس خودت رو خراب نکن.

شی عزیز
لازمه یه زمانایی پر رو باشی....مثلا خیلی شوخ و شاد بری در اتاق رو بزنی و تو هم بری تو.و خودت رو قاطی کنی باهاشون.

قهر کار درستی نیست...معقول نیست....با درایت وو فکر و منطق کارت رو ببر جلو.

راستش کارت درست نبوده که به پدر شوهرت اون حرف رو زدی.این کارت بیشتر همسرت رو خراب کرد.چون حالا با خودشون میگن چقدر پسر و برادر ما دهن لقه.و همسرت هم به طبع برای دفاع از خودش منکر اداعای شما میشه و مشکلات به وجود میاد.

به محض اینکه حال خودم بهتر بشه بهت سر میزنم.

قهر نکن....

یادتم نره سه سال منفعل بودی و حالا یک شبه میخواهی بشی جراتمندانه؟!



موفق باشی

عزیز راهنمایی نمی تونم به اون شکل بکنم. اما چیزی که می دونم اینه که اگه بخوای با یکی طوری رفتار کنی می خوای (مثلا پدر شوهرت) دیگه باید اینو در نظر بگیری که خودتی و اون و نه یکی دیگه. یعنی فقط خودت تنهایی باید از پسش بربیای و نباید اصلا پای شوهرت یا یکی دیگه رو بکشونی وسط. اصلا لازم نیست که شوهرتو خبر کنی که چی شده. اصلا لازم نیست که شوهرت قبول کنه که خونوادش مشکل دارن. به طور خلاصه و خودمونی بخوام بگم وقتی داری حال یکی رو می گیری تویی و اون. کس دیگه ای رو نیار وسط. اگه اینو خوب رعایت کنی شوهرت دیگه نمیاد از اونا طرفداری کنه. چون تو به شکل غیر مستقیم دعوتش نکردی بیاد وسط و در عین حال هم اگه بدونه از خودت مراقبت می تونی بکنی دیگه اونم راحت میشه. نه میاد از تو دفاع کنه نه میاد از اونا دفاع کنه. به زندگی معمولی میرسه.
راستی باید کاملا محترمانه جراتمند رفتار کنی. اگه احترام بذاری نمی تونن بهت توهین کنن. چون باید بگردن دنبال یه دلیلی. صبور و مودب باید باشی. و در عین حال کم کم حقوقتو یاد اوری کنی. این میشه جراتمندی. سخته. تمرین می خواد خیلی.
موفق باشی.

سلام خانم،
خیلی خوبه که سعی کردید حرفتون رو بزنید و هیچ کس نمی تونه شما رو برای اینکه حرفتون رو زدید سرزنش کنه
اما متاسفانه رفتار شما برخلاف اونچه که خودتون فکر می کنید نه تنها جرات مندانه نبوده، که منفعل بوده اید! صراحت شما هر چند خوب بوده اما منفعلانه مطرح شده و باید این رو بدونید که رفتار منفعلانه شما، چرخه ای منفی ایجاد کرده که به عدم صمیمتی جدی بین شما و همسرتون منجر شده!
در این وضعیت همانطور که دوستان گفته اند تمرین کنید و سعی کنید رفتارتون رو تبدیل به رفتاری جرات مند کنید.
نگران ناراحتی دیگران نباشید، شما مسئول شادمانی ديگران نيستید
اشتباه کردید و البته حق شماست که اشتباه کنید و هيچ کس نمی تونه براي اشتباه شما رو سرزنش کنه
خودتون رو سرزنش نکنید و موارد اتفاق افتاده رو برای خودتون تکرار نکنید که موجب عذاب و تالم روحی شما بشه
روابطتون رو با همسرتون ترمیم کنید
موفق باشید و سوالی بود بپرسید

عزیزم هیچ کس این رفتارت رو رفتار جراتمندانه نمی دونه بر عکس مثل کسی میمونه که از چیزی لجش گرفته و داره می جنگه اونم با دست خالی و بدون برنامه ریزی
اولین قدمی که شما باید برداری محتاج و نیاز مند نشون دادن خودته البته این به معنی کوچیک کردن خودت یا اویزون نشون دادنت نباشه هااااااااا
به هیچ عنوان در مورد خونواده شوهرت نشینی با شوهرت جلسه تشکیل بدی!!!! هر بدی ازشون می بینی سعی کن غیر مستقیم همون موقع شوهرت رو متوجه کنی
پر رو باش اما مظلوم یعنی یه جورایی خودت رو بزن به خنگی
وقتی میبینی تو اتاق کنفرانس گرفتن برو تو جمعشون وقتی میبینی در گوشی صحبت می کنن برو وسط بشین اما بگو ببخشید اگه ناراحت میشین بلند شم !!!
سیاست رفتار با شوهر ی مثل شوهر تو اینه که خودت رو بزنی به خنگی تا از طرفی کار خودت رو بکنی از طرفی اگه اون از دستت عصبانی شه با عذرخواهی خنگولانت و اینکه نمی دونستی از دلش در بیاد
این کلمه خنگ که می گم واقعا یه سیاست هست که همیشه جواب داده ضمنا خیلی به خودت برس خودت رو تو خونه مشغول نشون بده مطالعه هم زیادبکن

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Rude Boy

فکر نمی کنم رفتارتون جراتمندانه بوده باشه.

معمولا افراد منفعل رفتار بعد از انفعالشون پرخاشگرانه هست، نه جراتمندانه و جراتمندانه رفتار کردن یک فرایند داره و یک دفعه اتفاق نمی افته.

در مورد صحبتتون با پدر شوهرتون هم متاسفانه باید بگم، بدون سیاست و احساسی برخورد کردین.

---

کلا RUdy boy وقتی یه گربه تو یه اتاق دربسته باشه. بهش حمله کنی و بخوای اذیتش کنی. هی از دست آدم فرار می کنه. اما بعد که می بینه چاره ای نداره به سمت خود آدم حمله می کنه.
آدم هم یه ظرفی داره که بعضی مواقع دیگه پر میشه.
چقدر آخه تحقیر/ چقدر نادیده شدن/ چقدر تو حاشیه بودن/ یه مرد چقدر میتونه دهن بین باشه/ یه مرد چه جوری به خودش اجازه می ده که با زندگی یه زن بازی کنه/ از نظر دینی، شرعی، اخلاقی، عرفی تو همه جای دنیا و مملکت خودمون زن آدم بر همه چی مقدمه/
متاسفانه همه مون میدونیم که زن ها علاوه بر شوهرداری باید خانواده شوهرداری هم بکنن؟؟!! یعنی آدم هر رفتاری بکنه باید با سیاست باشه؟ چقدر نقش بازی کردن. چقدر تملق، دروغ و چاپلوسی، حرف های بی ارزش و بیهوده تحویل شوهر و خانواده شوهر بدیم که اونا رازی باشن. بعضی مواقع به این نتیجه می رسم که آدم اصلا نباید حرف بزنه و نظراتشو بگه که آقا راضی باشن.
مگه ماها ازدواج نمی کنیم که تکمیل شیم؟ در عمل می بینیم که ازدواج می کنیم فقط نیازهای جنسی آقایون رو تامین کرده و هزار و یک نوع بزک که آقا نگاه کنن و به به چه چه بگن. عروسک خیمه شب بازی جلو خانوادش باشیم.
من تنها راه حل برای she رو حرف نزدن می دونم. چون هم خودش راحت میشه. همه شوهر و خانواده شوهر.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ساحل 63

متاسفانه همه مون میدونیم که زن ها علاوه بر شوهرداری باید خانواده شوهرداری هم بکنن؟؟!! یعنی آدم هر رفتاری بکنه باید با سیاست باشه؟

---

مردها هم علاوه بر همسرداری باید خانواده همسرداری هم بکنن.

سیاست داشتن با تملق گفتن یکی نیست. همه باید سیاست داشته باشن.

دوستان خواهش می کنم به احترام صاحب تاپیک ، تو این تاپیک بحث نکنید تا به انحراف کشیده نشه .

در مورد صداقت و سیاست هم :

صداقت داشتن در برابر کسی که سیاست داره ، عین حماقته
و سیاست داشتن در برابر کسی که صداقت داره ، عین خیانته

پس بهتره با هر کسی مثل خودش رفتار بشه

و اینو هم هرکسی می دونه که صداقت داشتن دو طرف صد البته بهتر از هر چیزیه .

اما خواهشا فقط از مشکل خانم she صحبت کنید. نه در مورد حقوق زنان و مردان

موفق باشید .

کجایی تو دختر ؟
نگران شدیم
تاپیک ایجاد کردی و رفتی ؟
اونم با اون اوضاع بحرانی قهر و دعوا !!!

سلام دوستان. وااای باورم نمیشه. :43: از همه ممنونم به خاطر اینکه اومدید به من سر زدید راهنمایی ام کردید و نظرتون رو گفتید.:72: راستش خیلی ناامید بودم و به اینجا سر نزدم! حال جسمی خوبی هم نداشتم. همه اش دارو و دکتر.
.
الان خیلی بهترم. خانواده شوهرم باز یه مشت چرت و پرت بهش گفته بودن که بیاد به من بگه و گفته بودن که ما و تو هیچ مشکلی نداریم زنت این زندگی رو نمی خواد و بی خودی بهونه میگیره. زنت خونه و ماشین میخواسته و فلان و فلان و اینا هم همش بهونه گیری هست وگرنه که دلیلی نداره ما که اینهمه داریم خوبی می کنیم!!! و اون به ما توهین میکنه.
.
من همه حرفای شوهرم رو شنیدم و هیچی جواب ندادم. سکوت من و حرفای اون بعد از این قهر طولانی مقدمه آشتی شد. من انگار نه انگار که قهر بودیم دارم حرف های روزمره رو می زنم. اون هم با یه مقدار سردی و کلاس گذاشتن جواب میده!
.
.
باورم نمیشه آقای sci و بالهای صداقت هم برام نظر گذاشتند!! برای اولین باره!!! خیــــــــــــــلی خوشحالم. خیلی.:43: ولی من بازم سوال دارم. در مورد جراتمند بودن با وجود اخلاق شوهرم و خانواده اش که خیلی زود بهشون بر میخوره و کینه ای هستن و میخوان سریع تلافی کنند.
.
و در مورد اینکه من هنوز نمی دونم چقدر محبت کافیه! من احساساتیم! شوهرم نیست. من یا دارم محبت زیادی می کنم یا دارم اعتراض می کنم. می دونم منفعلانه است.
نمی تونم حتی درست حرف بزنم. خیلی زیاد "خواهش می کنم" و خیلی زیاد "تشکر می کنم"! وقتی لازمه یه حرفی رو بزنم که از خودم دفاع کنم نمیگم! بعد یه بار ممکنه با طعنه و کنایه حرفمو بزنم که نشوندهنده اینه که خیلی وقته اون موضوع رو تو دلم نگه داشتم!
.
من زندگیم رو دوست دارم و می خوام درستش کنم. می فهمم که شوهرم هم از این قهر و دعوا و بحث خسته شده. به هر حال به اون هم که خوش نمیگذره. اون هم خودش رو محق می دونه و بی تقصیر!
.

- - - Updated - - -

آقای sci من چرا اشتباه کردم؟ همه از صراحت حرف من ایراد میگیرند اما شما گفتید که صراحتم خوب بوه اما نحوه بیان من منفعلانه بوده. وقتی از رفتار پدرشوهرم و بقیه شون ناراحت میشم مث اینبار باید چه کار کنم؟
1. خیلی از خانوم ها می گن به روی خودت نیار. کاری نمیشه کرد.
2. خیلی ها میگن تلافی کن و حالشون رو بگیر یه جوری که شوهرت نفهمه.
3. بعضی ها به شوهرشون میگن و گلایه یا دردو دل می کنند.
4. بعضی هام حرفشون رو صریح میزنند و مرزهاشون مشخصه و حاضرجواب و روی مواضعشون محکم هستند.
.
من تا حالا اولی و سومی رو انجام ندادم.
من می خوام دیگه بهشون اهمیت ندم و بذارم هر کاری میخوان انجام بدند. من نهایتش می تونم تلاش کنم رابطه ام رو با شوهرم بهتر کنم. که اگر موفق بشم تاثیر ناراحتی هام از خانواده اش رو بپوشونه.
.
الان داریم آشتی می کنیم. می خوام به خودم برسم. میخوام مواظب خودم باشم. می خوام دیگه دعوا نکنیم. واقعن دیگه توانش رو ندارم. این دعوای آخری تا پای طلاق رفت. دعوای بعدی حتمن بدتر میشه.:160:

- - - Updated - - -

اصلاح می کنم : من تا حالا اولی و سومی رو انجام دادم!! چهارمی رو هم که اینبار انجام دادم و اینطوری شد. دومی رو هم که اصلن از من برنمیاد.
.
می خوام به من اعتماد داشته باشه. من از همسرم اعتماد و پذیرش رو توقع دارم. اون دقیقن برعکسه! فقط به خانواده اش اعتماد داره.
.
راهکارهای من : می خوام مظلوم و نیازمند باشم. احساساتم رو مهار کنم و هیچ توقعی هم نداشته باشم(حداقل برای یه مدت). این زندگی دیگه جون یه زلزله دیگه رو نداره!
.
نمی دونم چطوری با خانواده اش روبرو بشم؟ نمی خوام عذرخواهی کنم!!

:81:

یه نکته خیلی مهم میخوام بگم : ما دعوای خیلی بدی کردیم. شوهرم گفت که باید از خونه برم بیرون! حتی به پدرش زنگ زد و گفت که به پدر من بگه که من وسایلم رو جمع کنم و از خونه برم .
خانواده من هم تلفنی گفتند که جدا بشو و بیا خانومی کن و این حرفا. در مقابل رفتار تند شوهرم از من حمایت کردند و پدرم که اصلن با شوهرم حرف نزد. حتی پای دوست خاله زنکش هم وسط اومد. اما چیزی که باعث شد بتونیم دوباره این رابطه ی از هم پاشیده رو برگردونیم این بود که من از خونه مون نرفتم! به شوهرم گفتم من سر زندگیم هستم تو برو! تو هر کاری میخوای بکنی بکن.
.
میخوام به همه ی خانومای تالار بگم تحت هیچ شرایطی خونه تون رو ترک نکنین. این خیلی مهمه. هیچ قانونی و عرفی و شرعی به همسر شما اجازه نمیده که از شما بخواد خونه تون رو ترک کنید. حتی در این صورت شما می تونید ازش شکایت کنید. نه به خاطر اون بلکه به خاطر زندگیتون بمونید. حتی اگر میخواین جدا شید باز هم تا زمان مناسب خونه تون رو ترک نکنید.:81:

واقعن راهکارهایی که به ذهنم می رسه متضادند!!! هم اون راهکارها با هم متضادند! هم همه شون با شخصیت من!!
چطوری هم مظلوم و نیازمند باشم و هم بی توقع؟؟ چطوری هم مهربونی کنم و شوهرم رو جذب کنم و هم از محبت و توجه کم کنم و تمرکزم رو از اون بردارم!:33:
باید روی خودم کار کنم. کمتر حرف بزنم تا زمانی که یاد بگیرم چی بگم!
زمانی خیلی به خودم مطمئن بودم ولی حالا هیچ اینطوری نیست. همش فکر میکنم دارم اشتباه می کنم.:102:

سلام
باید صبر داشته باشی
این شرایط و حال تو و یازهای تو رو فقط رفتار درست در کنار گذر زمان حل می کنه
من یکبار به شما گفته بودم ممکنه یه فاجعه پیش بیاد چون تا می تونی محبت می کنی بعد که جواب خوب نمیگیری به هم میریزی
من توصیه می کنم :
1- روی رفتارهای خودت تمرکز کن نقاط ضعف خودت رو بشناس و تقویت کن (این خیلی مهمه)پیشرفت کن چه ظاهری چه کلاس رفتن چه کاری
2- بدی های دیگران رو تا 6 ماه حداقل نبین و سعی کن به روی خودت نیاری
3- اگه خوبی می کنی بدون چشم داشت باشه و گرنه خوبی نکنی بهتره
4- جلوی شوهرت هرگز از مادرش یا خانوادش بد نگو که هیچ نتیجه خوبی نداره
5- بعد از 6 ماه شدی یک خانومی که بیشتر رفتارهاش اصولی و خوب و همه دوسش دارن

عزیزم
درمورد خانواده همسرت واقعا سعی کن دیگه هیچ انتظاری ازشون نداشته باشی.وقتی از کسی انتظاری نداری وقتی کاری هر چند کوچیک برات انجام بده خوشحال میشی اما وقتی انتظار داری از دیگران نه تنها خوشحال نمیشی بلکه وقتی انجام ندن ناراحتم میشی.پس سعی کن رفتاراشونو اصلا نبینی.به نظرم این بهترین شیوه ست.اما قرار نیست اجازه بدی اونا هر کاری میخوان با زندگیت بکنن.تو با اونا اصلا کاری نداشته باش اما ارتباطتو با شوهرت تقویت کن.و به هیییییییییییچ وجه حتی در مکالمات معمولی سعی کن از خانوادش و خانوادت هیچ چی نگی.نه بدی نه خوبی.فکر کن فقط خودتی و اون.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط she

آقای sci من چرا اشتباه کردم؟ همه از صراحت حرف من ایراد میگیرند اما شما گفتید که صراحتم خوب بوه اما نحوه بیان من منفعلانه بوده. وقتی از رفتار پدرشوهرم و بقیه شون ناراحت میشم مث اینبار باید چه کار کنم؟
1. خیلی از خانوم ها می گن به روی خودت نیار. کاری نمیشه کرد. ( منفعل هستند)
2. خیلی ها میگن تلافی کن و حالشون رو بگیر یه جوری که شوهرت نفهمه. (پرخاشگر هستند)
3. بعضی ها به شوهرشون میگن و گلایه یا دردو دل می کنند.( منفعل هستند)
4. بعضی هام حرفشون رو صریح میزنند و مرزهاشون مشخصه و حاضرجواب و روی مواضعشون محکم هستند.(پرخاشگر هستند)
.
من تا حالا اولی و سومی رو انجام ندادم.
من می خوام دیگه بهشون اهمیت ندم و بذارم هر کاری میخوان انجام بدند. من نهایتش می تونم تلاش کنم رابطه ام رو با شوهرم بهتر کنم. که اگر موفق بشم تاثیر ناراحتی هام از خانواده اش رو بپوشونه.
.
الان داریم آشتی می کنیم. می خوام به خودم برسم. میخوام مواظب خودم باشم. می خوام دیگه دعوا نکنیم. واقعن دیگه توانش رو ندارم. این دعوای آخری تا پای طلاق رفت. دعوای بعدی حتمن بدتر میشه.:160:

- - - Updated - - -

اصلاح می کنم : من تا حالا اولی و سومی رو انجام دادم!! چهارمی رو هم که اینبار انجام دادم و اینطوری شد. دومی رو هم که اصلن از من برنمیاد.
.
می خوام به من اعتماد داشته باشه. من از همسرم اعتماد و پذیرش رو توقع دارم. اون دقیقن برعکسه! فقط به خانواده اش اعتماد داره.
.
راهکارهای من : می خوام مظلوم و نیازمند باشم. احساساتم رو مهار کنم و هیچ توقعی هم نداشته باشم(حداقل برای یه مدت). این زندگی دیگه جون یه زلزله دیگه رو نداره!
.
نمی دونم چطوری با خانواده اش روبرو بشم؟ نمی خوام عذرخواهی کنم!!

:81:

---

سلام خانم،
پرسدید چرا اشتباه کردید! خب واضحه... چون منفعل بودید! شما تا کنون یا منفعل بودید یا پرخاشگر و حالا تصمیم گرفته اید که کاملا منفعل باشید! چرا؟
شخصی که منفعل است:
1. به هیچ وجه مورد توجه قرار نمی گیرد و جذاب نیست!
2. صراحت و قاطعیت ندارد
3. مانند یک سد محکم در برابر صمیمت عمل می کند
4. بدون شک پرخاشگر هم هست! همیشه از کسی که منفعل هست می ترسم.. روزی می رسد که پرخاش می کند و اون پرخاش اصلا جالب نیست
5. با تمام قوا سعی می کند که جذاب نباشد
6. اعتماد به نفسش فوق العاده و روز به روز کاهش می یابد
7. عزت نفسش بطوری کامل از بین می رود
8. دچار آسیب های روانی و اختلالات شخصیتی می شود
9. در ارتباط با همسرش بدون شک به بن بست می رسد
10. به هیچ کس نمی تواند نه بگوید
11. نظر خود را نمی تواند ابراز کند و زمانیکه نظر خود را ابراز می کند، قدر شنیدن " نه " را ندارد
12. بعد از مدتی مسئول مستقیم شادمانی دیگران است
13. انتقاد پذیر نیست و در مقابل انتقاد گارد می گیرد و دفاع شدید می کند
14. پرخاش می کند و منعطف نیست
15. به تدریج هر چه بیشتر تلاش می کند که نظر دیگران را با انفعال بیشتر و خوشحال کردنشان بدست آورد، آنها از او بیشتر دوری می کنند و کمتر مورد توجه قرار گرفته و دوست داشته می شود ( نظریه باتلاق انفعال SCI)
16. از هیچ کس توقعی ندارد و هر چه کم توقع تر می شود، دیگران از او متوقع تر می شوند
17. به خود و دیگران ( دقت کنید) احترام نمی گذارد
18. حقوق فردی خود را نادیده می گیرد
19. حقوق فردی دیگران را پایمال می کند
20. هرگز گوینده و شنونده خوبی نیست!

خب این ها فقط 20 مورد از نکات منفی یک فرد منفعل است. می توانم نزدیک به 80 مورد دیگر رو هم لیست کنم. پس این راهکاری که پیش رو دارید: مظلوم و نیازمند! اصلا نه تنها راهکار نیست بلکه خطرناک ترین زلزله ای است که می تواند در زندگی شما اتفاق بیفتد! خیلی مراقب باشید

حالا می خوام براتون بنویسم چرا اشتباه کردید:
ببینید من برای شما نوشتم که صراحت شما بسیار خوب است! می دونید وقتی شما و مخاطبتان، هر دو صراحت داشته باشید، روند افزایش صمیمت شروع می شود! بصورت روز به روز بیشتر می شود! هر ثانیه بیشتر از ثانیه قبل!
و وقتی یک نفر صریح است و دیگری پرخاشگر یا منفعل! روند صمیمت واقعا متوقف است! و وقتی هر دو طرف صراحت نداشته باشند روند صمیمت نزولی است!
اما آیا صراحت کافی است؟ خیر! به هیچ وجه! قاطعیت در کنار صراحت شرط لازم سعادتمندی و جذابیت و رفتار جرات مندانه است اما بازهم کافی نیست..
کسی جرات مند است که توانایی ابراز نظریات خود را در کمال احترام و مودبانه، صریح و قاطع، با احترام تمام به حقوق فردی طرف مقابل و خود، داشته باشد!
دیدید که شما چقدر اشتباه کردید!! شما حقوق طرف مقابل رو نادیده گرفتید.. و البته حقوق خودتون رو! و فقط صراحت رو داشتید... که البته روش خودش رو داره... جالبه بدونید که کسی که جرات منده، گله نمی کنه و قهر نمی کنه و وقتی درخواستی رو در جمعی عنوان می کنه، همه نسبت بهش واکنش مثبت نشون می دهند! هر چند که فرد جرات مند اگر جواب همگانی "نه" بشنوه هم ناراحت نمی شه! چون حقوق فردی دیگران است و فرد جرات مند به حقوق فردی دیگران احترام می ذاره. حقوق فردی رو برای شما می نویسم:

1. حق بيان انديشه ها و ديدگاه ها، اگرچه با عقايد ديگران مغاير باشد
2. حق ابراز احساسات و پذيرش مسئوليت ابراز آنها
3. حق تغيير عقيده و عذرخواهى نكردن در اين باره
4. حق اشتباه كردن و داشتن مسئوليت در قبال آن
5. حق «نه» گفتن
6. حق دادن پاسخ مثبت به ديگران
7. حق گفتن «نمى دانيد»
8. حق گفتن «متوجه نمى شوند»
9. حق تقاضا كردن آنچه كه مى خواهيد
10. حق مورداحترام بودن و به ديگران احترام گذاشتن
11. حق استدلال كردن
12. حق شنيده شدن سخنانتان و جدى تلقى كردن آن از سوى ديگران

کسی که به حقوق فردی دیگران احترام نگذارد و نظرات خود را ابراز کند، خیلی محترمانه و با جرات! خیلی شیک!!! مطمئنا پرخاشگر است! شک نکنید! و کسی که حقوق فردی خود را نادیده می گیرد، بدون شک منفعل است!
هر پرخاشگری روزی منفعل است و روزی پرخاشگر...

لطفا موضوعی با عنوان "چگونه منفعل نباشیم" را بخوانید.
http://www.hamdardi.net/thread-19883.html

دقت کنید که حداقل در سه مورد جرات مند نباشید:
1. وقتى احساس كنيد طرف مقابل در مخمصه افتاده است. به طور مثال وقتى در رستوران شلوغى هستيد و مى دانيد كه پيشخدمت اين رستوران تازه كار است، مى توانيد برخى از ضعف هاى او را ناديده بگيريد.
2. وقتی مطمئن باشید که طرف مقابل قصد پایمال کردن حق و حقوق شما را ندارد ولی نادانسته و از روی استرس، کاری انجام می دهد که شما را خوشحال نمی کند! به این فرد کمک کنید!
3. زمانیکه با فردی مواجه هستید که " اولین و آخرین برخورد " شما با او اتفاق می افتد!
4. زمانیکه بدانید اشتباه کرده اید! در این موارد جرات مندی شما برابر با عذر خواهی شماست!
5. زمانیکه با فرد سلطه جو و غیر قابل اصلاح مواجه هستید. در این شرایط قاطع نباشید و جرات مندی را کنار بگذارید و فورا موقعیت را ترک کنید


تنها راهکار پیشنهادی:
1. یادگرفتن و اجرای صحیح و دقیق راهکارهای قاطعیت و جرات مندی
2. فرا گرفتن آداب گفتگو
3. جلوگیری از آفتهای رابطه

هر راهکاری غیر از اجرای توامان راهکارهای فوق را انجام دهید، انتظار زلزله قویتری در زندگی داشته باشید.

سوالی بود بپرسید!

ممنونم آقای sci واقعن ممنونم از توجه و راهنمایی تون. :72:
.
من نمونه کامل یه آدم منفعل-پرخاشگر هستم. معمولا سعی می کنم این پرخاشگری رو مهار کنم چون می خوام در نظر دیگران آدم خوبی به نظر بیام. که البته به یه شکل دیگه خودش رو نشون میده. کنایه، طعنه، دلخوری، افسردگی، غر غر کردن پشت سر هم و نهایتا دعوا.
.
توی خانواده خودم در اکثر موارد به حقوق من احترام گذاشته می شد بنابراین کمتر به مشکلی برمی خوردم. اما همسرم اینطور نیست. توی سه سال زندگی مشترک نتونستیم حد و مرزها و وظیفه هامون رو مشخص کنیم و توی تمام زمینه ها با هم مشکل داریم. یا علنی یا مخفی! راجع بهش حرف نمی زنیم ولی فکر می کنیم بهمون ظلم شده!
.
پدر من هم تا حدی منفعل هست. اما مادرم پرخاشگر نیست. فقط یه فاصله بین خودشون کشیدند و صمیمیت وجود نداره. با این که در ظاهر همه چی خوبه و زندگی بدون مجادله یا بحث پیش میره. اما رضایت واقعی براشون وجود نداره. من شبیه پدرم هستم. اون مرد خوب و مهربونیه ولی به اندازه کافی قدرش دونسته نمیشه. اون خیلی برای بچه هاش مایه میگذاشت و زحمت می کشید اما خودش به حقوق خودش احترام نمیذاره ما هم یه جورایی فکر می کردیم وظیفه اشه و اهمیتی نمی دادیم.
.
من با همسرم دنبال محبت و صمیمیت بودم. ولی درخواست هام با مخالفتش روبرو می شد و اونهایی رو هم که قبول میکرد یه جورایی بعدن می خواست تلافی کنه!! اون فکر می کرد که من پرتوقع هستم اما به مرور زمان با رفتارهای من خودش بود که پر توقع تر و طلبکارتر میشد و من افسرده و کم توان میشدم. اما باز هم اون راضی نبود!
.
فکر می کنم همسرم هم آدم منفعلیه. درخواست ها و احساسش رو هیچ وقت واضح نمیگه. معمولا حتی نمی دونم که الان از چی ناراحته یا چرا حالش خوبه! خیلی هم حساسه و من باید خودم حدس بزنم و رعایتش رو کنم و این اعصابم رو خورد میکنه! این که فکر کنم خدایا باز دوباره چی شده که ناراحته و بُق کرده!:grief:
.
.
آقای sci من حرفای شما رو می فهمم و قبول دارم اما آیا واقعن می تونم عملی شون کنم؟ یعنی میشه یه آدمی اینطوری عوض بشه؟ درخواست کردن به طور کلی برای من کار سختیه. به خصوص درخواست کردن از شوهرم. خیــــــــــــــلی سخته. لحنم دستوری نباشه... لحنم مهربون باشه... بهش برنمی خوره؟ ... انجامش میده؟... حاضرم بمیرم ولی بهش نگم فلان کار رو لطفا اگه میشه اگه حال داری ممکنه انجام بدی؟ مثلا میگم :
(خونه بو کرده میشه اگر خسته نیستی لطفا میشه آشغال ها رو ببری بیرون؟ یا اگر حال نداری ممکنه یادت بمونه که صبح قبل از رفتنت ببری شون بیرون؟)
بعد اون جواب میده :
(الان حال ندارم فردا صبح دوباره یادم بنداز. یا میگه باشه اگر حال داشتم می برم.{ و نمی بره} یا میگه باشه و نمی بره. صبح هم اگر من یادش نندازم نمی بره.)
بعد از چند روز در صورتی که دعوایی پیش بیاد بهش میگم که تو آدم بی نظمی هستی و این چه وضعیه که حتی آشغالا رو به موقع نمی بری و ...
.



- - - Updated - - -

یا مثلا شوهرم صبحانه نمی خوره و میره سرکار. من هم همینطور. شب دیر میخوابه. باعث میشه من هم دیر بخوابم و برای همین صبح ها همش عجله داریم. خودش هم که تنها باشه صبحانه نمیخوره.... بعدش همیشه موقع دعوا میگه تو حتی برای من صبحانه درست نمی کنی!!! در صورتی که در مواقع عادی حتی وقتی براش شیر گرم می کنم میگه نمی خواد، نمی خورم. اما میخوره.
.
من آدمی هستم که اصلن خواسته های مهم و الویت هاش مشخص نیست. اکثر مواقع دیگران هستند که الویت ها رو تعیین می کنند. من انعطاف پذیرم. اما شخصیت شوهرم و من، علاقه ها و خواسته هامون خیلی متفاوته. ضمنن اون به منافع خودش فکر میکنه و زیاد به فکر من نیست. نمی تونم بهتون بگم این سه سال چقدر احساس های بد رو تجربه کردم. احساس بدبختی.

- - - Updated - - -

هر چی فکر میکنم میبینم من و شوهرم هر دو منفعل هستیم. اون هم با کینه توزی نهایتا کارش به پرخاش میکشه. این که همیشه میگم شوهرم سیاست داره هم شاید یه دلیلش همین باشه. حرفش رو صریح نمیزنه. کلمات رو میپیچونه و منظورش رو باید از اونا فهمید...
.
من حرفم و نظرم رو راحت تر می گم. ولی مثلا نظرم رو درباره آسمون و خورشید و قطب شمال!! نظرم رو راجع به اینکه چرا نمیخوام فلان کارو الان انجام بدیم یا فلان جا بریم نمی تونم راحت بگم..
.
.
.
مثلا ما ماشین نداریم. قرارمون این بود یکی از دوستامون ما رو بعدازظهر برسونه جایی. خیلی خوب بود. تا اینکه خواهرشوهرم زنگ زد که صبح بریم اونجا ما میایم سراغتون. شوهرم برنامه رو عوض کرد که صبح با اونا بریم.
گفت :
(ببین خواهرم زنگ زده و من فکر می کنم صبح بریم بهتره. آماده باش برای صبح.)
من :
(چرا؟ اون چیزی گفت؟ لازمه صبح بریم؟)
اون : با دعوا : تو میگی یعنی خواهرم منو پر کرده؟ تو فکرت خرابه. من خودم میخوام صبح برم به اون ربطی نداره.
من : خب ما برنامه مون بعدازظهر بود. یه دفعا با زنگ اون نظرت عوض شد.
اون : قهر، عصبانیت، دعوا. اصلا غلط کردم. همون بعدازظهر میریم.
من : گریه. کلافگی. تنفر از خواهرش. تنفر از خودش.
.
.
دلیل من این بود که نمی خواستم با خواهرش بریم. همیشه سرم منت میذاره. نمی خوام به خاطر ماشین نداشتن شوهرم، خواهرش سرم منت بذاره. ترجیح میدم پیاده برم!! اون فقط یه بار برام سبزی گرفته بود هزار بار تکرار میکنه که من برات این کارو کردم ...اگر اینو به شوهرم میگفتم بازم میگفت تو فکرت خرابه.
.
.
آخرش بعدازظهر رفتیم با دوستمون. توی راه خوش گذشت ولی شوهرم تمام روز بعدش رو زهرمارم کرد. همش قهر، همش تلافی.
.
من نمی دونم باید چه کار کنم. زن های موفقی رو که میشناسم اینجور موقع ها یه دروغی سر هم میکنند یا مثلا صبح یهو حالشون بد میشه و فیلم بازی میکنند.
آقای sci چه راهی وجود داره که با صداقت و صراحت بشه کار رو بدون دعوا پیش برد؟
.
خواهش میکنم این تاپیک رو رها نکنید. و اگر میشه بازم راهنماییم کنین. ممنونم.:72:

she عزیزم ، من فکر میکنم یکم در برابر حرفای همسرت عکس العمل سریع نشون میدی ، مثلا وقتی که میگه خواهرم زنگ زده و ما صبح بریم بهتره ....

مردا از این که سوال و جواب بشن خیلی بدشون میاد ، از اینکه خانمشون مرتب بگه چرا ؟ به چه دلیل ؟.... خیلی دوست دارن که وقتی یک حرفی میزنن به حرفشون اعتماد کنی که اونی که اونا میگن بهتره ...

وقتی فکر کنن که داری با سوال و جواب قدرتشون رو زیر سوال میبری ، زود باهات مخالفت میکنه یا یک حرفی میزنه تا محکومت کنه ، که مثلا تو فکرت در مورد خواهر من خرابه و ....

به نظرم این جور مواقع که میخوای باهاش مخالفت کنی ،( یعنی نظر مخالفی داری ) اول تاییدش کن ... بزار خیالش راحت شه که حرفش قابل اعتماده ... بعد از یک ربع یا یک ساعت بعدش ، فکرات رو بکن که چه جوری نظرش رو عوض کنی که اون هم ناراحت نشه ، یک جوری که اصلا مهم نیست که با خواهرش میرید یا کس دیگه ای ، یک بهونه دیگه ای جور کن
پیش خودت هم نگی که مگه من همش باید فکر کنم که چطوری اون ناراحت نشه و اینا ... اینا همش یک تمرین برای خودته که هم یکم صبور باشی و هم شوهرت رو بیشتر بشناسی ، و هم حرفی نزنی که مشکلی پیش بیاد و به هر دوتون بر بخوره ...

درست میگی تمنا جان. من کلا خیلی زود عکس العمل نشون میدم. ناراحت بشم یا خوشحال بشم سریع حالت چهره ام عوض میشه. سریع بروز میدم. :sad: خیلی راحت معلوم میشه چه احساسی دارم.
خیلی جالبه. من گاهی خیلی راحت باعث میشم عزیزانم احساس بدی راجع به خودشون پیدا کنند! چون می فهمند که مثلا من الان ناراحتم ولی درخواستم رو نمیگم! یا طوری ازشون درخواست می کنم انگار که اصلن انتظار ندارم کار مثبتی رو برام انجام بدند!

من فکر میکنم این رفتار همسرت ریشه در گذشته داره.یعنی از بس در گذشته این بحث بوده که خانوادش پرش میکنن و نظرشو عوض میکنن با کوچکترین حرفت واکنش نشون میده و میخواد بهت ثابت کنه اینطور نیست. تو باید خیلی بیشتر تحمل کنی و به همسرت ثابت کنی اصلا فکر نمیکنی که تحت تاثیر خانوادشه(با اینکه در واقعیت هست)
یعنی باید با صبر و مهارت بیشتر این فکر از همسرت دور بشه که تو همیشه فکر میکنی اون از خانوادش دستور میگیره

- - - Updated - - -

من فکر میکنم این رفتار همسرت ریشه در گذشته داره.یعنی از بس در گذشته این بحث بوده که خانوادش پرش میکنن و نظرشو عوض میکنن با کوچکترین حرفت واکنش نشون میده و میخواد بهت ثابت کنه اینطور نیست. تو باید خیلی بیشتر تحمل کنی و به همسرت ثابت کنی اصلا فکر نمیکنی که تحت تاثیر خانوادشه(با اینکه در واقعیت هست)
یعنی باید با صبر و مهارت بیشتر این فکر از همسرت دور بشه که تو همیشه فکر میکنی اون از خانوادش دستور میگیره

بله ریحان جان. درست میگی. پیش فرض اون متاسفانه این شده که من خانواده اش رو دوست ندارم! تقصیر خودم هم هست. اون ها پشت سر کارهاشون رو پیش می برند و جلوی شوهرم حتی تغییر دادن این ذهنیت حتمن زمان میبره، سخته و نمی دونم چی میشه کرد براش! :302:
.
.
.
.
داشتم به این جمله ی آخر آقای sci فکر می کردم: سوالی هست بپرسید...
.
ایشون با این کارش بهت امیدواری میده که باز هم سر میزنم. ضمنن این احساس خوب رو هم به وجود میاره که از طرح سوال دوباره عذاب وجدان نگیری! و توی همه تاپیک هایی که نظر میدی معمولا همینطوره و باز هم میاد و جواب میده.
.
چقدر از منت گذاشتن بدم می یاد. آدمهایی که به زور کاری رو برات انجام میدن. چقدر از درخواست کردن و جواب نگرفتن بدم می یاد. از حس اینکه مزاحم دیگران هستم یا دارم دیگری رو اذیت می کنم یا نیازمند کسی هستم ... از اونایی که لطفشون رو یادآوری می کنند یا همش منتظر تشکر و قدردانی چندباره ی تو هستن ...:grief:

- - - Updated - - -

بله ریحان جان. درست میگی. پیش فرض اون متاسفانه این شده که من خانواده اش رو دوست ندارم! تقصیر خودم هم هست. اون ها پشت سر کارهاشون رو پیش می برند و جلوی شوهرم حتی تغییر دادن این ذهنیت حتمن زمان میبره، سخته و نمی دونم چی میشه کرد براش! :302:
.
.
.
.
داشتم به این جمله ی آخر آقای sci فکر می کردم: سوالی هست بپرسید...
.
ایشون با این کارش بهت امیدواری میده که باز هم سر میزنم. ضمنن این احساس خوب رو هم به وجود میاره که از طرح سوال دوباره عذاب وجدان نگیری! و توی همه تاپیک هایی که نظر میدی معمولا همینطوره و باز هم میاد و جواب میده.
.
چقدر از منت گذاشتن بدم می یاد. آدمهایی که به زور کاری رو برات انجام میدن. چقدر از درخواست کردن و جواب نگرفتن بدم می یاد. از حس اینکه مزاحم دیگران هستم یا دارم دیگری رو اذیت می کنم یا نیازمند کسی هستم ... از اونایی که لطفشون رو یادآوری می کنند یا همش منتظر تشکر و قدردانی چندباره ی تو هستن ...:grief:

در حال حاضر کارم رو تعطیل کردم و مشغول خواندن چندباره ی تاپیک "چگونه منفعل نباشیم" هستم.
:325:
این موضوع اینقدر مهم و اساسیه که میشه هزاران صفحه راجع بهش نوشت و هزارن مثال مختلف از زندگی های مختلف و شرایط مختلف آورد.

- - - Updated - - -

نمی دونم از کجا شروع کنم. افسرده و بی انرژیم. پدر و مادرم از دست شوهرم ناراحتند. شوهرم از اونا. من از خانواده ی شوهرم ناراحتم و اونا از من ناراحت و طلبکار.
.
.
من دارم توی خونه کارهای بیشتری انجام میدم و مواظبم توی این شرایط هیچ حرف اضافی نزنم. حساسیت ها توی اوج خودش هست. چیزی از شوهرم درخواست نمی کنم. راجع به کارهاش هیچ اظهار نظری نمی کنم. بهش تلفن نمی کنم. زیاد جلوی چشمش نمیام. محتاطم. مراقب غذا، مرتب بودن خودم و خونه و آشپزخونه ام!! چیزی نمی پرسم...
.
نمی تونم پیش بینی کنم داریم به چه سمتی میریم ولی میدونم که اونم خسته است. حوصله بحث نداره. میخواد آرامش داشته باشه. سعی می کنم فضا آروم باشه.
.

سلام دوست خوبم
خیلی وقته که تاپیکت رو دنبال می کنم .احساست رو شرایطت رو غمت رو با تک تک سلولهای بدنم درک می کنم.می فهممت و بارها با خوندن نوشتهات متاسف شدم به حال شما به حال خودم و همه خانمهایی که توانایی اینو ندارن که اونقدر اقتدار داشته باشن که در مقابل موجودی به نام مرد بتونن طوری رفتار کنن که تا این حد لطمه روحی و بعضا(مثل من) جسمی نخورن و اونقدرعذاب نکشن.
برات خوشحالم که اونقدر پشتکار داری که اونقدر تاپیکت رو ادامه دادی تا کارشناسا سر زدن و راهنمایی کردن.
دوست دارم تجربیات خودم رو بهت بگم.اینکه واقعا از بیان خواسته هات به صورت کاملا محترمانه نترسی و خیلی خونسرد بگی و چند دقیقه بعد انگار نه انگار که اتفاقی افتاده یه جمله معمولی بگی .مثلا: چایی برات بریزم ؟ اگه سر سنگین برخورد کرد طوری رفتار کن که اصلا متوجه دلخوریش نشدی.بی اعتنایی و در عین حال محبت می تونه خیلی کار ساز باشه .

در مورد خانوادش بدون اونها عضو گریز نا پذیر و در عین حال غیر قابل تغییر هستن .با توجه به این دو اصل تنها راه چاره نادیده گرفتن اونها توی زندگیه .تا یه مدتی تمرکزترو از رو اونها بردار و با تاثیراتشون توی زندگیت کنار بیا .و توی این مدت تموم تلاشت رو روی همسرت بزار تا با این کار تلاش اونها رو برای عذاب خودت خنثی کنی .برای موفقیتت دعا می کنم دوست خوبم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط she

.
.
آقای sci من حرفای شما رو می فهمم و قبول دارم اما آیا واقعن می تونم عملی شون کنم؟

بدون شک می توانید! تمرین لازمه! فقط تمرین و کسب مهارت!

یعنی میشه یه آدمی اینطوری عوض بشه؟

بله بدون شک ممکنه ! خیلی سریع اتفاق می افته و نتایج درخشان خواهد بود!

درخواست کردن به طور کلی برای من کار سختیه. به خصوص درخواست کردن از شوهرم. خیــــــــــــــلی سخته. لحنم دستوری نباشه... لحنم مهربون باشه... بهش برنمی خوره؟ ... انجامش میده؟... حاضرم بمیرم ولی بهش نگم فلان کار رو لطفا اگه میشه اگه حال داری ممکنه انجام بدی؟ مثلا میگم :
(خونه بو کرده میشه اگر خسته نیستی لطفا میشه آشغال ها رو ببری بیرون؟ یا اگر حال نداری ممکنه یادت بمونه که صبح قبل از رفتنت ببری شون بیرون؟)
بعد اون جواب میده :
(الان حال ندارم فردا صبح دوباره یادم بنداز. یا میگه باشه اگر حال داشتم می برم.{ و نمی بره} یا میگه باشه و نمی بره. صبح هم اگر من یادش نندازم نمی بره.)
بعد از چند روز در صورتی که دعوایی پیش بیاد بهش میگم که تو آدم بی نظمی هستی و این چه وضعیه که حتی آشغالا رو به موقع نمی بری و ...

این نمونه ای از انفعال کامله شماست که بعد به پرخاشگری ختم می شه! این واقعا مشکل اساسی شماست! حلش کنید!



- - - updated - - -

یا مثلا شوهرم صبحانه نمی خوره و میره سرکار. من هم همینطور. شب دیر میخوابه. باعث میشه من هم دیر بخوابم و برای همین صبح ها همش عجله داریم. خودش هم که تنها باشه صبحانه نمیخوره.... بعدش همیشه موقع دعوا میگه تو حتی برای من صبحانه درست نمی کنی!!! در صورتی که در مواقع عادی حتی وقتی براش شیر گرم می کنم میگه نمی خواد، نمی خورم. اما میخوره.
.
من آدمی هستم که اصلن خواسته های مهم و الویت هاش مشخص نیست.چیز عجیبی نیست یکی از مسائلی که پیش روی فرد منفعل است همینه، که موجب می شه دیگران هم در مقابلش بلاتکلیف باشند! و برای همین مصاحبت با این فرد، جذابیتی برای دیگران نداره!
اکثر مواقع دیگران هستند که الویت ها رو تعیین می کنند. چون شما منفعل هستید! خب باید سریع کاری کنید! شما باید، باید، باید آغاز گر باشید! فقط به آغاز کننده بودن فکر کنید! مثلا اگر قراره جایی مهمونی بدید، شما باید دعوت کننده باشید! اصطلاحا شما هرگز نباید در مقابل عمل انجام شده قرار گیرید! شما باید شروع کننده باشید و پیشنهادها از طرف شما باشه! اگر پیشنهادی رو قبول کردید حتما مدت زمانی رو برای اون تعیین کنید! مثلا می گن بیا مهمانی! بیا بریم پارک! بگید چشم حتما بررسی می کنم، خبر می دم! بعدش اگر خواستید برید بگید من تا ساعت 6 می تونم بیام!
من انعطاف پذیرم. نیستید! ببخشید این قدر صریح می گم!
اما شخصیت شوهرم و من، علاقه ها و خواسته هامون خیلی متفاوته. شما همین بالا نوشتید که اولویتهاتون و خواسته های مهمتون مشخص نیست! پس فعلا نمی تونید در اینباره که چقدر با همسرتون متفاوت هستید نظر بدید!
ضمنن اون به منافع خودش فکر میکنه و زیاد به فکر من نیست. مهم نیست! شما به منافع خودتو فکر کنید، خیلی زیاد!
نمی تونم بهتون بگم این سه سال چقدر احساس های بد رو تجربه کردم. پس کافیه! موقع تجربه احساسات خوب رسیده
احساس بدبختی. احساس بدبختی ، زاییده انفعاله!

- - - updated - - -

هر چی فکر میکنم میبینم من و شوهرم هر دو منفعل هستیم. اون هم با کینه توزی نهایتا کارش به پرخاش میکشه. این که همیشه میگم شوهرم سیاست داره هم شاید یه دلیلش همین باشه. حرفش رو صریح نمیزنه. کلمات رو میپیچونه و منظورش رو باید از اونا فهمید...! پس ایشون هم منفعل هستند. هر کسی که در گفتگو صراحت نداره، به حقوق دیگری احترام نمی ذاره و شاید حقوق خودش را نادیده می گیره، جرات مند نیست!
.
من حرفم و نظرم رو راحت تر می گم. ولی مثلا نظرم رو درباره آسمون و خورشید و قطب شمال!! نظرم رو راجع به اینکه چرا نمیخوام فلان کارو الان انجام بدیم یا فلان جا بریم نمی تونم راحت بگم..
.! مطمئنم که نظرتون رو درباره آسمون و خورشید و قطب شمال هم نمی تونید راحت بگید! شما ذهن خوانی می کنید و فکر می کنید که الان اگر نظرم را راجع به قطب شمال بگم sci چه فکری می کنه! پس سعی می کنید با احتیاط لازم حرفتون رو بزنید! این انفعاله!
.
.
مثلا ما ماشین نداریم. قرارمون این بود یکی از دوستامون ما رو بعدازظهر برسونه جایی. خیلی خوب بود. تا اینکه خواهرشوهرم زنگ زد که صبح بریم اونجا ما میایم سراغتون. شوهرم برنامه رو عوض کرد که صبح با اونا بریم.
گفت :
(ببین خواهرم زنگ زده و من فکر می کنم صبح بریم بهتره. آماده باش برای صبح.)! انفعال ایشون در برابر حقوق فردی خودشون، مسئولیت شادمانی دیگران، عدم توانایی در نه گفتن!
من :
(چرا؟ اون چیزی گفت؟ لازمه صبح بریم؟)! آفت سوال بدون جواب: چقدر خوب شد که من این آفت رو اینجا بگم! گاهی ما سوالاتی رو در روابطمون مطرح می کنیم که هیچ جوابی ندارند و یا جوابشون روشنه! می تونم بپرسم در این شرایط چرا این سوالات رو می پرسیم؟ و خودم جوابش رو می دم: برای این می پرسیم که طرف خودمون در مخمصه گرفتار کنیم و ایشون راه فراری نداشته باشه و گیر کنه! ما دلمون نمی خواد واقعا جواب بشنویم اما چون بلد نیستیم اعتراض کنیم و رفتار جرات مندانه داشته باشیم، توپ رو با سوالمون پرت می کنیم تو زمین طرف! که معمولا شروع بحث و مشاجره است!

اون : با دعوا : تو میگی یعنی خواهرم منو پر کرده؟ تو فکرت خرابه. من خودم میخوام صبح برم به اون ربطی نداره. !عدم اعتماد به نفس! حالا پرخاشگری و ذهن خوانی!

من : خب ما برنامه مون بعدازظهر بود. یه دفعا با زنگ اون نظرت عوض شد.
آفتهای همین یک خط:
سرزنش! به خدا قسم هیچ آفتی بالاتر از سرزنش نیست! هیچ کس! دقت کنید هیچ کس حق نداره کسی رو برای کاری سرزنش کنه!
آفت تشدید: یکی از آفتهای گفتگوی خراب، و چرخه منفی همین تشدید یا رزونانسه!
عدم احترام به حقوق فردی طرف مقابل: هر کسی حق داره نظرش رو تغییر بده، تغییر عقیده بده و بابت این تغییر عقیده نباید سرزنش بشه!
عدم استفاده از جملات "من" و بر عکس استفاده از جملات "تو": جملات "من" جملاتی هستند که شما نظرات خودتون رو ابراز می کنید: مثال: وقتی می گید: من احساس خوبی ندارم که با خواهرت بریم! و بر عکس جملات "تو" : چرا تو دوست داری با خواهرت بریم؟
آفت برچسب : به همسرتون برچسب اتهام رو زدید! و سعی می کنید ایشون رو بی اراده نشون بدید!
آفت سوال بی جواب: قبلا توضیح دادم
و در نهایت آفت عدم رفتار جرات مندانه و عدم رعایت آداب گفتگو!!!
اون : قهر، عصبانیت، دعوا. اصلا غلط کردم. همون بعدازظهر میریم. ! انفعال! قهر، عصبانیت و دعوا تجلی رفتارهای منفعلانه است! جالبه بدونید هیچ استثنایی نداره!
من : گریه. کلافگی. تنفر از خواهرش. تنفر از خودش. ! انفعال کاملتر!
! راهکار : گفتگوی سازنده و صریح! رفتار جرات مندانه! اعتبار سازی و جلوگیری از تشدید!
.
.
دلیل من این بود که نمی خواستم با خواهرش بریم. همیشه سرم منت میذاره. نمی خوام به خاطر ماشین نداشتن شوهرم، خواهرش سرم منت بذاره. ترجیح میدم پیاده برم!! اون فقط یه بار برام سبزی گرفته بود هزار بار تکرار میکنه که من برات این کارو کردم ...اگر اینو به شوهرم میگفتم بازم میگفت تو فکرت خرابه.
.
.
آخرش بعدازظهر رفتیم با دوستمون. توی راه خوش گذشت ولی شوهرم تمام روز بعدش رو زهرمارم کرد. همش قهر، همش تلافی. ! تلافی، انتقام، مظاهر مسلم رفتار منفعلانه است!
.
من نمی دونم باید چه کار کنم. زن های موفقی رو که میشناسم اینجور موقع ها یه دروغی سر هم میکنند یا مثلا صبح یهو حالشون بد میشه و فیلم بازی میکنند.! تو رو به خدا نگید زنهای موفق! هرگز این افراد موفق نیستند! اینها معنی واقعی بدبختی هستند!

آقای sci چه راهی وجود داره که با صداقت و صراحت بشه کار رو بدون دعوا پیش برد؟ ! صد در صد راهکارش رو به شما گفتم:
آداب گفتگو رو یاد بگیرید
آفتهای گفتگوتون رو شناسایی کنید و بر طرفش کنید

.
خواهش میکنم این تاپیک رو رها نکنید. و اگر میشه بازم راهنماییم کنین. ممنونم.:72:

---

خواهر عزیزم،برای شما کارهاتون رو تحلیل خلاصه ای کردم ببینید چقدر اشتباه دارید! رفتار جرات مندانه کمکتون می کنه...
من تاپیک شما رو مادامیکه به حرف گوش می کنید و با دقت بحث رو دنبال می کنید، رها نمی کنم! گاهی افرادی هستند که دوست دارند درد دل کنند و دنبال راهکار برای حل مسائل خود نیستند! این افراد رو نمی شه از راه دور با این وقت اندک مشاوره کرد. خیلی فوری به دنبال راهکار برای حل مسائل خودتون باشید... و مطمئنم به نتیجه می رسید! راهکاری مهمتر از خوب گوش کردن و انجام راهکارها نیست
کارهایی که گفتم رو انجام بدید... اگر به مشکلی برخورد کردید بنویسید!
سوالی بود بپرسید

سلام she عزیزم
خوشحالم که تاپیکت داره خوب پیش میره . امیدوارم بتونی تمام کارهایی که آقای SCI میگن رو به خوبی انجام بدی و نتیجه اونها خوب باشه .
دو تا پیشنهاد داشتم.
یکی اینکه به تمام پست هایی که آقای sci در سایر تاپیک ها میذاره مراجعه کنی و موارد رفتار جرات مندانه رو از اون ها جدا کنی و بخونی. فکر می کنم می تونی مثالهای زیادی رو پیدا کنی. مثلا همین الان در 2 تا از تاپیک های جاری به غیر از تاپیک خودت آقای sci دارن در مورد رفتار جرات مندانه صحبت می کنن.
پیشنهاد دومم اینه که سریعتر سعی کن اجرای رفتار جرات مندانه رو در رابطه با همسرت و دیگران (مثل همکاران و دوستان و ... ) شروع کنی. بعد برخی موارد رو که فکر می کنی درست پیش رفتی رو در اینجا بنویس تا آقای sci ایراد و ضعف های احتمالی اون رو برات بگن. فکر می کنم تمرین خوبی بشه .

آقای sci ازتون تشکر می کنم برای پیگیری این تاپیک و تاپیک های دیگه. متاسفانه رفتار خیلی از ما خانم ها منفعلانه است. امیدوارم این تمرین ها برای همه ما و به خصوص she عزیز نتایج درخشانی داشته باشه .

راستی خانمی اگر خواستی گزارش بده این پست رو حذف کنن. اصلا دوس ندارم تاپیک فرسایشی بشه و از دست در بره . امیدوارم تمام پست ها مفید باشن. موفق باشی. :72:

آقای sci نمی دونین که چقدر ازتون ممنونم و چقدر ذوق زده شدم از اینکه جوابتون رو با اون همه دقت و تحلیل فوق العاده دیدم:72: راستش مثال های من جزو بهترین و آبرومندانه ترین مکالمات ما بود !! و خدا میدونه با این حساب در مورد بقیه شون چی به من می گفتین!! :163:
.
.
با اجازتون من سه تا سوال داشتم و یک تجربه بد رو هم میخواستم بگم:

1. آیا "تایید طلبی" هم به خاطر انفعاله؟ این که بیشتر از رضایت خودم به دنبال رضایت دیگران هستم که بهم بگن من دختر خوبیم؟
نگاه دیگران برام خیلی مهمه و گاهی فکر می کنم خودم خودم رو دوست ندارم. البته این موضوع با اینکه بعضی وقتا خودخواه میشم تناقض داره. چطور میشه آدم هم خودخواه باشه و هم خودش رو دوست نداشته باشه و منتظر تشویق و تایید دیگران باشه؟!!!:undecided:
.
.
اینکه نیاز دارم مورد توجه دیگران باشم باعث میشه کارهایی انجام بدم که مهم باشه یا شبیه فداکاری باشه در صورتی که لذتی نمی برم و معنی اش این نیست که طرف مقابلم رو حتمن دوست دارم. به خصوص در مورد شوهرم، خیلی وقتا به جای اینکه بگم از دستش ناراحتم یا حوصله ندارم، رفتار محبت امیز بیشتری انجام میدم!! مث اینکه بخوام خودم رو شکنجه بدم یا اونو بدهکارترش کنم ... البته این رفتار آخرش به یه دعوا یا پرخاش ختم میشه. درست وقتی که همه ی انرژی عاطفیم رو خرج کردم و دیگه حتی به ظاهر هم نمی تونم ادامه بدم.:301: بدترین قسمت ماجرا اینه که به نظر میرسه من از نتیجه راضیم!!! : "یه زن فداکار که حقش داده نمیشه." این تصویر رو حتی دوست داشتنی تر می دونم از زنی که درخواست میکنه، چندبار درخواست میکنه و نهایتا بهش توجه میشه!!
ببخشید اگر به نظرتون دارم پرت و پلا می نویسم. ولی اگر واقعیت این نبود که من به این روند مسخره ادامه نمی دادم.:315:
.
.
.
{{{{{{{{{{{{ من کار قبلی ام رو خیلی خیلی دوست داشتم.بهترین کاری بود که می تونستم داشته باشم. و بعد از یکسال پیشرفتم فوق العاده بود. عاشق مدیرم بودم. از اون آدم های جراتمند، منطقی، مودب، رک و روراست و خیلی هم باسواد بود. (سه چهار نفری که من توی زندگی خیلی دوستشون داشتم مهمترین خصوصیتشون این بوده که آدم های صریح و رک و روراستی بودند! آدم هایی که حتی وقتی اشتباه می کردند باز هم چیزی از ارزشمندی شون کم نمیشد و ناراحتی شون رو از دیگران خیلی واضح بیان می کردند و همون جا تموم میشد و قهر و کینه و بی محلی و ... اینها در کار نبوده)
.
تمام تلاشم رو کردم که از من راضی باشه. من داشتم زیادی کار میکردم! واقعن زیادی! اونم راضی بود.
آخرش رفتم و استعفا دادم!! چون سر یه اشتباه من مدیرم از من انتقاد کرد(با عصبانیت زیاد و بیشتر از حد انصاف!) و من به جای دفاع یا توضیح استعفا دادم و همون لحظه محل کارم رو ترک کردم درحالی که وسط یه کار مهم بودم و آدم هایی اونجا منتظر من بودند.
.
بعدش البته برگشتم و کلی عذرخواهی کردم ولی مدیرم قبول نکرد و گفت که این مسئولیت مهمی هست و نمیتونه دیگه به من اعتماد کنه.
مدیر من آدمی بود که همیشه در مقابل همکارهام خصوصا یکی شون خیلی از من حمایت می کرد. ولی اون روز بهم گفت از اینکه خودت نمی تونی از خودت دفاع کنی خسته شدم و با اینکه کارت رو قبول دارم نمی تونم زبون تو باشم و جلوی کارمندم وایستم...(گرچه اون همکاری که خودش رو رقیب من می دونست و میخواست جامو بگیره به خاطر رفتارش بعد از من اخراج شد.) این یکی از بدترین از دست دادن های عمرم بود.
.
.
بعد از اون ماجرا به خاطر هزار دلیل پیش مشاورهایی رفتم ولی همیشه بی فایده بود. این آخری فقط قرص افسردگیش به دردم خورد. یکی شون هم یوگا رو توصیه کرد. یکیشون هم فقط باهام دردو دل کرد...:103:من خودم هم معلوم نبود چی می گفتم، معمولا از شوهرم شکایت می کردم. اینجا هم جواب نمیگرفتم تا اینکه شما لطف کردید و وقت گذاشتین و برای اولین بار کاملا متفاوت جواب دادین ... :43::323: }}}}}}}}}}
.
.

2. من معمولا با صدای آروم حرف میزنم. گاهی وقتا کلمه ها و جمله ها خوب شنیده نمیشه و ازم میخوان که بلندتر بگم. به هیچ وجه محکم حرف نمیزنم. به خصوص وقتی از رد شدن میترسم یا وقتی درخواستی دارم و نگرانم در مورد من چه فکری می کنند. قبلن خیلی بدتر بودم فکر کنم کمی بهتر شدم. توی تاپیک های شما خوندم که این هم به خاطر انفعاله. من این رو به حساب یه جور ترس میذاشتم. توی این تالار هم اینو بهم گفته اند: تو انگار میترسی! ولی از چی می ترسی؟!!
من حاضرجواب نیستم. چون اصولا نمیخوام جواب بدم! تصمیم دارم سکوت کنم و حرص بخورم! اگر هم جواب بدم لحن بدجنسانه یا مغرضانه ای پیدا می کنم که طرف رو ناراحت می کنه و یا جلوی جمع من آدم بده میشم. یا یه جوری میگم که کسی نمیشنوه یا نمی فهمه چی گفتم. ترجیح میدم حرف نزنم!
هیچ وقت نمی تونم در مقابل مادرشوهرم یا خواهرشوهرام یه حرف ساده بزنم و اجازه میدم اونا هر چی میخوان بگن و بعدش میشینم حرص میخورم، هزاربار صحنه رو توی ذهنم تکرار می کنم و تمام دیالوگ های ممکن رو بررسی می کنم و تا چند شب نمیخوابم. با خودم میگم دفعه بعد جواب می دم و ...باز هم روز از نو روزی از نو. احساس بی عرضه گی می کنم. می ترسم. احساس بی عرضه گی می کنم. می ترسم .....
سوال دومم : چه کار کنم که نترسم و حرفم رو بزنم؟ حتی نمی دونم که آیا واقعن باید حرفی بزنم؟:huh: اغلب مواقع اتفاق خیلی بدی نمی یوفته که نشنیده بگیرم. یه سوء تفاهم کوچیک یا سوء استفاده کوچیک از سکوتم میشه. اما موضوع اینه که اصلن جذاب نیست. اینکه مث احمق ها لبخند بزنی یا موضوع رو عوض کنی. و هیچ وقت نتونی جوابگو باشی. آغازکننده که دیگه هیچی!!!
.
آقای sci من آدما رو دوست دارم. خوشحالی اون ها خوشحالم میکنه. اما ارتباط نزدیک با آدمها نمی تونم داشته باشم. چون همیشه همیشه همیشه لطمه می خورم و اذیت میشم. توی ارتباط های نزدیک همیشه حدو مرزهام رو از دست میدم و مجبور میشم از اون آدم فاصله بگیرم. اونها که دیگه مادرشوهرم نیستند فقط دوستم هستند باز هم نمی تونم حرفم رو و درخواستم رو به موقع و درست و دوستانه بگم.
خوش به حالتون. نحوه ی نوشتن شما دقیقا با حرفهاتون منطبقه. من حتی وقتی میگم میخوام سه تا سوال بپرسم درست و حسابی نمی تونم بپرسم و صدجور مقدمه و شرح و تفضیل داره:223:
.
.
.
از این که دارم این چیزا رو می نویسم راجع به خودم متاسفم. احساس بدیه. از اینکه بقیه میان و می خونن. ولی این تنها راهمه. ترجیح میدادم از شوهرم شکایت کنم و بقیه بیان بگن که آره حق با توست و مردها همه اینطورین و اون مقصره و ...:302:
.
.
.

3. نمی دونم چرا میگین که من انعطاف پذیر نیستم؟ به نظر خودم هستم. یه مثال ساده هست : من دوست دارم با غذام ماست بخورم و همسرم سالاد دوست داره. نتیجه : ما هر وعده(دقیقن هر وعده) با غذامون سالاد می خوریم. اون ماست نمیخره و من هم دیگه ازش نمیخوام که بخره!!! یا مثلا بعد از این سه سال تمام دستگاه های ذخیره کننده و پخش کننده ی موسیقی! از آهنگ ها و ترانه های خارجی خالی شدند و ما فقط آهنگ های فارسی گوش میدیم. چون شوهرم زبانش خوب نیست و دوست هم نداره آهنگ خارجی رو درحالیکه من قبلا زیاد گوش میدادم. این معنی اش انعطاف پذیری من نیست؟
.

آقای دانشمند از اینکه این ها رو بخونین و پاسخ بدین هزاربار ممنون میشم. حتمن به حرفاتون گوش میدم و میخوام که این وضع عوض بشه. من زندگیم و همسرم رو دوست دارم و میخوام تکلیفم رو با خودم روشن کنم. تا همین جا هم کمک بزرگی به من کردین.:72:

دارم به پدرم فکر می کنم : پدر من هیچ وقت هیچ درخواستی از کسی نمی کنه!! هیچ وقت!! سر سفره مثلا اگر نمکدون رو بخواد یا خودش میره میاره یا میگه : شی جان نمی خوای به غذات نمک بزنی؟!! اگر میخوای بیار!! یا اگر سبزی دوست داری توی یخچال هست!!
بعضی وقتا ما متوجه نمیشیم و میگیم نه مرسی نمی خوام! در حالی که معمولا می دونیم منظورش چیه! منظورش اینه که من سبزی میخوام برام بیار!!
.
همسرم البته خیلی راحت دستور میده! برو برام آب بیار مثلا! یا کنترل تلویزیون رو بده به من! شاید همسرم فقط در مورد خانواده اش منفعله! شایدم نیست! نمی دونم. ولی می دونم توی این زمینه اوضاع من خرابتر از اونه.
.
شاید من خوب نمی شناسمش.
.
می خوام اول خودم رو بشناسم. دیگه فقط به خودم فکر می کنم...

سلام

این لینک و کارگاه رو هم مطالعه کن ،
آروم و با حوصله پیش برو

کارگاه آموزشی - رفتار جرات مندانه

http://www.hamdardi.net/thread-18343.html

سلام خانم، فعلا كاملا جواب شما رو مي دم تا ابهامات ذهني شما بر طرف بشه،‌ اما راهكارهايي رو مي گم كه شروع كنيد!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط she

آقای sci نمی دونین که چقدر ازتون ممنونم و چقدر ذوق زده شدم از اینکه جوابتون رو با اون همه دقت و تحلیل فوق العاده دیدم:72: راستش مثال های من جزو بهترین و آبرومندانه ترین مکالمات ما بود !! و خدا میدونه با این حساب در مورد بقیه شون چی به من می گفتین!! :163:
هر چيز ديگري چه بهتر و چه بدتر مي گفتيد،‌فرقي نمي كرد! شما مشكل انفعال رو بدوش مي كشيد!
.
با اجازتون من سه تا سوال داشتم و یک تجربه بد رو هم میخواستم بگم:

1. آیا "تایید طلبی" هم به خاطر انفعاله؟ این که بیشتر از رضایت خودم به دنبال رضایت دیگران هستم که بهم بگن من دختر خوبیم؟
نگاه دیگران برام خیلی مهمه و گاهی فکر می کنم خودم خودم رو دوست ندارم. البته این موضوع با اینکه بعضی وقتا خودخواه میشم تناقض داره. چطور میشه آدم هم خودخواه باشه و هم خودش رو دوست نداشته باشه و منتظر تشویق و تایید دیگران باشه؟!!!:undecided:
: اين كه شما دنبال تاييد ديگران هستيد و عملا مسئوليت سنگين خوشحالي ديگران رو قبول كرده ايد ناشي از عدم رفتار جرات مندانه شماست! من معمولا يك موضوعي رو خيلي تاكيد مي كنم، مي گم اگر جايي از كسي پرسيديد چي مي خوري؟ و در جواب به شما گفت : هر چي تو دوست داري! اين آدم عملا شما رو دوست نداره و يك دردسر بزرگ در زندگي شما خواهد بود،‌ چرا كه يك فرد منفعل يا پرخاشگر، فرقي نمي كنه، يك درد سر بزرگ براي خودش و اطرافيانش هست!


2. من معمولا با صدای آروم حرف میزنم. گاهی وقتا کلمه ها و جمله ها خوب شنیده نمیشه و ازم میخوان که بلندتر بگم. به هیچ وجه محکم حرف نمیزنم. به خصوص وقتی از رد شدن میترسم یا وقتی درخواستی دارم و نگرانم در مورد من چه فکری می کنند. قبلن خیلی بدتر بودم فکر کنم کمی بهتر شدم. توی تاپیک های شما خوندم که این هم به خاطر انفعاله. من این رو به حساب یه جور ترس میذاشتم. توی این تالار هم اینو بهم گفته اند: تو انگار میترسی! ولی از چی می ترسی؟!!
: دقيقا به خاطر انفعاله! و البته براي عدم اعتماد به نفس... شما دوست داريد همه بگن: چقدر تو خوبي! و البته اين رو همه دوست دارند! اما بايد بدونيد كه فقط و فقط در يك شرايط اين رو خواهند گفت، و اون زمانيست كه شما دوست نداريد اونها رو خوشحال كنيد! زمانيست كه سعي نداريد مطابق ميلشون رفتار كنيد! زمانيست كه شما جرات مند و با قاطعيت برخورد مي كنيد و اونها مي دونند شما از چه چيز خوشحال و از چه چيز ناراحتيد!

من حاضرجواب نیستم. : مشكل خاصي نيست!
چون اصولا نمیخوام جواب بدم! تصمیم دارم سکوت کنم و حرص بخورم! اگر هم جواب بدم لحن بدجنسانه یا مغرضانه ای پیدا می کنم که طرف رو ناراحت می کنه و یا جلوی جمع من آدم بده میشم. یا یه جوری میگم که کسی نمیشنوه یا نمی فهمه چی گفتم. ترجیح میدم حرف نزنم!
هیچ وقت نمی تونم در مقابل مادرشوهرم یا خواهرشوهرام یه حرف ساده بزنم و اجازه میدم اونا هر چی میخوان بگن و بعدش میشینم حرص میخورم، هزاربار صحنه رو توی ذهنم تکرار می کنم و تمام دیالوگ های ممکن رو بررسی می کنم و تا چند شب نمیخوابم. با خودم میگم دفعه بعد جواب می دم و ...باز هم روز از نو روزی از نو. احساس بی عرضه گی می کنم. می ترسم. احساس بی عرضه گی می کنم. می ترسم .....
: اين ترس نيست! عدم اعتماد به نفسه كه نتيجه روشنه انفعال است
سوال دومم : چه کار کنم که نترسم و حرفم رو بزنم؟ حتی نمی دونم که آیا واقعن باید حرفی بزنم؟:huh: اغلب مواقع اتفاق خیلی بدی نمی یوفته که نشنیده بگیرم. یه سوء تفاهم کوچیک یا سوء استفاده کوچیک از سکوتم میشه. اما موضوع اینه که اصلن جذاب نیست. اینکه مث احمق ها لبخند بزنی یا موضوع رو عوض کنی. و هیچ وقت نتونی جوابگو باشی. آغازکننده که دیگه هیچی!!!
: كارهاي زيادي براي اين هدف بايد انجام بديد... امروز بعضي از اونها رو مي گم

3. نمی دونم چرا میگین که من انعطاف پذیر نیستم؟ به نظر خودم هستم. یه مثال ساده هست : من دوست دارم با غذام ماست بخورم و همسرم سالاد دوست داره. نتیجه : ما هر وعده(دقیقن هر وعده) با غذامون سالاد می خوریم. اون ماست نمیخره و من هم دیگه ازش نمیخوام که بخره!!! یا مثلا بعد از این سه سال تمام دستگاه های ذخیره کننده و پخش کننده ی موسیقی! از آهنگ ها و ترانه های خارجی خالی شدند و ما فقط آهنگ های فارسی گوش میدیم. چون شوهرم زبانش خوب نیست و دوست هم نداره آهنگ خارجی رو درحالیکه من قبلا زیاد گوش میدادم. این معنی اش انعطاف پذیری من نیست؟
: ببينيد شما يك سري تعريف داريد كه به نظرم اشتباهه! انعطاف پذيري با منفعل بودن محض فرق مي كنه... شما در هر دو مثال بالا از حقوق خودتون گذشته ايد و اون رو پايمال كرده ايد! ببين خانم! ما تحت هيچ شرايطي حق نداريم كه حقوق خودمون و ديگران رو ناديده بگيريم و به خودمون بگيم من منعطفم! انعطاف اين نيست... انعطاف يعني اينكه شما جرات مند هستيد، و اجازه مي دهيد ديگران هم حقوقشون رعايت بشه و نسبت به اين موضوع حساس هستيد اما حاضريد، دقت كنيد اما حاضريد مقداري از حق خودتون رو محدود كنيد با توجه به زمان يا مكاني خاص ! ولي از حقوق خودتون نمي گذريد و حق خودتون رو هم ابراز مي كنيد! زماني كه شما به همسرتون بگيد من خيلي دوست دارم ماست بخورم! ولي براي شما سالاد درست كرده ام! منعطف هستيد! نه وقتي كه بگيد من دوست دارم ماست بخورم اما سالاد مي خورم! گاهي انعطاف تغيير عقيده براي كوتاه مدت و متوقف كردن روند جرات مندي در شرايط خاص كه قبلا هم گفتم مي تونه تعبير بشه! اما بايد بدونيد كه در مورد همسر و افرادي كه با اونها دائما در ارتباط هستيد، متوقف كردن روند جرات مندي مگر در مواردي كه در مخمصه اي گرفتار شده اند و استثنائاتي كه گفته شد، خطايي غير قابل بخششه!
آقای دانشمند از اینکه این ها رو بخونین و پاسخ بدین هزاربار ممنون میشم. حتمن به حرفاتون گوش میدم و میخوام که این وضع عوض بشه. من زندگیم و همسرم رو دوست دارم و میخوام تکلیفم رو با خودم روشن کنم. تا همین جا هم کمک بزرگی به من کردین.:72:

---

خب اما شروع كنيد:( اين تمرينات براي شروع رفتار جرات مندانه لازم و اساسي است)
- براي شما حقوق فردي رو نام بردم! در پست قبل خونديد اونها رو...
يك دفترچه تقويم كوچك برداريد: از اين تقويمها كه براي هر روز يك نيم صفحه يا چند خط جاي يادداشت دارند. ابتدا در صفحه اول اون،‌ حقوق فردي رو بنويسيد و براي هر بندي يك كد در نظر بگيريد و در هر روز بنويسيد چه حقوقي رو پايمال كرديد با كد: مثلا بنويسيد : بند 5 رو رعايت نكردم براي همسرم!
يا ناديده گرفتن بند 4 براي خودم

2. استفاده تکنیک xyz در گفتگوها: از جملاتی استفاده کنید که با فرمول xyz باشند. هنگامی که در موقعیت x، عمل y را انجام دادی، احساس z کردم! دقت کنید که ترتیب مهم نیست، ادبیاتش مهم نیست... فقط ابراز کنید! من از شما خواهش می کنم ابراز کنید! مثال: وقتی با هم هستیم و باهات حرف می زنم ( موقعیت x) و تو به چشمام نگاه نمی کنی (رفتار y) احساس ناراحتی می کنم و رنجیده می شم (احساس z)
3. استفاده از جملات "من":
از جانب خودتون صحبت کنید! این نخستیم مهارت حرف زدن است! و در مقابل جملات "تو" قرار دارد. وقتی به کسی می گویید: تو اصلا گوش نمی کنی چی می گم! (این جمله "تو" است) جملات " تو" حالت دفاعی در دیگران ایجاد می کند و باعث می شود که آنها در مقابل حرفهای شما مقاومت کنند! جالبه؟ نه؟؟
استفاده از فرمول بالا xyz یکی از تکنیکهای جملات "من" هست. گاهی هم بیان افکار و احساسات شما باید ابراز شود:
مثالی از جملات "من" و شیوه صحیح بیان افکار و احساسات:
- در مورد خودتون: از وقتی پیاده روی می کنم ، احساس بهتری دارم
- در مورد رابطه: احساس می کنم از وقتی با هم صریح صحبت می کنیم، روابطتمون بهتر و گرم تره!
- در مورد همسر: احساس می کنم مدت زیادیه که کار می کنی و خسته می شی!

4. شنونده خوبي باشيد: وقتي كسي حرف مي زنه،‌ تمام تلاشتون رو كنيد كه به حرفاش گوش كنيد ! و از اول به جوابي كه مي خواهيد بدهيد فكر نكنيد

5. در پاسخ به تمام درخواستهايي كه از شما مي شه،‌ بگيد: اجازه بديد فكر كنم و خبر بدم!

6. ذهن خواني آفتي است كه شما با آن درگير هستيد! ذهن خواني رو فورا متوقف كنيد... چطوري؟ هر زماني كه خواستيد ذهن خواني كنيد،‌ فورا با صداي بلند بگيد:‌شايد اينطور كه من فكر مي كنم نباشه!!! صبر كن ببينيم چي مي شه/ چي مي گه!

7. قضاوت نكنيد! شما حق نداريد قضاوت كنيد... هر زمان كه خواستيد قضاوت كنيد با صداي بلند بگيد: استپ!!!! قضاوت ممنوع!

8. تمرين آيينه براي شما: هر روز به مدت 2 دقيقه/ دو بار در روز،‌ در مقابل آيينه بايستيد و يك تا دو بيت شعر يا متني كه دوست داريد، با صداي بلند بخونيد

9. دو هفته پيش رو، بهترين لباسهاتون رو مطابق سليقه خودتون بپوشيد. همه جا شيك ظاهر بشيد! حتي جاهايي كه اصلا نيازي نيست و ارزشي شايد نداشته باشد... عطر بزنيد و خوب و تميز و آراسته باشيد. به شكل راه رفتن خودتون توجه ويژه اي داشته باشيد و سعي كنيد صحيح راه بريد

موفق باشيد
سوالي بود بپرسيد

آقای sci من یه مشکل دیگه هم دارم. اینکه با کسایی که برام مهمن خیلی رفتارم بد میشه اگه یه کمی ببینم ناراحتشون کردم بابت هر چیزی حاضرم عذر خواهی کنم ولی نمیشه. یعنی با ادمای دیگه راحتم اگه کسی بهم زور بگه هیچ کاری نتونم بکنم دیگه حداقل جوابشو می دم اما ادمایی که برام مهمن یا دوسشون دارمو نمی تونم. مثلا اگه خسته باشم رفتار خوب و خوشایندی نداشته باشم و سرد برخورد کنم بعدش ببینم طرف مقابلم ناراحت شده چکار کنم؟ ناراحتیشو با رفتار ابراز کنه و منم نتونم واقعا عذر خواهی کنم... نمی دونم حساسم انگار خیلی. ازارم میده حساس بودنم و باعث میشه با ادمایی که برام مهمن خیلی خیلی منفعل برخورد کنم و این هم برای من عذاب اور میشه هم برای طرف مقابلم.
راه حلی داره؟

ببخشید شی جان.

ممنون.

مي نوش عزيز،
چون احتمالا اين سوال she هم خواهد بود جواب مي دم...
كسي كه رفتار جرات مندانه داره،‌ كسي ازش ناراحت نمي شه! جالبه!!‌نه؟ اون هيچ تلاشي هم نمي كنه كه رضايت كسي رو جلب كنه چون معتقده كه مسئول خوشحالي ديگران نيست! معتقده نمي تونه رضايت همه رو بدست بياره... اما چون بلده چطور احساساتش رو ابراز كنه... به هيچ وجه چيزي براي ناراحتي نمي مونه! وقتي ناراحته... با احترام به حقوق فردي ديگري مي گه كه من ناراحتم! و وقتي خوشحاله،‌ خوشحاليش رو با وجد و شعف تمام ابراز مي كنه... چيزي رو تو ذهنش نگه نمي داره!
چون به حقوق فردي ديگران اهميت مي ده ،‌همه دوستش دارند و براي همگان همصحبتي با او ارزش به حساب مياد! همه دوست دارن باهاش دوست باشند... هر چند كه او مسئول شادماني اطرافيانش نيست!
حالا بر عكس،‌ فرد منفعله! مسئول شادماني و رضايت همگانه... و هر چه بيشتر تلاش مي كنه بيشتر از او متوقع مي شوند! همه از او توقع دارند كه رضايتشون رو بدست بياره! و او هر چه بيشتر تلاش مي كنه كمتر موفق مي شه ! او هيچوقت محبوب نيست! هيچ كسي دوست نداره باهاش همراه بشه... هرچند كه او بيشترين تلاش،‌ بهترين سرويس،‌ بهترين خدمات رو ارائه مي ده كه به دوستانش خيلي خوش بگذره! ولي هميشه آخرين نفره!
شما بايد در مورد افرادي كه باهاشون ارتباط نزديكي داريد هر روز جرات مند تر باشيد چرا كه تنها در اين شرايط باهاشون صميمي خواهيد بود!

سلام she عزیز ببخشید اگه شما اجازه بدهید و آقای sci عزیز .من یه سوال داشتم بازم شرمنده که توی تاپیک شما سوال می پرسم.
همسر من صبح از دست من ناراحت شد چون بهش سلام نکردم ا.مد با لحن تندی گفت :الیک السلام
من چون از دستش خیلی ناراحت بودم اما با این حال داشتم تند تند صبحانه آماده می کردم تا گرسنه نره.در مواقع شبیه به این می گفتم :ببخشید حواسم نبود سلام .اما این بار گفتم اونقدر صبح بد اخلاقی کردی که دل خوش برای آدم نمی زاری .
بعد از آماده کردن صبحانه رفتم شلوارشو که داشت تمیز می کرد رو ازش گرفتم و گفتم تو برو صبحانه بخور من تمیزش می کنم .اما بهم گفت تو اونقدر بی شعوری که بلد نیستی باید به بزرگترت سلام کنی منم گفتم تو که فحش می دی باید چه اسمی برات گذاشت گفت ساکت شو و لال شو.من ادامه ندادم .اما می دونستم ظهر که بیاد این در نهایت منم که محکوم میشم .با این حال از این که پایین توی انبار داشت بار خالی می کرد و گرسنه بود براش صبحانه بردم اما باز با بی محلی رو به رو شدم .آیا این ترس از محکوم شدن و دلسوزی برای گرسنه بودنش نشون از انفعاله؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط heaven65

سلام she عزیز ببخشید اگه شما اجازه بدهید و آقای sci عزیز .من یه سوال داشتم بازم شرمنده که توی تاپیک شما سوال می پرسم.
همسر من صبح از دست من ناراحت شد چون بهش سلام نکردم ا.مد با لحن تندی گفت :الیک السلام
من چون از دستش خیلی ناراحت بودم اما با این حال داشتم تند تند صبحانه آماده می کردم تا گرسنه نره.در مواقع شبیه به این می گفتم :ببخشید حواسم نبود سلام .اما این بار گفتم اونقدر صبح بد اخلاقی کردی که دل خوش برای آدم نمی زاری .
بعد از آماده کردن صبحانه رفتم شلوارشو که داشت تمیز می کرد رو ازش گرفتم و گفتم تو برو صبحانه بخور من تمیزش می کنم .اما بهم گفت تو اونقدر بی شعوری که بلد نیستی باید به بزرگترت سلام کنی منم گفتم تو که فحش می دی باید چه اسمی برات گذاشت گفت ساکت شو و لال شو.من ادامه ندادم .اما می دونستم ظهر که بیاد این در نهایت منم که محکوم میشم .با این حال از این که پایین توی انبار داشت بار خالی می کرد و گرسنه بود براش صبحانه بردم اما باز با بی محلی رو به رو شدم .آیا این ترس از محکوم شدن و دلسوزی برای گرسنه بودنش نشون از انفعاله؟

---

ببخشیدعزیزم اگه من جای شمابودم هرگزاول صبح رواینطورباهاش شروع نمیکردم وسلام میکردم وباهاش صبحانه میکردم وشب که کاراش تموم میشدمیگفتم چندلحظه میخوام باهات صحبت کنم ومی نشستم وآروم آروم براش میگفتم ازش دلخورم وحتی صبح خواستم اونطوررفتارکنم اما چون میدونستم که روزهردومون خراب میشه گذاشتم تاآخرشب بگم

خانم she خیلی معذرت میخوام؛ اما من هم سوالی داشتم از آقای sci که فکر میکنم به درد همه ی ما خانم ها بخوره؛
آقای sci عزیز؛ در موقعیت و مکانی که حقوق فردی ه هر دو نفر مثل زن و شوهر مطرحه؛ به نظرتون اولویت حق با کیه؟
مثلا همسر بنده خسته است و این جزو حقوق ایشون هست که شب با خیال راحت بگیره و بخوابه؛ بدون هیچ ترس و نگرانیه. من هم به عنوان خانم این آقا؛ حق دارم که از ایشون بخوام حداقل شب موقع خواب؛ من رو در آغوش بگیره تا یه کم آرامش بیشتری رو تجربه کنم. چند شب منتظر میمونم که این کار به صورت ارادی انجام بشه؛ اما من هر روز ضعیف تر میشم و ناراحت تر که چرا ایشون برای بنده اهمیتی قائل نمیشن. بنابراین شب سوم؛ این درخواست رو از ایشون میکنم و با جواب منفی و اینکه خسته ام؛ الان حس بغل کردن ندارم یا اینکه بگیر، بخواب؛ بعدا با هم حرف میزنیم؛ در صورتی که من اصلا به حرف زدن نیازی ندارم؛ نیاز من توی اون لحظه فقط یه لمس شدن ساده اس.
توی این لحظه کاری که من انجام میدم اینه که گریه ام میگیره؛ از اینکه برای این مرد چه فداکاریهایی انجام دادم و حالا باید اینقدر غرورم بشکنه که حتی برای یه بغل ساده هم منو منتظر بذاره و تشنه نگه ام داره؛ این افکار مدام توی سرم، میزان و شدت گریه ام رو بیشتر میکنه و همسرم رو عصبانی تر. در آخر حق هیچ کدوم ما رعایت نمیشه و هر دو با خاطری آزرده به خواب میریم. به نظر شما رفتار جراتمند من و همسرم توی این شرایط چی میتونه باشه؟
-------------------------
این یه نمونه مثال ساده است که به نظرم میتونه حدوحدود و میزان رفتار جراتمندانه بین یه زن و شوهر رو نشون بده.
باز هم از خانم she عذرخواهی میکنم.


- - - Updated - - -

خانم she خیلی معذرت میخوام؛ اما من هم سوالی داشتم از آقای sci که فکر میکنم به درد همه ی ما خانم ها بخوره؛
آقای sci عزیز؛ در موقعیت و مکانی که حقوق فردی ه هر دو نفر مثل زن و شوهر مطرحه؛ به نظرتون اولویت حق با کیه؟
مثلا همسر بنده خسته است و این جزو حقوق ایشون هست که شب با خیال راحت بگیره و بخوابه؛ بدون هیچ ترس و نگرانیه. من هم به عنوان خانم این آقا؛ حق دارم که از ایشون بخوام حداقل شب موقع خواب؛ من رو در آغوش بگیره تا یه کم آرامش بیشتری رو تجربه کنم. چند شب منتظر میمونم که این کار به صورت ارادی انجام بشه؛ اما من هر روز ضعیف تر میشم و ناراحت تر که چرا ایشون برای بنده اهمیتی قائل نمیشن. بنابراین شب سوم؛ این درخواست رو از ایشون میکنم و با جواب منفی و اینکه خسته ام؛ الان حس بغل کردن ندارم یا اینکه بگیر، بخواب؛ بعدا با هم حرف میزنیم؛ در صورتی که من اصلا به حرف زدن نیازی ندارم؛ نیاز من توی اون لحظه فقط یه لمس شدن ساده اس.
توی این لحظه کاری که من انجام میدم اینه که گریه ام میگیره؛ از اینکه برای این مرد چه فداکاریهایی انجام دادم و حالا باید اینقدر غرورم بشکنه که حتی برای یه بغل ساده هم منو منتظر بذاره و تشنه نگه ام داره؛ این افکار مدام توی سرم، میزان و شدت گریه ام رو بیشتر میکنه و همسرم رو عصبانی تر. در آخر حق هیچ کدوم ما رعایت نمیشه و هر دو با خاطری آزرده به خواب میریم. به نظر شما رفتار جراتمند من و همسرم توی این شرایط چی میتونه باشه؟
-------------------------
این یه نمونه مثال ساده است که به نظرم میتونه حدوحدود و میزان رفتار جراتمندانه بین یه زن و شوهر رو نشون بده.
باز هم از خانم she عذرخواهی میکنم.

سلام دوستان
میخواستم از دوست خوبم she عزیز و آقای sci اجازه بگیرم که منم سوالاتم رو مطرح کنم، چون میدونم آقای sci سرشون شلوغه و نمیتونن به تاپیکای همه سر بزنن ( وقتی تاپیکم فعال بود خیلی دلم میخواست ایشون کمکم کنن ولی نشد)
she جان اجازه میدی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

قبل از اینکه جواب بدی گلم من سوالمو نمیپرسم فقط اینکه یه بخشی از صحبتای خودت هست که من روش سوال داشتم از جناب دانشمند:

اون : قهر، عصبانیت، دعوا. اصلا غلط کردم. همون بعدازظهر میریم. ! انفعال! قهر، عصبانیت و دعوا تجلی رفتارهای منفعلانه است! جالبه بدونید هیچ استثنایی نداره!
من : گریه. کلافگی. تنفر از خواهرش. تنفر از خودش. ! انفعال کاملتر!
! راهکار : گفتگوی سازنده و صریح! رفتار جرات مندانه! اعتبار سازی و جلوگیری از تشدید!

آقای sci چطور میتونیم همچنان که حرف میزنیم درخواست میکنیم و سعی میکنیم جرئت مندانه رفتار کنیم .......گریه نکنیم ............؟؟؟؟؟؟ چیزی که شما نوشتید انفعال کامله

چطور این بخش انفعالی رو از کلاممون بگیریم
این اتفاقیه که همیشه برای من می افته

اقای sci اگه من در مورد رفتار منفعلم تاپیک بزنم به من هم سر میزنید و مرحله به مرحله کمکم میکنید؟؟؟؟؟؟؟؟؟

مینوش عزیزم، همونطور که آقای sci گفتند سوال شما سوال منم بود. بعضی آدم ها هستند که رودربایستی بیشتری باهاشون داریم و انفعال بیشتری هم دربرابرشون پیدا می کنیم. من هم وقتی به کسی نزدیک میشم بیشتر به مشکل برمی خورم! شما هم سعی کن توصیه های آقای sci رو اجرا کنی.
امیدوارم موفق باشی.

- - - Updated - - -

خانم heaven ، خانم نگاه و خانم دل عزیز و بقیه دوستان ... من واقعن خوشحال میشم که سوالاتتون رو بپرسید. تمام پست های آقای sci مثل طلا باارزشه و من هم از حواب ها استفاده می کنم. تنها چیزی که نگرانش هستم پر شدن ظرفیت تاپیک هست که بهتره مراقب باشیم و بتونیم از این فرصت که آقای sci زحمت میکشند و وقت میگذارند نهایت استفاده رو بکنیم.
.
ستایش جان شما به نظرم خیلی خسته ای. و خیلی کم انرژی. و حرفهات دیگه خیلی روی هم انباشته شده که گریه ات میگیره. البته من هم به نسبت زیاد گریه می کنم. برای شوهرم هم عادی شده. قبلا گریه من ناراحتش می کرد ولی حالا به عنوان یه اتفاق طبیعی و اعصاب خوردکن بهش نگاه می کنه!!
.
- - - Updated - - -
راستی heaven جان ما هم مشکل سلام دادن رو داشتیم (داریم هنوزم). شوهرم میگه من بزرگترم و تو باید به من سلام بدی. و من می گم کسی که از در میاد تو خونه باید سلام کنه! یا آقایون به خانوم ها سلام میدن!!
یه جور لجبازی. از اولش اینطوری نبود. نمی دونم چرا سر این موضوع حساس شدیم. بعدش من سعی کردم همیشه اول من سلام کنم. حتی وقتی بهم زنگ میزنه سلام نمی کنه و منتظره من سلام بدم.
من هم شروع کردم به سلام دادن، همیشه. حتی بعضی وقتا چندبار!! فکر میکردم اینطوری براش عادی میشه و حساسیتش از بین می ره. ولی هیچی چی عادی نشد!
آخرش تصمیم گرفتم اصلا این کلمه سلام رو از لغاتمون حذف کنم! مثلا وقتی از در میاد توی خونه بهش میگم خوش اومدی!! هر چیزی به غیر از سلام! ولی بعضی وقتا نمیشه و به هر حال این منم که همیشه سلام می کنم. و اون همیشه مواظبه مبادا اول سلام بده.
فکر میکنه اگر اول سلام بده زن ذلیل میشه!! و بزرگتر بودنش زیر سوال میره!
.
وقتی در مقابل انجام کاری کاملن جبهه میگیره و گارد میگیره و حساس میشه(به قول خودش) محال ممکنه با هیچ نوع درخواستی حاضر به انجامش بشه!
اینجور موقع ها باید تا مدت ها بی اعتنایی کنم به اون موضوع و کوتاه بیام. بعضی وقتا توی این مدت زمان خود به خود اتفاقاتی میوفته که اون نرم تر میشه، همین. بعضی وقتا هم نه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط heaven65

همسر من صبح از دست من ناراحت شد چون بهش سلام نکردم ا.مد با لحن تندی گفت :الیک السلام
من چون از دستش خیلی ناراحت بودم اما با این حال داشتم تند تند صبحانه آماده می کردم تا گرسنه نره.در مواقع شبیه به این می گفتم :ببخشید حواسم نبود سلام .اما این بار گفتم اونقدر صبح بد اخلاقی کردی که دل خوش برای آدم نمی زاری عدم رفتار جرات مندانه كه مصاديق اصلي اون،‌ استفاده از جملات "تو" به جاي جملات"من" هست! اين نوع رفتار يعني پرخاشگري! / مصداق دوم اون قهر است! فرد جرات مند نيازي به قهر كردن نداره/ نيازي به متلك گفتن نداره وقتي مي تونه با استفاده از تكنيكهاي گفتگو حرفش رو بزنه! پس نيازي به اين نوع رفتار منفعلانه نبود! حرفتون رو با صراحت،‌ با استفاده از تكنيك xyz مطرح مي كرديد و براي حقوق ايشون احترام قائل مي شديد.
. مثلا مي گفتيد: وقتي صبح اول وقت،‌(موقعيت x) تو رو خوشحال نمي بينم و ناراحتي، (رفتار y) احساس بدي دارم و من هم ناراحت و پكر مي شم (احساس z)
اين اصلا با سلام نكردن،‌ قهر كردن،‌ و هزاران كار ديگه حل نمي شه!!!
بعد از آماده کردن صبحانه رفتم شلوارشو که داشت تمیز می کرد رو ازش گرفتم و گفتم تو برو صبحانه بخور من تمیزش می کنم .اما بهم گفت تو اونقدر بی شعوری که بلد نیستی باید به بزرگترت سلام کنی منم گفتم تو که فحش می دی باید چه اسمی برات گذاشت گفت ساکت شو و لال شو.من ادامه ندادم .اما می دونستم ظهر که بیاد این در نهایت منم که محکوم میشم .با این حال از این که پایین توی انبار داشت بار خالی می کرد و گرسنه بود براش صبحانه بردم اما باز با بی محلی رو به رو شدم .آیا این ترس از محکوم شدن و دلسوزی برای گرسنه بودنش نشون از انفعاله؟

---

در قسمت بالا توضيح دادم كه چگونه بهتر بود رفتار مي كرديد.

جواب خانم del:

شما نوشتيد:

من هم به عنوان خانم این آقا؛ حق دارم که از ایشون بخوام حداقل شب موقع خواب؛ من رو در آغوش بگیره تا یه کم آرامش بیشتری رو تجربه کنم.

اگر اين حق رو داريد خب استفاده كنيد! منتظر نباشيد كه اين اتفاق به طور ارادي و ناخودآگاه از طرف ايشون باشه... بهشون بگيد:‌ بعضي وقتها خيلي ناراحتم،(موقعيت x) وقتي كمي در آغوشم مي گيري (رفتار y) احساس خيلي خوبي دارم(احساس z). مي توني لطفا كمي در آغوشم بگيري! (البته ايشون حق دارند با درخواست شما مخالفت كنند/ كه ما سعي مي كنيم براي اينكه همسران با درخواستهاي هم مخالفت نكنند از تكنيك خلاقيت عاشقانه استفاده كنيم.
اين يك التماس نيست! اين درخواستي جرات مندانه است! اين فرق مي كنه با گفتن اين كه : بي احساس! نمي فهمي بايد بغلم كني؟؟؟
مي بينيد وقتي كه حرفاتون وحقوقتون رو ابراز مي كنيد اصلا چيزي پيش نمياد كه بخواهيد قضاوتش كنيد... ببينيد حق با كيه! وقتي به حقوق هم احترام مي گذاريد... چه مشكلي هست!
وقتي احساس كرديد كه چيزي در ذهن شما،‌ داره روح شما رو مي خوره و مي گه چرا اين كار رو نكردي... چرا نگفتي... بدونيد بدون شك جايي منفعل پرخاشگر بوده ايد! رفتار جرات مندانه آرامش به شما مي ده

جواب خانم ستايش92:
اگر شما يا هر شخص ديگري تاپيكي رو ايجاد كنند و خبري كنند حتما نگاه مي كنم. من وقتم متاسفانه خيلي محدوده.... خيلي دوست دارم به همه شما كمك كنم
دقت كنيد :‌گريه مصداق انفعال نيست... گريه و اشك ريختن به هيچ وجه بد نيست و مي تونيد جرات مندانه گريه كنيد! اما اگر گريه از روي ضعف باشه،‌ بده!
سوالتون رو دقيقتر بگيد تا بتونم جواب بدم... ببينيد اونچه بايد شما،‌ و بويژه خانم she‌ توجه كنند اينه كه چه مي خواهيد بگوييد؟ آيا مي خواهيد مشكلي از شما حل شود و به آرامش برسيد؟ خب دو راهكار به ذهن مي رسه: درد دل كردن با صداي بلند! غصه خوردن و جيغ زدن و گريه كردن و حرفهاي بد زدن و به نوعي خودتون رو خالي كنيد! اين راه به نظر به آرامش ختم مي شه... اما در واقعيت به هيچ چيزي جز تعارض / تقابل/ تشديد/ ناراحتي/ دعوا ختم نمي شه... و راه دوم استفاده از مهارت رفتار جرات مندانه/ تكنيكهاي گفتگو/ تكنيك كنترل تعارضه كه نه تنها به آرامش ختم مي شه كه موجب افزايش صميميت مي شه!
وقتي جايي تعارض وجود داره و تعارض بالا مي گيره،‌ يك اتفاقي مي افته كه اكثر خانمها از اون غافلند! خانمها نمي دونند كه اونها قادر نيستند و توانايي اون رو ندارند كه در تعارض شديد،‌ حرفشون رو بزنند و ذهنشون رو كنترل كنند! اين در مورد اكثر خانمها مصداق داره... آقايون مي تونند!
پس يك خانم اگر ببينه تعارض و بحث داره شديد مي شه، بايد بدونه كه شرايط غير قابل كنترل مي شه! بايد بگه به نظرم بحثمون خيلي شديد شده،‌ مي شه يه موقع ديگه راجع بهش صحبت كنيم! و از تكنيك " زمان تنفس" استفاده كنه! چون اگر بحث با شدت ادامه پيدا كنه، خانم نمي تونه بحث رو كنترل كنه و نمي تونه جرات مندانه برخورد كنه! خانمها بر خلاف آنچه تصور مي شه در محيط آرام بسيار موفق تر هستند.
مراقب خودتون باشيد