با ریای ذهنی چه کنم؟

سلامی چو بوی خوش آشنایی به همه دوستان و مشاوران عزیز
مشکلی که من دارم اینه که همیشه فکر میکنم همه دارن منو میبینن البته موقعی که اونا نیستن مثلا همش فکر میکنم کارای خوب و بدمو میبینن. این ذهنیت خیلی منو اذیت میکندو منو به یه آدم ریاکار تبدیل کرده.
وقتی میخام کاری کنم که مثلاگناه باشه همش فکر میکنم دوستم هم هست و سرزنشم میکنه و میگه از تو بعیده:305:.سر نماز فکر میکنم سجده هامو یکی میبینه و میگه آفرین یا اگه بخام تند بخونم ازاونی که میبینم خجالت میکشم.توی حموم فکر میکنم دارن منو می بینن:54:بیرون فکر میکنم منو میبینن و یا ازم تعریف میکنن :43:یا ازم بد میگن.:97:
به نظر شما من چمه.از کارشناسان و آقای sci خواهش میکنم کمکم کنند. دلم میخاد خودم باشم و همش فکر نکنم کسی داره منو می بینه..................................

سلام دوست عزیز؛احتمالا دیگران رو بیش ازحدارزیابی میکنی که درتنهایی یاجاهای دیگه انعکاسش رو به شکل اینکه اونا دارن تورومیبینن،دریافت میکنی یعنی درحقیقت همه ی اون نگاهها خودت هستی که باید باهاشون متحدبشی ودرخودت جذب وحلشون کنی.

ممنون دوست عزیز. میشه برای اجراش راه کارهای عملی بگین؟

- - - Updated - - -

یعنی چی که من اونا رو بیش از حد ارزیابی میکنم؟آره اونا برام مهمن ولی من در عین حال خودمو نسبت به همه بهتر میدونم در حالیکه ممکنه اونا بالاتر باشن ولی من در دلم بهشون توهین میکنم بعد مثلا اگه تو دلم مسخرشون کنم دلم براشون میسوزه و عذاب وجدان میگیرم.
همش فکر میکنم فهمیده و داره شماتتم میکنه.فکر میکنم یکی دیگه داره اینارو بهم میگه یعنی خدا داره جوابمو میده. :54:میشه بگین چه کار کنم دیگران برام مهم نباشن؟این موضوع منو اذیت میکنه.همش فکر اینم که اگه الان یکیو تو دلم مسخره کنم یکی دیگه توسط خدا جلوی راهم قرار میگیره و منو مسخره میکنه.

ارزیابی بیش ازحد دیگران یعنی اینکه اونا زیاد زیر ذره بین تو قرار دارند...البته بخشی ازمشکلت هم خود_خواسته بوده یعنی به خاطراینکه مثلاگناه نکنی تصورکردی دیگران دارن بهت نگاه میکنن که دراین صورت بخشی اون حب وبغض های سرنمازیاجاهای دیگه مربوط به "فرا من"یا تقریباوجدانت میشه....اما راهکارهای عملی:اول خودت روجدا ازجامعه ندون همه جامعه ومردم به نوعی جنبه هایی ازخودماهستندوماهم جنبه هایی ازجامعه کسی از دیگران برترنیست برترین انسان پیامبربودکسانی که اونو نمیشناختندنمیتونستن تشخیص بدهندکدوم یک ازمردم پیامبرهست...امامثلاقبل نمازسعی کن با اون تصویری که بهت نگاه میکنه متصل بشوی وباهاش ارتباط برقرارکنی انگارکه عضوی ازبدنت هست ذهنت بقیه کار روانجام میده واونوباتو متحد و یکی میکنه....درموردمردم لزوماوقطعا بازگشت مجازات گونه تمسخراتت نیست چون درحضور دیگران کسی روتمسخرنکردی...توبا اون تمسخراتت نشون میدی باجنبه ای ازوجود خودت مشکل داری ونیازمندپذیرش خودتی همانطورکه هستی...به نظرم بهتره بیشتربامردم بجوشی وحتی الامکان نمازهات روبه جماعت بخونی اینطوری زودترمشکلت رفع میشه...درنهایت،میدان وشعاع راحت بودنت رو وسیعترکن مثلامواقعی که راحتی بین چه کسانی هستی یک خانواده یا خانوار؟خب حالا کم کم اجازه بده تمام کره زمین وآدمهاش جزئی ازحوزه راحتیت باشه چون باتوجه به سنت(اگه متولد ۶۶هستی)تقریبا باتمام ابعاد جامعه آشنایی کلی داری.احساس فاصله یعنی یک دفاع دربرابرعدم شناخت جامعه ولی تو دیگه این شناخت کلی روبدست آوردی(هرجا ازصحبتهام نامفهوم هست بگوتابیشترتوضیح بدم گاهی به خاطرکم حجم نویسی پست زیاد انتزاعی بیان میکنم)شرکت درکلاسهای یوگاومراقبه هم احتمالا کمکت کنه

من فکر می کنم دچار وسواس فکری شده باشی. من نمی دونم درمانش چیه ولی می دونم وسواس یک نوع عارضه هستش یعنی اصل مشکل نیستش. اما با درمان این عارضه می تونی به اصل اون پی ببری. شاید بهتر باشه به روانشناس بالینی مراجعه کنی .

وقتی دیگران زیاد زیر ذره بینت باشن انعکاسش این میشه که خودت هم فکرمیکنی زیاد زیر ذره بین اونایی .اماوقتی اونارو جزئی ازخودت وهمه روجزئی ازیک پیکره بدونی مشکل شروع به حل شدن میکنه:بنی آدم اعضای یک پیکرندکه درآفرینش ز یک گوهرند...

امیدوار66 گرامی

به تالار همدردی خوش آمدی

مشخصه که رنج زیادی را تحمل می کنی و اذیت می شوی و حق هم داری . بسیار کار خوبی کردی که راه مشاوره را در پیش گرفته ای و من توصیه می کنم که حتماً حضوراً نزد یک روانشناس بالینی برو

از سن و سال و موقعیت تحصیلی و کاری و خانوادگیت اطلاعاتی ندادی . این اطلاعات کمک می کند در راهنمایی بهتر .

عجالتاً آنچه به نظر بنده می رسد در شما « توهم ترس » وجود دارد ، ترس از افشا شدن ..... شما در درون خودت خودت را قبول نداری ، نسبت به خودت احساس و پنداره ای منفی داری و گرفتار یک احساس گناه پیوسته هستی ، اما در عین حال با این وضعیت کنار نیامده و نپذیرفته ای و یک تعارض را شکل داده ، یعنی در درون نسبت به خودت قضاوت مثبت نداری و خودت را پر خطا می بینی اما در برون برعکس آن را تلاش داری ، یعنی خود برتر بینی در رابطه و رفتار با دیگران داری . ....

آن قضاوت منفی درونی موجبات حالتی به نظر من البته خفیف از احساس حقارت را فراهم کرده که برای فرار از آن ، در رابطه با دیگران ولو در حد قضاوتهای ذهنی هم شده تحقیر را در پیش گرفته ای چرا که گاه احساس حقارت در افرادی که به شدت با آن درگیر و از آن بطور ناخودآگاه فراری هستند و این وضعیت خود را نشناخته و راه علاج درست را طی نمی کنند، سر به تکبر و تحقیر دیگران یا حتی گاه خود شیفتگی میزند ....

اینکه شما در همه موقعیتی احساس می کنی دیگران شما را می بینند و مهم اینه که منفی می بینند ، به احتمال قوی به آنچه گفتم بر می گردد ، که البته اگر سن خود را ذکر می کردی مطمئن تر می شد نظر داد

در خصوص ریشه این وضعیت نیاز به مراجعه به روانشناس و روانکاوی هست . اما به نظرم با شناخت درمانی و در پی آن رفتار درمانی می توانی بر این حالت غلبه کنی و پنداره خود را بازسازی مثبت داشته باشی و .....

موفق باشید .

ممنون از پاسختون. تا حدی مغزمو سبک کردید.حرفاتون درسته. صد خط و بیشتر توضیح بدین من منتظرم.شاید لازم باشه براتون اون لحظه رو تعریف کنم.وای تو امامزاده بودم . دلم شکست همسر خواستم خدا اون پسر عوضیو به من انداخت. من 4 سال تمام فکر میکردماون همسرمه.اون از پسرای فامیله که من دلم براش سوخت بعد همش فکر کردم شوهرمه و باهاش ازدواج میکنم. وای خدا چقدر روحمو باهاش یکی کردم. شبا....آشغالحالا فهمیدم خیال بوده. اون حالا جزیی از باور من شده. :54:من نمی تونم اونو فراموش کنم.حال همچین آدمیو درک می کنید؟.............:97::97:

- - - Updated - - -

فرشته ی مهربان هر چه گفتید درست است مثل همیشه ولی این کارارو من با خودم کردم:54:حالم خوب نیست.ولی انقدر باجزییات براتون مینویسم تا همه کمکم کنید شما وجناب آمین راست میگید.

- - - Updated - - -

راستی اینکه گفتم حال منو درک میکنید منظور بدی نداشتم خواستم خالی بشم.همین.:47:

- - - Updated - - -

من دختری بیست و هفت ساله ام و دانشجو.خانواده ام همه تحصیلکرده اند. و وضع مالی نسبتا خوب.اهل نماز و روزه ام و باحجاب.انگار خواستم باحجابم تاییدم کنن.ازتو دارم میترکم چون خودم نیستم.
اینکه کم کم می نویسم برای اینه که کسی میاد نمیتونم ادامه بدم.ولی براتون مینویسم اندازه ی دنیا خواستین نخونین فوقش میگین دیوونس. ولی سبک میشم.:grief:تورو خدا موضوعو تا من خوب بشم ادامه بدین.همتون واقعا فرشته این.شما که فرشته ی مهربانی اصلا حرف نداری:72:

کسی ازحرفای تو نرجیده خودت اینطوری فکرکردی.درمورداون پسربیشترتوضیح بده مگه قول وقراری بهت داده یاچطور سر راهت قرارگرفته؟اون قسمت که گفتی ‏"حالافهمیدم خیال بوده"مبهم هست بیشترتوضیح بده...یه مقدارهم ازانگیزه کارهای روزمرت بگو که چراوچطورانجام میدی نظام پاداش وجزاش تو ذهنت چطوری هست؟چه کارهای رو واسه دل خودت انجام میدی؟چه جاهایی فکرمیکنی خودت نیستی واین آزارت میده؟چه جاهایی خودت بودی ولذت بردی؟آیا تناقضاتی داری که آزارت بده؟اوناچی هستند؟

سلام امیدوار عزیز. امیدوارم مشکلت خ زود حل بشه. عزیزم از اینکه گفتی " میگین دویوونس" به این نتیجه رسیدم خیلی ذهن خوانی می کنی. اخه واسه چی ادم باید همچین فکری بکنه! خب این ها همه مشکله که باید حل بشه! مثلا کسی که سرماخوردس شما بهش م یگی دیوانه!!!!

نمی دونم این تاپیک بهت کمک می کنه یا نه. ولی حتما یه سر بهش بزن

http://www.hamdardi.net/thread-26620.html

امیدوارم به دردت بخوره

چندسال پیش تو دانشگاه وقتی برای اولین بار پسرا وارد کلاس شدن من از یکیش خوشم اومد.دلم براش سوخت بعد گفتم این همونه که خدا برای در نظر گرفته. همش توی ذهنم فکر میکردم اون میخاد با من ازدواج کنه. بعد یه بار دیدمش تو اتوبوس چند بار نگام کرد و منم نگاش کردم.بعد ترسیدم گفتم اگه کسی بفهمه میگه دختر بدیه.شبا گریه میکردم که خدا من اینو نمیخوام.انگار خدا بهم گفته باشه این برای تست.بعد برای اینکه ثابت کنم من از اون بهترم و بد نیستم که نگاش کنم چادرموسفت کردم احساس بدی داشتم.همش فرارو ترس و عجله.همش فکر می کردم اون منو میخاد برای ازدواج انتخاب کنه.گذشت و من یه پسر خاله داشتم مشکل داشت دلم براش می سوخت بعد همش از بچگی به عنوان گزینه یا برای ازدواج بهش فکر می کردم.یه با توی امامزاده بهم الهام شد می خاد باهام ازدواج کنه. اینم بگم اصلا ازش خوشم نمیومد همش دلم براش میسوخت.4 سال سوختم و شبا گریه کردم که خدا به مزد ناپاکیم یه پسرو به من انداختهکه دوستش ندارم.بهش تو دلم فحش میدادم شبا باهاش ارتباط.....روحی ج داشتم.اونم با نیت کاملا خدایی.نفرت و ریا و بدبختی ره آورد 4 سال زندگی من. چرا خوب معلومه خدا خواسته بود من چیکار کنم.
منم با خدا لج کردم گفتم بزار باهاش که ازدواج کردم بی حجاب میشم و بی دین.رفتم سر درسم با این باور و کنکور شرکت کردمو دانشگاه قبول شدم و........................

- - - Updated - - -

ممنونم از مهرادعزیز به خاطر پستی که گذاشتید حتما میخونم.

فرشته ی مهربون شما راست میگیدمن رنج زیادی رو تحمل کردم و لی چیزی نگفتم چون فکر میکردم این ذهن یعنی خدا و زندگی.یعنی من هدفمند به این موضوع فکر میکردم.من آدم نسبتا ترسویی هستم و منفعل و دلسوز.زودهم گریم میگیره.مثلا بچهکه بودم اگه یه کودک شش گریه میکرد منم گریم می گرفت. نمیدونم چرا انقدر ذهن من غمو دوست داره شایدم این چهارسال اینجوری شدم از بس تلقین کردم اون شوهرم میشه و دوستش ندارم پس بدبختم. من توی این چند سال واقعا عضلاتم منقبض بود فکر کن انگار همش یکی پیشته و میگه زشته.تو اینجوری هستی.راحت نبودم اصلا.:54:یه بار یکی از استادای دانشگاه که باهاش رفتیم مشهد غیر مستقیم یه داستانی تعریف کرد که به من فهموند توخودتو از دیگران بهتر میدونی.راست میگفت ولی بالاخره بودم خدا شوهرمو بهم معرفی کرده بود کسی که ازش بدم میومد.من روحم با یه پسر یکی شده.با یکی که نمیخامش ولی یکی شده.چی کار کنم؟شما بگین.
:302:



چندسال پیش تو دانشگاه وقتی برای اولین بار پسرا وارد کلاس شدن من از یکیش خوشم اومد.دلم براش سوخت بعد گفتم این همونه که خدا برای در نظر گرفته. همش توی ذهنم فکر میکردم اون میخاد با من ازدواج کنه. بعد یه بار دیدمش تو اتوبوس چند بار نگام کرد و منم نگاش کردم.بعد ترسیدم گفتم اگه کسی بفهمه میگه دختر بدیه.شبا گریه میکردم که خدا من اینو نمیخوام.انگار خدا بهم گفته باشه این برای تست.بعد برای اینکه ثابت کنم من از اون بهترم و بد نیستم که نگاش کنم چادرموسفت کردم احساس بدی داشتم.همش فرارو ترس و عجله.همش فکر می کردم اون منو میخاد برای ازدواج انتخاب کنه.گذشت و من یه پسر خاله داشتم مشکل داشت دلم براش می سوخت بعد همش از بچگی به عنوان گزینه یا برای ازدواج بهش فکر می کردم.یه با توی امامزاده بهم الهام شد می خاد باهام ازدواج کنه. اینم بگم اصلا ازش خوشم نمیومد همش دلم براش میسوخت.4 سال سوختم و شبا گریه کردم که خدا به مزد ناپاکیم یه پسرو به من انداختهکه دوستش ندارم.بهش تو دلم فحش میدادم شبا باهاش ارتباط.....روحی ج داشتم.اونم با نیت کاملا خدایی.نفرت و ریا و بدبختی ره آورد 4 سال زندگی من. چرا خوب معلومه خدا خواسته بود من چیکار کنم.
منم با خدا لج کردم گفتم بزار باهاش که ازدواج کردم بی حجاب میشم و بی دین.رفتم سر درسم با این باور و کنکور شرکت کردمو دانشگاه قبول شدم و........................


قضاوت منفی من نسبت به خودم اینهکه اون پسر راخدا به من داد و اون پسر موجهی نیست خدا گفت لیاقتته چون تو دختر پاکی نبودی.پس ساکت:81:تو بدنت برای دیگران بوددر ذهنت.واحساس حقارتم چقدر بد من اینو دوست ندارم ولی برای منه خوبا برای بقیه هستند.توباید با همین که اصلا دوستش نداری ازدواج کنی.این برای توست اختلاف سنیتونم 5 ساله خوبه.
چه جوری بگم اینا فکرا زندگیه منه.من لیاقت زندگی خوب رو ندارم. من چی دارم اصلا.چرا چرا. من انقدر خوبم که خدا گفته شوهرم کیه.:grief:

- - - Updated - - -

اعتماد به نفس 0.درحالیکه در ظاهر خوبه.من انقدر در ذهنم مردم را میکوبم تا ثابت کنم از اونا بهترم.منو دارن نگاه میکنن. تشویقم میکنن. به به چادریه به به...........همه بیرون میبیننم.حالا به جهنم دیگه توی دستشویی که کسی نیست بازم من بعضی موقعها راحت نیستم.وای یه کاری کنید من خوب شم دارم دیوونه میشم.هر وقت تاپیکارو میخونم کسی مشکل داره خوشحال میشم میدونین چرا؟...............................نمیدو� �ین دیگه نمیدونین حرف نزنین.....................حقتونه حالا که من اینجوری خدا باهام کرد شما هم بکشین من خوشحال شم.چرا همش من باید مذهبی باشم تا مردم تاییدم کنن. وای خفه شدم خودمو میخام.زندگیم شده بر پایه ازدواج. من از بچگیم خاطرات ارتباط جنسی با داییمو دارم.واقعا راسته ها چهار یا 5 سالم بود. خیلی هم گرمم.اگه خواستگار برام بیاد از صداش خوشم نیاد. یعنی گوشم ارضا نشه ردش میکنم.وقتی خودارضایی میکنم از فشار فکرم کم میشه.از پسرا زیاد خوشم نمیاد آخه اونا منو دوست ندارن.اون آشغال شده سهم من از جنس
مخالف.وای وای وای یعنی میشه یه روز بشه هیچ کس منو نبینه وای یعنی میشه کسی منو نبینه.واااااااااااااااااا� �اااای چه لذتی داره ریا نکردن و خود بودن.خود بودن.توی خاطرات جنسیم یکی به زور منو از پیش مامانم میبرد جای دیگه و بهم تجاوز میکرد.به این شک دارم ولی داییمو مطمینم.گرم مزاجیم برای این خاطراتم نیست؟آخیش سبک شدم حداقل شک کردم اون شوهرم بشه تاالان کهمطمین بودم.کمک یکی کردی.همش از پسرا میترسم ترس ترس ترس میخان منو بگیرن باهام ازدواج کنن.وا خوب من دوستشون ندارم مخصوصا اینو اصلا این باعث این فکرا شد.حالم از نماز صبحام به هم میخوره. همش بلند میشم فکر میکنم کسی میبینم مثلا پسرای کلاس بعد میگن تو با این ادعات نماز صبحت یه روز قضا شد.تو همه چیز ریز میشم حالا بخشی از کارامم خدایی نباشه چی میشه؟ بهتر از اینجوری بودنه.
بابا یکی این آدمارو از دور من جمع کنه.آخه به شما.
حواسم جمعه کی توی عروسی چی پوشیده.همه منو نگاه میکنن بابا بزارین خودم باشم چه من تو خونه چه جوریم.حالا غلط کردیم چادر پوشیدیم میخای اینم دربیاریم.کمک کمک
بزارین خودم باشم بابا مگه من چمه.اه.
تورو خدا شما بگین چرا اینجوریم و چگونه شفا بگیرم.تازه اگه باورم بشه که مریضم....................کسی میتونه باور منو دستکاری کنه.
یه بار همش آدما نگام میکردن که داری خود ارضایی میکنی؟]آخ بعد از لجشون این کارو انجام دادم چون دیگه از ترس اونا چه فایده داره من انجام ندم؟
یه کاری کنین چرا نشستین؟..........نکنه میخاین برم تیمارستان.آخیش بالاخره با آدمایی درد دل کردیم که نمیبیننمونونمیشناسنمون.خف� � شدم.........................تورو خدا همتون تک تک حرفای منو کارشناسی کنین ببینین من چمه.تازه الان کلی جلب توجه کردم پیش شما.عاشق جلب توجهم منو نگاه کنید.به به چه دختر ییییییییییییییییییییی..الت ماس دعا و کمک عملی.ببخشین منو از اون آشغال جدا کنه. عوضی.وااااااااااااااااای خدا برو تو هم برو دیگه نمیخام ریختتو ببینم تو با من این کارارو زیاد شد

شما بسیار به ذهنیاتتان میدان می دهید و از دنیای واقعی فاصله گرفته اید و تعابیر و رفتارهای شما بر اساس تصوراتی که اغلب هم اشتباه و گاه سر به توهم میزند است . لطفاً به یک روانشناس بالینی مراجعه کنید . در صورتی که به اینگونه ادامه دهید خطر یکی از بیماریهای روحی را برای شما احساس می کنم .

با خیالپردازی به شدت مقابله کنید و با توقف فکر جلوی آنرا بگیرید که خیالات شما برایتان رنگ واقعیت به خود گرفته و تعادل رفتاری شما را تحت تأثیر قرار داده

مواقب خودتون باشید

با تشکر از فرشته مهربان. من یه سوال داشتم

من معلمم و با شاگردام روابطم خ خوبه. مشکلی که تو برخی از اونها میبینم خیالبافی شدید هستش. یعنی مثلا موقع درس خودن (دبیرستانی هستن و تو راه کنکور) به جا ی درس خوندن تصور می کنن تو بهترین دانشگاه دارن درس می خونن. جالبه که بسار هم بچه های باهوشی هستن. یعنی کافیست مقدار ی تلاش کنن تا موفق بشن!!!! من نمی دونم از این حربه برای کاهش استرس و فرار از مشککلشون استفاده می کنن؟

اما متاسفانه این خیال نوردی خ اونها رو از واقعیت دور کرده و من مطمینم که اگه همین طور پیش بره حتما ضربه خواهند خورد.


حتی من جایی می خودنم که معمولا نواحی ای از مغز در دوران پیری بیشترین اسیب رو میبینن که در تخیل نقش بیشتری رو ایفا می کردن.


حالا سوال من اینه آیا خیالبافی نوعی بیماری است؟ اگه هست برای درمان آن بهترین راه چیه؟

امیدوار عزیز سعی کن با یه اراده اهنی به جنگ ذهنت بری و خودت و رو کنترل کنی تا زندگیت به روال عادی برگرده!

کاش سوال من رو جواب می دادین. با تشکر

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

شما بسیار به ذهنیاتتان میدان می دهید و از دنیای واقعی فاصله گرفته اید و تعابیر و رفتارهای شما بر اساس تصوراتی که اغلب هم اشتباه و گاه سر به توهم میزند است . لطفاً به یک روانشناس بالینی مراجعه کنید . در صورتی که به اینگونه ادامه دهید خطر یکی از بیماریهای روحی را برای شما احساس می کنم .

با خیالپردازی به شدت مقابله کنید و با توقف فکر جلوی آنرا بگیرید که خیالات شما برایتان رنگ واقعیت به خود گرفته و تعادل رفتاری شما را تحت تأثیر قرار داده

مواقب خودتون باشید

---

فرشته ی مهربان یعنی چی که من به ذهنم زیاد میدون میدم؟باشه گفتین این مشکلمه.یعنی چی؟
چی کار کنم؟را ه عملی میخام.لطفکنید باور منو دستکاری کنید. دارم دیوونه میشم.دوستان.مشاوران.............. ..کمک...........:54:زود باشید باور منو دستکاری کنید.
منو بکشین یکیدیگه شم.ای ریا کار.........................من تورو از بین میبرم................فقط عاشق جلب توجهم...چ
خواهش میکنم متنای منو بخونین و به من بگین چی کار کنم و چی بشم؟موشکافی کنین منو ...........به خدا صواب داره..
هر وقت میام این جواباتونو میخونم ذهنم از اون افکارخالی میشه...............ببینین بیاید افکارمو ریشه یابی کنید..............یه بار یکی از بچه هاگفت شوهرم همسن تست.من دلم شکست......آخه من الان خودم باید شوهر میکردم.........منو عادی کنین .........زود زود




- - - Updated - - -

یادتونه تو دو تاقبلی گفتم قبول شدم و......................حالا بقیشو بشنوید شاید به شناخت من کمکتون کنه اول از دانشگاه میخواستم.ولی گفتم نه من شوهر دارم بابا خوب نیست خیانته.بعدن که پسر رو بیشتر دیدم گفتم نه بابا اونی که من میخواستم نبوده و اینم نمیخوام بعد گفتم باشه من اینم نمی خوام. و با خدا لج کردم..........و ولی اون پسر باهاش کلاس داشتم یه سری ویژگیها توش بود که اصلا اونی که من میخاستم نبود بعد من عذاب وجدان گرفتم.گفتم چرا من تو دلم به این پسر چیز میگم اگه بفهمه دعوام میکنه......................وای تموم تابستون پارسال ذهنم به این پسر چیز می....
رفترش جلب کرد.من قیافشو ندیدم.و لی صداش به دلم نشستو تو دلم خدا رو متهم کردم و گفتم خدا اون پسر بده را داد به من و به من اینارو نمیداستی م سر کلاس با این فکر که من شوهر دارم و نظر به هیچ پسری ندارم بعد سر کلاس صدای مهربون یه پسر توجه منو به خوده.............. بعد تو همین فکرا بودم. یه بار اون پسرو مستقیم دیدم.یه لحظه فکر کردم این همونیه که من اون سال گفت و دلم می سوخت من میترسیدم.
که ببینمش بعد دوام کنه................مهر دیدمش وای سبک شدم.دو بار که دیدمش کلی از اون فکرای قبل یادم رفت.
آخه مهربون بود اصلا اونی که فکر میکردم نبود بیچاره...................
بعد هروقت میبینمش اگه با دختر حرف بزنه من دلم میشکنه.فکر میکنم منو دوست نداره........میرم خونه گریم میگیره.کلی گریه میکنم و مغزم باز میشه.........دوباره میبینمش.اه اه از این باز بودنش و خندش با دخترا حالم به هم میخوره.....گرفته مارو...خلاصه
اینکه من به مدت 4 به علاوه ی شش سال دارم اینجوری زجر میکشم...........
من میترسم از راهروی دانشگاهمون که نوش پسره نشون نمیدم ولی من میترسم ازشون میترسم آخه چرا؟
تازه
اینم بگم با این پسر دومی هم رابطه روحی گرفتم شبا...چرا؟چون اونو و خشم اونو جبران کنم تاۀروم شم ولی انگار مشکل من چیز دیگه ای بود.................یکیتون بگین شایدم منو یاد اون سال اول دانشگاه میندازه. حالم از خودم به هم میخوره.........................وای ..راحت شدم.........جناب آمین و مهراد و فرشته مهربان و مدیر همدردی.....................کمک.....جوا ب بدین مثل بقیه پستا قدم به قدم منو ب خودم برسونین.........کمک

نوشتهبودم با این پسرم ارتباط...........گرفتم تا نفرت قبلیو جبران کنم.......................ولی انگار مشکل من ازدواج نبود.....



به قول جناب مهراد درمان بگین.......

سلام خانم امیدوار اینقدرخودتو اذیت نکن ماگرفتیم چی گفتی.حالابرگردیم عقب روی سرچشمه های شروع افکارت۱_روی چه حسابی میگی دائیت بهت تجاوزکرده۲_برچه اساسی فکرمیکنی که واسه پسرخاله ت انتخاب شدی؟۳_برچه اساسی فکرمیکنی توی امامزاده بهت الهام شده؟فقط قدم به قدم پاسخ بده تانظم فکریت برگرده.

افرین به امین که تونست پست خانم امیدوار رو بخونه اخه خودشم تو همین مایهها می نویسه :) ببخشید شوخی بود( ولی باور کن امین جان من بارها شنیدم که کاربرها ازتون خاستن بازتر بنویسین !!!!!!!!!!!!


اما خ امیدوار جان یک کمی خلاصه تر بازتر خوشکل تر به خدا جا هست! شما باید به خاننده انگیزه بدی که تا ته بخونه! مثل من که اصلا غلط املایی ندارم هیچوقت:311:

سركار خانم،‌
شب بخير و اميدوارم خوب باشيد
تاپيك شما رو خوندم... چقدر آزرده ايد! نگران نباشيد اما... همه چيز بهتر شده و شما احساس خوبي رو تجربه خواهيد كرد
توصيه هاي فرشته مهربان رو جدي بگيريد. به نظر من از طريق اين سايت نمي شه زياد راهنمايي كرد شما رو ولي مشكل شما به خواست و ياري خد حل خواهد شد
لطفا؛ حتما خيلي فوري به روانشناس باليني مراجعه كنيد.

موفق باشيد

سلام جناب sci
ممنون از راهنمایییتون.چشم حتما به یک روانشناس بالینی مراجعه میکنم.

- - - Updated - - -

جواب سوالات جنابammin

1-درمورد داییم مطمینم.یعنی من و خواهرم بودیم.طوری که خواهرم هم تا چند سال پیش بهم میگفت که یادته...ولی خوب دیگه دربارش بحث نکردیم.ولی من قشنگ صحنه هاش توی ذهنمه.
2-در موردپسرخالم.ا.ن معتاد بودومن همش ازبچگی فکر میکردم برام مناسبه.چون نمازخون بود.من بعدش دلم براش میسوخت و همش ذهنم بهم غلبه میکرد که اون برای منه.
3-ببینید این الهام همون موقع بود که سالای اول دانشگاه بود.بعد منرفتم سجده یه هو دلم سوخت که خوش به حال خواهرم که داره عروسی می کنه.بعدیه دفعه این اومد توذهنم که اون برای توست.
بعدش همش تو ذهنم تداعی میکردم که خداشوهرتو بهت معرفی کرده.تو چقدر خوبی از خواهرات بهتری......
از اون به بعد مرثیه سرایی من و بدبینی هام شروع شد...شباگریه و ناله........انگار احساس کنم حتما آدم باید مذهبی بشه...


- - - Updated - - -

جناب مهرااد
شما انگار راهنمایی خاصی ندارید .فقط دست خط تحلیل کردید.
آره بد نوشتم چون فقط می خواستم نوشته باشم و سبک بشم.
جنگ با اراده ی آهنی از نظر شما یعنی چی؟

اره عزیزم من راهنمایی خاصی نداشتم چون تخصصش رو نداشتم. ولی خب از خانم فرشته مهربان و اقای اس سی ای خاستم بهتون سر بزنن :unconscious:

منظورم نوع نوشتت نبود که بد بود منظورم این بود که بزرگتر و با فواصل بیشتر بنویسی. چون کارشناسای اینجا گرفتاریهای خودشون رو دارن . پس هرچه شما واضح تر و خلاصه تر و شیوا تر بنویسی به خودت بیشتر کمک کردی. امیدوارم مشکلت زود حل شه. :72:

خانم امیدوار.ابتدا یک مقدمه ازسیستم ذهنی_فکری ما از یک زاویه دید توضیح میدم.امیدوارم به شناخت بیشترخودت وافکارت کمک کند(البته قسمتی ازاینوقبلا واسه یه کاربر دیگه گذاشته بودم).
مثلث واقعیت:شامل سه بخش هست.
باتوجه به اعتقادات،ارزشها،تجارب،شخص یت،دانش،وموقعیتی که فرد دراون قرارمیگیره

این مثلث واقعیت بینی یاتفسیرواقعیت دست به کارمیشه:شامل بخش منطق(مربوط به پدیده موردنظر)که بیشترسمت چپ مغر درگیرشه.بخش تصویرودرک فضایی که بیشترمربوط به سمت راست مغزوبخش احساسکه سیستم پیچیده ای ازتمام غدد بدن،افدرین های مغز و میزان ضربان قلب میشود.

خب حالامابا حواس پنجگانه از محیط اطلاعات کسب میکنیم.هرگوشه ازاین مثلث(منطق_تصویر_احساس)ممکنه دریافت کننده اصلی باشه وسپس کل پروسه بین هرسه درجریان باشه.
گاهی احساس ما پررنگ میشه ودوبخش قبلی رو تحت الشعاع قرارمیده به این معنی که فرد نیازجنسیش قوی وگرم میشه این برسمت راست مغرتاثیرمیکنه و

تصویریک فرد درخاطرات قبلی یا حاضر برجسته وپررنگ میشه این پروسه به سمت چپ مغرمیرسه ومنطق واستدلالات وتوجیهات شخص باتوجه به ارزشها وشخصیت(مثلاشخصیت منفعل ودرعین حال مذهبی) وموقعیت(مثلاموقعیتی که خواهرت داره ازدواج)میکنه.

شروع به استدلال میکنه که توبایدبه اون فکرکنی وشوهرته به خاطراینکه فکرنکنی ازخواهرت یابقیه حقیرتری و همچنین احساس گناه نکنی باکلمه شوهرتوجیه ت میکنه. چون قبلا به خودت زیاد سخت گرفتی،

استدلالت بهت میگه این پیام ازطرف خداست،با این فریب هم احساس عزت نفس میکنی هم زندگیت بامعناترمیشه،تو هم دربست بدون تجزیه وتحلیل منطقی باور میکنی.باور دراینجا یعنی پروسه ای که ازاحساست شروع شده ازتصویرو صافی منطق هم عبورکرده

ودوباره به احساست رسیده مثلث واقعیت تکمیل و یک لایه یاورق درضمیرت ذخیره میشه ودوباره احساست قویترشروع به خیالپردازی درموردپسرخاله ت میکنه دوباره تصویربرجسته دوباره منطق و...این پروسه ابتدانیم ساعته شکل گرفت امابعداگردش اون به صدم ثانیه میرسه وکنترلش از دستت خارج میشه(البته درظاهر)

حالاباید چکارکرد؟؟باید جریان این مدارتفکر رو از قسمت منطق گرفت؟؟این پیام ازطرف خدا نیست یک تکانه جنسی ازگذشته است،باور غلط شروع به ضعیف شدن واحساسش کاسته میشه،تصویر اون اشخاص ضعیف تر میشه میتونی به تصاو یر آرام بخش طبیعت،دریا یاهرجا دوست داری فکرکنی واین دورباطل فکری رو به سمت درستش هدایت کنی

.من القائات مافوق تجربی ازجانب ماورا رو انکارنمیکنم ولی هنوز مادرگیر ذهنیات وبه قول قدما نفسانیات هستیم،به اون درجه ازخلوص نرسیدیم که ازشرشیطان و نفس کاملا آزادبشیم والقائات مستقیما ازجانب خداباشه.

تکانه جنسی تو اول خودشوبه شکل دلسوزی نشون میده چون منفعل هستی بعد که عقلت میگه چراباید خودمواسیرکسی کنم بازاین احساس بهت میگه چون ضعیف وگناهکارهستی وباید جوربکشی.

خشت اول راچون نهد معمار، کج...تا ثریا کج رود یه ۴سال بایه۶سال به قول خودت ورق های مثلثی احساس_منطق(دراینجاشبه منطق)تصویر روی هم .اگه هرفکری به سرما بیادواونو سریع بپذیریم پس این همه کتابهای منطق وقوائد فکر بخاطرچیه،بخاطرتصفیه وسپس پذیرش افکار درست نسبت به نادرست.

کلمه ی چرا یکی ازمقدس ترین وکارگشا ترین کلمات هست چرابایدفکرکنم کسی دردستشویی به من نگاه میکنه؟

چه احساسی پشتش نهفته هست که سمت راست مغز(تصویر)وسمت چپ(منطق؛دارن بهت نگاه میکنن) روتحت الشعاع قرارمیده.

اینجابه قول فرشته مهربان ترس(بخش احساس) ازافشا شدن.شایدبه خاطرتفکراتت درمورد دائیت هست که باعث شده حریم شخصی خودتو نا امن ببینی که قویا نیازبه مراجعه به روانشناس داری تا این احساس وافکار روبرات درمان کنه اون ورقی که قبلا درضمیرت حک شده روپیدا واصلاح میکنه.

البته اینکه من دلیلش رو افکارت درمورد دائیت میدونم یه حدس واحتماله که روانشناس حضورابایدتشخیص بدهد .مشاوره تخصصی خانم پو وجناب sci ‎روهم ببین احتمالابعضی مسائلتون مشترک باشه
.http://www.hamdardi.net/thread-30127.html

اختیاراینکه چه اطلاعات وبرداشتی واردپروسه وجریان(منطق_تصویر_احساس)کنی باخودت یعنی"من"توست به قول محققین هندی"آتمن"وبه قول فلاسفه هویت ونوع خودت چون "من"قدرت وحق انتخاب دارد ومی اندیشد.

[IMG]file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5 Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_image001.gif[/IMG]جنابammin من چه جوری ازتون تشکر کنم.خدا خودش شاهده...[IMG]file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5 Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_image002.gif[/IMG]
چقدر قشنگ استدلال کردید.دستتون درد نکنه.چیزی که سالها پشت این افکارم خوابیده بود توسط حرفاتون مشخص شد[IMG]file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5 Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_image003.gif[/IMG].
من تاپیک پو و جناب sciرو خوندم. آره یه جورایی به دردم خورد.
حالا شما میگین من چی کار کنم که خودم بشم.دلم برای خودم تنگه.فکر کن شما 4 سال روحتو با یه نفر یکی کرده باشی.بالاخره میخوام ازدواج کنم. به نظرتون الان میتونم.یاصبر کنم یه خواستگار دارم.مامانم همش میگه سنم میره بالا.
چطور ترسو و منفعل نباشم؟شاید دلیل ترسم این باشه که با پسرای فامیل راحت نبودم همش یه ترس تو وجودم بود.؟
یه چیزی تو وجودم داره میخنده.انگار ازاول هم میخندیده میدونه چیه؟نادونی و نفسمه.چون همون موقع که من اینجوری فکر کردم نباید می پذیرفتمش و خدا به آدم عقل داده ولی من انگار برای فرونشاندن گرمای جنسیم خود به خود منفعل شدم.
چه جوری وجدانم را باظاهرم یکی کنم؟
عجول شدم.اینجوری نبودم ولی شدم.
میخام خودمو هدایت کنم.با این فکرایی که من تو این چند سال کردم شدم مثل یه آدم از فرنگ برگشته که هیچی نمی دونه.فقط ازدواج و ارضای جنسی بلد بوده.انگار تو همون سن مونده باشه و بزرگ نشده باشه.
یه چیزی تو ذهنم میگه خداباهات اینکارو کرد تا درست شی.حالا سختی کشیدی ولی بالاخره بهتر شدی..
همین منو به خدا بدبین میکنه.[IMG]file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5 Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_image004.gif[/IMG]
من شرطی شدم.هرکاری میکنم و فکری. ذهنم میگه ازدواج میکنی خوب میشی.اصلا انگار من فقط برای ازدواج آفریده شدم.چرا؟چرا؟
من میخام عادی شم.بالاخره من یه دخترم مثل همه دخترا و درس خونده.باید با ادب باشم نه ترسو.هر پسری میاد سمتم انگار میخاد منو بگیره و ببره.من نمیدونم پسرا ترس دارن؟میشه بیشتر راهنماییم کنید نوشته هاتون عقلی و منطقیه

- - - Updated - - -

ببخشید من اینجوری نمینویسم اینجوری میاد چون اول ذخیرش میکنم توی word.:72:

- - - Updated - - -

اون سالها واقعا عذاب بود.سردرد.فکرای شبانه جنسی.بعد احساس گناهکه چون با این بودم دیگه نمیتونم از ازدواج باهاش منصرف شم.
ولی دیگه میخوام خودمو عوض کنم.من بیشتر مردهارو با اون منظور میبینم. دست خودم نیست.همش .....تصورشون میکنم.به صدای این پسر که ازم خواستگاری کردم گوش دادم خوشم نیومد میخام ردش کنم.چی کار کنم؟
خیلی جنسیم.خوب درسته آدم باید خودشو درست کنه.ولی به نظر شما حس جنسیم زیاد نیست.تورو خدا بازم با مطالب علمیتون منو کمک کنید.خدا خیرتون به.:203:

- - - Updated - - -

جناب sci چرا منو مثل پو راهنمایی نمیکنید؟



- - - Updated - - -

هم اکنون نیازمند یاری سبز همه ی شما هستم.:311::311::311::72::72:

حالم دیگه از خود نبودن داره به هم میخوره
ولی از این به بعد به لطف خدا ولی نه اون خدایی که اینارو به دلم انداخت(چون اون اصلا خدا نبود اون مثلث بود که شما گفتید)میخوام عادی بشم و از این مسخره بازیهام دست بردارم.
من باذهنم رفتم سمت خدا.پست جناب پو را خوندم. میخام خدامو عوض کنم.مدیر همدردی گفت خداتو عوض کن.ای خدای نفسانی....ای خدای جنسی..همش ارضا میخاد.....
چرا تو که انقدر ادعات میشه چرا نرفتی بپرسی...که آیا فکرای جنسی شبانه گناه نیست؟؟؟؟؟؟؟؟[IMG]file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5 Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_image001.gif[/IMG]
هان... تو که ادعات میشه که رفتی سمت خدا و توبه کردی .....چرا نگفتی........آها می خواستی بگی من از همه بهترم..........امان از شخصیت ریاکار..؟آشغال عوضی.به خودت فحش بده. نه به اون دو تاپسر که تو ذهنته.بابا اصلا گناه کن به جهنم .. همه جا میاد دستور میده.............[IMG]file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5 Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_image002.gif[/IMG]
اینکارو بکن این کارو نکن.پسرای دانشگاه دارن تورو میبینن و تشویق میکنن..........
به خدا خودمو اون موقع که خودم بودم خیلی بیشتر دوست داشتم..خدا برو ..........
هروقت خدایی یاد گرفتی بیا.........[IMG]file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5 Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_image003.gif[/IMG]برو ........با توام برو.............حالا ما یه جوراب نازک میپوشیم...چی میشه.؟؟؟؟

چرا اینهمه غیبت میکنی م
فقط به خدا نبندش........[IMG]file:///C:%5CDOCUME%7E1%5CADMINI%7E1%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5 Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_image001.gif[/IMG]
آها خوب نمیشه بالاخره آدما مارو به خاطر مذهبی بودن ستایش میکنند ..............به به چه دختر چادری ای .به به در...............
به خدا اونی که خودارضایی کنه و بگه کارم اشتباس.از آشغال منفعلی مثل من بهتره که همش به خدا میبنده.آخه من نمی دونم خدا چقدر بیکاره....ولم نمیکنه.ردم نگات نمیکنن...............

گناهای دیگه که همشو یه ذره میکنی کارت ندارن..............هان؟؟؟؟
کاش خدا ذهن منو اینجوری نیم آفرید.ولی باور کنین ولم نمی کنه................تو مترو. حموم.دستشویی.کلاس درس....حواسم به همه هست .........میفهمم کی رفت و کی اومد...............از اون موقع ذهنمو از سمت ازدواج دادم کنار و به این چیزا پرداختم........
خرید............... یمرم سر کمد انگار یکی طلاهام که میبینمشونو میبینه.دوستام.میگن به چه طلاهایی داره.......

د من عجول شدم...خیلی.آخه هیچ وقت فکرنمی کردم این فکرام توهم باشه.

این زمانه......

- - - Updated - - -

من اون پستهارو خواندم.....انقدر عجول شدم....
اصلا خوب من بهترم دیگه.این بهتر بودن عضلاتمو منقبض کرده. می خام عضلاتم باز بشه آخه این طرز فکر زشته بابا..
هر چی از دین هستو تو رسالست را عمل میکنم...این مسخره بازیا چیه به قول شما با این لایه های نفسانی که من دارم...
فقط ادعا...............


- - - Updated - - -

کمکم کنید من اینا رو بفهمم... با مطالب علمیتون آرومم کنید.......راستی من از این پسر دومی تو دانشگاه که گفتم می ترسم....آخه باهاش کلاس دارم...نباشه هم ازش میترسم...فرقی نداره اتفاقا اگه باشه یه ذره بهتره...چون واقعیت را نشون میده..........کمکم کنید .جناب ammin و بقیه.مدیر همدردی...
مثل پو.........با من صحبت منطقی و علمی کنید....:303:این دونفرو از من دور کنید تورو خدا...........:122::54::102::97::grief:.دعا� �ون میکنم..:323:

اول خونسردی وآرامش خودتو حفظ کن.داشتن میل جنسی گرم برای یک دختر اصلا عیب نیست .خیلیا با قرص ودوا میخان میلی جنسیشون رو زیادکنن.طبیعیه که ازازدواج خواسته ارضای جنسی داشته باشی ولی این فقط یکی ازاهداف اصلی ازدواجه اهداف دیگه ای هم هستن.اینقد خودتو سرزنش نکن این "فرامن"توست که اینقد سرزنشت میکنه اینقد خسته ت میکنه تابرای فراراز خستگیش دوباره به دام گناه بیفتی.سرزنش خود بایدمتعادل باشه،مدیریت میل جنسی چالش همه انسانهاست نه فقط تو. برای مدیریت میل جنسی هنگام تجرد خیلی راهها هست حتی همین باعث میشه نوع تخصص وشغل آیندت مشخص بشه.راههاش:ورزش ازهرنوعی که دوست داری،خطاطی،نقاشی،هرفعالیت دلخواهی که برات لذت بخشه. اگه زیاد خودتو محدود کنی که گناه نکنی وشخصیت خودتو خشک کنی ممکنه بیشتر تمایل به خیالپردازی جنسی کنی.چون محدودیت باعث ایجاد"خلاء لذت"میشه واین خلا به شدت توروبه سمت گناه سوق میده.‏..درمورداون دوپسر که میگی توی پست قبلی هم گفتم اول گردش احساس_تصویر_منطق ممکنه نیم ساعت حتی یک یاچند روزطول بکشه چون داری انتخاب وسنجش میکنی امابعدش به صدم ثانیه میرسه یعنی درصدم ثانیه ممکنه چندگیگ اطلاعات درذهنت راجع به این قضیه گردش کنه.روانپزشک ها معمولا دارو مینویسند تا ترمینالهای عصبی این اطلاعات راکمترانتقال دهندوتو آرومتربشی. اما کار روانشناس بالینی خوب ومتبحرلزوما این نیست اطلاعات درگردش ذهن ودلت که آزارت میده رو تغییر میده مثل ویروس کشی.من بازم پیشنهادمیکنم به دکترروانشناس خوب مراجعه کن.‏..وازالان تکنیک توقف وتغییرافکارآزار دهنده روپیش بگیر منتظر معجزه نباش معجزه اراده ای است که خدابهت داده برای تغییرافکارمخرب.توی پست های بعدی مقداری کمکت میکنم ازاین فکرا راحت بشی ولی مراجعه به روانشناس هم ضروریست هم مطمئن تر

- - - Updated - - -

اول خونسردی وآرامش خودتو حفظ کن.داشتن میل جنسی گرم برای یک دختر اصلا عیب نیست .خیلیا با قرص ودوا میخان میلی جنسیشون رو زیادکنن.طبیعیه که ازازدواج خواسته ارضای جنسی داشته باشی ولی این فقط یکی ازاهداف اصلی ازدواجه اهداف دیگه ای هم هستن.اینقد خودتو سرزنش نکن این "فرامن"توست که اینقد سرزنشت میکنه اینقد خسته ت میکنه تابرای فراراز خستگیش دوباره به دام گناه بیفتی.سرزنش خود بایدمتعادل باشه،مدیریت میل جنسی چالش همه انسانهاست نه فقط تو. برای مدیریت میل جنسی هنگام تجرد خیلی راهها هست حتی همین باعث میشه نوع تخصص وشغل آیندت مشخص بشه.راههاش:ورزش ازهرنوعی که دوست داری،خطاطی،نقاشی،هرفعالیت دلخواهی که برات لذت بخشه. اگه زیاد خودتو محدود کنی که گناه نکنی وشخصیت خودتو خشک کنی ممکنه بیشتر تمایل به خیالپردازی جنسی کنی.چون محدودیت باعث ایجاد"خلاء لذت"میشه واین خلا به شدت توروبه سمت گناه سوق میده.‏..درمورداون دوپسر که میگی توی پست قبلی هم گفتم اول گردش احساس_تصویر_منطق ممکنه نیم ساعت حتی یک یاچند روزطول بکشه چون داری انتخاب وسنجش میکنی امابعدش به صدم ثانیه میرسه یعنی درصدم ثانیه ممکنه چندگیگ اطلاعات درذهنت راجع به این قضیه گردش کنه.روانپزشک ها معمولا دارو مینویسند تا ترمینالهای عصبی این اطلاعات راکمترانتقال دهندوتو آرومتربشی. اما کار روانشناس بالینی خوب ومتبحرلزوما این نیست اطلاعات درگردش ذهن ودلت که آزارت میده رو تغییر میده مثل ویروس کشی.من بازم پیشنهادمیکنم به دکترروانشناس خوب مراجعه کن.‏..وازالان تکنیک توقف وتغییرافکارآزار دهنده روپیش بگیر منتظر معجزه نباش معجزه اراده ای است که خدابهت داده برای تغییرافکارمخرب.توی پست های بعدی مقداری کمکت میکنم ازاین فکرا راحت بشی ولی مراجعه به روانشناس هم ضروریست هم مطمئن تر

باشه جناب ammin من که تا حالا باورم نمیشد اینجوری باشه.یعنی پسر داییم منو نگیره.........
خوب اگرم بخوام اینجوری ادامه بدم قطعا چند وقت دیگه باید برم تیمارستان........
باشه تسلیم من مریضم...راهی جز قبول این ندارم.اگه قبول نکنم هفته ی دیگه که برم دانشگاه وضعم بدتر میشه...یعنی باید بستری شم.........
شما بگو به ترتیب اولویت من الان باید چیکار کنم؟
برم دکتر یا باشما ادامه بدم..........اگه برم ...پیش کی باید برم؟:54:روانشناس یا روانپزشک.....گرچه این حرفا مثل دارو عمل کرد..

- - - Updated - - -

چون تاحالا فکر میکردم فکرام درسته....نصف حل مشکل پذیرفتنشه....
میدونید چه جوری با اینجا آشنا شدم؟
با دیدن پسر دومی که توی دانشگاهمونه........ازش خوشم اومد رفتم تو رابطه دختر و پسر .می خاستم یه جوری بهش ثابت کنم دوستش دارم.فکر کردم دوباره خدا دادش.بعدش دیدم نه بابا اصلا چیزایی که من می خامو نداره. فکر کن من چقدر سادم رفتم بدون تحقیق بهش ثابت کنم دوستش دارم............وقتی میبینمش و میخنده با دخترا یا بچه ها انگار با چاقو هزار بار منو میکشن.گریم می گیره....و بقیه که اگه لازم باشه براتون میگم.اگه من دارو بخورم اعتیاد پیدا نکنم.اگه حالا نتونم به دلایلی برم دکتر چی؟
حالا اگه شما می گید لازمه باشه می رم دیگه.............

- - - Updated - - -

زیاد محدود نکنم یعنی چه جوری باشم..........آره شما راست میگید .وقتی با این پسر دومی ارتباط فکری میگیرم یادم میره فکرامو......بعد میگم وا من قبلش چه فکرایی میکردم.........فکر اینکه این پسر الان داره دنبالم میاد تا از من خواستگاری کنه.همش فکر میکنم داره منو با دخترای دانشگاه که خشگلتر و بازترند مسخره میکنه.هیچ پسری منو دوست نداره مگر اون آشغال عوضی...میبینی بقیه دخترا چه جوری شوهر کردن و خوشن...........یا بالاخره یه کاری میکنن ..............خدا از باعث بانیه این بالا رفتن سن ازدواج نگذره..........شایدم من چونخودم این فکرارو کردم اینجوری حرف میزنم........نمیدونم.بازم برام بنویسید و برام دعا کنید....چون بازم باورم نمیشه......

با سلام و احترام
خواهش می کنم همانطور که جناب sci هم مورد تاکید قرار دادند به صورت حضوری به یک روانشناس بالینی جهت رواندرمانی مراجعه کنید. اگر نتیجه نگرفتید یا ایشون ارجاع دادند شاید نیاز به روانپزشک باشد.
با تشکر




======
تاپیک قفل می شود.