تردید در خواستگارم

سلام.
من دختری 24ساله هستم.واقعا در انتخاب همسر مشکل پیداکردم
دو سالی هست که خاستگارای زیادی داشتم و واسه هر کدم ایرادایی گرفتم.
قیافم قشنگه-فوق لیسانس فنی هستم-خانواده تحصیل کرده دارم-ولی اوضاع مالی خانوادمون تقریبا در سطح پایین.
خواهرم چندسال پیش یک ازدواج ناموفق داشته.معایب همسرش:
1-کم سن سال 2-دانشجو 3-بیکار 4- لوس و تک فرزند
دلیل طلاق خواهرم دخالت خانواده شوهر به خاطر نداشتن استقلال مالی وفکری نامزدش

من همیشه منطقی تصمیم میگیرم و هیچ وقت دنبال دوست پسر نبودم
معیارهای انتخاب همسرم:
1-تحصیلات 2-مستقل 3-شاغل 4-از لحاظ ظاهر به دلم بشینه 5-کمی معتقدمثل خودم 6-توان گزروندن زندگیو داشته باشه 7-اختلاف سنی 3-8سال
خاستگاری که دارم:معایب:
1-همکلاسی دانشگاهمه
2-چند ماه ازم کوچکتره-سربازی نرفته-شغل نداره...
3-اختیار مالی نداره
مزایا:
1:در حد پرستش بهم علاقه داره
2-مثل خودم پاک و کمی معتقد
3-قیافش خوبه
4-اخلاقش خوبه
5-جلوی خانوادش واسه رسیدن به من وایساده
6-از لحاظ درسی خیلی زرنگه و احتمال دکتری قبول شدن 99درصد هست
7-اوضاع مالی خانوادش خوبه-خونه و ماشین پدرش واسش خریده..
کمک:
عید اومدن خاستگاریم.من همیشه به خاطر بیکاری پدرم و ماجرای خواهرم از مرد بیکار نفرت داشتم.
همه خاستگارام با اختلاف سنی و شغلای بالا بودن.
خاستگارم تمام زندگیش شده رسیدن به من. ولی من ترس از ازدواج ..
توروخداکمکم کنید.

سلام
فکر کنم دخترای مجرد همیشه این فکرا و سوالا و استزسا و .... رو دارن و حقم دارن پس خانما جواب بندن بهتره
ولی خب :

همکلاس بودن که فکر نکنم عیب باشه ! نمی دونم چرا این رو گفتین
ولی خب این که بیکاره و اختبار مالی نداره و سربازی نرفته خداییش از معایبه! البته برا ازدواج- یعنی خوده این آقا با این شرایط نباید به ازدواج فکر میکرد ولی خب این کار رو کرده .

شما به خاطر شرایطتون حق دارین نگران باشین ولی گفتین هم کلاسیه و خاستگاری ام اومده پس تا حدی میشناسیدشون
شما نگفتین که بشون علاقه دارین؟؟ یا نه؟؟
نظر من اینه که بیشتر و بیشتر بشناسیدش جوری که مطمئن شید که آدمی نیست که بیکار بمونه-یعنی آدمی نباشه که فقط به خاطر یه احساس زود گذر پا پیش گذاشته-از رو ویژگی های اخلاقی و رفتاری و اجتماعی و خانوادگی میشه فهمید اینا رو.
اگه دیدین می تونه که ازدواج کنید و چون ظاهرا پسر خوبیه.

حالا دوستان بهتر راهنمایی می کنن.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tara68

خواهرم چندسال پیش یک ازدواج ناموفق داشته.معایب همسرش:
1-کم سن سال 2-دانشجو 3-بیکار 4- لوس و تک فرزند
دلیل طلاق خواهرم دخالت خانواده شوهر به خاطر نداشتن استقلال مالی وفکری نامزدش


خاستگاری که دارم:معایب:
1-همکلاسی دانشگاهمه
2-چند ماه ازم کوچکتره-سربازی نرفته-شغل نداره...
3-اختیار مالی نداره

مزایا:
6-از لحاظ درسی خیلی زرنگه و احتمال دکتری قبول شدن 99درصد هست
7-اوضاع مالی خانوادش خوبه-خونه و ماشین پدرش واسش خریده..

---

مشکلات ازدواج و زندگی خواهرت، به نظرت با مواردی که برای خواستگارت شمردی یکی نیست؟

این که میگید همکلاسی بودن خوبه...مشکل اینجاست که دامادم هم همکلاسی دانشگاه خواهرم بود...
یجورایی همه رو مسخره میکردم...
این پسره اول خواستگاری رسمی ازم کرد...10 روز بعد خانوادش اومدن منو دیدن.بعدش به خاطر اختلافایی که داشتیم پیش مشاور رفتیم.
ولی این پسره داره منو با محبتش وابسته خودش میکنه و احساس میکنه که منم عاشقشم.من دوستش دارم ولی فکر نمیکنم به چشم شوهر <کسی که توی زندگی روش حساب باز کنم..
اختلافامون :1-مادرش روز اول منو دید متلک گفت انگار مخالفن
2-مراسم عقد وعروسی اونا با مافرق داره
3-پوشش خانواده ها باهم فرق داره-اونا چادری و ما به روز البته من با پوشش وحجاب مشکلی ندارم
4-اونا پول پرستن-پدرش روز خاستگاری از پدرم پرسید خونه خودتونه یا مستاجرید
5-یه مقدار خسیس هستند
ولی همه این مسایلو من با پسره صحبت کردم همه چیزو میگه قبول میکنه تابه من برسه.
مورد اصلی اینه که خانواده من صددرصد مخالفن ...فقط هم به خاط طلاق و مشکلات خواهرم.....

پسره که تعطیل شده ولی تو عاقل باش و به این اختلافات عقیدتی،اقتصادی و عرفی

توجه داشته باش.اگر می گه همه چیزو قبول می کنه،مگه تصمیم گیرنده ست؟مگه

استقلال داره تا تصمیم گیرنده باشه؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tara68

دلیل طلاق خواهرم دخالت خانواده شوهر به خاطر نداشتن استقلال مالی وفکری نامزدش

---

شما به این آقا علاقمند شدید و معیارهاتون را کنار گذاشتید.
این چیزهایی که من می گم الزاما ایرادات این آقا نیست، بلکه مغایرتش با معیارهایی است که ذکر کردید.

شما دلیل طلاق خواهرتون را دخالت خانواده شوهرش و استقلال نداشتن آقا ذکر کردید.
من به شخصه همچین دلیلی را برای طلاق نمی پذیرم. البته ممکنه خیلی از خانمها به این دلیل جدا بشن یا شاید هم من درک درستی از این دلیل ندارم.

خواستگار شما،
سربازی نرفته و دو سال سربازی ایشون می تونه مشکلات زیادی برای شما که طاقت دخالت و خساست خانواده اش را نداری به دنبال داشته باشه.
دکترا قبول شدنش یعنی 4-5 سال دیگه بی کاری و حقوق پایین و مشکلاتش، چون الان دیگه دکترا به سختی می تونه بورس بگیره و اکثرا بدون حقوق و به سختی ادامه می دهند.

این که پدرش براش ماشین و خونه تهیه کرده و به قول خودتون و با این شناخت مقدماتی شما خانواده خسیسی هستند
برای شما مشکل ساز خواهد بود.

تجربه من و تاپیکهای تالار می گه که اکثر این مدل خانواده ها زندگی پسرشون را در دست دارند و انتظار دارند بخاطر محبتی که کردند همیشه چشم بشنوند.
ضمن این که مواردی هم توی تالار بوده که پدر حتی اختیار خانه را هم گاهی قانونی و گاهی هم در عمل به دست داره و پسر در مقابل تصمیم پدر حتی برای فروش خانه و ... نقشی نداره.

از جمله خانمی که بعدا پدرشوهر زد زیرقولش و خانه را تحویلشون نداد، یا خانمی که اخیرا توی تالار نوشته بود که خونه را چون پدرشوهرش خریده، اجازه نمی ده عوض کنند و ...
به هر حال این الطاف بی منت و بی دردسر نیست.

اشکالات خواستگار شما،
نداشتن استقلال مالی
نداشتن شغل
و البته اختلاف فرهنگی دو خانواده کم نیستند.

اگر دوست داشتی این دو تاپیک را بخون. برای تصمیم گیری کمکت می کنه.



(:) نکته های کاربردی عمومی >>> مخصوصا پست شماره 30


ملاکهای ازدواج از دید دکتر هلاکویی پست شماره 12

با تشکر از شیدا و فرهنگ عزیز
:)اول که این اقا توی دانشگاه ازم خواستگاری کرد باسن و کارش که مشکل داشتم و به خودش گفتم که شما معیارایی که من واسه همسر درنظر دارمو ندارید.
اونم اصرار کرد که دوتا برادرم باسنهای کمی ازدواج کردند و پدرم حامی اونا بوده و هنوز هم هست.من با پشتوانه پدرم این تصمیمو گرفتم.
اون موقع متوجه اختلاف خانواده ها نبودم.
بعد از دوبار صحبت کردن متوجه اختلافا شدم و با تاکید بهش گفتم مشاوره بریم تا یک غریبه راهنماییش کنه.مثلا این که خانوادش از عروس نباید توقع داشته باشن-خسیس نباشن-از حق زنش در مقابل خانوادش دفاع کنه و سعی کنه زودتر استقلال پیدا کنه.و...حتی مشاور در مورد مراسم عروسی و اینجور مسایل هم صحبت کرد....
نتیجه این بود خواستگارم از لحاظ عقلی به بلوغ ازدواج رسیده ومنو اون از لحاظ عقلی و فکری به هم میایم ولی اختلاف خانواد ها کاملا روشنه...
در مورد اینک خونه رو پدرش نده و اختیار تام دست اونا باشه کلی صحبت کردم و پدرش روز خواستگاری به پدرم قول داده که همه جوره حامی پسرم هستم.
به خودش گفتم که دوروز دیگه پدرت پشتتو خالی کنه چیکار میکنی گفته حمایت میکنه......
من عقیدم به این هست عشق بعد از ازدواج بوجود میاد...ولی این پسره کاری داره میکنه که وابستش بشم در صورتی که من چون نمیتونم بهش به عنوان تکیه گاه نگاه کنم همش باهاش لجبازی میکنم و قهر میکنم....
درمورد مسایل مالی هم باهاش صحبت میکنم میگه من از لحاظ مالی مشکلی ندارم.....

سلام
اما شما هم انگار یکم زیادی وابسته اش شدی
ببین اینجا همه نظراتشون رو گفتند
عزیزم به نظر من هم به این اختلافات بیشتر توجه کن
ضمن اینکه خواهرت هم سر همچین قضیه ای جدا شده . و خانواده ات رو این قضیه حساسند
در ضمن انتظار نداری پسره با این همه علاقه بهت خلف این حرف ها رو که پدرم حامی من هست بهت بزنه
اما گلم بدون بعد ازدواج خیلی چیز ها عوض میشه
اگه م یتونی به صورت خصوصی با یکی از همون عروس هایی که گفت حرف بزن

همه همینو میگن....
چندبار به پسره گفتم ما از لحاظ خانوادگی به همدیگه نمیخوریم و من به مسایل کاری و استقلال یک مرد اهمیت میدم..
هرچی میگم قبول نمیکنه.میگه من عاشقتمو از این حرفا..میگه اگه بهت نرسم نه میتونم درسمو بخونم و نه میتونم کاری کنم.
به خاطر همینا پیش مشاور رفتیم.
الان از چه راهی میتونم متوجه بشم که فکرش مستقل هست؟
اینقد ادم پیگیری هست که خودش تنها پیش مشاور میره تا برخردای غلطشو اصلاح کنه...شدیدا احساساتی هست و....
من کاملا قبول دارم عقلانی انتخابم اشتباهه..ولی احساسی راضیم میکنه...
درمورد مسایل کاری هم هردو دانشجوی ترم اخر مهندسی آیتی هستیم.اگه دکتری قبول شه وضعیت فرق داره.کار پاره وقت از کارمندی بهتره..
این وسط مشکل اختلاف خانواده و استقلال هست؟؟
از طرفی منم خیلی ادم حساسی هستم و ناراحتی منو در عرض دو سه روز از پامیندازه...تحمل شکست ندارم...

ایشون معیاری که شما براتون در اولویته رو نداره یعنی شاغل بودن پس بهش یه فرصت بدید تا بره دنبال یه کاری که دستش تو جیب خودش باشه فعلا هم مساله ازدواج رو هم مسکوت بذارید تا ایشون به فکر بیفته و شما هم هیچ قولی بابت ازدواج به ایشون ندید ممکنه هم تو این مدت شما خواستگاری که با معیاراتون هم خوانی داشته باشه گیرتون اومد و ازدواج بهتری داشته باشید

یکبار بهش گفتم بزار یه ذره اوضاعت بهتر بشه..قبول نکرد.میگه من الان با این موقعیت نیاز به ازدواج دارم.و قدر همسرمو میدونم که توی سختی بامن بسازه....
خلاصه اینکه هرچی در مورد مسایل مالی و زندگی بهش میگم میگه تو منو دوست نداری و دنبال بهانه ای ....
الان 2ماه بشتره با هم آشنایی داریم.
یعنی نظر همه اینه که جواب رد بهش بدم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟

باتشکر از تون..
میدونم مشکله.....من تکلیفم چیه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟بیچاره داغون میشه..

مبادااااا
مبـــــادااااا
مبــــــــــادااااا
که از سر دلسوزی قبولش کنی !

اونقدر که دلت به حال اون می سوزه به حال خودتم می سوزه؟

اینجور که معلومه شما عاشق ایشون شدی و داری احساسی تصمیم میگیری و بهانتونم اینه که دلم برای این آقا می سوزه

مرسی از همه.....
دل اون نمیسوزه.ولی پسر خوبیه.مرد خوش اخلاق هم کمه....
وقتی پدرش روز خاستگاری به پدرم گفت خونه خودتونه یا مستاجرید احساس کردم پدرم خرد شد...این همه منو خواهر و برادرم درس خوندیم مقطع های بالا.
مردم و دوستو آشنا ارزش قایل میشن ولی اونا به پول نگاه میکنن.اون زیاد اصرار کرد و عذرخواهی کرد منم باهاش صحبت کردم.
این ترم اخر منه...درسامو خوب نخوندم....معدلم کم بشه دکتری رو باید فراموش کنم.....اخرش اینه که قاطعانه بهش بگم.میدونم اونم اولین بارشه.باید بزارم بعد از امتحان.....

- - - Updated - - -

باشه...بعد از امتحان بهش جواب رد میدم.....

اگر از تصمیمت مطمعنی همین الآن بگو.لزومی نداره به نعویق بندازی.

مرسی ......
تقریبا مطمن هستم که جواب رد میخام بدم البته نه صددر صد.عقلانی راضیم نمیکنه ولی احساسی ....
الان امتحان داریم باهاش بیرون نمیرم.ولی بعد از امتحان میگم که هردومون امتحانارو خراب نکنیم.
اونم بیچاره شاگرد اول کلاسمونه.

سلام تاراجان
جواب مثبت یا منفی ای میخوای بدی باید براساس جمع بندی کامل خودت باشه یعنی باید به قطعیت برسی!نه اینکه بیای از بقیه بپرسی حالا بگم بله یا نه!!!
اگر بخوای احساسی و بی منطق و با تاثیر پذیری سریع از حرف بقیه جواب بدی چه جوابت منفی باشه و چه مثبت بعدا ممکنه به هزاران دلیل بابت جوابت خودتو سرزنش کنی
به نظر من
1-باهاش بحث و جدل نکن وناراحتی هات از رفتار و... رو به زبون نیار فقط نکاتی که به نظرت منفیه و جزو ایراداتشه یادداشت کن و به خاطر بسپار مثلا اینکه پدرشون روز خواستگاری این حرفو زدن و مادرشون فلان حرف زدن و ایشون کار ثابتی ندارن و....را همه رو به عنوان نکات منفی تو ذهنت داشته باش
2-جلسه ی مشاوره ای که شما رفتید بیشتر شبیه جلسات مشاوره ی بعد از ازدواج بوده!تو جلسات مشاوره قبل از ازدواج روال اینه که مشاور با یه سری سوال و... تیپ شخصیتی دو طرف و وضعیت احساسات و عواطف و...رو مشخص میکنه و نهایتا میگه اگر ازدواج کنید چه مسائلی میتونه بینتون پیش بیاد یعنی تو چه زمینه هایی اختلاف دارید
به نظر من خودت بدون ایشون یه جلسه مشاوره برو معیار هات و تیپ شخصیتیت و شرایط آدمی که مناسبت هست رو برای خودت معین کن و بررسی هاتو انجام بده و اگر بازم دیدی تو جوابت شک داری یه جلسه مشاوره با ایشون برو وضعیت سلامت روانی و مسئولیت پذیری و تیپ شخصیتی و منطبق بودن یا نبودن ایشون با شرایط خودتو با کمک مشاور بررسی کن
3-از معیارهای اساسیت نگذر.به خاطر رودربایستی و... معیارهاتو نادیده نگیر
4-اینکه تنهاست یا نیاز به ازدواج داره به شما ربطی نداره!!شما که نباید جور تنهایی و نیاز ایشون رو بکشی!اینا زنگ خطره که داره احساست درگیر میشه و این خطرناکه چون چشمات به روی یه سری معایب بسته میشه و برات دردسر میشه
5-خانواده ات و به خصوص پدرت رو بیشتر درگیر کن و تو تصمیم گیری ها و قرارها و... در جریان بذارشون
همه ی نکات مثبت و منفی ایشون رو جمع کن و معیارهای خودتو کامل و بی رودربایستی با خودت بنویس و به ایشون براساس معیارهات نمره بده اگر وزن جواب منفی سنگین تره قاطع جواب منفی بده اما تو جوابت به قطعیت برس
موفق باشی

سلام.مرسی ترانه جان..
نمره منفی هاش بیشتره.............
جلسه مشاوره ما اینجور بود مشاور جدا از هر کدوم تست شخصیتی گرفت و من مشکلات و اختلافامونو گفتم..از لحاظ فکری به هم میایم ولی خانواده هامون نه....

مشاور هم به من گفت با خودش کنار بیام...درصورتیکه روز خاستگاری از رفتار خانوادش دلسرد شدم.
ازدواج پیوند دو خانوادست....همین اختلافا بعدا خودشونو نشون میدن.مثلا اونا لباسی که من اون روز پوشیدمو بد میدونستن...در صورتی که لباسم کاملا پوشیده بود و ارایش هم نداشتم.کلی این مدت درگیرم....فکرموکامل میکنم...تا پشیمونی نیاره واسم.
خدا کمکم کنه...

سلام به همه...
من این چند روز خیلی فکرم مشغول بوده تا یه جوری بهش بگم...نتونستم......................چط� �ر بگم ناراحت نشه؟؟؟نمره منفی هاش زیاده مخصوصا خانوادش که به جای اینکه بگن ما دختره رو راضی کنیم نارضایتی از خودشون نشون میدن.
به نظرتون بهش بگم که این سایتو نگاه کنه؟که دیگران چی میگن؟

- - - Updated - - -

سلام به همه...
من این چند روز خیلی فکرم مشغول بوده تا یه جوری بهش بگم...نتونستم......................چط� �ر بگم ناراحت نشه؟؟؟نمره منفی هاش زیاده مخصوصا خانوادش که به جای اینکه بگن ما دختره رو راضی کنیم نارضایتی از خودشون نشون میدن.
به نظرتون بهش بگم که این سایتو نگاه کنه؟که دیگران چی میگن؟

من دارم دیوانه میشم.دوست داشتنش منطقو از سرم برده.وقتی میخام بهش بگم که تموم کنیم سکوت میکنم و روم نمیشه بگم.....چه راهی پیشنهاد میکنید>؟

سلام.اول خاستم بگم کلمه بیکار که راجب این آقای نگون بخت استفاده می کنید صحیح نیست اصلا.منم پسرم، ارشد، سربازم عملا بیکارم اما خاهشا نگین بیکار ،بیکار کسیه که نه پتانسیل کار رو داره و نه اینکه تو سن کارهست ولی نشسته خونه.این بنده خدا کارش درس خوندنه که بقول خودتون درسش خوبه پس بیکار نیست شغلش تحصیله.شما باید آینده نگر باشی شکرخدا هم که خانوادش میتونن تامینش کننو نگفتم قبول کن گفتم هی نگو بیکار چون با این تعریف 90%آدمای این سایت بیکارن:mad:.بعدشم من و نامزدم رفتیم پیش مشاور گفت شماها باید اول واس خودتون دلتون بسوزه ن واسه دیگری.شما هم دلت واس خودت بسوزه ببین دلت چی میگه نگو دلم واس اون میسوزه ازدواج بچه بازی نیست که میگی نمیتونم گناه داره شاید علت نتونستنت یچیز دیگس.........
اما بقیه موارد مثل مخالفت خانواده و ....میتونه مهم باشه.
اما ازت 1 خاهش میکنم اگ مطمئن شدی و خاستی بگی نه بعد امتحانات بگو، الان بهیچ وجه نگو چون قطعا امتحاناتشو خراب میکن.این ی خاهش دوستانه بود گوش بده لطفا

مرسی احمد اقا....
میدونید مشکل من این بود که از بچه بودم به خاطر مشکل پدرم به کار یه مرد حساس شدم.دست خودم نیست........چشم دیگه بیکار نمیگم.
این اقا که اول ازم خاستگاری کرد گفت من هیچ مشکل مالی ندارم و این حرفا ...منم گفتم خوبه.
ولی وقتی جلوتر رفتیم از برخورد خانوادش سرد شدم.اونام کمی مخالف هستن.پسره اینقدر دوستم داره بهم چیزی نمیگه.احساسی واقعا ازش راضی هستم.الان نزدیک 3ماه شده با هم اشنا شدیم محرم نامحرمو رعایت میکنه که مبادا ناراحت بشم. ولی من متوجه نارضایتی خانواده اونا شدم.اونا عروس از یه خانواده پولدار دوست دارن.....حتی از حرفای خودش متوجه شدم.در صورتی که من الان موقیت شغلی خوبی پیدا کردم.باز هم اونا به پول پدر دختر نگاه میکنن.
وقتی استقلال نداره دوروز دیگه انتظاری از پسره داشته باشم جلوی خانوادش نمیتونه حرفی بزنه...جدا از اینکه اونا یه مقداری خسیس هستند وهنوز هیچی نشده واسه عروسی و این چیزا بحث هست.
و حتی با تمام دوست داشتن پسره .....نسبت به مسایل مالی خیلی خیلی زرنگه.....حتی تا جایی که میگه ما نامزد شدیم من خرجتو نمیدمو ما رسم نداریمو این حرفا...
وقتی اینارو میگه اصلا نمیتونم به چشم یک شوهر بهش نگاه کنم.یه مرد میخاد ازدواج کنه به خانومش این حرفو میزنه؟همش میگه باید از توقع و انتظارت به خاطر اینکه دوست دارم وعاشقتم کم کنی تا به ارامش برسیم.....

و اینکه این اقا زمانی که با خانوادش رفتن تحقیق همسایه هامون همه از خانواده ما تعریف کردن و مخصوصا از مادرم که همه به احترام و ارزش ازش تعریف میکنن.ولی اونا به چیز دیگه توجه میکنن.حتی همسایه هامون به اونا گفتن اگه شما با اینا وصلت کنید برید امامزاده نظر کنید....دلیلامو کامل به خواستگارم بگم حتما قانع میشه....؟؟؟؟
و اینکه همش بهم میگه عشق توی زندگی به تنهایی کافیه ..ولی من قبول ندارم.نظر دیگران چیه؟؟؟؟

باید بگم به این توجه کنید وقتی یکی خرجشو و همه خونه زندگیشو باباش میده باید به حرف اونا توجه کنه و حرف اونا واسش مهم باشه میگم باید گوش بده چون اگه نده اثاث تو کوچه و .....
منظورم بدی این آقا نیست منظورم میزان عقل و منطقی بودن خانوادشه، یعنی الان که بدون کمک اونا شما نمیتونید زندگی کنید(حداقل تا 4-5 سال آینده) پس باید خیلی به منطقی و عاقل بودن خانوادش بویژه مادرش توجه کنید.
زندگی با ادم خسیس سخته شکی نیست اما نمیشه بسادگی گفت خسیسه، منم ب نامزدم گفتم تو دوران عقد هروقت پول داشتم به توام میدم نداشتم ن.پس اگه 1ماه ندم خسیس نیستم.بعدشم تو ازدواج2نفر باید از خاسته هاشون کوتاه بیان.من توعمرم کلا5 دفه رفتم صف نونوایی اما عیال گفت اصلا از صف نونوایی خوشش نمیاد نمیدونم چرا اما چون واقعا خوشش نمیاد من گفتم باشه من انجام میدم.این 1 مثال کوچیک بود، از مواضع مهم و عقلانیتون کوتاه نیاین اما اگه واقعا هدفتون آرامشه باید هردو از بعضی مسائل کوچیکتر کوتاه بیان تا به بزرگترین چیز زندگیشون که همون آرامش و در مرحله دوم اسایشه برسن.
اما اگه خانودش شما رو بخان خیلی ادامه راه ساده میشه.من مامانم الان که هنوز با عیال اینده رسمی نشدیم خوش رفت واسش هم قبل عید هم بعدش کادو خرید داد به من بدم بهش و همش نصیحت میکنه که با زن مهربون باشم،دختر مردم با هزار امید میاد خونه شوهر، خسیس بازی درنیار و ازین حرفا.گفتم بدونین که اگه مامانش شما رو بخاد و خوشش امده باشه واقعا اوضاع میتونه بهتر باشه حالا اینکه نظر دقیق خانوادش چیه من نمیدونم.این مهمه و بهش دقت کنین . هیچوقت توقع نداشته باشین جلو خانوادش وایسه حتی اگه منطقی نگفتن.خانواده ای رو پیدا کنین که صحبت غیر منطقی نکنن این مهمتره. ببخشید من کلا پر حرفم.........

- - - Updated - - -

ضمنا درمورد خرجی زن تو نامزدی و عقد باید چندتا چیزو بگم:(اگر عقدش شدین)
1- قانونا باید بده چون شما از نظر قانون زنش هستین ولی شرعا نه.چون ازنظر شرع نفقه منوط به تمکینه و اصل تمکین آن چیزی است که بعد ازدواج اتفاق می افته و تمتم روابط زمان عقد تا زمانی که شما دوشیزه باشین نصداق تمکین نیست و حق نفقه ندارین.
2- حالا که قراره 1 زندگی ساخته شه 2 نفر بهم کمک کنن نه اینکه توقع این باشه عین باباتون خرجتون رو بده.حتی اگه شما کار میکنی خرج اونو بده. بعد ازدواج اینا مهم نیست. بعدشم بعنوان 1 پسر میگم هرچه توقعات کمتر باشه و آن کمتر سختی بکشه ارامش بیشتری در اینده خاهد بود و بیشتر ممنونتون خواهد بود.حالا بعضی از این خانوما نیان بنویسن پسرا نامردن و این حرفا همه رو به 1 چشم نگاه نکنین.
3- نفقه و خرجی کلمه قشنگی نیست پسرا ناراحت میشن از الان صحبت پول باشه مگه تا قبل اون شما گشنه مونده بودین که الان اون باید خرجتون رو بده.هدیه و رستوران بجای خود امام 1 پول ثابت ماهانه واقعا بی معنیه.همه چی دخترا شده قرن 21 آزادی و برابری زن و مرد و توقعاتشون سر به فلک میزاره ولی تا صحبت نفقه و مهریه و خرج میشه عین 1000سال پیش صحبت میکنن.
4- اگه 1 پسر دید اقتصادی نداشت و این مسائل واسش مهم نبود باید شک کنین نه الان.خرج زندگی پای ما مردای بدبخته
5- اینکه به مسائل مادی توجه میکنه نشون میده کاملا عاشق نشده و عقلشو از دست نداده و با منطق تصمیم میگیره که این نشونه منطق میتونه باشه(البته ممکنه نشونه خساست هم باشه سخته تشخیصش اما غیرممکن نیست)
6- عشق اگه نباشه ازدواج بی معنیه ولی عشق تنها کافی نیست.عشق واقعی تموم نمیشه ولی بعد مدتی عقل که خبری ازش نبود پیداش میشه وممکنه چیزایی بگه که قبلا بهش توجه نشده بود. زمان میتونه به شما کمک کنه.زود هیچ تصمیمی نگیرین
7- بنده هیچگونه مسئولیتی نسبت به تصمیم شما و عواقب خوب یا بد آن ندارم.عادت کنین مسئولیت کارها و تصمیماتتون رو خودتون قبول کنین.مساله خاصی منظورم نبود این جمله رو کلی گفتم.

مرسی از لطفتون...
من گیج شدم چه تصمیمی بگیرم.باید توی خلوت خودم تصمیم بگیرم.....فقط امیدم به خداست.

سلام به همه دوستای عزیز....
من توی این مدت داشتم فکر میکردم.چند هفته پیش دقیقا روزی که امتحانمونو دادیم خیلی منطقی بهش جوب رد دادم و دلیلام واضح بود...
ولی حق با احمد اقا بود که گفت این اقا از من خوشش نمیاد...
اونم یه دوروزی پیام دادو اظهار ناراحتی کرد و دیگه پیامی نداد.من بهش گفتم که از اوایل اردیبهشت خاستم بهت بگم که جوابم رد هست و فقط به خاطر امتحانات نگفتم تا شاگرد اول بشی واسه سهمیه دکتری و لی اقبول نمیکرد میگفت دروغ میگی.در صورتی که من هیچ وقت دروغ نمیگم....نه به خانواده خودم و نه دیگری...
ولی همین که بهش جواب رد دادم شروع کرد به منت گداشتن.......
از راهنماییاتون ممنون که تونستم نتیجه درستی بگیرم.....