بعد از اتفاق تلخی که برام افتاده شوهرم خیلی منو تحت نظر داره

سلام عیدتون مبارک منم همتا امیدوارم منو یادتون بیاد این موضوع قبلی منه
http://www.hamdardi.net/thread-30670.html
مشکلی که با شوهرم پیدا کردم و اخیرا حاد شده حساسیتهای بیجاست بخاطر اتفاق تلخی که برام افتاده شوهرم نگرانه و این نگرانی منو عصبی میکنه حتی چند بار باهم دعوای سختی کردیم و تو دعوا شوهرم میگفت آزادت بزارم که یه حرومزاده از خدا بیخبر بیاد آزار و اذیتت کنه وقتی یادآوریش میکنه خیلی رنج میکشم.من حق ندارم تنها جایی برم یا خودش باید منو برسونه یا آژانس مورد تأیید خودش.حق ندارم بازار برم خونمونو عوض کرد و الان تو یه خونه آپارتمانی زندگی میکنیم خونش شیکه اما برام مثل زندانه فضای خونه اعصابمو خورد میکنه از این کاراش خسته شدم فقط گیر میده نمیخواد قضیه رو فراموش کنه هر بار تو اخبار یا روزنامه راجب تجاوز مطلب نشون میده بیشتر از من داغون میشه تا کی باید این وضعیت ادامه داشته باشه دیگه خسته شدم:54:

تاپیک قبلی شما رو خوندم. اتفاق کم و کوچکی توی زندگیتون نبوده که حالا انتظار داشته باشید همه چیز به این سرعت به حالت اولش برگرده پس باید صبور باشید. شاید خیلی از مردهای دیگه حتی تحمل نمیکردن و به راحتی کار به طلاق میکشید. پس قدر همسرتون رو بدونید، صبور باشد.. فقط گذشت زمان میتونه شرایط رو بهتر کنه.

راستی یه سوال از روی کنجکاوی میپرسم.برای اون شخص مزاحم چه حکمی صادر شد؟

همتا شوهرت خیلی مرد بزرگیه که اینطوری داره ازت مراقبت میکنه قدرشو بدون.
طبیعیه که نتونه فراموش کنه شما خودتم عذاب کشیدی ولی به لحظه خودتو بذار جای شوهرت .
باید صبر داشته باشی و زمان بگذره.
من یه دختر مجردم و به نظرم یه زن تو کشور ما هیج جا نباید تنها بره و چه بهتر که یه مرد همراش باشه .
به موقع فکر نکنی دختری هستم هیچ جا نمیرم اتفاقا خیلی اهل بیرونم به همین علتم اتفاقاتیو دیدم که الان بیشتر حواسم جمع شده.
حتی گاهی همراه مادرم بودم .
یه بار تو تاکسی چیزیرو دیدم که برای هیچکس حتی خیلی از اقایون قابل تصور هم نیست ازون به بعد شبا به هیچ وجه سوار تاکسی نمیشم.

اگه همچین اتفاقی خدای نکرده واسه خودم میافتاد تا اخر عمرم از شوهرم میخواستم منو هر جا میخوام برم ببره.
متاسفانه امنیت ما خانوما خیلی کمه

سلام ، خیلی اعصابم داغون شد وقتی تاپیک قبلیت رو خوندم. واقعا سخته هم واسه تو و هم شوهرت ، اینکه نمیزاره تنها جایی بری خیلی خوبه اتفاقا،توئم نیاز به مراقبت داری. اعتماد بینتون خدشه دار شده و نیاز به زمان داره تا ترمیم شه ،انتظار نداشته باش همه چی به روال اولیه برگرده اینقد سریع ، باید به شوهرت زمان بدی . یه مدت هرکاری میکنه گیر نده و بزار ازت مراقبت کنه، هضم اینجور موضوعا سخته و زمان میبره ، بهش حق بده.

روانشناس رفتین؟ هر دوتون باید یه مدت رو خودتون کار کنین. هر دوتون فشار زیادی رو تحمل کردین.
شوهرتون نمی تونه دوباره اجازه بده شرایط مشابهی فراهم شه. دست خودش نیست. نمی تونه. نمی خواد دیگه اونهمه عذاب بکشه. شما یه جورایی مثل بچه اش هم هستین الان که اسیب پذیرین. داره هر طوری از دستش برمیاد ازتون مراقبت می کنه. چیکار کنه دیگه؟
اگه می تونین اشتراک ازاد بگیرین اینجا برای بازسازی روحیه ی هر دوتون بعد از اون مشکلات از کارشناسا راهنمایی بگیرین. نیاز باشه بهتون می گن برین روانشناس و مشاوره حضوری.
شوهرتون موقع سختی شما رو درک کرد. شما هم درک کنین ایشونو. نگرانن. نمی خوان مشکلی پیش بیاد براتون. و با کمک کارشناسا این مشکلتونو سامان بدین.
موفق باشید

سلام تایپیک قبلی رو خوندم...واقعا متاسف شدم بابت اون اتفاق و بعد هم واقعا خوشحال شدم که شوهرت کنارت مونده

به نظر من حق داره نگرانت باشه مخصوصا با اون اتفاق...شمام به جبران لطفی که کرده و کنارتون مونده تحمل کنید و اصلا حساسیت روی رفتارش نشون ندین...به مرور زمان همه چیز به روال قبل برمیگرده و ایشون دوباره مثل قبل میشه....مطمئن باشید سختگیری الانش از روی دوست داشتن زیادش هست نه چیز دیگه پس تحمل کنید و صبر داشته باشین...چون اگر بخواین حساسیت نشون بدین ممکنه ایشون یه فکر دیگه ای بکنن.......البته این نظر منه..........

:72:

سلام همتا عزیز.واقعا همسرت مرد بزرگواری بهش افتخار کن..خوش بحالت که درکت کرد.عزیزم بهش حق بده و البته من هم میدونم چه فشاری رو شما هم هست که دچار محدودیت های شدی..به مرور زمان این موضوع کمرنگتر میشه اما هیچ وقت از ذهنتون پاک نمیشه کمی صبوری به خرج بده. وقتی تونستی راجب این موضوع با همسرت صحبت کنی و ایشون کمکت کرد راجب احساسی هم که داری باهاش صحبت کن مو بگو نمیخای همه ی زندگیت تحت شعاع اون موضوع باشه بگو دیگه بهت یادآوری نکنه.بازم بهت حق میدم که چه سختی تحمل کردی بگو بهت کمک کنه تا تو ذهنت کمرنگ بشه...میتونی توی خونه کارهای هنری انجامش بدی. تا سلا گرم بشه

- - - Updated - - -

سلام همتا عزیز.واقعا همسرت مرد بزرگواری بهش افتخار کن..خوش بحالت که درکت کرد.عزیزم بهش حق بده و البته من هم میدونم چه فشاری رو شما هم هست که دچار محدودیت های شدی..به مرور زمان این موضوع کمرنگتر میشه اما هیچ وقت از ذهنتون پاک نمیشه کمی صبوری به خرج بده. وقتی تونستی راجب این موضوع با همسرت صحبت کنی و ایشون کمکت کرد راجب احساسی هم که داری باهاش صحبت کن مو بگو نمیخای همه ی زندگیت تحت شعاع اون موضوع باشه بگو دیگه بهت یادآوری نکنه.بازم بهت حق میدم که چه سختی تحمل کردی بگو بهت کمک کنه تا تو ذهنت کمرنگ بشه...میتونی توی خونه کارهای هنری انجام بدی تا سرت گرم بشه

سلام بازم مثل سابق به کمکم اومدید خیلی ممنونم.منم از نظر روحی تو شرایط خوبی نیستم بخاطر همین خیلی حساس شدم شوهرم بگه بالا چشت ابروست عصبانی میشم واقعا شما راست میگید شوهرم خیلی خوبه فکر میکنم مشکل از خودمه.بدون شوهرم پیش روانشناس برم فایده داره؟یا حتما باید شوهرم باشه؟برام سخته شوهرم باشه

http://www.hamdardi.net/payments.php
عزیزم اینجا یه ماه اشتراک ازاد بگیر اگه نتیجه گرفتی بازم اشتراک بگیر . که بتونین هم خودت هم شوهرت با کمک راهنمایی کارشناسا از ناراحتی های بعد از این اتفاق بد کم کم بیاین بیرون.
شما دو عزیز یه اتفاق خیلی بد رو تونستین با درایت و همراهی هم پشت سر بذارین. اما این اتفاق بد یه کم روی روحیه اتون اثر گذاشته. زمان بگذره درست میشه اما اگه می تونی همینجا اشتراک ازاد رو بگیر که راهنمایی بگیری اصولی و گام به گام از ناراحتی و ترس های بعد از این اتفاق که توی دل هر دوتون ایجاد شده کم کم ازاد شین. با کمک روانشناس می تونین سریع تر و اصولی تر عوارض این اتفاقو پشت سر بذارین. واسه همین گفتم روانشناس. وگرنه شماها که تا حالا خیلی هم عالی بودین. من اگه بودم همینجا اشتراک ازاد می گرفتم یه ماه. نیاز بود خود کارشناسا بهت می گن که حضوری بری روانشناس یا نه همینطوری با کمک راهنمایی هاشون هم می شه ریلکس باشین.
عزیزم هر دوتون ادمای خوبی هستین همدیگه رو دوست دارین یه روزی که تو نیاز به حمایت داشتی شوهرت اینکارو کرد درکت کرد الانم تو درکش کن. در عین حال هم تلاش کن که اصولی و با کمک راهنمایی کارشناس این عوارض و به نوعی دوران نقاهت بعد از صانحه رو به خیر و خوشی و سلامتی بگذرونین و ازش عبور کنین.
http://www.hamdardi.net/thread-26620.html
این تاپیک هم بد نیست برای ارامش فکر به طور کلی. اما اینجا راهنمایی بگیر.
همونطوری که دوستان گفتن اتفاق کمی نبوده. پس به خودت و شوهرت برس.
:72:


به نظر من الان تنهایی نرو روانشناس. همینجا اشتراک بگیری بهتره کارشناسای اینجا دلسوزن راهنماییت می کنن.
روانشناس هم بعدا نیاز بود با شوهرت می ری.
حمایت همدیگه رو داشته باشین.
اگه واسه اشتراک سوال داشتی اینجا پست 22 توضیح دادم:
http://www.hamdardi.net/thread33548-3.html

موفق باشی.

بعد از اون اتقاق اصلن پیش روانشناس یا روانپزشک نرفتی؟با یا بی شوهرت برو

اگر لازم بود اونم بیاد خودشون بهت می گن.

حتمن خانم باشه.مینوش ببحشید مخالفت نطر دادم.