نمایش نسخه قابل چاپ
سلام جناب Aras
با توجه به راهنمایی جناب sci، این لینک ها را که در مورد شناخت رفتار جرات مندانه است، حتما مطالعه کنید.
http://www.hamdardi.net/thread-18343.html
http://www.hamdardi.net/thread-19883.html
http://www.hamdardi.net/thread-13696.html
موفق باشید.
از saye_m سپاسگزارم. واقعا کار رو تموم کردند
دوست عزیزم قاطعیت و صراحت با سخت گیری و چیزی که شما فکر می کنی خیلی فرق می کنه
خواهش می کنم بی خود به همسرت سخت نگیر! نوشتی خواهرم هم همین مشکل رو داره، پسر خوب پست قبلی من رو بخون! هیچ کدوم اینها مشکل خاصی ندارند! شما منفعل هستید
صاحب تاپیک یه تاپیکی باز کرده که مشکل خیلی هاس. واقعا خیلی خوبه که آدم هر روز میاد اینجا چیزهای جدید جدید یاد میگیره.
آقای Aras ممنون از تاپیکی که باز کردید
یک سوال ؟ همسر من ادم باهوش زیرک با وجدان با اعتماد به نفس بالا حاضر جواب..... هست امکان نداره از کنار کوچکترین بی احترامی یا کم و زیادی به ارحتی بگذره اما همین ادم در برابر اعضائ خانواده در جه یک میشه مثل موش ابکشیده هر کی از راه برسه میزنه تو سرش پدر مادر خواهر برادر... چه اونی که ازش کوچکتره چه بزرگتر:54: از طرفی دلم براش می سوزه از طرف دیگه لجم میگیره از ضعیف بودنش از اینکه هر کی(البته فقط اعضائ خانواده درجه یک) هر چی بخواد بگه و اون فقط سرش و پایین بگیره بگه شما درست می گید حق با شماست
یعنی چی می شه که اینجوری می شه؟ من باد چی کار کنم با اینکه خونواده شوهرم ادمای بدی نیستند ولی دلم نمیخواد تو جمعشون با شم
البته اگر تنها برم مشکلی ندارم ولی با اون حاضر نیستم
یعنی مشکل اون هم منفعل بودنشه؟؟؟؟
هرچی که هست به شدت در جمع خونوادش ازش متنفر می شم بی اینکه بدی به من بکنه تازه وقتی میایم خونه هم تا مدتها باهاش سر سنگینم خوب چی کار کنم همش تو ذهنمه و از بی عرضگیش حرصم می گیره
مطمئن باشيد وقتي همسرتون رفتار جرات مندانه شما رو در مقابل مادر و خواهرتون ببينه، اون هم رفتارشو تغيير ميده و اتفاقات گذشته رو فراموش ميكنه. وقتي حمايت شما رو ببينه ديگه خيالش راحت ميشه و خودش وارد عمل نميشه. وقتي شما پاسخ كارهاي مادرتون رو به شيوه درست بدين ديگه دليلي نداره خانمتون بخواد جواب بده. اون وقت شما و همسرتون توي يك تيم و در كنار هم هستيد پس ديگه دليلي براي نق زدن به شما نخواهد داشت. (البته باتوجه به دلخوريهايي كه تا الان بوجود اومده زمان ميبره اما اين هم بستگي به ديد وسيع و درك همسرتون و توان شما در انجام رفتار جرات مندانه داره. به محض اينكه به شما اعتماد كنه ديگه بهتون نق نميزنه. البته نه به اين معني كه حق درد دل كردنو ازش بگيريدها، خانم ها اصولاً اگه حرف بزنن بهتره تا اينكه توي دلشون جمع كنن پس بزار درد دل كنه و لي نق زدن خير)
اما اتفاقي كه ميوفته ميدونيد چيه؟ وقتي رفتار خانوادتون به بن بست بخوره و متوجه بشن كه دارن خودشونو خراب ميكنن ديگه ادامه نميدن و چه بسا با خانمتون دوستي هم برقرار كنن و همسرتون هم وقتي حمايت شما رو ببينه، اعتماد و اطمينان خاطر پيدا ميكنه و از نزديك شدن به خانوادتون نميترسه و رابطه دوستانه ميتونه شكل بگيره.
ببینید من نمیدونم شما از پستهای من برداشتتون چی بوده .اما اینجوری نبوده که من بخوام از خانوادم طرفداری کنم به هیچ وجه . من حتی چند بار با خانوادم سر رفتارشون با همسرم بحث کردم. من واقعا همه جوره همسرم رو حمایت کردم با اینکه میدونستم مقداری هم اون مقصر بوده اما هیچ وقت جوری نبوده که بخوام طرف مادرم یا خواهرم رو بگیرم . من تنها چیزی که از مادرم میخوام احترام به استقلال زندگیم و تصمیماتی هست که یا من یا همسرم ( فرقی نمی کنه ) می گیریم و تنها انتظاری هم که از همسرم داشتم کمی صبر و ظرفیت بیشتر بوده .نقل قول:
نوشته اصلی توسط سمان
الان همسرم یک مقدار نسبت به من بدبین شده مثلا تا بحثی بین خودمون پیش میاد ربطش میده به مادر یا خواهرم میگه اونها روی تو اثر گذاشتند در صورتیکه اصلا اینجور نیست
- - - Updated - - -
من تا بحال فکر نمی کردم که این مشکل رو داشته باشم اصلا فکر نمیکردم منفعل باشم اما این راهنمایی شما دریچه ای رو برای من باز کرد حتما مطالعه میکنم و نتیجش رو تو زندگیم برای بقیه اینحا می آورم از راهنمایی شما متشکرمنقل قول:
نوشته اصلی توسط sci
- - - Updated - - -
من جسارت می کنم جواب میدم حتما دوستان جوابهای بهتری دارند.نقل قول:
نوشته اصلی توسط BISQUIT1748
وقتی من منفعل هستم حتما او هم چنین مشکلی دارد. چون من خودم خدائیش اینطوری نیستم و شدت انفعالم خیلی کمتره :311:
اما من از دید همسرتون میگم که اگر میخواهید زندگیتون آرامش داشته باشه و بحث و دعواهایی که نتیجش فقط سردی روابطتون هست پیش نیاد. اگر می بینید به شما ظلمی نمیشه پس با او همراه باشید و با خانوادش رفت و آمد کنید و به او سرکوفت نزنید . اگر میخواید این مشکلش حل بشه اول از همه خودش باید قبول کنه بعد تلاش کنه تا ضمن رعایت احترام خانواده از این انفعال هم در بیاد . او نباید بفهمه که شما نسبت به این رفتارش با خانوادش حساس هستید وگرنه در برابر شما موضع میگیره . این نظر من بود
بخدا پدرم در اومده.منم همین مشکل رو دارم.برای کار، زندگی و درس هیچکدوم حوصله ندارم.زندگیم رو و خانومم رو خیلی دوست دارم. اما اون از من بسیار ناراحته و اعتراض میکنه که من از ایشون حمایت نمیکنم. برای اینکه با هم ازدواج کنیم هر دو خیلی سختی کشیدیم و لحظه های تلخی رو چندین ماه یاسال باهم داشتیم.
مادرم بی مورد یا با کوچکترین دلیل به همسرم بی اعتنایی میکنه و این خیلی برلی ایشون ازار دهنده است. من توی جمع عکس العمل نشون نمیدم معمولا تا جلب توجه بیشتری نشه اما بارها با مادرم دراین مورد بحث و جدل داشتیم و رفت و آمد ها رو محدود کردیم اما بعد از چند روز آرامش همون آش و همون کاسه.
من فکر میکنم که از همسرم حمایت می کنم اما اون همچین نطری نداره و این من رو خیلی ناراحت میکنه.
فکر میکنم موضوع منفعل بودن در مورد من درست باشه که دارم مطالعه می کنم. از aras عزیز هم میخوام اگه به راه حلی رسید حتما اعلام کنه.
سلام.خانواده همسر من هم همینطوری بودن. هستن ما الان باهاشون قطع رابطه کردیم.خیلی اذیتمون کردن.اما قبلا شوهرم می گفت اگر تو خونه ما کاری یا رفتن به جایی رو دوست نداری بگو پسر خودتون یا همسرم گفته نرو انجام نده.همسرم بخاطر بدرفتاریهای خانوادش و همینطور خواهرش یکبار رفت خونه خواهرش و با ارومی و مودبانه حرفاشو زد شما هم متونید اینکارو یکبار تنهای که بی خبر از همسر حرفاتون بزنید بگید
اگر راهنمایی باشه قبول می کنم اما دخالت نه چه خوب ازدواج کردم چه بد چه راضی چه ناراضی الان ازدواج کردو م. برای شدن زندگیم باید کمکم کنید نه خرابتر. امامحکم بگید که حق دخالت ندار ید.دو نفر وقتی با ازدواج می کنن به قول بابام برای زن اول مردش وبراای مرد اول زنش. نه اینکه به بقیه بی احترامی کنیم اصلا اما دوره ازدواج با مجردی فرق میکنه.موفق باشی