میشه تعریف کنی مرضیه خانوم می خوام یک داستان عین داستان خودم رو بدونم تا نتیجشو ببینم
نمایش نسخه قابل چاپ
میشه تعریف کنی مرضیه خانوم می خوام یک داستان عین داستان خودم رو بدونم تا نتیجشو ببینم
سلام
یه نفس عمیق بکش و کمی تمرکز کن . موضوع پیچیده ای نیست . اگه کله قضیه رو گرد کنیم میشه شبیه این
شما و یک دختر خانم همدیگه رو دوست دارید و نمی تونید از هم جدا بشید . پس سه راه هست . یا این رابطه خارج از محدوده ادامه پیدا می کنه و یا به ازدواج ختم میشه و یا به زودی قطع می شه
اگر خدا نکرده گزینه اولی باشه که انقد از آسیب هاش تو همین انجمن گفته و شنیده شده که هر چی هم بگیم آب در هاون کوبیدنه
اگر گزینه دوم باشه که درست ترین خدا پسندانه ترین آرامش بخش ترین و ... راه ممکن برای رسیدن دو عاشق به هم هست ولی اگر شرایطش رو داشته باشین .
اگر هم سومین راه باشه آسیب های دو راه قبلی رو نداره ولی اولش کمی سخته مث اکثر کارهای درست
خب شرایطش چیه میشه بگید؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط hamdardi
برای همه در این مورد نمیشه نسخه خاص پیچید . خیلی متغیرها توش دخیل هستن مثلا : جایی که بزرگ شدی - شرایط خانوادگی - شرایط مالی - اعتقادات مذهبی - توقعات و ...
ولی به نظر خود بنده اگر بخوام ازدواج کنم روزی (به این زودی فک نکنم البته ^.^) حداقل این شرایط لازمه
آشنایی با وظایفی که بعد از ازدواج باید انجام بدم
توانایی قبول مسئولیت زندگی یک نفر دیگه
داشتین مهارت های اجتماعی کافی و ارتباطات مناسب (مخصوصا با خانواده همسر)
آشنایی به مسائل زناشویی (جنسی- عاطفی و ...) و اینکه چجوری می تونم اونها رو برطرف کنم
یه درآمد ثابت که کفاف زندگی رو بده
محل زندگی معلوم باشه
و ...
به نظر من این احساس یه رویاس یه چیزی شبیه فیلما (مثلا رویای خیس)که خیلیا تو این سن تجربه اش میکنن اگه زیاد جدی بگیرین ضربه میخورین بعدا پشیمونی به بار میاره
4 تای اول رو کامل بلد نیستم اما مگر اینارو نمیشه به تدریج یاد گرفت
در مورد پنجمی من گفتم تو پستای قبل من الانم در کنار درسم کار اینترنتی دارم و ماهی 500 در میارم حتی هزارشم خرج نمی کنم و همشو دارم برا زندگی پس انداز می کنم حتی شده شلوار یا لباس نگیرم
در مورد آخری هم که هنوز زوده
اما از همه لحاظ عینه همیم فقط سطح مالیه اونا بالاتره که این بزرگترین مشکله
البته باباش بهش گفته بود که اگه من تحصیل کرده بشم حاضره کمک کنه
اما من مغرورم و از همین الان دارم جمع می کنم
از لحاظ مالی مشکل نیست تقریبا
خوب شما یه نمونه واقعیشو به من بگید تا نتیجشو بدنمنقل قول:
نوشته اصلی توسط سینان
چرا دونفر که اینقد عاشقن بعد پشیمون میشن
لطفا یک نمونه بیاورید
تــــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــــورو خدا یکی یک نمونه عین خودمو بگه تا بدونـــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــم
دارکوب عزیز
بنظر من اگه واقعا برای ازدواج میخوایش واقعا باهاش فعلا دوست باش(حد وحدودو مشخص کن) 1-2سال دیگه هم براش حلقه بگی ولی قبلش مطمین باش که واقعا ایشونو خوشبخت میکنی وباهاشون ازدواج میکنی چون درغیر اینصورت هم خواستگاراشو از دست میده هم ضربه روحی میخوره (ضربه روحی بخورنن کینه ای میشن (البته یکسری از دخترا )برات دردسر ساز میشه)
موفق باشید
سلام دارکوب،
دوستان توضیحات کامل دادند.
می توانی سری به این تاپیک بزنی تا نمونه های مختلف از کسانی رو که از چنین رابطه هایی پشیمون شدند رو ببینی:نقل قول:
نوشته اصلی توسط darkoob
دلایل عینی برای منع رابطه های دوستی دختر و پسر
تاپیک زیاد داشتیم که مثلاً پسر و دختر چند سال منتظر هم بودند و بعد به مشکلات خوردند، یا پدر مادرها مخالفت کردند و یا اینکه سلیقه هاشون تغییر کرده. مثل این تاپیک که آقا پسر بعد از 4 سال دوستی، به شک افتاد که دختر خانم رو می خواهد یا نه: ازدواج آری یا نه
و این تاپیک یک دختر خانم هست که 6 سال منتظر دوست پسرش موند: چند سال ديگه منتظرت بمونم ؟ آيا ميتونم ؟
تاپیک زیاد داشتیم...
باور کن من هم در سن 14 سالگی، در سن 17 سالگی، در سن 19 سالگی عاشق شدم!! هر چند که به نظر من این اسمش "عشق" نیست و بیشتر احساسات زیاد هست که در این سنین هم شاید طبیعی باشد. و الآن وقتی فکر می کنم خدا رو شکر می کنم که با هیچ کدام از اون دخترها ازدواج نکردم، چون طرز فکر و سلیقه من الآن من کلاً با اون موقع فرق می کند.
شاید بد نباشه سری به بخش مقالات ازدواج بزنی و یک سری مطالب رو مطالعه کنی تا متوجه بشوی که احساسات به هیچ وجه برای ازدواج کامل نیست. و این احساسات هیچ دلیل موجهی نیست برای اینکه یک دختر رو چند سال منتظر خودت نگه داری: بخش مقالات
و در آخر ازت دعوت می کنم این پست از مدیر همدردی رو بخوانی:
موفق باشی.نقل قول:
آقا پسرها، احساسات و زمان ازدواج
اما آقا پسرها که شرایط ازدواج ندارند به جای بازی کردن با احساسات دختران و دوستی های دم دستی، چه کارهایی باید بکنند.
آیا به بازی گرفتن زندگی و احساس یک دختر برای پرکردن اوقات فراغت و تنوع بخشیدن به هیجانات شخصی کار صحیحی هست؟
آیا نباید به وقت درس و کار و ....، انرژی خود را به مسائل خود متمرکز کنند تا به وقت ازدواج دارای توانایی لازم اداره زندگی باشند؟
وقتی ما کوچیکتر بودیم از جلوی هر مغازه که عبور می کردیم و چیزی دلمون می خواست ، و یک لنگه پا می ایستادیم و پا به زمین می زدیم و گریه می کردیم که اونو می خواهیم. گریه می کردیم ، التماس می کردیم و خلاصه به هیچ چیزی و کسی هم کاری نداشتیم. نه به قیمتش، نه وقتش ، نه شرایطش.
البته این از خصوصیات کودکی هست. یعنی نسبت به امیال و خواسته ها صبور نیستیم. و نمی توانیم خواسته های خود را به تاخیر بیندازیم. و البته این کار را بزرگترها به اجبار برای ما می کردند. مثلا می گفتند الان وقتش نیست و دست ما رو می کشیدند و می بردند تا سر فرصت به خواسته ما رسیدگی کنند.
اما کم کم که بزرگتر می شویم یاد می گیریم که نیازهای خود را بسته به شرایط به تاخیر بیندازیم. ابتدا مسئله دفع ادرار است. قبلا در زمان نوزادی هر وقت نیاز به دفع داشتیم بدون توجه به موقعیت به نیازمان پاسخ می دادیم. بعدها یاد گرفتیم که صبر کنیم تا شرایط مهیا شود و به دستشویی برسیم.
کمی بزرگتر شدیم یاد گرفتیم که نیاز خوردن و خوابیدن خود را تحت کنترل قرار دهیم. لذا در زمان مدرسه ، یکساعت کلاس را تحمل می کردیم تا به زنگ تفریح برسیم و گرسنگی و تشنگی خود را جواب معقولانه بدهیم.
خلاصه :
ما همین طور که بزرگ می شویم یاد می گیریم که منافع و لذتهای کوتاه مدت را در قالب برنامه ها و مدیریت ها تنظیم کنیم. به نحوی که به لذتهای ماندگار دست پیدا کنیم و به تبعات رنجزای آن گرفتار نشویم. لذا برنامه درسی سخت برای کنکور می ریزیم. نه اینکه طالب رنج درس خواندن باشیم، بلکه یاد گرفته ایم برای رسیدن به اهداف عالی تحصیلی باید میزانی از بی خوابی و عدم استراحت را تحمل کنیم.
اما در خصوص نیاز جنسی و عاطفی اولیه دوران نوجوانی و جوانی هم مسئله شبیه مسائل بالاست. یعنی همانطور که در زمینه های دفع ادار، گرسنگی، تشنگی، برنامه تحصیلی آموخته ایم که تعجیل نکنیم و با توجه به شرایط و تاخیر به زمان مناسب ، نیازهایمان را ارضاء کنیم. در خصوص مسائل جنسی و عاطفی نیز لازم است چنین کاری را انجام دهیم. یعنی تا وقتی که شرایط ازدواج نداریم، سعی کنیم انرژی خود را جهت فراهم کردن شرایط ازدواج و سن ازدواج و ....، تمرکز دهیم.
اگر شما در انجمن مشاوره ازدواج ، بخش رابطه دختر و پسر گشتی بزنید، متوجه می شوید تمام کسانی که این خویشتنداری و برنامه ریزی در مورد تمایلات جنسی و عاطفی خود ، انجام نداده اند، به مرور با فراهم کردن زمینه های وابستگی و تبعات شخصی و خانوادگی آن دچار مشکلات عدیده ای از جمله افسردگی، عصبانیت، فرار از منزل، مشکلات تحصیلی ، خانوادگی، شغلی و حتی در پاره ای از موارد خودکشی شده اند.
با توجه به این مطالب توصیه مشاوران خانواده و ازدواج همواره اینست که قبل از فراهم آمدن شرایط انتخاب و ازدواج خود را درگیر روابط عاطفی ، هیجانی یا جنسی با جنس مخالف (متفاوت)، نکنید. و هر وقت نیز شرایط ازدواج فراهم آمد باز برای شناخت کامل بیشتر روی شناخت معیارها متمرکز شوید نه احساسات انفجاری و خام.
نتیجه:
1- فراهم آوردن شرایط ازدواج
2 - بررسی شناختی دقیق معیارها در شخصی که به او علاقه مندیم از طریق رسمی و آشکار
و تا قبل از فراهم آمدن موقعیت ازدواج نیاز است که انرژی خود را روی سایر زمینه های لازم متمرکز کنیم.