نمایش نسخه قابل چاپ
سلام مصباح.
عواطفت رو نميخواد تعديل كني.
اگر آدم دفيقي هستي مثلا يكي بگه ساعت ... برات مهمه دقيقا سر همون ساعت به قولش عمل كنه. اين اخلاق رو تعديل كن.
اكثر آقايون خوش قول نيستند نه اينكه نخوان نميتونند خوش قول باشن. مشغله كاري و فراموشي باعث ميشه خوش قول نباشن من مدت هاست دارم رو اين اخلاقم كار ميكنم كه قرارهايي كه با آقايون دارم اهميت ندم چون فقط خودم حرص ميخورم.در مورد قرار هاي كاري كه اينطور هستند.
نتيجه هم اين ميشه رسيدگي به موضوع عقب ميافته ولي اعصاب آدم راحته.:311::311::311:
سلام
نقل قول:
نوشته اصلی توسط مصباح الهدی
نقل قول:
1)من فکر می کنم عاطفی بودن و منطقی بودن در آقایون به سختی جمع می شود.یعنی فکر می کنم احتمال مرد عاطفی و در عین حال منطقی کم هست.آیا درست فکر می کنم؟
یک استدلال غلط میخوام بکنم و ازش یک نتیجه گیری کنم که نتیجه مستقل از استدلال اولیه درست هست.. اگه مرکز منطق رو عقل در نظر بگیریم و مرکز احساس رو دل (که اینطور نیست و مرکز احساس هم عقل هست ) خوب عقل و دل که دو عضو جدا هستند و عملکردشون میتونه توامان با هم باشه ، مثل اینکه همزمان هم قدرت بینایی ما هم قدرت شنوایی ما فعال باشه و هر زمان اراده کنیم میتونیم ازشون استفاده کنیم..
اگر مردی باهوش باشه یا بهتره بگم هوشمند باشه ( که کم هم نیستند ) از هر دو ابزار میتونه در جای خودش استفاده کنه ..
فقط یک نکته مهم :
هر وقت ازدواج کردید ، به همسرتون (اگر خودش بلد نبود) حتما نیازهای عاطفیتون رو بگید ، به مرور زمان بهش بگید ، مثلا دوست دارم در این موقعیت باهم اینطور رفتار کنی ، یا وقتی شرایط روحیم اینطوره ، اینطور دوست دارم باهم رفتار کنی و .... ایرادی که خانمها دارن (و من توی اطرافم زیاد دیدم) این هست که همسرشون نیازهای عاطفیشون رو براورده نمیکنه ، بعد فکر میکنن همسرشون عمدا اینکار رو نمیکنه .. در صورتیکه مردها عمدتا بلد نیستن ، چون شناخت صحیحی از خانمها ندارن ، و بجای اینکه از نیازهاشون برای همسرشون بگن ، با قهر و دلخوری و فاصله گرفتن ، صورت مساله رو پاک میکنن ..
شما که خدا رو شکر هم حوصله زیادی دارید هم خیلی خوب میتونید مسائل رو تشریح کنید ، اگر با این مشکل روبرو شدید یا خودتون مستقیم و خیلی راحت با همسرتون صحبت کنید و یا اینکه اگر اهل مطالعه هستند کتاب بدید ، اگر اهل گوش دادن سخنرانی هستند بهشون سخنرانی های اموزشی مربوطه بدید و...
نقل قول:
2)من در مورد معیار ایمان...... سوالاتی دارم.
الف)من تا چه حد باید از معیار مذهبی بودن کوتاه بیام؟واقعا انجام واجبات و ترک محرمات و رعایت محرم و نامحرمی معیار سختگیرانه ای است؟کمی معنویت داشتن با توجه به اینکه من خودم معنویات دارم سخت گیرانه است؟
ببخشید شما خودتون استاد هستید در این زمینه ها ، اگر مطلب تکراری میگم جسارت نشه...
توی بحث کفویت ها برای ازدواج مهمترین کفویت بحث اعتقادات هست ، مهم نیست ادم مذهبی هستی یا غیر مذهبی ، هر مدل هستی باید طرفتون همکفو شما باشه تا بعد ازدواج طرفین اذیت نشند..
یک پرانتز باز کنم..
این بحث اعتقادات خیلی موضوع پیچیده ای هست ، چون چیزی هست که از بدو تولد ما باهش عجین شدیم ، چه از بچگی به ما گفته باشن خدا هست چه گفته باشن خدا نیست ، چه ما رو دیندار تربیت کرده باشند چه لامذهب و بی دین ، بهر حال این اعتقادات در لابلای تک تک سلولهای ما تنیده شده ، و چیزی نیست که بعد از گذشت حدود سه دهه از زندگی بشه به راحتی تغییرش داد...
مثلا روانشناسهای غربی در بحثهایی مثل هدفگذاری ، همیشه میگن اهدافتون رو طوری انتخاب کنید که با اعتقادات شما تعارض نداشته باشه چون اگر شما حتی به یک قدمی هدف خودتون هم برسید ، بصورت ناخوداگاه ، بخاطر اون اختلاف عقیدتی ، همه چیز رو خراب میکنید.. مثلا شما اگه یک انسان دیندار باشید ، اگر رسیدن به هدفتون مستلزم خوردن یک سری مال حرام باشه ، یا یک جاهایی مثلا نیاز باشه به سمت ربا یا رشوه برید ، یک چیزی از درون اینقدر این فرد رو بخاطر این امور خلاف اعتقادی قلقلک میده که حتی اگر یک قدمی هدف خودش هم باشه میزنه همه چیز رو خوداگاه یا ناخوداگاه خراب میکنه...
اما توی بحث ازدواج که مساله خیلی جدی تر هست ، بحث یک عمر زندگی هست ، به هیچ وجه از اون چیزی که خودتون هستید و اون حداقلهایی که در نظر دارید نباید کوتاه بیاید ، چند تا مطلب هست...
یکی اینکه یکی از مهمترین دلایل ازدواج بحث رشد معنوی و تکامل بعد انسانی هر فرد هست ، اگر انسان با کسی ازدواج کنه که به لحاظ اعتقادی از خودش پایینتر باشه ، معمولا خودش هم افت پیدا میکنه ، پس همون تجرد شاید بهتر باشه از این تنزل.. مگر اینکه انسان چقدر قوی باشه که یک همنشین 24 ساعته ، باعث ترمز معنویتش نشه...
موضوع بعد اینکه ، فقط بحث این نیست که مثلا ما نگاه کنیم طرف نماز میخونه ، روزه میگیره و روابط محرم و نامحرم رو حفظ میکنه یا خیر!؟ یعنی به این مسائل نباید سطحی نگاه کرد...چون حتی خود افرادی هم که این مسائل رو رعایت میکنن ، خیلی در معرض لغزش هستند حالا کسی که این مسائل براش اونچنان اهمیت نداشته باشه که خیلی لغزش پذیرتر هست...
مثلا ...
کسی که کاهل باشه یا اصلا اهل همین واجبات _ شاید از نظر ما سطحی _ نباشه ، بعد خیلی مسائل ممکنه حادث بشه...
مثلا در بحث کسب و کار ، چقدر این فرد که براش نماز مهم نیست ، در کسب درامد حلال وسواس داره؟ اهل خمس یا زکات مالش هست؟
مثلا این فرد چقدر در گناهانی که با گوش یا زبان یا چشم حادث میشه ، رعایت میکنه؟ ایا براتون اهمیتی نداره که مثلا توی خونه ماهواره بیاره ؟ هر مدل موسیقی گوش بده ؟ توی مجالس عروسی شرکت کنه که توش انواع گناه هست؟
کسی که نماز خون نیست مثلا چقدر به مسائل طهارت و رعایت پاکی و نجاست اهمیت میده؟
و...
من حرفم این نیست که افرادی که مثلا نماز خون نیستند گناهان دیگه رو هم انجام میدن ، ( و قطعا هستند افراد بی نمازی که از خیلی از نمازخونها برتر و بهتر هستند ) میگم در معرض لغزش بیشتری هستند ، چرا که مثلا کسی که به نمازی که اینقدر خدا در قران ، و در کلام ائمه تاکید شده ، انواع خوف و رجا در موردش هست ، اولش خدا گفته ، بنده عزیزم ، بیا نماز برات خوبه ، تا... انواع و اقسام عذاب های که برای کاهلهای نماز و بی نمازها هست... بی تفاوت هستند ، بعد در موارد دیگه به کدوم منبع رجوع میخوان بکنن و از چی و کی میخوان بترسن یا شرم داشته باشن تا به سمت الودگی نرن؟ قطعا وجدان یا اصول اخلاقی که منشا اون مکاتب ساخته دست انسانه، نمیتونه مانع همه گناهها بشه.
مثلا توی یک جا از شما خوندم که نگران نگاه کردن فیلمای مبتذل از طرف همسرتون هستید ، که این نگرانی شما هم با توجه به این مطلب میتونه رفع بشه...
مثلا من خودم ، در اینده ، اگه یک هفته خانمم با دلیل یا بی دلیل غذا نپزه ،یا سایر کارهای خونه رو انجام نده، شاید اصلا خم به ابرو هم نیارم .. ولی اگه بی دلیل مثلا دو روز نماز صبحش قضا بشه یا در نمازهای ظهر و شب کاهلی کنه الکی بندازه اخر وقت .. واقعا اذیت میشم و ازش مکدر میشم و ازش دور میشم
پس به نظر من اگه از تحصیلات خواستگارتون کوتاه اومدید ، اگه از بلندی و کوتاهی قدش و ظاهرش کوتاه اومدید ، اگه از پر پشتی و کم پشتی موهاش کوتاه اومدید ، از این مورد کوتاه نیاید...
چرا، واقعا ریسک داره ، چون مثلا اگه یک فرد حدودا 30 ساله همسر شما بشه ، این فرد چهارچوبهای ذهنیش در مسائل اعتقاداتی شکل گرفته ، تغییر این باورها و اعتقادات کار اسونی نیست..نقل قول:
ب)گاهی به من می گویند بعد از ازدواج روی همسرت تاثیر خواهی گذاشت؟حتی یکی از خواستگارانم این را گفت که بعد از ازدواج تغییر می کنم
آیا این ریسک بزرگی نیست! و من نمی خواهم برای همسرم معلم دینی باشم!حس واقعا بدی است.
روی چنین موردی آیا می شود فکر کرد؟ آیا واقعا بعد از ازدواج می شود تاثیر گذاشت؟(بدون معلم دینی شدن)
اینو توی پست قبلم توضیح دادم ، که یک مرد مومن واقعی برای رضای همسرش از هیچ تلاشی دریغ نمیکنه، چه عاطفی چه مسائل دیگه..نقل قول:
ج)من فکر می کنم اگر مردی ایمان داشته باشد به طور خود به خود عاطفی هم می شود.چون در اطرافیانم این را می بینم.آیا این درست است؟
این یک چیزی نیست که بشه با نظر سنجی به جواب رسید ، هر مردی یک مدلی هست ، ولی یک مرد نرمال ، مثل یک زن نرمال توی ازدواج دنبال مکمل خودش هست.. و چون اقایون در زمینه عاطفه نسبت به خانم در سطح پایین تری هستند و اصطلاحا مردها مظهر نیاز هستند و دخترها مظهر ناز.. دوست دارن خانمشون عاطفی باشه ...نقل قول:
3)من نسبت به دید عاطفی خودم الان حس می کنم نگرش واقع بینانه تری پیدا کردم.اما می خواستم بدونم در مورد آقایون نگرششون نسبت به اینکه دوست دارن خانومشون در چه حد عاطفی باشه و تا چه حد این ابراز عواطف ممکن است براشون حالت دلزدگی پیدا کند بیشتر بدانم.
مثلا من برای خودم این بعد خیلی مهمه.. دوست دارم خانمم خیلی عاطفی باشه ، شر و شیطون باشه ، یک جاهایی لوس باشه ، یک وقتایی قهر کنه و منتظر بشه منتش رو بکشی ، گریه کنه ، دلتنگ بشه ،دخترونه رفتار کنه و... چون اگه غیر اینها باشه که میشه یک پسر ... و برای پسر، اخلاقهای پسرونه جذابیتی نداره. (چند وقت پیش میخواستم یک تاپیک بزنم ، چون این موضوع برام مهم بود میخواستم ببینم در جلسات خواستگاری چطور میشه فهمید دخترخانم این ویژگیها رو داره یا نه :smiley_simmons: )
این جوابش همون مورد بالا هست که وقتی منطق و احساس کنار هم جمع بشه ، محکم و عاطفی بودن هم کنار هم میتونه جمع میشه ...نقل قول:
و اینکه آیا بعد عاطفی برای خود آقایون و محکم و نازک نارنجی نبودن و زودرنج نبودن جمع می شود؟
(که من خودم فکر می کنم به سختی جمع می شود)
بعد یک مسائلی هست که میتونید به قرینه پی ببرید ...
مثلا شغل مردها به مردها هویت میده ؛ محیط کار مردها خیلی روی اخلاق و رفتارشون اثر گذار هست .. مثلا یک مرد که توی یک کار صنعتی خشن فعالیت داره قطعا با فردی که کار فرهنگی انجام میده روحیات متفاوتی داره...
و یا اینکه توی خانواده ای پسر باشه که مثلا تک پسر باشه یا یا یک خانواده با چند پسر .. اینها میتونه اثر گذار باشه تا حدودی...
----------------------------------------
طبق معمول چون محدودیت پست وجود داره مجبورم توی همین پست یک شعبه از حال و احوال یاران همدردی راه بندازم ،:smile: با اجازه صاحب تاپیک خانم مصباح الهدی
----------------------------------------
نقل قول:
نوشته اصلی توسط صبوری
خانم صبوری این پست شما دو تا تذکر ایین نامه ای داشت :emmersed:
اول اینکه لطفا جو رو علیه اقایون متشنج نکنید که اینطور نیست و کلا بد قولی جنسیت نداره :smile:
موضوع بعد اینکه همینطوری خانم مصباح الهدی به تنهایی خودش فکر میکنه ، خودش برای خودش دغدغه و معیار جور میکنه ، دیگه لازم نیست شما کمکشون کنید دستشون اتو بدید :smile:
بخاطر این تخلف شما مجبور شدم از یکی از پستهای شما رمز گشایی کنم :smile:
توی این پست شما کد دادین که دنبال فامیل شدن با خانم مصباح الهدی هستید :smile:نقل قول:
نوشته اصلی توسط صبوری
------------------------------------------
میگن یک بنده خدایی ، میره کلاسهای موفقیت ، توی کلاس بهش یاد میدن به خودش تلقین مثبت کنه ، بهش میگن ، که با خودت همیشه تلقین کن که از اسمون برام پول میباره ، این شروع میکنه به تلقین کردن و هم از کلاس پاشو میزاره بیرون ، یک بسته تراول رو زمین میبینه ، بعد برش نمیداره ، میگه امروز حسش نیست ، از اسمون که همیشه پول میباره ، باشه از فردا جمع میکنم.. شده جریان ما...
امسال دور جدیدی از خواستگاری رفتن رو شروع کردیم ، هفته ای دو ، سه مورد..
چند مورد هست ...
یکی اینکه نسبت به یک، دو سال پیش ، خیلی از معیارهام شفافتر شده، خیلی از معیارهای الکی که اون زمان داشتم دیگه ندارم ، این باعث شده انتخاب برام اسونتر بشه ، برای همین شاید توی این مدت کم ، حتی یک دو مورد هم بوده که میتونسته منجر به ازدواج بشه ولی شدم مثل اون بنده خدا، میگم شاید موارد بهتر هم باشه ... گاهی هم شک میکنم که شاید بیش از حد دارم اسون میگیرم و باید بیام مثل خانم مصباح الهدی یک تاپیک بزنم که ایا من در ازدواج اسون گیرم، و مشورت بگیرم؟ :smile:
مورد بعد اینکه ساختار ازدواج سنتی ایراداتی داره که خود ما خانواده ها هم بهش دامن میزنیم.. مخصوصا خانواده های مذهبی و سنتی .. مثلا بعضی خانواده ها اینقدر سخت گیر هستند که باید با دختر خانمشون جلوی جمع صحبت کنی ، یا اینقدر عجله دارن که در حد یکربع یا نیم ساعت باید حرف رو تموم کنی ، یا باباشون رو واسطه میکنن که بجای دختر با پسر صحبت کنه... در خیلی از این موارد دختر یا پسر نمیتونن خودشون رو اونطوری که هستن به همدیگه معرفی کنن ، شاید اگر ازادی بیشتر میبود ،، همین دختر و پسری که بعد از مراسم خواستگاری احساس میکنن باهم سنخیتی ندارن ، میفهمیدن چقدر میتونن در کنار هم زندگی خوبی داشته باشن ولی این فرصت معرفی کامل همدیگه ، ازشون سلب شده...
مورد سوم اینکه دخترخانمهایی هستن که خیلی خوب و خانواده دار هستن ، ولی بی دلیل سن ازدواجشون بالا رفته چون به خواستگارها معرفی نمیشن و نشدن...
یک برنامه میدیدم ، که مربوط به مسلمونهای کانادا بود.. توی روزهای تعطیل دخترها و پسرهای مجرد در استانه ازدواج بهمراه خانوادشون توی یک سالن جمع میشدن ، بعد هر پسری میرفت روی سن ، و یک بیوگرافی از خودش ، کارش و شرایط خانوادش و... میداد ، بعد از این مرحله دختر و پسرهایی که فکر میکردن باهم کفویت دارن دور میزهایی که اونجا بود مینشستن و صحبتهای بیشتری باهم میکردن و در نهایت اگر پسند میشدن ، بقیه مراحل ازدواج شکل میگرفت...
خیلی خوب بود اگر توی ایران هم زیرساختها طوری فراهم میشد که بشه هر چه بیشتر قدمی برای وصال ساده تر جوانها در تمام مراحلش برداشت...
سلام،:72:نقل قول:
نوشته اصلی توسط صبوری
دقیقا به همین دلیل من فکر میکنم خانم مصباح اشتباه میکنند. در همه چیز باید اعتدال داشت. ازدواج هم به نوعی سرمایه گذاری هست. به نظر من هم اخلاق مهمترین شاخص در این میان هست، اما سنجش اخلاق یک فرد، بدون زندگی با او زیر یک سقف، کار آسانی نیست. مشکل اساسی تفاوت در ظاهر و رفتار دینی هست، و اینکه گاهی اوقات هردو این معیارها با هم در یک فرد وجود ندارند. باید فرق قائل شد بین رفتار دینی، و ظاهر دینی. در بسیاری از موارد، ظاهر دینی، صرفا میتواند از روی عادت باشد. متأسفانه، خیلی از افرادی که ظاهر دینی دارند (حجاب، نماز، روزه و...)، در عمل می‌لنگند. در مقابل، ممکن هست فردی ظاهر دینی نداشته باشد، اما در باطن و اخلاق از هر مسلمانی مسلمان تر باشد. قاعدتاً، چه ظاهر و چه رفتار دینی، در ازدواج برای یک فرد مذهبی (به معنای واقعی کلمه، نه آنچه در ظاهر خلاصه و رایج شده) مهم هستند. اما واقعیت این هست که، زندگی با فردی که ظاهر دینی ندارد اما رفتار دینی دارد، به مراتب آسان‌تر از زندگی با فردی هست که ظاهر دینی دارد اما رفتار دینی ندارد.
در کنار همه اینها، شرایط مالی، وضعیت خانوادگی، وضعیت ظاهری، جذابیت جنسی و ...، همه اینها در موفقیت یک زندگی مشترک مهم هستند و باید در نظر گرفته شوند، ضمن اینکه منافاتی هم با ظاهر یا رفتار دینی ندارند. برای مثال، شما باید بسنجید، در آینده با چه فردی زندگی میکنید، ظرفیت او تا کجاست؟ آیا اگر از خانواده با سطح مالی پایین هست، چشم و دل سیر هست؟ آیا اگر شرایط زندگی عوض شود، او باز هم این ظاهر یا رفتار دینی را حفظ خواهد کرد؟
سطح مالی برای مثال، چه بخواهیم، چه نخواهیم، بر فرهنگ، سبک و نوع نگاه به زندگی تاثیر گذار هست، حالا هر چقدر هم که ما شعار بدهیم مادیات مهم نیستند، اینها واقعیت‌هایی هستند که باید در نظر گرفته شوند و در زندگی مشترک بسیار تاثیر گذارند.
همانطور که اشاره کردم، ازدواج هم به نوعی سرمایه گذاری هست. ضمن اینکه باید دقت داشت تا فردی را بنا بر معیارها و اولویت‌هایمان انتخاب کنیم، باید این را هم در نظر داشته باشیم، این شناخت، به هر حال یک شناخت محدود هست ،پس در این سرمایه گذاری، موارد متعدد را باید در نظر گرفت. بدترین حالت ممکن این خواهد بود که فردی را به امید اخلاق و ایمان انتخاب کنی و زیر یک سقف متوجه شوی، او اینها را هم ندارد، آنوقت اگر فقط همین‌ها را در نظر گرفته باشی، دیگر هیچ چیزی نداری که دلت را با آن خوش کنی و برای ادامه آن زندگی تلاش کنی. در چنین وضعیتی، احساس یک بازنده را خواهی داشت که سر میز قمار همه زندگی اش را باخته است.
با احترام،:72:
کامران
سلام مصباح جان.:72::72::72:
تا حدی پست دوستان رو خوندم و خیلی خوب بود.
در کنار این موارد مصباح جان هیچ فردی از همه لحاظ کامل نیست و د ر همه موارد صددرصد نیست اما تلاش به سمتی هست تا فردی انتخاب شود که به صد نزدیک باشه .
مصباح الهدی جان من از نوشته هات اینو برداشت کردم که خیلی رو ایمان و اخلاق تاکید داری و این باعث میشه به شکل افراطی و تک بعدی طرفت رو بررسی کنی
ازدواج همه جانبه است فقط قرار نیست گفتوگوی دینی باهاش داشته باشی قراره رابطه عاشقانه هم داشته باشی قراره دلت براش تنگ بشه قراره از تو بغلش بودن لذت ببری
فک میکنم مهم نیست که برات جذاب باشه یانه یعنی به هر ادم با اخلاق و ایمان میتونی به دید همسر نگاه کنی و از نظر جنسی جذبت کنه؟
یا میتونیم بگیم که تو طوری هستی که ادم مومن از هر لحاظ جذبت میکنه !اگه اینطوره راحت میتونی ازدواج کنی
برا من که اینطور نیست خیلیا بودن که واقعا به خوبیشون ایمان داشتم اینکه ادم معنویه درست زندگی میکنه ولی هیچ جاذبه ای برام نداشته نمیخاستم پیشش باشم کاری از دستم برنیومد.
صبوری جان ببخش گاهی از احادیث سو برداشت میشه اینکه فرمودن اخلاق و ایمان منظورشون تاکید رو این مورد بوده نه اینکه صرفا بخاطر این میتونه همسر ایده التون باشه
تقریبا احادیث رو باید باهم دیگه معنی کرد مثل پازل میمونن ولی تنهایی تک بعدین و معنای تاکید رو میرسونن
خب سختی انتخاب همسر هم همینه که فقط یه دوست نیست تو همه زمینه ها باهاش در ارتباطی اقتصادی سیاسی جنسی خانوادگی اعتقادی شخصیتی و....
البته من نمیخام سختگیری هدی رو بیشترش کنم میگم به همه چی دقت کن و به اندازه ...
سلام دوستان عزیز
از تک تک شما عزیزانی که برای من زحمت کشیدین و پست گذاشتید متشکرم. :72: :72::72:
تمام پست هایی که در راستای سوالم بود بی نهایت به من کمک کرد.و من در مورد عواطف در زندگی مشترک به نتایج خوبی رسیدم و عمیق تر شدم.به خصوص پست های آقای محمد93 برایم بسیار مفید بود.و خیلی متشکرم. :72:
این تاپیک من در ادامه تاپیک گذشته من بود و تو این تاپیک من روی معیار عواطف و ایمان به طور خاص تر پرداختم.
قصدم این بود در این رابطه الان جمع بندی خودم را بنویسم.(ولی الان فکر کنم بهتره بعدا بنویسم)اما متاسفانه چون خیلی ها تاپیک پیشین من را نخوانده بودند این شبهه براشون پیش آمد که من فقط این جنبه برام مهمه.و از موضوعی که تو این تاپیک داشتم دنبال می کردم کمی بحث منحرف شد.درحالیکه سوال پرسیدن از یک یا دو جنبه اصلا دلیل بر این نمیشه که بقیه جنبه ها برام مهم نبودن که اینجا نپرسیدم .فقط من الان سوالاتم تو این تاپیک در این دو جنبه عواطف و ایمان بود!!!
تاپیک قبلی من هست.آخر تاپیک خواستگاری داشتم که با وجود این که از نظر ایمان و اخلاق ایرادی بهش وارد نبود اما به دلایل دیگری جواب من،منفی بود!!!
فرشته اردیبهشت عزیز من فقط صرفا به جنبه ایمان و اخلاق توجه نمی کنم.اگر تاپیک گذشته منو خونده باشی متوجه می شی مثلا من اگر خواستگارم اهل تفریح و شاد نباشه و یا تحصیلاتش خیلی از من فاصله داشته باشه یا محکم نباشه جواب منفی می دم.اگر کسی را من شخصیتش را خیلی بپسندم باید کلی خوشحال بشه که فلانی شخصیت منو پسندید!!! (الان در حد منطقیم ها)از روی یک جمله که صبوری جان گفتند که نمیشه قضاوت کرد.تازه من داشتم معیار ایمان را در خودم تعدیل می کردم که فهمیدم دیگه این به تعدیل احتیاج نداره و همین حد که مد نظرمه واقعا منطقیه.گفتم هم چه حدی مدنظرمه.نمی خوام که همسرم عالم دینی باشه.من خودم که در اون حد نیستم اصلا!!!
چرا فکر می کنی ظاهر برام اصلا مهم نیست.
تو تاپیک خودت هم گفتم موردی را از قیافه اش اصلا خوشم نیامد و جواب منفی دادم.اصلا اگر کسی به دلم نشینه عمرا باهاش ازدواج کنم.همه حرف من تو تاپیکت این بود که نباید وسواس گونه به این مساله ظاهر پرداخت.چون جزئیات عادی میشه.وگرنه من ظاهر برام مهمه.مثلا تو تاپیکت یکم در مورد پوشش مردا تو خونه صحبت کردم که متاسفانه چه جوریه.و گفتم تو الان نباید این قدر به طرز لباس پوشیدنش در حدی که گفتی گیر بدی چون آخرش با یک چیز دیگه ای مواجه میشی!!!
اما با این وجود من خودم بعدا می خوام به همسرم رک بگم که تو خونه نباید مثلا زیرشلواری راه راه بپوشه.یا زیر پیراهنی.دیگه از آستین حلقه ای که برای مردا متنفرم.یعنی حالت بدی بهم دست می ده!!! حتما هم بعدا اینا را بهش بی رودبایستی خواهم گفت!
اما در مورد جاذبه جنسی داشتن آقایون که برخی اینجا و حتی تو تاپیک قبلم اشاره کردند دوستان من دارم مدتی فکر می کنم.این حس به من دست داده که نکنه من مشکل دارم؟
مثلا اینجا چقدر تاپیک هست که آقایون نگرانن و می رن بدن سازی و... من اینا را که می خونم اصلا حس می کنم از بدن آقایون خوشم نیاد!دیگه چه برسه برن بدن سازی!!!
منم خیلی دوست دارم همسرم منو بغل کنه یا نمی دونم همون اول تاپیکم هم گفتم چقدر دوست دارم عملیات محبت آمیز برام انجام بده.اما خب بالباس! اصلا از بدن مردا خوشم نمیاد.اینجا هم این همه می گن خواستگارم مثلا جاذبه جنسی نداشت نه اینکه من میل جنسی ندارم ها حالا خواهشا دوباره سوء تفاهم نشه!!!! ولی تا حالا مردی را ندیدم که برام جاذبه جنسی داشته باشه.نمی دونم چه جوری منظورم را برسونم.یکم برام گفتن منظورم سخته. ولی به خودم شک کردم نکنه من مشکل دارم؟؟؟
اگه فکر می کنید این موضوع مهمه من یک تاپیک دیگه باز کنم و جمع بندیم را تا اینجا ،بنویسم.
با تشکر ازهمگی :72:
راستی آقای محمد93 در مورد موضوع خواستگاریتون به نظرم حتما یک تاپیک باز کنید.چون من الان مواردی را می بینم که فکر کنم اینجا جاش نباشه باهاتون صحبت کنم.مثلا در مورد طولانی کردن تعداد جلسات خواستگاری من خودم مشکلاتی داشتم اما براش راهکار پیدا کردم.
- - - Updated - - -
ببخشید ، یه سوال داشتم اینکه گفتید از بدن مردا خوشتون نمیاد یعنی از بدن خانمها خوشتون میاد ؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط مصباح الهدی
چون ما آقایون دقیقا بر عکسیم یعنی بدن همجنسمون هیچ جذابیتی واسمون نداره ولی بدن جنس مخالفمون برامون جذابه.(حتی با لباس!)
نقل قول:
نوشته اصلی توسط ash1
خیر.
من منظورم چیز دیگه ای بود.منظورم اینه که بعضی دوستان به من گفتند (حالا تو تاپیک قبلیم هم بهم گفتند)که وقتی خواستگار برات میاد باید جاذبه جنسی برات داشته باشه و نباید از معیار ظاهری این قدر کوتاه بیای.اما من هیچ وقت چنین جاذبه ای را از طرف خواستگارام ؛تجربه نکردم و فکر می کنم هیچ وقت هم تجربه نکنم.تو محیط های دیگه هم تجربه نکردم.
یا تعجب می کنم مثلا بعضی دخترا از هیکل بدن سازی خوششون میاد.یا مثال های دیگه...
قرار نیست مرد جذبه جنسی داشته باشه.همین که بدونه چطور زنو ترغیب کنه کافیه.نقل قول:
ولی تا حالا مردی را ندیدم که برام جاذبه جنسی داشته باشه.
تمیز و خوشبو بودنشم مهمه.زن باید جذبه جنسی داشته باشه.
اتفاقن اونی که تعجب انگیزه شمایید،پسرایی که می رن بدنسازی یکی از اهدافشوننقل قول:
یا تعجب می کنم مثلا بعضی دخترا از هیکل بدن سازی خوششون میاد.یا مثال های دیگه...
جلب توجه دختراست ولی شما خوشت نمیاد.
البته به نظرم اغلب دخترا مثل شما هستن.یعنی از بدن های بدنسازی اصلا چندششون هم میشه. خواهرام همینجورین.نقل قول:
نوشته اصلی توسط مصباح الهدی
به نظر من مرد هم باید جاذبه جنسی حداقلی برای زن داشته باشه. واسه همینم توی اون یکی تاپیکت بهت گفتم خیلی هم از معیارات کوتاه نیا سر ظاهر خواستگار قبلیت که تو موافق بودی بابات مخالف بود. به نظر من باید اینو در نظر بگیری که قراره با طرف مقابلی که می بینی توی یه بستر بخوابی. میشه یا نه. البته اینو نباید سریع تصمیم بگیری چون دختریم و احساساتمون اهمیتش بیشتره. فرصت می دی طرف مقابل رفتاراش تفکراتش و میزان مهربان بودنش و هر چیزی که برات مهمه رو نشون بده بعد همه ی اینا رو به همراه ظاهر فیزیکش در نظر می گیری که برات جذابیت داره یا نه.
البته من زیاد سمعی نیستم. بصری و بیشتر لمسی هستم. شاید این تفاوت یصری بودن بیشتر نسبت به سمعی بودن واسه من باشه که نظرم اینه.
نقل قول:
نوشته اصلی توسط مصباح الهدی
سلام
سرکر خانم مصباح الهدی، به نکته ای که یکی از دوستان فرمودند توجه کنید
حداقل در این یک مورد به نظر می رسد دارید مطابق آنچه ایشان گفتند فکر می کنید.نقل قول:
راستی یک مسئله دیگه ، به نظرم شما دارید بر اساس اتفاقاتی و مطالب نگران کننده ای که در این سایت از زوجهایی که با هم مشکل دراند عنوان میشه و صرفا برای فرار از برخورد با این موارد در زندگی آیندتون معیار جدید برای خودتون میسازید و به معیار های قبلیتون اضافه میکنید که فکر نکنم روش خوبی در پیش گرفته باشید
حالا به این جمله که شما بهتر از بنده می دانید توجه کنید:
آقایان از روابط جنسی به عشق می رسند و خانم ها از عشق به روابط جنسی.
تحلیل اینها فکر می کنم پاسخ شما باشد.
یا زهرای اطهر سلام الله علیها
.
اقای فرهنگ ولی به نظر من مرد هم باید جاذبه جنسی داشته باشه برای زن! مثلا خودم به شخصه از مردهایی که هیکل چاق و شل و ول دارن اصلا خوشم نمیاد حالا میخواد این ادم از جنبه های دیگه خوب باشه ولی برای من جذابیت نداره. یا مردهایی که هیکل ورزشکاری دارن و ماهیچه هاشون یه جوری سلمبه قلمبه میزنه بیرون البته این فقط نظر من نیست زیاد از دخترای اطرافم شنیدم ودیدم اکثر از پسرهایی که میرن باشگاه اندامشون ورزیده میکنن خوششون نمیاداز تناسب خوششون میاد نه ورزیدگی . تمیز و خوشبو بودن که مربوط به رعایت بهداشت شخصیه که برای هر دوطرف مسئله بسیار مهمیه که رعایت کردن یا نکردن همین مورد مهم میتونه در برخورد اول طرف رو به سمت خودت جذب کنی یا نه دفع و فراریش بدی. منم با نظر مینوش عزیز موافقم چون منم بصری و لمسی هستم که این موراد جذبه ظاهری و فیزیکی واقعا برام مهمه واهمیت میدم. ولی هدی عزیز احتمالا باید سمعی باشن که تا حالا براشون کم اهمیت تر بوده یا بی توجه بودن نسبت به این موضوع. هدی جان فکر کنم عنوا ن تایپیک 3 شما هم معلوم شد
سلام دوستان :72: ممنون از نظراتتون
دیگه فکر کنم لازم نباشه به این موضوع جاذبه بپردازیم.چون فکر کنم مشکلم حل شد.بله عده ای از دوستان به درستی تشخیص دادند.من خودم هم می دانم که سمعی هستم.یعنی برام خیلی مهمه که طرف مقابلم با ادبیات زیبایی صحبت کنه.مثلا خشک صحبت نکنه.خیلی جدی صحبت نکنه.لوس و شل هم صحبت نکنه.خیلی به این ها دقت می کنم.مثلا لحنش با مادرش چه جوریه؟ یا یکمی تو صحبت هاش آرامش را حس کنم یا تند صحبت نکنه و با طمانینه صحبت کنه.(از اون طرف هم شل صحبت نکنه!!!) چون من از تند صحبت کردن بدم میاد و.....
یا همین که من همون اول تاپیک هم گفتم بعضی جملات را دوست دارم از همسرم زیاد بشنوم و برام تکراری نمیشه ،اینو معلوم می کنه.یا حتی من اگر صدای کسی خش داشته باشه،خوشم نمیاد. اینا معلوم می کنه که من سمعی هستم و شاید برای همینه که در ظاهر سخت گیری نمی کنم و برای همین من نباید نسخه خودم را برای دخترای دیگه مثل فرشته اردیبهشت بپیچم! چون او حتما بصریه!!!که این قدر به جزئیات لباس هم حتی گیر می ده!!!
البته من ظاهر در حد به دل نشستن برام مهمه ها ولی مثلا نه در حد فرشته اردیبهشت.یا شخصیت باعث میشه کلی من نگرشم به ظاهر طرف عوض بشه!اصلا احساسم فرق می کنه!
یه چیزای دیگه هم تو ذهنم منو نگران کرده بود که از طریق پیام خصوصی از صبوری عزیز پرسیدم؛اونم مثل من بود.و من فهمیدم بعدا اگه همسرم را دوست داشته باشم مشکلی از این جهت نخواهم داشت.و من عجیب نیستم!
آقای احمد علی راست می گن من نباید به دیگران نگاه کنم.چون هر کسی منحصر به فرده.من مثلا دیدگاه فرشته اردیبهشت را نمی تونم درک کنم او هم دیدگاه منو! اون از آدمای جدی و مغرور خوشش میاد.من از آدمای مهربون و عاطفی. کلا متفاوتیم!!! و حالا چون هردومون دختریم که دلیل نمیشه همه چیزمون مثل هم باشه.البته من که خودم یه جاهایی از رازهایی در مورد زنان را خوندم انگار از روی من نوشتن!!! :دی اما باز هم دلیل نمیشه بقیه مثل اون باشن.
سلام
اون زمان که ما مدرسه میرفتیم ، برای خودمون شاگرد زرنگی بودیم تو مدرسه … بعد مثلا امتحانات اخر سال که میشد ، مثلا امتحان فیزیک داشتیم ، سه روز هم براش وقت داشتیم ، یک برنامه ریزی میکردم ، میدیدم خیلی زمان لازم داشته باشه ، یک روزه کامل میتونم بخونم ، بعد، از این سه روز ، دو روزاولش رو بصورت شبانه روزی و 24 ساعته و بدون لحظه ای اتلاف وقت توی محلمون مشغول بازی و فوتبال میشدیم ، بعد روز اخر میومدم سر وقت درس خوندن… بعد روز سوم که مینشستم سر درس ، سر نصف روز میدیدم کامل کتاب و جزوه و هر چی که لازم بود رو خوندم و امادگی کامل برای امتحان دارم ، بعد میگفتم چیکار کنم چیکار نکنم ، مینشستم پاورقی های درسها و ضمیمه های اخر کتاب و لیست منابع و ماخذ! اخر کتاب رو میخوندم میگفتم کار از محکم کاری عیب نمیکنه شاید یک زمانی از اینجا ها هم سوال دادن :excitement:… بعد فردا صبح امتحان ، قبل از امتحان ، توی حیاط مدرسه ، میرفتم پیش بقیه بچه زرنگهای کلاس که رقیب محسوب میشدن، هر کی هرچی در چنته داشت رو میکرد ، ما هم نامردی نمیکردیم ، از اون پاورقی ها و ضمیمه های کتاب جوری سوال میکردم که طرف شک نکنه این مطالب مال متن درس نیست و فکر کنه چیزی بلد نیست ….:biggrin:
حالا این شده جریان شما خانم مصباح الهدی ، الان شما اطلاعات خیلی خوبی در زمینه ازدواج دارید ، و خیلی از بچه های اینجا از اطلاعات شما استفاده میکنند ، و اگر همین الان از سایت برای همیشه خارج بشید ، و به همین اطلاعاتی که دارید بسنده کنید ، و بقیه چیزها و مسائل رو بزارید در زندگی واقعی متاهلی رفع و رجوع کنید ، زندگی خوبی میتونید بسازید ، منتهی الان داره اون داستان مدرسه رفتن ما برای شما اتفاق میفته ، در حالیکه اطلاعات خوبی دارید ، بقیه شاگرد زرنگها میان از پاورقیها و ضمیمه ها از شما سوال میکنن ، خانم صبوری میاد میگه حواست به بدقولی هم باشه ، خانم فرشته اردیبهشت میگه جاذبه جنسی و…:chuncky:به نظر من توی بحث ازدواج ، از یک مقداری اطلاعات بیشتر داشتن ، سم هست و باعث وسواس و سردرگمی و کلافه شدن میشه و ممکنه در اینده دردسرساز بشه…
مثلا در مورد همین بحث جاذبه جنسی ، شاید این بحث دو تا زیر شاخه داشته باشه که داریم ما بهش عمل هم میکنیم ..
یکی بحث به دل نشستن هست ، که میگن وقتی با طرفتون مواجه میشید به دلتون بشینه بلحاظ ظاهری ، حالا این به دل نشستن ، حتی ممکنه طرف چهره خیلی زیبایی نداشته باشه ، یا حتی کمی شکم داشته باشه ، یا بازو و شکم شش تکه نداشته باشه و… ولی در کل میبینیم که از بودن باهش بلحاظ همسر احساس خوبی داریم
مورد دوم هم این هست که ببینیم در مورد مسائل جنسی باهش تفاهم داریم یا خیر، مثل بحث گرم مزاجی و سرد مزاجی و…
یک مطلب دیگه ای که هست و اقای فرهنگ و اقای احمدعلی بهش اشاره کردن اینه که وقتی این دختر پسرهایی که قبل از ازدواج باهم دوست هستند کارشون به رابطه جنسی کشیده میشه ، علیرغم اینکه این رابطه در اکثر اوقات به صدمات شدید روحی دختر منجر میشه ، وقتی بررسی میشه ، دیده میشه ، پسر بخاطر شهوت اینکار رو کرده و دختر بخاطر عشق و عاطفه ای که به پسر داشته( و بحث شهوت و کشش جنسی و.. برای دختر زیاد مطرح نبوده)… پس این پسر هست که در دختر دنبال جذابیت ظاهری هست چون با چشم عاشق میشه ، ولی یک خانم ، اگر همسرش ، بلحاظ روحی ، و عاطفی تامینش کنه و بتونه قلب خانمش رو تسخیر کنه، تک تک سلولهای بدن مردش ، براش جذاب میشه در حالیکه شاید در حالت غیر از روابط زن و شوهری جذابیتی براش نداشته باشه.
اما چون این تاپیک شما یکی از محورهاش ایمان و اخلاق هست، و اینکه کارشناسان امر ازدواج وامور دین اینقدر روی این موضوع تاکید دارن، و در ازدواج شرط لازم هست و در صورتیکه این شرط برقرار باشه سراغ بقیه شرایط میریم و بررسیشون میکنم واصلا هم تراز بقیه ملاکها نیست که بتونیم با چیزی جایگزینش کنیم… چون ایمان و اخلاق مثل فونداسیون و پی یک ساختمان هست ، شما هرچقدر هم طرفتون ظاهر خوب و موقعیت اجتماعی و تحصیلی و مالی و… بالایی داشته باشه مثل این هست که شما تا تونستید توی اون ساختمان هزینه کردید ، نمای ساختمان عالی ، دکوراسیون عالی ، کابینت و شیرالات عالی و… ولی اگه این ساختمان فونداسیون خوبی نداشته باشه ، هیچ استحکامی نداره و در برابر کوچکترین ارتعاشات میتونه متزلزل بشه…
چند وقت پیش تلویزیون یک برنامه جالبی پخش میکرد ، چند تا دانشجو رفتن پیش استادشون تا در مورد انتخاب همسر مشورت بگیرن.. بعد استادشون گفت ، برای انتخاب همسر شما باید یک سری ملاک در نظر داشته باشید ، اگه طرفتون ایمان و اخلاق داشته باشه ، بهش نمره 2 میدیم ، اگر خانواده خوبی داشته باشه ، جلوی دو یک صفر میزاریم و نمره اش میشه 20 ، اگه ظاهر خوبی داشته باشه یک صفر دیگه میزاریم جلوش و میشه 200 ، اگر تحصیلات و موقعیت اجتماعی خوبی داشته باشه یک صفر دیگه میزاریم جلوش و میشه 2000 و… ولی یادمون باشه این فردی که نمره اش شده 2000 ، اگر ایمان و اخلاق نداشته باشه ، 2 ش پاک میشه و نمره و ارزشش 0 میشه ….
یک مطلب دیگه ای که هست اینه که ...
هدف از اینکه خداوند انسان رو خلق کرده برای این هست که تحت ازمایش و امتحان قرارش بده ، تا عیارش مشخص بشه… یک سری امتحانات الهی هست که برای افراد متغیر هست ، یکی بیماری ، یکی سختی مالی ، یکی وسع مالی خوب ، یکی زیبایی ، یکی مشکلات خانوادگی و…
ولی یکسری از ازمایشات الهی هست که برای همه انسانها ثابت هست، این ازمایشات از دوران بچگی ما شروع میشه و همینطور که سن ما بالاتر میره ، سختتر میشه …
مثل امتحان والدین (که یک فرزند با پدر و مادرش که ممکنه خوب باشن یا بد باشن چطور رفتار میکنه و چطور از این ازمایش بیرون میاد)
امتحان همسر: که حالا که طرف بزرگتر شده ، امتحانش سختتر میشه ، که این فرد با یکی که خدا بعنوان همسر در زندگیش قرار میده ، چطور رفتار میکنه ، چطور با سختی های این مرحله که قطعا سختتر از دوران قبلی زندگی هست ، سر میکنه..
مرحله بعد که بزرگتر میشیم و رشد میکنیم ، امتحان سختتر میشه و میشه امتحان فرزند ، خدا بهمون فرزند میده ، حالا همچنان در معرض امتحان والدین و همسر قرار داریم ، امتحانات یک درجه سختتر میشه و فرزند هم بهش اضافه میشه با مشکلات خودش…
حالا که ما 20-30 سال از زندگیمون رو در معرض امتحان والدین بودیم ، در اینجایی که هستیم چه از این امتحان سربلند بیرون اومده باشیم چه خدای نکرده سرافکنده… ولی از اینجا به بعدش دیگه بچه گانه فکر نکنیم ، دید سطحی به قضیه نداشته باشیم ، امتحان اسمش روش هست ، یعنی انسان قرار هست تحت یک سختی و فشار قرار بگیره… واقعا بعد از ازدواج قرار نیست با یک دنیای پر ازلذات و خوشی مواجه بشیم.. ما همیشه یک زندگی ایده ال با نمره صد برای خودمون در نظر میگیریم بعد میخوایم این نمره صد رو با محاسن طرف به دست بیاریم ، ولی هیچ وقت فکر نمیکنیم که یک زندگی مشترک دو طرف باید با هم به نمره صد برسن…ولی چقدر قبل از ازدواج روی خودسازی خودمون کار کردیم؟
چقدر خودمون رو اماده کردیم که زودرنجی رو در خودمون از بین ببریم و در برابر نیش و کنایه های مادرشوهر و خواهر شوهر و مادرزن و فامیل همسر و… دچار رنجش نشیم..
چقدر تمرین صبر کردیم و خودمون رو صبور بار اوردیم تا توی روزهای سخت زندگی کم نیاریم…
چقدر تمرین کردیم که پیش قضاوتی در برابر شریک زندگیمون نکنیم؟
چقدر یاد گرفتیم توی زندگی از خودگذشته باشیم…
چقدر یاد گرفتیم بهانه گیری و غرغر نکنیم توی زندگی و…
و خیلی موارد دیگه….
حالا این ما هستیم که مختاریم دو مدل نگاه به ازدواج داشته باشیم…
یک نگاه مادیگرانه به ازدواج و اینکه قراره بعد از وصال یک زندگی پراز خوشی و عالی و فانتزی داشته باشیم که وقتی با این نگاه وارد زندگی میشیم ، بدجوری توی ذوقمون میخوره چون تصور ما از ازدواج اشتباه بوده…
و یک نگاه هم ، نگاه بالغانه به ازدواج هست ، که قراره وارد یک مرحله جدید از امتحانات الهی بشیم ، که سختی داره ، فراز و نشیب داره ، که قراره توی این مرحله رشد داشته باشیم و تنها قرار نیست بعد حیوانی ما ارضا بشه و.. اگر این نگاه رو به ازدواج داشته باشیم ، نگرشمون به ازدواج چه در قبل ازدواج چه زمان تاهل به کل به داستان فرق میکنه و میدونیم این فقط یک بخش از زندگی خیلی خیلی کوتاه فانی ما در این دنیاست که قراره سکوی پرتاب ما باشه .. وقتی این دید رو داشته باشیم نه دیگه قبل ازدواج خیلی رویاهایی کودکانه برای خودمون میچینیم ونه خیلی فانتزی به داستان نگاه میکنیم ، و نه در زندگی بعد از ازدواج سختی هاش اونچنان فشار و خوشیهاش اونچنان سرمستی برامون نمیاره… والبته.. گاهی هم میشه که خدا مصلحتش طوری هست که با اینکه ما خودمون رو خیلی اماده میکنیم ، سوالات رو تستی میده ، یا اینقدر برامون اسون میشه که ده دقیقه ای برگه رو میدیم…
نقل قول:
نوشته اصلی توسط مصباح الهدی
خانم مصباح الهدی من نمیدونم باید توی تاپیکم چی باید بنویسم(یعنی چیز خاصی ندارم بنویسم :welcoming:) فقط در مورد این مسائل مثلا سوال داشتم که چطور میشه فهمید دختر خانم مثلا عاطفی هست و صد در صد جنسش دخترونه هست و ویژگی های زیر رو داره و ناخالصی رفتاری پسرونه نداره
من روال خواستگاری رفتنم اینطور هست ، که یک معرف به مامانم شماره میده ، مامانم با مامان دختر خانم حرفهای اولیه رو میزنن ، اگر شرایطمون بهم خورد ، با مامانم و خواهرم میریم خونه دختر خانم ، من بیرون میمونم ، در حد یک ربع مامان و خواهرم ، اگر دیدن خانوادشون خوبن با من تماس میگیرن من هم میرم داخل؛ من هم اگر بپسندم (که 70-80 % مواقع بلحاظ ظاهر چهره دختر خانم رو میپسندم که حالا یا من خیلی خوش شانسم یا کلا چشمام قشنگ میبینه :surprise:) میریم با هم توی اتاقشون حرف میزنیم و…نقل قول:
مثلا من برای خودم این بعد خیلی مهمه.. دوست دارم خانمم خیلی عاطفی باشه ، شر و شیطون باشه ، یک جاهایی لوس باشه ، یک وقتایی قهر کنه و منتظر بشه منتش رو بکشی ، گریه کنه ، دلتنگ بشه ،دخترونه رفتار کنه و... چون اگه غیر اینها باشه که میشه یک پسر ... و برای پسر، اخلاقهای پسرونه جذابیتی نداره. (چند وقت پیش میخواستم یک تاپیک بزنم ، چون این موضوع برام مهم بود میخواستم ببینم در جلسات خواستگاری چطور میشه فهمید دخترخانم این ویژگیها رو داره یا نه :smiley_simmons: )
من توی سوالات جلسه اول دو تا سوال جوابش خیلی برام مهم هست و برام تا حدودی چارچوب طرز فکر و نگرش دخترخانم روشن میشه …
یکی اینکه هدفتون از ازدواج چیه…
دوم هم هدفتون چه کوتاه مدت چه بلند مدت توی زندگیتون چیه…
و بعد هم بقیه موارد...
که اکثرا یا جوابی ندارن یا جوابهاشون خیلی مبهم هست.
----------------------------------
این یک دو شب خیلی حرف زدم ، هم من خسته شدم ، هم شما
خسته نباشِن :smile:
]http://upload7.ir/imgs/2014-05/30121...4905_thumb.jpg[
عزیز من تشخیصی در مورد سمعی بودن یا نبودنت ندادم. جمله اخرم که نوشتم در واقع براساس نوشته ی خودت توی یکی از پست هات بود که خودت گفته بودی سمعی هستی. من نمی دونم.
در مورد اینکه نوشتی لحن گفته ها برات مهمه و اینکه مهربان و عاطفی باشه طرف مقابل برات مهمه اینا واسه منم مهمن. به نظرم این لمسیه تا سمعی. من خودم اگه بهم با لحن ملایم و نگاه مهربان فحش بد هم بدن چندان توجهی نمی کنم و ناراحت اصلا نمی شم در صورتی یه نگاه یا یه رفتار نامناسب رو نمی تونم حالا حالا ها فراموش کنم. این لمسی میشه نه سمعی. البته شاید یه کمیش هم بصری بشه.
ببین یه چیزی که می خوام بگم اینه که ممکنه تو خودت ندونی اما واقعا اون جاذبه جنسی برات مهم باشه. اینو توی دو تا پست قبلیم هم گفتم اما انگار نتونستم درست بگم. مثلا ممکنه از فاصله یکی دو متری اون ادم همه چی رو به راه به نظر بیاد ممکنه حتی دستش هم بگیری اوضاع خوب باشه اما وقتی بیاد کنارت بشینه ببینی اوضاع خوب نیست یا وقتی بالای سرت واسته ببینی نه نمیشه. نمی دونم مثلا من خودم یادمه یه بار سایه یکی روی سرم افتاد اون واستاده بود من نشسته بودم بدم اومد کلا. خیلی بهم نزدیک بود. خوب من قبلش اصلا نمی تونستم بفهمم که خوشم نمیاد از این لحاظا ازش. به نظرم خوشایند هم می یومد.
البته اگه اینطوری هم دیدی شده معنیش این نیست که هیچوقت نمیشه. با ملایمت اون اقا و صبر و زمان دادن به خودت بالاخره یه روزی میشه که بشه.
منظورم از جاذبه جنسی راحت بودن و پذیرا بودن درباره اون مرد مقابله. اینکه بتونی اونو توی اغوشت راه بدی یا برعکسش اینکه بتونی در اغوشش باشی. خلاصه اش اونو بدنشو ظاهرشو و اخلاق و رفتارشو بتونی با رضایت بپذیری و برات شادی همراه با ارامش بشه.
خلاصه اش اینکه فکر نکن همه اش سمعی هستی. یه دقتی بکن. یه وقت بعدا به عمل برسه غافلگیر نشی.
هرچند من فکر کنم شاید خودم یه کمی سخت گیرم. یه جورایی روی بدنم حساسم. اینا ممکنه فقط واسه من باشه.
خوب ببخشید نوشته بودی که نیاز نیست راجع به این موضوع دیگه بنویسیم. نوشتم اما.
موفق باشی.
سلام به همگی دوستان عزیزبسیار بسیار از همگی متشکرم که برای من وقت گذاشتید و به من کمک فکری کردید! :72::72::72:
می تونم بگم این تاپیک از بین تاپیک هایی که ایجاد کرده بودم بهترین تاپیک من بود و خیلی دید منو عمیق تر کرد.
من به یک جمع بندی رسیدم.گفتم شاید خوب باشه که این جمع بندی را آخر تاپیک بذارم تا هم اگر شما ایراداتی در آن می بینید به من متذکر شوید و هم اینکه خلاصه کل تاپیک برای آیندگان به عنوان مرجع در یک پست باشد فکر کنم بهتره.
و اما جمع بندی من فعلافقط در مورد عواطف در زندگی مشترک :
1)من متوجه شدم نباید تصویر بی عیب و روتوش شده ای از زندگی مشترک در ذهنمان ایجاد کنیم چرا که درواقع ماهیت زندگی سختی و رنج و محدودیتهای طبیعی خودش را دارد.
2) هرچند که عاطفی بودن اظهار محبت زیباست و من این ها را دوست دارم اما نباید صرفا از این جهت به قضیه نگاه کرد و سطحی نگر بود.اتفاقا عواطف واقعی در زندگی مشترک خودشان را در سختی ها زیباتر نشان می دهند.عواطف وقتی واقعی است که همراه گذشت و احترام باشد.همراه درک شریک زندگی باشد.همراهی شریک زندگی در مسیر مورد علاقش و رفیق نیمه راه نبودن.شریک بودن در شادی و ناراحتی .وگرنه اگر فقط به گفتار باشد معنی واقعی کلمات از بین می رود و لطفی نخواهد داشت.و من الان فکر می کنم حتی آزار دهنده هم خواهد بود!!!
3)لزوما تصویری که از یک مرد در بیرون می بینیم نمی تواند نشان دهنده این باشد که او از لحاظ عاطفی برای خانمش کم خواهد گذاشت. عواطف لزوما با محکم بودن و منطقی بودن یک مرد در تناقض نیست.درواقع اگر مردی منطقی باشد و خانمش را دوست داشته باشد اگر بخواهد می تواند برای خانومش عواطفش را بروز بدهد.
آقای احمدعلی:شخصی که منطقی است، منطق او به او خواهد گفت که برای زندگی بهتر نیازهای همسر خود را بشناسد و آنها را به روش صحیح برطرف کند.
و همین طور آقای مهدی1392 مطلب قشنگی گفتند: عاطفی بودن به سلامت روح مربوطه و منطقی بودن با سلامت فکر و اندیشه در ارتباط است.و همین طور: مردی که روح قدرتمندی داره ابراز علاقه به همسر و فرزنداش، به غرورش لطمه ای نمی زنه.
4)عاطفی بودن یک خانم خوب است اما نوع ابراز آن هم مهم هست.و درواقع باید جاذبه و دافعه آن را هم در نظر گرفت.
5)اینکه من انتظار داشته باشم که یک مرد به اندازه من عاطفی باشد به هیچ عنوان درست نیست و نگرش اشتباهیست.معاون کلانتر: وقتی دنبال فردی باشید که در موارد مختلف مثلا عواطف و احساسات عینا در حد شما یا بالاتر باشه
هیچ پسری رو پیدا نمیکنید چون در حقیقت شما دنبال یک دختر دیگه هستید
6)انعطاف در زندگی مشترک بسیار مهم هست چرا که تنها چیزی که قابل پیشبینی است اینه که زندگی غیر قابل پیشبینی است.
آقا محمد: ذهن مجردی من فاقد تجربه زندگی متاهلی هست ، پس زیاد قابل اتکا نیست ، و قطعا توی زندگی متاهلی اتفاقات و جریاناتی رخ میده که باید انعطاف داشت و اونها رومدیریت کرد..پس نباید یه چیز حساب شده در ذهنم برای آینده ام و عواطف از خودم و خواستگار در نظر داشته باشم .
7)من قبلا تو ذهنم این بود که این نقطه ضعف محسوب میشه که بعدا در آینده به همسرم نیاز عاطفیم را بگم که چیا برام مهمه و فکر می کردم به آدم حس گدایی محبت دست می ده.ولی الان فهمیدم که حتما باید بگم.
آقا محمد93: هر وقت ازدواج کردید ، به همسرتون (اگر خودش بلد نبود) حتما نیازهای عاطفیتون رو بگید ، به مرور زمان بهش بگید ، مثلا دوست دارم در این موقعیت باهم اینطور رفتار کنی ، یا وقتی شرایط روحیم اینطوره ، اینطور دوست دارم باهم رفتار کنی و .... ایرادی که خانمها دارن (و من توی اطرافم زیاد دیدم) این هست که همسرشون نیازهای عاطفیشون رو براورده نمیکنه ، بعد فکر میکنن همسرشون عمدا اینکار رو نمیکنه .. در صورتیکه مردها عمدتا بلد نیستن ، چون شناخت صحیحی از خانمها ندارن ، و بجای اینکه از نیازهاشون برای همسرشون بگن ، با قهر و دلخوری و فاصله گرفتن ، صورت مساله رو پاک میکنن ..
من بعدا جمع بندی خودم در مورد ایمان و سایر جنبه ها خواهم گفت.
فقط الان در مورد عواطف یک سوالی دارم.بالاخره با توجه به خودم من شخص خیلی عاطفی هستم پس باید با یک مردی که او هم تا حدودی نسبتا عاطفی باشه ازدواج کنم.درسته؟.این را در جلسه خواستگاری چه جور بفهمم؟مثلا من خودم تو همون جلسه اول می پرسم که شما از نظر عاطفی چگونه اید؟ولی طبیعتا سوال مبهمی است.هرچند که در جلسات بعد در مورد ارتباطات خانوادگی وزندگی ایده آل و... هم می پرسم و مثلا دقت می کنم نگرشش به زندگی ایده آل چگونه است و مثلا به عواطف توجه می کند یا نه!
یک مطلب دیگه اینکه من خودم تو جلسه خواستگاری می گم که دختر خیلی عاطفی هستم ولی مثلا زودرنج نیستم. آیا گفتن این مطلب برای من ضروری است.آخه آنها نمی پرسند.ولی من می گم.بده یا خوب؟
آقای محمد93اگر تاپیکی ایجاد کنید به نظر من خیلی بهتره .اما عجالتا چون تا اینجا خیلی زحمت کشیدین یه نکته ای فقط می گم:
شما خواهر دارید!!!! این خیلی خیلی نکته مثبتیه!!! من برای برادرام روحیات زن داداشام را درمیاوردم!این 15 دقیقه که مادر و خواهرتون می رن با مادر و دختر صحبت می کنند اصلا کافی نیست!!! حتما یک جلسه جدا برای این کار بذارید.این جوری محترمانه تر هم هست.بعد مادرتون که طبیعتا با مادر دختر صحبت می کنند.خواهرتون هم با دختر خانوم.دیگه خانم ها قشنگ می تونن بفهمن که این دختر از نظر ظرافت های دخترانه چه جوریه! چون معمولا دخترهای مذهبی شاید نتونن خیلی جلوی نامحرماون مطالبی که مدنظرتونه را نشان بدن.شاید بتونید سوال کنید.که همه دخترها هم مثل من که نمی تونن روحیاتشون را تشریح کنند.من که باشم کامل تشریح می کنم حالا نمی دونم تا چه حد درسته.با مثال البته و سنگین .حتی نپرسیده هم می گم که مثلا آقای فلانی من عاطفیم و.... که نمی دونم درسته یا نه؟!!
اما خلاصه تو جمع زنانه آدم خیلی راحت تره و خود واقعیش هست.همین طور برای دختر خانم هم خوبه که بهتر مادرشوهر و خواهر شوهر آینده اش را بررسی کنه.
اگر خواستید این تاپیک ها را بخوانید.درسته متفاوته ولی یک سری پست ها توش هست که به دردتون می خوره:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط صبوری
سلام خانم مصباح
به عنوان یک فردی که دیگران به من میگن مذهبی چند نکته رو عرض میکنم:
1-معیارهاتون به غیر از سن و تحصیلات(و صبوری اگر ایده آلش در نظر گرفته باشید)بد نیست که هیچ اصلا لازمه اصلا کوتاه نیاید
2- معیار صبور بودن هم لازمه هم در اخلاقیات روزمره زندگی هم در تصمیمات مهم، چالشهای اساسی و بالا پایینهای زندگی مشترک اما به شرطی که یک صبوری ایده آل رو در نظر نداشته باشید
3-تحصیلات و سن رو هم با توجه به شرایط و ویژگیهای دیگر خواستگار در نظر بگیرید و صرف سن یا تحصیلات پایین تر رد نکنید
4-یک زن اگر عاطفی نباشه باید نگران باشه نه شما اما اگر از حد متوسط عاطفه در همه بانوان بیشتر هستید باید کمی روی خودتون کار کنید تا تعدیلش کنید بهتره برای این منظور با بقیه خانمها بحث و مشورت کنید
به طور کلی باید منطق در اقایان و عاطفه در بانوان غالب باشه اما نه به شکل خیلی شدید
پس تمام موارد زیر خوب نیستند
-مرد به شدت منطقی
-مرد به شدت عاطفی
-زن به شدت منطقی
-زن به شدت عاطفی
وضعیت مردهای به شدت عاطفی و زنهای به شدت منطقی از بقیه وخیم تر هست و بقیه موارد معمولا میتوانند با کمی تمرین وکسب آگاهی به تعادل برسند
من اینجا احتمالا یه اختلافی با برخی دوستان از جمله احمد علی و محمد 93 دارم و اون اینکه منطق یا تدین یک مرد لزوما اون رو عاطفی نمیکنه چون هیچ کس در دین داری یا منطق کامل نیست و ممکنه فرد مورد نظر درین زمینه بی منطق بشه یا بی دینی کنه
در ثانی بعضی از مردها به دلایلی اصلا ازین چیزها خوششون نمیاد یعنی اصلا اینگار تو خونشون نیست حالا زنش رو هم خیلی دوست داره ولی کلا تو فاز لاو و حرفها و کارهای عشوقلانه نیست
البته قطعا دین و منطق خیلی موثر هست درین زمینه اما اگه طرف مثلا در یک فضای غیر احساسی یا خنثی رشد کرده باشه و کلا روحیه اش یک طور خاص بار اومده باشه ولو متدین باشه خیلی سخت بشه عوضش کرد شما هرچی هم روایت بخونی میگه اقا واجب شرعی که نیست بگم حتما دوسش دارم من تو عمل نشون میدم بهش!
5-از معیار ایمان هم به هیچ وجه کوتاه نیاید به هیچ وجه کاملا هم کفو خودتون انتخاب کنید
6- راه فهمیدن میزان منطق وعاطفه یک مرد بررسی روحیات فرد مورد نظر در ز ندگی مجردیش هست از راه تحقیقات و سوالات در جلسه خواستگاری
و بنظرم بهترین راه فهمیدن هم این هست که بدونید در خانواده فرد مورد نظر اعضای خانواده از جمله والدین چطور به هم ابراز احساسات میکنن؟ هدیه خریدن ، محبتهای کلامی؟، بوسیدن، نوازش، در آغوش کشیدن، نشون دادن محبت در عمل مثل خرید یا کار منزل و ....
سوال از دوستان صمیمی .دوستان صمیمی کاملا از روحیات هم با خبرند
توجه به سوالات طرف مقابل و وجود مسایل عاطفی در انها
واکنش طرف مقابل به سوالهای عاطفی شما
7- اشکالی نداره که بگید عاطفی هستید منتها کلی نباشه تو مثال بیارید مصداقیش کنید بعد ببینید نظر طرف مقابل چیه و همینطور اینکه زودرنج نیستید هم بگید خوبه اما باز هم مصداقی و جزئی کنید تا معلوم بشه منظور شما از زودرنج نبودن چیه
در آخر بگم من هرچی ازدواج موفق اطرافم دیدم علاوه بر این تحلیلهای منطقی و عاقلانه و کاملا بجا و درست، توکل بخدا و توسل به ائمه بوده هرچه هم تلاش کنیم ازدواج هندوانه دربسته است رمز موفقیت توکل و توسل است شک نکیند
سلام
خانم مصباح ، نحوه مدیریت تاپیکتون آفرین داره:104:
نقل قول:
فقط الان در مورد عواطف یک سوالی دارم.
بالاخره با توجه به خودم من شخص خیلی عاطفی هستم پس باید با یک مردی که او هم تا حدودی نسبتا عاطفی باشه ازدواج کنم.درسته؟.این را در جلسه خواستگاری چه جور بفهمم؟
مثلا من خودم تو همون جلسه اول می پرسم که شما از نظر عاطفی چگونه اید؟ولی طبیعتا سوال مبهمی است.
هرچند که در جلسات بعد در مورد ارتباطات خانوادگی وزندگی ایده آل و... هم می پرسم و مثلا دقت می کنم نگرشش به زندگی ایده آل چگونه است و مثلا به عواطف توجه می کند یا نه!
یک مطلب دیگه اینکه من خودم تو جلسه خواستگاری می گم که دختر خیلی عاطفی هستم ولی مثلا زودرنج نیستم. آیا گفتن این مطلب برای من ضروری است.آخه آنها نمی پرسند.ولی من می گم.بده یا خوب؟
به نظر من
بله باید با مرد عاطفی ازدواج کنید .
در جلسه خواستگاری بستگی به طرفتون داره ، مثلا ممکنه طرف از شما و خونوادتون خوشش بیاد و تمایل پیدا کنه این وصلت صورت بگیره ، در آنصورت سعی می کنه خودشو مطابق معیارهای شما نشون بده ، ولی اگر صادق باشه ( مثل اون خواستگارتون که گفته بود باید تو این مسایل اعتدال داشت ) اونوقت حقیقتو میگه .
اما من فکر می کنم مطمین ترین راه اینه که توپو تو زمین خواستگار بندازین و بگین ایشون اول معیاراشون رو بگن ، اگر واقعا عاطفی باشه به احتمال زیاد ایشون هم دنبال شخص عاطفی هست و تو معیارهای اولشون یه چیزایی بروز میدن . البته صد در صد نیست .
بعد به جای اینکه بگید که من عاطفی هستم ،بهتره بپرسید نظرشون درباره مسایل عاطفی چیست ، تو پاسخ سوالاتش دقت کنید ببینید همون لحظه تو ذهنش پاسخی آماده کرده یا پاسخی داده که قبلا درباره اش فکر کرده یعنی براش مهم بوده .
با سوال در مورد ایده آل های زندگی هم موافق هستم .
خوب یا بد بودن گفتن اینکه عاطفی هستید ، باز به صداقت خواستگار بستگی داره ، به نظرم بعد از اینکه از صداقتش مطمین شدین این قضییه را بگویید ، اگر جلسه اول نگفتین هم ایرادی نداره .
خوشبخت بشین
نقل قول:
نوشته اصلی توسط مصباح الهدی
سلام خانم مصباح الهدی
حرف خاصی نداشتم ، فقط دیدم چون پیشنهاد داده بودین تاپیک بزنم ، اگه یک زمانی تاپیک نزدم ، خواستم بی اعتنایی نشده باشه به پیشنهاد شما ، چون زیاد مثل شما و دوستان، بخاطر گرفتاری کاری، نمیتونم تاپیکم رو مدیریت کنم، گفتم کار بیهوده ای انجام ندم ....
تاپیکهای معرفی شده رو هم خوندم ...
در مورد خودم که ، روال خواستگاری رفتنم رو گفتم ، خانواده در حد 15-30 دقیقه خونه دختر خانم مینشینن ، اگه بلحاظ ظاهر و سطح فرهنگی و اداب و معاشرت خانواده ها ، مثل هم بودیم ، من هم میرم داخل و اگه اجازه بدن کمی با دخترخانم صحبت میکنم ، یعنی تقریبا اون سه جلسه ای که شما ذکر کرده بودید رو من در یک جلسه انجام میدم...
بلحاظ ظاهر هم ، گرچه ادم بصری و خوش سلیقه ای هستم ، ولی بلطف خدا کم پیش میاد خواستگاری دختر خانمی برم و نپسندم ، و اکثرا برای من قابل قبول و زیبا هستند. و خانواده در این حد میرن که چند دقیقه ای دختر خانم رو بی حجاب ببیند ، از نظر مو ، رنگ پوست و دست و پا و... و به نظر من زیاد جالب نیست که یک جلسه کامل زنانه به این موضوع اختصاص داده بشه ، چون ممکنه در دختر خانم اون حس کالا بودن دست بده و حتی اگه جایی بریم که خودم در همون نگاه اول دختر خانم رو اصلا و تحت هیچ شرایطی نپسندم ، باز هم جلسه رو به همون شور و حرارت مدیریت میکنم تا ادامه پیدا کنه که یکزمانی دختر خانم نفهمه که بخاطر ظاهر مورد پسند واقع نشده و ...
در مورد حرف کشیدن از دختر خانم ، که باز هم خواهر و مامانم زیاد در زمینه ریزه کاریها، کاری نمیتونن انجام نمیدن که بفهمن روحیات دخترخانم در چه حد هست و... و در حد کلیات صحبت میکنن و این قسمت روحیات و شخصیت سنجی هم بعهده خودم هست.... مثلا موردی بود که مامانم میگفت قبل از رفتن من بقدری دختر خانم با فیس و افاده اومده نشسته و مثل پرنسس ها سرد و از دماغ فیل افتاده ! برخورد میکرده .. ولی بمحض ورود من به خونشون کلا حال و هواش 180 درجه عوض شده و حتی موقع صحبت هرچی خونوادش صداش میکردن که از اتاق بریم بیرون ، میگفت حالا اشکال نداره ، اگه سوالاتون مونده ادامه بدید... :triumphant:
یک چیزی که برام توی نوشته های شما جالب بود ، این بود که شما ظاهرا موارد زیادی بوده (به نسبت تعداد خواستگارهایی که داشتید) که به جلسات چندم و بیرون رفتن و حتی مشاوره کشیده شده... ولی مثلا من برام خیلی سخته ، که بخوام به جلسات چندم کشیده بشه ، و بعد از اخر بگم نه! بعد دیگه اگه به جایی بکشه که بستنی هم بخوام برم بیرون باهش بخورم بعد از اخر بفهمم بهم نمیخوریم که بقدری عذاب وجدان میگیرم که فکر کنم برای رهایی از این عذاب وجدان نصفی از مهریه ای که قرار بوده توافق کنیم رو بهش بدم :highly_amused: (حتی مواردی هم که در حد یک جلسه حرف میزنیم و جواب منفی میشه عذاب وجدان دارم )
مثلا توی مواردی که بوده ، دو مورد که تناسب بیشتری باهم داشتیم...
یک مورد دختر خانمی بود ، مومن ، با خانواده اصیل ، زیبا ، تحصیلکرده و .. ولی خیلی ثروتمند بودن (با اینکه ثروتمند بودن ولی خیلی متواضع بودن) ، گرچه شرایط اقتصادی خودم به لطف خدا خوب هست ، ولی همیشه دوست داشتم خانمم ، شرایطی که توی خونه پدرش داره ، پایینتر از شرایط زندگی با من باشه .. دوست داشتم خیلی از تجربیات، هیجانات ، تفریحات ، سفرها و.. که توی زندگی متاهلیش تجربه میکنه ، براش بکر باشه...
یا موردی بود که که ایشون هم مومن و مثل شرایط بالا ، ولی ایشون الان شاغل بودن ... رشته تحصیلیشون رو هم دوست داشتن و طوری نبود که مثلا از سر اجبار یا اکراه برن سر کار ... ولی برای اشتغال که پرسیدم گفتن هر چی همسرم بگه ، من همون کار رو میکنم ... که این رو هم خیلی با خودم کلنجار رفتم ، همونطور که قبلا گفتم ، قبلا مخالف کامل با اشتغال بودم والان مثل قبل خیلی صفر و یک نیستم ، ولی باز هم دوست دارم الان بنا رو بزارم بر سرکار نرفتن همسرم تا مدیون طرفم نباشم... بعد وقتی با خودم فکر میکنم که خانمی که تحصیل کرده هست، سرکار میره و از همه مهمتر اینکه شغلی داره که داره به مردم خدمت والایی ارائه میده و از این شغلهایی نیست که بود و نبودش زیاد اهمیتی نداره... وقتی این فکر رو میکنم عذاب وجدان میگیرم که این خانم بخاطر خواسته من از کارش دست بکشه...
و مثلا در هر دو مورد خانواده دختر خانم ها رضایت اولیه به ادامه جلسات داشتن که من نتونستم اون دغدغه ها رو برای خودم رفع کنم...
بعضی از موراد دیگه هم که کلا مورد پسند نبودن که در این چند هفته اخیر مثلا...
یا کلا اصلا نتونستم ارتباط فکری و کلامی با دختر خانم برقرار کنم و با اینکه دنبال دخترخانمی هستم که 4-5 سال از خودم کوچکتر باشه ، ولی مثلا کلا توی یک عالم دیگه ای بودن... من مثلا ازشون در مورد اهداف و دورنمای زندگی و مسائل کلان و اساسی سوال میکردم.. بعد مثلا اونها انتظار داشتن من از رنگ مورد علاقه و خواننده محبوبشون ! سوال کنم :loyal:
یا مثلا مورادی بوده که وقتی خانواده رفتن ، خونشون کثیف بوده یا مثلا بوی بدی میداده دیگه کار به من نرسیده..
یا مثلا دختر خانم نسبت به حجابشون سهل انگار بوده با اینک برچسب مومن بودن رو هم داشتن...
یا مثلا دختر خانمی پسندیده شد ، ولی خیلی سختگیر بودن و باید برای صحبت من با دخترشون ، پدرشون قبلش با من در محیط خارج منزل صحبت میکردن که بخاطر این سخت گیری ها جواب منفی دادیم ، که وقتی ما جواب منفی دادیم ، اونها از موضعشون کوتاه اومدن .. ولی در هر صورت منتفی کردیم... اگر دختر خوب توی جامعه کمه ، پسر خوب هم کمه ، دیگه نمیدونم چرا بعضی خانواده ها اینقدر باید نازشون رو بخری و کار رو سخت میکنن .. یک معامله پایاپای هست دیگه...
و موارد دیگه...
------------
اما بخاطر اینکه پست من بی ربط به تاپیک شما نباشه ، نکته ای که اقا مهدی اشاره کردن نکته مهمی هست ... این کار شما درست نیست که خودتون رو کامل در همون ابتدا معرفی شخصیتی میکنید و خودتون رو کامل رو میکنید ، چون اینطور اگه طرف، شما رو خواسته باشه ، خودش رو طوری نشون میده که مطابق روحیات شما باشه. سعی کنید تخلیه اطلاعاتی کنید تا اینکه خودتون خودتون رو تخلیه کنید ... میتونید از یک سری سوالات کلی هم استفاده کنید مثلا: " اقای فلانی شما رو اطرافیانتون به چه خصوصیات و صفاتی میشناسن ، یا اینکه ، مثلا بپرسید ، خودتون خودتون رو به چه صفاتی میشناسید" وقتی این سوالات اینگونه رو بپرسید ، پررنگ ترین صفات طرف برای شما رو میشه ، حالا کار به این قسمتش نداریم که طرف در این مرحله راست میگه یا دروغ ، ببینید اون ملاکهای شما توی خصوصیاتی که میگه هست یا خیر... بعد اگه بود از ازمونهای راستی سنجی استفاده کنید.
خوبه اولش گفتم حرف خاصی ندارم :02.47-tranquillity:
سلام آقای محمد93
من چون مسائل را تجزیه تحلیل می کنم به نظر می رسه که خیلی تو اون مساله تجربه داشتم.درصورتی که این طوریا هم نیست.ممکنه یکی دوبار یک چیزی را تجربه کنم ولی کلی مطلب ازش یاد بگیرم.
در مورد خواستگاری هم همین طور.البته مشورت هایی که شما دیدین به آقایون می دادم خب بخشیش مربوط به تجربه هام برای خواستگاری برادرهام بوده.همشو که خودم تنهایی تجربه نکردم!!! تازه تجربه های این سایت هم بوده.
4 تا از خواستگارام بیشتر به جلسه دوم به بعدنکشیده. بین آنها با دو تا از خواستگارام بیشتر بیرون نرفتم.بقیه جلسه اول یا من نخواستم یا آنها.یا هردو.
من هم تو خواستگاری خیلی خسته شدم هرچند که در کل صبورم ولی همین چندوقت پیش حس می کردم صبرم لبریز شده و دیگه نمی تونم فکر کنم.جدی جدی اومده بودم که معیار ایمان را تعدیل کنم .
یک موردی هم بود که اینجا نگفتم هم اینکه خواستم بی طرفانه راجع به معیار ایمان بشنوم و هم اینکه اگر می گفتم همه بهم می گفتن که نباید رد کنی!!
این نکته که شما و آقا مهدی ذکر کردین کاملا درسته که باید تخلیه اطلاعات کنم.
این سوالاتی که گفتین را اتفاقا می پرسم اما با جوابهای درستی مواجه نمی شم.اغلب متوجه سوالات من نمی شن.یعنی انگار در مورد ازدواج فکری نکرده اند تا جوابی بدهند.باور کنید از روی غرور و... نمی گم.واقعی می گم.خودم هم باورم نمیشه که یکی بیاد خواستگاری و هنوز مثلا ندونه چرا می خواد ازدواج کنه و زندگی ایده آلش چیه و...
من در مقابل سوالام با یک چیز مواجه می شم: شما خیلی کلی می پرسید.منم مجبور می شم جزئی ترش کنم.مثلا عواطف چه جایگاهی در زندگی ایده آلتون داره و...
باور کنید اصلا تو ذهنم این نیست که مثلا بخواد جواب خاصی بده یا قلنبه سلنبه صحبت کنه.ولی در این حد که ببینم قبلا یه فکری کرده باشه هم خوبه.آدم تا خودش را نشناسه نمی تونه برای خودش همسر مناسب انتخاب کنه.ولی آنها حتی نمی دونن که مثلا عاطفین یا نه.یا دوست دارن خانومشون عاطفی باشه یا نه.
من که دیگه از خیر جواب دادن درست و حسابی گذشتم و فقط کلیات مدنظرمه.که همین هم خودش کلیه.
البته بگم خواستگاری که خوب سوال می پرسید و خوب جواب می داد هم داشتم.(که این به تنهایی برای من که مثبت منظور نمیشه)
راجع به بحث اشتغال همسرتون به نظرم اون موردی که گفت هرچی همسرم در این رابطه بگه؛خیلی دختر خوبی بوده.چون چنین چیزی از زبان دختران امروزی واقعا کمه!!!
من خودم اعتراف می کنم که نمی تونم همچین جمله ای را بگم!!!(شاید بعدا در عمل انجام بدم.ولی تو خواستگاری نمی گم که بعدا یک چیزی دست آقا داده باشم.بعدا هم نمی دونم )ولی اون دختر تونسته!!! اگر با صداقت گفته باشه واقعا تحسینش می کنم.
در کل شما به نکته خوبی تو راهنماییهاتون به من اشاره کردین: انعطاف
بعدا ممکنه شرایطی پیش بیاد که به شغل خانومتون نیاز باشه .یا شاید هم نباشه.خب این خانوم انعطاف داشتند بین دو موضوع! ولی مثلا دختری که کلا نمی تونه شغل داشته باشه نمی تونه انعطافی بین دو موضوع داشته باشه.چون اصلا دو تا موضوع برای او مطرح نیست .
اگه خواستین پست 81 از تاپیک آیا من در ازدواج سخت گیرم؟(چقدر از معیارهام باید کوتاه بیام؟) را هم بخونید فکر کنم بد نباشه.
ثروتمند بودن هم دلیل خوبی برای رد کردن نیست.البته راستش من از تجمل گرایی زیاد بدم میاد.اگر شما هم از تجمل گرایی بدتون میاد و صاف و ساده بیشتر می پسندین این را باید چک می کردین.
مثلا من خودم ثروتمند ترین دختر دنیا هم باشم دلم می خواد تو مسافرت کنار جاده چادر بزنیم و سفره بندازیم و غذا بخوریم.نه اینکه بریم بهترین رستوران یا بهترین هتل و....یا مثلا خونه خودمون با اینکه قدیمیه ولی به همه خونه های لوکس ترجیح می دم.حیاطش را.زیرزمینش را. باغچه اش را.(حتی پدرم این طورن که ما عوضش نمی کنیم.)
تجمل گرایی با ثروت تفاوت داره.دیدم دخترای با خانواده متوسط ولی واقعا تجمل گرا!!! به نظرم از این نظر هم سوال طرح کنید.
نمی دونم این جمعبندیه یا نه ولی می خوام بگم درنهایت به این راهکار از آقایمحمد 6599رسیدم:
(در آخر بگم من هرچی ازدواج موفق اطرافم دیدم علاوه بر این تحلیلهای منطقی و عاقلانه و کاملا بجا و درست، توکل بخدا و توسل به ائمه بوده هرچه هم تلاش کنیم ازدواج هندوانه دربسته است رمز موفقیت توکل و توسل است شک نکیند.)
به خدا هم گفتم دیگه کاری ندارم.و حتی یک ذره هم خودم را موثر نمی بینم.انگار خدا این همه مدت داشت به من می گفت:فکر نکن تو کاره ای هستی و مثلا باهوشی و خودت انتخاب می کنی و... من اگر نخوام هیچی ازت برنمیاد.واقعا اینو حس کردم!!!
واقعا اگه اینو برای خودم تجربه نمی کردم و از خارج به شخصی مثل خودم نگاه می کردم می گفتم مگه میشه یکی این همه آدم بیاد ولی هیچ کسی جور نشه؟!!! مگه میشه؟!!! اما شده.چون خدا نخواسته.
دیروز نوبت من توی تاپیک چهل شب دعای صبوری جان بود.
منم دیشب تو صحبتم به خدا گفتم دیگه از همه چیز قطع امید کردم.حتی از تاپیک زدن تو همدردی.حتی مطالعه برای انتخاب همسر.از همه چی همه چی قطع امید کردم.واقعا از ته دلم به این موضوع رسیدم.نه زبانی. به خدا گفتم که دیگه خسته شدم.دیگه نمی دونم خدا دلش به رحم اومده یا نه.حرف منو قبول کرده یا نه. منم دیگه اعصابم را خورد نمی کنم.چون به خودش سپردم؛دلیلی نمی بینم که برای این موضوع نگران باشم.دیگه حواسم را به درسم می دم.هر چی خدا خواست همون بشه.
می خواستم یه جمع بندی کامل بنویسم برای ایمان و سایر مسائل .اتفاقا خیلی چیزها هم تو پستهای دوستان بود که می خواستم بنویسم.ولی نوشتنش فقط اشک منو درمیاره. چون همچین کسی پیدا نمیشه.
پست43 آقای کامران 2007 که واقعیت تلخی درش هست.ولی حقیقت داره.
،پس در این سرمایه گذاری، موارد متعدد را باید در نظر گرفت. بدترین حالت ممکن این خواهد بود که فردی را به امید اخلاق و ایمان انتخاب کنی و زیر یک سقف متوجه شوی، او اینها را هم ندارد، آنوقت اگر فقط همین‌ها را در نظر گرفته باشی، دیگر هیچ چیزی نداری که دلت را با آن خوش کنی و برای ادامه آن زندگی تلاش کنی. در چنین وضعیتی، احساس یک بازنده را خواهی داشت که سر میز قمار همه زندگی اش را باخته است.
با این تفاسیر دیدم خودم هیچ کاره ام.خدا همه کاره است.پس دیگه چیزی ندارم بنویسم.
از تمام کسانی که وقتشون را بی منت برای من گذاشتند صمیمانه متشکرم :72::72::72:
یا علی
سلام،:72:نقل قول:
نوشته اصلی توسط مصباح الهدی
من سوالات زیر را پیشنهاد می‌دهم،
-----
۱- به اعتقاد شما رابطه عاطفی بین یک زن با شوهر چگونه باید باشد؟ از چه نوع از رابطه‌ای لذت میبرید و برایتان لذت بخش و حتی خاطره انگیز خواهد بود؟ انتظارات شما در این مورد چگونه است؟
۲- توصیف شما از زندگی مشترک چیست؟ لطفا یک روز از زندگی مشترک ایده‌آل خود با همسرتان را برایم شرح دهید؟ در این روز از صبح که بیدار میشوید، همسر شما چه می‌کند؟ شما چه کاری انجام می‌دهید؟ چه چیزی این روز را برای شما منحصر به فرد و خاطره انگیز می‌کند؟
----
دقت داشته باشین که در هیچ یک از این سوالات، هیچگونه راهنمایی جزئی و اصطلاحا جهت دهی ندشته باشید. لزومی ندارد که دست خود را با گفتن اینکه عاطفی هستید برای خواستگار باز کنید. به هر حال، در عین حال که امیدوارم این سوال‌ها برایتان مفید باشند، دوست دارم این موضوع را هم گوشزد کنم که این سوالات صرفا شناختی سطحی از نگرش طرف مقابل به شما میدهند، که برای بررسی اولیهٔ خوب هستند. اما برای بررسی عمیق، به هیچ عنوان کافی نیستند. چرا که، همانطور که قبلاً هم اشاره داشتم، متأسفانه اکثر ما رویا بافی، شعار دادن، و قشنگ حرف زدن را خوب آموخته ایم اما در عمل...
برای شناخت بهتر و عمیق‌تر، اگر رابطه تان به مراحل جدی تری رسید، با فرد مورد نظر به مشاوره خانواده مراجعه کنید، تست شخصیت بدهید و از مشاور بخواهید که این مورد و میزان سنخیت شما را با هم به دقت بررسی کند.
موفق و خوشبخت باشید،:72:
کامران
با سلام
تاپیک از ظرفیت مجاز عبور کرده . لطفاً از نظرات داده شده و راهنمایی های کاربردی یک جمع بندی داشته باش تا تاپیک برای قفل شدن آماده شود . در صورت نیاز به راهنمایی بیشتر لطفاض تاپیک جدید باز کن
موفق باشی
سلامنقل قول:
نوشته اصلی توسط محمد 93
این نکته درستی است اما نه برای همه موارد.
در مورد بنده کاملا برعکس بود. بنده تا آنجایی که ممکن بود فضای موجود و برنامه خود برای آینده را گفتم چرا که در شرایطی مثل شرایط من یک شخص دیگر می خواهد وارد یک فضای زندگی شود که این فضا تا حد زیادی شکل گرفته است. شرایطی که سختی هایی خاص خود را دارد. بنابراین کسی که این شرایط را می پذیرد بعدا کمتر می تواند نسبت به عدم آگاهی از شرایط شکایت بکند.
البته این درصورتی است که در ابتدا بدانید که شخص مقابل شما دلبستگی که موثر بر عقلانیت باشد پیدا نکرده است و ملاک های شما را داراست اما نسبت به آینده چندان برنامه دقیق و مدونی را ندارد.
مثلا در رابطه با شخصی چون سرکار خانم مصباح الهدی نمی توان از این شیوه استفاده کرد.
یا مولا علی علیه السلام
خانم مصباح یه جا خوندم سقف جلسات خواستگاری شما از نظر پدرتون 3 تا نهایتا 6 جلسه است
من چون افرادی می شناسم مذهبی و (اخوند) خانواده (دختر )معمولا می گن تعداد جلسات ما حداقل بین 10 تا 20 جلسه باشه برا شناخت بیشتر پسر
و افرادی می شناسم که با تعصب(نه با غیرت) ولی زمانی که خانواده پسر می گن باید تعداد جلسات بیشتر باشه خانواده دختر می گن غیرت ما اجازه نمی ده در حالی که ممکنه دخترشون قبلا دوست از جنس مخالف داشته باشه و خانواده هم از این موضوع با خبر باشه و این مسئله رو پنهان و توجیح درون خانوادگی بکنه-----البته کسی ناراحت نشه ولی من که حاضر نیستم پدرخانمم همچین ادمی باشه و مانع اشنایی و ازدواج سنتی(چه بسا دختر و پسرهایی زیادی به خاطر همین بهانه و محدودیت خانواده هایشان دست به دوستی با جنس مخالف زده و لطمات زیادی رو ببینن )
طبق تعاریف ازدواج مذهبی باید قبل ازدواج شناخت کاملی انجام بشه تحت نظارت خانواده ها
برای مثال اگر شما در طی 6 جلسه نتوانستید پسر مورد نظر رو بشناسید ندونید اهل مواد مخدر مشروب یا دوستی با جنس مخالفه ایا بعد عقد فهمیدن این مسائل چقدر دردناک خواهد بود مخصوصا هیچ بسری نمیاد بگه ببخشید خانم من اعتیاد به فیلمهای ... و رابطه با دوست دختر هایم یا پارتی شبانه دارم و تنها راه شناخت دقت و توجه به پرسش های اقا پسر و نحوه دید ایشئن به زندگی و سوال درباره تمام مسائل پیرامون زندگی که فکر نکنم با 6 جلسه به نتیجه قابل اعتمادی برسین
و این رو هم بگم بیشتر پسرهای مذهبی(واقعا مذهبی به تمام معنا که می شه انتظار داشت) براشون مهمه که به شناخت کامل قبل ازدواج برسن چه بسا با پیشرفت علم و تکنولوژی و ارتباطات گسترده این پسرها در دانشگاه و چشم گوش باز کردن و دیدن مسائل موجود در پیرامون باعث شده پسران پاک جامعه از موقعیت های کنونی بترسند و بیشتر از خانواده دختر و خود دختر در ازدواج خود وسواس به خرج بدهند که این کاملا طبیعی و معقول
و من برای چنین افراد مذهبی توصیه می کنم که برای ازدواج موفق تعداد جلسات را بالا ببرن حداقل 10 تا 20 جلسه سوالات خود را پیرامون روحیات سلیقه طرز تفکر فرد مقابل باشد و به راحتی تسلیم بعضی مسائل نشوند چه بسا تعداد جلسات اشنایی و گفت گو قبل عقد و تحقیق ازطلاق در عقد به خاطر شناخت روحیات اخلاق و حتی گذشته بهتر است
سلام جناب rankنه من هیچ جا نگفتم که از نظر پدرم باید فقط تا 6 جلسه صحبت کنیم!!!
اگر منظورتون اون پستیه که پیشنهادم در مورد روند خواستگاریه و 6 جلسه اول را توضیح دادم دلیل بر این نمیشه که دیگه نباید بیشتر صحبت کرد.اون 6 جلسه برای مثال بود و همون جا ذکر هم کرده بودم اگر نیاز به جلسات بیشتر بود می تونید ادامه بدین:اینجا: #7
هر چند که من معتقدم بهتره آدم وقتی یه چیزی را می دونه که احتمال زیاد می ده که بعدا به مشکل برمی خوره بهتره همون اوایل تکلیفش را مشخص کنه و اگر جوابش منفیه زودتر بگه و طرف مقابل را الکی به زحمت نیندازه! یا موجب دلبستگی کسی نشه.که به نظرم خیلی از موارد تو همون 6 جلسه مشخص می شه.مثلا طرف 4 تا 5 جلسه گذشته هنوز به دلش ننشسته.خوب این مشخصه که باید جواب منفی را بده و دیگه درست نمیشه و اگر الکی جلسات را زیاد کنه و فرقی نداره.پس نباید به امید به دل نشستن جلسات را کش داد.چون ممکنه طرف مقابل دلبسته بشه.اونم بی خود و باامید.همه هم که نیومدن همدردی تا بدنند نباید تا عقد خونده نشده قطعی فکر کرد و احتمال هرچیز را داد!
اما سایر مسائل که نیاز به گذر زمان هست بله نیازمند ارتباطات بیشتر هست و دوران آشنایی.که من تا حالا فعلا به مراحل بیشتر از این نیاز نداشتم خدا را شکر.
ولی می دونم پدرم منعطفه.اگر بخوام و باهاشون صحبت کنم و نیاز داشته باشم که بیشتر آشنا بشم حتما و حتما اجازه می دن. از تحقیق و... هم کم نمی ذارن. تازه شاید پدرم از نظر انتخاب از من سخت گیر تر بشن! هیچ وقت منو اجبار نمی کنند با فلان کس ازدواج کن.فقط نظرشون را می گن و من هم همیشه خودم تصمیم گرفتم.و با اینکه گاهی نظرم مخالف نظر بابام بوده جواب منفی خودم را گفتم.بیشتر همون جلسه اول.
ولی روی اینکه با کسی ازدواج نکنم نظر می دن! و براشون مهمه.منم در اون صورت جلسات را ادامه نمی دم.چون دوست دارم پدرم هم رضایت قلبی داشته باشن.
ازدواج هایی که دعای پدر و مادر پشتشون هست گاهی با شکست مواجه می شه.دیگه چه برسه به ازدواج هایی که دعای قلبی پدر و مادر پشتش نباشه!!!
مصباح جان
تاپیکت از حد مجاز عبور کرده و نیاز هست پست جمع بندی ارسال کنی و آماده اش کنی برای خاتمه یافتن
ضمناً زیاد زوم کرده ای روی معیارها گاهی باید رها شد و ..... خود همین پرداختن زیاد و زوم کردن ، سخت گیری هست .
مصباح جان در پایان لازم میدونم بگم
که هرچیزی یه کلی داره که اصالت بااون هست اگه بری تو بحر یک یک جزییات از خود اصل و کل غافل میشی همیشه تاپیکاتو میبینم یاد این قضیه میافتم
انسان رو نمیشه تجزیه کرد به جز ها و معیارها
در حدی لازمه بدونیم کیو میخاییم اما قرار نیست خدا دقیقا بیاد و یکی مطابق پست ها بسازه و بفرسته
گاهی با کسی ازدواج میکنیم که فکرشو نمیکردم درحالی که ما دنبال شخصیت دیگه ای میگشتیم
و اینطور نیست که حتما ما با یک نوع شخصیت بتونیم سازگار باشیم با ادمای مختلفی میشه خوشبخت بود مهم اصل مطلبه که بجا باید باشه
از این همه جزبینی بیا بیرون دختر خوب.
روابط انسانی انقدر پیش فرض و دست ساخت نیست انعطاف بده به معیارهات به افکارت:72:
سلام فرشته مهربان عزیزتاپیک را لطفا قفل کنید.(ببخشید دیر اطلاع دادم.اولش مدتی نبودم.بعدش هم دیدم دیگه حرفی ندارم بزنم و کسی هم پستی نذاشته بود فکر کردم دیگه این تاپیک بالا نمیاد و لازم نیست پستی بذارم)
البته من در پست 58 در مورد عواطف و در پست 62 در مورد ایمان جمع بندی خود را کرده ام.و اشاره هم کردم که جمع بندی کردم.و دیگه برام این موضوع مهم نیست و همه اش را به خدا سپرده ام.و دیگه درگیری ذهنی ندارم. و حرفی هم نداشتم(ذکر کردم)
و در یک جایی (البته فقط بخشی از ذهنم)متوجه شدم من دارم برای یه کس دیگه که هنوز ندیدم خودم را الکی پایین میارم و عواطفم را می خوام کم کنم. حتی داشتم ایمان را پایین میاوردم. ولی الان دیگه می خوام همون راه درست را برم. همون استعدادهایی که خدا بهم داده را به کار بگیرم. مثلا تو ذهنم دیگه انگیزه برای ادامه تحصیل نداشتم.در صورتی که علاقه و استعدادش را دارم. ولی الان دیگه می خوام بدون اینکه فکر کنم یکی دیگه که هنوز ندیدمش چه جوری فکر می کنه یا تحصیلاتش ممکنه پایین تر باشه و موافقه یا نه به راه خودم ادامه بدم.
یا دیگه می خواستم ایمانم را حتی کم کنم(تو ذهنم متاسفانه این بود و می خواستم حتی یکی را بپذیرم) ولی الان اتفاقا دارم روی ایمانم کار می کنم. مثلا تو این تاپیک بعضی دوستان گفته بودند ایمان به نماز نیست و من الان دقیقا دارم روی نماز مطالعه می کنم تا ببینم اصلا چرا باید نماز بخوانیم و چه جوری می تونم یه نماز خوب و واقعی بخونم. فعلا خیلی کم موفق شدم ولی راهم را ادامه می دم.تا حداقل نمازم را درست و واقعی کنم.
من راه درست را می رم.خودم را هم نمی تونم تغییر اساسی بدم.من خودم را همین جوری که هستم دوست دارم! (اگه خودخواهی نباشه). و می خوام بهتر بشم. نه اینکه ازدواج ،خواستگار و....باعث بشه بدتر بشم.
همسر آینده من هم باید همین خود من را دوست داشته باشه با تمام خصوصیات روحی و... که دارم. و البته خصوصیاتم را در چارچوب منطق قرار می دم مطابق با اولویت بندی زندگی مشترک.
از تمام عزیزان هم بی نهایت سپاسگزارم :72::72::72:
- - - Updated - - -
نقل قول:
نوشته اصلی توسط فرشته اردیبهشت
فرشته جان :72:
شما درست می گین.ولی من در مورد خواستگارام تو بحر جزئیات نرفتم!!!همین کلیاتمد نظم بوده و هست و همین طور به دل نشستن.
تو همین کلیات هم کسی به من نخورده دیگه چه برسه به جزئیات!!!
ولی خب طبیعیه که برای همین کلیات هم باید یه سری سوال جزئی پرسید دیگه.و گرنه همه می گن مثلا ما عاطفی هستیم.خوب این خیلی کلیه. یا همه می گن ما باایمانیم.خوب این هم کلیه.مثلا باید دید میزان پایبندی به احکام و... چقدره یا هرکدوم چه طور فکر می کنند و طرز فکر و... مهمه واقعا!اگر جزئیات را هم نپرسیم که دیگه دوران آشنایی و ...مطرح نیست. دیگه شناخت مطرح نیست.
در صورتی که من اصلا نمی تونم بدون شناخت از کسی باهاش ازدواج کنم! ولی می دونم که برخلاف اینکه شما ها فکر می کنید خیلی به جزئیات بها می دم تو خواستگارام بها نمی دم.همون کلیاتی که گفتم بهم نخوردن.
ولی اینجا برای اینکه مسائل روشن بشه آنچه که تو ذهنم بود را سعی کردم جزئی تر بگم تا دوستان بیشتر منو بفهمن.و چون راحت می تونم افکارم را بیان کنم و بنویسم گاهی این نتیجه حاصل میشه که من خیلی جزئی نگرم!
و خب من دیگه نمی تونم بیشتر کوتاه بیام. تازه دیدی که بعضی ها بهم معیار هم دادن که این ها را هم باید در نظر داشته باشی!!! :دی
راستش من به قسمت هم دیگه اعتقاد پیدا کردم!
نقل قول:
نوشته اصلی توسط محمد 93
اصلا بحث مچ گیری و تو بلد نیستی و زرنگ بازی نیست ما این حرفارو نداریم با مصباح جان استادن
بهرحال اینجا دیگه جای بحث نیست
منظورم این بود خیلی مصباح تو بحرش نره و پاورقیارو نخونه اخه همشو که سوال نمیدن
من که مثل شما نبودم تشخیص میدادم و خودم جای معلم میذاشتم که کدوم قسمت به نظر مهم میاد و اونو میخوندم 20 میشدم و پاورقیا کمتر میشدن تازه گاهی کل یه فصلو حذف میکردم
باید با انعطاف پذیری قسمتای مهمو بگیریم و انرژیمون برا حاشیه به هدر نره.
بله :18:
منم با نظر فرشته موافقم. البته تاپیک که به نتیجه رسیده و تموم شده. اما به هر حال فکر می کنم مصباح الهدی جان همه ی این اطلاعاتی که جمع کردی خیلی هم خوب بوده. حالا اگه فکر می کنی سوال دیگه ای راجع به این چیزا مثلا معیارا برات نمونده می تونی یه کمی به فکرت در این مورد استراحت بدی. اینطوری خود به خود از جزییات دور میشی و کلیات برات می مونه. یه جورایی شاید از این موضوع فاصله بگیری ببینی جواب ها برات میان. جزییات کم میشه توی ذهنت اگه خیلی پیشو نگیری و همه ی این چیزایی که می دونی و نظراتی که دیگران بهت دادن تا حالا همه اش با هم انسجام پیدا می کنن. یه پیوستاری قابل فهم و کلی پیدا می کنن و می تونی یه کل یه چیزی که خیلی هم توش جزییات نباشه بعد از اینهمه بحث و گفتگو توی ذهنت پیدا کنی با کمی دوری از این مباحث. در مجموع تاپیک هاتو خوب اداره کردی و فکر می کنم به نتایجی که مد نظرت بود رسیدی. و امیدوارم انتخاب خوبی داشته باشی و موفق باشی. البته هر کسی که باهات ازدواج کنه حتما خوشبخت می شه با اینهمه خوبی و لطف که داری. موفق باشی.
بانو مصباح سلام
بابت مشکلتون هم باید بگم زیاد حساسیت به خرج ندین بیشتر رو معیار های اصلی تکیه کنید واینکه باید با یک یا دو مورد در فرعیات با خاستگارتون کنر بیاین
موفق باشید
خانومی من تاپیکتو خوندم
عزیزم.شما سخت گیر نیستی
از نظر من ادم اول باید خودشو بشناسه عمیقا و اینو در حرفات فهمیدم تقریبا به مرحله خودشناسی رسیدی.حالا خودشناسی یعنی چی؟ معیارهایی که خودت میپسندی و با رفتارها و ویژگیهای تو کاملا هماهنگ هست
شما اول باید روی کاغذ ۱۰ ویژگیه رفتاری که برات خیلی مهمه رو بنویسید و مهم نیست این ویژگیها بد هست یا خوب که باید طرف مقابلت داشته باشه
اگر از این ۱۰ ویژگی ۸ تارو طرفت داشت پس بحث همانندی با شما میاد وسط.
مثلا شما دوست دارید عمیقا طرفتون مث شما رعایت نکات احساسی رو بکنه و این اصلا عیب نیست بلکه ایده ال شماست و مطمعنا کسانی هستند که دارای همچین خصلتی هستند یا دوست دارید یا معیارتون پول هست بدین معنا طرف مقابل باید حداقل شرایط مالی مثل فراهم کردن مسکن و نداشتن بدهی و غیره رو داشته باشه و گرنه شما خودتو میشناسی که نمیتونی یا ظرفیت تحمل کردن انرا نداری پس بهتره اینکارو نکنی.ازدواج امروزه هدف نیست و تنهایی هم بد نیست.مهم اینکه ازدواج موفق داشته باشی.شما به هیچ عنوان نباید از ویژگیهایی که براتون مهم هست که شریک زندگیتون داشته باشه کوتاه بیایید از ترس اینکه دیر ازدواج کنید یا همه بگویند سختگیرید چون ازدواج نکردن خیلی خیلی بهتر از ازدواج نا موفق هست.ولی در کل باید پیش مشاور خبره برید و چک کنید حالتوسواس هم ندارید و مطمعن بشید.
در پایان جمله ای ادبی در جایی خواندم گفتم شاید برای سایرین هم مفید باشد:
"ما نه برای یافتن فردی کامل، بلکه برای دیدن کامل یک فرد ناکامل عاشق می شویم."
سام کیندر کل نتیجه من از این تاپیک این می شود که نباید بیش از حد سخت گیری کنیم. و باید به یک نسبت معقولی از معیارها بسنده نماییم.
از همگی سپاسگزارم.