نمایش نسخه قابل چاپ
همسرتون یا میخواد شمارو بترسونه یا نمیدونه چه تصمیمی بگیره درمقابل رفتار شما ، کمتر خانونی هس که از جدایی خوشش بیاد ،شما ببین کجاها و سر چه موضوعاتی نظرشونو نادیده گرفتید یا بهشون بی تفاوت بودید، ممکن نیس فقط بخاطر یه هول دادن کوچیک باشه ، دلخوریهایی هس که تو این مدت تل انبار شده و یه دفعه بروزش داده .
باهش صحبت کنید ، بپرسید من کجاها اشتباه کردم ، بهم بگو تا خودمو اصلاح کنم...
خوندن این مقاله هم خالی از لطف نیسhttp://www.hamdardi.net/thread-35816.html
سلام. الان دیگه میدونم که کجاها اشکال داشتم و کجاها آزارش دادم. ولی دیگه فرصتی بهم نمیده. خیلی تلاش کردم که باهاش صحبت کنم.
دیگه کار از کار گذشته انگار. نامزدم دیگه نمیخواد که منو بپذیره. منم دیگه نمیخوام که بیشتر از این اذیت بشه. حیف که زودتر حواسم نبود و از دستش دادم. دیگه میخوام با این موضوع کنار بیام.
دیگه شورشو بقران در اوردند فقط میگی زندگی شده بازی ادم چ غلطی میکنه داماد میشه
میفهمم دوست عزیز چی میگی کاملا درکت میکنم اینا فکر میکنن جدا شن شاهزاده سوار بر اسب سفید میاد میگرنشون
با احساسات یک جوون وزندگیشو ابروش بازی میکنن
نگفتید چندسالتونه و خانمتون چندسالشه؟؟؟
یعن چی که دیگه از دستش دادید؟ یعنی چند روز طلاق گرفت؟ ..........نقل قول:
نوشته اصلی توسط Confuseed
اولا وقتی شما نمیدونید مشکل همسرتون با شما چیه چرا بی جا معذرت خواهی میکنید؟
ولی اینو میدونم نه زنها اونجورین که روی چیز الکی قهر کنن و بعد بگن طلاق ، نه مردا اونجوری که همینجوری بدون اینکه بدونن خانمشون چرا قهر کرده واسه دل اون برن ناز کشی.
دوم اینکه چو ن خودشون با شما حرف نمیزنن بهتره خانواده اش ردر جریان مشکلتن تصمیمی که دخترشون گرفتن قرار بدین تا از طریق اونا هم به اصل مشکل پی ببرید و هم راه حلش
نقل قول:
نوشته اصلی توسط Confuseed
سلام برادر گرامی
چقدر زود ناامید می شید.شما باید یک مرد محکمی باشید! خانم ها از مرد ضعیف خوششون نمیاد.از مردی که زود کوتاه میاد بدشون میاد. در مقابل یه قهر زود کوتاه نیاید و زود به این قهرش راضی نشید. راه های دیگر را امتحان کنید.
با شما صحبت نمی کنه خب چرا حرفهایتان را از طریق نامه به ایشون نمی زنید؟
چرا ازش نمی خواهید که او هم حرف هایش را برای شما بنویسد؟نامه خوبیش اینه که مجبور میشه همه حرفهای شما را بخونه و فرصت داره روش فکر کنه! و این خیلی خوبه.
اما تو صحبت کردن ممکنه رو حرفاتون فکر نکنه و زود بخواد جواب بده و زود قضاوت کنه...
به نظرم یه نامه محبت آمیز بنویسید و نامه طوری باشه که آخرش برگشت و برنگشتن به اختیار خودش باشه.نه اینکه فکر کنه می تونه خیلی هم ناز کنه. منظورم اینه که یه ذره هم بترسه شما را از دست بده.
به نظر من تاپیک زیر و لینکهای معرفی شده در آن می تونه به شما کمک کنه:
حتما به ما اطلاع بدین.
یه مشکل کوچیک را الکی الکی بزرگش نکنید. مطمئنم چیزی نیست و درست میشه.
منتظریم.
موفق باشید :72:
آقای عزیز فکر نمیکنید همسرتون شاید هم بیشتر به خاطر همین زود کوتاه اومدن و ضعف شما و اینکه نمیتونه بهتون به عنوان یه مرد قوی تکیه کنه هم ناراحت باشه؟ چرا اینقدر اعتماد به نفستون پایینه؟ چرا فکر میکنید شاید کاری کردید که همسرتون ناراحته و این شمایید که باید پا پیش بذارید برای آشتی؟ نمیگم نه ولی همیشه هم خوب نیست.
نمیدونم شاید هم کر کردید و نمیخواید بگید.
دوست عزیز فکر کنم گفته بودید یه ساله که ازدواج کردید. الان میگید نامزدتون میخواد جدا شه!!!!!!
خیلی وقتا خانما یه حرفی میزنن ولی اصلاً منظورشون اون نیست که میگن. الان که خانمتون میگه میخوام جدا شم میخواد شما رو محک بزنه ببینه چقدر دوستش دارید. اگه واقعاً عاشقش هستید، اینقدر منفعلانه برخورد نکنید. همه چی رو به هم بریزید و بگید من تو رو میخوام طلاق هم نمیدم. چون دوستت دارم.
یه خانمی با همسرش دعواش شده بود. خانمه وسط دعوا بلند شد که خونه رو ترک کنه ولی اصلاً هدفش واقعاً ترک کردن خونه نبود. میخواست بدونه چقدر واسه همسرش مهمه، و متاسفانه اون آقا با اینکه خیلی همسرش رو دوست داشت ولی با اقدام منفعلانه اش جلوی خانمش رو نگرفت. اونم رفت و اوضاع خیلی بد و خراب شد. موضوعی که خیلی سطحی بود بیخ پیدا کرد.
خواهش میکنم یه بار هم که شده، مردونه، با صلابت، جدی و به قول معروف "زعفرونی" برید جلو و بگید دوستش دارید و حاضر نیستید از دستش بدید. هرکاری هم لازم باشه واسه درست کردن ماجرا میکنید.
سلام. ممنون بابت پاسختون. یک هفته پیش گفت که میخواد جدا بشه. تو این هفته من باهاش صحبت کردم. ولی همونطور که گفتم روی تصمیمش ایستاده. وقتیکه رفتم باهاش صحبت کردم گریه میکرد و اذیت میشد. کلا دختر حساسی هست و روحیش خراب میشه و استرس میگیره. بخاطره همین زیاد پیشش نرفتم تا بیشتر اذیت نشه. بهم میگه که با این قضیه کنار بیام و اون تصمیمشو گرفته. میگه ٣ هفته روش فکر کرده. میگه فکر عواقب این کار رو هم کرده. اگه من باز ادامه بدم بیشتر اذیت میشه. وگر نه که من تا ابد ادامه میدادم تا رضایتشو بدست بیارم. دلم نمیاد عذاب بکشه. حالا شما اسمشو میتونین بزارین ضعف یا محکم نبودن. ولی من نمیتونم اشکشو و استرس و ناراهاتیشو ببینم.
راستشو بخواین نمیدونم چیکار کنم. حسابی سر در گم هستم. حتی نمیخواد که به خانواده ها هم بگیم چون اونا که باهاش صحبت کنن باز حال همسرم بد میشه. ولی به دو تا از دوستامون گفتیم.
تاجایی که امکان داره حل کنید اگرنه باید با خانواده هماهنگ شه یا میخای یک مشاوره برو قبل هرکاری
نقل قول:
نوشته اصلی توسط Confuseed
من عذر میخوام اگه تند نوشتم ولی واقعا حرصم میگیره میبینم توی همین تالار یکی هر نوع مشکل توی زندگیش داره که فقط داشتن یدونه از اونا دلیل خوبی برای طلاق هست ولی با چنگ و دندون میجنگه تا زندگیش حفظ بشه و آخرین راه رو طلاق میدونه،بعد همسر شما سر چیزهایی که اصلا مشکل نیست راحت میگه طلاق،احتمال میدم زیادی توی خانواده و کنار شما هر سازی زده همه رقصیدن ،ولی همسر شما قطعا نمیدونه چه بلایی داره سر زندگی خودش و شما میاره ،این مشکل رو که حل کردید سعی کنید همسرتون رو ببرید پیش یه مشاور تا این حساسیت بیش از حد رو کنترل کنه