نمایش نسخه قابل چاپ
من برادرشوهر و جاری ندارم ولی به نظرم تو زیادی حساسی اگه شوهرت و جاریت نظری به هم دیگه داشتن مطمئن باش برادرشوهرت جلوی شوهرت یا زنش رو میگرفت این فرهنگ خانواده شوهرته که باهم راحتن تو هم اگه برادرشوهرت بگی بخندی شوهرت ناراحت نمیشه به نظرم تو چون تو خانواده ای بزرگ شدی که این چیزا توش نبود حساس هستی الان دیگه زمونه عوض شده عین قدیم نیست که فقط سلام کنن بهم و تموم من و شوهرم هم با دوست ها فامیلا میگیم میخندیم ولی تابحال مشکلی از این بابت پیش نیومد تازه برادرشوهر که عین برادر میمونه
خانوم پری گرامینقل قول:
نوشته اصلی توسط Soheilaa
اگه تاپیک های خانوم سهیلا و بخونین متوجه میشین که ایشون با شما فرق دارن ایشون حتی با دوست دختر های همسرشون کنار اومدن.
شما خودتون و با شرایط و روحیات و اعتقادات خودتون بسنجین. شما خودت فردی مذهبی هستی فکر میکردی با فردی مذهبی ازدواج کردی اما الان متوجه شدی نه یسری اختلاف ها وجود داره.بهتره به این اختلاف ها توجه کنی ورگرنه فردا برات دردسر میشن.
اگه میتونین بپذیرین که هیچی، اما اگه نمیتونین، بفکر راه حل باشین تا فرار از مشکل چون یک روزی و یک جایی بالاخره خسته میشین و دیگه نمیتونین تحمل کنین.
من یسری تاپیک یادم بود که شبیه مشکل شمارو داشتن حالا یسری تفاوت ها یی هم دارن اما اصل مطلب همون ارتباط صمیمانه همسران با جاری هستش.
جاریم شوهرمو دوست داره
فوت برادر شوهر و ارتباط همسرم با جاریم
زندگیم بخاطر جاریم داره نابود میشه چکار کنم که شوهرم دوباره عاشقم بشه.
تاپیک اول فرقش با تاپیک شما اینه که شوهر این خانوم با همسرشون موافق بودن و همکاری میکردن تا با زن برادرشون.
مشکل تاپیک دوم هم مشخصه دیگه متاسفانه برادر شوهر فوت میکنه و یک برادر دیگه با وجود نداشتن شرایط مالی تصمیم به ازدواج با جاری خانوم میگیره بعلاوه که این جاری از همسر این خانوم خیلی هم متاسفانه خوشش میومده!!
تاپیک سوم خیلی شبیه مشکل شماست، یعنی برخلاف تاپیک اول که فرقش این بود که همسر این خانوم همکاری داشته، همسر تاپیک سوم با نامزدشون هیچ همکاری نداشتن.
اگه پست های آخرشونو بخونین بیشتر به عمق فاجعه پی میبرین.
البته اینطور که خودشون نوشتن در آخرین پستشون، گفتن که گویا بعد از صحبت با همسرشون قرار شده همسرشون همکاری بیشتری داشته باشن.
بهرحال تو هیچکدوم مثه شما خانوم کوتاه نیومده.قاطع سر حرفشون موندن.
امیدوارم مشکلتون زودتر حل بشه، اما برای حلش صبوری زیادی میطلبه
مشکل و حل نکرده نرین سر زندگیتون مطمعن باشین ضربه میخورین.
با شوهرتون صحبت کنین و ازشون بخواین برین پیش مشاور بگین این زندگی نیاز به اصلاح داره اگه زندگی کردن با من برات مهمه کمک کن این زندگی و بسازیم.
بنظرم یک حرکتی بکن منفعلانه رفتار نکن که مجبور میشی تا آخر عمرت کوتاه بیای و حرف حرف شوهرت بشه و تو هیچکاره بشی تو زندگیت.
موفق باشید
- - - Updated - - -
سلام دوست عزیز
به نظرمن اینطوررابطه ها درست نیست حتی اگه واسه شما عادی هم بود.چه برسه به الان که شما خیای هم ناراحت هستیدوفکرتون مشغول این قضیه ست.
دوست خوبم اول سعی کن به همسرت نزدیک ونزدیک تربشی.بهش خیلی ابرازعلاقه کن.اگه شرایطش روداری واسش لباسهای شیک ونیمه برهنه بپوش.همون تاپ وشلوارک!!هرجا جاریت داره صحبت میکنه باشوهرت توهم شرکت کن وکاری کن که ادامه صحبتهاش باتوباشه نه بااون.
چراشمامیری گوشه ای میشینی وتنهابه اونا نگاه میکنی.عزیزم ازپیش شوهرت تکون نخور.توکنارش بشین.دستش روبگیر.وباهاش بخندوشادباش.اگه میخوای توی جمعشون دیده بشی وشوهرت هم داشته باشی باید باهاشون همراه باشی حتی اگه موضوع مورذعلاقه ات نباشه.
واسه شوهرت عشوه گری کن اون روشیفته خودت کن.منم توی خانواده شوهرم باپوشش کاملم درصورتی که خواهرشوهرهام بدتریت لباس رومیپوشن وجلوی شوهرم رژه میرن امامن همیشه لباسهای پوشیده وخیلی خیلی شیک میپوشم.طوری شده که شوهرم به مامانش اینا میگه به خواهراش تذکربده!!!!
عزیزم شما بایدخیلی داناوزرنگ باشی تاشوهرت روبه خودت وابسته کنی.
اگه میبینی واسشون عادیه وجاریت هم رعایت نمیکنی درموردش باشوهرت بحث نکن که فکرکنه زن حسودی هستی بلکه سعی کن خودت دست به کاربشی.میدونی که چی میگم؟
موفق باشی
دختر بیخبال من با دختربازی های شوهرم کنار نیومدم مشکل من اینه که شوهرم خیلی پولداره و اگه از من بدش بیاد میتونه خیلی راحت منو ول کنه و من دوستش دارم و نمیخوام از دستش بدم هم باهاش جروبحث کردم هم محبت کردم ولی فایده ای نداره عجیبه برام که تو خیلی راحت از جدایی حرف میزنی اما جدایی فقط نابود میکنه آمو و جدایی آخرین راهه
اما تو این قضیه دوست و آشنا و برادرشوهر قضیه اش جدائه من فقط گفتم دوره زمونه عوض شده اگه شوهر پرپری با زنداداشش داستانی باهم داشتن مطمئنا برادرشوهر پرپری جلوی زنش و برادرش رو میگرفت این چیزا عادیه که باهم بگن بخندن یا پوشش یکم آزادتر باشه
هم من هم شوهرم با دوست ها فامیلا مدام شوخی میکنیم میگیم میخندیم میرقصیم اما یه بار هم بهم شک نکردیم دوستای شوهرم میدونن شوهرم آدم درستی نیست ولی بازم شوهرم با زن های اونا میگه میخنده و مشکلی نیست این همه دختر و پسر هست تو جامعه آدم باید خیلی کثیف باشه که به آشناهای خودش مخصوصا فامیل نزدیکی مثل زنداداش و برادرشوهر فکر بد کنه بازم میگم اگه خود پرپری هم پیش برادرشوهرش آزادتر باشه و شوخی کنه شوهرش مطمئنا بهش گیر نمیده چون این فرهنگ این خانوادست اگه مسئله ای بینشون بود حتی خود پدرشوهر مادرشوهرش بهشون تذکر میدادن
نه عزیزم منظور من از کنار اومدن این بود که حاضر نیستین با شوهراتون قاطع صحبت کنین و خواسته هاتون و بگین و نترسین .نقل قول:
نوشته اصلی توسط Soheilaa
اینجوری کنار اومدن و کوتاه اومدن درست نیست. آخه طوری کوتاه میاین که انگار شماها مقصرین و خواسته نابجا از شوهراتون دارین، در صورتی که اینطور نیست.
من معتقدم تو زندگی مشترک هردو طرف باید به خواسته های همدیگه احترام بذارن یجاهایی کوتاه بیاین.
من راستش حاضر نیستم تو همچین زندگی ای که برای شخصیتم و خواسته ام ارزش قایل نشن بمونم اعتقاد شخصیمه.
برای شما هم منظور من اینه که اعتماد بنفس داشته باشین و محکم حرفتونو بزنین .
شاید اگه ایشون روی حرفشون میموندن الان این شوهرشون بودن که زنگ میزدن و کوتاه میومدن.
منم نگفتم جدا بشن اتفاقا راه حل های پست دومم تو صفحه اولم و اگه بببینی اصلا حرف جدایی نزدم. مثلا گفتم تو مهمونیا به جاریشون فرصت ندن خودشون یک گوشه نشینن برن سراغ شوهرشون و سرگرمش کنن، بشن همون دختر شادی کهشوهرشون میخواد منتها در غالب عرف و اعتقاداتشون. اما ایشون باید بدونه که بعدها ممکنه بدتر هم بشه. یعنی باید این احتمال و بدن و بدونن که تغییر یشون ممکنه اصلا اتفاق نیوفته، یعنی به امید تغییر زندگی نکنن، از یکطرفم سخته خودشونو نادید بگیرن یک عمر اعتقاداتشون و نادید بگیرن.کلا باید بدونن این رابطه صبر خیلی خیلی خیلی زیادی میخواد.
دوما من توی پست قبلیم اگه دقت کرده باشین گفتم شما با صاحب تاپیک فرق دارین . یعنی این روابط برای شما هضم شده اس. به درست و غلطیش کار ندارم.
مهم اینه که شما که شوهرتون و خودتون اینگونه بودین و براتون مهم نبود چون شما این روابط و قبول کرده بودین.
اما ایشون اعتقاداتشون فرق داره. میدونین چقدر عذاب میکشن تو این رابطه، چقدر آسیب میبینن.
هرکسی بسته به اعتقادات و سطح تحمل خودش انتخاب میکنه.
آره خب درست میگی هرکسی اعتقاداتی داره این رفتارها برای من وشوهرم هضم شده هست برای خیلی ها نیست ولی درکل به نظرم بهتره از حساسیتش کم کنه و خودش رو با خانوادش هماهنگ کنه البته ما دقیق نمیدونیم اوضاعش چطوریه چون نمیدونیم دقیقا چطوری باهم رفتار میکنن الان دیگه دوره عوض شده نباید توقع داشت رفتارها عین30سال پیش باشه شوهرش توقع داره که زنش بگه بخنده تو جمع منزوی نباشه مثلا من اگه یه موقع حوصله نداشته باشم بخاطر کارایی که شوهرم میکنه اعصابش خورد میشه همون اول ازدواج گفت با دوست های من (دوستای متاهلش)باید جور شی همیشه یا ما خونه دوستاش هستیم یا دوستاش خونه ما هستن خب شوهرمن هم توقع داره بگیم بخندیم خوش باشیم اینجور که من فهمیدم پرپری مثلا با برادرشوهرش عین غریبه ها رفتار میکنه شاید شوهرش از این رفتار پرپری ناراحت باشه
در مورد خودم هم من محکم باهاش صحبت کردم ولی وقتی مغروره و گوش نمیده کاری نمیتونم بکنم خودت رو بذار جای من کاری ازدستت بر نمیاد اون اراده کنه میتونه طلاقم بده یکی دیگه رو بگیره
پری جان چند تا مشکل رو گفتی(زودجوش بودن، این رابطه، اطلاع دادن به خانواده ها و ....)
توی همین دوران عقد تکلیف این مسائل رو تعیین کن.یعنی حلشون کن بعد وارد زندگی زیر یه سقف شو.
سلام دوست عزیز
چرا فکر میکنی با ازدواج و رفتن سر خانه و زندگیتان مشکلات حل میشود؟؟
آن هم اتفافیست مثل عقدتان! صرفا یک مراسم است.
قرار نیست نقش چوب جادو را داشته باشد, تا اختلافها رفع شود.
بلکه شما با رفتارهای خود و به دور از واکنشهای هیجانی باید این مشکل را حل کنید.
نقل قول:
گفت من همینجوری رفتار میکنم به کسی ام ربطی نداره مامانم گفت پس این ازدواجو تمومش کنید حالا که کوتاه نمیای اون زن از زندگیت مهمتره اونم گفت باشه ولی چون خیلی دوسش دارم طاقت نیورئمو فرداش زنگ زدم گفتم هرجور میخوای باهاش رفتار کن من تحمل میکنم کلی خوشحال شد
شما حتی چند روز تاب نیاوردی ببینی واکنش همسرت چیست؟ چه راهی برای حل این مشکل ارائه میدهد؟
شما در ابتدای زندگی مشترک هستید و باید سنگ زیرین و چهارچوب رابطه را درست بنا کنید.
این خوب است که قصد دارید روی خودتان کار کنید اما باید همسر خود را نیز همراه کنید.
اگر خود به گوشه ای بروی و مدام منتظر باشی تا او به سمتت بیاید هر لحظه که این اتفاق نمی افتد شما بیشتر دلخور میشوی پس در جمع ها منتظر نباش تا شوهرت به کنارت بیاید خودت پیش او برو و در بحثها مشارکت داشته باش.
نوشته شده توسط بانو «بالهای صداقت»
نقل قول:
خانومی شما اول راه زندگی هست ، و مسلما هدفت داشتن یک زندگی خوب و آرام و صمیمی هست
به همین خاطر باید از همین ابتدای زندگی قدم هایت را درست و اصولی برداری تا بتوانی اون زندگی رویایی را بسازی
لذا توصیه اکید می کنم در خصوص مهارت های زندگی و انتظارات زنان و شوهران از یکدیگر اطلاعاتت رو بالا ببری
این دلخوری اول و آخر شما در زندگی نیست ، بارها و بارها دلخوری و نگرانی برای شما و همسرت پیش می آید اما زنی موفق هست که بتواند اون بحران ها و تنش ها و دلخوری ها را به شیوه درست مدیریت کنه به گونه ای که
>>> هم با رفتار جراتمندانه دلخوری اش را صحیح عنوان کنه
>>> هم با قدرت پذیرشش ، کمبودها و کاستی ها را از هر دو طرف ببینه و بپذیره
>>> هم با قدرت انعطافش بتونه زندگی اش را در مسیر درست هدایت کنه
وقتی اینگونه در زندگی ات ظاهر بشوی ، هم خواسته های معقولانه و اصولی پیدا می کنی و هم شوهرت به خواسته های شما بها می دهد
فکر کنم مطالعه مقالات زیر خالی از لصف نباشه
http://www.hamdardi.net/thread-1416.html
http://www.hamdardi.net/thread-6377.html
پ.ن)متاسفانه نتونستم پلسخ تمام دوستان رو مطالعه کنم اگر پاسخم تکراری بود ببخشید.
با آرزوی سعادت و نیکبختی برای شما:72:
بله من باهاش 8ماه دوست بودم البته خانوادم نمیدونه اینم بگم اون اصلا واسه عروسی تمایلی نداره و میگه الان باهم هستیم چه کاریه بریم زیر یه سقف کلی مسؤلیت داره . و متاسفانه تو مدت دوستی متوجه این مشکلا نشدم چون اون موقعها فقط از خودمون رویاهامون خونه ی اینده مون حرف میزدیم و من به شخصه فکر میکردم اگه باهم ازذواج کنبم هیچ مشکلی ما رو از پا در نمیاره مادرم و پدرم با این ازدواج مخالفت کردم و از شهریور تا اردیبهشت 92 طول کشید که رضایت دادن میگفتن تو هنوز بچه ای واسه ازدواج میگفتن تو هنوز اگه غذای مورد علاقت درست نشه قهر میکنی چجوری میخوای تو مشکلات زندگی دووم بیاری ولی با اصرار من قبول کردن باورتون نمیشه تو این 8ماه از60کیلو شدم38 کیلو چون غدام خیلی کم شده بود و خانوادم وقتی دیدن این همه دوسش دارم قبول کردن
البته دیگه خیلی نسبت به مجردیم مقاوم تر شدم تو مشکلات ولی شوهرم یکی رو میخواد که فقط بگه چشم و از من تو همه مسایل گفتم چشم ولی اینو نتونستم البته اینم قول دادم که چیزی نگم و دارم داغون میشم این مشکل همه زندگیمو تحت الشعاع قرار داده من دارم ارشد حسابداری میخونم و متاسفانه از درسمو زندگیمم افتادم خیلی نا امیدم
فقط میخوام حساسیته کم بشه
راجبه مشاورم بگم چون تو زندگیمون چیزی بین خودمون نمیمونه و تا کوچکترین بحثی بشه همه از اتفاقای بینمون باخبر میشن بخاطر همین دلم نیست اصلا مطرحش کنم و نمیدونمم قبول کنه یا نه چون اصلا این از نطز اون حل شدس و من باید با این ماجرا کنار بیام
ولی بازم اگه بگید میتونه مشاور کمک کنه حتما مطرحش میکنم
یکی از دوستامم همین حرف شمارو زد گفت تو باشوهرت بحرف و وقت نده جاریت باهاش بگه بخنده اون شب که تعریف کردم از هم چشم بر نمیداشتن از قبل با خودم قرار گداشتم که همش شوهرمو سرگرم کنم ولی وقتی رفتاراشونو دیدم داغون شدم بی خیال توجه به شوهرم شدم ولی از این بعد چشم بیشتر تلاش میکنم که تا جایی که میتونم وقتشو تو مهمونیا پر کنم
درضمن با رابطه شوهرم با هیچ احدو ناسی مشکل ندارم فقط با زنداداشش مشکل دارم چون شوهرم انقدر سماجت کرده سر این ماجرا که منو به شدت حساس کرده
فقط میخوام حساس نباشم احساسم به جاریم مثل مابقی افراد باشه
یه سوالم راجب تالار داشتم من بیشتر از3 تا پست در روز نمیتونم بزارم ولی بعضیا محدودیت تعداد پست ندارن میشه بگید چیکار کنم که بتونم بیشت
دختر بیخیال جان پستایی که واسم گداشتی و رفتم خوندم سومیش از همه مفید تر بود اونو که خودم یه کم به رابطه ی اینا امیدوار شدم چون اون زن فاجعه بود توی اون پست ازت خیلی ممنونم بابت راهنماییت
پاییز68 شوهر شما حداقل قبول داره و در ضمن خواهرشه و محرمشه گرچه نباید هرطوری جلو برادرش بگرده ولی شوهر من
اگه میگم بریم خونه خودمون بهتر میشه منظورم این نیست این قضبه حل مبشه منظورم اینه کمتر میبینیمشون چون فقط وقتی میبینیمشون بحثمون میشه
از همتون ممنونم که کمکم میکنید
همسر من ارتبازشو با زنداداشش به هر قیمتی میخواد و حاضر نیست کوتاه بیاد حتی به قیمت از دسیت دادن زندگی
درود بانو بالای صفحه زده حق اشتراک میتوانید جزو مشترکین سایت یا جزو انجمن آزاد بشید.نقل قول:
یه سوالم راجب تالار داشتم من بیشتر از3 تا پست در روز نمیتونم بزارم ولی بعضیا محدودیت تعداد پست ندارن میشه بگید چیکار کنم
نداشتن شخصیت مستقل و نداشتن اعتماد بنفس و استقلال در تصمیم گیرینقل قول:
راجبه مشاورم بگم چون تو زندگیمون چیزی بین خودمون نمیمونه و تا کوچکترین بحثی بشه همه از اتفاقای بینمون باخبر میشن بخاطر همین دلم نیست اصلا مطرحش کنم
لجبازی کردن و نداشتن قدرت تصمیم گیری درست +دوری از منطق و خردگرایینقل قول:
همسر من ارتبازشو با زنداداشش به هر قیمتی میخواد و حاضر نیست کوتاه بیاد حتی به قیمت از دسیت دادن زندگی
مسئولیت ناپذیر بودن ایشون لذت بردن بدون داشتن مسئولیتنقل قول:
بله من باهاش 8ماه دوست بودم البته خانوادم نمیدونه اینم بگم اون اصلا واسه عروسی تمایلی نداره و میگه الان باهم هستیم چه کاریه بریم زیر یه سقف کلی مسؤلیت داره .
یه رابطه غلط +شناخت غلط+دوری از منطق+احساس گرایی+مخفی کارینقل قول:
و متاسفانه تو مدت دوستی متوجه این مشکلا نشدم چون اون موقعها فقط از خودمون رویاهامون خونه ی اینده مون حرف میزدیم و من به شخصه فکر میکردم اگه باهم ازذواج کنبم هیچ مشکلی ما رو از پا در نمیاره
برعکس اونی که فکر میکنی اگر الان درست نشه این موضوع هیچوقت درست نمیشه ما مردها عادت داریم خرمون از پل گذشت دیگه همه چیز یادمون میره اگه با این طرز فکر میخوای عروسی بگیری بدان که اشتباه هستش و قرار نیست هیچ چیزی تغییر کنه.نقل قول:
اگه میگم بریم خونه خودمون بهتر میشه منظورم این نیست این قضبه حل مبشه منظورم اینه کمتر
نیاز دارید برید پیش مشاور نقل قول بانو فرشته مهربان را برای شما نوشتم.دلیل اصلی نوشته ها و مقاومت شما اینه چون انتخاب خودت بوده برای همین میترسی از طرف خانواده و اطرافیان سرزنش بشی ولی مسئله اصلی به چه قیمتی میخوای وارد این زندگی بشی؟!!!