در مورد درخواست مالی زن از مرد:
از نظر عرفی و حتی شرعی، تا زمانیکه دختر مجرد هست، نیاز مالیش به عهده پدرش هست،
قطعا این موضوع بی دلیل نیست.
فارغ از این بحث که روزی هرکس رو خدا میده و پدر یه خونواده فقط وسیله ای برای توزیع این روزی هست، یه تدبیر خاص برای رفع یه سری نیاز روانی در مردان هم درش هست.
اگر الان بلد باشی دست پدرت رو ببوسی و با احترام وناز کردن دخترونه، ازش درخواست پول کنی،
هم حس اقتدار و مردونگی پدرت رو بهش یادآوری میکنی و لذت درک این حس رو بهش میدی
و هم یاد میگیری بعد از ازدواجت چطوری غرورت رو کنار بذاری و با لوندی و ناز کردن از همسرت درخواست پول یا هر چیزی دیگه ای بکنی.
در ایتدا بنظر میرسه این دختر یا زن هست که نیاز مالی خودش رو ابراز میکنه ولی در نهایت نیاز روانی پدر یا همسر هم براورده شده.
اما در مورد اشتغال خانم ها:
من اگر برم خواستگاری یه دختر هفده هجده ساله ازش میپرسم رشته ی تحصیلیش چیه؟ دوست داره در آینده چه کاره بشه؟ و حداکثر اینکه رمان مورد علاقش چیه؟
اما وقتی میرم سراغ یه دختر بیست و هفت هشت ساله انتظار دارم رزومه کاری و تحصیلیش رو بذار جلوم!
برنامه آینده اش رو بدونه. بدونه از زندگیش، از تحصیلاتش از تلاش هاش چی میخواد.
از من انتظار نداشته باشه همه بی برنامگی ها و شلختگی های ذهنی و تحصیلی و کاریش رو براش منظم کنم.
به زندگیش هدف بدم و براش برنامه بچینم.
چون مرد یه همراه میخواد نه یه سربار.
سربار بودن یعنی بی هدف بودن، یعنی بی مصرف بودن و بی عرضه بودن.
حالا اینکه این موجود بی مصرف شاغل هست یا نه، درامد داره یا نه، اصلا مهم نیست.
ممکنه شما کارمند هم باشی اما هدف مشخصی از کار کردنت نداشته باشی، یا صرفا دنبال درامد باشی، قطعا بعد از یه مدت حالت دیگه خوب نیست، افسرده میشی. ناراحتی.
و من به شخصه ترجیح میدم همسرم درامد نداشته باشه ولی حالش خوب باشه.
این در مورد آقایون هم صدق میکنه، یعنی ممکنه مردها هم از کارشون راضی نباشن، یا کارشون اهدافشون رو دنبال نکنه.
اما مردها مجبورن کار درامدزا داشته باشن. اگر بیل هم بزنن باید کار کنن، چون کار کردن و کسب درامد، شخصیتشون رو تشکیل میده، بهشون هویت میده.
اما در مورد زن ها اینجوری نیست، (یعنی مثلا آخر ماه که پول میاد تو حسابت احساس نمیکنی که عجب زنی هستم! صرفا چون پول دارم)
برای همینه که نباید خواستگار بیکار رو پذیرفت،
چون مرد بیکار ( مردی که ناتوان از درامدزایی هست) هویت نداره، شخصیت نداره.
اما میشه رفت به خواستگاری دختری که بیکاره اما میدونه کجای مسیر زندگیش قرار داره.
بنظر من به جای اینکه منتظر تایید یا سرزنش دیگران باشی،
خیلی جدی در مورد خودت و آینده ات (با درنظر گرفتن اینکه ممکنه هیچوقت ازدواج نکنی، یا ازدواج خوبی نکنی) فکر کن و تصمیم بگیر.
موفق باشی
وقتی تو نیستی
نه هست های ما
چونانکه بایدند
نه بایدها . . .
هر روز بی تو
روز مباداست!
علاقه مندی ها (Bookmarks)