میخوام دیگه اینقد از مجرد بودنم خجالت نکشم

[blueberry]

سلام. من 20 سالمه. دانشجوام. تو شهری که زندگی میکنیم، رسمه دخترا رو تو همون دوران دبیرستان شوهر میدن. مثلاً کلاس خود ما نصف بیشترشون متاهل بودن... بعد اگه دختری هم سنش از 24-25 گذشت، دیگه پیردختر حساب میشه و نباید انتظار خواستگار مجرد از شهر خودمون داشته باشه...
من میدونم که با اوضاعی که الآن هست، ممکنه یه دختر تا 30 سالگی هم مجرد بمونه. ولی خیلی دلم میگیره وقتی میبینم هم سن سالام یا کسایی که سنشون از منم کمتره بچه شون بغلشونه،اون وقت از تنها چیزی که ازم می پرسن راجع به درسمه!!! همه میگن فلانی معلدت چند شد؟ دانشگاه کی میری؟ کی میای؟... دیگه حالم از این سوالا به هم میخوره. تو دلم میگم مرده شور هرچی دانشگاه و درسه رو ببره...
شایعه ست که دوست صمیمیم داره ازدواج میکنه... من و این دختر هم سنیم،هم دانشگاهی هستیم،یه رشته میخونیم،حتی فامیل هم هستیم!!! بخاطر همین نگاه خانواده م از وقتی شنیدن بهم عوض شده. میشینن با هم پچ پچ میکنن. هی ازم می پرسن فلانی چرا ناراحتی؟ بعد یه بار یکیشون برگشت گفت: بخاطر ازدواج دوستشه! یعنی میخواستم همون موقع خودمو بکشم از احساس حقارت... مامانم هم برداشت سخنرانی کرد برام که آره، فلانی از تو باعرضه تره،فلانه و بهمانه که شوهر کرد... به خدا داشتم می مردم...
حالا جالبش اینه که این دختره اول همه جا آویزون من بود. برا درس و ... همش زنگ میزد گریه میکرد که اگه تو بری دانشگاه و من تنها بمونم میمیرم... میخوام حتماً همه جا باهم باشیم. الآن از وقتی براش خواستگار اومده، جواب سلامم هم به زور میده. جلوی بقیه مسخره م میکنه، از ظاهر و رفتارم گرفته تا همه چی. با دوست مشترکمون که اتفاقا متاهله(!) میرن میگردن بدون اینکه به من خبر بدن. انگار که من شوهراشون رو می دزدم!!!!
همش به خودم میگم شاید من تا 10-15 سال دیگه هم ازدواج نکردم، نمیشه که همش بشینم غصه بقیه رو بخورم... ولی نمیتونم جلوی خودم رو بگیرم. همش تو فکر اینم که من و این دختره موقعیتمون شبیه همه،اون وقت من تا حالا حتی یه خواستگارم نداشتم.

[فرخ رو]

غصه ام میگیره وقتی پستهایی اینچنینی رو میبینم و اتفاقا چه قدر هم زیاد میبینم تو این سایت.
شماهایی که مجردین چرا این افکار رو توی سرتون میپرورونین؟ انقد بهش شاخ و برگ میدین؟
چرا فکر میکنین تمام فلسفه خلقت ما زنها در ازدواج هست و لاغیر؟
چرا فکر میکنید زندگی و خوشبختی از زمانی آغاز میشه که شوهر کنه ادم؟
چرا عمر رو تلف میکنید به پای افکاری که واقعا پوچه؟
چرا لحظه به لحظه خودتونو درگیر یه استرس بیخود میکنید که ای وای دیر شد؟ چرا همه شوهر کردن من نه؟ چرا ...؟ چرا؟

دوست نازنینم این افکار رو متوقف کن. چرا به خودت برچسب میزنی؟
خب توی شهر شما عقاید اونطوریه دلیلی نداره شما هم موافق اون جریان حرکت کنی که
هر کسی گفت ازدواج ازدواج و ای وای دیر شد.. بگو من قصدم خوشبخت شدنه نه صرفا ازدواج کردن. اینو به خودت بقبولون.
که هدف خوشبختیه نه صرفا ازدواج
20 سال واقعا سن بسیار کمیه. بسیار بسیار کم. اینو مطلقا به خاطر یه دلداری الکی نمیگم.واقعا کمه.
خودت رو با دیگران مقایسه نکن.
زندگی اون دختری بهتره که تو 15 سالگی با یه ادم با تحصیلات پایین؛ درآمد کم،شاید فرهنگ پایین و ... ازدواج کرده و الانم 2 تا بچه داره تو 22 سالگی یا شمایی که بعد از لیسانس میری فوق لیسانستو هم میگیری و توی 23-24 سالگی با یه ادم با تحصیلات بالاتر و درامد بالاتر و ...ازدواج میکنی؟ شمایی که فرصت دیدن ادمهای بیشتر داری؟ شمایی که دایره انتخابت روزبه روز بیشتر میشه و از بین خواستگارا میتونی اونیب رو انتخاب کنی که به معیارات نزدیکتره؟ به ادمهای بیشتری فرصت میدی تو رو ببینن و به خانواده شون معرفی کنن؟
واقعا کدوم یکی خوشبختر میشن؟

[nafiseh joon]

من هم دلیل دیدن این پست ها رو نمیفهمم
آخه اینجا کدوم شهر هس؟
20 سال سن هس واقعن؟؟؟؟؟؟؟

ما ها پس ترشیدیم
رفت

[تیام]

سلام
ببخشید دوست عزیز وسط تایپیک شما ولی طاقت نیاوردم

خانم فرخ رو

خب توی شهر شما عقاید اونطوریه دلیلی نداره شما هم موافق اون جریان حرکت کنی که
هر کسی گفت ازدواج ازدواج و ای وای دیر شد.. بگو من قصدم خوشبخت شدنه نه صرفا ازدواج کردن. اینو به خودت بقبولون.
که هدف خوشبختیه نه صرفا ازدواج

خوش به حالتون تو جایی زندگی میکنید که ازدواج برای خوشبختیه!!!

یه عده آدم مثل من و شاید این دوست عزیز جایی زندگی میکنن که ازدواج از نظرش فقط برای بستن دهن مردم به کار میره چون نمیفهمیم ازدواج یعنی چی!!!

من خودم که 23 سال دارم به شخصه چیزی از ازدواج نمیدونم ولی دوست دارم ازدواج کنم برای اینکه جایی که زندگی میکنم این یک اصل اساسیه و بعد از ازدواج سریعا باید بچه دار بشم تا

به موفقیت نهایی و تایید خانواده و فامیل برسم و بتونم یک جور هایی باعث سربلندی خانواده ام بشم.

این معنیه موفقیته نه تحصیلات خوب نه داشتن شغل نه ....

یا باید جلوشون کم بیاری و با هر کسی که از دم در رد میشه ازدواج کنی یا اونقدر پوست کلفت باشی که اونم نمیشه مگه یه دختر تنها که همه ی امیدش حمایت خانواده اشه و میبینه که

اونها هم با بقیه یه جورایی هم نوا شدن چقدر میتونه تحمل کنه؟ مطمئن باشید جوری کم میاره که دیگه حتی اسمشو یادش میره!!!

دختری که از سن پایین دنبال ساختن آینده شه جوری آینده رو براش سیاه میکنن که چیزی جز جز غم و غصه نمیبینه!!!

اگه این خانم یا من به بلوغ فکری رسیده باشم و بتونیم حرف آدمای دیگه رو محل نذاریم و با نقشه ی خودمون بریم جلو مطمئنم به جاهایی میرسیم که نه تنها خودمون بلکه دست خیلی از

آدمها رم میگیریم و میکشیم بالا.

اما کو آموزش؟

به من یاد میدن باید ازدواج کنی و بچه دار بشی تا وقتی پیر شدی و شوهرت افتاد زمین مرد یک نفر رو داشته باشی تا ازت حمایت کنه!!!

به شما یاد میدن تا زمانی که احساس نیاز به ازدواج نکردی مبادا ازدواج کنی.

به من میگن حیف بچه بودی شوهرت ندادیم تا اینقدر سرکش نشی و اگه بچه بودی شوهرت میتونست تو رو اونجور که دلش میخواست تربیت کنه تا کاملا مطیع اوامرش باشی و هر چقدر

تو خونه اش عذاب بکشی فکر کنی خوشبختی. حالا چشمات باز شده و عقلت میرسه و دیگه حاضر نیستی با آدم بیکار بی عار بیسواد که فرق بین زن و اسیر جنگی رو نمیدونه ازدواج

کنی!!!

این روزها فقط استرس و ناراحتی جای همه ی آرزوهای آدمهایی مثل من رو میگیره. چون دختریم و سنمون بالای 20. گناهمون اینه که دختر متولد شدیم. گناهمون اینه که دختر انسان نیست.

ترس از حرف فامیل همین.من نه درکی از ازدواج دارم نه درکی از خوشبختی.

اسارت واقعی یعنی این.

[nafiseh joon]

سلام. من 20 سالمه. دانشجوام. تو شهری که زندگی میکنیم، رسمه دخترا رو تو همون دوران دبیرستان شوهر میدن. مثلاً کلاس خود ما نصف بیشترشون متاهل بودن... بعد اگه دختری هم سنش از 24-25 گذشت، دیگه پیردختر حساب میشه و نباید انتظار خواستگار مجرد از شهر خودمون داشته باشه...
من میدونم که با اوضاعی که الآن هست، ممکنه یه دختر تا 30 سالگی هم مجرد بمونه. ولی خیلی دلم میگیره وقتی میبینم هم سن سالام یا کسایی که سنشون از منم کمتره بچه شون بغلشونه،اون وقت از تنها چیزی که ازم می پرسن راجع به درسمه!!! همه میگن فلانی معلدت چند شد؟ دانشگاه کی میری؟ کی میای؟... دیگه حالم از این سوالا به هم میخوره. تو دلم میگم مرده شور هرچی دانشگاه و درسه رو ببره...
شایعه ست که دوست صمیمیم داره ازدواج میکنه... من و این دختر هم سنیم،هم دانشگاهی هستیم،یه رشته میخونیم،حتی فامیل هم هستیم!!! بخاطر همین نگاه خانواده م از وقتی شنیدن بهم عوض شده. میشینن با هم پچ پچ میکنن. هی ازم می پرسن فلانی چرا ناراحتی؟ بعد یه بار یکیشون برگشت گفت: بخاطر ازدواج دوستشه! یعنی میخواستم همون موقع خودمو بکشم از احساس حقارت... مامانم هم برداشت سخنرانی کرد برام که آره، فلانی از تو باعرضه تره،فلانه و بهمانه که شوهر کرد... به خدا داشتم می مردم...
حالا جالبش اینه که این دختره اول همه جا آویزون من بود. برا درس و ... همش زنگ میزد گریه میکرد که اگه تو بری دانشگاه و من تنها بمونم میمیرم... میخوام حتماً همه جا باهم باشیم. الآن از وقتی براش خواستگار اومده، جواب سلامم هم به زور میده. جلوی بقیه مسخره م میکنه، از ظاهر و رفتارم گرفته تا همه چی. با دوست مشترکمون که اتفاقا متاهله(!) میرن میگردن بدون اینکه به من خبر بدن. انگار که من شوهراشون رو می دزدم!!!!
همش به خودم میگم شاید من تا 10-15 سال دیگه هم ازدواج نکردم، نمیشه که همش بشینم غصه بقیه رو بخورم... ولی نمیتونم جلوی خودم رو بگیرم. همش تو فکر اینم که من و این دختره موقعیتمون شبیه همه،اون وقت من تا حالا حتی یه خواستگارم نداشتم.

میشه یکم در مورد شهرتون راهنمایی کنید؟
ایمکه تو کدوم ناحیه ایرانه؟
کوچیکه یا بزرگه حداقل؟
حوب چنین فرهنگ هایی یواش یوش از بین میرن
ولی به هر حال یه نسل فدا میشه

- - - Updated - - -

سلام
ببخشید دوست عزیز وسط تایپیک شما ولی طاقت نیاوردم

خانم فرخ رو



خوش به حالتون تو جایی زندگی میکنید که ازدواج برای خوشبختیه!!!

یه عده آدم مثل من و شاید این دوست عزیز جایی زندگی میکنن که ازدواج از نظرش فقط برای بستن دهن مردم به کار میره چون نمیفهمیم ازدواج یعنی چی!!!

من خودم که 23 سال دارم به شخصه چیزی از ازدواج نمیدونم ولی دوست دارم ازدواج کنم برای اینکه جایی که زندگی میکنم این یک اصل اساسیه و بعد از ازدواج سریعا باید بچه دار بشم تا

به موفقیت نهایی و تایید خانواده و فامیل برسم و بتونم یک جور هایی باعث سربلندی خانواده ام بشم.

این معنیه موفقیته نه تحصیلات خوب نه داشتن شغل نه ....

یا باید جلوشون کم بیاری و با هر کسی که از دم در رد میشه ازدواج کنی یا اونقدر پوست کلفت باشی که اونم نمیشه مگه یه دختر تنها که همه ی امیدش حمایت خانواده اشه و میبینه که

اونها هم با بقیه یه جورایی هم نوا شدن چقدر میتونه تحمل کنه؟ مطمئن باشید جوری کم میاره که دیگه حتی اسمشو یادش میره!!!

دختری که از سن پایین دنبال ساختن آینده شه جوری آینده رو براش سیاه میکنن که چیزی جز جز غم و غصه نمیبینه!!!

اگه این خانم یا من به بلوغ فکری رسیده باشم و بتونیم حرف آدمای دیگه رو محل نذاریم و با نقشه ی خودمون بریم جلو مطمئنم به جاهایی میرسیم که نه تنها خودمون بلکه دست خیلی از

آدمها رم میگیریم و میکشیم بالا.

اما کو آموزش؟

به من یاد میدن باید ازدواج کنی و بچه دار بشی تا وقتی پیر شدی و شوهرت افتاد زمین مرد یک نفر رو داشته باشی تا ازت حمایت کنه!!!

به شما یاد میدن تا زمانی که احساس نیاز به ازدواج نکردی مبادا ازدواج کنی.

به من میگن حیف بچه بودی شوهرت ندادیم تا اینقدر سرکش نشی و اگه بچه بودی شوهرت میتونست تو رو اونجور که دلش میخواست تربیت کنه تا کاملا مطیع اوامرش باشی و هر چقدر

تو خونه اش عذاب بکشی فکر کنی خوشبختی. حالا چشمات باز شده و عقلت میرسه و دیگه حاضر نیستی با آدم بیکار بی عار بیسواد که فرق بین زن و اسیر جنگی رو نمیدونه ازدواج

کنی!!!

این روزها فقط استرس و ناراحتی جای همه ی آرزوهای آدمهایی مثل من رو میگیره. چون دختریم و سنمون بالای 20. گناهمون اینه که دختر متولد شدیم. گناهمون اینه که دختر انسان نیست.

ترس از حرف فامیل همین.من نه درکی از ازدواج دارم نه درکی از خوشبختی.

اسارت واقعی یعنی این.

میشه یکم در مورد شهرتون راهنمایی کنید؟
ایمکه تو کدوم ناحیه ایرانه؟
کوچیکه یا بزرگه حداقل؟
حوب چنین فرهنگ هایی یواش یوش از بین میرن
ولی به هر حال یه نسل فدا میشه


ببین حرف فامیل رو کلا باید دایورت کرد
من مثال میزنم از 4 نفر تو فامیل خودمون
1- دختر عمو لیسانس ریاضی و خانه دار سن 26 ازدواج کرد و زود بچه دار شد
2- یه دخترعموی دیگم پزشکی میخوند تا فوق تخصص ادامه داد
وقتی اون یکی دخترعموم بچه ی دومش رو به دنیا آورد یکی از عموهام با نهایت پررویی به مادر همین دخترعموی پزشکم گفته بود ببین دختر تو هنوز شوهرم نداره
زن عموم هم خوب جوابش رو داده بود و دو سال تو قطع رابطه بودن
3- یکی از دختر عموهام 31 ساله ازدواج نکرده اصن به فامیل اجازه ی صحبت نمیده
4- یکی دیکه هس تو فامیلمون خ30 ساله خودشو تابلو کرده
هرکی ازدواج میکنه
میگه عاشق من بود
نذاشتن به هم برسیم
فامیل هم خوب پشت سرش خرف میزنن

میخواستم بگم فرد هودش تعیین میکنه فامیل چی بگن

[احساس بهاری]

همش به خودم میگم شاید من تا 10-15 سال دیگه هم ازدواج نکردم

اشتباه میکنید که اینم جمله رو به خودتون میگید!
از کجا معلوم همین الان که این مطلبو میخونید یکی شمارو پسندیده و داره واسه هفته اینده برنامه میریزه که بیاد خواستگارتون ...؟؟
پس دو انتخاب دارید
اول بشنید غصه بخورید که ای وای همه رفتن من موندم و فشاری که شهرتون و حرفای مردم بهتون وارد میکنه رو تحمل کنید
دوم خودتونو همه جوره اماده کنید که هر موقع کسی اومد چطور انتخاب خوب و اگاهانه داشته باشید و خودتونو واسه اینده اماده کنید

نمیتونم جلوی خودم رو بگیرم

نگاه و افکارتونو تغییر بدید در مورد ازدواج به راحتی میتونید هر تغییری ایجاد کنید
پس الان چرا منتظرید ؟!!!
هدفتون چیه؟در چه فاصله زمانی دوس دارید ازدواج کنید؟
دو تا کتاب در مورد معیارهای انتخاب همسر بخونید
معیارهای شخصی خودتونو برای انتخاب مرد ایندتون بنویسید
فنون برقراری ارتباط با همسرتونو یاد بگیرید
غذاهای خوب خوب بلدی درس کنی؟
لباس عروس مورد نظرتو انتخاب کردی؟

یهو نیگا میکنی مرد مورد نظرت اومد خواستگاریتون
اینم بدونید که کسی بهتونم اطلاع نمیده که شمارو پسندیده و باید بیاد و یا هفته دیگه میاد یا وامیسه که پول دار بشه و بهترین بشه بعد بیاد ...
پس تا دیر نشده سریع برید این کارارو انجام بدید ...بعد نگی که نگفتید
شما بهترین باشی بهترین فردو جذب میکنی

موفق باشید

[Nilofar mordab]

سلام عزیزم چرا به دختر بودنتون افتخار نمیکنید کی گفته چون زن آفریده شدید ادم نیستید اینا کفره هیچ مقامی بالاتر از مقام زن و مقام دختر نیست شماهم قرارنیست بخاطر سنتای مسخره بنظرمن) فکرو ذهن و زندگی و آیندتو به باد بدی چرا داری با این افکار آرامش خودتو خرآب میکنی اصل شمایی اگر خودت به این باوربرسی که همه چیز تو ازدواج نیست اونوقته که افکار دیگران برات بی اهمیت میشه اونوقت میتونی به آینده روشنی برسی خیلی بده که دختر ررو بخان تو سن کم شوهربدن که بقول دوستمون تو سری خوربار بیاد یا بخاطر بیتجربگیش به طلاق منجربشه و به بدبختی . والا ما هر متاهلی که میبینیم داره میگه یادش بخیر مجردی چقد خوش بودیم فکرکردی چه خبره درسته که با ازدواج انسان کامل میشه ولی با ازدواج درست نه اینکه برای فرار از مجردی یا شرایط خانوادش باهرکسی و هر شرایطی ازدواج کنه عزیزم هرچی سنت بالاتر بره تجربت بیشتر میشه به خودت ببال که یه دختری و خدارو بخاطرش شاکر باش

[تیام]

سلام نفیسه جان اگه بامنی شهرمون یک استانه نزدیک تهران تقریبا هم بزرگ.

ما هم توی فامیل و یه جورایی آشنای نزدیک ازدواج توی 11، 12 سالم داریم و با نامه ی دادگاه که کاملا طبیعی و درسته من خودم پنجم ابتدایی بودم اولین خواستگارم اومد ولی توی فامیل دور بالای 30 سالم داریم که مجردن و کسی هم تو روشون چیزی نمیگه ولی پشت سرشون کلی حرفه.

[nafiseh joon]

سلام نفیسه جان اگه بامنی شهرمون یک استانه نزدیک تهران تقریبا هم بزرگ.

ما هم توی فامیل و یه جورایی آشنای نزدیک ازدواج توی 11، 12 سالم داریم و با نامه ی دادگاه که کاملا طبیعی و درسته من خودم پنجم ابتدایی بودم اولین خواستگارم اومد ولی توی فامیل دور بالای 30 سالم داریم که مجردن و کسی هم تو روشون چیزی نمیگه ولی پشت سرشون کلی حرفه.

خوب بگن هر حرفی میهوان بگن
اصن به ملت دهن دادن که حرف بزنن
چی میگن مگه؟
هرچی دوس دارن بگن
بابا ملت وقتی میزکرد تشکیل میدن
باید یه چیز داشته باشن بگن


من فقط یه چیز رو به شما میگم خانم hajlo
خوب بعضی دخترخانوم ها خودشون هم دوس دارن زود ازدواج کنن و ناراخت نیستن از همچین فرهنگی
ولی شما مث اینکه یکم دلتون پر هس
همیشه تغییر رو کسایی به وجود میارن که شهامت دارن
و جلو جهت معمول جریان آب می ایستن
حالا کسی که میخواد دیر ازدواج کنه و حداقل این فرهنگ زود ازدواج کردن رو در مورد بچه های خودش تغییر بده
باید یادش باشه که مجبوره حرف و حدیث تحمل کنه یه جاهایی
این قانونه
بره کسی که مخالف جریان باد حرکت میکنه

[نوروزیان.]

خانوم اصلا همه حرف های شما درست. اما یک سوال دارم.
اگر خدای نکرده شما به خاطر استرس و غصه به بیماری اعصاب و روان دچار شوید کدام یک از این آدم ها که گفتید از شما نگهداری می کنند ؟
اگر استرس روی گوارشت اثر بگذارد و ناراحتی گوارش بگیری کدام یکی شان شما را دکتر می برند ؟
اگر به دردهای عصبی مثل میگرن و سیاتیک دچار شوید کدام یکی شان با شما همدردی می کنند ؟
تازه اینها که گفتم بیماری های خوبش است که آدم را نمی کشد اما باعث می شود روز خوش نداشته باشی.
همه اینها و هزاران بیماری دیگر در نتیجه فشارهای عصبی و استرس به وجود می آید.

یادت باشد هیچ کدام از این آدم هایی که سر به سر شما می گذارند حوصله مریضداری ندارند. اگر مریض شوی درد و مصیبتش را باید خودت تحمل کنی
پس به خاطر یک فرهنگ عقب افتاده که به زودی از بین خواهد رفت و محو خواهد شد ، و به خاطر حرف آدم هایی که در این فرهنگ عقب افتاده درجا می زنند خودت را بیمار نکن و قدر سلامتی ات را بدان.
هنوز گیر یک شوهر ناجور نیافتاده ای که بفهمی چه مزه ای دارد. البته خوب ایرادی ندارد. هنوز بسیار جوان هستی و تجربه چندانی نداری. اما اگر در همین تالار هم کمی بگردی می بینی که یک ازدواج نامناسب چه طعمی به زندگی ات می دهد. پس بی جهت و به خاطر
غرور و فخر فروشی بیجای یک دختر کوته فکر خودت را در چاه نینداز.

مسخره کردن ، غرور ، فخر فروشی و حرف های آزار دهنده ، سرزنش و سرکوفت همه اینها در دین ما گناه محسوب می شود و عقوبت دارد و حتی باعث زوال نعمت می شود.
پس بهتر است وقتی کسی این گناهان را مرتکب می شود به جای اینکه اینقدر تحت تاثیرش قرار بگیری ، به این نکته توجه کنی که این فرد دارد گناه می کند و کار غلطی انجام می دهد. بله او است که دارد گناه و نافرمانی خدا را می کند. بله او است که باید زیر سوال برود نه من. من کار زشتی نکرده ام .

کسانی که این کارها را با شما می کنند به شما ظلم می کنند. وقتی کسی بهت ظلم می کند نباید تحت تاثیر قرار بگیری و خودت را سرزنش کنی. ظالم است که باید زیر سوال برود نه مظلوم.

در مورد آن دختره هم باید بگویم همان وقتی که دیدی آدم آویزانی است باید دورش را خط می کشیدی. حالا هم دیر نشده است. دیگر با این آدم ارتباط دوستی نداشته باش و رفت و آمد نکن. این آدم موجه و مناسب نیست. و حتی اگر ازدواج هم کردی با او مرتبط نشو. اینها فقط دنبال دردسر درست کردن هستند و به شما ضربه می زنند.

چقدر خوب است که آدم های این دنیا بالاخره خود واقعی شان را نشان می دهند و هیچ چیز پنهان نمی ماند.