موضوع: چرا برای جدایی اقدام نمی کنه؟

نوشته اصلی توسط sama_t

>>> اول ) یالهای صداقت عزیز درست میگه , من به همسرم میگم عوض شدم اما باز میخوام که حتما طبق حرف من عمل کنه و بیاد زندکی کنه.... اما نمیدونم چطوری خودمو تغییر بدم..

>>>دوم ) اما باز وقتی میرسم بهش یا وقتی زنگ میزنه طوری حرف میزنم که حق من طلاق نیستو تو داری ظلم میکنی...... ...


>>> سوم) چون مثله سوده جان یا بهار یا بالهای صداقت بچه ای نداریم که بتونم به اون دلیل باهاش ارتباط داشته باشم... مثله این شش ماه که فقط سه بار دیدمش.

>>>چهارم ) فکر میکنم بالهای صداقت عزیز , و فرشته مهربان هم قطع امید کردن از من که دیگه راهنمایی بهم نمیکنن.... ولی خیلی به راهنماییشون نیاز دارم

اول)

تازه رسیدی به نقطه شروع ... هرچی تا حالا همش دور میزدی و توی یک وضعیت بودی، انگار الان متوجه شده ای که کجای کارت مشکل داره

شما می گویی عوض شده ای ، اما باز هم روش شما همون کنترل کردن و خودخواهی هست ،

پیدا کردن اصل مساله ، یعنی حل نصف مساله ، حالا که مساله رو پیدا کردن دنبال راه حل باش ... منتظر نباش مشاور بیاد لقمه را بجود بگذارد درون دهانتان ، خودجوش باش ، خودت بگرد دنبال راه حل .. مقاله بخون ، نت برداری کن ، بعد بهشون عمل کن

از همین تاپیک های خودت هم شروع که انصافا خیلی دوستان مشاوره خوبی ارائه داده اند

دوم)

اگر کسی توی زندگی شوهرت نباشه ، می توانی با تغییر خودت ، شوهرت رو برگردانی ، منتها زمان داره به ضرر شما پیش می رود ، یعنی هرچقدر شما همچنان بر موضع اشتباه خودت و رفتارهای اشتباه خودت پافشاری کنی ، بیشتر شوهرت رو به سمت طلاق سوق می دهی
شوهرت خسته هست ، با توصیفات اخیر ، متوجه شدم ، چقدر همسرت به همراهی و همدلی شما نیاز داشته ، اما شما اصلا هم پا نبوده ای
همسرت نه تنها اعتماد به نفس شما رو نگرفته بلکه این شما بوده ای که به علت غرور کاذب ، همسرت را بدون پشتیبان در زندگی رها کرده ای

شوهر شدید نیاز داره به حمایت زن ، و شما حمایت خودت رو از شوهرت دریغ کرده ای


سوم)

اصلا ربطی نداره ، اگر بچه داشتی ، مشکلات دیگری نیز داشتی ، الان هم فرصتش نیست که مشکلات زندگی زن بچه داری رو که همسرش رفته رو بازگو کنم ... سوده ، بهار68 و خیلی های دیگه ای که بچه دارند خوب درک می کنند من چه می گویم ، یه پیام خصوصی در مورد بچه به "آرام دل " دادم ، صرفا به خاطر اینکه یادش بیاد که مادره و دقیقا عمق پیامم رو درک کرد، لذا نباید زندگی خودت رو مقایسه کنی

سوده دسترسی به انجمن خصوصی نداره
توی تاپیک هاش نه فرشته اومده نه مدیر همدردی
توی ایران هم نیست ، که مشاوره هایی بگیره که با فرهنگ ایرانی هماهنگ باشه
اگرچه در خارج از کشور هست اما خودش و همسرش هردو فرهنگ هاشون ایرانی هست ،اما دارند در جایی متفاوت از فرهنگ ایران زندگی می کنند و این تفاوت فرهنگ باعث ایجاد تعارضات زیادی می شود و شما نمی دانی ساختن زندگی با تعارض چقدر سخت هست

یعنی می خواهم بگویم مشکلات سوده خیلی بیشتر از شما بود ، برو اوایل تاپیکش رو بخون ، اونجایی که درخواست کرده بود به تاپیکش بروم ، و بعد اولین پست من رو برای سوده بخون .... سوده خواست تغییر بکنه و خودش در تلاش هست ، خودش تاپیک می خونه ، مشاوره می گیره و عملگرا هست ... سوده چندتا پست میزنه ، اما من جایی وارد می شوم که لازم هست ، در جران تاپیکش هستم ، اما لقمه را نمی جوم بگذارم در دهانش .... او خودش در حال تلاش هست

شما هم اگر واقعا می خواهی پس شروع کن به تغییر دادن خودت و رفتارت ... مدیر واقعا راهنمایی خوبی در انجمن آزاد به شما داده هست اما شما اصلا عمل نکردی

چهارم) من به شخصه هنوز به قطع امید از شما نرسیده ام ، اما وقتی همچنان در یک مرحله اول داری درجا میزنی ، چگونه درس بعدی رو بهت بدهم؟

- - - Updated - - -

من اون زمان ها که کابر تازه وارد بودم ، وقتی برام پست می گذاشتند ، خط به خط می خوندم ، بعد برای خودم معنی می کردم یعنی چی؟
مثلا نوشته شده ، "غرور کاذب" می رفتم توی اینترنت سرچ می کردم ، تا متوجه معنی می شدم بعد بررسی می کردم که کدام کارهای من باعث ایجاد غرور کاذب می شد سپس دنبال راه های برطرف کردنش می گشتم ... همین جوری خط به خط مشاوره ها رو بررسی می کردم ... یادداشت می کردم ، هرروز می خوندمشون ... بهشون عمل می کردم تا جزئی از وجودم بشه

- - - Updated - - -

من اون وقت ها که تازه وارد بودم ، دقت می کردم ببینم که مدیران و مشاوران پست های کدام کابر رو تایید می کنند ، زیر کدام پست ها تشکر می زنند ، به کدام پست ها رتبه می دهند ... وقتی یه کابری رو تشویق می کردند ، می رفتم اون کاربر رو بررسی می کردم ببینم چرا اون کابر مثلا شارژ اهدایی گرفته چه مقاله ای رو توی تالار گذاشته ، چه پست هایی رو نوشته ، چه راهنمایی هایی رو داده ، بعد سعی می کردم من هم مثل اون کاربر بشوم

- - - Updated - - -

من اون وقت ها که تازه وارد بودم ، می رفتم تاپیک های کاربران مهم رو می خوندم ، و از زندگی اونها درس می گرفتم
می رفتم تاپیک های مشکل دار رو می خوندم ، چه تاپیک های کابران خانوم چه آقا ... دقت می کردم ببینم توی زندگی اونها چه مساله ای باعث آزارو اذیت زن و شوهر بوده ، و بعد سعی می کردم طوری رفتار کنم تا اون مشکل در زندگی خودم پیش نیاد

مثلا یه تاپیکی بود ، آقاهه توش نوشته بود زنم این خصوصیات مثبت رو داره

نوشته اصلی توسط koloni

قبل از این جریانا اگه قهر می کردیم اون خیلی زود اشتی می کرد.
هیچ وقت خونه را ترک نمی کرد و حرف از جدای نمی زد فقط رفتارش باهام سرد می شد که اونم زود تموم می شد.
من خیلی زنم را دوست دارم قبلا که مشکلی پیدا می کردیم وقتی باهام سرد بود انگار شکنجه می شدم بخصوص که اون در حالت عادی خیلی بهم توجه می کرد و مهربون بود.
توی این همه سال زندگی همیشه اسم منو با عزیزم, گلم یا امیرم صدا می کرد.
وقتی باهام جور دیگه بود داغون می شدم وقتی اشتی می کردیم بهش می گفتم دیگه باهام قهر نکن من طاقت سردیت را ندارم اونم می گفت وقتی قهریم تازه می فهمم چقدر دوست دارم.
ما یه همچین زندگی داشتیم. من از رفتار گرم و مهربون اون لذت می بردم فقط می خواستم یه تغییراتی توزندگیمون بوجود بیاد.
من قبل از ازدواج عاشق محکم بودن اون توی روابط با اقایون بودم. همیشه حدو حدود دیگران را مشخص می کرد. از نجابت اون خوشم می یومد.


وقتی مشکلی داشتم سنگ صبورم بود. خیلی از دوستام وقتی مشکلی دارن از خونه فرارین و می خوان خانومشون مشکلو ندونه تا غر نزنه. ولی من هر مشکلی داشتم هر اشتباهی کرده بودم فقط ارومم می کرد بعدش هم از اون مسئله حرفی نمی زد.





از نظر اقتصادی خیلی خوب همه چیزو اداره می کرد. من قبل از ازدواج فقط یه ماشین داشتم ولی الان همه چیزدارم. اون خودشم سرکار می رفت و درامد بالایی داشت ولی بدون هیچ منتی همه درامدشو برای زندگیمون خرج میکرد.


خونه زندگیم همیشه مرتب بود با برنامه ریزی همه کارا را درست می کرد. تو خونه همیشه بهترین لباسو می پوشید. به سر و وضعش می رسید.
رفتارش با خانوادم و بزرگترا خیلی خوب بود. همه فامیل من دوسش دارن. مادر من دوتا عروس دیگه هم داره ولی زن منو یه جور دیگه دوست داره.


بخدا حاضرم تموم اون مشکلاتو به جون بخرم ولی اون پیشم باشه.

می دونم اشتباهات زیادی کردم ولی الان حاضرم هر کاری کنم تا دوباره بدستش بیارم.


اون اصلا خوشش نمی یومد مسائل زندگیمون را پیش دیگران بگیم.


حاضرم هرچی دارمو ندارمو بهش بدم ولی اون برگرده.
.

بعدش من خودم رو مقایسه می کردم ، ایا من هم برای همسرم چنین زنی بوده ام که در ذهن همسرم اینگونه خوب و دوست داشتنی مانده باشم

- - - Updated - - -

مثلا خانوم این اقاهه ،
سنگ صبور همسرش بوده و شوهرش مشکلش رو به زنش می گفته تا آروم بشه ، برخلاف مردهای دیگه .... چرا ؟ چون زنش واقعا همدمش بوده و بعد از گفتن مشکل ، زنش نمی رفته مثل چماق مشکل رو بکوبونه توی سر شوهرش

زنش سر شوهرش منت نمی گذاشته
با خانواده شوهرش مهربان بوده
رازدار شوهرش بوده

و پرسشم از خودم این بود " انصافا آیا من هم اینگونه بوده ام؟"

با سلام


این تاپیک از ظرفیت مجاز عبور کرده .

لطفاً یک پست جهت جمع بندی راهنمایی ها ارسال کنیید تا تاپیک آماده قفل شدن شود . و در صورت امکان از طریق مشاوره خصوص موضوع را پی گیری نمایید و راهنمایی تخصصی دریافت دارید البته ضمن تأکید فراوان به مشاوره حضوری شما و همسرتان