موضوع: درمان غیرت بیجا با کتاب یا فیلم یا ... ؟

نوشته اصلی توسط mehrdad_m

خانم مصباح الهدی ضمن تشکر از راهنمایی های شما ،اگرچه میدانم جایش اینجا نیست اما جسارتا انتقادی به پست های شما دارم ...

نوشته های شما بسیار طولانی و در برخی موارد خسته کننده میباشد. اینگونه نوشته ها به نظر من هم باعث سردرگمی خود شخص مراجعه کننده و هم سایر مراجعین و مخاطبین تالار شده و از خواندن مطلب صرف نظر میکنند. نتیجه این میشود که شما در تاپیکی خاص تبدیل به متکلم وحده شده و بسیاری از کاربران از ارائه نظر و راهنمایی خود منصرف میشوند. در نتیجه شخص آغاز کننده تاپیک دیگر نمیتواند از سایر نظرات و دیدگاه ها استفاده کند و سودی از تاپیک و طرح مشکل خود نخواهد برد.

امیدوارم از این انتقاد دلخور نشوید. موفق باشید

سلام آقای مهرداد.

آخه چرا ناراحت بشم؟

ای کاش حداقل پست هایی که دوبار ارسال شده ویرایش بشن.(گزینه ویرایش همون موقع برای من کار نمی کنه.مدیران لطف می کنند اگر این کار را انجام بدن)

از همه می خوام تو تاپیک شرکت کنند(حتی بدون خوندن پست های من و فقط نظر شخصی خودشون).چون این تاپیک تنوع نداره؛ می ذارم یه چند نفر پست ارسال کنند بعد من ارسال می کنم. این طوری خود به خود خیلی از مطالبم تو پست های بقیه اشاره میشه و فقط چیزهای اضافه را ذکر می کنم.

در کل چون می خواستم از تالار خداحافظی کنم دو تا تاپیک اخیر را مفصل توضیح می دادم که دیگه وقتی رفتم حرفام برای استارتر ناقص نمونده باشه.

از همه عذر می خوام که این طور شد.

سلام آقای صحت
تاپیکتان خیلی نیاز به بحث و بررسی داره. برای همین با توجه به اشکال من در خلاصه نویسی ممکنه پستهام طولانی بشه.و شاید همه مطالب و سوالاتون را در همین پست نگم و به مرور خواهم گفت.همین طور خیلی حرفام ناقص مونده.

اول بگم خیلی خوشحالم پسری به سن شما به ازدواج با رویکرد منطقی نگاه می کنه و می خواد قبلش مطالعه داشته باشه.اما مراقب باشید این نگاه افراطی نشه و خدای نکرده منجر به نگرانی و حساسیت های بیجا نشه.

استدلالتونو متوجه نشدم.چون هر دو طرف کم هستند حتما همو پیدا میکنیم چون یک به یکه؟به نظرم احتمال این که دو طرف همو پیدا نکنن بیشتره

من کی گفتم چون هر دو طرف کم هستند پس حتما!!!
من گفتم: خب پسرانی مثل شما هم کم هستند و بازه انتخاب چنین دخترانی هم وسیع نیست. یعنی این به اون در.
منظورم اینه که وقتی این ویژگی حیا در شما هست عوضش همچین دخترانی هم هستند که همین ویژگی شما را داشته باشن.وهمین ویژگی شما را بخوان و وقتی شما به صورت روش مند خواستگاری برید جوری که همچین دخترانی را پیدا کنید احتمال اینکه جواب رد بشنوید خیلی کمه! چون مثل شما کمه.

اونا برای چی حسودیشون شه؟فعلا به نظر میاد در اکثریت هستند و زندگی هاشون رو به اوج
من نگفتم حسودیشون میشه گفتم باید حسودیشون بشه.یعنی اگر یک طرف بخواد حسودی کنه از نظر ارزش گذاری آنها هستند

ولی با این حال حاضرم قسم بخورم خیلی ها (نه همه) هم هستند حسودیشون می شه! به من که خیلی ها حسودیشون شده. البته بیشتر مادران و خیلی از دختران به دلیل همین حیایی که دارم. بعضی دوستام بعد از مدتی (مثلا خداحافظی از دوران کارشناسی و...) به من اینو گفتن که تو دلمون خیلی از این حالتت خوشمون اومده.

باور کنید هیچ دختری از مرد بی غیرت خوشش نمیاد. اگر بگه ظاهریه! باور کنید هیچ مردی از زن بی حیا خوشش نمیاد. اگه بگه ظاهریه. ته دلشون یه چیز دیگه است! ته دلشون همه دوست دارن همسرشون بهش صد در صد متعهد باشه.

اتفاقا آقای صحت کسانی که از نزدیک تجربیاتی داشتند مثلا دوستی و... داشتند و از نزدیک زشتی این کار را حس کردند بیشتر ارزش اینجور چیزها را می فهمند ولی وقتی تجربه کردند دیگه خودشون در حدی نیستند که همسری هم کفو از این لحاظ پیدا کنند! اون پسری که هزار جور رابطه داره موقع ازدواجش دنبال یه دختر نجیب می گرده! مگه تو این تالار ندیدین که بعضی کاربران از دوستاشون مثال می زنند که خودش چه کارها کرده ولی موقع ازدواجش رفته دنبال یه دختر حتی چادری!!! (که تعجب کردم!)

همین طور یه دختر هرجور باشه دنبال یه پسری هست که نسبت به دیگران چشم پاک باشه.چه مردی می تونه چشم پاک باشه؟
مردی که نسبت به ناموس خودش غیرت نداشته باشه می تونه رو ناموس دیگران غیرت داشته باشه و نگاه ناپاک نکنه. اگر غیرت نداشته باشه اصلا نمی تونه نگاه ناپاک نکنه!برای اینکه زشتی این عمل را نمی فهمه که بخواد به خاطرش خودش را کنترل کنه. ولی اگر غیرت داشته باشه چرا ممکنه نگاه بد بکنه (با احساس گناه)ممکنه هم نگاه بد نکنه. ولی مورد اول (غیرت نداشتن) حتمیه!!!


مواردی که من مثال میزنم افرادی هستند که به همسرشون هم حداقل در عمل که ما میبینیم وفادارند و فقط به پوشش الزامی ندارند نه اینکه اهل خطا باشند.(مثلا همون آشنامون)این دسته هم برای خودشون غیرت قائلند ولی در حد همون رابطه ج ، برای همین به امثال من حسودی نمیکنند چون افراط میدونند.مثلا بگن خوش به حالت که سخت میگیری؟خوش به حالت که انتخاب کردن برات سخته؟ خوش به حالت که تو هر جمع اطرافت فقط خودت با خودت هم عقیده ای و کلا ترجیح میدی سکوت کنی؟

نخیر.خوش به حال شما که ارشمند هستین و ارزشتون را به این چیزهای سطحی نمی بینید.(در مورد تعادل حرف دارم)

مثلا فرض کنید من دارم مدرسه درس می خونم.خب؟
خیلی ها به من می گن چرا درس می خونی؟ آخرش که چی؟ به چه درد می خوره خودت را اذیت می کنی شب امتحان.ولش کن بیا مثل ما راحت باش. ببین چقدر وقتمون را تفریح می کنیم. هرچقدر دلمون بخواد بازی می کنیم. هر وقت خواستیم مهمونی می ریم.تلویزیون می بینیم.

خب این ها چه جور نگاهی هست؟ سطحی نیست که برای بازی آدم استعدادش را ندیده بگیره؟

حالا یه مثال دیگه:

شما بچتون را تو چه مدرسه ای می فرستین؟
الف) خوبه پسرتون را بفرستین تو یه مدرسه همش بهش محبت کنند. بگن نمره کیلو چند؟ بگن هر وقت خواستی مشق بنویس.هروقت هم نخواستی ولش کن.دوست داشتی زود بیا. دوست هم نداشتی دیر بیا!!! بگن عزیزم تو آزاد آزادی!!! هر کسی هم خواستی اذیت کنی اذیت کن.فقط کم اذیت کن. هیچ کس تو را مواخذه نمی کنه! فقط در یه مورد. فقط طرف را نکش یا مجروحش نکن!!! اینجاست که تنبیه می شی.( یعنی پایین ترین خط قرمز)


ب) حالا خوبه پسرتون را مدرسه ای بفرستین که مرتبه. بهش نظم یاد می دن. اگر دیر کرد می گن چرا دیر کردی. اگر غیبت کرد می گن چرا نیومدی. اجازه ولیت کو؟.اگر درسش را نخوند ازش می پرسن چرا درست را نمی خونی؟ شما را مدرسه می خواد.میگن آقای فلانی پسرتون چه وضعشه! بچه می بینه نه مثل اینکه هر کار بدی کنه بهش یه چشم غره می رن! دیگه این بچه به خط قرمز مجروح کردن دوستش می رسه آیا که فقط نگران اون موضوع باشیم!


راستی کدوم مدرسه بچتون را ثبت نام می کنید؟
مدرسه با اصول یا آزاد! البته نه آزاده آزاد ها!!! بچتون نمی تونه کسی را مجروح کنه!

موقع امتحان نهایی کدوم بچه نمرات بهتری می گیره. کدوم با اخلاق تر تربیت میشه؟

ببین برادر خوبم دنیا هم توش مدارس مختلفی هست.شما آزاد هستی تو هر کدوم از مدارس ثبت نام کنی.

می تونی بگی من تو این مدرسه ثبت نام می کنم که هرکاری اشکالی نداره.فقط کسی خانم منو لمس نکنه و رابطه ج با خانم من نداشته باشه!خط قرمز تا این حد پایین! (مثل همون مدرسه که می گه آزادی فقط دوستت را کتک نزن.همین.البته در مثال مناقشه نیست.فقط برای روشن شدن موضوع دارم بااغراق حرف می زنم)

می تونید هم بری یک مدرسه خوب ثبت نام کنید که اصول قاعده داشته باشه.خیلی از کارها را می تونید انجام بدین اما با یه چارچوب خاص. اما با یه قاعده خاص.قاعده ای که حد و مرزش را نه یک بشر که عقلش ناقصه!بلکه خداوند که همین بشر را خلق کرده! تعیین کرده.

و به نظر من خدا واقعا همه لذت ها را از راه حلالش گذاشته.ما بلد نیستیم.لذت جنسی گذاشته.راه حلالش هم گذاشته. اتفاقا خدا خیلی دوست داره ما خوش بگذرونیم.اگر دوست نداشت نمی گفت یه لیوان آب به زنت بدی فلان ثواب را داره.یا یک رابطه ج با همسر فلان ثواب. یا اینکه توصیه کنه به خانومت بگو دوستت دارم. یا اگر مومنی را بخندانی فلان ثواب و... (احادیث دقیق یادم نیست.می ترسم اشتباه کنم.می تونید خودتون سرچ کنید)

خوش به حال کسی که بره تو این مدارس خوب دنیا ثبت نام کنه!

ولی آیا همه تو این مدارس قبول می شن؟
بعضی مدارس امتحان ورودی می گیرن. بعضی مدارس قبلش مصاحبه می کنند! خیلی ها رد می شن. خیلی ها درکشون نمی رسه جواب همه سوالات را بدن.

ولی بعضی ها این قدر باهوش هستند که تو تیزهوشان هم قبول می شن!!! خوش به حالشون که این لیاقت را دارن!

امیدوارم شما هم همچین درکی داشته باشید که توی مدرسه خوب دنیا ثبت نام کنید. مهم نیست بقیه بگن مدرستون خوب نیست. چه اهمیتی داره؟ مهم اینه وقتی کنکور دادین شما تو دانشگاه خوب قبول بشید!!! اینجاش مهمه! اینجاست که دیگه همه از سلیقه های مختلف بلا استثناء به شما می گن: خوش به حال شما!!!

(مدرسه: کنایه از راه و سبک زندگیتون / کنکور و دانشگاه : کنایه از جهان آخرت و مقام شما)

حس کردم احساستون خیلی درگیر این ماجراست.برای همین زیاد توضیح دادم.و خلاصه نکردم.

سوالات بعدی که خیلی مهمن و توضیح می خواد.را در فرصت مناسب بعد ان شاالله عرض خواهم کرد.

موفق و خوشبخت باشید

با سلام

نتونستم همه پست ها رو کامل بخونم چون پست ها طولانی بودن.

با خوندن چند پست اول چند تا نکته به ذهنم رسید.

اینکه به نظر من مشکل شما غیرت بی جا ویا حسادت نیست بلکه شناخت سطحی شما از دین هست.

فکر می کنم شما در یک خانواده مذهبی یزرگ شده اید که اتومانیک وار یک سری ارزش ها به صورت عادت در وجود شما شکل گرفته اند بدون اینکه شالوده اون براتون تشریح شده باشه.

1- سعی کنید اعتقاداتون رو به صورت عمیق تری بهش نگاه کنید و راجع به احکام الهی که همیشه سعی در رعایت کردن اونها داشته اید مطالعه داشته باشید.

2- همسری را انتخاب کنید که از لحاظ اعتقادی قوی باشه خود به خود دغدغه هاتون برطرف می شه .

چند تا مثال می زنم.

مثلا رنگ قرمز در لباس ، شما خوشتون نمی یاد همسرتون در جمع نا محرم چنین لباسی رو بپوشند؟ از طرف دیگه فکر میکنید شاید این یک تحمیل باشد.

اما اون چه که در احکام آمده:
حکم به کراهت لباس شهرت است، آری اگر لباس شهرت را به معنای لباسی که موجب هتک است بگیریم به جهت اینکه بر مؤمن هتک خویش جایز نیست باید فتوی به حرمت داد والله العالم.
لباس شهرت چیست؟
یعنی لباسی که از نظر حسن و یا قبح موجب اشتهار می‌‌شود. این عنوان وصف برای لابس نیست، مگر بالعرض. به عبارت دیگر، مراد لباسی است که به جهتی از جهات از قبیل رنگ یا نوع و جنس و یا دوخت و یا کوتاه و بلندی آن ایجاد شهرت برای لابس می‌کند.

حال اگه هم خودتون هم همسرتون از لحاظ اعتقادی قوی باشید وهم منطق پذیر فکر نمی کنم دیگه بحث غیرت در اینجا کاربردی داشته باشد.

مسایلی که شما مطرح کردید مربوط به غیرت مردانه نیست یلکه به خاطر شناخت سطحی از دین واحکام اونه.

یک مثال دیگه راجع به شوخی با نامحرم:

دراحکام اومده از شوخی کردن با نامحرمان اجتناب کنید زیرا اگر شوخی و خندیدن با زن نامحرم موجب فتنه و فساد شود قطعا حرام است.

قرآن در دو جا یعنی یکی در سوره مائده آیه 5 و دیگری در سوره نساء آیه 25 زنان و مردان را از داشتن روابط دوستانه با جنس مخالف برحذر داشته است و آن را مورد مذمت قرار داده است.

بنابراین از نظر اسلام و اخلاق اسلامی، اگر کسی بخواهد سلامت روح و روان خود را حفظ کند و در ایمانش خللی ایجاد نشود چاره ای ندارد که روابط خود با نامحرم را بسیار محدود کند و حتی در پاره ای از موارد از یک سلام کردن ساده هم بپرهیزد، هر چند چنین فرهنگی امروز در جامعه ما خیلی پذیرفته نباشد. اما اگر فکر کند که می تواند بین هر دو دیدگاه، دیدگاه اسلام و دیدگاه روشن فکری جمع کند، سخت در اشتباه است و بهتر است خود را آزار ندهد و با تفکر و اندیشه یک راه را انتخاب کند، یا راه خدا را و یا راه هوی و هوس را. زیرا هم زمان نمی توان هر دو راه را پیمود.

با سلام مجدد

ادامه عرایضم:

رابطه خوب با پدر فکر کنم اکثر دخترا دارند.سه موردی که فرمودید (رابطه با پدر ، مدیر بودن پدر و علاقمند بودن به مادر ، تواضع مادر نسبت به پدر) رو چطور میشه مطمئن شد و با چه سوالاتی؟ چون بالاخره نمیشه بگیم پدرتون به مادرتون علاقه داره؟

بالقوه بله دختر و پدر استعداد داشتن رابطه خوب را دارند ولی متاسفانه خیلی وقت ها بالفعل نیست.خیلی خانواده ها هستند کهپدر برای فرزندانش وقت نمی ذاره و به فکر کار و درامده. یعنی خب مشکلات اقتصادی و... هم باعثش شده.عصبانیت ها و... . و توی تحقیقی نشون داده شده دخترانی که به سمت دوست پسر و... می رن به خاطر تامین نشدن نیازهای عاطفیشون از سمت پدر هست!

برای شناسایی:

وقتی خواستگاری میرید تا حدودی جو خونه دستتون میادو همین طور همون اول هم که نمی خواهید این مورد را بفهمید. حتما زمان می بره!تو جلسات مختلف به خونشون رفت و آمد می کنید. رفتار پدر و مادر را می بینید. مثلا یه جا می بینیدهر جلسه همش پدر داره تحکم می کنه و مادر همش داره پذیرایی می کنه. ولی یه جا هم می بینید که مثلا مادر میگه حاج آقا میشه بی زحمت یه لحظه تشریف بیارید؟ بعد مثلا پدر می ره ولی نه با حالت بد. یه جا حس می کنید .

یه جا می بینید قشنگ معلومه مدیر خونه پدر هست! اول پدر صحبت می کنه. یه جا هم می بینید جلسه را مادر دست گرفته!و مثلا تو حرف پدر بی موقع می پره که یعنی تو داری اشتباه می کنی و...

یه جا می بینید پدر با یک حساسیت خاصی از دخترش تعریف می کنه. دختر من فلانه بصاره! خیلی ازش راضی هستیم. فلان مدرسه را می شناسید اونجا درس خونده.خانم فلانی می گه... استادش گفت.. . پدر براش مهمه شما چی کار می کنید حتی براش مهمه یه وقت بعدا منزلتون از منزل پدری دور نشه! یه ذره حس کنه ممکنه کارتون بره شهرستان نگران می شه و... (البته این موارد آخر شاید فقط راجع به پدرهای خیلی عاطفی صدق کنه. نمی دونم.بابای من اینجورین.)

با دختر خانم صحبت می کنید. تو سوالاتش می پرسه آقای فلانی نظر شما راجع به پدر و مادر و پدر و مادر همسرتون چیه؟ تو صحبت هاش دنبال اینه که ببینه شما نظرتون چیه. می رید باهاش صحبت کنید می بینید دقت می کنه زود تر از شما نشینه و همزمان بشید.

شما ازش راجع به رابطه از اعضای خانواده اش می پرسید خوب شرح می ده.

ازش می پرسید شما چقدر خوشبخت هستین؟چرا؟ دختر عاطفی که رابطش با پدر و مادرش خوبه ؛می گه من خیلی خیلی خوشبختم چون خانواده خوبی دارم و پدر و مادرم خیلی با محبتن. برادرم را خیلی دوست دارم و...

بعد ممکنه دختر غیر عاطفی بگه: بله.من تو زمینه تحصیلی و... کلا منظورم اصلا این نیست یه جواب خاص در نظر داشته باشید .منظورم اینه که خود به خود تو صحبت ها و لحن طرف مقابل و همین طور لحن پدر و مادر خیلی چیزها براتون مشخص می شه. منم اولا خیلی نگران بودم.اما تو تجربه هام دیدم اصلا یه چیزایی طرف از خودش بروز می ده. از کوزه همان برون تراود که در اوست.

راجع به اعضای خانوادش می پرسیدخودتون یه چیزایی دستگیرتون می شه. می خواهید بیرون برید از حساسیت های پدرش یه چیزایی دستگیرتون میشه و...

سوالاتی از شما می پرسه یه چیزایی دستگیرتون میشه و...

پدرش صداش می کنه یه چیزایی دستگیرتون میشه ...

جمع بندی این ها می تونه به شما کمک کنه.نه ایکه هرکدوم اتفاق افتاد پس حتما این طوره یا...

تاپیک زیر هم می تونه به شما راجع به سوالات و جلسات خواستگاری کمک کنه.

مشاوره برای جلسات خواستگاری

در ضمن این که فرمودین فارغ از عقیده مذهبی ، یعنی حتی بدون اعتقاد مذهبی با این سه مورد دختر با حیا میشه.خب این ها فکر کنم همونایی هستن که من مثال میزدم! یعنی اخلاقا پاکن اما اعتقاد و الزام به پوشش مو یا لباس غیر جیغ یا ... ندارن.این بده؟
بله من خودم قبول دارم بعضی دختران حیای ذاتی دارند. یعنی شاید نمی دونند پوشش مهمه ولی وقتی مثلا یه پسر باهاش شوخی می کنه عصبانی میشه!!! یا اینکه اصلا سمت روابط دوستی نمی رن. یا یک ابراز احساسات ساده جنس مخالف خام نمی شن.چون تامین هستند.

ولی خب این ها در معرض گناه هستند و اگر واقعا بدونند و مثلا یه روز جای آقایون باشن ممکنه اصلا دلشون نخواد اونجوری بگردند و خجالت بکشن! اما نمی تونند درک کنند.چون جای مرد نیستند و مطالعه هم نمی کنند و ...

برای همین خودم هیچ وقت دلم نمیاد از دید بد نسبت به این گروه صحبت کنم. چون خودم برام چند مورد پیش اومده تو دانشگاه یا... مثلا کسی ازم سوال کرده بعد با هم بحث کردیم.خیلی هم دوستانه و محبت آمیز.نه اینکه بخوام بگم من چقدر فلانم و بصارم.بعد طرفم واقعا تغییر کرد! خودش می گفت من دیگه عذاب وجدان می گیرم بد بگردم! بعد مدتی دیدم چادری شد!!! یعنی تغییر تا این حد!

به خاطر روحیه حق پذیری و انتقاد پذیری که داشت این طور شد و البته خب اولاش با هم یه راست از این در صحبت نکردیم.سر بعضی مشکلاتش بود که کمکش کردم و کامل فهمید نیتم خیر خواهانه است.بعد خودش ازم سوال می کرد.چون من هم با دلیل حجاب را پذیرفته بودم تونستم منطقی راهنماییش کنم. و خیلی هم علمی.

تاپیک زیر را بخوانید.از یه جایی به بعد بحث به حجاب کشید! خانم ها عکس العمل نشون می دادن.و مثلا می گفتم تحریک مرد سریعه و در عرض 1 دقیقه و همون موقع اتفاق میفته.منو مسخرم کردند! چون تحریک زن این قدر سریع نیست. زن باید خیلی فکرش را به سمت جنسی متمرکز کنه.به خاطر همین نمی فهمیم چرا با یه نگاه مرد به گناه میفته!!!

آقایون هم مذهبی و هم غیر مذهبی نظراتشون را صادقانه می گفتند که این پوشش ها چقدر براشون تاثیر بد می ذاره.

از خواهرای گلم می خوام این تاپیک را مطالعه کنند و دلایل علمی( نه مذهبی) را در این تاپیک بررسی کنند و نگاه آقایون را تا حدی درک کنند:

نیاز جنسی داره منو میکشه

در مورد اینکه فکر می کنید اگر همسرتون کمتر بهتون توجه کنه ناراحت می شید و من گفتم تا این حد نرماله و بالاخره همه ما نیاز مند توجه هستیم! من خودم خیلی نیاز مند توجهم و مثلا اگر بعدا همسرم بیشتر با دوستاش بگرده و با اونها رابطه خوب داشته باشه واقعا ناراحت می شم. چون می گم بهترین دوست آدم همسرشه!

پس باید بیشتر برای من باشه تا بقیه. من خودم می گم این حدم منطقیه و مشکلی نداره.

ولی بیشتر هم میشه. بله! مثلا مردی که نذاره خانومش گه گاهی با دوستانش بگرده یا یه سری تفریحات داشته باشه به اختیار خودش و... بده. وقتی محدویدیت این جوری گذاشته بشه که تو این کار را نکن بده!

باید ذات زندگی به گونه ای باشه که این قدر به هم نزدیک بشن که طرف ترجیح بده بیشتر با شما باشه تا با دوستاش. اون وقت خود به خود حد تعادل در ارتباط با بقیه حل میشه و نگرانی نداره. خب مگه ممکن نیست که همسر من با دوستاش هم باشه و بگه و بخنده. مهم اینه من حس نکنم که همسرم آنها را به من ترجیح می ده. مهم اینه بفهمم من اولویت هستم.

این دیدگاه منه.

قبول دارم ولی مثلا شامل صحبت در مورد خواستگارای قبلیش و ... نمیشه به نظرم.فکر کنم قبول دارید که این مورد باید رعایت بشه اما در مورد مزاحمت و ... درسته.البته با آب و تاب تعریف کردن از یه مرد دیگه یه مقدار حسادتمو برمی انگیزونه متاسفانه و دست خودم نیس نمیدونم چطور کنترلش کنم؟

خب یه خانم عاقل می دونه نباید این ها را بگه. اما فرض کنید ناشی بود و متوجه نبود.یا سیاست نداشت و از دهنش در رفت. شما نباید به هم بریزید. باید بفهمید که خانومتون ندانسته این کار را کرده و می تونید با آرامش بهش بگید :هر چقدر مرد خواستگاری بره و هرچقدر دختر خواستگار براش بیاد بعد ازدواج باید فکر کنه همسرش تنها فرد بوده.مگه نه؟ اونم حتما تایید می کنه و از دل شما درمیاد.

یا اون موقع اگه ناراحت شدین جنبه مثبت را ببینید.مثلا به خودتون بگید خب این خانم من حتما خیلی با کمالات بوده که این قدر خواستگار داشته. خوش به حال من که ایشون منو پسندیده! با این نگاه مثلا اون موقع احساستون تعدیل میشه.
فعلا همین قدر باشه.

در کل خیلی خوشحالم که آدم با صبر و حوصله ای هستین. و مشخصه منطقی و با تفکر هستین.

راستش هر کدوم از سوالات شما تاپیک می خواد!!! یعنی بعضی هاش میشه جدا تاپیک زد!!! شما همه را تو یک تاپیک جمع کردین انگار. البته حسن این تاپیک هست.که همه این سوالات این بار از جنبه حیا و غیرت نگاه بشه.

موفق و خوشبخت باشید

- - - Updated - - -

آقای صحت الان پست آخرون را خوندم! سوالاتون خیلیه ماشاالله! راستش من هم خیلی سرم شلوغ شده. با برنامه ریزی سعی می کنم حتما بیام. لطفا فعلا سوال نپرسید.البته از پست های من. نه بقیه عزیزان.

اجازه بدین همین ها را جواب بدم! واقعا این تاپیک شامل چند تا تاپیکه!

فقط اینکه من نگران هستم شما خیلی بیش از حد جزئی نگر باشید و برای مرد خیلی خوب نیست!

زندگی هم این قدر سخت نیست. الکی خودتون را نگران نکنید. به خدا توکل کنید! از خدا همسر آیندتون را بخواهید.راه خدا را پیش بگیرید کمک خدا هست. من خودم اینو به عینه حس کردم که وقتی چیزی به صلاحم نبوده خدا نذاشته و من بعدا فهمیدم.

شما چون خواستگاری را تجربه نکردین چیز سختی به نظرتون می رسه. در صورتی که وقتی تجربه می کنید می فهمید خیلی چیزها را بدون مطالعه هم میشه از طرف مقابل تو تعاملات و ...بفهمید.

باز هم میام.

موفق باشید

سلام آقای صحت.ادامه توضیحاتم برای پست13 شما:

ولی فکر میکنم باید کمی تحکم مردونه رو یاد بگیرم؟!
چون دیدم خانم هایی که بدشون نمیاد گاهی خشونت لفظی یا داد کمی ملایم یا اخم یا چشم غره شوهرشونو ببینن و حس کنن مرده؟! برداشتم از بعضی پست ها و تاپیک ها این بوده؟! چطور یاد بگیرم در حدی که زیاد نباشه؟

راستش آقای صحت این مسائل کاملا سلیقه ای هست.ممکنه یه دختری همین جوری که دقیقا شما هستین را دوست داشته باشه(به نظرم منطقیش هم اینه) و یه دختری نه. من می گم این ریسک را نکنید که بخواهید حالت های تحکم و...مردسالانه یاد بگیرید.
من می گم خودتون باشید اما یه ویژگی هایی را در خودتون تقویت کنید.اون وقت لازم نیست نقش بازی کنید.همون خودتونید ولی بروز شخصیتتون تو رفتارتون باعث میشه خیلی از خانم ها از شما خوششون بیاد.
اگر هم خوششون نیاد دیگه ما نمی تونیم که از نظر همه دل نشین باشیم که. پس مشکل از شما نیست.همان طور که مشکل از اون دختر هم نیست. باید طرفین قبل عقد مدتی به شناخت هم بپردازند تا متوجه بشن واقعا احساسات قوی میشه یا نه. این نکته هم مهمه که به دل نشستن مساله ای نیست که هی ما بخواهیم تجزیه تحلیلش کنیم.چون اگر این کار را بکنیم بدتر باعث میشیم اشکالات را ببینیم و طرف به دل ما نشینه و یا حتی برعکس بیش از حد به دل ما بشینه! یه چیز ساده است که با تعاملات اتفاق میفته.
اون چیزی که قطعا هیچ خانمی خوشش نمیاد ببخشید که این طور می گم مرد سیب زمینی باشه. یعنی کاملا بی تفاوت.مثلا یه مساله ناراحت کننده پیش میاد.هر مردی ناراحت و عصبانی می شه ولی اون ریلکس برخورد کنه!!! یا اینکه کلا بی غیرت باشه.

اما نکاتی که می خواستم بگم تو خودتون تقویت کنید و همه خانم ها این ها را از همسرشون می خوان:
1)اعتماد به نفس بالا
2)جا نزدن
3) مصمم بودن. مثلا مردی که از یه شاخه به اون شاخه می پره خوب نیست. مردی که تصمیم می گیره و زود هم تصمیمش عوض میشه خوب نیست.
4)دهن بین نبودن.
5)منطقی بودن. مثلا وقتی حرفی درست بود تصمیمش را می تونه تغییر بده و این خیلی خوبه.برعکسش بعضی مردها در برابر حرف حق مقاومت می کنند. که غالبا به نظر من این دسته می تونند غیرت بی جا هم داشته باشن.
یا مثلا این هم خوب نیست که تا یه نفر یه چیزی گفت مرد سریع قبول کنه و بگه چشم. درواقع می خوام بگم باید اصولی داشته باشه.
6) اصطلاحا بچه ننه نبودن
7) اون چیزی که در پست قبلیم گفته بودم که طوری رفتار کنید خانومتون بیاد با شما حرفاش را بزنه.منظورم این نبود که ممکنه خانومتون از خواستگارش بگه یا از یه مردی که اذیتش کرده. مشاورین اینجا می گن که نباید اتفاقا بگه.
منظورم بیشتر این بود این قدر صمیمی باشید تا حرفای دلتون را به هم بتونید بگید. بتونید از هم انتقاد کنید.مثلا شما از فلان رنگ لباس خوشتون نمیاد با هم بتونید صحبت کنید.رو راست بگید فلانی این رنگ فکر کنم خوب نباشه بهتره این رنگ را بپوشی. نه اینکه خانومتون ناراحت بشه و...

کی این اتفاق میفته؟

وقتی که خودتون هم اینجوری باشید مثلا خانومتون نترسه از شما انتقاد کنه که مبادا شما بهتون بربخوره و ناراحت بشید. دقت کردین بیشتر این مشکلاتی که تو این تاپیک ها هست زن و مرد توانایی صحبت کردن با هم را ندارن و حق هم دارن چون به طرف بگن ناراحت می شه.

مثلا میاد میگه من رفتار خانومم به دلم نمی شینه!خب من که پشت مانیتور هستم می گم خب چرا به خودش صادقانه انتظاراتش را نمی گه؟! ولی می بینم طرف توانایی و نحوه انتقال مطلب را نداره و ما هی لقمه را می پیچونیم.می گیم این مدلی بگو. اون مدلی نگو و.... یا نگو. نکات مثبتش را ببین.

در صورتی که من می گم می شد خیلی راحت در قالب عواطف و با نگاه مهربانانه با هم صحبت کنند.خب آدم حرف دلش را به همسرش نزنه پس به کی بزنه.نباید که همسران رودروایسی داشته باشن.
یا یه شکی داره.خب من می گم بره از همسرش بپرسه شکش برطرف شه چرا این قدر لقمه را بپیچونیم؟ ولی نمیشه.چون بلد نیست چه جوری بگه. و یا همسرش زود جوش میاره اون وقت مجبوریم هی بگیم مثلا شک نکن و...

این پست هم ایده خوبی برای اینکه حرفی تو دل آدم نمونه داره: #3
این هم تاپیک خانم ریحانه-ب هست که سلیقه اش متفاوت بود اما آخرش مشکلش حل شد.چرا؟ چون در آخر رو راست با همسرش از تمایلاتش صحبت کرد و حرف دلش را بهش گفت!

هنوز عاشق نامزدم نشدم...
می گم چقدر خوبه آدم بعد ازدواجش به جای اینکه از غریبه راهنمایی بخواد از خود همسرش مستقیم راهنمایی بخواد. اون مستقیم چیز مورد نیاز آدمو میگه یا متوجه میشه و اصلاح می کنه.البته شاید همیشه هم نشه. نمی دونم.

در ضمن چون فکر می کنم شاید این تاپیک های مشکلات روی شما تاثیرات منفی هم گذاشته باشه بهتون پیشنهاد می کنم حتما تاپیک زیر را مطالعه بفرمایید:
با خوندن مشکلات و تاپیک های اعضا از زندگی مشترک و ازدواج فراری شدم!
لینکهای خوبی هم توش گذاشتم.فکر می کنم یکم نگاهتون نرم تر و متعادل تر بشه.

1-به نظر منم مهمه ولی چطور تشخیص داده بشه؟عاطفی بودن من چطور متمایز بشه از لوس بودن؟دیدین برخی خانم ها کلمه عاطفی اونارو به تهوع میندازه؟مثلا فکر میکنن شاید یعنی یجور "اوا خواهر بودن" ؟! یا مثلا بعضی آقایون ممکنه زود به زود جلو همسرشون گریشون بگیره.میخوام تمایز بدم بین این مورد ها.یعنی میگم عاطفی با اینا اشتباه نشه؟
خب باید در موردش توضیح بدین. البته اول در مورد دیدگاهش در مورد عواطف و... بپرسید.دوستان تو تاپیک من راهنمایی هایی کردند. وقتی دیدگاهش را متوجه شدین. خودتون هم دیدگاهتون را بگید و بعد بگید که من منطقی هستم و... تو زندگی مشترک برام عواطف خیلی مهمه.ولی عواطف مردانه دارم.

2-بله این راهکار هم مدنظرم هست ولی گاهی جوابی که مرد میشنوه مثلا این که بگیم به خاطر خودته جواب میشنویم تو حساسی یا سخت میگیری یا شاید بدتر بشنویم که تو خودت فلانی و فکر میکنی بقیه هم این طورن.یعنی گفتن این که همجنسامو میشناسم مترادف بدینی و شکاکی و بد دلی و ... (اگه خانم اعتقاد زیادی نداشته باشه به حجاب احتمالا این طور میشه و اگر هم داشته باشه که خب خودش رعایت میکنه دیگه غیر اینه؟ )

خب لحن خیلی مهمه.خب اینکه شما تو زندگیتون کلا چه طور رفتار کرده باشید و ثابت کرده باشید به همسرتون که چقدر خاطرش را می خواهید و چقدر براتون مهمه خیلی مهمه.هزار بار بگید دوستت دارم ولی مثلا یه بار ازش حمایت نکرده باشید.خب آدم فکر می کنه این ها لفظیه و اگر این را هم الان از من می خواد به خاطر خودم نیست.داره نقش بازی می کنه و الکی می گه.می خواد منو گول بزنه.
ولی خب شما هم یه خانم محجبه انتخاب کنید که فوقش در حد یه رنگ و... بخواهید نظرتون را بهش بگید.نه مثلا باز باشه و فرداش بهش بگید وجه و کفین.خوب معلومه قبول نمی کنه!!!

و می دونید آقای صحت به نظر من مهم ترین عاملی که باعث میشه همسران به هم متعهد باشن اینه که:
1) خود همسر واقعا حیا را رعایت کنه. مثلا وقتی آقا خودش جلوی خانومش خیلی حیا را رعایت کنه و مثلا با خانم چشم تو چشم نشه.یا اگر خانم بدحجاب بود سرش را بندازه پایین یا مستقیم نگاه نکنه، تو خانم این به وجود میاد که خب من همسرم این قدر رعایت می کنه چرا من رعایت نکنم. وقتی بفهمه که شما کلا حتی در نبودش هم اینجوری هستین خودش عذاب وجدان می گیره که خودش هم رعایت حریم محرم و نامحرمی را رعایت نکنه. وقتی هم شما احیانا چیزی تذکر بدین خب از شما قبول می کنه و عمرا فکر کنه هوس باز هستین و خودش می دونه شما تو جامعه الان واقعا کم محسوب میشید و از چه دیدی می گید چون بارها بهش ثابت شده(هم حیا و هم علاقتون).غیر اینه؟

اما خدای نکرده همسرتون ببینه فرض تو لب تابتون فیلم ... می بینید. شاید لجش دربیاد. بگه وقتی اون رعایت نمی کنه.چرا من رعایت کنم؟ استدلال اشتباهه ها! ولی خب وجود داره.اگر به خاطر خدا نپذیرفته باشه و عمیق نباشه این حس به وجود میاد قطعا!
من از دید خانم گفتم.همین دید برای آقا هم هست طبیعتا.یعنی آقایی هم که ببینه خانومش براش مهم نیست چه نگاه هایی بشه شاید براش خیلی هم مهم نباشه چه نگاه هایی بکنه!ولی یه آقای باوجدان خیلی باید ناراحت بشه این قدر خانومش باحیا باشه ولی خودش رعایت نکنه.البته ممکنه ها باز نگاه بد بکنه.ولی مورد اول به نظرم لزومی نمی بینه نگاه بد نکنه! (نظر شخصیم)


2) جایگاهی که زن و شوهر تو دل هم دارن. همون اوایل زندگی باید زن و شوهر که روشون تو روی هم باز نشده یه سری حریم ها حفظ بشه.درسته گفتم رودروایسی خوب نیست ولی منظورم را حتما متوجه می شید.رک گویی و بی مهابا حرف زدن هم خوب نیست.

یه رودروایسی کمرنگ باید بینشون حفظ بشه. یه اعتماد پررنگ باید به هم داشته باشن همیشه. تو دلشون بگن نکنه من این جایگاه را از قلب همسرم از دست بدم! اگر خدای نکرده به هرحال انسان ممکنه پاش بلغزه.وقتی لغزید عذاب وجدان شدید بگیره! بگه وای من به چه کسی خیانت کردم. وای من چرا فلان فکر تو سرم اومد!!! بگه اگه خانومم بفهمه نکنه جایگاهم را از قلبش از دست بدم!!!؟ متوجه شدین. حرمت ها باید حفظ بشه.

اگر احیانا شما هم خواستین تذکر بدین حتما با حفظ این حرمت ها باشه.
ادامه دارد....

آقای صحت ادامه صحبت هام:

در پست قبل یادم رفته بود بهتون سوالاتی هم بگم که حتما بپرسید:
1) در خانه شما مدیریت به چه صورتیست؟ بعد صبر کنید ببینید خودش به چه مواردی اشاره می کنه.
2) به نظر شما مدیریت خانواده باید به چه صورت باشد؟
3)رابطه شما با اعضاء خانواده چگونه است؟ ببینید به چه نکاتی اشاره می کنه. چه مثال هایی براتون می زنه.
جواب این سوالات هم می تونه دیدگاهی به شما در مورد روابط پدر و مادرش و همین طور خودش چه مدل زندگی را دوست داره کمک کنه.


در ضمن مثلا با چه سوالاتی (چند مورد لطفا) حد رابطه با دوستان بعد ازدواج رو میشه فهمید غیرمستقیم؟
ببینید من یه چیز کلیدی بهتون می گم که اگر اون مورد تو دختر خانم بود.دیگه بیش از حد حساس نشید و خیالتون راحت باشه که خودش درک و شعور داره که به شوهرش بیشتر از دوستاش برسه!
ویژگی منطق و انعطاف پذیری و انتقاد پذیری. دیگه وقتی یه دختر منطقی بود به نظرم این ها را می فهمه یا اگر بهش بگید قبول می کنه.تو بحث ها و صحبت ها و نظرات میشه اینو فهمید به نظرم.
ولی این سوال را می تونید بپرسید:
شما اولویت هاتون تو زندگی مشترک به چه صورته ؟
بعد معکوس در مورد خودتون بپرسید: همسر آینده شما چه طور باید اولویت ها را در زندگی رعایت کنه؟ به نظر شما اگر مرد با دوستاش هم تفریح بره اشکال داره؟
بعد ببینید چی می گه. شاید بگه خب با دوستان اشکالی که نداره ولی نباید تبدیل به رفیق بازی بشه!باید مرد برای خانواده اش اول وقت بذاره و...
حجاب را تکلیف عاشقانه ای می بینم که باعث میشه تمام عشق و زیبایی هامفقط و فقط برای یکی باشد و بس!
به خصوص قسمت سبز رنگش رو دوست داشتم و میخوام که همسر آیندم همچین تفکری داشته باشه.شاید اولویت اولم همین باشه.این رو با چه سوالاتی (چند مورد لطفا) میشه مطمئن شد؟
شاید نشه به این غلظت را از همون اول تو طرف پیدا کرد.ولی خب دختر محجبه به این پارامتر لااقل نزدیک تره! اگر هم همچین موردی پیدا کردین و مطمئن شدین زود جا نزنید.ارزش این را داره که مثلا یه سری اشکالات سطحی را نادیده بگیرید.
اما اینم بگم به نظر من اگر انتخاب درست باشه و طرفین واقعا نون حلال خورده باشن (که به نظرم از هرعاملی تو شکل گیری شخصیت مهم تره!) میشه بعد ازدواج عشق خدایی را در همسر ایجاد کرد.یعنی حتی قبلش شاید تو ذهنش فقط یکی یکی نبوده.ولی بعدش با رفتارهای صحیح با محبت های از ته دل با سیاستها و شناخت ها، می شه قلب همسر را تسخیر کرد!!! طوری که اگه خودش هم بخواد نتونه یا عذاب وجدان بگیره به کس دیگه فکر کنه!
من می گم نون حلال خیلی مهمه! اینو تو خانوادشون و تو پدرشون چک کنید.تحقیق کنید.
بعد یه نکته دیگه به نظر من وقتی یکی خودش اینجوریه براش مهم میشه طرف اینجوری باشه.مثلا همش از حیا و... می پرسه یا می خواد مطمئن بشه به نحوی شما قبلا ارتباطی نداشته باشید. حالا اگر چیزی به ذهنم رسید میام میگم.
تو یکی از پست هاتون که لینک دادید خوندم از خواستگاری خسته شدید و میخواید این خواستگار بعد ماه رمضان همون همسرتون باشه درسته؟ در واقع از پیدا نکردن کسی با معیارهاتون خسته شدید انگار؟
به نظرم حس منم همینه البته شما خواستگار براتون اومده و من هنوز نرفتم خواستگاری.
خب من واقعا اون موقع احساس اون لحظه ام را نوشتم.وگرنه نمی تونم برای یه عمرم ریسک کنم.نمی شه هم بگیم خدا هر چی ما خواستیم براورده کنه که!او خداست.ما بنده ایم.ما باید تحت فرمانش باشیم نه او گوش به دعای ما!خدا به من لطف می کنه اگر دعای منو براورده کنه! ولی براورده هم نکرد؛نکرد. ناراحت می شما.ولی حق ندارم چیزی بگم.
آره خب .من خسته شدم. ولی دلایل من با شما فرق داره.واقعا هیچ کس با من جور نشده.چون من دخترم و نمی تونم بگم کی بیاد خواستگاریم. ولی شما می تونید برید سراغ اصل مطلب!
واقعا هم هر کدوم از خواستگارام دلیل مهمی بوده که من رد کردم. ولی فکر هم نکنید که فقط من رد کردم. بعضی ها هم آنها منو نپسندیدن و مثلا فرض ارزش گذاریشون این بوده زن باید خانه دار باشه و خانه داریش عالی باشه.منم صادقانه گفتم من راستش بیشتر درس خوندم از این لحاظ کامل نیستم.ولی بعدا ... همین براش دلیل مهم بوده و نفهمیده که من می تونستم دروغ بگم ولی صادق بودم و اشکال خودم را گفتم.نفهمیده که من مثلا چقدر به حیا اهمیت می دم.این ارزشش بیشتره.خانه داری اصلاح میشه (و نتونسته به حد متوسط من قانع باشه) با توجه به اینکه آدم با حوصله ای هستم .ولی شخصیت که شکل بگیره راحت درست نمیشه که.
مذهبی بوده ولی سیستم ارزش گذاریش یه جور دیگه بوده.راستش خوشحالم شدم منو نخواستن.چون ظاهرا دلیل منطقی برای من نبود که رد کنم ولی خب این سطح از تفکر را هم نمی پسندم.
یکی دیگه هم بوده بعدا به معرف گفته من می خوام غیر این که خانومم سفید باشه چشماش رنگی هم باشه! آقا دکترا می خوند و مثلا مذهبی هم بود.(واقعا گفتن داره این موضوع؟ مگه دلیل خواستیم که می گی؟ نگو.به همین راحتی)خب این سیستم ارزش گذاری ذهنیش واقعا خیلی سطح پایینه. حرف همو هم عمرا نمی فهمیدیم.
این ها باعث خستگی میشه.
خب خیلی ها ادبیات خواستگاری را بلد هم نیستند. شما قبلش یاد بگیرید که دختر مردم را نرنجونید.چون رفتار محترمانه فرق داره به هرحال.چه منفی چه جوابتون مثبت. آدم باید یه ذره خودش را جای طرف بذاره.واقعا این ها هم باعث خستگی من شده. لینک زیر را بخونید.باور می کنید بعضی مردم این جوری رفتار کنند؟ من باور می کنم.چون برای من شده!البته نه زیاد ها. ولی شده.
ادبیات خواستگاری
تازه شرایط من چیزای دیگه هم هست.ولی ببینید من واقعا حق دارم خسته بشم. اما باز هم می گم این ها امتحانه که خدا ازم گرفته! شاید همون اول هم همسرم را پیدا می کردم قدرش را خوب نمی دونستم. یا شاید منی که این قدر عاطفیم مثل الانم محکم نمی شدم. یا شاید لزومی نمی دیدم مطالعه کنم. ولی مطمئنم این قدر هم پخته نمی شدم و نمی تونستم بقیه را این قدر درک کنم و کامل بفهمم که مثلا اومده اینجا مشاوره داره چی می گه؟ و. تونستم خوب راهنماییش کنم.
خسته شدم.ولی راضیم. همین هم که باعث میشه دعام بیشتر از ته دلم بیرون بیاد خیلی خوبه.
شما که امتحان نکردین.پس زود قضاوت نکنید. جلو برید. امتحان کنید. چیز خاصی نیست.تجربتون بالا میره. بالاخره خانومتون را پیداش می کنید.خب خانومتون هم از کجا معلوم منتظر شما نباشه؟ و مثل شما را نخواد؟ بعد شما الکی می گید من می خوام یه دختر غیر شبیه انتخاب کنم!!!؟؟؟ خب اونی که واقعا هم کفو شماست و می تونسته خانم شما بشه چی؟از شما هم ایراد نمی گرفته. شما را هم بیشتر می تونسته دوست داشته باشه.چون همین جوری که هستین قبولتون می کنه. شما هم بیشتر می تونید او را دوست داشته باشید چون همونجوری که هست قبولش می کنید.
ولی می تونید هم این فرصت دوست داشتن عمیق را از خودتون بگیرید و بعدا بسوزید بسازید.و همش از عدم هم کفویتون ناراحت بشید(.چون بالاخره هیجانات اول می خوابه.اون وقته که اگر معیارها درست بود علاقه ادامه پیدا می کنه.) اون دختر هم که می تونسته خانم شما بشه می ره خانم یکی دیگه میشه که شبیهش نیست و نمی تونه خیلی دوستش داشته باشه.
فقط با این فرق که شما مقاومت کردید ولی من از تنهایی (منظورم تنهایی عقیده در بین اطرافیان و در جمع دوستان همجنس) خسته شدم و داشتم راه رو کمی تغییر میدادم که البته مثل اینکه منصرف شدم فعلا با این صحبت ها و ممنون.

خب شما هم مقاوم باشید و هنوز هیچی نشده مایوس نشید.مگه شما نمی خواهید در آینده یک مرد محکم و قوی باشید؟ پس از همین به عنوان یک فرصت برای تقویت اراده و حتی ایمانتون استفاده کنید.تجربتون هم بالا می ره.
اینم بگم شاید جالب باشه مردانی مثل شما که اطرافتون دخترای خوب کمه بیشتر قدر خانوماشون را می دونند و بیشتر دوستشون دارن. بیشتر قدر حیا را می دونند! من اینو قشنگ فهمیدم.
خواستگارم که بعدا فهمیدم خیلی گروه خونیش به من از این لحاظ رابطه با نامحرم نمی خورد کاملا پام وایمیستاد و اصلا جا نمی زد! قشنگ قدر منو می دونست.باور نمی کنید یه جلسه شبیه جلسات فقه شده بود این قدر تاکید می کردم تا مطمئن بشم. با بیشترین سخت گیری هم جا نمی زد!
ولی اونی که تو باغ نیست اصلا متوجه نمیشه و دلیل الکی یا مثلا یه ذره سخت گیری پدر جا می زنه.
شما هم قدر خانومتون را خیلی خوب خواهید دانست و من مطمئنم اگر همچین دختر با حیا و در عین حال واقعا دختر خالص از نظر شخصیتی پیدا کنید جا نمی زنید و خیلی زندگیتون خوب میشه.

همیشه عاقبت به خیری مهمه.و گرنه اول و وسطش به هرحال می گذره.مهمه اینه که پایان خوشی داشته باشید.
ولی خوشحالم که الان احساس می کنم تو رویه درست دارید قرار می گیرید.

الهی عاقبت به خیر بشید

ادامه دارد......