موضوع: از چاله در اومدم افتادم توچاه زندگی

شادلین عزیز چرا نمیری پیش یه مشاوره خوب؟ درسته اینجا بچه ها خیلی همفکری میکنن و نظراتشونو میدن ولی به نظر من اگه با یه متخصص روانشناس مشورت کنی خیلی بهتره عزیزم
اینجا هرکسی مشکلات خاص خودشو داره گلم. برای دیگران راحت میشه راه حل داد ولی به مشکل خودمون که میرسیم توش میمونیم. نمونش خودم. خیلی از دوستام با من مشورت میکنن و نتیجه هم میبینن. ولی مشکل خودمو میمونم توش. تاپیک زدم. من دختر فوق العاده حساسی هستم. و بسیار قانع توی زندگی. هیچ وقت همسرمو توی فشار نذاشتم. شاید بخاطر همینه که انتظارم ازش توی مسائل احساسی زیاده. خداییش اونم احساساتیه. یه تاپیک زدم مربوط به مشکل منه. میدونم اصلا اهمیت نداره و نمیشه جبرانش کرد ولی از دلم نمیره اصلا. (http://www.hamdardi.net/thread29018-2.html) اینجوریاست عزیز دلم
انشالا خدا کمکت کنه مشکلت حل بشه و انشالا دل همسرت نرم بشه

سلام عزیزم
من فکر میکنم اگه سعی کنی یه جاهایی مناسب تر رفتار کنی تا حدی میتونی نتیجه بگیری
اول اینکه گذشته رو بریز دور!!!
یه جا یه حدیثی خوندم که مضمونش این بود که اگه از مشکلات امروز ناراحتی گذشته و ترس آینده رو حذف کنی مشکل هر چی باشه قابل حله!
اینکه تو گذشته چه اتفاقاتی افتاده و چه رفتاری کرده و ناراحت شدی و... رو رها کن
نکته ی بعدی اینکه بخش بسیار زیادی از مشکلات برمیگرده به اینکه شما هم تلاشی برای بهتر شدن آداب گفتگو نکردی!.سبک زندگیتون منفعل پرخاشگر شده!این کم شدن اعتماد به نفستون هم به همین خاطره
این لینک رو دقیق بخون واز پست های جناب sci وani نت برداری کن و سعی کن ازش برای خودت الگو بسازی:

http://www.hamdardi.net/thread-19883.html

سکوت و پذیرش اشتباهه و فریاد و پرخاش هم اشتباهه واگه سعی کنی طبق این لینک رو خودت کار کنی میتونی تا حدی مشکل رو برطرف کنی.البته توقع تغییرات یه شبه و ناگهانی نداشته باش
زمان میبره ولی به تدریج یاد میگیری تو قبول یا رد درخواست های همسرت تا چه حد باید ظرافت و سیاست خرج کنی و مشکلات تا حدی قابل حل میشه

ترانه عزیزم حتما کاری که گفتی رو انجام میدم ولی یه حس جدید تو خودم دارم میبینم یه نیاز به دیده شدن و متاسفانه دارم این رو از یه پسر بیست ساله دریافت میکنم خودمم میدونم خیلی اشتباهه ولی متاسفانه هر کاری میکنم نمیتونم جلو پیش روی این قضیه رو بگیرم قلبم قبولش کرده و عقلم پسش میزنه کمک کنین این خیلی بده.یه حسم قشنگه یه حسم بده وترس از اینده دارم بدبختی من اینجاست که پسره پسرعمه همسرمه
به همفکری نیاز دارم این از ندیده شدن توسط همسرم بدتره.کمممممممککککک

وای امین فکر کنم منظورم رو بد بیان کردم.ببین من تنها حسی که از اون پسر گرفتم احترام بود نه چیز دیگه درسته من تشنه ام ولی هیچ وقت به خودم اجازه نمیدم که اینجوری سیراب بشم منم مثل هر زنی میخوام همسرم سیرابم کنه ولی میدونی من معتقدم زندگی مشترک روی سه پایه اسواره پول _احترام و دوست داشتن_رابطه جنسی اما متاسفانه من هیچ کوم از اینها رو از همسرم نمیگیرم ببین اگه توی رابطه احترام و دوست داشتن باشه پول و رابطه مهم نیست در مورد اون دوتای دیگه هم همین صدق میکنه اگه توی رابطه زناشویی احترام و رابطه جنسی نباشه و به جاش پول باشه ادم خودش رو توی خرید وپول قرق میکنه ولی من هیچ کدوم از اینها رو ندارم.ببین من هیچ حسی از همسرم نمیگیرم و به قول تو تشنه ام و این شده برام عذاب چون بار اولم نیست توی دلم به یه کسی جز همسرم فکر میکنم و میدونم این اشتباهه ولی به جرات میتونم بگم دست خودم نیست ونمیتونم کنترلش کنم حتی وقتایی به سرم میزنه که با کسی نیازم رو تقسیم کنم اره الان فکر میکنی چقدر ضعیفم ولی نه من هفت ساله دارم تو جهنم زندگی و ندیده شدن دست وپا میزنم ودیگه صبرم تموم شده گفتی من دارم تو شانزده سالگی زندگی میکنم ولی اون زمان من خودم بودم و نیازی به توجه از جنس مخالفم نداشتم اینقدر سفت و محکم بودم و به کسی پا نمیدادم که برای دوست شدن با من پسرها شرط بندی میکردن و بعداز یه مدت شرط رو میباختن و هرچی دلشون میخواست به من میگفتن و بعداز یه سیلی از طرف من راهشون رو کج میکردن.وقتی من میگم بی هویت شدم برای اینه چون من اون دختر چند سال پیش که به نیاز به توجه از طرف جنس مخالف نداشت نیستم. الان واقعا نیار دارم یه مرد بهم توجه کنه.من همیشه احساسم رو با همسرم درمیون میزارم وبهش میگم دوستش دارم.یه بار خیلی به با اون بودن نیاز داشتم براش نوشتم که دلم میخواد فقط برای یه شب فقط با من باشه با تمام وجود برای من باشه یه شب عشقش عقلش چشمش وحتی وجودش برای من باشه ولی اون هیچ عکس العملی نشون نداد و داشتن اون شب شد برای من ارزو.شما بگین من چیکار کنم چون خودم از بس فکر کردم دیگه دارم دیونه میشم

- - - Updated - - -

مرسی امین از توجهت.میدونی من وهمسرم خیلی با هم تفاوت داریم از همه لحاظ مثل همین رابط جنسی من ادم گرمی هستم وبه چطوری انجام شدن این رابطه خیلی اهمیت میدم ولی همسرم میشه گفت میانس و فقط اخر ماجرا براش مهمه برای لباس هم باید بگم بیرون از خونه که یه چیز عادیه ولی تو خونه خوبه اما اگه من توی خونه یه تاپ با شلوارک کوتاه بپوشم اعتراض همسرم بلند میشه که این چیه پوشیدی.همسرم توی یه کارخونه کار میکنه ولی مثل مهندسها ساعت سه بعدازظهر خونس و اصلا به خودش فشار نمیاره و محیط کاری خوبی نداره و همه ی ادمهای اونجا خیلی در باره ی مسایل خانوادگیشون بلوف میزنن و متاسفانه همسر من خیلی دهن بینه و با دوستاش که باشه همیشه میخنده ولی به من و پسرم که میرسه خندها و حرفاش تموم میشه یعنی ما از تهران راه میوفتیم میریم مشهد با همسرم شاید ده تا جمله هم صحبت نکنیم ولی اگه یکی از دوستاش یا فامیلهاش باهامون باشه تا اونجا یه لحظه هم ساکت نمیشه.میدونی من هیچ وقت تو جمع خوبی همسرم رو نگفتم حتی به دروغ اخه اون اصلا توی جمع با من خوب برخورد نمیکنه و همیشه پیش دیگران منو کوچیک میکنه و این برای من خیلی سنگینه و نمیتونم حضمش کنم دوستا و فامیلهاش هم به خاطر این رفتارش سرزنشش میکنن ولی اون گوشش به هیچی بدهکار نیست و همیشه کار خودش رو میکنه.وای خدای من بزار یه چیزی بگم یه مدت گیر داده بود که میخوام شیطان پرست بشم وکلا داره دین و ایمانش رو از دست میده.اصلا عتیقه اییه برای خودش.اوف اوف اوف خلم کرده دیگه