سلام.من18سالمه و با یکی دوستم که حدود4سال بزرگتره ازم.مااز همه لحاظ فرهنگی،اجتماعی،اقتصادی....ه مه چی بهم میخوریم و دوستم قبلا بمن پیشنهاد ازدواج واسه اینده رو داد که من صریحا رد کردم چون هم سنم کمه و معلوم نیست در اینده چی پیش بیاد،ولی هنوز باهاش دوستم و رابطمو باش کم کردم.اون فرد خیلی خوبیه به معنای واقعی و حس میکنم بزرگترین اشتباهش دوستی با من بوده،چون من حسی بهش ندارم.از طرفیم باهاش دوست هستم تا باهاش تو مسایل خصوصیم مشورت کنم یا دردودل کنم.من هیچ علاقه ای بهش ندارم ولی اون خیلی تابلوئه.شما چی میگید؟بنظرتون چون ادم خیلی خوبیه نه تنها با من بلکه با همه افراد چه تو خونش،بیرون و...باهاش باشم تا منم بش علاقه پیدا کنم چون میدونم همچین فردی رو از دست بدم لنگش کم پیدا میشه یا ولش کنم تا الان از من جداشه که اگر نشد رنجی نکشه و ضربه نخوره البته من بهش گفتم هیچوقت نمیخوام ازدواج کنم تا بهم فکر نکنه اما اون خیلی تو رفتاراش سوتی میده که هنوزم دوسم داره و منتظره تا نظرم عوضشه... ما الان حدود 8ماهه همو میشناسیم.
علاقه مندی ها (Bookmarks)