آیا مقابله به مثل راه درستی است؟

[امیر۶۲]

با سلام به دوستان وهمراهان گرامی
طبق لینک http://www.hamdardi.net/thread-34648.html که گویای مشکلات گذشته من هست جدیدا همسرم در تقابل با خانواده بنده فاز جدیدی رو شروع کرده که عبارتست از بی محلی و عدم تحویل گرفتن زمانی که برای مهمونی به خونه ما میان. بنده همه جوره صحبت کردم با ایشون ولی ایشون حتی قبول نمیکنه که با مهمون اگه دشمنت هم باشه نباید اینطور رفتار کنی. یک تصمیم گرفتم و کمی مردد هستم در اجرای اون آیا با مقابله به مثل می تونم متوجهش کنم که این کار چقدر زشت ودردناکه؟
دوستانی که تجربه دارند در این زمینه نظر بدهند لطفا متشکرم

- - - Updated - - -

دوستان لطفا یکی کمک کنه. فکر کنم باید سرتیتر جذابی بذاری تا کسی کامنت رو بخونه

[khaleghezey]

درود

امیر جان دادا ایکاش مختصر توضیحی میدادی تا دوستان بهتر بتوانند راهنمایی کنند چون اکثرا وقت و حوصله اینکه برگردند به تایپیک قبلی را ندارند.

یک توضیح کامل بدی خیلی خوب میشه.
کار اشتباه را با انجام دادن همان کار اشتباه جواب نمیدهند مخصوصا وقتی و زن و شوهر هم باشید.بهترین کار صبر کردن و ناامید نشدن + رفتار قاطعانه همگام با احترام به طرف مقابل هستش.
علت اصلی رفتار کردن بدینصورت همسر شما چیست؟

[m.reza91]

سلام،وقت بخیر

نمیدونم چقدر به توصیه ی دوستان در تاپیکی که اشاره کردین توجه کردید ولی مشخصه که کم لطفی کردید یک مقدار .بهتره برید پستای اون تاپیکو یه بار دیگه بخونید و کمی فکر کنید به خصوص پست خانم matti، مشکل شما بر می گرده به اینکه نمی تونید بین همسرتون و خانوادتون تعادل برقرار کنید. اوایل زندگیتون به خاطر رفتارهای غلط مادرتون روانش جریحه دار شده و در شرایطی که به حمایت عاطفی شما احتیاج داشته متاسفانه شما مثل یه ماشین مکانیکی باهاش رفتار کردید. احتیاجی نیست خط قرمز دور خانوادتون بکشید ولی تویه خونتون میتونید حتی فقط به صورت ظاهری حق رو به همسرتون بدید در عین حال در مواجهه با خانوادتون هم احترامشونو حفظ کنید . حالا شما چی کار می کنید ؟ فقط در حال دفاع کردن بی چون و چرا ازون ها هستید. در مقابل بی احترامی های مادرتون به همسرتون چی کار کردید ؟ حتی حاضر نشدید توی خلوت دو نفرتون کمی دلداریش بدید. بهتره قبل از اینکه زندگیتون از هم بپاشه فنون همسرداری رو یاد بگیرید.
در مورد این تاپیکتونم ، آیا کار همسرتون غلط هست یا نه ؟ اگه اشتباهه پس چرا می خواید همون کار رو بکنید. شما استقلال عمل ندارید؟ میدونید ، همش افتادید تویه یه دور غلط که وضعیتو خرا بتر می کنه . با لج بازی چیزی درست نمیشه بدتر میشه.
بد نیست به این تاپیکم سر بزنید چون اگه همین رویه رو پیش بگیرید خیلی زود به این جاها هم میرسید:
www.hamdardi.net/thread-37396.html
پیشنهاد می کنم یا مقالات سایت رو بخونید یا برید پیش مشاور یا همین جا عضو انجمن آزاد بشید . مشکلتون قابل حله به شرط اینکه بخواید و اقدام کنید.

موفق باشید.

[امیر۶۲]

با تشکر از شما بخشی که شما بنده رو ماشین مکانیکی خطاب کردین اصلا متوجه نشدم چرا؟ در ضمن بنده همیشه از خانمم دفاع کردم و میکنم همچنین از مادرم ولی نه وقتی روبروی هم ایستادند تا حرمتها شکسته نشه و بدتر نشه. وقتی خانواده من برای مهمونی بعد 6ماه اومدن وایشون فقط سلام میکنه و میشینه پای تلوزیون ویک کلمه حرف نمیزنه باهاشون من چطور ازش دفاع کنم ؟ دفاع بی چون و چرا از کسی نمیکنم اگه خانوادم بی احترامی کنند جلوشون می ایستم و بلعکس.
اما در مورد مقابل به مثل من دارم از شما دوستان کمک میگیرم. ایشون رو بارها توجیه کردم که عزیز من خانواده ما بزرگان ما با یه عاداتی بزرگ شدن و ما نمیتونیم تغییرشون بدیم ولی ایشون میگه که باید اینطور رفتار کنند و باید جوری که من دوست دارم رفتار کنند. حال در برابر رفتارهایی که پدر ایشون در قبال من کرده من همیشه گذشت کردم و گرنه همون روز اول زندگی به مشکل بر می خورد بارها بهس گفتم که ما راه زندگی خودمون رو میریم هر کسی هر حرفی بزنه و هر چیزی بگه ما فقط بهش لبخند میزنیم و حرفشون رو گوش میدیم و بعدا با همفکری هم کار درست رو انجام میدیم. ولی متاسفانه ایشون هر وقت نظر یا حرفی رو میشنوه که در استای نظر خودش نیست سریع موضع میگیره و لجبازی رو شروع میکنه و کار رو بجایی میرسونه که طرف پشیمون میشه چرا اومده خونمون. اقا رضای عزیز وقتی بنده دارم کوتاه میام و ایشون دنبال بهانه برای لجبازیه باید متوجه بشه لجبازی بده و چقدر تلخه. چطور متوجهش کنم وقتی با 100بار صحبت کردن متوجه نشده؟

[مهرااد]

سلام. توصیه های دوستمون اقا رضا توصیه های خوبی هستند

بنظر من مشکل شما در چند مورده:

الف) اصرار زیادی دارید بر بهبود رابطه که این خودش چهار تا عیب دارد:1) به شما استرس و نگرانی زیادی وارد میکنه. باید بدونید که شما مسول خودتون هستید و نمی توایند بالاجبار خانواده خودتون و بالعکس همسرتون رو وادار به دوست داشتن یکدیگر کنید 2) باعث می شود که همسر و خانواده خودتان راحت نباشند. حس کنند مجبورند که جوری که نمی خاهند نقش بازی کنند 3) دو طرف رو نسبت بهم حساس تر خواهید کرد 4) این مورد پیامد مورد اول هست که از بس شما در این قضیه حس مسولیت میکنید بار احساسی زیادی روی دوش شما می افتد و این باعث می شود پاسخهای تکانشی و هیجانی بدهید . نمونه اش نتیجه ای که رسیده اید

راه کاری که بنظر من می رسد :1) سعی کنید مقداری ضریب حساسیت خود را در این قضیه پایین بیاوردید. 2) سعی کنید در قبال همسرتان خ جبهه نگیرید و در مواقع ارامش حرف دلتان را بعنوان توصیه نه اجبار و وظیفه گوشزد کنید. راه تاثیر بر همسر شما جبهه گرفتن نیست. راهش این است که شما از در دوستی و ...وارد شوید . بقول معروف اول برادریتان را اثبات کنید بعد طلب .. اگر همسر شما متوجه بشود و به این باور برسد که در ک می شود و .. قطعا به شما اعتماد بیشتری خواهد کرد


ب) شما در گیر بازی های همسرتان می شوید. کتاب بازیها (اریک برن) رو بخونین. ایشان با لجبازی و بدهنی و .. شما را عصبانی تر میکنند. یجورایی کنترل بازی دست ایشون هست. هر چه شما در این موراد ارامشتان را بیشتر حفظ کنید و نشان دهید که اثر تصمیمات خودش را خودش می بیند موفق تر خواهید بود

پ) همسرتان را بپذیرید. بعنوان انسانی که هم نیمه تاریک دارد هم روشن. پدیرش این مساله به مفهوم سازش نیست. بلکه به عنوان این که " مشکلی " هست که باید حل شود. اگر به این قضیه به دید مشکلی در شخصیت همسرتان ببینید که حتی خودش هم ناراحت است خ خ راحت تر کنار می اید تا زمانی که فکر کنید ایشان از سر کینه و عداوت و .. در حال عمل کردن هستند. این راه نیاز به صبوری دارد.
ث) هم شما هم همسرتان در زمینه ارتباط با هم مشکل دارید. با کسب آگاهی و ایجاد مقدماتی برای اقزایش ان قطعا خ از مشکلاتان برطرف خواهد شد. رفتن پیش مشاوره. استفاده از مشاوره تخصصی این سایت ( توصیه دوستمون برای مشترک سایت شدن خواندن مقالات و ... توصیه های مشاوران. مخصوصا ارسالهای اقای sci و مدیر همدردی

و در پاسخ به سوال شما من توصیه اقای مهاجر بی نشان را می ارم:( نقل به مضمون)

همیشه در کلاس درس رقابت سر نمره بهتر شدنه! تا الان شده دوستتون نمرش هشت بشه و شما بخای واسه رو کم کردن مثلا دو بیاری! پس کاری که شما تصمیم گرفتی در حقیقت چیزی نیست جز رقابت در بد شدن


امیر اقا واقعیته زندگیه. همه ماها در زندگیمون مسایلی داریم که تا حد توانمون باید حلشون کنیم. در این راه باید کولمون پر باشه از اگاهی ، از صبر

همون طور که میدونین خوشبختی انچیزی نیست که توی فیلمهای هندی و .. نشون داده میشه. واسه خوشبختی باید آگاهانه تلاش کرد آگاهانه صبور بود آگاهانه رفتار کرد


امیدوارم همه ما در این مسیر شجاعت کافی و لازم را برای "خوب" زندگی کردن داشته باشیم

[شیدا.]

امیر آقا،

گفته بودید همسرتون باردارند. فکر می کنم توی هفته های آخر و این شرایط، زیاد سر به سرش نذارید بهتر باشه.
اگر بچه عصبی و نا آروم باشه، خودتون اذیت می شید.
با آرامش مادر، آرامش بچه را تامین می کنید.

بعد از زایمان هم احتمال بدتر شدن اوضاع هست. چون خانمتان از نظر روحی خیلی حساس تر می شن.

بهتر بود به خانواده تون می گفتید همسرم به خاطر شرایط جسمیش کمی براش سخته که از شما پذیرایی کنه.
جلوی خانواده تون باهاش رفتار خوبی می داشتید و از بیرون غذا تهیه می کردید و این فضای سرد و بی محلی خانمتون را کمی توجیه می کردید.
حتی وقتی نشسته بود جلوی تی وی، بهش می گفتید گرمت نیست؟ فلان خوراکی را بیارم؟ ... اصلا به روی خودتون نمی آوردید قهره. شرمنده اش می کردید البته چون باردار هستند و روزهای آخرهست می گمااااااا

باید صبر کنید تا بچه به دنیا بیاد، خانمتون به وضعیت عادی و معمول خودش برگرده و بعد به کمک مشاور روابطتون را اصلاح کنید.

در این شرایط مقابله به مثل می تونه به قیمت یک زن عصبی (حتی در حد مصرف مداوم دارو) و یک بچه عصبی و ناآروم براتون تمام بشه.
اگر با خانواده اش آرامش داره، بخاطر خودتون و زندگیتون از این آرامش استفاده بهینه کنید.