یک زن از مردش چه توقعاتی داره. خواهشا کمک کنید. زندگیم داره از هم می پاشه.

[majid_majid]

من 32 سالمه و خانومم 29 سالشه. 6 سالی است ازدواج کردیم ولی خانومم می گه تو زن داری بلد نیستی و منو درک نمی کنی. همش بهونه می یاره و الان دوماهی هست قهر کرده رفته خونه باباش و به هیچ عنوان راضی به برگشتن نمی شه می گه تو پشت و پناه من نیستی و درکم نمی کنی. خانومای محترم به من کمک کنند تا اطلاعاتم بیشتر بشه تا مشکلم رو حل کنم.

خانمم نمی تونه با شرایط خانوادم کنار بیاد. در صورتی که من اصلا تنها خونه پدر و مادرم نمی رم و دو هفته ای یک بار باهم اونجا می ریم ولی همش می گه تو پشت و پناه من نیستی و بچه مادرتی تا شوهر من. می گه اونا وقتی تو هستی به من احترام می ذارن و وقتی نیستی به من کم محلی می کنن بعدش هم به من می گه بهشون چیزی نگو و می ریزه تو خودش. آخه من چطوری می تونن پشت و پناهش باشم وقتی بی منطق حرف می زنه.
من زنم و زندگیمو دوست دارم ولی اون دوماهه که قهر کرده رفته و خانوادش شرط کردن به شرطی برمی گرده که دخترمون دیگه اصلا خونه پدر و مادرت نمی یاد. در صورتی که خانمم می گه مشکل من این نیست.
یک بار هم که قبلا رفتیم پیش مشاور، مشاور گفت مشکل شما جدی نیست و طی 2-3 ماه حل می شه ولی دیگه حاضر نیست پیش مشاور بیاد. می گه چه فایده داره وقتی من نمی تونم حرفم رو بهت بزنم مشاور چه کار می تونه بکنه.

[m.reza91]

سلام

این تاپیک ها با شرط تامل و تفکر در اون ها کمک کننده هستند :

http://www.hamdardi.net/thread-9534.html
http://www.hamdardi.net/thread-527.html
http://www.hamdardi.net/thread-2987.html
http://www.hamdardi.net/thread-20196.html

موفق باشید.

[Mr DaNi]

اولا اگه زن نمی گرفتی هیچ موقع این گرفتاری ها رو نداشتی.با یه انصراف میتونستی هم خودت رو هم خونوادت رو هم زن ایندت رو و..........همرو راحت کنی.ادم با عقل و با فکر که دیگه الان زن نمی گیره.نه تنها تا یه سنی بلکه هیچ موقع

این تفکر جدیدن خیلی طرفدار پیدا کرده .میشه یه توضیحی بدید شاید ما هم قانع شدیم.امیدوارم وقتی به سنین بالاتر رسیدید بازم رو حرف خودتون باشید ولی من مطمین نیستم.ضمنا این چه ربطی به مشکل باز کننده تاپیک داشت؟
دوست من یه جستجو تو گوگل کنی کلی مطلب پیدا میکنی.یه مشکلی خانمتون رو رنج میده.این مشکل باید طولانی مدت باشه که جون به لبشون کرده.
یه چیزیو من بین خانوما درک نکردم و اونم اینه که مرد همه چیزو باید بفهمه و اونا هیچ حرفی نمیزنن و توضیح نمیدن تا وقتی که کارد به استخونشون برسه و اونموقع هم رفتارهای انفجاری میکنن.به خدا مردها اینجوری نیستن که همه چیزو ریز ببینن مثل شما خانوما.
پس راز زندگی موفق با یه مرد اینه که همیشه مشکلاتی که اذیتتون میکنه رو بیان کنید

[majid_majid]

دوستان کمک کنند باور کنید موندم چه کار کنم. فکر و خیال بد جور اذیتم می کنه. اگه زنم برنگرده داغون می شم چون دوسش دارم. لطفا راهنماییم کنید. اگه برنگشت چه کار کنم؟ اگه اصرار کرد جدا بشیم، بازم کوتاه نیام؟ چون من اصلا به طلاق فکر هم نمی کنم چه برسه انجامش بدم.

[tanin-91]

سلام
کاش یکم بیشتر توضیح میدادید.خانومتون درونگراست یا برونگرا؟احساساتشو به شما بروز میده؟؟وقتی از سر کار میایید در مورد اتفاقایی که در طول روز افتاده و کارایی که انجام داده باهاتون حرف میزنه؟؟کلا اهل صحبت کردن هست؟
وقتی با شما صحبت میکنه شما خوب به حرفاش گوش میدید؟
پیش خونواده خودتون چقدر احترامشو نگه میدارید؟
شما خودتون درونگرا هستید یا برونگرا؟
وقتایی که خانومتون مریضه یا دوره عادت ماهانشه چقدر باهاش همدردی میکنید؟منظورم فقط دکتر بردن نیست،محبت کلامی و قربون صدقه رفتنه.
تو خرید ها و یا مراسم چقدر همراهیش میکنید؟
..........
آقایون باور کنید برخورد با خانوم ها اصلا پیچیده نیست.راهش محبت و شیرین زبونی و خوش برخورد بودن باهاشه.

[m.reza91]

دوستان کمک کنند باور کنید موندم چه کار کنم. فکر و خیال بد جور اذیتم می کنه. اگه زنم برنگرده داغون می شم چون دوسش دارم. لطفا راهنماییم کنید. اگه برنگشت چه کار کنم؟ اگه اصرار کرد جدا بشیم، بازم کوتاه نیام؟ چون من اصلا به طلاق فکر هم نمی کنم چه برسه انجامش بدم.

من سوالم از شما اینه که آیا پستایی رو که براتون گذاشته میشه، می خونید اصلا!!!؟
تو تاپیک قبلیتونم دوستان بهتون راه کار دادند و شما باید فقط یکم دربارشون فکر می کردید بعد هم اقدام ؛ ولی شما فقط میگید "کمکم کنید " ؛ اگر هدفتون درد دل کردنه مطمئن باشید به هیچ نتیجه ای نمی رسید .
اگر در مواجهه با خانمتونم تا این حد بی تفاوت به نظراتش عمل می کنید برای همینه که بهتون میگه "من 6 ساله زندگی باتو بیشتر از 24 سال مجردیم اذیت شدم" ، و من از واکنشش تعجب نمی کنم.

به نظر من الان مسئله ی اصلی شمایید اگه بتونید تغییر کنید ، دو سه روزه میتونید خانمتونو بر گردونید ولی اگه نکنید وضعیت فعلی ادامه پیدا میکنه.
دوست عزیز یه زن وقتی خونشو ترک میکنه که که کارد به استخونش برسه ؛ لطفا دقت کنید.

لطفا کمی به نظراتی که براتون گذاشته میشه توجه کنید و روشون وقت بگذارید .

[دختر بیخیال]

چند مثال از برخورد خونوادتون با ایشون میزنید که ایشون در اون موارد ناراحت شدند ؟ بعد از شما چه انتظاری داشتن و شما چه عکس العمل نشون دادید ؟

[majid_majid]

tanin-91:
از راهنمایی و پیگیری شما متشکرم. خانوم من وقتی کسی بهش بی احترامی یا کم محلی کنه همون موقع جوابش رو نمی ده و می یاد تو خونه غرغر می کنه و مثلا می گه مادرت این کار رو کرد و پدرت این کار رو کرد و مدام اذیتممی کنه. در صورتی که شاید مورد خیلی مهمی هم نباشه.همیشه مواردی که از صبح تا شب انجام می ده رو برام وقتی می یام خونه تعریف می کنه حتی تلفن هایی که زده رو و صادقانه هم می گه. البته من قبول دارم شنونده خوبی نیستم و شایدبه 70 درصد حرفاش توجه کنم.پیش خانوادم فکر می کنه من دارم کوچیکش می کنم. مثلا یک بار به من گفت آب می خوری من گفتم نه. ولی بعد از 10 دققه مادرم آب تعارف کرد من گفتم می خواهم و اون به معنی بی توجهی به خودش تلقی کرد. درسته من رفتارم اشتباه بود ولی به خدا قصدی نداشتم ولی از دستم ناراحت شد و گفت تو من رو کوچیک کردی. منم گفتم منم آدمم ممکنه اشتباه کنم.. من فردی درونگرا هستم و خیلی تو حرف زدن بی گدار به آب نمی زنم و محتاط عمل می کنم. البته قبول دارم هنوز نتونستم دوره پریودی زنم رو درک کنم و همیشه می گه کاش می شد شما مردها یک بار پریود می شدین تا بفهمین ما زنا چی می کشیم ولی من هیچ وقت نفهمیدم چه حسی داره.البته ما تو خونه شوخی و بگو و بخند زیاد با هم داریم و تو خریدها هم با هم دو هفته اییک بار بیرون می ریم.

m.reza91ممنون که پست هام روپیگیری می کنید. واقعا تو شرایط بدی قرار دارم ولی سعی می کنم از کمک دوستان استفاده کنم و اطلاعات خودم رو بالا ببرم تا مشکل حل بشه. من دارم سعی می کنم به قول خانومم زندگی کردن را یاد بگیرم و ببین خواسته واقعی یک زن چیه ولی مطمئن نیستم با بازگشت دوباره خانومم ، دوباره مشکلات نداشته باشیم. آخه هیچ کس که بی عیب نیست و من می گم اگه سهم من از اشتباهات 60 درصه، سهم خانومم 40 درصد که هست. الان من یک طرفه دارم برای حفظ زندگیمون تلاش می کنم و خانومم می گه به هیچ عنوان ما با هم تفاهم نداریم و الان بهتره قبل از بچه دار شدن از هم جدا بشیم. منم دارم همه تلاشم رو می کنم تا اشتباهاتم رو پیدا کنم و دارم پیش مشاور هم می رم ولی خانومم می گه مشاور فایده نداره. البته امیدوارم پدر خانومم سر حرفش مونده باشه و بتونه مثل دفعه قبل خانومم رو راضی کنه برگرده. من الان واقعا قصدم تغییرکردنه ولی خانومم قبول نمی کنه. خودمم نمی دونم واقعا تغییر کردن یعنی چه؟ یعنی هرچه زنت گفت بگی چشم و همیشه کوتاه بیای؟من می گم زن هم بایدآستانه تحمل بالا باشه نه اینکه با یک جر و بحث سریع قهر کنه بره خونه باباش. تاحالا چندین بار قهر کرده و واقعا وقتی برمی گرده استرس دارم نکنه دوباره ناراحت بشه و دوباره قهر کنه بره ولی هر چی هم کوتاه می یام یه بهونه ای پیدا می کنه؟

خدمت "دختر بی خیال": عرض کنم: مثلا یک بار رفته بودیم خونه پدرم؛خانومم زودتر رفته بود و مادرم براش چایی کهنه دم آورده بود، بعد از یک ساعت من رفتم مادرم تازه چای دم کرده بود و برام آورد. همون باعث شد که خانومم بگه به تو چای تازه می دن به من چای کهنه. به من هم اجازه نمی ده به مادرم بگم چرا این رفتار رومی کنی. به نظر شما در این مواقع چه کار می شه کرد؟

ببخشید طولانی شد...

[m.reza91]

همیشه مواردی که از صبح تا شب انجام می ده رو برام وقتی می یام خونه تعریف می کنه حتی تلفن هایی که زده رو و صادقانه هم می گه. البته من قبول دارم شنونده خوبی نیستم و شایدبه 70 درصد حرفاش توجه کنم.

ببیینید، این طور مواقع شما باید بیشتر یه شوهر شنونده ی خوب باشید، ارتباط چشمی باهاش داشته باشید ، دستاشو بگیرید، بغلش کنید و ... گهگداری هم با جملات محبت آمیز تاییدش کنید مثلا "عزیزم حق با توئه" و ... . احتیاجی نیست خیلی وارد بحث بشید یا بخواید از کسی دفاع کنید یا چیزی شبیه راه حل بدید. بذارید حرف بزنه تا سبک بشه. اینم یکی از علائق خانماست که دوست دارند روزمره هاشونو تعریف کنند، چیز غیر عادی ای نیست . برای اکثر این موارد در این سایت مقالات خوبی هست که با مطالعه ی اونا می تونید آگاهی های لازم رو کسب کنید.
البته من حدس می زنم عزت نفس خانمتونم پایینه و تعاریفی هم که از ایشون کردید نشون میده خطا های شناختی رو هم دارند مثلا همین که در ذهنشون اینقدر حوادث کوچک رو بزرگ می کنند. این عزت نفس پایین با ضعف مهارتی شما باعث میشه بازم بره پایین تر. این مساله ممکنه برگرده به نوع تربیت و خانواده ای که ایشون توش بزرگ شده ؛ مثل رفتار پدر و مادر با فرزندان و ... . در این خصوص خود ایشون باید تصمیم بگیرند و زیر نظر مشاور جلو برند اما اگر شما بتونید باهاش ارتباط برقرار کنید، بر می گرده و حالا بعدا می تونید مسئله ی عزت نفس رو هم پیگیری کنید. البته صرف برقراری ارتباط شما با ایشون عزت نفسش رو خیلی میتونه بهبود بده ، پس غیر مستقیم بهش کمک میکنید .

http://www.hamdardi.net/thread-7314.html
http://www.hamdardi.net/thread-3525.html

[sahar67]

این جمله خانومتون که میگه درکم نمیکنی وپشت وپناهم نیستی خیلی برام اشناست تا حالا منم صدبار این حرفو زدم

مواقعی که اینو به همسرم میگم معمولا از بی توجهی و بی تفاوتیش ناراحتم مخصوصا در برابر خونوادش

دلم میخواست همسرم یه جوری بدون اینکه دعوا مرافعه با خونوادش راه بندازه ازشون بخواد که به من احترام بیشتری بذارن وبهشون بفهمونه که منو دوس داره وناراحت کردن من توسط خونوادش اول اونو ناراحت میکنه

راستش منم خونواده شوهرم نه تنها به من احترام نمیذارن بلکه همیشه بااخم و تخم باهام حرف میزنن ومدام با طعنه وکنایه حرف میزنن هروقتم به همسرم گله میکردم باورنداشت حرفامو
وقتی بهش میگفتم وقتی تو نیستی خواهرت مدام بهم اخم میکنه متلک میندازه میگفت تو حساسی خواهر من ادم خوبیه نماز میخونه!!!!!!!!! ربطشونمیدونم!!

وقتی میرفتم خونشون خیلی زجر میکشیدم ولی همسرم اصلا متوجه نبودانگارنه انگار

همیشه حس میکردم همسرم پشت و پناهم نیس اگرچه میدونستم واقعا کارزیادی هم از دست همسرم بر نمیاد واون مسئول رفتار خونوادش نیست اما وقتی اونا با من بد رفتاری میکردن از چشم همسرم میدیدم با اینکه قلبا میدونستم اون مقصر نیست اخه همیشه میگفتم اگه همسرم به خونوادش خیلی چیزا میفهموند اونا جرات نداشتن ایندر منواذیت کنن
ومدام بهش میگفتم کاش پشت وپناهم بودی

راستش وقتی رفتار برادرمو میدیدم بیشتر حرص میخوردم مثلا هروقت برادرم اگه جایه دیگه بود زنگ میزد به مامانم کلی سفارش خانومشو میکرد ومیگفت حواست بهش باشه یا

مثلا میومد به مامانم میگفت زنم فلان غذا دوس داره براش درست کن یا مثلابرا فلان مناسبت فلان کادو باید بگیری یا مثلا چرا به حرف زنم گوش ندادی که بهت گفت برو پیش فلان

دکتر یا اگه خدای نکرده ما خودمون از یه چیز دیگه ناراحت بودیم ومثلا یه مشکلی بین خودمون بودوناخواسته خیلی خانومشو تحویل نمیگرفتیم فورا برادرم اخم میکرد وباهامون سرد برخورد میکرد ومدام به فکر این بود مبادا خانومش ناراحت بشه اما همسر من اصلا اینجوری نبود جلوی خودش متلک مینداختن میدید اشک تو چشام جمع شده میگفت چکار کنم دهن بابامو نمیتونم ببندم این رفتاراش باعث شده بود حس کنم تنهاموهمسرم تکیه گاهو پناهم نیس وهمیشه تودلم میگفتم خوش به حال عروسمون برادرم چقدرپشتشه با اینکه ما اصلا کاری به کار عروسمون نداریم

شمام ببین کجاها ندیدش گرفتی کجاها درکش نکردی که این حسو داره

باور کنید من هیچوقت انتظار نداشتم همسرم بخاطر من بره با خونوادش دعواکنه اما دلم میخواست یه جوری جلوی رفتارهای خونوادشو میگرفت چه جوریشم نمیدونستم تا اینکه سعی کردم بااین قضیه کناربیام اما هنوزم حسی که خانوم شما داره منم دارم حس میکنم رو همسرم نمیتونم حساب کنم حس میکنم همسرم نمیتونه تو شرایطی که بهش نیاز دارم کنارم باشه ودرکم کنه
مطمئنم خانوم شمام همین طوره که به شمامیگه نرو بگو به خونوادت که چرافلان کردید و فلان نکردید یه جورایی دلش همراهی و درک و توجه و احترام شمارومیخواد وگرنه خودش میتونست تو روی مادرتون بگه که چای کهنه است نمیخورم پس خانومتون دنبال دعوا نیس فقط همراهیه شمارو میخواد سعی کنید ناراحتی هاشو درک کنید وکم اهمیت ندونید