تمام وجودم پر از غم و تنفره..!
با سلام خدمت دوستان عزیز..
من تازه اینجا عضو شدم.. چون واقعا نیاز به همدردی دارم.. من فک نمیکنم اعضای این انجمن سنشون نزدیک به من باشه... من متولد 1377 هستم و آبان ماه 15 ساله شدم از نظر قانونی باید اول دبیرستان باشم ولی دومم (دبستان جهشی خوندم) با این انجمن اشنایی ندارم امیدوارم ادم مزاحم و بددهنی اینجا نباشه که تو جواب این تاپیک منو اذیت کنه... چون تحملشو ندارم!
بریم سر موضوع اصلی: کمبود اعتماد به نفس شدیدی دارم چون هیچ ویژگی مثبتی ندارم به قول خونوادم هر چی بدیه در وجوده منه! این تاپیکو نمیذارم که کمک بخوام فقط میخوام آروم شم.. راستش مشکل که زیاد دارم ولی اینجا راجب بزرگترینش صحبت میکنم! من با پسرا که اصلا رابطه ی خوبی ندارم و دوستای دخترمم انگشت شمارن که هیچکدومم صمیمی نیستن.. تنها چیزی که فک میکردم ممکنه کمکم کنه ارتباط اجتماعیم عوض شه حل کردن بزرگترین مشکلم یعنی اضافه وزنمه من چاقم! نه اینکه بگم بخاطر اینکه فک میکنم ارتباط اجتماعیم خوب میشه میخوام لاغر شما! اصلا اصلا اصلا! ..میدونم مردم بخاطر "اندام" کسی باهاش دوست نمیشن! دختر خاله ی خودم وزنش بالا 100 بود اما از اون یکی که دختر خالم که جوونترو لاغرتر و زیباتره بسیار محبوب تره و منم اونو بیشتر دوس دارم تا اون یکی که زیبا ولی سرده! بیشتر میخوام لاغر شم چون خیلی دوس دارم ارایش کنم یا به خودم برسم کلا مثه دخترا باشم ولی نمیتونم اصلا با این هیکل روم نمیشه.. احساس دخترونگی نمیکنم (ادم شدیدا خجالتی هستم و اضافه وزنم بیشتر خجالتیم کرده) من حداقل 30 کیلو اضافه وزنو دارم.. هیچکس بهم به چشم "دختر" نگاه نمیکنه و برای هیچ پسری "جذاب" نیستم و قد بلند هم نیستم فک میکنم 162 یا کمتر (160-161) و از جایی که چاقم خیلی کت و گنده نشون میدم.. اگه حداقل قدم بالا 170 بود خوب بود ولی دختری که چاقه با قد کوتاه دیگه خیلی زشته... ولی بعضیا هم لاغرن هم خوشگلن هم قدبلندن همش از چاقیو زشتیم شکایت میکنم و میگم خدایا چی میشد 1% از خوشگلی بعضیا رو میدادی به من؟! پدر و مادرم درکم نمیکنن و خیلی اصرار دارن که "بگو بخند شاد باش به خودت برس" و ... که از این حرفاشون متنفررررررررررررررررررررر رررررررررم :(( اصلا علاقه ای به خونوادم دیگه ندارم اصلا از ابراز علاقشونم حالم بهم میخوره.. مخصوصا چون بابام همیشه "تپل" صدام میزنه که متنفرم چون میدونم دوس دارم همیشه خوشگل تپلوی کوچولوش باشم نمیفهمه من یه دختر بالغم و دیگه وقتشه مث دخترا خوشگل باشم اجازه نمیده وزنم زیر 60 ببرم قبلا یه بار از 75 کیلو به 60 رسیدم دیگه نذاشت لاغرتر بشم منم رژیمو ول کردم و حالا کلیییییی چاق تر شدم.. واقعا نمیدونم چیکار کنم! فک میکنم خیلی خودخواهه... فقط چون اونا "تپل" دوس دارن دلیل نمیشه من اشک بریزم... والا چیزی که من بهش میگم لاغر (با قد 162 و وزن حدود 57 اینا) اونا میگن اسکلت!
کلی بگم: یه دختر نوجوونیم که عدم زیباییو میچشه اونم حالا که دخترا انقد تیپن و همه جا پر مانکنای نازه با پسرای جنتلمن تو عروسیا و مهمونیا خوشگذرونی و من تو خونه تنها با لباس خواب گشادم در حال گریه و زاری...
خوشگل هم نیستم معمولیم.. ولی زشتم نیستم و فک میکنم با همین چهره هم اگه خوش اندام یودم حتی با همین قدکوتاه میتونستم "جذاب و بااعتماد به نفس" باشم ولی در حال حاضر فقط غبطه به دخترای دیگه میخورم..
نمیخواد بیاد بیارین بچه هایی هستن که سرطان دارن و بی دست و پان و میدونم که دارم ناشکری میکنم ولی ازتون کمک نمیخوام میخواستم حرفامو بزنم و بدونم یه 4 تا خانوم عاقل اینا رو میخونن .. میخواستم اروم شم.. وگرنه من الان چن ساله بیخیال زندگی کردن شدم...................
- - - Updated - - -
اوووه اوووه! اشتباه تایپی! خط 10 ام اون بخش که گفتم: "چون میدونم دوس دارم همیشه خوشگل تپلوی کوچولوش باشم" منظورم این بود که "چون میدونم دوس داره همیشه خوشگل تپلوی کوچولوش باشم" و مخاطبم پدرم بود!