گفتن یا نگفتن رابطه ی قبلی

[نوروزیان.]

تدلیس در ازدواج می تواند مجازات هم داشته باشد :
فریب و تدلیس در ازدواج از ناحیه زوجه،نه تنها می تواند برای زوج حق فسخ را به وجود آورد،بلکه‏ با احراز شرایطی،مسئولیت کیفری و نهایتا تعقیب‏ و اعمال مجازات وی را در پی خواهد داشت.
اولین قانون مدنی که فریب در ازدواج را در خود پیش‏بینی کرد قانون راجع به ازدواج بود،که‏ ماده(5)آن مقرر می‏داشت:«هریک از زن و شوهری که قبل از عثد طرف خود را فریب داده‏ که بدون آن فریب،مزاوجت صورت نمی‏گرفت، به شش ماه تا دو سال حبس جنحه‏ای محکوم‏ خواهد شد.»

در این ماده،مصادیقی هر چند تمثیلی از فریب‏ در ازدواج مشخص نشده بود،تا اینکه قانونگذار اسلامی در ماده(647)ق.م.ا،مصوب 1375، مجددا این جرم را به شکلف کامل تری پیش‏بینی‏ نمود:«چنان‏چه هریک از زوجین قبل از عقد ازدواج،طرف خود را به امور واهی از قبیل داشتن‏ تحصیلات عالی،تمکن مالی،موقعیت اجتماعی، شغل و سمت خاص،تجرد و امثال آن فریب دهد و عقد بر مبنای هریک از آنها واقع شود،مرتکب‏ به حبس تعزیری از شش ماه تا دو سال محکوم‏ می‏گردد

4-ارکان جرم:
جرم فریب در ازدواج،جرمی‏ مرکب است از سه جزء تشکیل شده که فقدان‏ یکی از آنها تحقق آن را منتفی خواهد کرد.
جزء اول-توسل به امور واهی و غیرواقعی‏ (دوشیزه یا عفیفه معرفی یا وانمود کردن خود)؛ جزء دوم-فریب خوردن طرف مقابل؛ جزء سوم-واقع شدن ازدواج از این طریق

- - - Updated - - -

دوستان عزیز می بینید که در قانون برای این به اصطلاح ( عیب پوشی ) و ( ستار العیوبی ) مجازات در نظر گرفته شده است. پس بهتر است که صادقانه جلو برویم و خودمان را به کسی تحمیل نکنیم. اگر خواستگار برود بهتر از این است که خدای نکرده سابقه کیفری یا طلاق و فسخ نکاح برای کسی اتفاق بیافتد .
اگر کسی خودش به روابط آزاد اعتقاد داشته باشد این کارها را بی آبرویی قلمداد نمی کند پس بحث بی آبرویی که شما می گویید منتفی است. هر کس باید با همکفو و هم عقیده خودش ازدواج کند و ازدواج با فریب آنهم به بهانه ستارالعیوبی عاقبت خوبی ندارد.

[rezasadeghi]

تدلیس در ازدواج می تواند مجازات هم داشته باشد :
فریب و تدلیس در ازدواج از ناحیه زوجه،نه تنها می تواند برای زوج حق فسخ را به وجود آورد،بلکه‏ با احراز شرایطی،مسئولیت کیفری و نهایتا تعقیب‏ و اعمال مجازات وی را در پی خواهد داشت.
اولین قانون مدنی که فریب در ازدواج را در خود پیش‏بینی کرد قانون راجع به ازدواج بود،که‏ ماده(5)آن مقرر می‏داشت:«هریک از زن و شوهری که قبل از عثد طرف خود را فریب داده‏ که بدون آن فریب،مزاوجت صورت نمی‏گرفت، به شش ماه تا دو سال حبس جنحه‏ای محکوم‏ خواهد شد.»

در این ماده،مصادیقی هر چند تمثیلی از فریب‏ در ازدواج مشخص نشده بود،تا اینکه قانونگذار اسلامی در ماده(647)ق.م.ا،مصوب 1375، مجددا این جرم را به شکلف کامل تری پیش‏بینی‏ نمود:«چنان‏چه هریک از زوجین قبل از عقد ازدواج،طرف خود را به امور واهی از قبیل داشتن‏ تحصیلات عالی،تمکن مالی،موقعیت اجتماعی، شغل و سمت خاص،تجرد و امثال آن فریب دهد و عقد بر مبنای هریک از آنها واقع شود،مرتکب‏ به حبس تعزیری از شش ماه تا دو سال محکوم‏ می‏گردد

4-ارکان جرم:
جرم فریب در ازدواج،جرمی‏ مرکب است از سه جزء تشکیل شده که فقدان‏ یکی از آنها تحقق آن را منتفی خواهد کرد.
جزء اول-توسل به امور واهی و غیرواقعی‏ (دوشیزه یا عفیفه معرفی یا وانمود کردن خود)؛ جزء دوم-فریب خوردن طرف مقابل؛ جزء سوم-واقع شدن ازدواج از این طریق

- - - Updated - - -

دوستان عزیز می بینید که در قانون برای این به اصطلاح ( عیب پوشی ) و ( ستار العیوبی ) مجازات در نظر گرفته شده است. پس بهتر است که صادقانه جلو برویم و خودمان را به کسی تحمیل نکنیم. اگر خواستگار برود بهتر از این است که خدای نکرده سابقه کیفری یا طلاق و فسخ نکاح برای کسی اتفاق بیافتد .
اگر کسی خودش به روابط آزاد اعتقاد داشته باشد این کارها را بی آبرویی قلمداد نمی کند پس بحث بی آبرویی که شما می گویید منتفی است. هر کس باید با همکفو و هم عقیده خودش ازدواج کند و ازدواج با فریب آنهم به بهانه ستارالعیوبی عاقبت خوبی ندارد.

من کاملا با حرفای ایشون موافقم

من نمیگم دختر یا پسری که قبلا ابطه جنسی داشته بره بگه من رابطه جنسی داشتم

فقط بگه ما صمیمی بودیم

اگر طرف مقابل از جزئیات پرسید بگه بقیه اش به شما ربطی نداره {تا آبروش نره }

[anoosh]

خانم anisa
گيرم حرف شما در مورد دين صحيح باشه ولي آيا صرف تاييد دين ميتونه فريب در ازدواج رو براي كسي كه براش اين مورد مهم هست توجيه كنه؟

خودتون رو مثال ميزنم. خود شما حاضريد همسرتون همزمان باشما چند همسر ديگه هم داشته باشه؟ دين چندهمسري رو صحيح ميدونه ولي كسي نميتونه منكره فشارهاي روحي وارد شده به يك زن در حال حاضر در مورد اين موضوع باشه.
اگه خودتون اين مورد رو در خودتون هضم كردين اونوقت ميتونين صرفا حرف دين رو بدون توجه به شرايط روحي و رواني يك مرد كه شديدا از فهميدن اين موضوع عذاب ميكشه بزنين.

[reza1990]

(نشانه) ايمان، اين است كه راستگويى را هر چند به زيان تو باشد بر دروغگويى، گرچه به سود تو باشد، ترجيح دهى.


(نهج البلاغه، حكمت 458)
4- امام سجاد عليه السلام:


اِتَّقُوا الكَذِبَ الصَّغيرَ مِنهُ وَالكَبيرَ، فى كُلِّ جِدٍّ وَهَزلٍ فَإِنَّ الرَّجُلَ إِذا كَذِبَ فِى الصَّغيرِ اجتَرَأَ عَلَى الكَبيرِ؛



از دروغ كوچك و بزرگش، جدّى و شوخيش بپرهيزيد، زيرا انسان هرگاه در چيز كوچك دروغ بگويد، به گفتن دروغ بزرگ نيز جرئت پيدا مى كند.


(تحف العقول، ص 278)
5- پيامبر صلى الله عليه و آله:


اَلكَذِبُ يَنقُصُ الرِّزقَ؛



دروغ، روزى را كم مى كند.


(الترغيب و الترهيب، ج3، ص596، ح29)
6- امام على عليه السلام:


يَكتَسِبُ الكاذِبُ بِكَذِبِهِ ثَلاثا: سَخَطُ اللّه عَلَيهِ و َاستِهانَةُ النّاسِ بِهِ و َمَقتُ المَلائِكَةِ لَهُ؛



دروغگو با دروغگويى خود سه چيز بدست مى آورد: خشم خدا را نسبت به خود، نگاه تحقيرآميز مردم را نسبت به خود و دشمنى فرشتگان را نسبت به خود.


(غررالحكم، ج6، ص480، ح11039)


7- امام صادق عليه السلام:


إِنَّ مِمّا أَعانَ اللّه (بِهِ) عَلَى الكَذّابينَ النِّسيانَ؛



از جمله كمكهاى خداوند بر ضد دروغگويان فراموشى است.


(كافى، ج2، ص341، ح15)


8- پيامبر صلى الله عليه و آله:


عَبدُ اللّه بنُ عامِرٍ : دَعَتنى أُمّى يَوما وَرَسولُ اللّه صلى الله عليه و آله قاعِدٌ فى بَيتِنا ، فَقالَت : ها تَعالَ اُعطِكَ ، فَقالَ لَها رَسولُ اللّه صلى الله عليه و آله ما أَرَدتِ أَن تُعطيهِ ؟ قالَت : أَرَدتُ أَن اُعطِيَهُ تَمرا ، فَقالَ لَها رَسولُ اللّه صلى الله عليه و آله أَما إِنَّكَ لَو لَم تُعطِهِ شَيئا كُتِبَت عَلَيكَ كِذبَةٌ؛



عبداللّه بن عامر: روزى رسول خدا صلى الله عليه و آله در خانه ما نشسته بودند. مادرم مرا صدا زد و گفت: بيا به تو (چيزى) بدهم. رسول خدا صلى الله عليه و آله به او فرمودند: مى خواهى چه به او بدهى؟ عرض كرد: مى خواهم خرمايى به او بدهم. رسول خدا صلى الله عليه و آله به مادرم فرمودند: بدان كه اگر چيزى به او ندهى، دروغ برايت نوشته مى شود.

(من لا يحضره الفقيه، ج4، ص 353، ح5762)
10- پيامبر صلى الله عليه و آله:


اَلصِّدقُ طُمَنينَةٌ وَ الكَذِبُ ريبَةٌ؛

راستگويى [مايه] آرامش و دروغگويى [مايه] تشويش است.


(نهج الفصاحه، ح 1864)
11- پيامبر صلى الله عليه و آله:


اِعلَم اَنَّ الصِّدقَ مُبارَكٌ وَ الكِذبَ مَشؤومٌ؛



بدان كه راستگويى، پر بركت است و دروغگويى، شوم.


(تحف العقول، ص 14)
12- پيامبر صلى الله عليه و آله:


اَنا زَعيمٌ بِبَيتٍ فى رَبَضِ الجَنَّةِ وَ بَيتٍ فى وَسَطِ الجَنَّةِ وَ بَيتٍ فَى اَعلَى الجَنَّةِ، لِمَن تَرَكَ المِراءَ وَ اِن كانَ مُحِقّـا وَ لِمَن تَرَكَ الكِذبَ وَ اِن كانَ هازِلاً وَ لِمَن حَسَّنَ خُلقَهُ؛



من براى كسى كه بگومگو را رها كند، هر چند حق با او باشد و براى كسى كه دروغ گفتن را اگر چه به شوخى باشد، ترك گويد و براى كسى كه اخلاقش را نيكو گرداند، خانه اى در حومه بهشت و خانه اى در مركز بهشت و خانه اى در بالاى بهشت ضمانت مى كنم.


(خصال، ص 144، ح 170)
13- پيامبر صلى الله عليه و آله:


عَلَيكُم بِالصِّدقِ فَاِنَّهُ مَعَ البِرِّ وَ هُما فِى الجَنَّةِ وَ ايّاكُم وَ الكِذبِ فَاِنَّهُ مَعَ الفُجورِ وَ هُما فِى النّارِ ؛



شما را سفارش مى كنم به راستگويى، كه راستگويى با نيكوكارى همراه است و هر دو در بهشت اند و از دروغگويى بپرهيزيد كه دروغگويى همراه با بدكارى است و هر دو در جهنم اند.


(نهج الفصاحه، ح 1976)
14- امام صادق عليه السلام:


لا يَنبَغى لِلمَرءِ المُسلِمِ أَن يُواخىَ الفاجِرَ و َلاَ الحمَقَ وَ لاَ الكَذَّابَ؛



سزاوار نيست كه مسلمان با بدكار و احمق و دروغگو رفاقت كند.


(كافى، ج2، ص640، ح3)
15- پيامبر صلى الله عليه و آله:


مَن عامَلَ النّاسَ فَلَم يَظلِمهُم وَ حَدَّثَهُم فَلَم يَكذِبهُم وَ وَعَدَهُم فَلَم يَخلِفهُم فَهُوَ مِمَّن كَمُلَت مُرُوءتُهُ وَ ظَهَرَت عَدالَـتُهُ وَ وَجَبَت اُخُوَّتُهُ وَ حَرُمَت غيبَتُهُ؛




هر كس در معاشرت با مردم به آنان ظلم نكند، دروغ نگويد و خلف وعده ننمايد، جوانمرديش كامل، عدالتش آشكار، برادرى با او واجب و غيبتش حرام است.


(خصال، ص 208، ح 28)
16-امام صادق عليه السلام:


سِتَّةٌ لاتَكونُ فِى المُؤمِنِ: اَلعُسرُ وَ النَّكَهُ وَ الحَسَدُ و َاللَّجاجَةُ وَ الكَذِبُ وَ البَغىُ؛



شش (صفت) در مؤمن نيست: سخت گيرى، بى خيرى، حسادت، لجاجت، دروغگويى و تجاوز.


(تحف العقول، ص377)
17- امام على عليه السلام:


لا تَستَشِرِ الكَذّابَ فَإِنَّهُ كَالسَّرابِ يُقَرِّبُ عَلَيكَ البَعيدَ وَ يُبَعِّهُ عَلَيكَ القَريبَ؛



با دروغگو مشورت نكن، چون دروغگو، مانند سراب، دور را در نظرت نزديك نشان مى دهد و نزديك را دور.


(غررالحكم، ج6، ص310، ح10351)
18- امام على عليه السلام:


لَو تَمَيَّزَتِ الشياءُ لَكانَ الصِّدقُ مَعَ الشَّجاعَةِ وَ كانَ الجُبنُ مَعَ الكَذِبِ؛



اگر خصلت ها از يكديگر متمايز و جدا شوند، هر آينه راستى با شجاعت باشد و بزدلى با دروغ.


(غررالحكم، ج5، ص118، ح7597)
19- امام صادق عليه السلام:


تَركُ الحُقوقِ مَذَلَّةٌ وَ إِنَّ الرَّجُلَ يَحتاجُ إِلى أَن يَتَعَرَّضَ فيها لِلكَذِبِ؛



ندادن حقوق (ديگران) ذلّت مى آورد و انسان در اين باره مجبور به دروغ گفتن مى شود.


(تحف العقول، ص 360)
20- امام حسن عسکری علیه السلام:


جُعِلتِ الخَبائِثُ فی بَیت وَ جُعِل مِفتاحُهُ الکَذِبَ؛



تمام پلیدیها در خانه ای قرار داده شده و کلید آن دروغگویی است.

[anisa]

من نظر خاصی ندادم فقط گفته های فرشته مهربان رو گذاشتم.

در ضمن هنوزم که نپرسیدن وقتی نپرسیدن چه لزومی داره که چیزی گفته بشه . به نظرم اگر هم پرسیده بشه خیلی کلی باید بهش اشاره بشه . کسی حرف از فریب نزد . در ضمن فریب هم باید اثبات بشه که اثباتش در این مورد کار راحتی نیست چون کسی هم خبر نداشته . بدون مدرک کسی رو مجازات نمیکنن.

آقای انوش بنده قبلا تو یه تاپیک دیگه حرف شمارو زدم و مورد سرزنش قرار گرفتم .بحث دین خیلی گستردست و من ترجیح میدم اینجا چیزی نگم . اما چطور وقتی روح و روان یک زن عذاب میکشه و داغون میشه اونوقت همه حرف از دین میزنن و کار مرد رو توجیه میکنن حتی زن ها ... این عین واقعیته . اونوقت دختری که قبلا قصد ازدواج با فردی رو داشته و مرتکب گناه شده (حالا از روی سادگی یا هر چی) و الان از کار خودش پشیمونه و تکرار نمیکنه و توبه میکنه خداوند با اون همه قدرتش میبخشه اما از نظر دیگران فریبکار خونده میشه . مردای ایرانی جزو خودخواه ترین مردا هستن واقعا.

میدونم الان کلی مورد هجوم قرار میگیرم ولی نظر من این بود در صورتی که سوالی پرسیده شد باید به طور کلی ارتباط گفته بشه ... اگر بکارت این خانوم از دست میرفت باید حقیقت گفته بشه .

[نوروزیان.]

اگر برای طرف مقابل داشتن یا عدم داشتن رابطه شرط ازدواج است بهتر است بدون اینکه چیزی بگوید جواب منفی بدهد و تمام.
وقتی هم برای کسی مهم نیست خوب مهم نیست دیگر. منتها احتیاط شرط عقل است و بهتر است سربسته و کلی گفته شود.
مثلا بگوید: من هم مثل شما فکر می کنم و معتقدم که داشتن رابطه پیشرفته به قصد ازدواج هیچ اشکالی ندارد و محیط جامعه باید باز باشد.
یا اگر از کارش پشیمان شده است بگوید :
این روزها دختری که رابطه نداشته باشد خیلی کم است و بیشتر دخترها تجربه ارتباط با پسری را دارند. اما چیزی که مهم است این است که خیلی از دخترها وقتی مستی رابطه رمانتیک از سرشان افتاد به اشتباهشان پی می برند و توبه می کنند. از این گذشته مهم این است که آدم بعد از ازدواج به همسرش وفادار بماند گذشته گذشته است و نباید کند و کاوش کرد.

نمونه اش را در همین تالار داشتیم. خانمی یک خواستگار داشت و در جریان صحبت ها به خواستگار گفته بود که شرطش برای ازدواج نداشتن دوست دختر و پاک بودن گذشته است.
آقا هم تلویحا و بدون اشاره مستقیم اما کاملا صرح و روشن گفته بودند که قبل از ازدواج رابطه داشته اند. این آقا حرفش را اینگونه مطرح کرده بود :

(شما نباید زیادی سختگیری کنی و انسان جایزالخطا است . )

یا وقتی دخترخانم حرف خیانت بعد از ازدواج را زده بود باز هم این اقا زرنگی کرده بود و غیر مستقیم فهمانده بود که رابطه قبل از ازدواج دارد :

( یک خانمی به من گفت که شوهرش خیانت کرده است. من هم گفتم تقصیر خودت است که نیازهای او را برطرف نکرده ای )
خوب کاملا مشخص است که منظور این آقا این بوده که وقتی یک مردان نیازهایی دارند که وقتی برآورده نشود می توانند اگر خواستند دوست دختر داشته باشند و عیبی ندارد.

باید قبول کنیم که وقتی مردی روی مساله ای حساس است و برایش مهم است و ما دقیقا همان مورد و عیب را داریم ، بهتر است با چنین شخصی ازدواج نکنیم و با کسی که شبیه خودمان فکر می کند ازدواج کنیم.

[مدیرهمدردی]

با سلام
لینک این تپیک باید در تاپیک ذیل گذاشته شود.
دلایل عینی برای منع رابطه های دوستی دختر و پسر


دوستان توجه کنند هر گردی گردو نیست.
هر مشکلی راهکار خودش را دارد.
این مسئله مراجع از چند زاویه و جنبه باید بررسی شود.
1 - این خانم از نظر فرهنگی، مذهبی و اجتماعی قائل به ارتباط با جنس مخالف و ارتباط حضوری و لمس و ... با یک آقایی بوده است که در تعهدش نبوده است. لذا طبیعی هست نباید با آقایی که مخالف اینگونه ارتباطات هست و خودش هم تن نداده است، ازدواج کند. چون در غیر اینصورت به خاطر این تفاوت دیدگاه ، دچار درگیری و در نهایت احتمالا جدایی خواهند شد.

2 - گاهی فردی در گذشته فقط یک بار لغزشی سطحی داشته است یا خطایی کرده است و احساس گناه و پشیمانی و توبه کرده است . که نوع دیگر باید این مسئله بررسی شود.

3 - گاهی مسئله خطا یک یا چند پیامک بوده است. و فرد هم ترس از ارتباط داشته و هم تن نداده و هم پشیمان شده است. و هیچکس هم خبر ندارد و او هم به هیچ وجه وابستگی نداشته است. اینجا هم باید جداگانه بررسی شود.

4 - به هر حال چه دختر و چه پسر وقتی اختیار خود را در دست احساس خود گذاشته اند و همه نوع رابطه و ارتباطی را تجربه می کنند باید آمادگی پرداختن هزینه های سنگین آن هم باشند. امروز خیلی دختران و پسران بدون توجه به عواقب اینگونه دوستی هایی با جنس مخالف تجارب مختلف را دارند. و معمولا اگر به ازدواج ختم شود با بدبینی و مشکلاتی همراه هست و اگر به ازدواج هم ختم نشود تاثیر بسیار منفی و بدی را روی انتخاب همسر برای آنها دارد.


این مراجع با این شرایط جزء بند یک هست. و خودش باید همسری را بلی بگوید که چنین ارتباطهایی را قبول داشته باشد. و اگر با فردی ازدواج کند که در این مسائل حساس هست و خودش تن نداده است. مثل قمار می ماند.
اگر تا آخر عمر مخفی بماند. که مانده است. لیکن هر وقت شکی به این رابطه بشود زندگی به هوا می رود.

[میشل]

سلام،

وقتی می گن گذشته رو (در صورت توبه) به طرفت نگو، به این معنی نیست که اگه طرف براش مهمه، بهش نگو و باهاش ازدواج کن.

باید بصورت غیر مستقیم بررسی کرد که آیا اون فرد این مسئله براش مهم هست یا نه. اگه روش حساس بود، بدون گفتن موضوع، باید به بهانه دیگری رابطه رو قطع کرد.

مثلا من دزدی کرده و توبه کرده باشم. خب الان دیگه من پاکم. اما اینکه من "الان" پاکم، معنیش اینه که در زمان حال آلودگی اون دزدی همراه من نیست و ازم برطرف شده، و به قول دوستان مذهبی، حتی تبدیل به حسنه شده. اما این به این معنا نیست که اون دزدی از زمان گذشته هم پاک شده.

حالا من نباید برم دزدی خودم رو جار بزنم... اما اگه بخوام با کسی ازدواج کنم، باید تحقیق کنم که نظر اون فرد نسبت به ازدواج با فردی که "در گذشته" دزدی کرده، اما الان دزدی نمی کنه، چیه؟ اومدیمو یکی (چه منطقی چه غیر منطقی) نخواست با کسیکه حتی تو 5 سالگیش دزدی کرده (حتی در حد دزدیدن یه شوکولات از خواهرش) ازدواج کنه. من که نباید خودم رو به اون تحمیل کنم. من اگه توبه کردم و به خودم و پاک بودنم ایمان دارم، پس ارزش خودم رو میدونم و هیچوقت خودم رو به کسی تحمیل نمی کنم.

اما به فرض که غیر مستقیم پرسیدم و متوجه شدم که اون فرد حساسیتی به این موضوع نداره. اونوقت دیگه نیازی نیست بهش بگم که من فلان وقت دزدی کردم و به این ترتیب توبه کردم و جبران کردم و فلان کردم...

دوستان با توجه به اینکه این مورد زیاد در تالار مطرح می شه، پیشنهاد می کنم تاپیک زیر رو با دقت بخونید (همه پست ها رو با دقت بخونید) تا بتونید حسب موضوع راهنمایی های دقیق تری به مراجع های سایت بدید.

http://www.hamdardi.net/thread-25759.html

==================================

یه نکته هم در حاشیه: سعی کنید همزاد پنداری نکنید که نه اذیت بشید، نه ناامید، نه بدبین. اینجا مثل یه کلینیک می مونه، که افراد با مسائل خاص بهش مراجعه می کنن.

من یه وقتی اونقدر تاپیک های خیانت اینجا دیده بودم، کلی اعصابم به هم ریخته بود. بعد یبار نشستم منطقی با خودم صحبت کردم، گفتم: تو در اطرافت چند تا خیانت دیدی؟ دوتا. چند تا مرد وفادار دیدی؟ همه منهای دو تا.... خب تا اینجاش خیلی دلم آروم گرفته بود...

بعد اون دو مورد رو بررسی کردم. یکیشون مربوط به سال ها پیش بود و اطلاعات چندانی ازش در دسترس نبود. دومی نزدیک خودم اتفاق افتاده بود. و می دونستم که زندگی اون خانم بصورت منحصر بفردی بود! از جزئیات بگذریم، اما مطمئن بودم که من هرگز راه اون خانوم رو در زندگیم نخواهم رفت. من اولا مثل اون خانوم نبودم. دوما امثال شوهر اون رو انتخاب نمی کنم. سوما ماهیت زندگیم شکل دیگه ایه و اگه با همون فرد هم ازدواج کرده بودم، راه زندگیم اون شکلی نمی شد.

بعلاوه فکر کردم گیریم که تو زندگیت این اتفاق افتاد، تو زندگی تو کم اتفاقاتی افتاده که از عهدشون براومدی؟

الان دیگه تاپیک های خیانت منو چندان آزار نمی دن. چون اولا می دونم دنیا به این تاریکی نیست که تو همدردی دیده می شه. دوما کم پیش میاد که همزاد پنداری کنم. سوما می دونم خیانت یه رخداد نیست، بلکه یه رونده که اغلب چه پیش از ازدواج چه بعد از اون قابل پیش گیریه.

پس به جای همزاد پنداری، باید راهکارها رو پیدا کرد و پیش گیری کرد.

[girl1]

ببینید دوستان این دوست من خیلی دختر پاکی بود. الانم هست و هنوزم خیلی بالاترین مشخصه اش رو پاکی و سربه زیریش میدونن. نه که نباشه هست و من میدونم این تنها اشتباه زندگیش بود که از عشق مفرط ناشی شد. دست خودش نبود نمیتونست فراموش کنه و از عشق زیاد در مقابل خواسته های پسر تسلیم بود. خودش میگه فقط خدا شاهده من در اون لحظه هیچ لذتی نمیبردم جز اینکه در همان حال از خدا شرمنده بودم و بدون اینکه پسره بفهمه اشکای شرمندگیمو پاک میکردم. کم نیست با این عشق افراطی دو ماه التماسش کرده که دستشو بگیره. کم نیست که زورش به دختره نرسیده و آخر سر گفته از تنهایی به فلان زن پناه بردم. دوستم میگه وقتی گفت به فلان زن پناه بردم، زنی که دوست خودم بود و شوهرشم میشناختم به ناچار خودمو خر کردم. ببینین این دوست من اون موقع هم شرمنده بود از خدا. قبل از دعواهاشونم توبه کرده. به خاطر شرم از خدا. چطور کسی از ستارالعیوب انقد شرم داره بره به بنده هاش افشاگری کنه. کسانی که میگن باید بگه اینو جواب بدن؟ من خودم شاهدم که هنوز خودشو نبخشیده. چرا باید در مورد کسی که ذاتا فاحشه است با کسی که حالا به هر دلیلی خطا کرده و الان قلبا توبه کرده. هرچند میدونم ذات این دختر هیچ وقت با اون گناه جور نبوده و جنون مفرط باعث این کار شده یک جور فکر کرد؟ چرا باید مساوی باشن؟
اگه واقعا هرزه بود پسرا همه میفهمن پس چرا ازش میخواسته که اجازه بده دوباره خواستگار بیان؟ اون که دوروبرش شلوغ بوده و خودشم زبون بازی حرفه ای که به راحتی دخترا تورش بشن. چرا خواستگار فرستاده؟

[sepideh22]

به نظرم همون لینکی که میشل معرفی کرده رو برو ببین مسئله ات حل میشه
گفتن این مسئله باعث میشه خاستگارشون حتی اگه الان قبول کنه بعدا نتونه از فکرش بیاد بیرون و بهشون بد بین بشه !این خانوم فقط یه اشتباه کرده همین الانم توبه کنه و خودش رو ببخشه وقتی خدا میبخشه ما بنده ها چرا انقدر سخت میگیریم .
ولی عزیزم من اگه پسر بودم نه به خاطر رابطه قبلی که به خاطر سادگی زیاد این خانوم باهاش ازدواج نمیکردم یه خانوم ساده نمیتونه مادر خوبی برای بچه ها باشه به نظرم ایشون علاوه بر توبه باید رو خودش کار کنه که انقدر ساده نباشه سادگی بدترین بلاهارو به سر ما میاره .
اینو به عنوان یاد آوری برای خودم و همه خواهرام مینویسم.
((یادمون باشه اگه یه نفر ما رو واقعا دوست داشته باشه هیچ وقت حاضر نمیشه بهمون صدمه بزنه ))
مردی که قبل از ازدواج ازمون رابطه میخواد یعنی میخواد که بهمون صدمه بزنه چون حتی اگه به فرض محال ما رو برای ازدواج بخواد بازم ممکنه اتفاقی براش بیفته که نتونه به تعهداتش عمل کنه (مثلا دوراز جون بمیره )پس اگه پسری شما رو دوست داشته باشه قبل از ازدواج حتی بهتون دست نمیزنه!