مجبور شدم به جدایی فکر کنم

[مصباح الهدی]

سلام یک دختر عزیز

البته من مجردم .ببخشید که براتون نظر می دم.نظراتم حاصل تجربیات این سایته.

ببینید مثل اینکه کار شما سخت تر از سایر خانمهاست.شما باید بیشتر سیاست داشته باشید.

روش این سیاست به تیپ شخصیت همسرتون برمی گرده.

من فکر می کنم که همسرتون از نوع مردهای اقتدار طلبه.پس باید از این در وارد بشید.

بهتون پیشنهاد می کنم 3تا لینک زیر را که براتون پیدا کردم بخونید:( البته فقط جهت اینکه جاهایی که لازم بود ازش ایده بگیرید.)

1.

روش تسخیر قلب در روابط زناشویی (1)

روش تسخیر قلب در روابط زناشویی (2)

روش تسخیر قلب در روابط زناشویی (3)

و همین طور تاپیک سیاست های شوهر داری بدون رودروایسی!!!

اینا شاید بیشتر جنبه پیشگیری داشته باشه و برای گرم کردن فضای خونه خوب باشه.

راستش مشکل شما را نمی دونم.

یادم نیست ولی تو همین تالار یک خانومی بود که با همسرش قهر کرده بود و همسرش فرستاده بودتش خونه باباش.این موضوع تکرار شده بود.اخلاق شوهرش واقعا بد بود.بعد بچه های اینجا فکر کنم به خصوص خانم سرافراز پیشنهادات خیلی خوبی دادن و به خونش رفت .خانم سرافراز خیلی پیشنهادات خوبی می دادن.راهنمایی هاش خیلی خوب بود.البته ایشون هم مجرد بودن. ای کاش دوباره تو تالار بیان.

این را هم از قسمت درباره من اکانت مدیر همدردی پیدا کردم.می خوای با ایشون صحبت کن:

محل استقرار: استان قم

همکاری با مراکز:
معاونت امور فرهنگی و پیشگیری ، دفتر مشاوره و خدمات روانشناختی سازمان بهزیستی استان قم (مرکز مشاوره و صدای مشاور)


* صدای مشاور استان قم : ( تلفنی)
تلفن: 1480 و 77391993-025
ساعت تماس: شنبه ها ساعت 15 الی 19
کد 49

ایمیل:
Info@hamdardi.net

من هم تاپیکت را در قسمت تاپیک های نیازمند حضور کارشناسان گزارش دادم.

[tamanaye man]

عزیزم با صحبت کردن مشکل شما حل نمیشه ، اتفاقا بحث بالا میگیره و شاید وضعیت بدتر بشه .
بهتره که به جای صحبت کردن با عمل کردن وارد شی و قلق همسرت رو پیدا کنی
مسلما هر آدمی قلق خاص خودش رو داره
اول این و بهت بگم که آقایون شدیدا احتیاج دارن که مورد تایید قرار بگیرن به خصوص از جانب خانمشون. بهش قدرت بده .
سعی کن از در محبت وارد شی
هیچ وقت سعی نکن که جلوی همسرت خودت رو منطقی نشون بدی و یا سعی نکن که براش دلیل بیاری که بخوای حرفت رو بهش ثابت کنی .
باید با سیاست و ناز و دلبری حرفت رو به همسرت نشون بدی
سعی نکن بهش نشون بدی که ازش ناراحتی ، یا اینکه بخوای خودت رو ناراحت نشون بدی و یا گریه کنی ، این وضعیت رو بدتر میکنه
یک نکته خیلی مهم اینه که اصلا با همسرت لجبازی نکن ، هر چی لجبازی کنی اون بیشتر وارد بازی میشه و آخر تو ناراحت میشی

نگران نباش این مشکل همه هست ، آقایون دنیاشون با دنیای ما زنا خیلی متفاوته ، سعی کن همسرت رو بشناسی
در مورد اینکه بچه ها گفتن توی تاپیک قبلی از همسرت تعریف کردی ولی اینجا داری بدش رو میگی ، من میفهمم ، ما زنا آدمای فراموشکاری هستیم ، هر چی بلا سرمون میاد با یک قربون صدقه فراموش میشه و احساس میکنیم که همسرمون بهترین مرد دنیاست ، اما زمانی که ازشون ناراحتیم ، تمام اخلاق و رفتاراییشون رو که دوست نداریم یادمون میاد و احساس بدبختی میکنیم . ولی سعی کن یکم محکمتر باشی
برای هر مشکلی به طلاق فکر نکن ،

یک نصیحت خواهرانه بهت میکنم که به هیچ عنوان حرف طلاق و جدایی رو جلوی همسرت نزنی ، تا ابد توی ذهنش میمونه
و اینکه به هیچ عنوان حرفای خوانوادت رو بهش نگی ، اگر بفهمه که پدرت حرف جدایی زده ، دیگه با خانوادت بخصوص با پدرت دشمن میشه ، حالا بیا و درستش کن ، اون وقت دیگه مشکلات جدید شروع میشه ... یادت نره تجربش رو زیاد دیدم بین اطرافیان که دارم بهت میگم

هر مشکلی یک راه حل داره

[یک دختر]

تاپیک خانوم sheخوندین؟
یا سری به مقالات این سایت زدین؟ مثله مقاله *چگونه منفعل نباشم*

بعضی تاپیکها نیازمند مشاوره تخصصی تریه همه کاربران نمیتونن کمک زیادی بکنن یا نظری داشته باشن.
اما من فکر میکنم تاپیک خانوم sheبتونه بهتون کمک کنه.

- - - Updated - - -

بهتره قبل از حرف زدن باهاشون همین مقالات سایت و بخونین مهارت بیشتری کسب کنین تا نتیجه بهتری بگیرین

حتما روش های قبلیتون جواب خوبی نداده که به این سایت مراجعه کردین پس بهتره یه تغییری تو نحوه بیان خواسته هاتون و رفتارتون بدین.
قبلشم لازمه خوب مطالعه داشته باشین.
تاپیک خانوم sheحتما مطاله کنین خصوصا سخنان اقای sci.
موفق باشین

مشاوره تخصصی sheبا آقای sci...

مشاوره تخصصی sheبا اقای sci قسمت اول

ممنون عزیزم، یه چند تا پستش رو خوندم فکر کنم خیلی به دردم بخوره، فردا حتما سر فرصت می خونمشون.. خیلی خیلی ممنون

- - - Updated - - -

سلام یک دختر عزیز

البته من مجردم .ببخشید که براتون نظر می دم.نظراتم حاصل تجربیات این سایته.

ببینید مثل اینکه کار شما سخت تر از سایر خانمهاست.شما باید بیشتر سیاست داشته باشید.

روش این سیاست به تیپ شخصیت همسرتون برمی گرده.

من فکر می کنم که همسرتون از نوع مردهای اقتدار طلبه.پس باید از این در وارد بشید.

بهتون پیشنهاد می کنم 3تا لینک زیر را که براتون پیدا کردم بخونید:( البته فقط جهت اینکه جاهایی که لازم بود ازش ایده بگیرید.)

1.

روش تسخیر قلب در روابط زناشویی (1)
روش تسخیر قلب در روابط زناشویی (2)
روش تسخیر قلب در روابط زناشویی (3)

و همین طور تاپیک سیاست های شوهر داری بدون رودروایسی!!!

اینا شاید بیشتر جنبه پیشگیری داشته باشه و برای گرم کردن فضای خونه خوب باشه.

راستش مشکل شما را نمی دونم.

یادم نیست ولی تو همین تالار یک خانومی بود که با همسرش قهر کرده بود و همسرش فرستاده بودتش خونه باباش.این موضوع تکرار شده بود.اخلاق شوهرش واقعا بد بود.بعد بچه های اینجا فکر کنم به خصوص خانم سرافراز پیشنهادات خیلی خوبی دادن و به خونش رفت .خانم سرافراز خیلی پیشنهادات خوبی می دادن.راهنمایی هاش خیلی خوب بود.البته ایشون هم مجرد بودن. ای کاش دوباره تو تالار بیان.

این را هم از قسمت درباره من اکانت مدیر همدردی پیدا کردم.می خوای با ایشون صحبت کن:

محل استقرار: استان قم

همکاری با مراکز:
معاونت امور فرهنگی و پیشگیری ، دفتر مشاوره و خدمات روانشناختی سازمان بهزیستی استان قم (مرکز مشاوره و صدای مشاور)


* صدای مشاور استان قم : ( تلفنی)
تلفن: 1480 و 77391993-025
ساعت تماس: شنبه ها ساعت 15 الی 19
کد 49

ایمیل:
Info@hamdardi.net

من هم تاپیکت را در قسمت تاپیک های نیازمند حضور کارشناسان گزارش دادم.

از لطفتون خیلی متشکرم.. راستش زندگی من اصلا تعادل نداره، یه مدت خوشبخت ترین زن دنیا هستم و یه مدت بدبخت ترین و متاسفانه خیلی بده که خوشبختی و بد بختی من رو یه نفر دیگه تعیین می کنه..
وقتایی که خوشبختم، همسرم صمیمانه دوستم داره و مدام ابراز علاقه می کنه و توجه اش به منه، و کافیه که اون وسط من مثلا بگم چرا موهات این شکلی شده.. یه دفعه عصبانی میشه و جهنم من هم شروع میشه ..
طوری شده که دیگه می ترسم باهاش حرف بزنم، برای همین هر چیزی که می خوام بگم کلی در موردش فکر می کنم که الان ناراحتش میکنه یا نه و بیشتر مواقع ترجیح میدم که نگم و بعد اگه اون متوجه بشه که مثلا فلان اتفاق افتاده و من نگفتم کلی دوباره ناراحت میشه و دعوا راه می اندازه .. واقعا دیگه نمی دونم چطوری باید زندگی کنم..
برای همین نمی دونم دوستم داره یا نه.. نمی دونم قلبش رو تسخیر کردم یا نه ......................

در مورد مشارو هم ترجیح می دم که تهران باشه تا بتونم حضوری برم.. اگه تهران جایی رو می شناسید ممنون میشم معرفی کنید

- - - Updated - - -

عزیزم با صحبت کردن مشکل شما حل نمیشه ، اتفاقا بحث بالا میگیره و شاید وضعیت بدتر بشه .
بهتره که به جای صحبت کردن با عمل کردن وارد شی و قلق همسرت رو پیدا کنی
مسلما هر آدمی قلق خاص خودش رو داره
اول این و بهت بگم که آقایون شدیدا احتیاج دارن که مورد تایید قرار بگیرن به خصوص از جانب خانمشون. بهش قدرت بده .
سعی کن از در محبت وارد شی
هیچ وقت سعی نکن که جلوی همسرت خودت رو منطقی نشون بدی و یا سعی نکن که براش دلیل بیاری که بخوای حرفت رو بهش ثابت کنی .
باید با سیاست و ناز و دلبری حرفت رو به همسرت نشون بدی
سعی نکن بهش نشون بدی که ازش ناراحتی ، یا اینکه بخوای خودت رو ناراحت نشون بدی و یا گریه کنی ، این وضعیت رو بدتر میکنه
یک نکته خیلی مهم اینه که اصلا با همسرت لجبازی نکن ، هر چی لجبازی کنی اون بیشتر وارد بازی میشه و آخر تو ناراحت میشی

نگران نباش این مشکل همه هست ، آقایون دنیاشون با دنیای ما زنا خیلی متفاوته ، سعی کن همسرت رو بشناسی
در مورد اینکه بچه ها گفتن توی تاپیک قبلی از همسرت تعریف کردی ولی اینجا داری بدش رو میگی ، من میفهمم ، ما زنا آدمای فراموشکاری هستیم ، هر چی بلا سرمون میاد با یک قربون صدقه فراموش میشه و احساس میکنیم که همسرمون بهترین مرد دنیاست ، اما زمانی که ازشون ناراحتیم ، تمام اخلاق و رفتاراییشون رو که دوست نداریم یادمون میاد و احساس بدبختی میکنیم . ولی سعی کن یکم محکمتر باشی
برای هر مشکلی به طلاق فکر نکن ،

یک نصیحت خواهرانه بهت میکنم که به هیچ عنوان حرف طلاق و جدایی رو جلوی همسرت نزنی ، تا ابد توی ذهنش میمونه
و اینکه به هیچ عنوان حرفای خوانوادت رو بهش نگی ، اگر بفهمه که پدرت حرف جدایی زده ، دیگه با خانوادت بخصوص با پدرت دشمن میشه ، حالا بیا و درستش کن ، اون وقت دیگه مشکلات جدید شروع میشه ... یادت نره تجربش رو زیاد دیدم بین اطرافیان که دارم بهت میگم

هر مشکلی یک راه حل داره

راستش خودمم حس می کنم با حرف زدن مشکل حل نمیشه، حداقل با حرف زدن من، باید یکی باشه که همسرم حرفاشو قبول داشته باشه.. در مورد قلقش باید بگم که یه زمانی همه ی حرفامو توی نامه براش می نوشتم و خوب تأثیرشم کمابیش می دیدم، اما آخرین باری که براش نامه نوشتم اونو جلوم پاره کرد..
موضوع اینه که همسر من وقتی خوبه خیلی خوبه و وقتی بده واقعا بده، در اون حد که توی یکی از بحثامون داشت رسما منو خفه می کرد.. یعنی وقتی عصبانی میشه هیچی نمی فهمه... و به منم اجازه نمی ده که صحنه رو ترک کنم، در خونه رو قفل می کنه یا با همون حالت منو با ماشین می بره دم خونه ی مامانم اینا.. و منم توی این چند سال فقط یه بار رفتم خونه ی خواهرم، چون نمی خوام مادر و پدرمو بیشتر از این اذیت کنم.. و از طرفی هم می دونم رفتنم خونه ی پدر و مادرم یعنی تموم شدن همه چی و دیگه پدرم اجازه نمیده برگردم..
به من می گه وقتی عصبانی میشم هیچ حرفی نزن، منم یه بار هیچی نگفتم تا چند روز هی بهم می توپید بعد آخرش گفت تو چرا از همون اول معذرت خواهی نکردی، بعد این سری از همون اول معذرت خواهی کردم باز هیچ فایده ای نداشت..
اون یه نقطه ضعف داره و شدیدا از اینکه کسی طلبکارش بشه متنفره، و برای همینه که همیشه توی بحثامون منو به مرز التماس کردن می کشونه که مبادا من ازش طلبکار باشم، یه کم که بهش می گم بابا من همسرتم نباید فلان حرف (فحش) رو به من بزنی میگه چرا طلبکار میشی تو منو ناراحت کردی هر چی که بهت بگم حقته...
واسه همین ترسی که از بدهکار شدن به دیگران داره، هر کی هر لطفی بهش بکنه سریع اونو بی منت می کنه.. یا من اگه غذا درست کنم و خودم نخورم اونم نمی خوره میگه میخوای منت سرم بذاری که واسه من غذا درست کردی!! در صورتی که من اصلا همچین آدمی نیستم که بخوام حرفی بزنم یا منتی بذارم ...
دیگه من نمی دونم چی کار کنم.. از یه طرف پدرم که می دونم تا مدتها دوست نداره همسرم رو ببینه، از طرفی هم نمی خوام به همسرم بگم که پدرم چی گفته ... می ترسم دوباره بریم اونجا و همسرم جلوشون بهم بی احترامی کنه، دیگه این دفعه پدرم قسم خورده که عکس العمل نشون میده ...

[alireza35]

این تاپیک شما رو الان دیدم ، برای تاپیک قبلیتون پست نوشتم .....

در مورد همسر شما ، تنها راه برخورد با ایشون این هست که ، کاملا حس " صمیمیت و دلسوزی " رو به ایشون منتقل کنید . در غیر این صورت هر کاری کنید ایشون با شما مقابله میکنه .

[یک دختر]

این تاپیک شما رو الان دیدم ، برای تاپیک قبلیتون پست نوشتم .....

در مورد همسر شما ، تنها راه برخورد با ایشون این هست که ، کاملا حس " صمیمیت و دلسوزی " رو به ایشون منتقل کنید . در غیر این صورت هر کاری کنید ایشون با شما مقابله میکنه .

پستتون رو توی اون یکی تایپیک دیدم و جواب دادم ممنون..
یعنی چی حس صمیمیت و دلسوزی؟ یعنی واسه من دلسوزی کنه؟؟ اصلا چطور میشه همچین حسی رو منتقل کرد؟

[1234567]

"امروز پدرم زنگ زد، بهم گفت که میخواد باهاش حرف بزنه و من ازش خواستم این کار رو نکنه، از بس این قضیه پیش خانواده ام تکرار شده دیگه پدرم بهم می گفت که ازش جدا بشم، می گفت دیشب تا صبح نخوابیده، که هر بار ما می ریم اونجا باعث اذیتشون میشه و ... "

"فقط از جدایی می ترسم، وگرنه خیلی وقت پیش این کار رو می کردم.. چی کار کنم؟؟"

دلیل ترستون از جدایی چیه ؟

[alireza35]

پستتون رو توی اون یکی تایپیک دیدم و جواب دادم ممنون..
یعنی چی حس صمیمیت و دلسوزی؟ یعنی واسه من دلسوزی کنه؟؟ اصلا چطور میشه همچین حسی رو منتقل کرد؟

شما باید این کار را انجام بدید ، شما باید ایشون رو قانع کنید ( در عمل) که صمیمی و دلسوز ایشون هستید . اگر ایشون این حس رو باور کنه و در عمل ببینه ، اون وقت ایشون هم با شما صمیمی و دلسوزانه برخورد میکنه . یکمی سخته و از خود گذشتگی نیاز داره اما شدنیه.
موفق باشید.

[capitan]

سلام. پست آخرتونو خوندم ناراحت شدم .
میتونم بپرسم چجوری آشنا شدید با همسرتون؟ رفتار خودتون و خونوادتون اوایل با شوهرتون چجوری بوده؟ و مهمتر از همه مطالبی که تو اون پست گفته بودید رو ممکنه شوهرتون متوجه شده باشه؟ شاید مشکل همسرتون یه چیز دیگست که شما باید کمکش کنی.

[یک دختر]

"امروز پدرم زنگ زد، بهم گفت که میخواد باهاش حرف بزنه و من ازش خواستم این کار رو نکنه، از بس این قضیه پیش خانواده ام تکرار شده دیگه پدرم بهم می گفت که ازش جدا بشم، می گفت دیشب تا صبح نخوابیده، که هر بار ما می ریم اونجا باعث اذیتشون میشه و ... "

"فقط از جدایی می ترسم، وگرنه خیلی وقت پیش این کار رو می کردم.. چی کار کنم؟؟"

دلیل ترستون از جدایی چیه ؟

چند تا دلیل داره، اول اینکه می ترسم همسرم واقعا دوستم داشته باشه و این کارم باعث بشه که ضربه بخوره، مخصوصا الان که داره پیشرفت میکنه، دوم اینکه احساس می کنم نمی تونم بدون اون زندگی کنم.. سوم اینکه نمی دونم بعدش باید چی کار کنم. و اصلا نمی دونم چه کاری درسته و چه کاری غلط..

- - - Updated - - -

شما باید این کار را انجام بدید ، شما باید ایشون رو قانع کنید ( در عمل) که صمیمی و دلسوز ایشون هستید . اگر ایشون این حس رو باور کنه و در عمل ببینه ، اون وقت ایشون هم با شما صمیمی و دلسوزانه برخورد میکنه . یکمی سخته و از خود گذشتگی نیاز داره اما شدنیه.
موفق باشید.

شاید در این زمینه کوتاهی کرده باشم، من چون زیاد عکس العمل نشون نمیدم برای همین اطرافیانم معمولا فکر می کنن که بی خیالم.. سعی می کنم روی این قضیه بیشتر کار کنم.. ممنون..

- - - Updated - - -

سلام. پست آخرتونو خوندم ناراحت شدم .
میتونم بپرسم چجوری آشنا شدید با همسرتون؟ رفتار خودتون و خونوادتون اوایل با شوهرتون چجوری بوده؟ و مهمتر از همه مطالبی که تو اون پست گفته بودید رو ممکنه شوهرتون متوجه شده باشه؟ شاید مشکل همسرتون یه چیز دیگست که شما باید کمکش کنی.

عذر میخوام که باعث ناراحتیتون شدم.. من و همسرم تقریبا 10 سال قبل از طریق یک سری جلسات مشترکی که داشتیم با هم آشنا شدیم.. خانواده ی همسرم اوایل با ازادواج ما موافق نبودن، مخصوصا پدر همسرم، خیلی منو اذیت کرد، همینطور به پدرم خیلی بی احترامی کرد که البته پدرم یک بار جلوش ایستاد و از اون به بعد دیگه خانواده هامون با هم سرد شدن.
پدر همسرم در نظر داشت که همسرم با دختر داییش ازدواج کنه برای همین مخالفت می کرد و از خیلی راه ها وارد شد که جدامون کنه ولی خوب همسرم توی این مسائل همیشه پشت من بود و ازم دفاع می کرد. البته الان پدرش با من خیلی خوب شده و همیشه میگه تو همون عروسی هستی که همیشه می خواستم.
خانواده ی خودم، طوری هستن که خیلی صمیمی هستن، من دو تاخواهر دیگه هم دارم و پدرم کلا با داماداش خیلی خوبه، همیشه آخر هفته ها همه خونه ی پدرم جمع می شیم.. ولی چند بار پیش اومده که همسرم جلوی خانوادم سر من داد کشیده و همین باعث شده که نظر پدر و مادرم نسبت به همسرم عوض بشه، من خیلی سعی کردم که این وسط طوری برخورد کنم تا کمترین تقصیرات گردن همسرم بیفته ولی به هرحال زیاد نتیجه نداده، مخصوصا این دو سه بار آخر. و اخلاق همسرم که کلا تغییر کرده و گفتم که دیگه زیاد کسی رو قبول نداره..
الان یکی از مشکلات اینه که چون هر پنج شنبه می ریم خونه ی پدرم و من به دلیل حرفای پیش اومده نمی خوام چند وقتی برم اونجا، از طرفی همسرم قطعا می پرسه که چرا نمی خوای بری و منم نمیخوام اون متوجه حرفای اخیر پدرم بشه ..
در رابطه با اون مشکلی که قبلا مطرح کردم نه همسرم عمق ماجرا رونمی دونه ..

[خانوم مجرد]

اگه کسی نیست که کمک کنه، لطفا شماره ی یه مشاور توی تهران رو بهم بدین ..

سلام خانوم عزیز
من فکر میکنم حتما شوهرتون و شما باید به مشاوره مراجعه کنید وضع مالیتون هم که خوبه و از پس مخارجش برمیاین
من یه مشاوره خوب میرم که راضی هستم و کارشو خیلی خوب بلده و با تجربه است
محلش تقریبا جنوب شرق تهرانه
اگه خواستی بگو شمارشو بهتون بدم
من فکر میکنم بتونه کمکتون کنه
شوهر شما هیجانیه
و به نظر میاد تنها ایراد زندگیتون همینه

- - - Updated - - -

اگه کسی نیست که کمک کنه، لطفا شماره ی یه مشاور توی تهران رو بهم بدین ..

سلام خانوم عزیز
من فکر میکنم حتما شوهرتون و شما باید به مشاوره مراجعه کنید وضع مالیتون هم که خوبه و از پس مخارجش برمیاین
من یه مشاوره خوب میرم که راضی هستم و کارشو خیلی خوب بلده و با تجربه است
محلش تقریبا جنوب شرق تهرانه
اگه خواستی بگو شمارشو بهتون بدم
من فکر میکنم بتونه کمکتون کنه
شوهر شما هیجانیه
و به نظر میاد تنها ایراد زندگیتون همینه

- - - Updated - - -

با alireza موافقم
من ادمی هستم مثل شوهرت. دخترم اما رفتارم مثل ایشونه و تنها کسی که دوستش دارم همون ادمیه که علیرضا گفت یعنی خواهرم و مادرم البته بیشتر خواهرم انقدر خوب درکم میکنه که هم ارومم هم باهاش دردو دل میکنم هم به وقتش نصیحتم میکنه با اینکه چند سال کوچیکتر از منه و من خوب به حرفاش گوش میدم و باهم گفتگوی مفیدی داریم
خواستم بدونی باید واکنش نشون بدی با حرف با تکان سر با چشم .... هرچی
مادرم اینطوریه که زیاد واکنش نشون نمیده و این ما و بیشتر منو اذیت میکنه و سر همین باهاش دعوامون میشه
فکر نکن اون به واکنش تو چه نیازی داره؟ یا اون که میدونه نظر من چیه دیگه واسه چی بهش بگم؟؟ این چیزا سمه تو هر رابطه ای
میخوای عذرخواهی کنی؟ قشنگ!! بهش بگو واقعا معذرت میخوام اره حق با توئه چون فلان و بهمان... حرف بزن معذرت خشک و خالی از 100 تا (ببخشید ها) خفه شو بدتره واسه ما که عصبی هستیم
اون میفهمه تو میگی معذرت میخوام که صرفا بحث پیش نیاد و این اوضاع رو بدتر میکنه چون فکر میکنه دوستش نداری و نمیخوای که قانعت کنه که حق با اونه
اگه میخوای از خودت دفاع کنی بگو خودت جای من باشی چیکار میکنی؟ یا یادته خودت مثل من بودی چیکار کردی؟ منم مثل تو نیاز دارم این رفتارو نشون بدم
یا وقتی عصبانیه به جای ترس و منفعل بودن با محبت و حرف زدن ارومش کن