موضوع: همسرم را دوست ندارم

سلام .راستش من یه مشکلی دارم که نمیتونم واقعا چجوری حل کنم خسته شدم بریدم دیگع ..4 سال پیش پزشکی تهران قبول شدم همون سال اول با یکی از هم کلاسی هام دوس شدم 3سال باهم دوست بودیم ولی رابطه آنچنانی نداشتیم ..که گندش در اومد وخانوادم فهمیدن ..اولش برخورد تندی باهام نداشتن ..سر یه ماه بابام گفت باید ازدواج کنی من دیگه بهت اعتماد ندارم این حرفا ...خلاصه یه 3 نفر اجازه داد که بیان خونمون خواستگاری ...درضمن اینو بگم خانواده من از لحاظ موقعیت اجتماعی کمالی درسطح عالی قرار داره ..وبه خاطر ترس از آبرو تصمیم گرفتن من ازدواج کنم ..از نظر قیافه هم دختر خوشگلی له حساب میام ..خلاصه اینکه ازبین 3 خواستگار یکیش فامیل دورمون بود که ارشد جغرافیا میخوندم تا شب خواستگاری من این آقا رو ندیده بودم نه باهاش حرف زده بودم یه 40 دقیقه طبق رسم رسوم باهام حرف زدیم که فقط راجب دانشگاه ودرس گذشت بعدش بابام نظرمو پرسید منم گفتم درنگاه اول بد نبود دیگه بابام فک کرد من راضی ام .وجواب بله رو به اونا گفت ..خانواده پسره هم تو روستا زندگی میکنن ...اینم بگم پسره چون طبع دل بابام بود یعنی مذهبی اینا بود اجازه دادن بیان خواستگاری .من خودم اصلا آدم مذهبی نیستم کلا تو این فازا نیستم ..خلاصه اینکه جواب بله اولیه رو دادن هفته بعدش دوباره اومدن خونمون ودوباره باهاش حرف زدم اینا متوجه شدم که واقعا به درد هم نمیخوریم اما چه فایده که خانودم به حرفم گوش نمیدادن چندین بار به برادرم ومادرم گفتم اینو نمیخوام اما گفتن خوب میشی همه اول همو نمیخواستم مگه منو بابات چجوری بودیم...ازین جور حرفا ازمن انکار ازونا اسزار ..از یه طرفی به خاطر قضیه دوس پسرم از بابام میترسیدم که بگم نمیخوام بابا...گفتم بزا به پسره بگم بهش غیر مستقیم گفتم نمیخوامت ...اما چه فایده حالیش نمیشد وارون دسته پسرای که با یه نگاه عاشق شدن دختری تو زندگی شون نبوده مذهبی اینا ....خلاصه که عقد کردیم دقیقا 2ساعت بعد عقد اومدیم خونمون تو اتاقم رفتم که پسره هم اومد بدون هیچ مقدمه ای وهیچ گونه معاشقه ای بهم تجاوز کرد........حالم ازش بهم میخورد من از اول اینو نمیخواستم این رفتارش روانیپ کرد یه مدت گذشت چند بار باهاش بیرون رفتم تو خیابون حرکات زشتی باهام انجام میداد طوری که افسردگی گرفتم چرا این پسره خل :(((موضوع با خانوادم مطرح کردم بابام که کلا به حرفام گوش نمیده سر اون قضیه مامانم میگه پسر خوب میشه من واقعا نمیخوامش هیچ چیزمان بهم نمیخوره طرز تفکر .شخصیت .رفتار ..تیپ وظاهر .واعتقاد . هیچی .. به خانوادم میگن میخوام جدا شدم تو همین دوران عقد 4 ماه بیشتر نگذشته اجازه نمیدن وحمایتم نمیکنم از یه طرفی پسره هم ول کن نیس مدام میگه من عاشقتم فلان ..ولی من هیچ حسی بهش ندارم ازش متنفرمممممممممممم ...ومیگه طلاقت نمیدم تا حرف از جدایی میزنم خانوادمو درمقابل قرار میده . حتی پدرم کتک هم زده منو راجب این قصه .....دیگه واقعا نمیدونم چی کار کنم

سلام صبا جان..واقعا ناراحت شدم ....عزیزم یه کم بیشتر توضیح بده..ایشون چند سال دارند.؟؟.شما چند سالتونه؟؟؟معیارهات واسه ازدواج چیه؟؟ الویت هات چیا هستن؟؟ توی چه چیزایی حس میکنی مشترکات داری با ایشون؟؟؟همسرت میدونه که به این شدت ازش خوشت نمیاد؟؟ خوب به راحتی نباید تن میدادی..ولی خوب به این سایت خوش اومدی..امیدوارم با یاری خدا ودوستان مشکلت رو حل کنی

نوشته اصلی توسط خورشید30

سلام صبا جان..واقعا ناراحت شدم ....عزیزم یه کم بیشتر توضیح بده..ایشون چند سال دارند.؟؟.شما چند سالتونه؟؟؟معیارهات واسه ازدواج چیه؟؟ الویت هات چیا هستن؟؟ توی چه چیزایی حس میکنی مشترکات داری با ایشون؟؟؟همسرت میدونه که به این شدت ازش خوشت نمیاد؟؟ خوب به راحتی نباید تن میدادی..ولی خوب به این سایت خوش اومدی..امیدوارم با یاری خدا ودوستان مشکلت رو حل کنی

سلام عزیزم من 21 سالمه سال 4 پزشکی وپسر متولد 70 هست...تمام سعیم کردم برای کنسل کردن این ازدواج ولی به نتیجه نرسید.:(((کلا تو مود ازدواج نبودم درسام خیلی سخته .. ازهمه جهت تحت فشار بودم ..باخودم میگفتم درسمو تموم کردم رفتم سرکار اون موقع ازدواج کنم یکی مثه خودم پیدا بسه .ازنظر روحیات اخلاقیات ..تیپ شخصیتی ... دنبال آدم روشنفکر ..با استعداد وزرنگ.بباشه ..جذابیت داشته باشه برام ..دوسش داشته باشم ..به خدا کارش یا چمیدونم پول برام مهم نیس . حداقل از نظر روحی واخلاق همو درک کنیم چمیدونم از چیزایی که من خوشم میاد خوشش بیاد آدم پایه ای باشه ..آدم مذهبی نیستم ودنبال همچین آدمایی هم نبودن ....آدم باشه ...اینقد سنتی وبسته فک نکنه ....

سلام عزیزم.....واقعا خیلی متاسف شدم....من نظر شخصیم اینه اگه واقعا تا این حد اختلاف دارین باهاش ازدواج نکن ...‌‌.چون بعدا حتما حسرت میخوری....اگه با بابات نمیتونی حرف بزنی یه جوری مامانتو راضی کن بهش بگو اگه ازدواج کنم و فردا با یه بچه طلاق بگیرم بهتره؟ همه ی حرفاتو خیلی جدی به مادرت بزن....که مادرت با پدرت صحبت کنه و راضیش کنه....موفق باشی عزیزم

سلام خیلی متاسفم ولی بنظرم خانواده خودتونم همچین به روزنیستن بابا الن کی دخترش رو به زور شوهر میدههرچندخودتو مقصری باید همون وقت قاطعانه تصمیم میگرفتی شما با این انفعالت با احساسات یکی دیگه هم بازی کردی به نظر من بهترین راه اینکه اول سعی کن با شرایط کنار بیای یه واقعیت بگم شما هنوز سنت کمه و تو عالم خودتی هنوز تو دوراندبیرستان موندی یا دلت جای دیگه هست ببین دختر خوب اکثرا تو این سایت کسایی که تاپیک زدن با همسرشون دوست بودن و خودشون همو انتخاب کرده بودن ولی بعدا دیدن چقدر طرفشون زیر یه سقف با معیاراشون متفاوت بوده یکم تو این سایت زندگی دیگران بخون تا فکر نکنی اگه به اون دوس پسرت میرسیدی زندگی گل بلبل میشد نه
گل بلبلی زندگیا به خودمون به انعطفامون و دیدمون بستگی داره به اینکه وقتی تو شرایطی قرار بگیریم چیکار باید کنیم
دانشمندا میگن انسان باهوش کسی هست که خودش را با شرایط وفق بده یعنی بهترینبرخورد رو تو اون شرایط بکنه ایا شما که دنبال ادم باهوشی خودت هستی؟؟؟؟
من کاملا درکت میکنم چون شمارو به ذور دادن اگه ایشون بهترین مرد دنیا هم باشه ازش فرار میکنی چون زوری بوده ولی یکم اروم باش تو خلوتت واقعا ببین خوبیهاش چیه اصلا بیا اینجاخوبیها بدیهاش رو به مابگو ببین دوستان چی میگن بعدا بهت میگم چیکار کنی میخام ازت واقعا منصف و عادلانه خوبیها و بیهای خودت و ایشون بگی بعد تصمیممیگیریم
از شغل و تحصیلاتش و خونوادش دقیق بگو وهمیطور خونواده خودت
راستی درمورد مذهبی بودن احساس میکنم دید بدی داری مگه خونواده خودت چطورن؟به چی میگی مذهبی؟

- - - Updated - - -

سلام خیلی متاسفم ولی بنظرم خانواده خودتونم همچین به روزنیستن بابا الن کی دخترش رو به زور شوهر میدههرچندخودتو مقصری باید همون وقت قاطعانه تصمیم میگرفتی شما با این انفعالت با احساسات یکی دیگه هم بازی کردی به نظر من بهترین راه اینکه اول سعی کن با شرایط کنار بیای یه واقعیت بگم شما هنوز سنت کمه و تو عالم خودتی هنوز تو دوراندبیرستان موندی یا دلت جای دیگه هست ببین دختر خوب اکثرا تو این سایت کسایی که تاپیک زدن با همسرشون دوست بودن و خودشون همو انتخاب کرده بودن ولی بعدا دیدن چقدر طرفشون زیر یه سقف با معیاراشون متفاوت بوده یکم تو این سایت زندگی دیگران بخون تا فکر نکنی اگه به اون دوس پسرت میرسیدی زندگی گل بلبل میشد نه
گل بلبلی زندگیا به خودمون به انعطفامون و دیدمون بستگی داره به اینکه وقتی تو شرایطی قرار بگیریم چیکار باید کنیم
دانشمندا میگن انسان باهوش کسی هست که خودش را با شرایط وفق بده یعنی بهترینبرخورد رو تو اون شرایط بکنه ایا شما که دنبال ادم باهوشی خودت هستی؟؟؟؟
من کاملا درکت میکنم چون شمارو به ذور دادن اگه ایشون بهترین مرد دنیا هم باشه ازش فرار میکنی چون زوری بوده ولی یکم اروم باش تو خلوتت واقعا ببین خوبیهاش چیه اصلا بیا اینجاخوبیها بدیهاش رو به مابگو ببین دوستان چی میگن بعدا بهت میگم چیکار کنی میخام ازت واقعا منصف و عادلانه خوبیها و بیهای خودت و ایشون بگی بعد تصمیممیگیریم
از شغل و تحصیلاتش و خونوادش دقیق بگو وهمیطور خونواده خودت
راستی درمورد مذهبی بودن احساس میکنم دید بدی داری مگه خونواده خودت چطورن؟به چی میگی مذهبی؟

به هر ترفندی که شده سعی کن با پدرت صحبت کنی....شوخی که نیست..صحبت یه عمر زندگیه.....یا سعی کن روی خودت کار کنی..شناخت بیشتر از خودت..همسرت...داشته باشی..ببینی اصلا چی میخواهی...ببین شاید بتونی با دید دیگه ای رضایت بدی به ادامه.....اگرنه به نظرم ادامه خیلی به ضرر شما تموم میشه...بهتره پدرت رو روشن کنی......و مهمتر از پدرت.....همسرته.....بهش بفهمون که دلت رضا نبوده ازاول کار

صبا جان فقط میتونم بگم با تمام وجودم این روزایی که داری میگذرونیو لمس میکنم انگار داری زندگی 3 سال قبل منو تعریف میکنی واست دعا میکنم مشکلت حل بشه مثل مشکل من