موضوع: م ر گ تمام فکرمو مشغول کرده

سلام دوستای خوبم
یه موضوعی هست که مدتهاس ذهنمو مشغول کرده من خیلی به دنیای بعد از مرگ فکر میکنم خصوصا زمانی که بشنوم کسی فوت کرده ،یه مدته شبا قبل از خواب خیلی ذهنم مشغول میشه همش باخودم فکر میکنم الان کسایی که مردن چکار میکنن؟چه وضعیتی دارن؟
بعدش احساس تنهایی میکنم و حس عجیبی بهم دست میده طوری که برای چند دقیقه اعضای خانواده ام برام غریبه میشن و توی این مدت خیلی کمحرف و منزوی میشم ،
ناگفته نماند یه جورایی واسم عادت شده وقتی از رفتار اطرافیانم خیلی ناراحت و غمگینم با این فکرا کمی آروم میشم ولی مشکل من اینه که نمیتونم از خوشیها لذت ببرم مثلا همیشه فکر میکنم این پدر و مادری که اینقدر زحمت کشیدن واسه ما بچه ها با مرگ ازما واسه همیشه جدا میشن یا وقت زیادی برای جبران زحماتشون ندارم ،آیا آدما اونجا همدیگه رو به یاد میارن ؟
همه چیزو موقتی میبینم .
عزیزان حرف زدن در مورد احساساتم خیلی سخته ولی نمیدونم این فکرا به خاطر افسردگیه یا نه ؟
خوشحال میشم از دیدن نظراتتون

سلام پردیس خانم،

خود مرگ برای ما انسانها بعنوان موجودی که از وجود پروسه ای به اسم "مرگ" مطلع هستیم یکی از عمیق ترین ترسهایی است که در طول زندگی با اون دست و پنجه نرم میکنیم.

تقریباً یکی از اصلی ترین وظایف هر مذهبی در دنیا پرداختن و رهایی از هراسِ مردن است. حتی ما انسانها با برپا کردن مراسم عزاداری و نیز ایجاد مکانهایی ویژه مثل قبرستان برای زنده نگه داشتن خاطرات عزیزان از دست رفته تلاش کردیم این ترس رو تا حد زیادی کاهش بدیم. اما برای خیلیها این اقدامات کافی نیست، اینجاست که مذهب نقش مثبتی رو ایفا میکنه. اگر مذهبی هستید، چرا نگرانید؟ :-)

از شما چه پنهان یکی دو ساعتی میشه در رابطه با مرگ دارم مطلبی مینویسم (برای این تاپیک). بعد از تکمیل، ویرایش و پاستوریزه کردن (تطابق با قوانین انجمن) اگر تمایل داشتید مطالعه کنید - ولی متاسفانه اطمینان میدم کمکی به وضعیت روحی شما نمیکنه.

سلام

من نميدونم شما افسرده هستيد يا نه اما نكاتي به نظرم ميرسه بگم

ياد مرگ بودن به خودي خود بد نيست بلكه ميتونه خوب باشه چون اون وقت ادم مواظب اعمال و رفتارش ميشه اما اگه موجب بشه ادم از كار بيفته و همش در ترس و وحشت باشه خوب نيست

اينكه شما احساس ميكنيد همه چيز موقت هست يه واقعيته جدا يه واقعيته واقعيتي كه خيلي از ماها دوست نداريم باور كنيم اما به اين نكته هم توجه كنيد كه اين فرصتي هست كه به ما داده شده تا نشون بديم چند مرده حلاجيم

در مورد اينكه گفتيد نميدونيد بتونيد زحمات پدر و مادرتون را جبران كنيد يا نه، من احساسم اينه كه دين اسلام دين كيفيت نه كميت. شماممكن يك خدمت كوچك اما با كيفيت انجام دهي. كه ارزشش از سالها خدمتب ون كيفيت بيشتر باشه. نكته مهمتر اينكه همين الان شما ميتونيد خدماتشون را جبران كنيد و ازشون سپرسگذار باشيد .... نيازي نيست منتظر بعد باشيد

نميدونم دقيقا چند سال داريد امامن هم وقتي دوم راهنمايي بودم شبهااز ترس قيامت خوابم نميبرد يكي از دلايلش اين بود كه معلم ديني داشتيم كه هميشه از ايات عذاب و وحشت ميگفت و همين موجب ترس من شده بود... اين را گفتم كه بگم بعضي مواقع ممكنه ادم چون زياد از يه بعد به يك قضيه نگاه كرده براش پيچيده بشه

ممنونم از لینکی که واسم فرستادی seroke عزیز
من سعی کردم تا اونجایی که بتونم به اعتقاداتم پایبند باشم طوری که اگه نمازمو ترک کنم عذاب وجدان بدی میگیرم ولی از تنهایی میترسم نمیتونم تصور کنم که همه باید اون دنیا زجر بکشن توی آتیش جهنم و تمام عذابهایی که اونجا قراره بکشیم واقعا واسم سخته وقتی اینجوری فکرشو میکنم که تنهام و کسی مثل خانواده نیست به کمک ما بیاد
مرسی از سید عزیز به خاطر نکاتی که یادآوری کردی

آفرین، زنده باد. شما در زمره مسلمانانی هستید که برای این دنیا نیرویی مثبت به شمار می آیند. آنها که با اعتقادشون سعی در انجام کارهای مثبت دارند، و همیشه نگران خطا کردن هستند.
آبجی با اعتقاد مثبتی که شما دارید، (و اگر همین اعتقادات رو حفظ کنید) حتماً پاداش رو میگیرید، هم در این دنیا، هم در آخرتی که به آن معتقد هستید. قرآن رو با تفسیر مطالعه کنید تا اطمینان حاصل کنید که خدای اسلام برای مسلمانان خیلی زئوفت به خرج داده، خیلی به معنی واقعی کلمه. اگر این مسائل رو با استدلال درک کنید یک درصد هم از مرگ نمی ترسید.

ممنونم serok جان
ولی با این حس تنهایی ولذتهایی که واسم فقط چند ثانیه تداوم داره چکار کنم؟
به نظرتون افسردگی دارم؟

از دوستای همدردی کسی نیست به کمک من بشتابه آیا؟