آیا زندگی کردن من در ایران برام خطر جانی نداره ؟

[ahmadi-00]

سلام به همه ی دوستانم در همدردی
به دلیلی که دوست دارم بدونم نام کاریری Ja Vad بلاک شده واز این به بعد با این کاربری در
خدمت شما هستم .
سعی کردم ورزش رو هم در برنامه ی روزانه ام جای بدم . صبح ها یک ربع دور حیاط خونمون می دوم و شب هم در حدود نیم ساعت می رم بیرون دوچرخه سواری . با اینکه شاید این کار به دلیل ترافیک زیاد و رعایت نکردن قانون توسط راننده ها خطرناک باشه اما خیلی بم می چسبه . انگار یک طوری حس میکنم زندگی جریان داره و نشاط پیدا می کنم .
تا الان اینجا بیشتر بهونه گیری می کردم . اما الان می خوام بیشتر از اینکه بخوام از نظام کشوری که دارم توش زندگی می کنم و مردمش ورفتارها شون و ... بهونه گیری کنم سعی کنم یک طوری باشون راه بیام .
بالاخره منم توی همین سرزمین زندگی کردم و خون آریایی تو رگامه .
دو تا سوال دارم که فکر می کنم خیلی می تونه بم کمک بکنه

خب خیلی ها هستند که می دونند من بی دینم . هم خیلی از دوستای خودم و هم خیلی از بستگانم .
می خواستم بدونم اگه یک روزی یکی از اون ها از دست من ناراحت بشه و مثلا بم بگه می ره به قوه قضائیه و من رو لو می ده که مرتد هستم آیا می تونه این کار رو بکنه و اگه برای دادگاه محرز بشه که من مرتد هستم آیا حکم من اعدام هست .از نظر قانونی می خوام بدونم چه حکمی در مورد من هست . بعدشم می خواسنم بدونم آیا تا الان کسی این طوری اعدام شده یا اینکه این یک قانونی هست اما اجرا نمی شه و اگه در فعالیت های سیاسی یا فرهنگی وارد نشم می تونم اطمینان داشته باشم که قانون با من کاری نداره .

سوال دومم این هست که اگه یک روزی یک زنی به شما مراجعه کنه و بتون بگه که بعد ازدواجش از طریقی فهمیده که شوهرش بی دینه اما خیلی مرد مودب درس خونده با اخلاق و ... هست و در زندگی هیجی براش کم نگداشته شما به اون زن به عنوان یک مشاور چی می گید . بش می گید به زندگیش ادامه بده یا بدون سرو صدا از زندگی اون مرد بیرون بره یا اینکه بش می گید هم آبروی طرف رو ببره هم مهریه اش رو تا قرون آخر از طرف بگیره و بعدشم طلاقش بده

[meinoush]

از قوانین خبر ندارم اما دلیلی نداره که به همه بگی چه طرز فکر و روش زندگی ای داری که بعدش بخوای نگران باشی کی چه کار می کنه. تازه دلیلی هم نداره که اگه ازت پرسیدن که دین داری یا نه بگی نداری. خوب بگو داری وقتی حس می کنی خطر جانی برات ممکنه داشته باشه. اینهمه ادم مجبور نیستی که اول ازدواج کنی بعدش ببینی که زنت طور دیگه ای فکر می کنه. خوب با کسی ازدواج کن که مشابه تو فکر کنه.
به نظر من انقدرم راحت راجع به این چیزا ننویس. روش زندگی خودته ولی اگه احساس خطر می کنی دلیلی نداره راحت بگیش.
در ضمن ادمای بی اعتقاد به دین و بی اعتقاد به خدا به اندازه ای که فکر می کنی کم نیستن. ولی اینا چیزایی نیست که کسی بره جار بزنه واسه همینم فکر می کنی کمن. این یه جور طرز فکر درونیه.

[roze-zard]

با تشکر از سخنان صحیح "می نوش" جان

در قانون کسی که ارتداد رو ترویج بده، حکمش اعدام هست. یعنی کسی که به طور علنی بی-دین بودن رو ترویج و تبلیغ کنه.

پاسخ سوال دوم هم بستگی به اون زن داره. بعضی ها جوابشون بله هست، بعضی ها خیر.


بابا سخت نگیر. واقعا چی فکر کردی؟ از 100 تا آدم دور و برت 50 تاشون مثل خودتن. خیلی ها اسم دین رو یدک میکشن اما سبک زندگیشون مثل خودته.


سخت مگیر. اینقدر این موضوع رو برای خودت بزرگ نکن. حیف وقت و شادابی جوانیت که بابت این دلنگرانی ها از دستشون بدی.

[Serok]

سلام احمدی عزیز، رسیدن مجدد بخیر.

در رابطه با سوال اولتون به نظر من شما نباید نگرانی داشته باشید. مادامی که شما رسوم مثبت مسلمانها رو رعایت میکنید (اخلاقیات، رعایت حدود اجتماعی، رعایت حجاب و اصول - الی آخر)، کسی کاری به کار شما نخواهد داشت. به عبارتی ساده تر اسلام دست و بال شما رو کامل نبسته، و اگر فردی سالم برای جامعه باشید کسی نمیتواند به شما بهتان بزند - و اگر هم کسی شما را گزارش دهد، تا اثبات نشود (یا اعتراف نکنید)، کسی با شما بد رفتار نمیکند. بالطبع این دستورات پذیرفته شده در جامعه ما هستند، منتها درصدی هم احتمال بگذارید که قاضی یا مجریان قوانین به این قوانین پایبند نباشند (زیاد نگران نباشید، اما مراقب بمانید). تا وقتی که استقلال مالی ندارید یا قادر نیستید در جامعه خارج از ایران دوام بیارورید، در رابطه با سفر به خارج از ایران با دقت بیشتری فکر کنید.

در رابطه با سوال دومتون، بیان حقیقت همیشه بهترین کاره. از من میشنوید هرگز خشت اول رو با دروغ شروع نکنید، آن دختر خانم حق دارند بدانند شما کی هستید، و چه اعتقادی دارید. لذا ابداً چیزی را پنهان نکن، یا اطلاعات اشتباه تحویل شریک زندگیت نده.



موفق باشید دوست عزیز.

[roze-zard]

ای کاش فرصت داشتی که چند ماهی خارج از ایران زندگی کنی. اون موقع هم خودت به آرامشی که لایقش هستی میرسی، و هم اینکه خیلی از مسائل برات حل میشه.

نگرانتم و برات آرزوی آرامش و خوشبختی میکنم، چون تک تک این لحظات رو طی کردم و عمیقا میفهمم چی میگی.

[ahmadi-00]

از همتون ممنونم . در مورد سوال اولم که جوابم رو کامل گرفتم . اما در مورد سوال دومم من گفتم به اون خانم چی می گید نه اینکه به من می گید چکار کنم ....
آخه چطور بگم ..حالا کاری ندارم که توی ایران چقدر از مردم مثله من فکر می کنند اما من بچه ی قم هستم . تا حالا قم اومدید . اگه اومده باشید کمی منو درک می کنید .

دوست دختر آخری که داشتم و گفتم هم از لحاظ مالی هم زیبایی قبولش دارم برای شهرک قدس تهران بود . وقتی بش گفتم بی دینم که شما ازم خواسته بودید بش بگم اولش که بد جوری حالم رو گرفت . بعدش حدود ۶ ماه پیش بود که گفت می خواد منو ببینه تا با هم حرف بزنیم . بش گفتم مگه حرف هایی که در مورد عقایدم بت زدم یادت رفته . اما اون گفت کاری به این چیزها نداشته باشم و می خواد منو ببینه . خب منم رفتم و باش حرف زدم . بش گفتم شاید ۲ سال بخوام ارشد بخونم و ۲ سال هم برم سربازی و تازه بعد از ۵ سال دیگه توانایی اداره یک زندگی مستقل رو نداشته باشم . بعدشم بش گفتم نمی خوام بات رفیق بشم و فقط اگه تو قبول کنی این تابستون بش گفتم می رم خواستگاریت و ۲ سال نامزد باشیم و بعدشم ۳ سال باید خونه پدر و مادرم زندگی کنم و می خوام کلا قم زندگی کنم . یعنی خودم باش یک طوری حرف زده بودم که می دونستم قبول نمی کنه .و بعدش نه اون به من زنگ زد نه من اون .

تا حدود ۳ ماه یش که به من زنگ زد .بم گفت می خواد با خانوادش بیاد قم برای زیارت و منم برم ببینمش . منم بش گفتم حالا می خواد منو ببینه که چی ؟گفت دلش برام تنگ شده . منم بش گفتم مگه تو مذهبی هستی که می خوای بیای قم زیارت ؟ بعدش اون بم گفت خوب مگه فقط مذهبی ها می رند زیارت ؟ یک اخلاقی که اون داره این هست که همه چی رو به مامانش می گه . اون موقع هم داشت جلوی مامانش با من حرف می زد . بعدش مامانش از پای تلفن گفت همه مگه مثله تو کافرند؟ انقدر اعصابم داغون شد که نمی دونستم چی بگم . سپیده هم از حرف مامانش خندش گرفته بود . بعدش باش یک جوری رفتار کردم که موبایلش رو تا یک هفته خاموش کرد . نمی دونم الان دوباره روشنش کرده یا نه اما باز خیلی هم فرقی نمی کنه .

نمی گم دارم به فریبا فکر می کنم که طرف سپیده نمی رم اما مثلا به این فکر می کنم که سپیده توی یک شهر دیگه ای هست و از طرفی چون خانوادش خیلی مذهبی نیستند معلومه نه خانواده ی من قبول می کردند نه خانواده ی اون . حتی نخواستم این بحث رو در اینجا مطرح کنم . با خودم گفتم اگه بخوام با یک دختر که مثلا هم محله ایم باشه و خانوادش هم مذهبی باشه ازدواج کنم راحته اما اون طوری نه خانواده ی اون قبول می کنند نه خانواده ی خودم و از طرفی از نظر فرهنگی به هم نمی خوریم و دردسرش زیاده .اصلا دیگه حوصله ی جر و بحث و دردسر رو ندارم .
فکر می کنم اگه دوستم داشت اولش که عقایدم رو بش گفتم مسخرم نمی کرد و چند ماه بی خیالم نمی شد.چرا بعد از چند ماه یاد من افتاده بود . بعدش به خودم می گم هیچکی فریبا نمی شه . کاش باش به هم نمی زدم . البته به فریبا نگفته بودم بی دینم اما اون توی دو سالی که باش رفیق بودم هیچ حرف مذهبی بم نزده بود و هر وقتی هم که در مورد تکامل یا بیگ بنگ و .. می خواستم باش حرف بزنم یک طوری بحث رو منحرف می کرد . حداقل این بود که فکر می کنم اون می تونست عقایدم رو بپذیره .

به نظرتون در مورد سپیده اشتباه کردم . آخه می خوام یک زندگی آروم و بی دردسر داشته باشم و اینکه خانوادم از نظر مالی هوام رو داشته باشند برام خیلی مهمه .

یک حرفم با پیدا جان دارم . دوست عزیز دلیل اصلی هم که اون تایپیکی که شما برات حرفاش جالب بود رو قفل کردم همین بود .چون منم متوجه یک موضوعی شبیه همین شدم و واقعا نمی دونم ایشون چطور فکر می کنه . نمی دونم من سرکارم یا یک عده ی دیگه دارند سر کار می رند . ضمنا خوشحال می شم شمام در بحثم مشارکت کنید . مخصوصا اگه چیزی در مورد سوال اول یا دومم به نظرتون می رسه .

[نادیا-7777]

ahmadi-00 سلام احمدی جان
چطوری داداشی..منو که یادت هست
ببین برادر من بدت نیادا ولی رک میگم ( شما هم خرو میخوای هم خرما)

البته این فقط یک ضرب المثل هست و منظوری نبود
شما هم حمایت مالی خانوادت رو میخوای هم رضایت اونا در پسندیدن دختر مورد علاقت هم اینکه برخلاف اونا مذهبی نباشی؛ هم دختر مورد نظرت مذهبی باشه هم ......

خلاصه که همرو باهم میخوای
اگر میخوای حمایت مالی خانوادت رو داشته باشی؛ واضح و مبرهن هست که باید طبق نظر و سلیقه اونا انتخاب کنی و همونجور که اونا میخوان رفتار و زندگی کنی

[roze-zard]

نظر من:
در مورد سوال دوم به اون خانم میگم کاملا به خودت مربوطه. این جزیی از عقاید و رفتارهای شخصی هست.
برخی آدمها قبول میکنن، برخی نه.

شما الان روحتون از قضیه مذهب به شدت آزرده هست. برای همین به هر چیزی نگاه میکنید یک سر اصلی و بزرگش رو مذهب میبینید. تا وقتی در این زمینه به آرامش نرسیدید اصلا به ازدواج فکر نکنید. وقتی به آرامش برسید میفهمید چقدررررر مسائل ساده تر از اونیه که فکرشو میکردید و ذهنتون درگیرش بوده.
الان اولین چیزی که در هر رابطه ای فکرش رو میکنید، اینه که عقاید شما رو میپذیره یا نه. و این که آیا در عقاید هم فکر و همراه شما هست یا نه. میتونم بگم 80% سهم انتخابتون الان شده این قضیه.
ولی من مطمئنم روح شما خیلی بزرگتر از اینهاست.
<strike> باز هم خواهش میکنم اگر تواناییش رو دارید مدتی از خانواده و حتی ایران دور باشید.</strike>

ویرایش : فرشته مهربان


وقتی به آرامش برسید میبینید چقدر زیبا همه مسائل رو حل میکنید. چقدر زیبا روحتون همه عقاید رو در خودش حل میکنه و دیدتون بسیار عمیق تر میشه.
نمیگم الان عمیق نیست، اما الان به علت آشفتگی و آزار روحی، مثل یه رودخونه پر از گل و لای شده. کمی آرامش باعث میشه روحتون زلال شه.

راستی جواب ارشد چی شد؟
رشته تحصیلیتون به نحوی هست که برای کار به شهری دیگه برید؟ مثل اسلویه

[Serok]

سلام مجدد،

شما درگیر یک شکست عشقی هستید، بهتره یک مدت رو به خودتون اختصاص بدید چون الآن با افکار مغشوش تنها خودتون رو خسته میکنید.
سپیده و مادرش که در تلفن غرورتون رو جریحه دار کردند رو به کل فراموش کنید، عاقبت مثبتی نداره و خودتون بهتر میدونید. شما با فریبا رابطه داشتید و بعد رابطه به هم خورده. به هوای ماه عسل (روزهای خوش رابطه سابق) فکر برگشتن به اون رابطه رو از سرتون بیرون کنید... رابطه های پایان یافته بهتره به فراموشی سپرده بشن، برگشتن به آن قمار پرریسکیه.

توصیه میکنم بعد از ریکاوری روانتون،اگر تصمیمتون برای ازدواج قطعی بود، آن موقع واقعیت رو به دختر خانم بگید. اونطور که تجربه کردم، مذهبی بودن طرف رابطه در رد کردن شما بعنوان یک بی دین اونطور که تصور میشه بالا نیست.

پ.ن: احمدی جان دیشب با خستگی مطلب شما رو خوانده و پاسخ دادم. الآن متوجه شدم چیزی که پاسخ داده بودم همخوانی کاملی با سوالات شما نداشت :-/. .

[bahar.shadi]

سلام آقای ahmadi-00

چقدر نگاه شما به مسائل خشنه

همیشه به مسائل زندگی اینطوری صفر و یکی نگاه می کنین؟

در هیچ کجای دنیا تا شما و عقایدتون به کسی آسیبی نزنه کسی کاری به کارتون نداره.

در مورد دومین سوالتون هم زنی که پذیرفته با شراطی شما وارد زندگی بشه اگر مشکلی نداشته باشه با عقاید

شخصی شما و از زندگیش راضی باشه هیچ مشاوری بهش نمیگه جدا شو!

شما هم میتونی عقایدت رو به مخاطبت بگی. اگر واسش مهم باشه میگه نه. اگرم مهم نباشه که هیچی.

من فکر می کنم شما همه مسائل رو خیلی پیچیده می کنی. انگار یک جورایی با خودت لج کردی.

وگرنه همه ما می دونیم مخلوق خداییم. خدا هم یک سری برنامه به مخلوق داده برای زندگی بهتر. به همین سادگی

اما نمیدونم شما چرا انقدر پیچیده می کنی این قضیه رو.

اگر دوست داشتی به دستورات خالقت عمل می کنی. اما اگر دوست نداشتی خود خالقت بهت احترام گذاشته و

صاحب اختیارت کرده فقط باید عواقب نحوه زندگیت رو بپذیری چون این زندگی موقته و اصلش اونطرفه.

ضمنا از نگاهت هم پیداست دوست داری همسرت مذهبی باشه. چون میدونی اعتقاد آدم رو سالم و پایبند نگه

میداره و مفیده. فکر نمی کنی بهتره برای خودت این تعارض رو حل کنی؟ بالاخره دین داشتن رو خوب میدونی یا بد؟

از نظر من شما با دین مشکل نداری و بیشتر علاقت به اینه که کسی ازت حساب پس نکشه و آزاد باشی.

اما میگه میشه واسه زندگی به این مهمی برنامه نداشت؟!

اگر خواستی تعرضاتت رو در دین و انتخاب همسری سالم رفع کنی بگو تا یک آدم خوب رو برای رفع این ابهامات بهت

معرفی کنم. آدمی که زندگی منم زیر و رو کرد.

موفق باشی.