موضوع: آیا من بیمارم؟ (علاقه به همکلاسی)

با عرض سلام.حامد 19 ساله دانشجوی رشته مهندسی کامپیوتر هستم.مستقیم میرم سر اصل مطلب
من به یکی از همکلاسام علاقه مند شدم بعدا سعی کردم با نگاهم متوجش کنم و موفق هم شدم. به طوری که یه بار که بش نگاه کردم سلام کرد.بعدا دلمو زدم به دریا و رفتم جلو.تحویلم گرفت و حتی شمارشو که درخواست کردم به من داد.و حتی کرایه ماشین رو هم با اصرار پرداخت!فقط یک پیامک بش دادم با این متن:حامد د... هستم،خوشبختم.!اونم جواب داد مرسی،منم خوشبختم.بعد از چند روز که دیدمش نگاهمم نکرد.تا علتو پیامکی جویا شدم.گفت میخواد رابطمون در حد یه همکلاس باقی بمونه.اینجور حرفا بینمون رد بدل شد و قرار شد رابطه ای که نوپا بود قطع بشه.بعدش خداحافظی کردیم.حالا با این تفاسیر احساس میکنم بهش وابسته شدم و هرکاری میکنم از ذهنم بیرون نمیره.با اینکه خودمو متقاعد کردم به دردم نمیخوره.قبلا این اتفاق درمورد خانمی که پیامکی با اون آشنا شده بودم افتاده بود.حداقل یک ماه بعد از رابطه فکرم مشغول بود.من مشکلی دارم؟باید به روانپزشک مراجعه کنم؟خواهش میکنم نظرتونو راجع به رفتارم بگید.

به نظر من که شما بیمار نیستین فقط به اقتضای سنتون به جنس مخالف گرایش دارین.

تمرکزتون رو روی درس،تفریح با دوستان مناسب و خونوادت بذار و تاپیکهایی که سرانجام ناخوش دوستی های دختر و پسر رو گفتن بخون.

دوست عزیز

به نظر من مشکلت اینه که

1- عجولی

2- سنت کمه

3- هدف مشخصی نداری

4- وقت آزادتت زیاده

5- آدم وابسته ای هستی

روش درمان

1- مقالات و تکنیکهای توقف فکر در این سایت و در کتابها و سایتهای دیگه رو بخون

2- صبر و تحملت رو ببر بالا

3- حسابی بچسب به درس و ورزش و کار

4- الان به هیچ وجه زمان عاشق شدن و اس ام اس دادن و نگاه کردن و...... برای شما نیست

هرچه بیشتر بری طرف موارد بالا علاوه بر اینکه از لحاظ درسی و کاری شکست بیشتری میخوری روح و روان

خودتت رو با توجه به شخصیتی که داری وابسته تر و بدون عزت نفس تر می کنی .

مطمئن باش که این در دراز مدت سبب میشه کمتر دختری از شما خوشش بیاد.

پس به نظر من فعلا تمرکزت رو فقط روی درس و کارت بذار و

طرف هیچ دختری نرو تا بیشتر خودتت رو بشناسی و انسان کاملتر و مستقل تری بشی.

موفق باشی.

سلام
نه بابا بیمارم چیه !این حرفای رو به خودت نزن پسر این یه چیز طبیعی در همه ی دختر و پسر ها است راه تو در ابراز کردن اشتباه است و خیلی زود عجله میکنی و سعی کن تا از کسی مطمئن نیستی نرو جلو و در کنار احساس عقل و معیارهایی بزای اذدواج داشته باش تا بتونی انتخاب های بهتر و دست یافتنی را ایجاد کنی یه چیز دیگه همه همینجوری اند نمی تونند زود طرف و از یاد ببرن و هر وقت طرف و میبینند بیشتر فکر میکنند و یه چیز دیگه نذار دیگران به بازیت بگیرنند
و همیشه تو بد نیستی گاهی بدا با ما برخورد میکنند .
امیدوارم کمک کرده باشم .
شاد باش

عزیزان یه چیزی رو اضافه کنم که من اعتقادی به دوستی طولانی مدت دختر و پسر ندارم،مگر برای آشنایی قبل از ازدواج،اونم تا حدی که شناخت حاصل بشه.به غیر از این باشه رک بگم استعداد و احتمال اینکه آدم با صد نفر دیگه دوست بشه حتمیه،این یعنی بی بند و باری

مدیریت محترم نظر شما محترمه،ولی آیا درسته که در جامعه ای که متحول شده نسخه های قدیمی بپیچیم؟
یک مثال که به رشته خودم مربوط میشه میزنم:
برای مثال شما آنتی ویروسی رو که روی سیستمتون نسبه درنظر بگیرید،کافیه یک ماه به روز نشه تا کامپیوتر شما دچار ویروس بشه.ویروسهای کامپیوتری رو خود انسانها میسازن.حالا شما خود انسان رو در نظر بگیرید.ببینید چه انعطاف بالایی در مقایسه داره؟اینجور بود خب تو دانشگاه تفکیک جنسیتی میشد بهتر نبود؟به نظر من ارتباط جنسهای مخالف با هم غیر از این سن و در اینجا مشکله در این وهله ی زمانی جای دیگه به شکل سالم سر بگیره.جسارت منو ببخشید. این فقط و فقط نظر شخصی منه،که من نه روانشناسم نه مشاور.سعی در واقع بینی دارم.

آقا حامد65 البته من هم به وجود این روابط احساسی مخالفم آقا ولی شما بگو کجای دنیا کسی با کسی حرف فقط حرف عادی بزنه و نسبت بهش احساسی نداشت باشه !و اصلا میشه برا کسی اتفاق نیافته؟اینها همه تجربه اند .
در ضمن من الان حدود چند روزی که شروع کردم به چت کردن و چون از محیط اش خوشم نیومد امدم اینجا تا ببینم تو تالار گفتگو می تونم نیاز به یه دوست و راهنما را که شدیدا بهش نیاز دارم رو با وجود شما دوستان تالار رفع کنم و اینکه تازه عضو شدم و اولش خیلی خوشم امد ولی بعدش ..........................خیلی همه چیز چه جوری بگم همه خوبند و سوالا و مشکلات همه مثل مشکلات منه ولی انگار راه حل ها نشدنی .
و من از شما هم یه خواهشی دارم که من را با این محیط دوستانه و عاقلانه و واقعی و پر از احساس های قشنگ آشنا کنید آخه من کمی در این زمینه ها خنگم و اصول مدیر همدردی را هم به من بگید شاید تونستم رعایت کنم شاید نه بعد منو اخراج کنید حامد گرامی

حامد دانشجو آنتی ویروس و سیستم کامپیوتری ابدا مثال مناسبی برای روابط انسانی نیست .

شما 19 سال دارید . سن شما سن تجربه است .


تجربه کردن هم دو مدل دارد

1- فرد خودش تمایل به تجربه کردن دارد و حاضر است بها و هزینه ی تجربیاتش را پرداخت کند حتی به قیمت آسیب دیدن و بی اعتمادی و بد بینی و ..................
2- فرد از تجربیات دیگران بر حسب آمار و احتمالات استفاده می کند و ..................


حال شما می توانید جزو هر یک از این گروه ها باشید . کسی هم نه به شما می گوید مریض هستید ونه ..............

اما از ما سئوال می کنید طبق تجربه روابط دختر و پسر در قالب عشق و عاشقی خصوصا در سن پائین فرجام منتهی شونده به ازدواج ندارد و منجر به آزردگی و آسیب روحی و روانی و حتی جنسی و ........می شود .


حال شما می خواهید بدانید بیمار هستید ؟ به شما می گوئیم نه در حال حاضر بیمار نیستی اما ساده و سطحی به مسئله نگاه می کنی که دور از ذهن هم نیست چرا که سن کمی داری و تجربه ات اندک است و تازه وارد اجتماع بزرگ دانشگاه شده ای و ............................

و اما در صورت ادامه ی این روش احتمال بیماری و آسیب دیدن بسیار زیاد است . ضمن اینکه یک سر ماجرا شما هستید و یک سر دیگر یک انسان دیگر .....................

ضمن اینکه ما با شما بحث نمی کنیم

فقط شما را حامد عزیز ارجاع دادند به مطالعه تاپیکهای مرتبط و شما قبل از مطالعه اقدام به پاسخگویی به ایشان کردید و گویا همین اندازه که بیمار نباشید برای شما کفایت می کند و تصمیم نداری بیشتر بدانی و روش خودت را تغییر بدهی و ............اهل دیار تجربه هستی !






مریم و بابا لنگ دراز این تالار تالار دوست یابی نیست بلکه سایت مشاوره است . اگر مشکلی هست لطفا تاپیک آفت های احتمالی در مشاوره را بخوانید

بابا لنگ دراز محترم،انتقاد ظریف و سازنده ای بود.امیدوارم سازنده واقع بشه!

ani عزیز با اینکه در پس کلامتون تلخی محسوسی مشاهده میشه،ولی حرف شما رو قبول دارم،چون برادرم ساده بگم بخاطر اینکه با بالای صد نفر از جنس مخالف ارتباط داشت درسش نیمه کاره رها شد و زندگیش نابود.من تا یه جایی میتونم غریزمو کنترل کنم و نیاز دارم کم کم زمینه رو برای ازدواج فراهم کنم،وگرنه صددرصد به سرنوشت برادرم دچار میشم-ممنون