نمایش نسخه قابل چاپ
دوستان عزیز این تایپیک قبلی من هست که مشکلم رو بازگو کردم
http://www.hamdardi.net/thread-46446.html
من هنوز در همون شرایط هستم و قصد قطعی جدایی دارم اما همسرم دوباره میخواد که ی فرصت مجدد بدیم اما از نظر من هیچی عوض نشده.
فقط من بعضی وقتها که داستان زندگی های بقیه رو میخونم حس میکنم شاید باید فرصت میدادم و بیشتر میجنگیدم
سلام
1. چند بار توی تاپیک قبلتون اشاره به تهمت و یکسری مطالب کذب از جانب همسرتون و خانوادش کردین. میتونین اون مطالب رو برای ما توضیح بدین؟ اونها به چه چیزهایی اشاره میکردن؟
( حتما همه تجربیاتی داشتن که مثلا مقصودشون از حرف یا رفتارشون چیزی نبوده که دیگران برداشت کردن, اما خب اونها برداشت های خودشون رو داشتن و خیلی وقت ها قانع نشدن و تلاش ها بی ثمر بوده ) بهمین دلیل میپرسم.
2. شما قبل از ازدواج دوست بودین یا ازدواجتون به شیوه ی سنتی پیش رفت؟
3. زمان ازدواج خانواده همسرتون مخالف بودن؟
4. همسرتون در دوران عقد چه مطالبی رو مطرح میکرد و یا بهتره بگم چه دغدغه هایی داشت که همیشه بیان میکرد؟
:72:
2و3 .ما سنتی ازدواج کردیم و مادر همسرم اصرار بیش از اندازه به این ازدواج داشت و ماه ها منتظر جوابه بله من بود اما بعد از ازدواج متاسفانه انگار حس کرد من رقیبش هستم هر سری که خونه شون مهمون بودم یا با هم مهمونی میرفتیم بعد از اون ی حرفی از توش درمیومد و من باید توضیح میدادم که من همچین کاری نکردم و همیشه هم به دروغگو بودن متهم میشدمنقل قول:
نوشته اصلی توسط سحر بهاری
چون همسرم عقیده داشت مادرم که دروغ نمیگه پس تو دروغ میگی .
4. همش میگفت تو چون کوچکتری باید به همه ی اعضای خانواده ی من احترام بزاری . حتی اگر اونا بهت محل نمیزارن و جواب سلامتو نمیدن تو انقدر باهاشون صمیمی بشو تا رابطه شون باهات خوب بشه. (اما متاسفانه من شخصیت درونگرایی دارم و واقعا انقدر باهاشون نمیتونستم صمیمی بشم و وقتی رفتارشون رو میدیدم بیشتر هم فاصله میگرفتم .)
همیشه هم سر هر موضوع کوچیکی همسرم قهر میکرد و میرفت و من بخاطر ترس از جدایی میرفتم سراغش و برای آشتی پیش قدم میشدم.
حتی یادمه ی بار با من 20 روز بخاطر خانواده ش قهر کرد و با خانواده ش همگی رفتن مسافرت و وقتی برگشت گفت به مادرم زنگ بزن تا من بیام خونه تون و منم برای حفظ زندگیم به مادرش زنگ زدم و ی جورایی غیر مستقیم عذرخواهی کردم تا اجازه بده همسرم بیاد پیش من .
1. اما اصل ماجرا از اینجا شروع شد که خواهر همسرم اعلام کرد که من از ی شماره ناشناس بهش پیام دادم و توهین کردم و اون پیامها رو نشون همسرم داد و اصلا همسرم نذاشت من توضیح بدم تلفن رو روی من قطع کرد . همسرم و خانواده ش گفتن مطمینن که کار من هست و باید عذرخواهی کنم. راستش من از هر طریقی فکر کنید گفتم شکایت کنید و پیگیر باشید من اینکار رو نکردم اما اهمیت ندادن و خودش و خانواده ش منو از همه جا بلاک کردن و همسرم دیگه برنگشت و گفت هرکاری دوست داری بکن منم بعد از 4 ماه و کلی واسطه که فرستادم و اونا اهمیت ندادن مهریه رو اجرا گذاشتم و اوضاع بدتر شد شروع به تهمت زدن به من کردن و بعدش هم شکایت فریب در ازدواج و تلاش همسرم برای اینکه ثابت کنه من روانی هستم تا مهریه بهم تعلق نگیره ، دلایلش هم دقیقا همین مطالبی بود که بالا اعلام کردم که توی همون جلسه درخواستش رد شد و قاضی بهش گفت شما باید بری مشاور خانواده تا بیای دادسرا.
اما نمیدونم چی شد که بعد از چند ماه برگشت و اصرار زیاد که زندگی کنیم من چندجلسه ای باهاش حرف زدم و دیدم اصلا تغییر نکرده و اصلا از کارهایی که کرده ناراحت نیست و باز هم منو مقصر میدونه .
من بیش از اندازه عاشق همسرم بودم اما چیزی که منو خیلی آزار داد شکسته شدن من در اون دادگاه فریب در ازدواج بود. چون همسرم ریز ترین حرفایی که من در خلوت دو نفره بهش گفته بودم رو برای دادگاه تعریف کرد که شاید بتونی دلایل محکمه پسندی بیاره
الان هم ماه هاست میگم بیا مذاکره کنیم و تموم بشه اما قبول نمیکنه و من واقعا نمیدونم باید فرصت مجددی به این فرد بدم یا نه؟
نمیگم خودم اصلا مقصر نبودم اما رفتار همسرم و اینکه اصلا از من سوال نپرسید و تهمت زد برام خیلی سخت و سنگین بود وهست.
متشکرم
بر سر چه مواردی؟ چون اشاره کردین چند جلسه صحبت کردید ولی تغییری مشاهده نشده.نقل قول:
نوشته اصلی توسط mina_
نقل قول:
نوشته اصلی توسط سحر بهاری
قبلا صحبت کردم که بریم مشاوره بلکه بتونیم زندگیمون رو حفظ کنیم اما ایشون اعلام کرد ما با همدیگه مشکلی نداریم و تو ارتباطت رو با خانواده م قطع کن اما خودم باهاشون ارتباط داشته باشم و اینجوری تمام مشکلات حل میشه. چون حق رو به خانواده ش میده و هنوز هم عقیده داره اون پیامها رو من دادم.
خانواده ش هم به هیچ عنوان پیش قدم نشدن و نمیشن.
حالا شما چه راهکاری میتونید برای من داشته باشید؟؟
مینا جان
من اطلاعات ناقصی از همسرت دارم ولی یه جایی در تاپیک قبلت گفتی؛
در جای دیگرم همینو همسرتون اشاره کرد و بنظرم شما با توجه به پیشنهاد همسرتون فکر میکنم بتونین ایشون رو تا حدی به سمت خودتون جذب کنین و موفق بشین.نقل قول:
نوشته اصلی توسط mina_
اگر این خواستش هست، چه پیشنهاد خوبی بسیار خوب ، شما هم روش خودت رو پیاده کن !نقل قول:
نوشته اصلی توسط mina_
چه روشی؟!؟
* اعتماد همسرتون رو جلب کنین
موارد لازم ؛ ( گوشی برای شنیدن، چشمی برای خیره شدن، زبانی برای بیان زیبا _ تحمل به مقدار زیاد_ حذف خشم )
باید جلوی رخته ی مسائل به بیرون از رابطه ی خودتون و همسرتون رو بگیرید، تا خانوادش نفوذشون کم بشه و نتونن روی زندگی شما تسلط پیدا کنن. لازمش اعتماد سازی و انتقال احساس آرامش و امنیت به همسرتون هست. اینکه برای من حرف بزن و نگران نباش چه واکنشی نشون میدم یا نمیتونم درکت کنم. نگران نباش تحملم کم بشه و بینمون دعوا بشه... من با زبان نرم و خوشرویی میتونم ساعت ها و روزهای زیادی پای حرفات بشینم و با تو رفیق صمیمی بشم.
* بحث درباره ی خانوادش رو متوقف کنین
شکایت های مداوم به همسر یا پیش کشیدن برخی بحث ها سبب ایجاد تنش میشه چون شما نمیتونین با یک بحث همسرتون رو به اقناع چنین مسائلی نزدیک کنین، پس این راهش نیست.
* رابطه ی عاطفی خودتون رو با همسرتون تقویت کنین
تقویت رابطه ی عاطفی به معنی القای وابستگی و چسبندگی نیست مثل اندک اشتباهاتی که در گذشته داشتین. بلکه بمعنای این هست در نقش خودتون قوی ظاهر بشین. شما در زمان های عادی اگر رابطه ی قوی عاطفی داشته باشین، پاره کردن این طناب محکم به این سادگی ها ( دروغگویی خانوادش و ... ) امکان پذیر نیست!
* پشت سر به خانوادش و جلوشون به اونها احترام بگذارین
این یک حرکت هوشمندانه هست، یعنی با علم به اینکه اونها چنین و چنان هستن اما در ظاهر جور دیگری عمل میکنین. احترام مثل سپر عمل میکنه و جلوی تیرهای زهر آلود به زندگیتون رو میگیره. همسر شما هر چند وابسته یا ... وقتی متوجه میشه شما گارد نمیگیرین و در همه حال با احترام رفتار میکنین دلیلی نمیبینه نسخه های اونها رو روی زندگیش پیاده کنه! همانطور که همسرتون بهتون گفت؛
* تقویت خودباوری، اعتماد بنفس و کمک به استقلال فکری همسرتوننقل قول:
نوشته اصلی توسط mina_
سعی کنین همسرتون به خود باوری برسه و اعتماد بنفسش رو افزایش بدین. این کار با برجسته کردن رفتارهای های مثبتش و کم رنگ کردن و چشم پوشی از اشتباهاتش میسر میشه.
شما میتونین برای اینکه حریم شخصی ایجاد کنین و حرف ها و مسائل زندگیتون به بیرون از خونه نره به همسرتون تاکید کنید که تو یک انسان بالغ و باهوش هستی و میتونیم بتنهایی مسائل خانواده کوچکمون رو مدیریت کنیم و من میدونم میتونیم با هم و در کنار هم مشکلات و نقص ها رو برطرف کنیم.. از طرفی من میتونم روی کمک تو حساب کنم و نظراتت برام ارزشمند هست.
* دور شدن از مکان آلوده
هر وقت روابطتون در آینده به ساحل آرامش رسیدید و سر و سامانی گرفتین، سعی کنین اگر امکان پذیر هست محل زندگی خودتون رو انتقال بدین تا این دوری زمینه ساز آرامش برای هر دوی شما، قطع رشته های نادرست و مجالی برای تفکر همسرتون در رفتارش باشه. ( البته اجبار نکنین اگر شد و اگر نشد که هیچ )
درباره ی قهرشونم مطالبی رو بعدا مفصل برای شما میگم.
:72:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط سحر بهاری
سحر بهاری عزیز ازت ممنونم
حرفای شما خیلی خوب هست اما همسرم من اصلا علاقه ای به حل مشکلات گذشته و پیدا کردن راه های جدید برای ارتباط نداره. مثلا هر چندوقت یکبار میاد و اصرار میکنه زندگی کنیم بدون خانواده بدون مشاوره ،بعد میره و منو دوباره ماه ها بلاک میکنه. اخه کی همسرش رو بلاک میکنه ؟؟ من هر چند وقت یکبار ماه ها بلاک هستم جوری که ی پیامک هم نمیتونم بزنم چه برسه به زنگ .
شما فکر میکنید من این راه ها رو نرفتم ؟؟ بارها ازش خواستم حرفامون بین خودمون بمونه مخصوصا وقتی که بعد از 9 ماه جدایی اومد قول داد اما همون جلسه دوم دیدار به خانواده ش اطلاع داد و اونا هم به کل فامیل وآشناها گفتن و من از همه جا بی خبر و حتی به خانواده م نگفته بودم دوستام پیام دادن که شنیدیم آشتی کردی :33:
و جالب اینجاست که همسرم پسر 22/23 ساله نیست 38 سالشه . اما اصلا نمیتونه مفهوم زندگی مشترک رو درک کنه که ی زندگی دو نفره هست و قرار نیست بقیه اطلاع پیدا کنند.
اصل مشکل هم اینجاست که من دیگه نمیتونم به ایشون اعتماد کنم چون همش ترس اینو دارم که نکنه میخواد دوباره ازم شکایت کنه و حرفامو به نفع خودش تو دادگاه استفاده کنه.
من خودم فکر میکنم مهمترین اصل در زندگی اعتماد بین زوجین هست که دیگه در ما وجود نداره.
خواهش میکنم:72:
یهو میره یا اینکه قبل از رفتنش بحثتون میشه؟ سر چی و از طرف کدومتون شروع میشه؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط mina_
دو تا پرانتز مهم باز میکنم؛نقل قول:
نوشته اصلی توسط mina_
( این درخواست رو نمیشه بصورت مستقیم و اونم بدون بستر سازی بیانش کرد. باید ابتدا اون راههای مقدماتی رو برید، اعتماد سازی انجام بشه و پیوند عاطفیتون محکم بشه و بعد کم کم ایشون رو تشویق کنین )
( نباید فعلا با یک قول توقع داشته باشین این حالت های ایشون ترک بشه، این مسائل ترکش زمانبر هست و نیاز به صبر و تلاش داره و با قول و قرار رفع نمیشه)
حدس میزنم تو این رفت و آمد ها همسرت بین شما و خانوادش قرار گرفته چون بیان میکنین مشکلی ندارین و همین مشکل نداشتنه به نظر من شاید علت تردید هر دوی شما به پایان هست.
یک سؤال دیگر مهریه شما چقدر هست؟
ما به همسرتون دسترسی نداریم بهمین علت شما میتونین یکسری اقدامات انجام بدین.
اما برای قهرشون ( که قبلا در تاپیک دیگری نوشتم براتون قرار میدم)
علل قهر کردن های طولانی و مکرر به مسائل زیر برمیگرده؛
۱. فقدان فضای گفتگوی صمیمی و بیان صحیح نیاز و خواسته_ نگرانی از واکنش طرف مقابل و در نتیجه عدم حل مسئله و جایگزین شدن قهر
۲. الگوهای غلط و باج گیری عاطفی
الگو گیری اشتباه در گذشته از رفتارهای والدین یا افرادی که سرکوب گر و زورگو بودن یا تربیت غلط در زمان شکل گیری شخصیت باعث توسل آگاهانه به قهر در این افراد میشه، بصورتی که باج گیری عاطفی میکنن تا با این ترفند کار رو پیش ببرن و رضایت مخاطبشون رو برای اهدافشون بدست بیارن.
۳. نفی وظایف
گاهی قهر کر ن به این دلیل هست که فرد با سلب مسئولیت وظایف خودش رو رها میکنه و در اینصورت به همسرش انتقال میده که از اون هیچ انتظاری نداشته باشه. این نوع قهر باعث میشه کمتر سرزنش بشن و پاسخگوی بی مسئولیتی های اخیر خودشون نباشن.
۴. عزت نفس آسیب دیده یا پایین
در شرایطی که در معرض اختلاف عقیده یا رفتارهای نچندان مهم دیگران قرار میگیره دچار زودرنجی میشه و یا با حساسیت بالا در رفتارهای اونها بدنبال بی ارزش سازی میگرده که فلانی مثلا با چنین رفتاری قصدش توهین بمن بود، که حتی در صورت آشتی مجدد این مشکل پابرجا هست.
اما چاره چه هست؟
* گفتگوی صحیح
فقدان گفتگو یا گفتگوی ناموفق یکی از عللی هست که باعث قهر میشه.
برای گفتگو نیاز هست وقتی مشکلی پیش میاد شما با صبر و آرامش سعی کنین درباره ی مشکل پیش آمده صحبت کنین. این هم نیاز داره به اینکه اولا شنونده خوبی باشین و ثانیا فرد مقابل نگران عکس العمل شما نباشه و ثالثا در فضایی به دور از تنش صورت بگیره.
← در گفتگو به نیازها، نگرانی ها و ... طرف مقابلتون هم فکر کنین و حق به جانب صحبت نکنین.
← نیاز هست همسرتون از خودش دفاع کنه و دغدغه های ذهنیش رو بیان کنه تا احساس ظلم پذیر بودن و شکست نداشته باشه و در نتیجه فرصت بروز واکنش هایی مثل تلافی و قهر رو از دست بده.
* دوری از پرخاش و هیجانات منفی
برای این امر باید هنگام درگیری لفظی و خشم روی اعصاب و رفتار خودتون کنترل داشته باشین و طرف مقابل رو آماده ی واکنش های اشتباه نکنین و این فرصت رو ازش سلب کنین.
نکات مهمی که باید متوجهش باشین؛
← حذف پاداش یا اجابت سریع درخواست ها در زمان قهر
با کم توجهی و اجابت نکردن خواسته ها در زمان تنش و قهر میتونین مانع تقویت رفتار غلطی مثل قهر و جلوگیری از تکرار مجدد اون بشین و در نتیجه فرد رو ترغیب به تبادل نظر کنین.
← تفکیک مسائل و طبقه بندیشان با توجه به ارزشمندی اونها
مسائل رو تفکیک و ارزش اونها رو بررسی کنین. برخی مواقع این شما هستین که روی یک مسئله نچندان مهم مانور میدین و همین باعث تقویت رفتارهای غلطی مثل قهر خواهد شد .
← وقتی میدونید مقصر شما هستین
در اینصورت پا پیش گذاشتن، قبول اشتباه و ابراز پشیمانی میتونه باعث رفع کدورت بین شما و همسرتون و مانع قهر های طولانی یا مکرر باشه.
:72:
نقل قول:
نوشته اصلی توسط سحر بهاری
اون میخواد که رابطه ی احساسی ما مثل قبل ازاین اتفاقات باشه (ما رابطه ی خیلی خوبی داشتیم )و جوری رفتار میکنه که انگار نه انگار 9 ماه منو ترک کرده بود . منم راستش دیگه نمیتونستم با کسی که ی روزی تمام وجودم بود اما پای منو به دادسرا و کلانتری باز کرد و تمام تلاشش رو کرد تا فسخ نکاح بگیره و تاکید زیاد میکرد به قاضی که باید بفرستینش پزشک قانونی ، مثل اون اوایل رابطه ی احساسی داشته باشم و ایشون ناراحت میشد و قهر میکرد و دوباره بلاک و میرفت.
ایشون عقیده داره هیچ اتفاقی نیفتاده و زندگی های بدتر از این برگشته و برای ما که چیز خاصی نبوده :158:
اما خانم سحر بهاری عزیز واقعا میشه به همچین مردی که با کوچکترین ناملایمات زندگی درجا میزنه اعتماد کرد؟ کسی که اصلا اجازه حرف زدن بهت نمیده و سریع نتیجه گیری میکنه؟
من دلیل قهرهای مکرر همسرم رو میدونم
قهر کردن جز ویژگی های خانوادگیشون هست. هر کاری بر خلاف نظر مادرش انجام میداد مادر باهاش قهر میکرد. خواهرش هم مرتب ماه ها با همسرش قهر میکرده و به خانه ی پدری برمیگشته تا شوهرش بیاد دنبالش و به خواسته هاش برسه.
همسر منم دقیقا گفت تمام این مدت منتظرت بودم تو بیای سراغم . اما من حتی محل کارش زنگ میزدم تا صدای منو میشنید قطع میکرد و تلفن هم که بلاک بود من فقط تعجبم که چه جوری منتظر من بوده وقتی هیچ پل ارتباطی نزاشته بوده.
در مورد مهریه هم 200 تا هست
سلام روزتون خوش
اگر اجازه بدید چند سوال از شما داشتم
تا حالا همسرتون از دوستشون از خانوادشون آسیب روحی دیده اند حالا مثلا کار بدی انجام داده باشند و دیگران ایشون به عنوان تنبیه دور کرده باشن ؟
تا حالا شده خانوادشون ایشون رو به سمت اینکه مثلا اگر ما ازت راضی باشیم تو موفقی و احساس موفقیت به ایشان دست بده؟
تا حالا شده همسرتون از انجام دادن مسئولیتی هر چند که با ایشان مرتبط بوده است ولی از انجام اون کار طفره بروند و نتوانند و حتی به شما بگویند که شما انجام دهید؟
نقل قول:
نوشته اصلی توسط خادم رضا
سلام
سوال 1 و 2 رو نمیدونم و جوابی براش ندارم
اما سوال 3 همسرم همیشه همه کارهای خانواده ی خودش رو تمام و کمال انجام میداد اما کارهایی که مربوط به خودمون دو تا میشد رو خیلی وقتها منو مینداخت جلو تا بتونم حقمون رو بگیرم و نمیدونم چرا با من اینجوری بود.
نظر شخصیه من اینکه
ایشون دچار بحرانی شده اند که نمی‌توانند به شما نزدیک شوند
حالا علتهایش مختلف هست
حالا بعضی وقتها چون دوران کودکی به ایشان گفته می‌شده آدمها بدجنسن و نباید به اونها نزدیک شد و اعتماد کرد
یا افراد نزدیک به ایشون با ایشون خوب رفتار نکردند و ایشون دلهره دارد که اگر به کسی نزدیک بشود ممکن است دوباره شکست بخورد ممکن است دوباره تنهایش بگزارند
البته اینهایی که گفته شد مبنی بر صحبت‌های خود شما بوده و و لازمش اینست که خودتان اخلاق خوبی داشته باشید گفته شد
یک احتمال دیگه هم وجود دارد که ایشان شرطی شدند بر روی احساس رضایت خانوادشون و وقتی از آنها حمایت می‌کند و مثلث کارپمن که همان ناجی شوهرتان ستمگر شما و قربانی خانواده همسر هست احساس خوبی می‌کند البته بعضی وقتها هم شما نقش قربانی را بازی کردید و ستمگر همسرتان و ناجی خانواده خودتان
باید مثلث تد را در پیش بگرید با گفت و گو تا از این بحران بیرون بیایید
خلاق (creator)
محوریت در مثلث کارپمن "قربانی" ولی در مثلث ted "خلاق" یا " آفرینشگر" است. خلاق برخلاف قربانی تمرکزش روی "آنچه می‌خواهم" است ونه "آنچه نمی‌خواهم" تمرکز روی خواسته‌ها و نخواسته‌ها تحول آفرین است. خلاق روی راه حل‌ها متمرکز می‌شود نه یافتن مقصر.
عملکرد خلاق دو ویژگی دارد:
افزایش قدرت تخیل و پاسخ به پرسش "من چه می‌خواهم؟".
انتخاب پاسخ به شرایط و چگونگی زندگی حتی وقتی مشکلات به وجود آیند.
مربی (coach)
در مثلث قدرت دهی نقش ناجی باید تبدیل به نقش «مربی» شود. یعنی به جای اینکه طرف مقابل را نادیده بگیرد و به اصطلاح به او ماهی بدهد، به او ماهی‌گیری یاد دهد و به قربانی اجازه دهد که آرام آرام روی پای خود بایستد. اگر فرد ناجی متوجه شود که قدرتش صرفاً به خاطر حمایت از دیگران نیست و اگر دیگران به او نیازمند نباشند باز او معتبر است می‌تواند عملکرد مربی یا رهبر را داشته باشد.
چالشگر (challenger)
در مثلث قدرت دهی نقش ستمگر باید به موقعیت «چالشگر» حرکت کند و تنش پویا ایجاد کند. چالشگر با انتقاد سازنده فرد قربانی را از نقشش خارج می‌کند. در انتقاد سازنده چالشگر کل هویت و وجود فرد را هدف قرار نمی‌دهد بلکه با وضعیت من خوبم تو خوبی به او می‌گوید این رفتارت خوب نیست بیا راجع به آن با هم صحبت کنیم در حالی که ستمگر حالت من خوبم تو خوب نیستی را برقرار می‌کند و کل هویت و جود فرد مقابل را زیر سؤال می‌برد.
این حرفایی که زدید حالت اولش در مورد خودم صدق میکنه من اصلا نمیتونم به ایشون نزدیک بشم چون ترس اینو دارم که دوباره بعد از مدتی بخاطر موضوعات پیش پا افتاده مثل قبل منو رها کنه
و این باعث میشه که من از همسرم فاصله بگیرم و نخوام این رابطه دوباره شکل بگیره.
اما حالت دوم در مورد ایشون درسته به نظر خودم انقدر در نقش پدر فرو رفته که حس میکنه باید همه جوره از خانواده ش حمایت کنه
ترس شما طبیعیه
هر کسی جای شما بودند با این اتهامات از طرف همسر می‌ترسیدن از نزدیک شدن
در صحبت اول همانطور که اشاره کردم این صحبت وقتی مشکل است که شما رفتار مناسب داشته باشید ولی پالس مثبتی از ایشان دریافت نکرده باشید
به نظر با یک وکیل خوب مشورت کنید که ایشان طوری شما رو راهنمایی کنند که در اتهامات بر علیه شما برای همیشه بسته بماند
باور بفرمایید خیلی از کارهایی که ما انجام می‌دهیم حاصل ناخودآگاه ماست که در کودکی پایه ریزی شده است
خوبیهای زندگی با ایشون رو بنویسید
.
.
بدیهای این زندگی را هم بنویسید
و یک سوال مهم همسرتون از اول اینطوری بودند یا بعد از چه مدت اینجوری شدند؟
شما در خونه بد اخلاقی می‌کردید؟
در رابطه با خودتان و آن تاپیکتان
آیا در کودکی به شما هی گفته میشد شما فرد موفقی نیستید شما نمی‌تونید موفق باشید شما یک شکست خورده به دنیا آمده ایدو دیگران اصلا شما رو جدی نمیگرفتند ؟
فرزند چندم خانواده هستید؟
آیا یک تروما در زندگی شما وجود داشته که تلاش کردید به چیزی برسید خیلی هم تلاش کردید ولی درست نشده آیا همچین چیزی بوده مخصوصا دوران کودکی و نوجوانی شما؟
الان اصلا من و شخصیت من مهم نیست
سوالی که من دارم آیا به نظرتون میشه به همسری که این کارها رو با زنش کرده اعتماد دوباره کرد یا نه ؟
چون ایشون به مشاوره هم اعتقاد نداره و عقیده داره ما با همدیگه مشکل خاصی نداریم و زندگیمون رو شروع کنیم هرموقع مشکل دار شدیم بریم مشاوره و راهکار پیدا کنیم.
دوستان عزیز راهکاری برای من ندارید ؟
آیا به نظرتون باید زندگیمو حفظ کنم یا جدا بشم
این نکته رو هم در نظر بگیرید که من در دوران عقد هستم که بین من و همسرم جدایی افتاد
مینای عزیزنقل قول:
نوشته اصلی توسط mina_
مسائلی مطرح هست، اما برای هر کسی با توجه به شرایطش نظر میدیم.
ممکن هست مشکل شما برای یک خانم دیگر هم اتفاق افتاده باشه ولی ایشان بتونن راحت تر و مصمم تر تصمیم گیری کنن. من در جایگاه کسی که کمک میکنه باید ببینم منفعت ها و ضرر های یک تصمیم برای شما چه هست و در نهایت به شما بسپارم.
برخی افراد مردد هستن و این به عواملی برمیگرده، باید ابتدا با کمک مشاور روی خودشون کار کن و یک شخصیت قوی بسازن و سپس در مسیر تصمیم گیری درست قدم بردارن.
باید تمامی عوامل رو بررسی کرد، اینجاست که تصمیم شما شکل منطقی بخودش میگیره و دیگر جایی برای تردید باقی نخواهد گذاشت.
* تصمیمات نباید کاملا احساسی باشن ، چون جایی که احساس شعله میکشه منطق کم کم خاموش میشه .
* تصمیمات نباید تکیه ی اصلیشون بر نظرات دیگران باشه بلکه باید نظرات کمک کننده و راهنما باشن و تصمیم نهایی رو خودش شخص با توجه به توانایی درونیش در پذیرش موضوع و برخورد با اون بگیره.
بنظرم اگر امکانش هست اینجا مشاوره خصوصی بگیرین یا از حضور مشاوران دیگر بهره ببرین. امید هست این تردید ها از بین برن، موفق باشین
:72: