نمایش نسخه قابل چاپ
سلام
من الان ترم ۵ هستم و‌ایشون هم همین طور ترم ۵ هستن. من از ترم ۲ از ایشون خوشم می امد ولی نمی دونستم چطور بشون بگم که از دستش ندم. برای همین هر بار خودم و راضی میکردم و بی خیال میشدم. اما این ترم دوباره دیدمشون و دیگه میخوام برم جلو فقط نمیدونم چطور بشون بگم که هم واسه خودم تو دانشگاه بد نشه هم واسه ایشون. دوستان لطفا کمکم کنید. هر توضیحیم لازم بود بگید بگم.
با سلام
تالار همدردی صرف دوستی و ارتباط در رابطه با جنس مخالف را تایید نمی کند.
همچنین درگیری عاطفی و احساسی قبل از ازدواج را منحرف کننده روش صحیح انتخاب همسر می داند.
و معتقدیم برای شناخت طرف مقابل کافیست که به صورت رسمی خواستگاری را انجام دهید و پس از آن شروع به شناخت یکدیگر کنید تا وقت ازدواج
لذا بهتر اینست که از طریق یک واسطه ای شماراه تلفن منزلشون را جهت امر خیر بگیرید و به خانواده بدهید و رسما اقدام کنید. این موجب می شود که شما را به عنوان یک خواستگار که قصد ازدواج دارید باور کنند. نه یک پسری مثل خیلی دیگر که مدتی قصد خوش و بش دارد و معلوم نیست آخر رابطه به چه می انجامد.
توضیحات کامل را ما در مقالات ذیل دادیم.
ما قصدا و عمدا چنین روابط عاشقانه ای رو تخریب می کنیم!!!!
چرا در رابطه با جنس مخالف وابسته مي شويم يا وابسته مي كنيم
تعارض در ارتباط دختر و پسر(چالش نظریه با واقعیت)
گام های آشنایی: (آماده سازی ذهنی برای ازدواج)
15 خطر در کمین ازدواج
سلام امیر جان
ببین دوست عزیز ، من اگه جای شما بودم به هیچ وجه به صورت مستقیم و رخ در رخ خواستگاری نمیکردم ... بهت پیشنهاد میدم که از طریق یک خانم جوان در رنج سنی خود ایشون اقدام کنی که تاثیر بهتر و بیشتری خواهد داشت ( مثلا خواهرتون )
اما اگر ترجیح میدی خودت شخصا پا پیش بذاری ، پیشنهادم اینه که در محیطی خارج از دانشگاه این اتفاق بیفته... کافیه ازش خواهش کنی که چند دقیقه از وقتش رو در اختیارت بگذاره و اگه پذیرفت در قالب چند جمله ،خیلی مختصر و مفید راجع به نیت و هدفت باهاش صحبت کنی ... در نهایت هم ازش خواهش کن که روی پیشنهادت فکر کنه و با مشورت خانواده تا چند روز آینده جواب قطعی رو به اطلاعت برسونه ... البته ممکنه این روش از خواستگاری ، به مذاق خانواده ایشون خوش نیاد و نتیجه مثبت نباشه. پس قبل از اینکه بخوای دست به ریسک بزنی ، بهتره احتمالات رو هم بسنجی.
اگه نیتت آشنایی زیر نظر خانواده است ، حتما هر چه زودتر اقدام کن و اگر نه ، قصدی غیر از این داری ( حالا خیر یا شر ) به نظر من اصلا خودتو کوچک نکن.
در ضمن اگه قرار است به یک ابراز علاقه ساده بسنده کنی ، همونطور که آقای مدیر گفت سایت همدردی به هیچ وجه توصیه نمیکند... در واقع این شیوه بسیار بچگانه و مخالف با سنت و عرف جامعه ماست و اگر شما با این شیوه تونستی دل دختری رو به دست بیاری ، بدون اون دختر خانم به هیچ وجه مناسب ازدواج و زندگی مشترک نیست.
با معذرت از صاحب تاپیک :72:نقل قول:
نوشته اصلی توسط سرشار
جسارتا آقای سرشار بنده در جریان تاپیک قبلی شما بودم.
اگه دوست داشتید جواب بدید:
جریان شما و خواستگاری اون خانوم چی شد؟
امیدوارم ختم به خیر شده باشه
:72::72::72:
ممنون از جواب هاتون
بله منم دوستی بی هدف و فقط هوس بازی درست نمی دونم ولی اینم نمیشه که من بدون هیچ اشنایی بحث و به خانواده ها بکشم. من قصدم شناخت بیشتر از ایشون و شروع یک رابطه برای اشنایی بیشتر است
سلام دوست من، ببین این شرایط شما رو من و خیلیای دیگه هم تجربه کردیم. من نتیجه ای که خودم بهش رسیدم رو میگم، شما خیلی سخت بتونی با یکی هم سن خودت تو دانشگاه ازدواج کنی ، اونم تو ترم 5 ، الان شما سربازیت مشخصه وضعیتش؟؟؟ کار ثابتی یا درآمدی داری؟؟؟ اصلا خونواده خودت موافقن تو این سن ازدواج کنی؟؟؟؟
حالا در نظر بگیر شما 3 4 سال دیگه م صبر میکنی و این خانوم رو زیر نظر داری، فارغ التحصیل میشی ، ایشونم هم همینطور ، اون خانوم توی سن 23 24 سالگی هست و اماده برای ازدواج ولی برای من و تو که پسریم تازه اول بدبختی، برو سربازی دوسال ، ارشد اگه بخوای بخونی که دیگه بدتر، بعدش بگرد دنبال کار، پس انداز و خونه و ماشین و .......
همه این شرایط به نظر من معنیش این میشه که اصلا بیخیال این خانوم و همکلاسی تو دانشگاه شو، هرچند رطب خورده کی کند منع رطب!!!! امیدارم شما تجربه تلخ من رو تجربه نکنی!!!!
بله شما راست میگید ولی ادم نمیتونه هیچ تلاشی نکنه بعد یه عمر حسرت بخوره. من سربازی معاف شدم و خانوادمم نظرشون اینه که از همین الان باید به فکر ازدواج باشم تا بتونم تا چهار پنج سال دیگه خودم و جمع و جور کنم و ازدواج کنم. ولی من بازم میگم من اول باید با ایشون بیشتر اشنا بشم بعد مسئله رو به خانواده ها بکشم.
سلام جناب امیر
لازم نیس به دختر خانم بگی کلا بیخیال شو.
هروقت خودتو جمع و جور کردی و شرایطت آماده شد به ازدواج فک کن چهار پنج سال زمان کمی نیس که از حالا بخوای کسی رو انتخاب کنی.
اگرم الان آماده ازدواجی فقط از طریق خونواده اقدام کن ولاغیر.
متوجه نمیشم چرا میگین اول آشنا بشم بعد به خونواده میگم؟مگه خونواده قراره شما رو بنشونن پای سفره عقد؟ مگه امکان نداره زیر نظر خونواده آشنا بشین؟ هرچند خونوادتون هم احتمالا میدونن شرایطشو ندارین.
هیییییییییییچ بایدی وجود نداره که اول آشنا بشین بعد به خونواده بگین و با هیچ دلیلی هم این حرف توجیه نمیشه.
من نمیدونم که چند سالتونه اما احتمالا حدود 21،22 هستین اومدیم به دختر خانومم گفتی و جواب مثبت واسه آشنایی(!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!) گرفتی هرچند امیدوارم دختر خانم عاقل باشه و قبول نکنه،اونوقت میخوای چیکار کنی؟4سال باهم آشنا بشین تا شرایط آماده بشه؟؟؟ بعد ازین 4سالم کاملا مثل روز روشنه که قراره چی بشه.
لطفا با این حرفا که اول آشنا بشیم ببینیم به درد هم میخوریم بعد به خونواده میگیم، معذرت میخوام لحنم خوب نیس ولی نه خودتو گول بزن نه دختر خانمو.
خلاصه بگم این ره که می روی به هیچستان است...
دوست عزیز من هم خیلی سال پیش زمان دانشگاه مثل شما بودم و موقع ورود به محیط دانشگاه چون به کسی علاقمند شده بودم و وقتی از دور میدیدمش قلبم می افتاد روی زمین و دچار افت فشار خون می شدم :54: :311:
ولی یک چیزی رو بهت توصیه میکنم , اگر واقعا علاقمند هستی و میخوای با این خانم ارتباط بگیری 2 راه وجود داره :
1 - اول اینکه بصورت غیر مستقیم اگر همکلاسی داری که باهاش راحت تره رو گیر بیاری و درمیون بزار که بهش بگه و جوابش رو 50 - 50 بگیره ازش !!!
2 - تو یه موقعیت مناسب ازش بخواه باهاش صحبت کنی , بگو من علاقمندم بیشتر باهم آشنا بشیم , البته این روش استرس های خاص خودشو داره ....
اگر تونستی این کارهارو انجام بده , اگر نه بنظر من بیخیال شو کاملا , چون مدام ذهنت اسیر این قضیه میشه , البته بهت بگم اگر هم پیگیر نشی مثل من تا آخر عمرت افسوس اون روزهارو میخوری و با خاطرات تلخ زندگی میکنی ....
بنظر من جواب منفی بگیری بهتره از اینکه اصلا جواب نگیری و تا روز مرگت برات مبهم باشه !!!
موفق باشید :72:
دوست عزیز اگه من بخوام از راه دوم وارد بشم دقیقا باید چی بگم؟ که در خواستم رد نکنن و لاقل روش فکر کنننقل قول:
نوشته اصلی توسط mhmd
من هم زمان دانشگاه عاشق یکی از همکلاسی هام شدم .
البته من اصلا بهش نگفتم . یعنی به هیچ احدی نگفتم . یعنی فقط خودم و خدا می دونه عاشق کی شده بودم !
یه مدت بهم سخت گذشت مخصوصا موقع دانشگاه که به من نزدیک می شد ... چون من شرایط ازدواج را نداشتم تصمیم گرفتم فراموشش کنم . رفتم سربازی و اومدم بعد هم یه پست اینجا گذاشتم در مورد این عشق کاربر شیوا یه چیزی بهم گفت که اون بتی که ازش درست کرده بودم به کلی نابود شد !
قبلا وقتی بهش فکر می کردم بغضم می گرفت و احساس سنگینی می کردم که چرا از دستش دادم ولی الان اصلا عاشقش نیستم ! باورم نمی شه ولی انگار هنوز عاشق نشدم ! یعنی میخوام بهش فکر کنم هم حوصله ی فکر کردن بهش را ندارم . انگار از ذهنم پاک شده !