قطع رابطه پی در پی شوهرم با خانوادم

سلام دوستان
چند بار تا حالا تاپیک گذاشتم ولی هر بار دو سه نفری اومدن نظر دادن و تمام . دیگه هیچ کس نه راهنمایی ن هیچ .
شوهرم با خانوادم قطع رابطه کرده الان دو ماهه . میاد دم خونه دنبالم ولی میگه حتی مامانت اینا حتی دم در نیان که اگه سلام کنن من جواب نمیدم . منم از ترس اینکه مامانم اینا خورد نشن بهشون گفتم نیان پایین . اما نگفتم شوهرم اینجور گفته .
شوهرم هر چند ماه درمیون با یه بهونه ای قطع میکنه رابطشو . اما این سری میگه دیگه تمام انگار همچین کسایی نیستن . میگم پدر مادرمن میگه به من چه . شوهرم دهن بینه و همینطور وابسته به خانواده خودش خصوصا مادرش . هرکار بگن میکنه .
الانم مامانم اینا رفتن مشهد رفتنی شون نیومد بهشون سر بزنه حالاک امشب دارن میان نمیاد باهام برم خونه مامانم . من تک دخترم .
یعنی الان مامانم اینا فقط منو دارن . حالم خیلی خرابه . به من میگه خودت برو. میگم مامانم اینا خستن الان میرسن من برم براشون غذایی چیزی درست کنم اونام که کسی رو ندارن میگه خب برو خودت برو میگم تو هم بیا یه نیم ساعت بشین زشته میگه نه .توی این مدت من با خانوادش و خواهراش رفت و امد داشتم باهاشون خوب بودم بهشون احترام میزاشتم .
تصمیم دارم اگه امشب باهام نیومد که میدونم نمیاد دیگه بهش بگم منم با خانوادش قطع رابطه و تمام . نمیدونم قراره بعدش چی بشه. تو ذهنم همش به جدایی فکر میکنم .
تورو به خدا یه نفر راهنماییم کنه. مشاورای سایت نمیان سر بزنن یه راهی برام باز کنن. آیا درسته منم بگم قطع .آخه دیدم خوب بودن من با خانوادش توو رفتاراش نسبت به خانوادم تاثیر نداره .خیلی حالم بده . تو رو خدا وقتم ندارم . یه راهنماییم کنین

سلام دوست عزیز. تنها مشکلتون با همسرتون فقط همین رابطه ایشون با پدر و مادرتونه یا مشکل دیگه ای هم دارید با هم؟ چند سالتونه و چند ساله ازدواج کردین؟ دلایل و بهانه های ایشون برای قطع ارتباط چیه؟ رفتار والدین شما با ایشون چه طوره؟
اگر تنها مشکلتون همینه من پیشنهاد می کنم اکیدا به جدایی فکر نکنید. تلاش کنید این مشکل را حل کنید عوض اینکه صورت مساله رو پاک کنید. درهر صورت گفتن اینکه چون تو نمیای منم دیگه ... بعید میدونم وضعیت رو بهتر بکنه به خوص اگر همسرتون آدم لج باز و بی منطقی باشه که احتمالا همینطوره. شما رابطه خودتون را با پدر و مادرتون بیشتر کنید. در کنارش با زبون خوش بهش بگین که همونطور که تو دوست داری در معاشرت با خانواده ت من حضور داشته باشم منم همین رو دوست دارم و میخوام و فارغ از علاقه ت به پدر و مادر من به خاطر شخص من این رابطه رو داشته باش . نبود این رابطه آرامش رو از من میگیره و وقتی من آرامش نداشته باشم دیگه نمیتونم مثل گذشته برای تو که همسرم هستی هم آرامش فراهم کنم. که مطمئنم تو این رو نمیخوای....
فعلا از این موضع برو جلو ببین جواب میده اگرنه پلن بعدی...
موفق باشی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط fgh

سلام دوست عزیز. تنها مشکلتون با همسرتون فقط همین رابطه ایشون با پدر و مادرتونه یا مشکل دیگه ای هم دارید با هم؟ چند سالتونه و چند ساله ازدواج کردین؟ دلایل و بهانه های ایشون برای قطع ارتباط چیه؟ رفتار والدین شما با ایشون چه طوره؟
اگر تنها مشکلتون همینه من پیشنهاد می کنم اکیدا به جدایی فکر نکنید. تلاش کنید این مشکل را حل کنید عوض اینکه صورت مساله رو پاک کنید. درهر صورت گفتن اینکه چون تو نمیای منم دیگه ... بعید میدونم وضعیت رو بهتر بکنه به خوص اگر همسرتون آدم لج باز و بی منطقی باشه که احتمالا همینطوره. شما رابطه خودتون را با پدر و مادرتون بیشتر کنید. در کنارش با زبون خوش بهش بگین که همونطور که تو دوست داری در معاشرت با خانواده ت من حضور داشته باشم منم همین رو دوست دارم و میخوام و فارغ از علاقه ت به پدر و مادر من به خاطر شخص من این رابطه رو داشته باش . نبود این رابطه آرامش رو از من میگیره و وقتی من آرامش نداشته باشم دیگه نمیتونم مثل گذشته برای تو که همسرم هستی هم آرامش فراهم کنم. که مطمئنم تو این رو نمیخوای....
فعلا از این موضع برو جلو ببین جواب میده اگرنه پلن بعدی...
موفق باشی

---

ممنون از وقتی که گذاشتی من 24و همسرم 26 ساله هستیم .بعد از 2سال عقد 1ساله عروسی کردیم . قطع رابطش با خانوادمم اولین بار نیست و دفعات متعدد و با مدتهای مختلف قبلا هم این کارو کرده بود . مشکل دیگه ای که هست دخالتهای مادرش توو تصمیم گیریهاشه . و میتونم با قاطعیت بگم این رفتارهای شوهرم 90درصدش تحت تاثیر حرفهای مادرشه . آخه خواهراشم همشون با خانواده های شوهراشون مشکل دارن و قطع زابطه هستن . و چندین بار جلوی من مادرش داشت خواهراشو علیه خانواده های شوهراشون پر میکرد .
بهانه های الکی و بیخود میاره مثلا چرا این حرف زده شد چرا اونوری رفتن چرا این کارو کردن و اونا با من خوب نیستن و منو نمیخان و ...
خانوادم تا حالا بهش نگفتن از اینجا برو اونورتر بشین و چون میدونن حساسه و همین میشه بهانه اش و همیشه بهش احترام میزارن حتی زمانهایی هم که رابطشو قطع میکرد و بعد دوباره میومد اصلا به روشون نمیاوردن .
اکثر و حتی میتونم بگم همه دعواهامون سر خانواده است . یعنی اون راجبه خانواده من .
فوق العاده هم مغرور و بی منطقه .
حالام منو آورده خونه مامانم خودشم رفته . من تنها اینجام هنوزم مامانم اینا نرسیدن . حتی از دروازه توو نیومد گذاشت رفت .

همسرت به بلوغ فکری و احساسی و اجتماعی و فرهنگی و ... نرسیده. بچه مونده و بزرگ نشده. نمیدونه که یه ادم بالغ با فرهنگ این مدلی زندگیشو سر نمیکنه. با شما ازدواج کرده که بجنگه باهاتون یا کنارتون ارامش داشته باشه؟ دلش ارامش و اسایش میخواست که زن گرفت یا جنگ اعصاب و روان و اثبات بچگیش به همه؟ از دید من خودت سعی کن بینهایت با کلاس و با منطق و با ادب رفتار کنی و وقتی همچین رفتارای زشت و بچه گونه ای از شوهرت سر زد بهش به طور غیرمستقیم!!! بگی که این رفتارها خیلی سطح پایین و به دور از اداب معاشرت و ادب و فرهنگه و خجالت زده میشی که به همچین مردی تکیه کردی، در عوض دوست داری به مردی تکیه کنی که به بلوغ رسیده و سنجیده تر رفتار میکنه و حرف میزنه و منطق از رفتار و گفتارش میباره، تجربه به من ثابت کرده که رفتار خود ما خیلی میتونه بقیه رو تحت تاثیر قرار بده برای همین حتی با دوستان و اقوام تاپ معاشرت کن تا در نشست و برخاست با اونها کمی به خودش بیاد و زشتی رفتارشو ببینه البته میتونی از یه مشاور هم استفاده کنی به طور حضوری و همچنین تو همین فروم های روانشناسی هم مطالب خوبی گیرت میاد. اون مدت ها با فرهنگ اشتباه زندگی کرده و با اون فقر و عقب ماندگی فرهنگی به سن 26 سالگی رسیده باید کمی صبور باشی تا کمی تغییرش بدی البته تغییر زیاد نیاز به اعصاب فولادین و سیاست های زنانه ی خاص داره. ولی مقابله به مثل نکن چون هر چند ایشون معنی همسری رو نمیدونه اما شما که اومدی اینجا و داری کمک میگیری از اعضا برای بهتر کردن زندگیت، به معنای واقعی همسری پی بردی لذا در این خصوص تا میتونی شرمنده ش کن با رفتار نجیب و خوبت.

[QUOTE=nardil;419744]همسرت به بلوغ فکری و احساسی و اجتماعی و فرهنگی و ... نرسیده. بچه مونده و بزرگ نشده. نمیدونه که یه ادم بالغ با فرهنگ این مدلی زندگیشو سر نمیکنه. با شما ازدواج کرده که بجنگه باهاتون یا کنارتون ارامش داشته باشه؟ دلش ارامش و اسایش میخواست که زن گرفت یا جنگ اعصاب و روان و اثبات بچگیش به همه؟ از دید من خودت سعی کن بینهایت با کلاس و با منطق و با ادب رفتار کنی و وقتی همچین رفتارای زشت و بچه گونه ای از شوهرت سر زد بهش به طور غیرمستقیم!!! بگی که این رفتارها خیلی سطح پایین و به دور از اداب معاشرت و ادب و فرهنگه و خجالت زده میشی که به همچین مردی تکیه کردی، در عوض دوست داری به مردی تکیه کنی که به بلوغ رسیده و سنجیده تر رفتار میکنه و حرف میزنه و منطق از رفتار و گفتارش میباره، تجربه به من ثابت کرده که رفتار خود ما خیلی میتونه بقیه رو تحت تاثیر قرار بده برای همین حتی با دوستان و اقوام تاپ معاشرت کن تا در نشست و برخاست با اونها کمی به خودش بیاد و زشتی رفتارشو ببینه البته میتونی از یه مشاور هم استفاده کنی به طور حضوری و همچنین تو همین فروم های روانشناسی هم مطالب خوبی گیرت میاد. اون مدت ها با فرهنگ اشتباه زندگی کرده و با اون فقر و عقب ماندگی فرهنگی به سن 26 سالگی رسیده باید کمی صبور باشی تا کمی تغییرش بدی البته تغییر زیاد نیاز به اعصاب فولادین و سیاست های زنانه ی خاص داره. ولی مقابله به مثل نکن چون هر چند ایشون معنی همسری رو نمیدونه اما شما که اومدی اینجا و داری کمک میگیری از اعضا برای بهتر کردن زندگیت، به معنای واقعی همسری پی بردی لذا در این خصوص تا میتونی شرمنده ش کن با رفتار نجیب و خوبت.[/QUOTE
این کارارو کردم باهاش حرفم زدم ولی انگار نه انگار کار خودشو میکنه . با خانوادشم خوب بودم ولی تاثیری روش نداره . اینطوری انگاری فکر میکنه کاراش درسته . الان دو ماه شده اگه میخاست تاثیر بزاره خب میزاشت . فقط خانواده من و من داریم اذیت میشیم از بی احترامیهاش . میگم شاید منم عین خودش شم قباحت کارشو بفهمه . نمیدونم شایدم اصن کاملا همین قدر آرامش زندگیم با قطع رابطه کردن من به هم بریزه نمیدونم .
با همه بی احترامیهاش خانوادم براش سوغات گرفتن اومدم خونه بهش نشون دادم اصن نگاه نکرد گفت ببر پس بده منم گفتم سوغاته خواستی استفاده کن خواستی نکن.
خانوادم بازم صبوری کردن اصن از نیومدنش سعی کردن ناراحت نشن و منو هم ناراحت نکنن

سلام عزیزم متاسفم اما ویژگیهای خوبی و بد خودت و همسرت رو کامل بنویس
در مورد ارتباط با خونواده ببین باید فعلا ایشون رو همینطوری بپذیری به هر دلیل یا از سر بچگی یا هرچیز دیگه خیلی اسرار نکن به رفت امد باهاشون خودت رفت امد کن زمانهایی که همسرت سرکاره
با خونوادت صحبت کن بگو اگه یوقت همسرت نمیلد برا اینه که از کار میاد خسته هست یا هر بهونه دیگه همسرت جلو خونوادت خراب نکن چون دیدشون بهش عوض میشه و تو رابطه حتی غیر مستقیم اثر داره برعکس بگو خیلی شما لو دوست داره و دلش میخاد بیاد اما نمیتونه یا مثلا فرهنگشون اینطوریه که خیلی اهل رفت امد نیست یا خوب نمیدونن زیادبیان خونه مادرزن اما به من گفته هروقت خاستی برو
و همچنین به همسرت بگو خانوادم خیلی ازت تعریف میکنن خیلی دلشون تو رو میخاد و.....از در احساس وارد شو و با تعریف و تمجید از قول خونوادت این حس مردونش رو قلقلک بده بذار احساس کنه اونا خیلی میخانش مثلا اگه ی خصوصیت مثبتی داره اون رو از طرف خونوادت پررنگ کن مثلا مامانمینا میگن چقدر شوهرت ادم با شخصیتیه و...
کلان یادت باشه باید با سیاست دوطرف رو مدریت کنی
هروقت از خونوادت دلخور شد حتی اگه خونوادت چیزی نگفته بودن و الکی برا خودش بهانه گیری کرد باید سکوت کنی و بصورت فعالانه گوش کنی یعنی هراز گاهی سری تکون بدی و کلا همدلی کنی اون لحظه اصلا نباید منطقی برخورد کنی و کارشون توجیهکنی که وضع بدتر خاهد شد ایشون فقط میخاد حس کنه الویت اول زندگی شماست و وقتی میبینه از خونوادت دفاع میکنی قاطی میکنه
کلا اکثر مردا با تجربه ای که دارم همینطورن
مردا اگه حس کنن الویت اول زندگی نیستن قاطی میکنن پس این اطمینان لو بهش بده
یکم صبور باش کم کم وقتی ببینه شما در برابر توهینهاش عکس العمل خاصی نشون نمیدی دیگه بیخیال میشه چون نقنقطه ضعف دستش ندادی
یادت باشه با فحشخانوادت طوری نمیشن
اما در ووقت خوشی حتما بهش بگو اون ح اصلا در شان شما نبود و بهش بگی زندگی خودتون مهمه نه هیچچچچچچ نفر سوم دیگه

- - - Updated - - -

سلام عزیزم متاسفم اما ویژگیهای خوبی و بد خودت و همسرت رو کامل بنویس
در مورد ارتباط با خونواده ببین باید فعلا ایشون رو همینطوری بپذیری به هر دلیل یا از سر بچگی یا هرچیز دیگه خیلی اسرار نکن به رفت امد باهاشون خودت رفت امد کن زمانهایی که همسرت سرکاره
با خونوادت صحبت کن بگو اگه یوقت همسرت نمیلد برا اینه که از کار میاد خسته هست یا هر بهونه دیگه همسرت جلو خونوادت خراب نکن چون دیدشون بهش عوض میشه و تو رابطه حتی غیر مستقیم اثر داره برعکس بگو خیلی شما لو دوست داره و دلش میخاد بیاد اما نمیتونه یا مثلا فرهنگشون اینطوریه که خیلی اهل رفت امد نیست یا خوب نمیدونن زیادبیان خونه مادرزن اما به من گفته هروقت خاستی برو
و همچنین به همسرت بگو خانوادم خیلی ازت تعریف میکنن خیلی دلشون تو رو میخاد و.....از در احساس وارد شو و با تعریف و تمجید از قول خونوادت این حس مردونش رو قلقلک بده بذار احساس کنه اونا خیلی میخانش مثلا اگه ی خصوصیت مثبتی داره اون رو از طرف خونوادت پررنگ کن مثلا مامانمینا میگن چقدر شوهرت ادم با شخصیتیه و...
کلان یادت باشه باید با سیاست دوطرف رو مدریت کنی
هروقت از خونوادت دلخور شد حتی اگه خونوادت چیزی نگفته بودن و الکی برا خودش بهانه گیری کرد باید سکوت کنی و بصورت فعالانه گوش کنی یعنی هراز گاهی سری تکون بدی و کلا همدلی کنی اون لحظه اصلا نباید منطقی برخورد کنی و کارشون توجیهکنی که وضع بدتر خاهد شد ایشون فقط میخاد حس کنه الویت اول زندگی شماست و وقتی میبینه از خونوادت دفاع میکنی قاطی میکنه
کلا اکثر مردا با تجربه ای که دارم همینطورن
مردا اگه حس کنن الویت اول زندگی نیستن قاطی میکنن پس این اطمینان لو بهش بده
یکم صبور باش کم کم وقتی ببینه شما در برابر توهینهاش عکس العمل خاصی نشون نمیدی دیگه بیخیال میشه چون نقنقطه ضعف دستش ندادی
یادت باشه با فحشخانوادت طوری نمیشن
اما در ووقت خوشی حتما بهش بگو اون ح اصلا در شان شما نبود و بهش بگی زندگی خودتون مهمه نه هیچچچچچچ نفر سوم دیگه

شوهرم اگه خود خودش باشه خیلی خوبه من واقعا با اطمینان میتونم بهش تکیه کنم اما خودش نیست . تمام رفتاراش به تحریک مادرشه . مادرش طوریه که توو فامیل با همه کات کرده . ما فامیلیم شوهرم پسرداییمه. تا شوهرم خوب میشه با خانوادم مامانش به هر بهونه ای شده شوهرمو با خانولدم سر لج میاره شوهرمم اونوقت بهونه گیری میکنه و رابطشو قطع میکنه . به خانوادم بد و بیراه میگه . تا زمانی که حرف خانوادم نباشه خوبه تا حرفش بیاد وسط قاطی میکنه . میگه تو باید تمام خصوصیاتت مثه من بشه نه خانوادت .
منو شوهرم خودمون دوتایی هیچ مشکلی با هم نداریم فقط فقط فقط بحثمون سر خانواده هاست . اون راجبه خانوادم . و اینکه تصمیماتش با دخالت مادرش عوض میشه .
من در این شرایط خیلی دغدغه فکری دارم از درن آرامش ندارم به خانوادم فکر میکنم واسه همین نمیتونم به شوهرم خوب توجه کنم انگاری دلسرد شدم ازش بدم اومده . توو دلم هزارا بار به خودم لعنت میفرستم که چرا قبل از عروسیم همه چیو تموم نکردم .آخه دوره نامزدی هم اینطوری بود گفتم شاید بعد از عروسی درست شه .

سلام

این پست پره از اشتباههای شما و خانواده تون !!!

البته من نمی دونم همسر شما چرا اینقدر خاله زنکه و تو کارهای خانمها دخالت می کنه؟
مگه کار و زندگی نداره که دنبال اینه تو جلسه خانمها وام ماهانه به کی تعلق گرفت و چی شد؟
مردای این دوره زمونه چرا اینطوری شدن؟

تغییرات رفتاری اساسی از طرف شما لازمه
تا در بلندمدت واکنشهای همسرتون هم تغییر کنه.

[QUOTE=شیدا.;419812]سلام

این پست پره از اشتباههای شما و خانواده تون !!!

البته من نمی دونم همسر شما چرا اینقدر خاله زنکه و تو کارهای خانمها دخالت می کنه؟
مگه کار و زندگی نداره که دنبال اینه تو جلسه خانمها وام ماهانه به کی تعلق گرفت و چی شد؟
مردای این دوره زمونه چرا اینطوری شدن؟

تغییرات رفتاری اساسی از طرف شما لازمه
تا در بلندمدت واکنشهای همسرتون هم تغییر کنه.[/QUOT
میدونم اشتباهات زیادی داشتیم . به نظرتون چه تغییراتی باید ایجاد کنم توو رفتارام ؟ آیا همچین آدمی امکان تغییر توو رفتاراش هست؟

عزیزم برداشت من اینه که همسر شمام مثل همسر من و خیلی از مردای دیگه وابستگى غیر طبیعی به خونوادش و خصوصا مادرش داره. به عبارتی هنوز بند نافشو از مادرش جدا نکرده و به صحبتای مادرش بی چون و چرا و بدون فکر ایمان داره. من فکر میکنم بدبینی همسرتون نسبت به خونواده شما از جوسازی های مادرش آب میخوره. البته این برداشت منه طبق تجربه خودم وامیدوارم در مورد شما اشتباه کرده باشم چون اگر مشکل از خود همسرت باشه با صحبت کردن منطقی و محبت بیشتر و رفع ذهنیت های منفیش میشه حلش کرد اما اگر پشت صحنه دست مادرش در کار باشه کار خیلیییی سخت میشه مخصوصا اگر مثل همسر من مادر با سیاست و زبون بازی دارن.
من با اینکه میدونستم مقصر اصلی مادرشوهرمه به هیچ وجه ازش جلوی همسرم بدگویی نکردم و اگر گله ای داشتم از رفتار خودش بوده. همیشه احترام پدر و مادرش رو نگه داشتم حتی اگه چیزی گفتن بهم سکوت کردم. این باعث شد برخلاف خیلی خانمای دیگه شوهر من نسبت به موضوع مادرش حساس نشه و پنهان کاری نکنه و یه جاهایی هم هرچند کم حقو به من بده.
دیگه اینکه همیشه از محبتها و خوبیای خونوادم براش تعریف میکنم. مثلا یه بار که اومده بود پیشم مامانم بهم پیام داد که: دومادمو اذیت نکنیا، یه کاری کن بهش خوش بگذره. منم رفتم با آب و تاب براش تعریف کردم که مامانم اینجوری گفته. اونقدر قند تو دلش آب شد که نگو!
و یا اینکه از همون اول هر مشکلی بینمون بوده حتی اگه از خونوادم در موردش مشورت گرفتم اجازه مداخله ندادم و خودم باهاش مطرح کردم. اینا باعث میشه نسبت به خونوادم بدبین نشه و دوسشون داشته باشه.
همسر من با اینکه نزدیک به 30 سال سن داره بدون اجازه مادرش آبم نمیخوره و ریزترین مسائل زندگیمون رو با مادرش درمیون میذاره. حتی وقتی دعوامون میشه همراه با مادرش میاد که برا آشتی اقدام کنه خودش تنها نمیاد!!!
اینم بگم هیچ کدوم از اون راهکارایی که گفتم وابستگى همسرم رو اصلاح نکرد فقط از یه سری عواقبش جلوگیری کرد.
اگر بتونم راه حلی براش پیدا کنم حتما باهات در میون میذارم.
موفق باشی.

پشت رفتارهای شوهر من تحریکات مادرشوهرمه دقیقا حرف شما درسته همین کارو سخت کرده . چون تا شوهرم آروم میشه و من میخام نفس راحتی بکشم بعد از دیدارشون باز روز از نو روزی از نو . مادرشوهر منم فوق العاده سیاست دارن حتی با شوهرم. اگر یه موقعی شوهرم طبق خواسته مادرش یه کاری رو انجام نده مادرشوهرم چنان برخوردی باهاش داره اصن محلش نمیزاره باهاش حرف نمیزنه بعد شوهرم گاهی ناز مادرشوهرمو میکشه تا خوب شه . برای همین شوهرم جرات نداره خلاف میلش رفتار کنه .
اصلا شوهرمو انقد تحریک کرده نسبت به خانوادم اصن حرف خانوادمم نمیتونم بزنم چه برسه بخام مثلا تعریفی کنم .
شوهرم عاشق بچه اس . به نظر شما اصن امیدی هست با اومدن بچه شوهرم دست از این کارای بچه گانه برداره ؟؟ خانم مهندس شما بچه دارین؟؟؟؟

جواب پست 9 را سعی می کنم بعدا براتون بنویسم. باید بیشتر پستهاتون را بخونم.

ولی خواهشاااااااا این پست 11 را اصلا اجرایی نکن.
بچه وسیله ی بهتر کردن زندگی نیست.:327:

زندگی مشترک شما باید سرشار از عشق و آرامش باشه
و خودت باید اینقدر احساس آرامش و امنیت داشته باشی که هیچ نگرانی ای برای تربیت فرزندت نداشته باشی.

تا زمانی که از همسرت عشق و علاقه و توجهی که می خوای نمی گیری
نمی تونی اونو به فرزندت بدی

بارداری و زایمان و ... مشکلات خاص خودش را داره
زمانیه که به شدت به حمایت همسرت نیاز داری تا بتونی احساس عشق و آرامش را به نوزادت منتقل کنی.
اگه خودت در شرایط غیرمطمئن و بدی باشی، نمی تونی احساسی جز اضطراب و نگرانی و ناامنی و ... به نوزادت بدی.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط baran265

پشت رفتارهای شوهر من تحریکات مادرشوهرمه دقیقا حرف شما درسته همین کارو سخت کرده . چون تا شوهرم آروم میشه و من میخام نفس راحتی بکشم بعد از دیدارشون باز روز از نو روزی از نو . مادرشوهر منم فوق العاده سیاست دارن حتی با شوهرم. اگر یه موقعی شوهرم طبق خواسته مادرش یه کاری رو انجام نده مادرشوهرم چنان برخوردی باهاش داره اصن محلش نمیزاره باهاش حرف نمیزنه بعد شوهرم گاهی ناز مادرشوهرمو میکشه تا خوب شه . برای همین شوهرم جرات نداره خلاف میلش رفتار کنه .
اصلا شوهرمو انقد تحریک کرده نسبت به خانوادم اصن حرف خانوادمم نمیتونم بزنم چه برسه بخام مثلا تعریفی کنم .
شوهرم عاشق بچه اس . به نظر شما اصن امیدی هست با اومدن بچه شوهرم دست از این کارای بچه گانه برداره ؟؟ خانم مهندس شما بچه دارین؟؟؟؟

---

با این اوصاف بهتره دنبال یه مشاور خبره باشید و مساله رو با جدیت بیشتری پی گیری کنید.
راستش تا به حال نه دیدم و نه شنیدم که بچه مشکلات والدینشو حل کرده باشه!!! برعکسش خیلی اتفاق افتاده که مشکل پیچیده تر شده یا مشکل جدیدی به وجود اومده.
نه عزیزم من تازه دو ماهه عقد کردم. هنوز زیر یه سقف نرفتیم.
منم دنبال یه راه حل هستم برای مشکلاتم و شاید اگر به نتیجه ای نرسیدم ناچار به جدایی شم.

امروز با شوهرم دعوای شدیدی افتادم البته پشت تلفن . اون میخاد نه تنها با خانوادم قطع رابطه کرده با تمام فامیل قطع رابطه کنه . گفته بودم که ما فامیلیم . الان دیگه مطمئنم همع چی زیر سر مادرشه .
بعد از عروسی یکی از فامیلا به بهانه اینکه فامیلها بهش بی احترامی کردن و تحویلش نگرفتن گفت باید با همه قطع رابطه بشه چه خودش چه بچه هاش. دایی منم که جلوش نمیتونه حرفی بزنه . بعد از اون مراسم مشهد منو شوهرم با آشناها توسط شوهرم کنسل شد گفتم چرا گفت همینطوری مهمونی رفتن کنسل شد . خونه خالم محرم شبها مراسمه . بهشزنگ زدم گفتم تا تو از سر کار بیای منم با مامانم هماهنگ میکنم میرم مراسم و برمیگردم گفت نه گفتم چرا شرو کرد داد و بیداد و فش دادن به منو خونوادمو فامیلو و ... جلو دامادش اینا چون با هم کار میکنن .
منم چون فهمیدم دیگه قضیه داره از کجا آب میخوره گفتم من چیکار به مشکلات بقیه دارم من واسه امام حسین میخام برم مراسم .
بعد از فحش گوشیو قطع کرد . من زنگ زدم واسه داییم که پدرشوهرمه . آخه هروقت مشکلی هست فقط از خانوادش داییمه که دوسم داره و پشتمه و منطقیه . گفتم وضع زندگیم اینه با خانوادم که قطع رابطه کرده با فامیل که قطع رابطه کرده . به من چه ربطی داره که مادرش همچین دیدگاهی داره و دوس داره با همه قهر باشه . من واسه دل خودم مراسمارو میرم . کلی باهاش حرف زدم و گفتم من به آینده این زندگی خوش بین نیستم گفت من باهاش حرف میزنم . امشب میخام وقتی اومد خونه سنگامو باهاش وا بکنم بگم که قرار نیست من با فکر مادرش زندگی کنم .
بابام اینا که متوجه رفتارای شوهرم شدن میگن با وجود مادرش این آدم بشو نیست الکی وقتتو داری هدر میدی اون واست ارزش قایل نیست اونوقت تو براش احترام قایلی .
تو رو خدا دوستان کمکم کنین خیلی اعصابم داغونه . از همه سمتی فشار رومه . کسی تجربه اینچنینی داشته . تو رو خدا مشاورای سایت یه نظری بهم بدیم .
امشب میخام باهاش حرفامو بزنم میدونم منطقی نیست و ممکنه هر عکس العملی نشون بده و هر رفتاری کنه .

شما قبل ازدواج باید این فکرها رو می کردی ، مشاور قبل ازدواج نرفتید ؟
امثال این آقا هیچ وقت درست نمی شن ، خیالت راحت .
تلاشتو بکن ، ولی این اشتباهت به خاطر نادیده گرفتن مشکلات قبل از ازدواجه که وقتی دیدید اینجوره باز ادامه دادید.
هر کس کوچک ترین مشکلی داشته باشه ، بعد ازدواج چندین برابرش می شه

دوست عزیز برعکس آقای داود.ت من فکر میکنم مشکل شما خیلی حاد و بحرانی نیست که زندگیتون رو از هم بپاشین. بحث تاثیر و نفوذ مادرشوهر روی رفتارهای شوهر مشکل همه گیری هست.توی این تالار چرخی بزنید می بینید که تقریبا کمتر کسی هست که این مشکل یا مشابهش رو به خصوص اوایل زندگی نداشته باشه. این مشکل قابل حلی هست. اگر همسرتون خیانت نکرده، هزینه های منزل رو میده و مسئولیت پذیره، معتاد نیست، دست بزن نداره و ... خوب خداروشکر کنید چون شما فقط یک مشکل دارید که اونهم قابل حله... فقط حتما با مراجعه حضوری به یه مشاور خوب می تونید حلش کنید.موفق باشید

درود
بندناف رواني ما مردها توسط يکي مثل خود شما پاره نشده که الان نقش مادرشوهر را داره و اين چرخه ي معيوب هنوز ادامه دارد.
شما تناسب جرم و مجازات رو رعايت کن ،ممکنه درست بشه.يعني شماهم رفت و آمد با خانواده ي ايشون رو کنسل کن.