قهرهاى مكرر من و همسرم

سلام دوستان،
من عيد رو ب اصرار شوهرم ك ميخواست با دوستاش باشه با خونوادم رفتم مسافرت، بعدش روحيه م عالى شده بود ، عاالى. و شوهرمم حسابى دلتنگ شده بود و وقتى برگشتم باهم خيلى خيلى خوب بوديم،
من هم دايم تو سايت مقاله خوندم و تصميم گرفتم هيچى ارسال نكنم تا خودم مشكلاتمو حل كنم، چون نميتونم هرروز برم مشاور يا از كسى مشاور بگيرم.
اما نشد، ازونجا ك تصميم گرفتم مشكلات زندگيمو به كسى نگم و شوهرم باز ١٠ روزه باهام قهره طاقتم طاق شده.
پدر شوهرم مريضه و شوهرم شديدا وابسته شه و خيلى واسش گريه ميكنه.
شوهرم همه روز با خونوادشه حتى جمعه ها خونه مادرشه، من چن بار ب مادرش گفتم و خيلى هم به خودش گلايه كردم اما الان ميذارم پاى مريضى باباش و كنار اومدم.
شوهرم هيچ وقت منو مسافرت نميبره و هميش پاسم ميده ب مامان بابام .اوايل اصرار ميكردم باهم باشيم اما الان واحتش گذاشتم.
شوهرم هروقتى ك از خونوادش اضافه بياد مشغول دوستاش و خوشگذرونيشه، اينجورى بگم ك يه ساله زير يه سقفيم كلا ٣بارم منو بيرون نبردن اونم ب زوره من.
شوهرم با خونواده من قهره حتى عيدم نيومد خونوشون و تو هيچ مهمونى اى شركت نميكنه و تا همين ١٠روز پيش به منم ميگف توام نيا خونه ما .و البته اينم بگم ك خونوادم بيان خونه ما تا ىقتى اينجان خونخ نمياد و ميگه هروق رفتن خبر بده من بيام و هيييييچ دليليم برا كاراش نداره، يه ادم لوس و بى منطق.

ارايل خيلى با خونوادش خوب بودم، باهاش ميرفتم روستا چن روز چن روز ميموندم، و خيلى خوب ، طورى ك خودشون ميگفتن تو فاميل عروس مثه تو خونگرم نيست.
اما شوهرم ازينور هرروز و عرشب منو جلو خونوادم خجالت زده ميكنه، ميگه از خونوادت بدم مياد، و به حاى اينكا كارام خجالتش بده بيشتر به خودش حق ميدن.
منم چن وقته سرسنكينم، ميرم ب پدرشوهرم سر ميزنم، واسشون سوغاتى ميارم، غذا ميفرستم ، اما زياد نميمونم و هفته اى يه بار بيشتر نميرم،
تا اينكه مادرشوهرم ز زد اصصصصصرار ك بريم مشهد، منم اشتباه محض كردم گفتم شرمنده به خاطر رفتاراى همسرم با خونوادم دلم نميخواد ازين بيشتر بيام و برم ك مهر تأيييدى بشه ب رفتاراش با خونوادم، بهرحال منم دلم ميخراد با خونوادم خوب باشه و بذاره بيان خونم و بياد خونشون و ... گفتم من چن بار شمارو مادر خودم دونستم و ازتون خواستم باهاش صحبت كنيد اما شما هيچى بهش نميگيد، اونم گف اوه خب باباش مريضه و حق داره و سر ب سرش نذارو ...
همه رو گذاشت كف دست شوهرم، شوهرمم اومد خونه هرچى دلش خواس بهم گف، هرجقدم عذر خواهى كردم فايده نداشت، شب بغلش كردم و پشتشو كرد و ازون شب رفت جاى ديگه خوابيد،
روز پدر يه تبريك ب بابام نگف حتى بهم نگف بول دارى يا نه، اما من رفتم كادوهاى تولدمو دادم واسه باباش كادو خريدم و رفتم ديدنش، به جاش شب اوند دوباره شروع كرد: ببين من با خونوادت نميام ب هيچ وجه، ازشون بدم مياد، سعى نكن تلافى كنى چون چه خوبى كنى ب خونوادم چ بدى واسم فرقى نداره و من تا اخر عمر همين دامادى واسشون و انقز بحث كرديم ك اخر ختم شد ب گريه هاى من... منم گفتم من بر خلاف تو بى احترامى نميكنم ب خونوادت، اما ازين بيشترم لزومى ندارم نزديك شم بهشون.
اگه م مسافرت ميرن و بابات كمك لازم داره و ميخراى كنارش باشى، من مشكلى ندارم، برو باهاشون.
اما الان ١٠ شبه باهام حرف نميزنه و پيشم نمسخوابه و به زور ميخواد منو عادت بده خونوادمو فراموش كنم اما خونواده اونو بذارم رو سرم

ميگه خونواده من خوبن لياقتشون خوبيه، مال توام بدن
زورم مياد ك خوبياى منو واسه حفظ رابطه م باهاًشون ميداره پاى خونوادش
از مادر شوهرمم كلى گلايه دارم، كلى بدى ديدم، اما چون حوصله ندارم كشش بدم تو خونه شوهرم نميبينه كاراشو

هون چيزى ربط ميده به مريضيه باباش و ازش سواستفاده ميكنه، خسته شدم، از يه طرف بهم عذاب وجدان ميده با حرفاش و حس اينكه زن بديم، ازينورم من ازين بيشتر نميتونم خوب باشم،

سلااااااااام خوبین
:72:
یه مدت نبودین دلمون برات تنگ شده بود خیلی خوشحالم که روحیه ات خوب شده

به همین منوال ادامه بده ببین خودت میگی سر حال بودم همسرم خیلی خوب بود

عزیز تا میتونی رمانتیک بر خورد کن از دره احساس وارد شو

مناسبتها فرامووووش نشه تولد و...

اون الان در شرایط مناسبی نیست به دلیل مریضی پدرش درکش کن

حتی شده کاری کن برای پدرش تا اون خوشحال بشه

عصرا زمانه خوبی برای رفتن به پارک میتونی غذایی اماده کنی به اتفاق خانوادش برید بیرون و خودت هم پیشنهاد بدی به

همسرت از قبل همه چی را اماده کن اونارو دعوت کن بعد که موفق شدی خیلی خودتو خوشحال نشون بده از اینکه راضی شده

از اینکه خانوادش با شما هستن وقتی امدی خونه کلی ازش تشکر کن و بگو خیلیییییی خوش گذشته با شما بودم

خلاصه به همین منوال ادامه بدی اون هر روز سعی میکنه خوشحالت کنه

تو خونه حتماااا ارایش کن به خودت برس سفره غذات سعی کن از رنگای مختلف استفاده کنی موفق میشی

این پیامی بود که یکی از دوستان برام فرستادن معنای زیادی داره

این روزها

کسی به خودش زحمت نمیدهد

یک نفر را کشف کند!

زیباییهایش را بیرون بکشد ...

تلخی هایش را صبر کند ...

آدمهای امروز

دوست های کنسروی می خواهند!

یک کنسرو که درش را باز کنند

و یک نفر شیرین و مهربان

از داخلش بپرد بیرون !

و هی لبخند بزند و بگوید :

حق با توست !!!!!!!!!!!!!!

التماس دعا

سلام
عزیزم به نظرم یه مدت دست بردار
وقتی مشکلات اوار میشن رو سر خودتو شوهرت وقتی تمام مدت میشه بحث و جدال و کشمکش
یه مدتی دست بردار
به قول مشاورم " یه مدتی بشو غلامش بعد یه مدت اون میشه غلامت " البته ببخشیدا
ولی اینکارو بکن
درسته همه میان میگن سی دی های اموزشی سیاست زنانه و غیره و غیره
اما تو این جو بشدت نااروم الان وقت مناسبی نیست
یه مدتی دست بردار و هرچی گفت بگو چشم
به کسی غر نزن و همیشه به خودت برس و همراهیش کن حتی اگر کمک کرد به خانوادش بگو دستت درد نکنه براشون کمک میکنی کلا بشو یه زن اروم که کاملا مطیع همسرشه در مقابل رفتار بد مجسمه باش
قهر نکن
داد نزن
گریه نکن
ایراد نگیر
فقط و فقط تحسین کن تایید کن احترام بزار و به خودت برس و تمام مدت لبخند
بزار چند هفته وضعیتتون اروم بشه (میدونم خیلللللللللی سخته ولی سعی کن تو میتونی)
نه پرو میشه نه دور برمیداره
اروم میشه بهت نزدیک میشه
وقتی دیدی اوضاع بهتر شد شروع کن فایلهای صوتی دکتر حبشی دکتر حلت و ... که واسه زندگی موفقه گوش بده (فقط گوش نده عمل کن) کاربردی گوش بده و نکات مهم یادداشت کن
و کم کم اجراش کن
مردها موجودات سختی هستند اما نرمی ما زنا همیشه بهشون غلبه میکنه
نگو سخته که چیزای خوب به راحتی بدست نمیان
یه یا علی بگو بشو زن مطیع یه مدت :72:

اين راهى ك ميگيدو تا تهش رفتم، انا اون اصن ب ذهنشم خطور نميكنه نيازاى اونو منم دارم، به خدا خونوادش خيلى رو اعصابمن، اما هيييچى نميگم، و به همه كمال احترامو ميذارم، اخرشم تو ذهنش هميشه اينه؛ " خونواده من خوبن ، خوبيم ميبينم"
به خدا همين چن وق پيش تولد گرفتم واسه خودم خونوادش نيومدن، به خدا هنوزم شوهرم نميدونه، چون اصن حوصله ندارم بشينم حرف بزنم چرا مامانت اينجوريه نيومد و ... اما شوهرم روانيم كرده، يه عيبايى ا خونوادم ميگيره ك خسته شدم.
اخه اين كجاش منطقيه ك ما تو خونه دعوامون شده اون با پدر مادرم قطع رابطه مكينه؟! يا صب تا شب ميگه ازشون متنفرم، ببين مامان منو، ببين واسه ما اينكارو مسكنه، حالا مامان تو...

اينا همه ش زير سر مادر شوهرمه، تا روزى ك ز نرده بود بهم شوهرم هميشه ميگف هركار ميخواى بكن، ميخواى بيا مسخواى نيا.

باباش مريضه، درسته، اما تا كى؟! خدايى نكرده اتفاقيم واسه باباش بيوفته باز بايد رعايت حالشو كنم يه حور ديگه، اونقت ديگه جوونيمم رفته.


بعدشم متنفرم ازينكه همه چيو با زور ميخواد، تا چيزى ميخواد قهر ميكنه و تا بدستش نياره اشتى نميكنه، من يه ادم بالغم، چرا بايد جاى من تصميم بگيرم
من ك ديگه ازادش گذاشتم هركار ميخراد بكنه، چرا زور ميگه باز بهم

سلام
فکر نمی کنم این راهایی که هلنا و سمیرا گفته باشن رو تا آخر رفته باشی !
چون اگر رفته بودی الان اوضاع اینطوری نبود
شاید هم رفتی ولی تا یه رفتار بد دیدی با خودت گفتی من سعی کردم ولی روش اثر نداشت!!!
اینی که سمیراه گفت رو انجام دادی؟ مطیع کامل شدی؟ چند وقت؟یکروز؟دوروز؟
باید حداقل یکماه انجامش بده و آخ نگی!
بعید میدونم اینکارو کرده باشی چون از تایپیکهات معلومه بی حوصله و بی صبری
اینجا انگار ورق سفیدی شده که ماها فقط بیایم خودمونو خالی کنیم
هرچی ام بقیه بیان راهکار بدن میگیم نه نمیشه و گوشمون بدهکار نباشه!
بقیه راهکارهای خوب رو رایگان در اختیارت گذاشتند و شما بجا اینکه صبرو حوصله کنی و انجامش بدی
انگار نه انگار فقط حرف میزنی!!
حالا هزارتا تایپیک دیگه باز کنی و از بدیهای همسرت بگی هیچ اتفاقی نمیوفته..
بسته دیگه بلند شو
بجا غر زدن یکاری کن
بنظرم قبل اینکه به گفته های سمیراه عمل کنی برای خودت برنامه بزار ارامش پیدا کنی
مثل کلاس گویا یا شنا و استفاده از دمنوشهای ارام بخش بعد به گفته های سمیراه عمل کن
جمله خوبی گفت غلامش باش تا غلامت بشه
بعدش هم می تونی از راهکارهای هلنا و بقیه مقاله ها استفاده کنی
اگر نه هم که
فقط بیا اینجا و بنویس تا خودت رو تخلیه کنی و مشکلت همچنان پابرجا خواهد ماند

موفق باشی

با سلام
دوست عزیز
شما هر پیشنهاد یا انتقادی داری میتونی به خودش بگی به هیچ وجه نباید به مادر شوهرت یا کس دیگه ای می گفتی

اون که میذاره شما بری خونه مادرت و ضمنا میذاره اونا هم بیان حتی مشکلی با مسافرت رفتن شما هم نداشته من اگر جای شما بودم برای مدتی همون قدر که با مادرشوهرم اینا رفت و آمد داشتم با خانوادم هم رفت و آمد میکردم اصراری هم به شوهرم نمیکردم که حتما باید بیایی
هر چی هم می گفت از خانوادت گله دارم و ... می گفتم قبول دارم که هر انسانی از جمله والدین من یه سری خصوصیات منفی داره وخوب در کنارش خیلی خصوصیات مثبت و من همونطور که در هر صورتی خودم رو مکلف به احترام به خانواده شما میدونم خودم رو مکلف به احترام به خانواده خودم هم میدونم و از طرفی چه شما به والدینم احترام بذاری و چه نذاری من به والدینت احترام میذارم چون بزرگترن

حالا هم که دیگه اون حرفها رو زدی که البته باید در زمان مناسب با لحن مناسب به خود شوهرت میگفتی نه به مادرش
ولی این دفعه لازم نیست از اون ور بوم بیفتی و بیش از حد عذر خواهی کنی
خیلی عادی رفتار کن تمام وظایف خودت رو انجام بده و در همون حدی که قبلا به خانوادش سر میزدی سر بزن و نه بیشتر

بالاخره وقتی عادی رفتار کنی همسرت هم یخش باز میشه
الان زیاد داری دست و پا میزنی اینجوری به نظرم شرایط رو بدتر میکنی و اون بیشتر متقاعد میشه که شما کارت خیلی اشکال داشته و باید تنبیه بشی
کمی صبر داشته باش تمرکزت رو از این قضیه بردار و به بقیه کارها برس و عادی رفتار کن

من اگر جای شما بودم دقیقا در زمان صممیت و آرامش و خیلی دوستانه از همسرم میخواستم که فقط و فقط به خاطر من و برای احساس آرامش داشتنم حداقل گاهی در رفت و آمد به خانه پدریم همراهیم کنه اگر هم نمی پذیرفت اصرار نمیکردم باز چند ماهی صبر میکردم و بعد خواسته ام رو در شرایط عاطفی تکرار میکردم

البته موارد ذکر شده نظرات شخصی من بود خودت تجزیه تحلیل کن ببین در شرایط شما جواب میده یا نه
موفق باشی

​سلام

این دو پست از مدیر همدردی را را بخون.
البته موضوع تاپیک متفاوته ...

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

با سلام
شما نیازی نیست که بروی خانه مادرت ده روز بمانی.
اما مهم هست سر این مسئله با شوهرت درگیر نشوی و بحث نکنی و مجادله نکنی.

البته او ممکن است نق بزند، اخم کند یا ....
اما شما باید با روی باز و ابراز احساس و محبت و اینکه دلتنگ خانه و همسرت هستی در منزل بمان


دقت کن برای اینکه منفعل نباشی حتما و حتما باید قوی ظاهر شوی. یعنی نباید غمزده، دلگیر، و گوشه گیر باشی.
هر چه شوهرت می گوید شما موضوع را عوض کن و حرفهای قشنگ بزن.
هر چقدر او مصمم تر و بیشتر روی مسائل اشتباه تمرکز می کند و غر می زند.
شما هم مصمم تر روی چیزهای درست متمرکز باش. اما جوابش رو با بحث و مجادله نده.
بلکه صرفا ابراز محبت.
به خودت رسیدن.
جو شاد منزل
باید یاد بگیری کسانی که احساسات بر انگیخته و منفی دارند، باید صبوری کنی تا حالشون بهتر بشه.
وقتی حالشون خوب نیست نه اهل منطق هستند نه اهل تغییر
باید زمان بگذرد تا احساسات آنها ته نشین شود و شفاف شوند.

---

-

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

ویرایش مدیرهمدردی:
در وقتی که همسر ما به خاطر ضعف شخصیتی و دچار شدن به مسائل احساسی در حال انجام خطاهای شناختی هست. هر گونه مقابله منجر به تشدید خطاهایش می شود.
حداقل در این فاز توضیح دادن، مقابله کردن و بی تفاوتی تجویز نمیشه ، تحمل و مهارت های هم حسی و صبر بهتر نتیجه می دهد.

بعدا که اوضاع بهتر می شود باید ریشه یابی مسائل شود

---

​

سلام دوستان،
راستش كارايى ك گفتين انجام دادم، مهربون بودم اما منت نكشيدم، به خودم ميرسيدم، به خونه ميرسيدم، اما شوهرم بار بيله كرد ميخوام با دوستام برم مشهد، منم ديگه مانع نشدم، گفتم اگ حالت بهتر ميشه برو. رفت و يه شب موند و منم خونه موندم و دوستم اومد پيشم هوابيد، وقتى برگشت خودش اشتى كرد باهام،

حالا مشكل اينه، ديشب دوستش رو ديدم، بهم گف ما داريم برنامه ميريزيم تابستون شوهرتو با خودمون مجردى ببيريم ارمنستان.
مشكلم اينه اين سرى ادم ك دارن ميرن، همه شون مفسد فى الارضن به معنى واقعى، يكى بنگاه معامله دختر داره، يكى همه ش دنبال زن و بچه ى مردمه...
منم بهش گفتم من خودم دلم ميخواد با شوهرم برم، اون زن داره، چرا قاطيه اين كارا ميكنيدش، دوستشم گف تو خودت عيد ولش كردى رفتى عشق و حال نوبت اونه حالا، شوهرمم گف راس ميگه، ميدونى از كيه منتظر همچين فرصتيم؟!؟

باور كنيد اونايى ك در جريانن ميدونن عيدم ب اصرار شرهرم رفتم ك ميگف برو ميخوام با دوستام باشم

حالا ميشه راهنمايى كنيد چيكار كنم؟! به هر سازى ميرقصم يه ساز جديد ميزنه

تحمل اين كارو ندارم ديگه، اخه ميدونم ميرن اومجا چيكار

سلام عزیزم متاسفم اما من جای شما بودم اینزندگی رو ادامه نمیدام این به نظرت زندگیه ؟؟؟؟فردا شما میخای بچه دارشی اخه اینم مرد؟؟؟
به چیش دلت رو خوش کردی؟؟؟
به یه مرد شرابخار که معلوم نیست بادوستاش چیکارا نمیکنه البته خودت میشناسیش
وتمام اینچیزایی که گفتم از گفتهای شما ست و ما واقعیت رو نمیدونیم شاید ایشون برخلاف تصورم پاک باشه اما اگه واقعا ناپاکه ....
به هر حال اگه میتونی باهاش زندگی کنی ادامه بده
مرد شما همینه و تغییرش بسیار سخته شایدم ناممکن
البته هر ادمی باهم فرق داره شاید شما برات شرابخاری یا دختر بازی مشکل نباشه و بتونی زندگی خودت رو ادامه بدی در کل شما باید ببینی هنوز میخایش یا نه

سلام یه تکنیکی در mba یا همون مدیرت است به نام هفت کلاه رنگی
که ابداع کننده این تکنیک ادوارد دوبونو (پدر تفکر خلاق) است. در این تکنیک به طور کلی با استفاده از شش سبک فکری، موضوع یا مسئله مورد نظر، بررسی می‌شود. برای هر یک از شش سبک فکری نیز یک کلاه با رنگی مخصوص در نظر گرفته شده است. در واقع رنگ کلاه‌ها نمایان‌گر طرز تفکر و نگرش افراد می‌باشد.دوبونو سعي مي‌كند به كساني كه دور هم جمع مي‌شوند، بياموزد كه تک بعدی فکر نکنند و به تفكر خود وسعت دهند و آنگاه به راه‌هاي خلاق بيانديشند و با يك هماهنگي مدبرانه نتايج را طبقه بندي كرده و در تصميم‌گيري از آن استفاده كنند. افراد با گذاشتن هر یک از کلاه‌ها بر سرشان، سبک فکری‌شان را براساس رنگ کلاه‌شان تغییر می‌دهند.
سبک فکری هر کدام از کلاه‌های رنگی به شرح زیر است:



http://www.moalemekhalagh.com/images...hite%20hat.jpg
سفيد، رنگی خنثي و منفعل است. كلاه سفيد با موضوعات و شكل‌هاي انفعالي سر و كار دارد. کسی که این کلاه را بر سر گذاشته، واقعيت‌ها را بدون هيچ‌گونه قضاوتي مورد کنکاش قرار مي‌دهد. http://www.moalemekhalagh.com/images.../red%20hat.jpg

رنگ قرمز نشانه خشم، شور و هيجان است. در کلاه قرمز بينش هيجاني و جنبه‌هاي احساسي و غير استدلالي مد نظر می‌باشد. در واقع این رنگ کلاه ابزار مناسبي براي بيرون ريختن احساسات است.
http://www.moalemekhalagh.com/images...lack%20hat.jpg
رنگ سیاه نشانه منفي‌نگري و افسردگي است. بنابراین فردی که با این رنگ کلاه در جلسه حضور پیدا می‌کند، جنبه‌هاي منفي و بد بينانه موضوع را ابراز می‌کند.
http://www.moalemekhalagh.com/images...llow%20hat.jpg
زرد نشانه آفتاب و مثبت است. فرد صاحب کلاه زرد جنبه‌هاي مثبت و خوشبينانه موضوع مورد بررسی قرار می‌دهد.


http://www.moalemekhalagh.com/images...reen%20hat.jpg
رنگ سبز نشانه رويش و باروري است. به همین جهت از کلاه سبز برای ابراز ایده‌ها و راه‌حل‌های جدید و خلاقانه استفاده می‌شود.
http://www.moalemekhalagh.com/images...blue%20hat.jpg

رنگ آبی سرد است. این کلاه کنترل کننده و سازمان دهنده اندیشه‌ها است. کسی که این کلاه را بر سر گذاشته، نظرات بقیه کلاه‌ها را مورد ارزیابی قرار داده و سازمان‌دهي می‌کند.- See more at: تکنیک شش کلاه تفکر | معلم خلاق

ستاره جان تو ك در جريان تاپيكام هستى، پدرم راضى ب جدايى نميشه و خودمم هيچ استقلالى ندارم ك جدا بشم، نه سر كار ميرم ، سنمم كمه بالاخره بايد برگردم به همون خونه بابام.

ديشب با شوهرم بحثمون شد، هرچقد گقتم ادامه نده ول نكرد، شروع كرد به خونوادم بد ى بيراه گفت، گفت گففت گفت، هيچى نگفتم ، اخرش عصبانى شدم ماهيتابه اى ك دستم بود پرت كردم وسط خونه،

اونم ارمد كلى كتكم زد... بعدش ديد ميخوام ساكمو جمع كنم برم خودش كلى گريه كرد، اما يه معذرتم نخواس، كف حالا مگه چى شده، دعوا كرديم ديگه همه دعوا ميكنن...
نميدونم چى ميخواد از جون مامان بابام، همه درد دلش پوله، ميگه بابات گشنه س ب من پول مميده، كلافه شدم...

الان بايد چه برخوردى كنم،؟ به روى خودم نيارم؟ بيارم؟! ميترسم ازين به بعد هى دس روم بلند كنه

سلام عزیزم دلیل اینکه پدرتراضی نمیشه چیه؟؟؟مشکلاتت رو بهش بگو
اگه دیدی مخالفه بهش بگو حضورا بیاد خیلی منطقی با خودش یا خونوادش صحبت کنه به نظر من رفتار جرات مندانه رو در پیش بگیرین تکلیفت باید روشن شه ایشون بایدیه فرد متعهد به ززندگی بشه حتما حتما خانوادها بشینن باهم صحبت کنن
شما چرا نمیری سرکار؟؟؟ مگه حتما باید دکتر مهندس باشی الان اکثراخانوما شاغلن
به پدرت بگو که چه اینده ای پیش روی شماست به هر حال دخترشی برات یه قدم برا صحبت یا هر تصمیم منطقی دیگه بر میداره
الانم شما با همسرت فقط سرسنگین باش اما بی احترامی نکن پرخاش نکن چون به ضررته
در ضمن به همسرت با لحن اروم بگو اگه یکبار دیگه دست رو شما بلند کنه شکایت خاهی کرد بگو همه زن و شوهرها دعوا هم کنن دلیل نداره هم رو بزنن
یادت باشه از هر گونه تنش بپرهیز مواظب باش دعوادرست نکنی
به نظر میاد همسرت شما رو دوست داره و نمیخاد طلاقت بده پس الان بهترینفرصته پدرت براش خط نشون بکشه که متعهد به خانواده باشه
شایدهم لازم باشه با خونوادش صحبت کنه خودت ببین کدوم بهتره

شيدا يادته تو يه پست ازم خواستى يه مدت هييييچ كار نكنم و بذارم اونم كارى ك ميخواد بكنه؟! الان از سال جديد من هييييچ گيرى ندادم، اما شوهرم خيلى واسش طبيعى شده بيرون خوابيدن با دوستاش، ديشب تا اومدم اعتراض كنم عصبانيم شد، ك بابام مريضه و به تفريح نياز دارم


راستش تو يه مهمونى اين جريان مطرح شد، مادرشوهرمم حمايتش كرد و كلا منو نشوند سر جام و گف پسرش حق دارن اين كارارو كنه، منم ازون موقع ناراحتم و چن بار پسنهاد مسافرت دادن نرفتم و فقط ميرم خونشون يه سر به پدرشوهرم ميزنم و ميام.منو بگو ميرفتم با مادرشوهرم درد دل ميكردم و ازش ميخراستم كمكمك كنه شوهرم از دوستاش جدا شه


داشتم فك ميكردم ايندفه ك وفت شب نياد خونه، خيلى منطقى بدون دعوا وسايلمو جمع كنم برم خونه بابام بگم هروق ياد گرفتى شب بياى خونه ت بيا دنبالم

جالبه ك در طول روز همه ش ياخونه مامانشه يا با دوستاش من ديگه اعتراضى ندارم، اما باز خونوادش و خودش الان از من ماراحتن

الهام جان

شما می گی شرایط طلاق را نداری، پس باید بهترین راه ممکن را که خودت هم توش آرامش داشته باشی پیدا کنی.

با همسرت صحبت کن و بگو که می خوای از پدرت کمک بگیری چون دیگه تنهایی از پس مشکلات زندگیت برنمی آیی و نیاز به مشورت و نظر بزرگترها داری.
خیلی آروم و جدی بهش بگو که می خوای با پدرت صحبت کنی که با پدر ایشون ( یا هر بزرگتری که نظرش مهم هست از خانواده اش ... دایی، عمو ..) صحبت کنند در مورد زندگی شما.

این درست نیست که یک دختر جوان و نوعروس را شبها توی خونه تنها می ذاره و می ره دنبال خوشگذرونی.

-------------------------------
به نظرم بازم همون روش را ادامه بده
با بحث و دعوا به جایی نمی رسی. به زندگی شخصیت برس و سعی کن شاد باشی و سلامت روحیت را تحت این فشارها از دست ندی
حتما می دونی که فعلا نباید بچه دار بشی :)

سلام
اين مدت روحيم خيلى خوب بود، خيلى. شوهرم منو دوشب تنها گذاشت و با دوستاش رفت، منم دوستامو اوردم خونه و بهم خوش گذشت. در كنارش با خونوادشم سر سنكين بودم و بازم پيشنهاد مسافرت دادن و من نرفتم و به شوهرم گفتم اگه دوس دارى تنها برو( دامنه قهرهاشو بيشتر كرده، تو هيييج مهمونى او باهام نمياد، منو مامانمو تو كوچه ديد و رو برگردوند و دوست مامانم هم با ما بود و من اب شدم اما هيييچى بهش نگفتم، اما با خونوادشم مثه قبل گرم نگرفتم).
تو اين مدت دوبار دعواى شديد كرديم و دست روم بلند كرد اما خودش بعد اومد سمتم و من هم بخشيدم و به روش نياوردم.نه تفريحى، نه چيزى، اما همين ك دعوا نبود راضى بودم، گاهى عصبى و بهانه گير ميشدم، اما يه بار اون كوتاه ميومد و يه بار من تا تموم شه،

تا ديروز ك قرار بود شبش بره مسافرت با خونوادش، مادربزرگم برامون غذا فرستاده بود، شوهرم گفت نميخورم از غذاى فاميلات، منم خودم اومدم غذا درس كردم ولى حيفم اومد كل برنجو بريزم سطل اشغال، واسه همين گذاشتم ته ديگ، بقيه شم ريختم. موقع ناهار يه برنج زعفرونى درومد از بشقابش و گير داد برنج اونارو دادى به خوردم، منم خواستى توجيه هش كنم نشد، جفتمون عصبانى شديم، يه فحش زشت بهم داد منم گفتم خودتى و خونوادت( كار بدى كردم ك خونوادشو قاظى كردم) و اونم يكى خوابوند زير گوشم(انصافا زياد درد نكرد) اما چون لقمه تو دهنم بود و سر سفره بودم خيلى دلم گرفت و پاشزم حاضر شدم و گريه كنان اومدم بيرون، اونم بهم گف گمشو بيرون. اومدم خونه بابام، اما به هيچكس نگفتم جريان چيه. اينام خيلى طبيعى اصن نگفتن چرا اينجا خوابيدى ، انقد زندگيمون بى نظم و داغونه ك كسى تعجب نكرد. حالا نميدونم چكار كنم، اثن نميدونم شوهرم رفته مسافرت يا نه، اصن نميدونم با بابام صحبت كنم، يا خودش يا... گيج شدم، فقط خواهرم در حريانه كه ازم كوچيكتره و ميگه ولش كن بدار همينجا تموم شه و جدا شى. خودشم ك گف اگه رفتى خونه بابات ديگه برنگرد، ميخوام ازش خواهش كنم بياد بريم مشاور اما ميدونم نمياد،
كمكم كنيد

سلام عزیزم
الان دوسه تاپست واست میفرستن میری تادوماه دیگه میای!!!@
اینجوری نمیشه
این زندگی با بی خیالی واین چیزها معجزه درونش اتفاق نمیفته
حرف میخواد.فکرمیخواد.یه حرکتی میخواد
روزهای جوونیت داره میگذره
به نظرم بهتره باپدرت صحبت کنی تاباخانوادشوصحبت کنه
به قول خودت دیگه همه وضع زندگیتون رومیدونن پس دیگه قایم نکن

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط paiize

سلام عزیزم
الان دوسه تاپست واست میفرستن میری تادوماه دیگه میای!!!@
اینجوری نمیشه
این زندگی با بی خیالی واین چیزها معجزه درونش اتفاق نمیفته
حرف میخواد.فکرمیخواد.یه حرکتی میخواد
روزهای جوونیت داره میگذره
به نظرم بهتره باپدرت صحبت کنی تاباخانوادشوصحبت کنه
به قول خودت دیگه همه وضع زندگیتون رومیدونن پس دیگه قایم نکن

---

به خدا من هميشه به اينجا سر ميزنم، اما ميخوام خودمو مشغول كاراى ديگه كنم و به مشكلاتم پيله نكنم تا فراموش شه، واسه همين نمينويسم، فقط ميام يه سر ميزنم و حن تا مقاله ميخونم و ميرم. نميخواستم درگير شم تا ارامشم بره، اما نشد، دوتا ديوونه بهم افتاديم انگار
خيلى تنهام، سر هر خيزى بخوايم حرف بزنيم دعوامون ميشه، هيچ جا نميتونيم باهم باشيم، حتى يه روز جمعه باهم نبوديم تو اين يه سال، يا دوستاش يا خونوادش يا هرچيزى حز من

همه ش تنهام، تو مهمونى، تو خونه، اما بازم نق نميزدم تا خودش بفهمه، ك نشد، چرا نميشه؟ من ك دوسش داشتم، چرا زندگيم اين شد

روي تجربه ميكم

مهريه شما جند سكست

من بنظرم همسرتون داره با سياست باهاتون رفتار ميكنه

اصلا ازين رفتارش خوشم نيومد حس بدي بيدا كردم

اينكه همه دوستان به شما ميكن جدا شو و يا با بابا مامانتون در مور شرايطتون بكين

سياستي كه همسرتون داره اجرا ميكنه و موفقه

خنثي كن سياستش رو همش فيلمه

مواظب باش فريب نباشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mohanad28

روي تجربه ميكم

مهريه شما جند سكست

من بنظرم همسرتون داره با سياست باهاتون رفتار ميكنه

اصلا ازين رفتارش خوشم نيومد حس بدي بيدا كردم

اينكه همه دوستان به شما ميكن جدا شو و يا با بابا مامانتون در مور شرايطتون بكين

سياستي كه همسرتون داره اجرا ميكنه و موفقه

خنثي كن سياستش رو همش فيلمه

مواظب باش فريب نباشه

---

1372تا.

ولى من فك نميكنم بخواد اذيتم كنه، اخلاقش همينه،

همسرم پيام داد بيا خونه و همه چيو فراموش كنيم، گفتم به شرطى ك بياى بريم يه مشاور خوب و تا اخرش ادامه بديم، گف من مشكلى نداوم ك بيام مشاور از زندگيمم راضيم، مثه اينكه يادت رفته بعضى شب صداى خنده هامون تا اسمون ميره ر، كفتم من ك دارم اذيت ميشم به خاطر من بيا، گف عجب رويى دارى، تا چيزى ميشه ميرى خونه بابات باز من دارم ميگم ول كن بيا خونه ت تو شرط ميدارى؟! گفتم خب بيامم ك باز دوماه ديگه ميپريم به هم، جرا الكى اذيتم ميكنى، ٥ ساله ازدواج كرديم هردفه به دلايل بيخود همو اذيت ميكنيم، خب بيا بريم يه بى طرف بهمون بگ چيكار كنيم

باز دوباره بحثمون شد اخرشم هيچى ب هيچى...

انقد فك كردم دارم داغون ميشم، دو كيلو ديگه وزن كم كردم، به خدا خودمم ديگه نميدونم دردم چيه و چى ميخوام و هدفم چيه. هردفه به يه نتيجه ميرسم

شوهرم ميگه دور دوستامو خط ميكشم، فقط ديگه نه خونواده من نه مال تو حق ندارن بيان خونومون و نميخوام حتى به خونوادت سلام بدم.اگه ميخواى بيا زندگى كن.

بهش بگوشرط وشروطت واسه برگردوندن وآشتی نیست بیشتر واسه درست کردن یه وضعیت جدیدودعوای جدیده!
بگوماها هردومون خانواده داریم مگه میشه آدم ریشه واصل ونسبشوبی خیال بشه
الهام جان تابه نتیجه درست نرسیدی برنرگرد به نظرم باپدرت صحبت کن تاباخودش وخانوادش صحبت کنه.
دعواهای شماالکی نیست رفیق بازبودن تااین حد بی احترامی علنی به خانوادت مصرف دخانیات تااون حد....اگه اینابه نظرت الکی ان پس شماهیچ مشکلی ندارین واقعا!!!
احساسی تصمیم نگیر...مراقب احساساتت وهیجانت باش

سلام دوست عزیز
من مدت زیادیه که تاپیکهای شمار رو دنبال می کنم. سن کم هردو تون و عدم پختگی در واکنشهای شما و شوهرتون مشهوده. بخصوص شوهرتون هنوز رفتار یک فرد نابالغ رو داره. بی مسئولیتی شوهرتون در قبال زندگی مشترک باعث شده بطور جدی به مقوله ازدواج و وظایف زناشویی فکر نکنه. اینکه میگه من خونه مادرتون نمیام تو هم خونه مادرم نرو واقعا نشان از بی برنامه گی و کودک وار بودن همسرتون داره.
مراجعه حضوری به مشاور میتونه مفید باشه. شاید این حالت مقطعی باشه و بالا رفتن سن همسرتون تغییرات زیادی حاصل بشه.
استرس و آشفتگی رو از خودتون و زندگیتون دور کنین بگو و مگو سر مسائل جزیی و بی اهمیت رو کم کنین.
به خدای مهربان توکل کنین تا به آرامش برسید.

مرسى، اون ك مشاوره نمياد اما خودم ميخوام تنها برم
ديشب شرطشو پذيزفتم، ساعت ٣:٣٠ صبح گير داد بايد بياى خونخ، منم هرجور فك كردم ديدم حونوادم صب پاشن ببينن نيستم يا الان بيدارشون كنم بگم ميرم خونه نگران ميشم، گفتم صب مبام، اونم گف يا الان با هيچوق. منم ٧ صب رفتم خونه، تحويلم نگرف، خوابيدم بيدار شدم گفتم من ناهار درس كنم يا ميزنى زير حرفات؟ گف ميزنم زير حرفام، گفتم مطمعنى؟! پس برگردم خونه بابام؟ گف اره
منم برگشتم
عذاب وحدان دارم

دوست عزیز خبری نیست؟
گفتم من ناهار درس كنم يا ميزنى زير حرفات؟ گف ميزنم زير حرفام، گفتم مطمعنى؟! پس برگردم خونه بابام؟ گف اره
چرا شرط و شروط رو یادش میاری. برگشتی خونه ات بجای اینکه سعی کنی دعواها و حرفهای قبلی رو کمتر کنی بیشتر از شوهرت بر شرط هایی که گذاشته پافشاری می کنی. باید طوری رفتار می کردی که انگار شرطی در میان نیست. دختربچه نیستی کمی فکر کن و مثل یک زن پخته رفتار کن. نیازی نیست دور و برش بگردی و هر لحظه باهاش در مورد مسائل مهم زندگیت حرف بزنی کافی بود یه صبحانه گرم و مفصل می خوردین و شروع به تمیزکاری خونه می کردی. شرطی که اون گذاشته رو مثل حرفی که در وسط دعوا زده میشه نباید با تکرار پررنگ کنی. چند ساعت بعد کافی بود اینو بگی خب من فکر کردم حیف زندگیمون نیست بخاطر لجبازی و اختلاف در رفت و آمد خراب کنیم. ما مشکلات زیادی رو باهم پشت سرگذاشتیم شرایط امروزم همیشگی نیست و به مرور عوض میشه ولی بهترین سالهای عمرمون رو با بدرفتاری می گذرونیم. فردا مشکلات بزرگتری هم پیش رو خواهیم داشت که مسلما به مشکلات امروزمون می خندیم که چطور بخاطر اینها تا سرحد جدایی رفتیم. باید الان که انرژی داریم شبانه روز برای آینده فرزاندانی که خواهیم داشت تلاش کنیم. خانواده تو و من تک به تکشون آینده و برنامه ای برا خودشون دارن که ما توشون جا نداریم. چون انتخاب کردیم که برنامه مشترکی باهم داشته باشیم. یکی میخواد ارشد بخونه یکی میخواد خونه بخره یکی میخواد دکتر بشه و ... اهداف کوتاه مدت و بلند مدت برای خودتون تعریف کنین.
همین حرفها با لحن صلح آمیز و مصلحت خواه کافی بود.
یک مثال در بدترین شرایط دعوا من شروع به شستن ظرفها می کنم هم فکرم از شاخ و برگ دادن به ماجرا منحرف میشه و فرصتی برای آرام شدن هر دومون پیدا میشه.

سلام الهام جان
اگه تونستی یه خبری ازخودت بده
به کجارسیدی
انشالله که موفق باشی

سلام عزيزم خوبى

هيچ چيز خوب نيس، هرروز بدتر از ديروزه وضعمون
راستش خودمم نا اميدم ديگه، فقط ميام ميخونم و ميرم، ديگه پست گذاشتنم فايده اى نداره

سلام ببخشيد من هزينه انجمن ازادو يه شنبه پرداخت كردم هنوزم قهوه اى نشده مام كاربريم، چقد طول ميكشه،؟! كسى ميدونه ؟

الهام جان ازطریق تماس باما پیگیری کن
نبایدزیادطول بکشه پس پیگیری کن
کاربسیارخوبی کردی امیدوارم جناب مدیربتونه بهت کمک کنه

ازونجام اقدام كردم پاييزه حان، هنوزم فعال نشده
اى بابا، ������

دوستان نام كاربريم فعال نميشه، ذهنمم درگيره واقعا:
١.كسى راه حل ديگه اى به حز تماس با ما سراغ داره؟!

٢.يه ماه پيش، بعد از اخرين بحثمون و بعد ازينكه من سرسنگين بودم با شوهرم سه روز، تا الان با اينكه اشتى كرديم ديگه نيومده سمتم برا رابطه، طبيعيه؟! شوهرم خيلى گرم بود تو اين مورد، با اينكه پيش هم ميحوابيم،

چقد سنگدلين
مگه نميينن تا دهم وقت مشاوره ازاد نيس، چرا هيچى نميگين پس
واقعا ديگه ادم نبايد بياد اين تالار، بى فايده س

سلام الهام جان
نمیدونم به کجارسیدی
اماازمدیردرخواست کردم واسه حسابت پیگیری کنه
راستش پستت روندیدم تاالان

نه خب طبیعی نیست امابی دلیل هم نیست رفتارهمسرت
امیدوارم جناب مدیربتونن راهنماییت کنن

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نیلوفرآبی*

ازصاحب این تاپیک معذرت میخوام حتمادراسرع وقت یه تاپیک جداگونه درست میکنم
ببخشیدخانم آرا شماوقتی میگین که یروزنامزدتون زنگ نمیزنه شمابهش پیام میدین که بعدن حواسش باشه زنگ بزنه ینی شماهیچ تلاشی واسه زنگ زدن به ایشون نمیکنین؟وانتظاردارین که نامزدتون همش بهتون زنگ بزنه.ینی تابحال نشده که شماتماسی باایشون بگیرین؟

---

سلام نیلوفرجان

شایدمنظورمو درست نرسوندم من اصلا انتظار ندارم مدام بهم زنگ بزنه، نامزدم خودش اینکارو میکنه اما اگه هم چندروز نتونه تماس بگیره من ناراحت نمیشم فقط زنگ زدن نیس، ما چون ازهم دوریم ازطریق پیام هم باهم درارتباطیم.
من اگه با محبت بهش میگم دلم تنگ شده بخاطر این نیس که فراموش نکنه باهام تماس بگیره من احساس قلبیموبهش میگم بدون هیچ انتظاری به قول دکترحبشی طرح نیاز خالص:227:
عزیزم نامزد من شرایط کارش طوریه که همیشه در دسترس نیس واسه همین من تماس نمیگیرم اماهروقت دلم هواشومیکنه با یه پیام بهش میگم اصلا حرف خاصیم توپیامم نمیزنم فقط بهش میفهمونم به فکرشم و متقابلااونم دراولین فرصت زنگ میزنه حتی اگه شده ۱دقیقه باهم حرف بزنیم.
عزیزم منتظر تاپیک جدیدت هستم اگه کمکی ازم بربیاد خوشحال میشم توتاپیک خودت درخدمت باشم اما دیگه اینجا نمیتونم پیام بدم ازصاحب تاپیکم عذرمیخوام که اینجا نظر دادم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط arah

سلام نیلوفرجان

شایدمنظورمو درست نرسوندم من اصلا انتظار ندارم مدام بهم زنگ بزنه، نامزدم خودش اینکارو میکنه اما اگه هم چندروز نتونه تماس بگیره من ناراحت نمیشم فقط زنگ زدن نیس، ما چون ازهم دوریم ازطریق پیام هم باهم درارتباطیم.
من اگه با محبت بهش میگم دلم تنگ شده بخاطر این نیس که فراموش نکنه باهام تماس بگیره من احساس قلبیموبهش میگم بدون هیچ انتظاری به قول دکترحبشی طرح نیاز خالص:227:
عزیزم نامزد من شرایط کارش طوریه که همیشه در دسترس نیس واسه همین من تماس نمیگیرم اماهروقت دلم هواشومیکنه با یه پیام بهش میگم اصلا حرف خاصیم توپیامم نمیزنم فقط بهش میفهمونم به فکرشم و متقابلااونم دراولین فرصت زنگ میزنه حتی اگه شده ۱دقیقه باهم حرف بزنیم.
عزیزم منتظر تاپیک جدیدت هستم اگه کمکی ازم بربیاد خوشحال میشم توتاپیک خودت درخدمت باشم اما دیگه اینجا نمیتونم پیام بدم ازصاحب تاپیکم عذرمیخوام که اینجا نظر دادم.

---

ممنون که باحوصله جواب دادی عزیزم.توتاپیک خودم منتظرهستم

الهام جان مثل اینکه بایدازاین طریق اطلاعات پول پرداختی روبه اطلاع مدیران برسونی تاحسابت فعال بشه
فرم پرداخت حق عضویت تالار همدردی


دوستان اینجاتاپیک شخص دیگری هست خواهشاازفرستادن پست درباره مشکلتون خودداری کنید