چطو ر میتونم از این وضعیت راحت شم ؟

سلام دوستان
من قبل از هشت ماه پیش تغریبا اومدم اینجا و مشکلم رو گفتم و چون نیومدم سر بزنم و جواب بدم پستم حذف شد
میخوام این سری با جزعیات بیشتر بگم تا بهتر راهنماییم کنید :
حدود یک سال و نیمی نامزد بودیم خیلی دعوا و جر و بحث داشتیم ولی خب خیلی زود هم اشتی میکردیم
بیشتر مشکلاتمون به خاطر سردی شوهرم بود کم به کم سر میزد و اعتراض هم میکردم میگفت چقدر غر میزنی
یکی از بحث هایی که داشتیمو براتون مینویسم :
یه روز که دنبال یه حلی گشتیم برای این مشکلمون گفت تو باید منو درک کنی من وقتی از سرکار برمیگردم خسته ام نمیتونم از اون سر شهر بزنم بیام تو رو ببینم (قبل از ایام نوروز 94 بود) که من گفتم باشه اگر سختت میشه هر یک روز درمیون بیا هم دیگه رو ببینم که گفت باشه اونم فقط نیم ساعت نه بیشتر گفتم باشه
این توافقو کردیم وقتی تعطیلات نوروز شروع شد من گفتم خب حالا که دیگه سر کار نمیره پس با هم هستیم
که هیچ تغییری نکرد ، باز یه بحث شروع شد بهش گفتم الانم که سر کار نمیری باید هر یه روز درمیون ببینمت ! میگفت ببین داری میزنی زیر قولت چرا میزنی زیر قولت ! حرفی که زدی پاش وایسا !
هر روز نوروز رو یه جور بهم ضد حال زد یه روز میگفت حالا که تعطیلم دارم میرم کتابخونه درس بخونم برای نمیدونم چی میخوام شرکت کنم
یه روز میگفت میخوام برم خونمون رو لامپی چیزی بخواد اماده کنم برای چند ماه دیگه که میخوایم عروسی بگیریم اماده باشه دیگه وقت نمیکنم
و...


وضعیت الانم اینکه در خواست طلاق دادم ولی رضایت به طلاق نمیده به وکیلم گفته من زنمو دوست دارم هیچ کس هم نمیتونه مجبورم کنه طلاقش بدم
ازطرف وكيلم ازم خواست که بهش زنگ بزنم
من بدون اینکه بابام اینا بفهمن بهش اس ام اس دادم گفتم تمومش کنه این زندگی دیگه بدرد نمیخوره و... که در جواب فقط میگفت بیا سر زندگیت و السلام
ىوباره حرفمو باهاش ادامه دادم که گفت میخواستی قبول نکنی مگه من مسخرت بودم که قبول کردی و الان میگی تمومش کنیم!
كه چیزی نکشید دوباره بحثمون شد و دیگه پیامی بینمون نیست
از شما دوستان میخوام کمکم کنید چطور میتونم قانعش کنم به جدایی بخدا خودمم راضی نیستم و بدم میاد از طلاق بس که تو جامعه مون زیاد شده
ولی مجبورم اگرم بخوام بهش برگردم حرف بابامو و خانوادمو یعنی هیچ حساب کردم و بهشون پشت کردم بخاطر کسی که نمیدونم واقعا در اینده باهاش زندگی خوبی دارم یا نه !

سلام
شما نبايد طلاق بكيرين به نظرم اون اقا بايد شمارو هرجه سريعتر طلاق بده
جون زندكي كردن از نكاه شما هنوز هيجي نشده بابا مامانمن شده
اون جرا بايد باشما زندكي كنه و يه عمر شمارو اسوده خاطر كنه وقتي اينجوري فكر ميكنين
بخودتون بيان نصف زندكي شخصيت شماست تو رابطه هر وقت صد درصد وجودت رو كذاشتي زندكيت شيرين ميشه نه خودتو بكشي عقب انتظار فرج ازون داشته باشي

در تایید و ادامه پست بالا ...

یا کامل نتونستین اختلاف ما بینتون رو اینجا توضیح بدی
یا هنوز شناختی از خودتون، زندگی مشترک، باید ها و نباید های یک زندگی نرمال... ندارین
یا مشکل از خودتون هست شخصیت کاملا وابسته و مطیعی دارین .

با اطلاعات کمی که دادین :
1- شما قبل از جواب مثبت با شرایط شوهرتون آشنا نبودین ؟
2- شرط گذاشتن برای دیدار روزانه با توجه به شرایط موجود کاملا بچه گانه و انتظار داشتن از اجرای این مدل تعهدات و بالاتر از آن نشون میده که شما زندگی رو با 2*2=4 سبک سنگین میکنین.
3- اگه خانواده شما صرفا بخاطر این دلیل با طلاق شما موافق هستن باید بگم که ریشه مشلات شما خانوادتون و نحوه تربیت شما هست.


اگه میخایی به نتیجه موثری از طرف این سایت برسی به نظرم بطور مصداقی یکی از اختلاف های اساسی مابینتون رو از جنبه های مختلف تشریح کن و نحوه تفکر خودت و شوهرت و طرز برخورد اطرافیان و فیدبک های شما و شوهرتون رو باز کنید بچه ها بهتر میتونن راهنماییتون کنن...با اینکه بااااز مسئله بصورت یکطرفه بررسی میشه.

سلام دوست عزیزم
شما فقط بخاطر همین موضوعه که میگید همسرتون سرده؟
همین که هروز یا یروز درمیون پیشتون نمیان ؟
یا مشکلات دیگری هم دارید ؟
اگر همین مشکلتون شمارو برای طلاق راغب کرده که باید بگم شما کمال گرا هستید و با این طرز تفکر هیچوقت به کمال مطلق نمیرسید
یه مثالی میزنم واستون
شوهر خواهر من شدیدا عاشق خواهرم بود ولی در دوران عقد فقط یکبار اونم جمعه میرفت پیش خواهرم!
خواهرم اوایل نالون بود که حتما دوستم نداره انقدر صبر کردو تحقیق کرد
که فهمید اینا رسمشونه همسرش فکر میکرد بی احترامی به پدر عروسه اگه بیشتر بره
دلتنگ بود اما فکر میکرد عرفش همینه..
خواهر منم صبوری کرد تا ازدواج کردن!
میبینی ؟ اینا معنیش سردی نیست!
اگه کسی اونجوری که ما می خوایم دوستمون نداره این معنیش این نیست که سرده باهامون!
همسرت عاشقانه دوستت داره ولی مدل دوست داشتنش با تو فرق داره خواهش میکنم راجب مردها مقاله های این سایت رو بخون
و زندگیت رو بی خودی بهم نزن سر تفکر اشتباهه خودت

یه چیزی هم من بگم ، تو زندگیت کلا به پر و پای مرد جماعت نپیچ ، ببخشید ، به اصطلاح آویزون نباش.
من یه لحظه خودمو گذاشتم جای شوهرت ، یه حس خفگی بهم دست داد ، اینکه حس آزادی ازم گرفته شده ، آخه این چه قانوی هست که بین خودتون وضع کردین که یک روز در میون همدیگه رو ببینین.

Mohammad28
سلام . من اگر در خواست طلاق دادم مجبور بودم چون هنوز تو دوران عقدیم و هر کدوممون بعد از این میتونه بره دنبال زندگی خودش و یه زندگی خوبی داشته باشه عروسی کرده بودیم قضیه فرق می کرد

Saeed
درسته من اعتراف میکنم شخصیت وابسته ای دارم و خودم به تنهایی قادر به تصمیم گیری نیستم
ولی شوهرمم ایراد و اشکالاتی داره که برام قابل تحمل نیست مثلا حوصلش کمه
حوصله نمیکنه به مهمونی ای که خانواده دعوتش کردن بیاد هر دفعه یه عذر و بهونه میاره من ازش توقع نداشتم با من تو هر مهمونی ای بیاد ولی شما به من بگید توقع بیجاییه که من ازش بخوام با من بیاد بریم به دیدن خاله هام تو روز عید سید ها (خاله هام سیده هستن )
تو دوران نامزدیمون دو بار این عید به ما گذشت هر دو بارش هم خواسته ی منو رد کرد گفت حوصله ندارم سرم درد میکنه و بازم بهونه ..
من تا کی باید حسرت زندگی دیگران رو بخورم که شوهراشون همراهشون هستن و زندگی شادی دارن ! شوهرم همراه من نبود
من وقتی برای عیدی روز مادر رفتم خرید کادو فهمیدم که شوهر همراه داشتن چقدر مهمه
وقتی بهش گفتم با هم بریم بخریم گفت من کار دارم نمی تونم بیام (از بازار هم خوشش نمیاد )
گفت با خواهرش برم
با خواهرش رفتیم خریدیم چون دو تا گلدون بزرگ خریده بودم خوب شد خواهرش کنارم بود تا دم تاکسی کمکم کرد اورد بعد که تاکسی رسید دم در خونمون من روم نشد به راننده بگم تو کوچه پیادم کنه همون سر کوچمون پیاده شدم
به سختی اون دو تا گلدونو تونستم تا خونمون برسونم
واقعا توی این موقعیت نباید کنارم میبود ؟!

سمیراه
با حرفت موافقم عزیزم بودنش نیست در مورد خواهرت واقعا نمی دونم چی بگم من طاقتم کم بود یا اون واقعا منو نمی خواست ببینه
من و اون تو دوران نامزدیمون از هم دور بودیم بیشتر اوقات یعنی من تو یه کشور دیگه بودم اونم توی ایران بود
یه سری که دو ماه بود از هم دور بودیم بعد دو ماه دوری وقتی می خواستم بیام اولش که اصرار داشت من نیام بعدش هم که خبر بهش دادم من دارم میام مثلا پس فردا گفت ببین چهار شنبه ک داری میای من تا ساعت ۱۱ سرکارم و فرداش هم همین طور و وقتی هم میام خیلی خسهستم نمی تونم بیام ببینمت گفتم باشه اشکال نداره موند روز جمعه ( مادر بزرگم حال خیلی بدی داشت و تو بیمارستان بود ) به من زنگ زد گفت من دارم میام عیادت مادر بزرگت تو هم میای اونجا ؟
گفتم نه من دو روز پیش که دیدمش حالم بد شد تو اون حالت دیدمش نمی تونم بیام گفتم تو برو ببینش بعد بیا خونه ی ما که همو ببینیم گفت باشه ببینم چی میشه
رفت بیمارستان از اون ور هم رفت خونشون زنگ زدم گفتم چرا نیومدی گفت سرما خوردم سرم درد می کرد دیگه من نمی تونم این همه راه مادرمو برسونم خونه بعد بیام خونه ی شما (با مامانش رفته بودن بیمارستان )
فرداش هم که شنبه بود مادر بزرگم فوت کردن و به رحمت خدا رفتن
سر خاک همو دیدیم و چ دیدنی هم

مارال
بخاطر اختلافی که بینمون شده بود بعد این موردی که در بالا ذکر کردم خانواده خیلی نگران زندگیم شدن
میخواستن تموم کنم که من گفتم نه شاید از هم دور بودیم این اتفاق افتاده و بینمون سردی اومده
من دو سه ماه بدون مامانم اینا تو ایران موندم که بشناسمش بازم تغییری نکرد
ناراحتی و دعوا هامون چند برابر شد ولی به مامانم اینا چیزی نگفتم گفتم بزار زندگیم درست بشه
تا وقتی دوباره مامانم اینا اومدن و خودشون دیدن که همه ی حرفایی که بهشون زدم که خوب شده و.. الکی بوده دیگه جلوشون نمیتونستم نمایش بازی کنم
که گفتن این زندگی رو تمومش کنی از الان بهتره

یک مشکل اساسی در مورد شما دخالت بیجای خانواده هست . انگار با مفهوم شوهردادن دخترشون آشنا نیستن . نکته دوم سطحی نگری هست . من حقیقتاً مشکل خاصی ندیدم که بخاد حتی اسم طلاق بیاد وسط . . .

فرمودید : «از شما دوستان میخوام کمکم کنید چطور میتونم قانعش کنم به جدایی بخدا خودمم راضی نیستم و بدم میاد از طلاق بس که تو جامعه مون زیاد شده»

خوب اگر قرار باشه بقیه افراد جامعه مثل خانواده شما فکر کنن که آمار طلاق حداقل 2 برابر وضع موجود میشه . خود من در زمینه مسائلی که اشاره کردید از شوهر شما خیلی بدتر بودم و آدم های اطراف من هم خیلی بهتر از من نیستن . ولی ملت دارن زندگی شون رو می کنن و این مسائل که مطرح کردید در فاز مسائل خاله زنکی دسته بندی میشه و چیز بزرگی نیست و ربطی به طلاق نداره . . .

یک تناقض دیگه در همون جمله بالا اینه که فرمودید از طلاق بدتون میاد ولی از ما خواستید شما رو راهنمایی کنیم تا به طلاق برسید !!!

کلاً درک کردن شما برای من خیلی سخته. نمی تونم متوجه نوع اعتقادات و باورهای شما بشم . مگر زندگی خاله بازی هست که با مباحث خاله زنکی برید وکیل بگیرید . گوش مبارک تون هم که کلا دست خانواده هست . فقط میتونم بگم متاسفم که بین دخترهای این دوره زمونه ، اهمیت زندگی مشترک انقدر کم شده

راستی شما مهریه تون چقدره ؟ اون رو هم مطالبه کردید ؟ فکر کنم داستان مهریه هم در کیس شما یه نقش هایی داشته باشه!! هرچند دخالت خانوادتون بسیار منفی و غلط هست ولی برام جالبه بشنوم که دقیقاً منطق شون چیه که اصرار به طلاق گرفتن دخترشون دارن ؟؟ یعنی اون مشکل بحرانی و لاینحل از نظر اونا چی بوده؟؟

فرمودید : «من اگر در خواست طلاق دادم مجبور بودم چون هنوز تو دوران عقدیم و هر کدوممون بعد از این میتونه بره دنبال زندگی خودش و یه زندگی خوبی داشته باشه عروسی کرده بودیم قضیه فرق می کرد»

از جمله ی بالا خیلی متاسف شدم . اشتباهات در تفکر شما موج میزنه . دقیقاً چرا مجبور شدید دادخواست طلاق بدید ؟ درست متوجه نشدم ، یعنی چی که بعدش هرکی میره دنبال زندگی خودش؟؟ مگر دوست پسر گرفتید ؟؟ بله شرایط شما با بعد از عروسی فرق داره ولی همین که عقد کردید هم اتفاق بزرگی هست و شما اهمیت این رو درک نمی کنید . . .

آیا شما قبل از ازدواج ، روابط دوستی هم داشتید ؟؟ به نظرم میرسه که دارید مدل دوست پسر گرفتن رو رفتار می کنید . کلاً یک مقدار از باورهاتون بیشتر بگید . به نظرم یک جای کار لنگ میزنه . . .

نکته دوم در سطحی نگری جایی معلوم میشه که فکر می کنید دیگران خیلی خوشبخت هستن اون هم بخاطر بعضی مسائل ظاهری و رفت و آمدها . الان آمار رسمی طلاق 42 درصد در تهران هست و به نظر من بقیه هم که طلاق شون رو ثبت نکردن خیلی لیلی مجنون نیستن . اون افرادی که شما فکر می کنید خوشبخت هستن ، اگر از داخل زندگی شون مطلع می شدید می فهمیدید که اونجور که از ظواهر برمیاد هم نیستن و چه بسا شوهر شما بهتر باشه . سطحی نگری رو کنار بزارید . خوشبختی نمیاره!!

سلام . خیلی ممنونم که نظر دادین
ببینید من اگر هم نمی خواستم خانواده دخالت کنن بازم نمیشد نمیگم من تقصیر ندارم توجیهم نمیکنم کارمو
وقتی من تو ایران موندم با وجود اینکه مامانم هر روز زنگ می زد تو گوشم غر غر می کرد من بازم تحمل میکردم و کار خودمو میکردم
سعی کردم به شوهرم نزدیک بشم ولی نشد
روز ۴ فروردین سالگرد عقدمون بود بهش زنگ زدم گفتم بیا با هم یه جشن کوچیک بگیریم من کیک درست میکنم با هم باشیم که نیومد
واقعا از بعضی رفتاراش خسته شده بودم که هیمیگه حوصله ندارم و.. وقتی بابام اومد ازش خواستم باهاش حرف بزنه از خواهر شوهرم خواستم مادر شوهرم برادر شوهرم
همه چی هم خیلی زود اتفاق اوافتاد راستش من اصلا بفکر طلاق نبودم
یه روز عید غدیر بابام همه ی فامیلو دعوت کرد شوهرمم دعوت بود با خانواده که هیچ کدوم نیومدن بابام هم با حرفهایی که من بهش زده بودم گفت تموم شد دیگه
کار خدا بود این چیز بشه خودش بهونشو جور کرد
بعد هم قضیه ی طلاقو به شوهر خواهرش که معرفمون بود مطرح کرد
که خیلی زود شوهرم خودشو رسوند و از بابام معضرت خواهی کرد ولی هر چی گفت بابام قبول نکرد اصرار منم بی فایده بود
مهریمو هم بخشیدم تو یه جلسه ی دادگاهی که داشتیم حالا تغریبا بیست روز دیگه هم دوباره دادگاه داریم برای این که به درخواستم رسیدگی بشه
من واقعا سعی کردم کارمون اینجا نرسه
ولی دیگه کاری ازم برنمیاد

خوب حالا که دیگه کاری از شما بر نمیاد ، لزومی نداره ما با شما صحبت کنیم . به پدر مقتدر و بزرگوار شما هم دسترسی نیست که بگیم داداش این ره که می روی به ترکستان است . جالبه اشاره کردید که «کار خدا بود این چیز بشه خودش بهونشو جور کرد» خوب حالا که از خدا هم نظرخواهی کردید و خدا هم ok داده و اصلا خودش جور کرده ، دیگه ما برای چی خودمون رو سبک کنیم

اصلا کار شما درسته و پدرتون هم که مثل یک سوپرمن داره به بهترین شکل نقش آفرینی می کنه . خیلی خوشم اومد زد توی دهن شوهرتون و معذرت خواهیش رو با بزرگواری و تدبیر نپذیرفت . خیره ان شاء الله

شوهر شما در واقع با شما ازدواج نکرده! با پدرتون و عقاید اقتدار طلبانه ایشون وصلت کرده

من قلبا هنوز شوهرمو دوست دارم ولی وقتی به کاراش فکر میکنم دیگه رغبتی ندارم این زندگی رو حفظ کنم
همه ی این چیزایی که گفتم هیچ کدوم به تنهایی دلیل طلاق نیستن وقتی با هم جمع میشن میشن دلیل طلاق
فکر میکنید چی میشه که یه فرد تصمیم به جدایی میگیره !
من وقتی میبینم برای اینکه لحظه هاشو با من بگذرونه هیچ تلاشی نمیکنه ، برام وقت نمیزاره که یه موقع هایی هم به خواسته های من توجه کنه نمیگم همیشه( مثل همون مثال خرید رفتن که بالا گفتم ) من توقع ندارم تو هر خریدی باهام باشه خب طبیعت بعضی مردا اینه که از خرید رفتن خوششون نمیاد ولی گاهی لازمه
از همه اینا مهمتر اینکه من میخواستم با من راحت باشه مشکلشو بمن بگه محرم خودش بدونه نه این که بریزه تو خودش کم حرف بشه ، عصبی بشه ، انواع مریضی ها بیاد سراغش
من میخواستم با شوهرم مثل دو تا دوست باشیم ؛ تو همه چیز از همدیگه نظر و همراهی بخوایم
نشد واقعا ،، متاسفانه من هر چی بهش میخواستم نزدیکتر بشم انگار اون از من دور تر می شد
جزء اخلاقیاتش اینکه به شدت تو داره حتی مسائلشو به خانواده ي خودشم نميگه
من اون وقت چطور میتونستم و میتونن با این طور ادم کنار بیام
وقتی مسائلش فقط به خودش مربوطه پس چرا زن گرفت ! پس چرا خواست یه همراه کنارش باشه ؟
البته که من خودم خیلی اشتباهات داشتم به قول مارال اویزونش شدم هر روز چند بار یا بهش اس میدادم یا زنگ میزدم گله میکردم ازش یا قربون صدقش میرفتم
اشتباه این بود که گاهی گذاشتم دخالت های مامانم تو زندگیم راه پیدا کنه
وقتی پارسال روز زن شوهرم فقط یه شاخه گل برام خرید همه منتظر بودن ببینن روز زن برای من چیکار می کنه !
روز مرد شد مامانم پشت تلفن بهم میگفت حق نداری روز مرد یا چند روز بعدش که تولدشه چیزی براش بخری ! وقتی اون برای تو ارزش قایل نیست تو هم همین کارو باهاش کن
که من تنها کاری که توانستم بکنم اینکه گوشی رو تو اون لحظه قطع کنم ولی بعدش حرفاش هی اذیتم میکرد که یه روز بدون اینکه خودمم بخوام تو عصبانیت تو دعوایی که بینمون شده بود به زبون اوردم که من هدیه ی درست حسابی برات خریدم ولی تو چی کار کردی! که از دستم خیلی ناراحت شد
من می خوام یه زندگی دیگه شروع کنم که از اولش خودم افسار زندگیمو دست کسی ندم
وقتی من میتونم بعد از این یه ازدواج پخته تر داشته باشم و خودش هم همین جور چرا بسوزیمو و بسازیم ؟
خدا می دونه خودشم توی این زندگی اذیت شد دیگه نمی خوام این زندگی زجر اور رو با هم تجربه کنیم

هر چی شما بیشتر توضیح میدید من بیشتر می بینم که درک رفتار و افکار شما سخته . خوب شما که گفتی تصمیم پدرتون بوده و کاری از دست شما ساخته نیست . حالا دوباره ظاهرا تصمیم خودتون هست که طلاق بگیرید . شما بصورت سینوسی حرف هاتون عوض میشه . آخرش کی تصمیم گیرنده اصلی هست .

نکته دوم اینکه به هر حال شما تبدیل به یک مطلقه میشید و شانس پیدا کردن موردهای مناسب براتون مثل سابق نیست . بعد شاید توی اون زندگی دوم هم یک مشکلات جزئی پیش بیاد و شما یا پدرت تصمیم بگیری که اون زندگی هم تمام بشه و یک زندگی جدید شروع بشه که از اول درست باشه . این داستان تا کجا ادامه خواهد داشت من نمی دونم !

جالبه که قلبا هم شوهرتون رو دوست دارید ولی به این راحتی تصمیم گرفتید برای طلاق و خیلی هم غمگین به نظر نمی آیید . اون سوال من رو پاسخ ندادید . آیا شما قبل از ازدواج روابط دوستی رو هم تجربه کردید ؟ اگر بله با چه کم و کیفی ؟

شما عنوان تاپیکت هم نشون میده که فقط دنبال فرار هستی و توانایی حل مسئله نداری . شاید هم نازک نارنجی هستید و نازپرورده بار اومدید که با مسائل جزئی فرار می کنید

به هر حال به نظر من یکی ، آدم عجیبی هستید . شاید دیگران بتونن به این تاپیک کمکی بکنن . بنده نتونستم با صاحب تاپیک ارتباط برقرار کنم . باورها و افکار ایشون برای من قابل درک نبود . . .

هر چی شما بیشتر توضیح میدید من بیشتر می بینم که درک رفتار و افکار شما سخته . خوب شما که گفتی تصمیم پدرتون بوده و کاری از دست شما ساخته نیست . حالا دوباره ظاهرا تصمیم خودتون هست که طلاق بگیرید

ببینید من اوایل اصلا راضی به طلاق نبودم ولی وقتی دیدم اونی که بیشتر داره تلاش میکنه این زندگی رو نگه داره منم . این اونه که حاضر نیست غرورشو بزاره کنار یه بار دیگه هم با پدرم صحبت کنه
منم بی خیال شدم دیگه چیکار هم میتونم انجام بدم ! هر چی بگم میگن اون که از خداش بود موضوع طلاق پیش بیاد ببین حتی دیگه پیداش نشد پس تو رو نمیخواد برای کی خودتو کوچیک میکنی
____________________

. شما بصورت سینوسی حرف هاتون عوض میشه . آخرش کی تصمیم گیرنده اصلی هست .

نکته دوم اینکه به هر حال شما تبدیل به یک مطلقه میشید و شانس پیدا کردن موردهای مناسب براتون مثل سابق نیست . بعد شاید توی اون زندگی دوم هم یک مشکلات جزئی پیش بیاد و شما یا پدرت تصمیم بگیری که اون زندگی هم تمام بشه و یک زندگی جدید شروع بشه که از اول درست باشه . این داستان تا کجا ادامه خواهد داشت من نمی دونم !

نمی دونم شاید خواستم همه ی حرفایی که لازمه تو پست بگم شما فکر کردید از این موضوع به اون موضوع میپرم
در مورد نکته ی دومتون : نمی تونم بگم این موضوع برام سخت نیست و بهش فکر نکردم
اتفاقا هر روز تغریبا دقیقا به همینا فکر میکنم
خیلی ها بودن بعد جدایی رفتن ازدواج کردن و موفق بودن
خیلی ها هم بودن موفق نبودن
خیلی ها هم اصلا موفق به ازدواج دوباره نشدن
همه چیز دست خداست
از اینده کی خبر داره ؟
____________________

جالبه که قلبا هم شوهرتون رو دوست دارید ولی به این راحتی تصمیم گرفتید برای طلاق و خیلی هم غمگین به نظر نمی آیید . اون سوال من رو پاسخ ندادید . آیا شما قبل از ازدواج روابط دوستی رو هم تجربه کردید ؟ اگر بله با چه کم و کیفی ؟

بله هنوز دوسش دارم چون اگر از اول بدلم ننشسته بود به هیچ وجه جواب بله نمیگفتم
ولی من نمیتونستم این اخلاقا رو داره
همه چی دوست داشتن نیست برام ادم لجباز و مغرور که جز حرف خودش چیزی براش مهم نیست قابل تحمل نیست

خیر ازدواجمون سنتی بوده
___________________

شما عنوان تاپیکت هم نشون میده که فقط دنبال فرار هستی و توانایی حل مسئله نداری . شاید هم نازک نارنجی هستید و نازپرورده بار اومدید که با مسائل جزئی فرار می کنید

شاید بخوام از مشکلم فرار کنم ولی به هیچ وجه ادم ناز پرورده ای نیستم
شوهرم داد میزد سرم تمام تنم میلرزید ولی هیچی بهش نمیگفتم میگفتن بزار بگه بالاخره عامل عصبانیتش رفتار و حرف های منم هست
خیلی جاها حق رو بهش میدادم
شکر گذار زحمت هاش بودم ، اگر دختر ناز پرورده ای بودم این کار ها رو نمیکردم
___________
به هر حال به نظر من یکی ، آدم عجیبی هستید . شاید دیگران بتونن به این تاپیک کمکی بکنن . بنده نتونستم با صاحب تاپیک ارتباط برقرار کنم . باورها و افکار ایشون برای من قابل درک نبود . .

این روزها خودمم خودمو نمیتونم درک کنم چه برسه به شما ولی بازم نکته میدونید که میتونه کمکم کنه از گنگی و گیجی در بیام خوشحال میشم نظر بدید

سلام
تایپیکتون رو کامل نخوندم اما در مورد هدیه روز زن که گفتید شوهرتون فقط یه شاخه گل خرید براتون
شما چی میخاید واقعا؟!
پول و مادیات یا ابراز عشق ساده و بی الایش؟!
اگر اون گل رو صمیمانه و از روی عشق گرفته براتون چرا براتون اینهمه کوچیکه و بی ارزش؟!!!
بعد اینکه چرا به خونوادتون گفتید فقط یه گل گرفته که مادرتون همچین نسخه کینه توزانه ای براتون بپیچه و بگه تلافی کن؟!
دقیقا منم همین اتفاق پارسال روز زن برام پیش اومد و به همسرم قول دادم بعدا جبران کنم اما اونم مثل شما به مادرش گفت و ابرومو برد!!
یکم بجای دهن بینی و دادن اجازه دخالت به دشمنای دوست نما رسم و رسوم زندگی رو یاد بگیرید...!!
امیدوارم بتونید زندگیتون رو باز بسازید...

سلام
تایپیکتون رو کامل نخوندم اما در مورد هدیه روز زن که گفتید شوهرتون فقط یه شاخه گل خرید براتون
شما چی میخاید واقعا؟!
پول و مادیات یا ابراز عشق ساده و بی الایش؟!
اگر اون گل رو صمیمانه و از روی عشق گرفته براتون چرا براتون اینهمه کوچیکه و بی ارزش؟!!!
بعد اینکه چرا به خونوادتون گفتید فقط یه گل گرفته که مادرتون همچین نسخه کینه توزانه ای براتون بپیچه و بگه تلافی کن؟!
دقیقا منم همین اتفاق پارسال روز زن برام پیش اومد و به همسرم قول دادم بعدا جبران کنم اما اونم مثل شما به مادرش گفت و ابرومو برد!!
یکم بجای دهن بینی و دادن اجازه دخالت به دشمنای دوست نما رسم و رسوم زندگی رو یاد بگیرید...!!
امیدوارم بتونید زندگیتون رو باز بسازید...

بله درست میگید ولی چطور میذاشتم نفهمه ! شوهرم حتی روز مادر برای مامان خودمم گل خرید من محبتشو از یادم نمیبرم ولی خب منم دوست داشتم یه هدیه ی خوب برام بخره این خواسته ی هر دختریه
ولی بازم حق با شماست
مادیات انقدر ارزش نداره
چیزی که منو زجر میده اینه که حتی زبونن هم نگفت جبران میکنم یعنی حتی توقع هم کنم میشم بده
من پارسال عید نوروز هر چی بهم عیدی دادن پولاش جمع شدن یه مقداری شد بهش گفتم بریم یه گردنبند بگیرم به اسم خودت باشه خیلی دوست داشتم . گفت باشه صبر کن نخر فعلا دست نگهدار گفتم باشه ولی هنوز داره میخره برام ! یادش رفت ... ایناست که ادمو اذیت می کنه چرا انقدر این چیزا نباید براش مهم باشه
یعنی چی من تا الان نمی فهمم برای چی باید دست نگه می داشتم انقدر اون پول موند که دم دستم خرج شد

منم با دوستان کاملا موافقم شما اگر مرد راهی و میخوای بسازی و خوب زندگی کنی همین زندگی رو درست کن وگرنه هرجا بری و با هرکی باشی همینی

اگرچه من به شما به شدت حق میدم و درکتون میکنم و میفهمم که اونقدری که دلتون خواسته از همسرتون توجه دریافت نکردین و ایشون خیلی جاها بی تفاوت بوده ولی اینا دلیل طلاقه؟؟؟

عزیزم شما و همسرت فقط از لحاظ اخلاقی کمی باهم تفاوت دارید که به مرور زمان میتونید این تفاوتهارو کم کنید و بهم نزدیک بشید با بیان کردن توقعاتتون و خواسته هاتون

انتظارم نداشته باشید یه شبه ایشون تغییرکنن

اکثر مردا همین طورین و همه ی خانومها هم تا حدی ازین قضایا گله دارن

فکرکردی همه مردای دیگه مدام دنبال زنشونن عزیزم؟؟؟

باورت میشه که من ارزو به دلم مونده وقتی میرم دکتر همسرم پیشم باشه یا میرم خرید یا هرجایه دیگه

من هفته ی قبل به دلیل فشار وحشتناکی که وقت ورزش بهم اومد مجبور شدم برم بیمارستان و چند ساعتی سی سی یو بستری بودم در حدی که متخصص قلب به همسرم گفت خدا رحم کرده میتونست با ضربان قلب 230 دچار ایست قلبی بشه با این وجود وقتی همسرم از مطب اومد پیشم یه چند ساعتی بود بعد بهم گفت کاش بگی یکی از دوستات بیاد پیشت اخه من ساعت چهار باید مطب باشم!!!!!!(ما تو شهری که زندگی میکنیم غریبیم وکسی رو نداریم)

شاید اگر من جای همسرم بودم اگر همسرمم خودش میگفت برو نمیرفتم و خودمو میکشتم که همسرم سی سی یوه و واویلا و فلانو بهمان
اما من ناراحت نشدم و درکش کردم البته دروغه بگم ناراحت نشدم اما درکش کردم سعی کردم شرایطشو بفهمم و نذارم پای اینکه دوسم نداره و برام ارزش قایل نیست چون میدونم چقدر دوسم داره

خونه که خریده بودیم دنبال همه ی خریدها من تنهایی میرفتم باورتون شاید نشه حتی جاهایی میرفتم که زنها معمولا نمیرن و چیزهایی بلند میکردم که خود همسرم نمیتونست نیم متر بلندش کنه!!!! اما هرچند سخت فقط سعی کردم شرایطشو بفهمم و درک کنم زندگی مشترک یعنی گذشت یعنی درک متقابل یعنی عشق و فداکاری

وگرنه همه دوس دارن مثل ملکه زندگی کنن همسرشون مدام تحویلشون بگیره بهترین کادوهارو بخره هر روز ببرتشون خرید و مسافرت و خوش گذرونی و .....

اما توی بطن زندگی متوجه میشی که نمیشه متوجه میشی زندگی سفیدبرفی و .....نیست

متوجه میشی که مردها مثل زنها نیستن و همونطور زنها مثل مردها نیستن اگر میخوای خوشبخت بشی باید تفاوتهارو بشناسی درک کنی و تا حدی سعی در نزدیک شدن و کمتر کردن تفاوتها بکنی

بری شرح زندگی منو بخونی میبینی وقتی باهم ازدواج کردیم تنها خرجی که همسرم کرد یه سرویس طلا بود و والسلام حالا شاید فکر کنی حتما کم و کسری داشتم مشکلی داشتم یا همسرم خیلی انچنانی بوده که من همه ی اینها رو بخاطرش قبول کردم اما باور کن هیچکدوم اینها نبوده و نیست

من فقط نگاهم به زندگی مشترک مثل بقیه دخترا نبود من موقعیتهای بسیار ایده الی از نظر بقیه داشتمو ردشون کردم و از همه چیز چشم پوشی کردم برا همسرم چون همسرم چیزی داشت که بقیه نداشتن با همه ی شرایط مالی و خونوادگی ایده الشون

همینکه همسرتون براتون گل خریده خیلی خوبه اگر توقع دیگه ای هم دارید میتونید بهشون بگید
بگید که وقتی ازت کادو میگیرم احساس میکنم دوسم داری به فکرم بودی که برام وقت گذاشتی و کلی فکر کردی و خرید کردی
مطمین باش بعد از یکی دوبار اصلاح میشد

من همیشه وقتی برا همسرم کادو میگرفتم بهترین چیزهارو میخریدم ارزونترین کادویی که براش میگرفتم یه میلیون پولش بود در حالی که همسرم میخرید اما نه مثل من فکر شده و درست حسابی

اینقدر تکرارش کردمو با عشق هربار براش کادوی بهتر گرفتم تا اونم سر ذوق اومد و تغییر کرد الان از سه ماه قبلش به فکره اینه که چی برام بخره

مردها از خیلی جهات مثل بچه هاهستن خیلی خوب فرم میگیرن تغییر میکنن و با زنشون راه میان فقط کافیه قلبشون پر بشه کافیه زن راهشو بلد باشه زنها نباید زود نا امید بشن اگر دنبال عشق رویایی هستین اگر دلتون میخواد همسرتون خیلی دوستون داشته باشه باید خیلی تلاش کنید هیچ چیز ارزشمندی به راحتی به دست نمیاد اینو یادتون باشه

در اخر اگر دلیلتون برا طلاق همین چیزهاییه که گفتین من بهتون اطمینان میدم هشتاد درصد مردها این خصلتهارو دارن پس احتمال اینکه بعدی و بعدی و بعدی هم همین مشکلاتو داشته باشه خیلی زیاده

ما وقتی یه دندون خراب میشه اول میگیم باید پر بشه اگر دردش ساکت نشد عصب کشی میکنیم مراحل بعدی روکش میشه گاهی جراحی میخواد گاهی مدتی باید باهاش سر کرد و تحمل کرد گاهی بازهم مجبور میشیم عصب کشی مجددش کنیم و در نهایت وقتی همه ی راههارو رفتیم و جواب نگرفتیم تازه میگیم خوب بهتره دندون کشیده بشه و جاش ایمپلنت بشه از همون اول نمیریم سراغ کشیدن چون برای دندون ارزش قایلیم

من یه سوالی ازتون دارم وقتی یه دندون اینقدر ارزشمند میشه که اینهمه تلاش و هزینه برا حفظش میشه به نظرتون یه زندگی ارزش تلاش و صرف وقت و هزینه رو نداره؟؟
از اول باید راه اخرو رفت؟؟؟؟؟

سلام سحر خانم
خیلی لطف کردید اومدید تو پستم نظر دادید

ببینید من اگر بخوام هم این زندگی رو درست کنم هم نمیتونم
من بازم به حرفای شما فکر و اتفاقا امروز به شوهرم نامه دادم که بیاد حرف بزنیم
دقیقا متن رو براتون میزارم ببینید اگر من در اشتباهم اشتباهم بهم بگید
گفتم من اگر الان بهشون بگم بخوام با تو زندگی کنم دیگه هیچ حمایتی از خانواده ندارم
اینا مهم نیست
چیزی که مهمه بعدشه
مهم تو و من هستیم که میتونیم دوباره زندگیمو رو بسازیم یا نه
همه ی اینا تردید منه
که باعث شد تصمیم به جدایی بگیرم
تو نظرت چیه تو هم این طور فکر میکنی ؟
گفت من نظرمو قبلا گفتم
گفتم خب بگو بازم
گفت یه حرفو که صد بار نمیزنن
گفتم منم اگر بخوام لجبازی کنم خوب بلدم
ولی بهت احترام میذارم
نمی خوام غرورت بشکنه
دقیقا همین رو گفتم که اینو که گفتم سریع برگشت گفت
اولا هیچ وقت منو تهدید نکن ، ثانیا احترامی در کار نبوده ، ثالثا غرور من نه دست تو هست و نه دست بزرگتر از تو
رابعا از این به بعد محترمانه صحبت کن
بماند چقدر بعد از این بحثمون شد فقط سعی کردم خلاصشو باهاتون در میون بزارم
کجای حرف من بد بوده
وقتی ازش محترمانه توضیح میخوام و منو پس میزنه من دیگه از چه دری وارد بشم ؟؟؟
من به خودشم گفتم تو باز داری زود برداشت بد میکنی
منظورم از غرورت بشکنه
غرور مردونت بود نه چیز دیگه ای
وقتی زن زبون درازی میکنه یا لجبازی در واقع داره غرور مردشو نا دیده میگیره
که گفت رفتارتو توجیح نکن
گفتم دقیقا منظورم همین بود توجیه نمیکنم

باز حرکت بدی نبوده و با این اوضاع طبیعی هست که مقداری اصطکاک پیش بیاد و به تدریج مسائل تلطیف میشه . . .

به نظر من بدترین قسمت همون بحث کردن زیادی هست . بهتره صبورانه تر وارد دیالوگ بشید و نرم نرم جلو برید . بخصوص موقعی که صحبت میکنید مقداری ریتم صحبت رو کند کنید تا هر دو طرف آرام بگیرن و از جلد تدافعی خارج بشن . در اینصورت پاسخ ها منطقی تر میشه

با وجود انتقادات پی در پی که از شما داشتم ، شما واکنش های خوبی داشتی . الان هم حرکت خوبی انجام دادی و اون صحبت دوباره با شوهرتون بوده که البته تنش و اصطکاک در این شرایط طبیعی بوده . مهم ادامه راه و اون نکاتی بود که در بالا گفتم

شما اگر بخواهید جدا هم بشید ، بهتره آرام تر و محترامانه تر جدا بشید . به شخصیت خودتون فکر کنید و به اینکه در کل کل کردن همه بازنده میشن . یعنی هم در لحظه طرفین سبک میشن هم اثرات مخربی روی رابطه میزاره .

اما مهمترین مشکل همچنان در باورها و افکار شماست ، فرمودید : «

ببینید من اگر بخوام هم این زندگی رو درست کنم هم نمیتونم

» این حرف حتماً غلط هست و توانایی یک انسان حد و مرز نداره . چه برسه به اینکه نتونه رابطه با همسرش رو ok کنه . باز فرمودید : «

گفتم من اگر الان بهشون بگم بخوام با تو زندگی کنم دیگه هیچ حمایتی از خانواده ندارم

» این حرف هم کودکانه هست . پدر و مادر به تدریج وقتی ببینن شما میخای دوباره زندگی کنی اول موضع میگیرن بعد کم کم نرم میشن . درضمن به احتمال 99.99 درصد در هر شرایطی شما

حمایت خانوداده رو از دست نمیدی . حالا ممکنه در کوتاه مدت مقداری اختلاف نظر و اخم و تخم پیش بیاد ولی در بلند مدت چیز زیادی عوض نمیشه . . .

جالبه که بعد از دو جمله بالا فرمودی «اینا مهم نیست ،چیزی که مهمه بعدشه» اتفاقا بعدش چیز خاصی نبود و طبیعی بود و اصلا ملاک نیست . ولی نگرش شما که در جملات بالا بود خیلی مهم هست که هنوز متوجه نشدید . به هر حال واکنش منطقی شما در مواجهه با انتقادات پی در پی بنده و دیگران ، قابل تقدیر هست ، امیدوارم در تعامل با شوهر گرامی هم واکنش های منطقی از شما بیشتر ببینیم . . .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط aftab6

سمیراه
با حرفت موافقم عزیزم بودنش نیست در مورد خواهرت واقعا نمی دونم چی بگم من طاقتم کم بود یا اون واقعا منو نمی خواست ببینه
من و اون تو دوران نامزدیمون از هم دور بودیم بیشتر اوقات یعنی من تو یه کشور دیگه بودم اونم توی ایران بود
یه سری که دو ماه بود از هم دور بودیم بعد دو ماه دوری وقتی می خواستم بیام اولش که اصرار داشت من نیام بعدش هم که خبر بهش دادم من دارم میام مثلا پس فردا گفت ببین چهار شنبه ک داری میای من تا ساعت ۱۱ سرکارم و فرداش هم همین طور و وقتی هم میام خیلی خسهستم نمی تونم بیام ببینمت گفتم باشه اشکال نداره موند روز جمعه ( مادر بزرگم حال خیلی بدی داشت و تو بیمارستان بود ) به من زنگ زد گفت من دارم میام عیادت مادر بزرگت تو هم میای اونجا ؟
گفتم نه من دو روز پیش که دیدمش حالم بد شد تو اون حالت دیدمش نمی تونم بیام گفتم تو برو ببینش بعد بیا خونه ی ما که همو ببینیم گفت باشه ببینم چی میشه
رفت بیمارستان از اون ور هم رفت خونشون زنگ زدم گفتم چرا نیومدی گفت سرما خوردم سرم درد می کرد دیگه من نمی تونم این همه راه مادرمو برسونم خونه بعد بیام خونه ی شما (با مامانش رفته بودن بیمارستان )
فرداش هم که شنبه بود مادر بزرگم فوت کردن و به رحمت خدا رفتن
سر خاک همو دیدیم و چ دیدنی هم

مارال
بخاطر اختلافی که بینمون شده بود بعد این موردی که در بالا ذکر کردم خانواده خیلی نگران زندگیم شدن
میخواستن تموم کنم که من گفتم نه شاید از هم دور بودیم این اتفاق افتاده و بینمون سردی اومده
من دو سه ماه بدون مامانم اینا تو ایران موندم که بشناسمش بازم تغییری نکرد
ناراحتی و دعوا هامون چند برابر شد ولی به مامانم اینا چیزی نگفتم گفتم بزار زندگیم درست بشه
تا وقتی دوباره مامانم اینا اومدن و خودشون دیدن که همه ی حرفایی که بهشون زدم که خوب شده و.. الکی بوده دیگه جلوشون نمیتونستم نمایش بازی کنم
که گفتن این زندگی رو تمومش کنی از الان بهتره

---

عزیزم من درکت میکنم
واقعا درکت میکنم آدم ازدواج میکنه که همراه داشته باشه نه اینکه هی قدم برداره دنبال طرفشو
اون اندازه همون قدمها ازش دوربشه
واقعا میفهمم
یروزایی بود منم مثل تو بودم هی میرفتم دنبال همسرمو توقع داشتم اونم بیاد
اما کار بشدت اشتباهیه
مردا اصلا دوست ندارن بهشون بگی
بیا ببینمت
بیا پیشم
این ساعت بیا چرا دیروز نیومدی؟
چرا کم میای؟
چرا سردی؟
چرا دوستم نداری؟
و فلان...
حق داریا من نمیگم حق نداری اما اصلا نوع ارتباطتت درست نیست
تو رابطتتون باید ظرافت داشته باشه چرب زبونی داشته باشی
هرچه به زور بخوای همسرت به خودت نزدیک کنی دورتر میشه
بنظرم رفتارت رو عوض کن مثلا نگو بریم به خالم سر بزنیم بگو خیلی خوبه عید که شد خالمو میدیدم
اگر گفت خب باهم میریم که کلی تشکر کن اگر گفت مثلا سرم درد میکنه خودت برو قربون صدقش برو
بگو فدای سرت بشم که درد میکنه منم نمیرم هروقت که حالت خوب بود بریم اصلا هروقت اقامون بگه...
میبینی؟ اینجوری تو احساست رو میگی و همسرت تصمیم میگیره چکار کنه
نه اینکه خودت تصمیم بگیری و زورش کنی انجام بده
خواسته همون خواستس نوع گویش فرق داره
ازین به بعد اینجوری خواستت رو بیان کن مثلا بگو چقدر دلم می خواد برم خرید ( تو مورد خرید کردن زیاد اجبارش نکن چون خیلی هاشون دوست ندارن اینکارو)اگر گفت نه کلی فداش شو بگو هرچی اقامون بگه
مطمن باش کم کم راغب میشه واسه همراهی باهات
و دیگه ام نگو بیا پیشم و حرفهای اینچنینی فقط گاهی دلتنگیتو بیان کن
تو همین سایت سیاستهای زنانه رو سرچ کن
خیلی برات لازمه عزیزم
ازت خواهش میکنم زندگیت رو بهم نزن
حتی اگر بهمم بزنی با این تفکر با مرد دیگه ای هم خوشبخت نمیشی چون رفتارت اشتباهه

سلام خدمت شما اقا بهزاد
ممنونم که نظر دادید
چیزی که مهمه من خودم فکر میکنم اون رابطه ی کلامی وصبریه که هیچ کدوممون ندارم
من خودم فوق العاده ادم بی سیاستیم و وقتی فکر میکنم کم کم به ایندم نا امید میشم و میترسم ازش
نمیدونم باید از کجا شروع کنم میخوام یاد بگیرم درست و با منطق صحبت کنم و عادت کم صبری و بی حوصلگی تو بحث کردن رو کم کم ترک کنم و یه زندگی نرمالی داشته باشم
بنظر شما از کجا باید شروع کنم ؟
به شوهرم که دیگه روم نمیشه پیام بدم چون همون دیشب بحثمون دوباره شد که اینترنتتشو خاموش کرد کلا و منم کاری نمیتونم کنم الان هر کاری کنم حس میکنم دوباره اویزونشم

عزیزم اگر می خوای سیاستهای زنانه رو یاد بگیری این تایپیکهارو بخون

http://www.hamdardi.net/thread-38767.html

http://www.hamdardi.net/thread-23387.html

http://www.hamdardi.net/thread-32266.html

http://www.hamdardi.net/thread-27596.html

بنظر من به علاوه اینها مقاله های سایت رو هم بخون دررابطه با شناخت مردها و رفتار جراتمندانه
و...
یادت باشه هرچی بیشتر بخونی قدرتمند تر میشه
پس نگو صبور نیستم و بی سیاست بگو می تونم یادشون بگیرم

خوشبخت باشی عزیزم

سلام سميرا جون
ممنونم كه دوباره اومدي پستم سر زدی
من الان هنوز لینکهایی که دادی نخوندم چون الان حال خوشی ندارم ولی چشم وقتی حالم بهتر شد حتما همه رو میخونم
مشکل اینه که نمیتونم اینا رو بخونم به نتیجه میرسیم یا نه تو این شرایط
وقتی حاضر نیست الان حرفای منو حتی فقط گوش بده در موردش مختصری حرف بزنه من چه کاری ازم بر میاد
حرف هیچ کسم قبول نداره جز خودش
تصمیم گرفتم واگذار کنم به روز دادگاه دیگه
اونجا مشاوره میزارم ببینن ما میتونیم زندگی خوبی داشته باشیم یا نه
اگر هر اشتباهی از من بود در اون صورت من حاضرم برگردم به زندگیم با همه ی سختی هاش

علما و فضلا یه سوال مربوط به این تاپیک دارم اگه الان صاحب تاپیک که به اصرار باباش درخواست طلاق داده روز دادگاه نره دادگاه، بهترنیست؟ از لحاظ حقوقی چه عواقبی داره؟

خوب ظاهرا شما درای کم کم بهتر و بهتر میشی . دوستان توصیه های خوبی کردن ، ضمن بررسی مطالب دوستان به نظر من شما از همه جهت آدم خوبی هستی فقط یکمقدار راه رو گم کردید . اون هم حل میشه و طوری نیست . این جمله خوب بود : «

اگر هر اشتباهی از من بود در اون صورت من حاضرم برگردم به زندگیم با همه ی سختی هاش

»

دخالت خانواده رو به شدت محدود کنید و هر وقت چیزی پرسیدن حتی شده برای ظاهرسازی فقط خبر خوب در مورد رابطه خودتون و همسرتون بدید . کم کم نرم میشن و اصلا خودشون پیشنهاد بازگشت میدن . . .

موضوع ساده تر از اونی هست که شما فکر می کنی . حل میشه و شوهرتون هم فقط دوست داره که آبرومندانه موضوع حل بشه و به غرورش توهین نشه . با این رویکرد و مقداری صبر حل میشه . شما که هنوز طلاق نگرفتی و حالا حالا ها باهم کار دارید . به نظر من یکی دو روز بعد پیام بدید و بگید که از بحثی که پیش اومد شخصا راضی نیستید و تمایل دارید مکالمات آرام تر و منطقی تر بشه . همین ! قضیه آسونه !

اگر دادخواست رو خود صاحب تاپیک داده بهتره روز دادگاه نره . از نظر قضایی پرونده مختومه میشه . یعنی شتر دیدی ندیدی ! پیام خوبی هم برای شوهرش داره . ولی اینکه بزاره برخی حرف ها رو در دادگاه با شوهرش بزنه اصلا روش خوبی نیست . اصلا بهتره کلاهش هم توی دادگاه افتاد نره که برداره . بالاخره دادگاه جای دعوا و بحران هست نه جای توزیع شادی و خوشبختی

قطعا اوایل ازین بحث ها وجود داره شما بهتره کمتر ایشونو تحریک کنید حتی اگر صد در صد حق با شما بود
توی حرف زدنتون بیشتر دقت به خرج بدین
مثلاوقتی میگید من نمیخوام غرورتو بشکنم ایشون دقیقا ازین پیام شما این برداشتو میکنه شما میخواید بگید من اگر دلم بخواد میتونم غرورتو بشکنم اما این کارو نمیکنم و دارم بهت لطف میکنم خوب وقتی اینجوری فکر کنه معلومه همون جوابم بهتون میده

تو حرف زدنتون سیاست داشته باشید قرار نیست هرچی میدونید درسته برید دقیق همینو بگید

من یه بار به یکی از دوستام گفتم از وابستگی به شوهرت کم کن و سعی کن کمی مستقل بشی رفته بود دقیقا همینو به شوهرش گفته بود که من میخوام مستقل بشم و دیگه به تووابسته نباشم خوب معلومه زدن این حرف به هر مردی نگرانی به دنبال داره و فکر میکنه قراره چه اتفاقاتی بیفته

یه کم سیاست داشته باشید با زبون میتونید خیلی چیزهارو تغییر بدین یادتون باشه زبون نرم میتونه مار رو از لونش در بیاره

بخدا قلدر ترین مردها در برابر زبون نرم و با محبت زن مثل موم نرم میشن
تو بحثها سعی نکنید متهمش کنید یا مقصرش کنید سعی نکنید معلم فلسفه و اخلاق بشید و درس زندگی بدین

هرچیزی که ناراحتتون کرده از موضع پایین و با مظلومیت بیانش کنید حس حمایتگریشو تحریک کنید حتی خواسته هایی که از نظر ایشون منطقی نیست و هیچ رقمه نمیتونه بپذیره رو مثل بچه ها ازش بخواید یه جوری که نتونه نه بگه

خوب معلومه اگه الان من به همسرم بگم باید روزی دوبار به من زنگ بزنی اونم برمیگرده میگه نمیتونم چون وقت ندارم و خواسته ات منطقی نیست
ولی وقتی مثل بچه ها و با حالت مظلومی میگی خوب اخه من دلم بلات تنگ میشه روزم شب نمیشه اگه نبینمت یا صداتو نشنوم وقتی میگی دلم از ظهر تالاب تولوب میکنه و چشم به ساعته که کی میای و من ببیبینمت اونوقت ببینم میتونه بهت نه بگه با سر میاد به جای اینکه با پا بیاد

با مردها مثل یه زن عاقل و فهمیده که همه چیزومیدونه رفتار نکنید بعضی وقتها مثل بچه ها بشید چه اشکال داره اگه کمی زن تر باشید ؟؟؟؟؟

همین دیشب بود که یه نامه براش فرستادم و گفتم بخاطر حرفهایی که بی موقع و بی ربط شروع کردم به گفتنشون عذر میخوام ازت
تا حالا که جوابی نداده
فکر نمیکنم جوابم بده چون می دونم درباره چی فکر میکنه ، اون الان فکر میکنم من میخوام رنگش کنم یا دوباره با قلبش بازی کنم که این کارا رو میکنم
حق هم داره حرفامو باور نکنه
بار اولم نیست میگم بیا از اول شروع کنیم و هر بار یه قولی بهش دادم که پاش نبودم
نمی دونم شاید این بارم موفق نشم که بتونم زندگیمون رو نگه دارم
تصمیم سختیه من الان به خانوادم بگم دیگه تموم شد من میخوام برگردم به همون زندگیم ولی در مقابل هیچ واکنش مثبتی از طرف شوهرم نبینم
واقعا بد دو راهیه

سحر جان دقیقا به اشتباهات اشاره کردی و حرفات به موقع بود باعث شدی بفهمم ایراد کارم از کجاست من همیشه وقتی سعی میکنم منطقیو اروم پیش برم ننمی دونم چطور میشه دوباره همه چی رو خراب میکنم ،، اصلا نمی تونم با مردا ارتباط خوبی بگیرم
هر موقع اومدم باهاش حرف بزنم زود عصبی شده و بهش برخورده
وقتی ازش دلخوری هامو میگم میگه چقدر تو مغروری !
حالا من یه سوال دارم
بفرض اینکه من زن بی سیاستی هستم اونم باید بی احساس باشه ؟
ما اخر ماه رمضون پارسال بینمون بهم خورد و جدایی بینمون اوفتاد
علتشم اینکه اخراش دیگه خیلی خیلی سرد بود
شاید باورتون نشه ولی کل ماه رمضون فقط یه افطار خونمون اومد اونم به اسرار زیاد مامانم
من هر روز ازش میخواستن تو رو خدا فقط یه افطارمو دوست دارم بیای با هم باشیم من افطار درست کنم ببریم با هم بیرون بخوریم قبول نکرد گفت من بعد افطار معمولا بی حال میشم بعد افطار فوری دراز میکشم و استراحت میکنم
گاهی قبل یک ساعت قبل افطار میومد یه نیم ساعت میرفتیم تو یه پارکی چیزی میشستیم و برمیگشت
ایا این خواسته ی من خود خواهانه بود ؟؟
نمیتونست فقط بخاطر دل من گاهی از خودش بگذره و با من باشه ؟
قبل از اونم روزای مهم زندگیمونو بخاطر بی حوصلگی و بی حال بودنش الکی حروم کرد
روز تولدش ، روز سالگرد عقدمون که من برای هر جفتشون شور و ذوق داشتم
احساسمو نادیده گرفت
روز سالگرد عقدمون گفتم ایام عید نوروز بود گفتم بیا یه کیکی درست کنم دوتایی با هم خوش بگذرونیم گفت حوصله ندارم
روز تولدش اومد دنبالم رفتیم خونه ی مامانش از همون موقع که اومد دنبالم بی حوصله و عصبی بود و اخرش هم وسط تولدش که همه داشتیم باهاش عکس میگرفتیم من دیدم بی حوصلس گفتم چرا ناراحتی چی شده ؟
عصبانی شد و سرم داد گفت من گفتم امروز حوصله ندارم و از خونشون زد بیرون و تا چند ساعت خونشون بودم نیومد تا خودم تاکسی گرفتم اومدم خونمون
بد ترین روز زندگیم بود . کلی براش برنامه چیده بودم خودمو اماده کرده بودم سوپرایزش کردم که بدونه بفکرشم
وقتی همه ی اینا رو بعنوان دلخوری بگم و بگه تو مغروری که همچین توقعاتی رو از من داری ، من دیگه چی بگم ؟ چه رفتاری کنم ؟ تا کی درکش کنم ؟ تا چند سال دیگه نمیخواد بفهمه اینا توقع نیستن اینا خواسته هامن که داره خوردشون میکنه ؟

هیچ کس مثل من نمیتونه شمارو درک کنه چون اوایل زندگیمون همسر منم خیلی ازین اخلاقهارو داشت
باورت میشه برا ماه عسل رفتیم دبی اونجا به من میگفت خوب یه روز تو هتل بمونیم استراحت کنیم من حوصله ندارم بریم بیرون؟؟؟!!!!
فکرکن همه میرن ماه عسل دلشون میخواد کلی خوش بگذرونن شوهر من به من میگفت چقدر بریم بیرون بمونیم هتل من حوصله ندارم

ببین متاسفانه بعضی از مردها تا سالها بعد از ازدواج هم این اخلاقشونو دارن و به مرور ممکنه کمتر بشه هرچقدر شما درست تر رفتار کنی و منطقی تر برخورد کنی احتمال تغییر ایشونم بیشتره

اینم فراموش نکنید که شما در هر صورت ایشونو با همین اخلاقشون و با همین تفاوتهاشون باید بپذیرید و کمی توقعاتتونو از ایشون بیارید پایین
توقعات شما کاملا به حق هست در اصل همه ی دخترها از همسرشون چنین توقعاتی دارن اما باید بپذیرید که مدل همسرتون با بقیه متفاوته و سعی کنید تا حد زیادی خودتونو باهاش وفق بدین به محض اینکه این تفاوتهارو به عنوان جزیی از شخصیتو اخلاق ایشون پذیرفتید نصف مشکلتون با ایشون حل میشه

به مرور هم با عشق و تلاش و محبتتون میتونید ایشونو تغییر بدین و به ایده ال تون نزدیک کنید

هیچ وقت مردها رو نبرید تو فاز منطق چون قطعا کسی که شکست میخوره زنها هستن با مردها از موضع پایین برخورد کنید خیلی خیلی جواب میده منظورم این نیست که غرور نداشته باشید نه منظورم اینه که نذارید احساس کنه با همکارش یا رفیقش داره زندگی میکنه بذارید مرد بودن خودش و زن بودن شمارو تو زندگیش ببینه

وقتی سر یه بچه سرتق دادو بیداد کنی اونم بیشتر جیغ میزنه کاری میکنه شما مجبور بشی کوتاه بیای اما اگر با همون بچه مثل بچه ها و با زبون خوش رفتار کنی و ازش خواهش کنی کاری رو انجام بده حس مسوولیت و احساس بزرگ بودن باعث میشه دست از لجبازی برداره و به حرف شما گوش بده پس همونطور که قبلا هم گفتم مردها رو وارد فاز منطقی نکنید به هیچ وجه

راستی چی میشه وقتی میگه حوصله ندارم و خستم درکشون کنید؟؟ به جای اینکه یه دنیا ازش دلگیر بشید که منو دوس نداره و سرده و فلانو بهمان
من نمیدونم شغل همسر شما چیه اما باور کنید بعضی وقتها همسر من وقتی خونه میاد رنگ به رو نداره از خستگی زیاد خیلی نامردیه تو اون شرایط من ازش توقعات دیگه ای داشته باشم مگر شما نمیخواید که هردوتون بهتون خوش بگذره وقتی ایشون حوصله ندارن چه اصراریه برا سورپرایز کردن و مراسم گرفتن؟؟؟

راستی یه سوال خصوصی میپرسم اگر مشکلی ندیدین جواب بدین
ایشون از لحاظ جنسی هم سرد و بی میل هستن؟؟؟؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sahar67

هیچ کس مثل من نمیتونه شمارو درک کنه چون اوایل زندگیمون همسر منم خیلی ازین اخلاقهارو داشت
باورت میشه برا ماه عسل رفتیم دبی اونجا به من میگفت خوب یه روز تو هتل بمونیم استراحت کنیم من حوصله ندارم بریم بیرون؟؟؟!!!!
فکرکن همه میرن ماه عسل دلشون میخواد کلی خوش بگذرونن شوهر من به من میگفت چقدر بریم بیرون بمونیم هتل من حوصله ندارم

ببین متاسفانه بعضی از مردها تا سالها بعد از ازدواج هم این اخلاقشونو دارن و به مرور ممکنه کمتر بشه هرچقدر شما درست تر رفتار کنی و منطقی تر برخورد کنی احتمال تغییر ایشونم بیشتره

اینم فراموش نکنید که شما در هر صورت ایشونو با همین اخلاقشون و با همین تفاوتهاشون باید بپذیرید و کمی توقعاتتونو از ایشون بیارید پایین
توقعات شما کاملا به حق هست در اصل همه ی دخترها از همسرشون چنین توقعاتی دارن اما باید بپذیرید که مدل همسرتون با بقیه متفاوته و سعی کنید تا حد زیادی خودتونو باهاش وفق بدین به محض اینکه این تفاوتهارو به عنوان جزیی از شخصیتو اخلاق ایشون پذیرفتید نصف مشکلتون با ایشون حل میشه

به مرور هم با عشق و تلاش و محبتتون میتونید ایشونو تغییر بدین و به ایده ال تون نزدیک کنید

هیچ وقت مردها رو نبرید تو فاز منطق چون قطعا کسی که شکست میخوره زنها هستن با مردها از موضع پایین برخورد کنید خیلی خیلی جواب میده منظورم این نیست که غرور نداشته باشید نه منظورم اینه که نذارید احساس کنه با همکارش یا رفیقش داره زندگی میکنه بذارید مرد بودن خودش و زن بودن شمارو تو زندگیش ببینه

وقتی سر یه بچه سرتق دادو بیداد کنی اونم بیشتر جیغ میزنه کاری میکنه شما مجبور بشی کوتاه بیای اما اگر با همون بچه مثل بچه ها و با زبون خوش رفتار کنی و ازش خواهش کنی کاری رو انجام بده حس مسوولیت و احساس بزرگ بودن باعث میشه دست از لجبازی برداره و به حرف شما گوش بده پس همونطور که قبلا هم گفتم مردها رو وارد فاز منطقی نکنید به هیچ وجه

راستی چی میشه وقتی میگه حوصله ندارم و خستم درکشون کنید؟؟ به جای اینکه یه دنیا ازش دلگیر بشید که منو دوس نداره و سرده و فلانو بهمان
من نمیدونم شغل همسر شما چیه اما باور کنید بعضی وقتها همسر من وقتی خونه میاد رنگ به رو نداره از خستگی زیاد خیلی نامردیه تو اون شرایط من ازش توقعات دیگه ای داشته باشم مگر شما نمیخواید که هردوتون بهتون خوش بگذره وقتی ایشون حوصله ندارن چه اصراریه برا سورپرایز کردن و مراسم گرفتن؟؟؟

راستی یه سوال خصوصی میپرسم اگر مشکلی ندیدین جواب بدین
ایشون از لحاظ جنسی هم سرد و بی میل هستن؟؟؟؟

---

سحر جان اگر میشه بهم ایمیل بزن چون راحت نیستم اینجا و چون احساس میکنم میتونی بهم کمک کنی بهم پیام بده
Yekta_moon2000@yahoo.com

اون سوال خانم سحر در خصوص مسائل جنسی مهم هست و حداقل بصورت بلی / خیر اینجا بگید که ما بتونیم بهتر موضوعات رو درک کنیم .

با این حال به نظر من شوهر شما بی احساس و سرد نیست . شاید چون خود من هم مثل ایشون رفتار کردم و دارم الان هم همینطوری رفتار می کنم ولی سرد و بی احساس بودن رو در خودم سراغ ندارم

راستش رو بخاید این تحلیل هایی که شما در مورد «روزهای مهم زندگی» کردید و برخی رفت و آمد ها ، من خودم هم همینطوری هستم و اصلا هیچ حسی هم نسبت به حرف های شما ندارم ! یعنی اصلا قبول ندارم کارهای شوهرتون بد بوده یا نشان از چیزی بوده یا خورد کردن شما بوده یا فلان و بهمان . . .

خوب رفتار ایشون در این زمینه ها طبیعی بوده و تا جایی که خودم رو میشناسم و دیگران رو می بینم ، حدود 50 درصد مردها همین هستن و با این رفتارهاشون هم هیچ منظوری ندارن و ناراحت شدن های امثال شما رو هم کلا نمی فهمن و درکی ندارن . اون 50 درصد دیگه هم خیلی در این زمینه ها آش دهن سوزی نیستن که شما بخای حسرت بخوری و کلا مردها یه جورایی همین هستن . حالا اگر مردها خیلی جور بیخودی هستن دیگه شکایت رو پیش خدا ببرید و ما رو عفو کنید چون در خلقت خودمون نقش زیادی نداشتیم !!

اما اگر ایشون بی احساس و سرد برخورد می کنه ، دلیلش اینه که از برخی رفتارهای شما ناراحته و داره اینجوری پاسخ میده . در واقع یکجور مکانیزم دفاعی در برابر برخی رفتارهای شماست که اون رو رنجوندید . این بی احساس بودن و سرد بودن هم باز به معنای واقعی ربطی به بی احساس بودن نداره و فقط و فقط یک واکنش و پاسخ به رفتارهای خود شماست تا مثلا در شما باعث تغییر رفتار بشه . در واقع تظاهر به بی احساس بودن هست و سرد بودن عمدی هست برای یک هدف دیگه . . .

باز اون سوال در خصوص کم و کیف رابطه جنسی رو بصورت تلگرافی جواب بدید بهتر میتونیم درک کنیم و نظر بدیم

من می بینم که شما در مسیر خوبی داری با شوهرتون جلو میرید و امیدوارم همین فرمون برید جلو !!! خانم سحر هم داره توصیه های فوق العاده ای میکنه و حتما توجه کنید . . .

سلام اقای بهزاد
از شما ممنونم که وقت گذاشتید دوباره نظر دادید
ببینید زندگی ای که ما داشتیم میکردیم زندگی نبود . یه موقع هست رفت و امد کمه ولی روابط کیفیت خیلی خوبی داره ولی زندگی ما این جوری نبود
وقتی به هم می رسیدیم هر دوتاییمون حرفی برای گفتن نداشتیم ، یه کاری نبود که با همکاری هم اون کار رو به نتیجه برسونیم که به کمک اون روابطمون به هم دیگه نزدیکتر بشه
من ازش می پرسیدم که حقوق چقدر میگیری ، چقدر پس انداز داری تا الان که با هم روش برنامه ریزی کنیم ، ناراحت میشود از من میگفت اینا به تو مربوط نیست
شما بگید پس من تو زندگی حق اظهار نظر تو چی رو دارم ؟
منی که تو خونه ی پدریمم هر کاری میکردن از من نظر نمیخواستن خونه ی شوهرمم حق اظهار نظر ندارم ؟
در مورد روابط جنسی هم متاسفانه بله کم کم رو به نابودی رفت و خیلی اذیت شدم
نمی دونم چرا من و اون انقدر از هم دور بودیم چرا نتوستیم مثل بقیه روابطمون رو بهم نزدیک کنیم
یه بار ازش خواستم بریم پیش یک مشاور گفت من خودم صد تای این مشاورام اصلا قبول نکرد

خب با این وضعیت زندگی ما صفره از همه لحاظ
اگر بخوام از خوبی هاش بگم خب کم نیستن:
دست بزن نداشت هر چقدر هم عصبانی میشد
بهم احترام میذاشت جایی میرفتیم میگفت تو جلوتر برو من پشتتم
طاقت ناراحتیمو نداشت یه موقع هایی میدید داره بی انصافی میکنه هر جور شده از دلم در میاورد
از کاری منعم نمیکرد ، مثلا فلان مهمونی نرو ، نمیخوام درس بخونی ، باشگاه نمیخوام بری و...

اوایل اشپزی بلد نبودم هیچ وقت ایرادشو همو. لحظه نمیگفت اون لحظه فقط تشکر میکرد و چند روز بعد یا فرداش در موردش اظهار نظر میکرد که این خودش بنظر من یه سیاسته

از همه مهمتر یادم نمیره روزای اول نامزدیمون من افسردگی شدیدی داشتم که شوهرم خیلی کمکم کرد تا از اون وضعیت دربیام و از جهت تا اخر عمرم مدیونشم

اینا رو گفتم بگم خوبی هم داشته ولی خب نتونستیم کنار بیاییم
من یه زندگی شاد و سرزنده که توش همکاری و دوستی باشه میخواستم که این اخری ها خیلی زندگیمون بی روح شده بود

سردی و بی میلی ایشونو از نظر جنسی اگر واقعا بی میل هستن رو ریشه یابی کنید و ببینید دلیلش چیه چون فعلا از همه ی مسایل دیگتون اهمیت بیشتری داره
ایا به دلیل نارضایتی از شماست یا بخاطر مشکلاتی که در رابطه وجود داره یا اینکه ذاتا ایشون از هر نظر مخصوصا مسایل جنسی سرد هستن

سرد رفتار کردن مردها در امور روزمره میتونه تا حدی عادی باشه و باهاش کنار اومد اما درمسایل جنسی سرد بودن مرد توجیه نداره و منطقی نیست بهتره جدیتر به فکر حل کردن این مشکل باشید چون در زندگی خیلی خیلی اهمیت فوق العاده ای داره خیلی بیشتر از اونچه تصورشو بکنید

خیلی به بعضی توجیهات هم باور نکنید چون این رابطه باید در هر شرایطی ادامه پیدا میکرد امیدوارم متوجه باشید

راستی دوست عزیز فکر نمیکنم با توجه به قوانین سایت من بتونم از طریق ایمیل با شما ارتباط داشته باشم ازین بابت معذرت و در اخر به نظرم رک و بدون استرس از هرانچه که ناراحتتون کرده با یه مشاور صحبت کنید با زندگی خودتون رودربایستی نداشته باشید و فکر نکنید پرداختن به این مسایل زشته و بهتره راجع بهش صحبت نکنید البته منظورم پیش یه مشاوره

امیدوارم با انگیزه تر به حل مشکلات زندگیتون بپردازید و اینو بدونید همه ی زندگی ها نیاز به ساخته شدن دارند و هیچ چیزی تو این دنیا راحت و اماده به دست نمیاد

خوب شما باید تصمیم بگیری که خوبی هاش ارزش دارن که بتونید بدی هاش رو تحمل کنید و دم نزنید ؟؟

این یک معامله هست که شما با هرکی ازدواج کردید ناچارید داشته باشید . پیغمبر خدا هم اگر همش خوبی بود ولی مقوله چند همسری هم داشت. که فکر کنم باز شما تحمل نمی کردید .

من الان حدود یکسال هست که حتی یک مرتبه به یکی از اعضای خانواده همسرم زنگ نزدم ، رفت و آمد که بماند . ولی داریم زندگی می کنیم . پس میشه معامله کرد . تصمیم با شخص خودتون هست که چه چیزی براتون اولویت داره .

ولی اگر رابطه جنسی هم ok نیست احتمال طلاق بسیار بالاست . توی این شرایط که طرفین حسابی از دست هم دلخور هستن ، رابطه جنسی معمولا به عنوان آخرین چیزی عمل می کنه که باز یک جای بازگشت باشه . این مساله روی تصمیم شوهرتون اثر میزاره . به هر حال اگر شوهرتون همچنان شما رو میخاد به نظر من این شمایید که باید انتخاب کنید . ببینید شوهرتون رو با اون ابعادی که ازش شناختید میخاید یا رفت و آمد و کادو و چیزای دیگه براتون حیاتی هست . من نمیتونیم چیزی بگم . این رو شما باید سبک سنگین کنی و هرچی به نفعت هست انتخاب کنی

من عموی همسرم هم فوت شد یک پیامک برای تسلیت هم ندادم . عقد برادرش رو نرفتم و احتمالا تا آخر عمر نه در عروسی و نه عزای خانواده همسرم شرکت نمی کنم . ولی داریم زندگی می کنیم و اگر با هم درست رفتار کنیم هم بد نمیگزره . یعنی میشه اون مسائلی رو که اشاره کردید یک انسان مطلق بزاره کنار و چیزای دیگه رو بخاد . حرف من اینه ، ببینید منفعت شما چیه و چطوری خوشحال تر خواهید بود . با طلاق خوشحال ترید یا با اون شوهری که توصیف کردید . به تغییر کردن کسی هم امید نداشته باشید و همینی که هست رو بررسی کنید و نفع خودتون رو بسنجید

اگر نظر من رو بخاید ، اگر جای شما بودم ، اگر شوهرم همچنان من رو میخاست یک فرصت دوباره به هردومون میدادم و سعی می کردم بدی هایی رو که گفتید تحمل کنم و سعی کنم با هم خوب باشیم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بهزاد9

خوب شما باید تصمیم بگیری که خوبی هاش ارزش دارن که بتونید بدی هاش رو تحمل کنید و دم نزنید ؟؟

این یک معامله هست که شما با هرکی ازدواج کردید ناچارید داشته باشید . پیغمبر خدا هم اگر همش خوبی بود ولی مقوله چند همسری هم داشت. که فکر کنم باز شما تحمل نمی کردید .

من الان حدود یکسال هست که حتی یک مرتبه به یکی از اعضای خانواده همسرم زنگ نزدم ، رفت و آمد که بماند . ولی داریم زندگی می کنیم . پس میشه معامله کرد . تصمیم با شخص خودتون هست که چه چیزی براتون اولویت داره .

ولی اگر رابطه جنسی هم ok نیست احتمال طلاق بسیار بالاست . توی این شرایط که طرفین حسابی از دست هم دلخور هستن ، رابطه جنسی معمولا به عنوان آخرین چیزی عمل می کنه که باز یک جای بازگشت باشه . این مساله روی تصمیم شوهرتون اثر میزاره . به هر حال اگر شوهرتون همچنان شما رو میخاد به نظر من این شمایید که باید انتخاب کنید . ببینید شوهرتون رو با اون ابعادی که ازش شناختید میخاید یا رفت و آمد و کادو و چیزای دیگه براتون حیاتی هست . من نمیتونیم چیزی بگم . این رو شما باید سبک سنگین کنی و هرچی به نفعت هست انتخاب کنی

من عموی همسرم هم فوت شد یک پیامک برای تسلیت هم ندادم . عقد برادرش رو نرفتم و احتمالا تا آخر عمر نه در عروسی و نه عزای خانواده همسرم شرکت نمی کنم . ولی داریم زندگی می کنیم و اگر با هم درست رفتار کنیم هم بد نمیگزره . یعنی میشه اون مسائلی رو که اشاره کردید یک انسان مطلق بزاره کنار و چیزای دیگه رو بخاد . حرف من اینه ، ببینید منفعت شما چیه و چطوری خوشحال تر خواهید بود . با طلاق خوشحال ترید یا با اون شوهری که توصیف کردید . به تغییر کردن کسی هم امید نداشته باشید و همینی که هست رو بررسی کنید و نفع خودتون رو بسنجید

اگر نظر من رو بخاید ، اگر جای شما بودم ، اگر شوهرم همچنان من رو میخاست یک فرصت دوباره به هردومون میدادم و سعی می کردم بدی هایی رو که گفتید تحمل کنم و سعی کنم با هم خوب باشیم

---

واقعاااا! چطور همسرتون با این قضیه کنار اومده ؟ خودش وقتی میره خانواده چیزی نمیگن؟
من هر طور فکر میکنم میبینم نمیتونم این وضع و تحمل کنم با این که خودش می دونم کسی نیست که منو منع کنه خانودمو نبینم ولی خب بالاخره این طوری هم زندگی نمیشه خانواده منو بدون شوهرم میپذیرن خب این چ زندگیه؟ من فردا پس فردا میخوام بچه دار بشم مشکلات که بهم هجوم میارن بغیر از این فکرهایی که میکنم میترسم شوهرم بازم کاراشو ادامه بده جایی برسه اصلا منو نبینه
پدرم میگه این مریضه روحی داره نشاطش کمه خب من خودمم دقیقا همین طورم خب من و اون دو تا بشیم چه بچه هایی میخوایم تحویل این جامعه بدیم ؟ بخدا همه ی اینا برام سواله به شدت ذهنمو در گیر کرده دارم دیوونه میشم یه موقع هایی از سرد درد فقط ارزوی مرگ میکنم

خوب فکر نکنم شما و خانوادتون به اندازه ای خراب کرده باشید که شوهرتون دلایلی داشته باشه که بتونه کاملا از شما فاصله بگیره . ولی در مجموع گفتم ، خودتون ببینید چی بیشتر ارزش داره ، همون رو انتخاب کنید !! ما که نمی تونیم بفهمیم شما با چی خوشحال تر میشی ، شاید رفت و آمد زیاد و پر حرارت برای شما از آب حیات مهم تر باشه ، شاید هم با عدم رابطه کنار بیایید ، این به روحیات افراد بر می گرده . . .

سلام عزیزم بعض جاها بهت حق میدم بعضی جاها اصلااااااااا
ببین من نمیگم حتما حتما این زندگی باید ادامه پیدا کنه ولی با یقین میگم شما بسیار دانشت درمورد زندگی کمه پس یه فرصت بخودت و زندگیت بده عگه جواب نگرفتی اونوقت یه فکر دیگه کن
شما اطلاعاتت از مردا کمه و نوع برخورد باهاشون همونطور که دوستان راهنمایی کردن اونها روبکار ببر
حتما حتما حتما حتما سخنرانیهای دکتر حبشی بخصوص کلید مرد ایشون و اقتدار مرد دکتر رو دانلود کن زندگیت زیر رو میشه ایشالله
منتظر خبرای خوبم

سلام ستاره خانم
ببینید در حال حاضر من نمیتونم بهش برگردم چون امیدی ندارم مثل قبل نباشه
واقعا خیلی اذیت شدم . شاید باورتون نشه ولی تا من نمیرفتم کنارش بشینم اون هیچ وقت کنارم نمیشت
روزایی که میاومد مثلا خونمون که همو ببینیم سرش یا سرش تو گوشیش بود یا اصلا حواسش با من نبود
روزای تعطیل هم که باید وقت بیشتر برای من میذاشتم میاومد خونمون میخوابید استراحت میکرد بعد یه چایی چیزی میخورد خب من دیگه باید برم دستت درد نکنه بخاطر همه چی
بعد هم میرفت من میموندمو یه دنیا حسرت میرفتم با گریه لباسمو عوض میکردم و ارایشمو پاک میکردم
اوایل این طور نبود ولی کم کم تبدیل شد به یه ادم دیگه تغریبا شش ماه اول نامزدی مون فقط نرمال بود بقیش عذابم داد با کاراش
نمیگم باهام تو همه چی بد بود بعضی جاها احتراممو نگه می داشت
ولی این سرد بودنش منو خیلی اذیت میکرد و خودش هم قبول نداشت و نداره که سردی بینمون بوده
من قبول دارم خودم خیلی بچگانه رفتار کردم . هر کی هر چیزی میگفت باور میکردم
مادرم راهنمای خوبی برام نبود عوضش نا امید کننده ی خیلی خوبی بود
روزایی که می رفتم خونه ی مادر شوهرم زنگ میزد میپرسید شوهرت رسوندت خونه یا با تاکسی برگشتی دوباره منم ناچارا راستشو میگفتم با تاکسی برگشتم چون خواهرم همسایمون بود خبرا یه جور بالاخره به مامانم میرسید
خب مامانم برمیگشت میگفت نگاه کن چه بی شخصیت بی لیاقته یه ذره برات ارزش نمیزاره دختر بی زبون گیر اورده و...
من هر چی میخواستم سعی کنم زندگیمو خوب کنم و کمتر جاهای بدشو ببینم از اونور هم شوهرم جای خوبشو نشونم نمیداد که دلم گرم بشه تا میاومدم حرف بزنم صداشو بالا میاورد منم دیگه ساکت میشدم تا دعوا بخوابه فشارش نره بالا
بخدا فقط نگران فشارش بودم تو دعوا ها
دیگه نمی خوام به زندگی ای برگردم که نمی دونم تهش چیه
این زندگی نیست که هر چی ازش بخوام بگه حوصله ندارم ، سرم درد میکنه ، درک کن درک کن درک کن

سام دوست عزیز.بنظر من حضورا به یک مشاور مراجعه کنید و همسرتون روهم در مرحله بعد پیش مشاور ببرید به هر بهونه ای که شده .راهکارای ما شاید نتونه کمک زیادی بکنه .اگرهم میتونی تو انجمن آزاد مطرح کن و عضویت بگیر و مشاوره از مدیران همدردی بگیر .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط fariba293

سام دوست عزیز.بنظر من حضورا به یک مشاور مراجعه کنید و همسرتون روهم در مرحله بعد پیش مشاور ببرید به هر بهونه ای که شده .راهکارای ما شاید نتونه کمک زیادی بکنه .اگرهم میتونی تو انجمن آزاد مطرح کن و عضویت بگیر و مشاوره از مدیران همدردی بگیر .

---

سلام . والا تو فکرش هستم برم انجمن ازاد دوبار هم پول پرداخت کردم ولی هنوز موفق نشدم وارد بشم نمیدونم مشکل از چیه

خوب از طریق تماس با سایت .بالای صفحه پیغام بده تا مشکلتو برطرف کنن و بتونی بری تو انجمن ازاد .