من باید چه تغییراتی کنم که مشکلات با همسر حل بشه؟

نیدونم از کجا شروع کنم؟
من و همسرم خیلی مشکلات داریم از یه ماه بعد از عقد هم این مشکلات شروع شد
الان دیگه کار به جایی رسیده که سره هرمشکل کوچیک بزرگی دعوامون میشه قهر بشکن بشکن داد وبیداد و فحش و توهین
این اخرین دعوا هم که پای خانواده ها کشیده شد وسط ولی مشکلی حل نشد بدتر شد
روی خانواده ها بهم باز شد و قرار به رفتن به مشاوره شد که دو جلسه رفتیم و خیلی کند پیش میره و مشکلی روو حل نمیکنه
خواهش من فقط یه چیزه من مشکلات رو میگم شما بگید من باید چه تغییراتی بکنم که زندگیم درست بشه
1-همسر من بیمسئولیته این موضوع ور توی موارد مختلف نشون داده نصفه رها کردن درسش.غیبت زمان سربازیش.اخراج شدن به دلیل بی نظمی از کار.طولانی کردن زمان عقدمون در حالی که شب عقد پدرم شرط گذاشتن که زمان عقد 1سال بیشتر طول نکشه ولی دو سه روز بعد عقد گفت چرا این شرط رو گذاشتن و اگه طولانی بشه عیبش چیه ...
2-همسرم منفعل و دهن بین و خاله زنکه یکسره دنبال اینه که هر کس از رفتارش چه منظوری داره
3-شکاکه و بددل(خودش گفته که در نوجوونی یه مشکلی ا زطرف یکی از اقوامشون بران بوجود اومده که سخت میتونه به خانوم ها اعتماد کنه)
4-اعتماد به نفس نداره و اگه یه جایی بریم که غریبه باشه هم بارفتار بقیه رو معذب میکنه هم خودشو
5-گوشه گیره و درونگرا تو مهمونیای سمت خودشون یکسره تو اتاقه و سمت ماهم سرش تو گوشیه و از جمعیت دوره
6- رفتارش و علایقش رو از مادرش پنهان میکنه و برای مادرش وو همه فیلم بازی میکنه و منو تحقیر میکنه ولی دور از چشم مادرش وقتی خودمون دوتاییم میشه خود واقعیش
7- راز خونمونو نگه نمیداره هردعوای ریز و درشتی رو مادرش خبر داره و این اخری هم به خواهرش و داداش خبر میده.نه فقط در مورد دعوا در مورد خواب موندن منو کلاس نرفتنم رفتار خانوادم باهاش رفتار اقوامم باهاش هر رفتار ریز و در شتی از من توی خونه
8- صداقت نداره و مدام در حال پنهانکاری مسائل ریز و درشته از خریدن لب تاب و رفتن خونه مادرش اومدن خواستگار برای خواهرش و حضورش توی مهمونی و دروغ به من که میره خونشون چون دوستای پدر مرحومش اومدن خونشون
9-دمحدود کردن من( دانشگاهتو ادامه نده- سره کار نرو-خرید تنها نرو-پول زیاد بهت نمیدم که برای خودت جمع کنی-با دوستات بیرون نرو - خونه دوستات نرو- گواهینامه نگیرو.....)
10-وقتی عصبانیه فحش میده به من خانوادم توهین میکنه و شیشه و ظرف وظروف میشکنه(البته باید گفت که من خودم هم رفتارهای بدم خیلی بیشتر از ایشونه در زمان خشم)
11-مدام در حال اتو گرفتن و مدرک جمع کردن علیه منه(از بهم ریختگیا فیلم میگیره ,عکس میگیره , از پیام ها و صحبتهای گوشیمو با نرم افزار ضبط میکنه)
12- همش میگه از زندگیم دلسرد از تو دلسردم بچه نمیخوام چون تو زن زندگی نیستی و نمیمونی توی این زندکی(چون اوایل عقدمون که داشتم خود واقعیشو میدیم چند بار بحث طلاقو مطرح کردم)
13- وقتی یه تصمیمی رو دو نفره میگیریم مدام در حال فکرکردن به منافع خانوادشه و من رو در اولویت اخر قرار میده توی زندگیش و تصمیماتش نگران ناراحت شدن همه هست و من رو به خاطر همه اذیت و ناراحت میکنه در نهایت هم بعد صحبت با مادرش به راحتی زیر تصمیمون میزنه و سلیقه مادرشو انجام میده
14-مدام میخواد منو عوض کنه(ظاهرم, رفتارم,اعتقادم, حرف زدنم,حرکاتم, لباس هام ,علایقم هر چیزی که من بخوام و مطابق سلیقه مادرش نباشه)
15- همش در حال بهانه گیری عیبجویی وگیر دادن و سختگیری وتحقیر کردنه



فعلا فکر میکنم بسه اگه طولانی بنویسم احتمالا حوصلتون سر بره
خیلی مشکلات دیگه ام هست که در نتیجه همین رفتارشونه




بی صبرانه منتظر کمک شما دوستانم هستم.....
کنارم باشید تا عوض بشم شاید همسرم هم عوض بشه
اگر هم عوض نشد حداقل خودم ادم خوبی بشم:203:

حداقل هرکس میخونه برام دعا کنه
از راه حل که خبری نیست

سلام
لطفا یکمی هم از خصوصیات خوب همسرتون و از خصوصیات منفی خودتون بگید
احساس میکنم کمی یه طرفه دارید قضاوت میکنید
از نظر همسرتون شما چه خصوصیات بدی دارید؟

بله حتما
راستش اینایی که میگم دقیقا مکالماتیه که توی جلسه خانوادگی علیه من گفته
1-من خیلی زودقهر میکنم و وقت ناراحتی نمیتونم پنهان کنم این ناراحتی رو اگر توی مهمونی باشیم همه متوجه میشن و من اینک قبول دارم اما همیشه همسرم با بی احترامی کردن و بی محلی کردن به من این شرایطو بوجود میاره
2-اوایل عقدمون من یک بار دوست پسر یکی از دوستامو دیدم باهاش صحبت کردم و ایشون اتفاقی اینو دیدن و خیلی کلافه شده و بودن به من چیزی نگفتن و بعد 3ماه با خانوادم مطرحش کرد بعد از ان ما کلی مشاوره رفتیم و شک و بذلی ایشون رفع شد ولی هنوز ازش برای پیش بردن حرفاش استفاده میکنه
3-میگه لجبازی و به حرفام گوش نممیدی و حرف منو درست نمیشنوی
4-وقتی عصبانی میشم فریاد میزنم گریه میکنم و البته بدترین اینه که چندین بار حالم دست خودم نبودو چاقو برداشتم که خودمو بکشم که این آخری هم خیلی زبون خودشو خانوادشو سرم دراز کرده
کو البته من خودمم دقیقا اون لحظه اینقدر عصبانی ام کنترلم دست خودم نیست
5-اعتماد به نفسم خیلی کمه
6-از ازدواجم پشیمونم و فقط به خاطر خانوادم و ابروم دارم ادامه میدم
7-ترسوام از تنهایی تاریکی سروصدا ابروریزی حرف مردم و همه چی همش وحشت دارم
8-میخوام همیشه بهترین باشم.لباسم.پذیراییم.ظاهرم و این چیزا
9-وقتی خوشحالم و عاشق شورشو در میارمو وقتی دلخور هم همینطور
10-وقتی اتفاقی به ضررمه یجوری میخوام همه رو بپیچونم و واقعیتو تغییر بدم و دروغ بگم
11-همه بهم میگن مغرورم(زیاد موافق نیستم)
12-خیلی دیدم منفیه و همیشه بدترین فکرو میکنم
13-نمیتونم حرف دلمو بهش بزنم هرجور میگم یا دعوا میشه یا برای بعدها منت

سعی کردم صادقانه همه رو بگم تا بتونید کمکم کنید

درود بانو

نقل قول:

---

این اخرین دعوا هم که پای خانواده ها کشیده شد وسط ولی مشکلی حل نشد بدتر شد
روی خانواده ها بهم باز شد و قرار به رفتن به مشاوره شد که دو جلسه رفتیم و خیلی کند پیش میره و مشکلی روو حل نمیکنه

---

1.دیگه پای خانواده ها رو وسط نکشید
2.وقتی از مشاور نتیجه نگرفتید و بقول خودتان کند پیش میره توی سایت همدردی هم نتیجه ای نمیگیرید یا اینکه خیلی کندتر از مشاوره پیش میره.البته میهش بعنوان مکمل بهش نگاه کرد یا شماره تلفن 1480 بهزیستی مشاوره رایگان داره.در کنار هم اینجوری زودتر نتیجه میگیرید ولی مشکلات هم شما و هم شوهرتان بسیار زیاده و نیاز به صبر کسب آگاهی و استفاده از مشاور دارید.:72:

واسه شروع مقالات بخش مهارت ارتباطی سایت را مطالعه کنید.

http://www.hamdardi.net/thread-22541.html#post208270

http://www.hamdardi.net/thread-14510.html

سلام پست دوم شما نشون میده نصف راه رو رفتی همین که صادقانه مشکلاتی که مربوط به خودته رو داری میگی یعنی اونها رو شناختی.این قدم اول ومهم در ه تغییری چون صورت مساله مشخصه.


برای تغییر خودت اولا احتیاج به صبوری داری.دوم باید با خودت در اشتی باشی همانطور که هستی خودت رو بپذیر.وقتی یکی دوبار تمرین کنی و از تصمیات آنی و احساسی خودداری کنی کم کم این تبدیل به عادت میشه.اینکه دوست داری بهترین باشی خودش باعث میشه از خودت ناراضی باشی ودچار وسواس واحساسات آزار دهنده بشی.

هر چه تمرین کنی ومهارتهای ارتباطیت رو تقویت کنی راحتتر میتونی حرف دلت رو بزنی وکمتر عصبی میشی.

بنابراین فعلا برای خروج از حالت بد تمام خواسته ها ونگرانی ها ونارضایتی ها رو رها کن.چون اونقدر اونها رو با خودت تکرار کردی که ملکه ذهنت شدن ودیگه نیازی به حمل کردنشون نداری.الان نیاز به آرامش داری.

این تایپیک رو مطالعه کن


http://www.hamdardi.net/thread19883-3.html

ممنون دوستان
شوهرم نظرش اینه فقط عیبا از منه و نمیخواد عوض بشه
همش داره ازم عیب میگیره محدودم میکنه.بد خلقی میکنه با کمترین مشکلی پیش میاد میگه دیدی برگشتیم سره جای اول
خستم کرده اصلا زمان نمیده به زندگیمون

سلام دوست عزیز
منم با نظر دوستانم موافقم در هر دعوایی نباید پای خانواده ها رو وسط کشید و ابعاد مسئله رو بزرگتر کرد.
شوهر شما یه عالمه کار ناتموم داره که من میدونم چه فشارهایی رو متحمل میشه (درس و کار و سربازی و ...) برای تمرکز زدایی دست به کارای حاشیه ای می زنه. مطمئن باشید مردی که سخت مشغول کار باشه فرصتی برای خبر بردن واسه مادر و خواهرش و زیر ذره بین گذاشتن شما نداره.
شوهر شما تبدیل به یک شخصیت عیبجو شده که مدام در حال ضبط ایرادات و عکس العملهای شماست تا در موقع درگیری از اونها استفاده کنه. در این مورد مسلما شما بی تقصیر نیستین و با توجه به مواردی که گفتین در مورد خودتون نیاز به مشاوره تخصصی دارید.
موفق باشید

suzana عزیز همسرم همیشه توی اوج دعوا با خانوادشون تماس میگیرن و اونا رو میکشونن خونمون من گاهی وسط دعوا با التماس یاعصبانیت سعی دارم جلوی کارشو بگیرم ولی انگار آتو دستش باشه که بخواد منو ساکت کنه
هر بارم که میان میگن پاشی ببریمتون خونه خونه باباهاتون خونه خودتون نباشین
و همه چیز بدتر و طولانی تر میشه

سحر خانوم
میشه گفت که دیوار حرمتهای بین شما و شوهرتون و خانوادش شکسته شده بازسازی و اصلاح این روابط نیاز به تلاش مستمر و گذشت زمان داره.
در درجه اول هم باید روی نقطه ضعفاتون کار کنین. احساسات و واکنشهاتون رو کنترل کنین.
از کارشناسای محترم سایت خواهش میکنم تا به شما مشاوره بدن چون راهکارهای ما غیرکارشناسی و بر اساس تجربیات زندگی مون هست.
یه پیشنهاد هر چند غیر تخصصی: مطمن هستم واکنش شما تو درگیریها اینطوریه گریه می کنین جواب تهدیدها و تهمتهاشو با داد و فریاد میگین میترسین کسی از مشکلاتتون خبردار بشه و کاملا منفعلانه عمل می کنین. خواهش می کنم به عنوان گام اول هرگز موقع دعوا گریه نکنین. سعی نکنین جواب تهمتها و حرفهای نادرستشو همون موقع بدین.

suzanaعزیز واقعا ازت سپاسگذارم که بهم کمک میکنی
دیگه واقعا مستعصل شدم
بله دقیقا همین رفتارهارو میکنم یه لحظه حس کردم شما بحثی از ما رو دیدین که اینقد دقیق میگین
و چشم به شما به عنواین سومین نفر بعد خودم و مادرم به شما قول میدم بعد دعوا گریه نکنم و بد رفتار نکنم
مامانم میگه تو به رفتار همسرت نگاه نکن تو جوری رفتار کن که هرکس دید بگه آفرین دختر مامان باباشه چه ادبی چه کمالاتی منم یه مدته همش اینو ملکه ذهنم کردم و یکمی فک کنم دارم رفتارم معقولتر میشه البته در حد 2 3روزه فقط

خوشحالم برات دوست عزیزم که متوجه برخی از رفتارای اشتباهت شدی.
حتی به نحوه حرف زدنت قبل از دعوا فکر کن متشنج و پرخاشگر بودی؟
همسرت چطور اونم زود عصبانی میشه و مقابله به مثل می کنین؟
دختر خوب راه درازی در پیش داری ولی مطمئن باش اکثر زوجهای جوان این لحظه هایی که تو میگی رو تجربه کردن و تاثیرات طولانی مدتشو دیدن. خواهش می کنم اجازه نده این دعواها و درگیری ها مزمن بشه نشاط آفرینی فراموش نشه. با لبخند و شادی حرف بزن.

ضمنا شوهرت پسر مادرشه و طبیعیه خیلی از رفتاراش و عقایدش شبیه مادرش باشه طوری که شما همیشه احساس کنین مادرش در حال تصمیم گیری و خط دهی هست.
عیبجویی شوهرت باید درمان بشه. یه خاطره بدی دارم شوهرم زمانی بود که وسط رابطه بهم میگفت تازگیها خیلی چاق شدی شدیدا دلم میشکست و تا مدتها دلم نمیخواست اصلا نزدیکم بیاد. میدونستم که من زیاد چاق نیستم مسئله ای که شوهرمو درگیر کرده اینه که اون نسبتا ریزنقشه و من درشت و قدبلند. دلش میخواست اونقدر لاغر باشم که درشتیم به چشم کسی نیاد. یکبار که این بحث رو مطرح کرد گفتم آره من چند کیلو اضافه وزن دارم چون زایمان کردم و سنم داره بالا میره و مسلما در زایمان بعدی چاقتر میشم. کلی همت کنم 3-4 کیلو میتونم لاغر بشم ولی هرگز نمیتونم اون دختر لاغر و استخونی که دلت میخواد بشم! پس چیزی که هستم رو بپذیر و دیگه نگو یا اینکه باید جایگزینم کنی!!
و دیگه این بحث با این شدت مطرح نشد.
باید حقایق زندگی رو ببینید هر دوتون تا سر چیزهایی که در درجه دوم اهمیت دارن تیشه به ریشه زندگیتون نزنین.

ممنونم که همراهمی
راستش ما تازه از یه قهر دوهفته ای جون سالم به در بردیم ولی دوباره همه چیز سره جای اولشه
دیدم که تا یه کاری من نکنم هممسرم هرگز حاضر نیست کاری بکنه حتی شرایط رو وخیمتر میکنه
با اینکه دو سه روز پیش که دوباره بد دعوامون شو متاسفانه ولی من سعی کردم بعد یه رفتار اشتباه دیگه تمام سعیمو برای درست رفتار کردن انجام بدم
نتیجش راستش یکم دیر داره خودشو نشون میده چون دیگه نمیخوام با دعوا و سر و صدا همسرمو مجبور به حرف زدن و قهر نبودن بکنم ولی نتیجه رضایت بخشه چون دعوایی در کار نیست و عذرخواهی ام نباید بکنم به خاطر اشتباهی که ایشون کرده
ولی من فقط راه برخورد با این موضو پیدا کردم و هزاران مشکل دیگه دارم که حتی ممکنه در اون زمان این روش رو هم فراموش ککنم
خواهش میکنم که بقیه دوستانم بسان و کمی ریزتر منو تحلیل کنن
suzanaممنونم :72::72::72:

دوستان عزیزم میدونم که من تازه واردم و کمی طول میکشه که دوستانی پیدا کنم که پیگیر و همراهم باشن
خواهش میکنم بهم بگین باید چطور رفتار کنم که همسرم این آتو گرفتن ها عکس گرفتن ها از بهم ریختن های خونه و ضبط صدا و این کارها رو فراموش کنه
با اینکه دلخوری های من از مراسم عروسیمون دو برابر ایشونه ولی همه رو اونقدر به فراموشی سپردم که اگرم بخوام نمیتونم با جزییات تعریفشون کنم ولی همسرم از تک تک حرفهای من و خانوادمو توی حافظش ضبط کرده و با هر دعوا همه رو میاره وسط
خسته شدم از این دزد و پلیس بازیاش
از اینکه تو خونه خودم امنیت ندارم از اینکه کسی که شبانه روز باهاش تو یه خونه ام دنبال آتو گرفتن و سوتی جمع کردن از منه
از اینکه گاهی بعد دعوا حرفی ازش نمیزنه و گاهی از کاری ناراحت میشه و حرفی ازش نمیزنه و بعدها میبینم برای مادرش مشاور یا مادر من تعریف کرده در حالی که حتی یک بارم به من نگفته در موردش خستم میکنه
همش در حال پنهانکاری در مورد هر چیزیه
بگید چه کنم که بتونم درست رفتار کنم

سلام خواهر بزرگوار
من بعد چند سال دوباره به اين انجمن سر زدم و اولين مطلبي كه خوندم از شما بود. اميدوارم نظراتي كه خدمتتون عرض ميكنم،‌مفيد به فايده باشه.
اول بخاطر انتخاب عنواني كه براي تاپيكتون انتخاب كرديد بهتون تبريك ميگم. انتخاب اين عنوان هم جرات و شهامت و ميخواد و هم نشون دهنده عزم جدي شما براي تغيير است و اينكه تا خودمون رو اصلاح نكنيم، نميتونيم از ديگران انتظار تغييرات داشته باشيم. با اين ديدگاه چند نكته رو خدمت شما عرض ميكنم.

1- هميشه يه اصل مهم در زندگي وجود داره و اونم اينه كه : " مشكل بين دو نفر، بسيار راحت تر از مشكل بين دو خانواده حل ميشه."..... اين بزرگترين تجربه زندگي منه و دلايل بسيار زيادي هم براش دارم.

2- ببينيد ... همه ي ما ميخوايم توي اين دنيا زندگي كنيم با ارامش. و مهمتر از اون ميخوايم در زمان حال زندگي كنيم. از گذشته تجربه و درس بگيريم و آينده مون رو بسازيم. اگه بخوايم مدام در گذشته زندگي كنيم و اشتباهات قبلي طرف مقابل + خانواده اش رو به رخ همديگه بكشيم،‌ مطمئنا فقط حال خودمون رو بدتر ميكنيم و زندگيمون رو نابود. چون گذشته ها و اشتباهاتش گذشته است و بايد در همون گذشته بمونه. چون مال گذشته است. شما ببينيد... سزاوارترين كسي كه ميتونه گذشته بد همه ي ادم ها رو به رخشون بكشه و بخاطر اشتباهاتشون اونها رو سرزنش كنه،‌ فقط خداست. اما ميبينيد كه با اين وجود،‌خداوند براي ما راه هاي در رو زيادي رو گذاشته كه بتونيم گذشته رو فراموش كنيم بدون اينكه بخوايم بخاطرش عقوبت بشيم. يكي از اين راه ها توبه است. تا جايي كه پیامبرش فرمود:«التائب من الذنب كمَن لا ذنب له؛ كسی كه از گناه توبه كند همانند كسی می‌شود كه هیچ گناهی نكرده است». و بسياري از موارد اينچنيني در قرآن و روايات فراوان هست كه فعلا محل بحث ما نيست.

از اين حرفم ميخوام نكته مهمي رو خدمتتون عرض كنم كه زيربناي راهكار اصلي من هست و اونم اينه كه ما آدم ها آيه و نشانه اي از وجود خدا هستيم و براي اينكه بتونيم به كمال خودمون نزديكتر بشيم،‌ بايد تا ميتونيم به خودمون رنگ خدايي بديم. اگه اينطور بود مطمئن باشيد خيلي از سختي هاي زندگيمون با اين ديد اسون ميشه. اگه خدا توبه بنده اش رو از اشتباهات و گناهاش طوري ميبخشه كه اصلا انگار گناهي نكرده،‌ و نه باهاش قهر ميكنه و نه دعوا و نه هزاران رفتار اشتباهيي كه ما مممكنه در قبال طرف مقابلمون انجام بديم،‌ پس ما هم بايد سعي كنيم رنگ خدايي بگيريم و خدايي و خدا پسندانه عمل كنيم.
يه اصل هست به نام " رفتار كريمانه". روش خيلي فكر كنيد.

3- نكته سوم و اصلي كه ميخوام بگم و مقدمه اش رو در نكته قبلي چيدم اينه كه مثلا شما منظره گل يا پرنده خيلي زيبايي رو ميبينيد و ته دلتون از اين همه شگفتي كه خداوند در خلقت ايجاد كرده واقعا لذت ميبريد و متوجه خدا ميشيد و اين ها رو نشانه اي از زيبايي هاي خدا ميبينيد. در قبال همسرتون هم سعي كنيد با اين ديد بهشون نگاه كنيد.شما سعي كنيد به همسرتون با همه ي اين عيب و ايرادهايي كه داره و با همه ناراحتي ها و دلخوري هايي كه ازش داريد،‌ به چشم يك آيه و نشانه اي از وجود خداوندتبارك و تعالي ببينيد و واقعا هم همينطور هست. سعي كنيد با اين ديد بهش نگاه كنيد. حتي وقتي باهاتون دعوا ميكنه يا بد رفتار ميكنه. در همه مواقع و در رفتار و حرف زدن باهاش خدا رو مد نظرتون قرار بديد. ميدونم شايد براتون سخت باشه يا شايدم يكم گيج شده باشيد از اين حرفي كه من زدم. ولي سعي كنيد روي اين موضوع كه خدمتتون عرض كردم كمي فكر كنيد و بعدش مدتي با اين ديدگاه با همسرتون زندگي كنيد. بعدش خودتون كم كم يك سري نتايج رو در تغيير نگرشتون حس خواهيد كرد كه خوشحال ميشيم در اينجا مطرح كنيد تا همه مون استفاده كنيم.
رفتار كريمانه هم روش فكر كنيد مجددا تاكيد كردم.

التماس دعا

مثل گندم زار باشید
پربار، آرام، زیبا و دانا …

پاهای تان روی زمین باشد
و در مقابل هیچ نیرویی مقاومت نکنید
و با آن نیرو حرکت کنید،
چرا که از نیروی خودتان بر علیه شما استفاده خواهد شد.

گندم زار را ببینید …

در طوفان با طوفان حرکت می کند.
ولی درختان، محکم و غیر قابل انعطاف و مغرور به توان شان، بجای اینکه اندکی سر خم کنند،
مقهور نیروهای بزرگتر از خود می گردند و می شکنند.

ولی گندم زار از طوفان ها سر بلند بیرون می آید.

علیرضای عزیز ممنون برادر گرامی من
بعضی حرفها نور رو به دل ادم برمیگردونه و امید ادم رو چند برابر میکنه و ادم رو تصمیمش مصمم
صحبت های شما برای من اینطور بود
بسیار متشکرم
این دید ارامش زیادی به ادم میده قبل از تجربه کردنش برای واضحه که با انجامش به ارامش میرسم
ممنونم که همراهی کردی

خواهر بزرگوارم...... اين آرامش شما نشون دهنده اينه كه شما دل پاكي داريد و ان شاء الله خدا اين نورانيت رو در دل شما بيشتر كنه. هميشه چيزهايي خدا در درونمون قرار داده كه بتونيم از اونها استفاده كنيم.

سلام ببین عزیزم تو قبل از هر کاری باید نگرش ترو نسبت به زندگیت تغییر بدی و واقعا خودت مسئول زندگیت بدونی. خودت مسئول شک های شوهرت یا رودر رویی خانواده ها و .... بدونی. اگه خودت مسئول بدونی سعی میکنی حل کنی. از این کارت که شوهر من فلان ایرادهارو داره دست بردار شوهر توهم مثل تو انسان و انسانها جایز الخطا و با هم متفاوت هستن. و اولین قدمت اینه که تفاوتهای بین خودت همسرت بدونی. اگه همسرت با یه سلام علیک کوچیک شک میکنه. در حالیکه شما اینجوری نیستی پس تفاوت بشناس و خودت مسئول به حلش کن. تو اگه از قبل میدونستی که شوهرت همچین اخلاقی داره نباید اصلا با دوست پسر دوستت برخورد داشته باشی اگه هم نمیدونستی میتونستی به همسرت بگی ببخش عزیزم مجبور شدم و الا خودمم از سلام علیک با مرد غریبه زیاد خوشم نمیاد. تو باید قبول کنی بعد این ، این شوهرت که باید تو رو بپسنده و کارات تایید کنه . نه مردم یا دوست پسر دوستت . مردم هرچی دوست دارن بگن. اگه تو دعوا توهین میکنه . این تو یی که باید پیشگبری کنی و تو یه فرصت مناسب اخطار و تذکر بدی. آخه چرا دعوا ؟؟؟؟؟ حرفت خیلی آروم بزن و برو منتظر جواب نباش. یکی به دو نکن. همه این مشکلاتی که نوشتی خودت مسئولی. ببین منم زندگیم اوایل همچین مشکلاتی داشتم تا ایکه 2 سال گذشت و من به خودم اومدم بازم دیر نشده بود و تونستم کم کم زندگیم نجات بدم. اونم فقط و فقط با رعایت 2 اصل:
1- خودت مسئول مشکلات زندگیت بدون و برای حل اونها اقدام بکن. اصلا از طرف مقابلت انتظار نداشته باش.
2- واقعا از ته دل بهش محبت بکن. نه تضویر به محبت نه بلکه خود محبت.
بهش نشون بده چقدر زندگیت دوس داری شوهرت دوس داری و ارزش قائلی. قبل از اینکه به شوهرو ثابت کنی به خودت ثابت کن.

سلام
دیگه خبری از دوستمون نیست انگار؟؟

اقا علیرضا متاسفانه دوباره دعواودرگیری
پست جدید گذاشتم (بهش سر بزنید)
ولی دیگه رسیدم اخر خط خودمم انگیزه ادامه ندارم