نمیدونم تلفن منزل رو به خواستگارم بدم یا نه

سلام. من توی محیط کارم خواستگاری دارم که خب مرتبه شغلیش از من بالاتره و موقعیتش خوبه و اوضاعش ثابت تر از من هست.

چند روز پیش از من به شکلی که بیانش نمیتونم اینجا بکنم خواستگاری کرد و ازم تلفن و ادرس منزل رو خواست.
من فعلا جوابی بهش ندادم.چون خونه ما توی منطقه تقریبا پایین شهره البته نه جای بد ولی خوب جای خوب شهر نیست.اما اوضاع خود خونه مون بد نیست. بعلاوه سطح خانوادگی من هم خیلی خوب نیست. یعنی مادر پدر من نه که مشکلی داشته باشند ولی خب طرز فکر قدیمی و پایینی دارن و مثل خانواده های امروزی برای خوشبختی بچه هاشون هم شده خودشو لااقل خوب نشون نمیدن که پایین تر,’و گاهی خیلی پایین تر هم نشون میدن و این بیشتر بخاطر طمع مادرم هست که کسی ازش توقع بالایی مثلا توی جهیزیه نداشته باشه.برای همین میترسم سطح اقتصادیمون پایین در نظر گرفته بشه.هردوی پدر و مادرم هم کم سواد هستن و شغل پدرم هم معمولیه رو به پایین هست که اون هم مادرم همیشه پایین تر از اون چیزی که هست میگه تاکسی ازش توقعی نداشته باشه و خب نمیشه کاریش کرد.یعنی هرچی سعی کردم نتونستم کاری بکنم


باتوجه به شناخت کمی که دارم سطح خانوادگی این خواستکار هم معمولیه و خودش هم خیلی خاص و مثلا مارک نمیپوشه ولی خب شغلش توی چشم هست و میترسم مثل خیلی از پسرای امروزی توقع یک خانواده سطح بالا برای ازدواج داشته باشه. با توجه به اینکه من خودم هیچوقت بد و سطح پایین لباس نمیپوشم و درواقع یکمی هم بالاتر از حد معمولی به لباس و ظاهرم میرسم

شوهر هر دو تا خواهرم که سطحشون معمولی یا پایین تر از ما بود هم همیشه بخاطر این طرز نشون دادن خانواده من به خواهرام سرکوفت میزدن و سواستفاده میکردن. البته الان نسبت به زمان خواهرام بهتریم ولی واقعا رفتار و ظاهر مادر پدرم در حد خودمون که معمولی نیستیم نیست

چون بهرحال ماتوی یک محیط هستیم .نگرانم خواستگارم از این وضع خوشش نیاد و چون همدیگه رو بعد از اون هم میبینیم میترسم ضربه روحی بخورم.

اقایون محترم خانما نظرتون چیه؟ شماره ندم و از این مورد بگذرم یا این کار رو بکنم؟

من این تاپیک رو نود درصد به خاطر این ایجاد کردم که اقایونی که میان میگن ما چندجا خواستگاری رفتیم دخترا هم معمولی بودن و به ما نه گفتن ما دیگه عمرا بریم خواستگاری.
منتظر بودم بیان بگن ما بیشتر خود شخص برامون مهمه
نه اقایون عزیز شماها میرید معامله خوب حساب کتاب میکنید و میرید و بعد خانواده مقابل هم میان معامله میکنند میگن نه یا شرط و شروط میزارن!

این تاپیک تا خر امشب اگه جوابی نگرفت پاک بشه مچکرم ادمین

خانوم ورجک سلام

ای کاش پست دوم رو نمیزاشتین.

بی توقع مهربان باشیم.


مقایسه انسان ها و فعل مقدس ازدواج با کالا و معامله رو شخصا نمیپسندم.

شما میتونید قبل از اینکه شماره و غیره بدید به اون اقا ، یه جلسه با هم صحبت کنید. خیلی جلسه رسمی و کوتاه، اگر احساس کردین توقعات پسر در سطح مالی شماست، بگید بیان خواستگاری.
البته خودم با برگزاری چنین جلسه ای خارج از خانواده، مخالفم. ولی راهی هست که خیلی از جوانان استفاده میکنن.
نکته: چرا خودتون رو پایین در نظر میگیرید، برای خودتون ملاک در نظر بگیرید، ملاک هاتون رو در اون اقا بررسی کنید.

اگر فکر میکنید اون اقا ملاک هاتون رو داره ، چرا نگران هستین. توکل به خدا کنید و بسم الله بگید.

شخصا شخصیت و فرهنگ خانواده برام مهمتره تا شرایط اقتصادی، ولی تناسب خانواده ها هم تا حدودی مهمه.

براتون ارزوی خوشبختی دارم.

سلام


کمی‌ اعتماد به نفس داشته باشید!


شماره و آدرس منزل رو به ایشون بدید که برای خواستگاری رسمی‌ به منزل بیان. بالاخره پدر و مادر شما هم جزئی از پکیج شما هستند که این آقا در صورت ازدواج با شما باید با ایشان رفت و آمد کند. حالا هر فرهنگ و رفتاری که میخواهند داشته باشند. حالا ایشان یا شما را با همین شرایط با توجه به مجموعه مشخصه‌های مثبت یا منفی‌ شما قبول می‌کند یا ردّ می‌کند. تا آخر عمر که نمیتوانید خانواده خود را پنهان کنید. این ضربه روحی‌ در محیط کار را نمی‌فهمم، ایشان از شما خواستگاری رسمی‌ کرده که یا به نتیجه می‌رسد یا نمیرسد، که در هر دو صورت شما باید تلاش کنید تا شرایط محیط کار را طوری مدیریت کنید که این موضوع حداقل تاثیر را در رابطه رسمی‌ و کاری شما داشته باشد.


با آشنایی بیرون از منزل، به خصوص با توجه به درخواست ایشون که شماره منزل رو خواستند، موافق نیستم. قرار و آشنایی بیرون و طفره رفتن از دعوت رسمی‌ به منزل در این شرایط، از دید یک پسر صرفاًً بیانگر وجود نقطه ضعف یا ترسی‌ در وجود شماست، که حالا یا میتواند نمود واقعی‌ داشته باشد یا نداشته باشد و حاصل از اعتماد به نفس پایین باشد، اما در چنین شرایطی شاید با این دختر یک جلسه را بیرون میرفتم، اما در برسی‌ بیشتر او، دقت بیشتری می‌کردم که ببینم این نقطه ضعف چه هست.


موفق باشید:72:


کامران

سلام
قبل از هر چیز میخواهم بگویم ک اینقدر نگران نباشید و همه چیز را به خدا بسپارید
دعایتان این باشد که اگر این مورد به صلاح تان نیست پس به سرانجام نرسد و تمام شود و هر جا ختم شد خدا را شکر کنید .اینطوری به ارامش میرسید و با هر خواستگاری که به بن بست خورد بهم نمیریزید خصوصا اگر از طرف ایشان به این نتیجه برسند که شما هم کفو هم نیستید
از حرفهایتان پیداست ک اعتماد به نفس پایینی دارید خانوادتان را همان طور ک هستند قبول کنید
درضمن دوست خوب من شما ک او را کامل نمیشناسید...گفتید جوری لباس میپوشید بالاتر از حد معمول .فک میکنم منطورتان این بود ک بالاتر از حد خودتان . شاید او هم مثل شما رفتار میکند پس تا اینجا با هم برابرید ( داشتن شخصیت سالم برای یک انسان مهم است که ان هم با نوع محله و سطح اقتصادی سنجیده نمیشود. میدانم ک میدانید ولی گاهی لازم است ک یاد اوری شود )
با نطر دوستمان موافقم که خیلی کوتاه در مورد مسایل اولیه با ایشان خیلی کلی صحبت کنید
مثلا بپرسید معیار های اولیه اش برا ی ازدواج چیست
دلیل انتخاب شما
تفاوت اقتصادی و فرهنگی همسر اینده اش تا چه حد مهم است
خودتان هم به این سوالات فکر کنید:303:
امیدوارم ازدواج خوبی نصیبتان شود
موفق باشید

خیلی ممنون از سه نفری که جواب دادن.واقعا ممنون
توی صحبتای همگی نکات خوبی بود
بخصوص اقای کامران که کامل هم جواب دادن گویا توی این چند خط زندگینامه من رو خوندن.خیلی خوب حرفاتون


الان موضوع این اقا یکم پیچیده شده شاید هم سر راسته و من دارم پیچیدش میکنم.تا هفته اینده باز میام جزییات بیشتری میگم

ولی همین طور که اقای کامران گقتند موضوع فقط این اقا نیست
من قبلا هم تمام موارد رو همینطور حذف میکردم چندسالی هم توی انزوا بودم و الان مثلا اعتماد به نفسم بهتر شده که دارم روی این نفر فکر میکنم

من واقعا توی خودباوری و اعتماد به نفس مشکل دارم حتی گاهی اینقدر اشفته میشم که بودن خودم رو زیر سوال میبرم. خیلی توی خودباوری مشکل دارم

درمورد این اقا من شناخت خیلی کمی از این اقا دارم.من قرار بود درس بخونم دیدم نمیشه .رفتم سرکار موقت.حتی نمیدونم چندسالشه و نمیدونم چطوری باید این سوالو ازش بپرسم.از همکاران نمیتونم بپرسم چون دوستی ندارم و نمخیوام تابلو بشه

این اقا یا کاملا سنتی هست یا ترسی داره یا مورد بدی دیدهو ازش سواستفاده شه قبلا بهرخال اصلا توی نخ اشنایی پبش از ازدواج نیست تا اونجا که من فهمیدم.حتی درخواست من برای صحب بیرون رو به شکلی قبول نکرد که شایددلیلش اون چیزی باشه که اون پایین میگم.
بعد از اون خیلی هم رک و راسته و انتظار داره من هم همینطور باشم.حتی با جریانی که پیش اومد و نوغ رک بودنش در بیان علاقه من واکنش خوبی نداشتم حتی ایشون فکر میکنه من ازش خوشم نمیاد یا برای ازدواج نمیخوامش و مثلا میخوام ازش استفاده ای ببرم و مثلا قراردادم رو ثابت تر کنم.درحالیکه من حتی اگه ایشون فکر کنه خجالتی به نظر نمیزسم ولی توی همچین چیزی خجالتیم.

دقیقا همینطور که اقای کامران میگن ایشون تا حدی هم به نقطه ضعفی در من پی بردن چون درسته تلفن و ادرس خواستن ولی بیشتر تاکیدش روی ادرس بود که این تنها چیزی که میتونه به ذهن بیاره اینه که میخواد تحقیقی انجام بده.من خیلی با این موضوع مشکلی ندارم اما خب همین مشکل ازدواج سنتی و میال نبودن به صحبت کردن قبل از تحقیق یا خواستگاری هست. من با صحبت کردن با ایشون میتونم تا حدی بفهمم سطح توقعش بیشتر تو.ی چه زمینه ای هست کمی اخلاقشو بفهمم تا اینکه ایشون به خواستش برسه ادرسو بگیره بیا شاید خوشش نیاد اونوقت خوب من نباید ناراحت بشم؟

گفتم کمی پیچیده شده و باز این مورد واقعا همه زندگی نیست.ولی من اگه بخوام همینطوری که همه گذینه هامو حذف میکنم اقدام کنم شاید هیچوقت شوهر نکنم یا هر اتفاق دیگه

سلام عزیزم.من تا حدودی تاپیکای قبلتو خوندم و تا حدودی شرایط زندگیتو درک میکنم

من هم مثل شما ۲۵ سالمه و یه دختر سه ساله دارم۱۸ سالم بود که ازدواج کردم
خیلی زود بود ولی مجبور بودم دیگه نمیتونستم تو اون خونه زندگی کنم

خداروشکر همسر خوبی هم دارم ان شا الله شما هم ازدواج موفقی داشته باشی.
عزیزم اینارو گفتم که بدونی تنها کسی نیستی که این مشکلاتو داری

عزیزم یکم اعتماد بنفس داشته باش اگه کسی تورو بخواد همون جوری که هستی باید بخوادت

در ضمن اگه هم این ازدواج سر نگیره چه مشکلی میتونه سر کارت پیش بیاد
یا چرا باید خجالت بکشی یا چرا باید ضربه روحی بخوری

از خودت ضعف نشون نده عزیزم.
بهترینارو برات ارزو میکنم

اگه میشه اقایونی که دیشب اومدن و نظر دادن با شرایطی که توضیح دادم هم بیا و نظر بدن و بگن نظرشون چیه
خیلی ممنونم

سلام خانوم

خیلی خوبه که شخصا به این موضوع خود باوری در وجودتون پی بردین. از همه مهمتر اینه که دارید روی خودتون کار میکیند تا پیشرفت کنید.

در مورد قرار بیرون و غیر عرض کردم که سلیقه ای هست. ولی اینطور که شما می فرمایید، باید پسر پایبندی باشه، و نگران از این نباشید که اگر به منزل شما راه پیدا کردند، و قضیه جور نشد، فردا سر کار از طرف ایشان اذیت بشید.



اگر فکر می کنید برای تحقیقات آدرس می خواهند که ندیده و نشناخته کار صحیحی به نظر نمیرسد. فقط شماره منزل رو بدین، بعد از قرار گذاشتن، و قطعی شدن جلسه، آدرس منزل رو بدین بهشون. قطعا مادر و یا بزرگترشون باید تماس بگیرند.
اگر بحث شد عنوان کنید یک جلسه خواستگاری تشریف بیاورید ، اگر شرایط خوب بود برای تحقیقات هر دو طرف اقدام کنند.



با اعتماد به نفس قدم بردارید خانوم.
موفق باشین

سلام

شاید ازتون آدرس خواسته که اگر مثلا شما بالاشهر زندگی میکنید اصلا جلو نیاد!! مگه شما می دونید وضع مالی خانواده ایشون چطوره؟

من منکر همسانی اقتصادی و فرهنگی نیستم، اگر سطح اقتصادی و فرهنگی خانواده شما و ایشون فاصله داره، اولین کسی که اگر ازدواج سر بگیره اذیت میشه شما هستین پس بهتره که سر نگیره و این مساله هم سرخوردگی نداره!

بعدشم به فرض وضع اقتصادی و فرهنگی مشابه اگر همون اول بخاطر وضع خونه و زندگی شما و سادگی پدر ومادرتون عقب کشید و رفت ، به نظرت آدمی که اینقدر ظاهر بین هست می تونه مرد زندگیت باشه؟

در حالت کلی: همه اینایی که تا حالا ازدواج کردند که تو کاخ و ویلا بزرگ نشدن، همه هم پدر و مادرشون شیک و باکلاس و تحصیلکرده نیستند، خیلی ها پدرشون اعتیاد داشته و هزار مشکل خانوادگی و فرهنگی داشتن و در نهایت با یه فرد لایق زندگی ازدواج کردند. پس نگران نباش، بخدا توکل کن.

این تاپیک رو هم بخون خیلی کمکت میکنه:

http://www.hamdardi.net/thread-14585.html

سلام خانم محترم.
خیلی خسته بودم ولی دلم نیومد تاپیکتونو بی جواب بذارم و برم... من نه می خوام شعار بدم و نه می خوام شما رو خوشحال کنم... نه امیدواری بدم...نه نا امید کنم...فقط می خوام حقایق و حالاتی که به ذهنم میاد رو بهتون بگم و در نهایت خودتون با توجه به شرایط خودتون بهترین تصمیم رو بگرید...

ببنید من میگم اگه هزاران مرد هم بیان توی تاپیک شما نظر بدند و مثلا شما رو منصرف کنند و چه شما رو مشتاق کنند بازم شما بخواید بر این اساس تصمیم بگیرید کاری اشتباه هستش...چون هیچ کدوم ما اون اقا نیستیم و نه شما رو دیدیم و... از خیلی چیزا بی خبر هستیم... من میگم که توجه کنید

بهترین کار این هستش از یک راهی پی ببرید محل سکونت اون اقا کجاست... چون واقعا از محل سکونت و ظاهر خونشون از نظر مسایل مالی می تونید تا حد زیاید پی ببرید در چه سطحی هستند... اما چه ایشون وضع مالیشون از شما بهتر باشه چه بدتر باشه به نظرم هیچ کدوم به طور کلی بازم نظر اون اقا و خانوادشون رو مشخص نمی کنه (ولی عقل حکم می کنه که در بهترین حالت هم کفو هم باشید یا نهایتا تفاوت کمی داشته باشید)

راجب پدر و مادرتون و... بذارید نظر خودمو بگم... مثلا من اگه از خانمی خوشم بیاد که بعدش متوجه بشم مثلا شرایط مشابه شما رو دارند..اول از همه اون خانم حتما جذابیت هایی داشته که من مشتاق شدم..و مهم تر از اون من وقتی ببینم اون خانم مد نظرم در چنین خانواده ای ولی اعتماد به نفس فوق العاده بالایی داره و ادم توانمندی هستش و... خب خیلی نظرم جلب میشه تا مثلا ببینم طرف مقابلم اعتماد به نفس هم نداره....پس سعی کنید اعتماد به نفستون رو از دست ندید...

راستش من چند تا توصیه دارم که حقیقتا بیش از این نمی تونم بنویسم...

فقط فعلا میگم بی گدار به اب نزنید... اگه جواب خواستند بگید باید چند روزی فکر کنید...

توی این چند روز راهی ببنید پیدا می کنید ادرس خونشونو پیدا کنید... مثلا بعضی پیک موتوری ها نیروی تعقیب دارند واسه پیدا کردن ادرس !!!

یا نهایتا از ایشون بخواید که قبل این که فرایند خواستگاری شروع بشه باید راجب مسایلی باهاشون صحبت کنید... اگه ایشون فرد عاقلی باشند قبول می کنند...اگه نه بخوان زود راجب شما قضاوت کنند اونم از نوع بدش که سریع از شما صرف نظر کنند پس بهتر همین الان قبل این که بهشون ادرس و .. بدید این اتفاق بیفته...

بقیشو بعدا براتون میگم اگه این کارو کردید...

به نظر من اگه خیلی میترسی یا از اینکه یه وقت از محله زندگیت خوشش نیاد و کنف بشی نرو مستقیم ادرس بده اگه دوباره حرفی از ادرس شد خیابون محل زندگیتون رو بهش بگو. اگه نخواد بدون خواستکاری و تحقیق و منصرف شدن و ناراحت شدن شما بیخیال میشه و دیگه سراغی نمیگیره.شماهم بدون اینکه رسما اتفاقی افتاده باشه یه کوچولو ناراحت میشی و زود فراموش میکنی

(توی پرانتز بگم من خودم یک مورد خواستکار خیلی خوب داشتم دوتا شغل با حقوق عالی داشت و خودش هم از طریق تعقیب ادرسمو پیدا کرده بود! تحقیقات هم کرده بود. و خیلیم مشتاق بود ولی دلیلش این بود که اختلاف سنیش خیلی بالا بود و حواسش نبود اگه ده سال بیشتر داشت جای پدرم بود.البته اون بنده خدا از رفتار من سوتفاهم کرده بود که عاشقشم.)

بهرحال جوون ترا یکم بیشتر دنبال ایده ال هستند و یه حداقل هایی هست.ولی شما هم به هر طریقی میتونی یکمی از زیر زبونش بکش. دیگه الان ادمها که از هم فرار نمیکنن.چهارتا جمله باهاش صحبت کن.

سلام خانم وروجک...حالتون خوبه؟

با این کلکی که سوار کردین سیلی از نظرات به تاپیکتون سرازیر شد...واقعا که خوشم اومد...حالا نمیخواین حداقل محض رضای خدا هم که شده با یک جواب خشک و خالی ما رو از خودتون بیشتر با خبر کنین...


به نظرتون اگه شما در یک کفه ترازو و ایشون در کفه دیگر قرار بگیرند با چه وزنه ای در سمت شما تراز میشوید؟...جوابش پاسخ شما به اون آقاست...

شما بیشتر از سطح مالی خانوادتون گلایه دارید یا سطح فرهنگی؟ یا هر دو؟...

اصلا شما خودتون رو شخصا در حد اون آقا میدونید(از لحاظ شغلی تحصیلی و...)؟...یک درجه پایین تر چطور؟...یعنی مشکل فقط از خانوادتونه؟...


اگه به من نوعی (نه فدایی یار نه محمد رضا نه اون آقاو...)باشه صد البته که برام مهمه...خیلی هم مهمه ...باید در شرایط فوق قرار گرفت تا بتوان درست ترین تصمیم را لحاظ کرد...از کجا معلوم که خانواده شما مورد تایید آن ها هم باشد(خودش و خانواده اش)...که این هم چیز بعیدی نیست...خود من به تعدد چنین اتفاقی رو دیده ام...


به هر حال به نظر من بهتره یک قرار خواستگاری گذاشته شود...از دست دادن این فرصت به هر دلیلی شاید یک اشتباه غیر قابل جبران باشد...شما هم بهتر است این فرصت رو از خودتون و اون آقا صلب نکنید...


در ضمن شما رو از انجام عملیات تعقیب و گریزی که دوست عزیزم فدایی یار توصیه کرد باز میدارم...


راستی موضوع تاپیک شما هیچ ربطی به پست دوم شما پیدا نمیکند(مگر درصدی ناچیز که میتوان از آن صرف نظر کرد)...تا آن جایی که من خبر دارم هیچ دختری امکان ندارد از یک خواستگار همه چیز تمام بگذرد مگر اینکه خلافش ثابت شود...آیا این چنین نیست؟

براتون آرزوی موفقیت دارم...

من فعلا درگیر مراسمی هستم
بعدا میام جواب میدم
هیچ کلکی نبوده بخدا

من شرایطو کامل برای یک از خواهرام توضیح دادم و خواهرم کمک گرفت
و گفت ما مناسب هم نیستیم و قطعا این شخص پس از دیدن شرایط ما عقب نشین یمیکنه

خودم هم میدونم فقط در شرایطی میتونم به همچین ادمایی فکر کنم که یکی اعتماد به نفس داغونم رو به حد اعلا برسونم . به یکی دوهارت لااقل در راشتای کار رو رشته خودم ماهر بشم و اون فرد واقعا عاشق خودم و شخصیت خودم شده باشه

حقیقتش فکر میکنه به خاطر بعضی کارایی که کردم کمی به شعورم هم شک کرد.
ولی باز هم از این موردها پیش میاد و من باید یاد بگیرم

ممنون از تمام پسرای خوب تالار و حرفاشون و خانمای خوب و همدل.
ممنون از اقای فدایی یار خسته. درضمن من باز هم منتظر پیشنهاداتون هستم. چون توی این زمینه روابط و کسائل با اقایون خیلی بی اطلاعم
ممنون از تالار خوب همدردی که تاحالا خیلی جاها کمکم کرده.تامام تاپیکایی که زدم لاقل پنجاه درصد پیشرفت داشتم

راستی اقای فدایی یار وقتی توی متن شما میخوندم که نوشتید خیلی احتیاط کنم فکر نمیکردم حرفتون اینقدر درست باشه. چون بعدش بدجور به حرفتون رسیدم
خواهرم نه با تعقیب با پرس وجو از وضعیت و خلنوادش پرسیده بود .بهش گفته بودن هم خودش و هم خونوادش بیشتر دنبال یک دختر زیبا با خانواده قابل توجه هستن و فقط اینجور موارد رو یس ازدواج قرار میدن

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط voroujak

خواهرم نه با تعقیب با پرس وجو از وضعیت و خلنوادش پرسیده بود .بهش گفته بودن هم خودش و هم خونوادش بیشتر دنبال یک دختر زیبا با خانواده قابل توجه هستن و فقط اینجور موارد رو یس ازدواج قرار میدن

---

سلام
خانم وروجک یه چیزای تو تایپک شما برای من مبهمه! ببینید اگه واقعا این پسر وخانوادش همچین دید داشته باشن چطور یه پسر بدون هیچ شناختی از شما وخانواده وسطح زندگیتون همینجوری رو هوا میاد خواستگاری میکنه؟
امکان نداره پسری که دختری رو برای ازدواج در نظر میگره بدون اینکه حداقل اطلاعتی از خانوادش داشته باشه بیاد پیشنهاد بده!
پس من مطمئن هستم اون پسر با اگاهی اومده جلو یعنی تا حدودی از شرایط شما وخانوادتون مطلع هستن خودتون هم که در ظاهر دیدن اگه از نظر ظاهر هم مناسب نیودید که این مورد هم منتفی بود! پس ببین این وسط یه چیزایی جور در نمیاد:303:

سلام دوست عزیز
می خواستم بهت بگم این خواستگارت را رد نکن. بذار بیاد فوقش قسمت نمیشه. اتفاق بدی قرار نیست بیفته. فقط یه جلسه آشنایی میاد و اگر هم نشد نه خانی رفته و نه خانی آمده.حداقل تو ذهنت نمی گی ای کاش میامد.شاید و...
ضمن اینکه برایت تجربه ای میشه که بعدا بتونی ازش استفاده کن و حتی به خود شناسی بیشتری برسی....

دوست من احساست را درک می کنم که نگران این هستی که خواستگارت به جای اینکه تو را بررسی کنه به اشتباه از روی خانواده ات قضاوت بشی...

اما چند تا نکته می خواستم بهت بگم که اگر رعایتشون کنی به نظرم مشکلی نخواهی داشت و اونی که واقعا بهت می خوره از روی تو به اشتباه رد نمیشه. ببخشید که پراکنده گویی می کنم.چون ذهنم انسجام نداره:

1)اول اینکه عزیزم شاید به طور کلی (و نه عمومی) این احتمال درست باشه که فرزندان خیلی به پدر و مادرشون شبیه باشند. به هر حال این موضوع یه سری احتمالات را زیاد و کم می کنه ولی این احتمال چرا هست؟ چون اکثر ماها صاحب اندیشه نیستیم و بیشتر دنباله روییم! از این رو مردم همچین قضاوتی ممکنه داشته باشند.
اما می خوام بگم اگر کسی خودش اهل تفکر بود و صاحب اندیشه بود دیگه از اینجا به بعد مسئولیت افکار و شخصیتش دست خودش هست و به نظر من واقعا این خیلی ارزشمنده که شخصی خودش به مسائل رسیده باشه تا اینکه صرفا از روی دنباله روی و یا حتی به دنیا اومدن تو خانواده ای اون شکلی باشه.
پس اگر صاحب اندیشه بودی و خودت شخصا روی خودت کار کردی می تونی اون وقت از طرف مقابلت انتظار داشته باشی تو را از روی خودت قضاوت کنه نه خانواده ات.

2) نکته خیلی مهم که می خواستم بهت بگم اینه که جلسه اول از برخی لحاظ خیلی مهمه.از این جهت که استارت آشنایی زده میشه و یه دید کلی به طرف می دی.
ببین ما یه درسی داشتیم که براش باید تو طی سال تحقیق می کردیم. بعد کل تلاش یک سالمون را باید تو ده دقیقه پرزنت می کردیم. هرچی به استاد می گفتیم بابا ما این همه کار کردیم نمی تونیم که همه این یه سال را تو ده دقیقه بگیم! استادمون می گفتند نه و شما باید با اسلاید و نحوه گفتن و پاورپوینت بتونید مطالب را طوری بچینید و ارائه بدین که شنونده هم متوجه بشه و هم نتیجه گیری کنه و وقتی بلند میشه یه چیزی به ذهنش اضافه شده باشه!
ما هم باورمون نمی شد که بشه.ولی چون این خط قرمز استادمون بود مجبور بودیم. خیلی تمرین کردیم. سعی می کردیم اسلایدها را یه جور مرتب کنیم که خیلی مثلا نیاز نباشه که خودمون توضیح بدیم و با اشاره خیلی مطالب منتقل بشه وووو

حالا غرضم از این مثال این بود که جلسه خواستگاری هم مثل پرزنت کردن همون سمیناره.(البته در مثل مناقشه نیست!)
شما باید بتونید توی جلسه اول یه سری کلید واژه های مهم را برای طرف مقابلت جا بندازی. بهت اینو بگم که من کمتر پسری را دیدم که سوالات مناسبی تو خواستگاری داشته باشه.این یه ضعفه ولی می تونه قوت هم باشه!چون او سوال نمی پرسه تو باید سوال بپرسی و خودت اون نقاط مهم را که مد نظرته را جواب بدی. شما می تونی یه سری سوالاتی طرح کنی که او پاسخ بده و جوابش را بفهمی و بعد خودت هم به همون سوال پاسخ بدی و نظر شخصیت را بگی.(چون معمولا او نمی پرسه...)
شما برای این کار بشین اون نقاطی که می خوای برای خواستگارت شفاف کنی و نقاط قوتت هست بنویس. بعد مطابقش سوال طرح کن. (این که می گم به جز سوالاتیه که خودت کنجگاوی ازش بدونی) و اون نگرانیت را مرتفع کن.
اگر خواستی بنویس.من بهت تو نظم دادنش کمک می کنم. مثلا همین مساله اقتصادی نگرانی؟ خب این را می تونی در کنار برخی موارد از خودت پرزنت کنی و بعد رهاش کنی و ببینی که او واقعا چه طور آدمیه و اگر واقعا آدمیه که به این جور مسائل در این حد اهمیت می ده همون بهتر که منصرف بشه ولی خب شاید به آدما باید حق بدیم که شرایط را مثبت منفی کنند و نمی تونیم بگیم شما که داری الان همین ابتدا نکته منفی را می بینی بدون مثبت هم دارم.غالبا این اتفاق نمیفته چون طرف مقابلت احتمالا ذهنش گسترده نیست که سوالات مختلف ازت بپرسه.پس اینجا شما موظفی که بهش کمک کنی همون اول قضاوت نشی.

3. نکته مهم دیگر اینکه ببین اگر خودت نگاهت به پدر و مادرت مثبت نباشه هیچ وقت از یه غریبه هم نمی تونی انتظار داشته باشی اون را یه نکته منفی نبینه.
ببین اتفاقی که تو نسل ما افتاده اینه که یه شکاف بین فرزندان و پدر و مادرها هست(به خاطر پیشرفت تکنولوژی و تفاوت تحصیلی و...).حالا برای یکی این شکاف بیشتره برای یکی دیگه نه. اما غالبا هممون کم و زیاد با این موضوع آشناییم...
این که مادرت گاهی درکت نمی کنه و یا پدرت این را طبیعی بدون... و واقعا سعی کن نکات مثبت پدر و مادرت را ببینی. وقتی این نکات را دیدی و وقتی فهمیدی اون وقت تو صحبتهات به طور ناخوداگاه این مطلب به طرف مقابلت منتقل میشه.
مثلا درسته خانوادشون سطح اقتصادیشون پایین هست ولی پدر و مادر ساده و مهربون و بی شیله پیله ای داره.
یا برعکس می تونه این منتقل بشه: خانوادشون که از نظر مالی هیچی ندارند.پدر و مادرش هم که اون طور اصلا درکی ندارند و...

ببین این دو نوع برداشت می تونه باشه. و این برداشتها ابتدا از برداشتهای خودت ایجاد میشه که چه انرژی را ساتع می کنی و چه اجازه ای به طرف مقابلت می دی.

پس سعی کن پدر و مادرت را واقعا دوست داشته باشی و این جور نباشه که آنها تو را درک نمی کنند تو هم پس درکشون نکنی.چرا اتفاقا تو بیشتر درکشون کن. و بدون وقتی این اتفاق بیفته تنها در این صورت هست که می تونی مشکلاتی که از سمت خانوادت داری را در زمینه ازدواجت حل کنی.
و اگر واقعا از خدا همسر آینده ات را می خوای اینو بدون قبلش باید حرف خدا را گوش بدی و یکی از مهمترین توصیه های دینی که بارها در قرآن تاکید شده همین پدر و مادر هست که حتما خودت بهتر از من می دونی...

و این نکته مهم را هم اضافه کنم که هیچ وقت از ما از جبریات سوال نمیشه. هر چی از ما تو اون دنیا سوال میشه و خدا از ما انتظار داره در محدوده اختیاراتمون هست.
اینکه ما تو چه خانواده ای به دنیا آمدیم و پدر و مادرمون کی هستند این جزء جبریات هست و خواست خدا بوده. پس لازم نیست برای چیزی که دست خودت نبوده خودت را محدود کنی. این خواست خدا بوده و پس این را باید بسپاری دست خود خدا و خودت را رها کنی. و خدا مطمئنا این قسمت را خودش حل می کنه ولی این منوط به این هست که اون قسمتی که در اختیار تو قرار داده را حتما وظیفه ات را انجام بدی. وقتی وظیفه ات را در قبال والدینت انجام بدی خب خدا هم این قسمت را حتما برایت حل می کنه.ولی در غیر این صورت شاید نشه چنین توقعی از خدا داشت.

4. دوستان گفتند اعتماد به نفست را زیاد کن و نکته خیلی درستیه اما می خواستم بهت بگم اگر می خوای تاثیر بهتری در کل زندگیت بگیری عزت نفست را زیاد کن. و برای خودت احترام و حرمت قائل شو. برای شخصیتت. برای همون خانواده ات ووو از نظر اخلاقیات خودت را در چه سطح می بینی؟ واقعا ارزش داره که مثلا از زبان تو راجع به مادرت بعضی سخنان با هر لحنی گفته بشه؟(مثلا)

اینها نکاتی بود که به ذهن من رسید بازم اگر چیزی به ذهنم رسید بهت می گم. اگر راجع به نحوه سوال پرسیدن ازم سوال داشتی بپرس.اگر بلد باشم کمکت می کنم.
و باز هم می گم این خواستگارت را رد نکن بذار بیان حداقل یه دور بعضی مطالب برات جا میفته و اینم بگم به خود شناسی بیشتری می رسی.

موفق باشی دوست من:72:

من خیلی از بچه های اینجا ممنونم
خانم مصباح بسیار حرفاتون خوب بود.زحمت کشیدید. منظورتون رو فهمیدم چون از قبل هم در ضمن خودم مثلا این بود که وقتی خودم از قبل بد چیزی رو بگم یک پیش زمینه بد ایجاد میکنه


حالا هم جواب شما هم جواب خانم یا اقای ابی بیکران اول اینکه من ظاهرم به ادم با خانواده متوسط به بالا میخوره وضعیت مالیمون هم متوسطه اما مادر پدرم با ظاهر زیر متوسط میگردن و وانمود میکنن وضعیتشون مناسب نیست تا منافع بیشتری بدست بیارند.فارغ از اینکه این خودخواهیه شونه.مثلا مادر منی که اینقدر دلش میخواد من شوهر بکنم ولی فقط به فکر اینده خودشه.دلش هم داماد سطح بالا نمیخواد،یعنی ما رو در اون سطح میبینه یا حتی دلش نمیخواد ما شوهر سطح خوب داشته باشیم. الان مشکل اینه.خب شاید واقعا مامیلیونر نباشیم اما خیلی از خانواده ها هستن که که با دوتا حقوق کارمندی و داشتن دانشجوی شهریه دار ظاهرشون رو حفظ میکنن اصلا دین هم همینو گفته.
خب ابی بیکران من ظاهرم و قیافم اونقدر کمالات داره که یک مرد رو جذب بکنه یا جوگیربکنه اما نه برای کسیکه سطح خانوده براش مهمه.

من خودم هرچی خانواده دیدم واقعا سطح فرهنگیشون با ما فرق نداره توی هرلباس و ظاهری دید و بینش و فرهنگشون خیلی به ما نزدیکه. اما نه اینکه بیاند و مثلا عقیده اشتباهشونو داد بزنن توی جمع . توی حمع چند نفری خانواده خودشون نگه میدارن یا برای اتخاب های خودشون.مادر من هرچی توی فکر و دلشه توی یک جمع غیر اشنا فریاد میزنه. پس منشظورم اینه که ما هم بی فرهنگ نیستیم در مقایسه با خیلیای دیگه یا مثلا به نون شبمون محتاج نیستیم اما یکسری خودخواهی ها و منفعت طلبی ها و اشتباهات رفتاری مارو یعنی خانواده منو متمایز میکنه

مصباح من حرفاتون رو چندبار دیگه هم میخونم و در مواقع لزوم استفاده میکنم

در واقع من از همون اول هم گفتم که قضیه فقط این یک نفر نیست و شاید بعضی ههم فهمیدن من خیلی توی این مورد جدی نیستم.چون حسی داشتم
خواهرم با پرس و جویی که کرده بود فهمیده بود این ادم دقیقا همینجور از یکی از کارمندای دیگه قبلا خواستگاری کرده و درواقع از سادگی طرفش استفاده کرده و فقط میخواسته ادرس ومحل زندگیشو بفهمه.اون خانم به خوهرم گفت من خام ابراز علاقش نشدم و یک مدت ادامه دادم و فهمیدم چه جور ادمیه و خودش بیخیال شد! یعنی دیگه جلو نیومد.

تازه خواهرم جمله به جمله ازم پرسید و گفت نه ابراز علاقش صحیح بوده که امکان داشته دختر رو جو زده بکنه هم ادرس خواستنش. خواهرم 17سال از من بزرگتره و خیلی چیزا حالیشه

بهرحال این تاپیک برای من لازم بود. و من هم از این تاپیک هم از این ادم درس زندگی گرفتم ولی واقعا اطلاعات از مردا خیلی کمه.

:72::72:

سلام وروجک جان
ببین متوجه منظورت شدم...
وروجک جان اینکه می گی مادرت این طور هست به نظر من مادرتون از روی سادگیشون این طورند و حتما نیت بدی ندارند. به نظر من زاویه نگاهت را عوض کن. اون اشتباه فکر می کنه و این مشخصه ولی مطمئنم نیت بدی نداره و از روی نا آگاهی و جهالت چنین رفتارهایی دارند.

شما باید تا اونجایی که می شه یه سری چیزها را به مادرت یاد بدی و متوجهش کنی و بقیه اش را هم که نمیشه حتما یه سری تدبیر به کار ببری.
ببین اول برای خودت مشخص کن که چه مطالبی را می خوای برای مادرت جا بندازی. بعد سعی کن خیلی مهربانانه و بدون اینکه بخواهی گارد دفاعی مادرت را فعال کنی اون مطالب را باهاش درمیون بذاری.توجه داشته باش وقتی او احساساتی خواست جوابت را بده شما باید خونسرد بمونید و بحث را درست پیش ببری. ابتدا از قدردانی ازش شروع کن تا یکم مهربانانه تر گفتگوتون شروع بشه و ذهن مادرت باز بشه و بعد گفتگوت را شروع کن.(مثلا سر یه ناهار خوشمزه ای که پخته ازش تشکر کن و تشکرت را بسط بده به زحمات دیگرش و بعد گفتگوت را شروع کن)
اگر این لینک هم بشنوی تا حدی متوجه می شی که باید در مقابل شخصیت والد چه طوری صحبت کنی تا نتیجه بگیری...
http://radio.shabanali.com/neg19.mp3

ببین این صحبتهایت را که کردی تصور نکن همه چی درست میشه.ولی همین هم خیلی خوبه که مادرت متوجه اشتباهاتش بشه. و براش توضیح بده که مامانم الان جامعه ما اینجوریه...
بگو:من یه دوستی دارم که می گه وقتی خواستگار میومد به این مسائل توجه می کنه... واقعا باورت میشه حتی یه خواستگار کاملا معمولی سر یه چیز ساده نظرش برگشت؟
مامان الان اصلا نمی دونم چرا این جوری شده که! ولی حتی اونهایی که اصلا سطحشون بالا نیست و سطحشون هم خیلی پایینه باز هم عقلشون به چشمشونه!!! (این را حتما اشاره کن)
بعد مثلا درد و دل کن بگو واقعا اگر ما بعضی مسائل را رعایت نکنیم خدای نکرده دستی دستی همون مورد سطح پایین هم ما را تحویل نمی گیره...
آره مامان جون اگر بشه یکمی حفظ ظاهر کنیم. بابا الان اون آدم سطح پایین هم دنبال یه سطح بالاست منم که نمی گم خودمون را بالا نشون بدیم و خدای نکرده دروغ بگیم. می گم همونی که هستیم را نشون بدیم.
بعد کلا اگر دیدی مادرت گارد گرفته یکمی مظلوم نمایی و بغض و اینا کن که یکم دلش به رحم بیاد... بعد دیگه ول کن.شاید هیچی نگه بهت.ولی بعدا میشینه پیش وجدانش فکر می کنه و مطمئن باش تاثیراتی داره.حالا ممکنه از روی غرور بهت بروز نده. ولی حتما این کار را بکن.

حالا یه نکته بهت بگم:
ببین مشخصه خواهر منطقی داری. حتما تو مجالس خواستگاریت دعوتش کن. بعضی مطالب را باهاش هماهنگ کن. بگو مثلا از تو تو برخی جاها تعریف کنه. مثلا بگو بگه وروجک خانم فلان دانشگاه درس خونده
مثلا از بعضی جنبه های مثبت خانواده بگه.
مثلا هر وقت مادرتون صحبت کرد خیلی هوشمندانه بحث را عوض کنه. یا اگر احیانا چیزی گفتند که بد برداشت می شد همون جا برداشت درست را بگه.مثلا بگن مادرم منظورشون اینه.
ببین این میشه همون پرزنت کردن نکات مثبت و منفی کنار هم.اینجا خواستگار برعهده خودشه که مسائل را مثبت و منفی کنه.
یا حتما از برادرت دعوت کن تو مجلست...
همیشه اینو بدون که اگر صحبتهات صادقانه باشه (حتی قسمتهای منفی) تاثیر صحبتهات بیشتره.یکی از مهمترین عواملی که به نظر من تو انتخاب همسر مهمه کسب اعتماده. یعنی این که وقتی بفهمی طرفت مورد اعتماده و بدونی قرار نیست فریب بخوری و چیز بدی در انتظارت باشه و همین ها که دارم از طرفم می بینم درسته... این باعث میشه آدم دلش گرم بشه.
وقتی اعتماد طرف مقابلت جلب شد اون وقت وقتی می گی مادرم این طوری می گن ولی در اصل تو دلشون هیچی نیست و از روی سادگیشونه؛ باور می کنه که تو داری راست می گی... اون وقت به او هم بعضی مسائل مادرت برنمی خوره.

بعد هم فکر نکن الان مادر و پدر همه آقا پسرها همشون همچین افراد فرهیخته ای هستند.نه .باور کن. من خودم دیدم که بعضی هاشون واقعا خیلی مادران ساده ای دارند و دیدم که مثلا با خواهرشون و یا با یه خانم دیگه مثل خواهر زاده و اینا میان خواستگاری و مادرشون خیلی کم در حد همون سلام و احوال پرسی حرف می زنه و بقیه صحبتهای مهم را همون خواهر یا همون خانوم می گه. کلا دیدم آنها هم یه سری تدبیر می کنند و خلاصه این اصلا عیب بزرگی نیست که حالا مادر شما یکمی فنون اجتماع را بلد نیستند.مهم اینه شما بلدی.و اینم می تونه مشکل پیش نیاره.اگر یه تدابیری باشه و فقط مهم اینه نکات مثبت و منفی را درست پرزنت کنی و طرفت فقط فکر نکنه همین نکات منفی را داری. حالا اگر همچنان دیدگاهش نسبت به شما در جمع بندی خودش منفی بود؛ دیگه این موضوع مهم نیست و قسمت نبوده...

و البته هم سطحی فرهنگی خانواده ها را هم یکم در نظر بگیر... مثلا مادر خواستگارت استاد دانشگاه نباشه. یا حتما دقت کن آدمهای خود شیفته ای نباشند و یا حتما ببین کمی تواضع داشته باشند.که بعدا همش سر تلاقی خانواده ها حرص نخوری. اونم مثلا خانم معمولی خانه دار باشه.حالا یکم بالاتر و پایین تر مهم نیست. اون اختلاف را می تونی با یه سری سیاستها حل کنی... اینم بگم خانواده های معمولی اتفاقا تو جامعه خیلی بیشتر هست و اصلا نگران نباش...

در مورد هدفت از ازدواج و معیارهات و انتظاراتت از همسر آیندت فکر کردی؟ به خود شناسی رسیدی؟
اینا خیلی مهمه ها! اگر اینا برات حل نشده باشند نمی تونی جلسات را بگذرونی و اصلا نمی تونی سوال طرح کنی.

:72:موفق باشی

سلام خانم وروجک.
عذر خواهی می کنم دیر جواب دادم.تاپیک های گذشتتون رو هم خواستم خیلی سریع و گذرا بخونم تا بهتر بتونم در سر فرصت کمکتون کنم.

من تا حالا نشده این جا پستی از سرکارخانم مصباح الهدی بخونم و نظری خلاف نظر ایشون داشته باشم...اما راجب این که ایشون فرمودند این خواستگار (یا در حالت کلی چنین خواستگار هایی)رو راه بدید بنده نظری متفاوت دارم که در ادامه عرض می کنم...نظرم از این بابت متفاوت هستش که نه میگم حتما راه بدید و نه حتما راه ندید بلکه با توجه به یک سری مسایل باید خودتون بهترین تصمیم رو بگیرید...
ببنید من از خودم میگم تا بهتر با روحیات یک پسر یا خواستگاری که به اون روش از شما خواستگاری کرده بشید...نمی دونم الان سن دقیق شما چقدر هستش (اخه توی تاپیکاتون به تناقض رسیدم ولی من فرض می کنم 25) مطمئنم اون اقا سنشون از شما هم بیش تر هستش و بسیار با تجربه تر... و کلا چون اقایونی که به احتمال زیاد خواستگاری شما خواهند اومد سنین بالاتری دارند شک نکنید مسایلی همچون خانواده هم براشون بیش از پیش مهم خواهد بود مگر این که اونا هم ضعف هایی داشته باشند حالا از هر نظر مثلا مالی یا موارد خاصی که در مجموع براشون موضوع خانواده کم رنگ تر بشه...

من اون تاپیک حمام شما رو توی ذهنم موضوعش مونده بود ولی اصلا تو ذهن نداشتم که مربوط به کدوم یکی از اعضا بود و به طور خاص مربوط به شما...که دیروز با خوندن تاپیکاتون دیدمش و دوباره خاطرش برام تداعی شد...اون موقع درسته تو تاپیک شما نظر ندادم ولی خوندمش و خیلی ناراحت شدم...البته که احترام پدر و مادر واجبه...ولی با چیز هایی که شما راجب خانوادتون این جا مطرح کردید که صرفا برای کمک هستش که این موارد خصوصی زندگیتون رو مطرح کردید...مثلا همون ماجرای پلیس 110 و... پس این طور به نظر میاد توی محلتون حتی برای تحقیق های بعدی با توجه به رفتار مادرتون و مخصوصا اتفاقات افتاده شاید البته میگم چیزایی که من میگم فقط از روی نوشته های شماست اگه برداشتم اشتباه بود ببخشید و کاش هم اشتباه باشه...شاید اطرافیان شما هم به خوبی از خانواده شما یاد نکنند.. البته به قول خودتون شاید خیلی ها شرایط مشابه شما رو داشته باشند ولی اون قدر سیاست و کیاست دارند هر حرفی رو هر جا نزنند بر خلاف مادر شما...من میگم شما خیلی دختر خانم خوب و خود ساخته ای هستید که اگه با همین شرایط توی یک خانواده دیگه ای بودید شاید تا حالا این قدر خواستگار داشتید که بارها ازدواج کرده بودید ولی اینو به یاد داشته باشید که از کجا معلوم اگه توی یک خانواده دیگه بودید شخصیت فعلی خانم وروجک رو داشتید...شاید اون موقع درسته چیزایی که الان ندارید مثل خانواده بهتری داشتید ولی شاید شخصیت شما به خوبی الان نبود و باز اون موقع به خاطر رفتار خودتون ادمای زیادی راغب به ازدواج با شما نمی شدند...ولی الان خودتون هم اذعان دارید از نظر ظاهری (وقتی میگم ظاهر کلا در همه ی ابعاد هستش نه صرفا چره منظورم اخلاق و رفتار و منش و...) در سطح خیلی خوبی هستید و به نظرم از این بابت باید بسیار خوشحال باشید و به خودتون ببالید بدون هیچ تعارف و اغراق یا امیدواری الکی که بخوام به شما بدم...

نگاه اول خانواده شما

خانم وروجک متاسفانه بنده یک اشنایی داشتیم از اقوامون که ایشون رفتاری مشابه مادر شما داشت...یعنی این بنده خدا این قدر به خواهرش حتی رو داده بود که یکبار به عروس ایشون حرف بسیار بدی زده بود..چون اون فامیلمون همیشه بد عروسشو با این که به نظرم واقعا دختر خوبی هستش از روی حسادت به خواهرش می گفت این قدر رفتارش زشت بود که الان پسر و عروسش زیاد احوال پرس پدر و مادرش نیستند شاید یکی از ماجرا بی خبر باشه بگه چه عروس بی ادبی مثلا ولی هر عملی یک عکس العملی داره..جواب احترام احترام هستش.. وقتی همش روی اعصاب این بنده خدا ها رفته بودند چاره چی بود؟!!...همین فامیلمون اتفاقا وضع مالی متوسط و رو به بالایی داشتند و دارند ولی این قدر ایشون ندانم کاری می کرد که هیچ خواستگاری در خونه ی اینا رو نمی زد...با این که سه تا دختر هم داشت...البته نا گفته نماند این سه دختر خانم ایشون هم واقعا رفتاراشون شبیه مادرشون شده بود !!! و در نهایت دو دختر خانم ایشون که توی محیط کار با پسر هایی اشنا شدند و ازدواج کردند و متاسفانه ازدواج های خوبی هم از اب در نیومد چون ندانم کاری های خانواده بعد از اون هم گریبان اونا رو گرفت....در واقعا خانواده اصل تاثیرش رو بعد ازدواج خواهد گذاشت همون طور هم که خودتون واقف هستید...

بر خلاف شما که می گید اصلا این طوری نیستید پس قدر داشته ها و نعمت هاتون رو ببنید... وجه مشترک شما با دخترای اشنامون در این هستش که از طریق همسایه و اشنا و فامیل به علت همین رفتارا شاید خواستگار خوبی مشتاق نباشه پا پیش بذاره جلو...
ولی شما فرق دارید...شما خودتون اذعان دارید که از نظر شخصیت و ظاهر دختر با کمالاتی هستید و این خودش کلی هستش... یعنی شما می تونید پسران خوبی که که قصد ازدواج دارند واقعا به خدتون علاقه مند کنید.

نگاه دوم شخصیت خود شما
ببنید باز من از خودم میگم...من قبلتر ها (حدود 3 سال پیش )که سن کمتری داشتم برای انتخابم بیش از 90 درصد فقط خود دختر خانم مهم بود (که الان این نسبت کمی تغییر کرده واسه همون میگم سن مهمه انتظار نداشته باشید معیار های یک پسر 20 ساله که اصلا خانواده براش مهم نیست مثل یک مرد 30 ساله باشه که براش خیلی مهم تره) !!! مثلا اگه واقعا با دختر با کمالاتی اشنا می شدم حالا همکار یا هم کلاس به هر حال اشناییم بر عکس می بود !!! یعنی اول با خود دختر خانم اشنا می شدم و به دلم می نشست خودش و رفتارش و... بعد که شیفتش شدم و می خواستم خواستگاری کنم دنبال ادرس و خانواده و.. که می رفتم مثلا خانواده ای شبیه شما داشتند واقعا برام مهم نبود(چون اون زمان به خیلی چیزا شاید فکر نمی کردم)...حتی بذارید یک حقایقی رو بهتون عرض کنم...نمی تونم تاپیکای منو خوندید یا نه... بنده یک هم کلاسی داشتم که خیلی دختر خوب و مهربون و با وفا و با حیا و نجیب و سر سنگین و باشخصیت و از نظر ظاهری(بازم میگم در همه ی ابعاد) هم همون تیپی بود که دوست داشتم هر چند توی یک موردی از ظاهر ایشون یکم تفاوت زیادی داشتند با تصویری که از همسرم دارم ولی اون قدر توی چیزای دیگه از نظرم خوب بودند که اون تفاوت ویژگی ظاهری مهم رو برام خیلی کم رنگ کرده بود...من با حرف خانم ابی بیکران موافق هستم که یک پسری که لااقل کمی فکر دل دختر خانمی که می خواد ازش خواستگاری کنه باشه باید قبل از هر چیزی اطلاعات مهمی که از دختر خانمی که خودش !!!! ازش خواستگاری می کنه کسب کنه... مثلا فردی که براش مهمه مثلا خانواده ی همسرش پولدار باشه(این یک مثال خاص هستش و هر چی مادی و معنوی می تونه باشه) باید قبل این که مستقیم به دختر خانم پیشنهاد خواستگاری بده و دل و فکر دختر مردم رو درگیر خودش کنه این اطلاعات رو کسب کنه نه این که اول خواستگاری کنه و خوب یک مدت دختر مردم رو درگیر خودش کنه بعدش بگه ببخشید ما مناسب هم نیستیم!؟!؟(البته این افراد به نظرم تاوان کارشون رو یک روز خواهند داد)

داشتم می گفتم من خودم چون نظر خانوادم هم مهمه برام حتی قبل این که مستقیم اون دختر خانم رو از علاقم مطلع کنم به خواهرم طوری که خودش متوجه نشه نشونش خواهم داد و دادم(البته دیگه الان این کارو نمی کنم چون از خودم مطئن شدم توی انتخاب هایی که دارم از نظر ظاهر فرد مقابلم دست به انتخاب هایی می زنم که مورد تایید و پسند خانوادم هم هستند) بنده اون خانم رو به خواهرم نشون داده بودم و از نظر ایشون هم انتخاب خوبی بود در وهله اول..در مرحله ی بعد من ادرس خونشونو پیدا کردم؟!؟!؟!؟ولی باورم نمی شد که اون دختر خانمی که بنده دیده بودم درسته البته ظاهرا بهشون قشر متوسط جامعه می خورد و نسبت به انتخاب های دیگم مشخص بود در رفاهی که اونا بودند نیستش و کمتره سطح رفاه ایشون از نوع پوششون و.....ولی باورم نمی شد ایشون در یک منطقه ی پایین شهر ..شهرمون ساکن بودند..بدتر از اون توی یک کوچه باریک و کلا یک خونه معمولی...حتی یادم نمی ره تو محلشون پسر هایی که نشسته بودند گفتم چطوری این رفت و امد می کنه و... شاید باورتون نشه من اشکم در اومد اون لحظه... هم خیلی جا خوردم ... و هم غصه خوردم واسش ...و هم تحسینش کردم توی دلم گفتم واقعا افرین به این دختری که با زندگی در این منطقه و محله ای و... تونسته این قدر رشد کنه و واقعا بهش افتخار کردم... البته من میدونستم واسه خونواده ی ما این چیزا زیاد مهم نیست...با این حال واقعیتشو بگم مردد شدم...گفتم نکنه به پای عمل برسه خونوادم حرفشون عوض شه... از طرفی هم خودم دو دل بودم که فردا از انتخابم پشیمون نشم چون اصلا انتظارشو نداشتم در این حد...ولی همچنان اون خانم از علاقه ی من با خبر نبود و البته هیچ وقت نشد که دلیلشو در ادامه میگم...من یک روز مادرمو بردم و خونه ی ایشون رو بهشون نشون دادم..قبلش هم یک جورایی به مامانم رسونده بودم تا یکدفعه جا نخوره... باورم نمیشه وقتی دیدم واقعا واسه مامانم این چیزا مهم نبود...مهم انسانیت و شرافت اونا بود...مامانم شیفته ی اخلاق و رفتار اون دختر خانم شده بود با چیزایی که براش تعریف کرده بودم از خیلی وقت قبل تر ها...سرتونو به درد نیارم همون موقع بنا به دلایلی من به حرف مادرم گوش نکردم و گفتم بذاریم خواستگاری رو واسه حدودا یکساله بعدش ... دلیل اصلیش هم کنکور بود و هم این که ایشون هنوز ترم شش بودند و بعید دونستم تا یکسال بعدش ازدواج کنند..که بعد کنکور توی فکر خواستگاری از ایشون بودم و حتی این جا تاپیک زدم... که یک روز ایشونو توی دانشگاه دیدم و متوجه شدم حلقه توی دستشون هست و ازدواج کردند و ایشون قسمت من نبودند...چه می دونم شایدم خیلی دست دست کردم ..هر چند مطئنم قمست هم نبودیم...شاید بنده لیاقت ایشونو نداشتم..


حالا ببنید هر چند من هیچ وقت راجب خونوادشون دیگه فرصت نشد اطلاعات کسب کنم...و نمی دونم ایشون رفتار پدر و مادرشون چگونه بود و من میگم اصلا گیریم خیلی هم خوب می بود...ولی شما حالتی رو در نظر بگرید که خانواده ی من براشون مهم بود خانواده ی دختری که می خوام باهاش ازدواج کنم حتما باید در فلان وضعیت مالی یا تحصیلی یا هر چیزی مثل این بودند..مطمئنا اون موقع شرایط عوض می شد...مثلا من به ایشون اول پیشنهاد می دادم و مثلا شیفته ی هم می شدیم... بعدش اون دختر خانم اگه قرار بود وسط کار من کنار بکشم شکسته می شد و چون مثلا می گفت وضع مالی ما بدتر بود و شاید واقعا دلیل اصلی ادامه ندادن من هم اون نمی بود ولی ایشون ناخوداگاه اینو به شرایطشون ربط می دادند واین براشون خیلی سنگین تموم می شد...دوست ندارم از این واژه استفاده کنم ولی ناچارم بگم که بعضی چیزا برای ادم عقده میشه....

الان فردی که از شما خواستگاری می کنه توی محیط کار ...بیرون یا مشابه و واقعا قصدش اگه ازدواجه(نه دوستی) پس یعنی واقعا شما در سطح خوبی هستید ظاهرا(بازم تاکیید می کنم در همه ی ابعاد)....پیشنهاد های دوستی که هیچ ارزشی نداره چون فردی که پیشنهاد دوستی میده که چون اسمش دوستی هست زیاد براش مهم نیست حتما با دختر خیلی خوبی دوست بشه و.. چون میدونه دوستی هستش حالا طرف خوب تر بود دوستیشو بیش تر ادامه میده نبود کمتر...برای همون تاکیید کردم خواستگاری... خب حالا شما ناخودگاه همون اول شرطی می شید و مثل کسی که پشتش به جایی گرم نیست و می گید این اگه از شرایطم با خبر دار بشه منو ول می کنه و پشیمون میشه از پیشنهادش باعث میشه اعتماد به نفستون کمتر بشه... که البته به قول خانم مصباح الهدی خیلی خوبه روی عزت نفستون هم کار کنید... می دونید مثل چی می مونه ؟! حمایت خیلی خوبه...پشت گرمی خیلی خوبه... مثل کسی که مثلا با همسرش میره بیرون خرید شاید اون چیزی که همسرش می خواد صد هزار تومان هم نباشه ولی اونی که مثلا ته جیبش یک ملیون پول داره هیچ غمی نداره با خیال راحت داره حتی اگه همسرش دست روی چیز گرون تری بذاره...ولی اونی که همه ی داراییش همون صد هزار تومن هستش یک تشویش و نگرانی داره و از چهرش مشخصه با این که در نهایت هر دو حالت خرید انجام میشه ولی اون حالت کجا و این حالت کجا... می خوام بگم شما هم حق دارید...

به نظرم شرایط شما خیلی متفاوت تر هستش
دختر خانمی که مثلا میدونه کلی خواستگار فقط توسط اشنا و فامیل و مادر بهش معرفی می شند... و میدونه چیزی کم نداره واسه یک ازدواج موفق ... چنین دختری اگه فردی هم مستقیما از خودش خواستگاری کنه هیچ ترس و ابایی نداره ..گیریم پسره همون جلسه ی اول پشیمون شه بره... دیگه نهایتا یک هفته واسه اون خانم سواله چرا رفت...دیگه به چیزی ربطش نمی ده و همون عزت نفسش هم مخدوش نمیشه... ولی فردی مثل شما که مثلا خواستگار کمتری داره... از همه بدتر طرف همکارش هست و ممکنه سالیان سال باش رو در رو بشه و از طرفی نمی دونیم طرف چقدر امین و راز دار هستش.... خب چنین فردی که از دم از علاقه و خواستگاری زده و همون جلسه ی اول پشیمون بشه..شما ناخوداگه همه چی رو ربط می دید به شرایط خانوادتون حتی اگه واقعیت امر این طوری نباشه و خیلی صدمه می بینید و دوست ندارم از بعضی واژهها دوباره استفاده کنم..
برای همون من گفتم بی گدار به اب نزنید یا به قول خودتون بیش تر احتیاط کنید... مثال تعقیب که دوست خوبم اقای سرشار نفیش کردند... یک مثال بود و گر نه همونم باید خیلی با احتیاط باشه و شما فکر خوبی کردید که از خواهرتون کمک گرفتید...من خودم چون تجربشو داشتم گفتم...البته من پسر بودم و زیاد بهم بر نخورد و همون افراد پشیمون شدند...ولی شما یک خانم هستید و با شرایطی که توصیف کردید خیلی براتون سنگین تموم میشه ...


خانم وورجک...من از نگاه خودم... این که اگه از دختر خانمی خواستگاری کنم مشابه اقایی که از شما خواستگاری کردند دوست دارم چه رفتاری اون خانم داشته باشه... و اگه اون فرد واقعا راغب به ازدواج باشه چه رفتاری خواهد داشت و... توی پست بعدیم ان شالله در اسرع وقت براتون می نویسم...چون یک جورایی حس می کنم اگه قرار باشه از طریق خانواده و افرادی که از اون راه به شما معرفی می شند ازدواج کنید شاید اون افراد باب میلتون هیچ وقت نیان.. و بهترین راه همین راه همکار یا اشنایانی که بیرون شما رو می بییند هستش واسه همون حرفای زیادی دارم.


یک چیزی هم فعلا بگم بنده اعتقاد دارم برای هر دختر و پسری با هر شرایطی حتما یک نفر هستش که خواهانش باشه و باهاش ازدواج کنه و... ولی چیزی که مهم تر هستش کیفت هستش...این که با چه کیفیتی می خوایم زندگی کنیم ؟با چه فردی می خوایم زندگی کنیم؟به نظرم اگه دست به انتخاب اشتباهی بزنیم فردا روزی مسئول این هستیم بابت این که مثلا پدر یا مادر نه چندان خوبی برای فرزند هامون انتخاب کردیم !!! شاید اگه شما صرفا می خواستید ازدواجی کرده باشید یا انجام بدید همین الانش هم کلی مورد باشه به شما معرفی کنند...ولی باز شما نمی پسندید...باز اونایی که شما می پسندید ممکنه اونا شما رو نه به خاطر خود شما بلکه واسه سایر چیز ها در نهایت مناسب نبینند...

ولی من توصیه می کنم فارغ از بحث ازدواج کلا فقط و فقط به رشد شخصی خودتون فکر کنید... من خودم روزی که اشتیاق فراوانی به ازدواج داشتم و افرادی که مورد پسندم بودم و راجب همشون اون قدر میدونستم که اون قدر اختلاف مخصوصا از نظر مالی نداشتیم و نداریم ولی چون پدری نداشتم که مثلا بگه من از نظر مالی بچمو تامین می کنم(در حین سربازی یا تحصیل ارشد) تا وقتی شرایطش بهتر شه رد شدم...با این که توی خیلی چیزا مورد پسند بودم...
این چیزا باعث شد بیش تر انگیزه بگیرم و به خودم بگم باید جوری زندگی کنی که وقتی فرزندت به سن ازدواج می رسه به جایی این که کلی از استعداد و انرزیشو صرف دغدغه های ازدواجش و مسایل مالیش کنه و هرز بره...حمایتش کنی و نذاری از این بابتا سختی بکشه(در عین حالی که شخصیت خود ساخته ای هم پیدا کنه)شاید باورتون نشه چه در محیط کارم ...چه دانشگاه سابقم.. چه همسایه هامون افراد زیادی هستند که الان بهم پیشنهاد می دند دختران خوبی سراغ دارند اگه می خوام ازدواج کنم...فهمیدم خدا جواب صبر و تلاش و سالم زندگی کردن ادم رو میده...جالبه حالا که مسایل مالی رو بولد می کنم(در صورتی که دیگه اصلا شکر خدا غصشو نمی خورم و خودش برام حلش کرد) میگن افرادی هستند که حاظرند دامادشون رو هم پشتیبانی کنند اول زندگی به شرطی که پسر خوبی باشه... ولی من خودم روش خاص خودمو دارم در انتخاب همسر...

الانم به شما میگم که به جای غصه خوردن و درگیر کردن فکرتون روی چیزایی که اصلا نمیتونید تغییرش بدید به جاش به چیزایی که می تونید تغییر بدید فکر و عمل کنید و مطمئن باشید حتی اگه ازدواج هم نکنید به هر حال از چیزی که خودتون با سختی تونستید بهش برسید لذت خواهید برد.... یادتون باشه شما اگه فردی عاشقتون هم باشه و با شرایط شما هیچ مشکلی هم نداشته باشه...ولی اگه دوران عقد طولانی داشته باشید و برخوردهایی مشابه از پدر یا مادرتون ببینند در روابط شما هم تاثیر خواهد گذاشت... پس چقدر خوبه اون قدر خودتون بتونید از نظر مالی و فکر اقتصادی شرایطی رو درست کنید که اگه روزی چنین خواستگاری از راه رسید کم تر از شش ماه یا یکسال برید سر خونه ی خودتون..کمتر ایشون بیان خونه ی شما تا یه وقت ارج و قرب شما پیش ایشون کم نشه....

گفتم حرف زیاد دارم فقط چون بد قول نشم...از سر فرصت بهتون طی روز های اینده خواهم گفت.
براتون ارزوی خوشبختی دارم.


البته این قسمت رو هم بعد خوندن پست جدید خانم مصباح الهدی خواستم عرض کنم که ایشون توصیه های بسیار مفیدی به شما داشتند حتما عمل کنید مخصوصا اون لینک صوتی که گذاشتند رو کلا گوش بدید نه برای خواستگاری کلا خیلی جاها به کارتون میاد...ولی بازم خواستم بگم که با چیزایی که من از تاپیک های شما راجب خانوادتون مطلع شدم این که شما بخواید با مامانتون طوری که ایشون گفتند صحبت کنید و ایشون عوض بشند رو زیاد مثمر ثمر نمی بینم...یک خانواده می بیننید کلی در مذیقه ی مالی هستند ولی وقتی دوماد میاد خونشون برای این که مبادا فردا روزی اون دوماد دخترشونو تحقیر کنه بگه مگه خونه ی بابات مثلا چی بودی و... شده به خودشون سختی می دند ولی جلوی دامادشون کم نمی ذارند تا ارج و قربش حفظ شه...اون کجا... تا خانواده ای که هنوز هیچی نشده ارج و قرب دخترشون رو پیش فردی که هنوز هیچی مشخص نیست کم می کنند...

حرفای من به این معنا نیست به پدر و مادرتون بی احترامی کنید... ولی با خودم میگم ما بعضی وقتا چه نعمت هایی داریم که ساده از کنارش می گزریم...شما هم واسه رفتار پدر و مادرتون به جای ناراحتی و سر به سرشون گذاشتند اینو به عنوان تقدیر قبول کنید و بپذیرید... و سعی در تغییر چیزایی که در دستان توانمندتون هست بذارید...

خانم وروجک نگفتید شما چه رفتاری داشتید که ایشون به شخصیت شما یا شعورتون شک کردند؟

اگه خدا عمری داد در روزهای اینده براتون مینویسم اگه بازم به این نحو کسی از شما خواستگاری کرد چه برخوردی داشته باشید مناسب تر هستش یا لااقل برخوردی که من خودم مناسب میدونم رو میگم.

راجب این اقا هم به نظرم اگه مجددا ایشون اومدند واسه جواب بهشون بگید چند روز دیگه !! به زمان نیاز دارید برای فکر کردن ..مطمئن باشید اگه واقعا شما رو بخوان ارزش شما پیش ایشون بالاتر هم خواهد رفت پس نگران نباشید مبادا با این کار از دستشون بدید..چون اگه این اتفاق بیفته بهتر که همین الان بیفته کسی که واقعا خواهان شما باشه به این راحتی ها کنار نمی کشه...یادتون باشه یک درصد این احتمال رو بدید نکنه اون خانم خصومتی با اون اقا داشته باشند و به دروغ به خواهر شما گفته باشند ؟ پس این قدر سریع باور نکنید...
خواهرتون به اون خانم گفتند که خواهر شما هستند ؟



ضمنا بنده پیشنهاد هایی که در اینده دارم و به شما میگم بخشیش این هست که شما هم خودتونو خیلی قوی کنید...تا اگه یک درصد فردی بعد دونستن شرایط خانواده شما دیگه پی گیر نشد زیاد ضربه روحی به قول خودتون نخورید.

شاید یک دلیل اینکه تاپیکم برام مفید میشه اینه که هروقت تاپیکی باز میکنم دلیلش اینه که میخوام بقیه توی شرایط مشابه استفاده کنن.مثلا حموم تخت خواب و..
من فقط میتونم بگم لطف کردید و خسته نباشید اقای فدایی یار
البته من اینقدر ها هم خوب نیستم.
تقریبا هیچ کجای حرفتون نیست که از من بخوام نقضش بکنم منتها الان بیست و شش و چندماهه هستم و تناقض ها دلیل داشته و دروغگویی نبوده.در مورد صد و ده هم اون یکی دوبار کسی از محله متوجه نشد بجز همسایه کناریمون که توی این محله دیگه نیستن.
بله درست میفرمایید دقیقا به خاطر بدنشون دادن های مادرم تماام کیس های خوب مثلا فلامیل ندیده از من گریزان بودن.حتی یکی دوبار که خودشون با من مواجه شدن فهمیدن که اونطور نیست و حتی به زبان هم اوردن. بله متاسفانه مثلا مادرمن اجازه میده هرکسی راجب به دختراش هرنظری یا حرف یبزنه نمیدونم چرا اینطوری فکر میکنه خودش خوب نشون داده میشه. دقیقا من چندبار میخواستم بگم مادرمن اگه رفتارش اینطور نبود من تاحالا باصد تا خواستگار خیلی خوب ازدواج کرده بودم.
البته خوشبختانه هیچ عجله و اصراری برا یازدواج ندارم. این هولی هم توی من افتاده ازطریق یکی از خواهرام هست که نفوذ زیادی ر.وی من داره و من حرف شنوی زیادی ازش دادشتم که خداروشکر یکسالی هست این حالت رو که بخواد به صورت مطلق باشه ترک کردم. البته مادرم هنوز باپرجاست. و اینو هم بگم اصلا ناراحت نیستم این مورد رو از دست بدم چون ازش مشکل اخلاقی دیدم.من موادر خیلی خیلی بهتر رو رد کردم حتی بدون فکر که خیلی هم کار اشتباهی نبود چون امادگی ازدو.اج نداشتم.

و یه چیزو هم اضافه کنم اینکه خواهرم راحت تونست اامار بگیره چون قبلا کارمند همینجا بود و قدیمی و چشم و گوش اینجا رو میناخت . اون مسئله شعور چیز مهمی نبود.

حالا که بحث تاپیکای قبلی کردید میشه اینو هم بگید یک اقا پسر نرمال نه خیلی خشک و نه خیلی ظاهرپرست تا چه حد از اراستگی رو خوب و چه شکل از اون رو بد میدونه؟ یک سوال دیگه درباره مردا چطوری مردایی که فکر میکنن همه دخترا مثل همند و میتونند سواستفاده کنند رو رد کنیم یعنی به شکلی درست به عقب برونیم؟


اونجایی هم که ابی نوشتید خیلی درسته قطعا اونایی که بخاطر خونوادم و از طرف خانوادم میان بهیچوجه مطابق میل من نیستن و برعکسش هم در شرایط فعلی زیاد شدنی نیست .من به خودسازی و قوی سازی خودم و عزت نفسم احتیاج دارم.
بله .من هم به قسمت خیلی اعتقاد دارم.وگرنه باید بشینم برای یکی دومرود از کسایی که دو سه سال پیش رد کردم تمام رو زغصه بخورم. اینو هم اضافه کنم که من شاید خواستگار رسمی کم دارم که گفتم خودم بخاطر شرایط رد میکردم. اما خواهان داشتم.
بله درسته من خواهرای دیگمهم بخاطر فتارای مادرم از خونه ما گریزان هستن و من کاملا درکشون میکنم چون اعصاب خوردیش زیاده. و دقیقا همونطور که گفتید هیچوقت نسعی نمیکنم با تلاش بخوام به مادرم بفهمون که مادر اینها بخاطر فلان رفتار توست که نمیان زیاد خونه ما.فایده ندارن خواهرای بزرگم خواستن ونتونستن. قطعا من هم اگه روزی ازدواج کنم همین روند رو خواهم داشت دوری و دوستی.
البته خیل یهم نامردی نکنم مادرم بخصوص دامادی رو که غریبه بود رو یکی دوسال اول تکریم میکرد و پذیراییش بد نبود. اما مشکلش یکی زیانش و حرفایی که میزنه هست .نصف اینکه داماد سواستفاده میکنه پایین بودن عزت نفس خود خواهرم بوده که اون هم دلیل عمدش بخاطر رفتار مادر بوده .حالا بگذریم از مادری که نمیشه تغییرش داد

دقیقا من باید خودمو بسازم و بله من در همچین کارایی خواهرم رو دخیلی میکنم چون مادرم تو همون برخورد وال میفهمونه دخترش ارزشی نداره.

شخصیتم جای کار زیاد داره.ولی اینقدر در دوران نوجوانی بخاطر گناه نکرده مواحذه شدم که خیلی بهتر میتونستم باشم اتقادهای اشتباه باعث شد رنجور و حساس بشم و عزت نفسم پایین باشه و همونطور که گفتم مثلا خیلی توی انزوا باشم.

بله خیل یپسرا همینطورن که توی سن کمتر حواسشون مثلا به خانواده طرف نیست ولی بزرگتر که میشن براشون مهمتر میشه

و دقیقا این اقا کار اشتباهی کرد بالاخره یک مدتی ذهن منو درگیر کرد.و باز منو بهای نتیجه رسوند که سطحم بخاطر خانوادم پایینه.

من موندم چرا کمتر به ادم باشعور میخورم.متاسفانه یک چیزی هم که هست اینه مادخترا خودمون هم بیشتر جذب مرد هوس پرست که راه و روشش رو بلده میشیم

بله منی که پشتم به خونوادم گرم نیست دقیقا در موراد ازدواج با یک شخص خوب حتی دوستی با یک دختر احساس اون کسی رو دارم که کلا صدهزارتومن بیشتر نداره
کاش مادر من یاد میگرفت یکم ظاهر رو حفظ کنه. بخدا مثلا اگه ادم از ون شبش بزنه و برای بچش جهاز خوب بخره افتخاره. البته اینو بگم مادرم خیلی هم بد نیست و بعضی جاها که نیازه از خودش کم میزاره ولی خب اون چیزایی هم که یکی یکی یا توی تاپیکای دیگه گفتم هم درسته و توی حفظ ظاهر و بالا بردن ارج بچه هاش خیلی کمکاری میکنه.

من باید بشینم بنویسم و ببینم برای اینده خودم چه کارایی میتونم یکنم و برای اینکه اعتماد به نفس و عزت نفسمو بالا ببرم
ممنون اقای فدایی یار.حتما میدونید که پاداش خیرخواهیتون رو میبینید


مصباح جان ممنونم.باز لطف کردید. تمام حرفاتون خوب و درست .بجز یک قسمتش. بله منم مادرای زیادی دیدم که کم سوادن و اطلاعات کمی دارن اما ساکتن و موجه و اینجوری دوست داشتنی.حتی ممکنه برن چپشت سرت کلی حرف بزنن ولی در حضورت بجز رفتار اروم ومناسب چیزی نمیبینی. ممنون:72:

سلام وروجک جان

من هیچ نظر کارشناسانه ای ندارم ولی خودم در موقعیت بی پشتیبانی خانوادم و مادرم واقعاً شبیه مادر شماست و در دوران عقد هستم(مادر منم به جای تعریف همیشه بد می گفت و مثل شما بعدا فامیل که دقت می کردن تعجب می کردن که چرا بد ما رو می گفته)...خدا رو شکر کار کردم و پولی برای جهیزیم جمع کردم و گرنه علاوه بر استرس های وحشتناکی که خانواده وارد می کنن، سر این موضوع دیگه نمی دونم چی باید می کشیدم... پشتیبان نبودنشون یک طرف...خراب کاری های وحشتناک و ندانم کاری هاشون و اینکه تازه باید خرابکاری های اونا رو هم درست کنی بدتر از همه...
ولی وقتی ازدواج کن که یک فکر مستقل داشته باشی و بدونی می تونی طرف همسرت و خونواده خودتو مدیریت کنی.. دختر بی پشتیبان کفش آهنی و زره می خواد..تو انتخابت حواست به اخلاق طرفت بیشتر از همه چیز باشه ضمن اینکه خانواده طرفت هم اخلاق انسانی داشته باشن و اینم این طور مواقع مهمتره چون اقلاً ازینور که نگرانی ازونور یکم خیالت راحت باشه..خیلی با آدم های عاقل مشورت کن و از مشاورای خوب کمک بگیر...سطح اطلاعاتت باید بیشتر از بقیه دخترا باشه که تازه ازدواج می کنن و تازه اول خرابکاریاشونه تو زندگی..
من اعتماد به نفسم الانم افتضاحه ولی واقعاً روش کار کن...بعد ازدواج تازه واقعاً با نداشتن اعتماد به نفس حس بد تری به آدم دست می ده

سلام خانم وروجک....

خواستم بگم از تاپیکتون فراموش نکردم...

از لطف و توجهتون هم ممنونم...خیلی خوشحال شدم و می شم اگه کمترین کمکی از دستم بر بیاد...طی روز های اینده بیش تر براتون خواهم نوشت.

التماس دعا دارم.

سلام خانم وروجک... و بقیه دوستان...اغاز ماه ربیع رو به همه عزیزان تبریک عرض می کنم...

ببنید راجب اراستگی خب قابل وصف نیست...چون عباراتی که من استفاده می کنم و شما می خونید کیفی هستند و کمی نیستند ولی حدودی بخوام بگم طوری که نه خیلی زننده باشه و طرف توی چشم باشه... نه خیلی بی الایش...چیزی که عرف جامعه هستش و اکثر خانم هایی که شغل در ادارات دولتی دارند رعایت می کنند...بعضی ها واقعا خیلی خوب بلدند چطوری ارایش کنند که نه زننده باشه و حس کنی ارایش ندارند و تا ادم نبینه نمی تونه بگه...

راجب سوالتون راجب اون مرد ها اول از همه بگم شما از کجا مطمئن هستید چنین مرد هایی واقعا نیتشون سو استفاده هستش؟!!
ولی خب فکر می کنم بهترین روش این هستش خیلی مودبانه و البته قاطعانه باهاشون برخورد کنید ... البته کاش موقعیتشو کمی تشریح می کردید تا شاید بهتر می تونستم کمکتون کنم ...

خانم وروجک گلایه ای نیست...ما پسر ها هم خیلی وقت ها به اشتباه جذب دخترانی میشیم که خوب ناز و عشوه های الکی بلدند ...هر چند اینا واسه زندگی پایدار نیست...ولی چه کنیم...خوبه که از این اشتباه ها درس بگیریم..به قول معروف عاقل یک اشتباه رو یکبار تکرار می کنه ولی نادان بیش از یکبار شاید !!

ادم با شعور ! البته اگه شعور رو تو چی ببنیم ؟! میگن ادمایی که دور خودمون جذب می کنیم ناشی از افکار و عملکرد خودمون هستش...مطمئنم بعد از این این افراد هم سر راهتون به امید خدا قرار خواهند گرفت.

راجب مادرتون هم به هر حال اینو شدیدا بهش اعتقاد دارم... این که هر چند کار ایشون اشتباهه که شاید اگه ما هم در شرایط ایشون تربیت می شدیم از ایشون رفتاری بسیار متفاوت تر داشتیم...ولی شدیدا به دعاشون اعتقاد دارم..هر کاری می کنید طوری باشه که دل ایشون شکسته نشه...نفرین مادر لازم نیست...اه ایشون حتی خوشایند نیست..دعاشون خیلی تاثیر داره..البته می دونم که اینا رو بهتر از من می دونید حتما...فقط واسه یاداوری گفتم... کلا توصیم این هستش با گوش کردن همون فایلی که خانم مصباح الهدی لطف فرمودند هر از گاهی بعضی خواسته هاتون رو زیر پوستی به مادرتون بگید ولی زیاد انتظار تغییر نداشته باشید و بیش تر روی خودتون کار کنید....

اما برم سراغ حرفای اصلیم...نمی دونم تاپیکای منو خوندید یا نه ! پیشنهاد می کنم بخونید...من دو سال پیش دغدغه هایی داشتم مثل شما...البته درسته جنسش فرق می کرد و جنس من مالی بود ... ولی اتفاقا همون گریبانمو همون زمان گرفت...ولی یاد گرفتم دیگه اینا برام مهم نباشه چون یکبار برای همیشه برام قبحش ریخت...درست زمانی که دیگه اونا برام مهم نبودند نفهمیدم چی شدند اون دغدغه هام هم واقعا حل شدند... شده از یک چیزی بترسید تا وقتی اتفاق نیفتاده!!! کافیه یکبار اتفاق بیفته و ترسش بریزه و ببنیم یک ترس واهی بود !! واسه شما هم همین طوره یکبار توی ذهنتون تصور کنید مردی که برای یک عمر ارزوشو داشتید و ... اومده خواستگاریتون و واسه همین دغدغه هاتون ازتون خیلی راحت گذشته... شما به جای این که این براتون ببخشید عقده بشه یا ناراحت بشید... بپذیرید و اون مرد رو در ذهنتون بی ارزش کنید...فردی که تمام خوبی های شما رو با دیدن دغدغه هاتون
گذاشت کنار به جای این که پشتتون باشه خیلی راحت رفت کنار از دنیای شما..همون بهتر که زود تر رفت... این طوری یکبار ولی برای همیشه این قبح و ترس در شما می ریزه... واینو تمرین کنید... بعدش این باور رو توی ذهنتون بقبولونید که شما در کنار همه ی خوبی هایی که دارید در کنارش هم اون شرایطو دارید ..مطمئن باشید اون فردی که شما روبا این شرایط و در مجموع بخواد هستش ...گیریم یک درصد هم اون فرد نباشه...خب نباشه...شما که نمی خواید صرفا چون تنها نباشید با هر فردی ازدواج کنید ...

بعد از اون بیش از پیش به خودتون فکر و تمرکز کنید..نه برای جذب کردن همسر اصلا و ابدا...چون به نظرم هر چی ادم به قول یکی از دوستان واسه ازدواج به کسی فکر کنه شاید بیش تر دور میشه ازش !! من میگم برای رشد و تکامل خودتون...تا روزی که اون فرد با شعور پیدا میشه اون قدر رشد و کمال رو در شما در همه ی ابعاد مادی و معنوی ببینه اصلا اون دغدغه هاتون درش گم بشه...

بعد از اون ببنید بیاید از دوربین یک مرد اونی که خواهان شما شده با هم به شما یعنی خانم وروجک نگاه کنیم...یک مردی توی محل کار ...اصلا توی خیابون.. چه میدونم یه جایی واقعا خاطر خواه شما میشه برای ازدواج و نه دوستی...اونم قطعا واسه خودش معیار و معیارهایی داره...اون خاطر خواه وقار شما میشه..مجذوب نگاه شما مجذوب رفتار شما و تمام خوبی هایی که دارید میشه... می خواد و میاد به شما پیشنهاد میده... اون چه میدونه که چه بر شما گذشته ؟! اون فقط ظاهر خانم وروجک رو می بیینه !! خانم وروجک هستش که میدونه مامانش چه رفتاری داره و...
خب حالا این خانم وروجک این قدر خودشو در برخورد با این اقا خود اگاه یا ناخوداگاه اون قدر دست کم بگیره شما هم باشید فکر بدی نمی کنید؟! خیلی زود و راحت پا پس نمی کشید ؟! تا این که خانم وروجک اون قدر خودشو قوی نشون بده...با اعتماد به نفس و به قول دوست عزیزمون عزت نفس...برخورد اول و البته بعدی ها واسه اقایون مهمه ...کلا یک راز هستش هر چی خودتونو دست نیافتنی تر نشون بدید واسه اون مرد جذاب تر می شید... امان از روزی که خیلی زود اون مرد فکر کنه شما رو فتح کرده دیگه جذابیت اون فرد مقابلش خیلی براش کم میشه...خیلی...

بعدش خودتونو قوی کنید ...شاید با تمام این تفاسیر بازم فردی که خاطر خواه شما شده در مراحل بعدی پشیمون بشه...باید واقعا خیلی قوی بشید که به جای غصه خوردن با انگیزه تر از قبل به زندگیتون ادامه بدید... من به شخصه خودم این طوری بودم همیشه هر وقت غرورم جریحه دار شده بیش تر انگیزه گرفتم برای اثبات خودم و بسیار هم لذت بخش بوده وقتی در نهایت موفق شدم... یک جمله ی معروف هستش که میگه هر گاه غرورت شکست از خرده های اون کوهی از غرور بساز و با افتخار روی ان بیست عجیب تو ذهنم چندین ساله نقش بسته و ازش نتیجه گرفتم...

نمی دونم شنیدید یا نه بعضی بیماری های خاص که در گذشته داشتیم و به اینده مهم نیست یا چیزای مشابه رو میگن جلسه ی اول خواستگاری مطرح نکنید.. واقعا هم درسته... که واضحه لزومی نداره...فردی که واقعا طرفو بخواد جلسات بعدی به خاطر همچین چیزی طرفو ول نمی کنه چه بسا همینو جلسه ی اول می گفت طرف ولش می کرد... شما وقتی خواستگار واقعی دارید قبل دونستن شرایط خونواده شما باید با پرسیدن سوالات هوشمندی که اگه خدا عمری داد در اینده خواهم گفت باید متوجه بشید از زبان خودش چقدر براش اون دغدغه های شما مهم هستش یا نه..ببنید واقعا ادمی هست که ارزششو داره پا به خونه ی شما بذاره و تصویر کامل شما رو ببینه و جا نزنه..یا نه همچین ادمی نیست و همون بهتر بهشک جواب منفی بدید و تا ابد با یک منفی از شما یک تصویر بسیار خوشایند از شما در دلش بمونه و حسرت به دل بمونه !!!!

در واقع نگران از دست دادن اون فرد نباشید و به جای تمرکز به روی مشکل...به روی راه حل تمرکز کنید..یعنی شما به دنبال این باشید که وقتی اون فردی که خاطر خواه شما میشه قبل مهم شدن هر چیزی پی ببرید چقدر واقعا شما رو در نهایت می خواد و ادامه میده اون وقت کمی بیش تر جذب شما بشه...و بعدش پا به خونه ی شما بذاره و...


در ضمن قدر خودتون رو هم بدونید... البته بنده پیشنهاد دوستی که پسرا به دخترا میدند کلا دو ریال هم براش ارزش قایل نیستم...ولی این که واقعا توی محیط های مختلف خواستگار داشتید این یک امتیاز مثبتی هستش که باور کنید هر دختر خانمی نداره و اینو قدر بدونید و با انگیزه گرفتن از داشته هاتون روی ناداشته هاتونو بپوشونید.
فکر کنم خیلی این پستم طولانی شد... خانم وورجک حالا فعلا روی مواردی که گفتم از راه های مختلف لطفا بیش از پیش کار کنید ... تا روز های اینده چیزایی که به ذهنم میاد رو بهتون بگم و امیدوارم بهتون کمک بشه.

سلام به همگی:72:

با اجازه شروع کنده تاپیک سوالی از اقای فدایی یار داشتم
اول اینو بگم ک تقریبا همه پستهای شما رو میخونم چون نکته بین هستید و کامل جواب میدید

حالا ک شما اینقدر خوب و با مثال توضیح میدید میشه لطف کنید این تیکه رو بیشتر توضیح بدبد ک

مجذوب نگاه شما بشه. دست نیافتنی بشید تا بیشتر مجذوب بشه!!!

ی موقع کاری نکنیم حمل بر خود ستایی بشه؟؟؟؟؟؟
پیشاپیش از پاسخ گویی شما سپاسگذارم

سلام اقای فدایی
واقعا شرمنده زحمتاتون هستم.ممنون
حتما تاپیک هاتون رو میخونم و باز میام اینجا سسوال میپرسم نظراتتون بسیار خوب هست.
درضمن به اون میگن ارایش ماهرانه! هرکسی هنر و سلیقشو نداره.
ممنون که وقت میزارید

سلام
تایپیک شما خیلی پر محتوا شده وموثر

امیدوارم همه اونایی که مشکل شبیهه شما دارن استفاده لازم راببرن همه خیلی خوب راهنمایی کردن خدا قوت به همگی

ببخشید من یه سوال برام پیش اومد اینکه نقش پدرت را خیلی کم توضیح دادین

باباها دخترا را بیشتر دوست دارن و میتونن رابطه بهتری باهاشون برقرار کنن چراااااا خاهراتون برا حل مشکل از این در وارد نشدن ؟

مادره منم وقتی عصابی میشه خودشم نمیفهمه چی میگه ولی بابا منطقی تره خاهره کوچکم کارش گیر داشت همش به بابا میگفت موفق بود

خیلی خوب بود اگه کنترل ومدیریت به دست اقایون باشه چون اقایون اون دوردورا میبینن

اول به این فکر کن که چه جوری میتونی پدر ومااااادر را باور کنی

ممکنه بدخلقی مادرت از در امد کم باشه یا اینکه درامدتون معمولی هست یا به قول خودت روزگار میگذره ولی این حس اینکه مبادا کم بیاره در وجود

مادر هستش واز اون طرف به شکل بدرفتاری به شما انتقال میده

پس لطفا با خاهرات صحبت کن که خودشون را راضی نشون بدن از زندگیشون از اینکه این چنین پدری مادری دارن افتخار میکنن

این حس را به بابا مامان انتقال بدین خیلی کار ساز هست

سعی کنین خوبی هاشون را بیشتر گوش زد کنین اونا ببینن شما راضی هستین بیشتر برا خوشحالی شما تلاش میکنن

خصلتای خوب چیه بابا داره با کف دستش برا شما زحمت میکشه مادر با صبوریش با سختی ها کنار اومده و......

بهتریییییین ثمره زندگیشون شما ها هستین که خیلی خوب تربیت کردن شمارو

اینا چیزای کمی نیستا دقت کن همیشه در قبالشون سپاس گزار باشین

خدارو شکر شما شاغلین از همین امروز شروع کنین پس اندازی برا خودتون داشته باشین تا موقعیت پیش امد دست و پاتون نلرزه

اینکه میگن هردو خانواده بایستی هم کفو هم باشن درسته فیلم ستایش دیدین که دختره چقدر اذیت شد با وجود اینکه مرده شعور بالایی داشت

شما ظرافت زنانه وسیاست های زنانه داشته باشین همه مشکلاتون حل میشه که مطمئنا دارین منتها گاهی وقتا خاموش میشن بایستی بیدارشون

کرد خاهرتون با تدبر در زندگیش میتونه مشکلاتشو کمتر کنه ورابطه خوبی با خانوادش داشته باشه

شما میتونین خودتون را تغییر بدین ولی ادمی که از 40سال گذشت دیگه قابل تغیییر نیست یا شایدم به سختی اونم اگه خودش مایل باشه

پس پدر ومادر و خودتو لایق بهترینا بدون به نقاط قوتشون بیشتر دقت کن

ادمی به پول ثروت سرشناس نیست به اینکه در طول عمرش کاری کرده همیشه سربلند باشه بچهها شون سرافکنده نیستن

متاسفانه جامع امروزی داره به سمتی میره هرکی تیپ قیافه داشته باشه ادم خوبیه این جوری در اذهان عمومی جا انداختن

ولی مطمئن باش اون کسی که ذات خوبی داره دنبال کسی میره که خوش ذات باشه اصل نسب داشته باشه


موفق باشین

درود

ببخشید جسارت می کنم نظر میزارم ولی هر تایپیک مختص به یک مشکلی هستش و بهتره حول همون مشکل استارتر باشه و از سوالات حواشی خودداری بشه اینجوری تایپیک تبدیل به نظرخواهی میشه و توسط تیم مدیریت سایت قفل میشه:72: