نیاز به ازدواج و نداشتن خواستگار با وجود شرایط نسبتا خوب
مجددا سلام
تاپیک اون بار که زدم نصفه و نیمه توسط مدیر همدردی بسته شد. اما من واقعا به جوابم نرسیدم. به خاطر همین مجددا تاپیک باز کردم و دوست دارم به جواب برسم .
این سوال شب و روز من رو اشغال کرده و گاهی از شدت فکر کردن بهش میخوام روانی بشم. خیلی سعی می کنم خودم رو کنترل کنم و روحیه م رو حفظ کنم. اما شرایط روز به روز داره برام سخت تر میشه . و اگه اینجا هم حرفام رو نزنم دیگه نمی دونم باید کجا حرف بزنم. بنابراین از مدیران خواهش می کنم اگر راهنمایی نمی کنن ، لااقل تاپیکم رو نبندن. شاید از خلال حرفهای دوستان راهکاری به ذهنم برسه یا حداقل بتونم یه مقداری از حرفاشون آرامش بگیرم.
موضوع سر ازدواج نکردن هست !
الان سی رو رد کردم. ولی هنوز که هنوزه خواستگاری در خونه ما رو نزده .
حدود یک ماهی میشه رو حرفهای دیگران (خانواده ، دوستام ، همکارام ) تمرکز کردم و به ویژگی هایی که ازم میگن توجه می کنم. تا شاید بتونم از توی حرفهای اون ها اگه رفتارام ایرادی داره برطرف کنم . اما واقعا چیزی دستگیرم نشده
از نظر اطرافیانم من دختری هستم : شاد ، خنده رو ، مهربون ، منطقی ، عاقل ، با جنبه ، سازشکار ، اطلاعات عمومی بالا ، خلاق ، بچه دوست ، خیرخواه ، باهوش ، صبور و آروم، اهل کار ، مسئولیت پذیر .
باور کنید روی تک تک کلمه هایی که بالا نوشتم به شدت دقت کردم و حتی یک مورد رو هم از خودم نگفتم . هدفم اصلا و ابدا تعریف کردن نیست و فقط میخوام ذهنیت بیشتری داشته باشید.
از نظر بقیه شرایط هم یه خانواده متوسط دارم . فوق لیسانس دارم. کارم خیلی معتبره . البته یه کار جانبی هم در کنار شغل اولم دارم که درآمدش خرج کمک به اطرافیانم و خرج روزانم میشه.
از نظر ظاهری قد و اندام خوبی دارم. نمیگم عالی. اما متوسط هستم و میشه گفت میانگین قد و وزن جامعه رو دارم.(قد 162 و وزن 53) از نظر ظاهر خیلی کمتر از سنم نشون میدم. صورتم هم معمولیه . زیبا نیستم. اما زشت هم نیستم. یعنی فرم صورتم کلا خوب هست. اما چشمای قشنگی ندارم.
تیپم نه باز هست و نه خیلی بسته . شال و مانتو می پوشم. خیلی اهل آرایش نیستم. اما به تمیزی و مرتب بودن خیلی اهمیت میدم.
اعتماد به نفسم خوبه . قدرت بحث کردن و تبادل نظرم با دیگران خوبه . خجالتی نیستم و به واسطه هر دو شغلم با اطرافیانم زیاد ارتباط دارم و شکر خدا همیشه تعریفم رو چه رودر رو و چه پشت سرم شنیدم.
بارها از دوستام که ازدواج کردن شنیدم که میگن خوش به سعادت مردی که با تو ازدواج کنه . بارها پیش اومده که با چند سال سابقه زندگی تاهلی و داشتن بچه با من مشورت می کنن و راهنمایی و دلگرمی هایی بهشون میدم که به گفته خودشون واقعا تو زندگیشون به کارشون میاد.
اما با همه توصیفاتی که کردم تا به حال هیچ خواستگاری نداشتم. موارد پیشنهاد دوستی مثل بقیه دخترها زیاد داشتم . اما اهل دوستی نیستم و روابط بدون تعهد رو قبول ندارم. (فقط یک مورد با یک آقایی دوست شدم که در نهایت هم چون تصمیمش رو نگرفت رابطه رو کات کردیم)
موارد پیشنهاد خواستگاری یه تعداد اندک داشتم. اما همشون بدون گفتن حتی یه توضیح کوتاه رفتن و خبری ازشون نشده (مثلا یک نمونه همین یک ماه پیش خانمی اومد درب منزلمون و گفت چند لحظه کارم داره . یه چادر سرم کردم و دم در رفتم . گفت کسی منو معرفی کرده برای پسرش . شغلم رو پرسید و گفت میایم . (در حد دو دقیقه حرف زدیم) و رفت و دیگه هم خبری نشد. )
(یا یک نمونه آقای دیگه ای بودن که کسی معرفی کرده بود. دو بار با هم حرف زدیم.دفعه دوم که خداحافظی کردیم هم خیلی خیلی مشتاق بودن و قرار مجدد رو گذاشتن. اما بعد دیگه ازشون خبری نشد و وقتی هم بعد یک هفته پیام دادم خیلی سرد جواب دادن وگفتن تماس می گیرم. (الان سه ماه گذشته و خبری نیست))
و موارد اینچنینی که خیلی زیاد هستن. اما به خواستگاری منتهی نمیشن.
همه فکر می کنن که من خیلی سخت گیر هستم و کسی رو قبول نمی کنم. در حالی که خدا شاهده اصلا هیچ کسی اون قدر با من پیش نمیاد که حتی به مطرح کردن معیارها برسیم.
دوستام مدام میگن ما نمی فهمیم تو با این موقعیت چرا ازدواج نمی کنی . خودم و خانوادم هم از این اوضاع خسته شدیم. من به شدت ظاهر خوب رو حفظ کردم. اما روز به روز دارم از درون داغون میشم. جدیدا احساس می کنم دارم دچار حسادت میشم .
به شدت دارم افسرده میشم.
تا دلتون بخواد دعا کردم و لحظه ای نیست که با خدا صحبت نکنم و ازش حل شدن مشکلم رو نخوام.
بهم نگید ازدواج همه چیز نیست. چون واقعا برای من یه هدف هست تو زندگیم. چون به شدت به شدت به شدت به بچه علاقه دارم.به شدت نیاز به کانون گرم خانواده دارم. دوست دارم زن باشم. کدبانو باشم. مادر باشم. احساس خلاء می کنم.
از تنهایی و نیاز به همدم داشتن و نیاز به یه مرد، نیاز به محبت کردن و نیاز به در آغوش گرفتن یه بچه هرقدر بگم کم گفتم.
می ترسم که به گناه بیفتم. هم از نظر جنسی و هم از نظر اخلاقی (نیاز جنسی و حسادت)
خواهش می کنم اگر کسی راهکاری داره بهم بگه .
ممنون و ببخشید که خیلی طولانی صحبت کردم.
